Verhaal Klaar Tobias (vervolg)

toet

Superlid
Bedankt allemaal voor de fijne reacties. Ik ben hier bijna uitverteld. Ik denk dat het volgende deel inclusief het einde zal zijn.

Met vriendelijke groeten allemaal en nog veel leesgenot,
Toet

ps: zie bladzijde 2 voor deel 9, het laatste nieuwe deel geplaatst op 11 januari
 
Laatst bewerkt:

bosma22

I love good stories, writing and music
I really love this story so I am sorry to hear it is almost finished.
I still hope Tobias brother finds out about the diapers and also wants to wear them.
I hope you will write other stories when this one is finished because I really like your writing style
 

toet

Superlid
I really love this story so I am sorry to hear it is almost finished.
I still hope Tobias brother finds out about the diapers and also wants to wear them.
I hope you will write other stories when this one is finished because I really like your writing style
thanks for your comment. I've enjoyed writing it. I'm myself happy this story (originally started by someone else) will have an end know.
I have to disapoint you becouse his little brother won't wear them. He just don't have the character to do it.
I don't have the ideas for this moment to write another story with a start until an end. But if i'll have the ideas and time i'll certainly post them.

Bedankt voor je commentaar, ik heb er van genoten om het te schrijven. Voor mezelf ben ik blij dat dit verhaal (dat oorspronkelijk door iemand anders is gestart) een einde gaat hebben nu.
Ik ga je moeten teleurstellen want zijn kleine broer gaat er geen dragen, hij heeft er gewoon het karakter niet voor.
Ik heb op dit moment nog geen ideeën voor andere verhalen met een begin tot en met een einde, maar als het idee komt en ik heb de tijd zal ik ze zeker hier plaatsen.
 

toet

Superlid
Deel 10


Stilletjesaan ging de tijd door en ging de winter voorbij. Vijf dagen school, weekend. Spelen thuis of bij vrienden. Mia die nog twee keer naar een feestje mag. De ouders die af en toe op vergadering, receptie of feest gaan 's avonds. Leon die af en toe een voetbalmatch wint en ook af en toe verliest. En dan ook zijn voetbaltrainingen twee keer per week.

Zo gaat het rustig verder tot er een weekend kwam dat Leon was uitgenodigd om te gaan slapen bij een vriendje. Tobias' ouders hadden ook een activiteit te doen en Mia en Tobias bleven dus alleen thuis. Het gebeurde maar zelden dat Mia en Tobias met enkel hun tweetjes thuis bleven. De vorige keer hadden ze er een gezellige TV avond van gemaakt. Een versnapering, frisdrank en een griezelfilm waar Leon nog te klein voor is.
Dit stramien ging zich ook deze avond herhalen. Ze wisten het een paar dagen op voorhand en ze hadden dan ook een bestelling voor eten en drinken geplaatst bij hun moeder. Omdat Tobias' moeder wist dat een 'grote broer en grote zus only' avond maar zo zelden voor kwam, en omdat Mia en zeker Tobias in pyjama, dat zo schattig konden vragen, had ze toegegeven. De dag voordien had ze de bestelling van de kinderen mee gekocht met de wekelijkse boodschappen en vanaf Leon in de namiddag vertrokken was, begon de voorbereiding van de avond. Tobias en Mia hebben een dik uur films zitten opzoeken en vergelijken totdat ze uiteindelijk de ideale film hadden gevonden. De DVD werd klaar gelegd aan de televisie, de grootste glazen en nog een paar kommetjes werden in de keuken klaar gezet op het aanrecht, en Mia en Tobias waren hun ouders bijna aan het buitenkijken.
“Nog even geduld kindjes. We vertrekken pas na het avondeten.” zei Tobias' mama toen ze door had wat er allemaal aan de gang was. “Nog een half uurtje tot etenstijd. Maar als je niet meer weet wat doen kan je nu al je slaapkledij aan doen. Dan hoeft dat ook al niet meer straks en kan je de film vlugger opzetten.”
Enthousiast renden de twee kinderen naar boven, ze hadden daar inderdaad niet aan gedacht. Tobias werd gevolgd door zijn moeder, zodat ze hem meteen ook de nodige assistentie kon verlenen. Tobias kon niet zwijgen tegen zijn moeder over de komende avond. Het ging een top avond worden. Daar was hij van overtuigd. Zijn favoriete kledij was aan, hij voelde zich goed, Mia ging gezellig doen, ze hadden versnaperingen en drank, ze hadden samen een lekker mooie griezelfilm uitgekozen,... Het kon niet stuk voor Tobias.

