Verhaal Klaar Jasper
- Onderwerp starter toet
- Startdatum
toet
Superlid
Deel 25
'Tuut-tuut' ging om drie uur 's nachts het alarm af.
'Het is nog veel te vroeg.' gromde Koen.
'We moeten wel, anders staan we straks niet een beetje maar veel te veel in de file,' spoorde Kathy Koen aan met een slaperige stem.
Met een zucht stonden de ouders op en kleedden zich aan. Koen ging naar beneden om koffie te zetten; hij ging het eerste stuk rijden.
Kathy wekte eerst Heleen, zorgde dat ze opstond en dat ze haar zak met kleren voor vandaag en op hotel mee had. Daarna ging ze naar de jongens. Ze was er zeker van dat als ze Heleen gewoon wakker had gemaakt en dan was vertrokken uit de kamer, Heleen zich gewoon zou hebben omgedraaid en verder zou hebben geslapen. Ze maakte met het sleuteltje Jasper los uit de fixatieband en droeg hem als eerste naar de auto. Ze moest even haar best doen om de nog steeds slapende Jasper goed vast te zetten in de kinderstoel maar uiteindelijk had ze alle gordels goed gesloten en was alles aangespannen zoals het hoorde.
Kathy ruimde vervolgens de fixatieset op, stopte alles in de bewaartas en lette goed op dat het sleuteltje nog steeds aan haar sleutelbos hing. Nadat ze dat gedaan had sloot ze de zak en bracht deze ook naar de auto. Kathy ging opnieuw naar binnen en stuurde Heleen met haar hoofdkussen door naar de auto, en tenslotte nam ze Dries op uit bed en zette hem ook vast in zijn autostoel. Ze spreidde nog dekentjes uit over Heleen, Jasper en Dries. Dries was overal doorheen geslapen, Heleen installeerde zich om verder te slapen, maar Jasper was ondertussen door de geluiden en de beweging van de rest klaarwakker geworden.
'Slaap maar verder.' fluisterde Kathy tegen Jasper. Ze blies voor haarzelf een hoofdkussen op; ze ging dadelijk ook weer wat slapen.
Koen was ondertussen in de keuken nog bezig geweest om de koelbox te vullen en vulde daarna een thermos met de koffie, die was doorgelopen.
Twintig minuten nadat de wekker was afgegaan zaten ze allemaal in de auto. Kathy stelde de GPS in en Koen startte de auto. Ze waren vertrokken!
Na tien minuten rijden schoot Kathy opeens recht overeind. 'De deur ben ik vergeten op slot te doen!' Twintig minuten na vertrek stonden ze weer bij hun huis. Kathy liep vlug een rondje door het huis om alle lichten en deuren te controleren. Ze keek ook naar de gas maar uiteindelijk, moest ze bekennen, was terugkeren eigenlijk niet nodig geweest.
Net nadat ze het dorp uitreden zat Kathy opnieuw rechtop in paniek. 'De schoenen zijn niet mee, we hebben de kinderen naar de auto gedragen en ze niet meegenomen nadien.'
Koen zette de auto aan de kant en samen keken hij en Kathy rond of ze inderdaad niet mee waren.
Kort nadien stonden ze opnieuw thuis. Kathy haalde de schoenen van de kinderen en ging daarna weer voorin de auto zitten.
'Denk nog eens goed na Kathy. Nog iets?'
'De jassen, voor als het regent.' zei Kathy en ze liep nog een laatste keer heen en weer.
Koen downloadde ondertussen via zijn GSM de eigen inpaklijst die ze gemaakt hadden van de home-server af en toen Kathy weer zat bekeken ze alles nog eens punt voor punt. Ze wilden niet nog een keer heen en weer rijden.
Toen ze onderaan de lijst aangekomen waren, en Kathy nog het fototoestel was gaan halen, en nogmaals gecontroleerd had of ze de deur op slot gedaan had zette Koen opnieuw de auto in beweging. Ze waren al bijna een uur onderweg maar nog geen meter opgeschoven. Jasper was nog steeds klaarwakker en volgde stilletjes het hele gebeuren mee.
Even later op de snelweg genoot Jasper van de rust. De radio stond zacht op en verder was er enkel het zachte gebrom van de motor. Er was weinig verkeer dus Koen reed vlot op cruisecontrol verder over de weg. Er waren maar sporadisch tegenliggers die de rust verstoorden door met hun koplampen de auto binnen te schijnen.
Terwijl Jasper van het landschap buiten genoot zag hij dat de lucht minder donker begon te worden. Hij volgde de kleurenpracht die een opkomende zon teweegbracht met de verschillende tinten van paars tot roze die de wolken kleurden. Jasper genoot van het voorbijgaande landschap waar steden werden afgewisseld met dorpen en daartussen velden, bossen en boerderijen.
Koen had wel gezien dat Jasper wakker was, maar iemand verplichten om te slapen gaat niet. Jasper hield zich rustig en stoorde niemand anders. Koen liet zijn blik regelmatig via de achteruitkijkspiegel afdwalen naar Jasper en gaf hem dan een knipoog. Wanneer Jasper dat zag gaf hij steevast een knipoog terug.
Het was niet alleen omdat Jasper wakker was dat Koen af en toe keek, hij keek ook omdat het een ongewoon beeld was. Jasper zat de hele tijd met zijn nieuwe fopspeen in zijn mond.
Tijdens het rijden werd het voor hen grijzer in plaats van lichter. Het duurde niet lang voor de regen en hagel met veel lawaai op de auto kletterden en de rest van de inzittenden ook wakker werden. 'Met dat lawaai zal niemand nog kunnen slapen. Binnen tien kilometer is er een stopplaats. We zullen daar even pauze nemen, dan trekken we de kinderen hun kleren aan, ontbijten we en dan zal ik even rijden,' zei Kathy tegen Koen.
Koen knikte dat het goed was. Hij was volop gefocust op de weg voor hem; met de zware regen was het zicht beperkt geworden. De kinderen hadden gehoord dat ze een stop gingen doen en Heleen en Dries begonnen hun schoenen aan te doen. Doordat Jasper stevig vastzat in de kinderstoel kon hij niet de bodem van de auto bereiken, waar zijn sandalen lagen.
Tien kilometer verder en negen minuten later zette Koen richtingaanwijzer aan en ging hij van de snelweg af. Het was een grote stopplaats waar je kon tanken, auto's elektrisch opladen, twee restaurants, een paar kleine winkels met diverse producten en een picknickplaats buiten en binnen. Nadat Koen geparkeerd had deden hij en Kathy zittend in de auto hun jas aan. Kathy stapte uit en opende het portier van Heleen om vlug een paraplu te nemen en boven de auto open te doen.
Toen Heleen uitgestapt was gaf Kathy de paraplu door aan haar. Heleen wandelde om de auto heen om Dries uit te laten stappen, terwijl Kathy de tassen verzamelde om te ontbijten en om Jasper en Dries zich om te laten kleden. Heleen nam zelf haar spullen
Koen, die gezien had dat Jasper niet bij zijn schoenen kon, nam Jasper op de ene arm en zijn sandalen en een andere paraplu in de andere arm en wandelde meteen richting het gebouw, om niet te lang in de regen te blijven staan.
Binnen aangekomen zocht Koen een bankje waar ze vrij konden zitten en eten, en zochten alle ontbijtspullen bij elkaar. Heleen zocht zelfstandig een plekje waar ze zich kon omkleden, Kathy ging met Dries en Jasper, die ondertussen zijn sandalen aan had, richting een verschoonruimte, sloot de deur af achter haar en begon de spullen klaar te leggen. Dries zijn kleren lagen bovenin de zak dus deze had ze meteen gereed. Toen Kathy de rugzak van Jasper openritste zag ze niet meteen kleren zitten. Ze probeerde eerst te kijken of ze ze zo vond, maar omdat ze die niet vlug zag zitten haalde ze Jasper zijn volledige rugzak leeg. 'Jasper, waar zijn je kleren?'
'Ik kreeg ze niet meer in de rugzak en ik heb ze daarom in de reistas gestopt. Mama had wel gezegd dat ik die in mijn rugzak moest doen, maar ik wist niet dat ik ze nu al nodig zou hebben, en daarom heb ik ze toch in de reistas gestoken.'
Kathy zuchtte en bekeek Jasper. 'Dan moet je maar in je pyjama ontbijten; daarna zien we wel weer verder. Is je luier erg nat?'
Jasper knikte. 'Een beetje denk ik.'
'Heb je er veel in geplast of niet?'
'Ik weet het niet goed. Elke keer dat ik voelde dat ik moest plassen heb ik het meteen laten lopen. Ik weet niet goed of het alles samen veel is of niet.'
Kathy rommelde weer in de zak van Dries; hier zaten ook al de spullen in voor de overnachting in het hotel, een schone luier, onesie en body, zowel voor Jasper als voor Dries, dus kon ze gemakkelijk een luier nemen. Deze zou ze straks wel aanvullen vanuit de auto.
'Kom er hier maar op,' zei Helga, terwijl ze Jasper op de verschoontafel tilde. 'Ik help eerst Dries uit zijn onesie, dan kan hij zich zelf aankleden. Daarna help ik jou, Jasper.' Dries zijn onesie werd opengeritst waarna Dries zich zelfstandig uitkleedde, luier uitdeed, zichzelf opfriste en gewone kleren aan deed.
Jasper werd neergelegd op de verschoontafel, zijn onesie werd uitgedaan tot aan zijn voeten, de body werd geopend, de vuile luier verwijderd en na een kleine opfrisbeurt werd er een schone luier aan gedaan.
Toen beide jongens volledig klaar waren zochten ze Koen en Heleen weer op.
'Jasper heeft zijn kleren voor vandaag en morgen in zijn reistas gestopt, halen we ze er uit?' vroeg Kathy.
Koen keek naar buiten; het was nog altijd hard aan het regenen. 'Jasper zijn reistas zit helemaal onderaan in de koffer van de auto. Als ik die er nu uit moet halen zal ik eerst een groot deel van de rest van de bagage moeten uitladen. Alles zou dan natgeregend worden. We zullen het op een andere stop doen waar het droog is.' zei Koen.
Kathy knikte en samen begon het gezin aan hun ontbijt. Toen iedereen klaar was met eten vertrokken ze naar de auto, waar deze keer Kathy plaats nam achter het stuur.
Dries hielp Jasper naast haar nog even met zijn sandalen uitdoen en de gordels vastmaken, en al vlug was het gezin weer onderweg.
Dries zette een film op en gaf een extra hoofdtelefoon door aan Jasper zodat hij ook mee kon genieten. Heleen pakte een boek om te lezen, maar probeerde ondertussen ook de film te volgen die Dries opgezet had.
Twee uur later, terwijl ze in de ochtendspits rond een grote stad stil stonden, kreeg Koen een paniekerig telefoontje van Helga.
'Bijna al Jasper zijn kleren liggen nog thuis op bed, hij heeft bijna niets mee op reis!'
Koen was even stil, hij wist niet wat te antwoorden. 'Wat bedoel je precies?' vroeg hij, nadat hij had proberen te begrijpen wat Helga zojuist gezegd had. 'Ik heb Jasper zijn valies toch in de auto gezet?'
'Ja, maar ik ging zonet op zijn kamer zijn bed opmaken, en onder zijn laken lagen veel kleren van hem verstopt. Ik had gisteren alles nagekeken wat hij had klaargelegd om mee te nemen, en dat had hij goed gedaan, maar het inpakken zelf heb ik hem alleen laten doen. Ik wilde zonet zijn lakens afhalen om te wassen, en toen merkte ik dat hij veel van zijn kleren hier thuis heeft achtergelaten.' vertelde Helga iets rustiger nu. 'Zijn jullie al ver? Kunnen jullie eventueel omdraaien om die spullen nog op te halen?'
'We zijn een hele tijd geleden de grens al overgestoken; als we nu omdraaien verliezen we veel te veel tijd.'
Koen, Kathy en Helga gingen verder in overleg. Er werd besproken welke opties er allemaal waren. Nu op de heenweg en terugweg in de auto gingen ze Jasper zo veel mogelijk in zijn pyjama laten. Morgen na aankomst in het huisje gingen ze een inventaris opmaken van wat Jasper nog had en eventueel nog nodig had. Helga beloofde dat ze alles wat Kathy en Koen kochten aan kledij terug zou betalen, en Koen en Kathy beloofden om het zo beperkt en goedkoop mogelijk te houden. Jasper had immers nog maar pas een hele set nieuwe kleren gekregen, zelfs meer dan nodig was.
