Het was september de maandag na de vakantie. De school was weer begonnen. Eerste les Nederland. Tweede les Bio. De concieerge kwam de klas binnen. Hij riep Mij en Bart om mee te komen naar de schooldokter van de GGD. Helemaal vergeten dat dat vandaag was. Ik en Bart zijn de 2 eersten van het alfabet dus mochten we natuurlijk als eersten. We hadden op school een klein kamertje met EHBO spullen en een onderzoekstafel , extra lamp, buro etc. speciaal ingericht dus. Naast de Directeuren en kantine van de onderwijzers.
De dokter en zijn assistente stonden al klaar en wachte al op ons. Ik en Bart moesten ons bovenlichaam ontbloten en onze schoenen, sokken en broek alvast uittrekken en ons wegen. De assistente noteerde het gewicht, vervolgens werden we gemeten. In het midden was een privacyscherm neergezet. Het leek meer dan het eigenlijk was. Je kon er gewoon acherin kijken, niks privacy dus. Bart moest even wachten, ik moest voor het buro van de dokter gaan staan. Hij had een kaart met mijn gegevens. Hij vroeg wat dingen, over inentingen, ziektes die ik had gehad, mijn gehoor en of ik verder nog andere klachten had. Of ik onder behandling was van een arts, GGZ etc. Niks bijzonders dus.
Toen stond hij op en ging mijn lichaam bekijken en wat voelen aan mijn armen, benen, buik en oren en ogen. Toen pakte hij mijn slipje aan de bovenkant beet en trok het een stuk tot op mijn bovenbeen naar beneden. Ik zag dat Bart het zag. Hij zag nu mijn billen, ik zag hem lachen. Hij pakte mijn penis en voelde mijn ballen. Klachten hierover ? ik antwoorde van nee. Ik moest me omdraaien en moest wat voorover bukken. Hij bekeek mijn achterste en zei verder niets. Hij keek in mijn slipje en zag een geel urinevlekje. Hij vroeg of ik vaker "lekjes" had. Ik zei dat ik niet wist wat hij bedoelde. De dokter vroeg of ik urine verloor. Bart hoorde dit ook en moest zichtbaar lachen. Ik kreeg een rood hoofd. Zachtjes zei ik ja. Aha, en wanneer speciaal dan ? Weet ik niet, ik denk als ik me moet haasten of als ik naar school fiets. Oh, dat is niet goed zei hij. Mevrouw de Leeuw wil je deze jongen even helpen op de hometrainer meet een speciaal broekje ? Ja dokter, kom maar Stefan dan moet je even de fietstest doen. Trek je slipje maar uit en trek dit maar aan. Ik deed maar wat gevraagd werd en deed mijn slipje uit. De dokter had gelijk, hij stonk ook behoorlijk naar urine. Ik had me verslapen en moest me haasten vanochtend. Meteen van de WC op de fiets.
Ik kreeg een soort babybroekje aangereikt. Het was een incontinentie-luierbroekje. Met schaamte deed ik het aan. Bart zag en hoorde natuurlijk alles. Er stond een hometrainer gereed en ik moest 4x 4 minuten fietsen zei ze. opstappen, 4 minuten fietsen, afstappen, mijn wijsvinger naar mijn teen bewegen met gestrekte benen en weer opstappen.
zie vervolg
De dokter en zijn assistente stonden al klaar en wachte al op ons. Ik en Bart moesten ons bovenlichaam ontbloten en onze schoenen, sokken en broek alvast uittrekken en ons wegen. De assistente noteerde het gewicht, vervolgens werden we gemeten. In het midden was een privacyscherm neergezet. Het leek meer dan het eigenlijk was. Je kon er gewoon acherin kijken, niks privacy dus. Bart moest even wachten, ik moest voor het buro van de dokter gaan staan. Hij had een kaart met mijn gegevens. Hij vroeg wat dingen, over inentingen, ziektes die ik had gehad, mijn gehoor en of ik verder nog andere klachten had. Of ik onder behandling was van een arts, GGZ etc. Niks bijzonders dus.
Toen stond hij op en ging mijn lichaam bekijken en wat voelen aan mijn armen, benen, buik en oren en ogen. Toen pakte hij mijn slipje aan de bovenkant beet en trok het een stuk tot op mijn bovenbeen naar beneden. Ik zag dat Bart het zag. Hij zag nu mijn billen, ik zag hem lachen. Hij pakte mijn penis en voelde mijn ballen. Klachten hierover ? ik antwoorde van nee. Ik moest me omdraaien en moest wat voorover bukken. Hij bekeek mijn achterste en zei verder niets. Hij keek in mijn slipje en zag een geel urinevlekje. Hij vroeg of ik vaker "lekjes" had. Ik zei dat ik niet wist wat hij bedoelde. De dokter vroeg of ik urine verloor. Bart hoorde dit ook en moest zichtbaar lachen. Ik kreeg een rood hoofd. Zachtjes zei ik ja. Aha, en wanneer speciaal dan ? Weet ik niet, ik denk als ik me moet haasten of als ik naar school fiets. Oh, dat is niet goed zei hij. Mevrouw de Leeuw wil je deze jongen even helpen op de hometrainer meet een speciaal broekje ? Ja dokter, kom maar Stefan dan moet je even de fietstest doen. Trek je slipje maar uit en trek dit maar aan. Ik deed maar wat gevraagd werd en deed mijn slipje uit. De dokter had gelijk, hij stonk ook behoorlijk naar urine. Ik had me verslapen en moest me haasten vanochtend. Meteen van de WC op de fiets.
Ik kreeg een soort babybroekje aangereikt. Het was een incontinentie-luierbroekje. Met schaamte deed ik het aan. Bart zag en hoorde natuurlijk alles. Er stond een hometrainer gereed en ik moest 4x 4 minuten fietsen zei ze. opstappen, 4 minuten fietsen, afstappen, mijn wijsvinger naar mijn teen bewegen met gestrekte benen en weer opstappen.
zie vervolg