Alin vindt TLC op reis in Roemenië

[Max1234]

Alin,



Het was nat. Dit zou zwaar worden, de hele dag fietsen in de regen. Ik was net een paar uur onderweg en de weersverwachting was slecht. Het voelde ook slecht. Ik had zo gehoopt op een leuke vakantie. Ik was er zo aan toe. De afgelopen maanden waren zwaar. Mijn moeder was 7 weken geleden overleden. En zij was de enige die mij echt kende.

En toen problemen op mijn werk. Mijn contract werd niet verlengd. Waarom niet? Snapte ze dan niet dat ik het zwaar had.

En nu ben ik op zoek naar iets bekend. Tot mijn 5e heb ik in Roemenië gewoond. Toen verhuisden wij naar Nederland. Ik ben er nooit meer terug geweest. Ik spreek het nog wel, Roemeens. Mijn vader kon geen Nederlands leren. Dat was het enige dat ik nog had uit Roemenië, mijn ouders, de taal en mijn naam, Alin.

En nu, ben ik op zoek naar mijn roots. Terug in Roemenië. Op de fiets op weg van Boekarest naar mijn geboortedorp. Kijken of daar nog familie woont. Of mijn geboortehuis er staat. Of ik nog iets herken.

Met de trein ga ik naar Boekarest. Daarna wil ik fietsen naar mijn geboortedorp. Het is wel een paar dagen fietsen maar dat vind ik erg leuk.

Net 20 kilometer Boekarest stop ik bij een pension. Het is een groot huis net buiten het dorp. Het ziet er mooi en groot uit. Pension staat er op het bordje buiten de tuin. Toen ik de tuin inliep kwam de hospita na mij toen lopen. Ze stelt zich voor, Doina is haar naam. Voor een tientje mocht ik blijven slapen met eten! Wat goedkoop is het hier.

Na het avondeten ziet ze het. Ik moest nodig mijn luier verschonen. Die was vol met plas. De wc is in de badkamer. En mijn kamer is aan de andere kant van het huis. Ik probeerde mijn luier te verstoppen zodat Doina niets ziet. Maar dat ging niet goed. En blijkbaar wist ze meteen wat Tena betekend.

Doina was heel direct daarna. “Waarom draag jij luiers?”, “Is het alleen voor plas of ook voor ontlasting?”, “Vind je het leuk om te dragen?”. En toen haar reactie “Zal ik voor je zorgen?”. Dat wilde ik wel. Ik moest een beetje huilen. Verdriet omdat mijn moeder dood is. Verdriet omdat ik helemaal alleen in Roemenië dit aanbod krijg. Ja, antwoord ik. Dat mag wel.

Ze gaat naar zolder. En komt 15 minuten later terug. Ze moest 3 keer lopen om alle spullen te halen. Ik mocht haar niet helpen maar moest in de keuken blijven.

Eest gaan we naar de badkamer, dan krijg je een betere luier aan. In de badkamer staat een grote stevige tafel. Daarop ligt nu een dikke handdoek. Ga daar maar liggen, zegt ze. Doina maakt mijn Tena los en vervangt deze met een stevige eigen luier. En dan nu je pyjama aan. Dit is een bijzonder model overal met lange mouwen en lange pijpen. Deze heeft een ritssluiting maar die zit op de rug. Ze helpt mij met deze aantrekken. De ritssluiting heeft een klein slotje aan de bovenkant, dat krijg ik niet los.

Daarna mag ik mee naar de huiskamer. We kijken samen naar Roemeense televisie. Na een half uurtje krijg ik nog yoghurt te eten. Het proeft wat vreemd maar Doina voert mij. Ik moet alles opeten. Nog een half uurtje later heb ik wel veel slaap. Het was een lange dag en ik heb gefietst. Maar toch voel ik mij moeier dan ik had verwacht. Om 8 uur vraag ik of ik naar bed kan.

Eerst tanden poetsen, Doina laat mij dit ook niet zelf doen maar poetst mijn tanden voor mij. Daarna brengt ze mij naar bed. Hetzelfde bed ziet er nu anders uit. De dekens die er eerst lagen, zijn verdwenen. Er ligt nu een dikke slaapzak op. Ik ga liggen. Doina maakt de rits dicht. Deze gaat van boven naar onder dicht, daar kom ik zelf nooit bij. Als ik in de slaapzak lig, merk ik dat deze vast zit aan het bed. Ik kan niet rollen of overeind komen maar lig vast. Deze nacht kan ik nergens naartoe. Gelukkig kan ik nog wel krabben. Ik heb jeuk bij mijn oren. Ik krab er stevig aan.

Doina pak een babyfoon en zet deze naast mijn bed neer. En dan krijg ik nog een nachtkus en zij verdwijnt. En ik blijf stil liggen.

 

[NJ.abdl]

heel leuk begin ik hoop dat het snel verder gaat

 

[Max1234]

De volgende ochtend wordt ik wakker met pijn in mijn buik. De wekker zegt 8:30. Ik moet wel 12 uur hebben geslapen. Wat zat er in die yoghurt? De buikpijn wordt erger. En poep mijn luier helemaal vol. Alles stinkt. En nog een keer. En dan nog een keer. Dat lucht erg op. Mijn buik voelt er leeg van.

Even later komt Doina binnen. Goedemorgen, heb je lekker geslapen? Ja dat was heerlijk. Ze maakt mijn slaapzak los en mijn hansop open. Blijkbaar was de luier niet dik genoeg. Mijn hansop en slaapzak zijn vies. Gelukkig dat het bed zelf nog schoon is. Ik wil graag douchen. Dat mag van Doina.

In de badkamer is de deur verdwenen. Gisteren zat die nog in de badkamer. Nu is die weg. Geen privacy meer. Ik ga douchen onder het toezicht van Doina. Ze helpt mij met het schoonmaken van mijn lijf en wegpoetsen van alle smerigheid. Na het douchen en afdrogen krijg ik een schone luier aan. Doina wil wel dat ik weer een hansop aandoen. Ze heeft een schone klaarliggen om aan te doen. Ik geniet volledig van deze TLC, Tender Luier Care.

Het ontbijt is heel gezellig. Doina vertelt over haar ex-man. Hij is chef de kliniek van een psychiatrisch ziekenhuis. Hier werkte Doina ook vroeger. Ze zijn enkele maanden geleden gescheiden. Ze vertelt niet waarom en ik vraag niet door.

Tijdens het ontbijt vraagt ze of ik Boekarest wil bezoeken. Dat wil ik natuurlijk wel, gisteren op de fiets heb ik veel gezien maar zeker niet alles. Ze wil mij wel meenemen en alles laten zien. Doina is erg bang voor roddels als ze wordt gezien met een andere man. Ze wil mij omtoveren tot vrouw. Dat is nodig om problemen te voorkomen, zegt ze. Als ik dit niet wil, staat het mij vrij om te vertrekken. Maar anders kan ik nog een paar dagen blijven.

Doina heeft het slim bedacht. Ik krijg naast mijn luier een BH aan. Met wat vulling ziet het er net echt uit. En dan een roze body eroverheen. Niemand ziet mijn luier of mijn nep borsten. Mijn haren zijn wat lang. Mijn baardgroei licht als een indiaan. Doina gebruikt wat speciale gel om alle haren weg te halen van mijn kin. Dan een leuke bloemetjesjurk met maillot. Een beetje make-up op mijn gezicht. En ik ben veranderd in een jonge vrouw.

In een Dacia Dokker gaan we op weg naar Boekarest. Doina heeft een rolstoel achterin de auto gedaan. Ze is bang dat mijn lengte mij verraad. Door het zitten in de rolstoel is dit niet zichtbaar. En ze gaf mij een klein pilletje om in te nemen. Ze wilde niet vertellen wat dit doet maar ik voel mij wat licht in mijn hoofd.

 

[Little Endy]

Het (begin van het) verhaal is gelijk aan dit topic, kan het zijn dat je dezelfde gebruiker bent en van je vorige account je wachtwoord vergeten bent?