Kort na het telefoontje hielden Kathy en Koen nog een stop, de auto werd volgetankt en de kinderen stapten ook even uit; ondertussen was het gestopt met regenen. Heleen en Dries maakten van de stop ook gebruik om even naar de wc te gaan. Voor Jasper was dat niet nodig, niemand zij er wat van dat hij zijn luier vrij gebruikte.
Bij het tankstation was er ook een klein winkeltje, waar Kathy een extra pak luiers kocht. Met dat Jasper nu onderweg extra luiers gebruikte, hadden ze te weinig mee.
Bij de auto trok ze het pak meteen open om een paar nieuwe luiers in de zak van Dries te stoppen.
Op reis gaan met de auto is meestal een saaie rit van punt a naar punt b, en ook nu was dat zo. Één film later waren ze aangekomen bij de volgende stop; deze keer was het tijd voor het middageten.
Koen had het voorbije stuk weer gereden, maar hij was moe van de korte nacht die hij had gehad. Hij reed met de auto naar een rustiger stukje van de parking en om te beginnen installeerde het gezin zich daar op een bankje, waar ze buiten een kleine picknick hielden. De regenbuien en de wolken hadden ze ondertussen weer achter zich gelaten en ze genoten van de zon. Het was voelbaar dat ze richting het zuiden reden; het was al heel wat warmer dan thuis. Vanaf de parking was te zien dat het verkeer op de snelweg stil stond, dus bleven ze liever nog op de parking staan waar ze konden rondlopen, dan dat ze allemaal vast in de auto stilstonden op de weg.
Nadat iedereen gegeten en gedronken had werd er in de schaduw van een boom een dekentje op de grond gelegd waarop Koen en Jasper, die beiden te weinig geslapen hadden, konden rusten.
Voordat Jasper kon slapen moest wel eerst zijn luier nog gewisseld worden. Er was op dat moment niemand in de buurt, dus werd het vlug op het dekentje buiten gedaan. De onesie ging uit, body open, snelle luierwissel en de body werd terug gesloten. Het was al redelijk opgewarmd en er werd vlug nog een dekentje over hem heen gelegd, de onesie opnieuw aandoen hoefde niet.
Kathy begon in een boek te lezen nu ze daar eindelijk eens tijd voor had, Heleen en Dries sloten aan bij een ander gezin dat verderop aan het voetballen was. In stilzitten hadden ze geen zin na de lange rit in de auto.
Kathy liet haar blik af en toe afglijden naar Jasper; hij zag er zo schattig uit, slapen in enkel de body en luier met een fopspeen in zijn mond. Ze wist wel dat ze het met Jasper over die fopspeen moest hebben, maar ze besloot om dat wat uit te stellen. Hij had er blijkbaar echt behoefte aan, zoveel dat hij die in zijn mond had.
Koen sliep niet lang; na twintig minuutjes stond hij alweer op, maar het slapen had wel veel deugd gedaan. Hij voelde zich heel wat fitter en zette zich naast Kathy om ook te lezen. Niet veel later zagen ze dat de file begon op te lossen en beslisten ze om hun reis voort te zetten.
De spullen werden zo goed als mogelijk opgeruimd, Dries en Heleen werden teruggeroepen en tenslotte was buiten enkel Jasper nog aan het slapen.
Voorzichtig nam Kathy het dekentje weg waaronder Jasper lag en vervolgens nam Koen Jasper op om hem in de auto te zetten. Het lukte hem zonder Jasper te wekken, en hij klikte de gordel mooi terug vast zodat Jasper helemaal vastgegespt zat in de auto. Het laatste dekentje waarop Jasper had gelegen werd nog opgevouwen en opgeborgen en het gezin nam plaats in de auto.
Kathy en Koen waren blij dat Jasper sliep, ze waren bezorgd geweest voor een lastige avond vanwege slaaptekort bij Jasper, maar waren er nu gerust op dat het wel beter zou gaan. Dries en Heleen keken samen naar een film terwijl ze verder richting Zuid-Frankrijk reden.
Er was nog een laatste tussenstop in de namiddag. Jasper kreeg daar na een luierwissel zijn onesie weer aangetrokken terwijl Heleen en Dries naar de wc gingen. Heleen was helemaal teleurgesteld in de vuile stinkende openbare Franse wc's, waarbij je moet hurken, en Jasper was daarom blij dat hij een andere oplossing had.
De trip werd voortgezet en rond de tijd dat het avondeten was kwamen ze aan in het hotel. Heleen en Dries hadden beiden hun schoenen nog aan van de vorige stops, Jasper zat enkel in zijn onesie zonder sandalen. Om de voeten van de onesie niet vuil te maken droeg Koen hem mee en zo kwam het gezin samen aan de balie om in te checken.
'Il y a un problème monsieur' zei de hotelmedewerker aan de balie terwijl hij de boeking bekeek.
Koen keek verbaasd, hij snapte niet wat een probleem zou kunnen zijn.
De baliemedewerker draaide zijn scherm, zodat Koen en Kathy mee konden kijken. Hij wees aan dat er slechts voor vier personen was gereserveerd, Jasper stond niet tussen de gasten.
Koen verbleekte toen hij dat zag, en hij herinnerde zich hoe hij de reservatie van het jaar ervoor gekopieerd had en er toen niet bij had stilgestaan dat hij Jasper extra moest invoeren.
Koen vroeg of ze geen kamer van vijf konden krijgen in de plaats. De hotelmedewerker haalde de manager er bij en samen bekeken ze welke oplossingen er waren. Ze liepen de kamers langs, maar ze waren allen volgeboekt. Een vrije kamer was er niet meer te vinden.
De hotelmanager bekeek het gezin nog eens goed. Koen, Kathy, Heleen en Dries stonden er allemaal met hun kleren aan. Het contrast tussen Dries en Jasper, die door Koen gedragen in een onesie met voetjes zat, met een fopspeen in zijn mond en zijn hoofd te rusten had gelegd op Koen zijn schouder heel groot.
De manager hoefde niet lang na te denken over een oplossing. Ze gingen voor Jasper nog een bedje bijplaatsen op de kamer. Voor de brandveiligheid mocht het eigenlijk niet, maar hij ging voor deze ene keer een oogje dichtknijpen.
Koen moest bijbetalen voor de extra persoon die zou blijven slapen en ook de reservatie voor de terugweg werd meteen in orde gebracht door de eerste baliemedewerker.
Ze gingen samen door naar het hotel-restaurant en samen genoten ze van een kleine maaltijd. Na het eten haalden ze de bagage voor deze nacht uit de auto en gingen op zoek naar hun kamer.
Bij het binnenkomen zagen ze meteen het vijfde bed voor Jasper. Het was een opvouwbaar babybed! Rondom was er allemaal gaas en binnenin lag een dunne matras.
Het was een vermoeiende dag geweest voor Jasper; hier had hij echt geen zin in en hij begon moeilijk te doen. 'Hier wil ik niet in slapen.' zei hij met tranen in zijn ogen. 'Ik ben geen baby!'
Het voelde voor Jasper aan alsof ze hem bewust in dit parket gebracht hadden om met hem te kunnen lachen.
Kathy herkende de vermoeidheid van Jasper en begreep vlug dat daar het grote probleem lag. Ze nam Jasper op de schoot en troostte hem: 'Jasper, ik begrijp dat je hier geen zin in hebt, maar we hebben wel een oplossing nodig voor vannacht. We kunnen nu echt niet meer naar een ander hotel beginnen te zoeken waar ze wel plaats hebben voor vijf, en dit hotel is ook al betaald.
'Maar ik ben geen baby!' snikte Jasper tussen zijn tranen door.
Kathy wreef troostend over zijn rug, nam de fopspeen vast die aan het lintje van zijn onesie hing en stak dat in Jasper zijn mond. 'Zo zien we jou ook helemaal niet, dat weet je toch Jasper?'
Jasper knikte van ja, praten met de fopspeen in zijn mond was moeilijk.
'Als je nu eens in ons grote bed gaat liggen totdat je slaapt, en als wij ook gaan slapen verleggen we je naar het kleine bed. Is dat goed?
Jasper gaf al knikkend zijn akkoord. Koen en Heleen gingen meteen aan het werk om alles klaar te maken voor de nacht en de volgende ochtend. Kathy hield Jasper nog even op de schoot tot hij helemaal gekalmeerd was en de rust was teruggekeerd. Dries ondertussen maakte zichzelf ook klaar om te gaan slapen. Het was ook aan hem te zien dat hij moe was.
Koen maakte de fixatieset eerst vast aan het tweepersoonsbed maar dat lukte niet goed. Na overleg met Jasper en Heleen maakte hij het tijdelijk vast aan het bed van Heleen, Jasper zou daar in slaap vallen in plaats van het grote bed.
Nadat alles in orde was werden Dries en Jasper te rusten gelegd. Heleen en Kathy lazen op het terras nog even een boek en Koen keek vlug zijn mails na van zijn werk en beantwoordde de drie belangrijkste.
Korte tijd later was Jasper al aan het slapen. Koen maakte de fixatiebanden los, legde Jasper in het babybed, dekte hem toe en verwijderde de fixatieset zodat ook Heleen kon gaan slapen.
'Tuut-tuut' ging om drie uur 's nachts het alarm af.
'Het is nog veel te vroeg.' gromde Koen.
'We moeten wel, anders staan we straks niet een beetje maar veel te veel in de file,' spoorde Kathy Koen aan met een slaperige stem.
Met een zucht stonden de ouders op en kleedden zich aan. Koen ging naar beneden om koffie te zetten; hij ging het eerste stuk rijden.
Kathy wekte eerst Heleen, zorgde dat ze opstond en dat ze haar zak met kleren voor vandaag en op hotel mee had. Daarna ging ze naar de jongens. Ze was er zeker van dat als ze Heleen gewoon wakker had gemaakt en dan was vertrokken uit de kamer, Heleen zich gewoon zou hebben omgedraaid en verder zou hebben geslapen. Ze maakte met het sleuteltje Jasper los uit de fixatieband en droeg hem als eerste naar de auto. Ze moest even haar best doen om de nog steeds slapende Jasper goed vast te zetten in de kinderstoel maar uiteindelijk had ze alle gordels goed gesloten en was alles aangespannen zoals het hoorde.
Kathy ruimde vervolgens de fixatieset op, stopte alles in de bewaartas en lette goed op dat het sleuteltje nog steeds aan haar sleutelbos hing. Nadat ze dat gedaan had sloot ze de zak en bracht deze ook naar de auto. Kathy ging opnieuw naar binnen en stuurde Heleen met haar hoofdkussen door naar de auto, en tenslotte nam ze Dries op uit bed en zette hem ook vast in zijn autostoel. Ze spreidde nog dekentjes uit over Heleen, Jasper en Dries. Dries was overal doorheen geslapen, Heleen installeerde zich om verder te slapen, maar Jasper was ondertussen door de geluiden en de beweging van de rest klaarwakker geworden.
'Slaap maar verder.' fluisterde Kathy tegen Jasper. Ze blies voor haarzelf een hoofdkussen op; ze ging dadelijk ook weer wat slapen.
Koen was ondertussen in de keuken nog bezig geweest om de koelbox te vullen en vulde daarna een thermos met de koffie, die was doorgelopen.
Twintig minuten nadat de wekker was afgegaan zaten ze allemaal in de auto. Kathy stelde de GPS in en Koen startte de auto. Ze waren vertrokken!
Na tien minuten rijden schoot Kathy opeens recht overeind. 'De deur ben ik vergeten op slot te doen!' Twintig minuten na vertrek stonden ze weer bij hun huis. Kathy liep vlug een rondje door het huis om alle lichten en deuren te controleren. Ze keek ook naar de gas maar uiteindelijk, moest ze bekennen, was terugkeren eigenlijk niet nodig geweest.
Net nadat ze het dorp uitreden zat Kathy opnieuw rechtop in paniek. 'De schoenen zijn niet mee, we hebben de kinderen naar de auto gedragen en ze niet meegenomen nadien.'
Koen zette de auto aan de kant en samen keken hij en Kathy rond of ze inderdaad niet mee waren.
Kort nadien stonden ze opnieuw thuis. Kathy haalde de schoenen van de kinderen en ging daarna weer voorin de auto zitten.
