Verhaal Klaar Namiddag in een Luier

[babyke]

Een namiddag in een luier.

Thuis komen van een zware werkdag en weeral een leeg huis.
Ik was nog steeds single. Had geen succes bij de vrouwen.

Ik duwde de knop van mijn PC in. Het spel begon te draaien en het scherm flikkerde op. Eventjes mijn mails bekijken. Geen.
Dan maar de datingsite openen. Pfff. Weeral niets.

Ik zat nu al een aantal jaren op datingsites, maar ook hier lukt het blijkbaar niet.
Foert, als de normaal ingevulde gegevens niemand aansprak dan gaan we een beetje zeveren.

Ik veranderde de gegevens.
Kledij: luier en kruippak.
Favoriet eten: fruitpap en groentepap.
Drinken: oei, hier kun je niets invullen. Nu ja, pakken maar niet alcohol he.
Parfum: zwitsal
…
Extra informatie: Mannen zijn net kleine kinderen. Dus ben ik op zoek naar een babysit, die het ziet zitten om mij terug in luiers te steken en fruitpap te voeren.

Ik sloeg de gegevens op en nu was het afwachten.

Een paar dagen later deed ik mijn mail terug open.
Een paar mails van de datingsite. Een paar bezoekers en toch ook een paar mails.

Ik opende de datingsite en begon de mails te lezen.
Grappige reacties, zoals moet je luierke niet ververst worden,…, van vrouwen maar ook een vrouw die het niet kon vinden in mijn voorstelling. Hier was het geen plaats om te spelen schreef ze.
Ik beantwoorde de mails, wetend dat ze voor de grap een bericht gestuurd hadden. Maar vond het wel een plicht om dat te doen.

Een paar weken liep voorbij en toen kreeg ik een mail met de boodschap dat zij dat wel zag zitten om mij eens in de luier te steken en fruitpap te voeren. Ik mocht dan op de spelconsole van haar zoontje spelen. Hij was vier jaar.
Ja ja zeggen, maar doen is twee, scheef ik haar terug.

De volgende dag had ik antwoord dat ze het meende en of ik geen GSM nummer had. Ze belde liever dan te mailen. Ik gaf mijn nummer door.
En of ze na 22.00 mij mocht opbellen. Ja, dat was ook geen probleem.

De dag erna rond 22.30 ging de gsm. Ik nam op en hoorde een zachte stem. Ligt de baby al in zijn bedje. Ik beaamde dat, want het was morgen weer vroeg dag.
Ze stelde zich eventjes voor en ze werkte als nachtverpleegster. Ze had juist haar ronde gedaan en de kamers waren vrij stil. Er werd een beetje gebabbeld over van alles. Ze sloot af met de vraag of ze de baby moest wakker bellen morgen vroeg.

Na een paar telefoontjes over en de weer werd het tijd om eens af te spreken.
Het werd de volgende zaterdag en ik vroeg haar of ze dan in het bezit was van een luier. Ze lachte. Ik zit hier bij een grote stapel. Je kunt zelfs nog kiezen tussen twee soorten. Een witte of een groene. Alleen moet ik zien dat ik eentje mee naar buiten smokkel, maar dat is geen probleem. Welke kleur wilt de baby hebben?
Dat maakte voor mij niets uit. Neem maar.

Zaterdag, met de trein naar den Limburg. Amaai, toch een paar uren onderweg.
We stopten aan de halte. Raar, wie van die mensen was de nachtverpleegster.
Ze stond bij haar grijze auto op de parking. Ik liep op haar af.
We begroeten elkaar en stapten in de auto. Ze gaf me een cadeautje. Open maken, commandeerde ze. Het was een fopspeen.
Speels stak ik ze in mijn mond. Ze nam een zak en legde die op mijn schoot. Een groene luier stak er in. En, ik heb gezegd dat ik het zou doen, he. Zenuwen gierden door mij.
We gingen eerst nog wat wandelen en een volwassen babbel doen, voordat ze me naar haar huis meenam.

Een uurtje later stapten we terug in haar auto en vertrokken naar haar huis.
Met de zak in de hand liep ik achter haar het huis binnen. Wel je schoenen uitdoen.
Ze deed de achterdeur op slot met de reden dat de buren bij haar zo maar binnen springen en dat ze dat wel wilde voorkomen.

