Verhaal Klaar Jasper

vino

Toplid
Het is weer een super hoofdstuk.
Misschien een klein ideetje. Dat 1 van de 3 kids onderweg een ongelukje krijgt.
Het leukste zou dan zijn als het Heleen gebeurt, maar mag ook met 1 van de andere 2.
 

Babydre

24/7 luier discipline met plastic broek
leuk hoofdstuk en het gebruik van de fixatie maakt het nog spannender. Misschien nog een keer een plastic broek over de luier??
 

toet

Superlid
Deel 19

Tijdens het eerste deel van de rit bleef het stil op de achterbank; aan de diepe ademhaling was duidelijk dat de kinderen allemaal nog goed in slaap waren. Kathy en Koen waren blij. Uitgeslapen kindjes waren opgewekte kindjes en ze gingen dus kunnen genieten van een fijne dag in Fort Fun. Ze hoopten dat ze tot sluitingstijd zouden kunnen blijven in het park.

Rond acht uur begon er geluid te komen van de achterbank. Dries zette de dvd speler op via de schermpjes die aan de achterkant van de voorste zetels hingen. Hij gaf een koptelefoon aan Jasper, die ook wakker geworden was, en samen begonnen ze te kijken naar een film.
Niet veel later was ook Heleen wakker. Ze nam de laatste koptelefoon die klaar hing en keek mee met de kinderen naar de film die Dries gekozen had.
Het was nog een uurtje rijden toen Koen stopte bij een tankstation. Koen vulde de tank van de auto en ondertussen ging Kathy even de winkel binnen. Even later kwam ze naar buiten met twee koffie. Heleen maakte ook van de gelegenheid gebruik om even naar de wc te gaan. Koen en Kathy wisselden van plaats en Kathy reed verder tot aan de eindbestemming. Hoe dichter ze bij de eindbestemming aankwamen, hoe onrustiger de kinderen werden. Ze keken uit naar de wegwijzers naar Fort Fun en vanaf vijf kilometer voor aankomst probeerden ze een glimp van het pretpark op te vangen. Er stonden echter te veel bomen in de weg en voor Jasper was het extra moeilijk omdat het lastig kijken was vanuit zijn stoel, gefixeerd met de vijfpuntsgordel. Toen ze uiteindelijk de parking opreden was het enige dat ze hadden kunnen zien een glimp van een achtbaan, een brug en een stukje van een reuzenrad.

Het park zou open gaan om negen uur; toen Kathy de parking opreed was het kwart over acht. Ze reed door totdat ze dicht in de buurt van de ingang stond, lekker handig nu en straks bij vertrek. Er stonden al een paar andere auto's, maar ze parkeerde net aan de andere kant van wat struiken en bomen. Jasper en Dries moesten immers nog omgekleed worden.
Koen deed de kofferbak van de auto open, haalde een deel van de spullen eruit, tot hij in de koffer een kleine open plek had. Uit de reistas nam hij een grote handdoek en legde die open in de kofferruimte zodat er een schone en zachte ondergrond was. Hij nam verschoondoekjes klaar en opende een plastic zakje om al het afval in te werpen.
Ondertussen nam Kathy Dries uit zijn autostoel en droeg hem naar achteren toe. 'Blijf jij nog even zitten, Jasper? We helpen dadelijk jou maar er is niet genoeg plaats om jullie samen te verschonen.
Dries werd in de koffer gezet. Ondanks dat Kathy en Koen een redelijk grote auto hadden, voelde het toch krap aan voor Dries. Hij lag met zijn hoofd tot tegen de zetel en zijn bovenbenen kwamen aan de achterbumper.
Vlug, om de kans op ongenode blikken proberen te vermijden, en om te voorkomen dat Dries het koud zou krijgen, ging Dries zijn luier uit, werd alles opgefrist met een verschoondoekje en kreeg hij zijn onderbroek aan. Zodat Jasper niet te lang zou moeten wachten werd hij geholpen met het aandoen van zijn overige kleding. Het beloofde een warme dag te worden dus hij kreeg nog een korte broek en T-shirt, en voor de koude ochtend uren kreeg hij nog een trui. Niet veel later zat hij op de grond zijn sandalen te sluiten. Kathy klikte de vijfpuntsgordel van Jasper open en droeg hem naar de koffer om ook hem een kleine verschoon- en opfrisbeurt te geven.
Ondertussen zetten Koen en Heleen het ontbijt klaar. De boterhammen werden uitgepakt en pakjes fruitsap werden verdeeld. Dries, Heleen en Koen begonnen zodra alles klaar stond. Ze wilden graag het ontbijt ook zo kort mogelijk houden. Niet veel later waren Jasper en Kathy klaar en stond iedereen samen rond de koffer te eten.
Uiteindelijk waren er tussen het moment van aankomen en het moment van eten opruimen maar 25 minuutjes voorbij. Ze vertrokken van bijrichting de ingang en sloten aan bij de andere wachtenden, die ook naar binnen wilden.
Jasper probeerde te luisteren naar wat de andere mensen vertelden maar verstond er niets van. Het klonk allemaal Duits, maar als ze allemaal Chinees hadden gesproken had Jasper er evenveel van verstaan.
Om negen uur ging de poort open en kon iedereen naar binnen. Koen liet de tickets zien en het gezin liep door de eerste poort.
Na de poort stond er een aantal cowboys hen op te wachten. Het was vanaf de eerste stappen al duidelijk dat het pretpark was opgebouwd in het thema van het Wilde Westen.

Een van de cowboys had een lange paal vast en vroeg de familie om bij hem te komen.
'Erstmal messen ob du für alle Attraktionen schon groß genug bist.' zei hij streng. De kinderen hadden er niets van begrepen en keken vragend naar de ouders. 'Ze willen weten meten hoe groot jullie zijn.' zei Koen. Jasper en Dries keken terug naar de cowboy. 'Dat is goed' zeiden ze. Eerst zette hij de lange stok neer naast Jasper. De cowboy leek zijn grootte te vergelijken met de paal. De cowboy had vlug gezien wat hij wilde, want hij ging meteen over naar Dries. Daar was de cowboy iets langer aan het twijfelen en hij vergeleek goed de grootte van Dries met de markeringen die aangebracht waren op de stok. De cowboy vroeg aan de twee jongens om hun arm uit te steken. Dries kreeg een blauw bandje om zijn pols met daarop '1,30m-1,40m' gedrukt. Jasper kreeg een rood bandje met '1,10m-1,20m' op.

Het gezin bleef even staan kijken naar de plattegrond van het park.
'Waar gaan we beginnen?' vroeg Kathy.
'Ik wil zeker in de Rocky Mountain Rally gaan!' riep Jasper, wijzend op een autootjes waarin ze kunnen zitten.
'Ik wil graag naar de Devil's Creek Mining.' zei Dries die het had over een achtbaan in de vorm van een treintje.
'Voor mij de Wild Eagle als dat kan?' vroeg Heleen.
Kathy en Koen keken even naar elkaar.
'Het is een lang uitgestrekt park. Als we nu eens eerst helemaal naar achteren wandelen, dan zien we de meeste attracties al eens. Vanachter zal het nu hopelijk ook het rustigste zijn en de wachtrijen het kortste. En dan werken we onze weg terug naar de ingang en proberen we zo de attracties te doen?' stelde Koen voor.
'Dat is goed voor mij. Wat denken jullie kindjes?' zei Kathy.
'Dat is goed.' antwoordde Heleen. 'Oké' zei Dries. Jasper knikte gewoon.
Koen nam de hand van Dries vast, Jasper kwam terecht tussen Kathy en Heleen en ze stapten flink door naar de andere kant van het park om daar aan hun eerste attractie te beginnen.
De Rocky Mountain Rally was inderdaad een autoparcours. Je kon wel een beetje sturen en hij reed vlot zolang je maar goed het spoor volgde. Anders volgde hij toch het spoor maar met grote schokken.
Het was nog rustig bij de attractie en na vijf minuutjes aanschuiven stond het gezin klaar om in te stappen. Er waren twee zitplaatsen per auto. Jasper en Dries wilden samen het voorste wagentje nemen, Heleen wilde met haar moeder en Koen sloot vanachter aan.
De medewerker hield Jasper en Dries echter tegen om in te stappen. 'Du bist noch zu klein um die Fahrt in diese Attraktion alleine zu machen. Deine Mutter oder Vater muß dafür mitgehen.' zei hij tegen Jasper. Jasper begreep niet goed wat de man zei. Hij haalde zijn schouders op om te tonen dat hij het niet begreep. 'Nederlands?' vroeg de man daarop met een vreemd accent. 'Blij dat Dries nu wel iets kon verstaan knikte hij druk van ja. Daarop wees de medewerker naar het rode bandje van Jasper en vervolgens op het symbool naast de attractie dat je onder de 1m20 enkel onder begeleiding van een volwassene er op mocht.
Jasper en Dries waren teleurgesteld, ze wilden zo graag samen er op. De medewerker was echter onverbiddelijk en Jasper schoof uiteindelijk naar achteren om samen met Koen een wagentje te nemen. Dries reed het parcours alleen. Wat achteraf van de attractie vooral bleef hangen was het mooie decor waar ze doorheen gereden waren, ze hadden genoten van de rustige attractie. Het was een goede opwarmer geweest van de dag. Dat Jasper en Dries niet samen hadden mogen rijden wilden ze geen domper laten zijn op de fijne attractie.
Vlak bij deze attractie was een kevertjesbaan. Ook hier werden Jasper en Dries gesplitst. Deze keer ging Jasper mee met Kathy. Ze genoten allemaal van de rit, en omdat er hier geen wachtrij was renden Jasper, Dries en Heleen na afloop opnieuw naar binnen voor een tweede rondje. Koen en Kathy bleven buiten wachten. Heleen wilde deze keer als begeleider voor Jasper fungeren maar ze werden tegengehouden. Na wat heen en weer gebaren en uiteindelijk met de hulp van een boekje van de medewerker met enkele standaardzinnen in het Nederlands was duidelijk wat er mis was. Je moest zestien jaar of meer zijn voor je als begeleider mocht fungeren. Teleurgesteld wandelde Jasper terug tussen alle linten voor de wachtrij, richting Koen en Kathy, terwijl Dries en Heleen hun tweede rondje deden. Koen zag Jasper teleurgesteld buiten komen en nadat Jasper verteld had wat er was gebeurd ging hij mee zodat Jasper alsnog zijn tweede rondje op de kevertjesbaan kreeg.