'Denk nog eens goed na Kathy. Nog iets?'
'De jassen, voor als het regent.' zei Kathy en ze liep nog een laatste keer heen en weer.
Koen downloadde ondertussen via zijn GSM de eigen inpaklijst die ze gemaakt hadden van de home-server af en toen Kathy weer zat bekeken ze alles nog eens punt voor punt. Ze wilden niet nog een keer heen en weer rijden.
Toen ze onderaan de lijst aangekomen waren, en Kathy nog het fototoestel was gaan halen, en nogmaals gecontroleerd had of ze de deur op slot gedaan had zette Koen opnieuw de auto in beweging. Ze waren al bijna een uur onderweg maar nog geen meter opgeschoven. Jasper was nog steeds klaarwakker en volgde stilletjes het hele gebeuren mee.
Even later op de snelweg genoot Jasper van de rust. De radio stond zacht op en verder was er enkel het zachte gebrom van de motor. Er was weinig verkeer dus Koen reed vlot op cruisecontrol verder over de weg. Er waren maar sporadisch tegenliggers die de rust verstoorden door met hun koplampen de auto binnen te schijnen.
Terwijl Jasper van het landschap buiten genoot zag hij dat de lucht minder donker begon te worden. Hij volgde de kleurenpracht die een opkomende zon teweegbracht met de verschillende tinten van paars tot roze die de wolken kleurden. Jasper genoot van het voorbijgaande landschap waar steden werden afgewisseld met dorpen en daartussen velden, bossen en boerderijen.
Koen had wel gezien dat Jasper wakker was, maar iemand verplichten om te slapen gaat niet. Jasper hield zich rustig en stoorde niemand anders. Koen liet zijn blik regelmatig via de achteruitkijkspiegel afdwalen naar Jasper en gaf hem dan een knipoog. Wanneer Jasper dat zag gaf hij steevast een knipoog terug.
Het was niet alleen omdat Jasper wakker was dat Koen af en toe keek, hij keek ook omdat het een ongewoon beeld was. Jasper zat de hele tijd met zijn nieuwe fopspeen in zijn mond.
Tijdens het rijden werd het voor hen grijzer in plaats van lichter. Het duurde niet lang voor de regen en hagel met veel lawaai op de auto kletterden en de rest van de inzittenden ook wakker werden. 'Met dat lawaai zal niemand nog kunnen slapen. Binnen tien kilometer is er een stopplaats. We zullen daar even pauze nemen, dan trekken we de kinderen hun kleren aan, ontbijten we en dan zal ik even rijden,' zei Kathy tegen Koen.
Koen knikte dat het goed was. Hij was volop gefocust op de weg voor hem; met de zware regen was het zicht beperkt geworden. De kinderen hadden gehoord dat ze een stop gingen doen en Heleen en Dries begonnen hun schoenen aan te doen. Doordat Jasper stevig vastzat in de kinderstoel kon hij niet de bodem van de auto bereiken, waar zijn sandalen lagen.
Tien kilometer verder en negen minuten later zette Koen richtingaanwijzer aan en ging hij van de snelweg af. Het was een grote stopplaats waar je kon tanken, auto's elektrisch opladen, twee restaurants, een paar kleine winkels met diverse producten en een picknickplaats buiten en binnen. Nadat Koen geparkeerd had deden hij en Kathy zittend in de auto hun jas aan. Kathy stapte uit en opende het portier van Heleen om vlug een paraplu te nemen en boven de auto open te doen.
Toen Heleen uitgestapt was gaf Kathy de paraplu door aan haar. Heleen wandelde om de auto heen om Dries uit te laten stappen, terwijl Kathy de tassen verzamelde om te ontbijten en om Jasper en Dries zich om te laten kleden. Heleen nam zelf haar spullen
Koen, die gezien had dat Jasper niet bij zijn schoenen kon, nam Jasper op de ene arm en zijn sandalen en een andere paraplu in de andere arm en wandelde meteen richting het gebouw, om niet te lang in de regen te blijven staan.
Binnen aangekomen zocht Koen een bankje waar ze vrij konden zitten en eten, en zochten alle ontbijtspullen bij elkaar. Heleen zocht zelfstandig een plekje waar ze zich kon omkleden, Kathy ging met Dries en Jasper, die ondertussen zijn sandalen aan had, richting een verschoonruimte, sloot de deur af achter haar en begon de spullen klaar te leggen. Dries zijn kleren lagen bovenin de zak dus deze had ze meteen gereed. Toen Kathy de rugzak van Jasper openritste zag ze niet meteen kleren zitten. Ze probeerde eerst te kijken of ze ze zo vond, maar omdat ze die niet vlug zag zitten haalde ze Jasper zijn volledige rugzak leeg. 'Jasper, waar zijn je kleren?'
'Ik kreeg ze niet meer in de rugzak en ik heb ze daarom in de reistas gestopt. Mama had wel gezegd dat ik die in mijn rugzak moest doen, maar ik wist niet dat ik ze nu al nodig zou hebben, en daarom heb ik ze toch in de reistas gestoken.'
Kathy zuchtte en bekeek Jasper. 'Dan moet je maar in je pyjama ontbijten; daarna zien we wel weer verder. Is je luier erg nat?'
Jasper knikte. 'Een beetje denk ik.'
'Heb je er veel in geplast of niet?'
'Ik weet het niet goed. Elke keer dat ik voelde dat ik moest plassen heb ik het meteen laten lopen. Ik weet niet goed of het alles samen veel is of niet.'
Kathy rommelde weer in de zak van Dries; hier zaten ook al de spullen in voor de overnachting in het hotel, een schone luier, onesie en body, zowel voor Jasper als voor Dries, dus kon ze gemakkelijk een luier nemen. Deze zou ze straks wel aanvullen vanuit de auto.
'Kom er hier maar op,' zei Helga, terwijl ze Jasper op de verschoontafel tilde. 'Ik help eerst Dries uit zijn onesie, dan kan hij zich zelf aankleden. Daarna help ik jou, Jasper.' Dries zijn onesie werd opengeritst waarna Dries zich zelfstandig uitkleedde, luier uitdeed, zichzelf opfriste en gewone kleren aan deed.
Jasper werd neergelegd op de verschoontafel, zijn onesie werd uitgedaan tot aan zijn voeten, de body werd geopend, de vuile luier verwijderd en na een kleine opfrisbeurt werd er een schone luier aan gedaan.
Toen beide jongens volledig klaar waren zochten ze Koen en Heleen weer op.
'Jasper heeft zijn kleren voor vandaag en morgen in zijn reistas gestopt, halen we ze er uit?' vroeg Kathy.
Koen keek naar buiten; het was nog altijd hard aan het regenen. 'Jasper zijn reistas zit helemaal onderaan in de koffer van de auto. Als ik die er nu uit moet halen zal ik eerst een groot deel van de rest van de bagage moeten uitladen. Alles zou dan natgeregend worden. We zullen het op een andere stop doen waar het droog is.' zei Koen.
Kathy knikte en samen begon het gezin aan hun ontbijt. Toen iedereen klaar was met eten vertrokken ze naar de auto, waar deze keer Kathy plaats nam achter het stuur.
Dries hielp Jasper naast haar nog even met zijn sandalen uitdoen en de gordels vastmaken, en al vlug was het gezin weer onderweg.
Dries zette een film op en gaf een extra hoofdtelefoon door aan Jasper zodat hij ook mee kon genieten. Heleen pakte een boek om te lezen, maar probeerde ondertussen ook de film te volgen die Dries opgezet had.
Twee uur later, terwijl ze in de ochtendspits rond een grote stad stil stonden, kreeg Koen een paniekerig telefoontje van Helga.
'Bijna al Jasper zijn kleren liggen nog thuis op bed, hij heeft bijna niets mee op reis!'
Koen was even stil, hij wist niet wat te antwoorden. 'Wat bedoel je precies?' vroeg hij, nadat hij had proberen te begrijpen wat Helga zojuist gezegd had. 'Ik heb Jasper zijn valies toch in de auto gezet?'
'Ja, maar ik ging zonet op zijn kamer zijn bed opmaken, en onder zijn laken lagen veel kleren van hem verstopt. Ik had gisteren alles nagekeken wat hij had klaargelegd om mee te nemen, en dat had hij goed gedaan, maar het inpakken zelf heb ik hem alleen laten doen. Ik wilde zonet zijn lakens afhalen om te wassen, en toen merkte ik dat hij veel van zijn kleren hier thuis heeft achtergelaten.' vertelde Helga iets rustiger nu. 'Zijn jullie al ver? Kunnen jullie eventueel omdraaien om die spullen nog op te halen?'
'We zijn een hele tijd geleden de grens al overgestoken; als we nu omdraaien verliezen we veel te veel tijd.'
Koen, Kathy en Helga gingen verder in overleg. Er werd besproken welke opties er allemaal waren. Nu op de heenweg en terugweg in de auto gingen ze Jasper zo veel mogelijk in zijn pyjama laten. Morgen na aankomst in het huisje gingen ze een inventaris opmaken van wat Jasper nog had en eventueel nog nodig had. Helga beloofde dat ze alles wat Kathy en Koen kochten aan kledij terug zou betalen, en Koen en Kathy beloofden om het zo beperkt en goedkoop mogelijk te houden. Jasper had immers nog maar pas een hele set nieuwe kleren gekregen, zelfs meer dan nodig was.
Kort na het telefoontje hielden Kathy en Koen nog een stop, de auto werd volgetankt en de kinderen stapten ook even uit; ondertussen was het gestopt met regenen. Heleen en Dries maakten van de stop ook gebruik om even naar de wc te gaan. Voor Jasper was dat niet nodig, niemand zij er wat van dat hij zijn luier vrij gebruikte.
Bij het tankstation was er ook een klein winkeltje, waar Kathy een extra pak luiers kocht. Met dat Jasper nu onderweg extra luiers gebruikte, hadden ze te weinig mee.
Bij de auto trok ze het pak meteen open om een paar nieuwe luiers in de zak van Dries te stoppen.
Op reis gaan met de auto is meestal een saaie rit van punt a naar punt b, en ook nu was dat zo. Één film later waren ze aangekomen bij de volgende stop; deze keer was het tijd voor het middageten.
Koen had het voorbije stuk weer gereden, maar hij was moe van de korte nacht die hij had gehad. Hij reed met de auto naar een rustiger stukje van de parking en om te beginnen installeerde het gezin zich daar op een bankje, waar ze buiten een kleine picknick hielden. De regenbuien en de wolken hadden ze ondertussen weer achter zich gelaten en ze genoten van de zon. Het was voelbaar dat ze richting het zuiden reden; het was al heel wat warmer dan thuis. Vanaf de parking was te zien dat het verkeer op de snelweg stil stond, dus bleven ze liever nog op de parking staan waar ze konden rondlopen, dan dat ze allemaal vast in de auto stilstonden op de weg.
Nadat iedereen gegeten en gedronken had werd er in de schaduw van een boom een dekentje op de grond gelegd waarop Koen en Jasper, die beiden te weinig geslapen hadden, konden rusten.
Voordat Jasper kon slapen moest wel eerst zijn luier nog gewisseld worden. Er was op dat moment niemand in de buurt, dus werd het vlug op het dekentje buiten gedaan. De onesie ging uit, body open, snelle luierwissel en de body werd terug gesloten. Het was al redelijk opgewarmd en er werd vlug nog een dekentje over hem heen gelegd, de onesie opnieuw aandoen hoefde niet.
Kathy begon in een boek te lezen nu ze daar eindelijk eens tijd voor had, Heleen en Dries sloten aan bij een ander gezin dat verderop aan het voetballen was. In stilzitten hadden ze geen zin na de lange rit in de auto.
Kathy liet haar blik af en toe afglijden naar Jasper; hij zag er zo schattig uit, slapen in enkel de body en luier met een fopspeen in zijn mond. Ze wist wel dat ze het met Jasper over die fopspeen moest hebben, maar ze besloot om dat wat uit te stellen. Hij had er blijkbaar echt behoefte aan, zoveel dat hij die in zijn mond had.
Koen sliep niet lang; na twintig minuutjes stond hij alweer op, maar het slapen had wel veel deugd gedaan. Hij voelde zich heel wat fitter en zette zich naast Kathy om ook te lezen. Niet veel later zagen ze dat de file begon op te lossen en beslisten ze om hun reis voort te zetten.
