Verhaal Klaar Jasper

[toet]

Iets korter stukje deze keer, maar ik blijf verder schrijven

Deel 29

Jasper werd wakker in het kinderbed. Het was de voorbije nacht immers zijn beurt geweest om daar te mogen slapen.
Met de slaapzak aan had hij het niet koud gehad, en had hij op één momentje na de hele nacht kunnen doorslapen. Jasper was wakker geworden omdat zijn blaas opspeelde, maar hij liet dat geen spelbreker zijn voor zijn nachtrust. Toen hij half slapend wakker was geworden en gemerkt had waarom rolde hij op zijn rug, liet alles lopen en draaide zich terug op zijn zij. Toen hij 's morgens wakker werd was hij blij dat hij zo goed was uitgeslapen. Hij kon zich nog wel vaag herinneren dat hij wakker was geworden en was daarom niet verbaasd dan zijn luier al goed gevuld was, het stoorde hem niet.

Vanuit de woonkamer hoorde hij stemmen van de rest van het gezin, en wist daardoor dat hij als laatste wakker was. Hij liet zijn volle blaas leeglopen en wilde daarna opstaan.
Jasper worstelde zich omhoog aan de rand van het bed - met slaapzak aan was dat wat moeilijker - en zocht naar het slot om de deur van het bed te openen. Toen hij dat gevonden had schoof hij het schuivertje open en de deur sloeg open tegen het bed met een doffe bons.
Omdat de stemmen plots verstomden wist hij dat ze het gehoord hadden. Enkele tellen later kwam Koen voorzichtig de kamer binnen om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Als Jasper nog aan het slapen was wilde hij hem ook niet wekken.
'Goeie morgen Jasper' zei hij, als hij Jasper rechtop zag staan.
'Goeie morgen.' antwoordde Jasper met een brede glimlach terug.
Koen overbrugde de afstand tussen de deur en het bed vlug en nam Jasper met slaapzak en al op de arm mee naar de woonkamer.
'Nu is iedereen wakker.' zei hij terwijl hij de woonkamer in kwam. Er werden heen en weer goede morgens gewenst.
'Hoe is het met je luier?' vroeg Koen. 'Ik kan hem niet goed voelen met de slaapzak aan.'
Jasper verschoot van kleur. Hij vond het nog altijd niet even gemakkelijk om er zo open over te praten. 'Hij is wel een beetje vol denk ik,' minimaliseerde hij zijn nachtelijk momentje.
'Geeft toch niets.' zei Koen en hij plantte een zoen op de neus van Jasper. Die was zoveel genegenheid van een man niet gewend; de baard schuurde en Koen was toch wat ruwer dan zijn twee mama's. Om zijn schroom te verbergen, en omdat hij zichzelf geen houding wist te geven bij deze behandeling stopte hij zijn speen, die aan de slaapzak hing, in zijn mond.
Heleen en Kathy smolten zowat bij het beeld dat ze van Jasper kregen.
Jasper vond al de positieve aandacht wel fijn, want bij hem thuis, waar Gert een grote stempel op de sfeer drukte, was er voor dergelijk geknuffel en warme momenten niet altijd plaats.
Koen droeg Jasper mee naar de kamer van Heleen, om hem daar uit zijn slaapzak te halen en van een schone luier te voorzien, zodat iedereen aan het ontbijt kon.

Vandaag stond er niets speciaals op het programma. Na het ontbijt mochten de kinderen gaan spelen op de camping, in de namiddag zou het gezin naar het strand gaan.
Voor deze gelegenheid had Kathy een jumpsuit uitgekozen voor Jasper. Ze koos voor de Disney versie met Peter Pan en Tinkelbell op, en hielp hem ook met aankleden
Het was Kathy die Jasper hielp met aankleden. De luier van voor het ontbijt was nog droog en hoefde dus niet gewisseld te worden. De dag zou warm genoeg worden om niets op of onder de jumpsuit te dragen.
Dries kleedde zichzelf om, en niet lang nadat het ontbijt was afgerond deden de jongens hun sandalen aan en stoven ze naar buiten richting speeltuin. Het vakantiepark was klein en veilig genoeg om de jongens alleen op pad te laten gaan. Heleen nam plaats in een hangmat op de veranda met een boek, en al gauw volgden Koen en Kathy haar voorbeeld. Ze gingen met een kop koffie buiten op terras zitten, en genoten van de rust die een vakantie kan brengen.

Op de speeltuin waren nog andere kinderen, maar er klonk vooral Frans, Engels en Duits. Er werden wel wederzijds pogingen gedaan om contact te leggen, maar de taalbarrière was te groot en uiteindelijk speelden de kinderen meer naast elkaar dan met elkaar.
Toen het 's middags etenstijd was, kwam Heleen de jongens zoeken. Ze was uiteindelijk wel even bezig, want er waren drie verschillende speeltuinen op het domein en ze waren vergeten af te spreken naar welke speeltuin ze waren.
Kathy en Koen waren uiteindelijk zo ongerust dat Koen ook al mee ging zoeken, en Kathy bijna de directie van het vakantieverblijf had ingelicht.
Echt boos konden Kathy en Koen niet zijn, ze hadden maar beter moeten afspreken, maar voor de volgende keer gingen ze toch moeten nadenken over wat en hoe.
's Middags werd er vlug gegeten, zodat er nog tijd over was om naar het strand te gaan. Kathy hielp Jasper vlug in een schone luier en vervolgens vertrok het gezin met de auto. Het strand was een twintigtal minuutjes rijden.
De rit naar het strand verliep vrij bruusk. Er waren veel scherpe bochten, en door het drukke verkeer moest Koen veel optrekken en afremmen. Een paar keer vloekte Koen zo hard op het verkeer dat Kathy hem dwingend vroeg om daarmee te stoppen, omdat zijn krachttermen te expliciet waren.
Jasper luisterde een beetje onthutst naar wat er vooraan in de auto gebeurde. Zo kende hij Koen totaal niet.
Dries was niet zo bezig met wat er vooraan in de auto gebeurde. Hij voelde zich totaal ongemakkelijk en oncomfortabel. Bij elke bocht, elke keer afremmen en elke keer optrekken werd het alleen maar erger. Het gevoel in Dries zijn maag werd steeds sterker en sterker. Als Kathy of Koen op dat moment naar Dries gekeken had, had die gezien dat hij er steeds bleker begon uit te zien.
Ze waren bijna op het punt van de bestemming aangekomen toen Dries het echt niet meer kon ophouden. Hij begon nog met 'Mama, ik …' en toen kwam het er in een grote golf uit; Dries kon het niet meer binnenhouden.
Verschrikt keek Jasper opzij naar Dries, toen opeens de meest vreselijke geluiden te horen waren. Dries probeerde nog te grijpen naar een zakje of een bakje maar hij was hopeloos te laat. Het middageten van Dries kletterde tussen zijn handen door op zijn schoot, hij had vreselijk veel overgegeven.
Geschrokken stopten Kathy en Koen hun voorgaande discussie. Kathy keek achterom naar Dries om een inschatting te maken van de ernst. 'Je kan het beste stoppen zodra het kan.' zei Kathy tegen Koen.
Koen knikte en keek uit naar een veilige plek om de auto te stoppen. Hij zag er al vlug één en zette daar rustig de auto aan de kant. Ondanks dat Kathy en Heleen hun raampje hadden opengezet werd Jasper ook onpasselijk van de geur. Hij was blij toen Koen stopte en Heleen hem uit de auto hielp.
'Heleen, let jij even op Jasper? Dan kunnen wij Dries helpen.' zei Kathy.
Koen nam uit de koffer de zak met reservekleren, blij dat ze deze altijd bij zich hadden. Hij nam er het nodige materiaal uit en terwijl Kathy zich met Dries bezig hield nam Koen de achterbank onder handen.

Eventjes later was Dries opgefrist en omgekleed en was de stoel zo goed als het kon schoongemaakt. Ze stapten allen terug in en even later kwam het gezin dat toch aan op het strand. De rest van de weg had Koen zijn best gedaan om wat rustiger te rijden, waren de vensters open gebleven om de rest van de geur hopelijk uit de auto te krijgen, en voelde Dries zich gelukkig merkbaar beter dan voordien.
Het was druk op het strand, en Koen en Kathy moesten even zoeken voor ze een plekje vrij vonden. Na even rondgewandeld te hebben vonden ze nog een plek vrij tussen een man die op een handdoek lag en een ander gezin dat in het Duits tegen elkaar bezig was.
'Goede middag, op vakantie?' klonk er naast Koen en Kathy in het Nederlands. Verbaasd keken Koen en Kathy op. Ze hadden op het strand al veel talen gehoord, maar Nederlands had daar nog nauwelijks bij gezeten. De man naast hen had nieuwsgierig gekeken terwijl het gezin zich installeerde.
'Ja, we zijn hier eergisteren aangekomen. Ik ben Kathy, dat zijn Koen, Heleen, Dries en Jasper. Ben je hier ook op op vakantie?' vroeg Kathy. Ondertussen trok ze Dries naar zich toe en begon hem in te smeren met zonnecrème. Jasper wachtte naast Dries zijn beurt af, Heleen deed dit zelf.
'Half op vakantie, half voor mijn werk. Aangename kennismaking, ik ben David. Vandaag heb ik een dagje vrij en geniet ik van de zon, maar morgen start een congres waar ik naar toe ga. Het gaat een paar dagen duren, maar het is gelukkig wel interessant en geen zwaar programma. Ik heb hier en daar ook wat vrij. Logeren jullie hier ver vandaan?'
'Twintig minuutjes rijden maar,' zei Koen, die ook de naam van het vakantiedomein noemde en waar dat zich bevond.
'Oh,' zei de man verbaasd. 'Ik zit daar ook vlak bij.'
'Waar gaat het congres over?'
'Rampenmanagement.' zei de man. ‘Ik zit als vrijwilliger bij het Rode Kruis en van de plaatselijke afdeling mocht ik hier naar toe. Het congres eindigt met een grote rampenoefening waar ik naar toe mag als observator.'
'Een rampenoefening? Observator? Wat bedoel je?' Heleen haar nieuwsgierigheid was geprikkeld en ze wilde wel meer weten.
Zo begon de man met de uitleg van wat een medische ramp inhield, wat er gedaan zou moeten worden als er door een groot ongeluk plotseling veel gewonden tegelijkertijd zouden zijn en waar het vaak mis liep.
Geboeid luisterde Heleen en stelde een heleboel vragen om meer te weten te komen. David was blij dat hij iemand had waarmee hij ook in het Nederlands kon praten, en dat hij gehoor had dat geboeid was door zijn verhaal.