 

[Max1234]

Hallo LE,
Je hebt helemaal gelijk. Ik wist niet meer dat dit stuk werkelijk op de site was beland. En mijn inloggevens van deze account ben ik allang kwijt.
Zou beheer die kunnen verwijderen?
Max

 

[NJ.abdl]

heel leuk deel.

 

[Max1234]

Stadsbezoek

In Boekarest hebben we een leuke tijd. We parkeren in de buurt van het parlementspaleis. Na een uurtje wandelen is Doina erg moe van de rolstoel duwen. We stoppen in een mooi stadspark bij een bankje. Doina heeft eten en drinken meegenomen voor een picknick. Als we net zitten te lunchen komt er een oud collega van Doina voorbij. Zij komt erbij zitten met een jonge man. Deze jonge man zit ook in een rolstoel en kwijlt een beetje uit zijn mondhoek. De dames raken aan de praat en ik zit er verloren bij. Zullen we ze naast elkaar zetten zegt de vreemde vrouw. Mogelijk willen ze ook kletsen. Ik wordt naast de kwijlende man geschoven en voel mij extra gehandicapt. Maar ik zeg “Hallo, ik ben Alin”. Hij reageert spontaan en vertelt dat hij Max heet. Max heeft een spierziekte waardoor hij veel dingen niet kan en een klein stroompje kwijl loopt uit zijn mond. Maar hij kan wel gamen. En ik vertel dat ik eigenlijk een jonge man ben, aangekleed in een jurk omdat dit beter uitkwam. En Doina zegt op de achtergrond iets te hard, en hij vind het erg leuk die jurk, of niet soms? Dan zwijg ik maar.

Max en ik raken aan de praat over games en praten verder over Call of Duty, Fortnite etc. En de dames praten ook verder. De vreemde dame, waarvan ik de naam nu weet Sara, verteld dat zij samen met Doina in de psychiatrie heeft gewerkt een paar jaar geleden.

Een uur later ben ik oververhit van de zon en wil eigenlijk naar een koelere plek. Sara stelt voor om naar de woongroep te gaan van Max. Dan kunnen wij nog even gamen en de dames nog even thee drinken. We rijden / lopen samen naar dit huis waar Max woont. Max zijn woongroep is in een statig herenhuis direct aan het park. Via een grote deur komen we naar binnen.

Doina vraagt aan Sara of daar ook een verschoonplaats is. En Sara zegt, ja zal ik de stagiair even vragen om het voor je te doen. Kan jij rustig gaan zitten. Mij wordt geen toestemming gevraagd en er wordt een jonge stagiair geroepen. Verschoon jij Alin even. En laat die maillot maar uit daarna. Het is zo warm. De stagiair is een jonge meid met een donkere bos krullen. Ze brengt mij naar de badkamer. Daar staat een witte plastic brancard op wielen. Met hulp van een tillift tilt zij mij uit de rolstoel op de brancard. Ik vertel maar niet dat ik wel kan lopen. De stagiaire doet mijn maillot uit en jurk omhoog. Daarna maakt ze mijn luier los. Ze slaakt een verbaasde kreet als ze mijn klokkenspel vind in de luier. Het is een jongen roept ze keihard en springt naar achteren. Van de schrik barst ze in tranen uit. Sara en Doina komen aangestormd. En de stagiaire stuift in de armen van Sara. Ze begreep nu pas dat ik een man was met jurkje aan. En was hiervan erg geschrokken. Ondertussen lag ik met bloot klokkenspel op de brancard terwijl het steeds drukker werd in de badkamer.

Een andere medewerkster komt binnen en verschoont heel vrolijk mijn luier. Ze zorgt ervoor dat alles goed wordt schoongemaakt en in de zalf gezet. Ze vraagt of ik zelf kon staan en ik geef toe dat dat geen probleem is. Blijf nog even liggen terwijl ik iets meer zomers voor je pak.

Even later komt ze terug met een wit, luchtig kanten jurkje. Deze doet ze bij me aan. Het heeft een reeks knoopjes op de rug die ze voorzichtig vastmaakt. Daarna mag ik zelf teruglopen naar de huiskamer. Ik krijg een rietjesbeker met limonade en mag naast Max op de bank zitten. Hij zit al klaar met een extra controller om te gamen.

Halverwege de middag wilt Doina wel naar huis. Maar Max en ik zijn eigenlijk nog druk bezig. En Max klaagt dat hij zich zo zal vervelen als ik weg ga. Na een lange discussie stelt Sara voor dat ik wel 2 nachtjes mocht logeren. Tot zondag staan er veel kamers leeg en dit is wel gezellig voor Max. Doina zal zondag begin van de middag langskomen om mij op te halen.

En Sara en Doina spreken ook gelijk samen af. Zij gaan de volgende dag naar de sauna om zich lekker te laten verwennen.

Max is door het dolle heen van dit voorstel. En ik ben er ook blij mee. Lekker een paar dagen relaxen en gamen.

Logeerpartijtje

Na het avondeten wordt het koud. In mijn kanten jurkje krijg ik kippenvel. De jonge stagiaire neemt mij mee naar de badkamer voor een schone luier en een warme pyjama. De luier voelt extra dik en stevig aan en daaroverheen gaat een plastic onderbroek. Daarna krijg ik een warme pyjama aan met blauwe streepjes. Het is een lang model met voeten eraan vast. Lekker warm voor de koude nachten wordt mij verteld.

We mogen nog tot 9 uur spelen maar moeten daarna naar bed. Max wilde normaal nooit naar bed. Vandaag gaat hij als een moe lammetje. “Morgen verder gamen Alin” is zijn laatste opmerking. Ik wordt naar een andere slaapkamer gebracht. Hier staat een groot bed met een soort hek eromheen. De zijkanten en bovenkanten zijn dicht met een stevig gaas. “Ga er maar in Alin”. Ik kruip in het bed. Er ligt een dik dekbed in en een lekker kussen. “Alles is verschoond vandaag” vertelt de vrouw die vanavond dienst heeft. Nadat ik in bed was gaan liggen doet ze het gaas aan de voorkant dicht met een rits. “Dit is voor de zekerheid dat je niet uit bed valt”, is haar uitleg. Er staat een babyfoon in deze kamer. En ik slaap verderop. Als er iets is, kan je roepen. Mijn naam is Maja. En zo laat ze mij achter.

Ik kan niet in slaap vallen. Ik probeer of ik uit bed kan komen om wat water te drinken. Maar het gaas om het bed werkte als een kleine politiecel. De rits zit stevig dicht en wat ik ook probeer ik kan er niet uit. Ik duw en trek aan alle kanten maar het gaas is te sterk. Het uiteinde van de rits loopt achter een metalen plaat. En die plaat is veel te groot om bij het lipje van de rits te komen. En toen zie ik dat er ook nog een hangslotje zit aan de rits, het is allemaal zinloos.

Na een uur ongeveer komt Maja kijken en ik lig nog met ogen open. Ik haal even iets voor je om te slapen vertelt ze. Een paar minuutjes later komt ze terug met een groene tablet en een glaasje water. Ze maakt het hangslotje los en opent de rits voor een klein stukje. Door dat gat geeft ze de spullen aan. Nadat ik dat had genomen viel ik vlot in slaap.

De volgende ochtend wordt ik erg duf wakker. Eerst weet ik niet waar ik ben. Ik probeer uit bed te klimmen en het hek open te doen. Als de jonge stagiaire komt helpen, val ik bijna uit bed. Door de medicijnen beweeg ik me wild en onbehouwen. Ze roept snel om hulp en Maja vind dat ik gevaarlijk bezig ben. Ze doet de rits weer dicht zodat ik niet kan vallen. Daar wordt ik heel boos om en begin te schreeuwen en te slaan op de zijwanden. Maja gaat erbij zitten en observeert mij.

Ze overlegt met de stagiaire. Ze weet dat Doina en Sara hebben afgesproken om naar de sauna te gaan en wil hun niet storen. Ze praten samen over een anti-agressie protocol. Maja zegt tegen de stagiair dat ze de rolstoel en anti-agressie kleding moet halen.

