toet
Superlid
Iets korter stukje deze keer, maar ik blijf verder schrijven
Deel 29
Jasper werd wakker in het kinderbed. Het was de voorbije nacht immers zijn beurt geweest om daar te mogen slapen.
Met de slaapzak aan had hij het niet koud gehad, en had hij op één momentje na de hele nacht kunnen doorslapen. Jasper was wakker geworden omdat zijn blaas opspeelde, maar hij liet dat geen spelbreker zijn voor zijn nachtrust. Toen hij half slapend wakker was geworden en gemerkt had waarom rolde hij op zijn rug, liet alles lopen en draaide zich terug op zijn zij. Toen hij 's morgens wakker werd was hij blij dat hij zo goed was uitgeslapen. Hij kon zich nog wel vaag herinneren dat hij wakker was geworden en was daarom niet verbaasd dan zijn luier al goed gevuld was, het stoorde hem niet.
Vanuit de woonkamer hoorde hij stemmen van de rest van het gezin, en wist daardoor dat hij als laatste wakker was. Hij liet zijn volle blaas leeglopen en wilde daarna opstaan.
Jasper worstelde zich omhoog aan de rand van het bed - met slaapzak aan was dat wat moeilijker - en zocht naar het slot om de deur van het bed te openen. Toen hij dat gevonden had schoof hij het schuivertje open en de deur sloeg open tegen het bed met een doffe bons.
Omdat de stemmen plots verstomden wist hij dat ze het gehoord hadden. Enkele tellen later kwam Koen voorzichtig de kamer binnen om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Als Jasper nog aan het slapen was wilde hij hem ook niet wekken.
'Goeie morgen Jasper' zei hij, als hij Jasper rechtop zag staan.
'Goeie morgen.' antwoordde Jasper met een brede glimlach terug.
Koen overbrugde de afstand tussen de deur en het bed vlug en nam Jasper met slaapzak en al op de arm mee naar de woonkamer.
'Nu is iedereen wakker.' zei hij terwijl hij de woonkamer in kwam. Er werden heen en weer goede morgens gewenst.
'Hoe is het met je luier?' vroeg Koen. 'Ik kan hem niet goed voelen met de slaapzak aan.'
Jasper verschoot van kleur. Hij vond het nog altijd niet even gemakkelijk om er zo open over te praten. 'Hij is wel een beetje vol denk ik,' minimaliseerde hij zijn nachtelijk momentje.
'Geeft toch niets.' zei Koen en hij plantte een zoen op de neus van Jasper. Die was zoveel genegenheid van een man niet gewend; de baard schuurde en Koen was toch wat ruwer dan zijn twee mama's. Om zijn schroom te verbergen, en omdat hij zichzelf geen houding wist te geven bij deze behandeling stopte hij zijn speen, die aan de slaapzak hing, in zijn mond.
Heleen en Kathy smolten zowat bij het beeld dat ze van Jasper kregen.
Jasper vond al de positieve aandacht wel fijn, want bij hem thuis, waar Gert een grote stempel op de sfeer drukte, was er voor dergelijk geknuffel en warme momenten niet altijd plaats.
Koen droeg Jasper mee naar de kamer van Heleen, om hem daar uit zijn slaapzak te halen en van een schone luier te voorzien, zodat iedereen aan het ontbijt kon.
Vandaag stond er niets speciaals op het programma. Na het ontbijt mochten de kinderen gaan spelen op de camping, in de namiddag zou het gezin naar het strand gaan.
Voor deze gelegenheid had Kathy een jumpsuit uitgekozen voor Jasper. Ze koos voor de Disney versie met Peter Pan en Tinkelbell op, en hielp hem ook met aankleden
Het was Kathy die Jasper hielp met aankleden. De luier van voor het ontbijt was nog droog en hoefde dus niet gewisseld te worden. De dag zou warm genoeg worden om niets op of onder de jumpsuit te dragen.
Dries kleedde zichzelf om, en niet lang nadat het ontbijt was afgerond deden de jongens hun sandalen aan en stoven ze naar buiten richting speeltuin. Het vakantiepark was klein en veilig genoeg om de jongens alleen op pad te laten gaan. Heleen nam plaats in een hangmat op de veranda met een boek, en al gauw volgden Koen en Kathy haar voorbeeld. Ze gingen met een kop koffie buiten op terras zitten, en genoten van de rust die een vakantie kan brengen.
