A
Augur_DL
Guest
geschreven door: Meesteres Gwen
Hoofdstuk 1
Teddy! Ik praat tegen je! De Gezinsvoogdes schelle stem, verbrak Teddy's dagdroom.
Hij keek haar dromerig aan en knikte instemmend.
Omdat ze nieuw was en niet gewend aan koppige tiener jongens, besloot ze om het een beetje rustiger aan te doen. Daar het weinig zin had om weer heibel te hebben. Het was namelijk al erg genoeg hoe hij zich bij het laatste pleeggezin had gedragen en dus weg moest. Ze was onderweg en lette dus even een tijdje op de weg, waarna ze nog een keer probeerde om Teddy zijn gedrag te veranderen.
Je weet waarom je naar een ander pleeggezin moet, vroeg ze?
Ja, omdat die ouwe vrouw gek werd van een paar vlekken in de lakens.
Werkelijk Teddy! Er was meer dan alleen dat. Het schijnt dat je moet spelen met je...
Piemel, onderbrak hij haar, wetende dat het een reactie van haar zou opleveren.
Ze keek hem aan met een walgelijke blik.
Jij moet leren om je meer discreet te gedragen, sprak ze berispend.
Je bedoeld dat het prima is om met jezelf te spelen, zo lang als je maar niet betrapt wordt.
De gezinsvoogdes liet dat over zich heen gaan, zonder er commentaar op te leveren. Want ze nam hem mee naar Juffrouw Jean Staal, een vrouw die een smetteloze reputatie heeft, inzake jongens te veranderen in degelijke jongens die respect hebben voor hun ouders. Toch, de gezinsvoogdes was niet echt blij met deze plaatsing en sommige collega's suggereerden dat ze heel veel wisten over mevr. Staal dan ze toe wilde geven. Maar omdat ze nieuw aan deze zaak begon, wilde ze eigenlijk wel een goede start maken. Toch zou ze haar stil houden, hoe ze ook dacht over juffrouw Staal dacht.
De rest van de trip werd zwijgend afgelegd, ook omdat de gezinsvoogdes haar aandacht bij de weg moest houden. En af en toe keek ze naar hem.
Teddy was pas 16 en liet het zien ook. Hij had lang smerig blond haar, wat zeer slecht onderhouden was. Daar het al tijden geen kam, borstel of shampoo had gezien. Zijn spijkerjasje was een bonte verzameling, van ballpoint graffiti dat eigenaardig gemixt was met swahili kunst en vrede symbolen met de namen van rockbands en vriendinnen. Het leek alsof hij een hekel aan douchen had en rook naar oud zweet. Zij had geen medelijden, om hem bij een ander achter te laten.
Juffrouw Staal leefde in een groot oud huis in wat eens een zeer gegoede buurt van de stad was, en terwijl ze de trap op liepen naar de zware eiken houten voordeur, zag de gezinsvoogdes, dat alle ramen van zwaar tralie werk was voorzien, zoals de ramen van het psychiatrische ziekenhuis waar ze haar opleiding had gedaan.
Zeer criminele buurt, mompelde ze in haar zelf, terwijl ze aanbelde.
Even later hoorde ze dat er open gedaan werd, en kwam er een vrouw tevoorschijn. Ze was een slanke vrouw van achter in de 30, gekleed in een verpleegsters uniform.
Hallo zei ze, terwijl ze haar hand uitstak. Ik ben Juffrouw Staal.
Brenda Wilson, zei de gezinsvoogdes terwijl ze niet naar haar verpleegsters uniform wilde staren. Ik denk dat u met mijn chef hebt gesproken
Klopt, en dit moet Teddy zijn?
Haar toon was neerbuigend en terwijl het niet nodig was, boog ze voorover, alsof Teddy een klein kind was.
Het gaf een duidelijk effect op Teddy. Hij schold en duwde Juffrouw Staal in huis.
Zo zei Teddy, dus deze 'hut' is thuis? Nadat hij een blik in de huiskamer had geworpen.
Jean en Brenda gaven er beide geen commentaar op, zodat ze gewoon hun gesprek vervolgden. Jean nodigde Brenda uit voor koffie, maar Brenda wilde maar graag van Teddy af zijn, voordat hij iets zei, wat Jean zou doen besluiten hem te weigeren. Want ze wilde hem niet terug!
Toen ze Brenda had uitgelaten, ging Jean naar haar nieuwe 'werk'. Die vond ze in de keuken. Daar stond hij met zijn handen in de zakken, starend naar haar speciale stoel, die ze gebruikte voor de meer zwaardere taken. Jean vond het wel prachtig dat hij nog nooit een volwassen tafelstoel met boeien had gezien, maar dat hij er sneller gebruik van zou maken dan hij wist.
Heb je wel eens eerder zo'n stoel gezien? Vroeg ze vanaf de drempel.
Daarop keek hij naar haar, en verbond het uniform met de stoel, waarop er hij minder stoer werd.
Waar zijn al die boeien voor? Vroeg hij vriendelijker.
Jean was tevreden. Dit kon wel eens makkelijker worden dan ze vermoedde.
Soms heb ik kinderen, die niet doen wat ze gezegd wordt. En deze stoel zorgt er dan voor, dan ze niet dieper in de problemen raken dan ze al zijn. Wil je het proberen?
Euh, nee. Waar slaap ik?
Dat laat ik je zo zien. Eerst gaan we even praten. Kom dan gaan we naar de huiskamer.
Jean dacht aan het bed, in de slaapkamer boven, en de andere dingen, die ze had klaar gelegd. "Bluf lekker door Teddy, dacht ze, hoe hoger je gaat, des te harder je valt"
Toen ze beiden tegenover elkaar in de huiskamer zaten, deed Jean haar benen opzettelijk over elkaar zodat 1 van haar sluitinkjes zichtbaar werd die haar pantykousen omhoog hield.
En Teddy liep met open ogen in die val en staarde er naar, ook al deed die net van niet.
Ik hoor dat je masturbeert, Teddy?
Jean wachtte om haar woorden meer effect te geven, en zag dat hij zachtjes kleurde. Zoals de meeste tiener jongens, was de bravoure die Teddy voerde alleen huid diep. In een directe ontmoeting, was hij 'pudding'.
Je weet dat je hier naar toe gestuurd bent, omdat ik zeer goed ben in het ontmoedigen van jonge jongens die zichzelf misbruiken.
Ze wachtte weer, totdat hij zou knikken. Die ze kreeg.
Laat dit de ene en enigste waarschuwing voor je zijn, van mij. Want jij mag nooit en te nimmer jezelf daar onder misbruiken. Als ik dat merk, zal ik je straffen met manieren die jij niet leuk zal vinden, dat verzeker ik jou.
Hij was niet makkelijk te intimideren, en Teddy keek naar haar. Zijn stoerheid was terug.
Dat gaat je geen donder aan, wat ik doe.
Jean lachte niet, maar ze had het even moeilijk om niet te glimlachen. Teddy gaf haar precies wat ze nodig had.
Ik doe maar net of ik dat niet gehoord heb, maar vloeken en dergelijke, mag hier evenzo niet. Wil je de rest van de regels horen?
Nehh, zei Teddy, terwijl hij op stond. Ik denk niet dat ik hier veel ben.
Hij liep naar de deur, afwachtend naar een reactie van de vrouw, en toen hij zijn hand op de deurknop legde vermoedde hij wat. Een deel van hem vond het niks vreemd dat het afgesloten was. En dat zelfs de sloten van binnen een sleutel nodig had, om geopend te worden. Hij voelde zich kwaad worden en ging terug naar de woonkamer, waar hij de sleutel tussen haar duim en wijsvinger zag bungelen, uit pesterij.
Is dit wat je zoekt? En lachte er vriendelijk bij, juist om hem nog kwader te maken.
Ja, geef hier! Wat is dit een verrekte gevangenis?
Rust voortzetting zei Jean tot haarzelf, terwijl ze opstond, de sleutel weer in haar zak stopte en naar de jongen toeliep.
Ze sprak kalmer en bereide zich voor op een gevecht.
Jij gaat nergens naar toe. En ik heb je gewaarschuwd, dat vloeken en dergelijke niet toegestaan zijn in dit huis, maar dat wil je blijkbaar niet horen. Maar misschien wil een pak voor je broek wel helpen om te luisteren. Dus trek je broek en ondergoed maar uit dan ga ik de paddel halen.
Teddy's gezicht vertoonde een glimp van verwarring en werd toen donkerder toen hij zijn nieuwe aanval bedacht. Omdat hij geen ervaren straatvechter was, wist hij nog niet dat hij het gevecht allang verloren had.
Pleur op! Niemand die dat bij me doet!
Hij nam een stap richting haar, en wilde haar een ram op haar schouder geven, zo dat zij angstig voor hem zou worden en hem de sleutel zou geven. Maar hij bereikte haar nooit. Jean stapte opzij, greep zijn rechter arm en boog die vanaf de elleboog naar binnen. Instinctmatig bewoog hij en plotseling bevond hij zich stevig in haar greep, haar linkerarm om zijn nek, terwijl haar rechter arm zijn rechter arm zover omhoog trok, dat hij het uitgilde van pijn.
Dank je, Teddy, zei ze zachtjes. Je hebt zonet bewezen wat mij ter oren is gekomen over je. Maar, je bent nu niet zo'n sterke jongen meer, wel?
Ze trok nog maar eens aan zijn arm, om hem te laten grienen.
Trek jij je broek uit of moet ik het doen?
Ja zei hij knarsetandend, en toen liet ze hem los.
Toen ze terug kwam, stond hij half ontkleed in het midden van de kamer, als een gekooid beest te kijken. Terwijl hij met 1 hand met zijn dingetje stond te spelen.
Jij houdt er wel van om problemen te sparen, zei ze terwijl ze zijn hand wegsloeg.
Ze ging zitten op een stoel met rechte leuning, waaraan ze zelf de naam haar spanking stoel had gegeven, en wees hem dat hij over haar knieën kon gaan liggen.
Kom maar, over me schoot.
Teddy keek even naar haar, terwijl ze zat met een voldane glimlach, terwijl ze de paddle optilde voor de eerste klap. En ergens knapte er iets in hem, en terwijl hij zijn broek greep rende hij naar de deur waar hij aan begon te sjorren en te trekken terwijl er dikke tranen over zijn wangen liepen.
Nee schreeuwde hij telkens weer. Dat kan je niet bij me doen.
Uiteindelijk was hij zo uitgeput, dat hij tegen de deur leunde, en snotterde. Hij wist dat zij achter hem stond, maar hij kon het niet over zijn hart verkrijgen haar aan te kijken.
Niet slim, Teddy, zei ze streng, Helemaal niet slim. Ik wist niet dat je zo'n geweldenaar was. En het is een geluk dat ik op een psychiatrische ziekenhuizen heb gewerkt zodat ik weet hoe ik jou het beste kan helpen.
Terwijl ze aan het praten was nam ze een stel handboeien uit haar zak en maakte ze klaar voor gebruik. Toen ze daarmee klaar was pakte ze rustig Terry's rechterarm en klikte die handboei om zijn pols. Maar toen hij dat merkte, wilde hij zich omdraaien, maar toen had ze ook al zijn linkerarm te pakken.
Met zijn handen op zijn rug was Teddy kansloos, Verloren en snikkend liet hij zich terug brengen naar de woonkamer en keek hoe Jean weer op de stoel ging zitten en de paddle pakte. Hij voelde zich zo naakt, zo weerloos. Vreemd genoeg, begon er van onderen wel van alles te werken, en hij begon verbazend genoeg te kleuren. Ze gebaarde met de paddle naar hem dat hij kon gaan liggen, en langzaam aan deed hij dat ook. Zijn hoofd en lichaam waren niet ondersteund en beslist niet comfortabel, maar waar hij zich het meeste zorgen over maakte was zijn ontblote achterste. Zijn stijve penis, duwde tegen haar dij, en hij wist dat hij opgewonden raakte maar deze reactie verbaasde hem.