Ik deed mijn schoenen uit en legde mijn jas uit op een stoel. De zak zette ik op tafel.
Kom tijd om jouw luier aan te doen. Ze nam de luier uit de zak en leidde me naar de slaapkamer waar ik op bed moest gaan liggen. Ze ontdeed me van mijn broek en even later had ik de luier om. Waar is je tutter. Die lag nog op de tafel. We gingen naar de woonkamer. Hela, kruipen he. Ik zakte door de knieën en kroop verder. Ze nam de tutter van de tafel en stak hem in mijn mond.
De speelconsole en tv werden aangezet. Er werd een spelletje van een helikopter ingestoken en die moest gekleurde ladingen in een wagon met dezelfde kleur van een rijdende trein leggen. Verdorie, toch niet zo simpel.

Moet je iets drinken en ze ging wat water halen. Er stonden een paar papflesjes en ze nam een en vulde er een van. Ze kwam terug met. O ja, je slabber nog. Het was een papieren slabber dat ze in het ziekenhuis gebruikten. Dan ging ze naast me zitten en nam de tutter uit mijn mond en stak het flesje erin. Genoeg gedronken. Ze zette het flesje op de grond en keek mee naar de tv. Terwijl ik verder speelde aaide ze me over mijn hoofd. Na een half uurtje ging ze mijn fruitpap maken. Ik moest stoppen met spelen en ze begon me te voederen. Ba, wat was me dat slecht. Ik kon me niet herinneren dat fruitpap zo slecht smaakten. Toch moest ik het potje leeg eten.

Daarna mocht ik verder spelen. Verdorie, dat was nog niet zo gemakkelijk.
Ze kwam terug naast mij zitten. Mmm, jij hebt je fantasietje gehad. Nu, ik.
Je gaat nog een half uurtje spelen en voor iedere fout die je maakt krijg je straks vijf slagen op de billen. Een deel met je luier aan en een deel zonder luier. Dan vlieg je over mijn knie zoals stoute kinderen.
Oei, de tijd dat ik al gespeeld had, waren niet zo goed verlopen.
Ze startte het spel. Geconcentreerd begon ik te spelen. Ze aaiden me weer. Ooops, gemist. Dat is een, hoorde ik haar zeggen. Het spel werd drie keer opgestart met telkens vijf fouten die je mocht maken. Na een half uur had ik twaalf fouten gemaakt.
Twaalf maal vijf is zestig. Dertig slagen met luier en dertig zonder.

Ze ging op een stoel zitten en ik ging over haar knieën liggen. Pets, das een. Pets, das twee. Mmmm, dat viel nog mee. De luier ving de slag op.
Ze telde tot dertig En trok dan de luier uit. Pets, pets, auw, dat begon wel pijn te doen. Ze lachte. Straks krijg je de luier terug aan.
Zestig, ik weende. En wreef over de billen. Mooi rood was haar antwoord. Goed zo. Ze nam de luier en deed hem mij weer aan. De tutter werd in mijn mond gestoken.
Daarna nam ze mijn schoenen. Ze deed ze me aan. Tijd om terug naar huis te gaan.

Ze bracht me naar het station. De tutter was ondertussen in mijn zak van mijn jas verdwenen. De trein arriveerde en ze gaf me een klopje op de luier. Tot een volgende keer.

 

[John_mod]

aardig verhaal. ga zo door maar iets meer fantasie is ook leuk ,
john

 

[babyke]

Re: Een namiddag in een luier (vervolg)

Hey, hoe gaat het met jou?
Weeral een tijdje geleden, dat ik nog iets van je gehoord heb. Verscheen er op het scherm.

Het was de nachtverpleegster Dana, die me via de chatfunctie van facebook opriep.

Het was nu bijna twee jaar geleden, toen ze de uitdaging aanging om mij terug in een luier te steken en als peuter te behandelen.
Na die namiddag was het contact verwaterd.
Ze had ondertussen een man leren kennen, waarmee het klikt.
Maar via facebook babbelen we af en toe nog eens met elkaar.
Zo ging ze mij eens een paar luiers opsturen, maar wegens ziekte was dit nog niet gebeurd.

