Verhaal Klaar Campinggeheimen

DiaperSniper010

DiaperSniper010

Superlid
Bedplasser91 zei:
En 's morgens plaste ik vaak nog eens lekker mijn luier vol als ik toch nog niet op hoefde te staan.... Ik denk dat wel meer bedplassers dat deden!
;)
Klik om te vergroten...
Dat herken ik wel hoor. Ook een keer een giga ruzie met mijn vader over gehad toen ik uitsliep “Man je ligt al de halve dag in je tent te ronken. Dan had je er op zijn minst even uit kunnen komen om naar de wc te gaan. Je moet niet gemakzuchtig worden.”

Bijplassen in mijn luier als ik al nat was deed ik bijna nooit want dan had ik gegarandeerd een natte slaapzak.
 
rog

rog

Superlid
Oh ja mijn moeder zei dat ook altijd, zeker als ik overdag een luier aan heb.
Dan ging iedereen even plassen en dan moet ik niet of had al geplast in mijn luier. Maar dan is het ook “je moet wel je spieren trainen en niet makkelijk worden”. Ik snap dat niet helemaal, want ik moet een luier of drynite om, anders plas ik snel in mijn broek, omdat ik niet voel of ik moet plassen tot het laatste moment en dan moet ik snel plassen en zeker op een camping is het altijd te ver. Ouders ????
Maar niet te makkelijk worden en gemakzucht mag ook niet maar als je in je broek plast is het waarom ben je niet gelijk gegaan.
 
DiaperSniper010

DiaperSniper010

Superlid
Deel 7

“Mark, wakker worden. Het is al tien uur geweest en we gaan ontbijten, kom je ook?” Mijn moeder geeft nog een tikje tegen mijn tent en loopt dan weg. Ik trek mijn kleren van gisteren aan en loop naar de campeertafel. Thymen zit er met een boos gezicht. Hij is nog kwaad op me omdat ik hem gisteravond beschuldigde “sorry” fluister ik. Hij wend zijn hoofd af.

Ma komt met broodjes uit de caravan. Ze zet ze neer op de tafel en houdt dan haar hand op Kims’ schouder. “We hebben het erover gehad maar ook Kim is niet in je tent geweest. Ben je het toch niet misschien zelf geweest?” Ik antwoord: “Misschien maar het kan ook iet anders zijn.” “Iets anders?” Vragen de anderen aan tafel. Ik vertel het bezoek dat ik vannacht heb gehad van Marieke en dat haar vader zei dat ze gisteren ook bij mijn tent was geweest. “Ja, misschien is het meisje wel in je tent geweest. Ik zal vandaag is eventjes met haar ouders gaan praten.” “Oh nee, please ma” zeg ik met krakende stem en ik smeer snel mijn broodje vol met pasta.

Als ik naar het toiletgebouw loop om te gaan douchen is het inmiddels een drukte van jewelste op de camping. Veel gezinnen zitten bij hun tent te ontbijten of te relaxen. Ik heb wel het idee dat ik soms wat nagestaard wordt. Zou de luier opvallen onder mijn korte broek? Ik wikkel de handdoek gauw om mijn middel. Zouden anderen de luierwissel vannacht hebben gehoord? Ik probeer er maar niet teveel over na te denken. Eenmaal aangekomen bij het toiletgebouw neem ik gauw een lekker warme douche.

Eenmaal terug bij de tent zitten Kim en Thymen een kaartspelletje te spelen. Mijn moeder is in de caravan bezig en mijn vader is gaan hardlopen. Als ik mijn tent dicht rits komt over de weg Marieke aangelopen. Ik zwaai een beetje verlegen. Ze reikt me haar handje. Ik pak hem beet en moet kennelijk meekomen. Ik loop met haar mee naar hun tent waar haar ouders zitten op een kleed. “Hoi ik ben Mark” zegt de vader. “Oh ik ook” zeg ik. “Ja daar hoorden we ook van je moeder”. Oh zo aha ja, “En ik heet Jantine” zegt de moeder. “Leuk jullie te ontmoeten” stamel ik. Marieke komt hun tent uitgelopen met in haar hand een Pamper. Ze wil hem aan mij geven. Haar moeder pakt het gauw uit haar handen en werpt het terug de tent in. “Die zijn nu niet nodig.”

