Verhaal Klaar Wisselspoor
- Onderwerp starter Snakebite
- Startdatum
jaa ik lees nu net ook linkjes naar Celblok D. Maar ik zat te denken aan Sofie, spoor is “die rare man” die ze door het raam ziet bij haar studentenwoning!
nanman maar 3 verhaallijnen naar elkaar toeschrijven; heeeel knap!
Tja, ik blijf het veel te leuk vinden om even na te beschouwen.. dus dat doen we in dit geval ook maar even. 
- Allereerst mijn excuses aan alle (West-)Vlamingen voor de verschrikkelijke imitatie van hun accent bij één van de dealers. Daarnaast aan de Denen en de Polen voor kleine steekjes onder water tussendoor. Geen zorgen, uiteindelijk komt iedereen wel een keer aan de beurt..
- In de allereerste post (met de verhaalbeschrijving) heb ik het over 'hij, zij en hen'. Dat is geen samenvatting van woke, maar een opzettelijk inluiden van de verschillende perspectieven: Bindi, Spoor en Froukje (met haar innerlijke stem erbij is dat een meervoud).
- De titel Wisselspoor was ook bedoeld als kleine hint naar de perspectieven die ieder hoofdstuk wisselen, net als het 'vooruit' en 'achteruit' schuiven in de tijd.. een beetje zoals een trein ook een wisselspoor op schuift. Toegegeven: ik heb eerst een titel gezocht met -spoor en daarna dit trucje bedacht, maar het heeft gewerkt. Ik kon zo wat extra vrijheden nemen met (het invullen van) open plekken.
- Ook deze keer vormden de eerste letters van de hoofdstuktitels een woord in omgekeerde volgorde GNIRENNIREH -> Herinnering. Een kleine hint naar wat Bindi uiteindelijk zou worden voor Spoor.
Bindi
Het klopt helemaal dat Bindi oorspronkelijk het hoofdpersonage in 'Celblok D' was. (Of in tweede instantie, tijdje geleden..) Ik heb daar met opzet niets over gezegd, aangezien ik de mogelijkheid open wilde laten dat ik gewoonweg de naam voor iets nieuws wilde gebruiken. Toch zaten er een paar hints verstopt, zoals Bindi haar speech in het begin, etc., die refereren aan een gevangenis, vrijheid en dergelijke. Uiteraard was het allerlaatste deel van de epiloog de bevestiging dat het hierbij om dezelfde Bindi gaat. Sterker nog.. dat deel van de epiloog was woord-voor-woord hetzelfde als de opening van 'Celblok D'. Het is ook geen toeval dat het verhaal begint en eindigt op deze manier, want ik hou van enige symmetrie.
Ik heb inmiddels eindelijk een achtergrond bedacht waarmee ik 'Celblok D' naar mijn eigen tevredenheid kan gaan brengen. Het gaat nog even duren, maar het komt er op een zeker moment aan!
Jakkie
Een personage waarvan ik niet wist dat hij bestond tot ik hem begon te schrijven. (Het meest duidelijke gevolg van een keer géén schrijfplan hebben..) De afkorting van zijn naam ('Jakkie') in combinatie met de afkorting van de naam van zijn zus ('Bahj') was natuurlijk weer geen toeval. Het is leuk om hem te schrijven, aangezien hij geen grenzen kent, daar waar Spoor (ondanks alles) in elk geval bepaalde grenzen hanteert. Hij is bovendien nog bezig met een projectje voor Spoor, dus de kans is groot dat hij nog eens terugkomt. Al is het maar voor dit soort subtiele momentjes, waar ik zelf heel veel lol aan heb:
Mijn kinderhand is makkelijk gevuld.
Froukje/Puck
Naast het (her)introduceren van Bindi, was dit ook 'soort van' de origin story van de tweede persoonlijkheid van Froukje/Puck. Het vult bovendien de gaten op tussen waar ze naar Eindhoven vertrok als Froukje, en later weer in Maastricht opduikt als Puck. Denk aan de doos met studieboeken en de foto van Puck haar moeder.. die verklaring had ik altijd in gedachte, maar paste eerder nergens in het verhaal op een natuurlijke manier. Nu wel.
Het verklaart ook de aanwezigheid van Timo als haar handlanger in 'Sofie'. Wat ze door hem heeft meegemaakt is ook eigenlijk haar introductie in machtsspelletjes, trackers, controle over iemand willen hebben, etc.