Tijdens zo’n chatsessie kwam de vraag of we nog eens konden afspreken.
Zo kon ik haar ventje leren kennen. Ergens eens een hapke gaan eten kan geen kwaad.
En dat praat ook gemakkelijker.

Zo zat ik twee weken later op de trein naar den Limburg.

Aangekomen in het station, stond ze me op te wachten.
Na de begroetingskus stapten we in de auto.

We reden terug naar haar huis, want haar man moest nog thuis komen van zijn werk.
Ze keek op haar horloge en zei dat hij ondertussen wel thuis zal zijn.
“Hier, een cadeautje.” En ze gaf me een pakje. “Opendoen!”
Het waren een paar luiers.

Aangekomen bij haar thuis begroet ik haar man. “Ha, is dat de peuter”: zei hij.
Ik keek naar Dana. Ja, ik heb het hem verteld, want hij had de luiers gezien.

“Ik ga me rap douchen. Maak jij de peuter klaar.”
Wat bedoelt hij hiermee.
Ze lachte. “Ja, we gaan gezellig eten, maar jij gaat mee met een pamperke aan.”
Mijn man maakt daar geen probleem van.

“Dat meen je niet:” zei ik. Toch wel, was haar antwoord.
Je hebt zelf gezegd dat je wel eens geluierd over straat wilden lopen. En dat gaan we vandaag doen. Nu, je luier gaat wel onder je jeans zitten. Dus dat gaat niet opvallen.
En ze zette een stap naar voren. Kom broek uit en leg je maar neer.

Hoho, mag ik nog eerst naar het toilet gaan.
Neen, doe het maar in je pamperke, was het antwoord.

Plots kreeg ik een pets op mijn billen.
Kinderen moeten luisteren is er mij geleerd. Dus jij ook. Het was hare vent die achter mij stond. Auw, dat deed pijn. En nu liggen. Of moet ik je over mijn knie leggen.

Gedwee ging ik liggen. Dana deed mij een luier aan en daarna ging de jeansbroek er over.
Zo, jij bent klaar. Hier ga maar een beetje spelen en ze duwde een spelletje in de console.
Ondertusen ga ik mij ook klaar maken.

Na 10 minuten waren ook zij klaar.
Kom aan, dan zijn we weg. We liepen naar de auto.
Dana schoof het portier open en een kinderstoeltje verscheen.
Zet je er maar in dan maak ik je vast. Dat gaat toch niet.
Alles gaat baby. En ze klikte de riempjes vast.

Ze sloot het portier en stapte ook in.
De auto vertrok.

 

[daiperke1]

doe zo voort ; tof verhaal

 

[yunyun]

Leuk verhaal nu maar wachten op het vervolg.. !1

 

[babyke]

Na 10 min rijden stopten we aan een huis. Duidelijk geen restaurant.
Dana zegde dat we een vriendin van haar gingen meenemen, omdat het leuker is om als twee koppels te gaan. En zij was vrijgezel, dus misschien …

Daar ging de deur open en een blonde vrouw van ongeveer mijn leeftijd kwam naar buiten.
Ja, mijn type was het wel. Maar wat zou ze zeggen als ze mij hier in dit kinderstoeltje zag zitten.

Dana en haar vriend stapten uit om haar te begroeten.
Ondertussen was de druk in mijn blaas zo groot dat ik het in mijn luier deed. Nog erger.

De portieren van de auto gingen open en ze stapten in.
Hoi, dus jij bent mijn date vandaag. En de vrouw gaf me een kus op de wang.

Jij zit wel veilig, he. En ze klikte haar gordel in.
“Ja, ik kon toch moeilijk jou in de kinderstoel zetten”: zegde Dana.
Een lach weerklonk. Neen, laat de kleine daar maar inzetten en ze wreef met haar hand over mijn wang.

Haar naam was Liesbeth en kleuterleidster van beroep.
Ze kende Dana, omdat ze haar zoontje in de klas heeft gehad.

Na nog een kwartiertje gereden te hebben kwamen we aan het restaurant.
De deuren zijn wel op kinderslot gezet, dus eventjes wachten. Je kunt de kleine ondertussen los maken.
Terwijl Dana en haar vriend uitstapten, boog Liesbeth naar mij toe en drukte de veiligheidsriemen open.
De portieren werden geopend en we konden uitstappen.