Op de speeltuin waren nog andere kinderen, maar er klonk vooral Frans, Engels en Duits. Er werden wel wederzijds pogingen gedaan om contact te leggen, maar de taalbarrière was te groot en uiteindelijk speelden de kinderen meer naast elkaar dan met elkaar.
Toen het 's middags etenstijd was, kwam Heleen de jongens zoeken. Ze was uiteindelijk wel even bezig, want er waren drie verschillende speeltuinen op het domein en ze waren vergeten af te spreken naar welke speeltuin ze waren.
Kathy en Koen waren uiteindelijk zo ongerust dat Koen ook al mee ging zoeken, en Kathy bijna de directie van het vakantieverblijf had ingelicht.
Echt boos konden Kathy en Koen niet zijn, ze hadden maar beter moeten afspreken, maar voor de volgende keer gingen ze toch moeten nadenken over wat en hoe.
's Middags werd er vlug gegeten, zodat er nog tijd over was om naar het strand te gaan. Kathy hielp Jasper vlug in een schone luier en vervolgens vertrok het gezin met de auto. Het strand was een twintigtal minuutjes rijden.
De rit naar het strand verliep vrij bruusk. Er waren veel scherpe bochten, en door het drukke verkeer moest Koen veel optrekken en afremmen. Een paar keer vloekte Koen zo hard op het verkeer dat Kathy hem dwingend vroeg om daarmee te stoppen, omdat zijn krachttermen te expliciet waren.
Jasper luisterde een beetje onthutst naar wat er vooraan in de auto gebeurde. Zo kende hij Koen totaal niet.
Dries was niet zo bezig met wat er vooraan in de auto gebeurde. Hij voelde zich totaal ongemakkelijk en oncomfortabel. Bij elke bocht, elke keer afremmen en elke keer optrekken werd het alleen maar erger. Het gevoel in Dries zijn maag werd steeds sterker en sterker. Als Kathy of Koen op dat moment naar Dries gekeken had, had die gezien dat hij er steeds bleker begon uit te zien.
Ze waren bijna op het punt van de bestemming aangekomen toen Dries het echt niet meer kon ophouden. Hij begon nog met 'Mama, ik …' en toen kwam het er in een grote golf uit; Dries kon het niet meer binnenhouden.
Verschrikt keek Jasper opzij naar Dries, toen opeens de meest vreselijke geluiden te horen waren. Dries probeerde nog te grijpen naar een zakje of een bakje maar hij was hopeloos te laat. Het middageten van Dries kletterde tussen zijn handen door op zijn schoot, hij had vreselijk veel overgegeven.
Geschrokken stopten Kathy en Koen hun voorgaande discussie. Kathy keek achterom naar Dries om een inschatting te maken van de ernst. 'Je kan het beste stoppen zodra het kan.' zei Kathy tegen Koen.
Koen knikte en keek uit naar een veilige plek om de auto te stoppen. Hij zag er al vlug één en zette daar rustig de auto aan de kant. Ondanks dat Kathy en Heleen hun raampje hadden opengezet werd Jasper ook onpasselijk van de geur. Hij was blij toen Koen stopte en Heleen hem uit de auto hielp.
'Heleen, let jij even op Jasper? Dan kunnen wij Dries helpen.' zei Kathy.
Koen nam uit de koffer de zak met reservekleren, blij dat ze deze altijd bij zich hadden. Hij nam er het nodige materiaal uit en terwijl Kathy zich met Dries bezig hield nam Koen de achterbank onder handen.
Eventjes later was Dries opgefrist en omgekleed en was de stoel zo goed als het kon schoongemaakt. Ze stapten allen terug in en even later kwam het gezin dat toch aan op het strand. De rest van de weg had Koen zijn best gedaan om wat rustiger te rijden, waren de vensters open gebleven om de rest van de geur hopelijk uit de auto te krijgen, en voelde Dries zich gelukkig merkbaar beter dan voordien.
Het was druk op het strand, en Koen en Kathy moesten even zoeken voor ze een plekje vrij vonden. Na even rondgewandeld te hebben vonden ze nog een plek vrij tussen een man die op een handdoek lag en een ander gezin dat in het Duits tegen elkaar bezig was.