Nadat Jasper zijn rondje had gedaan, en met Koen naar de rest van het gezin wandelde, boden Dries en Heleen hun verontschuldigingen aan. Blijkbaar had Kathy zich boos gemaakt dat het echt niet fijn was om Jasper zo aan de ingang alleen achter te laten.
Van bij de Kevertjesbaan gingen ze naar de Blauwe Draak. Dat was een attractie waar een lang treintje, ingekleed als draak, rond draaide in een kleine ronde en ondertussen het treintje op en neer ging over heuveltjes. Ook hier mochten Jasper en Dries niet naast elkaar. Jasper zat opnieuw naast Koen. Na de rit was er zo weinig volk dat ze vroegen of ze mochten blijven zitten voor nog een rondje. Enkel Kathy paste omdat ze anders te misselijk zou worden; zij stapte al uit en wachtte buiten na de eerste ronde. Na ronde drie verplichtte Koen iedereen om uit te stappen; er waren nog veel andere attracties om te doen.
De volgende attractie, de Speedsnake, was een grote teleurstelling voor Jasper. Deze attractie ging over de kop en hij had dat super graag een keertje gedaan. Voor deze attractie moest je echter minstens 1m30 zijn. Teleurgesteld wachtte Jasper samen met Kathy op een bankje totdat Dries, Heleen en Koen terug uit de attractie waren.
Dries glunderde toen hij weer naar buiten kwam. Voor hem was het ook de allereerste keer dat hij over kop was geweest en hij had er van genoten. Jasper was jaloers!
Ook Koen en Heleen hadden er van genoten.
Hierna gingen ze nog verder door naar de Boomstammetjes: een rivier waarop ze bootje vaarden. Vooral de grote splash vonden ze leuk, gelukkig zonder al te nat te worden. Nadat ze met de voeten weer op de grond stonden gingen Jasper en Dries naar de schermen kijken waar de foto's op te zien waren. Ze kochten wel geen foto maar het was wel leuk om van iedereen de blik in de ogen te zien.
Nadat ze bij deze attractie vertrokken staken ze een bruggetje over, naar een attractie die op een helling gebouwd was. Het was een bobslee waar Jasper op mocht, maar alweer tot zijn teleurstelling alleen met begeleiding, waardoor hij opnieuw niet samen met Dries in een karretje kon zitten.
Na deze attractie beslisten Koen en Heleen naar de Wild Eagle te gaan. Het was een attractie waarvoor zelfs Dries te klein was. Terwijl Koen en Heleen vertrokken ging Kathy samen met Jasper en Dries naar een speeltuin in de buurt. Eerst even nog een wc-pauze en daarna vlogen de jongens op de speeltuin.
Voor Heleen en Koen was de Wild Eagle een bijzondere ervaring. Deze attractie was een soort van kabelbaan waar een grote vogel op reed en daaronder waren vier plaatsen waar iemand aan bevestigd kon worden. Voor ze op de attractie gingen kregen Heleen en Koen een harnas dat ze aan moesten doen. Op de ruggen van hun harnas was er een bevestigingspunt waarmee ze aan de attractie konden worden gehangen.
Toen het hun beurt was werden de gespen door een medewerker gecontroleerd, alle riemen werden aangespannen en uiteindelijk ging er een slot op. Het was immers niet de bedoeling dat er halverwege de attractie iemand zichzelf losmaakte.
Heleen en Koen werden samen met twee andere bezoekers bevestigd aan de vogel. Ze moesten er horizontaal in hangen; hun voeten konden ze laten rusten op een daarvoor voorziene beugel. De verbindingen werden nog een laatste keer gecontroleerd en daar gingen ze. Eerst gingen ze zachtjes achteruit naar boven tot het hoogste punt, even stil hangen en daarna gingen ze versneld naar beneden. Heleen genoot er van, ze stak haar twee handen horizontaal opzij uit, deed haar ogen dicht en beeldde zich in dat ze aan het vliegen was.
Nadat Heleen en Koen van de attractie afgekomen waren voegden ze de rest van de familie en ze begonnen aan hun picknick.

Noot van de schrijver: Ik ben nog nooit in fort Fun geweest, dus wat hierover verteld wordt is mijn fantasie en komt niet noodzakelijk overeen met de realiteit.
 

toet

Superlid
Het is weer een super hoofdstuk.
Misschien een klein ideetje. Dat 1 van de 3 kids onderweg een ongelukje krijgt.
Het leukste zou dan zijn als het Heleen gebeurt, maar mag ook met 1 van de andere 2.
leuk hoofdstuk en het gebruik van de fixatie maakt het nog spannender. Misschien nog een keer een plastic broek over de luier??
Ik houd de ideetjes in mijn achterhoofd, niet voor nu meteen maar misschien verderop in het verhaal een keer.
 
In duitseland zijn ze altijd streng meschien een leuk idee als een in zijn broek plast of dat een van hun een luier om wilt omdat jasper toch nergens in mag of was dat dries? zou het verhaal wat leuker maken denk ik of dat ze dat allebij willen kan ook
 

toet

Superlid
Deel 20


Jasper en Dries aten hun picknick zo snel mogelijk op. Ze zaten in de zon en hadden ondertussen met de warme temperatuur hun trui uitgedaan en weggestoken in hun rugzak. Zoals ze op school altijd deden wisselden ze ook nu een boterham. Ze keken vlug wat er op de eigen boterham lag en gaven deze daarna door, uit gewoonte om te kijken wat de andere had. Ze hadden er niet bij nagedacht dat Jasper zijn boterhammen deze keer ook door Kathy gemaakt waren. Verbaasd keken ze na de eerste hap naar hun boterham. Toen daagde het bij de jongens hoe het kwam dat die net hetzelfde belegd was. Ze moesten er allemaal om lachen.
Terwijl Heleen, Kathy en Koen rustig verder aten vlogen Jasper en Dries terug de speeltuin op. Ze klommen in de torens, gingen alle glijbanen af en liepen van de ene kant van het speelkasteel naar de andere kant.
Vlak naast de speeltuin was er nog een attractie, Dondervogels. Dit was een attractie waar je per twee zat. De stoeltjes hingen aan een lange arm en deze lange arm was bevestigd aan een soort van draaimolen. Wat bijzonder was aan deze attractie was dat de lange arm kon draaien zoals een grote propeller en je op deze manier ook ondersteboven kon. . Jasper bleef teleurgesteld achter toen hij opnieuw te klein bleek te zijn. Kathy bleef bij hem terwijl Jasper nog op de speeltuin mocht verder spelen, maar alleen spelen is helemaal niet zo leuk als met twee. Uiteindelijk zat Jasper in één van de torens van de speeltuin, op uitkijk naar de uitgang van de attractie, aan het wachten tot hij Dries en de rest tevoorschijn zag komen.
Blij toen ze eindelijk verschenen schoot hij naar het gezin. Allemaal namen ze hun rugzak op en gingen ze verder door het park.

Ze daalden het park verder af naar een reuzenrad. Voor een keertje moest Dries ook begeleiding hebben. Jasper vond het leuk dat hij een keertje niet als enige 'te klein' werd beschouwd. Ook al begreep hij dat het soms gewoon over de veiligheid ging, leuk vond hij het niet.
De hele familie stapte allemaal samen in één gondel van het reuzenrad en samen genoten ze van het uitzicht over het landschap toen ze bovenaan waren. Vanuit de lucht hadden ze een mooi zicht op het park en alle attracties die ze al gedaan hadden en nog konden doen.
Nu het middag was waren er meer bezoekers in het park en was het overal drukker. Ze konden niet meer van attractie naar attractie doorgaan maar moesten telkens aansluiten achterin de wachtrij. Ze waren wel blij dat het nog goed doenbaar was, langer dan een half uur hoefden ze nergens te wachten.
Zo vorderden ze verder door het park en deden ze hun best om naast de attracties ook de verschillende shows te zien. De kinderen begrepen niet goed wat er allemaal gezegd werd. Voor Koen ging het allemaal veel te snel om te vertalen, dus genoten ze gewoon van alles wat ze konden zien; zo was de show nog gemakkelijk te volgen.
In de namiddag namen ze nog een pauze om fruit, en later nog eens om een koekje te eten. Beter gezegd: vooral Kathy, Koen en Heleen namen pauze, want Jasper en Dries aten vlug hun tussendoortje op en waren dan meteen vertrokken naar de dichtstbijzijnde speeltuin om zich daarop uit te leven. Ze leken wel onvermoeibaar.