Voor Dries en Jasper was het iets te ingewikkeld, en ze haakten spoedig af. De jongens hadden geen zin om meteen in zee te gaan maar begonnen eerst met het zand te spelen. Ze groeven en bouwden in het zand en ze probeerden eerst een middeleeuwse burcht op een berg te maken. Toen ze hiermee klaar waren maakten ze aan de voet van de berg nog een middeleeuwse stad, inclusief stadswallen en poorten. Zodoende keek de burcht neer op de stad en het omliggende landschap. Toen de stad af was waren Jasper en Dries volledig verhit van het spelen in de zon.
Met een beetje hulp wisselden ze op het strand van kleding. Dries trok zelf alles uit terwijl Kathy een handdoek voor hem ophield, Jasper had wat meer hulp nodig om zich uit te kleden omdat hij niet goed overweg kon met de jumpsuit, hij was niet gewoon van zoiets te dragen. Het bovenstuk over zijn schouders trekken bleek een stuk lastiger dan bij een jas, omdat het aan de broek vastzat. En de luier was hij al helemaal niet gewend om zelf te manipuleren. Nadat ze beiden een zwembroek aan hadden kregen ze een nieuwe laag zonnecrème opgesmeerd en moesten ze eerst nog wat water drinken.
Kort daarna stormden ze de branding in en genoten ze van het water van de Middellandse Zee.

Toen het avond werd, en tijd om te vertrekken, had Heleen haar ouders zover gekregen om verderop in de week nog een keer met David af te spreken. Waar ze vooral stiekem op hoopte was uiteindelijk de rampenoefening te zien, dat klonk zo interessant.
Jasper en Dries werden geroepen en alle spullen werden klaar gemaakt om terug te keren. Dries kroop op het strand terug in zijn kleren zoals hij er uit was gekomen, maar voor Jasper was er niet echt een oplossing. Rondom zat veel te veel volk om hem rustig te kunnen laten liggen en hem discreet weer een luier om te doen. Na een kort overleg tussen Koen en Kathy werd besloten naar de auto te trekken en te bekijken of er daar eventueel opties waren.
Op straat, ter hoogte wan de plaats waar de auto geparkeerd stond, waren er nog wel wat passanten, maar aan de passagierskant was het redelijk goed aan het zicht ontrokken.
Terwijl Koen bij de voorkant van de auto stond, en Dries en Heleen bij de achterkant stonden, om zo een muurtje te maken, werd Jasper vlug staand naast de zijkant van de auto geholpen door Kathy.

Jasper en Dries hadden die avond, zoals gepland, terug gewisseld van bed. Dries lag in het kinderbed dat eruitzag als een schip, Jasper lag in het gewone bed, gefixeerd in de slaapzak en de riemen om te voorkomen dat hij de dekens van zich afschopte en tijdens zijn slaap uit bed kon rollen.
Midden in de nacht werd Jasper wakker. Het was stil in het huisje en hij wist dat iedereen sliep. Hij moest plassen en had dorst.
Het plassen had Jasper vlug opgelost. Het kostte hem totaal geen moeite meer om in zijn luier te plassen.
Voor het drinken reikte hij naar de fles. De fles was toch wat moeilijker, en het zuigen aan de speen ging nog niet zo vlot. Uiteindelijk had hij wel een paar slokken water binnen, en was zijn dorst gelest. Hij legde de fles terug neer naast zijn hoofd en stootte daarbij tegen het magnetisch sleuteltje aan waarmee hij de fixatie kon losmaken. Voor hij goed besefte waar hij tegen had gezeten hoorde hij het sleuteltje vallen op de grond.
Jasper draaide op zijn zij en probeerde de grond af te voelen. Hij kon er net bij en na even tasten vond hij de sleutel. Terwijl Jasper de sleutel probeerde te grijpen duwde hij er echter tegen, en rolde het sleuteltje weg naar ergens, Jasper hoorde niet waar naartoe.
Langzaam kwam het besef bij Jasper dat hij vast lag, echt helemaal. Even dacht hij om te roepen om Kathy of Koen, maar hij wist ook niet goed waarom. Hij was de sleutel wel kwijt, maar hij moest er niet uit voor iets. Dus als de sleutel nu, midden in de nacht, gezocht en gevonden werd, wat zou hij er dan mee moeten? Jasper was moe en besloot gewoon verder te slapen. Hij had de sleutel dus eigenlijk niet nodig en wilde niemand onnodig wakker maken. Jasper ging weer recht liggen om verder te slapen, en sloot zijn ogen.

 

[Meno]

Alweer een mooi vervolg.

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg van dit verhaal

 

[Abbjornnl]

En weer een heel leuk vervolg dat het iets korter is dat is niet erg.

 

[luierdromer]

Mooi hoofdstuk weer ben benieuwd naar de bevrijding van Jasper

 

[tenaboy]

Komt er nog een vervolg op dit mooie verhaal

 

[toet]

Komt er nog een vervolg op dit mooie verhaal

Ja hoor, het is thuis en op het werk gewoon al even, en nog eventjes, druk.

Mvg, Toet

 

[toet]

Deel 30


Jasper lag al even wakker in bed maar durfde niet te roepen. Hij had wel al wat beweging gehoord in de woonkamer, maar vanuit het bed waar Dries sliep was het stil, en hij wilde hem niet wakker maken. Hij hoorde wel zachtjes gestommel uit de woonkamer en wist dus dat er wel al minstens iemand wakker was, maar omdat deze zo zachtjes deed was hij er zeker van dat er anderen nog aan het slapen waren. Er kwam al licht door het raam dus het was ergens in de ochtend. Hoe laat wist hij niet want er was geen klok op de kamer.
Jasper zuchtte en lag zich te vervelen in bed. In zijn hoofd maakte hij verhaaltjes en speelde hij met zijn speelgoed, maar er over fantaseren is niet zo leuk als het in het echt spelen. Jasper draaide zich op zijn andere zij in bed. Hij deed dit heel voorzichtig om het bed niet te laten kraken en Dries niet wakker te maken. Zo lag hij naar de deur te staren, te wachten tot het tijd was om op te staan.
Opeens zag hij zachtjes de klink van de deur naar beneden gaan en kwam het hoofd van Kathy om de deur piepen. Toen ze zag dat Jasper met open ogen lag te kijken sprak ze hem vrolijk aan. 'Goeie morgen Jasper, we zijn allemaal aan het wachten op jou om te ontbijten. Kom je ook?'
'Ik wil wel maar ik kom er niet uit. Het sleuteltje is vannacht gevallen op de grond.'
'Oei, dat is lastiger.' Kathy ging op haar handen en voeten en keek rond en onder het bed van Jasper waar het sleuteltje zou kunnen liggen, maar ze vond het niet meteen.
'Een klein momentje Jasper, ik ga een lampje zoeken.'
Kathy verdween uit hun kamer en kort daarna kwamen Kathy en Koen terug op de kamer.
'Ik kom verder zoeken Jasper.' zei Koen, terwijl Kathy kleren voor Jasper en Dries begon te verzamelen. Koen nam zijn GSM en begon overal rond te schijnen onder het bed en onder de kast om het sleuteltje te zoeken.
Ook Koen zag het niet meteen en Jasper begon ongerust te worden. Wat als ze het helemaal niet vonden? Die fixatieset was geleend, dus ze konden deze zeker niet zomaar openknippen.
Koen liep nog eens langs wat er precies gebeurd was: waar was de sleutel gevallen en waar naartoe gerold?
Het eerste kon Jasper vlot beantwoorden, voor het tweede moest hij het antwoord schuldig blijven. Koen ging opnieuw op zijn knieën en zocht verder. Het was pas nadat hij eerst de kast en vervolgens het bed een beetje verschoof dat hij de sleutel vond: deze was tot tussen de plint en een poot van het bed gerold.
Koen maakte met de sleutel meteen de magneten los en hielp Jasper vervolgens uit de slaapzak. Er was een kwartiertje verlopen tussen het moment dat Kathy binnen keek en dat Koen alles losmaakte, maar voor Jasper voelde het aan als een eeuwigheid. Koen voelde even aan Jasper zijn luier. 'Kom, laten we deze maar als eerste gaan vervangen. Koen nam Jasper mee naar de kamer van Heleen en hief hem op de verzorgingstafel. De onderkant van de pyjama ging uit, de body werd opengemaakt en de luier werd gewisseld.
Op het moment dat de body weer dicht ging kwam Kathy binnenlopen met de tuinbroek die ze samen met de slaapzak hadden gekocht. 'Doe deze maar aan voor vandaag, dan kunnen we na het ontbijt meteen vertrekken.'
'Vertrekken?' vroeg Jasper. 'Waar gaan we naar toe?'
'Naar een soort van avonturenpark.' zei Kathy.
Dat klonk fijn voor Jasper, hij werkte vlot mee om de tuinbroek aan te krijgen. De nieuwsgierigheid naar het avonturenpark won het bij Jasper over het slecht gezind zijn omwille van de sleutel die kwijt was geweest. Hij was aan het dromen over dat avonturenpark en sloeg er geen acht op hoe de tuinbroek werd gesloten. Koen deed gehaast verder en sloot de twee plastieken gespen zonder ze veel aandacht te geven.
Onder de tuinbroek hield Jasper gewoon de body aan waarmee hij had geslapen.
Koen droeg Jasper de keuken in en zette hem op zijn plek. Dries en Heleen zaten ook aangekleed aan tafel en knabbelden op hun laatste boterham. Kathy was bezig met een paar boterhammen te smeren voor Jasper zijn ontbijt en werkte meteen door om voor iedereen een lunchpakket te maken.
Nadat iedereen klaar was gingen Heleen en Dries nog een keertje naar de wc en startte het gezin met de auto richting avonturenpark.

Bij het avonturenpark waren er verschillende soorten toegangskaartjes om uit te kiezen. Van goedkoop naar duur waren de opties: 'kleine helden', 'durvers' en 'grote fan.' Ze mochten heel de dag rondlopen in het park en de verschillende activiteiten zo vaak doen als ze wilden, maar afhankelijk van de optie waren dat meer of minder verschillende activiteiten.
Na eventjes te twijfelen kozen ze voor iedereen de optie 'durvers' uit. Voor de meeste extra activiteiten die ze konden doen met de optie 'grote fan' waren Jasper en Dries te klein, daarvoor moest je honderdveertig centimeter groot zijn.
Kathy had geen zin om mee te doen en hoefde daarom niets te betalen. Koen deed wel gewoon mee.
Bij het afrekenen vroeg de kassamedewerker in vloeiend Engels naar de arm van iedereen terwijl hij zwaaide met armbandjes. Meteen staken Heleen, Jasper en Dries hun pols omhoog toen ze zijn bedoeling doorhadden. Toen de kassamedewerker zag dat er reeds bandjes rond hingen van de camping keek hij goed naar de naam van de camping.
'Maar mijnheer, u had meteen moeten laten weten dat u op die camping verblijft. Hiermee krijgt u per persoon twee euro korting.'
De kassier deed de kassa open en haalde er meteen acht euro uit. Kathy stak haar hand uit en nam zo het geld in ontvangst. 'Dank je wel' zei ze met een glimlach; ze kon de eerlijkheid van die man wel appreciëren.
U krijgt dadelijk een veiligheidsbriefing van mijn collega, maar die is nu nog bezig met een ander gezin. Als u daar bij de bankjes gaat wachten komt hij dadelijk naar u toe.
Koen knikte de man toe als teken dat hij hem begrepen had.

