Deel 27
Heleen werd vroeg wakker en sloop de kamer in van de jongens. Beiden lagen nog diep in slaap. Stilletjes nam ze een foto van de jongens hoe ze lagen te slapen; ze vond ze zo schattig en wilde dit moment bewaren voor later. Terwijl ze Jasper daarna opnieuw toedekte keek hij haar slaperig aan. 'Dank je wel' mompelde hij half in slaap en nam het deken goed vast om mooi over zich te trekken. 'Alsjeblieft' fluisterde Heleen terug en ze liet Jasper en Dries alleen om zelf verder wakker te worden.
Heleen installeerde zich in de woonkamer en las verder in haar boek. Ze genoot van de rust die er nog heerste.
Een half uurtje later voegde Koen zich bij haar in de woonkamer. Hij zette eerst koffie voor zichzelf en Kathy en nam daarna plaats naast Heleen met een eigen boek.
Kort daarna kwamen vrijwel tegelijk ook Jasper, Dries en Kathy hun kamer uit. Kathy zag dat de jongens nog niet druk bezig waren en ook juist uit hun kamer kwamen.
'Jasper en Dries, komen jullie? We gaan eerst die natte luiers uitdoen en daarna kunnen we gaan ontbijten.
Dries en Jasper knikten slaperig dat het goed was en volgden Kathy naar de kamer van Heleen om daar van de natte luier te worden ontdaan.
Koen stond op en zette op tafel het ontbijt klaar, zodat als Jasper en Dries opgefrist waren ze allemaal konden eten.
Niet veel later kwam Jasper en vervolgens Dries, wel nog in onesie maar beiden met schone billen en zonder luier, aan tafel aangeschoven.
Heleen kwam er ook bij, en nadat Kathy de vuile luiers in een vuilbak buiten de deur had gesmeten nam zij ook plaats aan tafel. Ze genoten allemaal van het ontbijt en ze maakten plannen voor de komende dag.
Het eerste wat op de planning stond was op zoek gaan naar de markt, om kleren voor Jasper te kopen. Daarna wilden ze ook inkopen gaan doen zodat ze vers eten hadden voor de komende paar dagen. De rest van de dag konden ze naar het zwembad of de speeltuin gaan. Het was niet de bedoeling om er een drukke vakantie van te maken.
Toen de kinderen klaar waren met het eten stonden ze op van tafel om nog een beetje te spelen, terwijl Koen en Kathy genoten van de rest van de koffie.
Niet veel later maakte het gezin zich klaar om op stap te gaan, iedereen waste zich en Jasper kreeg voor het eerst sinds ze vertrokken waren gewone kleren aan, Kathy had alles voor Dries en Jasper gekozen en klaargelegd.
Één van de kledingstukken die Jasper mee genomen had van thuis was een tuinbroek. Jasper kleedde zichzelf aan maar met de tuinbroek had hij het toch lastig. Hij kende dat systeem van slotjes niet om de tuinbroek dicht te maken en Kathy moest voordoen hoe het werkte. Jasper probeerde het daarna zelf en na even geoefend te hebben kreeg hij zelf de slotjes vlot open en dicht.
Het voelde wat vreemd aan voor Jasper, in gewone kleren zonder dat dikkere pakket tussen zijn benen. Hij miste het wel een beetje. Ook zijn tut bleef achter op de verschoontafel.
Iedereen stapte in de auto en Heleen hielp Jasper om hem vast te zetten. Ze reden een kwartiertje tot ze bij de markt aankwamen. Kathy parkeerde de auto en vervolgens stapte iedereen uit. Vanuit de parkeerplaats wandelden ze tot aan de markt. Koen en Kathy beslisten kort een verkenning te doen en het gezin wandelde een eerste keer over de tweedehandsmarkt om te bekijken welke kraampjes er allemaal waren. Uiteindelijk vonden ze verschillende kraampjes die kleding verkochten, maar slechts drie er van hadden ook kinderkleren.