Jij bent zeer stout Teddy. Zei Jean met haar meest ouderlijke stem. Ik denk dat je 50 klappen krijgt, en dat je ze telt, en me daar bij elke gewoon klap voor bedankt.
Toen duurde het een tijdje voor Teddy doorhad dat hij moest antwoorden.
Jaah, mompelde hij.
En omdat ze hem een tikje gaf schreeuwt hij.
Ja Juffrouw Staal, zei zij
Ja Juffrouw Staal, sprak hij haar na. 1.
De paddle begon zijn ritmische, straffende tikken. Elke keer gaf Teddy een kreet voor hij al snikkend de getallen noemde en het punctuele dank u. Het kostte maar 5 klappen om zijn achterste rood te laten kleuren, en toen ze dat cirkeltje rond was, begon ze over nieuw. Terwijl ze, als ze overnieuw begon het Teddy extra zeer deed. Hij huilde en trappelde met zijn benen. Hij trok aan zijn handboeien, totdat zijn handen verdoofd waren. En toen ze bij 20 waren, vond Teddy dat elke klap de laatste wel mocht wezen.
Hij onderging ze stuk voor stuk, simpel omdat hij ze wel moest ondergaan. Zijn ellende werd erger met de pijn. En ergens bij de 35ste klap kwam hij er achter dat hij wel ontzettend nodig plassen moest. Maar de klappen gingen zo snel dat hij amperan tijd had om ze te tellen en dank je wel te zeggen. Hij probeerde nog stop te schreeuwen, maar omdat ze dat wel verwachte ging ze door.
De spanking beïnvloede de controle van zijn blaas, en in de paniek wist hij dat hij zeer dicht bij het punt aangekomen was, dat hij echt moest plassen. Toen probeerde hij haar nogmaals te waarschuwen, maar weer nam ze daar geen reactie op. En eindelijk bij de 43ste slag gebeurde het, dat hij zijn plas voelde stromen zo op haar uniform. Waar hij wel blij mee was dat zij gelijk ophield met slaan, en hij kon de stroom afsluiten.
Toen zweeg ze een tijdje.
En toen zei ze: Jij smerige jongen! Sta op!
Hij worstelde om op te staan en keek naar de gele vlek op haar schort. En de nattigheid, maakte de stof haast doorzichtig en hij kon duidelijk de bovenkant van haar panty zien en een stuk kousenband. Toen hij naar haar keek zag hij hoe kalm haar gezicht eigenlijk was.
Terwijl ze verrast was, was Jean eigenlijk stiekem ook wel blij. Haar arm was moe van het slaan en ze had er daarom spijt van dat ze hem 50 slagen had toegezegd. Toen ze naar de halfnaakte Teddy keek wilde ze lachen. En een schuldig lijkende druppel had zich gevormd aan zijn krimpende penis, terwijl hij zijn achterste aan het masseren was met zijn gebonden handen. Berouwvol keek hij maar hij verwachtte ook dat zij kwaad was.
Wacht hier, commandeerde zij en liet hem verwonderd achter wat er met hem gebeuren zou.
Snel verschoonde ze haar uniform, en de vieze panty. En voordat ze weer naar beneden ging, pakte ze een rubber schort uit de kinderkamer en trok die aan. En voordat ze weer naar beneden ging, nam ze nog een blinddoek mee.
Beneden aangekomen wist ze hoe ze haar opwachting moest maken. Ze stopte in de deuropening en staarde hem aan voor een paar seconden. Toen hij daarop kleurde en naar beneden keek wist ze dat hij vandaag geen problemen meer zou geven. En vond ze het dus tijd worden om hem het een beetje moeilijker te maken.
Ze stevende recht op hem af, met haar hoge hakken, en ze zag dat hij angstig werd, maar hij bleef staan.
Draai je om. Ik ga je een blinddoek voor doen, want je hebt bewezen dat je te gevaarlijk bent om zo te vertrouwen.
Hij deed wat hem bevolen was, en ze knoopte die blinddoek dan ook goed stevig om. Zo stevig zelfs dat hij even kreunde.
Daarna, leidde ze hem de kamer uit, naar boven. De blinddoek was er meer voor het effect dan ergens anders voor. Want met zijn handen geboeid, kon hij toch weinig doen. In de kinderkamer wilde ze namelijk dat zijn eerste blik een memorabele blik was en dat hij zich daarbij zeer goed concentreerde op hoe het voelde kwam alleen maar beter uit.
Eenmaal boven aangekomen in de kinderkamer, liet ze hem in het midden van de kamer stilstaan, zodat hij kon horen dat zij diverse spullen pakte en klaar legde. Toen ze daar mee bezig was, vroeg ze zich af, hoe hij zou reageren, als hij zag wat er komen zou. Het eenpersoonsbed was kaal op het rubberen matras na. 2 canvas stroken, de ene op de plek waar zijn middel zou zijn en de ander op de plek waar zijn enkels zouden komen. Om het kussen was een witte plastic hoes, en een enkel laken lag opgevouwen op de voet van het matras.
Natuurlijk, zou hij niet weten wat er allemaal in die kasten en laden lag, tenzij dat hij stout genoeg was, om een aantal van die dingen op zijn lichaam te mogen voelen.
Ze liet haar hand over het smadelijke rubber gaan en keek hem aan. Zijn fantasie moest wel snel gaan nu, dacht zij. Ze legde de katoenen boven luier als eerste op het bed waarna ze er een papieren bovenop legde. Uit ervaring wist ze dat het beter was om hem de allereerste keer zo lang mogelijk in een luier te houden, en zodoende stopte ze er een paar extra inleg luiers bij in. Toen ze klaar was draaide ze zich naar hem toe.
Nu verander ik je handen van achter naar voren zei ze. Probeer niks, want anders zal je het bezuren.
Hij snikte en knikte.
Jean wist dat hij stijf stond van angst; ze vond het leuk zo. En in enkele seconden had ze zijn handen van achteren naar voren gebracht, waarna ze hem naar het bed bracht, en hem op de luiers liet plaats nemen, waarna zijn benen over de rand van het bed hingen.
Teddy wist niet wat er gebeurde, maar was blij dat zijn handen aan de voorkant zaten, maar lag op iets vreemds. Hij rook oude urine en rubber en dat maakte hem alleen maar meer verwarrend. 1 van de boeien drukte in zijn rug, maar daar hij het niet had gezien wist hij niet wat het was. Daarbij kwam dat hij angstig was. Hij wist ook dat ze kwaad was, en er zo bij liggen maakte het niet makkelijker. Daarbij verwonderde hij zich over haar uniform en de professionele manier, waarop zij met hem gehandeld had, en hij had weinig van psychiatrische ziekenhuizen gehoord en dat bracht hem dus ook enige rust.
Hij voelde dat zij, zijn benen meer uit elkaar bewoog, en dat er toen iets tussen omhoog kwam. Iets wat zacht op zijn buik kriebelde, en toen ineens wist hij het.
L, L, luier? Stotterde hij.
Ja Teddy, kleine jongetjes die zichzelf nat plassen, moeten een luier dragen, en omdat het de eerste keer bij mij is, moet je hem voor langere tijd dragen.
Ze zag zijn paniek groeien, en verbazingwekkend genoeg zag ze zijn penis groter worden, en speels streelde ze het even.
Ik elk geval, is dit deel wel blij met het nieuws, zei ze.
Teddy was in paniek. Hij kon niet bedenken wat er erger was dan in een luier te moeten rondlopen, en toen hij bemerkte dat ze een stap op zij zette, duwde hij zijn gebonden handen naar beneden om zijn penis te bedekken.
Oh Juffrouw Staal, smeekte hij, alstublieft laat me niet een luier dragen.
Jean sloeg op zijn handen, totdat hij ze van zijn penis weg trok
Ik zie dat je nog niks geleerd heb, maar geen probleem, dit zal helpen.
Ze trok achter het bed een riem vandaan, en maakte daar de ketting van teddy's handboeien aanvast., zodat zijn handen boven zijn hoofd vast zaten. Hij zuchtte en steunde wat, maar werd toen weer stil.
En nu gaan we weer verder met je een luier aan te doen. Teddy er is geen andere manier om jou het af te leren, de hemel weet dat het volgende moment jij je ondergoed vult, maar weet wel dat ik genoeg luiers heb voor je. Beide soorten, katoenen en papieren luiers voor jou. Wacht maar totdat je alle soorten plastic broekjes hebt gezien, die ik heb in jou maat.
Terwijl ze sprak, pakte Jean langzaam de luier, en trok hem langzaam omhoog, er voorzorgend dat hij goed tussen de benen zat, voor ze hem vastplakte. Ze ergerde zich aan de fabrikant van die luiers, omdat hij die plakkers niet sterk genoeg maakte, om een goede pasvorm te garanderen. Ze geloofde dat een straf luier goed strak moest zitten en daarom gebruikte ze een stoffen luier over die papieren luier, om dat resultaat te bereiken, en Teddy goed kon voelen in welke ongemakkelijke situatie hij zat. Totdat het moment kwam dat zij besloot dat hij het comfortabeler zou krijgen.
Teddy's gedachten waren een rommeltje. Toen de luier op zijn plek zat, was het zwaar genoeg. Ze had het knap strak gespannen, meer nog dan hij voor mogelijk hield. Het leek wel alsof het zijn balletjes verpletterde, en drukte zijn stijgende penis naar beneden, wat hem een beklemmend en opgesloten gevoel gaf. Het voelde dan ook vreemd om zo'n dikke prop tussen zijn benen te hebben en de luier begon al snel heet aan te voelen, daar het plastic van de luier zijn lichaamswarmte vast hield. Waarom moest ze het nu over poepen hebben? Hij voelde de druk van die luier en er dan ook nog in te moeten poepen, was meer dan hij kon verwerken op dat moment. Hij trok aan zijn boeien en zuchtte.
In de luier was zijn penis keihard, en Teddy vroeg zich af waarom en was nog meer verbouwereerd, door zijn opwinding. Ergens werd hij er zo opgewonden van dat hij zichzelf graag aangeraakt had.
Jean trok zijn sokken en gympen uit voordat ze hem zijn plastic broek aan trok.
Kan je het plastic broekje voelen? Plaagde zij. Die zorgt er straks voor dat je geen extra ongelukjes krijgt.
Ja hij kon de plastic broek voelen, en het leek wel alsof die hem op zou eten. Maar toen Jean hem tot aan zijn heupen had opgetrokken, moest hij zijn kont optillen zodat zij hem nog verder op kon trekken. Maar dat ging niet makkelijk vanwege dat zijn luiers zo dik waren., en ze drukte nog meer tegen zijn luiers. En weer trok hij aan zijn boeien.
Tevreden dat haar laatste student veilig 'verpakt' was, maakte Jean de handboeien van de riem los. En liet hem opstaan. Het was een schitterend gezicht, om zijn gezicht te zien, toen die bemerkte, hoe dik die geluierd was. Hij zou in elke geval aan niet veel anders denken, met die dikke luier om. Maar dacht Jean, voor het geval dat hij toch ze luier uit zou trekken, had ze nog wel een leuk ding voor.