Na een smakelijk avondmaal, maar eentje dat veel te lang duurde naar de zin van Mia in haar slaapkleedje plus pantoffelkousen en Tobias met zijn ondertussen al klein beetje natte luier, romper en onsie aan, waren ze blij te zien dat hun ouders aanstalten maakten om te vertrekken. Vanaf dat Tobias' vader en moeder de deur hadden dichtgetrokken stormden Mia en Tobias naar de keuken. Tobias was de versnaperingen uit de kast aan het nemen, terwijl Mia de frisdrank in de glazen deed. Ze maakten er beiden hun werk van. Tobias zette het kommetje en servetjes klaar op de plateau en vulde het eerste kommetje. Mia ondertussen nam een paar ijsblokjes om in de glazen te doen en zocht daarna nog 2 rietjes bij elkaar. Mia had de glazen volledig gevuld en wilde er mee naar de woonkamer gaan om ze daar neer te zetten.
Tobias was nog de schaar aan het zoeken in de lade voor het tweede zakje eten open te krijgen. Nadat hij deze gevonden had zette hij een grote stap achteruit, recht tegen Mia aan. Tobias raakte eerst Mia haar handen waarmee ze juist twee volle glazen frisdrank vast had. “Ah!” riep Tobias verrast uit wanneer de koude frisdrank zijn nek in liep en zijn rug en kleren helemaal nat maakten. “Sorry!” riep Mia meteen uit. Mia zette de glazen aan de kant. Ze was blij dat ze ze niet had laten vallen zodat ze niet kapot waren. Beteuterd keken Tobias en Mia naar elkaar en naar de rommel. Er lag frisdrank op de grond en Tobias voelde een koude, natte en plakkerige plek van aan zijn nek tot bij zijn billen. “Kom,” zei Mia die het heft in handen nam. “Ga jij een emmer met water halen, ik zoek ondertussen een dweil en dan ruimen we eerst de grond op. Daarna kijken we samen voor jou pyjama. Goed?” Tobias bibberde wat en knikte van ja. Vlug die grond opkuisen voordat de ravage zich te ver uitspreidde en ook zodat hij zo vlug mogelijk uit die natte pyjama kon. Het was alles behalve aangenaam.

Zo snel als hij kon vulde hij dan ook de emmer terwijl Mia de zeep en een dweil zocht. Tobias stond te bibberen in de keuken nam Mia vlug de keukenvloer onder handen. “Met al die suiker moet dat met veel water gepoetst worden.” vertelde ze. “Anders gaat dat allemaal plakken en komt er stof in.” Tobias had het eigenlijk wat te koud en knikte van ja zonder echt te luisteren. “Hier, giet je de emmer leeg en zet je hem terug weg? Ik zal de dweil dan gaan ophangen bij de wasmachine.” Zei Mia tegen Tobias als ze klaar was. “Als je de emmer hebt leeg gegoten ga je maar naar de badkamer. Ik kom je daar helpen.” Tobias volgde de instructies van zijn zus meteen op. Wanneer hij in de badkamer was zette hij eerst het elektrisch vuurtje aan. Vervolgens begon hij zijn pyjama open te ritsen en kwam Mia naar binnen gelopen. “Hier, ik help je wel zodat die natte plek niet overal tegen je rug en benen ronddraait.” zei ze terwijl ze de pyjama vanachter vasthield zodat die niet overal tegen kwam. Tobias stapte uit de pijpen van de onesie en Mia legde hem aan de kant. “Ik zal hem straks wel beneden al in de was steken. Voor Tobias door had wat er gebeurde was Mia bezig aan de knopjes in zijn kruis open te maken. “Dat moet niet leuk zijn, zo een koude natte plek op je rug. Het spijt me echt.” excuseerde Mia zich tegen Tobias toen ze het hemdje omhoog deed. “Het geeft niet, het was een ongelukje.” antwoordde Tobias vergevingsgezind tegen Mia. “Ik moest maar kijken voor ik achteruit stapte, maar het is koud en het plakt ook verschrikkelijk.” ging Tobias verder. “Nog eventjes en je bent er vanaf, dan ben je helemaal opgefrist.” glimlachte Mia terug. "Ik kijk er naar uit." zei Tobias. Mia was blij dat ze zo een goede band hadden samen. Ze trok het natte hemdje over Tobias zijn hoofd, terwijl ze er goed op lette dat de natte frisdrank niet in zijn haar terecht kwam.