Ze kozen voor het grootste kraam van de drie in de hoop dat ze daar voldoende kleren zouden vinden. Er waren verschillende rekken kledij met kinderkleding. De kleren waren gesorteerd op prijs. Twee rekken met alle kledij voor vijf euro per stuk, daarnaast stonden er andere rekken waar de prijs opliep. Op de rekken hing al de kledij door elkaar. Er was geen onderscheid tussen jongens en meisjeskleren of tussen groot en klein. Elk stuk moest dus apart bekeken worden of het geschikt was of niet, en welke maat het had. Kathy en Heleen begonnen vol overgave de twee rekken te doorzoeken terwijl Jasper er bij stond en af en toe zijn advies werd gevraagd.
Koen en Dries gingen op de markt verder op zoek naar nieuw ondergoed voor Jasper, dat waren ze nog nergens tegengekomen.
Na lang zoeken vond Koen wel ondergoed in de gepaste maat maar hij twijfelde. Het ondergoed was twintig euro voor een pakje van drie. Het voelde nogal duur aan tegenover de rest van de kleding waar Kathy en Heleen aan het zoeken waren. Hij besloot nog even te wachten en te overleggen met Kathy voor hij het ondergoed kocht. Misschien dat ze elders nog verder zouden kunnen zoeken. Hij wandelde samen met Dries terug richting de rest.
Kathy en Heleen hadden een paar stuks vast. Ze hadden twee broeken, een T-shirt en twee jumpsuits gevonden die voldeden aan de noden. Het paste en het was goedkoop. Het waren beide korte broeken waar de ene geel was met een print van vliegtuigjes en de andere was een blauwe jeans met een grote applicatie op van Bliksem Mc Queen van Cars. Op de T-shirt was er een grote tekening van een bij geplaatst met de tekst 'Bee yourself!' onder. De twee jumpsuits waren eigenlijk meisjesmodellen maar voor een jongen nog net fatsoenlijk genoeg. Beide hadden ze korte mouwen, lange pijpen en knopen vooraan waarmee ze geopend en gesloten konden worden. De ene had een legerprint over de volledige jumpsuit, de andere had een stoere tekening van Peter Pan met Tinkelbell met de tekst 'believe in magic!' Dit was onvoldoende voor de volledige vakantie maar het gaf toch wat ademruimte om verder te bekijken wat mogelijk was.
Jasper zag vooral de legerprint en was daardoor afgeleid om heel goed het model te bekijken. 'Jasper, is dat goed voor jou deze jumpsuits?' vroeg Kathy. 'Die legerprint ziet er wel stoer uit.' glimlachte Jasper. 'Het is goed.'
Kathy rekende alles af en ze gingen samen naar het tweede kraam met kinderkleding, maar vonden daar niets, en in het laatste kraam was er enkel een grote mand met kledij om in te rommelen. Kathy en Heleen gingen samen door de mand om te zoeken wat er allemaal in zat. Vlug had Kathy nog een tuinbroek vast die Jasper kon passen maar van een matige kwaliteit was. Heleen haar oog viel op een effen donkerblauw kledingstuk waarvan ze niet meteen thuis kon brengen wat het was. Ze trok het uit de mand en hield het voor zich, het bleek een soort van grote slaapzak te zijn. Vanaf het midden van de slaapzak was er een rits die van boven naar beneden toe sloot en bovenaan waren drie gaten voorzien, één voor het hoofd en één voor elke arm. Heleen dacht meteen aan de praktische toepassing er van . 'Met deze slaapzak zou Jasper zich niet meer kunnen bloot woelen.' bedacht ze.
Jasper bekeek de slaapzak ook goed. 'Maar kijk, hier halverwege naast de rits en aan de andere kant zit een gat in, deze is stuk,' zij hij met een teleurgestelde stem nadat hij alles goed had bekeken.