Nog 1 ding zei ze zoetjes, terwijl ze die riempjes uit de kast pakte. We zouden niet graag willen dat jij je luiers uittrok zonder toestemming, en daarvoor hebben we deze om er voor te zorgen dat je makkelijk de verleiding kan weer staan.
Teddy voelde de koude leren riem om zijn middel bevestigd worden, en wat het ook was, hij zou het niet leuk winden. De riem werd strakker aangetrokken, en toen voelde hij iets langs zijn been gaan. Zij morrelde er mee tussen zijn benen, zodat het beter tussen zijn benen leek te passen. Toen ze het straks aantrok begreep hij waarom en zuchtte een keer.
Van alle dingen van luierdisciplines genoot Jean nog het meeste van het aanbrengen van zo'n riem. En deze was echt effectieve, wanneer de patiënt poepen moest. Want deze had een extra brede riem door het kruis lopen. Ze had vaak genoeg gezien dat volwassen mannen en vrouwen in tranen uitbarsten toen ze onder het effect van een laxeermiddel poepen moesten terwijl ze zo'n riem droegen. Ze trok die riem strak aan, en sloot het af met een hangslotje. En nu dat klaar was, kon ze zijn handen losmaken, maar misschien zouden die hem nog meer problemen bezorgen?
Ze had expres niks gezegd toen ze die riem plaatste want ze wilde dat hij voelde en niet luisterde naar wat zij hem te vertellen had. Daarna maakte ze zijn blinddoek los.
Hij knipperde met zijn ogen, in het felle licht, maar hij keek al snel in de rondte, op zoek naar informatie waar hij nu was. Hij was daar zo mee bezig dat hij niet door had dat Juffrouw Staal de handboeien verwijderde.
Toen zijn ogen bijgekomen waren, kreeg hij door dat ze hem, heel goed bekeek.
Wat heb je met me gedaan, vroeg hij mak, terwijl hij naar zijn ingepakte lendenen keek
Iets wat jaren terug al had moeten gebeuren. Namelijk jou weer in de luiers leggen, zodat je er aan wordt herinnerd wat een grote baby jij bent.
Teddy staarde naar de bijna glasheldere plastic broek, en wat daaronder verborgen zat. De luier werd met de minuut heter, en hij kon zichzelf onder de plastic broek voelen zweten, waar het elastiek zijn huid raakte.
Het zit niet lekker, mopperde hij.
Dat hoort ook zo. Op deze manier zal jij niet licht vergeten dat je een luier draagt
Maar ik moet naar de wc!
Hij wist dat hij klonk als een klein kind maar hij voelde zich zo hulpeloos.
Schitterend, waar denk je dat luiers eigenlijk voor zijn?
Maar,... Het is iets anders als me plas doen.
Jean vond het leuk en glimlachte om het aan hem te laten weten.
Goed zo. Ik wil dat je naar me toe komt en om toestemming vraagt om je luier te bevuilen. En als je het heel goed doet, zal ik niet een buttplug gebruiken, om je luier schoon te houden.
Ze keek hem aan en zag hem beven bij de gedachte, en ging toen verder.
Voor ik het vergeet, als ik zie dat jij je luiers of plastic broek aanraakt, krijg je handboeien om, op je rug. En vraag rustig als je verschoont wil worden, want ik bepaal dat of jij verschoont wordt.
Ze observeerde hem voor een moment.
Geef me je jas en T-shirt.
Met tegenzin, deed Teddy wat hem gezegd werd.
Toen Jean hem liet zien wat hij voor soort kleding zou dragen, protesteerde hij.
Alstublieft niet dat.
Maar zij was heel duidelijk. Hij was de baby, en werd dus ook zo gekleed. Terwijl de tranen over zijn gezicht liepen en zijn handen trilden, hielp ze hem in het "luierpakje", het leek in elk geval op een leotardpakje. Het bedekte namelijk zijn lichaam van kruis tot schouders en had lange mouwen. En was gemaakt van dun geel materiaal en puilde uit waar zijn dikke luiers zaten. Het slotje van de riem maakte een schunnige bult op zijn rug.
Ze keek even naar hem en glimlachte, en verdween.
Na een tijd, kreeg hij door dat Jean weg was en niet terug kwam. Hij nam een paar ongemakkelijke stappen, en voelde de dikke beklemmende stof tussen zijn benen. En de kleffe, vochtige plastic broek en het vreemde gevoel van dat luierpakje. Zijn blaas was vol, maar hij was te nerveus om te kunnen plassen. Erger nog was het feit dat hij binnenkort naar haar toe moest met de vernederende vraag, of hij wel in zijn luier mocht poepen.
Neerslachtig en somber, zat hij op de rand van het bed en keek om zich heen. En eigenlijk wilde hij wel graag in de laden en kasten kijken, maar hij was te bang. Toen ging hij even achterover op de matras liggen, maar dit duurde niet lang toen hij de diverse boeien op het bed ontdekte die lagen te wachten op zijn armen en benen. En wat had ze het bij het rechte eind, dat hij alleen maar aan zijn afgesloten luier kon denken, want het was een deel bij elke gedachte die hij had. Het gevoel om zijn middel, beheerste elke gedachte, zijn stemming, zijn dromen, simpel weg alles.
Hij stond op en liep door de gang, en bedacht dat buiten zijn kamer en die tafelstoel in de keuken het eigenlijk een heel gewoon huis was. En diep in zijn luier zat zijn penis gevangen, tussen de dikke lagen stof, die ervoor zorgden dat hij er niet bij kon. Hij verwenste het, en dan kreeg hij een gedachte zo hij ging terug naar zijn kamer. Want als de kans wilde hebben om te zien waar hij in liep, was nu de kans daar, want Jean kwam vast niet binnen enkele ogenblikken terug.
Het was die kleine vonk van opwinding, dat hem deed handelen. En waardoor hij dat luierpakje uittrok en op het bed legde.
Hij was verbaasd over de riem die hij droeg. Het was een professioneel ontwerp, wat zeer goed werkte. En toen hij aan het slotje voldoende, kwam hij erachter dat ook die goed afgesloten was. Langzaam verdween zijn nieuwsgierigheid wat in wanhoop veranderde toen hij zijn darmen voelde werken. Want ja, hij zat wel opgesloten in die luier en kon er weinig aan doen.
Hij liep naar het raam en ontdekte de tralies die ervoor zaten, en toen schrok hij want hij hoorde Jean op de trap.
Dol van angst en met bibberende handen, probeerde Teddy het luierpakje weer aan te krijgen, en rommelde aan de sluiting in het kruis. Zwaar ademend en zijn luier was heter dan ooit toen zij in de deuropening stond.
Het werd hier een beetje te rustig zei ze, je hebt toch niet lastig geweest?
Teddy voelde zijn gezicht warm worden, en kon door de spanning amper de woorden vinden.
Euh, nee. Ik was naar buiten aan het kijken.
Juffrouw Staal liep naar hem en het enigste wat hij kon doen, was niet weg te lopen. Want hij moest doen alsof hij uit het raam stond te kijken. Maar Jean legde een hand op zijn schouder en draaide hem om, waarna ze hem richting het bed bracht. Bij het bed aangekomen, liet ze hem knielen, en voorover op het bed gaan liggen. Wat bij Teddy grote angst op riep.
Lig stil, begrepen?
Haar stem liet duidelijk merken over wat ze bedoelde, en Teddy hoorde metaal klikken.
En bij het voelen van de handboeien, werd het hem teveel.
Hoe weet jij dat? Snikte hij het uit, terwijl de tranen op het matras drupte.
Toen ze geen antwoord gaf, probeerde hij het op een andere verwarde manier; wat doe je? Is het nog niet genoeg?
Met zijn handen geboeid op zijn rug, had ze het luierpakje losgemaakt en nu was ze met het slotje bezig van de riem. Onderwijl had Teddy last van een dreigende stilte, en toen verbrak zij de stilte met rustige stem, met onwelkom nieuws.
Jij hebt je luierpakje uitgetrokken, dat kan ik zien aan de sluiting die niet goed dicht zit.
Waarna de pijnlijke stilte weer kwam, toen zij de riem losser maakte, en hij haar hand langs de achterkant naar zijn kont voelde gaan, en het voelde aan alsof het wat vasthield.
Hij kromp ineen toen hij voelde dat zij wat glad en ronds in zijn anus duwde. Trillend van angst, probeerde hij te bedenken wat dat kon zijn, en toen hij wilde protesteren, was ze mond te droog en het protest klonk als een gekras. Het object klom in hem omhoog, en zij trok haar hand terug, waarna ze de riem weer strak omdeed.
Jean voelde haar opgetogen. Het was meer een ingeving om hem alleen te laten daar ze het vermoeden had dat hij haar dan een excuus zou geven voor meer dieper gaande maatregelen. En ze was blij dat ze zo lang gewacht had, ook al had hij zowat alle bewijs verwijderd.
Ze stelde zich voor hoe die dulcolax zetpil langzaam smelt in Teddy's anus. En dat de sterke chemicaliën langzaam wegsijpelden door zijn darmen, wat spoedig een sterke reactie teweeg zou brengen. Hij had al toegegeven dat hij snel moest poepen, dus er moest genoeg uitkomen.
Nadat hij weer helemaal aangekleed was in zijn luierpakje, hielp ze hem met opstaan. Zijn gezicht was uitdrukkingsloos, en zijn aandacht naar binnen gericht, om te begrijpen wat zij met hem had gedaan.
Wat heb je gedaan, vroeg hij pruilend?
Ik heb je een voorbeeld gegeven wat je kan verwachtten als jij je niet aan de regels houdt. En we kunnen nu beter naar beneden gaan, want binnen enkele ogenblikken heb jij mij een zeer belangrijke vraag te stellen.
De werkelijkheid werd langzaam aan duidelijk bij Teddy terwijl ze hem de kamer uithielp. Want toen voelde hij de handboeien en de strakke riem over zijn luier zeer duidelijk zitten. En langzaam begonnen de tranen te stromen, toen hij langzaam de eerste effecten van het laxeermiddel voelde in zijn darmen.
Tegen de tijd dat ze de huiskamer bereikte, snapte Teddy dat hij niet lang meer hoefde te wachten. Want het zachte branden, werd erger en veroorzaakte een groeiende storm. Hij trilde bij de gedachte, wat er stond te gebeuren.
Ze zat op de 'spanking'stoel, met haar benen over elkaar en keek hem aan. En Teddy stond, in het midden van de kamer, steeds meer tot het besef komende van zijn lot. Wat hem een afgrijselijk gevoel opleverde.
Alstublieft, fluisterde hij wanhopig. Ik zal lief zijn, ik poep zelfs in me luier als jij het wilt als je, dat wat je in me stopte, er maar uit haalt.
En toen keek hij naar haar, op zoek naar enige sympathie van haar kant. Maar in plaats van sympathie glimlachte ze naar hem, en schudde haar hoofd. Terwijl haar ogen op zijn luiers gericht bleef, bedenkende wat daar bezig was onder die lagen kleding, plastic en absorberende verpakking.
Neem dan alstublieft die riem weg, smeekte hij, waarna hij in tranen uitbarstte.
De eerste kleine kramp trof hem en hij huilde zachtjes. Die al snel gevolgd werd door een zwaardere kramp. Het duurde maar even en toen was Teddy totaal gericht op wat er inwendig gebeurde.
Jean moest stevig haar best doen, om geen emotie te laten blijken. Want als Teddy in de gaten kreeg hoe zeer zij ervan genoot, dan was de pret al half bedorven. Ze zag hem door zijn knieën zakken, en hoe het met de handboeien vocht, terwijl dat geen verschil zo maken met wat er bij hem binnen gaande was.. Hij snikte en hijgde, toen de krampen sneller achter elkaar volgden.
