Verhaal Klaar Jasper
- Onderwerp starter toet
- Startdatum
Joepie2022
Nieuw lid
Wauw wat een verhaar weer! Ga zo door ben benieuwd naar r colgende deel
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Was weer een mooi vervolg
toet
Superlid
Deel 27
Heleen werd vroeg wakker en sloop de kamer in van de jongens. Beiden lagen nog diep in slaap. Stilletjes nam ze een foto van de jongens hoe ze lagen te slapen; ze vond ze zo schattig en wilde dit moment bewaren voor later. Terwijl ze Jasper daarna opnieuw toedekte keek hij haar slaperig aan. 'Dank je wel' mompelde hij half in slaap en nam het deken goed vast om mooi over zich te trekken. 'Alsjeblieft' fluisterde Heleen terug en ze liet Jasper en Dries alleen om zelf verder wakker te worden.
Heleen installeerde zich in de woonkamer en las verder in haar boek. Ze genoot van de rust die er nog heerste.
Een half uurtje later voegde Koen zich bij haar in de woonkamer. Hij zette eerst koffie voor zichzelf en Kathy en nam daarna plaats naast Heleen met een eigen boek.
Kort daarna kwamen vrijwel tegelijk ook Jasper, Dries en Kathy hun kamer uit. Kathy zag dat de jongens nog niet druk bezig waren en ook juist uit hun kamer kwamen.
'Jasper en Dries, komen jullie? We gaan eerst die natte luiers uitdoen en daarna kunnen we gaan ontbijten.
Dries en Jasper knikten slaperig dat het goed was en volgden Kathy naar de kamer van Heleen om daar van de natte luier te worden ontdaan.
Koen stond op en zette op tafel het ontbijt klaar, zodat als Jasper en Dries opgefrist waren ze allemaal konden eten.
Niet veel later kwam Jasper en vervolgens Dries, wel nog in onesie maar beiden met schone billen en zonder luier, aan tafel aangeschoven.
Heleen kwam er ook bij, en nadat Kathy de vuile luiers in een vuilbak buiten de deur had gesmeten nam zij ook plaats aan tafel. Ze genoten allemaal van het ontbijt en ze maakten plannen voor de komende dag.
Het eerste wat op de planning stond was op zoek gaan naar de markt, om kleren voor Jasper te kopen. Daarna wilden ze ook inkopen gaan doen zodat ze vers eten hadden voor de komende paar dagen. De rest van de dag konden ze naar het zwembad of de speeltuin gaan. Het was niet de bedoeling om er een drukke vakantie van te maken.
Toen de kinderen klaar waren met het eten stonden ze op van tafel om nog een beetje te spelen, terwijl Koen en Kathy genoten van de rest van de koffie.
Niet veel later maakte het gezin zich klaar om op stap te gaan, iedereen waste zich en Jasper kreeg voor het eerst sinds ze vertrokken waren gewone kleren aan, Kathy had alles voor Dries en Jasper gekozen en klaargelegd.
Één van de kledingstukken die Jasper mee genomen had van thuis was een tuinbroek. Jasper kleedde zichzelf aan maar met de tuinbroek had hij het toch lastig. Hij kende dat systeem van slotjes niet om de tuinbroek dicht te maken en Kathy moest voordoen hoe het werkte. Jasper probeerde het daarna zelf en na even geoefend te hebben kreeg hij zelf de slotjes vlot open en dicht.
Het voelde wat vreemd aan voor Jasper, in gewone kleren zonder dat dikkere pakket tussen zijn benen. Hij miste het wel een beetje. Ook zijn tut bleef achter op de verschoontafel.
Iedereen stapte in de auto en Heleen hielp Jasper om hem vast te zetten. Ze reden een kwartiertje tot ze bij de markt aankwamen. Kathy parkeerde de auto en vervolgens stapte iedereen uit. Vanuit de parkeerplaats wandelden ze tot aan de markt. Koen en Kathy beslisten kort een verkenning te doen en het gezin wandelde een eerste keer over de tweedehandsmarkt om te bekijken welke kraampjes er allemaal waren. Uiteindelijk vonden ze verschillende kraampjes die kleding verkochten, maar slechts drie er van hadden ook kinderkleren.
Ze kozen voor het grootste kraam van de drie in de hoop dat ze daar voldoende kleren zouden vinden. Er waren verschillende rekken kledij met kinderkleding. De kleren waren gesorteerd op prijs. Twee rekken met alle kledij voor vijf euro per stuk, daarnaast stonden er andere rekken waar de prijs opliep. Op de rekken hing al de kledij door elkaar. Er was geen onderscheid tussen jongens en meisjeskleren of tussen groot en klein. Elk stuk moest dus apart bekeken worden of het geschikt was of niet, en welke maat het had. Kathy en Heleen begonnen vol overgave de twee rekken te doorzoeken terwijl Jasper er bij stond en af en toe zijn advies werd gevraagd.
Koen en Dries gingen op de markt verder op zoek naar nieuw ondergoed voor Jasper, dat waren ze nog nergens tegengekomen.
Na lang zoeken vond Koen wel ondergoed in de gepaste maat maar hij twijfelde. Het ondergoed was twintig euro voor een pakje van drie. Het voelde nogal duur aan tegenover de rest van de kleding waar Kathy en Heleen aan het zoeken waren. Hij besloot nog even te wachten en te overleggen met Kathy voor hij het ondergoed kocht. Misschien dat ze elders nog verder zouden kunnen zoeken. Hij wandelde samen met Dries terug richting de rest.
Kathy en Heleen hadden een paar stuks vast. Ze hadden twee broeken, een T-shirt en twee jumpsuits gevonden die voldeden aan de noden. Het paste en het was goedkoop. Het waren beide korte broeken waar de ene geel was met een print van vliegtuigjes en de andere was een blauwe jeans met een grote applicatie op van Bliksem Mc Queen van Cars. Op de T-shirt was er een grote tekening van een bij geplaatst met de tekst 'Bee yourself!' onder. De twee jumpsuits waren eigenlijk meisjesmodellen maar voor een jongen nog net fatsoenlijk genoeg. Beide hadden ze korte mouwen, lange pijpen en knopen vooraan waarmee ze geopend en gesloten konden worden. De ene had een legerprint over de volledige jumpsuit, de andere had een stoere tekening van Peter Pan met Tinkelbell met de tekst 'believe in magic!' Dit was onvoldoende voor de volledige vakantie maar het gaf toch wat ademruimte om verder te bekijken wat mogelijk was.
Jasper zag vooral de legerprint en was daardoor afgeleid om heel goed het model te bekijken. 'Jasper, is dat goed voor jou deze jumpsuits?' vroeg Kathy. 'Die legerprint ziet er wel stoer uit.' glimlachte Jasper. 'Het is goed.'
Kathy rekende alles af en ze gingen samen naar het tweede kraam met kinderkleding, maar vonden daar niets, en in het laatste kraam was er enkel een grote mand met kledij om in te rommelen. Kathy en Heleen gingen samen door de mand om te zoeken wat er allemaal in zat. Vlug had Kathy nog een tuinbroek vast die Jasper kon passen maar van een matige kwaliteit was. Heleen haar oog viel op een effen donkerblauw kledingstuk waarvan ze niet meteen thuis kon brengen wat het was. Ze trok het uit de mand en hield het voor zich, het bleek een soort van grote slaapzak te zijn. Vanaf het midden van de slaapzak was er een rits die van boven naar beneden toe sloot en bovenaan waren drie gaten voorzien, één voor het hoofd en één voor elke arm. Heleen dacht meteen aan de praktische toepassing er van . 'Met deze slaapzak zou Jasper zich niet meer kunnen bloot woelen.' bedacht ze.
Jasper bekeek de slaapzak ook goed. 'Maar kijk, hier halverwege naast de rits en aan de andere kant zit een gat in, deze is stuk,' zij hij met een teleurgestelde stem nadat hij alles goed had bekeken.
Kathy nam de slaapzak over van Jasper om dit goed te bekijken. Er zaten inderdaad twee gaten in, maar deze waren er niet accidenteel gekomen, want de randen waren mooi verstevigd en omgenaaid. Dit was een aanpassing die achteraf bewust aan de slaapzak was gemaakt. Ze hield de slaapzak voor zich uit en zag dat de twee gaten recht tegenover elkaar in de voor- en achterzijde gemaakt waren. Ze hield de slaapzak vervolgens vast voor Jasper om de grootte te vergelijken. Ze zag dat de twee gaten ongeveer ter hoogte van zijn kruis waren en dat het uiteinde van de slaapzak een vijftiental centimeter voorbij zijn voeten kwam. Kathy zag met een kennersoog dat het eigenlijk een heel kwaliteitsvolle slaapzak was van het merk snugglezzz.nl.
'Ik denk niet dat je veel van die gaten zult merken, Jasper. Ik vraag eens naar de prijs en als het niet te veel kost kunnen we het proberen.'
Ze draaide zich naar de verkoper en probeerde eerst te informeren naar de prijs van de broek en vervolgens naar die van de slaapzak.
'De broek kost vijfentwintig euro en de slaapzak twintig.' startte de verkoper.
Koen had echter door dat de verkoper rekende op rijke toeristen en eigenlijk veel te veel vroeg. Koen wees op de gaten in de slaapzak en dat deze onderaan de mand had gelegen omdat niemand er interesse voor had omwille van de gaten. Daarnaast wees Koen ook op de kwaliteit van de broek.
De verkoper had al vlug door hij geen woekerwinst zou kunnen krijgen hier. Hij zakte naar een prijs van vijftien euro voor de broek en de slaapzak verkocht hij voor tien euro.
Tevreden keerde het gezin terug naar de auto en ze vervolgden hun weg naar de supermarkt.
In de supermarkt werd er naast het eten ook uitgekeken naar onderbroeken voor Jasper, maar hier waren ze nog duurder dan op de markt, zeven euro per stuk.
'Heeft Dries niet nog een paar onderbroeken waar Jasper in zou kunnen passen?' vroeg Koen.
Kathy schudde van niet. 'Ik heb er wel wat reserve voor Dries ingepakt, maar we hebben dat bij ons thuis al eens geprobeerd, dat lukte toen niet.'
'Dan zullen we er toch moeten kopen. Hoeveel heeft hij er nog zitten in zijn bagage?'