'Mama, ik moet even naar de wc.' fluisterde Heleen.
'Een goed idee. Dries, ga ook naar de wc, Jasper, kom mee met mij.' commandeerde Kathy de andere kinderen. Het gezin liep samen naar het sanitaire gebouw waar Heleen en Dries elk een hokje binnen gingen, Jasper stond te wachten bij Kathy. 'Jasper, ben je nog droog?' vroeg Kathy.
Jasper keek vlug rond zich heen, oef, niemand stond dichtbij genoeg om het gesprek te kunnen volgen. 'Ja, maar ik moet wel naar de grote wc.’
Kathy keek even rond en zag even verderop een deur met het symbool van een verschoonruimte waar ze Jasper mee naartoe nam.
Jasper werd binnen in de ruimte op een lage kast geplaatst door Kathy en vervolgens keek Kathy naar de sluitingen van de tuinbroek.
'Vreemd.' mompelde Kathy terwijl ze de sluiting bestudeerde.
Jasper keek naar beneden naar de sluiting. 'Wat is er vreemd?'
'Er zit een sleutelgaatje in deze sluiting.'
Jasper bekeek het goed. 'Ja, dat is waar, waarom zou dat zijn?'
'Waarschijnlijk om op slot te kunnen doen? Deze tuinbroek zal misschien van hetzelfde kind geweest zijn als de slaapzak die je ook hebt.' opperde Kathy. 'maar we moeten nu doorgaan, om te voorkomen dat de anderen op ons moeten wachten.' Kathy opende de sluitingen, opende de body en verwijderde de luier waarna Jasper zich op de kleine wc zette die als enige in de ruimte aanwezig was.
Nadat hij klaar was werden zijn billen vlug afgeveegd door Kathy en werd het proces omgekeerd gevolgd. Eerst de luier aan, vervolgens de body sluiten en tot slot de tuinbroek terug aan.
Kathy bekeek de gespen met het sleutelgaatje nog eens goed, dat was op beide gelijk. Ze zocht naar iets in haar zakken om te proberen of ze dat wat kon draaien, maar Heleen klopte al op de deur. 'Mama, kom, de mijnheer is aan het wachten op Jasper om de uitleg te beginnen.'
'We komen!' riep Kathy terug door de deur. Ze liet de sleutelgaatjes voor wat het was. Ze tilde Jasper van de tafel af op de grond en ze opende het slot van de deur.
Samen gingen Jasper, Heleen en Kathy richting de man voor de veiligheidsbriefing.
De medewerker bekeek Koen, Heleen, Dries en Jasper aan en taxeerde hun grootte en leeftijd. Vervolgens draaide hij zich om en nam verschillende klimtuigen uit de bakken achter hem en gaf de grootste aan Koen, een middelmaat aan Heleen en aan Dries en Jasper de kleinste maat.
Hij begon met een uitleg te geven die Koen, waar belangrijk voor de kinderen, deels vertaalde.
'Deze man gaat jullie eerst helpen om de gordels aan te doen, en daarna gaat hij demonstreren hoe alles werkt.' zei Koen terwijl de man richting Heleen stapte.
De man legde de klimharnas open voor Heleen. Het was een model waarbij je eerst je benen in de twee beenlussen stak, vervolgens de gordel achter je rug omhoog trok en je armen er in stak. Er waren dan vooraan twee lussen ter hoogte van de borst waardoor je het touw, karabijnhaak of iets anders van beveiligingsmateriaal plaatste.
De man begeleidde eerst Heleen bij het aantrekken van het harnas, waarbij hij alle nodige riemen goed verstelde, zodat het klimharnas goed paste. Daarna ging hij door bij Dries en tenslotte hielp hij Jasper om het harnas aan te trekken.
Toen de man bij Jasper ter hoogte van zijn billen de riemen goed plaatste en verstelde keek hij even verbaasd op. Hij voelde dat Jasper meer bescherming aan had dan enkel het klimharnas. Hij negeerde het echter verder en ging toen hij klaar was bij Jasper door met te controleren of Koen de gordel goed had aangedaan.
Vervolgens nam de man een hele set aan touwen en haken. Hij verdeelde ze en legde bij de Koen, Heleen en de twee jongens telkens een iets andere set.
Bij Jasper en Dries legde hij een set klaar om te gebruiken op een kabelbaan, een set om een hoogteparcours te doen en twee cijfersloten met een soepele draad als sluiting in plaats van een u-vormig stuk.
Voor Heleen legde hij hetzelfde klaar, maar zonder cijfersloten, en voor Koen legde hij ook twee sets riemen klaar, maar andere dan die van Heleen. Voor het hoogteparcours kreeg hij een set met twee touwen met telkens een karabijnhaak waar de kinderen een enkel touw gekregen hadden dat over de draad moest meeschuiven.
Deze set voor de kinderen had als voordeel dat ze zichzelf niet halverwege het parcours konden loskoppelen, het nadeel was dat ze sowieso elk achter elkaar moesten blijven en nergens iemand konden voorlaten of zelf voorsteken.
Koen had, net als alle volwassenen, echter wel de optie om naar voren of achteren op te schuiven. Hij kon met de twee karabijnhaken zichzelf vastmaken voor en achter obstakels op de beveiligingskabel en er altijd voor zorgen dat er minstens één haak vast was. Zodoende kon hij veilig van posities wisselen om elk kind te helpen indien nodig.
Terwijl de man aan Koen uitlegde dat er vorig jaar een kind zich op hoogte volledig had losgemaakt uit het klimharnas en daardoor lelijk was gevallen sloot de man de cijfersloten rond de klimharnassen bij Jasper en Dries. Met het eerste slot ging hij door de twee lussen die voor de borst van links en rechts kwamen en met het tweede slot zorgde hij dat de klimset en de set voor de kabelbaan niet zomaar verwijderd konden worden.
De man legde nog uit dat de sloten enkel waren om te voorkomen dat de beveiliging zomaar uit kon gedaan worden, de valbeveiliging voor het vallen werd nog steeds door de twee gewone sets verzorgd.
Koen vertaalde alles naar de kinderen toe zodat ze ook het hoe en wat begrepen.

Als volgende stap voor ze het park in mochten leidde de man het gezin mee naar een demonstratieparcours. Dit was op een halve meter hoogte en op deze manier kon de man alles uitleggen: hoe de beveiliging werkte en wat de regels waren tijdens het hoogteparcours. Vervolgens liet hij iedereen onder toezicht een klein rondje oefenen en toen kwam eindelijk het moment van verlossing.
'Veel plezier en succes!'

Doorheen het avonturenpark waren er allerlei verschillende activiteiten: je kon er boogschieten, laser shooten, er was een artificiële grot voor speleologie, een bobslee, een super lange kabelbaan om naar beneden te glijden, een klimmuur en een grote speeltuin.
Alles was verbonden met elkaar via wandelpaden, kleine kabelbanen of met een hoogteparcours. Er was ook een stuk in het avonturenpark voorzien waar er enkel en alleen hoogteparcours waren van verschillende moeilijkheidsgraden.

Jasper, Dries en Heleen vlogen op het eerste hoogteparcours af en gingen via dat hoogteparcours onderweg richting de bobslee. Koen sloot aan op het hoogteparcours en Kathy volgde op het wandelpad. Terwijl Koen en de kinderen bezig waren maakte zij er gebruik van om een paar mooie foto's te maken. Bij de bobslee was er een medewerker die het cijferslot van de beveiligingsset losmaakte, achteraf moesten de kinderen ook bij hem terug terecht om deze vast te maken. Ze genoten allemaal van twee rondjes op de bobslee en gingen vervolgens verder naar een volgende hoogteparcours.

Terwijl ze op een hoogteparcours zaten liepen ze echter vast. Een heel stuk voor hen was een kleiner kind dat niet meer verder durfde, en het lukte de mama, die mee was met dat kind en had voorgedaan hoe de hindernis overwonnen moest worden, niet meer om terug te gaan. Koen en de kinderen zaten even te wachten in de rij - er waren nog andere gezinnen tussen - voor ze doorhadden wat het probleem was. Toen ze eenmaal wisten waarom iedereen stil stond wilden ze omdraaien en terugkeren, maar dat ging niet meer omdat er ondertussen al anderen achter hen stonden. Het duurde lang en uiteindelijk was Dries het wachten beu. Hij begon te prutsen aan het cijferslot met de bedoeling deze los te maken. Het duurde niet lang of Heleen had dat gezien. 'Dries, je moet er afblijven, je mag die niet losmaken.'
'Ik ben het beu om hier te staan, ik klim wel naar beneden.'
Koen kwam er meteen tussen toen hij, door Heleen, zag wat Dries aan het doen was. Met een paar vlugge stappen en door zijn eigen karabijnhaken te verzetten stond hij naast Dries. 'Je moet er afblijven, dat gaat over veiligheid. Ofwel blijf je van het slot af, ofwel mag je de rest van de dag gewoon bij mama blijven.' zei hij boos.
Dries trok zijn handen meteen weg; het klimmen en klauteren was te leuk en in dat op te geven had hij geen zin. Koen controleerde alles en was gerustgesteld om te zien dat alles nog goed op zijn plaats was. Hij was blij met de sloten die er waren, dat had erger voorkomen.

Het was een fijne dag en de kinderen genoten van de uitdagingen die het avonturenpark hen bood. Er was enkel een moeilijker moment 's middags toen ze wilden eten, Jasper een schone luier nodig had en Dries naar de wc wilde. Eerst moesten ze op zoek naar een begeleider van het park om de sloten los te maken, daarna terug op zoek naar een begeleider om alles terug vast te maken en te controleren. Ze hadden graag hun pauze gehouden op een rustig bankje tussen de bomen, maar omdat ze afhankelijk waren geweest van de begeleiding zaten ze uiteindelijk in de drukte op het terras naast het cafetaria.

Door de dag heen deden ze nog verschillende andere activiteiten; ze genoten nog van de speleologiebox, deden aan rotsklimmen en na nog een paar activiteiten hadden Koen en Heleen er genoeg van.
Het gezin ging terug naar de ingang waar ze al hun materiaal inleverden. De medewerker hielp weer met het openen van de cijfersloten en voor vertrek ging iedereen nog eens naar de wc.
Jasper werd opnieuw geholpen door Kathy in de verschoonruimte met een schone luier.
Terwijl Jasper op de kast lag en Kathy de tuinbroek sloot, bekeek ze de gespen nog eens goed. 's Middags waren ze ook gehaast geweest en was er geen tijd. Nu was er wel tijd om de gespen met de sleutelgaatjes te bekijken. Ze nam haar sleutelbos en met een klein plat uitsteekseltje van haar sleutelhanger slaagde ze er in om beide slotjes een kwartslag te draaien.
'Ik ben nieuwsgierig naar hoe dat werkt Jasper.' zei ze ondertussen.
Jasper keek ook toe of dat nu echte sloten waren.
Nadat Kathy ze beide dichtgedraaid had duwde ze op de sluitingen en merkte ze dat ze er geen beweging in kreeg. Kathy draaide de sleutelgaten opnieuw een kwartslag en deze keer kreeg ze de gespen wel vlot open.
'Mag ik ook eens proberen?' vroeg Jasper. Hij nam de sleutelbos over en draaide de gespen een kwartslag.
'Mama, mogen Jasper en ik nog op de speeltuin?' riep Dries door de deur van de verschoonruimte.
Jasper zijn ogen begonnen meteen te blinken. 'Alsjeblieft, mag het?' vroeg hij.
Kathy dacht dat eventjes geen kwaad zou kunnen - zo raakten de jongens nog wat extra energie kwijt.
'Ja, dat is goed.' antwoordde Kathy terug door de deur. Jasper sprong meteen van de kast af, deed de deur open en stoof samen met Dries naar de speeltuin om hiervan een grondige verkenning te doen. Ze snelden samen van speeltuig naar speeltuig.

