A
Augur_DL
Guest
geschreven door: Ivy
Wat gebeurd mij nou
Heb je ooit iets meegemaakt waarvan je dacht dit is te mooi om waar te zijn. Nou ik kan je vertellen soms heel soms overkomt je dat waarvan je denkt dit overkomt mij nooit. Dit verhaal is gebaseerd op pure fantasie en heeft in geen enkele zin dan maar ook iets met de waarheid te maken. Alle fictieve figuren zijn ouder dan 18 jaar.
Vrijdag eindelijk weekend. Ik kwam thuis het was stil er was niks of niemand die mij begroete. Ik had een lange werkweek achter de rug en ook vandaag was het laat geworden ik keek op de klok het was al half elf ’s avonds. Dit weekend was ik gegarandeerd vrij maar wat wil al je senior analist ben op zo’n jonge leeftijd. Ik was helemaal in to computers en al helemaal gek op cijfertjes. Maar ik ging naar bed en morgen lekker uitslapen, gegeten had ik op het werk en dan lekker slapen. Ik was van plan om de volgende dag lekker boodschappen te gaan doen en wat kleding te kopen. Inmiddels was ik mijn bed gekropen ik had mij zelf een luier om gedaan gewoon voor de lol, het duurde dan ook niet lang of ik viel in slaap.
De volgende morgen werd ik wakker ik keek eens op de klok het was kwart voor acht. Ik voelde aan de luier die was nat gelijk voelde ik mijn kleine jan steigeren. In mijn hoofd kwam gelijk de gedachte dat ik een klein meisje was. Mijn hand gleed over mijn hard geworden plasser ik was het perfecte meisje ik was al zo lief en ik had zo braaf als meisje in mijn luiertje geplast ik werd er steeds meer opgewonden van en hoe meer ik opgewonden werd hoe harder ik wreef en hoe harder ik wreef hoe meer ik meisje werd met mijn lipjes en spelend met mijn popen met lint(en) in het haar. Ik kwam schokkend klaar. Ik was het ultieme en meest perfecte meisje wat er op de aardbodem was te vinden. Plots was het ineens niet meer stil in huis de telefoon ging.
Ik keek op het display wie het kon zijn maar het nummer was afgeschermd er stonden alleen nullen in het display. Ik nam op met “hallo” denkend wie het kon zijn. “Ja met Machteld” klonk het aan de andere kant van de lijn “is Ivy daar?” Ik zei “ik weet niet wie jij zoekt maar er woont hier geen Ivy” ze verontschuldigde zich en hing op. Ik deed mijn luier af en ging douchen en zoals ik vaker doe als ik onder de douche sta is dat ik mijn gedachte liet gaan “Ivy” was helemaal niet zo gek als ik een meisje zou zijn zou ik zo willen heten.
Ik dacht nog even verder waarom als ik ging shoppen dat ik dan nu eens een keer meisjes kleren zou gaan kopen het moest er toch een keer van komen. Het idee gaf me gelijk weer een stijve lul. Ik nam me gelijk voor dan ook gelijk maar weer een luier aan te doen. Ik droogde mij zelf af deed me zelf een schone luier aan en kleden mezelf aan. De prop tussen mijn benen gaf me een raar gevoel. Eigenlijk gaf het me een dubbel gevoel het was best wel irritant en geil tegelijkertijd ook gaf het een prettig gevoel, het gevoel van zekerheid. Ik voelde me volwassen en kind tegelijkertijd. Gelijk kwam er een nieuwe gedachte een volwassen iemand met het lijf van een peuter met een luier om dat is toch niet normaal. Als ik nu een kind was dan ja maar ik was geen kind. Maar dit was “het” idee om het weekend door te brengen. Ik besloot al mijn papieren thuis te houden zodat ik niks bij me had van enige indicatie behalve alleen wat geld. Los geld wel te verstaan, nou ja los het waren alleen maar papiertjes die een waarde vertegenwoordigen. Want als ik dan gepakt werd voor weet ik wat dan konden ze me in ieder geval niet zo snel identificeren.
Ik ging de deur uit en legde de huissleutels op een plek waar van ik dacht dat alleen ik ze kon vinden. Ik liep richting de winkels. Ik ging een vrouwen kapsalon binnen. Een van de meisjes kwam op mij af en vroeg “kan ik je ergens mee helpen?” Ik antwoordde “ja”en zette gelijk een kinderlijke stem op “mijn moeder zegt dat u mij een mooi meisjes kapsel kan geven. Dat kunnen wij inderdaad “zei de bediende en vroeg gelijk “heb jij wel centjes bij je?” Ik pakte al mijn geld en gaf het aan de bediende “zo” zei de bediende “dat zijn een hoop centjes hoor weet jouw mama hier van schatje? “. Vroeg de bediende weer en zei gelijk “ik ben Judith. Ik ben Ivy” zei ik. “Ik “en kon me met moeite inhouden want ik wilde zeggen was dat ik hier hard voor gewerkt had. “heb”ging ik weer verder “deze centjes gekregen want ik ga ook nog hele mooie echte meisjes kleertjes kopen. “De kapsters nieuwsgierigheid was en werd gewekt. Het begon al meteen goed want hoe ik hete wist ze al behalve dan mijn achternaam de volgende vraag werd alweer op mij afgevuurd “waar woon jij Ivy?” Als ik niet antwoordde zou haar argwaan alleen nog meer gewekt kunnen worden. “Hier in de buurt” antwoordde ik weer. Hoe oud ben jij? Jeetje wat moest ik nu antwoorden ik wist het niet wat ik zeggen moest en automatisch haalde ik mijn schouders op. De kapster vroeg wat voor meisjes kapsel ik wilde. Gelukkig dacht ik een ander onderwerp.
Ik wilde of vlechtjes of iets met veel speldjes in mijn haar of krulletjes zolang ik maar niet meer als een jongen werd gezien. “O” zij de kapster “laat dat maar aan mij over en begon mijn haar te kammen. Daarna werd het gewassen. De kapster stelde verder geen lastige vragen en hielp mij gewoon. “Wakker worden Ivy” zei de kapster en ik had twee paardenstaartjes te hoogte van mijn oren en wat speldjes in mijn haar en om het geheel af te maken had ik wat lintjes aan het einde van mijn vlechtjes. Judith vroeg wat ik er van vond. “zo ben ik een echt meisje” antwoordde ik. Bij het opstaan werd mij het lopen een beetje moeilijk gemaakt op een of andere manier en ik kon niet ontdekken wat dat nou zou kunnen zijn dus we rekende af € 80.- was ik kwijt en ik keek op de klok anderhalf uur later voelde ik de vlechtjes met lintjes tegen mijn hoofd aan slaan een vreemde gewaarwording. Voordat ik de kapsalon uit liep keek ik nog één keer in de spiegel en wat ik zag (mezelf helemaal en) beviel me een meisje keek terug van een jaar of drie a vijf niet ouder, dat is wat ik zag. Ik liep al huppelend de deur uit helmaal blij en glimlachte van oor tot oor. Ik wist hier goed de weg en hier vlak bij was een baby zaak. Daar stond ik dan ik had de hele tijd gehuppeld voor “Remco’s baby paradijs” Ik stond daar voor de deur met een brok in mijn keel mijzelf af te vragen of ik naar binnen zou gaan of niet toen een vrouw zei “zeg meisje ga je nu naar binnen of niet ik wil er graag in. Ik keek om en naar omhoog en zag een vrouw van ongeveer mijn leeftijd ouder als 35 kon ze niet zijn. Ik stapte met haar naar binnen. Ik keek mijn ogen uit. Al dat baby spul en dan die kleding ik had het ene nog niet kunnen bekijken of ik zag al weer wat anders. De winkel was best wel groot dit had ik eigenlijk niet verwacht. Ik kreeg zoveel indrukken dat mijn kleine jan zich een weg zocht naar vrijheid maar de luier die ik om had hield hem tegen. Hij wilde wel maar hij kon niet. Blijkbaar dacht de verkoper dat de vrouw en ik bij elkaar hoorde.