Uiteindelijk liep de dag ten einde en ging het park bijna sluiten. Er waren twee attracties waar het gezin nog niet was op geweest: de Capt'n Crazy en de Los Rapidos.
Achteraf was de Capt'n Crazy die dag de attractie die Jasper het minste bevallen was. Het was een boot die niet enkel op en neer ging, maar ondertussen ook kon draaien. Jasper werd helemaal onpasselijk in deze attractie en voelde zich vreselijk misselijk.
Hij liet daarom bijna de volgende attractie schieten. Maar het was de laatste attractie van de dag, omdat er nadien geen tijd meer zou zijn voor iets anders voor het park sloot. Dus besloot hij toch om mee de attractie op te gaan.
Samen met Dries, Heleen en Kathy stapte hij in een rond bootje dat langs een grote wildwaterrivier naar beneden stroomde. Koen was op het droge gebleven; hij had het niet zo voorzien op waterattracties en hij kon meteen op de rugzakken passen ondertussen.
Aan het begin van de attractie keken de kinderen hun ogen uit. Aan beide zijden van de bootjes was er een grote spiraal in mooie kleuren geschilderd die het water omhoog dreef. Daarna vaarden ze naar beneden en tolde het bootje rond zijn as. De kinderen genoten van de attractie, ze gilden het uit van plezier wanneer ze dreigden nat te worden en deden luidkeels hun beklag wanneer ze een paar druppels voelden.
Op een iets rustiger stukje bleef de boot van het gezin even trager doorvaren en draaide wat rond. Het bootje achter hen kwam er plots snel aan en botste hard tegen het bootje van het gezin. Iedereen gilde het uit. Kathy, Dries en Heleen waren verschoten van de schok die het gaf.
Door de botsing werd er water omhoog geduwd en het spatte over de rugleuning van Jasper. Het equivalent van een grote emmer koud water kwam op en over Jasper neer. Zijn T-shirt, zijn broek en onderbroek waren meteen doorweekt.
Jasper gilde het ook uit, ook hij was verschoten, maar hij vooral door al het koude water.
Voor hem was alle plezier er nu af. Hij was nat en met de wind kreeg hij het koud. Hij trok zijn knieën op en omarmde zichzelf om zich zo hard mogelijk te proberen beschermen tegen de koude.
Tegen het moment dat ze uit konden stappen had Jasper genoeg van de dag. Hij was nog misselijk van de vorige attractie en nu was hij bovendien ook doorweekt en had hij het koud.
Koen schrok toen hij Jasper buiten zag wandelen. 'Jasper, je bent helemaal doorweekt. Het is precies alsof je gezwommen hebt?' Jasper schudde zijn hoofd van niet. 'Er was een botsing met een ander bootje en er is een hele hoop water over mij gespat.'
'Doe je T-shirt uit en dan doen we even jouw trui aan uit je rugzak, die is droog.' zei Koen terwijl hij Jasper zijn rugzak openritste om daar de trui uit te nemen.
Terwijl Jasper zijn T-shirt uittrok was hij aan het klappertanden van de koude. Hij was blij met de droge warme trui die hij kon aandoen; hij voelde zich meteen een beetje beter. Zijn broek en onderbroek waren wel nog nat en daar had hij ook last van.
'Ik vind het nu niet leuk meer.' klaagde Jasper. 'Ik heb het koud en ik voel me misselijk.'
'Ik begrijp dat het nu wat minder leuk is voor jou. Dit was sowieso de laatste attractie, het park sluit nu. We keren terug naar de auto en daar kunnen we je natte kleren uitdoen en iets droogs aantrekken.' zei Kathy. 'Maar de rest van de dag was toch wel goed?'
Jasper droomde even weg van alle attracties waar hij opgezeten had. Ondanks de tegenslag van zijn lengte, was het wel een fijne dag geweest. Hij sprak Kathy niet tegen.
Dries, Heleen en Kathy namen hun rugzak op, Koen nam Jasper zijn rugzak in de hand en allemaal samen liepen ze richting de uitgang van het park. Kathy had Jasper zijn hand vastgenomen. Omdat Jasper zich miserabel voelde zou zijn wandeltempo anders veel te traag zijn geweest. Ze nam hem rechtstreeks mee naar de auto om hem zo vlug mogelijk meer comfort te kunnen bieden. Koen, Dries en Heleen gingen eerst nog een keertje naar de wc.

Bij de auto aangekomen werd Jasper vlug ontdaan van zijn natte kleren. Gelukkig lag de handdoek van vanmorgen nog mooi open in de kofferbak waardoor Jasper op een droge schone plek kon neergezet worden.
Kathy zocht in Jasper zijn zak of er daar iets van reserve kleren in zat; ze had niets gezien de vorige dag maar ze wilde graag zeker zijn. Zoals ze al vreesde waren er geen schone kleren. Zuchtend nam ze Jasper zijn onesie, body en een schone luier. 'Dit zijn de enige droge spullen die we mee hebben voor jou, Jasper. We zullen straks nog gaan even gaan eten en dan kan je niet in een natte broek of droge blote billen rondlopen.' zei Kathy.
'Als ik het maar warm krijg.' antwoordde Jasper bibberig. Kathy knikte en haastte zich om Jasper zo vlug mogelijk helemaal aangekleed te hebben.
Terwijl Kathy Jasper vastmaakte in de kinderstoel kwam de rest van het gezin ook aangewandeld.
Kathy legde als laatste nog een dekentje over Jasper. 'Dit zal wel helpen.' zei ze. Jasper knikte: met de warme onesie en het dekentje werd hij snel weer warm, en het kinderzitje met de gordel voelde een beetje aan alsof een mama hem van achteren stevig omhelsde.
Dries en Heleen namen plaats naast Jasper, Koen ging achter het stuur zitten en Kathy nam plaats op de passagierszetel en begon met de GPS in te stellen. Een klein half uurtje hiervandaan was er een restaurant dat als uitzonderlijk kindvriendelijk werd bestempeld op verschillende Google-recensies.
'Gaat het al wat beter, Jasper?' vroeg Dries nadat hij zichzelf had vastgeklikt.
'Ja, ik ben al een beetje warmer. Ik ben blij dat ik uit de natte kleren uit ben. Ik ben wel nog altijd heel misselijk van op die schommelboot.'

'Hier, voor als je zou moeten overgeven.' zei Kathy en ze gaf preventief een zakje door aan Jasper voor de zekerheid. Het begin van de weg zou met veel bochten zijn en ging veel op en neer, verre van ideaal voor iemand die misselijk is dus.
Zachtjes reed de auto naar de uitgang van de parking. Nu het park sloot was er tegelijk veel volk dat vertrok en stonden ze kort in de file voor ze de parking af en de weg op konden. Jasper bedacht zich juist dat Dries en Heleen wel naar de wc was geweest, maar dat hij rechtstreeks naar de auto doorgelopen was met Kathy. Het koude water had echter effect op zijn blaas en al tijdens het vertrek begon de aandrang om te moeten plassen op te komen.
Jasper had geen zin om zichzelf extra buikpijn te bezorgen door zijn plas op te houden, en nu al vragen om meteen na vertrek te stoppen vond hij ook niet gepast. Hij wist wel dat ze “straks” gingen gaan eten maar hij wist niet of dat dat gewoon langs een snelwegparking ging zijn, een restaurant of iets daartussen. En hij wist ook niet hoe lang rijden dat dan was.
Hij besloot het zichzelf gemakkelijk te maken en hij ontspande zich; nog voor de auto de parking af was, was Jasper zijn luier nat.
Jasper nam de koptelefoon aan die Dries hem voor hield en op de achterbank keken ze naar een film. Dries had de serie ‘The Clone Wars’ op dvd en Jasper genoot er van om die te zien. Hij hield van Star Wars.

Na iets meer dan een half uur lang bochten, optrekken en remmen, omhoog en omlaag rijden reed Koen een parking op. 'Etenstijd, stap maar uit.' zei hij nadat hij de auto geparkeerd had en over zijn schouder naar achteren keek.
Jasper was misselijk en was blij dat hij er uit mocht, Dries en Heleen hadden honger en blij maakten ze allemaal zichzelf los. Althans, Dries en Heleen deden dat vlot. Jasper keek naar de sluiting en probeerde grip te krijgen op de duwknop.
'Ik help je wel even, die sluiting is altijd al stroef geweest,’ zei Heleen die zag hoe Jasper naast haar zat te sukkelen. Heleen klikte eerst de borstsluiting open en vervolgens de sluiting ter hoogte van Jasper zijn buik. Vervolgens duwde ze onderaan de stoel op een knopje en trok aan al de gordels zodat ze minder strak zaten. Nu kon Jasper zelf verder en haalde hij zijn armen uit de lussen.
Dries en Heleen stapten uit, maar Jasper hield zich in voor hij zijn voet op het asfalt van de parking zette. 'Waar zijn mijn sandalen?' vroeg hij aan Kathy.
'Ik pak ze meteen.' Kathy nam de sandalen vlug uit de kofferbak, paste de gespen aan zodat ze gemakkelijk over de voeten van de onesie zouden passen, en schoof ze over Jasper zijn voeten. Toen heel het gezin klaar was wandelden ze over de parking naar het restaurant. Het viel Kathy en Koen op dat er in de meeste auto's wel kinderzitjes te zien waren. Ze hadden dus waarschijnlijk een goede keuze gemaakt.
Het restaurant zelf was zowel buiten als binnen in vrolijke kleuren geschilderd en versierd met allemaal lichtjes. Ondanks dat het een restaurant was met een grote capaciteit waren ze er toch in geslaagd om een huiselijke sfeer te creëren aan de tafels.