De spullen werden zo goed als mogelijk opgeruimd, Dries en Heleen werden teruggeroepen en tenslotte was buiten enkel Jasper nog aan het slapen.
Voorzichtig nam Kathy het dekentje weg waaronder Jasper lag en vervolgens nam Koen Jasper op om hem in de auto te zetten. Het lukte hem zonder Jasper te wekken, en hij klikte de gordel mooi terug vast zodat Jasper helemaal vastgegespt zat in de auto. Het laatste dekentje waarop Jasper had gelegen werd nog opgevouwen en opgeborgen en het gezin nam plaats in de auto.
Kathy en Koen waren blij dat Jasper sliep, ze waren bezorgd geweest voor een lastige avond vanwege slaaptekort bij Jasper, maar waren er nu gerust op dat het wel beter zou gaan. Dries en Heleen keken samen naar een film terwijl ze verder richting Zuid-Frankrijk reden.
Er was nog een laatste tussenstop in de namiddag. Jasper kreeg daar na een luierwissel zijn onesie weer aangetrokken terwijl Heleen en Dries naar de wc gingen. Heleen was helemaal teleurgesteld in de vuile stinkende openbare Franse wc's, waarbij je moet hurken, en Jasper was daarom blij dat hij een andere oplossing had.
De trip werd voortgezet en rond de tijd dat het avondeten was kwamen ze aan in het hotel. Heleen en Dries hadden beiden hun schoenen nog aan van de vorige stops, Jasper zat enkel in zijn onesie zonder sandalen. Om de voeten van de onesie niet vuil te maken droeg Koen hem mee en zo kwam het gezin samen aan de balie om in te checken.
'Il y a un problème monsieur' zei de hotelmedewerker aan de balie terwijl hij de boeking bekeek.
Koen keek verbaasd, hij snapte niet wat een probleem zou kunnen zijn.
De baliemedewerker draaide zijn scherm, zodat Koen en Kathy mee konden kijken. Hij wees aan dat er slechts voor vier personen was gereserveerd, Jasper stond niet tussen de gasten.
Koen verbleekte toen hij dat zag, en hij herinnerde zich hoe hij de reservatie van het jaar ervoor gekopieerd had en er toen niet bij had stilgestaan dat hij Jasper extra moest invoeren.
Koen vroeg of ze geen kamer van vijf konden krijgen in de plaats. De hotelmedewerker haalde de manager er bij en samen bekeken ze welke oplossingen er waren. Ze liepen de kamers langs, maar ze waren allen volgeboekt. Een vrije kamer was er niet meer te vinden.
De hotelmanager bekeek het gezin nog eens goed. Koen, Kathy, Heleen en Dries stonden er allemaal met hun kleren aan. Het contrast tussen Dries en Jasper, die door Koen gedragen in een onesie met voetjes zat, met een fopspeen in zijn mond en zijn hoofd te rusten had gelegd op Koen zijn schouder heel groot.
De manager hoefde niet lang na te denken over een oplossing. Ze gingen voor Jasper nog een bedje bijplaatsen op de kamer. Voor de brandveiligheid mocht het eigenlijk niet, maar hij ging voor deze ene keer een oogje dichtknijpen.
Koen moest bijbetalen voor de extra persoon die zou blijven slapen en ook de reservatie voor de terugweg werd meteen in orde gebracht door de eerste baliemedewerker.
Ze gingen samen door naar het hotel-restaurant en samen genoten ze van een kleine maaltijd. Na het eten haalden ze de bagage voor deze nacht uit de auto en gingen op zoek naar hun kamer.
Bij het binnenkomen zagen ze meteen het vijfde bed voor Jasper. Het was een opvouwbaar babybed! Rondom was er allemaal gaas en binnenin lag een dunne matras.
Het was een vermoeiende dag geweest voor Jasper; hier had hij echt geen zin in en hij begon moeilijk te doen. 'Hier wil ik niet in slapen.' zei hij met tranen in zijn ogen. 'Ik ben geen baby!'
Het voelde voor Jasper aan alsof ze hem bewust in dit parket gebracht hadden om met hem te kunnen lachen.
Kathy herkende de vermoeidheid van Jasper en begreep vlug dat daar het grote probleem lag. Ze nam Jasper op de schoot en troostte hem: 'Jasper, ik begrijp dat je hier geen zin in hebt, maar we hebben wel een oplossing nodig voor vannacht. We kunnen nu echt niet meer naar een ander hotel beginnen te zoeken waar ze wel plaats hebben voor vijf, en dit hotel is ook al betaald.
'Maar ik ben geen baby!' snikte Jasper tussen zijn tranen door.
Kathy wreef troostend over zijn rug, nam de fopspeen vast die aan het lintje van zijn onesie hing en stak dat in Jasper zijn mond. 'Zo zien we jou ook helemaal niet, dat weet je toch Jasper?'
Jasper knikte van ja, praten met de fopspeen in zijn mond was moeilijk.
'Als je nu eens in ons grote bed gaat liggen totdat je slaapt, en als wij ook gaan slapen verleggen we je naar het kleine bed. Is dat goed?
Jasper gaf al knikkend zijn akkoord. Koen en Heleen gingen meteen aan het werk om alles klaar te maken voor de nacht en de volgende ochtend. Kathy hield Jasper nog even op de schoot tot hij helemaal gekalmeerd was en de rust was teruggekeerd. Dries ondertussen maakte zichzelf ook klaar om te gaan slapen. Het was ook aan hem te zien dat hij moe was.
Koen maakte de fixatieset eerst vast aan het tweepersoonsbed maar dat lukte niet goed. Na overleg met Jasper en Heleen maakte hij het tijdelijk vast aan het bed van Heleen, Jasper zou daar in slaap vallen in plaats van het grote bed.
Nadat alles in orde was werden Dries en Jasper te rusten gelegd. Heleen en Kathy lazen op het terras nog even een boek en Koen keek vlug zijn mails na van zijn werk en beantwoordde de drie belangrijkste.
Korte tijd later was Jasper al aan het slapen. Koen maakte de fixatiebanden los, legde Jasper in het babybed, dekte hem toe en verwijderde de fixatieset zodat ook Heleen kon gaan slapen.
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Neem gerust alle tijd die je nodig hebt, het hoeft echt niet 1-2-3 zoef-zoef af te zijn hoor.
Plus, als je er toevallig langer over doet, kan je eventueel ook checken op foutjes hier en daar, zoals ik dat tegenwoordig steeds vaker probeer te doen. (Ookal schrijf ik laatste tijd vooral veel ABDL-gerelateerde fanfiction buiten deze site, maar ja ook bij mij is dus mijn schrijversbloed nog lang niet verdwenen.)
Verder blijft dit een supergeweldig verhaal en lees ik, hoe snel het volgende hoofdstuk ook mag verschijnen, graag meer!
-Sayori
Plus, als je er toevallig langer over doet, kan je eventueel ook checken op foutjes hier en daar, zoals ik dat tegenwoordig steeds vaker probeer te doen. (Ookal schrijf ik laatste tijd vooral veel ABDL-gerelateerde fanfiction buiten deze site, maar ja ook bij mij is dus mijn schrijversbloed nog lang niet verdwenen.)
Verder blijft dit een supergeweldig verhaal en lees ik, hoe snel het volgende hoofdstuk ook mag verschijnen, graag meer!
-Sayori
toet
Superlid
Dank je wel voor het fijne compliment
Het is in periodes dat ik het druk heb of meer tijd heb. Maar zolang ik er van geniet schrijf ik verder, en fijne reacties kunnen echt wel motiveren.Neem gerust alle tijd die je nodig hebt, het hoeft echt niet 1-2-3 zoef-zoef af te zijn hoor.
Plus, als je er toevallig langer over doet, kan je eventueel ook checken op foutjes hier en daar, zoals ik dat tegenwoordig steeds vaker probeer te doen. (Ookal schrijf ik laatste tijd vooral veel ABDL-gerelateerde fanfiction buiten deze site, maar ja ook bij mij is dus mijn schrijversbloed nog lang niet verdwenen.)
Verder blijft dit een supergeweldig verhaal en lees ik, hoe snel het volgende hoofdstuk ook mag verschijnen, graag meer!
-Sayori
Dank je wel, ik ben benieuwd wat jou aanspreekt in dit verhaal.Weeral schitterend vervolg van dit verhaal
En neem je tijd voor vervolg van dit verhaal
Dank je wel
Ik vind het fijn om te horen dat je er al zo van genoten hebt. Ik ga mijn best doen om je niet teleur te stellen in komende delen.
Beste heer of dame toet ik ben dan wel geen verhaal schrijver maar een echte verhaal lezer maar er zijn hier best wel veel goede verhaal vertellers hier in ons midden op deze seit en ik heb enorm veel respekt voor de schrijvers en ook ik vindt dit een leuk verhaal en hoop vurig dat het eindpunt nog lang niet in zicht is en dat wij als lezers jasper zien opgroeien tot een volwassen man mvg jjcvdk
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Geweldig weer hoop dat het op het definitieve adres wel klopt
Joepie2022
Nieuw lid
Hopelijk snel weer een vervolg ik verheug me erop
toet
Superlid
Ik ben weer uit vakantie en ik heb wat klaar staan voor jou. Het komt er vandaag aan.
toet
Superlid
Deel 26
Dries werd 's morgens wakker doordat zijn mama aan het rommelen was op de kamer. In het schemerlicht kon hij gemakkelijk zien dat ze bezig was met kleren en andere spullen voor de komende dag klaar te leggen; ze had haar eigen slaapkledij al uit en had gewone kleren aan. Vanuit de badkamer hoorde Dries water kletteren van een douche. Hij zag dat Heleen en Jasper nog lagen te slapen, dus trok hij de correcte conclusie dat zijn vader zich aan het wassen was.
'Blijf nog maar even lekker liggen totdat Papa klaar is met zich te wassen,' fluisterde Kathy naar Dries, toen ze zag dat hij rechtop ging zitten. 'dan kan je er daarna ook onder.'
Dries knikte en ging weer liggen. Vanop zijn bed kon hij gemakkelijk naar Jasper kijken die zich omdraaide in zijn slaap. De fopspeen zat niet meer in zijn mond maar lag naast hem op zijn hoofdkussen, deze was wel nog verbonden met het lintje aan de onesie. Dries zag ook dat Jasper weer het deken van zich afgeschopt had en deze aan zijn voeten lag. Met de airco die op de kamer aanwezig was, was het er niet te warm en Dries was blij dat hij wel zijn deken over zich heen had liggen.
De deur naar de badkamer ging open en er viel een streep licht over Jasper. Dit was blijkbaar het laatste dat nodig was om hem wakker te maken, want Dries zag dat zijn ogen open gingen.
Jasper keek slaperig rond, trok het deken terug over hem en stak de speen in zijn mond. Jasper keek naar Koen, die aangekleed maar met natte haren uit de badkamer tevoorschijn kwam.
'Kom Dries, het is jouw beurt' zei Kathy zachtjes om Heleen nog niet wakker te maken.
Kathy nam Dries mee naar de badkamer, hielp hem om zijn slaapkleren uit te trekken en liet hem zelf zijn plan trekken onder de douche. Toen Dries begonnen was met zich te wassen kwam ze naar Jasper. 'Klaar voor een nieuwe dag?' vroeg ze aan hem.
Jasper knikte van ja. Kathy tilde Jasper uit het bedje en nam hem ook mee naar de badkamer. Ze maakte de fopspeen los van de onesie en legde die even aan de kant. Vervolgens hielp ze ook hem uit zijn slaapkleren en stuurde hem mee onder de douche bij Dries, die bezig was zich te wassen.
Kathy had op bed drie stapeltjes kleren klaargelegd voor de kinderen. Voor Heleen een setje ondergoed, een rokje en topje, voor Dries een onderbroek, T-shirt en short en voor Jasper een schone luier, body en onesie. Jasper zijn stapeltje maakte ze compleet door er de fopspeen bij te leggen. 'Ik zal het vanavond of morgen wel bespreken met Jasper dat het slecht is voor zijn tanden.' bedacht ze bij zichzelf. Een dagje meer zou geen kwaad kunnen.
Toen eerst Dries en vervolgens Jasper de badkamer uitkwamen, gewassen en gedroogd maar met een handdoek rond zich gewikkeld voor de warmte, maakte Koen ook Heleen wakker.
'Goedemorgen, tijd om op te staan.' zei hij, terwijl hij haar voorzichtig bij de schouder schudde.
