A
Augur_DL
Guest
geschreven door: Pieter
Als laatste afspraak voor vanavond moest ik naar een dure buitenwijk. Ik hoefde me niet te haasten, want mijn afspraak was pas over een half uur. De vorige afspraak was korter geworden dan je vooraf kon verwachten. Het was trouwens toch al moeilijk te voorspellen hoelang je bij een klant bezig was.
Ik stopte onderweg om een patatje te halen en reed even later, toch nog een kwartier te vroeg, de oprijlaan van een dure villa op. Ik parkeerde mijn roestige auto tussen een enorme Mercedes-Benz en een kleinere, maar vast even dure, BMW sportwagen. Ik stapte uit en haalde uit de achterbak de twee koffers die ik dacht nodig te hebben.
Er lagen zes grote koffers achterin. In sommige zat dure lingerie, in andere gewoon dagelijks ondergoed en in weer andere echte luiers en incontinentieslips.
Met de twee koffers in een hand, ze waren wel groot maar niet zwaar, liep ik de trap op naar de voordeur. Ik belde aan en de deur werd opengedaan door een wat oudere, grijs wordende man. Hij keek me onderzoekend aan en ik vertelde dat ik een afspraak had. De man toverde een kleine glimlach op zijn gezicht en liet me binnen. Ik stelde me voor en de man ging me voor naar de woonkamer. Ik zette de koffers naast de bank neer en ging zitten. Hij bood me koffie aan en dat sloeg ik niet af. Hij ging de koffie zelf halen en nadat we het over het weer e.d. gehad hadden werd het serieus.
Ik zat hier voor een meisje van zestien jaar dat regelmatig in bed plaste. Ik begon voor de zoveelste keer aan mijn verkooppraatje. Ik begon met de inleiding over het bedrijf waar ik voor werkte en begon daarna over de luiers te praten.
"Een luier is natuurlijk een breed begrip. Een grote katoenen doek en een paar veiligheidsspelden is ook een luier, maar globaal kunnen we de luiers in twee groepen verdelen.
In eerste instantie heb je de incontinentieslips. Die slips worden gedragen met een inlegluier en zitten gewoon het meest comfortabel. Ze vallen onder strakke kleding ook niet op en worden overdag het meest gebruikt. Voor de nacht gebruik je dezelfde slip met een grotere inleg.
Je hebt ook de groep echte luiers. Dat zijn als het ware gewoon grote, plastic babyluiers." Nu twijfelde ik even. Ik kon nu twee kanten op met mijn verhaal. Ik keek de man even aan. Hij had een nors gezicht en luisterde aandachtig naar mij. Het leek mij op het eerste gezicht een strenge man die zijn kinderen hard kon straffen, daarom ging ik als volgt verder.
"Dit soort luiers wordt door ouders nog wel eens als strafluier gebruikt." Tot nu toe had de man geluisterd zonder te onderbreken, maar nu herhaalde hij het woord 'strafluier' alsof hij er meer van wilde weten. Ik had dus toch goed gegokt.
"Een luier zit natuurlijk niet zo lekker. Een luier zit strak aan de randen en voelt vreemd aan tussen de benen. Een luier is ook veel dikker en groter en valt dus veel sneller op. En het belangrijkste is natuurlijk dat een echte luier snel met een baby wordt geassocieerd." Ik keek de man weer onderzoekend aan en zag meteen dat de man wel gennteresseerd was in de luier als strafmaatregel.
"Daarnaast kun je met de luier natuurlijk ook vernederen. Je kunt een heel ritueel maken van het verschonen. Zoals je een baby verschoont kun je ook iemand van zestien verschonen."
Ik vertelde nog wat meer en ik zag duidelijk dat de man steeds meer gennteresseerd raakte in de strafluier. Hij vroeg me ook over dat zogenaamde ritueel en tot mijn grote verbazing vroeg hij me af ik het voor wilde doen.
"Weet u dat zeker?" vroeg ik verbaasd.
"Natuurlijk. Ik neem aan dat je het vaker hebt gedaan. Of anders heb je er in ieder geval over nagedacht en kun je toch iets laten zien." Ik twijfelde. Ik realiseerde me dat ik de kans kreeg om een meisje van zeventien helemaal naakt kon laten doen wat ik wilde. Dat was in ieder geval wat hij bedoelde.