Mia maakte een washandje goed nat met zo warm mogelijk water en begon Tobias zijn rug er mee af te soppen. Straaltjes water liepen over zijn rug naar beneden de luier in. Mia boende de rug van boven naar beneden en stopte toen ze bij de luier uitkwam.
“Doe je die uit? Er is frisdrank en water in gelopen, dat kan je zo niet laten.” Tobias wist niet goed welke houding aan te nemen. Naakt staan voor zijn zus was al lang geleden, maar hij wist wel dat hij bij haar veilig was. Tobias reageerde niet meteen waarna Mia het washandje aan de kant legde en de plakstrips opende met haar ene hand terwijl ze haar andere hand onder de luier plaatste zodat deze niet neerviel. “Oh, je hebt er ook al een beetje in geplast zie ik” zei Mia toen ze de binnenkant van de luier zag. Ze nam meteen het washandje en begon eerst vooraan te wassen voor ze de suiker van de frisdrank achteraan wegwreef.
“Mia.” zei Tobias zachtjes protesterend. Hij voelde zich toch niet helemaal op zijn gemak. “Bijna klaar,” antwoordde Mia terwijl ze de handdoek nam en Tobias niet helemaal juist inschatte. Met een paar vlugge halen was Tobias helemaal afgedroogd. Mia hing de handdoek over de verwarming op zijn plaats en nam Tobias bij zijn hand mee naar zijn kamer. “Leg je maar op je bed, dan help ik je. Liggen je luiers in deze kast?” vroeg Mia toen ze lukraak een kast open trok. Tobias plofte neer op zijn bed met zijn handen beschermend voor zijn kruis gehouden. Toen Mia niet meteen de luiers vond deed ze de kast er naast open. Ze zag daar achteraan de drie verschillende pakken naast elkaar staan en ze koos meteen die met de leuke figuurtjes op. “Die is mooi!” kirde ze. “dat gaat je zo cute staan!” ging ze door terwijl ze een luier uit het pak nam en naar Tobias toe ging. “Kom, doe je handen maar weg, zo werkt dat niet. En voor mij hoef je je niet te schamen.” “Ik weet het wel.” mompelde Tobias met vuurrode wangen terwijl hij zijn handen naast zich neer legde. Mia voelde de binnenkant van de luier nadat ze hem had opengehouden. “Dat voelt wel zacht aan. Ik kan me wel inbeelden waarom je ze graag draagt.” Tobias knikte. Mia sukkelde eerst even met de luier om ze open te doen, klaar te leggen en aan te doen. Zo een grote luier had ze nog nooit gedaan. Even later en na een paar keer de plakkers proberen was hij dicht. “ Zit hij zo goed?” vroeg Mia aan Tobias. “Ja, dat heb je goed gedaan.” antwoordde Tobias met lichtrode wangen. Had hij nu echt een luier laten aandoen door zijn zus vroeg hij zich verbaasd af. “Nu nog zo een hemdje. Mag ik kiezen?” vroeg Mia aan Tobias terwijl ze de schuif met hemdjes al open trok. “Deze vind ik een mooie” zei ze en ze stak een fel rood hemdje met knopjes van tussen de stapel trok. Met twee grote stappen stond ze terug bij Tobias en trok het over zijn hoofd. Zelfs als Tobias had gewild, had hij niet de kans gehad om er tussen te komen.
“Ik vind je er echt mooi uit zien zo. Het ziet er zo cute uit. En ik vind het zo stoer van jou dat je dat durft.” Tobias was blij met die stroom van complimenten dat hij kreeg. Hij vond het fijn om dat allemaal te horen.

“Kom je zo mee naar beneden? Ik vind dat leuk staan bij jou. En dan heb je het niet te warm als we samen onder het deken kruipen.” Tobias knikte en gaf zo stilzwijgend zijn akkoord. Met al die complimentjes dat hij gekregen had wilde hij graag iets voor zijn zus doen. En daarbij had ze wel gelijk. Als ze straks samen voor de televisie zaten gingen hij het met zijn hemdje en een onesie veel te warm hebben gehad. Enkel geluierd en in romper volgde hij zijn zus naar beneden. Ze gingen verder in de keuken met de voorbereidingen waar ze daarjuist geëindigd waren en vlug zaten ze deze keer in de zetel zonder te morsen.
Samen genoten ze van de spannende film en knepen in elkaars handen tijdens de meest griezelige scènes.