Ze wist dat hij instinctief, het resultaat zou afremmen, knijpend en vechtende tegen de chemicaliën in zijn darmen. Ze wist ook dat hij dat gevecht eens zou verliezen Vroeg of laat zou zijn lichaam het winnen van zijn verstand, die het zo graag binnen houden wilde..
Teddy kreunde toen een zware kramp hem trof, en was stevig bezig om het uiteindelijke resultaat uit te stellen, maar diep in hem wist hij dat hij het niet kon winnen.
De luier was heet en jeukte, en zijn polsen deden zeer van het trekken aan die handboeien. De riem om zijn luier zat pijnlijk strak. En elke kramp, elke pijngolf om er uit te kunnen trof zijn gedachten, totdat hij nergens anders meer aan denken kon. Nog nooit had hij zo'n pijn gehad. Hij keek een keer naar Juffrouw Staal haar emotieloze gezicht en wist dat ze gewonnen had. Hij wilde alles wel voor haar doen, als hij dit maar niet weer hoefde mee te maken.
Alstublieft zuchtte hij, verbaasd over de zwakte van zijn stem. Doe hem af..
Deze keer glimlachte ze erbij, toen ze met haar hoofd schudde, en Teddy voelde zijn weerstand verdwijnen. Hij werd moe en liet zijn lichaam ontspannen, waarna de volgende kramp niks anders tegen hield dan de riem die om zijn luier zat. Het was toen dat Teddy eindelijk begreep waarvoor die riem er zat.
Voor Jean was het haar favoriete moment die zich voor haar afspeelde, terwijl ze naar Teddy keek die in de foetushouding lag, kreunende bij iedere kramp. Ze wist wat er gebeurde, onder al die lagen van plastic en stof, en ze wist ook dat Teddy van haar was. Alleen de dreiging met een volgende sessie zoals deze was genoeg om zijn balorige gedrag te verminderen, en zelfs te laten verdwijnen.
Het eindigde maar 30 minuten later, maar Teddy was alle begrip voor tijd verloren. Hij voelde zich zwak en zeer vies. Hij zag Juffrouw Staal verdwijnen, terwijl ze hem waarschuwde om braaf te zijn.
Terwijl de avondzon over de grond kroop, wist hij dat hij totaal hulpeloos was, en dat hij alleen maar kon denken aan wat er in zijn luier zat. Hij wilde wel smeken om verschoond te worden maar dat betekende opstaan en gaan lopen. Alleen voor nu kon hij het alleen maar verdragen om stil te blijven liggen, en niet aan de realiteit te denken.
Later vond hij de energie om op te staan, en haar op te zoeken, voorzichtig lopende, elke stap gevuld met weerzin. In stilte, met smekende ogen keek hij naar haar terwijl ze in de keuken aan het werk was, totdat ze haar aandacht tot hem wijdde. Zonder woorden, was de vraag gesteld en zonder woorden werd het antwoord gegeven. Ze glimlachte en trok de tafelstoel naar de tafel.
Teddy zou zich dit avondeten herinneren als een slechte droom. Het ophalen van hem uit de kamer, waar hij zonder echt veel aandacht tv stond te kijken, en de stille angst toen ze hem naar de keuken bracht, waar hij wist wat er klaar lag en wat er komen zou. De eerste ervaringen toen die moest gaan zitten in die verschrikkelijke stoel, en de stank die tussen zijn benen omhoog kwam. Hij zou zich de klik's herinneren, van het blad op de stoel toen die in het slot viel, het klikken van de handboeien, toen die open gingen, en de zachte stevigheid van de boeien aan de stoel om zijn polsen en enkels.
Ze voerde hem het eten, wat hem niet interesseerde wat het was. En dronk uit een drinkbeker, en dacht dat al de ellende was geweest, maar daar had hij zich in vergist. Het martelde hem de hele avond, toen hij probeerde tv te kijken. Toen ze eindelijk zei, dat het tijd werd om hem te verschonen en naar bed te gaan, kwamen het eerste sprankje hoop terug bij hem.
Met zekere beduchtheid, stond hij in de badkuip, met zijn polsen geboeid aan het plafond, terwijl zij fluitende het slot losmaakte van de riem.
En Teddy wat heb jij vanmiddag geleerd?
Teddy had een hoop geleerd, maar had er zo geen woorden voor. Hij was meer bezorgd, wat er zou gebeuren, wanneer ze die plastic broek uit zou trekken en ze luiers los zou maken, want hij voelde zich daar beneden, zo vies.
Sprakeloos? Vroeg ze glimlachend.
Hij werd er nerveus van.
Het is niet hoffelijk om een antwoord te negeren, of wil je een andere dulcolax om de nacht interessanter te maken?
Teddy had geen verdere aanmoediging nodig.
Ik, euh, leerde om lief te zijn, antwoordde hij zuchtend, hopende dat het genoeg was als antwoord.
Ze glimlachte. Dat is goed. Is er nog iets wat je vragen wil?
Onderwijl ging ze door met Teddy uitkleden, en de lucht was verschrikkelijk.. Teddy vroeg wat hem al een hele tijd had bezig gehouden..
Hoe lang moet ik nog in een luier lopen?
Zijn stem klonk zacht en licht. Waar was de stoere jongen gebleven?
Jean glimlachte ingetogen. Het was een kinderlijke vraag en het bevestigde dat zij de macht had, en nu zij hem had waar ze hem hebben wilde, zou ze hem ook gelijk een beetje laten 'zweten'.
O, we zien wel, zei ze met een glinstering in haar ogen, in elk geval voor vannacht.
Haar ervaring leerde om niet te reageren, op wat ze nu in Teddy's luier vond. Zo snel als ze de 2 soorten luiers had gesplitst, en de katoenen in de wasbak in de week had gezet, nam ze de handdouche, en begon hem daarmee af te spoelen. Stil onderging hij het hele gebeuren, maar zuchtte diep als, ze een gevoelig plekje raakte. Eens zijn staande penis, was nu klein en gekrompen, maar groeide een beetje door de aanraking van de waterstraal.
Ze droogde hem af voordat ze zijn handen losmaakte, en hij kreunde, toen ze hem de handboeien weer omdeed, maar protesteerde verder niet.
Je hoeft me niet de hele tijd te boeien zei hij met een pruillip, Ik heb me lesje geleerd, en zal lief wezen vanaf nu.
Ik beslis dat, zei ze streng, en bracht hem door de gang naar zijn slaapkamer.
Teddy vond het moeilijk, om te kijken naar hoe zij zijn nachtluiers klaarlegde, terwijl hij daar stond, naakt met zijn handen geboeid, hulpeloos en hoe graag hij het ook wilde stoppen, hij wist dat er heel weinig was omdat te voorkomen. Onderwijl liet hij zijn blik afdwalen tot dat hij de gevoerde boeien weer zag, die op het bed lagen te wachten. En onbewust masseerde hij zijn polsen, want die waren nog pijnlijk van het rukken en trekken aan de handboeien van zo straks. Het zou niet makkelijk zijn, om simpelweg er bij te gaan liggen, en hem de luiers om te laten doen, of te kijken hoe zij de boeien afsloot, om hem hulpeloos achter te laten voor de nacht.
Jean gebruikte dezelfde combinatie van luiers weer (1 katoen, 1 papier en een stel inleggers) zoals ze eerder gedaan had. Toen ze daar klaar mee was, gebaarde ze naar hem dat hij kon gaan zitten, en liet hem op de luiers plaats nemen. Waarna ze hem een duwtje gaf, zodat hij ging liggen.
Om 1 of andere reden, begon zijn penis weer tot leven te komen, toen Jean de luiers tussen zijn benen omhoog haalde. Teddy keek er naar hoe de luiers zijn mannelijkheid bedekten, lied zijn blik toen afdwalen terwijl Jean de katoenen luier zo strak mogelijk vastspeldde.
Opstaan, zei ze, want je moet nog je plastic broekje aantrekken.
Verbaasd, deed hij wat hem gezegd werd, maar makkelijk ging het niet met die handboeien om, en toen hij ze niet hoger kreeg, deed zij het laatste stukje, en keek of alles goed door het plastic bedekt was.
Liggen zei ze streng. Het is tijd om je klaar te maken voor de nacht.
Het lang verwachtte moment was daar.
Teddy voelde zich niet op zijn gemak, toen hij op de goede plek wilde gaan liggen. En met die handboeien ging het ook niet echt gemakkelijk, daar kwam bij dat het plastic broekje ook niet over dat rubber gleed. Maar toen hij dan goed lag, greep zij zijn rechter enkel en stopte die in de boei onderaan het bed, terwijl bij hem een lichte paniek uitbrak. Het liefste had hij hem terug getrokken, en weg gered, maar de handboeien en de dikke luier zeiden hem dat het onnodig was en dat het hem meer straf zou opleveren
Hij keek en zag hoe ze zijn linker enkel boeide, waarna ze keek hoe zijn bewegingsruimte was. En hij zag dat er ongeveer een 60 cm tussen zat die prettig genoeg was, maar doordat hij zijn benen niet meer gewoon kon gebruiken, wilde hij dat juist. En dus kwam hij er al snel achter dat ze enkels echt vast zaten, in de boeien.
Jean maakte de handboeien los en bond toen eerst zijn linkerarm vast. Toen kreeg hij al snel door dat zijn armen naast hem vast gebonden zouden worden, en doordat ze zijn rechter arm pakte raakte hij weer in paniek. En omdat hij zijn stem niet vertrouwde keek hij haar smekend aan, hopende op een beetje medelijden.
Wanneer Jean klaar was, keek ze naar hem terwijl hij zijn boeien testte. Hij zag er zo zielig en hulpeloos uit, en dat was precies wat ze wilde.
Ze liep naar de zijkant van het bed, en bekeek het nog een keer.
Daar ze zijn paniek en verwarring bespeurde zei ze; Heb je nu spijt van je poging tot weg lopen?
Hij stopte met zijn worsteling, en keek naar haar.
Echt wel, zei hij, alstublieft laat me hier niet zo liggen.
Doe niet zo kinderachtig. Ik kan het echt erg maken
Om haar woorden kracht bij te zetten, stak ze haar hand bij de luier in tot vlak bij zijn anus.
Zie je dat je niks kan doen om me tegen te houden.
Ze zag de angst op zijn gezicht en verplaatste toen haar hand naar zijn stijve penis.
Ben je opgewonden?
Ze maakte haar stem zacht en verleidelijk.
Zou je graag willen dat ik er zachtjes over heen streel, en zo het goed maak?
Hij kleurde, en zij trok er een paar keer aan, totdat zijn ademen dieper werd. Toen trok ze haar hand weg.
En dat zal dus niet gebeuren zei ze.
Jean liep naar een kast en haalde daar een groot formaat babyfles uit, die ze in een agrarische winkel had gekocht en vond dat het zeer goed was om adultbaby's te voeren. Waarna ze hem mee nam naar het bed om hem boven zijn hoofd heen en weer te laten slingeren.
Ik zal eens kijken of ik nog wat voor je te drinken heb, zodat jij mooi in je luier plassen kan.
Aan zijn gezicht kon je zien dat hij een pest hekel aan dat idee had, maar hij was bezig te leren om zijn gedachte voor zich te houden. En toen zag ze dat hij heen en weer bewoog.
Begint het rubber te jeuken?
Hij knikte.
Mooi zei ze, het is een mooie bijkomstigheid, dat het jeukt, maar je kan niet krabben. Ik denk dat ik maar iets in je drinken stop om je te laten slapen.
Toen liep ze weg op haar naald hakken, Teddy denkend achter latende in zijn gebonden en ongemakkelijke wereld.