'Goede middag, op vakantie?' klonk er naast Koen en Kathy in het Nederlands. Verbaasd keken Koen en Kathy op. Ze hadden op het strand al veel talen gehoord, maar Nederlands had daar nog nauwelijks bij gezeten. De man naast hen had nieuwsgierig gekeken terwijl het gezin zich installeerde.
'Ja, we zijn hier eergisteren aangekomen. Ik ben Kathy, dat zijn Koen, Heleen, Dries en Jasper. Ben je hier ook op op vakantie?' vroeg Kathy. Ondertussen trok ze Dries naar zich toe en begon hem in te smeren met zonnecrème. Jasper wachtte naast Dries zijn beurt af, Heleen deed dit zelf.
'Half op vakantie, half voor mijn werk. Aangename kennismaking, ik ben David. Vandaag heb ik een dagje vrij en geniet ik van de zon, maar morgen start een congres waar ik naar toe ga. Het gaat een paar dagen duren, maar het is gelukkig wel interessant en geen zwaar programma. Ik heb hier en daar ook wat vrij. Logeren jullie hier ver vandaan?'
'Twintig minuutjes rijden maar,' zei Koen, die ook de naam van het vakantiedomein noemde en waar dat zich bevond.
'Oh,' zei de man verbaasd. 'Ik zit daar ook vlak bij.'
'Waar gaat het congres over?'
'Rampenmanagement.' zei de man. ‘Ik zit als vrijwilliger bij het Rode Kruis en van de plaatselijke afdeling mocht ik hier naar toe. Het congres eindigt met een grote rampenoefening waar ik naar toe mag als observator.'
'Een rampenoefening? Observator? Wat bedoel je?' Heleen haar nieuwsgierigheid was geprikkeld en ze wilde wel meer weten.
Zo begon de man met de uitleg van wat een medische ramp inhield, wat er gedaan zou moeten worden als er door een groot ongeluk plotseling veel gewonden tegelijkertijd zouden zijn en waar het vaak mis liep.
Geboeid luisterde Heleen en stelde een heleboel vragen om meer te weten te komen. David was blij dat hij iemand had waarmee hij ook in het Nederlands kon praten, en dat hij gehoor had dat geboeid was door zijn verhaal.
Voor Dries en Jasper was het iets te ingewikkeld, en ze haakten spoedig af. De jongens hadden geen zin om meteen in zee te gaan maar begonnen eerst met het zand te spelen. Ze groeven en bouwden in het zand en ze probeerden eerst een middeleeuwse burcht op een berg te maken. Toen ze hiermee klaar waren maakten ze aan de voet van de berg nog een middeleeuwse stad, inclusief stadswallen en poorten. Zodoende keek de burcht neer op de stad en het omliggende landschap. Toen de stad af was waren Jasper en Dries volledig verhit van het spelen in de zon.
Met een beetje hulp wisselden ze op het strand van kleding. Dries trok zelf alles uit terwijl Kathy een handdoek voor hem ophield, Jasper had wat meer hulp nodig om zich uit te kleden omdat hij niet goed overweg kon met de jumpsuit, hij was niet gewoon van zoiets te dragen. Het bovenstuk over zijn schouders trekken bleek een stuk lastiger dan bij een jas, omdat het aan de broek vastzat. En de luier was hij al helemaal niet gewend om zelf te manipuleren. Nadat ze beiden een zwembroek aan hadden kregen ze een nieuwe laag zonnecrème opgesmeerd en moesten ze eerst nog wat water drinken.
Kort daarna stormden ze de branding in en genoten ze van het water van de Middellandse Zee.
Toen het avond werd, en tijd om te vertrekken, had Heleen haar ouders zover gekregen om verderop in de week nog een keer met David af te spreken. Waar ze vooral stiekem op hoopte was uiteindelijk de rampenoefening te zien, dat klonk zo interessant.
Jasper en Dries werden geroepen en alle spullen werden klaar gemaakt om terug te keren. Dries kroop op het strand terug in zijn kleren zoals hij er uit was gekomen, maar voor Jasper was er niet echt een oplossing. Rondom zat veel te veel volk om hem rustig te kunnen laten liggen en hem discreet weer een luier om te doen. Na een kort overleg tussen Koen en Kathy werd besloten naar de auto te trekken en te bekijken of er daar eventueel opties waren.
Op straat, ter hoogte wan de plaats waar de auto geparkeerd stond, waren er nog wel wat passanten, maar aan de passagierskant was het redelijk goed aan het zicht ontrokken.