'Hij heeft na vandaag nog maar twee schone onderbroeken.' zei Kathy.
'Het zijn er dan behoorlijk wat die we moeten kopen.' zei Koen. Hij begon in zijn hoofd uit te rekenen hoeveel er nog nodig zouden zijn tot ze terug naar huis reden, en verschoot van het bedrag. 'Het is echt wel veel.'
Jasper stond er bij en hij voelde zich schuldig over zijn bagage. Helga en Celine hadden toegezegd alles terug te betalen van kleren wat voor hem gekocht was; hij was zijn ouders dus extra op kosten aan het jagen die eigenlijk niet nodig waren geweest als hij beter had ingepakt.
'Kosten pampers ook zo veel? Anders doe ik die wel aan.' zei hij. Het was er eerder uit dan dat hij er over nagedacht had. Hij stelde het zelf wel voor, maar had er ook een dubbel gevoel bij. Enerzijds vond hij ze fijn zitten, maar anderzijds schaamde hij er zich wel wat voor om met een pamper aan overal rond te lopen. Hij was bang dat anderen dat zouden zien en wat ze van hem zouden denken.
Koen zag hoe Jasper zijn gezicht betrok bij zijn eigen voorstel.
'Dat zou inderdaad een groot verschil maken, Jasper, maar ben je er zeker van? Je kijkt zo bedrukt?'
Jasper zijn ogen werden rood en het was duidelijk dat hij het moeilijk had. Hij stak zijn duim in zijn mond om wat comfort te zoeken.
'Is het allemaal wat veel?' vroeg Kathy, die zich op een knie liet zakken zodat haar gezicht op gelijke hoogte kwam. Ze haalde Jasper aan en gaf hem een knuffel. 'Veel voordelen en nadelen om over te denken?' fluisterde ze in Jasper zijn oor.
Jasper knikte met rood gekleurde wangen en tranen in zijn ogen. 'Ja' fluisterde hij terug in het oor van Kathy.
Kathy bleef stil wachten om Jasper de kans te geven om verder te vertellen.
'Het voelt fijn om aan te hebben, maar dat klopt niet, dat is niet normaal. En wat als iemand anders mij daarmee ziet, hoe gaat die reageren? Ik ben toch geen baby en dat gaan anderen wel zeggen.'
Een enkele traan trok een vochtige lijn over zijn wang naar beneden.
'Ik ben vergeten om de kleren in te pakken en nu zijn we speciaal voor mij naar de markt moeten gaan en hebben jullie daarom nu niets leuks kunnen doen en nu moeten mijn mama's zoveel extra geld uitgeven voor kleren die niet nodig zijn.'
Kathy moest haar best doen om alles goed te verstaan tussen Jasper zijn gesnik door. Troostend gaf ze hem een lange knuffel. Ze begreep dat het allemaal wat veel was voor hem.
'Het komt allemaal wel goed Jasper. Je hoeft niet bang te zijn voor de mensen rondom jou, het zal hen niet opvallen. En als ze het al zouden zien, dan zie je ze toch nooit meer terug.' zei Kathy op een rustige manier. 'Niemand die er thuis van zou weten die het niet mag weten.' Ze hoopte Jasper vlug te kunnen troosten en gerust te stellen.
'Ik wil graag een grote jongen zijn en mijn verantwoordelijkheid nemen voor het vergeten van mijn onderbroeken. Ik kan zelf niets betalen maar ik kan wel mijn best doen dat het zo weinig mogelijk kost, door pampers te dragen in plaats van onderbroeken, maar dan ben ik toch juist geen grote jongen meer?'
'Dat is inderdaad wel wat dubbel zo. Ik snap dat je het daar moeilijk mee hebt. Maar ik begrijp ook dat je dat ergens wel een fijn gevoel vind? Aan reacties moet je niet denken en wat gebeurd is is gebeurd. Niemand verwacht van jou dat je perfect bent. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen.'
Jasper deed er het zwijgen toe en bleef troost zoeken in Kathy's armen met zijn duim in zijn mond.
'We zullen het zo afspreken, Jasper,' sloot Kathy even later af. 'We kopen een pak luiers zodat we er sowieso voldoende hebben voor deze week. Morgenochtend kan je kiezen wat je doet. Doe je een luier aan is dat goed, doe je geen luier aan maar een onderbroek is dat ook goed. Dan komen we morgen terug naar de winkel om extra onderbroeken te kopen. Te veel luiers hebben is niet erg; die nemen we gewoon mee naar huis en dan kan Dries die verder gebruiken voor 's nachts.'
Jasper knikte opgelucht dat hij nog wat bedenktijd kreeg en nu niet hoefde te beslissen. De tranen droogden vlug op en Heleen en Dries, die zagen dat Jasper het moeilijk had gehad, gaven hem nog een knuffel. Jasper voelde zich vlug heel wat beter.
Dries nam Jasper zijn hand vast en samen huppelden ze voor we winkelkar uit richting de kassa's.
In de namiddag gebeurde er niet zo veel meer. Het gezin laadde in het vakantiehuis de spullen uit, er werd gekookt, gegeten en de speeltuin werd opgezocht door Jasper en Dries. Ze konden er zelfstandig naar toe omdat de speeltuin op het vakantiedomein en niet ver was. Ze genoten van de avonturen die ze er met hun tweeën beleefden.
Heleen speelde een spelletje schaken tegen haar vader terwijl Kathy een boek las. Toen het tijd was voor het avondeten ging Kathy op weg om de twee jongens te zoeken. Onderweg zag ze nog een infobord met alle activiteiten die het animatieteam de komende dagen organiseerde. Ze nam er een foto van en zou het aan de kinderen tonen; misschien wilden ze wel een keertje iets mee doen.
Na het avondeten speelden de kinderen samen een spel monopoly tot het tijd was om te gaan slapen. Jasper had uiteindelijk de twee duurste straten in handen met overal een hotel op en won het spelletje. Met een grote glimlach op zijn gezicht bedankte hij iedereen voor het leuke spel. Kathy was blij dat Jasper zijn dag, ondanks zijn twijfels in de winkel, goed verlopen was en op een positieve manier kon afgesloten worden.
Jasper kreeg een schone luier, body en pyjama uit twee stukken aan. Er werden geen vragen meer gesteld door iemand of dat eigenlijk wel nodig was voor 's nachts. Het hoorde er voor iedereen gewoon bij.
Deze nacht was het aan Dries om in het als schip aangeklede bed te slapen, dus de fixatiebanden werden voor Jasper op het gewone bed geïnstalleerd. De slaapzak werd klaargelegd bovenop de riemen en Jasper werd uitgenodigd om er op te gaan liggen. Jasper stak zijn voeten in de slaapzak, ging met zijn rug op het opengelegde bovenstuk liggen, stak zijn armen door de gaten en de rits werd vooraan gesloten door Kathy. De rits werd afgesloten met een grote flap en drukknoopje, zodat de sluiting niet kon storen. Kathy vermoedde dat dit ook een aanpassing was die achteraf gedaan was samen met de gaten. Ze herkende het merk van slaapzak vanuit haar werk als heel kwaliteitsvol en een model als dit had ze daar nog niet gezien.
Jasper bewoog zijn hoofd naar links, rechts, boven en onder. Vervolgens nam hij met een hand dat flapje vast en trok het wat aan de kant. 'Het zit nogal vervelend te duwen op mijn keel.' zei hij met een zeurende toon.
Dries ging staan in het schip om ook te kunnen zien welke behandeling Jasper kreeg.
Kathy liet Jasper rechtop zitten en bekeek de slaapzak goed. 'Ik zie het Jasper,' zei ze, terwijl ze op zijn rug de kraag van de slaapzak volgde. 'door de aanpassing zou de rits achter moeten zitten. De halslijn komt hier een stukje lager.'
Kathy duwde Jasper terug neer en opende de rits opnieuw. 'Draai je maar om.'
Jasper worstelde even met de slaapzak om zich er uit te bevrijden en zich om te draaien. Toen hij terug met zijn voeten en armen op de juiste plek zat, maar deze keer met zijn buik op de matras, sloot Kathy de rits opnieuw en klikte de drukknoop dicht die de rits op zijn plaats hield.
Jasper rolde met hulp van Kathy om en Kathy positioneerde Jasper correct bovenop de fixatieriemen.
'Je kan die toch nooit sluiten, die band kan niet tussen mijn benen met de slaapzak?' vroeg Jasper.
'Ik denk het wel; weet je nog die twee gaten? Volgens mij dienen die daar juist voor.'
Kathy reikte onder Jasper zijn benen naar het uiteinde van de fixatieband, en met de vingers van haar andere hand reikte ze door de gaten voor en achteraan ter hoogte van Jasper zijn kruis. Na even zoeken had ze de fixatieband vast met haar vingers, en vlot trok ze deze door de slaapzak en tussen de benen van Jasper omhoog richting zijn buik. Ook de rest van de fixatieset werd over Jasper heen gelegd en al gauw was alles gesloten.
Kathy legde het sleuteltje naast Jasper op bed naast zijn hoofdkussen, er stond hier geen nachtkastje, en legde daarnaast nog de fles met water.
Als laatste maakte ze de fopspeen nog vast met het lintje aan de slaapzak en stak ze de tut in zijn mond. 'Hij had een lastige dag vandaag, ik zal het er morgen wel met hem over hebben.' dacht ze bij zichzelf.
'Ik wens je een goede nacht Jasper,' zei Kathy. 'Deze keer zal het je niet lukken om je bloot te woelen.' Ze gaf Jasper nog een knipoog en een zoen en gaf vervolgens Dries die stond te kijken ook een zoen en een aai over zijn hoofd.
'Ga maar lekker liggen, dan kan je ook slapen. Slaap lekker jongens!'
'Slaap lekker,' mompelde Jasper vanachter de speen.
'Slaap lekker mama,' geeuwde Dries.
Beide jongens sloten hun ogen en vlug lagen ze in slaap.
Heleen werd vroeg wakker en sloop de kamer in van de jongens. Beiden lagen nog diep in slaap. Stilletjes nam ze een foto van de jongens hoe ze lagen te slapen; ze vond ze zo schattig en wilde dit moment bewaren voor later. Terwijl ze Jasper daarna opnieuw toedekte keek hij haar slaperig aan. 'Dank je wel' mompelde hij half in slaap en nam het deken goed vast om mooi over zich te trekken. 'Alsjeblieft' fluisterde Heleen terug en ze liet Jasper en Dries alleen om zelf verder wakker te worden.