Kathy nam de slaapzak over van Jasper om dit goed te bekijken. Er zaten inderdaad twee gaten in, maar deze waren er niet accidenteel gekomen, want de randen waren mooi verstevigd en omgenaaid. Dit was een aanpassing die achteraf bewust aan de slaapzak was gemaakt. Ze hield de slaapzak voor zich uit en zag dat de twee gaten recht tegenover elkaar in de voor- en achterzijde gemaakt waren. Ze hield de slaapzak vervolgens vast voor Jasper om de grootte te vergelijken. Ze zag dat de twee gaten ongeveer ter hoogte van zijn kruis waren en dat het uiteinde van de slaapzak een vijftiental centimeter voorbij zijn voeten kwam. Kathy zag met een kennersoog dat het eigenlijk een heel kwaliteitsvolle slaapzak was van het merk
snugglezzz.nl.
'Ik denk niet dat je veel van die gaten zult merken, Jasper. Ik vraag eens naar de prijs en als het niet te veel kost kunnen we het proberen.'
Ze draaide zich naar de verkoper en probeerde eerst te informeren naar de prijs van de broek en vervolgens naar die van de slaapzak.
'De broek kost vijfentwintig euro en de slaapzak twintig.' startte de verkoper.
Koen had echter door dat de verkoper rekende op rijke toeristen en eigenlijk veel te veel vroeg. Koen wees op de gaten in de slaapzak en dat deze onderaan de mand had gelegen omdat niemand er interesse voor had omwille van de gaten. Daarnaast wees Koen ook op de kwaliteit van de broek.
De verkoper had al vlug door hij geen woekerwinst zou kunnen krijgen hier. Hij zakte naar een prijs van vijftien euro voor de broek en de slaapzak verkocht hij voor tien euro.
Tevreden keerde het gezin terug naar de auto en ze vervolgden hun weg naar de supermarkt.
In de supermarkt werd er naast het eten ook uitgekeken naar onderbroeken voor Jasper, maar hier waren ze nog duurder dan op de markt, zeven euro per stuk.
'Heeft Dries niet nog een paar onderbroeken waar Jasper in zou kunnen passen?' vroeg Koen.
Kathy schudde van niet. 'Ik heb er wel wat reserve voor Dries ingepakt, maar we hebben dat bij ons thuis al eens geprobeerd, dat lukte toen niet.'
'Dan zullen we er toch moeten kopen. Hoeveel heeft hij er nog zitten in zijn bagage?'
'Hij heeft na vandaag nog maar twee schone onderbroeken.' zei Kathy.
'Het zijn er dan behoorlijk wat die we moeten kopen.' zei Koen. Hij begon in zijn hoofd uit te rekenen hoeveel er nog nodig zouden zijn tot ze terug naar huis reden, en verschoot van het bedrag. 'Het is echt wel veel.'
Jasper stond er bij en hij voelde zich schuldig over zijn bagage. Helga en Celine hadden toegezegd alles terug te betalen van kleren wat voor hem gekocht was; hij was zijn ouders dus extra op kosten aan het jagen die eigenlijk niet nodig waren geweest als hij beter had ingepakt.
'Kosten pampers ook zo veel? Anders doe ik die wel aan.' zei hij. Het was er eerder uit dan dat hij er over nagedacht had. Hij stelde het zelf wel voor, maar had er ook een dubbel gevoel bij. Enerzijds vond hij ze fijn zitten, maar anderzijds schaamde hij er zich wel wat voor om met een pamper aan overal rond te lopen. Hij was bang dat anderen dat zouden zien en wat ze van hem zouden denken.
Koen zag hoe Jasper zijn gezicht betrok bij zijn eigen voorstel.
'Dat zou inderdaad een groot verschil maken, Jasper, maar ben je er zeker van? Je kijkt zo bedrukt?'
Jasper zijn ogen werden rood en het was duidelijk dat hij het moeilijk had. Hij stak zijn duim in zijn mond om wat comfort te zoeken.
'Is het allemaal wat veel?' vroeg Kathy, die zich op een knie liet zakken zodat haar gezicht op gelijke hoogte kwam. Ze haalde Jasper aan en gaf hem een knuffel. 'Veel voordelen en nadelen om over te denken?' fluisterde ze in Jasper zijn oor.
Jasper knikte met rood gekleurde wangen en tranen in zijn ogen. 'Ja' fluisterde hij terug in het oor van Kathy.