Aan de ingang stond er een ober om hen te ontvangen. 'Willkommen in unserem Restaurant. Sie sind zwei Erwachsenen und drei Kinder?' Koen knikte bevestigend. Zijn Duits was niet zo goed, maar hij kon er wel uit opmaken dat ze welkom werden geheten en ze waren inderdaad met twee volwassenen en drie kinderen. De ober tikte alle gegevens in, nam twee menukaarten en overhandigde deze. 'In Kürze wird jemand kommen um Sie zu Ihrem Tisch zu begleiten.'
Er kwam een andere ober aan die de familie meenam naar de andere kant van het restaurant. Ze scande vlug het gezin en zag een papa, een mama en drie kinderen. Doordat Jasper in een onesie zat, met als je goed luisterde daaronder een luier, en Dries gewone kleren aanhad, was het contrast tussen de twee jongens veel groter dan normaal. Het was wel meer gebeurd dat passanten dachten dat Jasper de jongere broer van Dries was, maar nu leek Jasper een véél jongere broer van Dries te zijn.
De ober nam hen mee naar een grote tafel waar slechts vier stoelen stonden. Vlug liep ze naar de zijkant van de ruimte, waar drie verschillende soorten kinderstoelen stonden. Stoelen aangepast voor baby's, stoelen voor peuters, en Triptraps voor iets grotere kinderen. De ober nam het grootste formaat van kinderstoel en plaatste deze aan tafel. 'Bitte, Sie können sich jetzt alle setzen. Ich bin Hannah, Ihre Kellnerin für heute Abend. Jemand anderes wird später für die Getränke kommen. Für die Kinder zahlt man nach der Größe der Portion, und wenn diese zu klein ist, kann man gegen eine Gebühr eine Extraportion bestellen.' Ze stelde zo zichzelf voor als Hannah, en gaf nog wat meer uitleg.
Koen keek even Kathy aan of zij het begrepen had. Ze haalde vlug haar schouders op, ze had evenmin de uitleg van Hannah begrepen.
'Entschuldigung, können Sie das langsamer wiederholen, ich spreche Niederländisch.' vroeg Koen voor meer uitleg.
'Ein Moment bitte, ich bin gleich wieder da.' zei de serveuse. Ze ging vlug naar een kastje vlakbij, rommelde onderaan tussen de papieren en kwam terug met een geplastificeerd blad en gaf dat af.
Het was een Nederlandse vertaling van wat het concept was van het restaurant. Er werd uitgelegd dat er voor de volwassenen een enkele prijs was, maar dat voor de kinderen de prijs afhankelijk was van de portie die ze namen. Er stond ook nog dat het tegen betaling altijd mogelijk was een extra portie bij te bestellen als de kinderen na het legen van hun bord nog honger hadden.
Terwijl Koen de Nederlandse uitleg bestudeerde en de menukaart bekeek stuurde Kathy Jasper naar de Triptrap. 'De ober heeft deze voor jou gebracht, ga er maar op zitten. Jasper was moe van de hele dag en voelde zich nog altijd misselijk. Hij had geen zin om te protesteren en kroop er braaf op.
Het kindermenu werd aan de kinderen gegeven en samen bestudeerden ze de mogelijkheden. Heleen koos een pizza Hawaï en Dries ging voor een koninginnenhapje.
'Ik heb geen honger, ik hoef niets te hebben.' zei Jasper. 'Ik heb nog te veel last van mijn buik.'
'Ik snap het Jasper.' zei Kathy. 'Maar kies toch iets, we zullen dan de kleinste portie voor jou vragen. Als we hier straks vertrekken eten we niet meer tot morgenochtend.' Jasper bekeek de kaart nog eens en koos dan voor frietjes met worst en appelmoes.
Nadat ze allemaal hun eten gekozen hadden bleven ze even wachten, en al vlug stond de ober er weer. Doordat er overal foto's bijstonden konden ze gemakkelijk aanwijzen wat iedereen wilde, en konden ze ook aanduiden hoe groot de porties moesten zijn. Heleen nam een halve pizza, Dries een normale kinderportie en Jasper een mini portie, de kleinst mogelijke optie.
Toen de ober zag dat Jasper los in de stoel zat zette ze een stapje in zijn richting en sloot de riempjes. Er was een riempje met een lus eraan dat tussen zijn benen ging, en de gesp die de band rond zijn buik sloot werd door deze lus gestoken.
'Aus versicherungstechnischen Gründen muss jedes Kind in einem Kindersitz immer mit den zur Verfügung stehenden Mitteln gesichert werden.' zei ze terwijl ze Jasper vastmaakte.
Dit had Koen wel begrepen. 'Voor de verzekering moeten de riempjes vastzitten, Jasper.'
Jasper knikte dat het goed was en stak zijn duim in zijn mond in afwachting van de maaltijd. Na de vijfpuntsgordel van het autozitje, en de banden op het logeerbed, stelde dit niet veel voor. Heleen keek vertederd naar hem: in zijn pyjama met luier, en in de kinderstoel zag hij er totaal schattig uit.

Niet lang nadat ze besteld hadden kwam er een andere mevrouw om het drinken op te nemen.
'Rij jij straks naar huis, Kathy?' vroeg Koen. Ze knikte dat het goed was.
Koen bestelde een glas rode wijn voor bij zijn eten, Kathy en Heleen namen een glas cola. Dries en Jasper namen beiden appelsap.
Even later sjokte de vrouw terug met een karretje met daarop allemaal verschillende glazen en bekers. Het was aan haar te zien dat ze of moe was, of eigenlijk geen zin had om te werken.
'Heute gibt es ein besonderes Angebot: die Kinder dürfen sich ein Glas oder eine Tasse ihrer Wahl aussuchen und mit nach Hause nehmen.' zei ze terwijl ze gebaarde naar de glazen en bekers waaruit de kinderen konden kiezen. Het waren allemaal glazen en bekers met verschillende bekende figuren erop uit het Disney repertoire.
De vrouw keek even op haar tablet naar de bestelling die het gezin gedaan had. Eerst keek ze naar Heleen en ze duidde de glazen aan. 'Welches Glas willst du gerne?'
'Je mag een glas kiezen en dat mag je straks mee naar huis nemen.' zei Koen tegen Heleen. ‘Het is een speciale actie.’ Heleen keek opgewekt en bekeek de glazen goed. Na even twijfelen wees ze naar een glas met daarop Merida, de prinses van de film Brave.
De desinteresse straalde van de ober af. Ze vulde het glas met Cola en gaf het aan Heleen. Koen en Kathy begonnen een hekel aan haar te krijgen. Ze waren blij dat ze enkel kwam voor de drank en dat ze voor de rest een andere ober, Hannah, hadden.
De ober controleerde even de bestelling. Bij de kleine portie die Dries genomen had hoorde een beker. 'Welchen Becher soll es sein?' vroeg ze aan Dries terwijl ze de bekers toonde. Dries hoefde niet te twijfelen. Meteen wees hij een beker aan met daarop een ruimteschip en een droid van Star Wars.
De ober keek nog even na en zag dat er voor Jasper een mini-portie was besteld. Bij de miniportie hoorde of een beker, of een zuigfles. Ze keek Jasper aan, die nog steeds met zijn duim in zijn mond zat. De ober had geen zin om een moeilijke uitleg te geven en koos in de plaats van Jasper. Ze deed een deurtje van het karretje open en haalde daar vier glazen zuigflessen uit. 'Und du kannst dich auch eine aussuchen.' Jasper keek verbaasd dat er voor hem babyflessen werden neergezet. 'Bitte wählen' spoorde de ober Jasper aan om een fles te kiezen terwijl ze nogmaals wees naar de flessen. Jasper wees de fles aan met een identieke tekening als bij Dries. De ober vulde de beker van Dries met appelsap en gaf deze aan Dries en ze vulde de fles, draaide er een speen op en gaf deze aan Jasper.
Tenslotte zette ze nog een grote kan met water op tafel en gaf ze Koen een glas rode wijn en Kathy een glas cola. 'Guten appetit.' zei ze, terwijl ze haastig vertrok met het karretje. De hele tijd had de familie geen enkel spoortje van een glimlach gezien.
'Jullie mogen nog even gaan spelen tot het eten er is.' zei Kathy tegen de kinderen. Jasper klikte zichzelf los uit de stoel, trok de banden open en volgde Heleen en Dries, die rondkeken naar alle verschillende speelmogelijkheden die er waren. Er was een kleine snoezelruimte, een hoekje waar houten blokken waren, wat verder nog een hoekje met een houten treinspoor en tenslotte waren er ook twee TV's. Op de ene TV stond een kleuterprogramma op, op de andere was er een Disneyfilm te zien. Jasper en Dries gingen voor de houten trein, Heleen koos voor de Disneyfilm. De film was wel in het Duits gesproken, maar Heleen kende het verhaal en de film al. Ondanks dat ze de gesproken tekst niet begreep kon ze de film daardoor toch volgen.