Heleen installeerde zich in de woonkamer en las verder in haar boek. Ze genoot van de rust die er nog heerste.
Een half uurtje later voegde Koen zich bij haar in de woonkamer. Hij zette eerst koffie voor zichzelf en Kathy en nam daarna plaats naast Heleen met een eigen boek.
Kort daarna kwamen vrijwel tegelijk ook Jasper, Dries en Kathy hun kamer uit. Kathy zag dat de jongens nog niet druk bezig waren en ook juist uit hun kamer kwamen.
'Jasper en Dries, komen jullie? We gaan eerst die natte luiers uitdoen en daarna kunnen we gaan ontbijten.
Dries en Jasper knikten slaperig dat het goed was en volgden Kathy naar de kamer van Heleen om daar van de natte luier te worden ontdaan.
Koen stond op en zette op tafel het ontbijt klaar, zodat als Jasper en Dries opgefrist waren ze allemaal konden eten.
Niet veel later kwam Jasper en vervolgens Dries, wel nog in onesie maar beiden met schone billen en zonder luier, aan tafel aangeschoven.
Heleen kwam er ook bij, en nadat Kathy de vuile luiers in een vuilbak buiten de deur had gesmeten nam zij ook plaats aan tafel. Ze genoten allemaal van het ontbijt en ze maakten plannen voor de komende dag.
Het eerste wat op de planning stond was op zoek gaan naar de markt, om kleren voor Jasper te kopen. Daarna wilden ze ook inkopen gaan doen zodat ze vers eten hadden voor de komende paar dagen. De rest van de dag konden ze naar het zwembad of de speeltuin gaan. Het was niet de bedoeling om er een drukke vakantie van te maken.
Toen de kinderen klaar waren met het eten stonden ze op van tafel om nog een beetje te spelen, terwijl Koen en Kathy genoten van de rest van de koffie.
Niet veel later maakte het gezin zich klaar om op stap te gaan, iedereen waste zich en Jasper kreeg voor het eerst sinds ze vertrokken waren gewone kleren aan, Kathy had alles voor Dries en Jasper gekozen en klaargelegd.
Één van de kledingstukken die Jasper mee genomen had van thuis was een tuinbroek. Jasper kleedde zichzelf aan maar met de tuinbroek had hij het toch lastig. Hij kende dat systeem van slotjes niet om de tuinbroek dicht te maken en Kathy moest voordoen hoe het werkte. Jasper probeerde het daarna zelf en na even geoefend te hebben kreeg hij zelf de slotjes vlot open en dicht.
Het voelde wat vreemd aan voor Jasper, in gewone kleren zonder dat dikkere pakket tussen zijn benen. Hij miste het wel een beetje. Ook zijn tut bleef achter op de verschoontafel.
Iedereen stapte in de auto en Heleen hielp Jasper om hem vast te zetten. Ze reden een kwartiertje tot ze bij de markt aankwamen. Kathy parkeerde de auto en vervolgens stapte iedereen uit. Vanuit de parkeerplaats wandelden ze tot aan de markt. Koen en Kathy beslisten kort een verkenning te doen en het gezin wandelde een eerste keer over de tweedehandsmarkt om te bekijken welke kraampjes er allemaal waren. Uiteindelijk vonden ze verschillende kraampjes die kleding verkochten, maar slechts drie er van hadden ook kinderkleren.
Ze kozen voor het grootste kraam van de drie in de hoop dat ze daar voldoende kleren zouden vinden. Er waren verschillende rekken kledij met kinderkleding. De kleren waren gesorteerd op prijs. Twee rekken met alle kledij voor vijf euro per stuk, daarnaast stonden er andere rekken waar de prijs opliep. Op de rekken hing al de kledij door elkaar. Er was geen onderscheid tussen jongens en meisjeskleren of tussen groot en klein. Elk stuk moest dus apart bekeken worden of het geschikt was of niet, en welke maat het had. Kathy en Heleen begonnen vol overgave de twee rekken te doorzoeken terwijl Jasper er bij stond en af en toe zijn advies werd gevraagd.
Koen en Dries gingen op de markt verder op zoek naar nieuw ondergoed voor Jasper, dat waren ze nog nergens tegengekomen.
Na lang zoeken vond Koen wel ondergoed in de gepaste maat maar hij twijfelde. Het ondergoed was twintig euro voor een pakje van drie. Het voelde nogal duur aan tegenover de rest van de kleding waar Kathy en Heleen aan het zoeken waren. Hij besloot nog even te wachten en te overleggen met Kathy voor hij het ondergoed kocht. Misschien dat ze elders nog verder zouden kunnen zoeken. Hij wandelde samen met Dries terug richting de rest.
Kathy en Heleen hadden een paar stuks vast. Ze hadden twee broeken, een T-shirt en twee jumpsuits gevonden die voldeden aan de noden. Het paste en het was goedkoop. Het waren beide korte broeken waar de ene geel was met een print van vliegtuigjes en de andere was een blauwe jeans met een grote applicatie op van Bliksem Mc Queen van Cars. Op de T-shirt was er een grote tekening van een bij geplaatst met de tekst 'Bee yourself!' onder. De twee jumpsuits waren eigenlijk meisjesmodellen maar voor een jongen nog net fatsoenlijk genoeg. Beide hadden ze korte mouwen, lange pijpen en knopen vooraan waarmee ze geopend en gesloten konden worden. De ene had een legerprint over de volledige jumpsuit, de andere had een stoere tekening van Peter Pan met Tinkelbell met de tekst 'believe in magic!' Dit was onvoldoende voor de volledige vakantie maar het gaf toch wat ademruimte om verder te bekijken wat mogelijk was.
Jasper zag vooral de legerprint en was daardoor afgeleid om heel goed het model te bekijken. 'Jasper, is dat goed voor jou deze jumpsuits?' vroeg Kathy. 'Die legerprint ziet er wel stoer uit.' glimlachte Jasper. 'Het is goed.'
Kathy rekende alles af en ze gingen samen naar het tweede kraam met kinderkleding, maar vonden daar niets, en in het laatste kraam was er enkel een grote mand met kledij om in te rommelen. Kathy en Heleen gingen samen door de mand om te zoeken wat er allemaal in zat. Vlug had Kathy nog een tuinbroek vast die Jasper kon passen maar van een matige kwaliteit was. Heleen haar oog viel op een effen donkerblauw kledingstuk waarvan ze niet meteen thuis kon brengen wat het was. Ze trok het uit de mand en hield het voor zich, het bleek een soort van grote slaapzak te zijn. Vanaf het midden van de slaapzak was er een rits die van boven naar beneden toe sloot en bovenaan waren drie gaten voorzien, één voor het hoofd en één voor elke arm. Heleen dacht meteen aan de praktische toepassing er van . 'Met deze slaapzak zou Jasper zich niet meer kunnen bloot woelen.' bedacht ze.
Jasper bekeek de slaapzak ook goed. 'Maar kijk, hier halverwege naast de rits en aan de andere kant zit een gat in, deze is stuk,' zij hij met een teleurgestelde stem nadat hij alles goed had bekeken.
Kathy nam de slaapzak over van Jasper om dit goed te bekijken. Er zaten inderdaad twee gaten in, maar deze waren er niet accidenteel gekomen, want de randen waren mooi verstevigd en omgenaaid. Dit was een aanpassing die achteraf bewust aan de slaapzak was gemaakt. Ze hield de slaapzak voor zich uit en zag dat de twee gaten recht tegenover elkaar in de voor- en achterzijde gemaakt waren. Ze hield de slaapzak vervolgens vast voor Jasper om de grootte te vergelijken. Ze zag dat de twee gaten ongeveer ter hoogte van zijn kruis waren en dat het uiteinde van de slaapzak een vijftiental centimeter voorbij zijn voeten kwam. Kathy zag met een kennersoog dat het eigenlijk een heel kwaliteitsvolle slaapzak was van het merk snugglezzz.nl.
'Ik denk niet dat je veel van die gaten zult merken, Jasper. Ik vraag eens naar de prijs en als het niet te veel kost kunnen we het proberen.'
Ze draaide zich naar de verkoper en probeerde eerst te informeren naar de prijs van de broek en vervolgens naar die van de slaapzak.
'De broek kost vijfentwintig euro en de slaapzak twintig.' startte de verkoper.
Koen had echter door dat de verkoper rekende op rijke toeristen en eigenlijk veel te veel vroeg. Koen wees op de gaten in de slaapzak en dat deze onderaan de mand had gelegen omdat niemand er interesse voor had omwille van de gaten. Daarnaast wees Koen ook op de kwaliteit van de broek.
De verkoper had al vlug door hij geen woekerwinst zou kunnen krijgen hier. Hij zakte naar een prijs van vijftien euro voor de broek en de slaapzak verkocht hij voor tien euro.
Tevreden keerde het gezin terug naar de auto en ze vervolgden hun weg naar de supermarkt.
In de supermarkt werd er naast het eten ook uitgekeken naar onderbroeken voor Jasper, maar hier waren ze nog duurder dan op de markt, zeven euro per stuk.
'Heeft Dries niet nog een paar onderbroeken waar Jasper in zou kunnen passen?' vroeg Koen.
Kathy schudde van niet. 'Ik heb er wel wat reserve voor Dries ingepakt, maar we hebben dat bij ons thuis al eens geprobeerd, dat lukte toen niet.'
'Dan zullen we er toch moeten kopen. Hoeveel heeft hij er nog zitten in zijn bagage?'
'Hij heeft na vandaag nog maar twee schone onderbroeken.' zei Kathy.
'Het zijn er dan behoorlijk wat die we moeten kopen.' zei Koen. Hij begon in zijn hoofd uit te rekenen hoeveel er nog nodig zouden zijn tot ze terug naar huis reden, en verschoot van het bedrag. 'Het is echt wel veel.'
Jasper stond er bij en hij voelde zich schuldig over zijn bagage. Helga en Celine hadden toegezegd alles terug te betalen van kleren wat voor hem gekocht was; hij was zijn ouders dus extra op kosten aan het jagen die eigenlijk niet nodig waren geweest als hij beter had ingepakt.