Drie weken geleden was me iets soortgelijks overkomen. Toen vroegen de ouders mij een jongen uit bed te halen en te verschonen, maar het verschil was dat die jongen pas acht jaar was. Toen had ik er geen moeite me gehad. Toen de jongen tegen begon te werken, terwijl hij naakt voor me lag, had ik hem hardhandig op zijn buik gedraaid en met mijn blote handen hem een flink pak slaag gegeven. Ik had daar niet de minste moeite mee gehad. Het was tenslotte nog maar een kind.
Nu twijfelde ik langer.
"Ik begrijp dat je er moeite mee hebt, maar je krijgt van mij toestemming en die kans zou ik grijpen, als ik jou was." De man begreep best dat ik er wel zin in had, maar dat mijn geweten me tegenhield.
Uiteindelijk stemde ik toch toe.
"Ik heb een stuk of vijf handdoeken nodig, een bakje met koud water en een washandje." Zei ik nadenkend.
De man knikte.
"Dat regel ik." Even later kwam hij terug met wat ik gevraagd had. Hij had vijf grote, witte handdoeken en legde die bij mij neer. Ik keek de kamer rond en zocht een goede plek om haar te verschonen. Ik besloot haar voor de open haard neer te leggen op de koude plavuizen. Ik legde de handdoeken en het teiltje water voor de open haard op de rand en gooide het washandje in het water. Twee handdoeken spreidde ik in de lengte uit voor de open haard, daar kwam het meisje straks op te liggen.
Toen keek ik de man aan. Hij begreep dat ik hier klaar was en liep voor me uit naar de slaapkamer van het meisje. Hij opende de deur voor me, maar bleef buiten de kamer staan. Ik liep de donkere kamer in. De man stak zijn hand door de deur en voelde naar het lichtknopje. Even later flitste het licht aan.
Rechts in de hoek stond het bed. Ze lag op haar zij met haar gezicht naar de muur. Ze bleef stil liggen en sliep gewoon door. Ik liep naar het bed en trok het dekbed van haar af. Ze lag me opgetrokken knieen en droeg een lang T-shirt. Ik gooide het dekbed over haar voeteneind en draaide haar op haar rug.
Eindelijk werd ze wakker. Ze begon te bewegen en rilde even van de kou. Ze opende haar ogen en keek me aan, alsof ze nog droomde.
Ik duwde mijn ene arm onder haar rug en mijn andere onder haar knieen en tilde haar op. Ze was niet zwaar. Ze was ook niet zo groot en helemaal niet dik. Ze lag stil in mijn armen en ik droeg haar naar de woonkamer. Voor de open haard knielde ik neer en legde haar met haar rug op de handdoeken.
Ze keek nog steeds verbaasd en wreef de slaap uit haar ogen. Ze besefte dat ze wakker was, toch niet meer droomde en begon overeind te komen. Met mijn hand op haar borst duwde ik haar weer naar de grond. Ze wilde wat zeggen, maar zag ineens haar vader achter me staan en bedacht zich.
"Pap, wat gebeurd er?" Ondertussen begon ik haar T-shirt uit te trekken. Haar buik lag al bloot toen ze ineens begon tegen te werken. Ze kwam overeind en rukte het T-shirt uit mijn handen.
Onverwacht sloeg ik haar hard in haar gezicht en dat verlamde haar totaal. Doordat ze nog overeind zat kon ik haar T-shirt gemakkelijker uittrekken en voor dat ze het wist had ze alleen nog maar een slipje aan.
De eerste tranen van woede welden inmiddels in haar ooghoeken op. Ik trok haar arm onder haar vandaan en drukte haar opnieuw op de handdoeken.
"Pap, help me." Ik was al begonnen haar onderbroekje uit te trekken. Ze probeerde me tegen te werken, maar ik was sneller en ineens lag ze naakt voor me. Ik keek op haar neer en zag dat ze een behoorlijke schoonheid had. Ze sloeg haar handen voor haar lichaam en bedekte haar schaamhaar.
Ik opende de koffer, die ook op de rand voor de open haard stond, en haalde uit een doosje twee plastic handschoentjes. Ik legde de handschoentjes apart. Die dingen gebruikte ik niet voor de hygiene, want daarvoor was het toch al te laat, maar gewoon voor het effect dat plastic heeft. Het voelt koud en onpersoonlijk aan en juist daar waren ze voor bedoeld.
De vader bleef stil staan en keek geboeid naar de scene die zich voor hem afspeelde. Het meisje begreep, ze wist niet waarom, dat ze van haar vader geen hulp hoefde te verwachten.
Nu ze zo naakt voor me lag keek ik haar streng aan. Met angstige ogen keek ze terug.
