Diaperstorm
Aspire to inspire, before we expire.
Mijn eerste verhaal 8)
De Straf
deel 1
Het was warm weer buiten ik,(daan 15 jaar) stond op het punt om naar buiten te gaan toen mijn moeder riep.
Daan! Daan! Ja mam wat is er?.
Moet je nog naar de wc voordat je weggaat ik ben de komende 2 uur niet thuis en je hebt zelf nog geen huissleutel.
Nee mam het is wel goed.
Dus zogegzegd zogedaan ik liep naar buiten en was van plan om naar een van mijn vrienden te gaan.
Ik whatsappte al mijn vrienden maar niemand kon dus ik dacht ikga weer terug naar binnen.
Maar shit dacht ik me moeder zag iknet de straat uit rijden. Ik moest nu dus 2 uur gaan wachtten op mijn moeder het eerste uur was geen probleem muziek luisteren en een beetje op mijn telefoon spelen alleen toen kwam het. Ik begon de drang te krijgen om te plassen. Ik belde aan bij de buren maar tevergeefs. De rest van de mensen in de straat kende ik niet en omdat ik nogal verlegen ben durfde ik niet bij hun aan te bellen. Toen ik na nog een half uur echt met mijn benen gekruisd zat zag ik mijn moeder aan komen rijden. Wat een opluchting ik heb het gered. Mijn moeder zette de auto neer en stapte uit. Maar toen gebeurde het onmogelijke ze struikelde over het opstapje uit mijn schrikreactie liet ik alles in mijn broek lopen. Ik liep naar mijn moeder toe om haar te helpen met op staan. Toen ze stond merkte ik eigenlijk pas wat ik gedaan had me moeder keek mij boos aan en het enige wat ze zei was ga naar binnen en wacht tot dat ik er ben en je mag onder geen enkel beding je broek uit doen!. Ik heb mijn moeder nog nooit zo boos gezien dus deed verstandig en luisterde.
Deel 2 komt eraan maar hoor graag eerst wat reacties wat is goed, wat is fout, moet ik mijn typwijze aanpassen ik sta open voor positieve en negatieve reacties want van negatieve leer ik alleen maar
De Straf
deel 1
Het was warm weer buiten ik,(daan 15 jaar) stond op het punt om naar buiten te gaan toen mijn moeder riep.
Daan! Daan! Ja mam wat is er?.
Moet je nog naar de wc voordat je weggaat ik ben de komende 2 uur niet thuis en je hebt zelf nog geen huissleutel.
Nee mam het is wel goed.
Dus zogegzegd zogedaan ik liep naar buiten en was van plan om naar een van mijn vrienden te gaan.
Ik whatsappte al mijn vrienden maar niemand kon dus ik dacht ikga weer terug naar binnen.
Maar shit dacht ik me moeder zag iknet de straat uit rijden. Ik moest nu dus 2 uur gaan wachtten op mijn moeder het eerste uur was geen probleem muziek luisteren en een beetje op mijn telefoon spelen alleen toen kwam het. Ik begon de drang te krijgen om te plassen. Ik belde aan bij de buren maar tevergeefs. De rest van de mensen in de straat kende ik niet en omdat ik nogal verlegen ben durfde ik niet bij hun aan te bellen. Toen ik na nog een half uur echt met mijn benen gekruisd zat zag ik mijn moeder aan komen rijden. Wat een opluchting ik heb het gered. Mijn moeder zette de auto neer en stapte uit. Maar toen gebeurde het onmogelijke ze struikelde over het opstapje uit mijn schrikreactie liet ik alles in mijn broek lopen. Ik liep naar mijn moeder toe om haar te helpen met op staan. Toen ze stond merkte ik eigenlijk pas wat ik gedaan had me moeder keek mij boos aan en het enige wat ze zei was ga naar binnen en wacht tot dat ik er ben en je mag onder geen enkel beding je broek uit doen!. Ik heb mijn moeder nog nooit zo boos gezien dus deed verstandig en luisterde.
Deel 2 komt eraan maar hoor graag eerst wat reacties wat is goed, wat is fout, moet ik mijn typwijze aanpassen ik sta open voor positieve en negatieve reacties want van negatieve leer ik alleen maar