Terwijl Koen bij de voorkant van de auto stond, en Dries en Heleen bij de achterkant stonden, om zo een muurtje te maken, werd Jasper vlug staand naast de zijkant van de auto geholpen door Kathy.
Jasper en Dries hadden die avond, zoals gepland, terug gewisseld van bed. Dries lag in het kinderbed dat eruitzag als een schip, Jasper lag in het gewone bed, gefixeerd in de slaapzak en de riemen om te voorkomen dat hij de dekens van zich afschopte en tijdens zijn slaap uit bed kon rollen.
Midden in de nacht werd Jasper wakker. Het was stil in het huisje en hij wist dat iedereen sliep. Hij moest plassen en had dorst.
Het plassen had Jasper vlug opgelost. Het kostte hem totaal geen moeite meer om in zijn luier te plassen.
Voor het drinken reikte hij naar de fles. De fles was toch wat moeilijker, en het zuigen aan de speen ging nog niet zo vlot. Uiteindelijk had hij wel een paar slokken water binnen, en was zijn dorst gelest. Hij legde de fles terug neer naast zijn hoofd en stootte daarbij tegen het magnetisch sleuteltje aan waarmee hij de fixatie kon losmaken. Voor hij goed besefte waar hij tegen had gezeten hoorde hij het sleuteltje vallen op de grond.
Jasper draaide op zijn zij en probeerde de grond af te voelen. Hij kon er net bij en na even tasten vond hij de sleutel. Terwijl Jasper de sleutel probeerde te grijpen duwde hij er echter tegen, en rolde het sleuteltje weg naar ergens, Jasper hoorde niet waar naartoe.
Langzaam kwam het besef bij Jasper dat hij vast lag, echt helemaal. Even dacht hij om te roepen om Kathy of Koen, maar hij wist ook niet goed waarom. Hij was de sleutel wel kwijt, maar hij moest er niet uit voor iets. Dus als de sleutel nu, midden in de nacht, gezocht en gevonden werd, wat zou hij er dan mee moeten? Jasper was moe en besloot gewoon verder te slapen. Hij had de sleutel dus eigenlijk niet nodig en wilde niemand onnodig wakker maken. Jasper ging weer recht liggen om verder te slapen, en sloot zijn ogen.
Deel 29
Jasper werd wakker in het kinderbed. Het was de voorbije nacht immers zijn beurt geweest om daar te mogen slapen.
Met de slaapzak aan had hij het niet koud gehad, en had hij op één momentje na de hele nacht kunnen doorslapen. Jasper was wakker geworden omdat zijn blaas opspeelde, maar hij liet dat geen spelbreker zijn voor zijn nachtrust. Toen hij half slapend wakker was geworden en gemerkt had waarom rolde hij op zijn rug, liet alles lopen en draaide zich terug op zijn zij. Toen hij 's morgens wakker werd was hij blij dat hij zo goed was uitgeslapen. Hij kon zich nog wel vaag herinneren dat hij wakker was geworden en was daarom niet verbaasd dan zijn luier al goed gevuld was, het stoorde hem niet.
Vanuit de woonkamer hoorde hij stemmen van de rest van het gezin, en wist daardoor dat hij als laatste wakker was. Hij liet zijn volle blaas leeglopen en wilde daarna opstaan.
Jasper worstelde zich omhoog aan de rand van het bed - met slaapzak aan was dat wat moeilijker - en zocht naar het slot om de deur van het bed te openen. Toen hij dat gevonden had schoof hij het schuivertje open en de deur sloeg open tegen het bed met een doffe bons.
Omdat de stemmen plots verstomden wist hij dat ze het gehoord hadden. Enkele tellen later kwam Koen voorzichtig de kamer binnen om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Als Jasper nog aan het slapen was wilde hij hem ook niet wekken.
'Goeie morgen Jasper' zei hij, als hij Jasper rechtop zag staan.
'Goeie morgen.' antwoordde Jasper met een brede glimlach terug.
Koen overbrugde de afstand tussen de deur en het bed vlug en nam Jasper met slaapzak en al op de arm mee naar de woonkamer.
'Nu is iedereen wakker.' zei hij terwijl hij de woonkamer in kwam. Er werden heen en weer goede morgens gewenst.
'Hoe is het met je luier?' vroeg Koen. 'Ik kan hem niet goed voelen met de slaapzak aan.'