Daarnaast zien we ook hier haar strijd tussen de 'slechte' stem en de goede, zorgzame kant die ze heeft. (De vlechtjes, bijvoorbeeld.) Haar angst om mensen te verliezen die haar dierbaar zijn. (Spoor en later Sofie) Het idee dat Bindi haar zou vervangen was de uiteindelijke oorzaak voor de geboorte van de tweede persoonlijkheid.
Overigens.. de ketamine was vooral gekozen zodat ik een dealer de bijnaam Keta kon geven. Ik kwam er later pas achter dat het gebruik ervan ook leidt tot blaasproblemen, waar ik vervolgens dankbaar gebruik van heb gemaakt. Happy accident. Soms bedenk ik eerst een grap en daarna pas het verhaal dat daar omheen past. x'D
Losse dingetjes
- Het was leuk om oude plotlijnen uit vorige verhalen kort te kunnen benoemen. Dolly de dolfijn, Dimi en Fleur met hun knipperlichtrelatie, hoe de samenstelling van de huisgenoten aan het begin van 'Sofie' tot stand is gekomen. Callbacks maken het schrijven voor mij leuker, dus ik kan ze vaak niet weerstaan.. vooral dat stomme naambordje dat al twee keer een plottwist was.. :')
- De running joke over 'oprecht' en het elastiekje bezorgen mij nog altijd veel te veel plezier om er afscheid van te kunnen nemen.
- De kapotte fietsstandaard aan het begin en later weer in hoofdstuk 8 kwam per ongeluk. Toch zit er wel een mooie symboliek in, waar Bindi overleeft zonder steun.. is Spoor degene die dat voor haar kan fiksen. Klein, charmant.. wederom niet te weerstaan.
- Van de running joke over 'stoppen met roken' en (mijn nieuwe favoriet) 'de Nobelprijs in Snotneuskunde' heb ik dankbaar elke druppel uitgeknepen.
- Ook kon ik hem niet laten.. het ezeltje dat in hoofdstuk 5 genoemd wordt, kreeg de naam Thierry. Want, 'Baudet' is Frans voor een ezelsoort. Het moest gewoon, oké?
Spoor
Hoewel er voor Spoor niet heel veel ontwikkeling mogelijk was.. aangezien zijn start- en eindpunt al vaststonden.. heb ik er wel veel plezier uit gehaald om zijn motivatie dieper weer te geven. Hoewel de koffieliefde in mijn verhalen nooit zal ontbreken, was er iets aan de enorme afkeer van thee.. dat me vertelde dat er méér achter moest zitten. Het was niet alleen voor komisch effect. Nu blijkt dat het hem doet denken aan de laatste fijne momentjes die hij had met zijn overleden vrouw, krijgt dat toch net een wat geschiktere laag. Dat was wel al een beetje eerder opgezet, in hoofdstuk 5:
Dat Spoor uiteindelijk het hiernamaals beleeft alsof het een koffieplantage is, was dan weer volledig uit komisch oogpunt gevonden. Het voelde te gemakkelijk om zijn vrouw gewoon als willekeurige geest te laten verschijnen. 'Boe. Gedraag je. Toedels.' Het voelde een stuk gepaster om zijn stukje paradijs kloppend te houden met hoe hij op dat moment in het leven stond. De korte reünie met zijn vrouw gaat voor Spoor meer veranderingen brengen, maar dan in 'Sofie 3'.
Zijn interesse om te investeren in een stuk grond op Sumatra, is bijvoorbeeld een teken dat hij er nu ook voor open is gaan staan om eens iets goeds voor zichzelf te doen. Het is een soort creëren van zijn eigen geluk, maar dan in het nu. Het kadert ook dingen die hij eerder leek te doen uit eigenbelang.. hij was niet persé egoïstisch.. hij was bang om het mooie te zoeken, aangezien hij dan eerst door de duisternis moest.
Een paar andere dingen die (ongetwijfeld) ik (alleen) te grappig vond om te laten: het korte moment waarop hij terug werd geslingerd in de droom over de Nobelprijs.. puur om die te moeten zien gaan naar iemand wiens naam begint met 'Do..'. Vul hem zelf maar in.
Dat.. en de naam van zijn vrouw.. Vera. Dat zou haar Vera de Waal maken.. een halfzachte woordspeling op 'Verdwaald'. Hoeveel woordgrappen zouden er op één naambordje passen? Altijd ééntje meer..
Daarnaast was het hartinfarct al een paar keer subtiel aangekondigd:
- H3: De rugpijn, die soms een voorbode kan zijn.