Hoofdstuk 1
Teddy! Ik praat tegen je! De Gezinsvoogdes schelle stem, verbrak Teddy's dagdroom.
Hij keek haar dromerig aan en knikte instemmend.
Omdat ze nieuw was en niet gewend aan koppige tiener jongens, besloot ze om het een beetje rustiger aan te doen. Daar het weinig zin had om weer heibel te hebben. Het was namelijk al erg genoeg hoe hij zich bij het laatste pleeggezin had gedragen en dus weg moest. Ze was onderweg en lette dus even een tijdje op de weg, waarna ze nog een keer probeerde om Teddy zijn gedrag te veranderen.
Je weet waarom je naar een ander pleeggezin moet, vroeg ze?
Ja, omdat die ouwe vrouw gek werd van een paar vlekken in de lakens.
Werkelijk Teddy! Er was meer dan alleen dat. Het schijnt dat je moet spelen met je...
Piemel, onderbrak hij haar, wetende dat het een reactie van haar zou opleveren.
Ze keek hem aan met een walgelijke blik.
Jij moet leren om je meer discreet te gedragen, sprak ze berispend.
Je bedoeld dat het prima is om met jezelf te spelen, zo lang als je maar niet betrapt wordt.
De gezinsvoogdes liet dat over zich heen gaan, zonder er commentaar op te leveren. Want ze nam hem mee naar Juffrouw Jean Staal, een vrouw die een smetteloze reputatie heeft, inzake jongens te veranderen in degelijke jongens die respect hebben voor hun ouders. Toch, de gezinsvoogdes was niet echt blij met deze plaatsing en sommige collega's suggereerden dat ze heel veel wisten over mevr. Staal dan ze toe wilde geven. Maar omdat ze nieuw aan deze zaak begon, wilde ze eigenlijk wel een goede start maken. Toch zou ze haar stil houden, hoe ze ook dacht over juffrouw Staal dacht.
De rest van de trip werd zwijgend afgelegd, ook omdat de gezinsvoogdes haar aandacht bij de weg moest houden. En af en toe keek ze naar hem.
Teddy was pas 16 en liet het zien ook. Hij had lang smerig blond haar, wat zeer slecht onderhouden was. Daar het al tijden geen kam, borstel of shampoo had gezien. Zijn spijkerjasje was een bonte verzameling, van ballpoint graffiti dat eigenaardig gemixt was met swahili kunst en vrede symbolen met de namen van rockbands en vriendinnen. Het leek alsof hij een hekel aan douchen had en rook naar oud zweet. Zij had geen medelijden, om hem bij een ander achter te laten.
Juffrouw Staal leefde in een groot oud huis in wat eens een zeer gegoede buurt van de stad was, en terwijl ze de trap op liepen naar de zware eiken houten voordeur, zag de gezinsvoogdes, dat alle ramen van zwaar tralie werk was voorzien, zoals de ramen van het psychiatrische ziekenhuis waar ze haar opleiding had gedaan.
Zeer criminele buurt, mompelde ze in haar zelf, terwijl ze aanbelde.
Even later hoorde ze dat er open gedaan werd, en kwam er een vrouw tevoorschijn. Ze was een slanke vrouw van achter in de 30, gekleed in een verpleegsters uniform.
Hallo zei ze, terwijl ze haar hand uitstak. Ik ben Juffrouw Staal.
Brenda Wilson, zei de gezinsvoogdes terwijl ze niet naar haar verpleegsters uniform wilde staren. Ik denk dat u met mijn chef hebt gesproken
Klopt, en dit moet Teddy zijn?
Haar toon was neerbuigend en terwijl het niet nodig was, boog ze voorover, alsof Teddy een klein kind was.
Het gaf een duidelijk effect op Teddy. Hij schold en duwde Juffrouw Staal in huis.
Zo zei Teddy, dus deze 'hut' is thuis? Nadat hij een blik in de huiskamer had geworpen.
Jean en Brenda gaven er beide geen commentaar op, zodat ze gewoon hun gesprek vervolgden. Jean nodigde Brenda uit voor koffie, maar Brenda wilde maar graag van Teddy af zijn, voordat hij iets zei, wat Jean zou doen besluiten hem te weigeren. Want ze wilde hem niet terug!
Toen ze Brenda had uitgelaten, ging Jean naar haar nieuwe 'werk'. Die vond ze in de keuken. Daar stond hij met zijn handen in de zakken, starend naar haar speciale stoel, die ze gebruikte voor de meer zwaardere taken. Jean vond het wel prachtig dat hij nog nooit een volwassen tafelstoel met boeien had gezien, maar dat hij er sneller gebruik van zou maken dan hij wist.
Heb je wel eens eerder zo'n stoel gezien? Vroeg ze vanaf de drempel.
Daarop keek hij naar haar, en verbond het uniform met de stoel, waarop er hij minder stoer werd.
Waar zijn al die boeien voor? Vroeg hij vriendelijker.
Jean was tevreden. Dit kon wel eens makkelijker worden dan ze vermoedde.
Soms heb ik kinderen, die niet doen wat ze gezegd wordt. En deze stoel zorgt er dan voor, dan ze niet dieper in de problemen raken dan ze al zijn. Wil je het proberen?
Euh, nee. Waar slaap ik?
Dat laat ik je zo zien. Eerst gaan we even praten. Kom dan gaan we naar de huiskamer.
Jean dacht aan het bed, in de slaapkamer boven, en de andere dingen, die ze had klaar gelegd. "Bluf lekker door Teddy, dacht ze, hoe hoger je gaat, des te harder je valt"
Toen ze beiden tegenover elkaar in de huiskamer zaten, deed Jean haar benen opzettelijk over elkaar zodat 1 van haar sluitinkjes zichtbaar werd die haar pantykousen omhoog hield.
En Teddy liep met open ogen in die val en staarde er naar, ook al deed die net van niet.
Ik hoor dat je masturbeert, Teddy?
Jean wachtte om haar woorden meer effect te geven, en zag dat hij zachtjes kleurde. Zoals de meeste tiener jongens, was de bravoure die Teddy voerde alleen huid diep. In een directe ontmoeting, was hij 'pudding'.
Je weet dat je hier naar toe gestuurd bent, omdat ik zeer goed ben in het ontmoedigen van jonge jongens die zichzelf misbruiken.
Ze wachtte weer, totdat hij zou knikken. Die ze kreeg.
Laat dit de ene en enigste waarschuwing voor je zijn, van mij. Want jij mag nooit en te nimmer jezelf daar onder misbruiken. Als ik dat merk, zal ik je straffen met manieren die jij niet leuk zal vinden, dat verzeker ik jou.
Hij was niet makkelijk te intimideren, en Teddy keek naar haar. Zijn stoerheid was terug.
Dat gaat je geen donder aan, wat ik doe.
Jean lachte niet, maar ze had het even moeilijk om niet te glimlachen. Teddy gaf haar precies wat ze nodig had.
Ik doe maar net of ik dat niet gehoord heb, maar vloeken en dergelijke, mag hier evenzo niet. Wil je de rest van de regels horen?
Nehh, zei Teddy, terwijl hij op stond. Ik denk niet dat ik hier veel ben.
Hij liep naar de deur, afwachtend naar een reactie van de vrouw, en toen hij zijn hand op de deurknop legde vermoedde hij wat. Een deel van hem vond het niks vreemd dat het afgesloten was. En dat zelfs de sloten van binnen een sleutel nodig had, om geopend te worden. Hij voelde zich kwaad worden en ging terug naar de woonkamer, waar hij de sleutel tussen haar duim en wijsvinger zag bungelen, uit pesterij.
Is dit wat je zoekt? En lachte er vriendelijk bij, juist om hem nog kwader te maken.
Ja, geef hier! Wat is dit een verrekte gevangenis?
Rust voortzetting zei Jean tot haarzelf, terwijl ze opstond, de sleutel weer in haar zak stopte en naar de jongen toeliep.
Ze sprak kalmer en bereide zich voor op een gevecht.
Jij gaat nergens naar toe. En ik heb je gewaarschuwd, dat vloeken en dergelijke niet toegestaan zijn in dit huis, maar dat wil je blijkbaar niet horen. Maar misschien wil een pak voor je broek wel helpen om te luisteren. Dus trek je broek en ondergoed maar uit dan ga ik de paddel halen.
Teddy's gezicht vertoonde een glimp van verwarring en werd toen donkerder toen hij zijn nieuwe aanval bedacht. Omdat hij geen ervaren straatvechter was, wist hij nog niet dat hij het gevecht allang verloren had.
Pleur op! Niemand die dat bij me doet!
Hij nam een stap richting haar, en wilde haar een ram op haar schouder geven, zo dat zij angstig voor hem zou worden en hem de sleutel zou geven. Maar hij bereikte haar nooit. Jean stapte opzij, greep zijn rechter arm en boog die vanaf de elleboog naar binnen. Instinctmatig bewoog hij en plotseling bevond hij zich stevig in haar greep, haar linkerarm om zijn nek, terwijl haar rechter arm zijn rechter arm zover omhoog trok, dat hij het uitgilde van pijn.
Dank je, Teddy, zei ze zachtjes. Je hebt zonet bewezen wat mij ter oren is gekomen over je. Maar, je bent nu niet zo'n sterke jongen meer, wel?
Ze trok nog maar eens aan zijn arm, om hem te laten grienen.
Trek jij je broek uit of moet ik het doen?
Ja zei hij knarsetandend, en toen liet ze hem los.
Toen ze terug kwam, stond hij half ontkleed in het midden van de kamer, als een gekooid beest te kijken. Terwijl hij met 1 hand met zijn dingetje stond te spelen.
Jij houdt er wel van om problemen te sparen, zei ze terwijl ze zijn hand wegsloeg.
Ze ging zitten op een stoel met rechte leuning, waaraan ze zelf de naam haar spanking stoel had gegeven, en wees hem dat hij over haar knieën kon gaan liggen.
Kom maar, over me schoot.
Teddy keek even naar haar, terwijl ze zat met een voldane glimlach, terwijl ze de paddle optilde voor de eerste klap. En ergens knapte er iets in hem, en terwijl hij zijn broek greep rende hij naar de deur waar hij aan begon te sjorren en te trekken terwijl er dikke tranen over zijn wangen liepen.
Nee schreeuwde hij telkens weer. Dat kan je niet bij me doen.
Uiteindelijk was hij zo uitgeput, dat hij tegen de deur leunde, en snotterde. Hij wist dat zij achter hem stond, maar hij kon het niet over zijn hart verkrijgen haar aan te kijken.
Niet slim, Teddy, zei ze streng, Helemaal niet slim. Ik wist niet dat je zo'n geweldenaar was. En het is een geluk dat ik op een psychiatrische ziekenhuizen heb gewerkt zodat ik weet hoe ik jou het beste kan helpen.
Terwijl ze aan het praten was nam ze een stel handboeien uit haar zak en maakte ze klaar voor gebruik. Toen ze daarmee klaar was pakte ze rustig Terry's rechterarm en klikte die handboei om zijn pols. Maar toen hij dat merkte, wilde hij zich omdraaien, maar toen had ze ook al zijn linkerarm te pakken.
Met zijn handen op zijn rug was Teddy kansloos, Verloren en snikkend liet hij zich terug brengen naar de woonkamer en keek hoe Jean weer op de stoel ging zitten en de paddle pakte. Hij voelde zich zo naakt, zo weerloos. Vreemd genoeg, begon er van onderen wel van alles te werken, en hij begon verbazend genoeg te kleuren. Ze gebaarde met de paddle naar hem dat hij kon gaan liggen, en langzaam aan deed hij dat ook. Zijn hoofd en lichaam waren niet ondersteund en beslist niet comfortabel, maar waar hij zich het meeste zorgen over maakte was zijn ontblote achterste. Zijn stijve penis, duwde tegen haar dij, en hij wist dat hij opgewonden raakte maar deze reactie verbaasde hem.