 

[Luiertje 22]

Is het aller eerste deel van je verhaal waar ??

 

[NJ.abdl]

leuk ik hoop dat het verder gaat maar dan zonder dat agressie ding enzo

 

[suprima]

Mooi verhaal Max1234 en ben ook heeeeeel benieuwt hoe dit verder gaat

 

[Max1234]

Is het aller eerste deel van je verhaal waar ??

Vind ik wel een mooi compliment. Maar het is voor een groot deel fictie.

Bedankt voor de complimenten. Dat is een goede stimulans om verder te schrijven.

Het verhaal gaat nog wel verder. Ik heb al een heel stuk geschreven. Als de corona crisis nog een poosje door gaat en ik tijd over heb ik zal er meer van plaatsen. Hier is het vervolg:

-------------------------------------------------
Logeerpartij vervolg

Maja komt bij mijn bed staan en zegt, “laten we het samen goed doen. Jij gaat nu op je rug liggen in bed en blijft stil liggen terwijl wij het werk doen”. Ik doe braaf wat ze vragen, wil geen problemen veroorzaken. Maja en de stagiair kleden mijn pyjama uit. Maken de luier los en gebruiken een soort washandje om mij wat op te frissen. Mijn billen en kruis worden ingesmeerd met zalf. Daarna plakken ze een zelfde maar schone dikke luier om. Ze schuiven een schone witte overall over mijn benen. En steken mijn armen in de mouwen. Ook deze overall gaat op de rug dicht maar voelt veel dikker aan. Aan de uiteinden van de broekspijpen en de mouwen zitten stevige banden met een ijzeren ring eraan. En rond mijn middel zit ook een dikke band met 2 lussen. De lussen aan het einde van mijn mouwen worden vastgemaakt met een soort hangslotje aan mijn middel. Over mijn handen schuiven ze wanten en deze worden met klittenband verbonden met mijn mouwen. Ik kan al snel niks meer met mijn handen. Daarna moet ik in de rolstoel gaan zitten. Hier komt een riem over mijn middel die mij vastzet in de rolstoel. Mijn enkels worden met een hangslot vastgemaakt aan de voetsteunen van de rolstoel. En als laatste krijg ik een helm om. Het lijkt wel een ijshockeyhelm maar dan zacht van binnen en van buiten. Voor mijn gezicht loopt een beugel waardoor ik niet zou kunnen spugen of bijten. Het geheel is heel zacht maar ook heel stevig. Tijd voor ontbijt zegt Maja.

Max zit al in de keuken. Hij kijkt op als ik binnenkom. Ben je wezen vechten vraagt hij? Heb jij dit wel eens gehad vraag ik aan Max. Nee, dat laat ik aan de andere stoere jongens over. Kan je nog wel gamen vraagt hij met een benepen stem. Maja antwoord voor mij, dat regelen we zometeen wel Max, het komt goed.

Omdat mijn handen vast zitten kan ik niet eten. Alexandra (de stagiair) krijgt de eer om mij pap te voeren. En een glas melk erachteraan. Ze maakt het scherm los van mijn helm om bij mijn mond te komen. En ze hangt een grote slab onder mijn kin. De stagiair is niet goed in voeren en ik niet in eten. De slab is erg nat na het eten.

Daarna worden Max en ik naar de huiskamer gereden voor het gamen. De handschoenen mogen los van de mouwen. Ik kan de controller vasthouden en mijn handen een beetje bewegen.

Na een uur spelen krijgen we limonade en een koekje. Mijn limonade zit weer in een rietjesbeker die Maja voor mij vasthoudt. Het koekje wordt voorzichtig in mijn mond geschoven.

Nu gaan we eerst buiten wandelen jongens zegt Maja. We willen dat eigenlijk niet maar in een rolstoel heb je geen keuze. Max wordt in zijn jas geholpen en ik krijg een poncho aan. Deze kunnen we eenvoudig over mijn hoofd trekken zonder mijn handen los te maken van het slot om mijn middel.

We worden door de dames door het park gereden. Dan hoor ik een paar mensen Nederlands praten. Op een gegeven moment kijkt één van hun mij strak aan en zegt tegen de andere dame: “is dat niet onze oude collega Alin?” Er staan 2 mensen van het kantoor naar mij te staren. Ik herken ze, de receptioniste en iemand van HR. En zij herkennen mij. Of twijfelen eraan. Ik zeg niets en blijf stil zitten, probeer onzichtbaar te zijn. Maja staat extra lang stil om ons naar de eendjes te laten kijken en ik ben gevangen in de situatie. De dame van HR pakt haar camera en maakt een paar foto’s. Misschien is het wel een look-a-like zegt ze hardop. Maar dit zijn de foto’s om er later nog eens naar te kijken. Maja zegt: “Kom op Max en Alin, tijd voor een lunch en schone luier. Alin, als je weer een lieve jongen bent mag jij vanmiddag een mooie jurk aan”. Dan herinner ik mij dat de HR dame ook is geboren in Roemenië, dus alles kon verstaan.

Na de lunch mogen Max en ik verder gamen. Ik blijf vastzitten in de rolstoel geboeid met handen en voeten. Maar het gamen maakt veel goed, we hebben veel plezier. Halverwege de middag ziet Maja maakt Maja me van de rolstoel. Ik mag weer vrij lopen. En de helm gaat af. Maar de overall blijft aan, als waarschuwing dat ik me moet gedragen zegt Maja.

Maja vind dat een logeerpartijtje niet compleet is zonder filmavond. Ze rijden het bed van Max in de huiskamer en zetten er een tweede bed voor mij ernaast. Op beide bedden liggen een soort opgevouwen slaapzak.

Laten we eerst gaan avondeten zegt Maja. En daarna pyjama aan. Vanavond lekker film kijken vanuit bed en vannacht hier slapen. Na het avondeten mag ik de uit dikke witte overall. Ik krijg een romper blijft aan en een schone luier. Klim maar in bed zegt Maja. De slaapzak ligt opengeritst klaar. Hij heeft mouwen en banden. Ik klim in bed en doe mijn armen in de mouwen. Maja maakt de rits dicht. De rits loopt vanaf mijn kin naar mijn voeten. Ik merk dat ik mij slecht kan bewegen niet omhoog kan komen. Gelukkig blijven mijn armen en handen wel vrij. Maja drukt op een knopje waardoor mijn hoofd- en voeteind omhoog komen Het ligt zacht maar wel plat op mijn rug. Ben je gespannen vraagt Maja. Ik zie het aan je. Ze haalt een wit pilletje en geeft dat aan mij. Slik dit maar, dat helpt om te ontspannen.

Max wordt door Maja en Alexandra in bed getild. “Je krijgt dezelfde slaapzak als Alin”, zegt Maja. Doordat ik wat overeind zit kan ik de slaapzak goed bestuderen. Het is een dik katoenen slaapzak. Met banden en metalen ogen op de hoeken en rondom de middel. De middel is vastgemaakt aan een band die weer vastzit met een slotje aan de zijkant van het bed. En er zijn meer banden bij de knieën, onderaan bij de voeten en bovenaan bij de schouders. Deze zitten allemaal vast aan soort van hendels aan het bed.

Maja vraagt aan de stagiair, wil jij ook in bed. Kan je lekker vanuit bed film kijken? Dat wilt Alexandra wel maar ze reageert toch een beetje schuchter. Maja haalt snel nog een derde bed en slaapzak en zet dit naast ons klaar. Als je een luier en body aandoet, kan je naast hun in bed kruipen zegt Maja. Weet je het zeker vraag Alexandra en dan gaat ze naar de badkamer. Even later komt ze in romper weer teruggelopen richting bed. Maja helpt haar in de slaapzak. De banden zijn al vastgemaakt. Alexandra is helemaal rood aangelopen als ze in bed ligt en ziet er ook gespannen uit.

Maja geeft zonder het te vragen ook een wit pilletje aan Alexandra. Zie het als een goede praktijkles zegt Maja.