- H7: "Altijd. Althans.. er zal een moment komen waarop het slechte eetpatroon, het roken, het binnenvetten en het bloed in mijn cafeïne keihard terug in mijn gezicht zullen stuiteren.. maar in elk geval TOT dat moment."
- H8: De kleine dingen als over zijn arm wrijven, het puffen en het zweten.
Hoofdstuk 8 en 9 waren sowieso leuk om te schrijven, omdat Ben in H8 door zijn symptomen een onbetrouwbare verteller werd. Hij zag dingen heel anders dan ze waren en kreeg dingen ook niet meer mee. In H9 werd eigenlijk hetzelfde verteld, maar dan door de ogen van Froukje, die het ware beeld kon schetsen.
Dat zie je ook terug in de titels.. Imagoschade (H8) en Reputatieschade (H9).. die allebei individueel passen bij hun inhoud, maar ook symboliseren dat je op twee manieren naar hetzelfde kunt kijken en dan subtiele verschillen ontdekt. Af en toe moet je eens iets nieuws proberen en deze beviel me wel.
Ik zal vooral geen lijstje maken met mijn favoriete sarcastische uitspraken, want deze post is al veel te lang. xD
Zoals ik al eens aangaf, heb ik dit verhaal zonder plan geschreven. Ik wist om wie het zou gaan, welke open plekken ik wilde invullen en waar het zou eindigen.. de rest kwam eigenlijk vanzelf. Ik ging zitten en een paar uur later was ik zelf meestal ook verrast door de laatste wendingen. Voor hoofdstuk 2 had ik nooit aan Jakki gedacht. De zoen tussen Froukje en Bindi kwam voor mij persoonlijk uit het niets, maar werkte perfect. Het was alsof ik dingen kon oogsten, waarvan ik niet eens wist dat ik ze gezaaid had. Voor mij nog steeds moeilijk te geloven dat het gelukt is om er zo iets moois van te maken - al zeg ik het zelf - maar soms heb je een gelukje in het leven.
Nogmaals bedankt voor het lezen.. later deze week 'Sofie 3'. Eerst eens een nachtje slapen. Hoofdstuk 10 en de epiloog waren samen 7 'Peetooms'.. ik heb wat bij te snurken.
Overigens.. voor wie iets terug wil doen.. ik ben op jacht naar 2.500 likes voor het einde van 'Sofie 3'. Voel je vrij om mijn schaamteloos schooien te belonen.
- Allereerst mijn excuses aan alle (West-)Vlamingen voor de verschrikkelijke imitatie van hun accent bij één van de dealers. Daarnaast aan de Denen en de Polen voor kleine steekjes onder water tussendoor. Geen zorgen, uiteindelijk komt iedereen wel een keer aan de beurt..
- In de allereerste post (met de verhaalbeschrijving) heb ik het over 'hij, zij en hen'. Dat is geen samenvatting van woke, maar een opzettelijk inluiden van de verschillende perspectieven: Bindi, Spoor en Froukje (met haar innerlijke stem erbij is dat een meervoud).
- De titel Wisselspoor was ook bedoeld als kleine hint naar de perspectieven die ieder hoofdstuk wisselen, net als het 'vooruit' en 'achteruit' schuiven in de tijd.. een beetje zoals een trein ook een wisselspoor op schuift. Toegegeven: ik heb eerst een titel gezocht met -spoor en daarna dit trucje bedacht, maar het heeft gewerkt. Ik kon zo wat extra vrijheden nemen met (het invullen van) open plekken.
- Ook deze keer vormden de eerste letters van de hoofdstuktitels een woord in omgekeerde volgorde GNIRENNIREH -> Herinnering. Een kleine hint naar wat Bindi uiteindelijk zou worden voor Spoor.
Bindi
Het klopt helemaal dat Bindi oorspronkelijk het hoofdpersonage in 'Celblok D' was. (Of in tweede instantie, tijdje geleden..) Ik heb daar met opzet niets over gezegd, aangezien ik de mogelijkheid open wilde laten dat ik gewoonweg de naam voor iets nieuws wilde gebruiken. Toch zaten er een paar hints verstopt, zoals Bindi haar speech in het begin, etc., die refereren aan een gevangenis, vrijheid en dergelijke. Uiteraard was het allerlaatste deel van de epiloog de bevestiging dat het hierbij om dezelfde Bindi gaat. Sterker nog.. dat deel van de epiloog was woord-voor-woord hetzelfde als de opening van 'Celblok D'. Het is ook geen toeval dat het verhaal begint en eindigt op deze manier, want ik hou van enige symmetrie.