Een van de speeltuigen was een soort van zandspeeltuin. Er was van alles voorzien waarmee zand kon opgeschept, vervoerd en gelost kon worden. Jasper en Dries gingen meteen aan het werk. Jasper vulde onderaan een toren emmers vol met zand, die Dries vervolgens omhoog takelde en overgoot in een kiepwagentje dat hing aan een soort van monorail. Jasper en Dries deden hun best om het wagentje vol te krijgen. Omdat de kinderen bleven vullen zat het karretje uiteindelijk overvol en lag er veel gewicht boven de horizontale scharnieren. Terwijl Jasper onder het karretje stond en opkeek naar Dries, die de emmer er in overgoot, was het kiepwagentje te onstabiel geworden en draaide het wagentje aan de scharnieren om. Jasper probeerde nog een stap uit de weg te zetten, uit de gevarenzone, maar hij was te laat. Hij kreeg een groot deel van de lading zand over zich heen, waarbij er ook zand tussen zijn body en de tuinbroek terecht kwam. Dries en Jasper moesten samen lachen om het voorval. Jasper begon het zand van zijn kleren af te kloppen en Dries vond het heel fijn om daar bij te helpen, op iemand mogen slaan om hem te helpen vond hij grappig. 'Hiertussen zit nog veel zand, Jasper' zei Dries die aan de tuinbroek trok en zijn hand er tussen probeerde te steken om alles weg te wrijven.
'Doe even de gespen los, dan kunnen we die tuinbroek wat open doen en lukt het beter.' zei Dries.
Jasper duwde op de gespen maar kreeg ze niet open. Hij bekeek ze nog eens goed en zag dat de slotjes nog altijd gedraaid stonden. 'Ze zitten nog op slot.' merkte hij verbaasd.
'Hoe bedoel je, heeft mijn mama dat gedaan?' vroeg Dries verontwaardigd.
'Nee, ze was gewoon nieuwsgierig waarom die gespen er anders uitzagen. Ze had die op slot gedraaid en daarna terug open. Ik had gevraagd of ik ook mocht proberen. Net toen ik ze dicht gedraaid had was jij er en ik was het daarna vergeten.' kalmeerde Jasper Dries.
Samen gingen ze naar Kathy met de vraag om hulp, zodat ze het zand verder konden uitkloppen.

Kathy had al gezien wat er gebeurd was, en ze was blij dat Jasper zich geen pijn had gedaan. Jasper vertelde wat er mis was, en al vlug opende Kathy de slotjes van de tuinbroek.
'Stap er eventjes uit.' zei Kathy terwijl ze de tuinbroek omlaag trok. 'Anders zit je dadelijk weer vol zand nadat we alles er afgeklopt hebben. Jasper haalde één voor één de benen uit de pijpen en stond in enkel zijn body en luier buiten aan het bankje bij Kathy. Zich opeens van zichzelf bewust keek hij steels rond, maar er was niemand die echt aandacht aan hem schonk.
Kathy, Dries en Jasper begonnen vlug overal te wrijven om zo snel en veel mogelijk zand weg te krijgen. Dries wreef enkel over de rug, maar Kathy wreef ook over de body ter hoogte van zijn luier, aan de voor en achterkant. Het voelde voor Jasper vreemd aan, om zo aangeraakt te worden, maar hoewel hij het ongemakkelijk vond, begreep hij wel waarom het noodzakelijk was. Nadat ze al het zand hadden afgewreven klopte Kathy de tuinbroek nog omgekeerd uit, met de bedoeling om er nog zo veel mogelijk zand uit te trekken voor ze de tuinbroek terug aan deed bij Jasper. Nadat het meeste zand zo goed en zo kwaad als mogelijk verwijderd was, kreeg Jasper de tuinbroek terug aangetrokken door Kathy. Zonder er bij na te denken draaide Kathy de slotjes weer op slot, ze had ze immers ook zonet van slot gehaald.

Nu iedereen samen stond was het het goede moment om naar huis te vertrekken. Jasper werd door Heleen vastgezet in de auto. Omdat Heleen het altijd voor hem deed leerde hij het zelf niet doen, maar ondertussen vond hij het ook vanzelfsprekend om hiervoor geholpen te worden. Heleen vond het fijn dat ze Jasper af en toe kon bemoederen.
Toen het gezin teruggekomen was bij het vakantiehuisje en ze allen uitstapten, merkte Kathy op dat op de autostoel, waar Jasper gezeten had, toch nog veel zand lag.
'Dat zand zal waarschijnlijk overal tussen gekropen zijn, Jasper. Ik wil liever niet dat je al dat zand rondstrooit in huis. Help eerst even mee met de spulletjes uit te laden maar loop niet verder dan de gang.'
'Oké’ zei Jasper. Hij had gehoord dat hij mee moest helpen uitladen. Hij wandelde naar de kofferbak en nam daar één van de zakken die er stonden en droeg deze naar binnen.
'Stop!' riep Kathy. 'Niet verder Jasper, kijk naar beneden!'
Jasper keek geschrokken naar beneden. Hij zag van de deur tot waar hij stond allemaal zand liggen.
'Ik had toch gezegd dat je niet verder mocht dan de gang.' mopperde Kathy.
'Sorry, ik had alleen gehoord dat ik moest helpen met uitladen.'
'Nu stap je achteruit tot je bij de deur bent en daar wacht je op mij,' zei Kathy. 'Doe ondertussen al je kleren uit.' Ze zocht naar een borstel om het zandspoor weg te borstelen dat Jasper gemaakt had, voordat zand uitgelopen zou worden door de rest.
Koen, Dries en Heleen stapten mooi om Jasper heen en lieten hem en Kathy alleen. Als Kathy slechtgezind was, was het beter om uit haar buurt te blijven om geen escalatie te veroorzaken.
Jasper merkte al vlug dat hij de gespen van de tuinbroek niet open kreeg omdat deze op slot zaten. Vervolgens probeerde hij of hij misschien de banden van zijn schouders kon laten glijden om hem zo uit te trekken, maar het achterstuk en voorstuk waren te hoog waardoor er voor deze manier onvoldoende plaats was. Jasper zag vanuit de gang wel de sleutelbos met sleutelhanger van Kathy liggen met dat uitsteeksel waarmee ze dat slot konden draaien, maar dan moest hij weg van de deur gaan waar hij moest blijven staan. Nadat hij gemerkt had dat hij niets kon bereiken ging hij zitten op de grond. Hij maakte zich ongerust omdat hij niet gedaan had wat hij moest doen, maar het lukte hem echt niet om zijn kleren uit te doen.
Toen Kathy terug kwam met de borstel zag ze dat Jasper nog geen aanstalten leek gemaakt te hebben om zijn kleren uit te doen, riep ze woedend uit: 'Jasper, zet je oren aan. Ik had je gevraagd om je kleren uit te doen!'
Er sprongen tranen in de ogen van Jasper, hij vond het vreselijk om zo aangesproken te worden door Kathy.
'Maar ik heb echt geprobeerd, het is mij niet gelukt.' klonk zijn stem breekbaar. 'De gespen zitten op slot.'
Kathy schrok van Jasper zijn reactie. Ze moest aan haarzelf toegeven dat ze inderdaad iets onmogelijks gevraagd had aan hem. Kathy knielde neer bij Jasper en gaf hem een knuffel. 'Sorry Jasper, je hebt gelijk. Ik had niet zo mogen roepen tegen jou.' Kathy nam een zakdoek uit haar zak en veegde de tranen van Jasper weg, en hield vervolgens de zakdoek voor zijn neus zodat hij die kon snuiten.
Toen Kathy en Jasper beiden gekalmeerd waren verbrak Kathy de knuffel. 'Kom Jasper, we doen hier alle kleren uit en gaan we je wassen. Vervolgens doen we jou schone kleren aan en kan je gaan spelen terwijl ik aan het avondeten begin. Klinkt dat goed?’
Kathy zag hoe Jasper knikte. Ze kwam overeind en haalde haar sleutelbos om de slotjes open te maken. Nadat ze dat gedaan had deed ze in de gang de tuinbroek uit, de body en de luier. Ze nam het handborsteltje en veegde hiermee overal over Jasper om zo nog een hele boel zand van Jasper af te krijgen. 'Kruip maar in bad, dan ruim ik hier verder op.'

Jasper droomde weg door het warme water dat rond hem heen kabbelde. Hij had het hele bad gevuld en kon ontspannen in het water. Zijn humeur werd er beetje bij beetje beter op.
Dries opende de deur en keek binnen. 'Jasper, alles oké met jou?' vroeg hij voorzichtig.
Jasper opende zijn ogen en keek Dries aan, blij om hem te zien. Hij voelde zich al veel beter en hij was aan het denken over een antwoord om te geven.
'Nee' zei Jasper kortaf, op een gemaakt boze manier.
Dries keek Jasper goed aan. Hij had het antwoord goed verstaan, maar dat antwoord kwam niet overeen met de uitdrukking op Jasper zijn gezicht. Jasper tuitte zijn mond wel alsof hij boos was, maar zijn ogen leken samengeknepen van de pret.
'Oei, Jasper, wat scheelt er?' probeerde Dries voor de veiligheid de voorzichtige aanpak.
'Ik zit alleen in bad zonder jou en je had beloofd dat we alles gingen delen.' zei Jasper.
Dries schaterde het uit en begon op de plek waar hij stond zich uit te kleden. 'Hier kom ik!' riep hij uit terwijl hij zichzelf lanceerde in bad. Jasper kon nog maar net op tijd zijn benen intrekken voor Dries er op was geland.
'Dries, je maakt mij nat!' riep Jasper uit en meteen schepte hij met zijn handen water op om dat in Dries zijn gezicht te gooien.
'Mis!' riep Dries uit toen het meeste water naast hem op de badkamervloer vloog. 'En je zit in bad, natuurlijk ben je nat.'
Toen Koen drie tellen later in de badkamer was om de jongens in te tomen was het al te laat, de hele badkamervloer was nat. 'Geen beginnen aan.' zuchtte hij bij zichzelf en sloot de badkamerdeur. 'Het is nu toch te laat dus kunnen we evengoed wachten tot straks om alles op te ruimen.' Koen wandelde door naar Heleen die op haar gsm bezig was.
'Ze zijn wel heel wild.' merkte Heleen op.
'Ja, Jasper moet waarschijnlijk de spanning wat kwijt na zojuist.'
Heleen knikte dat ze het begreep.
'Kijk, ik zit hier te kijken naar een foto en een bericht dat Mila gepost heeft.' zei Heleen die haar gsm aan haar papa gaf.
Koen nam de gsm over en bekeek het bericht.
'Trots op mijn zusje' las hij als titel. Daaronder zag hij een foto van Mila en Billy hand in hand, maar Billy liep daar met een jurk aan.
'Billy is zichzelf aan het ontdekken deze vakantie en ik ben blij dat ik dat van zo dichtbij kan mee maken. Ik ben blij hoe Billy voor zichzelf opkomt en iedereen laat weten wat zij belangrijk vindt.' las Koen het bericht verder. Hij gaf de telefoon terug aan Heleen.
'Het is vreemd om Billy in een jurk te zien, maar het is wel lief van Mila om Billy zo te steunen.'
'Ik had wel al eens gehoord van transgenders maar ik dacht dat enkel volwassenen transgender werden.' zei Heleen
'Twee keer fout Heleen, we weten niet of Billy transgender is of gewoon graag meisjeskleren draagt, iets daar tussen is of nog iets helemaal anders, dat zal de toekomst uitwijzen.' zei Koen. 'En transgender dat wordt je niet, dat is iets dat je bent.' sloot Koen af.
Heleen knikte dat ze het begreep. Ze zette een duimpje onder het bericht en ging daarna verder haar sociale media af.