Kathy bleef stil wachten om Jasper de kans te geven om verder te vertellen.
'Het voelt fijn om aan te hebben, maar dat klopt niet, dat is niet normaal. En wat als iemand anders mij daarmee ziet, hoe gaat die reageren? Ik ben toch geen baby en dat gaan anderen wel zeggen.'
Een enkele traan trok een vochtige lijn over zijn wang naar beneden.
'Ik ben vergeten om de kleren in te pakken en nu zijn we speciaal voor mij naar de markt moeten gaan en hebben jullie daarom nu niets leuks kunnen doen en nu moeten mijn mama's zoveel extra geld uitgeven voor kleren die niet nodig zijn.'
Kathy moest haar best doen om alles goed te verstaan tussen Jasper zijn gesnik door. Troostend gaf ze hem een lange knuffel. Ze begreep dat het allemaal wat veel was voor hem.
'Het komt allemaal wel goed Jasper. Je hoeft niet bang te zijn voor de mensen rondom jou, het zal hen niet opvallen. En als ze het al zouden zien, dan zie je ze toch nooit meer terug.' zei Kathy op een rustige manier. 'Niemand die er thuis van zou weten die het niet mag weten.' Ze hoopte Jasper vlug te kunnen troosten en gerust te stellen.
'Ik wil graag een grote jongen zijn en mijn verantwoordelijkheid nemen voor het vergeten van mijn onderbroeken. Ik kan zelf niets betalen maar ik kan wel mijn best doen dat het zo weinig mogelijk kost, door pampers te dragen in plaats van onderbroeken, maar dan ben ik toch juist geen grote jongen meer?'
'Dat is inderdaad wel wat dubbel zo. Ik snap dat je het daar moeilijk mee hebt. Maar ik begrijp ook dat je dat ergens wel een fijn gevoel vind? Aan reacties moet je niet denken en wat gebeurd is is gebeurd. Niemand verwacht van jou dat je perfect bent. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen.'
Jasper deed er het zwijgen toe en bleef troost zoeken in Kathy's armen met zijn duim in zijn mond.
'We zullen het zo afspreken, Jasper,' sloot Kathy even later af. 'We kopen een pak luiers zodat we er sowieso voldoende hebben voor deze week. Morgenochtend kan je kiezen wat je doet. Doe je een luier aan is dat goed, doe je geen luier aan maar een onderbroek is dat ook goed. Dan komen we morgen terug naar de winkel om extra onderbroeken te kopen. Te veel luiers hebben is niet erg; die nemen we gewoon mee naar huis en dan kan Dries die verder gebruiken voor 's nachts.'
Jasper knikte opgelucht dat hij nog wat bedenktijd kreeg en nu niet hoefde te beslissen. De tranen droogden vlug op en Heleen en Dries, die zagen dat Jasper het moeilijk had gehad, gaven hem nog een knuffel. Jasper voelde zich vlug heel wat beter.
Dries nam Jasper zijn hand vast en samen huppelden ze voor we winkelkar uit richting de kassa's.
In de namiddag gebeurde er niet zo veel meer. Het gezin laadde in het vakantiehuis de spullen uit, er werd gekookt, gegeten en de speeltuin werd opgezocht door Jasper en Dries. Ze konden er zelfstandig naar toe omdat de speeltuin op het vakantiedomein en niet ver was. Ze genoten van de avonturen die ze er met hun tweeën beleefden.
Heleen speelde een spelletje schaken tegen haar vader terwijl Kathy een boek las. Toen het tijd was voor het avondeten ging Kathy op weg om de twee jongens te zoeken. Onderweg zag ze nog een infobord met alle activiteiten die het animatieteam de komende dagen organiseerde. Ze nam er een foto van en zou het aan de kinderen tonen; misschien wilden ze wel een keertje iets mee doen.
Na het avondeten speelden de kinderen samen een spel monopoly tot het tijd was om te gaan slapen. Jasper had uiteindelijk de twee duurste straten in handen met overal een hotel op en won het spelletje. Met een grote glimlach op zijn gezicht bedankte hij iedereen voor het leuke spel. Kathy was blij dat Jasper zijn dag, ondanks zijn twijfels in de winkel, goed verlopen was en op een positieve manier kon afgesloten worden.