Jasper verschoot van kleur. Hij vond het nog altijd niet even gemakkelijk om er zo open over te praten. 'Hij is wel een beetje vol denk ik,' minimaliseerde hij zijn nachtelijk momentje.
'Geeft toch niets.' zei Koen en hij plantte een zoen op de neus van Jasper. Die was zoveel genegenheid van een man niet gewend; de baard schuurde en Koen was toch wat ruwer dan zijn twee mama's. Om zijn schroom te verbergen, en omdat hij zichzelf geen houding wist te geven bij deze behandeling stopte hij zijn speen, die aan de slaapzak hing, in zijn mond.
Heleen en Kathy smolten zowat bij het beeld dat ze van Jasper kregen.
Jasper vond al de positieve aandacht wel fijn, want bij hem thuis, waar Gert een grote stempel op de sfeer drukte, was er voor dergelijk geknuffel en warme momenten niet altijd plaats.
Koen droeg Jasper mee naar de kamer van Heleen, om hem daar uit zijn slaapzak te halen en van een schone luier te voorzien, zodat iedereen aan het ontbijt kon.
Vandaag stond er niets speciaals op het programma. Na het ontbijt mochten de kinderen gaan spelen op de camping, in de namiddag zou het gezin naar het strand gaan.
Voor deze gelegenheid had Kathy een jumpsuit uitgekozen voor Jasper. Ze koos voor de Disney versie met Peter Pan en Tinkelbell op, en hielp hem ook met aankleden
Het was Kathy die Jasper hielp met aankleden. De luier van voor het ontbijt was nog droog en hoefde dus niet gewisseld te worden. De dag zou warm genoeg worden om niets op of onder de jumpsuit te dragen.
Dries kleedde zichzelf om, en niet lang nadat het ontbijt was afgerond deden de jongens hun sandalen aan en stoven ze naar buiten richting speeltuin. Het vakantiepark was klein en veilig genoeg om de jongens alleen op pad te laten gaan. Heleen nam plaats in een hangmat op de veranda met een boek, en al gauw volgden Koen en Kathy haar voorbeeld. Ze gingen met een kop koffie buiten op terras zitten, en genoten van de rust die een vakantie kan brengen.
Op de speeltuin waren nog andere kinderen, maar er klonk vooral Frans, Engels en Duits. Er werden wel wederzijds pogingen gedaan om contact te leggen, maar de taalbarrière was te groot en uiteindelijk speelden de kinderen meer naast elkaar dan met elkaar.
Toen het 's middags etenstijd was, kwam Heleen de jongens zoeken. Ze was uiteindelijk wel even bezig, want er waren drie verschillende speeltuinen op het domein en ze waren vergeten af te spreken naar welke speeltuin ze waren.
Kathy en Koen waren uiteindelijk zo ongerust dat Koen ook al mee ging zoeken, en Kathy bijna de directie van het vakantieverblijf had ingelicht.
Echt boos konden Kathy en Koen niet zijn, ze hadden maar beter moeten afspreken, maar voor de volgende keer gingen ze toch moeten nadenken over wat en hoe.
's Middags werd er vlug gegeten, zodat er nog tijd over was om naar het strand te gaan. Kathy hielp Jasper vlug in een schone luier en vervolgens vertrok het gezin met de auto. Het strand was een twintigtal minuutjes rijden.
De rit naar het strand verliep vrij bruusk. Er waren veel scherpe bochten, en door het drukke verkeer moest Koen veel optrekken en afremmen. Een paar keer vloekte Koen zo hard op het verkeer dat Kathy hem dwingend vroeg om daarmee te stoppen, omdat zijn krachttermen te expliciet waren.
Jasper luisterde een beetje onthutst naar wat er vooraan in de auto gebeurde. Zo kende hij Koen totaal niet.
Dries was niet zo bezig met wat er vooraan in de auto gebeurde. Hij voelde zich totaal ongemakkelijk en oncomfortabel. Bij elke bocht, elke keer afremmen en elke keer optrekken werd het alleen maar erger. Het gevoel in Dries zijn maag werd steeds sterker en sterker. Als Kathy of Koen op dat moment naar Dries gekeken had, had die gezien dat hij er steeds bleker begon uit te zien.
Ze waren bijna op het punt van de bestemming aangekomen toen Dries het echt niet meer kon ophouden. Hij begon nog met 'Mama, ik …' en toen kwam het er in een grote golf uit; Dries kon het niet meer binnenhouden.