Een gemompel dat klonk als 'Goeiemorgen' kwam als antwoord vanonder het deken waar Heleen lag. Kathy opende ondertussen de gordijnen en liet zo het daglicht de kamer binnenstromen. Ze gaf Heleen het stapeltje kleren dat ze voor haar had klaargelegd en dirigeerde haar naar de badkamer. 'Als je klaar bent met je te wassen gaan we meteen ontbijten, daarna onze spullen ophalen en dan reizen we door.' Deze boodschap van Kathy maakte dat Heleen voldoende gemotiveerd was om niet te treuzelen. In een rustig maar constant tempo maakte ook zij zich klaar.
Koen nam Jasper bij zich. 'We hebben een schone luier, body en onesie voor je klaargelegd omdat we niet bij je kleren in de auto kunnen. Als we alles hebben uitgepakt in het vakantiehuisje bekijken we wat je wel en niet mee hebt, en dan kunnen we je omkleden naar gewone kleren. Ga hier maar liggen, dan doe ik jou de luier om.'
Jasper ging liggen op het bed en Koen hielp hem met aankleden: luier om, body aantrekken en onesie aan. Deze onesie had geen voetjes en de rits was gewoon vooraan. Er stonden allemaal raceauto's op getekend.
Tenslotte maakte Koen de fopspeen vast aan de onesie en liet hem gewoon naar beneden hangen.
Kathy ruimde de kamer verder op, ze deed alle vuile kleren van de vorige dag in een zak en zette al hun spullen samen klaar, zodat ze na het eten vlot konden vertrekken.
Jasper en Dries stonden ongeduldig te wachten bij de deur, maar Heleen had wat meer werk om zich ook te wassen. Toen ze uit de badkamer kwam waren ze blij omdat ze dachten dat ze meteen zouden kunnen vertrekken, maar Heleen moest eerst haar haar nog borstelen. Kathy nam nog de tijd om een vlecht te maken in Heleen haar haar, maar uiteindelijk was zij ook klaar.
Samen wandelde het gezin door de gangen van het hotel richting de lift om vervolgens naar het restaurant te gaan.
Ze moesten even wachten bij de ingang van het restaurant voor ze konden plaatsnemen. De ober aan de balie keek nog even de naam en de kamernummer na, en vervolgens werd er een tafel aangewezen.
Het was Jasper opgevallen dat hij onderweg naar het restaurant redelijk wat aandacht kreeg van onbekende mensen. Er werd veel naar hem geglimlacht, hij kreeg een aantal aaitjes over zijn hoofd, en Koen en Kathy werden aangesproken om te vertellen dat hij zo schattig en mooi was.
Het was allemaal positieve aandacht en Jasper genoot er wel van. Thuis was hij ook de kleinste, maar daar werd er door Gert op hem neergekeken; hier was het net het omgekeerde. Dries ervoer het ook allemaal als fijn. Dat iedereen zo positief naar Jasper keek maakte hem wat trots. Het was immers zijn beste vriend, en als hij en Jasper geen vrienden waren geweest had Jasper dit nooit kunnen meemaken.
Het ontbijt was een groot buffet waar ze konden nemen wat ze wilden en hoeveel ze wilden. Kathy en Koen keken wel streng toe dat ze niet overdreven met alles wat ze op hun bord laadden. Ze mochten immers bijhalen zo vaak als ze wilden. Ze wilden niet dat de kinderen eten verspilden door te veel mee te nemen en dat dat dan uiteindelijk werd weggesmeten.
Tijdens het eten liet Jasper kleine beetjes plas lopen. Hij ging toch een hele dag een luier aanhebben dus deed hij niet de moeite om alles op te houden. Vanaf hij aandrang voelde ontspande hij zich meteen.
Nadat iedereen klaar was met eten gingen ze terug naar de kamer. Iedereen poetste zijn of haar tanden, ze gingen naar de wc als voorbereiding op een volgende lange autorit en ook Jasper zette zich op de wc voor nummer twee.
Nadat Jasper klaar was werden zijn billen nog even opgefrist door Kathy en kreeg hij een schone luier aan.
Kathy stak in Jasper zijn rugzak verschoondoekjes en vier schone luiers uit het pak, voor gemakkelijk aan de spullen te kunnen wanneer Jasper onderweg een nieuwe verschoonbeurt nodig had.
Jasper werd door Heleen in de autostoel geholpen en vastgezet.
Jasper nam zijn knuffel uit zijn rugzak en ontspande zich voor het volgende deel van de etappe.
In de auto besloten de kinderen om samen eerst nog een paar spelletjes te spelen voor ze een film opzetten.
Het was warm en zomers weer in Frankrijk, de zon scheen hard en het temperatuurverschil met thuis was aanzienlijk. Bij een grote stop 's middags bezocht iedereen eerst de wc. Jasper kreeg ook een schone luier aan; er was een aparte verschoonruimte waar Kathy dat rustig kon doen. Dries besloot omwille van de warmte zijn T-shirt uit te doen en enkel in zijn short rond te lopen en te picknicken. Jasper twijfelde over wat hij ging doen. De onesie en body samen waren twee lagen en toch wat warm om in rond te lopen, maar om zijn onesie ook uit te doen en enkel in body en luier rond te lopen voelde ongemakkelijk.
Hij besloot om aan tafel een compromis te maken: hij opende de onesie en deed deze uit tot aan zijn middel. Rond zijn middel maakte hij een knoop in de mouwen van de onesie zodat ze op deze hoogte bleven hangen. Blij met deze oplossing genoot hij zittend aan tafel samen met de rest van het gezin van de picknick.
Na het eten speelden Koen, Dries en Heleen een tikspel rond de tafel, terwijl Kathy al de spullen opruimde. Jasper wilde niet meespelen omdat het te warm was om de onesie weer helemaal aan te doen, maar hij het ook niet zag zitten om te lopen met de onesie vastgeknoopt om zijn middel: dat zou niet goed lukken dacht hij. Om met de onesie uit te spelen en enkel in body wilde hij niet want daar schaamde hij zich toch voor.
Hij volgde wel geboeid het spel en moest lachen bij alles wat gebeurd. Hij leefde helemaal op in het spel en toen Heleen zich naast Jasper verschool om daarna weg te spurten van Koen dook Jasper ook uit de weg.
Kathy merkte dat Jasper wel zin had, maar een klein zetje nodig had om mee te spelen. De pijpen van de onesie waren breed genoeg om over de sandalen te kunnen uittrekken en Kathy had dat dan ook in geen tijd gedaan. 'Pas op, Dries komt aangelopen.' fluisterde Kathy in zijn oor toen ze klaar was. Dit was voldoende voor Jasper om gillend weg te lopen en zich mee in het spel te storten. Een half uurtje later, nadat iedereen zich fysiek uitgeput had, riep Kathy iedereen toe dat het tijd werd om de reis verder te zetten. Iedereen zette zich op zijn stoel, waarbij Jasper opnieuw door Heleen werd vastgegespt. Kathy had de fopspeen van de onesie losgemaakt en klikte deze vast op Jasper zijn body. 'Dat kan wel wachten tot morgen, met hem over zijn fopspeen praten.' dacht ze toen ze de fopspeen in Jasper zijn mond duwde en hij er gretig op begon te sabbelen.
Kathy was vertederd door het beeld dat ze voor zich zag van Jasper.
Laat in de middag sloeg Koen van de snelweg af en reed de oprit op van het vakantiedomein. 'Blijven jullie maar even in de auto zitten, dan haal ik de sleutel op.' zei hij, terwijl hij op de parking de motor stil legde. Koen wandelde naar binnen om daar alles te regelen.
Kort daarna kwam hij echter terug naar de auto, 'Ze hebben een nieuw systeem sinds vorig jaar: we moeten ons allemaal persoonlijk aanmelden, en we krijgen bandjes rond de arm voor de volledige periode dat we hier zijn om te bewijzen dat we gereserveerd hebben.'
Jasper stapte uit en nieuwsgierig keek hij rond om zoveel mogelijk te kunnen zien. Kathy hielp hem naast de auto vlug met zijn onesie aan te trekken. Terwijl Kathy bezig was passeerden er een aantal mensen. Jasper voelde zich wat opgelaten en gespannen met hoe de mensen hem zouden zien. Hij zag dat ze wel even in hun richting keken, maar niet speciaal langer dan normaal; ze keken wel, maar zonder hem echt te zien.
Toen Jasper merkte dat hij niet speciaal opviel kalmeerde hij en liet hij zich vlot verder helpen door Kathy, zodat ze allemaal samen naar de receptie konden gaan.
Bij de receptie zelf duurde het niet lang. De reservering werd langsgelopen en nagekeken, ze kregen een sleutel van het vakantiehuis, en een kleine infobundel. Op een kaartje werd het vakantiehuis en een paar faciliteiten van het domein aangeduid en tot slot kreeg iedereen nog een stoffen bandje rond de arm gekneld. Voor Koen en Kathy was dat een blauw bandje, Heleen werd als tiener gerekend en kreeg een groen bandje, Jasper en Dries kregen als kinderen een rood bandje, telkens met de naam van het vakantiedomein er op.
Ze stapten allemaal weer de auto in en reden langzaam door het domein op zoek naar het huisje. Ze volgden de pijlen en keken ondertussen naar de kaart om te volgen waar ze zaten. Nadat ze het zwembad en een speeltuin voorbij gereden waren kwamen ze uit bij het huisje.
Koen parkeerde voor de ingang en de kinderen keken blij omhoog naar het huisje.
'Is dat ons huisje, Papa?' riep Dries enthousiast uit. Iedereen stapte uit. Voordat Koen de deur van het huisje had opengedaan hadden Dries en Jasper de glijbaan van het terras naar de weg al uitgetest. Grandioos!
Dries en Jasper renden naar de deur zodra ze zagen dat Koen de deur had geopend. Samen ging het gezin door het huis om alles te bekijken. Na de voordeur was er een klein halletje dat uitkwam op de woonkamer, een wc en de badkamer. De kinderen keken met grote ogen naar de inrichting van het huisje. Het viel hen meteen op dat dit huisje van alles voorzien was om er een fantastische en avontuurlijke vakantie van te maken.
In de badkamer sprong meteen de versiering in het oog. De kaders rond de spiegels leken op de patrijspoort van een schip, rondom het bad waren er allemaal levensechte vissen en waterplanten afgebeeld, en naast de deur zag de muur er precies uit als het interieur van een duikboot. Ze konden over de buizen hun handdoeken te drogen hangen en er was zelfs een periscoop aangebracht. Dries keek er eerst door, daarna Jasper, en tenslotte wilde ook Heleen weten wat er te zien was. Door de periscoop zagen ze in de verte een eilandje liggen met een piratennest, hagelwitte stranden, palmbomen en een rokende vulkaan.
De woonkamer en de keuken waren aangekleed als een middeleeuwse herberg en gelagzaal, boven het fornuis was een prachtige dampkap gemaakt. Ze ontdekten later dat zelfs het bestek extra versiering had.
De volgende deur die ze openden leidde naar de slaapkamer voor Koen en Kathy. Deze was niet uitbundig aangekleed maar toch nog stijlvol ingericht.
Het trok de kinderen niet veel aan en ze gingen verder op ontdekkingstocht.
De volgende kamer had twee enkele bedden tegenover elkaar staan. Tussen de bedden was er een ladder naar boven aangebracht die uitkwam op een klein platform. Op de kamer was er ook nog een brandweerpaal waarlangs je terug naar beneden kon. Jasper was al halverwege naar boven geklommen voor hij teruggeroepen werd door Koen. 'Eerst gaan we nog de laatste kamer bekijken, dan alles uit de auto halen en daarna mag je gaan klimmen en spelen.'
Met gebogen hoofd en hangende schouders ging Jasper terug naar beneden.
Dries was ondertussen al naar de laatste kamer. 'Waauw!' riep hij uit. Hier stond nog een enkel bed tegen de muur dat helemaal was omgebouwd tot een schip. Er lag een kleine matras diep op de bodem van het schip. Heleen zou er niet meer in passen, Dries net nog wel en Jasper gemakkelijk. De wanden rondom waren nogal hoog en daarom was er aan de zijkant in de romp van het schip een deurtje aangebracht dat naar buiten toe draaide en eenvoudig was afgesloten met een grendel aan de buitenzijde.
'Ik wil in dit bed slapen!' zeiden Jasper en Dries ongeveer gelijktijdig.