We liepen naar de deur toe en Liesbeth zei:”Zeg Dana, ik had wel verwacht dat je me aan een volwassen persoon ging koppelen. Maar je zadelt me op met een grote baby. Deze jongen zit nog in de luiers.”

Ja, dat is een keuze van hem. Hij wil graag een peuter zijn. Voor ons is het geen probleem.

Liesbeth keek me aan. Een lach weerklonk. Nu ja, het is eens weer wat anders.
Dan blijf ik maar in mijn branche bezig. Alleen bij hen moet ik geen luiers meer gebruiken.

Kom geef de juf maar mooi een handje.
Dana zei wel dat het de bedoeling was om als volwassenen te gaan eten.
Die luier blijft een geheim.
Liesbeth glimlachte.

En we gingen het restaurant binnen.

 

[daiperke1]

doe zo voort , het is een intressand verhaal ; zit al te wachten op het volgende stuk

 

[qawsedrf]

leuk verhaal

 

[babyke]

Het eten smaakte goed. Veel gebabbel en plezier.
Opeens ging de gsm van Dana haar vriend. Sorry, eventjes opnemen en hij verliet de tafel.

Ook Dana verliet de tafel, want ze moest naar het toilet gaan.
Zo bleven Liesbeth en ik over.
“Zenuwachtig?”: vroeg ze. Ja, toch een beetje.
En ze legde haar hand op die van mij. Ben je nog een grote jongen?
Heu??
Ja, is je pamper nog droog. Kom laat me eens controleren.
Ze ging met haar hand naar de broeksknop en deed die los, daarna volgde de rits en raakte ze met haar hand de luier aan.
Nat. Oei oei, jij moet verschoond worden. Heb je een nieuwe pamper mee.
Neen, die liggen nog bij Dana thuis.
Tja, dan zul je zo nog even moeten rondlopen.

In de verte zagen we Dana de deur van de toiletten dichtdoen.
Liesbeth stond op en ging naar het toilet.
Tijdens het kruisen van Dana zei ze iets. Waarschijnlijk over mijn natte pamper.

Dana nam weer plaats aan tafel en even later kwam haar vriend er ook weer bij zitten.
Hij had slecht nieuws, want er waren problemen op het werk en hij moest direct afkomen.
Dit betekent het einde van het etentje.

Liesbeth, die ondertussen weer terug was van het toilet, opperde om te voet naar huis te gaan.
We kunnen dan langs de kermis wandelen en kan Rudy direct vertrekken.

Ok, dat doen we. Rudy gaf zijn vriendinnen een kus en mij een hand. Tot een volgende keer.
Hij vertrok.
Kom, vragen we de rekening, dan kunnen we een dessert op de kermis eten.

Even later stonden we terug buiten.
Kom kleine, geef me maar mooi een handje en Liesbeth stak haar hand uit.

We kuierden over de straat, richting kermis.

Zo, wat gaan we doen. Eendjes vangen of op de paardenmolen. Ze keek me aan.
Geen van beiden spraken me aan. Het paardenrace spel was leuker. En dat speelden we nog af en toe op de kermis. Zeker met een aantal broers en aanverwanten kon dit leuk zijn. Strijden tegen elkaar.

Ok, het paardenrace spel. We zetten ons alle drie op een stoeltje en de ene race na de andere werd gespeeld. Ik won een paar keer, Liesbeth ook, maar Dana had minder geluk. Nu, de punten werden toch samengelegd, dus dat was geen probleem.

De tijd tikte verder en de luier werd voller en voller.
Ik zegde tegen mijn begeleiders dat ik nu toch dringend moest doorgaan, want ik zou anders mijn laatste trein missen. En ik zou graag die luier willen uitdoen.
Ja, daarnet was hij al nat, dus hoog tijd om jou te verschonen. En Liesbeth gaf me een tik op de billen.
Neen neen, niet verschonen, gewoon uit.
Ja ja.

Met een portie smoutebollen vertrokken we naar Dana’s huis.

 

[christiaan1311]

Leuk verhaal komt er nog een
vervolg

 

[Jasper-DL]

Als jij kijkt en ziet dat het laatste stuk geschreven is op 11 januari 2011... Dan ga er maar van uit dat er geen vervolg meer komt :