"Je hoeft niet bang te zijn. Wanneer je mee werkt, lig je met vijf minuten alweer in je bed." Ik pakte haar polsen beet en trok haar armen voor haar lichaam vandaan. Ze spartelde op de handdoek heen en weer als een vis op het droge en ze slaakte hulpeloze kreten van woede en angst. Beide polsen bracht ik achter haar hoofd op de plavuizen. Met een hand pakte ik beide polsen stevig beet en sloeg haar nogmaals in het gezicht. De uitwerking was weer precies zoals die eerst was.
Eerst die verbaasde uitdrukking, die langzaam overging in die van pijn. Even lag ze stil en keek ze me aan. Ze had haar knieen ingetrokken en haar voeten stonden niet ver van haar billen vandaan op de handdoek.
"Hoe heet je?" vroeg ik streng. Meteen gaf ze met een trillende stem antwoord.
"Miranda"
"Oke, Miranda. Ik wil dat je stil blijft liggen, dan kan ik je een luier omdoen en dan breng ik je weer naar bed. Begrepen?" Mijn stem had nu een vriendelijker toon.
Miranda knikte en het leek erop alsof ze zich had overgegeven. Ze probeerde haar polsen niet meer uit mijn greep te trekken en haar hele lichaam ontspande zich.
Ik liet haar polsen los en hield haar goed in de gaten. Ik trok snel de twee plastic handschoentjes aan en pakte daarna met mijn rechterhand het washandje uit het water. Met mijn andere hand pakte ik haar rechterbeen bij haar kuit vast en trok hem omhoog en opzij.
Ik duwde daarna het washandje op haar billen en zodra Miranda het koude water voelde begon ze te snikken. Nu bleef ze bewegingloos liggen en het leek wel alsof ze volledig willoos was. Zelfs van de kleine jongen waarbij ik hetzelfde had gedaan, alleen dan op de eettafel, had ik meer weerstand gekregen. De polsen van Miranda bleven netjes op hun plaats liggen. Ze had haar ogen gesloten en huilde zachtjes.
Ik voelde me zo niet op mijn gemak en waste haar snel. Ik dompelde het washandje nog een keer in het koude water voordat ik haar schaamhaar waste. Ik voelde een rilling door haar lichaam gaan, maar verder verroerde ze zich geen centimeter. Ook haar bovenbenen waste ik en een stukje van haar buik. Daarna gooide ik het washandje ik het water en pakte een handdoek van de stapel. Ik vouwde hem open en duwde hem tussen haar benen in. Ruw droogde ik haar af en dat leek haar weer bij haar positieven te brengen. Net toen ze weer helemaal droog was opende ze haar ogen. Ze bleef nog steeds stil liggen, maar er sprak nieuw vuur uit haar ogen. Ze keek me met een dodende blik aan en haatte me intens.
Ik boog weer naar de openstaande koffer. In het omhoogstaande gedeelte staken allerlei folders uit de vakjes en in de koffer lag een map en een groot notitieblok. Onder de map en het blok zat echter nog een compartiment en daar lagen netjes in afzonderlijke verpakkingen verschillende luiers. Ik zocht de juiste luier en de juiste maat op en pakte hem uit de koffer. De luier zat in een soort papieren verpakking en ik scheurde de bovenkant ervan open. Ik haalde de luier eruit en vouwde hem meteen open. De luier was steriel wit en het plastic glansde dof rood door het licht van de open haard. De binnenkant was zacht en langs het smalste gedeelte van de luier, het gedeelte dat tussen de benen kwam, zat een hoge opstaande rand met een elastische band.
Miranda keek, vol ontzag leek het wel, naar de luier en wist dat ze daarmee de nacht moest doorbrengen. Ze voelde hoe haar enkels werden beet gepakt en naar haar buik toe getrokken werden. Ik schoof de achterkant van de luier onder haar billen en liet haar weer zakken. Haar roze billen zakten op de zachte luier. Door aan beide kanten naast haar heup aan de luier te trekken trok ik de luier nog verder onder haar, totdat hij goed lag, meteen daarna trok ik de voorkant van de luier tussen haar benen door en duwde de rand op haar buik. Ik trok de luier strak tussen haar benen en trok de linkerkant van de bovenkant over haar heup heen. De zijkanten van de luier overlapten elkaar, de achterkant was breder zodat de plakstrips op de bovenkant dichtgeplakt werden. Aan beide kanten zaten twee plakstrips en de bovenste plakte ik dicht. Ik deed hetzelfde aan de andere kant en zorgde ervoor dat de luier zo strak mogelijk kwam te zitten. De onderste plakstrips, die het dichtst bij de opening voor de benen zaten plakte ik ook dicht. De luier zat nu goed.