Koen en Kathy bekeken het nog eens goed; dat moest dat juniorbed zijn waarover ze op de site hadden gelezen.
Terwijl Jasper en Dries het bed verder bewonderden keken Koen en Kathy verder rond op de kamer. Er stond tegen de andere muur een grote luiertafel, en verder was hier nog een klimnet naar een platform boven gemaakt. Het leek bijna net als de touwen die richting een kraaiennest van een piratenschip gingen.
Jasper en Dries stonden even te kibbelen en keken daarna hun ouders aan. 'We willen allebei op deze kamer slapen.' zocht Dries steun bij zijn ouders om dit meningsverschil te helpen beslechten.
'Als we die luiertafel nu eens naar de andere kamer doen en een bed naar hier verhuizen.' stelde Koen voor. Ook met het idee dat Heleen dan haar eigen kamer had om te slapen, zodat als ze een rust of privémomentje nodig had, ze dat gemakkelijk kon opzoeken.
'Jij en Jasper kunnen dan om beurten in het schip slapen en in het gewone bed.' vulde Kathy aan.
'Mag ik eerst in het schip slapen mama?' vroeg Dries daar meteen op.
Jasper keek wat bedrukt, hij kreeg er geen woord tussen.
'Nee Dries, Jasper is onze gast, hij mag als eerste, jij mag morgen.'
Jasper zijn glimlach verraadde hoe hij er over dacht.
Iedereen vond dit een goed idee, behalve Dries die als eerste in het schip had willen slapen maar wel begreep dat er een compromis gemaakt moest worden, en zodoende waren de kamers vlug verdeeld. De verhuis van het bed en de luiertafel werd als eerste gedaan en nadien werd de auto leeg gehaald. Het leek wel alsof dat het ervoor gemaakt was om gemakkelijk te kunnen verhuizen, want onderaan het bed en de luiertafel waren er wieltjes aangebracht.
Heleen, Jasper en Dries laadden alles uit en brachten dat tot aan het huisje. Hierbij deed Heleen de zwaarste stukken en Jasper en Dries de kleinere of lichtere stukken. Soms maakten ze zakken of tassen open om zware stukken per stuk naar binnen te dragen.
Koen bracht alles rond van aan het terras tot de ruimte waar de bagage hoorde en Kathy sorteerde alles weg in de kasten.
Ze zuchtte toen ze de zak van Jasper zag verschijnen. Die liet ze nog even gesloten staan, ze vermoedde dat dat rampzalig zou zijn en stelde het daarom uit tot ze klaar was met al de rest.
Nadat de auto volledig leeggehaald was deden Jasper en Dries een grondigere verkenning van het huisje. Nadat ze op een platform in een kamer gekropen hadden, merkten ze dat er hier een klein schuifdeurtje was dat rechtstreeks leidde naar het platform in de andere kamer en een tweede schuifdeurtje leidde via een kruipgangetje door de woonkamer eveneens naar de andere kinderkamer. In de woonkamer was er ook een platform aangebracht met daarboven een koepel. Als ze hun hoofd daar door staken konden ze over het park naar de andere huisjes kijken. Hun fantasie werd door de vele mogelijkheden geprikkeld en al vlug waren de kinderen tijdens hun ontdekkingstocht in een spel verwikkeld.
Heleen was ondertussen begonnen haar eigen spullen uit te pakken. De jongens liepen wel door haar kamer om de platforms op en af te klimmen, maar ze stoorden Heleen niet.
Ze nam rustig haar tijd om alle spullen mooi te schikken en er voor te zorgen dat ze een thuisgevoel creëerde.
Terwijl Kathy de verschoonspullen opborg op de kamer van Heleen - daar was immers de verschoontafel naartoe verhuisd - riep ze Jasper bij zich. 'Tijd om je een propere broek te geven.'
Jasper kwam bezweet aangelopen en bleef nieuwsgierig bij de verschoontafel staan. De commode was gemaakt uit steigerhout. Hij had in het midden een open schap en daaronder laden; langs beide zijden was er telkens een deur. Hij had wel al eens een verschoontafel gezien op andere plaatsen maar een groot model als dit hier nog niet. Het was niet speciaal breed of hoog maar vooral lang, er pasten net twee verschoonkussens achter elkaar op.
Kathy nam Jasper vast en legde hem neer op de tafel. Ze maakte het fopspeenlint los en legde dit en de speen aan de kant. 'Doe nu maar even zonder, je hebt hem al lang in gehad.' Ze ritste de onesie open en hielp hem er volledig uit.
'Ik heb nog niet kunnen nakijken wat en hoeveel kleren je mee hebt, dat doe ik hierna, dus voor de zekerheid tot ik gezien heb wat je mee hebt houd ik je nog even in je onesie. Goed?'
'Ja, dat is goed' antwoordde Jasper terwijl hij rond aan het kijken was op de kamer. Het verschoonritueel ging rustig verder en nadat ze de body sloot hief ze Jasper van de commode af. Jasper was nog steeds aan het zweten van het spelen en rondrennen, en met de onesie aan zou hij het weer veel te warm krijgen.
'Dank je wel Mevrouw.' zei Jasper terwijl hij wegstoof.
'Wacht nog evcn,' zei Kathy, maar Jasper had het niet meer gehoord. Kathy liet hem gaan en besloot om eerst alleen aan de bagage van Jasper te beginnen. Ze ging naar de kamer van Jasper en Dries en ritste daar de reistas open.
Stuk voor stuk haalde ze de kledingstukken uit de reistas en sorteerde ze weg in een kast. Heel vlug kwam ze aan de andere spullen zoals de handdoeken, het zwemgerief, de schoenen en de spelletjes.
Ze begreep nu wel waarom Jasper zo weinig kleren mee had; hij had gewoon veel te veel andere spullen meegenomen.
Ze bekeek de kleren en probeerde in gedachten combinaties te maken. Er waren genoeg kleren voor maar vijf dagen, behalve de onderbroeken waar er maar drie stuks van waren. Jasper kennende moesten al zijn kleren meestal na één dag spelen al allemaal in de was.
Terwijl Kathy de laatste restjes opruimde en wegzette wandelde Koen naar de receptie met twee vragen. Waar is de wasserette en waar kunnen er dringend kleren gekocht worden?
Aan de receptie lachten ze vrolijk om Koen zijn verhaal. Behulpzaam haalde de medewerker een folder en een kaartje tevoorschijn om de verschillende opties langs te lopen. Er waren wel wat winkels in de onmiddellijke omgeving van het vakantiedomein, maar dat waren bijna alle dure designerwinkels. Wat wel een goedkope optie was, was de markt morgen voormiddag, waar ook heel wat kleren verkocht werden. Dankbaar informeerde Koen verder naar de optie om ter plaatse kleren te wassen. Deze was er jammer genoeg niet, er was een probleem met de afvoer van de wasserette, maar als compensatie kreeg Koen wel een bon aangeboden om met het gezin éénmaal gratis te gaan eten in het restaurant.
Nadat Koen terug was van de receptie rustten ze nog even uit voor het tijd was om te gaan eten. Kathy vond het jammer van de wasserette die gesloten was, dat maakte het voor Jasper zijn kleren wat moeilijker, maar ze was wel blij met de bon voor het restaurant. Omdat ze nog niet wist wat ze morgen wel of niet gingen vinden van kleren ging ze hem de rest van de dag in de onesie laten rondlopen.
Koen en Kathy genoten er van om naar het restaurant te kunnen gaan en niet zelf te hoeven koken vandaag. Het was allemaal al druk genoeg geweest, de reis en het uitpakken samen. Jasper kreeg zijn onesie weer aan en samen ging het gezin naar het restaurant. Het was een restaurant in buffetformaat. Bij het binnenkomen werd de bon aanvaard, de polsbandjes werden gecontroleerd en het gezin kreeg een tafel toegewezen, waarna ze allemaal aanschoven en met veel smaak hun borden vol schepten en leeg aten.
Het eten nam zijn tijd in beslag. Nadat het gezin terug naar het huisje gekeerd was, werd er met zijn vijven nog een gezelschapsspelletje gespeeld, waarna het tijd was voor Dries en Jasper om te gaan slapen. Jasper was opgewonden bij het idee om in het schip te mogen slapen. Dries was er jaloers op, maar hij kreeg de belofte dat het de volgende nacht zijn beurt zou zijn.
Dries kleedde zich zelfstandig uit en ging daarna naar de kamer van Heleen, waar de verschoontafel stond. Kathy was daar al bezig met Jasper om hem een schone luier aan te doen. Kathy eindigde de verschoonbeurt door de fopspeen terug te bevestigen aan zijn onesie.
Nadat beide jongens nog hun tanden hadden gepoetst werden ze door Koen in bed gelegd.
'Dries, vannacht slaapt Jasper in het schip, maar morgen wisselen jullie van bed en kan jij er ook een keertje in slapen, goed?'
Dries knikte, hij was blij met deze oplossing zodat ze toch allebei van het speciale bed konden genieten.
Koen deed de bedrand open met de grendel en liet Jasper binnenstappen. Nadat hij Jasper nog welterusten had gewenst en had toegedekt sloot Koen de deur weer, schoof de grendel dicht en gaf hem de zuigfles water aan. Jasper nam vlug een slokje en zette deze daarna rechtop naast zijn hoofdkussen.
Zodra Koen uit de kamer was stond Jasper op om zijn bed nog eens te verkennen. Hij liet zijn handen langs de buitenkant van het bed rondgaan en tastte met zijn hand naar de grendel totdat hij deze gevonden had. Jasper schoof hem zelf een keer open en terug dicht. Gerustgesteld dat hij niet echt opgesloten was vleide hij zich neer om te slapen, met hopelijk dromen van grote avonturen.
Koen ging zitten in de woonkamer naast Kathy, die rustig een boek zat te lezen.
'Ik ben zo blij dat de kinderen geen probleem maken van het bed op hun kamer. Op hotel was dat kinderbed een probleem en hier vechten ze er bijna om.'
'De aankleding doet veel,' antwoordde Kathy met een grote glimlach, 'Als het een doodgewoon spijlenbed was geweest, dat gemakkelijk herkenbaar was geweest als kinderbed, was het een groot probleem geweest.'
Zowel Heleen, Kathy en Koen gingen, voordat ze zelf in bed kropen, nog een keer kijken bij Dries en Jasper. Vertederd keken ze elk om beurten neer op Dries en Jasper, die diep in slaap lag met de fopspeen in de mond. Elk apart dekten ze Jasper terug toe maar dat had niet kunnen voorkomen dat hij uiteindelijk zelf ook in het midden van de nacht een keertje wakker was geworden omdat hij zichzelf had bloot gewoeld. Het was 's nachts flink afgekoeld en het vakantiehuisje was onvoldoende geïsoleerd om de koude buiten te houden.
Dries werd 's morgens wakker doordat zijn mama aan het rommelen was op de kamer. In het schemerlicht kon hij gemakkelijk zien dat ze bezig was met kleren en andere spullen voor de komende dag klaar te leggen; ze had haar eigen slaapkledij al uit en had gewone kleren aan. Vanuit de badkamer hoorde Dries water kletteren van een douche. Hij zag dat Heleen en Jasper nog lagen te slapen, dus trok hij de correcte conclusie dat zijn vader zich aan het wassen was.
'Blijf nog maar even lekker liggen totdat Papa klaar is met zich te wassen,' fluisterde Kathy naar Dries, toen ze zag dat hij rechtop ging zitten. 'dan kan je er daarna ook onder.'
Dries knikte en ging weer liggen. Vanop zijn bed kon hij gemakkelijk naar Jasper kijken die zich omdraaide in zijn slaap. De fopspeen zat niet meer in zijn mond maar lag naast hem op zijn hoofdkussen, deze was wel nog verbonden met het lintje aan de onesie. Dries zag ook dat Jasper weer het deken van zich afgeschopt had en deze aan zijn voeten lag. Met de airco die op de kamer aanwezig was, was het er niet te warm en Dries was blij dat hij wel zijn deken over zich heen had liggen.
De deur naar de badkamer ging open en er viel een streep licht over Jasper. Dit was blijkbaar het laatste dat nodig was om hem wakker te maken, want Dries zag dat zijn ogen open gingen.
Jasper keek slaperig rond, trok het deken terug over hem en stak de speen in zijn mond. Jasper keek naar Koen, die aangekleed maar met natte haren uit de badkamer tevoorschijn kwam.