Ik hoorde hem vragen of hij de vrouw en haar dochtertje niet kon helpen. Ik moest lachen hij moest eens weten. De vrouw wilde even rond kijken en zei in niet mis te verstaande woorden dat ik (en ze wees op mij) niet haar dochtertje was. De verkoper liep op mij af en vroeg of hij mij kon helpen. “Ja “ zei ik gelijk “ik ben op zoek naar echte meisjes kleding voor mij” en pakte al mijn geld en gaf het aan de verkoper die zei. “Dat zijn een hoop centjes meisje. Ja ”zei ik weer” die heb ik gespaard en heb ik van mama gehad om een paar jurkjes en rokjes te kopen zodat ik niet meer als jongetje wordt gezien”. Wat ik niet had gemerkt was dat de vrouw dichterbij was gekomen ze had het geld gezien. “Ja” zei de verkoper je lijkt wel een klein beetje op een jongen als je niet van die mooie vlechtjes in je haar zou hebben. Mevrouw wat vind u”? zei de verkoper en ging verder “U bent tenslotte een vrouw en heeft er een andere kijk. Nee hoor” zei de vrouw “dit is een echt meisje en als ik het vragen mag, mag ik je helpen met je jurkjes en andere kleding uit te zoeken en dan beginnen we gelijk met deze broek en T-shirt uit te trekken”. Ik schrok een beetje van het laatste maar kon haar hulp goed gebruiken en realiseerde mij dat ik dan alleen in mijn luier voor haar zou komen te staan. De verkoper hielp haar nog een beetje door te zeggen “ik vind het goed hoor” en keek naar mij. Ik was helemaal van mijn stuk gebracht en kon alleen maar stamelen “moet ik me dan hier uitkleden” met blijkbaar de toestemming aan de vrouw gevend dat ze me kon helpen en een bibberende stem. “Hoezo vroeg de vrouw daar is toch niet mis mee”? Ik knikte van wel. Ik kon toch niet maken om met mijn luier in mijn Adams kostuum voor haar te staan. Ach wel nee”! Zei de vrouw en trok een ruk mijn T-shirt uit. “Daar is toch niks mis mee” en begon mijn riem van mijn broek los te maken. Plots zonder dat ik iets kon doen viel mijn broek met een plof op de grond. Daar stond ik dan in mijn luier voor de vrouw die het wel had gezien maar ging gewoon verder en zei “beentje omhoog”. Ik deed het “nu het ander beentje” weer gehoorzaamde ik. De vrouw fluisterde in mijn oor “het is maar goed dat je nog een luiertje draagt”. Het daarbij latent. Ik begreep de opmerking niet en kreeg er ook niet veel tijd voor om over na te denken. Ik paste jurkjes, rokjes, T-shirtjes en nylon kousen.
Tussen de bedrijven door moest de vrouw nog een telefoontje plegen nadat ze me had uitgehoord wat ik vanmorgen had gedaan en ze bijna mijn doopzeel gelicht. De verkoper hielp mij in de tussen tijd. Ik werd aan en uit gekleed en wat ik leuk vond ging op de ene stapel en wat ik niet leuk vond ging weer terug de rekken. Toen was alleen de stapel met de kleren die had uit gekozen opnieuw aan de beurt daaruit maakte ik een nieuwe selectie deze verdween op de toonbank en de rest ging weer terug de rekken in. De verkoper begon alle prijsjes van de kleding te scannen toen mijn neus een geur van poep rook. Ik durfde niks te zeggen of te vragen en blijkbaar was ik de enigste die het rook want niemand zei iets. “Dat is dan € 218,35” zei de verkoper. Ik haalde mijn schouders op en zei “is dat veel centjes die jij hebt”. De verkoper zei “ja dat zijn een hoop centjes meisje en dat wat je nu aan heb krijg je van mij en ik heb inderdaad jouw centjes”. Hij telde wat geld af stopte het in de kassa, pakte de kleding deed het in een zak en gaf het aan mij samen met de rest van mijn geld. Ik wilde de winkel uit lopen toen een vrouw binnen kwam stormen. Ze pakte me bij mijn arm. “Zo Ivy” met een beetje aarzelen. Wat ik niet zag was dat de vrouw die mij aansprak keek naar de vrouw die mij in de winkel had geholpen en deze bevestigend knikte. “Hier ben jij, ik heb me heel ongerust gemaakt over jouw”. Ze keek me zeer indringend aan. Wie was deze vrouw hoe wist ze mijn naam. Ze ging verder “ik heb gezegd dat we naar de kapper zouden gaan en dat we kleding zouden kopen maar niet alleen jonge dame. Ik zie dat je al naar de kapper bent geweest en kleding heb je ook al. Waar zijn jouw centjes?” vroeg ze nu weer.
Ik was zo overbluft dat ik automatisch mijn hand met mijn geld uit stook. De verkoper zei “sorry mevrouw maar als ik dit had geweten dan had ik niks verkocht aan de kleine. Als u wilt kunt u alles terug geven natuurlijk en krijgt u, uw geld terug. Dat hoeft ook weer niet.” Zei de vrouw die mijn moeder speelde en ging verder terwijl ze me mij een klapje op mijn geluierde kont gaf. “Dit kleine meisje geeft me al problemen sinds ze geboren is ze is zo ondernemend. Dat klapje zorgde er voor dat de lucht die ik net rook nog doordringender rook. “Heb jij een poep broek meisje?” Vroeg ze ineens. Niet afwachtend op het antwoord werd ik op getild en al lopend (zette ze me op haar heup) de winkel uit zei ze tegen mij thuis krijg jij van mij een schone luier om. We waren bij een auto aan gekomen en ze opende het portier deed de stoel naar voren en zette me vast in een kinderstoeltje. Daarna deed ze de stoel naar achteren en nam achter het stuur plaats. Nadat ze haar gordel vast had gemaakt en de auto had gestart begon ze te rijden. We reden een wijk binnen. Deze wijk kende ik niet, ik was hier nog nooit geweest. Wat mij opviel is dat alle huizen alleen stonden en dat ze wel een beetje op elkaar leken en dat alleen de tuinen verschillend waren. Na een tijdje rijden door de wijk en hier en daar links af en soms rechts af kwamen we bij een huis aan. Althans zo leek het want ze reed een parkeerplaats op in een tuin.
Ze stapte uit deed de stoel naar voren haalde mij uit het stoeltje. Op dat moment dat ze me op tilde en mij op haar op haar heup zette voelde ik hoe mijn blaas zich in mijn luier leegde zonder dat ik daar toestemming voor had gegeven. Ze deed de sleutel in het slot en opende de deur en liep naar binnen we liepen gelijk door naar boven de babykamer in. Ze legde me mij op de commode. Nu ging het er om spannen. Ze begon een beetje babytaal tegen mij te praten zo in de trant van “heeft mijn kleine meid in haar luiertje geplast en gepoept. Goh, wat ben jij een lieve baby.” Al die dingen wonden mij enorm op terwijl ze mijn luiertje los maakte. Ik voelde hoe mijn kleine jan zich een weg naar vrijheid baande. De luier ging af en mijn jan stak vierend de vrije lucht in. Ik zag dat zij het zag door een kleine blik van verbazing. “Ik zie dat mijn kleine meid dit lekker vind hé?” Ik schudde mijn hoofd van wel. “Dan zeg je van nu af aan tegen mij mammie.” Zei ze weer terwijl ze me met haar vinger mijn hoofd optilde en mij streng aan keek. Pats! Daar had ik een klap te pakken terwijl ze me nog strenger aan keek en zei “zeg dan wat kleintje! Ja mammie.” Zei ik nu. “Goed” ging ze verder “dus jij bent mijn kleine meid” zei ze weer en begon haar hand over mijn lul te bewegen. “mijn kleine meid vindt dit lekker?” Zei ze weer. “Ja mammie.” Antwoordde ik weer. Ze ging verder terwijl haar hand regelmatig verder ging. Ze bleef praten dat ik mamma’s meisje was en dat ik echte meisjes luiertjes zou mogen dragen en jurkjes en rokjes en dat vanaf nu broeken verboden waren. Ik kwam klaar. “Grote meid” zei mammie weer “maar voortaan waren grote jongens vlekken verboden in mijn luier en o wee als mammie die zou ontdekken.” Ze deed me een schone roze Pamper aan terwijl ze handig mijn billen optilde zoals dat bij een echte baby zou gebeuren. Ik had in 2 tellen een schone luier om mijn billen. Nu pas realiseerde ik me pas dat ik als een baby in mijn luier had geplast en gepoept zonder dat ik (zover ik me kon herinneren) daar voor toestemming had verleent in mijn hoofd.