Ik stond op en keek van boven op haar neer. Het was een vreemd gezicht. Ik had al meerdere malen een volwassene met een luier om gezien, maar het bleef vreemd. Vooral nu was het vreemd. Een zeventien jarig meisje, dat er best wel knap uitzag, lag voor de open haard op een paar gekreukte handdoeken. Haar gezicht was rood en nat. Haar voorhoofd was nat van het zweet en haar wangen waren nat van de tranen.
Miranda strekte haar benen en de plastic luier kraakte mee. Ik draaide me om naar haar vader en die knikte instemmend en lachte tevreden.
Ik draaide me terug naar Miranda en stak mijn hand uit, ze pakte mijn hand en ik trok haar overeind. Toen ze voor me stond, met haar kleine, stevige borsten haast tegen me aan keek ze me nog steeds kwaad aan. Even was ik bang dat ze me zou slaan, maar ze durfde niet. Ze wist dat ze het beste gewoon kon gehoorzamen.
"Miranda, ga maar weer naar bed." zei haar vader en meteen gehoorzaamde ze. Haar blote voeten kletsten op de vloer. Ik keek haar met een kleine lach na en keek toen weer naar haar vader.
"Wil je wat drinken. Een pilsje, misschien."
"Dat sla ik niet af." Ik bukte om de handdoeken op te rapen en de spullen weer bij elkaar te leggen. Ik sloot mijn koffers en ging op de bank zitten.
De man kwam terug met twee flesjes bier en twee omgespoelde glazen. Hij ging tegenover me zitten en keek me op een aparte manier aan. Ik nam een flinke teug van het koude bier.
"Het spijt me dat ik niets bij je bestel?" Ik keek de man verbaasd aan. Daarnet vond hij het nog een goed idee, dacht ik. Waarom was hij dan ineens van gedachten veranderd? De man zag dat ik verbaasd naar hem keek. Openhartig vertelde hij me;
"Ik verwen haar te veel. Ze heeft geen moeder meer en krijgt van mij alles wat ze hebben wil. Ik wil echter niet dat ze zo'n verwend kreng wordt. Daarom laat ik haar af en toe merken dat ik nog steeds de baas ben."
Ik keek nog steeds verbaasd.
"Morgen is ze jarig, ze wordt achttien. Ik heb een auto voor haar gekocht, die ze straks komen brengen. Het leek me wel een goed idee om haar juist nu goed te straffen."
"Hoe kwam u dan bij mij terecht?" vroeg ik.
"Een paar weken geleden heeft u bij kennissen van mij hetzelfde gedaan met een klein kind. Ik hoorde dat verhaal en het leek met wel een toepasselijke straf voor Miranda, omdat ze inderdaad af en toe in bed plast. Het komt echter niet zo vaak voor, misschien een paar keer per jaar." De man keek me schuldig aan. Hij voelde zich blijkbaar niet gelukkig met het idee dat hij mij gebruikt had. Ik vond het daarentegen niet in het minste vervelend, juist plezierig.
"Dat geeft niets. Ik moet u nu echter wel een kleine onkostenvergoeding vragen." Ik kon niet laten merken dat ik het leuk had gevonden. Ik was hier op professionele basis, een soort dokter, en ik kon moeilijk nu gaan zeggen dat ik er van had genoten en het graag nog een keer wilde doen.
"Ik zal u natuurlijk betalen." zei de man en even later stond ik met een enorme fooi in mijn handen. We namen afscheid en een paar minuten later stond ik weer buiten. Juist op het moment dat ik in mijn bescheiden auto stapte reed er een gloednieuwe BMW sportwagen de oprijlaan op. Er zaten groene kentekenplaten op, wat wilde zeggen dat hij door een handelaar werd afgeleverd. Meteen nadat de man uitstapte haalde hij de groene kentekenplaten van de auto af. Er kwam nog een auto de oprijlaan oprijden. Op de auto stond de naam van een bekende autodealer. De man die uit de sportwagen was gestapt gaf de kentekenplaten aan de andere bestuurder en liep daarna naar de voordeur.
Ik had ineens geen medelijden met het meisje van zeventien. Waar ik even daarvoor nog spijt had gehad van mijn daad, leek het me nu ineens redelijk.
"Jezus, ik verwen haar teveel." hoorde ik de man nog sarcastisch zeggen.