Jij bent zeer stout Teddy. Zei Jean met haar meest ouderlijke stem. Ik denk dat je 50 klappen krijgt, en dat je ze telt, en me daar bij elke gewoon klap voor bedankt.
Toen duurde het een tijdje voor Teddy doorhad dat hij moest antwoorden.
Jaah, mompelde hij.
En omdat ze hem een tikje gaf schreeuwt hij.
Ja Juffrouw Staal, zei zij
Ja Juffrouw Staal, sprak hij haar na. 1.
De paddle begon zijn ritmische, straffende tikken. Elke keer gaf Teddy een kreet voor hij al snikkend de getallen noemde en het punctuele dank u. Het kostte maar 5 klappen om zijn achterste rood te laten kleuren, en toen ze dat cirkeltje rond was, begon ze over nieuw. Terwijl ze, als ze overnieuw begon het Teddy extra zeer deed. Hij huilde en trappelde met zijn benen. Hij trok aan zijn handboeien, totdat zijn handen verdoofd waren. En toen ze bij 20 waren, vond Teddy dat elke klap de laatste wel mocht wezen.
Hij onderging ze stuk voor stuk, simpel omdat hij ze wel moest ondergaan. Zijn ellende werd erger met de pijn. En ergens bij de 35ste klap kwam hij er achter dat hij wel ontzettend nodig plassen moest. Maar de klappen gingen zo snel dat hij amperan tijd had om ze te tellen en dank je wel te zeggen. Hij probeerde nog stop te schreeuwen, maar omdat ze dat wel verwachte ging ze door.
De spanking beïnvloede de controle van zijn blaas, en in de paniek wist hij dat hij zeer dicht bij het punt aangekomen was, dat hij echt moest plassen. Toen probeerde hij haar nogmaals te waarschuwen, maar weer nam ze daar geen reactie op. En eindelijk bij de 43ste slag gebeurde het, dat hij zijn plas voelde stromen zo op haar uniform. Waar hij wel blij mee was dat zij gelijk ophield met slaan, en hij kon de stroom afsluiten.
Toen zweeg ze een tijdje.
En toen zei ze: Jij smerige jongen! Sta op!
Hij worstelde om op te staan en keek naar de gele vlek op haar schort. En de nattigheid, maakte de stof haast doorzichtig en hij kon duidelijk de bovenkant van haar panty zien en een stuk kousenband. Toen hij naar haar keek zag hij hoe kalm haar gezicht eigenlijk was.
Terwijl ze verrast was, was Jean eigenlijk stiekem ook wel blij. Haar arm was moe van het slaan en ze had er daarom spijt van dat ze hem 50 slagen had toegezegd. Toen ze naar de halfnaakte Teddy keek wilde ze lachen. En een schuldig lijkende druppel had zich gevormd aan zijn krimpende penis, terwijl hij zijn achterste aan het masseren was met zijn gebonden handen. Berouwvol keek hij maar hij verwachtte ook dat zij kwaad was.
Wacht hier, commandeerde zij en liet hem verwonderd achter wat er met hem gebeuren zou.
Snel verschoonde ze haar uniform, en de vieze panty. En voordat ze weer naar beneden ging, pakte ze een rubber schort uit de kinderkamer en trok die aan. En voordat ze weer naar beneden ging, nam ze nog een blinddoek mee.
Beneden aangekomen wist ze hoe ze haar opwachting moest maken. Ze stopte in de deuropening en staarde hem aan voor een paar seconden. Toen hij daarop kleurde en naar beneden keek wist ze dat hij vandaag geen problemen meer zou geven. En vond ze het dus tijd worden om hem het een beetje moeilijker te maken.
Ze stevende recht op hem af, met haar hoge hakken, en ze zag dat hij angstig werd, maar hij bleef staan.
Draai je om. Ik ga je een blinddoek voor doen, want je hebt bewezen dat je te gevaarlijk bent om zo te vertrouwen.
Hij deed wat hem bevolen was, en ze knoopte die blinddoek dan ook goed stevig om. Zo stevig zelfs dat hij even kreunde.
Daarna, leidde ze hem de kamer uit, naar boven. De blinddoek was er meer voor het effect dan ergens anders voor. Want met zijn handen geboeid, kon hij toch weinig doen. In de kinderkamer wilde ze namelijk dat zijn eerste blik een memorabele blik was en dat hij zich daarbij zeer goed concentreerde op hoe het voelde kwam alleen maar beter uit.
Eenmaal boven aangekomen in de kinderkamer, liet ze hem in het midden van de kamer stilstaan, zodat hij kon horen dat zij diverse spullen pakte en klaar legde. Toen ze daar mee bezig was, vroeg ze zich af, hoe hij zou reageren, als hij zag wat er komen zou. Het eenpersoonsbed was kaal op het rubberen matras na. 2 canvas stroken, de ene op de plek waar zijn middel zou zijn en de ander op de plek waar zijn enkels zouden komen. Om het kussen was een witte plastic hoes, en een enkel laken lag opgevouwen op de voet van het matras.
Natuurlijk, zou hij niet weten wat er allemaal in die kasten en laden lag, tenzij dat hij stout genoeg was, om een aantal van die dingen op zijn lichaam te mogen voelen.
Ze liet haar hand over het smadelijke rubber gaan en keek hem aan. Zijn fantasie moest wel snel gaan nu, dacht zij. Ze legde de katoenen boven luier als eerste op het bed waarna ze er een papieren bovenop legde. Uit ervaring wist ze dat het beter was om hem de allereerste keer zo lang mogelijk in een luier te houden, en zodoende stopte ze er een paar extra inleg luiers bij in. Toen ze klaar was draaide ze zich naar hem toe.
Nu verander ik je handen van achter naar voren zei ze. Probeer niks, want anders zal je het bezuren.
Hij snikte en knikte.
Jean wist dat hij stijf stond van angst; ze vond het leuk zo. En in enkele seconden had ze zijn handen van achteren naar voren gebracht, waarna ze hem naar het bed bracht, en hem op de luiers liet plaats nemen, waarna zijn benen over de rand van het bed hingen.
Teddy wist niet wat er gebeurde, maar was blij dat zijn handen aan de voorkant zaten, maar lag op iets vreemds. Hij rook oude urine en rubber en dat maakte hem alleen maar meer verwarrend. 1 van de boeien drukte in zijn rug, maar daar hij het niet had gezien wist hij niet wat het was. Daarbij kwam dat hij angstig was. Hij wist ook dat ze kwaad was, en er zo bij liggen maakte het niet makkelijker. Daarbij verwonderde hij zich over haar uniform en de professionele manier, waarop zij met hem gehandeld had, en hij had weinig van psychiatrische ziekenhuizen gehoord en dat bracht hem dus ook enige rust.
Hij voelde dat zij, zijn benen meer uit elkaar bewoog, en dat er toen iets tussen omhoog kwam. Iets wat zacht op zijn buik kriebelde, en toen ineens wist hij het.
L, L, luier? Stotterde hij.
Ja Teddy, kleine jongetjes die zichzelf nat plassen, moeten een luier dragen, en omdat het de eerste keer bij mij is, moet je hem voor langere tijd dragen.
Ze zag zijn paniek groeien, en verbazingwekkend genoeg zag ze zijn penis groter worden, en speels streelde ze het even.
Ik elk geval, is dit deel wel blij met het nieuws, zei ze.
Teddy was in paniek. Hij kon niet bedenken wat er erger was dan in een luier te moeten rondlopen, en toen hij bemerkte dat ze een stap op zij zette, duwde hij zijn gebonden handen naar beneden om zijn penis te bedekken.
Oh Juffrouw Staal, smeekte hij, alstublieft laat me niet een luier dragen.
Jean sloeg op zijn handen, totdat hij ze van zijn penis weg trok
Ik zie dat je nog niks geleerd heb, maar geen probleem, dit zal helpen.
Ze trok achter het bed een riem vandaan, en maakte daar de ketting van teddy's handboeien aanvast., zodat zijn handen boven zijn hoofd vast zaten. Hij zuchtte en steunde wat, maar werd toen weer stil.
En nu gaan we weer verder met je een luier aan te doen. Teddy er is geen andere manier om jou het af te leren, de hemel weet dat het volgende moment jij je ondergoed vult, maar weet wel dat ik genoeg luiers heb voor je. Beide soorten, katoenen en papieren luiers voor jou. Wacht maar totdat je alle soorten plastic broekjes hebt gezien, die ik heb in jou maat.
Terwijl ze sprak, pakte Jean langzaam de luier, en trok hem langzaam omhoog, er voorzorgend dat hij goed tussen de benen zat, voor ze hem vastplakte. Ze ergerde zich aan de fabrikant van die luiers, omdat hij die plakkers niet sterk genoeg maakte, om een goede pasvorm te garanderen. Ze geloofde dat een straf luier goed strak moest zitten en daarom gebruikte ze een stoffen luier over die papieren luier, om dat resultaat te bereiken, en Teddy goed kon voelen in welke ongemakkelijke situatie hij zat. Totdat het moment kwam dat zij besloot dat hij het comfortabeler zou krijgen.
Teddy's gedachten waren een rommeltje. Toen de luier op zijn plek zat, was het zwaar genoeg. Ze had het knap strak gespannen, meer nog dan hij voor mogelijk hield. Het leek wel alsof het zijn balletjes verpletterde, en drukte zijn stijgende penis naar beneden, wat hem een beklemmend en opgesloten gevoel gaf. Het voelde dan ook vreemd om zo'n dikke prop tussen zijn benen te hebben en de luier begon al snel heet aan te voelen, daar het plastic van de luier zijn lichaamswarmte vast hield. Waarom moest ze het nu over poepen hebben? Hij voelde de druk van die luier en er dan ook nog in te moeten poepen, was meer dan hij kon verwerken op dat moment. Hij trok aan zijn boeien en zuchtte.
In de luier was zijn penis keihard, en Teddy vroeg zich af waarom en was nog meer verbouwereerd, door zijn opwinding. Ergens werd hij er zo opgewonden van dat hij zichzelf graag aangeraakt had.
Jean trok zijn sokken en gympen uit voordat ze hem zijn plastic broek aan trok.
Kan je het plastic broekje voelen? Plaagde zij. Die zorgt er straks voor dat je geen extra ongelukjes krijgt.
Ja hij kon de plastic broek voelen, en het leek wel alsof die hem op zou eten. Maar toen Jean hem tot aan zijn heupen had opgetrokken, moest hij zijn kont optillen zodat zij hem nog verder op kon trekken. Maar dat ging niet makkelijk vanwege dat zijn luiers zo dik waren., en ze drukte nog meer tegen zijn luiers. En weer trok hij aan zijn boeien.
Tevreden dat haar laatste student veilig 'verpakt' was, maakte Jean de handboeien van de riem los. En liet hem opstaan. Het was een schitterend gezicht, om zijn gezicht te zien, toen die bemerkte, hoe dik die geluierd was. Hij zou in elke geval aan niet veel anders denken, met die dikke luier om. Maar dacht Jean, voor het geval dat hij toch ze luier uit zou trekken, had ze nog wel een leuk ding voor.
Nog 1 ding zei ze zoetjes, terwijl ze die riempjes uit de kast pakte. We zouden niet graag willen dat jij je luiers uittrok zonder toestemming, en daarvoor hebben we deze om er voor te zorgen dat je makkelijk de verleiding kan weer staan.