De film wordt aangezet. Het is een James Bond film. Altijd leuk en spannend. Daarna kijken we nog een 2e film. Maja deelt limonade en chips uit. Na de 2e film deelt Maja nog een rondje slaappillen uit. We slapen heerlijk in de huiskamer op een rijtje.

De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door Doina en Sara. Doina was in de stad blijven slapen bij Sara en ze kwamen nu hier ontbijten. Max en ik werden nog wel redelijk wakker maar de stagiair was erg slaperig van de slaappil van gisterenavond. Voor de zekerheid mocht zij op bed blijven liggen en werd zij met bed en al in de hoek geschoven.

We gingen samen (maar zonder de slapende Alexandra) ontbijten en het weekend bespreken. Ik vertelde maar niets over de ex collega’s die ik had gezien. Na het ontbijt mocht ik douchen en mij verschonen. Ik mocht zelf kiezen uit een stapel kleding wat ik aan wilde doen en koos voor dunne lichtgele onesie met roze hartjes. Duidelijk een damesmodel maar mijn keuze was beperkt.

Tijd om buiten te spelen jongens, zei Maja. Max en ik werden in de omheinde tuin gebracht. Het was een mooi begroeide tuin aan de zijkant van het huis. Aan de achterkant en zijkant van de tuin was een stenen muur. Aan de voorkant van het huis een redelijk open ijzeren hekwerk waardoor je de mensen op straat zag lopen. En er was een terras van het hotel ernaast waar mensen zaten te ontbijten.

Max en ik werden op een grote mensenschommel gezet. We zaten met een soort veiligheidsgordel vast in de kuipjes zodat we er niet uit kunnen vallen. Dus wij waren rustig aan het snoezen en schommelen. De dames zaten voorin de tuin te praten over de ervaringen van Alexandra. Alexandra vertelde uitgebreid over het slapen met luier aan, in de slaapzak en het kalmeringsmiddel. En daarna gingen ze door over Max en mij.

Plotseling zag ik mijn 2 ex-collega’s zitten op het terras. Ze hadden duidelijk in de gaten dat ik op de schommel zat en dat er over mij werd gepraat. Dat was net toen Doina aan het uitleggen was hoe ze mij had ontmoet en wat ik had verteld over mijn leven. Ik schaamde mij dood maar durfde niets te doen. Als ik zou reageren zou dit bevestigen dat ik Alin, hun ex-collega ben. En als ik niet reageerde, werd er steeds meer over mij verteld. Uit pure wanhoop begon ik steeds harder te schommelen. Maja zag het gebeuren en riep, wat een onrust, daar ga ik wat aan doen. Rende naar binnen en kwam terug met een injectiespuit. Ze keek naar Doina die, doe maar riep. Ze liepen naar mij toe, stopten de schommel. Maja pakte mijn blote bovenarm beet en spoot de spuit erin leeg. Daarna werd alles snel zwart.

De volgende ochtend werd ik wakker in een gesloten bed. Dit was hetzelfde bed waar ik de eerste nacht in had geslapen met dicht gaas aan alle zijkanten en bovenkant. Ik probeerde het gaas wel open te maken maar dat was stevig. De rits was dicht gemaakt aan de buitenkant en had zelfs een hangslot. Het was drukker in het huis en ik hoorde meer gepraat op de gangen. Maja kwam binnen en vertelde mij dat Doina mij na het ontbijt kwam ophalen om naar huis te gaan. Ze was wat kortaf en ik merkte dat het vrolijke logeerpartijtje over was.

Bij het aankleden kreeg ik een schone luier en dezelfde jurk aan waarin ik vrijdag was binnen gekomen. Het nieuwe personeel keek mij vreemd aan en de sfeer was wat gespannen. Gelukkig kwam Doina snel en haalde mij op. Haar auto stond voren aan de stoep geparkeerd en ze hielp mij richting de Dacia. Onderweg zag ik mijn ex-collega’s weer staan. Die stonden met koffers te wachten voor het hotel op hun vervoer. Ik stapte snel in de auto van Diona en zij reed gelukkig vlot weg terwijl ik de blikken van de HR dame voelde branden op mijn schouders.

 

[Max1234]

Shoppen

Doina verteld dat we nog een afspraak hebben in de stad. We rijden dwars door de binnenstad naar en stoppen voor een modern mooi appartementen gebouw. In het gebouw nemen we de lift naar de 15e verdieping. Hier wordt de deur open gedaan door een slanke oudere dame in mooie strakke lederen kleding. Het is lederen zwarte jumpsuit. Het heeft lange pijpen maar korte mouwen. Aan de voorkant zit een rits tot aan haar middel met mooie diepe decolleté. Daaronder heeft ze open schoenen met hoge hakker. Ze ziet er heel netjes uit.

“Kom binnen” zegt ze. Ik ben Xandra. Doina verteld dat Xandra lederen kleding maakt en dat ze iets moois voor mij wilt uitzoeken. We gaan zitten in de huiskamer. “Wat willen jullie drinken” vraagt Xandra. Doina gaat voor koffie en ik voor cola. En wat zoeken jullie voor kleding? Doina verteld aan Xandra dat ze één of twee mooie setjes wilt laten maken voor Alin. In ieder geval een mooie lederen jurk. En dan is de vraag, wat wil jij nog meer Alin? Ik roep spontaan uit dat ik jumpsuit van Xandra wel heel mooi vind. Xandra biedt aan dat we nog verder mogen kijken in haar collectie en neemt ons mee naar een grote zijkamer. Hier hangen tientallen broeken, blouses, rokken, jurken, jumpsuits en zelfs rompers in grote kasten. We bekijken alles. Helaas kan ik niets passen omdat het niet mijn maat is. We zoeken samen een mooie lange leren jurk uit met lange mouwen. En Doina wilt ook nog een leren romper voor mij.

Daarna gaat Xandra mij opmeten. Ik mag alles uittrekken behalve de luier. Deze wordt mee gemeten. Na 20 minuten nauwkeurig meten is ze eindelijk klaar.

Xandra zegt, zullen we details bespreken Doina? Alin, wil jij ondertussen Netflix kijken? Ik krijg een Ipad en grote koptelefoon van Xandra en ga in de grote leunstoel in de huiskamer zitten. Doina en Xandra blijven in de zijkamer en als ik mijn koptelefoon even afdoe hoor ik ze discussiëren over leersoorten en ritsen. Ruim een uur later zijn ze eindelijk klaar en komt Doina mij halen.

 

[geen idee]

Heel leuk verhaal

 

[NJ.abdl]

heel leuk!

 

[suprima]

En de vervolgen van het verhaal mogen er zeker zijn want het is een top vervolg Max 1234

 

[Max1234]

Doina thuis

We rijden naar het huis van Doina. Toen we de tuin inreden zag ik dat het bordje ‘Goed en goedkoop pension’ er niet meer stond. Ben je gesloten vraag ik aan Doina. Eén gast is wel voldoende voor nu zegt ze. Vooral zo’n intensieve gast.

Bij Doina thuis mag ik in bad. Ze laat het bad vollopen voor een lang, ontspannen zit in warm water. En daarna krijg ik een dikke laag zinkzalf en een schone luier.

Na het avondeten krijg ik weer wat yoghurt. We kijken samen naar een film op de televisie. Vreemd genoeg krijg ik weer zo’n slaap dat ik om 8 uur al naar bed wil. Doina neemt mij mee naar de badkamer. Ik krijg een schone luier. Diona zegt, ga maar op je zij liggen en trek je knieën omhoog naar je borst. Ik voel dat zij een zetpil tussen mijn billen stopt. Waarvoor is dat vraag ik? Ze antwoord niet. Ze plakt de luier dicht en doet mij een plastic onderbroek aan. Als pyjama krijg ik weer een hansop aan. Ze zegt, zo morgen heb je wél een schoon bed.