Ze wisten dat het een griezelfilm was, maar toch kwam van beiden een zucht van verlichting wanneer de aftiteling begon. Ze hadden genoten van de film, ze waren helemaal opgegaan in het verhaal. Ook van de avond hadden ze genoten maar ondertussen was het al laat geworden. Na vijf minuutjes bekomen van de film en nadat Mia zag dat Tobias aan het knikkenbollen was, besloot Mia dat het welletjes was geweest. “Tobias, het is tijd voor jou om te gaan slapen. Help je mij nog even mee met opruimen?” “Ja, is goed” geeuwde Tobias terwijl hij recht stond. Samen liepen ze een paar keer heen en weer naar de keuken en kort daarna was er geen spoor meer te vinden van hun gezellige avond. Hun ouders gingen blij zijn dat ze zo goed opgeruimd hadden. Tobias sjokte naar boven om zijn tanden te gaan poetsen. Mia ging eerst nog gaan plassen en haalde Tobias bij in de badkamer. Even nadien stonden ze naast elkaar voor de wastafel hun tanden te poetsen. Mia keek vanuit haar ooghoek en via de spiegel naar Tobias. Ze kon haar ogen niet van hem afhouden. Ze liep mee met Tobias naar zijn kamer. “Kom, ik geef je nog een knuffel. Bedankt voor de fijne avond.” fluisterde Mia terwijl ze naast Tobias in bed kroop en hem vastnam. Tobias glimlachte en genoot van de knuffel en de warmte die Mia uitstraalde. Hij voelde zich volledig ontspannen en langzaam liep er dan ook een klein plasje in zijn luier. Mia besloot voor zichzelf om vijf minuutjes te blijven liggen bij Tobias tot hij insliep en daarna op haar kamer nog wat te gaan lezen. Voordat die vijf minuten om waren lag ze echter ook al diep in slaap.

“Goeie morgen kindjes, tijd om op te staan.” zei Tobias' moeder terwijl ze de kamer binnen kwam en het licht aan stak. “Fijn geslapen zo samen?” Mia en Tobias knikten van ja terwijl ze zich van elkaar losmaakten. “Kom kindjes, schuif een keer op dan kan ik beter bij Tobias.” zei Tobias' moeder terwijl ze op de rand van het bed kwam zitten. Ze had al doekjes en een propere luier vast. Nieuwsgierig schoof Mia op en ging ze rechtzitten om Tobias plaats te geven maar ook om een beter zicht te hebben op alles wat gebeurde. “Ik heb je pyjama en hemdje in de was gevonden Tobias, wat is er gebeurd?” vroeg Tobias' moeder nieuwsgierig terwijl ze de knopjes open maakte. “Ik heb gemorst met de frisdrank en alles was nat en plakkerig.” antwoordde Mia in de plaats van Tobias. “Het was mijn schuld.” “ach, niet erg. Ongelukjes kunnen gebeuren.” zei Tobias' moeder terwijl de verse luier werd dichtgevouwen over Tobias zijn kruis en de plakkers dicht gingen. “Leon komt vanmiddag pas naar huis. Kom je zo mee naar beneden om te eten? De verwarming staat al aan en je zult het warm genoeg hebben.”
“Is goed” antwoordde Tobias, zijn schaamte voorbij. Hij had honger en iedereen in huis had hem al op deze manier gezien ondertussen.

Enkele weken later zaten ze in de laatste rechte lijn voor de vakantie. Overal rond in huis lagen valiezen en bakken waar bagage in klaargelegd of soms klaar gesmeten was. De dakkoffer was al op zijn plek bevestigd en inpaklijstjes werden opgemaakt en afgelopen.
De woensdag voor ze vertrokken zat iedereen samen na het eten nog even aan tafel. “Als we vrijdag avond vertrekken willen we dat jullie nu wel 's nachts slapen en niet de hele tijd zitten rond te kijken zoals vorig jaar.” begon Tobias' vader. “Het lukt wel hoor!” onderbrak Leon hem meteen. “Wacht even, laat hem uitpraten.” zei Tobias' moeder. Tobias' vader ging verder:“Allemaal hebben jullie je dingetje waarmee je goed kan slapen, maar jullie durven dat niet te tonen aan de rest. Mama en ik vinden dat het tijd is om daar open kaart over te spelen.” Met drie tegelijkertijd werden de kinderen rood, keken ongerust naar elkaar, hun ouders en naar hun voeten. Ze vreesden wat ging komen en wisten niet goed hoe te reageren.