'Kosten pampers ook zo veel? Anders doe ik die wel aan.' zei hij. Het was er eerder uit dan dat hij er over nagedacht had. Hij stelde het zelf wel voor, maar had er ook een dubbel gevoel bij. Enerzijds vond hij ze fijn zitten, maar anderzijds schaamde hij er zich wel wat voor om met een pamper aan overal rond te lopen. Hij was bang dat anderen dat zouden zien en wat ze van hem zouden denken.
Koen zag hoe Jasper zijn gezicht betrok bij zijn eigen voorstel.
'Dat zou inderdaad een groot verschil maken, Jasper, maar ben je er zeker van? Je kijkt zo bedrukt?'
Jasper zijn ogen werden rood en het was duidelijk dat hij het moeilijk had. Hij stak zijn duim in zijn mond om wat comfort te zoeken.
'Is het allemaal wat veel?' vroeg Kathy, die zich op een knie liet zakken zodat haar gezicht op gelijke hoogte kwam. Ze haalde Jasper aan en gaf hem een knuffel. 'Veel voordelen en nadelen om over te denken?' fluisterde ze in Jasper zijn oor.
Jasper knikte met rood gekleurde wangen en tranen in zijn ogen. 'Ja' fluisterde hij terug in het oor van Kathy.
Kathy bleef stil wachten om Jasper de kans te geven om verder te vertellen.
'Het voelt fijn om aan te hebben, maar dat klopt niet, dat is niet normaal. En wat als iemand anders mij daarmee ziet, hoe gaat die reageren? Ik ben toch geen baby en dat gaan anderen wel zeggen.'
Een enkele traan trok een vochtige lijn over zijn wang naar beneden.
'Ik ben vergeten om de kleren in te pakken en nu zijn we speciaal voor mij naar de markt moeten gaan en hebben jullie daarom nu niets leuks kunnen doen en nu moeten mijn mama's zoveel extra geld uitgeven voor kleren die niet nodig zijn.'
Kathy moest haar best doen om alles goed te verstaan tussen Jasper zijn gesnik door. Troostend gaf ze hem een lange knuffel. Ze begreep dat het allemaal wat veel was voor hem.
'Het komt allemaal wel goed Jasper. Je hoeft niet bang te zijn voor de mensen rondom jou, het zal hen niet opvallen. En als ze het al zouden zien, dan zie je ze toch nooit meer terug.' zei Kathy op een rustige manier. 'Niemand die er thuis van zou weten die het niet mag weten.' Ze hoopte Jasper vlug te kunnen troosten en gerust te stellen.
'Ik wil graag een grote jongen zijn en mijn verantwoordelijkheid nemen voor het vergeten van mijn onderbroeken. Ik kan zelf niets betalen maar ik kan wel mijn best doen dat het zo weinig mogelijk kost, door pampers te dragen in plaats van onderbroeken, maar dan ben ik toch juist geen grote jongen meer?'
'Dat is inderdaad wel wat dubbel zo. Ik snap dat je het daar moeilijk mee hebt. Maar ik begrijp ook dat je dat ergens wel een fijn gevoel vind? Aan reacties moet je niet denken en wat gebeurd is is gebeurd. Niemand verwacht van jou dat je perfect bent. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen.'
Jasper deed er het zwijgen toe en bleef troost zoeken in Kathy's armen met zijn duim in zijn mond.
'We zullen het zo afspreken, Jasper,' sloot Kathy even later af. 'We kopen een pak luiers zodat we er sowieso voldoende hebben voor deze week. Morgenochtend kan je kiezen wat je doet. Doe je een luier aan is dat goed, doe je geen luier aan maar een onderbroek is dat ook goed. Dan komen we morgen terug naar de winkel om extra onderbroeken te kopen. Te veel luiers hebben is niet erg; die nemen we gewoon mee naar huis en dan kan Dries die verder gebruiken voor 's nachts.'
Jasper knikte opgelucht dat hij nog wat bedenktijd kreeg en nu niet hoefde te beslissen. De tranen droogden vlug op en Heleen en Dries, die zagen dat Jasper het moeilijk had gehad, gaven hem nog een knuffel. Jasper voelde zich vlug heel wat beter.
Dries nam Jasper zijn hand vast en samen huppelden ze voor we winkelkar uit richting de kassa's.
In de namiddag gebeurde er niet zo veel meer. Het gezin laadde in het vakantiehuis de spullen uit, er werd gekookt, gegeten en de speeltuin werd opgezocht door Jasper en Dries. Ze konden er zelfstandig naar toe omdat de speeltuin op het vakantiedomein en niet ver was. Ze genoten van de avonturen die ze er met hun tweeën beleefden.
Heleen speelde een spelletje schaken tegen haar vader terwijl Kathy een boek las. Toen het tijd was voor het avondeten ging Kathy op weg om de twee jongens te zoeken. Onderweg zag ze nog een infobord met alle activiteiten die het animatieteam de komende dagen organiseerde. Ze nam er een foto van en zou het aan de kinderen tonen; misschien wilden ze wel een keertje iets mee doen.
Na het avondeten speelden de kinderen samen een spel monopoly tot het tijd was om te gaan slapen. Jasper had uiteindelijk de twee duurste straten in handen met overal een hotel op en won het spelletje. Met een grote glimlach op zijn gezicht bedankte hij iedereen voor het leuke spel. Kathy was blij dat Jasper zijn dag, ondanks zijn twijfels in de winkel, goed verlopen was en op een positieve manier kon afgesloten worden.
Jasper kreeg een schone luier, body en pyjama uit twee stukken aan. Er werden geen vragen meer gesteld door iemand of dat eigenlijk wel nodig was voor 's nachts. Het hoorde er voor iedereen gewoon bij.
Deze nacht was het aan Dries om in het als schip aangeklede bed te slapen, dus de fixatiebanden werden voor Jasper op het gewone bed geïnstalleerd. De slaapzak werd klaargelegd bovenop de riemen en Jasper werd uitgenodigd om er op te gaan liggen. Jasper stak zijn voeten in de slaapzak, ging met zijn rug op het opengelegde bovenstuk liggen, stak zijn armen door de gaten en de rits werd vooraan gesloten door Kathy. De rits werd afgesloten met een grote flap en drukknoopje, zodat de sluiting niet kon storen. Kathy vermoedde dat dit ook een aanpassing was die achteraf gedaan was samen met de gaten. Ze herkende het merk van slaapzak vanuit haar werk als heel kwaliteitsvol en een model als dit had ze daar nog niet gezien.
Jasper bewoog zijn hoofd naar links, rechts, boven en onder. Vervolgens nam hij met een hand dat flapje vast en trok het wat aan de kant. 'Het zit nogal vervelend te duwen op mijn keel.' zei hij met een zeurende toon.
Dries ging staan in het schip om ook te kunnen zien welke behandeling Jasper kreeg.
Kathy liet Jasper rechtop zitten en bekeek de slaapzak goed. 'Ik zie het Jasper,' zei ze, terwijl ze op zijn rug de kraag van de slaapzak volgde. 'door de aanpassing zou de rits achter moeten zitten. De halslijn komt hier een stukje lager.'
Kathy duwde Jasper terug neer en opende de rits opnieuw. 'Draai je maar om.'
Jasper worstelde even met de slaapzak om zich er uit te bevrijden en zich om te draaien. Toen hij terug met zijn voeten en armen op de juiste plek zat, maar deze keer met zijn buik op de matras, sloot Kathy de rits opnieuw en klikte de drukknoop dicht die de rits op zijn plaats hield.
Jasper rolde met hulp van Kathy om en Kathy positioneerde Jasper correct bovenop de fixatieriemen.
'Je kan die toch nooit sluiten, die band kan niet tussen mijn benen met de slaapzak?' vroeg Jasper.
'Ik denk het wel; weet je nog die twee gaten? Volgens mij dienen die daar juist voor.'
Kathy reikte onder Jasper zijn benen naar het uiteinde van de fixatieband, en met de vingers van haar andere hand reikte ze door de gaten voor en achteraan ter hoogte van Jasper zijn kruis. Na even zoeken had ze de fixatieband vast met haar vingers, en vlot trok ze deze door de slaapzak en tussen de benen van Jasper omhoog richting zijn buik. Ook de rest van de fixatieset werd over Jasper heen gelegd en al gauw was alles gesloten.
Kathy legde het sleuteltje naast Jasper op bed naast zijn hoofdkussen, er stond hier geen nachtkastje, en legde daarnaast nog de fles met water.
Als laatste maakte ze de fopspeen nog vast met het lintje aan de slaapzak en stak ze de tut in zijn mond. 'Hij had een lastige dag vandaag, ik zal het er morgen wel met hem over hebben.' dacht ze bij zichzelf.
'Ik wens je een goede nacht Jasper,' zei Kathy. 'Deze keer zal het je niet lukken om je bloot te woelen.' Ze gaf Jasper nog een knipoog en een zoen en gaf vervolgens Dries die stond te kijken ook een zoen en een aai over zijn hoofd.
'Ga maar lekker liggen, dan kan je ook slapen. Slaap lekker jongens!'
'Slaap lekker,' mompelde Jasper vanachter de speen.
'Slaap lekker mama,' geeuwde Dries.
Beide jongens sloten hun ogen en vlug lagen ze in slaap.
Laatst bewerkt:
bosma22
I love good stories, writing and music
Love the story so much Dries, his parents are so great. I love the way how they support Jasper with that he likes diapers, and the conflicting feelings Jasper has are so relatable and can’t wait to see if he’ll choose to wear diapers or not. I suspect he’ll decide to wear them, but we’ll see and hope that if Jasper decides to wear diapers that Dries at least one day also will wear a diaper during the day
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Prachtig weer, vooral hoe Jasper van de gelegenheid gebruik maakt om ook overdag een luier te dragen.
toet
Superlid
Deel 28
De slaapzak leek het nodige effect te hebben, want Jasper werd de volgende ochtend uitgeslapen wakker. Hij was de voorbije nacht geen enkele keer van de koude wakker geworden en ook nu had hij het behaaglijk warm. Hij luisterde even naar Dries maar hij lag nog goed te slapen.