Op mijn bed ligt een schone slaapzak klaar. Deze ziet er dikker uit. Doina helpt mij in bed. De mouwen hebben geen open einde. Er zitten een soort wanten aan. Anti-krab wanten legt Doina mij uit. Ik was zo aan het krabben en dat wil zij nu voorkomen. De slaapzak ritst zij dicht. En er gaat een dikke gordel over mijn heup. Hieraan maakt ze mij handen vast. Ik kan mij niet meer bewegen, alles is vastgemaakt. Na een nachtkus op mijn wang vertrekt Doina. Ik probeer nog te krabben maar ik lig strak op mijn rug. Mijn handen zijn vast. En ik krijg steeds meer slaap….

De volgende ochtend wordt ik rond 6 uur wakker. Iets minder pijn in mijn buik deze keer. Ik plas en poep flink in mijn luier. Daarna val ik weer in slaap. Om half 9 komt Doina me wekken. Ze maakt me voorzichtig los van de riemen rondom mijn polsen en heup. Dan ritst ze de slaapzak open. De hansop ziet er nog schoon uit zegt ze. Zelfs de plastic onderbroek is nog schoon. De luier was voldoende om alles op te vangen.

Haar voorstel is om eerst wat licht te ontbijten. Na het douchen mag ik wel even zwemmen vertelt ze. Ik had niet in de gaten maar in een zijkamer van dit grote huis is een zwembad. Doina heeft een speciale zwemluier voor mij klaar liggen. Daarmee kan ik het zwemwater niet vies maken. Dus snel eten, douchen en dan zwemmen.

Het zwembad is heerlijk. Het heeft een gedeeltelijk glazen dak. Dit kan open maar zit nu dicht. Doina zwemt niet mee, ik heb het bad voor mijzelf. Het is heerlijk genieten. We gooien nog wel met een bal over als 2 kleine kinderen. Zij op de kant, ik in het water. Na het schoondouchen en aandoen van de luier pakt Doina nog een BH. Ze heeft een body voor mij klaar liggen met lange pijpen en korte mouwen. De rits van deze zit op de rug. Ik kan er zelf absoluut niet bij. En ze heeft een lange smalle groene jurk klaarliggen voor mij. Het is een heerlijk dunne maar sterke stof. Ook deze heeft een rugsluiting en is vrij strak. Ik kan er moeilijk in lopen en kan alleen kleine pasjes maken.

Doina biedt aan om de tuin te laten zien. Buiten is het koud. Het weer is veel koeler geworden en voelt weer winters aan. Ze heeft een lange winterjas en wanten voor mij om aan te doen. Door de strakke jurk kan ik slechts langzaam wandelen. We lopen rustig aan door de grote tuin om het huis heen.

Met de lunch vertelt Doina dat die middag bezoek komt. Haar advocaat komt langs om over de echtscheiding te praten. Ik mag wel in de zijkamer zitten en wat Netflix kijken. Eerst doet ze na de lunch een inspectie van mijn luier. Hiervoor moet de strakke jurk, en de body uit. Als ik met mijn blote billen op de tafel ligt, schuift zij er weer een zetpil in. Waarvoor is deze, vraag ik. Niet teveel vragen, anders is de logeerpartij snel afgelopen is haar reactie. Ik krijg een andere body aan. De rits gaat weer op mijn rug dicht en nu ook op slot. Daarna heeft ze een mooie roze en wit gestreepte jumpsuit voor mij. Hiervan is de rits wel voren. Ze neemt me mee naar de zijkamer. Hier staan een paar heerlijk grote stoelen. Eén stoel wijk wat af qua kleur en vorm van de anderen.

Deze stoel wijst Doina aan. Ga daar maar zitten. Waarom daar is mijn vraag. Een beetje geïrriteerd zegt ze. Wel leuk houden. Als je het niet naar je zin hebt mag je zo weg! Ik ga maar snel zitten. Niet teveel vragen stellen denk ik. Deze leuke tijd wil ik niet verpesten.

De stoel heeft een gordelsysteem. Het lijkt om een kinderstoel in een auto. Een heupgordel, 2 schoudergordels en een gordel in de kruis. Alles gaat komt samen in het midden. En vast. De 6 gordels hebben autospanners. Ze gaan wel strakker maar niet losser. Doina zet de stoel wat achterover. De voetensteun komt omhoog. De tv hangt ze ook wat hoger. En ze zet de film Madagaskar aan.

Ik voel mij na een poosje erg ontspannen. Blijkbaar heb ik weer iets kalmerends gekregen van Doina. In de verte zie en hoor ik de advocaat. Ze hebben een heftige discussie en er wordt luid gesproken. Maar het gaat helemaal langs mij heen. Ook de film kan ik niet volgen. Na een poos is de advocaat weg. Ik weet niet hoe laat hij weg ging maar werd wel om 5 uur wakker. ’s-Avonds is Doina nog steeds wat boos. Ze heeft geen zin om iets te kopen en besteld pizza voor ons beide. Daarna pakt ze een fles wijn uit de kast. Als ik er naar kijk zegt ze, jij krijgt alleen fris. Wijn is niet goed voor je.

Samen kijken we weer naar de film Madagaskar. Ik zit in dezelfde stoel als deze middag. En Doina zit naast mij en drinkt wijn. Deze keer kan ik de film wel volgen. Na de film krijg ik een schone luier aan met een zetpil tussen mijn billen. Ik durf niets te vragen. Daarna een plastic onderbroek, een hansop aan en hup in de slaapzak.

De volgende ochtend wordt ik om 9 uur wakker. Ik plas mijn luier vol. En lig dan te wachten totdat Doina komt. Wat een jeuk op mijn hoofd en ik kan er niets aan doen omdat ze niet komt. Ik probeer wat te bewegen maar de leren riem maakt het onmogelijk om mijn handen dan 5 cm omhoog te doen. Mijn hoofd ligt ook strak op bed doordat de slaapzak aan de bovenkant aan het matras vast zit. En mijn voeten steken stijf naar beneden. De jeuk wordt erger en erger en ik kan er niets aan doen. Wat frustrerend is dit, wat moet ik doen. Ik roep de naam van Doina steeds harder. Er gebeurt niets. Ik probeer nog harder los te komen. Ook dan gebeurt er niets.

Ondertussen voel ik dat mijn luier helemaal vol zit. En ik heb honger. Ik probeer uit alle macht om los te komen en trek hard aan de riemen. Het helpt niets. Ik lig stil en eenzaam te wachten tot ik bevrijd wordt.

Uiteindelijk om 11 uur komt Doina binnen. Sorry, sorry zegt ze. Ik heb mijn tijd verslapen. Het spijt mij heel erg. Ze maakt mij snel los. Ik krab mij wild op mijn hoofd en ben zwaar gefrustreerd. Maar ik durf niet te hard te mopperen, bang dat ze mij de deur uitzet.

Doina voelde zich wel schuldig over het feit dat ik zo lang hulpeloos alleen lag. Ze maakte een extra groot ontbijt voor me. En daarna mocht ik weer lang zwemmen in het zwembad. Terwijl ik aan het zwemmen ben wordt Doina gebeld. Goed nieuws roept ze, je kleding is klaar. Ik kom snel uit het zwembad om samen met Doina naar Boekarest te gaan.





De nieuwe kleding

Xandra staat blij in de deur te wachten als we aankomen. Ze neemt ons mee naar de huiskamer. Xandra zegt: “Als jij hier wacht Doina zal ik Alin aankleden in de zijkamer. En komt hij het daarna aan ons showen”. Xandra neemt mij mee naar de zijkamer en geeft mij eerst de leren romper om aan te doen. Ik mag hem eerst zelf bekijken. Het is een simpel model met hele korte pijpjes als een boxer short, een mooi leren lichaam en korte mouwen. De opening is via een rits op de rug. Bovenaan de rits zijn 2 metalen ringen geplaatst. Duidelijk voor een slotje. Nadat ik deze heb aangetrokken maakt Xandra de rits dicht. Ze maakt een slotje vast aan de ringen.