'Kom Dries, het is jouw beurt' zei Kathy zachtjes om Heleen nog niet wakker te maken.
Kathy nam Dries mee naar de badkamer, hielp hem om zijn slaapkleren uit te trekken en liet hem zelf zijn plan trekken onder de douche. Toen Dries begonnen was met zich te wassen kwam ze naar Jasper. 'Klaar voor een nieuwe dag?' vroeg ze aan hem.
Jasper knikte van ja. Kathy tilde Jasper uit het bedje en nam hem ook mee naar de badkamer. Ze maakte de fopspeen los van de onesie en legde die even aan de kant. Vervolgens hielp ze ook hem uit zijn slaapkleren en stuurde hem mee onder de douche bij Dries, die bezig was zich te wassen.
Kathy had op bed drie stapeltjes kleren klaargelegd voor de kinderen. Voor Heleen een setje ondergoed, een rokje en topje, voor Dries een onderbroek, T-shirt en short en voor Jasper een schone luier, body en onesie. Jasper zijn stapeltje maakte ze compleet door er de fopspeen bij te leggen. 'Ik zal het vanavond of morgen wel bespreken met Jasper dat het slecht is voor zijn tanden.' bedacht ze bij zichzelf. Een dagje meer zou geen kwaad kunnen.
Toen eerst Dries en vervolgens Jasper de badkamer uitkwamen, gewassen en gedroogd maar met een handdoek rond zich gewikkeld voor de warmte, maakte Koen ook Heleen wakker.
'Goedemorgen, tijd om op te staan.' zei hij, terwijl hij haar voorzichtig bij de schouder schudde.
Een gemompel dat klonk als 'Goeiemorgen' kwam als antwoord vanonder het deken waar Heleen lag. Kathy opende ondertussen de gordijnen en liet zo het daglicht de kamer binnenstromen. Ze gaf Heleen het stapeltje kleren dat ze voor haar had klaargelegd en dirigeerde haar naar de badkamer. 'Als je klaar bent met je te wassen gaan we meteen ontbijten, daarna onze spullen ophalen en dan reizen we door.' Deze boodschap van Kathy maakte dat Heleen voldoende gemotiveerd was om niet te treuzelen. In een rustig maar constant tempo maakte ook zij zich klaar.
Koen nam Jasper bij zich. 'We hebben een schone luier, body en onesie voor je klaargelegd omdat we niet bij je kleren in de auto kunnen. Als we alles hebben uitgepakt in het vakantiehuisje bekijken we wat je wel en niet mee hebt, en dan kunnen we je omkleden naar gewone kleren. Ga hier maar liggen, dan doe ik jou de luier om.'
Jasper ging liggen op het bed en Koen hielp hem met aankleden: luier om, body aantrekken en onesie aan. Deze onesie had geen voetjes en de rits was gewoon vooraan. Er stonden allemaal raceauto's op getekend.
Tenslotte maakte Koen de fopspeen vast aan de onesie en liet hem gewoon naar beneden hangen.
Kathy ruimde de kamer verder op, ze deed alle vuile kleren van de vorige dag in een zak en zette al hun spullen samen klaar, zodat ze na het eten vlot konden vertrekken.
Jasper en Dries stonden ongeduldig te wachten bij de deur, maar Heleen had wat meer werk om zich ook te wassen. Toen ze uit de badkamer kwam waren ze blij omdat ze dachten dat ze meteen zouden kunnen vertrekken, maar Heleen moest eerst haar haar nog borstelen. Kathy nam nog de tijd om een vlecht te maken in Heleen haar haar, maar uiteindelijk was zij ook klaar.
Samen wandelde het gezin door de gangen van het hotel richting de lift om vervolgens naar het restaurant te gaan.
Ze moesten even wachten bij de ingang van het restaurant voor ze konden plaatsnemen. De ober aan de balie keek nog even de naam en de kamernummer na, en vervolgens werd er een tafel aangewezen.
Het was Jasper opgevallen dat hij onderweg naar het restaurant redelijk wat aandacht kreeg van onbekende mensen. Er werd veel naar hem geglimlacht, hij kreeg een aantal aaitjes over zijn hoofd, en Koen en Kathy werden aangesproken om te vertellen dat hij zo schattig en mooi was.
Het was allemaal positieve aandacht en Jasper genoot er wel van. Thuis was hij ook de kleinste, maar daar werd er door Gert op hem neergekeken; hier was het net het omgekeerde. Dries ervoer het ook allemaal als fijn. Dat iedereen zo positief naar Jasper keek maakte hem wat trots. Het was immers zijn beste vriend, en als hij en Jasper geen vrienden waren geweest had Jasper dit nooit kunnen meemaken.
Het ontbijt was een groot buffet waar ze konden nemen wat ze wilden en hoeveel ze wilden. Kathy en Koen keken wel streng toe dat ze niet overdreven met alles wat ze op hun bord laadden. Ze mochten immers bijhalen zo vaak als ze wilden. Ze wilden niet dat de kinderen eten verspilden door te veel mee te nemen en dat dat dan uiteindelijk werd weggesmeten.
Tijdens het eten liet Jasper kleine beetjes plas lopen. Hij ging toch een hele dag een luier aanhebben dus deed hij niet de moeite om alles op te houden. Vanaf hij aandrang voelde ontspande hij zich meteen.
Nadat iedereen klaar was met eten gingen ze terug naar de kamer. Iedereen poetste zijn of haar tanden, ze gingen naar de wc als voorbereiding op een volgende lange autorit en ook Jasper zette zich op de wc voor nummer twee.
Nadat Jasper klaar was werden zijn billen nog even opgefrist door Kathy en kreeg hij een schone luier aan.
Kathy stak in Jasper zijn rugzak verschoondoekjes en vier schone luiers uit het pak, voor gemakkelijk aan de spullen te kunnen wanneer Jasper onderweg een nieuwe verschoonbeurt nodig had.
Jasper werd door Heleen in de autostoel geholpen en vastgezet.
Jasper nam zijn knuffel uit zijn rugzak en ontspande zich voor het volgende deel van de etappe.
In de auto besloten de kinderen om samen eerst nog een paar spelletjes te spelen voor ze een film opzetten.
Het was warm en zomers weer in Frankrijk, de zon scheen hard en het temperatuurverschil met thuis was aanzienlijk. Bij een grote stop 's middags bezocht iedereen eerst de wc. Jasper kreeg ook een schone luier aan; er was een aparte verschoonruimte waar Kathy dat rustig kon doen. Dries besloot omwille van de warmte zijn T-shirt uit te doen en enkel in zijn short rond te lopen en te picknicken. Jasper twijfelde over wat hij ging doen. De onesie en body samen waren twee lagen en toch wat warm om in rond te lopen, maar om zijn onesie ook uit te doen en enkel in body en luier rond te lopen voelde ongemakkelijk.
Hij besloot om aan tafel een compromis te maken: hij opende de onesie en deed deze uit tot aan zijn middel. Rond zijn middel maakte hij een knoop in de mouwen van de onesie zodat ze op deze hoogte bleven hangen. Blij met deze oplossing genoot hij zittend aan tafel samen met de rest van het gezin van de picknick.
Na het eten speelden Koen, Dries en Heleen een tikspel rond de tafel, terwijl Kathy al de spullen opruimde. Jasper wilde niet meespelen omdat het te warm was om de onesie weer helemaal aan te doen, maar hij het ook niet zag zitten om te lopen met de onesie vastgeknoopt om zijn middel: dat zou niet goed lukken dacht hij. Om met de onesie uit te spelen en enkel in body wilde hij niet want daar schaamde hij zich toch voor.
Hij volgde wel geboeid het spel en moest lachen bij alles wat gebeurd. Hij leefde helemaal op in het spel en toen Heleen zich naast Jasper verschool om daarna weg te spurten van Koen dook Jasper ook uit de weg.
Kathy merkte dat Jasper wel zin had, maar een klein zetje nodig had om mee te spelen. De pijpen van de onesie waren breed genoeg om over de sandalen te kunnen uittrekken en Kathy had dat dan ook in geen tijd gedaan. 'Pas op, Dries komt aangelopen.' fluisterde Kathy in zijn oor toen ze klaar was. Dit was voldoende voor Jasper om gillend weg te lopen en zich mee in het spel te storten. Een half uurtje later, nadat iedereen zich fysiek uitgeput had, riep Kathy iedereen toe dat het tijd werd om de reis verder te zetten. Iedereen zette zich op zijn stoel, waarbij Jasper opnieuw door Heleen werd vastgegespt. Kathy had de fopspeen van de onesie losgemaakt en klikte deze vast op Jasper zijn body. 'Dat kan wel wachten tot morgen, met hem over zijn fopspeen praten.' dacht ze toen ze de fopspeen in Jasper zijn mond duwde en hij er gretig op begon te sabbelen.
Kathy was vertederd door het beeld dat ze voor zich zag van Jasper.
Laat in de middag sloeg Koen van de snelweg af en reed de oprit op van het vakantiedomein. 'Blijven jullie maar even in de auto zitten, dan haal ik de sleutel op.' zei hij, terwijl hij op de parking de motor stil legde. Koen wandelde naar binnen om daar alles te regelen.
Kort daarna kwam hij echter terug naar de auto, 'Ze hebben een nieuw systeem sinds vorig jaar: we moeten ons allemaal persoonlijk aanmelden, en we krijgen bandjes rond de arm voor de volledige periode dat we hier zijn om te bewijzen dat we gereserveerd hebben.'
Jasper stapte uit en nieuwsgierig keek hij rond om zoveel mogelijk te kunnen zien. Kathy hielp hem naast de auto vlug met zijn onesie aan te trekken. Terwijl Kathy bezig was passeerden er een aantal mensen. Jasper voelde zich wat opgelaten en gespannen met hoe de mensen hem zouden zien. Hij zag dat ze wel even in hun richting keken, maar niet speciaal langer dan normaal; ze keken wel, maar zonder hem echt te zien.
Toen Jasper merkte dat hij niet speciaal opviel kalmeerde hij en liet hij zich vlot verder helpen door Kathy, zodat ze allemaal samen naar de receptie konden gaan.
Bij de receptie zelf duurde het niet lang. De reservering werd langsgelopen en nagekeken, ze kregen een sleutel van het vakantiehuis, en een kleine infobundel. Op een kaartje werd het vakantiehuis en een paar faciliteiten van het domein aangeduid en tot slot kreeg iedereen nog een stoffen bandje rond de arm gekneld. Voor Koen en Kathy was dat een blauw bandje, Heleen werd als tiener gerekend en kreeg een groen bandje, Jasper en Dries kregen als kinderen een rood bandje, telkens met de naam van het vakantiedomein er op.
Ze stapten allemaal weer de auto in en reden langzaam door het domein op zoek naar het huisje. Ze volgden de pijlen en keken ondertussen naar de kaart om te volgen waar ze zaten. Nadat ze het zwembad en een speeltuin voorbij gereden waren kwamen ze uit bij het huisje.
Koen parkeerde voor de ingang en de kinderen keken blij omhoog naar het huisje.
'Is dat ons huisje, Papa?' riep Dries enthousiast uit. Iedereen stapte uit. Voordat Koen de deur van het huisje had opengedaan hadden Dries en Jasper de glijbaan van het terras naar de weg al uitgetest. Grandioos!
Dries en Jasper renden naar de deur zodra ze zagen dat Koen de deur had geopend. Samen ging het gezin door het huis om alles te bekijken. Na de voordeur was er een klein halletje dat uitkwam op de woonkamer, een wc en de badkamer. De kinderen keken met grote ogen naar de inrichting van het huisje. Het viel hen meteen op dat dit huisje van alles voorzien was om er een fantastische en avontuurlijke vakantie van te maken.
In de badkamer sprong meteen de versiering in het oog. De kaders rond de spiegels leken op de patrijspoort van een schip, rondom het bad waren er allemaal levensechte vissen en waterplanten afgebeeld, en naast de deur zag de muur er precies uit als het interieur van een duikboot. Ze konden over de buizen hun handdoeken te drogen hangen en er was zelfs een periscoop aangebracht. Dries keek er eerst door, daarna Jasper, en tenslotte wilde ook Heleen weten wat er te zien was. Door de periscoop zagen ze in de verte een eilandje liggen met een piratennest, hagelwitte stranden, palmbomen en een rokende vulkaan.