“Wil je een cola?” Vraagt Jantine. Ik durf niet te weigeren maar eigenlijk wil ik hier zo snel mogelijk weg. “Je moeder vertelde van je probleempje, en we hadden het eigenlijk ook al gehoord maar je geheim is veilig met ons hoor!” “Oh, eh, ehm, dank jullie.” Waarom bedank ik ze voor iets waar ze zich eigenlijk gewoon niet mee moeten bemoeien. “Ik heb zelf ook tot mijn tiende in bed geplast en daarom is Marieke nu waarschijnlijk ook later ’s nachts zindelijk.” Zegt Mark. Ik weet niet wat ik zeggen moet dus neem ik maar een slokje van m’n cola. “En zal ik je een geheim verklappen. Heel af en toe heb ik er nog last van.” “Ja maar meestal alleen als hij dronken is. Daarom mag hij van mij hier geen alcohol drinken.” Zegt Jantine. Tjee wat een onthulling. Ik moet verward hebben gekeken, ze schakelen gauw over op een ander onderwerp en vragen hoe mijn vakantie is.
 
DiaperSniper010

DiaperSniper010

Superlid
Deel 8

De avond van de speurtocht is aangebroken. Jake en Steve zitten al bij onze caravan klaar om zo te gaan. Thymen, die nog niet zoveel Engels spreekt, gooit een bal heen en weer met Jake. Ik heb het met Steve over Fortnite. We vergelijken nog wat stats. Ik dacht dat ik met 15 kills in een potje hoog zat maar Steve had weleens 22 kills gehaald.

Jake vraagt hoe het is om in een tent te slapen. Hij heeft eigenlijk alleen maar een caravan van binnen gezien. Ik zeg dat hij wel even in mijn tentje mag gaan liggen. Dat hij het pak luiers ziet kan me niet schelen want hij gebruikt ze zelf ook. Jake komt helemaal enthousiast uit het tentje terug. Misschien gaat hij zijn ouders er ook wel om een vragen.

Moeder geeft nog wat snoep mee voor onderweg. Dat stoppen we in Steve zijn rugzak. Als ik snel in zijn rugzak kijk zie ik een pull-up en reserve broek.

De speurtocht start op het jongerenveldje. Daar staan tien teams om de vuurput heen. De teams verschillen kwa samenstelling, een paar maar uit twee mensen maar er is ook een groepje van tien jongeren. Er zijn tien puzzels op de hele camping uitgezet en als we die oplossen krijgen we een letter en een stempel. Deze letters moeten we op een blaadje zetten en die vormen dan een woord. Het team dat als eerste het juiste woord bij de leiding inlevert wint een prijs. De prijs is een overnachting in de grote safarietent in de buurt van het jongerenveldje.

We besluiten als eerste dicht bij het jongerenveldje te zoeken. Na een rondje lopen zien we een blad aan een boom hangen. We kunnen er nog niet genoeg dichtbij komen en moeten wachten op een groepje dat voor ons bezig is. Een meisje van een jaar of zestien kijkt naar ons en zegt dan in het Nederlands tegen Steve “zo, met jou zou ik wel een beschuitje willen eten!” Steve lacht naar haar en kijkt mij vragend aan “She wants to sleep with you” vertaal ik voor hem. Hij verstijfd, moet dan een beetje grinniken en geeft haar een hand “Hi, I’m Steve.” “I’m Marjon. Are you staying on this field too?” Steve antwoord dat hij in een Caravan slaapt en probeert te wijzen dat het een beetje ver is maar haar groepje moet alweer door. Ze willen natuurlijk de eerste zijn.

De eerste puzzel lossen we zo op. Het is een tekening van een doolhof en we moeten de juiste uitgang zien te vinden. Bij die uitgang staat de letter C, die vullen we in en we krijgen een stempel van de leiding. We gaan snel verder zoeken naar de tweede puzzel. Als we weglopen struikelt Steve bijna.

Het is een eindje lopen naar de tweede puzzel. Zoeken ook. Vlak bij de speeltuin zien we een paar grote kleden op de grond. Daarop lopen twee jongens in een vreemde houding alsof ze iets moeten uitkiezen met hun voeten. We moeten weer even wachten voordat wij dat mogen doen.

Als we staan te wachten sta ik even om mij heen te kijken. Daar komt nog een groepje aan. Ik sta achter Steve. De veters van mijn rechter schoen zijn los, die kan ik nu wel even opknopen. Als ik geknield sta valt me op dat Steve vanachter een natte plek heeft op zijn broek. Ik schiet op, tik hem op zijn linker schouder en zeg “leakage alert”. Hij voelt met zijn hand aan de achterkant van zijn broek, roept “SHIT” en rent dan gauw naar het dichtstbijzijnde toiletgebouw. Gelukkig heeft niemand van onze groep of de andere groep iets gemerkt.
 