Terwijl de kinderen van tafel waren, bleven Kathy en Koen rustig zitten en drinken. 'Grappig dat Jasper opeens een fles krijgt in plaats van een beker.' zei Helga. 'Jasper zal er echt wel jong uitgezien hebben in zijn pyjama en zoals hij zijn duim in zijn mond stak.'
'Bij de tafel hiernaast kreeg het kleinste kind de keuze tussen een beker en drinkfles.' antwoordde Koen. 'Ik denk dat de ober gewoon niet veel zin had om moeite te doen en dat ze koos voor een gemakkelijke oplossing.
'Zouden we er iets van zeggen en een beker vragen voor Jasper?' vroeg Kathy aan Koen.
Koen was bezig de fles te bestuderen, hield hem omgekeerd en schudde er mee.
'Ik denk dat we onze oplossing gevonden hebben voor 's nachts in bed.' zei Koen. 'Deze fles lekt niet zoals die andere fles thuis.'
Kathy was even stil en dacht er over na. 'Zou hij dat niet erg vinden om te gebruiken?' vroeg ze zich af.
'Misschien wel, maar als we het goed uitleggen over het waarom zal hij er misschien ook wel de voordelen van inzien.' zei Koen.
Ze besloten het voorlopig hierbij te laten en wachtten geduldig op het eten.
Toen de eerste ober, Hannah, terugkwam, en het bestek bracht voor iedereen, zei ze dat het eten er dadelijk zou aankomen.
Kathy stond op om de kinderen te gaan verzamelen en Koen wachtte aan tafel om iedereen op te vangen.
Als eerste kwam Heleen er aan, vervolgens kwamen Jasper, Dries en Kathy er samen aangewandeld. Dries nam plaats aan tafel en dronk dorstig van zijn beker. Ook Jasper had dorst. Hij nam de fles en keek bedenkelijk wat hij er mee moest aanvangen.
'Als het je lukt om daarmee te drinken kan je die ook gemakkelijk meenemen in bed. Die kan niet lekken als die op zijn zij ligt.' zei Koen. Hij nam de fles over van Jasper en demonstreerde dat door hem ondersteboven vast te houden. Jasper zag dat er inderdaad geen enkel druppeltje uitviel. Hij hield zijn hand open om de fles terug aan te pakken en Koen gaf hem terug. Jasper probeerde eens en hij merkte dat het hard zuigen was om iets uit te krijgen. Hij verzette zijn lippen eens en stak de speen nog wat dieper in zijn mond en toen ging het beter.
'Het is niet gemakkelijk.' zei hij bedenkelijk.
'Ik weet dat je eigenlijk veel te groot bent om uit zo een fles te drinken, maar voor nu is dit hetgene dat ze hebben gegeven, en voor 's nachts in bed zou het wel handig zijn.' zei Koen.
Jasper knikte dat het goed was. Hij was moe van de drukke dag en dus te moe om hard na te denken. Op dit moment was daarom zowat alles goed voor Jasper.
Het eten werd gebracht en Hannah stopte bij Jasper voor ze terug naar de keuken ging.
'Denken Sie daran, dass die Schnallen geschlossen sein müssen, wenn er auf dem Stuhl sitzt.' zei Hannah met een vriendelijke glimlach richting de ouders, terwijl ze de gespen van Jasper zijn stoel vastklikte. Jasper keek vragend naar Koen.
'Je bent vergeten de gespen vast te zetten zegt ze.’
Jasper knikte dat het goed was en nam zijn bestek vast om te beginnen met eten. De eerste momenten aan tafel was het stil. Er was een goede kok aan het werk in de keuken en het smaakte iedereen super goed. Dries was als eerste klaar met eten en wachtte ongeduldig op Jasper. Jasper zijn portie was wel kleiner maar door zijn maaglast ging het niet zo vlot. Uiteindelijk waren Jasper en Heleen ongeveer gelijktijdig klaar. Toen kort nadien ook Kathy en Koen klaar waren vroegen ze hoe het met hun magen gesteld was. Alledrie de kinderen vertelden dat hun maag vol was.
'Hmm, dan mogen jullie gaan spelen en eten Kathy en ik nog een dessertje.' plaagde Koen de kinderen.
'Maar ik wil ook een dessert!' zei Dries meteen.
'Maar je hebt toch juist gezegd dat jouw maag vol is?' vroeg Koen.
'Ik heb wel nog plaats in mijn dessertmaag.' gaf Dries een gevat antwoord. 'Het is mijn gewone maag die vol is.'
Koen moest lachen met het antwoord. 'Het is goed dan.'
Hannah kwam terug en vroeg of de familie nog een extra portie wenste. 'Nein danke, wir haben genug gegessen.' wees Koen het voorstel af.
'Möchten Sie einen Kaffee oder ein Dessert?' vroeg de ober vriendelijk. Koen knikte van ja. Hij bestelde twee koffies en vroeg naar de dessertkaart.
De ober bracht als eerste een dessertkaart en ging nadien de koffie verzorgen. Toen ze met twee warme koffie terugkwam had de familie ondertussen hun keuze gemaakt. Een stuk taart voor Koen en Kathy, Heleen en Dries namen een pannenkoek en Jasper hield het bij een klein bolletje aardbeienijs.
Koen en Kathy namen na het dessert nog tijd om rustig van hun koffie te genieten, de kinderen gingen ondertussen verder spelen. Totdat Koen op de klok keek. 'Het is al half negen en we moeten nog een paar uur rijden.' schrok hij.
Kathy zei dat het inderdaad tijd was om te vertrekken en ging vlug naar de auto om daar de zak met kleren te gaan halen, zodat ze Dries ook in pyjama kon steken.
Er waren kleed- en verschoonruimtes voorzien in het restaurant, en Kathy ging samen met Jasper een van de vrije ruimtes in. Ze gaf Dries opdracht om eerst nog eens naar de wc te gaan en dan meteen ook naar de ruimte te komen. Kathy zag dat Jasper zijn luier al goed gevuld was en besloot hem te verversen. Die luier zou het zeker niet kunnen trekken tot morgenochtend. 'Hup, zet je maar op deze tafel.' zei ze terwijl ze klopte op een verschoonmat op een lange tafel, en nadat ze de rits op de rug van Jasper zijn onesie had geopend.
Jasper kroop er op en ging braaf liggen. Terwijl Kathy bezig was kwam er een klopje op de deur. Heleen en Dries kwamen binnen. 'Ik ben naar de wc geweest mama.' zei hij.
'Ik kom mijn tanden poetsen.' zei Heleen die in de zak naar haar eigen tandenborstel zocht. Nadat Jasper een schone luier omgekregen had, en weer was aangekleed, wisselde hij van plaats met Dries. Jasper poetste ook zijn tanden en wachtte daarna samen met Heleen op Dries totdat hij ook helemaal was omgekleed. Terwijl Dries zijn tanden poetste ruimde Katy alles van verschoonspullen op en stak alles weg in de zak. De vuile luier smeet ze weg in de vuilbak die daar klaar stond.
Bij het naar buiten gaan betaalde Koen nog voor de maaltijd, bedankte de ober voor het lekkere eten en uiteindelijk, iets voor negen uur zat iedereen klaar in de auto om naar huis te rijden. Jasper en Dries hun sandalen waren uitgedaan en alle drie de kinderen zaten onder een dekentje. Het glas, de beker en de fles hadden ze weggestoken in de zak van de kleren.

Kathy nam plaats achter het stuur en Koen er naast. Koen stelde de GPS in, keek naar het uur van thuiskomst dat die aangaf, en stuurde vervolgens een berichtje via het Whatsapp groepje naar Celine en Helga. <<We zijn eerst nog naar een restaurant geweest om te gaan eten en het zal na 12 uur zijn voor we terug thuis zijn. We zullen Jasper bij ons in bed leggen dan hoeven jullie er niet speciaal voor op te blijven.>>
<< Dat is goed. Dank je wel.>> kwam kort nadien een bericht terug van Celine.
De kinderen mochten nog even naar een film kijken, maar binnen een kwartier lagen Dries en Jasper al in slaap. Het was een vermoeiende dag geweest voor hen. Heleen wisselde de film naar eentje voor haarzelf en genoot er stilletjes van. Toen haar film klaar was sloot ze ook de dvd speler af en installeerde zichzelf met haar hoofdkussen en dekentje om ook te slapen.
Bij aankomst thuis lagen alledrie de kinderen diep in slaap. Koen droeg eerst Dries naar boven, Kathy wekte Heleen en begeleidde haar totdat ze ook in bed lag om verder te slapen.
Voor Koen naar beneden ging om Jasper te halen legde hij eerst de riemen open, zodat hij als hij Jasper gehaald had hem er mooi op kon leggen en meteen alles sluiten.
Nadat ook Jasper mooi, veilig en toegedekt in bed lag ruimden Koen en Kathy vlug de spullen van de uitstap op en kropen ook in bed.



Noot van de schrijver: Ik ben nog nooit in fort Fun geweest, dus wat hierover verteld wordt is mijn fantasie en komt niet noodzakelijk overeen met de realiteit.
 

bosma22

I love good stories, writing and music
Amazing chapter as always I love how you write and can’t wait to see what’s next
 
  • Like
Waarderingen: toet

toet

Superlid
Deel 21

Heleen werd uitgeslapen wakker. Ze herinnerde zich nog hoe schattig Jasper er de vorige dag had uitgezien 's avonds in zijn pyjama, en ze vroeg zich af hoe hij er uit zou zien als hij aan het slapen was. Stilletjes sloop Heleen naar de kamer van Dries en deed zo zacht mogelijk de deur open. Haar teleurstelling was groot toen ze zag hoe beide jongens rustig een strip aan het lezen waren in bed. Maar ondanks dat ze niet sliepen was ze toch vertederd door hoe ze er bij lagen. Beiden naast elkaar op hun buik in het bed van Dries, geconcentreerd op de strip waar ze samen in zaten te lezen. Door hoe de jongens lagen en waar Heleen stond kon ze het niet goed zien, maar ze dacht dat Jasper opnieuw met zijn duim in zijn mond zat. Bij beide jongens was de verdikking ter hoogte van hun billen goed zichtbaar.
Vermoedelijk moet ze toch iets van geluid gemaakt hebben, want beide jongens keken om en zagen Heleen staan.

'Goeie morgen Heleen' zeiden ze bijna synchroon.
'Goeie morgen Jasper, goeie morgen Dries.' antwoordde ze.
'Ik ga naar beneden, komen jullie mee?' vroeg Heleen.
'Ja, is goed' zei Dries en stond op. Jasper volgde zijn voorbeeld, zette twee stapjes richting de deur en leek zich dan iets te bedenken. 'Jouw papa en mama willen niet dat we met een natte pamper naar beneden gaan.' Jasper greep met zijn hand naar zijn borst, hij merkte dat daar de rits niet zat en ging vervolgens naar zijn nek om daar de rits open te maken. 'Ik krijg hem niet uit.' zei Jasper met teleurstelling die in zijn stem doorklonk.
Heleen hoorde dat en was vlug om bij te springen. 'Ik help je wel, Jasper.'
Dries ging zelfstandig naar de badkamer en hielp daar zichzelf. Pyjama uit, body uit, luier uit, even opfrissen en dan pyjama terug aan. Dat was héél vlug geregeld allemaal. Dries ging dan meteen naar beneden om daar te wachten op Jasper en Heleen.
Heleen nam er bij Jasper iets meer de tijd voor. Ze opende de rits op Jasper zijn rug en trok Jasper zijn handen uit de mouwen. Ze trok de onesie uit tot deze ter hoogte van de middel van Jasper hing. Jasper had hem tegen gehouden zodat hij niet meteen de grond op viel. Nu duwde ze Jasper een beetje achteruit tot hij met zijn benen tegen het bed stond.
'Leg je maar neer.' zei ze terwijl ze Jasper begeleidde totdat hij mooi op bed lag. Ze sjorde de onesie nog iets verder naar beneden tot ze goed bij de drukknopjes kon van de body. Ze trok deze open en maakte vervolgens de plakkers van de luier los.
Jasper kreeg meteen koude rillingen. Van lekker knus ingepakt naar nu bijna alles open en bloot. Heleen merkte het op. 'Heb je het koud?'
Jasper knikte van ja. Heleen zag een kans om nogmaals te oefenen met hem een luier aan te doen, en stelde voor, 'Zal ik jou een nieuwe luier om doen tegen de koude?'
Jasper twijfelde even, maar vond het wel een goed idee, en knikte van ja.
'Fijn, dan kan ik ook nog eens oefenen om dat goed te leren doen.' zei Heleen opgewekt.