Hij greep naar de fles die naast hem lag en dronk wat water. Vervolgens nam hij het sleuteltje en opende hij de fixatiebanden. Het was even worstelen voor hem maar uiteindelijk kon hij ook de band van tussen zijn benen door de slaapzak trekken en was hij helemaal los. De volgende stap, de slaapzak losmaken, lukte echter niet. Na even proberen gaf hij het op en wilde naar de woonkamer om daar op de Nintendo te spelen. Hij kwam overeind, maar door de slaapzak verloor hij bijna zijn evenwicht en viel hij haast op de grond.
Jasper besloot het wat rustiger aan te doen en ging op de grond zitten met zijn billen naast het bed. Toen hij stabiel zat schoof hij voorruit, eerst zijn voeten naar voren, dan zijn billen vooruit en tenslotte verzette hij zijn handen. Bij de deur aangekomen moest hij even op zijn knieën zitten om de klink open te krijgen, maar na heel wat moeite zat hij uiteindelijk in de zetel met zijn Nintendo.
Dries was door het hele gebeuren heen geslapen.
Toen Heleen opgestaan was en in de woonkamer aankwam, en Jasper op zijn Nintendo zag spelen, keek ze verbaasd. 'Hoe ben jij hier met je slaapzak aan terechtgekomen?'
Jasper liet zijn tut uit zijn mond vallen, zette het spel op pauze en beschreef aan Heleen hoe hij zichzelf had voortbewogen.
'Dat is vindingrijk van jou.' zei Heleen.
Jasper glunderde bij dat compliment.
Later, toen Dries en tenslotte ook Kathy en Koen uit hun slaapkamers tevoorschijn kwamen, moest Jasper telkens opnieuw vertellen en voordoen hoe hij er in geslaagd was om met slaapzak en al de woonkamer te bereiken. Koen vond het wel inventief van hem, het maakte Jasper trots dat iedereen verbaasd stond te luisteren wat hij al zelf kon.
Nadat iedereen wakker was ging het gezin richting ontbijt. Kathy hielp Jasper vlug uit de slaapzak, en zo kon hij zelf lopen tot aan tafel. Om de fopspeen niet te laten rondslingeren herbevestigde ze het lintje aan de pyjama van Jasper. 'Ik heb het er straks wel over met hem' dacht ze bij zichzelf toen ze het slotje dichtklikte. Dries werd vlug door Koen uit zijn natte luier geholpen, die van Jasper was nog droog.
Ze genoten allemaal van het ontbijt. Het was een lekker rustige ochtend en er was geen enkele reden om gehaast te zijn. Er werd gezellig gekeuveld aan tafel. Tijdens het eten voelde Jasper zijn blaas opspelen en zonder er verder bij stil te staan liet hij alles lopen.
'Straks gaan we naar een museum' zei Koen. Het gezicht van de kinderen betrok. Urenlang naar oude schilderijen kijken waar niets op te zien is, of kijken naar zogezegde moderne kunststukken, die meer lijken op mislukte knutselwerkjes van kleuters, was niet meteen hun favoriete bezigheid.
Kathy zag hoe het gezicht van de kinderen betrok. 'Nee hoor, het is niet zo een museum. Het is een doe-museum met allemaal wetenschappelijke proefjes. Het gaat speciaal en leuk zijn voor jullie.'
De nieuwsgierigheid van Jasper en Dries was gewekt. Ze begonnen met vragen te stellen om er zoveel mogelijk over te weten te komen.
'Ik ben er zelf ook nog niet geweest, ik heb er alleen nog maar over gelezen op internet.' zei Koen.
Toch beantwoordde hij de vragen zo goed mogelijk, en uiteindelijk was het voor iedereen tijd om de tafel te verlaten.
Kathy ging mee met Jasper en Dries naar hun kamer om de kleren te verzamelen.
'Jasper, wat doen we aan vandaag?' vroeg Kathy, die in de ene hand een onderbroek toonde en in de andere hand een luier.
Jasper stond zwijgend te draaien.
Dries keek vragend naar zijn mama. 'Jasper heeft toch geen luiers nodig overdag?'
'Weet je nog waarom dat we gisteren naar de markt geweest zijn voor kleren voor Jasper? Onderbroeken is hij thuis ook vergeten en hebben we nog niet bijgekocht. Een tussenoplossing die veel minder geld kost dan voor alle dagen een nieuwe onderbroek te kopen is om ook overdag luiers te dragen.'
Dries knikte dat hij het begreep en keek terug naar Jasper.
'Waar Jasper over twijfelt, is of hij het wel durft om luiers hele dagen aan te doen, 'ging Kathy verder, 'maar hij wil aan de andere kant zijn mama's ook niet op kosten jagen, door extra onderbroeken bij te kopen die thuis niet nodig zijn.'
Jasper bleef stil, maar gaf met een knik aan dat Kathy het correct samengevat had.
Dries moest er aan denken hoe Jasper er in moeilijke tijden altijd voor hem geweest was. Jasper had hem echt al veel gesteund. Nu was het tijd voor Dries om eens iets terug te doen. Ze waren immers bloedbroeders?
'Jasper, als jij een luier aandoet vandaag overdag zal ik dat ook doen.' zei Dries.
Jasper keek vol ongeloof op naar zijn vriend. Had hij dat wel juist gehoord?
'Ik ben er voor jou, Jasper. Als jij een pamper aan doet zal ik er ook een aandoen. Dan zijn we met twee vandaag.'
Jasper zijn bezorgde blik brak open en een grote grijns verscheen. Als Jasper zijn gezicht een weerkaart was geweest, stond deze nu vol met prachtige regenbogen.
'Ik denk dat dat een ja is.' zei Dries, en om te tonen dat hij het meende nam hij de pamper over die Kathy vast had en zei: 'doe je mij als eerste een schone pamper aan?'
Kathy nam de twee jongens mee naar de kamer van Heleen en deed eerst Dries een nieuwe luier om en vervolgens verschoonde ze Jasper. Tussendoor gingen beide jongens nog naar de wc voor hun grote boodschap.
'Dries, enkel vandaag en niet heel de vakantie, begrepen?' vroeg Kathy liefdevol maar streng aan Dries.
Dries knikte dat hij het had begrepen.
Beide jongens trokken op hun eigen kamer een T-shirt en korte broek aan over hun luier, en met hun verdikte billen renden ze naar de woonkamer, waar ze nog even speelden tot iedereen klaar was.
Koen vulde een rugzak met een picknick voor komende middag, en Kathy vulde Jasper zijn rugzak met verzorgingsspullen voor de rest van de dag. Terwijl ze daarmee bezig was gaf ze een woordje uitleg aan Koen over wat er zonet gebeurd was, en waarom ook Dries opnieuw een luier aan had. Ook Heleen werd stilletjes ingelicht zodat ook zij wist hoe te reageren wanneer het naar boven kwam.
Jasper was toch wat gespannen om een museumbezoek te doen in luier. Hij zocht afleiding door zijn duim in zijn mond te steken.
Kathy zuchtte toen ze dat zag en deed toch maar de fopspeen in zijn mond in plaats van te praten met Jasper over de nadelen hiervan.
Terwijl Heleen haar schoenen aandeed ging ze strategisch achter Jasper en Dries zitten, die op de grond zaten om ook hun schoenen aan te doen. Ze kon haar ogen niet van de jongens afhouden, ze vond het schattig, de wetenschap hoe en waarom ze er zo bij liepen. Bij Jasper was er een klein randje te zien van de luier boven zijn broeksband, maar ze zij er niets van. Het was zodanig weinig dat je moest weten wat het was voor het opviel.
In de auto stond ook een zak klaar met een grote fles water, zeep, verschoondoekjes, een handdoek, washandjes en schone kleren voor de kinderen. In het verleden waren er al menige overgeef-partijen geweest door wagenziekte, waarna de kinderen volledig onder de vuiligheid zaten. Nadat ze een keertje rechtsomkeert hadden moeten maken, en daardoor twee uur later aangekomen waren dan voorzien op hun toenmalige bestemming, hadden ze sindsdien voor langere ritten altijd een set reservekleren in de auto liggen. De laatste tijd was het niet meer nodig geweest, maar het was toch een gewoonte geworden die ze bleven aanhouden. Zowel voor Heleen als Dries waren er kleren, voor Jasper was er een luier, body en onesie in gestoken, daar had hij er immers voldoende van en van gewone kleren niet.
Jasper werd door Heleen vastgegespt in de autostoel, en nadat zij en Dries ook hun eigen gordels hadden vastgemaakt zette Kathy de auto in beweging. Na een klein half uurtje waren ze op de plaats van bestemming en parkeerde Kathy de auto onder een boom. Ze draaide zich om en trok de fopspeen uit Jasper zijn mond. 'Beter zo niet naar binnen.' zei ze.
'Ja, dat is waar.' zei Jasper. Heleen verloste Jasper uit de autostoel en vervolgens wandelde het gezin naar binnen. Kathy toonde op haar GSM de entree tickets en al gauw slenterde het gezin van stand naar stand.
Het was inderdaad een museum vol met proefjes en van de kinderen werd verwacht dat ze overal zo veel mogelijk aanzaten en uittestten. Er waren proefjes rond het menselijk lichaam, er kon bijgeleerd worden over verschillende vormen van water-, zonne- en windenergie. Er was een levensgrote computer nagebouwd waar de kinderen in en door konden kruipen, waarmee ze leerden hoe alles werkte en waarvoor alles diende.
Er was een grote waterbaan waar de kinderen verschillende technieken zagen om water omhoog te brengen, verschillende soorten dijken en sluizen zagen met elk hun voor en nadelen,...
Al het stromende water gaf aan zowel Dries als Jasper het signaal dat het tijd was om de wc op te zoeken. Jasper liet het bij het kleinste signaal gewoon lopen, voor Dries was dat wat moeilijker. Hij stond even te draaien en vroeg toen aan Jasper of hij ook naar de wc moest.
'Ik ben al geweest.' antwoordde Jasper nadat hij rondgekeken had dat er niemand anders binnen gehoorafstand was. 'Ik heb het laten lopen in mijn pamper. Doe ook maar, dan kan je verder spelen hier.'
