Non- fictie

Luieraard

Superlid
Het oog wil ook wat.​

Altijd taart gaat ook vervelen. Het hele jaar door vijfentwintig graden met volop zon dan snak je naar een regenbui.
Ik kijk graag naar vrouwen en mannen in zwoele opwindend kleding. Rubber, lakplastic, leder.
Het streelt mijn oog en voed mijn fantasie. Vroeger veel naar kinky feesten geweest samen met mijn vriendin. Keken onze ogen uit.
Ja, snachts tussen de lakens met de gordijnen dicht gingen we los. Doch op een gegeven moment treedt er een soort verzadiging op.
Altijd kijken en niet voelen dan voel je gehandicapt. Misschien wel het verlangen en erop moeten wachten?
Ben ik zo grensverleggend bezig? #MeToo-beweging bestond nog niet. Op de dansvloer had je wel eens per ongeluk lichamelijk contact. Zeer opwindend.
Ik nog nooit maar mijn vriendin heeft toen eens een vreemde hand gevoelt in haar bilnaad en over haar rubberen kontje.
De vrouw in kwestie wou wel maar wij toen nog pruts schrokken daar ook weer van.
Toch vertelde mijn vriendin toen dat ze die aanraking wel zeer opwindend had ervaren, maar ja je gaat niet zomaar vreemd terwijl je danst met je vriend.
Goed dit was toen.
Nu stapte ik onlangs op zaterdag avond laat richting huis in de metro. Halte verderop stapte toen een jong koppel in.
Hij strak in leer met laknylon jack. En zij schitterde in een wijde rubberen broek met lakgympen. Ook een nylon lakjas.
Niks aan de hand. Zie ik wel vaker maar nu.
Duidelijk voor mij herkenbaar droeg ze onder haar rubberen annex latex broek een luier. En flink in gebruik.
Heerlijk bol in haar kruis en een beetje in haar bilnaad.
Sorry dames maar mijn hart ging sneller kloppen en kon alleen denken aan haar vriendje.
Lucky bastard!
 
Bovenaan