Mijn nieuwe mammie had me inmiddels aan gekleed en een rompertje aan gedaan met een slaappakje die van voeten tot mijn nek uit een stuk bestond met een rits op mijn rug. Ze deed me in een slaapzak en legde me met slaapzak en al in het ledikant met speeltjes aan de bovenkant ik kon er naar kijken maar niet aan komen omdat mijn armen gewoon weg te kort waren en omdat ze, ze had vast gebonden aan mijn lichaam. Ze legde nog een lakentje met bij behorend dekentje over me heen en zei “ik ben zo terug.” Daar lag ik dan en keek naar de bovenkant van het ledikant waar ik in lag naar de speeltjes te kijken. Wat waren dit voor speeltjes ik kon het niet goed onderscheiden misschien omdat het best wel donker was hier of omdat ik gewoon weg de tijd er niet voor kreeg op dit moment want daar was mammie weer. Ze duwde zonder wat te zeggen gewoon een flesje in mijn mond. Ik kon het enigste doen wat ik kon doen in dat geval was zuigen. Wat ik proefde was echt lekker en warm, behalve dat ik dorst had was het flesje zo leeg. Blijkbaar werd dat verwacht want daar kwam gelijk een tweede er achteraan. Hier had ik wat meer moeite mee. Terwijl ik mijn tweede flesje aan het leeg drinken was deed ze het speeldoosje aan ik werd er zo snel moe van dat ik al inslaap was gevallen zonder dat ik mijn tweede fles helemaal had leeg kunnen drinken. Wat ik niet wist was dat ze in de flesjes die had leeg gedronken een slaapmiddel had gedaan en nog veel meer. Ze had ook een cd’tje op gezet toen mijn speeldoosje was afgelopen met een hypnose. Met deze hypnose moest ik me overgeven en een goede baby worden die zijn luier gebruikte waarvoor hij was en kon ik geen stijve meer krijgen want ik was en ben een meisje.
De verrassing
Ik werd wakker en had geen flauw idee hoe laat het was of wat voor dag en kon het ook niet te weten komen want normaal scheen ergens wel licht door de ramen maar de gordijnen die voor de ramen hingen maakte het hier erg donker maar helmaal donker was het niet van wegen het lampje wat ergens brandde. Het voelde als of mijn borsten mijn lichaam wilde verlaten als of ze naar buiten werden gedrukt. Ik voelde me ook klam en vies. Hele rare gevoelens. Ik voelde weer die wat stijvere luier om mijn billen net als bij de kapper. Het leek wel of hij ook dikker was geworden. Het kleine beetje vrijheid die ik had daar op die plek was helemaal verdwenen erger nog het zat strak en deed mee een beetje pijn. Normaal zou ik daar niks om hebben gegeven maar ik werd er verdrietig van zo erg dat ik moest huilen.
Ik schrok van mijn eigen gehuil en verstomde voor een paar seconde toen ik mijn gehuil wel heel erg op dat van een baby vond klinken. Al snel kwam mammie en ik werd blij en stopte met huilen ze zei op koeienerende toon” wat is er meisje? Waarom huil je zo?” Ze wachtte blijkbaar het antwoord niet af en tilde me uit bedje liep naar de gordijnen en maakte ze open nu zag ik dat het dag was. Ze riste me uit het slaapzakje en legde me op de commode. Om onverklaarbare reden moest ik met mijn beentjes trappelen als of ik een baby was. Mammie zei ‘ik zie dat mijn kleine baby meisje zich aardig aan het aanpassen is’. Ze deed mijn slaappakje uit en zei “ik zie waarom jij moest huilen je hebt gewoon een vieze luier en ze begon mij verder uit te kleden tot ik helmaal naakt was en nam me mee naar de badkamer en deed me in bad. Ze begon mij te wassen en ging langzaam van boven naar beneden. Ze vermeed bij mij geen plekje op mijn lichaam en terwijl ze daar mee bezig was had ik de onbedwingbare nijging met het water te spelen als of ik een baby was. Wat was er toch met mij aan de hand ik plaste als een baby in haar luier en begon deze steeds meer te gebruiken waarvoor ze bedoelt is.
Ik begon me steeds meer te gedragen als eentje maar ik wist zeker dat ik er toch geen was, en al die tijd was mammie met mij aan het praten op koeionerende toon als of ik een baby was normaal zou met dat geweldig hebben op gewonden en ik ontdekte dat zelfs nu had mijn kleine jan het formaat van dat van een baby en wat ze ook zei een erectie bezorgde het mij niet. Ze droogde me af en bleef maar op dezelfde manier maar met mij praten. Ik werd weer mee genomen naar de baby kamer en begon mij in te smeren met baby olie van Zwitsal. Ik werd op mijn buik gelegd en begon met mijn rug te masseren daarna legde ze me op mijn rug en ook nu vermeed ze mijn kleine jan niet met de worden “zo lekker de kleine meid haar lipjes in smeren”. Terwijl ze dat deed smeerde ze ook in mijn lies en onder mijn balen maar wat ze ook zei en hoe ik ook wilde ik kreeg geen erectie. Mammie maakte mij complimenten dat ik al zo goed babymeisje was. Ik was versteld dat dit gebeurde. Al snel had ik weer een schone meisjes luier aan althans dat zei mammie en de luier was roze althans de buiten kant dan. Mammie kleedde mij verder aan en deed me een rompertje aan deze was roze afgezet met kanten strookjes. Ik kreeg een jurkje aan die ik had gekocht. Mammie zei ‘wat ben jij een mooi meisje en je ruikt helemaal naar baby.’