Bijna dansend van plezier en opwinding ging ze rond om alle spullen te verzamelen, naar de badkamer voor een washandje en een handdoek, en bij Dries in de kamer nam ze uit de kast een schone luier. Terwijl ze alle spullen aan het verzamelen was mompelde ze zachtjes tegen zichzelf om alle aandachtspunten die haar mama haar al mee gegeven had te herhalen. Ze wilde het graag goed doen zonder iets te vergeten.
Heleen hielp Jasper eerst helemaal uit de onesie en body, liet Jasper op de handdoek op bed liggen met zijn armen omhoog, opende de luier, trok die weg onder de billen van Jasper en maakte de luierstreek schoon. Heleen werkte geconcentreerd om zeker te zijn geen enkel stukje te vergeten.
Nadat ze alles schoongemaakt had en de natte luier verwijderd had, legde ze de nieuwe pamper onder Jasper. Ze nam alle aandachtspunten in acht zoals positie, de plakkers gecentreerd en deed Jasper de luier aan.
'Sta je even op en draai je een rondje zodat ik het goed kan zien?' vroeg Heleen.
Jasper ging naast Heleen staan en draaide een rondje zodat Heleen helemaal rond rondom kon kijken hoe alles zat. 'Is het goed?' vroeg ze voorzichtig aan Jasper.
'Bij jouw mama zit hij meestal iets strakker. Ik heb nu het gevoel dat die gemakkelijk kan afvallen.' zei Jasper. Hij vond het lastig om iets slechts te zeggen over het werk van Heleen, maar hij wilde ook graag eerlijk zijn.
'Dank je om dat te vertellen, leg je maar weer neer dan, ik kijk wat ik er aan kan doen.' zei Heleen.
Jasper ging weer op de handdoek. 'Buik intrekken.' zei Heleen die bedacht dat dat misschien beter ging lukken dan. Jasper deed zijn best om zijn buik zo goed mogelijk in te trekken en daarop opende en sloot Heleen de twee plakkers opnieuw. Ze kwamen nu een stuk dichter bij elkaar. 'Zo goed?' vroeg ze aan Jasper.


Jasper gaf niet meteen antwoord. Hij stond op en draaide opnieuw een ronde terwijl hij met zijn handen aan de luier voelde. 'Ik denk het wel.' zei Jasper. Heleen keek nog eens overal de antilekrandjes na en dacht dat het ook goed was. Heleen hielp Jasper terug in de body en onesie, en samen gingen ze de trap af.
'Eindelijk.' zei Dries, die beneden aan het wachten was.
'Sorry, het lukte niet goed om Jasper te helpen met zijn pamper.' zei Heleen.
'Heb je er opnieuw een aan Jasper?' vroeg Dries verbaasd.
'Ja, ik had het koud en Heleen wilde graag oefenen om dat goed te kunnen doen.'
Dries haalde zijn schouders op. 'Meisjes....' mompelde hij tegen niemand in het bijzonder.
Heleen had de opmerking gelukkig niet gehoord.

'Gaan wij zorgen voor het ontbijt voor papa en mama, om te bedanken dat we gisteren naar Fort Fun zijn geweest?' stelde Heleen voor.
Dries keek even bedenkelijk naar Jasper, wat hij er van dacht. Dries had eigenlijk niet veel zin om te werken, hij wilde liever spelen.
Jasper knikte enthousiast van ja; alles waar hij Heleen mee blij kon maken vond hij goed. Hij adoreerde haar.
De drie kinderen begonnen samen aan het ontbijt. Jasper en Dries zorgden voor een mooi gedekte tafel met verse bloemen uit de tuin geplukt, Heleen kookte eitjes voor iedereen en stak broodjes uit de diepvries in de oven.
Nadat ze dat gedaan hadden zetten ze nog koffie en vulden ze glazen met fruitsap voor iedereen.
Koen en Kathy waren wakker geworden toen de kinderen in de keuken begonnen te rommelen, en toen het ontbijt klaar was kwamen ze beiden aangekleed beneden in de keuken. Ze waren blij verrast met het ontbijt.
Het hele gezin plus Jasper tafelde lang, waarbij ze genoten van het uitgebreide ontbijt. Doordat ze laat opgestaan waren, en het gezellig was aan tafel, was het al bijna middag toen plots de deurbel ging.
Dries ging open doen en Jasper kwam mee om nieuwsgierig te kijken. 'Mama' riep Jasper uit toen hij zag dat Celine voor de deur stond.
'Roep haar maar mee naar binnen!' riep Koen, die aan Jasper gehoord had wie er was, vanuit de keuken.
Celine had een zak met kleren mee. Ze hief ze omhoog om te tonen aan iedereen. 'Ik bedacht me vanmorgen dat we geen kleren hadden voorzien voor vandaag dus kom ik vlug langs met een setje.’ zei ze.
'Dat is fijn, die komen inderdaad van pas.' zei Kathy. 'Drink je eerst nog een koffie mee?'
Er werd vlug nog een stoel bijgeschoven en Celine at een broodje mee voor de gezelligheid. 'Jasper, zo een ontbijt klaarmaken is iets dat je thuis ook wel zou mogen doen.' zei ze, genietend van de sfeer die er in huis hing.
'Hoe was het in Fort Fun?' vroeg ze.
Onder het drinken van een tweede kopje koffie luisterde Celine geboeid naar het verhaal van het hele gezin. Ze genoot van alle hoogtepunten en voelde mee met Jasper met alles wat minder fijn was.
Er werd ook wat dieper ingegaan op de drinkfles die Jasper de dag ervoor in het restaurant gekregen had. Ze vond het ook vreemd dat het restaurant zoiets aan Jasper gegeven had, maar ze begreep ook wel dat ze er daar niets van gezegd hadden omwille van hoe die van pas zou kunnen komen; een fles die niet kan lekken als ze plat ligt in bed. Bij andere flessen kan het altijd gebeuren dat de dop niet goed gesloten is en dan lekt die.

'Het is tijd om naar huis te gaan, Jasper, we hebben al te lang van de gastvrijheid van Koen en Kathy genoten.' zei Celine.
Jasper vond het jammer dat hij de fijne tijd moest afsluiten.
'Tijd om je om te kleden, Jasper.' ging Celine verder.
Jasper stond op om de opdracht van zijn Mama uit te voeren. Hij stond wat besluiteloos te draaien. 'Ik kan mijn pyjama zelf niet uit doen, de rits zit op de rug.' zei hij.
Celine bekeek de onesie nog eens goed. 'Hij ziet er wel leuk en lekker warm uit.' was het enige commentaar dat ze er op gaf.
'Kom, ik help je wel even' zei ze en ze trok de rits van Jasper zijn onesie helemaal naar beneden en bevrijdde Jasper zo uit zijn kleren. De rest zou hem zelf wel lukken.
Met de rits open wandelde Jasper met de zak kleren naar de kamer van Dries en kleedde zich om.
'Zo schattig dat hij er uit zag. Dat doet me wat denken aan vroeger.' mijmerde Celine nostalgisch tegen niemand in het bijzonder.
Terwijl Jasper bezig was zich uit te kleden kwam Kathy de kamer in om Jasper te helpen met het verzamelen van al zijn spullen.
'Ik haal even een washandje om je op te frissen, Jasper.' zei Kathy.
'Hoeft niet, de luier is nog droog' zei Jasper. 'Ik houd hem nog wel aan.'
Jasper was droevig omdat hij het weekend moest afsluiten. Sip ging hij door met zich om te kleden. Kathy zag dat er iets was en ging zitten op bed. 'Jasper, wat scheelt er?' vroeg ze.
'Het was zo fijn, ik wil niet naar huis.'
'Dries is heel de week thuis, dus je gaat nog veel kansen hebben om met hem te spelen. En binnenkort gaan we samen op vakantie. Weet je nog?'
'Oh ja,' zei Jasper. Hij was meteen al wat beter gehumeurd. Het fijne weekend was misschien wel voorbij, maar er was nog veel leuks ook om naar uit te kijken. Jasper deed zijn gewone kleren aan en even later was hij klaar om naar huis te vertrekken.
Vrolijk nam Jasper afscheid van Koen, Kathy, Heleen en Dries en naast zijn moeder huppelde hij naar huis.