Verschrikt keek Jasper opzij naar Dries, toen opeens de meest vreselijke geluiden te horen waren. Dries probeerde nog te grijpen naar een zakje of een bakje maar hij was hopeloos te laat. Het middageten van Dries kletterde tussen zijn handen door op zijn schoot, hij had vreselijk veel overgegeven.
Geschrokken stopten Kathy en Koen hun voorgaande discussie. Kathy keek achterom naar Dries om een inschatting te maken van de ernst. 'Je kan het beste stoppen zodra het kan.' zei Kathy tegen Koen.
Koen knikte en keek uit naar een veilige plek om de auto te stoppen. Hij zag er al vlug één en zette daar rustig de auto aan de kant. Ondanks dat Kathy en Heleen hun raampje hadden opengezet werd Jasper ook onpasselijk van de geur. Hij was blij toen Koen stopte en Heleen hem uit de auto hielp.
'Heleen, let jij even op Jasper? Dan kunnen wij Dries helpen.' zei Kathy.
Koen nam uit de koffer de zak met reservekleren, blij dat ze deze altijd bij zich hadden. Hij nam er het nodige materiaal uit en terwijl Kathy zich met Dries bezig hield nam Koen de achterbank onder handen.
Eventjes later was Dries opgefrist en omgekleed en was de stoel zo goed als het kon schoongemaakt. Ze stapten allen terug in en even later kwam het gezin dat toch aan op het strand. De rest van de weg had Koen zijn best gedaan om wat rustiger te rijden, waren de vensters open gebleven om de rest van de geur hopelijk uit de auto te krijgen, en voelde Dries zich gelukkig merkbaar beter dan voordien.
Het was druk op het strand, en Koen en Kathy moesten even zoeken voor ze een plekje vrij vonden. Na even rondgewandeld te hebben vonden ze nog een plek vrij tussen een man die op een handdoek lag en een ander gezin dat in het Duits tegen elkaar bezig was.
'Goede middag, op vakantie?' klonk er naast Koen en Kathy in het Nederlands. Verbaasd keken Koen en Kathy op. Ze hadden op het strand al veel talen gehoord, maar Nederlands had daar nog nauwelijks bij gezeten. De man naast hen had nieuwsgierig gekeken terwijl het gezin zich installeerde.
'Ja, we zijn hier eergisteren aangekomen. Ik ben Kathy, dat zijn Koen, Heleen, Dries en Jasper. Ben je hier ook op op vakantie?' vroeg Kathy. Ondertussen trok ze Dries naar zich toe en begon hem in te smeren met zonnecrème. Jasper wachtte naast Dries zijn beurt af, Heleen deed dit zelf.
'Half op vakantie, half voor mijn werk. Aangename kennismaking, ik ben David. Vandaag heb ik een dagje vrij en geniet ik van de zon, maar morgen start een congres waar ik naar toe ga. Het gaat een paar dagen duren, maar het is gelukkig wel interessant en geen zwaar programma. Ik heb hier en daar ook wat vrij. Logeren jullie hier ver vandaan?'
'Twintig minuutjes rijden maar,' zei Koen, die ook de naam van het vakantiedomein noemde en waar dat zich bevond.
'Oh,' zei de man verbaasd. 'Ik zit daar ook vlak bij.'
'Waar gaat het congres over?'
'Rampenmanagement.' zei de man. ‘Ik zit als vrijwilliger bij het Rode Kruis en van de plaatselijke afdeling mocht ik hier naar toe. Het congres eindigt met een grote rampenoefening waar ik naar toe mag als observator.'
'Een rampenoefening? Observator? Wat bedoel je?' Heleen haar nieuwsgierigheid was geprikkeld en ze wilde wel meer weten.
Zo begon de man met de uitleg van wat een medische ramp inhield, wat er gedaan zou moeten worden als er door een groot ongeluk plotseling veel gewonden tegelijkertijd zouden zijn en waar het vaak mis liep.
Geboeid luisterde Heleen en stelde een heleboel vragen om meer te weten te komen. David was blij dat hij iemand had waarmee hij ook in het Nederlands kon praten, en dat hij gehoor had dat geboeid was door zijn verhaal.