Ze nam me mee naar de woonkamer daar werd ik een hoge stoel gezet kreeg een slabbetje om en na wat gerommel in de keuken begon ze me te voeren. Ik weet niet wat ik at maar de eerste hap smaakte fantastisch de tweede hap afschuwelijk en de rest van de maaltijd smaakte ook afschuwelijk. Getverderrie wat smaakte dat vies ik was maar al te blij dat ze me uit de hoge stoel haalde ik rende gelijk naar de woon kamer zo snel ik maar kon maar ik waggelde meer dan ik rende en als iemand een camera had gehad dan had je een baby zien rennen die net kan lopen. Je kan het niet echt rennen noemen want mammie ving mij op en slingerde mij door de lucht. Zelfs met mijn rennen was mammie nog sneller dan ik. Even zweefde ik door de lucht en werd op gevangen door de vrouw die mij had geholpen in de winkel. Gelijk was ik niet meer blij ik was geschrokken ‘dag schatje’ zei de vrouw. Na al die tijd genoten te hebben en mij geschikt aan de situatie waarin ik met geen word repte viel ik nu toch echt uit mijn rol. Godverdomme kwam, het uit mijn mond gerold. ‘Wie in hemelsnaam ben jij dan wel niet trut’ gelijk kwam er een sorry achter aan zo had ik het niet bedoeld. De twee waarvan 1 dus mammie en de ander dus de vrouw hielden elkaar goed vast en de vrouw zei “ik kan me je reactie verwachten accepteren doe ik echter niet maar we weten nu zeker dat je in ieder geval geen klein meisje bent. Laten wij beginnen met elkaar de had te geven en onze echte namen te noemen Birgit ken je als mammie ik ben Paula en wij zijn een stel wij houden van elkaar en willen al jaren een kind. In eerste instantie wilden we je ontvoeren toen we het geld zagen later toen Birgit je verschoonde en zag dat je een man was wilde we je sperma om een van ons te insemineren maar toen je bij je laatste verschoning geen stijve meer kon krijgen wisten we het even niet meer. Nu jij.’ Zei ze weer. Ik ben Manfred ‘zei ik en vervolgde mijn gesprek ‘ik ben senior analist bij Walter & Kopers. Ik heb iets met luiers sinds mijn pubertijd en ik heb altijd al een ‘baby’ meisje willen zijn. Ik heb tot jullie mij tegen kwamen nog nooit meisje kleding gekocht of gehad en door mijn groei stoornis ben ik klein gebleven. Ik heb mijzelf twee jaar geleden beloofd niet meer naar de kapper te gaan tot dat ik vlechtjes in mijn haar kon maken en zie hier het resultaat. Ik denk dat tot dat ik jullie tegen kwam mijn wil dit te doen zo groot was geworden dat ik alle trots of wat dan ook opzei heb gezet. ‘Oké’ kwam het uit de mond van Birgit. ‘Wat wil je nu we hebben al onze kaarten op tafel gelegd. Nog niet!’ Zei ik. Ik weet nog steeds niet wat jullie doen en hoe het komt dat ik als een baby’tje haar luier gebruikt waarvoor hij bedoelt is terwijl ik zeker weet dat ik dat toch normaal gesproken nooit doe. ‘Oké’ zei mammie weer ik heb wat in je drankje gedaan zodat je controle over je blaasspieren kwijt zou raken en tegelijkertijd heb ik ook nog een spulletje in je drankje gedaan waarvan je tijdelijk impotent van wordt. En om je te laten gedragen als een baby heb ik een hypnose cd opgezet waarin je, je onderbewuste zelf naar boven te laten komen dus in jouw geval de wil om een klein Baby meisje te zijn. Verder zijn we beiden werkeloos en leven een beetje van wat voorbij komt zoals het geld wat jij had en wat zich aanbied of van stelen. Mag ik wat vragen?’ Zei ik nu. ‘Vonden jullie het leuk voor mij te zorgen? Ja!!’ Klonk het in koor. Wat nu als ik bij jullie in trek en werk voor jullie en jullie in mijn vrije tijd mij gaan opvoeden als meisje. Dat zou wat zijn zei Paula. Maar daar hebben we (ze wees op zich zelf en Birgit) het nog wel over. Man wat doen mijn borsten zeer als of ze uit mijn lichaam branden. “Ik weet het meisje”: zei mama weer “raak er maar er gewend dit komt allemaal goed. Wees nu gewoon dit weekend lekker een klein meisje. Maak je nu geen zorgjes dat doen wij wel en maandag zien wel weer. Dan hebben de Mama’s besloten wat te doen en hoe en onder welk beding. Terwijl mama mijn een pop gaf en zei dat ik weer lief mocht gaan spelen en wat ik ook deed de mamma’s gingen in gesprek. Terwijl ik merkte dat mijn luier weer dikker en minder bewegelijk en op een of Andre reden eerst warm werd en al snel koud werd en de mama’s druk in discussie waren ging ik lief spelen met mijn pop en volgde de discussie niet. Normaal zou ik nieuwsgierig zijn en naatje van de kous willen weten maar onder mijn huidige omstandigheden interesseerde het me niet mijn pop was voor mij om een of andere manier belangrijker.
Maandag
De maandag kwam sneller dan ik had verwacht maar in dat korte weekend was ik al zo gewend om luiers te dragen en daar mijn behoefte er in te doen dat ik al hoe wel twee dagen nog altijd tweedagen zijn en dit toevallige wijze op zaterdag en zondag viel waardoor het, het weekend werd ik gewoon weg al incontinent was geworden en niet meer zonder luier van huis kon maar dat merkte ik later pas. De mama’s hadden besloten (nadat ik hun beide mama mocht noemen) dat mama (Birgit) bij mij zou komen werken als assistent zodat zij mijn luiers overdag kon verschonen en mij voeren. Wat zij beide niet wisten is dat ik ging informeren wat het mij zou opleveren als ik mij uit liet kopen en als ik dan ook mijn huis had verkocht ik zou kunnen rentenieren voor zijn drieën wel eens genoeg zou kunnen zijn. Ik werd weer in mijn normale kleren gestopt met als enig verschil de luier die ik er onder droeg. Zo ging ik naar mijn werk ik wilde helmaal niet en verlangde naar huis naar hun naar mijn mama’s. Het enigste wat mij er aan herinnerde aan het weekend was die luier tussen mijn benen. Ik moest me weer volwassen gedragen, yek , dat wilde ik helemaal niet, alles wat ik wilde was met mijn pop spelen de fles krijgen horen dat ik weer zo goed me als baby’tje had gedragen en zo lief als baby in mijn luiertje had geplast en of gepoept en dat ik al zo goed baby meisje was. De beloftes die steeds gebroken zou worden door bv als jij in je luiertje heb geplast hoef je geen luier meer om maar als het dan zo ver was ik dan toch een baby’tje was en dat ik dan een schone luier behoefte. Wat ik niet wist was dat ze me steeds een dunnere luier hadden aan gedaan zo dat ik steeds minder in mijn kruis zou voelen en toch bleef plassen ze hadden me zelfs gewoon zogenaamd vergeten een luier aan te doen en toen heb ik gewoon in mijn meisjes slipje geplast wat een baby was ik zeg. Zonder luier kon ik niet meer ik was er nu twee er lij aan verslaafd, dus 1 x lichamelijk en de 2e geestelijk. Op weg naar mijn werk wist ik al precies hoe ik dit moest aanpakken. Hoe ik Birgit mijn assistente kon maken ik had momenteel toch geen en ze voldeed aan het profiel ik was zelf verantwoordelijk daarvoor dus. Maar om het grote plan uit te voeren had toch meer tijd nodig. Om Birgit tot mijn protegé te maken daar kwam meer voor kijken daar had ik de toestemming voor nodig van mijn partners en dan mij uit te laten kopen daar zou wel eens een jaar over heen kunnen gaan en de rest zou ze zelf moeten doen. Het was weer hard werken die dag ik moest een afspraak maken met de makelaar om mijn huis te verkopen en het nodige andere kwam er bij kijken behalve een schone luier dan ging de dag toch snel voorbij. De volgende dag kon Birgit al aan de slag als assistente bij mij. Ze zorgde er inderdaad voor dat ik netjes een schone luier kreeg een te eten. Al hoe wel het haar eerste dag was kon ik eigenlijk al niet meer buiten haar maar ja wat wil je van een goede mama, die zorgt goed voor haar kind. Wat mij inmiddels op viel was dat al hoe wel ik nog steeds het gevoel had dat mijn borsten mijn lichaam uit werden gedrukt aan het gevoel begon te wennen maar te gelijke tijd het idee had dat toch mijn borsten iedere dag een millimeter groter werden en dat mijn huid zachter begon te worden een vreemd gevoel maar aan de andere kant ook weer lekker. Wat ik niet wist was dat ik echte (vrouwen) borsten aan het krijgen was en dat ik ook steeds meer vrouw aan het worden was dank zij de medicijnen die mama mij gaf waarvan ik eigenlijk niets wist en weet.
En als je maar sterk geloofd en blijft volhouden dan zal je dat worden of zijn wat jij wenst. Blijf je droom najagen geef niet op, blijf volhouden; blijf geloven maar vergeet of verlies niet de realiteit.
En zo was het en zo zou het zijn.