Twee dagen later zat Jasper weer bij Dries in de tuin. Het was een zonnige dag en de kinderen genoten van de buitenlucht. Ze hadden al veel gespeeld maar ze waren even uitgekeken op wat Dries had aan speelgoed voor in de tuin. Ze hadden zin om naar de speeltuin te gaan; 'Mama, kunnen we naar de speeltuin?' vroeg Dries.
'Ik heb geen tijd om mee te gaan Dries, ik heb nog te veel te doen vandaag.' antwoordde Kathy. 'Maar als Heleen mee wil is dat ook goed voor mij.'
Jasper en Dries keken naar vlug naar elkaar. 'Vraag jij het aan Heleen?' vroeg Dries aan Jasper. 'Tegen jou zal ze vlugger ja zeggen.'
Jasper zijn ogen blonken. Zou hij dat echt voor elkaar kunnen krijgen bij Heleen? Voorzichtig stapte hij samen met Dries naar haar kamer. Jasper klopte zachtjes op de deur, hij durfde niet goed te beginnen.
'Binnen' klonk het vanop haar bed. Ze was een boek aan het lezen.
'Heleen?' begon hij voorzichtig.
'Hmmm?' antwoordde ze.
'Wil je met ons mee naar de speeltuin?'
'Hmmm.'
Jasper keek vragend naar Dries. Wat bedoelde ze daar nu mee?
'Vraag verder.' spoorde Dries fluisterend Jasper aan.
'Kunnen we nu gaan?' vroeg Jasper.
Nu kreeg hij iets meer reactie van Heleen. 'Sorry Jasper, ik luisterde niet. Wat wil je doen?'
'Wil je mee met ons naar de speeltuin?' vroeg Jasper. 'Mama kan niet.' kwam Dries er tussen.
Heleen keek bedenkelijk; het boek was spannend.
'Je kan gewoon mee wandelen naar de speeltuin en daar lezen?' stelde Jasper voor.
'Ok, dat is goed, ik kom mee.'

Even later waren Heleen, Jasper en Dries aangekomen bij de speeltuin, en Jasper en Dries schoten meteen onderweg naar het speelkasteel dat er stond, en veroverden de burcht op honderden onzichtbare vijanden.
Heleen zag haar vriendin Mila, die ook op het verjaardagsfeestje was, ook op een bank zitten. Mila zat verveeld voor haar uit te kijken.
'Dag Mila.' zei Heleen vrolijk terwijl ze naast haar ging zitten.
'Hey, dag Heleen.' zei Mila, die meteen een stuk vrolijker keek omdat ze er niet meer alleen was. 'Ook op oppasdienst? Ik zit hier met mijn broertje Billy' zei ze.
'Ja, ik heb ook oppasdienst. Mijn broertje en Jasper, ken je hem nog van mijn verjaardag?'
'Ja, dat schattige jongetje. Beide jongens deden vrolijk mee. Waar zitten ze nu?'
Heleen wees naar het speelkasteel dat er stond. 'Dries is daar net de glijbaan af en Jasper staat daar boven te wachten. Waar is Billy?'
'Billy is daar bij dat groepje meisjes. Ze zijn aan het hinkelen.'
'Een jongen hinkelen? Dat is raar.' zei Heleen.
'Nee hoor, voor Billy is dat heel normaal. Hij speelt veel mee met de meisjes. Het lijkt wel of hij zich daar beter voelt.'
'Voelt hij zich niet goed dan?' vroeg Heleen, meteen bezorgd wanneer ze dacht dat er iets mis was met iemand.
'Ik weet het niet.' zei Mila. 'Hij lijkt altijd zo neerslachtig. Het lijkt alsof hij zich niet goed in zijn vel zit maar ik weet niet wat. Als ik het vraag aan hem weet hij ook niet wat er met hem mankeert zegt hij.'
'Het is vakantie nu, misschien dat hem dat deugd kan doen.' praatte Heleen na wat ze veel anderen hoorde zeggen.
'Ik hoop het, binnen drie dagen vertrekken we met het vliegtuig naar Portugal. Ik heb er wel zin in. Het is de eerste keer dat ik ga vliegen.'
'Klinkt wel fijn. Wij gaan met de auto naar Zuid-Frankrijk. Het vakantiedomein waar we naar toe gaan is wel fijn, maar ik heb geen zin in twee dagen auto rijden. Een vliegtuig klinkt veel leuker.'
Mila knikte enthousiast van ja.

Dries en Jasper trokken zich niets aan van Billy; ze kenden elkaar ook niet. Het waren enkel hun zussen die elkaar kenden. Dries had onder een plank in een hoekje een nest spinnen ontdekt en zat er gebiologeerd naar te kijken. Het leken wel honderd spinnen samen!
Jasper hurkte ernaast om mee te kijken. Hij vond het ook interessant om naar te kijken.
Drie spinnetjes leken uit het nest te vertrekken en Dries blies voorzichtig tegen de spinnetjes om ze zo terug naar hun nest te leiden. Dat leek echter niet te helpen en Dries blies nog een keertje uit volle macht. Opeens schoten de honderden babyspinnen alle kanten op! Verbaasd door de reactie bleven de kinderen even kijken wat er verder nog gebeurde, maar de babyspinnen kwamen niet meer terug.
Het volgende uur gingen de kinderen in de speeltuin op zoek naar andere spinnennesten, maar ze konden er geen meer ontdekken.
Het werd langzaam etenstijd; Heleen en Mila namen afscheid van elkaar en wensten elkaar een prettige vakantie toe. Heleen wandelde eerst tot bij Jasper thuis om hem daar af te zetten, om daarna samen met Dries terug naar huis te keren.

'Dries, kom je morgen bij mij spelen?' vroeg Jasper.
Helga had gehoord wat Jasper vroeg en greep in. 'Dat gaat niet Jasper, het is uitverkoop in de klerenwinkels en ik ga morgen met jou kleren kopen.'
Jasper was teleurgesteld. 'Oké Mama!' Kleren winkelen was niet zijn meest favoriete bezigheid.
'Kom je overmorgen?' vroeg Jasper daarop.
Dries knikte dat het goed was. 'Daag!' zwaaide hij nog naar Jasper.
'Daag!'
 
Laatst bewerkt:

bosma22

I love good stories, writing and music
This chapter was too cute I adore both Jasper and Dries I do personally hope that some time in the future both Dries and Jasper Will wear a diaper for the entire day and Night because it would be fun to see them having fun while wearing diapers together and Also Heleen is such a sweet and caring big sister I love her. And I can’t wait to see what’s going to happen next in this Incredible story.
 

toet

Superlid
Deel 22, kleren kopen


Jasper was het beu. Dit was al de derde winkel die hij samen met mama Helga deed. Ze genoot er van om hem de pashokjes in te duwen en het ene na het andere kledingstuk in zijn handen te duwen om te passen. Het liefst van al wilde hij een stoere jeansvest hebben, maar die mocht hij niet.
Andere kleren die hij graag zag, met leuke kleuren of mooie tekeningen, waren er nooit in zijn maat. Het was uitverkoop en zijn maat was overal bijna helemaal uitverkocht. Bij de nieuwe collectie hingen er ook wel mooie dingen, maar die mocht hij niet, die waren te duur.
Mama Helga hield hem nu een hemd met ruitjes voor. 'Hierin zie je er echt uit als een flinke man.' zei ze, terwijl ze ook nog een broek in fluweel met ribbels aangaf.
Jasper deed de kleren braaf aan; hij had in de vorige winkels al geleerd dat tegensputteren geen zin had. Hij probeerde zijn afgrijzen wel duidelijk te maken door een zo lelijk mogelijk gezicht te trekken toen hij uit het pashokje stapte.
'Zo ziet hij er al heel groot uit, mevrouw. Moet ik nog een paar andere hemdjes uitzoeken?' vroeg een verkoopster die gemotiveerd haar best deed.
Jasper schudde driftig van niet.
'Ja, doe maar.' knikte Helga.
Er werd nog een hemd met lijntjes gebracht en nog twee andere met een opzichtige opdruk. Jasper kwam telkens uit het pashokje met zijn ogen gesloten om zichzelf niet te hoeven zien in de spiegel.
Zuchtend zag Helga dat deze winkel ook niets ging opleveren. Helga wilde graag Jasper op een deftige manier kleden maar hij stond er helemaal niet voor open. Ze besloot het hierbij te laten en op zoek te gaan naar een andere winkel. Met spijt gaf ze de hemden en broeken terug aan de verkoopjuffrouw en liet ze Jasper zijn eigen kleren terug aan doen om naar een andere winkel te gaan.
Eenmaal buiten keek Helga de winkelstraat op en af. 'Ik heb een idee waar we misschien nog wel wat in jouw maat gaan vinden.' mompelde ze.
Helga nam Jasper vast bij de hand en ze marcheerde richting een zijstraat om daar een andere winkel binnen te stappen.
'Maar mama, dat is een babywinkel!' riep Jasper tot zijn afgrijzen uit.
'Ik weet het, maar ze hebben hier ook wat kleren in grotere maten. En omdat dit een babywinkel is hoop ik dat jouw maat hier wel nog voorradig zal zijn.