Voor Dries en Jasper was het iets te ingewikkeld, en ze haakten spoedig af. De jongens hadden geen zin om meteen in zee te gaan maar begonnen eerst met het zand te spelen. Ze groeven en bouwden in het zand en ze probeerden eerst een middeleeuwse burcht op een berg te maken. Toen ze hiermee klaar waren maakten ze aan de voet van de berg nog een middeleeuwse stad, inclusief stadswallen en poorten. Zodoende keek de burcht neer op de stad en het omliggende landschap. Toen de stad af was waren Jasper en Dries volledig verhit van het spelen in de zon.
Met een beetje hulp wisselden ze op het strand van kleding. Dries trok zelf alles uit terwijl Kathy een handdoek voor hem ophield, Jasper had wat meer hulp nodig om zich uit te kleden omdat hij niet goed overweg kon met de jumpsuit, hij was niet gewoon van zoiets te dragen. Het bovenstuk over zijn schouders trekken bleek een stuk lastiger dan bij een jas, omdat het aan de broek vastzat. En de luier was hij al helemaal niet gewend om zelf te manipuleren. Nadat ze beiden een zwembroek aan hadden kregen ze een nieuwe laag zonnecrème opgesmeerd en moesten ze eerst nog wat water drinken.
Kort daarna stormden ze de branding in en genoten ze van het water van de Middellandse Zee.
Toen het avond werd, en tijd om te vertrekken, had Heleen haar ouders zover gekregen om verderop in de week nog een keer met David af te spreken. Waar ze vooral stiekem op hoopte was uiteindelijk de rampenoefening te zien, dat klonk zo interessant.
Jasper en Dries werden geroepen en alle spullen werden klaar gemaakt om terug te keren. Dries kroop op het strand terug in zijn kleren zoals hij er uit was gekomen, maar voor Jasper was er niet echt een oplossing. Rondom zat veel te veel volk om hem rustig te kunnen laten liggen en hem discreet weer een luier om te doen. Na een kort overleg tussen Koen en Kathy werd besloten naar de auto te trekken en te bekijken of er daar eventueel opties waren.
Op straat, ter hoogte wan de plaats waar de auto geparkeerd stond, waren er nog wel wat passanten, maar aan de passagierskant was het redelijk goed aan het zicht ontrokken.
Terwijl Koen bij de voorkant van de auto stond, en Dries en Heleen bij de achterkant stonden, om zo een muurtje te maken, werd Jasper vlug staand naast de zijkant van de auto geholpen door Kathy.
Jasper en Dries hadden die avond, zoals gepland, terug gewisseld van bed. Dries lag in het kinderbed dat eruitzag als een schip, Jasper lag in het gewone bed, gefixeerd in de slaapzak en de riemen om te voorkomen dat hij de dekens van zich afschopte en tijdens zijn slaap uit bed kon rollen.
Midden in de nacht werd Jasper wakker. Het was stil in het huisje en hij wist dat iedereen sliep. Hij moest plassen en had dorst.
Het plassen had Jasper vlug opgelost. Het kostte hem totaal geen moeite meer om in zijn luier te plassen.
Voor het drinken reikte hij naar de fles. De fles was toch wat moeilijker, en het zuigen aan de speen ging nog niet zo vlot. Uiteindelijk had hij wel een paar slokken water binnen, en was zijn dorst gelest. Hij legde de fles terug neer naast zijn hoofd en stootte daarbij tegen het magnetisch sleuteltje aan waarmee hij de fixatie kon losmaken. Voor hij goed besefte waar hij tegen had gezeten hoorde hij het sleuteltje vallen op de grond.
Jasper draaide op zijn zij en probeerde de grond af te voelen. Hij kon er net bij en na even tasten vond hij de sleutel. Terwijl Jasper de sleutel probeerde te grijpen duwde hij er echter tegen, en rolde het sleuteltje weg naar ergens, Jasper hoorde niet waar naartoe.
Langzaam kwam het besef bij Jasper dat hij vast lag, echt helemaal. Even dacht hij om te roepen om Kathy of Koen, maar hij wist ook niet goed waarom. Hij was de sleutel wel kwijt, maar hij moest er niet uit voor iets. Dus als de sleutel nu, midden in de nacht, gezocht en gevonden werd, wat zou hij er dan mee moeten? Jasper was moe en besloot gewoon verder te slapen. Hij had de sleutel dus eigenlijk niet nodig en wilde niemand onnodig wakker maken. Jasper ging weer recht liggen om verder te slapen, en sloot zijn ogen.