De woonkamer en de keuken waren aangekleed als een middeleeuwse herberg en gelagzaal, boven het fornuis was een prachtige dampkap gemaakt. Ze ontdekten later dat zelfs het bestek extra versiering had.
De volgende deur die ze openden leidde naar de slaapkamer voor Koen en Kathy. Deze was niet uitbundig aangekleed maar toch nog stijlvol ingericht.
Het trok de kinderen niet veel aan en ze gingen verder op ontdekkingstocht.
De volgende kamer had twee enkele bedden tegenover elkaar staan. Tussen de bedden was er een ladder naar boven aangebracht die uitkwam op een klein platform. Op de kamer was er ook nog een brandweerpaal waarlangs je terug naar beneden kon. Jasper was al halverwege naar boven geklommen voor hij teruggeroepen werd door Koen. 'Eerst gaan we nog de laatste kamer bekijken, dan alles uit de auto halen en daarna mag je gaan klimmen en spelen.'
Met gebogen hoofd en hangende schouders ging Jasper terug naar beneden.
Dries was ondertussen al naar de laatste kamer. 'Waauw!' riep hij uit. Hier stond nog een enkel bed tegen de muur dat helemaal was omgebouwd tot een schip. Er lag een kleine matras diep op de bodem van het schip. Heleen zou er niet meer in passen, Dries net nog wel en Jasper gemakkelijk. De wanden rondom waren nogal hoog en daarom was er aan de zijkant in de romp van het schip een deurtje aangebracht dat naar buiten toe draaide en eenvoudig was afgesloten met een grendel aan de buitenzijde.
'Ik wil in dit bed slapen!' zeiden Jasper en Dries ongeveer gelijktijdig.
Koen en Kathy bekeken het nog eens goed; dat moest dat juniorbed zijn waarover ze op de site hadden gelezen.
Terwijl Jasper en Dries het bed verder bewonderden keken Koen en Kathy verder rond op de kamer. Er stond tegen de andere muur een grote luiertafel, en verder was hier nog een klimnet naar een platform boven gemaakt. Het leek bijna net als de touwen die richting een kraaiennest van een piratenschip gingen.
Jasper en Dries stonden even te kibbelen en keken daarna hun ouders aan. 'We willen allebei op deze kamer slapen.' zocht Dries steun bij zijn ouders om dit meningsverschil te helpen beslechten.
'Als we die luiertafel nu eens naar de andere kamer doen en een bed naar hier verhuizen.' stelde Koen voor. Ook met het idee dat Heleen dan haar eigen kamer had om te slapen, zodat als ze een rust of privémomentje nodig had, ze dat gemakkelijk kon opzoeken.
'Jij en Jasper kunnen dan om beurten in het schip slapen en in het gewone bed.' vulde Kathy aan.
'Mag ik eerst in het schip slapen mama?' vroeg Dries daar meteen op.
Jasper keek wat bedrukt, hij kreeg er geen woord tussen.
'Nee Dries, Jasper is onze gast, hij mag als eerste, jij mag morgen.'
Jasper zijn glimlach verraadde hoe hij er over dacht.
Iedereen vond dit een goed idee, behalve Dries die als eerste in het schip had willen slapen maar wel begreep dat er een compromis gemaakt moest worden, en zodoende waren de kamers vlug verdeeld. De verhuis van het bed en de luiertafel werd als eerste gedaan en nadien werd de auto leeg gehaald. Het leek wel alsof dat het ervoor gemaakt was om gemakkelijk te kunnen verhuizen, want onderaan het bed en de luiertafel waren er wieltjes aangebracht.
Heleen, Jasper en Dries laadden alles uit en brachten dat tot aan het huisje. Hierbij deed Heleen de zwaarste stukken en Jasper en Dries de kleinere of lichtere stukken. Soms maakten ze zakken of tassen open om zware stukken per stuk naar binnen te dragen.
Koen bracht alles rond van aan het terras tot de ruimte waar de bagage hoorde en Kathy sorteerde alles weg in de kasten.
Ze zuchtte toen ze de zak van Jasper zag verschijnen. Die liet ze nog even gesloten staan, ze vermoedde dat dat rampzalig zou zijn en stelde het daarom uit tot ze klaar was met al de rest.
Nadat de auto volledig leeggehaald was deden Jasper en Dries een grondigere verkenning van het huisje. Nadat ze op een platform in een kamer gekropen hadden, merkten ze dat er hier een klein schuifdeurtje was dat rechtstreeks leidde naar het platform in de andere kamer en een tweede schuifdeurtje leidde via een kruipgangetje door de woonkamer eveneens naar de andere kinderkamer. In de woonkamer was er ook een platform aangebracht met daarboven een koepel. Als ze hun hoofd daar door staken konden ze over het park naar de andere huisjes kijken. Hun fantasie werd door de vele mogelijkheden geprikkeld en al vlug waren de kinderen tijdens hun ontdekkingstocht in een spel verwikkeld.
Heleen was ondertussen begonnen haar eigen spullen uit te pakken. De jongens liepen wel door haar kamer om de platforms op en af te klimmen, maar ze stoorden Heleen niet.
Ze nam rustig haar tijd om alle spullen mooi te schikken en er voor te zorgen dat ze een thuisgevoel creëerde.
Terwijl Kathy de verschoonspullen opborg op de kamer van Heleen - daar was immers de verschoontafel naartoe verhuisd - riep ze Jasper bij zich. 'Tijd om je een propere broek te geven.'
Jasper kwam bezweet aangelopen en bleef nieuwsgierig bij de verschoontafel staan. De commode was gemaakt uit steigerhout. Hij had in het midden een open schap en daaronder laden; langs beide zijden was er telkens een deur. Hij had wel al eens een verschoontafel gezien op andere plaatsen maar een groot model als dit hier nog niet. Het was niet speciaal breed of hoog maar vooral lang, er pasten net twee verschoonkussens achter elkaar op.
Kathy nam Jasper vast en legde hem neer op de tafel. Ze maakte het fopspeenlint los en legde dit en de speen aan de kant. 'Doe nu maar even zonder, je hebt hem al lang in gehad.' Ze ritste de onesie open en hielp hem er volledig uit.
'Ik heb nog niet kunnen nakijken wat en hoeveel kleren je mee hebt, dat doe ik hierna, dus voor de zekerheid tot ik gezien heb wat je mee hebt houd ik je nog even in je onesie. Goed?'
'Ja, dat is goed' antwoordde Jasper terwijl hij rond aan het kijken was op de kamer. Het verschoonritueel ging rustig verder en nadat ze de body sloot hief ze Jasper van de commode af. Jasper was nog steeds aan het zweten van het spelen en rondrennen, en met de onesie aan zou hij het weer veel te warm krijgen.
'Dank je wel Mevrouw.' zei Jasper terwijl hij wegstoof.
'Wacht nog evcn,' zei Kathy, maar Jasper had het niet meer gehoord. Kathy liet hem gaan en besloot om eerst alleen aan de bagage van Jasper te beginnen. Ze ging naar de kamer van Jasper en Dries en ritste daar de reistas open.
Stuk voor stuk haalde ze de kledingstukken uit de reistas en sorteerde ze weg in een kast. Heel vlug kwam ze aan de andere spullen zoals de handdoeken, het zwemgerief, de schoenen en de spelletjes.
Ze begreep nu wel waarom Jasper zo weinig kleren mee had; hij had gewoon veel te veel andere spullen meegenomen.
Ze bekeek de kleren en probeerde in gedachten combinaties te maken. Er waren genoeg kleren voor maar vijf dagen, behalve de onderbroeken waar er maar drie stuks van waren. Jasper kennende moesten al zijn kleren meestal na één dag spelen al allemaal in de was.
Terwijl Kathy de laatste restjes opruimde en wegzette wandelde Koen naar de receptie met twee vragen. Waar is de wasserette en waar kunnen er dringend kleren gekocht worden?
Aan de receptie lachten ze vrolijk om Koen zijn verhaal. Behulpzaam haalde de medewerker een folder en een kaartje tevoorschijn om de verschillende opties langs te lopen. Er waren wel wat winkels in de onmiddellijke omgeving van het vakantiedomein, maar dat waren bijna alle dure designerwinkels. Wat wel een goedkope optie was, was de markt morgen voormiddag, waar ook heel wat kleren verkocht werden. Dankbaar informeerde Koen verder naar de optie om ter plaatse kleren te wassen. Deze was er jammer genoeg niet, er was een probleem met de afvoer van de wasserette, maar als compensatie kreeg Koen wel een bon aangeboden om met het gezin éénmaal gratis te gaan eten in het restaurant.
Nadat Koen terug was van de receptie rustten ze nog even uit voor het tijd was om te gaan eten. Kathy vond het jammer van de wasserette die gesloten was, dat maakte het voor Jasper zijn kleren wat moeilijker, maar ze was wel blij met de bon voor het restaurant. Omdat ze nog niet wist wat ze morgen wel of niet gingen vinden van kleren ging ze hem de rest van de dag in de onesie laten rondlopen.
Koen en Kathy genoten er van om naar het restaurant te kunnen gaan en niet zelf te hoeven koken vandaag. Het was allemaal al druk genoeg geweest, de reis en het uitpakken samen. Jasper kreeg zijn onesie weer aan en samen ging het gezin naar het restaurant. Het was een restaurant in buffetformaat. Bij het binnenkomen werd de bon aanvaard, de polsbandjes werden gecontroleerd en het gezin kreeg een tafel toegewezen, waarna ze allemaal aanschoven en met veel smaak hun borden vol schepten en leeg aten.
Het eten nam zijn tijd in beslag. Nadat het gezin terug naar het huisje gekeerd was, werd er met zijn vijven nog een gezelschapsspelletje gespeeld, waarna het tijd was voor Dries en Jasper om te gaan slapen. Jasper was opgewonden bij het idee om in het schip te mogen slapen. Dries was er jaloers op, maar hij kreeg de belofte dat het de volgende nacht zijn beurt zou zijn.
Dries kleedde zich zelfstandig uit en ging daarna naar de kamer van Heleen, waar de verschoontafel stond. Kathy was daar al bezig met Jasper om hem een schone luier aan te doen. Kathy eindigde de verschoonbeurt door de fopspeen terug te bevestigen aan zijn onesie.
Nadat beide jongens nog hun tanden hadden gepoetst werden ze door Koen in bed gelegd.
'Dries, vannacht slaapt Jasper in het schip, maar morgen wisselen jullie van bed en kan jij er ook een keertje in slapen, goed?'
Dries knikte, hij was blij met deze oplossing zodat ze toch allebei van het speciale bed konden genieten.
Koen deed de bedrand open met de grendel en liet Jasper binnenstappen. Nadat hij Jasper nog welterusten had gewenst en had toegedekt sloot Koen de deur weer, schoof de grendel dicht en gaf hem de zuigfles water aan. Jasper nam vlug een slokje en zette deze daarna rechtop naast zijn hoofdkussen.
Zodra Koen uit de kamer was stond Jasper op om zijn bed nog eens te verkennen. Hij liet zijn handen langs de buitenkant van het bed rondgaan en tastte met zijn hand naar de grendel totdat hij deze gevonden had. Jasper schoof hem zelf een keer open en terug dicht. Gerustgesteld dat hij niet echt opgesloten was vleide hij zich neer om te slapen, met hopelijk dromen van grote avonturen.
Koen ging zitten in de woonkamer naast Kathy, die rustig een boek zat te lezen.
'Ik ben zo blij dat de kinderen geen probleem maken van het bed op hun kamer. Op hotel was dat kinderbed een probleem en hier vechten ze er bijna om.'
'De aankleding doet veel,' antwoordde Kathy met een grote glimlach, 'Als het een doodgewoon spijlenbed was geweest, dat gemakkelijk herkenbaar was geweest als kinderbed, was het een groot probleem geweest.'
Zowel Heleen, Kathy en Koen gingen, voordat ze zelf in bed kropen, nog een keer kijken bij Dries en Jasper. Vertederd keken ze elk om beurten neer op Dries en Jasper, die diep in slaap lag met de fopspeen in de mond. Elk apart dekten ze Jasper terug toe maar dat had niet kunnen voorkomen dat hij uiteindelijk zelf ook in het midden van de nacht een keertje wakker was geworden omdat hij zichzelf had bloot gewoeld. Het was 's nachts flink afgekoeld en het vakantiehuisje was onvoldoende geïsoleerd om de koude buiten te houden.