Teddy voelde de koude leren riem om zijn middel bevestigd worden, en wat het ook was, hij zou het niet leuk winden. De riem werd strakker aangetrokken, en toen voelde hij iets langs zijn been gaan. Zij morrelde er mee tussen zijn benen, zodat het beter tussen zijn benen leek te passen. Toen ze het straks aantrok begreep hij waarom en zuchtte een keer.
Van alle dingen van luierdisciplines genoot Jean nog het meeste van het aanbrengen van zo'n riem. En deze was echt effectieve, wanneer de patiënt poepen moest. Want deze had een extra brede riem door het kruis lopen. Ze had vaak genoeg gezien dat volwassen mannen en vrouwen in tranen uitbarsten toen ze onder het effect van een laxeermiddel poepen moesten terwijl ze zo'n riem droegen. Ze trok die riem strak aan, en sloot het af met een hangslotje. En nu dat klaar was, kon ze zijn handen losmaken, maar misschien zouden die hem nog meer problemen bezorgen?
Ze had expres niks gezegd toen ze die riem plaatste want ze wilde dat hij voelde en niet luisterde naar wat zij hem te vertellen had. Daarna maakte ze zijn blinddoek los.
Hij knipperde met zijn ogen, in het felle licht, maar hij keek al snel in de rondte, op zoek naar informatie waar hij nu was. Hij was daar zo mee bezig dat hij niet door had dat Juffrouw Staal de handboeien verwijderde.
Toen zijn ogen bijgekomen waren, kreeg hij door dat ze hem, heel goed bekeek.
Wat heb je met me gedaan, vroeg hij mak, terwijl hij naar zijn ingepakte lendenen keek
Iets wat jaren terug al had moeten gebeuren. Namelijk jou weer in de luiers leggen, zodat je er aan wordt herinnerd wat een grote baby jij bent.
Teddy staarde naar de bijna glasheldere plastic broek, en wat daaronder verborgen zat. De luier werd met de minuut heter, en hij kon zichzelf onder de plastic broek voelen zweten, waar het elastiek zijn huid raakte.
Het zit niet lekker, mopperde hij.
Dat hoort ook zo. Op deze manier zal jij niet licht vergeten dat je een luier draagt
Maar ik moet naar de wc!
Hij wist dat hij klonk als een klein kind maar hij voelde zich zo hulpeloos.
Schitterend, waar denk je dat luiers eigenlijk voor zijn?
Maar,... Het is iets anders als me plas doen.
Jean vond het leuk en glimlachte om het aan hem te laten weten.
Goed zo. Ik wil dat je naar me toe komt en om toestemming vraagt om je luier te bevuilen. En als je het heel goed doet, zal ik niet een buttplug gebruiken, om je luier schoon te houden.
Ze keek hem aan en zag hem beven bij de gedachte, en ging toen verder.
Voor ik het vergeet, als ik zie dat jij je luiers of plastic broek aanraakt, krijg je handboeien om, op je rug. En vraag rustig als je verschoont wil worden, want ik bepaal dat of jij verschoont wordt.
Ze observeerde hem voor een moment.
Geef me je jas en T-shirt.
Met tegenzin, deed Teddy wat hem gezegd werd.
Toen Jean hem liet zien wat hij voor soort kleding zou dragen, protesteerde hij.
Alstublieft niet dat.
Maar zij was heel duidelijk. Hij was de baby, en werd dus ook zo gekleed. Terwijl de tranen over zijn gezicht liepen en zijn handen trilden, hielp ze hem in het "luierpakje", het leek in elk geval op een leotardpakje. Het bedekte namelijk zijn lichaam van kruis tot schouders en had lange mouwen. En was gemaakt van dun geel materiaal en puilde uit waar zijn dikke luiers zaten. Het slotje van de riem maakte een schunnige bult op zijn rug.
Ze keek even naar hem en glimlachte, en verdween.
Na een tijd, kreeg hij door dat Jean weg was en niet terug kwam. Hij nam een paar ongemakkelijke stappen, en voelde de dikke beklemmende stof tussen zijn benen. En de kleffe, vochtige plastic broek en het vreemde gevoel van dat luierpakje. Zijn blaas was vol, maar hij was te nerveus om te kunnen plassen. Erger nog was het feit dat hij binnenkort naar haar toe moest met de vernederende vraag, of hij wel in zijn luier mocht poepen.
Neerslachtig en somber, zat hij op de rand van het bed en keek om zich heen. En eigenlijk wilde hij wel graag in de laden en kasten kijken, maar hij was te bang. Toen ging hij even achterover op de matras liggen, maar dit duurde niet lang toen hij de diverse boeien op het bed ontdekte die lagen te wachten op zijn armen en benen. En wat had ze het bij het rechte eind, dat hij alleen maar aan zijn afgesloten luier kon denken, want het was een deel bij elke gedachte die hij had. Het gevoel om zijn middel, beheerste elke gedachte, zijn stemming, zijn dromen, simpel weg alles.
Hij stond op en liep door de gang, en bedacht dat buiten zijn kamer en die tafelstoel in de keuken het eigenlijk een heel gewoon huis was. En diep in zijn luier zat zijn penis gevangen, tussen de dikke lagen stof, die ervoor zorgden dat hij er niet bij kon. Hij verwenste het, en dan kreeg hij een gedachte zo hij ging terug naar zijn kamer. Want als de kans wilde hebben om te zien waar hij in liep, was nu de kans daar, want Jean kwam vast niet binnen enkele ogenblikken terug.
Het was die kleine vonk van opwinding, dat hem deed handelen. En waardoor hij dat luierpakje uittrok en op het bed legde.
Hij was verbaasd over de riem die hij droeg. Het was een professioneel ontwerp, wat zeer goed werkte. En toen hij aan het slotje voldoende, kwam hij erachter dat ook die goed afgesloten was. Langzaam verdween zijn nieuwsgierigheid wat in wanhoop veranderde toen hij zijn darmen voelde werken. Want ja, hij zat wel opgesloten in die luier en kon er weinig aan doen.
Hij liep naar het raam en ontdekte de tralies die ervoor zaten, en toen schrok hij want hij hoorde Jean op de trap.
Dol van angst en met bibberende handen, probeerde Teddy het luierpakje weer aan te krijgen, en rommelde aan de sluiting in het kruis. Zwaar ademend en zijn luier was heter dan ooit toen zij in de deuropening stond.
Het werd hier een beetje te rustig zei ze, je hebt toch niet lastig geweest?
Teddy voelde zijn gezicht warm worden, en kon door de spanning amper de woorden vinden.
Euh, nee. Ik was naar buiten aan het kijken.
Juffrouw Staal liep naar hem en het enigste wat hij kon doen, was niet weg te lopen. Want hij moest doen alsof hij uit het raam stond te kijken. Maar Jean legde een hand op zijn schouder en draaide hem om, waarna ze hem richting het bed bracht. Bij het bed aangekomen, liet ze hem knielen, en voorover op het bed gaan liggen. Wat bij Teddy grote angst op riep.
Lig stil, begrepen?
Haar stem liet duidelijk merken over wat ze bedoelde, en Teddy hoorde metaal klikken.
En bij het voelen van de handboeien, werd het hem teveel.
Hoe weet jij dat? Snikte hij het uit, terwijl de tranen op het matras drupte.
Toen ze geen antwoord gaf, probeerde hij het op een andere verwarde manier; wat doe je? Is het nog niet genoeg?
Met zijn handen geboeid op zijn rug, had ze het luierpakje losgemaakt en nu was ze met het slotje bezig van de riem. Onderwijl had Teddy last van een dreigende stilte, en toen verbrak zij de stilte met rustige stem, met onwelkom nieuws.
Jij hebt je luierpakje uitgetrokken, dat kan ik zien aan de sluiting die niet goed dicht zit.
Waarna de pijnlijke stilte weer kwam, toen zij de riem losser maakte, en hij haar hand langs de achterkant naar zijn kont voelde gaan, en het voelde aan alsof het wat vasthield.
Hij kromp ineen toen hij voelde dat zij wat glad en ronds in zijn anus duwde. Trillend van angst, probeerde hij te bedenken wat dat kon zijn, en toen hij wilde protesteren, was ze mond te droog en het protest klonk als een gekras. Het object klom in hem omhoog, en zij trok haar hand terug, waarna ze de riem weer strak omdeed.
Jean voelde haar opgetogen. Het was meer een ingeving om hem alleen te laten daar ze het vermoeden had dat hij haar dan een excuus zou geven voor meer dieper gaande maatregelen. En ze was blij dat ze zo lang gewacht had, ook al had hij zowat alle bewijs verwijderd.
Ze stelde zich voor hoe die dulcolax zetpil langzaam smelt in Teddy's anus. En dat de sterke chemicaliën langzaam wegsijpelden door zijn darmen, wat spoedig een sterke reactie teweeg zou brengen. Hij had al toegegeven dat hij snel moest poepen, dus er moest genoeg uitkomen.
Nadat hij weer helemaal aangekleed was in zijn luierpakje, hielp ze hem met opstaan. Zijn gezicht was uitdrukkingsloos, en zijn aandacht naar binnen gericht, om te begrijpen wat zij met hem had gedaan.
Wat heb je gedaan, vroeg hij pruilend?
Ik heb je een voorbeeld gegeven wat je kan verwachtten als jij je niet aan de regels houdt. En we kunnen nu beter naar beneden gaan, want binnen enkele ogenblikken heb jij mij een zeer belangrijke vraag te stellen.
De werkelijkheid werd langzaam aan duidelijk bij Teddy terwijl ze hem de kamer uithielp. Want toen voelde hij de handboeien en de strakke riem over zijn luier zeer duidelijk zitten. En langzaam begonnen de tranen te stromen, toen hij langzaam de eerste effecten van het laxeermiddel voelde in zijn darmen.
Tegen de tijd dat ze de huiskamer bereikte, snapte Teddy dat hij niet lang meer hoefde te wachten. Want het zachte branden, werd erger en veroorzaakte een groeiende storm. Hij trilde bij de gedachte, wat er stond te gebeuren.
Ze zat op de 'spanking'stoel, met haar benen over elkaar en keek hem aan. En Teddy stond, in het midden van de kamer, steeds meer tot het besef komende van zijn lot. Wat hem een afgrijselijk gevoel opleverde.
Alstublieft, fluisterde hij wanhopig. Ik zal lief zijn, ik poep zelfs in me luier als jij het wilt als je, dat wat je in me stopte, er maar uit haalt.
En toen keek hij naar haar, op zoek naar enige sympathie van haar kant. Maar in plaats van sympathie glimlachte ze naar hem, en schudde haar hoofd. Terwijl haar ogen op zijn luiers gericht bleef, bedenkende wat daar bezig was onder die lagen kleding, plastic en absorberende verpakking.
Neem dan alstublieft die riem weg, smeekte hij, waarna hij in tranen uitbarstte.
De eerste kleine kramp trof hem en hij huilde zachtjes. Die al snel gevolgd werd door een zwaardere kramp. Het duurde maar even en toen was Teddy totaal gericht op wat er inwendig gebeurde.
Jean moest stevig haar best doen, om geen emotie te laten blijken. Want als Teddy in de gaten kreeg hoe zeer zij ervan genoot, dan was de pret al half bedorven. Ze zag hem door zijn knieën zakken, en hoe het met de handboeien vocht, terwijl dat geen verschil zo maken met wat er bij hem binnen gaande was.. Hij snikte en hijgde, toen de krampen sneller achter elkaar volgden.