Kathy had ook gehoord dat de jongens veel plezier hadden in de badkamer en besloot daarom om eerst het eten op te zetten en daarna pas de jongens uit bad te halen.
Toen het eten bijna klaar was stuurde ze Koen de badkamer in met een emmer en een dweil. 'Start jij met de vloer, ik kom dadelijk helpen om de jongens zelf schoon en aangekleed te krijgen.' zei ze.
Koen had de emmer halfvol met water gevuld toen Kathy zich bij hem voegde. Kathy nam shampoo en begon de jongens in te zepen. Nadat ze het haar gedaan had nam ze een washandje en nam de jongens, letterlijk, van kop tot teen onderhanden. Geen plekje werd overgeslagen en toen Kathy klaar was met het poets- en boenwerk stond Koen klaar met twee grote handdoeken waar Jasper en Dries in gewikkeld werden. Samen stapten ze naar de kamer van Heleen waar op de verschoontafel de kleren klaargelegd waren.
'We gaan dadelijk eten. Na het eten mogen jullie nog even opblijven voordat het tijd is om te gaan slapen.' zei Kathy. 'Jasper, voor jou ligt er al een pyjama klaar, want we hebben niet veel schone kleren. Dries, doe jij een pyjama of gewone kleren aan?'
Dries stond even te denken. Mee gezellig met Jasper een pyjama aan klonk wel fijn, maar als hij nu gewone kleren aan deed zou hij zich nog moeten omkleden vlak voordat hij moest gaan slapen. En daarom zou hij dus langer wakker kunnen blijven.
'Gewone kleren.' koos Dries.
Kathy nam een stapeltje dat klaar lag en gaf dat aan Dries, een tweede stapeltje legde ze weer weg. Vervolgens tilde ze Jasper op en zette hem op de verschoontafel.
'Hoofd naar deze kant,' instrueerde ze, zodat Jasper mooi ging liggen op de verschoontafel, en ze begon met hem te voorzien van een schone luier. Nadat deze gesloten was werd er over zijn voeten een groene body geschoven met korte pijpen. Deze had geen sluiting aan het kruis maar enkel een rits achteraan.
'Deze is bedoeld als zomerpyjama.' zei Kathy terwijl ze de rits bovenaan afdekte met een stukje stof dat daarvoor voorzien was. 'Hier heb je een trui om er over aan te doen, de pyjama is een dunne stof en zo ga je het misschien nu toch wat te koud hebben. Straks voor het slapengaan doen we die nog uit.'

Na de maaltijd mochten Dries en Jasper nog naar een dvd kijken. Heleen, Jasper en Dries wilden er graag een knusse avond van maken en Koen en Kathy hielpen hieraan mee. De lichten werden gedimd en er werden een paar kaarsjes aangestoken. Er werd een bord met wat koekjes klaargelegd en ze kregen allemaal een grote kop warme chocolademelk. Heleen en Dries namen elk uit hun kamer hun deken om onder te gaan zitten, Kathy hielp Jasper in zijn slaapzak en zette hem zo in de zetel, de fopspeen werd ook bevestigd aan de slaapzak. Na deze voorbereidingen zat iedereen klaar en werd de film opgezet.
Tijdens de film liet de gsm van Koen een paar keer van zich horen. Koen bekeek telkens zijn gsm, overlegde fluisterend met Kathy en beantwoordde dan deze berichtjes.
Toen de film halverwege was werd er plots aangeklopt op de deur. Koen zette de film op pauze en stond op om de deur te openen.

'Goede avond.' klonk de stem van David. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht en stapte na een uitnodigend gebaar van Koen naar binnen.
'Zo fijn om gewoon weer Nederlands te horen. Ik heb op het congres de hele tijd in het Engels moeten luisteren en praten en dat is toch vermoeiend,' vervolgde hij. 'hoe interessant het ook was.'
'Neem toch plaats. Wil je wat drinken?' vroeg Koen
'Ja, graag, wat heb je?'
Heleen ging na het antwoord van David het biertje gaan halen dat hij gevraagd had. Ze wilde nog steeds dolgraag mee naar de rampoefening om mee te kijken, en ze hoopte dat ze hiermee haar kansen kon vergroten.
De televisie ging uit omdat er bezoek was. David was een goede babbelaar en had al vlug de aandacht van Kathy, Koen en Heleen. Dries en Jasper nipten verder van hun chocolademelk maar waren zich eigenlijk aan het vervelen.
'Zullen we gaan spelen Jasper?' fluisterde Dries in zijn oor.
'Ik kan niet uit mijn slaapzak.' fluisterde Jasper terug.
Dries begon daarop te frutselen aan de slaapzak en deed hem open. Terwijl hij bezig was keek hij steels naar zijn mama. Die had al lang gezien waar hij mee bezig was en knikte dat het goed was. Gerustgesteld ging Dries verder totdat Jasper uit de slaapzak kon kruipen.
David was druk in gesprek met Koen en Kathy en lette niet echt op waar de jongens mee bezig waren, maar hij zag ze wel vertrekken richting hun kamer om te gaan spelen.

'Waarvoor ik eigenlijk ook kom.' zei David, die het juist had over de rampoefening waar hij als observator naar toe moest, 'we zoeken nog naar simulanten. Ik heb een hele lijst meegekregen van de verschillende rollen die er voorzien zijn en die ze nog zoeken. Ik hoopte om jullie te kunnen overtuigen om mee te doen met de rampoefening, door te doen alsof je gekwetst bent.'
Hoopvol keek David naar Koen en Kathy.
'Ja, papa, mama, alsjeblieft!' fluisterde Heleen. Ze deed haar best om zo schattig mogelijk haar ouders aan te kijken.
Koen kon niet op tegen die blik. 'We zullen het ook eerst aan Dries en Jasper moeten vragen.' zei hij.
Jasper en Dries werden er bij geroepen en David legde uit wat hij wilde vragen.
Jasper was wat zenuwachtig door zijn kledij. Hij was zich er van bewust hoe jong hij er uit moest zien. Als enige in pyjama en bovendien schemerden de contouren van de luier door de stof heen. Om zijn zenuwen te kanaliseren begon hij op zijn duim te zuigen, wat natuurlijk niet hielp voor het beeld dat hij aan David gaf.
David probeerde zo eenvoudig mogelijk uit te leggen wat het plan was. Het gezin zou mee doen aan de rampoefening, Ze moesten zo goed mogelijk toneel spelen en doen alsof ze gewond waren. Later zouden ze bij de verdeling van de rollen te horen krijgen wat ze precies moesten doen. Jasper was meteen enthousiast, dat leek hem leuk. Dries vond het iets minder fijn, maar wilde wel mee doen als Jasper ook mee deed.
Nu David de twee kinderen had overtuigd werd afgesproken dat heel de familie mee ging doen, behalve Heleen, die hopelijk mee met David mocht om mee te kijken en te noteren voor hem. Morgen ging David bevestiging krijgen of alles kon zoals voorgesteld.

Niet veel later was het tijd voor Dries en Jasper om te gaan slapen. Beide jongens kregen een schone luier aan en Kathy stak ze in bed, waarbij de plaatsen terug gewisseld werden. Dries in het gewone bed en Jasper in het kinderbed. David bleef nog even hangen en babbelde gezellig verder met Koen en Kathy. Er werd afgesproken dat ze de volgende avond samen gingen gaan eten.

 

[luierdromer]

Was het wachten waard.
Weer een mooi hoofdstuk maar, dat zand !!

 

[Little Endy]

'Deze is bedoeld als zomerpyjama.' zei Helga terwijl ze de rits bovenaan afdekte met een stukje stof dat daarvoor voorzien was.

Helga hoort Kathy te zijn in dit stukje.

'Kijk, ik zit hier te kijken naar een foto en een bericht dat Mila gepost heeft.' zei Heleen die haar gsm aan haar papa gaf.
Koen nam de gsm over en bekeek het bericht.
'Trots op mijn zusje' las hij als titel. Daaronder zag hij een foto van Mila en Billy hand in hand, maar Billy liep daar met een jurk aan.
'Billy is zichzelf aan het ontdekken deze vakantie en ik ben blij dat ik dat van zo dichtbij kan mee maken. Ik ben blij hoe Billy voor zichzelf opkomt en iedereen laat weten wat zij belangrijk vindt.' las Koen het bericht verder. Hij gaf de telefoon terug aan Heleen.
'Het is vreemd om Billy in een jurk te zien, maar het is wel lief van Mila om Billy zo te steunen.'
'Ik had wel al eens gehoord van transgenders maar ik dacht dat enkel volwassenen transgender werden.' zei Heleen
'Twee keer fout Heleen, we weten niet of Billy transgender is of gewoon graag meisjeskleren draagt, iets daar tussen is of nog iets helemaal anders, dat zal de toekomst uitwijzen.' zei Koen. 'En transgender dat wordt je niet, dat is iets dat je bent.' sloot Koen af.
Heleen knikte dat ze het begreep. Ze zette een duimpje onder het bericht en ging daarna verder haar sociale media af.

Dit stuk vind ik ook erg mooi en goed uitgelegd, en ook leuk dat het aansluit op jouw verhaal "De omgewisselde bagage van Billy"!

Kortweg: weer een leuk hoofdstuk geplaatst, ga zeker zo door!

 

[suprima]

Toet je hebt je zelf overtroffen wat een goed vervolg heb je weer geschreven

 

[toet]

Helga hoort Kathy te zijn in dit stukje.

Dank je wel, ik heb het aangepast

 

[toet]

Was het wachten waard.
Weer een mooi hoofdstuk maar, dat zand !!

Dank je wel, het volgende hoofdstuk zal weer even wachten zijn. Het blijft druk, soms heb ik maar zes uurtjes vrij op de 24 van een dag, en dan opteer ik toch om deze te gebruiken voor mijn slaap. ;-)

Kortweg: weer een leuk hoofdstuk geplaatst, ga zeker zo door!

Doe ik, ik blijf er mee bezig. Ookal schrijf ik niet, ben ik wel vaak aan het denken wat en hoe er nog staat te gebeuren, binnen de grote lijnen die ik mijzelf al gegeven heb.