Ivy het kleine (baby) meisje
Wat gebeurd mij nou
Heb je ooit iets meegemaakt waarvan je dacht dit is te mooi om waar te zijn. Nou ik kan je vertellen soms heel soms overkomt je dat waarvan je denkt dit overkomt mij nooit. Dit verhaal is gebaseerd op pure fantasie en heeft in geen enkele zin dan maar ook iets met de waarheid te maken. Alle fictieve figuren zijn ouder dan 18 jaar.
Vrijdag eindelijk weekend. Ik kwam thuis het was stil er was niks of niemand die mij begroete. Ik had een lange werkweek achter de rug en ook vandaag was het laat geworden ik keek op de klok het was al half elf ’s avonds. Dit weekend was ik gegarandeerd vrij maar wat wil al je senior analist ben op zo’n jonge leeftijd. Ik was helemaal in to computers en al helemaal gek op cijfertjes. Maar ik ging naar bed en morgen lekker uitslapen, gegeten had ik op het werk en dan lekker slapen. Ik was van plan om de volgende dag lekker boodschappen te gaan doen en wat kleding te kopen. Inmiddels was ik mijn bed gekropen ik had mij zelf een luier om gedaan gewoon voor de lol, het duurde dan ook niet lang of ik viel in slaap.
De volgende morgen werd ik wakker ik keek eens op de klok het was kwart voor acht. Ik voelde aan de luier die was nat gelijk voelde ik mijn kleine jan steigeren. In mijn hoofd kwam gelijk de gedachte dat ik een klein meisje was. Mijn hand gleed over mijn hard geworden plasser ik was het perfecte meisje ik was al zo lief en ik had zo braaf als meisje in mijn luiertje geplast ik werd er steeds meer opgewonden van en hoe meer ik opgewonden werd hoe harder ik wreef en hoe harder ik wreef hoe meer ik meisje werd met mijn lipjes en spelend met mijn popen met lint(en) in het haar. Ik kwam schokkend klaar. Ik was het ultieme en meest perfecte meisje wat er op de aardbodem was te vinden. Plots was het ineens niet meer stil in huis de telefoon ging.
Ik keek op het display wie het kon zijn maar het nummer was afgeschermd er stonden alleen nullen in het display. Ik nam op met “hallo” denkend wie het kon zijn. “Ja met Machteld” klonk het aan de andere kant van de lijn “is Ivy daar?” Ik zei “ik weet niet wie jij zoekt maar er woont hier geen Ivy” ze verontschuldigde zich en hing op. Ik deed mijn luier af en ging douchen en zoals ik vaker doe als ik onder de douche sta is dat ik mijn gedachte liet gaan “Ivy” was helemaal niet zo gek als ik een meisje zou zijn zou ik zo willen heten.
Ik dacht nog even verder waarom als ik ging shoppen dat ik dan nu eens een keer meisjes kleren zou gaan kopen het moest er toch een keer van komen. Het idee gaf me gelijk weer een stijve lul. Ik nam me gelijk voor dan ook gelijk maar weer een luier aan te doen. Ik droogde mij zelf af deed me zelf een schone luier aan en kleden mezelf aan. De prop tussen mijn benen gaf me een raar gevoel. Eigenlijk gaf het me een dubbel gevoel het was best wel irritant en geil tegelijkertijd ook gaf het een prettig gevoel, het gevoel van zekerheid. Ik voelde me volwassen en kind tegelijkertijd. Gelijk kwam er een nieuwe gedachte een volwassen iemand met het lijf van een peuter met een luier om dat is toch niet normaal. Als ik nu een kind was dan ja maar ik was geen kind. Maar dit was “het” idee om het weekend door te brengen. Ik besloot al mijn papieren thuis te houden zodat ik niks bij me had van enige indicatie behalve alleen wat geld. Los geld wel te verstaan, nou ja los het waren alleen maar papiertjes die een waarde vertegenwoordigen. Want als ik dan gepakt werd voor weet ik wat dan konden ze me in ieder geval niet zo snel identificeren.
Ik ging de deur uit en legde de huissleutels op een plek waar van ik dacht dat alleen ik ze kon vinden. Ik liep richting de winkels. Ik ging een vrouwen kapsalon binnen. Een van de meisjes kwam op mij af en vroeg “kan ik je ergens mee helpen?” Ik antwoordde “ja”en zette gelijk een kinderlijke stem op “mijn moeder zegt dat u mij een mooi meisjes kapsel kan geven. Dat kunnen wij inderdaad “zei de bediende en vroeg gelijk “heb jij wel centjes bij je?” Ik pakte al mijn geld en gaf het aan de bediende “zo” zei de bediende “dat zijn een hoop centjes hoor weet jouw mama hier van schatje? “. Vroeg de bediende weer en zei gelijk “ik ben Judith. Ik ben Ivy” zei ik. “Ik “en kon me met moeite inhouden want ik wilde zeggen was dat ik hier hard voor gewerkt had. “heb”ging ik weer verder “deze centjes gekregen want ik ga ook nog hele mooie echte meisjes kleertjes kopen. “De kapsters nieuwsgierigheid was en werd gewekt. Het begon al meteen goed want hoe ik hete wist ze al behalve dan mijn achternaam de volgende vraag werd alweer op mij afgevuurd “waar woon jij Ivy?” Als ik niet antwoordde zou haar argwaan alleen nog meer gewekt kunnen worden. “Hier in de buurt” antwoordde ik weer. Hoe oud ben jij? Jeetje wat moest ik nu antwoorden ik wist het niet wat ik zeggen moest en automatisch haalde ik mijn schouders op. De kapster vroeg wat voor meisjes kapsel ik wilde. Gelukkig dacht ik een ander onderwerp.
Ik wilde of vlechtjes of iets met veel speldjes in mijn haar of krulletjes zolang ik maar niet meer als een jongen werd gezien. “O” zij de kapster “laat dat maar aan mij over en begon mijn haar te kammen. Daarna werd het gewassen. De kapster stelde verder geen lastige vragen en hielp mij gewoon. “Wakker worden Ivy” zei de kapster en ik had twee paardenstaartjes te hoogte van mijn oren en wat speldjes in mijn haar en om het geheel af te maken had ik wat lintjes aan het einde van mijn vlechtjes. Judith vroeg wat ik er van vond. “zo ben ik een echt meisje” antwoordde ik. Bij het opstaan werd mij het lopen een beetje moeilijk gemaakt op een of andere manier en ik kon niet ontdekken wat dat nou zou kunnen zijn dus we rekende af € 80.- was ik kwijt en ik keek op de klok anderhalf uur later voelde ik de vlechtjes met lintjes tegen mijn hoofd aan slaan een vreemde gewaarwording. Voordat ik de kapsalon uit liep keek ik nog één keer in de spiegel en wat ik zag (mezelf helemaal en) beviel me een meisje keek terug van een jaar of drie a vijf niet ouder, dat is wat ik zag. Ik liep al huppelend de deur uit helmaal blij en glimlachte van oor tot oor. Ik wist hier goed de weg en hier vlak bij was een baby zaak. Daar stond ik dan ik had de hele tijd gehuppeld voor “Remco’s baby paradijs” Ik stond daar voor de deur met een brok in mijn keel mijzelf af te vragen of ik naar binnen zou gaan of niet toen een vrouw zei “zeg meisje ga je nu naar binnen of niet ik wil er graag in. Ik keek om en naar omhoog en zag een vrouw van ongeveer mijn leeftijd ouder als 35 kon ze niet zijn. Ik stapte met haar naar binnen. Ik keek mijn ogen uit. Al dat baby spul en dan die kleding ik had het ene nog niet kunnen bekijken of ik zag al weer wat anders. De winkel was best wel groot dit had ik eigenlijk niet verwacht. Ik kreeg zoveel indrukken dat mijn kleine jan zich een weg zocht naar vrijheid maar de luier die ik om had hield hem tegen. Hij wilde wel maar hij kon niet. Blijkbaar dacht de verkoper dat de vrouw en ik bij elkaar hoorde.