Dries keek rond zich of er iemand in de buurt was. Terwijl hij ook rond zocht naar zijn mama zag hij Jasper naar een andere installatie trekken. Benieuwd welke dat was volgde Dries. Terwijl Jasper startte met uitproberen wat hier de bedoeling was wilde Dries zo vlug mogelijk mee doen. Het besluit om niet naar de wc te gaan was dus vlug genomen. Het lukte niet zomaar en uiteindelijk sloot Dries zijn ogen om zich in te beelden alsof hij voor een wc stond. Als de eerste druppels er uit kwamen kneep Dries alles dicht uit reflex. Voorzichtig keek hij en voelde aan zijn broek of deze nat was. Gerustgesteld dat dit niet zo was sloot hij opnieuw zijn ogen en deed hij verder. Uiteindelijk begon er een klein plasje te lopen dat sterker en sterker begon te stromen tot zijn blaas helemaal leeg was. Dries voelde voorzichtig aan zijn luier en broek. Behalve dat deze nu zwaarder en opgezwollen was, was er verder niets bijzonders aan te ontdekken. Dries draaide zich richting Jasper en samen verkende ze de installatie verder.
Het was een dag waarop volop medische wetenschappen, fysica, chemie, elektronica en mechanica werd verkend. Er werden heel wat basisprincipes en grondbeginselen aangeleerd zonder dat de kinderen het idee hadden dat ze saaie les kregen.
's Middags kregen Jasper en Dries om de beurt een verschoning op de wc's. Kathy kreeg wel rare blikken toen ze met de twee jongens uit de familieruimte kwam, maar ze trok het haar niet aan. Ze had de plaats nodig om de jongens een schone luier aan te doen dus had ze er recht op deze te gebruiken.
Het gezin ging naar buiten voor een picknick. Ze hadden allemaal een stempel op hun hand laten zetten, zodat ze later op de dag terug naar binnen mochten. Naast de parking stond er een aantal bankjes en iedereen genoot van lekkere boterhammen en een pakje fruitsap.
Op een gegeven moment stond Jasper in het museum gebukt over een kijkvenster waarmee hij kon bestuderen wat er onder het wateroppervlakte aan het gebeuren was. Zijn T-shirt was omhoog gekropen en zijn broek wat afgezakt. Voor wie achter hem stond was het nu wel duidelijk dat de rand die boven zijn broek tevoorschijn was gekomen van een luier was. Twee meisjes van ongeveer tien jaar stonden niet ver achter hem te gniffelen en te wijzen terwijl ze in een andere taal tegen elkaar stonden te fluisteren. Jasper had niets door, maar Heleen had dit wel gezien. Ze positioneerde zich meteen tussen de meisjes en Jasper in, en nam een zo verontwaardigde en boze houding aan als mogelijk, terwijl ze beschuldigend naar de meisjes keek.
De twee meisjes hadden door waarom Heleen zo keek en met rode wangen en hun hoofd naar beneden maakten ze zich uit de voeten. Toen Jasper weer overeind stond bukte Heleen zich over Jasper, gaf hem een knuffel en trok stiekem zijn T-shirt naar beneden en zijn broek omhoog. Jasper beantwoordde de knuffel gretig en gaf als dank voor de plotse knuffel Heleen een zoen op haar wang.
Kathy had alles zien gebeuren en fluisterde Heleen nadien een compliment in haar oor. 'Fantastisch opgelost met die meisjes. En ook zo lief van jou dat je Jasper niet in verlegenheid hebt gebracht.'
Nu was het een keertje aan Heleen om met rode wangen te staan.
In de auto terug konden Jasper en Dries niet stoppen te vertellen over de verschillende proefjes die ze hadden uitgevoerd. Soms vulde Heleen, Kathy of Koen wat aan, om nog extra duiding en uitleg te geven over het hoe en waarom van de resultaten van de proefjes. Geboeid luisterden Dries en Jasper telkens naar de aanvullingen.
In het huisje aangekomen begon Koen meteen om het avondeten voor te bereiden; Kathy ruimde de spullen van de voorbije dag op en ging vervolgens Koen helpen. Heleen ging zitten aan de keukentafel om op haar GSM haar sociale media te onderhouden.
Jasper begon te spelen, maar Dries draalde een beetje rond in de keuken rond zijn mama.
'Mama, ik heb een schone pamper nodig,' fluisterde hij uiteindelijk in haar oor.
'Oh ja, natuurlijk' zei ze. 'Ik ben het niet meer zo gewend om daar aan te denken, zeker als ik druk bezig ben.'
Kathy legde het mes neer waarmee ze groenten aan het snijden was geweest, en stak haar handen onder de kraan om ze af te spoelen.
'Ik kan wel helpen Mama, er is toch niets interessant op TikTok.' zei Heleen, die door had wat er aan de hand was, en ze stond op.
'Dat is fijn, Heleen. Dries, ga maar mee met je zus, ze zal je wel helpen. Heleen, kijk je daarna ook even naar Jasper?' Kathy had onthouden hoeveel verantwoordelijkheid Heleen getoond had in het museum en ze wilde dat graag op deze manier tonen door haar dit toe te vertrouwen.
Heleen was eerst wat verbaasd over het antwoord. Ze had eigenlijk bedoeld dat ze kon helpen met het eten, maar de pampers van Dries en Jasper verversen was natuurlijk ook goed. Vanbinnen bloeide ze op met trots dat ze deze taak kreeg toegewezen.
Heleen nam beide jongens mee naar haar kamer, waar de luiertafel stond. Ze gaf eerst Dries een schone luier; hij had er immers al om gevraagd, en vervolgens was Jasper aan de beurt.
Heleen wist nog van de vorige keer hoe het moest en deed haar best om het zorgvuldig te doen. Voor Dries voelde het wel wat vreemd aan, om door zijn zus geholpen te worden. Ze had hem wel al veel vaker naakt gezien, maar nu was het wel heel dichtbij en voelde het intiem aan. Heleen deed het voorzichtig en met respect voor Dries. Het was voor beiden een positieve ervaring en het versterkte de broer-zus band die ze hadden.
Jasper was het al meer gewend, en voor hem voelde het totaal niet vreemd aan.
In afwachting van het avondeten besloten de kinderen samen nog een gezelschapsspel te spelen.
Op de camping was er een animatieteam dat verschillende activiteiten verzorgde. Voor een deel van deze activiteiten was de taalbarrière te groot, maar deze avond was er een lichtshow gepland. Om te genieten van dit spektakel is er geen taal nodig, dus mochten Jasper en Dries bij uitzondering een keertje langer opblijven tot het donker werd, en ze zodoende mee konden genieten van de lichtshow.
Voordat de show startte werd de avond in het vakantiehuisje nog gevuld met het avondeten, nog een spelletje en tenslotte werden Jasper en Dries, een half uur voor de show, klaargemaakt om te gaan slapen. De bedoeling was dat ze meteen na de show in bed konden.
Beiden kregen ze boven hun luier en body een dikkere onesie aan. Met de zon onder koelde het immers sterk af.
Dries en Jasper namen vooraan plaats tussen allemaal andere kinderen, Heleen, Kathy en Dries meer achteraan tussen de volwassenen.
In afwachting van de start van de show keek Jasper rond naar de andere kinderen. Het was een geruststelling voor hem dat ze niet de enige waren in slaapkledij. Heel wat kinderen, zowel jonger als ouder dan zij, zaten er ook in pyjama, onesie of slaapkleedje. Jasper bekeek de andere kinderen nog eens goed en opeens merkte hij bij een ander, ongeveer even oud kind, boven de rand van zijn pyjamabroek een klein randje van een luier omhoog steken. Het was niet veel en het viel enkel op omdat het net dezelfde luier was als hij en Dries aanhadden. Na deze ontdekking keek Jasper naar de andere kinderen hun billen. Jasper zag nergens nog duidelijk een luier, maar hier en daar waren er toch verdachte vormen te zien.
Nadat Jasper zeker was van zijn stuk stootte hij fluisterend Dries aan. 'Kijk eens naar die jongen daar schuin voor ons, naar zijn broek. Die heeft ook een pamper aan. Ik heb je altijd gezegd dat je niet de enige bent. Weet je nog? Nu kan je dat echt zien.'
Nieuwsgierig keek Dries in de aangewezen richting. Hij moest even zoeken maar daarna zag hij het ook.
'Door jou wist ik al dat ik niet de enige was, maar het is fijn om te weten dat er nog anderen zijn.' fluisterde hij.
Jasper schoof naar die andere jongen toe om hem aan te spreken. Toen hij bijna bij die jongen was, en hem wilde aantikken, hoorde hij hem tegen zijn buur praten in een raar taaltje dat hij niet kon verstaan. Jasper trok zich stilletjes terug. 'Hij praat Frans denk ik.' zei hij tegen Dries, die alles gespannen had gevolgd.
Bij andere kinderen was Jasper niet zeker dus die durfde hij niet aan te spreken.
'Laat maar zitten.' fluisterde Dries. 'De show gaat dadelijk beginnen en we hebben elkaar.' Dries sloeg zijn arm om de schouders van Jasper en samen genoten ze van het samenspel van laserlicht, vuurwerk en muziek dat begon.
De slaapzak leek het nodige effect te hebben, want Jasper werd de volgende ochtend uitgeslapen wakker. Hij was de voorbije nacht geen enkele keer van de koude wakker geworden en ook nu had hij het behaaglijk warm. Hij luisterde even naar Dries maar hij lag nog goed te slapen.
Hij greep naar de fles die naast hem lag en dronk wat water. Vervolgens nam hij het sleuteltje en opende hij de fixatiebanden. Het was even worstelen voor hem maar uiteindelijk kon hij ook de band van tussen zijn benen door de slaapzak trekken en was hij helemaal los. De volgende stap, de slaapzak losmaken, lukte echter niet. Na even proberen gaf hij het op en wilde naar de woonkamer om daar op de Nintendo te spelen. Hij kwam overeind, maar door de slaapzak verloor hij bijna zijn evenwicht en viel hij haast op de grond.
Jasper besloot het wat rustiger aan te doen en ging op de grond zitten met zijn billen naast het bed. Toen hij stabiel zat schoof hij voorruit, eerst zijn voeten naar voren, dan zijn billen vooruit en tenslotte verzette hij zijn handen. Bij de deur aangekomen moest hij even op zijn knieën zitten om de klink open te krijgen, maar na heel wat moeite zat hij uiteindelijk in de zetel met zijn Nintendo.