Als laatste afspraak voor vanavond moest ik naar een dure buitenwijk. Ik hoefde me niet te haasten, want mijn afspraak was pas over een half uur. De vorige afspraak was korter geworden dan je vooraf kon verwachten. Het was trouwens toch al moeilijk te voorspellen hoelang je bij een klant bezig was.
Ik stopte onderweg om een patatje te halen en reed even later, toch nog een kwartier te vroeg, de oprijlaan van een dure villa op. Ik parkeerde mijn roestige auto tussen een enorme Mercedes-Benz en een kleinere, maar vast even dure, BMW sportwagen. Ik stapte uit en haalde uit de achterbak de twee koffers die ik dacht nodig te hebben.
Er lagen zes grote koffers achterin. In sommige zat dure lingerie, in andere gewoon dagelijks ondergoed en in weer andere echte luiers en incontinentieslips.
Met de twee koffers in een hand, ze waren wel groot maar niet zwaar, liep ik de trap op naar de voordeur. Ik belde aan en de deur werd opengedaan door een wat oudere, grijs wordende man. Hij keek me onderzoekend aan en ik vertelde dat ik een afspraak had. De man toverde een kleine glimlach op zijn gezicht en liet me binnen. Ik stelde me voor en de man ging me voor naar de woonkamer. Ik zette de koffers naast de bank neer en ging zitten. Hij bood me koffie aan en dat sloeg ik niet af. Hij ging de koffie zelf halen en nadat we het over het weer e.d. gehad hadden werd het serieus.
Ik zat hier voor een meisje van zestien jaar dat regelmatig in bed plaste. Ik begon voor de zoveelste keer aan mijn verkooppraatje. Ik begon met de inleiding over het bedrijf waar ik voor werkte en begon daarna over de luiers te praten.
"Een luier is natuurlijk een breed begrip. Een grote katoenen doek en een paar veiligheidsspelden is ook een luier, maar globaal kunnen we de luiers in twee groepen verdelen.
In eerste instantie heb je de incontinentieslips. Die slips worden gedragen met een inlegluier en zitten gewoon het meest comfortabel. Ze vallen onder strakke kleding ook niet op en worden overdag het meest gebruikt. Voor de nacht gebruik je dezelfde slip met een grotere inleg.
Je hebt ook de groep echte luiers. Dat zijn als het ware gewoon grote, plastic babyluiers." Nu twijfelde ik even. Ik kon nu twee kanten op met mijn verhaal. Ik keek de man even aan. Hij had een nors gezicht en luisterde aandachtig naar mij. Het leek mij op het eerste gezicht een strenge man die zijn kinderen hard kon straffen, daarom ging ik als volgt verder.
"Dit soort luiers wordt door ouders nog wel eens als strafluier gebruikt." Tot nu toe had de man geluisterd zonder te onderbreken, maar nu herhaalde hij het woord 'strafluier' alsof hij er meer van wilde weten. Ik had dus toch goed gegokt.
"Een luier zit natuurlijk niet zo lekker. Een luier zit strak aan de randen en voelt vreemd aan tussen de benen. Een luier is ook veel dikker en groter en valt dus veel sneller op. En het belangrijkste is natuurlijk dat een echte luier snel met een baby wordt geassocieerd." Ik keek de man weer onderzoekend aan en zag meteen dat de man wel gennteresseerd was in de luier als strafmaatregel.
"Daarnaast kun je met de luier natuurlijk ook vernederen. Je kunt een heel ritueel maken van het verschonen. Zoals je een baby verschoont kun je ook iemand van zestien verschonen."
Ik vertelde nog wat meer en ik zag duidelijk dat de man steeds meer gennteresseerd raakte in de strafluier. Hij vroeg me ook over dat zogenaamde ritueel en tot mijn grote verbazing vroeg hij me af ik het voor wilde doen.
"Weet u dat zeker?" vroeg ik verbaasd.
"Natuurlijk. Ik neem aan dat je het vaker hebt gedaan. Of anders heb je er in ieder geval over nagedacht en kun je toch iets laten zien." Ik twijfelde. Ik realiseerde me dat ik de kans kreeg om een meisje van zeventien helemaal naakt kon laten doen wat ik wilde. Dat was in ieder geval wat hij bedoelde.