Ik hoorde hem vragen of hij de vrouw en haar dochtertje niet kon helpen. Ik moest lachen hij moest eens weten. De vrouw wilde even rond kijken en zei in niet mis te verstaande woorden dat ik (en ze wees op mij) niet haar dochtertje was. De verkoper liep op mij af en vroeg of hij mij kon helpen. “Ja “ zei ik gelijk “ik ben op zoek naar echte meisjes kleding voor mij” en pakte al mijn geld en gaf het aan de verkoper die zei. “Dat zijn een hoop centjes meisje. Ja ”zei ik weer” die heb ik gespaard en heb ik van mama gehad om een paar jurkjes en rokjes te kopen zodat ik niet meer als jongetje wordt gezien”. Wat ik niet had gemerkt was dat de vrouw dichterbij was gekomen ze had het geld gezien. “Ja” zei de verkoper je lijkt wel een klein beetje op een jongen als je niet van die mooie vlechtjes in je haar zou hebben. Mevrouw wat vind u”? zei de verkoper en ging verder “U bent tenslotte een vrouw en heeft er een andere kijk. Nee hoor” zei de vrouw “dit is een echt meisje en als ik het vragen mag, mag ik je helpen met je jurkjes en andere kleding uit te zoeken en dan beginnen we gelijk met deze broek en T-shirt uit te trekken”. Ik schrok een beetje van het laatste maar kon haar hulp goed gebruiken en realiseerde mij dat ik dan alleen in mijn luier voor haar zou komen te staan. De verkoper hielp haar nog een beetje door te zeggen “ik vind het goed hoor” en keek naar mij. Ik was helemaal van mijn stuk gebracht en kon alleen maar stamelen “moet ik me dan hier uitkleden” met blijkbaar de toestemming aan de vrouw gevend dat ze me kon helpen en een bibberende stem. “Hoezo vroeg de vrouw daar is toch niet mis mee”? Ik knikte van wel. Ik kon toch niet maken om met mijn luier in mijn Adams kostuum voor haar te staan. Ach wel nee”! Zei de vrouw en trok een ruk mijn T-shirt uit. “Daar is toch niks mis mee” en begon mijn riem van mijn broek los te maken. Plots zonder dat ik iets kon doen viel mijn broek met een plof op de grond. Daar stond ik dan in mijn luier voor de vrouw die het wel had gezien maar ging gewoon verder en zei “beentje omhoog”. Ik deed het “nu het ander beentje” weer gehoorzaamde ik. De vrouw fluisterde in mijn oor “het is maar goed dat je nog een luiertje draagt”. Het daarbij latent. Ik begreep de opmerking niet en kreeg er ook niet veel tijd voor om over na te denken. Ik paste jurkjes, rokjes, T-shirtjes en nylon kousen.
Tussen de bedrijven door moest de vrouw nog een telefoontje plegen nadat ze me had uitgehoord wat ik vanmorgen had gedaan en ze bijna mijn doopzeel gelicht. De verkoper hielp mij in de tussen tijd. Ik werd aan en uit gekleed en wat ik leuk vond ging op de ene stapel en wat ik niet leuk vond ging weer terug de rekken. Toen was alleen de stapel met de kleren die had uit gekozen opnieuw aan de beurt daaruit maakte ik een nieuwe selectie deze verdween op de toonbank en de rest ging weer terug de rekken in. De verkoper begon alle prijsjes van de kleding te scannen toen mijn neus een geur van poep rook. Ik durfde niks te zeggen of te vragen en blijkbaar was ik de enigste die het rook want niemand zei iets. “Dat is dan € 218,35” zei de verkoper. Ik haalde mijn schouders op en zei “is dat veel centjes die jij hebt”. De verkoper zei “ja dat zijn een hoop centjes meisje en dat wat je nu aan heb krijg je van mij en ik heb inderdaad jouw centjes”. Hij telde wat geld af stopte het in de kassa, pakte de kleding deed het in een zak en gaf het aan mij samen met de rest van mijn geld. Ik wilde de winkel uit lopen toen een vrouw binnen kwam stormen. Ze pakte me bij mijn arm. “Zo Ivy” met een beetje aarzelen. Wat ik niet zag was dat de vrouw die mij aansprak keek naar de vrouw die mij in de winkel had geholpen en deze bevestigend knikte. “Hier ben jij, ik heb me heel ongerust gemaakt over jouw”. Ze keek me zeer indringend aan. Wie was deze vrouw hoe wist ze mijn naam. Ze ging verder “ik heb gezegd dat we naar de kapper zouden gaan en dat we kleding zouden kopen maar niet alleen jonge dame. Ik zie dat je al naar de kapper bent geweest en kleding heb je ook al. Waar zijn jouw centjes?” vroeg ze nu weer.
Ik was zo overbluft dat ik automatisch mijn hand met mijn geld uit stook. De verkoper zei “sorry mevrouw maar als ik dit had geweten dan had ik niks verkocht aan de kleine. Als u wilt kunt u alles terug geven natuurlijk en krijgt u, uw geld terug. Dat hoeft ook weer niet.” Zei de vrouw die mijn moeder speelde en ging verder terwijl ze me mij een klapje op mijn geluierde kont gaf. “Dit kleine meisje geeft me al problemen sinds ze geboren is ze is zo ondernemend. Dat klapje zorgde er voor dat de lucht die ik net rook nog doordringender rook. “Heb jij een poep broek meisje?” Vroeg ze ineens. Niet afwachtend op het antwoord werd ik op getild en al lopend (zette ze me op haar heup) de winkel uit zei ze tegen mij thuis krijg jij van mij een schone luier om. We waren bij een auto aan gekomen en ze opende het portier deed de stoel naar voren en zette me vast in een kinderstoeltje. Daarna deed ze de stoel naar achteren en nam achter het stuur plaats. Nadat ze haar gordel vast had gemaakt en de auto had gestart begon ze te rijden. We reden een wijk binnen. Deze wijk kende ik niet, ik was hier nog nooit geweest. Wat mij opviel is dat alle huizen alleen stonden en dat ze wel een beetje op elkaar leken en dat alleen de tuinen verschillend waren. Na een tijdje rijden door de wijk en hier en daar links af en soms rechts af kwamen we bij een huis aan. Althans zo leek het want ze reed een parkeerplaats op in een tuin.
Ze stapte uit deed de stoel naar voren haalde mij uit het stoeltje. Op dat moment dat ze me op tilde en mij op haar op haar heup zette voelde ik hoe mijn blaas zich in mijn luier leegde zonder dat ik daar toestemming voor had gegeven. Ze deed de sleutel in het slot en opende de deur en liep naar binnen we liepen gelijk door naar boven de babykamer in. Ze legde me mij op de commode. Nu ging het er om spannen. Ze begon een beetje babytaal tegen mij te praten zo in de trant van “heeft mijn kleine meid in haar luiertje geplast en gepoept. Goh, wat ben jij een lieve baby.” Al die dingen wonden mij enorm op terwijl ze mijn luiertje los maakte. Ik voelde hoe mijn kleine jan zich een weg naar vrijheid baande. De luier ging af en mijn jan stak vierend de vrije lucht in. Ik zag dat zij het zag door een kleine blik van verbazing. “Ik zie dat mijn kleine meid dit lekker vind hé?” Ik schudde mijn hoofd van wel. “Dan zeg je van nu af aan tegen mij mammie.” Zei ze weer terwijl ze me met haar vinger mijn hoofd optilde en mij streng aan keek. Pats! Daar had ik een klap te pakken terwijl ze me nog strenger aan keek en zei “zeg dan wat kleintje! Ja mammie.” Zei ik nu. “Goed” ging ze verder “dus jij bent mijn kleine meid” zei ze weer en begon haar hand over mijn lul te bewegen. “mijn kleine meid vindt dit lekker?” Zei ze weer. “Ja mammie.” Antwoordde ik weer. Ze ging verder terwijl haar hand regelmatig verder ging. Ze bleef praten dat ik mamma’s meisje was en dat ik echte meisjes luiertjes zou mogen dragen en jurkjes en rokjes en dat vanaf nu broeken verboden waren. Ik kwam klaar. “Grote meid” zei mammie weer “maar voortaan waren grote jongens vlekken verboden in mijn luier en o wee als mammie die zou ontdekken.” Ze deed me een schone roze Pamper aan terwijl ze handig mijn billen optilde zoals dat bij een echte baby zou gebeuren. Ik had in 2 tellen een schone luier om mijn billen. Nu pas realiseerde ik me pas dat ik als een baby in mijn luier had geplast en gepoept zonder dat ik (zover ik me kon herinneren) daar voor toestemming had verleent in mijn hoofd.