Dries was door het hele gebeuren heen geslapen.
Toen Heleen opgestaan was en in de woonkamer aankwam, en Jasper op zijn Nintendo zag spelen, keek ze verbaasd. 'Hoe ben jij hier met je slaapzak aan terechtgekomen?'
Jasper liet zijn tut uit zijn mond vallen, zette het spel op pauze en beschreef aan Heleen hoe hij zichzelf had voortbewogen.
'Dat is vindingrijk van jou.' zei Heleen.
Jasper glunderde bij dat compliment.
Later, toen Dries en tenslotte ook Kathy en Koen uit hun slaapkamers tevoorschijn kwamen, moest Jasper telkens opnieuw vertellen en voordoen hoe hij er in geslaagd was om met slaapzak en al de woonkamer te bereiken. Koen vond het wel inventief van hem, het maakte Jasper trots dat iedereen verbaasd stond te luisteren wat hij al zelf kon.
Nadat iedereen wakker was ging het gezin richting ontbijt. Kathy hielp Jasper vlug uit de slaapzak, en zo kon hij zelf lopen tot aan tafel. Om de fopspeen niet te laten rondslingeren herbevestigde ze het lintje aan de pyjama van Jasper. 'Ik heb het er straks wel over met hem' dacht ze bij zichzelf toen ze het slotje dichtklikte. Dries werd vlug door Koen uit zijn natte luier geholpen, die van Jasper was nog droog.
Ze genoten allemaal van het ontbijt. Het was een lekker rustige ochtend en er was geen enkele reden om gehaast te zijn. Er werd gezellig gekeuveld aan tafel. Tijdens het eten voelde Jasper zijn blaas opspelen en zonder er verder bij stil te staan liet hij alles lopen.
'Straks gaan we naar een museum' zei Koen. Het gezicht van de kinderen betrok. Urenlang naar oude schilderijen kijken waar niets op te zien is, of kijken naar zogezegde moderne kunststukken, die meer lijken op mislukte knutselwerkjes van kleuters, was niet meteen hun favoriete bezigheid.
Kathy zag hoe het gezicht van de kinderen betrok. 'Nee hoor, het is niet zo een museum. Het is een doe-museum met allemaal wetenschappelijke proefjes. Het gaat speciaal en leuk zijn voor jullie.'
De nieuwsgierigheid van Jasper en Dries was gewekt. Ze begonnen met vragen te stellen om er zoveel mogelijk over te weten te komen.
'Ik ben er zelf ook nog niet geweest, ik heb er alleen nog maar over gelezen op internet.' zei Koen.
Toch beantwoordde hij de vragen zo goed mogelijk, en uiteindelijk was het voor iedereen tijd om de tafel te verlaten.
Kathy ging mee met Jasper en Dries naar hun kamer om de kleren te verzamelen.
'Jasper, wat doen we aan vandaag?' vroeg Kathy, die in de ene hand een onderbroek toonde en in de andere hand een luier.
Jasper stond zwijgend te draaien.
Dries keek vragend naar zijn mama. 'Jasper heeft toch geen luiers nodig overdag?'
'Weet je nog waarom dat we gisteren naar de markt geweest zijn voor kleren voor Jasper? Onderbroeken is hij thuis ook vergeten en hebben we nog niet bijgekocht. Een tussenoplossing die veel minder geld kost dan voor alle dagen een nieuwe onderbroek te kopen is om ook overdag luiers te dragen.'
Dries knikte dat hij het begreep en keek terug naar Jasper.
'Waar Jasper over twijfelt, is of hij het wel durft om luiers hele dagen aan te doen, 'ging Kathy verder, 'maar hij wil aan de andere kant zijn mama's ook niet op kosten jagen, door extra onderbroeken bij te kopen die thuis niet nodig zijn.'
Jasper bleef stil, maar gaf met een knik aan dat Kathy het correct samengevat had.
Dries moest er aan denken hoe Jasper er in moeilijke tijden altijd voor hem geweest was. Jasper had hem echt al veel gesteund. Nu was het tijd voor Dries om eens iets terug te doen. Ze waren immers bloedbroeders?
'Jasper, als jij een luier aandoet vandaag overdag zal ik dat ook doen.' zei Dries.
Jasper keek vol ongeloof op naar zijn vriend. Had hij dat wel juist gehoord?
'Ik ben er voor jou, Jasper. Als jij een pamper aan doet zal ik er ook een aandoen. Dan zijn we met twee vandaag.'
Jasper zijn bezorgde blik brak open en een grote grijns verscheen. Als Jasper zijn gezicht een weerkaart was geweest, stond deze nu vol met prachtige regenbogen.
'Ik denk dat dat een ja is.' zei Dries, en om te tonen dat hij het meende nam hij de pamper over die Kathy vast had en zei: 'doe je mij als eerste een schone pamper aan?'
Kathy nam de twee jongens mee naar de kamer van Heleen en deed eerst Dries een nieuwe luier om en vervolgens verschoonde ze Jasper. Tussendoor gingen beide jongens nog naar de wc voor hun grote boodschap.
'Dries, enkel vandaag en niet heel de vakantie, begrepen?' vroeg Kathy liefdevol maar streng aan Dries.
Dries knikte dat hij het had begrepen.
Beide jongens trokken op hun eigen kamer een T-shirt en korte broek aan over hun luier, en met hun verdikte billen renden ze naar de woonkamer, waar ze nog even speelden tot iedereen klaar was.
Koen vulde een rugzak met een picknick voor komende middag, en Kathy vulde Jasper zijn rugzak met verzorgingsspullen voor de rest van de dag. Terwijl ze daarmee bezig was gaf ze een woordje uitleg aan Koen over wat er zonet gebeurd was, en waarom ook Dries opnieuw een luier aan had. Ook Heleen werd stilletjes ingelicht zodat ook zij wist hoe te reageren wanneer het naar boven kwam.
Jasper was toch wat gespannen om een museumbezoek te doen in luier. Hij zocht afleiding door zijn duim in zijn mond te steken.
Kathy zuchtte toen ze dat zag en deed toch maar de fopspeen in zijn mond in plaats van te praten met Jasper over de nadelen hiervan.
Terwijl Heleen haar schoenen aandeed ging ze strategisch achter Jasper en Dries zitten, die op de grond zaten om ook hun schoenen aan te doen. Ze kon haar ogen niet van de jongens afhouden, ze vond het schattig, de wetenschap hoe en waarom ze er zo bij liepen. Bij Jasper was er een klein randje te zien van de luier boven zijn broeksband, maar ze zij er niets van. Het was zodanig weinig dat je moest weten wat het was voor het opviel.
In de auto stond ook een zak klaar met een grote fles water, zeep, verschoondoekjes, een handdoek, washandjes en schone kleren voor de kinderen. In het verleden waren er al menige overgeef-partijen geweest door wagenziekte, waarna de kinderen volledig onder de vuiligheid zaten. Nadat ze een keertje rechtsomkeert hadden moeten maken, en daardoor twee uur later aangekomen waren dan voorzien op hun toenmalige bestemming, hadden ze sindsdien voor langere ritten altijd een set reservekleren in de auto liggen. De laatste tijd was het niet meer nodig geweest, maar het was toch een gewoonte geworden die ze bleven aanhouden. Zowel voor Heleen als Dries waren er kleren, voor Jasper was er een luier, body en onesie in gestoken, daar had hij er immers voldoende van en van gewone kleren niet.
Jasper werd door Heleen vastgegespt in de autostoel, en nadat zij en Dries ook hun eigen gordels hadden vastgemaakt zette Kathy de auto in beweging. Na een klein half uurtje waren ze op de plaats van bestemming en parkeerde Kathy de auto onder een boom. Ze draaide zich om en trok de fopspeen uit Jasper zijn mond. 'Beter zo niet naar binnen.' zei ze.
'Ja, dat is waar.' zei Jasper. Heleen verloste Jasper uit de autostoel en vervolgens wandelde het gezin naar binnen. Kathy toonde op haar GSM de entree tickets en al gauw slenterde het gezin van stand naar stand.
Het was inderdaad een museum vol met proefjes en van de kinderen werd verwacht dat ze overal zo veel mogelijk aanzaten en uittestten. Er waren proefjes rond het menselijk lichaam, er kon bijgeleerd worden over verschillende vormen van water-, zonne- en windenergie. Er was een levensgrote computer nagebouwd waar de kinderen in en door konden kruipen, waarmee ze leerden hoe alles werkte en waarvoor alles diende.
Er was een grote waterbaan waar de kinderen verschillende technieken zagen om water omhoog te brengen, verschillende soorten dijken en sluizen zagen met elk hun voor en nadelen,...
Al het stromende water gaf aan zowel Dries als Jasper het signaal dat het tijd was om de wc op te zoeken. Jasper liet het bij het kleinste signaal gewoon lopen, voor Dries was dat wat moeilijker. Hij stond even te draaien en vroeg toen aan Jasper of hij ook naar de wc moest.
'Ik ben al geweest.' antwoordde Jasper nadat hij rondgekeken had dat er niemand anders binnen gehoorafstand was. 'Ik heb het laten lopen in mijn pamper. Doe ook maar, dan kan je verder spelen hier.'
Dries keek rond zich of er iemand in de buurt was. Terwijl hij ook rond zocht naar zijn mama zag hij Jasper naar een andere installatie trekken. Benieuwd welke dat was volgde Dries. Terwijl Jasper startte met uitproberen wat hier de bedoeling was wilde Dries zo vlug mogelijk mee doen. Het besluit om niet naar de wc te gaan was dus vlug genomen. Het lukte niet zomaar en uiteindelijk sloot Dries zijn ogen om zich in te beelden alsof hij voor een wc stond. Als de eerste druppels er uit kwamen kneep Dries alles dicht uit reflex. Voorzichtig keek hij en voelde aan zijn broek of deze nat was. Gerustgesteld dat dit niet zo was sloot hij opnieuw zijn ogen en deed hij verder. Uiteindelijk begon er een klein plasje te lopen dat sterker en sterker begon te stromen tot zijn blaas helemaal leeg was. Dries voelde voorzichtig aan zijn luier en broek. Behalve dat deze nu zwaarder en opgezwollen was, was er verder niets bijzonders aan te ontdekken. Dries draaide zich richting Jasper en samen verkende ze de installatie verder.