Toet je hebt je zelf overtroffen wat een goed vervolg heb je weer geschreven

Dank je wel voor de complimenten.

Aan alle duimpjes en hartjes, ook dank je wel.

 

[Meno]

Wat een machtig mooie vervolg van jouw verhaal Toet

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg van dit verhaal

 

[JD_Baby]

Leuk vervolg!

 

[toet]

Deel 31

Heleen was 's nachts wakker geworden om naar de wc te gaan. Ze nam haar GSM, zette de zaklamp er van aan en ging naar de wc. Toen ze klaar was, en voorbij de kamer van Jasper en Dries kwam, hoorde ze vreemde geluiden die ze niet thuis kon brengen.
Zachtjes, om niemand wakker te maken, deed ze de deur open en speurde ze de kamer rond. Dries lag stilletjes te slapen, maar vanuit het kinderbed kwam wel lawaai. Heleen sloop naar het bed toe, waarbij ze de zaklamp van haar gsm afdekte met haar vingers, zodat er maar weinig licht was. Toen ze het bed in keek zag ze de bron van het lawaai. Jasper was angstig aan het mompelen en met één van zijn handen zat hij tegen de houten zijwand te wrijven.
'Hé, Jasper wat scheelt er?' vroeg Heleen zachtjes aan Jasper.
Jasper reageerde niet en ging verder. Heleen zag dat hij zijn ogen gesloten had, en ze vermoedde dat Jasper een nachtmerrie had.
'Jasper, rustig maar, alles is oké.' fluisterde Heleen Jasper toe, terwijl ze zachtjes over zijn wang wreef.
Door de aanraking schrok Jasper wakker en keek even angstig om zich heen. Toen hij Heleen herkende ontspande hij een beetje.
Jasper voelde zijn hart racen terwijl hij opkeek naar Heleen. Hij herinnerde zich niet meer wat hij aan het dromen was, maar de angst van zijn nachtmerrie gierde nog door zijn lijf. Hij had een beklemmend gevoel op zijn borst, en een traan liep uit zijn ooghoek naar beneden terwijl hij zijn handen uitstak richting Heleen.
Heleen zag dat Jasper grote behoefte had aan een knuffel, en beantwoordde de uitgestoken handen door het deurtje van het kinderbed open te doen en Jasper goed vast te pakken.
Heleen voelde Jasper wat schokken, samen met de tranen die kwamen. 'Was het zo erg Jasper? Waar ging de nachtmerrie over?' vroeg Heleen.
'Ik weet het niet meer.' fluisterde hij terug terwijl hij Heleen zo hard mogelijk vasthield.
Heleen droeg Jasper uit de kamer naar haar eigen kamer. Weg van de plaats waar hij de nachtmerrie had gehad.
Heleen ging op haar eigen bed zitten terwijl ze Jasper nog steeds vast had. Ze nam Jasper zijn fopspeen, die aan het lintje hing, en stak die in zijn mond. Troostend streelde ze over zijn hoofd en rug en hield Jasper vast totdat hij gekalmeerd was.
'Tijd om weer te gaan slapen, Jasper.' geeuwde Heleen, die zelf graag terug in bed wilde kruipen.
Heleen wilde opstaan en schoof een hand onder Jasper zijn billen om hem op te tillen. Ze merkte echter dat de luier goed gevuld was.
'Moet ik je eerst nog een schone luier aandoen?' vroeg Heleen.
Jasper zei niets terug maar knikte wel van ja. Het was schemerdonker en kleuren waren moeilijk zichtbaar, maar Heleen vermoedde dat Jasper er wel zat met rode wangen.
Heleen tilde Jasper op en legde hem op de verschoontafel, waar ze eerst de slaapzak uit deed, en vervolgens de body open maakte en over zijn benen naar beneden schoof totdat die ook uit was. Jasper rilde even van de koude die op hem neer sloeg. Heleen deed haar best om de pamper zo vlug mogelijk te wisselen voor een schone, zodat Jasper niet te veel zou afkoelen. Ze deed de body weer aan, sloot de rits ervan op Jasper zijn rug, en verplaatste het fopspeenlintje van de slaapzak naar de pyjama. 'Kom even bij mij in bed om op te warmen.' zei Heleen, terwijl ze Jasper op haar eigen bed legde en meteen zelf tegen Jasper aan kroop. Jasper lag veilig tussen Heleen en de muur en kon zo niet uit bed vallen. Heleen legde het deken over haar en Jasper en nam hem vast voor een knuffel.
'Binnen vijf minuutjes, als je wat warmer bent, doe ik je slaapzak terug aan en breng ik je naar je eigen bed.' fluisterde Heleen in Jasper zijn oor, terwijl ze ondertussen voor kort haar ogen sloot.

De volgende ochtend werd Heleen wakker van gestommel in de woonkamer. Ze keek met een glimlach neer op Jasper, die nog steeds bij haar in bed lag. Jasper lag op zijn buik naast haar met zijn benen verstrengeld in die van haar. 'Het zijn blijkbaar een lange vijf minuten geweest,' dacht ze bij haarzelf.
Ze wilde Jasper niet wakker maken en bleef daarom doodstil liggen. Ze was dat echter vlug beu; ze verveelde zich en wilde uit bed, en begon daarom zachtjes zijn hoofd te aaien om hem wakker te maken.
Ze hoorde aan Jasper zijn ademhaling dat die minder diep werd, en nadat ze even had doorgezet en verder had gestreeld draaide Jasper zijn hoofd en keek hij Heleen aan.
'Goedemorgen Heleen' mompelde hij zacht vanachter het schildje van de fopspeen. Heleen nam Jasper vast en gaf hem een knuffel. Jasper beantwoordde die met een grote glimlach en nam in antwoord Heleen ook vast.
'Fijn geslapen? fluisterde Heleen in Jasper zijn oor.
Jasper haalde zijn schouders op. 'Eerst niet met die nachtmerrie, daarna hier bij jou in bed wel.' verduidelijkte hij dat aan Heleen.
Tijdens het knuffelen streelde Heleen ook over Jasper zijn billen. 'Kom we gaan je een schone pamper aan doen, deze is gebruikt.'
Jasper geneerde zich wat dat hij daar zo rechtstreeks over werd aangesproken. Hij knikte met rode wangen en maakte zich los uit de omhelzing van Heleen.
Nadat Jasper naast de verschoontafel ging staan maakte Heleen eerst de rits los achter Jasper zijn body. Nadat deze uit was tilde ze Jasper bovenop de verschoontafel en voorzag ze hem van een schone luier. Deze was eigenlijk nog maar nauwelijks gebruikt, maar Heleen genoot er van om voor Jasper te zorgen. De natte pamper draaide Heleen in een bolletje en sloot die zoals ze geleerd had van haar mama. Ze deed deze in de vuilniszak, hielp vervolgens Jasper van de luiertafel en sloot de body weer af. Ze nam de vuilniszak met de vuile pampers in de ene hand en Jasper zijn hand in de andere hand en samen gingen ze naar de woonkamer.
'Goedemorgen' zei Koen toen hij de kinderen zag binnenkomen. 'Nog eventjes zachtjes blijven, Kathy slaapt nog.'
Koen nam de vuilniszak van Heleen over om deze buiten weg te smijten. Heleen en Jasper gingen bij Dries zitten om nog even te lezen totdat ook Kathy wakker was.

De ochtend verliep verder rustig. Kathy werd wakker, er werd ontbeten en rustig gespeeld en gelezen in de voormiddag. Na het ontbijt werden de kinderen omgekleed door Koen. Jasper zijn luier hoefde nog niet gewisseld te worden want deze was nog schoon door de wissel die Heleen eerder had gedaan. Jasper kreeg over zijn luier een gele broek en blauw T-shirt aan, en Dries had een gewone onderbroek, van Spiderman, met daarover een blauwe tuinbroek met rood T-shirt.
Om te voorkomen dat de luier zichtbaar was in het openbaar stak Kathy het T-shirt van Jasper zo diep mogelijk in zijn broek.
Toen het bijna middag was maakte Koen samen met Dries een picknick klaar voor iedereen, en kort daarna maakten ze zich klaar om te vertrekken. Iedereen ging nog vlug even naar de wc, behalve Jasper, maar er was niemand die er aan dacht om even te controleren hoe het ondertussen met zijn luier zat.
'Waar gaan we naar toe?' vroeg Jasper, terwijl hij zijn handen omhoog hield zodat Heleen gemakkelijk bij de sluitingen van de autostoel kon.
'Eerst gaan we picknicken en dan naar een museum.' zei Koen. 'De geschiedenis van de streek hier. De Romeinen hebben hier lang gewoond en tijdens de industriële revolutie hebben hier ook een paar belangrijke fabrieken gestaan.'
Heleen klikte alles goed vast en trok alles aan zodat Jasper veilig en vast zat in de autostoel.
Dries zijn gezicht betrok. In dergelijk museum had hij helemaal geen zin. 'Kunnen we niet naar dat vorige museum terug gaan? Dat was leuker.' zei hij.
Heleen zei niets maar ook haar gezicht betrok. Ze had er even weinig zin in als Dries, maar ze wist dat protesteren toch geen zin had.
'Nu is het een keertje voor Kathy en mij, Dries.' antwoordde Koen. 'De vorige uitstappen hebben we gedaan voor jullie, en hierna gaan we ook nog uitstappen doen die vooral voor jullie leuk zijn. Maar soms mogen Papa en Mama ook eens kiezen.'
Stuurs keek Dries voor zich uit en gaf geen antwoord meer. Hij snapte wel wat zijn papa gezegd, had en het was inderdaad eerlijker als ze ook iets voor hun gingen doen, maar daarom hoefde hij het nog niet leuk vinden.
Koen zette de auto in gang en Kathy zette ondertussen een cd op. De muziek werkte kalmerend en tegen de tijd dat ze aangekomen waren bij het museum was Dries al wat beter gezind.
Voor Heleen haar humeur hielp het om te herinneren dat ze na het museum hadden afgesproken met David om te gaan eten.
Voordat ze binnen gingen gingen ze zich eerst nog allemaal samen op een bankje zitten en aten hun picknick op.
'Hier Jasper en Dries.' zei Kathy. 'Drink jullie fles helemaal leeg nu, in het museum is er niets toegestaan van eten en drank.
Jasper nam de grote fles over en dronk hem helemaal leeg. Dries volgde zijn voorbeeld maar stopte halverwege. Kathy had het wel gezien maar zei er niets van, ze wilde er geen ruzie over maken en hij had tenminste wel iets gedronken. Nadat al het afval was weggesmeten en de overige spullen terug in de auto gezet waren ging het gezin naar binnen.
Zonder er echt bij stil te staan liet Jasper, telkens als aandrang voelde, kleine plasjes lopen die zijn luier steeds meer vulden.
Al vlug waren Kathy en Koen geabsorbeerd in alles wat er te zien en te lezen was in het museum. De drie kinderen drentelden er achteraan en ze keken mee naar de voorwerpen en panelen, maar meer om hun verveling te verdrijven dat uit interesse voor de onderwerpen.