Mijn nieuwe mammie had me inmiddels aan gekleed en een rompertje aan gedaan met een slaappakje die van voeten tot mijn nek uit een stuk bestond met een rits op mijn rug. Ze deed me in een slaapzak en legde me met slaapzak en al in het ledikant met speeltjes aan de bovenkant ik kon er naar kijken maar niet aan komen omdat mijn armen gewoon weg te kort waren en omdat ze, ze had vast gebonden aan mijn lichaam. Ze legde nog een lakentje met bij behorend dekentje over me heen en zei “ik ben zo terug.” Daar lag ik dan en keek naar de bovenkant van het ledikant waar ik in lag naar de speeltjes te kijken. Wat waren dit voor speeltjes ik kon het niet goed onderscheiden misschien omdat het best wel donker was hier of omdat ik gewoon weg de tijd er niet voor kreeg op dit moment want daar was mammie weer. Ze duwde zonder wat te zeggen gewoon een flesje in mijn mond. Ik kon het enigste doen wat ik kon doen in dat geval was zuigen. Wat ik proefde was echt lekker en warm, behalve dat ik dorst had was het flesje zo leeg. Blijkbaar werd dat verwacht want daar kwam gelijk een tweede er achteraan. Hier had ik wat meer moeite mee. Terwijl ik mijn tweede flesje aan het leeg drinken was deed ze het speeldoosje aan ik werd er zo snel moe van dat ik al inslaap was gevallen zonder dat ik mijn tweede fles helemaal had leeg kunnen drinken. Wat ik niet wist was dat ze in de flesjes die had leeg gedronken een slaapmiddel had gedaan en nog veel meer. Ze had ook een cd’tje op gezet toen mijn speeldoosje was afgelopen met een hypnose. Met deze hypnose moest ik me overgeven en een goede baby worden die zijn luier gebruikte waarvoor hij was en kon ik geen stijve meer krijgen want ik was en ben een meisje.
De verrassing
Ik werd wakker en had geen flauw idee hoe laat het was of wat voor dag en kon het ook niet te weten komen want normaal scheen ergens wel licht door de ramen maar de gordijnen die voor de ramen hingen maakte het hier erg donker maar helmaal donker was het niet van wegen het lampje wat ergens brandde. Het voelde als of mijn borsten mijn lichaam wilde verlaten als of ze naar buiten werden gedrukt. Ik voelde me ook klam en vies. Hele rare gevoelens. Ik voelde weer die wat stijvere luier om mijn billen net als bij de kapper. Het leek wel of hij ook dikker was geworden. Het kleine beetje vrijheid die ik had daar op die plek was helemaal verdwenen erger nog het zat strak en deed mee een beetje pijn. Normaal zou ik daar niks om hebben gegeven maar ik werd er verdrietig van zo erg dat ik moest huilen.
Ik schrok van mijn eigen gehuil en verstomde voor een paar seconde toen ik mijn gehuil wel heel erg op dat van een baby vond klinken. Al snel kwam mammie en ik werd blij en stopte met huilen ze zei op koeienerende toon” wat is er meisje? Waarom huil je zo?” Ze wachtte blijkbaar het antwoord niet af en tilde me uit bedje liep naar de gordijnen en maakte ze open nu zag ik dat het dag was. Ze riste me uit het slaapzakje en legde me op de commode. Om onverklaarbare reden moest ik met mijn beentjes trappelen als of ik een baby was. Mammie zei ‘ik zie dat mijn kleine baby meisje zich aardig aan het aanpassen is’. Ze deed mijn slaappakje uit en zei “ik zie waarom jij moest huilen je hebt gewoon een vieze luier en ze begon mij verder uit te kleden tot ik helmaal naakt was en nam me mee naar de badkamer en deed me in bad. Ze begon mij te wassen en ging langzaam van boven naar beneden. Ze vermeed bij mij geen plekje op mijn lichaam en terwijl ze daar mee bezig was had ik de onbedwingbare nijging met het water te spelen als of ik een baby was. Wat was er toch met mij aan de hand ik plaste als een baby in haar luier en begon deze steeds meer te gebruiken waarvoor ze bedoelt is.
Ik begon me steeds meer te gedragen als eentje maar ik wist zeker dat ik er toch geen was, en al die tijd was mammie met mij aan het praten op koeionerende toon als of ik een baby was normaal zou met dat geweldig hebben op gewonden en ik ontdekte dat zelfs nu had mijn kleine jan het formaat van dat van een baby en wat ze ook zei een erectie bezorgde het mij niet. Ze droogde me af en bleef maar op dezelfde manier maar met mij praten. Ik werd weer mee genomen naar de baby kamer en begon mij in te smeren met baby olie van Zwitsal. Ik werd op mijn buik gelegd en begon met mijn rug te masseren daarna legde ze me op mijn rug en ook nu vermeed ze mijn kleine jan niet met de worden “zo lekker de kleine meid haar lipjes in smeren”. Terwijl ze dat deed smeerde ze ook in mijn lies en onder mijn balen maar wat ze ook zei en hoe ik ook wilde ik kreeg geen erectie. Mammie maakte mij complimenten dat ik al zo goed babymeisje was. Ik was versteld dat dit gebeurde. Al snel had ik weer een schone meisjes luier aan althans dat zei mammie en de luier was roze althans de buiten kant dan. Mammie kleedde mij verder aan en deed me een rompertje aan deze was roze afgezet met kanten strookjes. Ik kreeg een jurkje aan die ik had gekocht. Mammie zei ‘wat ben jij een mooi meisje en je ruikt helemaal naar baby.’