“Kijk” zegt Tobias' mama. “We weten ergens dat je je er voor schaamt, maar weet gewoon dat jullie allemaal iets hebben. En als je je broer of zus ergens mee zou uitlachen, weet dan dat die even goed met jou kan lachen met het ding of dingetje dat jij hebt. We zijn één familie. Onder ons zouden we zo geen geheimen moeten hebben of ons moeten schamen voor iets.” Tobias knikte net als zijn broer en zus van ja, maar was toch wel bang.
“Mia, jij bent de grootste en je kent Tobias zijn geheim al. Het is tijd om eerlijk te zijn tegenover hem en te tonen waar jij mee slaapt.” Mia werd rood en knikte van ja.

“Een klein momentje” zei Tobias vader toen hij recht stond en vanuit de gang een doos nam die hij daar juist voor het eten al klaar had gezet. Hij rommelde er even in en legde daarna een tut voor Mia op tafel. “Zie je?” vroeg Tobias' mama. "Gewoon een klein dingetje, niets om moeilijk over te doen. Maar als je daarmee goed slaapt zijn we alleen maar blij." Tobias' vader reikte opnieuw in de doos en er kwam een knuffel uit. “Alstublieft Leon.” zei hij terwijl hij aan de staart van de knuffel trok en hem dan voor Leon neer legde. Er klonk vanuit de buik een klein tinkelmuziekje. “En deze heb je ook nodig hé?” vroeg Tobias' vader terwijl hij nog een knuffeldoekje uit de doos nam. “Sinds je geboren bent heb je nog nooit zonder geslapen.” “Dat klopt” zei Leon met een glimlach terwijl hij het doekje tegen zijn wang vlijde. “En nu jij nog Tobias.” zei Tobias' vader terwijl hij een luier voor hem neerlegde. “Niet omdat je het nodig hebt, maar gewoon omdat dat zo comfortabel zit voor jou.” Tobias schaamde zich wat. Hij keek naar zijn broer en zus, en zag tot zijn geruststelling dat ze er even rood uitzagen als hem.

“Fijn” zegt Tobias' moeder. “nu dat dat geregeld is kunnen jullie vrijdag allemaal lekker fijn in de auto kruipen en de hele nacht door slapen. Als één iemand van jullie durft te lachen met een andere, of dat doorverteld waar dan ook, dan zwaait er wat. Dit blijft tussen ons, in ons gezin.” Iedereen knikte van ja. “Breng je spulletjes maar terug naar je kamer. Vrijdag als je je slaap kledij aan doet neem je ze maar mee. Tobias, steek een pak luiers en een paar van die hemdjes in je valies, zodat je genoeg hebt voor tijdens de vakantie.” De drie kinderen schoten naar boven om te doen wat gevraagd was. “Ik hoop echt dat het gaat helpen.” zuchtte Tobias' vader tegen zijn moeder. “Anders zullen we volgende keer de vakantie met twee dagen moeten inkorten omdat we overdag moeten rijden dan.”