Ik heb inmiddels eindelijk een achtergrond bedacht waarmee ik 'Celblok D' naar mijn eigen tevredenheid kan gaan brengen. Het gaat nog even duren, maar het komt er op een zeker moment aan!
Jakkie
Een personage waarvan ik niet wist dat hij bestond tot ik hem begon te schrijven. (Het meest duidelijke gevolg van een keer géén schrijfplan hebben..) De afkorting van zijn naam ('Jakkie') in combinatie met de afkorting van de naam van zijn zus ('Bahj') was natuurlijk weer geen toeval. Het is leuk om hem te schrijven, aangezien hij geen grenzen kent, daar waar Spoor (ondanks alles) in elk geval bepaalde grenzen hanteert. Hij is bovendien nog bezig met een projectje voor Spoor, dus de kans is groot dat hij nog eens terugkomt. Al is het maar voor dit soort subtiele momentjes, waar ik zelf heel veel lol aan heb:
| “Ze zijn net in die Uber gestapt.” |
| Jakki (een taxichauffeur...) spuugt hard op de grond. (Hoofdstuk 2) |
Mijn kinderhand is makkelijk gevuld.
Froukje/Puck
Naast het (her)introduceren van Bindi, was dit ook 'soort van' de origin story van de tweede persoonlijkheid van Froukje/Puck. Het vult bovendien de gaten op tussen waar ze naar Eindhoven vertrok als Froukje, en later weer in Maastricht opduikt als Puck. Denk aan de doos met studieboeken en de foto van Puck haar moeder.. die verklaring had ik altijd in gedachte, maar paste eerder nergens in het verhaal op een natuurlijke manier. Nu wel.
Het verklaart ook de aanwezigheid van Timo als haar handlanger in 'Sofie'. Wat ze door hem heeft meegemaakt is ook eigenlijk haar introductie in machtsspelletjes, trackers, controle over iemand willen hebben, etc.
Daarnaast zien we ook hier haar strijd tussen de 'slechte' stem en de goede, zorgzame kant die ze heeft. (De vlechtjes, bijvoorbeeld.) Haar angst om mensen te verliezen die haar dierbaar zijn. (Spoor en later Sofie) Het idee dat Bindi haar zou vervangen was de uiteindelijke oorzaak voor de geboorte van de tweede persoonlijkheid.
Overigens.. de ketamine was vooral gekozen zodat ik een dealer de bijnaam Keta kon geven. Ik kwam er later pas achter dat het gebruik ervan ook leidt tot blaasproblemen, waar ik vervolgens dankbaar gebruik van heb gemaakt. Happy accident. Soms bedenk ik eerst een grap en daarna pas het verhaal dat daar omheen past. x'D
Losse dingetjes
- Het was leuk om oude plotlijnen uit vorige verhalen kort te kunnen benoemen. Dolly de dolfijn, Dimi en Fleur met hun knipperlichtrelatie, hoe de samenstelling van de huisgenoten aan het begin van 'Sofie' tot stand is gekomen. Callbacks maken het schrijven voor mij leuker, dus ik kan ze vaak niet weerstaan.. vooral dat stomme naambordje dat al twee keer een plottwist was.. :')
- De running joke over 'oprecht' en het elastiekje bezorgen mij nog altijd veel te veel plezier om er afscheid van te kunnen nemen.
- De kapotte fietsstandaard aan het begin en later weer in hoofdstuk 8 kwam per ongeluk. Toch zit er wel een mooie symboliek in, waar Bindi overleeft zonder steun.. is Spoor degene die dat voor haar kan fiksen. Klein, charmant.. wederom niet te weerstaan.
- Van de running joke over 'stoppen met roken' en (mijn nieuwe favoriet) 'de Nobelprijs in Snotneuskunde' heb ik dankbaar elke druppel uitgeknepen.
- Ook kon ik hem niet laten.. het ezeltje dat in hoofdstuk 5 genoemd wordt, kreeg de naam Thierry. Want, 'Baudet' is Frans voor een ezelsoort. Het moest gewoon, oké?