Het was een dag waarop volop medische wetenschappen, fysica, chemie, elektronica en mechanica werd verkend. Er werden heel wat basisprincipes en grondbeginselen aangeleerd zonder dat de kinderen het idee hadden dat ze saaie les kregen.
's Middags kregen Jasper en Dries om de beurt een verschoning op de wc's. Kathy kreeg wel rare blikken toen ze met de twee jongens uit de familieruimte kwam, maar ze trok het haar niet aan. Ze had de plaats nodig om de jongens een schone luier aan te doen dus had ze er recht op deze te gebruiken.
Het gezin ging naar buiten voor een picknick. Ze hadden allemaal een stempel op hun hand laten zetten, zodat ze later op de dag terug naar binnen mochten. Naast de parking stond er een aantal bankjes en iedereen genoot van lekkere boterhammen en een pakje fruitsap.
Op een gegeven moment stond Jasper in het museum gebukt over een kijkvenster waarmee hij kon bestuderen wat er onder het wateroppervlakte aan het gebeuren was. Zijn T-shirt was omhoog gekropen en zijn broek wat afgezakt. Voor wie achter hem stond was het nu wel duidelijk dat de rand die boven zijn broek tevoorschijn was gekomen van een luier was. Twee meisjes van ongeveer tien jaar stonden niet ver achter hem te gniffelen en te wijzen terwijl ze in een andere taal tegen elkaar stonden te fluisteren. Jasper had niets door, maar Heleen had dit wel gezien. Ze positioneerde zich meteen tussen de meisjes en Jasper in, en nam een zo verontwaardigde en boze houding aan als mogelijk, terwijl ze beschuldigend naar de meisjes keek.
De twee meisjes hadden door waarom Heleen zo keek en met rode wangen en hun hoofd naar beneden maakten ze zich uit de voeten. Toen Jasper weer overeind stond bukte Heleen zich over Jasper, gaf hem een knuffel en trok stiekem zijn T-shirt naar beneden en zijn broek omhoog. Jasper beantwoordde de knuffel gretig en gaf als dank voor de plotse knuffel Heleen een zoen op haar wang.
Kathy had alles zien gebeuren en fluisterde Heleen nadien een compliment in haar oor. 'Fantastisch opgelost met die meisjes. En ook zo lief van jou dat je Jasper niet in verlegenheid hebt gebracht.'
Nu was het een keertje aan Heleen om met rode wangen te staan.
In de auto terug konden Jasper en Dries niet stoppen te vertellen over de verschillende proefjes die ze hadden uitgevoerd. Soms vulde Heleen, Kathy of Koen wat aan, om nog extra duiding en uitleg te geven over het hoe en waarom van de resultaten van de proefjes. Geboeid luisterden Dries en Jasper telkens naar de aanvullingen.
In het huisje aangekomen begon Koen meteen om het avondeten voor te bereiden; Kathy ruimde de spullen van de voorbije dag op en ging vervolgens Koen helpen. Heleen ging zitten aan de keukentafel om op haar GSM haar sociale media te onderhouden.
Jasper begon te spelen, maar Dries draalde een beetje rond in de keuken rond zijn mama.
'Mama, ik heb een schone pamper nodig,' fluisterde hij uiteindelijk in haar oor.
'Oh ja, natuurlijk' zei ze. 'Ik ben het niet meer zo gewend om daar aan te denken, zeker als ik druk bezig ben.'
Kathy legde het mes neer waarmee ze groenten aan het snijden was geweest, en stak haar handen onder de kraan om ze af te spoelen.
'Ik kan wel helpen Mama, er is toch niets interessant op TikTok.' zei Heleen, die door had wat er aan de hand was, en ze stond op.
'Dat is fijn, Heleen. Dries, ga maar mee met je zus, ze zal je wel helpen. Heleen, kijk je daarna ook even naar Jasper?' Kathy had onthouden hoeveel verantwoordelijkheid Heleen getoond had in het museum en ze wilde dat graag op deze manier tonen door haar dit toe te vertrouwen.
Heleen was eerst wat verbaasd over het antwoord. Ze had eigenlijk bedoeld dat ze kon helpen met het eten, maar de pampers van Dries en Jasper verversen was natuurlijk ook goed. Vanbinnen bloeide ze op met trots dat ze deze taak kreeg toegewezen.
Heleen nam beide jongens mee naar haar kamer, waar de luiertafel stond. Ze gaf eerst Dries een schone luier; hij had er immers al om gevraagd, en vervolgens was Jasper aan de beurt.
Heleen wist nog van de vorige keer hoe het moest en deed haar best om het zorgvuldig te doen. Voor Dries voelde het wel wat vreemd aan, om door zijn zus geholpen te worden. Ze had hem wel al veel vaker naakt gezien, maar nu was het wel heel dichtbij en voelde het intiem aan. Heleen deed het voorzichtig en met respect voor Dries. Het was voor beiden een positieve ervaring en het versterkte de broer-zus band die ze hadden.
Jasper was het al meer gewend, en voor hem voelde het totaal niet vreemd aan.
In afwachting van het avondeten besloten de kinderen samen nog een gezelschapsspel te spelen.
Op de camping was er een animatieteam dat verschillende activiteiten verzorgde. Voor een deel van deze activiteiten was de taalbarrière te groot, maar deze avond was er een lichtshow gepland. Om te genieten van dit spektakel is er geen taal nodig, dus mochten Jasper en Dries bij uitzondering een keertje langer opblijven tot het donker werd, en ze zodoende mee konden genieten van de lichtshow.
Voordat de show startte werd de avond in het vakantiehuisje nog gevuld met het avondeten, nog een spelletje en tenslotte werden Jasper en Dries, een half uur voor de show, klaargemaakt om te gaan slapen. De bedoeling was dat ze meteen na de show in bed konden.
Beiden kregen ze boven hun luier en body een dikkere onesie aan. Met de zon onder koelde het immers sterk af.
Dries en Jasper namen vooraan plaats tussen allemaal andere kinderen, Heleen, Kathy en Dries meer achteraan tussen de volwassenen.
In afwachting van de start van de show keek Jasper rond naar de andere kinderen. Het was een geruststelling voor hem dat ze niet de enige waren in slaapkledij. Heel wat kinderen, zowel jonger als ouder dan zij, zaten er ook in pyjama, onesie of slaapkleedje. Jasper bekeek de andere kinderen nog eens goed en opeens merkte hij bij een ander, ongeveer even oud kind, boven de rand van zijn pyjamabroek een klein randje van een luier omhoog steken. Het was niet veel en het viel enkel op omdat het net dezelfde luier was als hij en Dries aanhadden. Na deze ontdekking keek Jasper naar de andere kinderen hun billen. Jasper zag nergens nog duidelijk een luier, maar hier en daar waren er toch verdachte vormen te zien.
Nadat Jasper zeker was van zijn stuk stootte hij fluisterend Dries aan. 'Kijk eens naar die jongen daar schuin voor ons, naar zijn broek. Die heeft ook een pamper aan. Ik heb je altijd gezegd dat je niet de enige bent. Weet je nog? Nu kan je dat echt zien.'
Nieuwsgierig keek Dries in de aangewezen richting. Hij moest even zoeken maar daarna zag hij het ook.
'Door jou wist ik al dat ik niet de enige was, maar het is fijn om te weten dat er nog anderen zijn.' fluisterde hij.
Jasper schoof naar die andere jongen toe om hem aan te spreken. Toen hij bijna bij die jongen was, en hem wilde aantikken, hoorde hij hem tegen zijn buur praten in een raar taaltje dat hij niet kon verstaan. Jasper trok zich stilletjes terug. 'Hij praat Frans denk ik.' zei hij tegen Dries, die alles gespannen had gevolgd.
Bij andere kinderen was Jasper niet zeker dus die durfde hij niet aan te spreken.
'Laat maar zitten.' fluisterde Dries. 'De show gaat dadelijk beginnen en we hebben elkaar.' Dries sloeg zijn arm om de schouders van Jasper en samen genoten ze van het samenspel van laserlicht, vuurwerk en muziek dat begon.
bosma22
I love good stories, writing and music
Beautiful chapter I love Dries support for Jasper in this chapter and Am curious to see that if despite his mother words he will wear diapers other days during the day and I love Heleen she’s such a good big sister and I hope for Jasper that He can befriend the other boy that also was wearing a diaper because a language barrier doesn’t have to mean they can’t become friends or the boy may speak more than one language you never know and thank you for this incredible chapter I loved reading it and can’t wait to see how this will continue.
I personally would love to see someday a chapter of Jasper and Dries as teens or young adults in their twenties. It would be fun to see how they change throughout the years.
I personally would love to see someday a chapter of Jasper and Dries as teens or young adults in their twenties. It would be fun to see how they change throughout the years.
Laatst bewerkt:
toet
Superlid
Dank je wel, het is fijn om te lezen hoe dit verhaal jou bezig houd.
Ik ben nooit van plan geweest om dit verhaal zo ver in de toekomst te laten doorlopen, maar misschien zit er wel iets in om nog een epiloog te schrijven...
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi hoofdstuk weer, benieuwd of er nog meer kinderen met luiers tussen zitten,
Abbjornnl
Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
Dit verhaal is en blijft een van de leukere verhalen
En het is ook heel prettig om te lezen.
Hoe het met jasper en dries verder gaat dat zal de tijd leren.
Maar dat er meer kinderen met luiers dat was te verwachten.
de taalbarrière is zelfs voor veel volwassenen een probeer
En het is ook heel prettig om te lezen.
Hoe het met jasper en dries verder gaat dat zal de tijd leren.
Maar dat er meer kinderen met luiers dat was te verwachten.
de taalbarrière is zelfs voor veel volwassenen een probeer
toet
Superlid
Dank je wel
Statistisch gezien waarschijnlijk wel, maar zover denken Jasper en Dries nog niet. Ik heb geen ontmoetingen gepland met andere kinderen die luiers dragen, ik zie daar op dit moment geen meerwaarde in voor het verhaal.
Het is fijn om te horen dat je dit één van de leukere verhalen vind. Ik hoop dat je van de rest dat nog komt even hard kunt genieten.
Dank je welWeeral schitterend vervolg van dit verhaal