Epiloog

Tobias, in enkel zijn luier en romper, was juist door zijn vader de auto in gedragen zodat hij op zijn blote voeten niet op de oprit hoefde. Hij maakte zijn gordel vast en wachtte op de rest. Tobias vader ging nog twee keer heen en weer terwijl hij respectievelijk Mia en vervolgens Leon naar de auto droeg. Steels keken de drie kinderen elkaar aan. Ze hadden zin in de reis. Tobias' moeder snelde ook nog eens op en neer voor de laatste spulletjes weg te steken en het huis af te sluiten. Ze stak de sleutel nog in de brievenbus van de buren die beloofd hadden om tijdens de reis op hun huis te passen.
Toen iedereen zat draaide Tobias' moeder zich nog om. “Alstublieft” zei ze tegen iedereen samen terwijl ze Mia haar tut in de mond stak, het muziekje van de knuffelbeer aan deed en hem samen met het knuffeldoekje aan Leon gaf en als laatste iedereen nog een fleece deken gaf om zich onder te nestelen. Tobias was blij dat hij zich wat kon bedekken voor mogelijke blikken van buitenaf.
Zacht ging de motor aan en vertrokken ze op vakantie. Zoals nu al drie jaar was een half uurtje autostrade in combinatie met hun slaapspulletjes voldoende om de kinderen in een diepe slaap te laten zakken. De ouders keken elkaar blij aan en waren tevreden met de beslissing die ze drie jaar geleden gemaakt hebben. Met alles open en zonder geheimen was er binnen hun gezin een zekere rust en ontspanning gekomen. Ze keken achterom naar hun drie kinderen. Alle drie hadden ze fijne dromen en waren ze gerust van hun fijne toekomst samen als gezin.
 

toet

Superlid
Dag lezers allemaal. Bedankt voor de fijne reacties. Ik hoop dat jullie er allemaal evenveel van genoten hebben om te lezen, als ik er van genoten heb om het te schrijven.
Dank je wel rog, incoluier, Sdelft, speentje, UnknownforeverBye, Ikkuh, Little Endy, Bosma19 en januka voor de duimpjes,
Dank je wel Diaper willie, Dionysos, Ivy, Marcel, JD_baby, Tenaboy, bedplasser91, Ikkuh, speentje, Nick007, Bosma19, bcd94, puk en luierfan100 voor de telkens fijne reacties. Het heeft me zin gegeven om door te gaan tot het einde.

(Ik hoop nu echt dat ik niemand vergeten ben, anders schaam ik mij dood)


Hier zijn enkele statistiekjes:
23528 woorden voor alles wat ik geschreven heb
32 bladzijdes in word, standaard lettertype

Is dit het einde :oops:
Ja, inderdaad. Misschien dat ik er nog wel 1 of 2 hoofdstukken aan had kunnen toevoegen, maar ik had het gevoel dat Tobias zijn verhaal zo goed als uitverteld was. Het langer rekken zou gewoon betekend hebben dat er meer van hetzelfde zou komen, of dat ik te ver uitwijk van het oorspronkelijke verhaal. Vandaar dat ik het nu op een hopelijk mooie manier heb afgesloten.

Tot een volgende keer!
Toet
 

Luierfan100

Trekt soms een luier aan omdat het kan!
Ik heb ervan genoten, wat een mooi verhaal! Complimenten. En stiekem zou ik Tobias wel willen zijn.
 
  • Like
Waarderingen: toet

Roberto1992

Ben op zoek naar leuke contacten
Zeer mooi verhaal
Complimenten voor de schrijver zo mooi geschreven dat je echt helemaal in zit
 
  • Like
Waarderingen: toet

ikkuh!

Superlid
Jammer !!!
Ik vond de opbouw van het verhaal heel erg goed .
Niet te snel maar zeker niet te langzaam.

Tot !!!
Er voor mijn gevoel snel een einde werd aangeplakt.

Baal vaak als een stekker als goede verhalen niet worden afgemaakt of zoals dit verhaal en ineens een wending nemen dat er niet bij past .

Wil het werk van beide niet de grond in boren , maar helaas is dit verhaal niet geworden wat ik er van hoopte/verwachte.

Weet zeker dat beide een geweldig verhaal kunnen schrijven ,,,,,
als ze er aan beginnen en het netjes af maken :)
 
Heb het verhaal in volledig gelezen. Wat een super tof verhaal en een goed einde.
Ook ik vind het altijd jammer als een verhaal ten einde komt. Maar liever een goed einde dan nog een tekst half open laten.

@zhboy , blijf zo door schrijven. Je schrijft lekker en makkelijk leesbaar en hele leuke verhalen. Echt geweldig en ik ga al jou berichten lezen.

@toet , Aan het begin was je schrijfstijl wat lastig te lezen, maar naarmate het verhaal verder ging werd ik steeds meer erin getrokken en met de laatste 3 hoofdstukken moet ik zeggen dat ook jij geweldig kan schrijven en makkelijk weg te lezen is. Ik ben er van overtuigd dat ook jij een eigen verhaal kan starten en hopelijk (heb je dat al gedaan of) ga je dat doen.
 
Bovenaan