Drie weken geleden was me iets soortgelijks overkomen. Toen vroegen de ouders mij een jongen uit bed te halen en te verschonen, maar het verschil was dat die jongen pas acht jaar was. Toen had ik er geen moeite me gehad. Toen de jongen tegen begon te werken, terwijl hij naakt voor me lag, had ik hem hardhandig op zijn buik gedraaid en met mijn blote handen hem een flink pak slaag gegeven. Ik had daar niet de minste moeite mee gehad. Het was tenslotte nog maar een kind.
Nu twijfelde ik langer.
"Ik begrijp dat je er moeite mee hebt, maar je krijgt van mij toestemming en die kans zou ik grijpen, als ik jou was." De man begreep best dat ik er wel zin in had, maar dat mijn geweten me tegenhield.
Uiteindelijk stemde ik toch toe.
"Ik heb een stuk of vijf handdoeken nodig, een bakje met koud water en een washandje." Zei ik nadenkend.
De man knikte.
"Dat regel ik." Even later kwam hij terug met wat ik gevraagd had. Hij had vijf grote, witte handdoeken en legde die bij mij neer. Ik keek de kamer rond en zocht een goede plek om haar te verschonen. Ik besloot haar voor de open haard neer te leggen op de koude plavuizen. Ik legde de handdoeken en het teiltje water voor de open haard op de rand en gooide het washandje in het water. Twee handdoeken spreidde ik in de lengte uit voor de open haard, daar kwam het meisje straks op te liggen.
Toen keek ik de man aan. Hij begreep dat ik hier klaar was en liep voor me uit naar de slaapkamer van het meisje. Hij opende de deur voor me, maar bleef buiten de kamer staan. Ik liep de donkere kamer in. De man stak zijn hand door de deur en voelde naar het lichtknopje. Even later flitste het licht aan.
Rechts in de hoek stond het bed. Ze lag op haar zij met haar gezicht naar de muur. Ze bleef stil liggen en sliep gewoon door. Ik liep naar het bed en trok het dekbed van haar af. Ze lag me opgetrokken knieen en droeg een lang T-shirt. Ik gooide het dekbed over haar voeteneind en draaide haar op haar rug.
Eindelijk werd ze wakker. Ze begon te bewegen en rilde even van de kou. Ze opende haar ogen en keek me aan, alsof ze nog droomde.
Ik duwde mijn ene arm onder haar rug en mijn andere onder haar knieen en tilde haar op. Ze was niet zwaar. Ze was ook niet zo groot en helemaal niet dik. Ze lag stil in mijn armen en ik droeg haar naar de woonkamer. Voor de open haard knielde ik neer en legde haar met haar rug op de handdoeken.
Ze keek nog steeds verbaasd en wreef de slaap uit haar ogen. Ze besefte dat ze wakker was, toch niet meer droomde en begon overeind te komen. Met mijn hand op haar borst duwde ik haar weer naar de grond. Ze wilde wat zeggen, maar zag ineens haar vader achter me staan en bedacht zich.
"Pap, wat gebeurd er?" Ondertussen begon ik haar T-shirt uit te trekken. Haar buik lag al bloot toen ze ineens begon tegen te werken. Ze kwam overeind en rukte het T-shirt uit mijn handen.
Onverwacht sloeg ik haar hard in haar gezicht en dat verlamde haar totaal. Doordat ze nog overeind zat kon ik haar T-shirt gemakkelijker uittrekken en voor dat ze het wist had ze alleen nog maar een slipje aan.
De eerste tranen van woede welden inmiddels in haar ooghoeken op. Ik trok haar arm onder haar vandaan en drukte haar opnieuw op de handdoeken.
"Pap, help me." Ik was al begonnen haar onderbroekje uit te trekken. Ze probeerde me tegen te werken, maar ik was sneller en ineens lag ze naakt voor me. Ik keek op haar neer en zag dat ze een behoorlijke schoonheid had. Ze sloeg haar handen voor haar lichaam en bedekte haar schaamhaar.
Ik opende de koffer, die ook op de rand voor de open haard stond, en haalde uit een doosje twee plastic handschoentjes. Ik legde de handschoentjes apart. Die dingen gebruikte ik niet voor de hygiene, want daarvoor was het toch al te laat, maar gewoon voor het effect dat plastic heeft. Het voelt koud en onpersoonlijk aan en juist daar waren ze voor bedoeld.
De vader bleef stil staan en keek geboeid naar de scene die zich voor hem afspeelde. Het meisje begreep, ze wist niet waarom, dat ze van haar vader geen hulp hoefde te verwachten.
Nu ze zo naakt voor me lag keek ik haar streng aan. Met angstige ogen keek ze terug.