Ze nam me mee naar de woonkamer daar werd ik een hoge stoel gezet kreeg een slabbetje om en na wat gerommel in de keuken begon ze me te voeren. Ik weet niet wat ik at maar de eerste hap smaakte fantastisch de tweede hap afschuwelijk en de rest van de maaltijd smaakte ook afschuwelijk. Getverderrie wat smaakte dat vies ik was maar al te blij dat ze me uit de hoge stoel haalde ik rende gelijk naar de woon kamer zo snel ik maar kon maar ik waggelde meer dan ik rende en als iemand een camera had gehad dan had je een baby zien rennen die net kan lopen. Je kan het niet echt rennen noemen want mammie ving mij op en slingerde mij door de lucht. Zelfs met mijn rennen was mammie nog sneller dan ik. Even zweefde ik door de lucht en werd op gevangen door de vrouw die mij had geholpen in de winkel. Gelijk was ik niet meer blij ik was geschrokken ‘dag schatje’ zei de vrouw. Na al die tijd genoten te hebben en mij geschikt aan de situatie waarin ik met geen word repte viel ik nu toch echt uit mijn rol. Godverdomme kwam, het uit mijn mond gerold. ‘Wie in hemelsnaam ben jij dan wel niet trut’ gelijk kwam er een sorry achter aan zo had ik het niet bedoeld. De twee waarvan 1 dus mammie en de ander dus de vrouw hielden elkaar goed vast en de vrouw zei “ik kan me je reactie verwachten accepteren doe ik echter niet maar we weten nu zeker dat je in ieder geval geen klein meisje bent. Laten wij beginnen met elkaar de had te geven en onze echte namen te noemen Birgit ken je als mammie ik ben Paula en wij zijn een stel wij houden van elkaar en willen al jaren een kind. In eerste instantie wilden we je ontvoeren toen we het geld zagen later toen Birgit je verschoonde en zag dat je een man was wilde we je sperma om een van ons te insemineren maar toen je bij je laatste verschoning geen stijve meer kon krijgen wisten we het even niet meer. Nu jij.’ Zei ze weer. Ik ben Manfred ‘zei ik en vervolgde mijn gesprek ‘ik ben senior analist bij Walter & Kopers. Ik heb iets met luiers sinds mijn pubertijd en ik heb altijd al een ‘baby’ meisje willen zijn. Ik heb tot jullie mij tegen kwamen nog nooit meisje kleding gekocht of gehad en door mijn groei stoornis ben ik klein gebleven. Ik heb mijzelf twee jaar geleden beloofd niet meer naar de kapper te gaan tot dat ik vlechtjes in mijn haar kon maken en zie hier het resultaat. Ik denk dat tot dat ik jullie tegen kwam mijn wil dit te doen zo groot was geworden dat ik alle trots of wat dan ook opzei heb gezet. ‘Oké’ kwam het uit de mond van Birgit. ‘Wat wil je nu we hebben al onze kaarten op tafel gelegd. Nog niet!’ Zei ik. Ik weet nog steeds niet wat jullie doen en hoe het komt dat ik als een baby’tje haar luier gebruikt waarvoor hij bedoelt is terwijl ik zeker weet dat ik dat toch normaal gesproken nooit doe. ‘Oké’ zei mammie weer ik heb wat in je drankje gedaan zodat je controle over je blaasspieren kwijt zou raken en tegelijkertijd heb ik ook nog een spulletje in je drankje gedaan waarvan je tijdelijk impotent van wordt. En om je te laten gedragen als een baby heb ik een hypnose cd opgezet waarin je, je onderbewuste zelf naar boven te laten komen dus in jouw geval de wil om een klein Baby meisje te zijn. Verder zijn we beiden werkeloos en leven een beetje van wat voorbij komt zoals het geld wat jij had en wat zich aanbied of van stelen. Mag ik wat vragen?’ Zei ik nu. ‘Vonden jullie het leuk voor mij te zorgen? Ja!!’ Klonk het in koor. Wat nu als ik bij jullie in trek en werk voor jullie en jullie in mijn vrije tijd mij gaan opvoeden als meisje. Dat zou wat zijn zei Paula. Maar daar hebben we (ze wees op zich zelf en Birgit) het nog wel over. Man wat doen mijn borsten zeer als of ze uit mijn lichaam branden. “Ik weet het meisje”: zei mama weer “raak er maar er gewend dit komt allemaal goed. Wees nu gewoon dit weekend lekker een klein meisje. Maak je nu geen zorgjes dat doen wij wel en maandag zien wel weer. Dan hebben de Mama’s besloten wat te doen en hoe en onder welk beding. Terwijl mama mijn een pop gaf en zei dat ik weer lief mocht gaan spelen en wat ik ook deed de mamma’s gingen in gesprek. Terwijl ik merkte dat mijn luier weer dikker en minder bewegelijk en op een of Andre reden eerst warm werd en al snel koud werd en de mama’s druk in discussie waren ging ik lief spelen met mijn pop en volgde de discussie niet. Normaal zou ik nieuwsgierig zijn en naatje van de kous willen weten maar onder mijn huidige omstandigheden interesseerde het me niet mijn pop was voor mij om een of andere manier belangrijker.
Maandag
De maandag kwam sneller dan ik had verwacht maar in dat korte weekend was ik al zo gewend om luiers te dragen en daar mijn behoefte er in te doen dat ik al hoe wel twee dagen nog altijd tweedagen zijn en dit toevallige wijze op zaterdag en zondag viel waardoor het, het weekend werd ik gewoon weg al incontinent was geworden en niet meer zonder luier van huis kon maar dat merkte ik later pas. De mama’s hadden besloten (nadat ik hun beide mama mocht noemen) dat mama (Birgit) bij mij zou komen werken als assistent zodat zij mijn luiers overdag kon verschonen en mij voeren. Wat zij beide niet wisten is dat ik ging informeren wat het mij zou opleveren als ik mij uit liet kopen en als ik dan ook mijn huis had verkocht ik zou kunnen rentenieren voor zijn drieën wel eens genoeg zou kunnen zijn. Ik werd weer in mijn normale kleren gestopt met als enig verschil de luier die ik er onder droeg. Zo ging ik naar mijn werk ik wilde helmaal niet en verlangde naar huis naar hun naar mijn mama’s. Het enigste wat mij er aan herinnerde aan het weekend was die luier tussen mijn benen. Ik moest me weer volwassen gedragen, yek , dat wilde ik helemaal niet, alles wat ik wilde was met mijn pop spelen de fles krijgen horen dat ik weer zo goed me als baby’tje had gedragen en zo lief als baby in mijn luiertje had geplast en of gepoept en dat ik al zo goed baby meisje was. De beloftes die steeds gebroken zou worden door bv als jij in je luiertje heb geplast hoef je geen luier meer om maar als het dan zo ver was ik dan toch een baby’tje was en dat ik dan een schone luier behoefte. Wat ik niet wist was dat ze me steeds een dunnere luier hadden aan gedaan zo dat ik steeds minder in mijn kruis zou voelen en toch bleef plassen ze hadden me zelfs gewoon zogenaamd vergeten een luier aan te doen en toen heb ik gewoon in mijn meisjes slipje geplast wat een baby was ik zeg. Zonder luier kon ik niet meer ik was er nu twee er lij aan verslaafd, dus 1 x lichamelijk en de 2e geestelijk. Op weg naar mijn werk wist ik al precies hoe ik dit moest aanpakken. Hoe ik Birgit mijn assistente kon maken ik had momenteel toch geen en ze voldeed aan het profiel ik was zelf verantwoordelijk daarvoor dus. Maar om het grote plan uit te voeren had toch meer tijd nodig. Om Birgit tot mijn protegé te maken daar kwam meer voor kijken daar had ik de toestemming voor nodig van mijn partners en dan mij uit te laten kopen daar zou wel eens een jaar over heen kunnen gaan en de rest zou ze zelf moeten doen. Het was weer hard werken die dag ik moest een afspraak maken met de makelaar om mijn huis te verkopen en het nodige andere kwam er bij kijken behalve een schone luier dan ging de dag toch snel voorbij. De volgende dag kon Birgit al aan de slag als assistente bij mij. Ze zorgde er inderdaad voor dat ik netjes een schone luier kreeg een te eten. Al hoe wel het haar eerste dag was kon ik eigenlijk al niet meer buiten haar maar ja wat wil je van een goede mama, die zorgt goed voor haar kind. Wat mij inmiddels op viel was dat al hoe wel ik nog steeds het gevoel had dat mijn borsten mijn lichaam uit werden gedrukt aan het gevoel begon te wennen maar te gelijke tijd het idee had dat toch mijn borsten iedere dag een millimeter groter werden en dat mijn huid zachter begon te worden een vreemd gevoel maar aan de andere kant ook weer lekker. Wat ik niet wist was dat ik echte (vrouwen) borsten aan het krijgen was en dat ik ook steeds meer vrouw aan het worden was dank zij de medicijnen die mama mij gaf waarvan ik eigenlijk niets wist en weet.
En als je maar sterk geloofd en blijft volhouden dan zal je dat worden of zijn wat jij wenst. Blijf je droom najagen geef niet op, blijf volhouden; blijf geloven maar vergeet of verlies niet de realiteit.
En zo was het en zo zou het zijn.
Ivy het kleine (baby) meisje