Het was dan ook Heleen die als eerste zag dat Jasper in de problemen zat, voordat Kathy of Koen dat zagen. Aan de achterkant van Jasper zijn broek waren links en rechts op zijn billen twee grote donkere halve manen te zien: zijn luier had serieus gelekt.
'Kom Jasper, we gaan naar mijn mama.' zei Heleen, die Jasper vastnam bij de hand. Samen stapten ze de zaal door naar waar Kathy en Koen samen de scherf van een kom of een vaas aan het bekijken waren.
'Mama?' vroeg Heleen zachtjes.
'Sst, eventjes wachten, ik ben de uitleg hier aan het lezen.'
'Maar mama,' zei Heleen.'
'Nu even niet. Ik laat het je weten als ik hier klaar ben.'
Heleen draaide zich naar Jasper en excuseerde zich geluidsloos aan hem. Jasper haalde hier in antwoord zijn schouders over op. Hij had begrepen dat Heleen haar best had gedaan.
Heleen bleef samen met Jasper hand in hand op een klein afstandje van Kathy wachten. Jasper loste nog een paar druppeltjes in de pamper en hij voelde hoe die hun weg zochten naar de buitenkant van zijn luier en in een klein straaltje langs zijn been omlaag dropen.

Toen Kathy zich uiteindelijk omdraaide om naar de kinderen te kijken en te luisteren wat er was verschoot ze. Vanachter haar handen waarmee ze haar mond verborg mompelde ze: 'Heleen, Jasper, ik wist niet dat het zo belangrijk was.'
'Sorry Jasper, hier moeten we meteen iets aan doen.' Ondertussen was de vochtigheid al zo uitgebreid dat meer dan de helft van de broek nat was.
'Heleen, kom je ook mee met mij?'
Kathy fluisterde gehaast tegen Koen om hem op te hoogte te brengen van haar probleem en de plannen. Koen keek vlug naar Jasper, overzag de situatie en zei dat hij het begreep.
Kathy nam Jasper en Heleen mee naar de ingang van het museum. Verschillende bezoekers die ze passeerden hadden of een blik van walging, of een blik van medelijden op hun gezicht. Op dit moment was Jasper het liefst onzichtbaar geweest.
Kathy was bezig op haar gsm om op Google Translate te achterhalen hoe ze in het Frans kon uitleggen wat er gebeurd was en wat ze nodig hadden, maar aangekomen bij de balie was dat niet nodig. De mevrouw van de balie overzag de situatie en begreep het probleem. Ze nam een sleutel die achter de desk lag en wenkte het gezin mee richting het sanitair, ze liepen een paar gangen door passeerden zelfs nog gewone wc's die de vrouw negeerde. 'Suivez moi' zei ze terwijl ze hen verder wenkte. Ze liepen verder door het gebouw, twee trappen naar beneden tot in de kelder. Heleen en Jasper sloegen hun handen om hun lijf omwille van de kilte die daar hing. Daar vonden ze wat verder naast de gewone wc's voor vrouwen en mannen ook nog een deur waar de symbolen van andersvaliden en verschoonruimte samen op hingen.
De medewerker opende de deur en liet de drie samen naar binnen. Aan de ene kant van de ruimte was een tafel voorzien waar iemand op kon liggen, aan de andere kant van de ruimte was er een lavabo met koud en warm water en achter een afscheiding was er nog een inloopdouche.
'Amai,' zei Heleen, 'ze zijn hier goed voorzien.'
'Ja, maar het is wel koud hier.' gaf Kathy als antwoord. 'Waarschijnlijk hebben ze deze ruimte maar zelden nodig en zetten ze daarom de verwarming hier niet aan.'
Dat in de hoek van de ruimten naast de deur ook twee onderhoudskarretjes stonden met heel wat schoonmaakartikelen daarnaast leek Kathy haar idee te bevestigen.
De baliemedewerker liet het gezin alleen en keerde terug naar haar werk.
'Ik ga eventjes naar de auto de reservekleren halen die we daar altijd hebben liggen.' zei Kathy. 'Help jij Jasper al uit zijn natte kleren?' vroeg ze aan Heleen.
Zonder op een antwoord te wachten ging Kathy naar buiten met haar autosleutels in de hand.
Heleen draaide zich om naar Jasper en knielde in het midden van de ruimte om hem te helpen.
Ze trok als eerste Jasper zijn T-shirt uit de broek en zag tot haar teleurstelling dat deze aan de onderkant ook wat natte plekken had. Deze kon ook niet meer aan. Ze deed haar best om de natte stof weg te houden maar dat lukte niet goed. Op verschillende plaatsen op zijn borst, rug en hoofd voelde het nu voor Jasper extra koud, nat en vuil aan.
Ze legde de T-shirt naast haar neer en trok zijn schoenen uit. Een van zijn schoenen bleek binenin ook nat te zijn. Vervolgens opende ze de broek en liet Jasper daar uitstappen.
Heleen vouwde de broek op en legde die op de vuile T-shirt van Jasper; beide konden ze niet meer opnieuw aan. Als laatste verwijderde ze ook de vuile luier en gooide die meteen in de voorziene afvalbak die daar stond.
Jasper stond ondertussen helemaal naakt te rillen van de koude. Hij had zijn armen om zichzelf heen geslagen en keek naar de grond; hij leek verdwenen te zijn in zijn eigen ijskoude wereld. Heleen zette het elektrische kacheltje aan dat daar stond en begeleidde hem in de richting van de douche. Heleen zette de kraan open en stak eerst haar eigen hand er onder om de kraan te kunnen regelen tot deze een aangename temperatuur had. Zodra ze voelde dat het goed was haalde ze Jasper er bij. 'Kom, ga maar onder de straal staan, het is lekker warm nu.' zei ze tegen Jasper.
Jasper was verkleumd en had niet goed begrepen wat Heleen bedoelde.
Heleen zag dat er geen beweging kwam in Jasper en stapte naar hem toe. Ze ging voor hem staan en nam zijn hoofd vast zodat het zou opkijken richting haar eigen gezicht. 'Kom Jasper, onder het water zal je opwarmen. Ga maar onder de douche staan.'
Jasper leek eerst niet goed begrepen te hebben wat Heleen had gezegd, het denken leek wat trager te gaan op dit moment.
Heleen pakte Jasper vast en begeleidde hem richting de warme straal die daar stond te wachten. Toen Heleen Jasper er onder gekregen had leek hij te ontdooien. Hij kreeg een glimlach op zijn gezicht en draaide zachtjes rondjes zodat het warme water overal over zijn lichaam kon stromen.
Op dat moment ging de deur open. Verschrikt keken Jasper en Heleen op.

'We hebben voor jou geen schone kleren liggen in de auto Jasper, maar enkel een pyjama. Kleren hadden we niet genoeg mee om een reserveset te voorzien.' zei Kathy.
Jasper en Heleen haalden opgelucht adem dat het Kathy was en niet een vreemde. Uit de tas met reservespullen nam Kathy als eerste een bus zeep en gaf die door aan Heleen. 'Ga jij maar verder, je was al goed bezig.'
Heleen zette de kraan even uit, nam de zeep over en begon Jasper volledig in te zepen. Ze nam Jasper telkens zachtjes vast en draaide aan hem, duwde zijn armen uit de weg en liet hem bukken als dat nodig was. Nadat hij het zo koud had gehad vond Jasper het wel fijn om zich te laten verzorgen en verwennen. Kathy zocht ondertussen tussen de reservekleren van Heleen en Dries naar de schone luier, onesie en pyjama van Jasper. Nadat ze ook de handdoek had gevonden nam ze nog een lege plastic zak om de vuile kleren in te doen en ruimde ze die op.

Heleen werkte stug door om het niet langer te laten duren dan nodig was. Nadat Heleen klaar was met het afdrogen nam Kathy het verder over, ze voorzag hem van een luier, een body en een onesie met voetjes en rits op de rug die vroeger nog van Dries was geweest. Hij was eigenlijk maar net groot genoeg voor Jasper, en spande een beetje tussen de benen en rond de billen. Jasper vond het geen fijne gedachte om de rest van de dag in het openbaar in zijn pyjama door te brengen, maar hij begreep wel dat dit de beste optie was en zei er dus niets van.

'Heleen, neem jij de zak met spullen al mee naar de auto? Koen en Dries zullen daar al wachten op ons. Jasper, kom je mee? We moeten nog de sleutel terugbrengen.'
Kathy droeg Jasper mee op haar arm. Hij zag er wat aangedaan uit door alles wat er gebeurd was, zijn schoenen waren nat en nu in zijn onesie zag hij er extra breekbaar uit.
Jasper nam met veel plezier de hand van Kathy vast, het bood wat extra veiligheid. Onbewust stak hij zijn andere duim in zijn mond.
Vertederd keek de baliemevrouw neer op Jasper. Ze begon een hele vertelling, maar stopte toen ze zag dat noch Jasper, noch Kathy er iets van begreep. Ze keek even rond zich in de winkel, en greep naar de mand die naast haar lag op de toonbank. Deze mand zat vol met spullen met een grote korting. Ze zocht even rond op de bodem van de mand tot ze er iets uithaalde waar ze blijkbaar bewust naar op zoek was geweest. In het pakje zat een fopspeen met een lintje. Met een vriendelijke glimlach en pretoogjes wees ze vervolgens naar de fopspeen en naar Jasper. Jasper vermoedde dat ze bedoelde dat hij de fopspeen kreeg, en nauwelijks merkbaar knikte hij van ja.
De baliemedewerker nam een schaar en knipte het pakje open, ze stak één vinger op en wees vervolgens naar haar horloge. Vervolgens maakte ze met twee vingers naar beneden een stapbeweging en Jasper begreep dat ze een minuutje moesten wachten en dat ze dan terug was.
Kathy keek beteuterd naar het open pakje van de fopspeen. Het was eigenlijk de bedoeling dat ze het fopspeengebruik zou afbouwen en nu zat ze net met een extra fopspeen. 'Vandaag niet meer.' dacht ze bij haarzelf. 'Morgen zal ik het er met hem over proberen te hebben.'
De mevrouw kwam terug en Jasper zag dat de speen nat was; blijkbaar was ze hem vlug ergens gaan afwassen en afspoelen.
De mevrouw liep rond de balie, trok Jasper zijn duim uit zijn mond en verwisselde die voor de fopspeen. Daarna zette ze het lintje vast aan zijn pyjama en gaf hem tenslotte nog een aai over zijn bol.
Kathy legde de sleutel neer op de balie en nam vervolgens haar bankkaart uit haar handtas.
'Non, non' zei de mevrouw terwijl ze van nee schudde. 'Cadeau, present' zei ze vervolgens terwijl ze de bankkaart van Kathy wegduwde van de terminal.
'Jasper, het is een cadeautje, zeg je dank je wel aan de mevrouw?' vroeg Kathy.
'Dank je wel,' mompelde Jasper met de fopspeen in zijn mond. Hij gaf ook een knikje om iets duidelijker te proberen zijn.
De mevrouw begon opnieuw in het Frans te ratelen, gooide vervolgens de verpakking weg en ruimde de sleutel op.
Kathy pakte Jasper op, glimlachte naar de mevrouw en zei nog 'merci' voor ze zich omdraaide en naar buiten naar de rest van het gezin wandelde.
Jasper keek van over de schouder van Kathy naar de mevrouw terwijl hij zijn twee handen rond haar nek had geslagen.
De mevrouw zwaaide nog met haar vingers en wierp Jasper vervolgens een kushandje toe. Jasper gebaarde dat hij het kushandje uit de lucht ophing en tegen zijn wang plakte. Daarna zwaaide hij dankbaar terug, totdat de deur sloot.