In mijn romper loop ik terug naar de huiskamer. Doina klapt enthousiast in haar handen en heeft een stralende glimlach. Ze bekijkt mij met de romper aan alle kanten. Daarna pakt ze haar telefoon en maakt een aantal foto’s van mij.

Ik mag proberen de rits zelf open te maken wat natuurlijk totaal niet lukt.

Daarna ga ik mee met Xandra voor het volgende kledingstuk. Ze geeft mij de jurk aan. De kleur van deze in donkerbruin. De jurk valt tot over de knieën. Heeft een mooi glad lijf aan de voorkant dat redelijk hoog sluit in een ronde hals. En de mouwen komen tot net boven de ellebogen. Ook deze jurk heeft een ritssluiting op de rug.

Xandra helpt mij de jurk aan te doen. Daarna krijg ik er een leren laarzen bij. Dit zijn hoge bruine laarzen met een flinke hak. Ik ben totaal niet gewend om op hakken te lopen en kom bijna niet vooruit. Vol trots en heel voorzichtig loop ik terug naar de huiskamer. Doina zat wat te lezen maar is vol aandacht als ik binnenkom. Wat een mooie outfit. Hiermee kan je zo naar een restaurant zegt ze. Ook nu kijkt ze uitgebreid aan alle kanten en maakt veel foto’s.

De jurk zit zo strak dat ik totaal niet in de buurt van de rits kan komen. Ook de onderkant van de jurk is vrij strak, niet iets om op te tillen.

Daarna loop ik met Xandra mee voor de derde outfit. Dit vind ik zelf de mooiste zegt ze. Ze laat mij de jumpsuit zien. Deze is van zwart leer. Aan de voorkant is een lange rits van boven naar onder die gesloten zit tot een diepe decolleté zoals het voorbeeld dat zij eerder aanhad. Wat anders is bij deze uitvoering is dat er een vetersluiting op de achterkant zit. Een lange veter gaat van boven naar onder door ringen. Onderaan de sluiting is een mooie strik in de veter. De jumpsuit heeft geen mouwen. Er hangt een stoer leren jasje bij klaar.

Maar omdat je een man bent heb je wel een hulpmiddel nodig. Ik krijg eerst een huidkleurige body aan waarin 2 nep borsten bij verwerkt. De body heeft een diepe decolleté zodat die onzichtbaar is onder de jumpsuit. Na de body helpt Xandra mij met de jumpsuit. Xandra maakt de veter aan de achterkant helemaal los. De rits aan de voorkant is eigenlijk alleen voor de sier vertelt ze. Die kan niet verder open. Ze helpt mij in de jumpsuit en rijgt de veter weer vast. Onderaan maakt ze een strik met dubbel knoop. Daarna krijg ik het leren jasjes om aan te doen.

Xandra heeft een paar lage laarsjes met wat lagere hakken voor mij om aan te trekken.

Als ik binnen kom in de jumpsuit is Diona helemaal in extase. Wat mooi Xandra roept ze uit. Wat een prachtstuk werk, dit ziet er heel mooi uit. Ze staat lang om mij heen te draaien maakt veel foto’s. Kom laten we uit eten gaan om dit te vieren zegt Diona, ik trakteer.

De dames maken zich wat op en maken mij ook op. Met wat make-up zie ik er ook uit als een sjieke dame. We vertrekken te voet naar een duur restaurant. Daar genieten we met zijn drieën van het heerlijke eten. Diona wil een fles wijn bestellen maar bedenkt dan dat ze nog naar huis moet rijden. Xandra weet wel een oplossing, dan blijven jullie toch slapen, stelt ze voor. Ik heb een logeerbed voor jou Diona en voor Alin heb ik een passend ledikant. Diona vindt dit een heerlijk idee en bestelt snel een dure fles wijn.

 

[Max1234]

Pas laat in de avond vertrekken we terug naar het appartement van Xandra. Laten we eerst Alin naar bed brengen zegt Xandra. Ze doet een andere deur open in de hal van haar appartement en daar is een vrij grote slaapkamer. Ik kijk heel vreemd rond naar de meubelen die er staan. Er staat een lage maar lange commode, een kledingkast met hartjes in de deuren en een bed. Dat bed ziet er stevig uit en heeft een hek met spijlen zitten aan het voeteneind. De spijlen lopen tot aan het plafond. Het bed lijkt vastgemaakt aan de muur en staat met het hoofdeinde in de hoek. Alleen de voorkant is helemaal open. Dit bed is ook laag net als de commode. Ik kijk met grote ogen in het rond, zoiets heb ik nog nooit gezien.

Xandra helpt mij uit de jumpsuit en andere kleding. Ga maar op de commode liggen zegt ze en ze pakt een schone, roze luier uit een kastje. Ik klim op de commode. Er ligt een rond plastic matras op waardoor ik vanzelf in het midden lig. Zou goed mijn best moeten doen om er af te rollen. Als ik op de commode ligt drukt Xandra op een knop waardoor de hele commode omhoog komt. Hij stopt na ongeveer 40cm zodat Xandra er goed bij kan zonder te bukken. Ik blijf stil liggen en Xandra maakt mijn luier los. Ze maakt alles goed schoon met een washandje en plakt de schone luier om. Hier overheen doet ze een plastic onderbroek die een klein leren riempje heeft. Het riempje sluit ze met een metalen klem. Ik zie dat die niet met de hand los gaat.

Ze laat de commode weer zakken en ik mag eraf stappen. En nu je pyjama aan, ze houdt een roze onesie voor met voeten eraan vast. De rits van deze onesie zit op de buik. Deze trek ik aan en dan richting bed. In bed ligt een zacht roze slaapzak klaar. De slaapzak heeft dikke mouwen met wanten aan het einde. En de rits hiervan zit wel op mijn rug. Ga maar lekker liggen zegt Xandra. Voorop de slaapzak zit een kleine lus. Hieraan klipt Xandra een spenenkoord. En daarna pakt ze een nieuwe, grote fopspeen uit de verpakking en maakt die vast. Ze stopt hem tussen mijn lippen en geeft me een kus op de wang. Tot morgen schatje.

Diona komt binnen kijken en blijft uitgebreid rondkijken naar alle spulletjes en naar mij. Ze maakt nog een paar foto’s van mij in het ledikant.

Xandra zegt, tijd om te gaan slapen. Ze drukt op een lichtschakelaar in de muur. Maar het licht gaat niet uit, er zakt een traliehek vanaf het plafond naar beneden. Ik snap nu wat er gebeurt, doordat het bed tussen de muur en het spijlenrek staat, wordt het een gesloten ledikant zonder uitgang. Xandra blijft naar mij kijken totdat het hele hek dicht is. Dit hek zet nu aan de voorkant van het bed en loopt ook door tot het plafond.

Als de dames weg zijn probeer ik of het hek open kan. Maar wat ik ook probeer, het rammelt niet eens.

De volgende ochtend vind ik een Ipad, koptelefoon, rietjesbeker met water en 2 ontbijtrepen in mijn bed. Ik vermoed dat de dames willen uitslapen en kruip met Ipad in een hoekje.

Het duurt lang voordat de deur wordt open gedaan. Ik heb al heel wat Netflix gekeken en mijn luier zit erg vol. Xandra komt binnen. Sorry dat het zolang duurde. Ik was al vroeg wakker en ben lekker bezig geweest met de naaimachine. En Doina ligt nog te slapen. Ik heb wat moois voor je gemaakt.

Xandra doet het hek omhoog en ik mag eruit. Ga maar douchen, dan pak ik iets nieuws voor je. Ze leidt me naar de badkamer en helpt mij met uitkleden. Ik kruip snel onder de warme douche. Als ik klaar ben komt Xandra me afdrogen. Op de commode krijg ik een schone luier aan en dan pakt Xandra iets zacht roze van de stoel. Het is een echte babyjurk. Maar dan in mijn maat. Een roze jurk met tulle, wat kant in het lijfje en licht groene korte pofmouwtjes. Het rokje komt net op de knie en staat wijd uit de door stijve stof. Xandra helpt me met aantrekken. In het rug zit een rits. Maar deze zit verstopt achter een tweede rand stof die met knoopjes sluit. Het kost even tijd om alle knoopjes te sluiten. In de jurk verstopt zit een soort broekje. Hierdoor valt het niet helemaal open als een echte jurk maar sluit het meer als een body. Ik herinner mij dat ik dit eerder heb gezien bij mijn nichtjes. Zo hebben ze geen blote billen als ze op hun kop in het klimrek hangen. Hier denk ik dat het is om te zorgen dat ik niet bij mijn luier kan komen.