"Je hoeft niet bang te zijn. Wanneer je mee werkt, lig je met vijf minuten alweer in je bed." Ik pakte haar polsen beet en trok haar armen voor haar lichaam vandaan. Ze spartelde op de handdoek heen en weer als een vis op het droge en ze slaakte hulpeloze kreten van woede en angst. Beide polsen bracht ik achter haar hoofd op de plavuizen. Met een hand pakte ik beide polsen stevig beet en sloeg haar nogmaals in het gezicht. De uitwerking was weer precies zoals die eerst was.
Eerst die verbaasde uitdrukking, die langzaam overging in die van pijn. Even lag ze stil en keek ze me aan. Ze had haar knieen ingetrokken en haar voeten stonden niet ver van haar billen vandaan op de handdoek.
"Hoe heet je?" vroeg ik streng. Meteen gaf ze met een trillende stem antwoord.
"Miranda"
"Oke, Miranda. Ik wil dat je stil blijft liggen, dan kan ik je een luier omdoen en dan breng ik je weer naar bed. Begrepen?" Mijn stem had nu een vriendelijker toon.
Miranda knikte en het leek erop alsof ze zich had overgegeven. Ze probeerde haar polsen niet meer uit mijn greep te trekken en haar hele lichaam ontspande zich.
Ik liet haar polsen los en hield haar goed in de gaten. Ik trok snel de twee plastic handschoentjes aan en pakte daarna met mijn rechterhand het washandje uit het water. Met mijn andere hand pakte ik haar rechterbeen bij haar kuit vast en trok hem omhoog en opzij.
Ik duwde daarna het washandje op haar billen en zodra Miranda het koude water voelde begon ze te snikken. Nu bleef ze bewegingloos liggen en het leek wel alsof ze volledig willoos was. Zelfs van de kleine jongen waarbij ik hetzelfde had gedaan, alleen dan op de eettafel, had ik meer weerstand gekregen. De polsen van Miranda bleven netjes op hun plaats liggen. Ze had haar ogen gesloten en huilde zachtjes.
Ik voelde me zo niet op mijn gemak en waste haar snel. Ik dompelde het washandje nog een keer in het koude water voordat ik haar schaamhaar waste. Ik voelde een rilling door haar lichaam gaan, maar verder verroerde ze zich geen centimeter. Ook haar bovenbenen waste ik en een stukje van haar buik. Daarna gooide ik het washandje ik het water en pakte een handdoek van de stapel. Ik vouwde hem open en duwde hem tussen haar benen in. Ruw droogde ik haar af en dat leek haar weer bij haar positieven te brengen. Net toen ze weer helemaal droog was opende ze haar ogen. Ze bleef nog steeds stil liggen, maar er sprak nieuw vuur uit haar ogen. Ze keek me met een dodende blik aan en haatte me intens.
Ik boog weer naar de openstaande koffer. In het omhoogstaande gedeelte staken allerlei folders uit de vakjes en in de koffer lag een map en een groot notitieblok. Onder de map en het blok zat echter nog een compartiment en daar lagen netjes in afzonderlijke verpakkingen verschillende luiers. Ik zocht de juiste luier en de juiste maat op en pakte hem uit de koffer. De luier zat in een soort papieren verpakking en ik scheurde de bovenkant ervan open. Ik haalde de luier eruit en vouwde hem meteen open. De luier was steriel wit en het plastic glansde dof rood door het licht van de open haard. De binnenkant was zacht en langs het smalste gedeelte van de luier, het gedeelte dat tussen de benen kwam, zat een hoge opstaande rand met een elastische band.
Miranda keek, vol ontzag leek het wel, naar de luier en wist dat ze daarmee de nacht moest doorbrengen. Ze voelde hoe haar enkels werden beet gepakt en naar haar buik toe getrokken werden. Ik schoof de achterkant van de luier onder haar billen en liet haar weer zakken. Haar roze billen zakten op de zachte luier. Door aan beide kanten naast haar heup aan de luier te trekken trok ik de luier nog verder onder haar, totdat hij goed lag, meteen daarna trok ik de voorkant van de luier tussen haar benen door en duwde de rand op haar buik. Ik trok de luier strak tussen haar benen en trok de linkerkant van de bovenkant over haar heup heen. De zijkanten van de luier overlapten elkaar, de achterkant was breder zodat de plakstrips op de bovenkant dichtgeplakt werden. Aan beide kanten zaten twee plakstrips en de bovenste plakte ik dicht. Ik deed hetzelfde aan de andere kant en zorgde ervoor dat de luier zo strak mogelijk kwam te zitten. De onderste plakstrips, die het dichtst bij de opening voor de benen zaten plakte ik ook dicht. De luier zat nu goed.