Met een angstig voorgevoel volgde Jasper Helga naar binnen. Na even rond gezocht te hebben in de winkel kwamen ze naast de babykleding uit bij een kleine afdeling met kinderkleren.
'Jouw maat is de grootste maat hier, Jasper, ik hoop dat we hier iets vinden.'
Jasper gaf de rekken en snelle blik en hij was blij om te zien dat er hier geen stijve hemden te zien waren. De kleren hier waren kleurrijk, vrolijk en leuk van ontwerp.
Helga was blij om te zien dat Jasper eindelijk ontdooide. Ze had Jasper graag in stijlvolle kleren gestoken maar als ze het eerlijk toegaf aan zichzelf paste dat eigenlijk niet bij hem.
Helga nam het lijstje nog eens goed vast en bekeek wat er allemaal opstond. Ze was deze ochtend eerst samen met Jasper door zijn kleren gegaan om te kijken welke te klein waren of vervanging nodig hadden.
Er waren niet veel kleren te klein geweest, maar er waren er wel wat die versleten waren, met gaten erin, of met vuile plekken die er niet meer uitgewassen konden worden.
Helga bekeek het lijstje: vier shorts, drie lange broeken, vier T-shirts met korte mouwen, twee T-shirts met lange mouwen, een zomerjas en vier truien.
Samen met Jasper doorzocht ze de rekken in zijn maat. Eindelijk waren er kleren die van beiden de goedkeuring kon krijgen.
Toen ze de juiste maat eenmaal gevonden hadden ging het kiezen snel. Al vlug lag er een grote stapel kleren aan de kant om af te rekenen.
Tijdens het doorzoeken van de rekken kwamen ze opeens een rek tegen met allemaal tuinbroeken. 'Weet je nog dat je er zo eens eentje geleend hebt van Dries?' vroeg Helga. 'Ja, die zat wel fijn.' zei Jasper.
Helga nam twee broeken uit het rek. Eentje met korte pijpen en een andere met langere pijpen. Om deze te passen had Jasper hulp nodig. Hij was het niet gewend om banden van achter zijn rug over zijn schouders te leggen en hij zag niet meteen hoe de slotjes werkten. Helga moest ook helpen om de banden in te stellen op de juiste maat zodat de broek niet te hoog of te laag kwam.
De broeken werden mee op de stapel gelegd en Helga liep nog eens de lijst af. Ze hadden drie korte broeken en twee T-shirts te veel aan de kant gelegd.
'Hiervan zal je iets moeten wegdoen, Jasper. Je hebt net iets te veel gekozen.' zei Helga terwijl ze de broeken en T-shirts aanwees.
Jasper was teleurgesteld, hij vond het allemaal leuke en mooie kleren.
Hij doorliep de stapel T-shirts en korte broeken. 'Ik weet het niet mama, ik vind ze allemaal zo mooi.' klaagde hij. Hij wilde er geen enkele van wegdoen.
'Als jij niet kan kiezen zal ik wel kiezen voor jou.' zei Helga en ze nam de bovenste broek en T-shirt vast.
'Nee mama!' riep hij uit. 'Die niet!' Om zijn toekomstige bezit te willen beschermen schoof hij angstig de broeken en T-shirts naar zich toe en ging zelf opnieuw door de stapel. 'Moet ik er echt zoveel weg doen, Mama? Alsjeblieft?' vroeg hij met de liefste stem die hij kon opzetten.
Helga kon er niet goed tegen als Jasper zich zo gedroeg. Ze wist wel dat Jasper haar rond zijn vinger aan het winden was, maar hij deed dat zo goed.
Helga begon met de broeken nogmaals door te lopen en bekeek ondertussen ook de prijskaartjes. Ze maakte in haar hoofd de berekening. Er waren grote kortingen in de winkel en de totaalprijs lag eigenlijk een stuk onder het budget dat ze oorspronkelijk voorzien had.
'Als we één broek en één T-shirt weg doen is het goed. Maar we gaan dan verder helemaal geen kleren meer voor jou kopen tot aan de volgende koopjesperiode in de winter. Je zal hiermee, samen met wat er thuis nog is, meer dan genoeg kleren hebben.

Onderweg terug naar de kassa liepen ze voorbij een andere afdeling met kleding. 'Clothing for specials' was er te lezen op een bordje dat er boven hing.
Jasper was dat bordje niet opgevallen, maar die onesie die daar hing viel hem wel meteen op, een onesie met korte mouwen en korte pijpen. De onesie was donkerblauw met verschillende kleine gekleurde sterren en planeten door elkaar. Als je naar de onesie keek was het alsof je door een periscoop naar de sterrenhemel aan het kijken was. Er was een klein borstzakje voorzien met daarop geen sterren maar wel een raket.
'Wauw, Mama! Moet je die onesie zien!' riep Jasper enthousiast uit. Jasper was van opwinding op en neer aan het springen terwijl hij de onesie aanwees. Jasper vond de onesie met de sterren er geweldig uitzien.
Helga had het bordje 'Clothing for specials' wel gezien en bekeek de onesie nauwkeuriger. Er zat een rits op de rug die afgesloten kon worden met twee metalen drukknoopjes, Jasper zou deze onmogelijk zelfstandig aan- en uitkrijgen.
'Jasper, kijk eens hier.' zei Helga, terwijl ze Jasper wees op de rits achteraan. 'Die zal je nooit zelf kunnen aan- en uitdoen.’
'Geeft niet Mama, je kan me toch helpen?' Voor Jasper telde maar één ding op dat moment, en dat was die prachtige pyjama met de sterren erop krijgen.
Helga zag hoe enthousiast Jasper was; dat had ze nog maar zelden mee gemaakt als het ging over kleding.
Ze bekeek het prijsetiket en was positief verrast door de prijs. De basisprijs was al goedkoop, maar er hing ook nog eens een stikker aan met zeventig procent korting. Met wat het uiteindelijk nog kostte kon ze de onesie niet laten hangen. 'We zullen zien Jasper, maar eerst zal je hem nog moeten passen.'
Jasper nam de onesie vast en hield hem dicht bij zich. Hij hoopte met heel zijn hart dat de onesie zou passen.
In het kleedhokje hielp Helga Jasper zijn kleren uit te doen en vervolgens de onesie aan te trekken. Ze trok de rits omhoog en sloot de metalen knopjes in de hals. Hierna trok ze de onesie mooi recht en liet ze Jasper een rondje maken om te bekijken hoe deze aansloot in het kruis. Ze zag dat er nog ruim plaats was en besloot dat deze goed paste.
'Het is in orde Jasper, we kopen hem.'
'Joepie! Naar de kassa!' riep Jasper enthousiast uit.
'Niet zo snel, Jasper, eerst die onesie nog uit en je gewone kleren weer aan.'
'Oeps.' zei Jasper; in zijn enthousiasme om de onesie was hij dat vergeten.
Jasper werd uit de onesie geholpen en hij kreeg zijn kleren weer aangetrokken door zijn Mama. Samen liepen ze naar de kassa, waarbij Jasper de onesie droeg en zijn Mama al de rest van de kleren. Jasper wilde voorkomen dat de onesie ergens verloren ging en droeg hem daarom zelf; het gaf hem zekerheid. Bij de kassa aangekomen was er een kleine rij en moesten ze even wachten voor het hun beurt was.

'Dag Helga, dag Jasper.' klonk opeens achter hen. Verbaasd draaiden ze zich om, en zagen daar Kathy en Heleen staan.
'Goeie middag.' antwoordde Helga. 'Ook op koopjesjacht hier?'
'Nee,' antwoordde Kathy. 'Een collega van mij is pas mama geworden en ik kom een cadeautje kopen. Dries past jammer genoeg niet meer in de kleren van hier.'
Heleen hield een mooi etenssetje en slaapzak omhoog. 'Die komen van de geboortelijst.'
Terwijl de mama's verder aan het keuvelen waren, en de rij langzaam opschoof richting de kassa, was Jasper gebiologeerd aan het kijken naar een soort lintjes die hingen aan een rek naast de kassa.
Toen ze eindelijk zover waren bekeek Jasper zo’n lintje eens goed. Dat was van Star Wars! Jasper nam het lintje vast om beter te bekijken. Er stonden Yoda en een droid op getekend. Jasper vond het er heel leuk uitzien. Aan de ene kant van het lintje was er een klein touwtje, aan de andere kant van het lintje was er een klemmetje, waarmee het lintje ergens aan bevestigd kon worden.
'Kijk mama, dat is van Star Wars, mooi hé.' stootte hij zijn mama aan om de aandacht te vestigen op het lint.
'Ja, het is mooi, je ziet star wars toch graag?'
'Ja, en ik heb nog niets van Star Wars. Mag ik dat lintje hebben?' vroeg Jasper op zijn meest lieve toon waarbij hij super schattig naar zijn Mama probeerde te kijken.
'Maar wat ga je er mee doen, Jasper? Dat lintje dient om een fopspeen aan te hangen.'
Jasper keek verbouwereerd naar zijn Mama. Dat antwoord had hij niet verwacht. Hij bekeek het lintje nog eens goed.
'Kijk Jasper, aan dat lusje kan je gemakkelijk de fopspeen vastmaken, en de andere kant, dat klemmetje, maak je vast aan de bovenkledij. Als een baby zijn fopspeen uitspuwt of per ongeluk laat vallen raakt hij die zo niet kwijt.'
Jasper probeerde vlug een reden te bedenken dat hij dat lintje toch nodig had. Het zag er zo mooi uit!
'En als ik dat gebruik om mijn sleutels aan vast te hangen?' stelde Jasper voor.
'Je hoeft nooit zelf sleutels bij je te houden.'
Jasper wist nu niet meer wat hij kon zeggen. Hij had er zo op gehoopt om dat lint te kunnen krijgen, maar het leek niet alsof dat zou lukken. Teleurgesteld draaide hij weg en volgde de mevrouw aan de kassa die bezig was met Jasper zijn nieuwe kleren.
Buiten de winkel waren Kathy en Helga nog verder aan het babbelen. Ze wandelden allemaal naar een ijsjeskraam die vlak bij stond. 'Jasper, omdat je je zo flink gedragen hebt krijg je nog een ijsje.' zei Helga terwijl ze achteraan een lange wachtrij aansloten.
Heleen was nog even aan het draaien en twijfelen. Ze herinnerde zich hoe lief Jasper geweest was met haar verjaardag. Ze had zich toen voorgenomen om een cadeautje terug te geven, maar dat was er nog niet van gekomen.
'Mama,' onderbrak Heleen het gesprek tussen Kathy en Helga. 'Ik ben nog wat vergeten in de laatste winkel. Ik ga dat nog vlug gaan halen en dan ben ik terug.'
Kathy knikte even naar Heleen en draaide vervolgens terug naar Helga om verder te babbelen.
In de winkel kocht Heleen dat lint van Star Wars met bijpassende fopspeen. Ze ging dat als verrassing houden tot ze samen op vakantie vertrokken. Omdat Jasper niet op zijn duim mocht zuigen zou dit wel een goed alternatief zijn, redeneerde ze.
 

bosma22

I love good stories, writing and music
Beautiful chapter as always I absolutely love how you make the story not just focus on diapers but more on the actual characters and I love all the slide of life and side plots in this story it makes it always fun and refreshing to read and you can almost never except what’s coming next which is really nice.
 
Bovenaan