Scoutingkamp

DL_Matt

Nieuw lid
Hierbij het te lang verwachte vervolg:


Deel 5: Svenska blöjor.

We kwamen aan op punt C, oftewel WC’s!

“Hehe, schone aan!” zei Sjoerd.
“Ja, zou tijd worden. Nog een druppel en ik lek!” antwoordde Mark.
“Yes, jongens. Hier kunnen we even opfrissen en wat eten” zei ik.

We trokken allemaal een schone luier aan. Die zou goed moeten zijn tot punt F waar we met z’n allen zouden lunchen.
Schoon en wel vertrokken we 5 minuutjes later met een kruispuntenroute naar post D.

Post D was opvallend dichtbij, en ook de route van D naar E viel goed mee. Zo kwamen we dus om kwart voor 12 aan bij punt F. Tot onze verbazing allemaal droog, of nou ja, Jonathan zei onderweg een beetje gedruppeld te hebben.

“Hallo allemaal! Jullie zijn de eerste!” Zei Aad vrolijk.
“Gelukkig maar, ik rammel. What’s for lunch?” Vroeg Jonathan.
“Niet zo snel, liefje. We wachten netjes op de rest” antwoordde Hannah.

Jonathan mompelde een beetje, maar gelukkig kwamen de andere groepen daar al aan.
Ik riep iedereen bij elkaar en vroeg of het al nodig was te verschonen. Sjoerd had inmiddels een beetje gelekt, maar niemand vond een schone luier al nodig.

De lunch was een soepje, altijd lekker zoals we van Hannah gewend waren.

Om half 1 gingen we verder. Door het centrum van Potsdam terug maar kamp.

Toen we aankwamen bij punt G herkende ik de omgeving van een vorige vakantie.

“Jongens, ik weer waar we zijn!” Riep ik.
“Ja hallo, ik ook. Potsdam.” Antwoordde Mark.
“Goh.” Zei ik, “ik bedoel, ik weet hoe we vanaf hier terug komen zonder de hele omweg te lopen. Ik was hier vorig jaar nog met m’n vakantie. Als we de straat uit lopen komen we bij een oude Stasi gevangenis.”
“Cool!” zei Jonathan.
“Nou, toch creepy hoor... maar, jongens, lopen we nu gewoon terug? Ik heb wel zin in een luie middag”. Zei ik.

De rest stemde in, en om kwart over 1 waren we weer terug op het kampterrein. Anton & Hannah waren er zoals verwacht niet, die zouden nog de activiteit voor morgen in Berlijn uitstippelen in een café en dan boodschappen, dus die verwachten we pas over een goeie 2 uur.

Onze luiers waren inmiddels flink vol, die van mij begon bijna te lekken.
“Kut!” Riep Sjoerd.
“Wat is er?” Vroeg ik.
“Ik heb gelekt man.” Antwoordde Sjoerd.
“Oei. Laat es zien.” Zei ik.

Sjoerd had inderdaad een kleine vlek in z’n broek.

“Trek iets schoons aan, ik gooi de luiers wel even weg”. Zei ik.

Iedereen deed ‘m uit, en ik gooide ze in dezelfde bak als waar we ze vanochtend deden bij het douchen.

Toen ik terug liep kwam in Astrid tegen.

“Hej As!” Zei ik
“Hej Matt, var är resten av din grupp?” Vroeg Astrid.
“De går fortfarande genom Potsdam, vi tog en genväg.” Antwoordde ik.

Astrid nodigde ons uit om bij hun groep wat te gaan drinken, nu we toch weinig te doen hadden.
Ik riep de rest bij elkaar, en niet veel later zaten we met de Astrid en Birgit bij hun tenten.

“So, where are the rest of the girls?” Vroeg Sjoerd.
“Oh, they are doing a hike. We had to go shopping today, so we didn’t have to go.” Zei Astrid.

“Hey, can I ask you something” zei Birgit.
“Sure!” Antwoordde ik.
“Why were you guys up so early, even before the others?” Vroeg Birgit.

Wij keken elkaar aan, twijfelend of we het zouden moeten vertellen.
“Zeg het maar gewoon hoor.” zei Jonathan.
Ik legde het daarop uit aan Birgit.

“Wait, really? You all still wet the bed sometimes?” Vroeg Astrid
“Oh, not just sometimes, every night. It’s actually not that uncommon for boys our age.” Antwoordde ik.
“Oh we know” zei Birgit.
“Why?” vroeg ik.
“Because.. As and I still have some bed wetting issues ourselves too.”
“Really?” Riepen wij allemaal in koor.
“Haha, yes. Actually, I still wear diapers pretty much all day.”

We vertelden over onze natte trip door het centrum vandaag. Astrid en Birgit vonden het een geweldig verhaal, en vertelden dat ze binnen hun groep soms een beetje uitgelachen worden.
Ik stelde voor om nu allemaal een luier aan te doen en gewoon lekker te plassen. Weg met de schaamte, gewoon gezellig doen.

Wordt vervolgd.
 
Bovenaan