DiaperSniper010

DiaperSniper010

Superlid
Deel 9

Steve is net op tijd terug voor we aan de puzzel kunnen. Hij heeft zijn andere broek aan en plukt nog wat aan de randen van zijn shirt om het over zijn broek te laten vallen. Jake kijkt hem veelbetekenend aan en wend dan zijn hoofd weer af.

Bij deze puzzel moeten twee mensen uit het team op de lakens gaan staan waarop letters geplakt zijn. De andere teamleden moeten aanwijzingen geven aan de hand van kaartjes. Als het dan goed gaat eindigen ze samen bij een letter. We kiezen ervoor dat Thymen en Jake op het speelbord mogen staan. Daar zijn wij waarschijnlijk niet lenig genoeg voor. De aanwijzingen zijn simpel maar de uitwerking is hilarisch “ga met je linkerbeen op de letter z staan” enzovoorts. Thymen en Jake volgen alles getrouw op en raken al gauw verstrikt in elkaar. We moeten er allemaal erg om lachen. Maar door de aanwijzingen goed te volgen komen we uiteindelijk bij de letter A uit.

We hebben nu dus de letter C en de letter A en we wedden dat vast het woord Camping terug komt. Of “caravan” zegt Jake. We kunnen wel gokken maar dan worden we gediskwalificeerd omdat we geen stempels hebben. Dus gaan we gauw op zoek naar de volgende puzzel. Onderweg komen we meerdere groepjes tegen waaronder het groepje van Marjon. Ze zwaait enthousiast naar Steve en hij zwaait verlegen terug.

Na bijna heel de camping over te zijn geweest hebben we alle tien de puzzels gevonden en gedaan. Soms was het en puzzel op een blaadje, dan weer een doe opdracht. We hebben alle stempels, en nog belangrijker het woord. Een simpel woord CAMPINGFUN. Nu is het zaak zo snel mogelijk bij de leiding te komen. We versnellen onze pas en Steve struikelt bijna twee keer. Een keer trok ik zijn shirt vanachter wat naar beneden omdat zijn pull-up bijna zichtbaar was. Hij leek het niet door te hebben.

Als we bij het jongerenveldje aankomen zien we dat het groepje van Marjon ons net voor is. Wij zijn als tweede geëindigd. “You can sleep with me in the tent” roept Marjon naar Steve die zich kleiner maakt en bijna achter ons weg zakt. Dan roept hij toch “Maybe” en hij fluistert in mijn oor “never”. Marjon werpt hem een handkus toe en loopt met haar groep mee.

Het is al voorbij onze bedtijd. De speurtocht heeft lang geduurd maar was we erg leuk. Bij onze caravan aangekomen krijgen we nog een glaasje fris. Jake zit te klagen dat we niet hebben gewonnen, nu is hem een nacht in de tent door de neus geboord. Mijn moeder geeft hem een aai over de bol en vraagt hem of hij nog medicijnen moet innemen. Dan schrikt hij op en pakt een pil uit zijn rugzak. Mijn moeder geeft water om hem weg te spoelen. “Dan ga ik rustiger slapen” verklaard Jake. Dan pakken beiden jongens hun rugzak en lopen naar hun caravan.

“Ja hun vader kwam eerder vanavond langs en vroeg of ze hun medicatie hadden. Toen heb ik beloofd er op te letten. Een aardige man hoor. En ook twee lieve jongens volgens mij.” Zegt mijn moeder. “Jake lijkt wel erg graag in een tent te willen slapen he. Zullen we hem niet gewoon uitnodigen om de rest van de week bij jou in de tent te slapen. We hebben nog een extra luchtbed bij ons.” Ik denk even na “of vind je het niks omdat je hem dan over je probleem moet vertellen?” “Eh nee. Ik vind het juist hartstikke leuk. Zou hij dat willen?” “Ik denk het wel gezien zijn teleurstelling dat hij niet in de grote tent mocht slapen.” Ik word helemaal enthousiast “Ik ga het hem morgen vragen!” Wat een leuk idee.

Als ik eenmaal in mijn tent lig komt mijn moeder nog even om de hoek kijken. Ze zegt “als Jake hier slaapt kan ik jou in de caravan wel snel een luier om doen, hij hoeft niks door te hebben hoor. Maak je daar maar geen zorgen over.” Dan vertel ik haar dat Jake ook in bed plast en luiers draagt dus dat hij niet vreemd zal opkijken. “Oh dat wist ik niet. Dan moet ik toch ook eens een praatje met zijn moeder maken.” Ik reageer dat dat ook weer niet hoeft en geef mijn moeder een dikke kus.
 
Laatst bewerkt:
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Bovenaan