Ik stond op en keek van boven op haar neer. Het was een vreemd gezicht. Ik had al meerdere malen een volwassene met een luier om gezien, maar het bleef vreemd. Vooral nu was het vreemd. Een zeventien jarig meisje, dat er best wel knap uitzag, lag voor de open haard op een paar gekreukte handdoeken. Haar gezicht was rood en nat. Haar voorhoofd was nat van het zweet en haar wangen waren nat van de tranen.
Miranda strekte haar benen en de plastic luier kraakte mee. Ik draaide me om naar haar vader en die knikte instemmend en lachte tevreden.
Ik draaide me terug naar Miranda en stak mijn hand uit, ze pakte mijn hand en ik trok haar overeind. Toen ze voor me stond, met haar kleine, stevige borsten haast tegen me aan keek ze me nog steeds kwaad aan. Even was ik bang dat ze me zou slaan, maar ze durfde niet. Ze wist dat ze het beste gewoon kon gehoorzamen.
"Miranda, ga maar weer naar bed." zei haar vader en meteen gehoorzaamde ze. Haar blote voeten kletsten op de vloer. Ik keek haar met een kleine lach na en keek toen weer naar haar vader.
"Wil je wat drinken. Een pilsje, misschien."
"Dat sla ik niet af." Ik bukte om de handdoeken op te rapen en de spullen weer bij elkaar te leggen. Ik sloot mijn koffers en ging op de bank zitten.
De man kwam terug met twee flesjes bier en twee omgespoelde glazen. Hij ging tegenover me zitten en keek me op een aparte manier aan. Ik nam een flinke teug van het koude bier.
"Het spijt me dat ik niets bij je bestel?" Ik keek de man verbaasd aan. Daarnet vond hij het nog een goed idee, dacht ik. Waarom was hij dan ineens van gedachten veranderd? De man zag dat ik verbaasd naar hem keek. Openhartig vertelde hij me;
"Ik verwen haar te veel. Ze heeft geen moeder meer en krijgt van mij alles wat ze hebben wil. Ik wil echter niet dat ze zo'n verwend kreng wordt. Daarom laat ik haar af en toe merken dat ik nog steeds de baas ben."
Ik keek nog steeds verbaasd.
"Morgen is ze jarig, ze wordt achttien. Ik heb een auto voor haar gekocht, die ze straks komen brengen. Het leek me wel een goed idee om haar juist nu goed te straffen."
"Hoe kwam u dan bij mij terecht?" vroeg ik.
"Een paar weken geleden heeft u bij kennissen van mij hetzelfde gedaan met een klein kind. Ik hoorde dat verhaal en het leek met wel een toepasselijke straf voor Miranda, omdat ze inderdaad af en toe in bed plast. Het komt echter niet zo vaak voor, misschien een paar keer per jaar." De man keek me schuldig aan. Hij voelde zich blijkbaar niet gelukkig met het idee dat hij mij gebruikt had. Ik vond het daarentegen niet in het minste vervelend, juist plezierig.
"Dat geeft niets. Ik moet u nu echter wel een kleine onkostenvergoeding vragen." Ik kon niet laten merken dat ik het leuk had gevonden. Ik was hier op professionele basis, een soort dokter, en ik kon moeilijk nu gaan zeggen dat ik er van had genoten en het graag nog een keer wilde doen.
"Ik zal u natuurlijk betalen." zei de man en even later stond ik met een enorme fooi in mijn handen. We namen afscheid en een paar minuten later stond ik weer buiten. Juist op het moment dat ik in mijn bescheiden auto stapte reed er een gloednieuwe BMW sportwagen de oprijlaan op. Er zaten groene kentekenplaten op, wat wilde zeggen dat hij door een handelaar werd afgeleverd. Meteen nadat de man uitstapte haalde hij de groene kentekenplaten van de auto af. Er kwam nog een auto de oprijlaan oprijden. Op de auto stond de naam van een bekende autodealer. De man die uit de sportwagen was gestapt gaf de kentekenplaten aan de andere bestuurder en liep daarna naar de voordeur.
Ik had ineens geen medelijden met het meisje van zeventien. Waar ik even daarvoor nog spijt had gehad van mijn daad, leek het me nu ineens redelijk.
"Jezus, ik verwen haar teveel." hoorde ik de man nog sarcastisch zeggen.