Ze wist dat hij instinctief, het resultaat zou afremmen, knijpend en vechtende tegen de chemicaliën in zijn darmen. Ze wist ook dat hij dat gevecht eens zou verliezen Vroeg of laat zou zijn lichaam het winnen van zijn verstand, die het zo graag binnen houden wilde..
Teddy kreunde toen een zware kramp hem trof, en was stevig bezig om het uiteindelijke resultaat uit te stellen, maar diep in hem wist hij dat hij het niet kon winnen.
De luier was heet en jeukte, en zijn polsen deden zeer van het trekken aan die handboeien. De riem om zijn luier zat pijnlijk strak. En elke kramp, elke pijngolf om er uit te kunnen trof zijn gedachten, totdat hij nergens anders meer aan denken kon. Nog nooit had hij zo'n pijn gehad. Hij keek een keer naar Juffrouw Staal haar emotieloze gezicht en wist dat ze gewonnen had. Hij wilde alles wel voor haar doen, als hij dit maar niet weer hoefde mee te maken.
Alstublieft zuchtte hij, verbaasd over de zwakte van zijn stem. Doe hem af..
Deze keer glimlachte ze erbij, toen ze met haar hoofd schudde, en Teddy voelde zijn weerstand verdwijnen. Hij werd moe en liet zijn lichaam ontspannen, waarna de volgende kramp niks anders tegen hield dan de riem die om zijn luier zat. Het was toen dat Teddy eindelijk begreep waarvoor die riem er zat.
Voor Jean was het haar favoriete moment die zich voor haar afspeelde, terwijl ze naar Teddy keek die in de foetushouding lag, kreunende bij iedere kramp. Ze wist wat er gebeurde, onder al die lagen van plastic en stof, en ze wist ook dat Teddy van haar was. Alleen de dreiging met een volgende sessie zoals deze was genoeg om zijn balorige gedrag te verminderen, en zelfs te laten verdwijnen.
Het eindigde maar 30 minuten later, maar Teddy was alle begrip voor tijd verloren. Hij voelde zich zwak en zeer vies. Hij zag Juffrouw Staal verdwijnen, terwijl ze hem waarschuwde om braaf te zijn.
Terwijl de avondzon over de grond kroop, wist hij dat hij totaal hulpeloos was, en dat hij alleen maar kon denken aan wat er in zijn luier zat. Hij wilde wel smeken om verschoond te worden maar dat betekende opstaan en gaan lopen. Alleen voor nu kon hij het alleen maar verdragen om stil te blijven liggen, en niet aan de realiteit te denken.
Later vond hij de energie om op te staan, en haar op te zoeken, voorzichtig lopende, elke stap gevuld met weerzin. In stilte, met smekende ogen keek hij naar haar terwijl ze in de keuken aan het werk was, totdat ze haar aandacht tot hem wijdde. Zonder woorden, was de vraag gesteld en zonder woorden werd het antwoord gegeven. Ze glimlachte en trok de tafelstoel naar de tafel.
Teddy zou zich dit avondeten herinneren als een slechte droom. Het ophalen van hem uit de kamer, waar hij zonder echt veel aandacht tv stond te kijken, en de stille angst toen ze hem naar de keuken bracht, waar hij wist wat er klaar lag en wat er komen zou. De eerste ervaringen toen die moest gaan zitten in die verschrikkelijke stoel, en de stank die tussen zijn benen omhoog kwam. Hij zou zich de klik's herinneren, van het blad op de stoel toen die in het slot viel, het klikken van de handboeien, toen die open gingen, en de zachte stevigheid van de boeien aan de stoel om zijn polsen en enkels.
Ze voerde hem het eten, wat hem niet interesseerde wat het was. En dronk uit een drinkbeker, en dacht dat al de ellende was geweest, maar daar had hij zich in vergist. Het martelde hem de hele avond, toen hij probeerde tv te kijken. Toen ze eindelijk zei, dat het tijd werd om hem te verschonen en naar bed te gaan, kwamen het eerste sprankje hoop terug bij hem.
Met zekere beduchtheid, stond hij in de badkuip, met zijn polsen geboeid aan het plafond, terwijl zij fluitende het slot losmaakte van de riem.
En Teddy wat heb jij vanmiddag geleerd?
Teddy had een hoop geleerd, maar had er zo geen woorden voor. Hij was meer bezorgd, wat er zou gebeuren, wanneer ze die plastic broek uit zou trekken en ze luiers los zou maken, want hij voelde zich daar beneden, zo vies.
Sprakeloos? Vroeg ze glimlachend.
Hij werd er nerveus van.
Het is niet hoffelijk om een antwoord te negeren, of wil je een andere dulcolax om de nacht interessanter te maken?
Teddy had geen verdere aanmoediging nodig.
Ik, euh, leerde om lief te zijn, antwoordde hij zuchtend, hopende dat het genoeg was als antwoord.
Ze glimlachte. Dat is goed. Is er nog iets wat je vragen wil?
Onderwijl ging ze door met Teddy uitkleden, en de lucht was verschrikkelijk.. Teddy vroeg wat hem al een hele tijd had bezig gehouden..
Hoe lang moet ik nog in een luier lopen?
Zijn stem klonk zacht en licht. Waar was de stoere jongen gebleven?
Jean glimlachte ingetogen. Het was een kinderlijke vraag en het bevestigde dat zij de macht had, en nu zij hem had waar ze hem hebben wilde, zou ze hem ook gelijk een beetje laten 'zweten'.
O, we zien wel, zei ze met een glinstering in haar ogen, in elk geval voor vannacht.
Haar ervaring leerde om niet te reageren, op wat ze nu in Teddy's luier vond. Zo snel als ze de 2 soorten luiers had gesplitst, en de katoenen in de wasbak in de week had gezet, nam ze de handdouche, en begon hem daarmee af te spoelen. Stil onderging hij het hele gebeuren, maar zuchtte diep als, ze een gevoelig plekje raakte. Eens zijn staande penis, was nu klein en gekrompen, maar groeide een beetje door de aanraking van de waterstraal.
Ze droogde hem af voordat ze zijn handen losmaakte, en hij kreunde, toen ze hem de handboeien weer omdeed, maar protesteerde verder niet.
Je hoeft me niet de hele tijd te boeien zei hij met een pruillip, Ik heb me lesje geleerd, en zal lief wezen vanaf nu.
Ik beslis dat, zei ze streng, en bracht hem door de gang naar zijn slaapkamer.
Teddy vond het moeilijk, om te kijken naar hoe zij zijn nachtluiers klaarlegde, terwijl hij daar stond, naakt met zijn handen geboeid, hulpeloos en hoe graag hij het ook wilde stoppen, hij wist dat er heel weinig was omdat te voorkomen. Onderwijl liet hij zijn blik afdwalen tot dat hij de gevoerde boeien weer zag, die op het bed lagen te wachten. En onbewust masseerde hij zijn polsen, want die waren nog pijnlijk van het rukken en trekken aan de handboeien van zo straks. Het zou niet makkelijk zijn, om simpelweg er bij te gaan liggen, en hem de luiers om te laten doen, of te kijken hoe zij de boeien afsloot, om hem hulpeloos achter te laten voor de nacht.
Jean gebruikte dezelfde combinatie van luiers weer (1 katoen, 1 papier en een stel inleggers) zoals ze eerder gedaan had. Toen ze daar klaar mee was, gebaarde ze naar hem dat hij kon gaan zitten, en liet hem op de luiers plaats nemen. Waarna ze hem een duwtje gaf, zodat hij ging liggen.
Om 1 of andere reden, begon zijn penis weer tot leven te komen, toen Jean de luiers tussen zijn benen omhoog haalde. Teddy keek er naar hoe de luiers zijn mannelijkheid bedekten, lied zijn blik toen afdwalen terwijl Jean de katoenen luier zo strak mogelijk vastspeldde.
Opstaan, zei ze, want je moet nog je plastic broekje aantrekken.
Verbaasd, deed hij wat hem gezegd werd, maar makkelijk ging het niet met die handboeien om, en toen hij ze niet hoger kreeg, deed zij het laatste stukje, en keek of alles goed door het plastic bedekt was.
Liggen zei ze streng. Het is tijd om je klaar te maken voor de nacht.
Het lang verwachtte moment was daar.
Teddy voelde zich niet op zijn gemak, toen hij op de goede plek wilde gaan liggen. En met die handboeien ging het ook niet echt gemakkelijk, daar kwam bij dat het plastic broekje ook niet over dat rubber gleed. Maar toen hij dan goed lag, greep zij zijn rechter enkel en stopte die in de boei onderaan het bed, terwijl bij hem een lichte paniek uitbrak. Het liefste had hij hem terug getrokken, en weg gered, maar de handboeien en de dikke luier zeiden hem dat het onnodig was en dat het hem meer straf zou opleveren
Hij keek en zag hoe ze zijn linker enkel boeide, waarna ze keek hoe zijn bewegingsruimte was. En hij zag dat er ongeveer een 60 cm tussen zat die prettig genoeg was, maar doordat hij zijn benen niet meer gewoon kon gebruiken, wilde hij dat juist. En dus kwam hij er al snel achter dat ze enkels echt vast zaten, in de boeien.
Jean maakte de handboeien los en bond toen eerst zijn linkerarm vast. Toen kreeg hij al snel door dat zijn armen naast hem vast gebonden zouden worden, en doordat ze zijn rechter arm pakte raakte hij weer in paniek. En omdat hij zijn stem niet vertrouwde keek hij haar smekend aan, hopende op een beetje medelijden.
Wanneer Jean klaar was, keek ze naar hem terwijl hij zijn boeien testte. Hij zag er zo zielig en hulpeloos uit, en dat was precies wat ze wilde.
Ze liep naar de zijkant van het bed, en bekeek het nog een keer.
Daar ze zijn paniek en verwarring bespeurde zei ze; Heb je nu spijt van je poging tot weg lopen?
Hij stopte met zijn worsteling, en keek naar haar.
Echt wel, zei hij, alstublieft laat me hier niet zo liggen.
Doe niet zo kinderachtig. Ik kan het echt erg maken
Om haar woorden kracht bij te zetten, stak ze haar hand bij de luier in tot vlak bij zijn anus.
Zie je dat je niks kan doen om me tegen te houden.
Ze zag de angst op zijn gezicht en verplaatste toen haar hand naar zijn stijve penis.
Ben je opgewonden?
Ze maakte haar stem zacht en verleidelijk.
Zou je graag willen dat ik er zachtjes over heen streel, en zo het goed maak?
Hij kleurde, en zij trok er een paar keer aan, totdat zijn ademen dieper werd. Toen trok ze haar hand weg.
En dat zal dus niet gebeuren zei ze.
Jean liep naar een kast en haalde daar een groot formaat babyfles uit, die ze in een agrarische winkel had gekocht en vond dat het zeer goed was om adultbaby's te voeren. Waarna ze hem mee nam naar het bed om hem boven zijn hoofd heen en weer te laten slingeren.
Ik zal eens kijken of ik nog wat voor je te drinken heb, zodat jij mooi in je luier plassen kan.
Aan zijn gezicht kon je zien dat hij een pest hekel aan dat idee had, maar hij was bezig te leren om zijn gedachte voor zich te houden. En toen zag ze dat hij heen en weer bewoog.
Begint het rubber te jeuken?
Hij knikte.
Mooi zei ze, het is een mooie bijkomstigheid, dat het jeukt, maar je kan niet krabben. Ik denk dat ik maar iets in je drinken stop om je te laten slapen.
Toen liep ze weg op haar naald hakken, Teddy denkend achter latende in zijn gebonden en ongemakkelijke wereld.