Koen en Heleen hadden alle spullen al in de auto opgeborgen, Dries zat al op zijn plek klaar, Koen zat ook achter het stuur maar Heleen stond buiten de auto te wachten. Ze zou er immers toch uit moeten om Jasper te laten instappen. Kathy droeg Jasper tot hij rechtstreeks de auto in kon. Het vastklikken liet ze over aan Heleen. Nadat het gezin helemaal klaar zat begon Koen te rijden en vertrokken ze richting het restaurant waar ze later op de dag hadden afgesproken met David.
Omdat ze vervroegd uit het museum waren vertrokken kwamen ze veel te vroeg aan. Het restaurant had er alle begrip voor; De keuken was nog niet open maar in afwachting konden Koen en Kathy al genieten van een klein aperitief aan de bar.
Ook Heleen, Dries en Jasper kozen iets om te drinken. Iedereen keek wel verbaasd op toen er voor Heleen en Dries een glas werd neergezet, maar voor Jasper niets. Zijn drinken werd in een plastic beker gedaan. Deze beker werd voor Kathy gezet die naast Jasper zat. Naast de beker werd nog een deksel gelegd met een tuit er aan, en vervolgens vertrok de ober weer.
Kathy negeerde het deksel volledig en schoof de beker door naar Jasper. 'Drink maar.' zei ze.
Dries was wel benieuwd naar het deksel en reikte er naar toe om het beter te bestuderen. Hij was er nieuwsgierig naar en probeerde het op zijn eigen glas te passen om te bestuderen hoe het werkte.
De ober aan de bar zag Dries knoeien met het deksel. Terstond nam hij nog een tweede plastic beker, goot Dries zijn drank erin over en bevestigde het deksel er correct op. Met een beleefde glimlach gaf hij hulpvaardig de beker terug. Dries was even met stomheid geslagen, en wist niet goed hoe te reageren. Koen en Kathy moesten er vrolijk om lachen. 'Tja, je zal het voor nu met die beker moeten doen.' grinnikte Koen.
Dries keek er wat beteuterd naar. 'Dat was niet de bedoeling, ik wilde gewoon eens kijken.'
'En nu kan je het heel goed bekijken.' zei Kathy. 'Maar de beker is niet belangrijk, het draait meer om wat er in zit. Is het niet?' vroeg Kathy.
Dries knikte van wel en nam voorzichtig een slok uit de beker. Het was wat aanpassen, want het was moeilijker om in te schatten hoeveel drank hij in zijn mond goot, maar het lukte wel.
Heleen installeerde zich naast haar ouders aan de bar met haar gsm, terwijl Jasper en Dries vertrokken richting een speelhoek om zich daar te amuseren totdat ze aan tafel konden.

Een half uurtje later was David ook aangekomen en konden ze aan tafel. David, Kathy, Koen en Heleen wandelden samen met een kelner naar de tafel, terwijl Dries en Jasper nog even verder speelden in de speelhoek. De kelner zag dat Kathy de tuitbeker mee droeg. Toen ze allemaal gingen zitten nam de kelner één van de overgebleven stoelen weg en verving deze door een trip-trap.
'Heleen, wil je Jasper en Dries gaan halen? Dan kunnen ze hun eten kiezen en weten ze waar we zitten.' vroeg Koen.
'Zal ik doen.' antwoordde Heleen en ze stond op om de jongens te gaan halen; haar gsm liet ze achter op tafel waar ze zat.
Heleen nam beide kinderen mee. Toen Dries zag waar zijn ouders waren liep hij er naar toe; Jasper wandelde rustig verder aan de hand van Heleen. Aangekomen bij de tafel scande Dries de open plaatsen. Hij zag de gsm van Heleen liggen en wist daarmee dat die plaats bezet was en hij kroop vervolgens op de andere normale stoel. Toen Jasper en Heleen aankwamen aan de tafel trok Heleen de trip-trap achteruit en nodigde Jasper uit om er op te komen zitten. Jasper klom er zelfstandig op, maar voordat Heleen de stoel vooruit schoof klikte ze een tuigje vast rond Jasper. Verbijsterd keek hij naar wat er gebeurde.
'Waarom maak je me nu vast?' vroeg hij verbaasd.
'Ik zag dat hangen en ik wilde weten hoe dat werkte.' zei Heleen.
Kathy greep daar in. 'Heleen, ik snap dat je nieuwsgierig bent, maar de volgende keer vraag je dat eerst. Jasper is geen pop waarmee je zomaar alles kan doen.' zei ze streng.
'Sorry mama, sorry Jasper.' zei Heleen met gebogen hoofd.
Ze schoof Jasper nog mooi aan tafel en nam zelf ook plaats.
Jasper was wat ongelukkig dat hij vastgezet was. Hij nam de nieuwe tut die aan het koordje hing en stak die in zijn mond waar hij boos op begon te zuigen. Het kwam niet in hem op om gewoon zichzelf weer los te maken.
De ober deelde de menukaarten rond en iedereen verdiepte zich in de kaart om voor zichzelf het lekkerste uit te kiezen. Nadat iedereen gekozen had werd de ober er weer bijgehaald en werd de bestelling doorgegeven.
Heleen haalde haar gsm weer te voorschijn nadat ze had gekozen, en startte een spel op. Jasper en Dries leunden zo dicht mogelijk tegen Heleen aan om mee te kunnen volgen. Toen Heleen merkte dat dit voor Jasper niet gemakkelijk was, met het tuigje vast aan de stoel, schoof ze zo dicht mogelijk tegen Jasper aan, waarna Dries mee volgde en met één bil mee op de stoel van Heleen zat. Gebiologeerd zaten beide kinderen mee te volgen tot het eten er was.
Heleen moest haar gsm opbergen van Koen toen het eten aankwam. Teleurgesteld gingen Jasper en Dries weer recht op hun stoel zitten; ze hadden graag verder mee gevolgd.
Jasper kreeg kleiner bestek dan de rest van het gezin. Toen hij het mes goed bekeek zag hij ook dat er geen snijvlak op was. Het bord dat voor hem werd neergezet was ook van plastic, in plaats van porselein zoals de rest. Met gefronste wenkbrauwen zat Jasper het geheel te bekijken. Hij vond het niet fijn om als een klein kind behandeld te worden terwijl hij toch even oud was als Dries. Hij wist al dat het geen zin zou hebben om er over te klagen, maar inwendig zat het toch niet lekker. Doordat hij niet kon snijden met zijn mes moest hij zelfs hulp vragen aan Heleen die dat graag voor hem deed. Mokkend begon hij aan zijn eten; het smaakte tenminste wel goed. Zijn aandacht werd echter vlug gevangen door David, die meer uitleg gaf over de rampoefening waar ze aan zouden deelnemen.
'En ik heb het voor elkaar gekregen dat Heleen de hele tijd mijn assistent mag zijn. Ze zal goed alles moeten noteren wat ik zeg, en na de oefening mij moeten helpen bij het schrijven van het rapport. Daarnaast zal ze ook van bepaalde zaken foto's moeten nemen. Dries, Kathy en Koen zouden een gezin moeten spelen met lichte verwondingen.' ging David verder. Dries vond het wel wat spannend, hij was blij dat hij samen met zijn ouders mee kon doen aan die oefening.
'Jasper,' zei David terwijl hij zich naar hem toe draaide. 'Zou jij het zien zitten om iets speciaals te doen?'
'Wat bedoel je precies?' vroeg Jasper benieuwd.
'We willen graag dat je op de oefening doet alsof je een zo klein mogelijk en zwaargewond kind bent. We willen graag onderzoeken of de mensen die mee doen aan de oefening er mee overweg kunnen om kinderen te verzorgen, en bekijken of ze het juiste materiaal hebben.'
'Maar ik weet niet hoe ik dat moet doen.' zei Jasper bezorgd.
'Moeilijk is het niet hoor, Jasper. Het enige dat je moet doen is je ogen de hele tijd dicht houden en als ze aan je buik komen kermen van de pijn. Het moeilijke werk is voor degene die je dan moeten verzorgen.'
'Is dat echt alles?'
'Ja, ik of iemand anders zal bij je blijven om aan de mensen te vertellen wat ze moeten weten. Maar jouw rol is heel belangrijk, we willen graag weten hoe aangepast ze kunnen reageren op zwaar gekwetste kinderen. Jij gaat het enige kind zijn dat we voor die taak gaan gebruiken.’
Jasper zwol van trots, hij had een cruciale rol in de oefening, dat was fijn om te horen. Hij wilde nu nog liever dan voorheen mee doen en zijn best doen.

Na het avondeten gingen ze terug naar het vakantiehuisje. De maaltijd had zodanig lang geduurd dat het voor Jasper en Dries tijd was om te gaan slapen. Jasper hoefde niet meer van kleren te wisselen, hij werd enkel voorzien van een schone luier. Kathy pakte wel een nieuwe pyjama en body, om in de tas van de reservekleren in de auto te plaatsen.
Dries kreeg ook een schone luier met onesie aan, hij met een rits vooraan, waarna de kinderen nog hun tanden moesten poetsen.

Als eerste werd Dries ingestopt in het kinderbed, en vervolgens werd Jasper in de slaapzak vastgemaakt op het grote bed.
'Zou het echt nog nodig zijn om vastgemaakt te worden?' vroeg Jasper toen Kathy de slotjes dicht deed.
'Ik denk het wel, we willen niet dat je uit bed valt. Je slaapt toch goed zo?'
'Ja, maar ik ben bang dat we de sleutel helemaal gaan kwijtraken een keer, en dan lig ik hier vast.' zei Jasper.
'Ik zal de sleutel vannacht aan de kapstok naast de deur hangen. Daar hangt niets anders, en dan kan de sleutel niet wegrollen. Is dat goed?'
Jasper was er vooral mee bezig dat hij de sleutel niet kwijt wilde, hij stond er niet bij stil dat als de sleutel niet binnen bereik was, hij voor heel de nacht vast lag.
'Ja, dat is goed.'
Kathy gaf nog een slaap-wel-zoen aan Jasper, ze kreeg nog een zoen terug en tenslotte stopte ze de nieuwe fopspeen in Jasper zijn mond. De andere fopspeen legde ze bij de afwas zodat deze een keer grondig gereinigd kon worden.
'Slaap lekker Jasper en Dries' zei ze nadat ze het licht had uitgedaan en voordat ze de deur dicht deed.
'Slaap lekker.' zeiden Dries en Jasper.

 

[anoniem444]

Echt een heel mooi lang vervolg nu al zin in hoe dit verder gaat

 

[Meno]

Weer een mooi vervolg en een mooie verhaallijn. Ik vind het toch bijzonder dat je de tijd nog heb om zo'n vervolg voor ons te schrijven.

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg van dit verhaal