We gaan bij Doina kijken die net wakker is. Ze is helemaal vertederd door de mooie jurk. Ik moet op een stoel gaan staan en rondjes draaien zodat ze goed aan alle kanten kunnen kijken. Met deze babyjurk aan voel ik mij net een kleine prinses. Ik lag van oor tot oor.

We gaan brunchen met z’n drieën. Ik krijg bij het eten een babyfles melk, dat staat er goed bij zegt Xandra. Doina is erg stil en wat wit. Ben je wel gezond Doina, vraagt Xandra. En Doina verteld dat zij zó een buikpijn heeft en hoofdpijn. Waarom ga je niet naar een dokter of naar huis, vraagt Xandra. En Doina kijkt bedachtzaam naar Alin. Xandra reageert door te zeggen dat Alin wel hier kan blijven. Ik heb altijd wel een kleine prinses willen hebben maar die is er nooit gekomen. Alin kan hier wel een poosje logeren.

Doina is erg opgelucht met dat idee, dan ga ik zo naar huis om uit te zieken. Heb je nog iets nodig voor Alin, kleding, slaapzak, medicijnen eten ofzo. Xandra verteld dat ze inderdaad nog wat zaken nodig heeft en ze spreken af om achter elkaar naar Doina’s huis toe te reiden om dat op te halen.

Voordat je hier blijft Alan wil ik wel eerst een overeenkomst tekenen zegt Xandra. Ze zet vlot wat op papier: het is vrijwillig, Alan kan weg als hij wil. Xandra zorgt voor Alan en zorgt voor onderdak, eten, medicijnen, luiers, kleding etc. Het is gratis, Alan hoeft niets te betalen. En Xandra kan deze logeerpartij ook stoppen zonder opgaaf van redenen. Dan moet Alan direct vertrekken en alle kleding etc van Xandra achterlaten.

Ze tekenen alle drie. Xandra en Alin als contractant en Doina als getuige.

Na het eten neemt Xandra Alin mee voor een schone luier en wat minder opvallende kleding. Ik krijg de leren romper aan en daaroverheen de blauw wit gestreepte jumpsuit waarin ik gekomen ben. We rijden met 2 auto’s naar Diona. Ik rij met Xandra mee achter Diona aan. Xandra heeft een grote SUV waar gelukkig veel in kan.

Daar gekomen wordt in de relaxstoel met gordels gezet. Diona maakt de riemen snel vast en loopt samen met Xandra de spullen te pakken. Ik zie niet wat ze allemaal meeneemt. Na een poosje komt Xandra mij ophalen. Wat een mooie stoel is dat, kan ik die ook lenen vraagt Xandra. Natuurlijk zegt Doina maar hij is wel zwaar. Gelukkig staat die op wieltjes en met z’n drieën brengen we hem naar de auto. De stoel past nog maar net in de SUV. De rest is gevuld met dozen met spullen.

Op de terugweg naar Xandra maken we een stop bij de Mc Drive. We eten een lekker Big Mac in de auto en gaan daarna door. Terug in het appartementengebouw loopt Xandra langs de receptie. Er staan een stapel dozen en een grote stoel in mijn auto. Kunnen jullie iemand regelen om dit naar boven te brengen, zegt ze. En geeft haar autosleutels af.

Eenmaal thuis is het al 4 uur in de middag. Xandra zegt, ik ga even wat dingen klaarleggen in de babykamer. Ga jij maar even Netflix kijken, ik kom je zo halen.



Hoe maak je een baby

Na een half uurtje komt Xandra mij halen. De commode staat voor mij klaar en ze kleed mij uit. Boven de commode hangt een spiegel aan het plafond. Ik kan goed zien wat ze doet. Xandra praat ondertussen tegen mij, je bent veel te slim voor een echte baby. Ik zal je helpen om een betere baby te zijn. Eerst doet ze de commode omhoog naar werkhoogte. Ze pakt een soort van grote speen voor mij. Het lijkt wel een ijsje, een raketje met het uiteinde van een speen. Ze haalt de speen uit het doosje en stopt die in mijn mond. Sabbel hier maar rustig op zegt ze. Daarna haalt ze een luchtslang uit plastic. Er zitten 2 kleine pijpjes op een t-stuk in het midden. Die passen precies in mijn neus. De rest van de slang gaat via de zijkant van mijn hoofd, langs mijn oren naar een gasfles. Die draait ze open. Dit is lachgas verteld ze. Helpt je goed ontspannen voor de rest van het werk. Ik merk dat ik mij heerlijk voel alsof ik op een wolk zweef.

Daarna pakt ze een scheerapparaat en begint onder mijn oksels met alle haren weg te scheren. Daarna gaat ze verder naar beneden over borst en buik. Ik heb niet zo veel beharing. Maar alles wat er zat scheert ze kaal. Ook rondom mijn penis wordt alles goed geschoren, dat is veel beter voor de hygiëne zegt ze. Ik krijg een soort horloge om mijn pols. Ze loopt naar een tafeltje midden in mijn kamer en slaat haar laptop open. Na een paar minuten worden er cijfers zichtbaar op het scherm. Dit is je hartslag en saturatie zegt Xandra. Kan ik je goed in de gaten houden. De software geeft een alarm als het niet goed gaat met je.

Daarna plakt Xandra een doorzichtige pleister op mijn borst. Ze legt dat dit wat rustgevende medicijnen zijn. De pleister geeft deze medicijnen langzaam af voor de komende 3 dagen. Dit helpt je om een goede baby te zijn.

Ik sappel nog steeds op de speen die steeds kleiner wordt. Mijn tong voelt wat dik en moeilijk aan. Ik moet plassen mijn blaas zit vol en probeer dat te zeggen maar het komt niet uit mijn hoofd. Xandra ziet dat ik iets wil zeggen en trekt de speen eruit. Mijn tong voelt zo slap dat ik onduidelijk brabbel. Plasse, brabbel ik. Xandra begrijpt het meteen. Moet je plassen kindje, dat komt goed uit. Ik geef je een katheter.

Ze pakt een spuit en foley catheter uit de bovenste la en gaat haar handen wassen. Door de spiegel kan ik alles goed zien. Ze maakt mijn penis uitgebreid schoon met alcohol. Daarna zet ze een spuit op de plasbuis met glijmiddel. Dit glijmiddel spuit ik in je plasbuis zodat de katheter er makkelijk ingaat vertelt ze. Het is geen prettig gevoel als ze de spuit leegmaakt maar doordat ik aan het lachgas lig, gaat het allemaal wat langs mij heen. Xandra schuift de catheter naar binnen. Er zit een zakje aan het uiteinde. Op het moment dat de catheter in de blaas komt, neemt de druk af. De zak zie ik vollopen met urine. Xandra houdt met 1 hand mijn penis en het uiteinde van de catheter vast. Met de andere hand zet ze een nieuw injectienaald op een 2e uiteinde van de catheter. Dit blaast een ballonnetje op in je blaas waardoor de catheter blijft zitten legt ze uit. De zak zit ondertussen helemaal vol. Aan het uiteinde van de catheter zit een klein kraantje dat Xandra dicht doet. Ze koppelt de volle zak af. Door het kraantje is de catheter gestopt met lopen. Ben zo terug zegt ze en loopt weg met de volle zak. Even later komt ze terug met een lege zak. Heb deze even geleegd in de WC. Laten we verder gaan. Ze koppelt de zak weer vast en zet de kraan weer open. De blaas loopt verder leeg totdat de zak halfvol zit.