Spoor
Hoewel er voor Spoor niet heel veel ontwikkeling mogelijk was.. aangezien zijn start- en eindpunt al vaststonden.. heb ik er wel veel plezier uit gehaald om zijn motivatie dieper weer te geven. Hoewel de koffieliefde in mijn verhalen nooit zal ontbreken, was er iets aan de enorme afkeer van thee.. dat me vertelde dat er méér achter moest zitten. Het was niet alleen voor komisch effect. Nu blijkt dat het hem doet denken aan de laatste fijne momentjes die hij had met zijn overleden vrouw, krijgt dat toch net een wat geschiktere laag. Dat was wel al een beetje eerder opgezet, in hoofdstuk 5:
| “Waarom is die man toch zo panisch voor thee en gezonde dingen?” |
| “Misschien hebben die hem ook wel ooit teleurgesteld..” |
Dat Spoor uiteindelijk het hiernamaals beleeft alsof het een koffieplantage is, was dan weer volledig uit komisch oogpunt gevonden. Het voelde te gemakkelijk om zijn vrouw gewoon als willekeurige geest te laten verschijnen. 'Boe. Gedraag je. Toedels.' Het voelde een stuk gepaster om zijn stukje paradijs kloppend te houden met hoe hij op dat moment in het leven stond. De korte reünie met zijn vrouw gaat voor Spoor meer veranderingen brengen, maar dan in 'Sofie 3'.
Zijn interesse om te investeren in een stuk grond op Sumatra, is bijvoorbeeld een teken dat hij er nu ook voor open is gaan staan om eens iets goeds voor zichzelf te doen. Het is een soort creëren van zijn eigen geluk, maar dan in het nu. Het kadert ook dingen die hij eerder leek te doen uit eigenbelang.. hij was niet persé egoïstisch.. hij was bang om het mooie te zoeken, aangezien hij dan eerst door de duisternis moest.
Een paar andere dingen die (ongetwijfeld) ik (alleen) te grappig vond om te laten: het korte moment waarop hij terug werd geslingerd in de droom over de Nobelprijs.. puur om die te moeten zien gaan naar iemand wiens naam begint met 'Do..'. Vul hem zelf maar in.
Dat.. en de naam van zijn vrouw.. Vera. Dat zou haar Vera de Waal maken.. een halfzachte woordspeling op 'Verdwaald'. Hoeveel woordgrappen zouden er op één naambordje passen? Altijd ééntje meer..
Daarnaast was het hartinfarct al een paar keer subtiel aangekondigd:
- H3: De rugpijn, die soms een voorbode kan zijn.
- H7: "Altijd. Althans.. er zal een moment komen waarop het slechte eetpatroon, het roken, het binnenvetten en het bloed in mijn cafeïne keihard terug in mijn gezicht zullen stuiteren.. maar in elk geval TOT dat moment."
- H8: De kleine dingen als over zijn arm wrijven, het puffen en het zweten.
Hoofdstuk 8 en 9 waren sowieso leuk om te schrijven, omdat Ben in H8 door zijn symptomen een onbetrouwbare verteller werd. Hij zag dingen heel anders dan ze waren en kreeg dingen ook niet meer mee. In H9 werd eigenlijk hetzelfde verteld, maar dan door de ogen van Froukje, die het ware beeld kon schetsen.
Dat zie je ook terug in de titels.. Imagoschade (H8) en Reputatieschade (H9).. die allebei individueel passen bij hun inhoud, maar ook symboliseren dat je op twee manieren naar hetzelfde kunt kijken en dan subtiele verschillen ontdekt. Af en toe moet je eens iets nieuws proberen en deze beviel me wel.
Ik zal vooral geen lijstje maken met mijn favoriete sarcastische uitspraken, want deze post is al veel te lang. xD
Zoals ik al eens aangaf, heb ik dit verhaal zonder plan geschreven. Ik wist om wie het zou gaan, welke open plekken ik wilde invullen en waar het zou eindigen.. de rest kwam eigenlijk vanzelf. Ik ging zitten en een paar uur later was ik zelf meestal ook verrast door de laatste wendingen. Voor hoofdstuk 2 had ik nooit aan Jakki gedacht. De zoen tussen Froukje en Bindi kwam voor mij persoonlijk uit het niets, maar werkte perfect. Het was alsof ik dingen kon oogsten, waarvan ik niet eens wist dat ik ze gezaaid had. Voor mij nog steeds moeilijk te geloven dat het gelukt is om er zo iets moois van te maken - al zeg ik het zelf - maar soms heb je een gelukje in het leven.
Nogmaals bedankt voor het lezen.. later deze week 'Sofie 3'. Eerst eens een nachtje slapen. Hoofdstuk 10 en de epiloog waren samen 7 'Peetooms'.. ik heb wat bij te snurken.
Overigens.. voor wie iets terug wil doen.. ik ben op jacht naar 2.500 likes voor het einde van 'Sofie 3'. Voel je vrij om mijn schaamteloos schooien te belonen.