Jasper kreeg een schone luier, body en pyjama uit twee stukken aan. Er werden geen vragen meer gesteld door iemand of dat eigenlijk wel nodig was voor 's nachts. Het hoorde er voor iedereen gewoon bij.
Deze nacht was het aan Dries om in het als schip aangeklede bed te slapen, dus de fixatiebanden werden voor Jasper op het gewone bed geïnstalleerd. De slaapzak werd klaargelegd bovenop de riemen en Jasper werd uitgenodigd om er op te gaan liggen. Jasper stak zijn voeten in de slaapzak, ging met zijn rug op het opengelegde bovenstuk liggen, stak zijn armen door de gaten en de rits werd vooraan gesloten door Kathy. De rits werd afgesloten met een grote flap en drukknoopje, zodat de sluiting niet kon storen. Kathy vermoedde dat dit ook een aanpassing was die achteraf gedaan was samen met de gaten. Ze herkende het merk van slaapzak vanuit haar werk als heel kwaliteitsvol en een model als dit had ze daar nog niet gezien.
Jasper bewoog zijn hoofd naar links, rechts, boven en onder. Vervolgens nam hij met een hand dat flapje vast en trok het wat aan de kant. 'Het zit nogal vervelend te duwen op mijn keel.' zei hij met een zeurende toon.
Dries ging staan in het schip om ook te kunnen zien welke behandeling Jasper kreeg.
Kathy liet Jasper rechtop zitten en bekeek de slaapzak goed. 'Ik zie het Jasper,' zei ze, terwijl ze op zijn rug de kraag van de slaapzak volgde. 'door de aanpassing zou de rits achter moeten zitten. De halslijn komt hier een stukje lager.'
Kathy duwde Jasper terug neer en opende de rits opnieuw. 'Draai je maar om.'
Jasper worstelde even met de slaapzak om zich er uit te bevrijden en zich om te draaien. Toen hij terug met zijn voeten en armen op de juiste plek zat, maar deze keer met zijn buik op de matras, sloot Kathy de rits opnieuw en klikte de drukknoop dicht die de rits op zijn plaats hield.
Jasper rolde met hulp van Kathy om en Kathy positioneerde Jasper correct bovenop de fixatieriemen.
'Je kan die toch nooit sluiten, die band kan niet tussen mijn benen met de slaapzak?' vroeg Jasper.
'Ik denk het wel; weet je nog die twee gaten? Volgens mij dienen die daar juist voor.'
Kathy reikte onder Jasper zijn benen naar het uiteinde van de fixatieband, en met de vingers van haar andere hand reikte ze door de gaten voor en achteraan ter hoogte van Jasper zijn kruis. Na even zoeken had ze de fixatieband vast met haar vingers, en vlot trok ze deze door de slaapzak en tussen de benen van Jasper omhoog richting zijn buik. Ook de rest van de fixatieset werd over Jasper heen gelegd en al gauw was alles gesloten.
Kathy legde het sleuteltje naast Jasper op bed naast zijn hoofdkussen, er stond hier geen nachtkastje, en legde daarnaast nog de fles met water.
Als laatste maakte ze de fopspeen nog vast met het lintje aan de slaapzak en stak ze de tut in zijn mond. 'Hij had een lastige dag vandaag, ik zal het er morgen wel met hem over hebben.' dacht ze bij zichzelf.
'Ik wens je een goede nacht Jasper,' zei Kathy. 'Deze keer zal het je niet lukken om je bloot te woelen.' Ze gaf Jasper nog een knipoog en een zoen en gaf vervolgens Dries die stond te kijken ook een zoen en een aai over zijn hoofd.
'Ga maar lekker liggen, dan kan je ook slapen. Slaap lekker jongens!'
'Slaap lekker,' mompelde Jasper vanachter de speen.
'Slaap lekker mama,' geeuwde Dries.
Beide jongens sloten hun ogen en vlug lagen ze in slaap.