Zo nu hebben we het meest lastige gehad zegt Xandra. Ik geef je zo wat medicijnen in je blaas en wat in je anus. Dat gaat echt helpen om een goede baby te zijn. Je laat dan alles vrij lopen de komende dagen. Eerst je bed klaarmaken.

Ze gaat naar mijn bed en rommelt eraan. Daarna laat ze hem zakken naar de laagste stand. Ook de commode laat ze zakken om er makkelijk af te stappen. Kom maar mee naar bed. Ik loop ernaar toe en zie allerlei leren riemen liggen. Nadat ik lig laat Xandra het bed stijgen met de afstandsbediening tot een goede werkhoogte. Ze maakt mij met de riemen vast over mijn middel, borst, schouders, enkels en knieën. Daarna worden mijn handen vastgemaakt naast mijn middel. Over mijn hooft trekt ze een soort witte muts die ook vast gaat aan bed. Voor het volgende deel moet je 2 uur heel stil liggen en mag je niet bewegen. Xandra zet een maakt een volle zak met vloeistof vast aan mijn catheter en laat dit medicijn in mijn blaas lopen. Dit is een speciale blaasspoeling verteld ze. Het zal je blaas ontspannen. Daarna schuift ze een zetpil tussen mijn billen. Dit is hetzelfde maar dan voor je anus, je zal heel blij zijn met je luiers hierna. Xandra legt een dikke deken over mij heen. Doet het bedrek dicht en ruimt rustig af. Daarna gaat zij uit de kamer. Tot over 2 uur Alin.

Na 2 uur wordt ik wakker doordat Xandra binnen komt. Hoe gaat het hier? Ik brabbel dat het wel goed gaat. Xandra maakt eerst de luchtslang met lachgas los. Daarna laat ze de catheter leeglopen in de zak. En daarna trekt ze de catheter uit mijn penis. Tijd voor een luier zegt ze. Ze maakt alle riemen los en plakt snel een luier om. Laten we maar gelijk een pyjama aandoen, je mag snel weer verder slapen. Ze helpt mij in lange pyjama met een rits op mijn rug en voetjes eraan. Hij is roze met gele eendjes erop. Ze laat het bed zakken en helpt mij op mijn benen. Ik sta wankel om mijn benen en loop voorzichtig naar de keuken.

De dozen van Doina en de grote stoel staan in de huiskamer. Sommige dozen zijn open en andere nog dicht. Ga maar lekker in de van stoel Doine zitten zegt Xandra en maakt zodra ik zit de gordels vast. Je staat zo wankel op je benen, dit is veiliger. Xandra maakt een licht avondeten voor mij klaar en een toetje. Xandra voert mij het avondeten, het is gepureerde aardappels met bloemkool en wat roomsaus. Een echt baby hapje. Het toetje wil ik eigenlijk niet meer maar ik moet het opeten van Xandra. Zij voert mij het hele bakje leeg. Bij de derde hap merk ik dat er een pilletje in zit. Ik kan niet anders dan het doorslikken.

Na het avondeten pakt Xandra een tandenborstel en een bakje en poets terwijl ik nog in de stoel zit mijn tanden. En nu is het kinder bedtijd zegt Xandra en neemt mij terug mee naar de slaapkamer. De riemen zijn van het bed af en er ligt weer mijn vertrouwde slaapzak. Aan de slaapzak zit de speen vastgemaakt. Xandra helpt mij in de slaapzak en maakt de wanten dicht. Ze doet de speen in mijn mond en pakt een voorleesboekje. Nog terwijl ze aan het lezen is val ik in slaap.

De volgende morgen wordt ik wakker van het geluid van de naaimachine. Na een paar minuten komt Xandra binnen. Hallo schone slaper ben je klaar voor een nieuwe dag? Ik was wat nieuws voor je aan het maken maar zag dat je wakker bent. Hoe kan dat wil ik vragen. Door mijn verlamde tong klinkt het meer als “Hooeoeoeo”. Xandra wijst op de ip-camera die verderop op de tafel staat. Zometeen hang ik hem op in bed. Kan ik altijd zien dat het goed met je gaat. En ik krijg informatie van je horloge dus ik zag je hartslag stijgen toen je bijna wakker was.

Ze laat het bed zakken en het hek gaat open. Kom maar mee naar de commode. Ze pakt me stevig bij mijn arm en helpt te lopen. Op is een stukje plank weggehaald waardoor het zichtbaar is dat er een wasbak en kraan is ingebouwd. Als ik lig laat Xandra de commode stijgen tot werkhoogte. Ze maakt mijn luier los en inspecteert de inhoud. Nog niet gepoept kleine baby, daar gaan we wat aan doen. Je krijgt zo een speciaal drankje van mama. Ze smeert wat vaseline in mijn liezen en de laatste dot vaseline gaat tussen mijn billen. Dat voorkomt aambeien zegt ze. Dan plakt ze een schone luier om en pakt een roze body van de stapel. Deze trekt ze over mijn hoofd en ik moet wat draaien zodat ze hem helemaal naar beneden kan trekken.

Mama heeft wat nieuws gemaakt voor lieve Alin, zegt ze. En houdt een nieuw tuniekje omhoog. Het is een kort roze jurkje met plooirokje aan de onderkant. Onder het rokje verborgen zit een onderbroek zodat ik niet met blote billen kan liggen of mijn luier kan lostrekken. Het heeft korte mouwen. Aan de achterkant zit een dunne rits.

Laten we een maillot aandoen, anders is het te koud. Mama pakt een witte maillot uit de kast en trekt deze over mijn benen. Ze maakt de romper los en steekt de maillot onder deze. Daarna maakt ze de romper over de maillot weer dicht, die kan niet zakken zegt ze. Dan schuift ze het tuniekje over mijn benen. Ze helpt me van de commode af en trekt ondertussen het tuniekje omhoog. Als ik sta sluit ze de rits op mijn rug.

Ik mag mee naar de keuken. Hier staat een nieuwe grote kinderstoel voor mij klaar. Ik ga zitten en Xandra klikt een blad vast voor mijn buik. Ik zit redelijk rechtop tussen de achterleuning, zijleuningen en blad aan de voorkant. Door een kleine knobbel tussen mijn benen, voor mijn kruis, kan ik niet onderuit zakken. Speciaal voor jou gekocht lieve baby, zegt Xandra. Ze hangt een slab bij mij om en gaat pap maken. Ook maakt ze een speenflesje met water klaar waar wat poeder in wordt opgelost. Hiervan ga je goed je poepen zegt ze terwijl ze het flesje aan mij geeft. Het smaakt niet zo lekker maar ik drink het helemaal op. Daarna voert Xandra mij de pap. In de hoek van de keuken zie ik een laptop open staan waarop de lege kinderkamer in beeld is. Aan de zijkant staan wat cijfers die mij weinig zeggen

37,3 C

77x

97%

Ik vermoed dat dit waarden zijn die mijn horloge meet.

Na het ontbijt brengt Xandra mij naar de huiskamer. Hier mag ik met blokken spelen. Xandra komt bij me zitten op haar hurken en speelt met mij. Na een half uurtje brengt ze me terug naar bed. Mama krijgt zo bezoek zegt ze. Dr Stau en zijn vrouw komen kijken voor nieuwe kleding. Jij mag lekker in bed Netflix kijken zolang zij binnen zijn. Ze brengt mij naar bed met een lange vinger, een fles appelsap en de Ipad. Als ik in bed zit doet Xandra het hek dicht. En lief zijn kleine schat. Ik blijf in bed Netflix kijken en doe een dutje.

Lange tijd later komt Xandra binnen. Alin lieve schat, wil je mij helpen. Ze opent het hek en helpt mij onhoog. Ze doet het tuniekje bij me uit en de romper en laat me het babyjurkje aantrekken. Dan lopen we samen de huiskamer in. Er staat een lange stoere dame midden in de huiskamer in eenzelfde leren jumpsuit als ik enkele dagen geleden heb gekregen. Het staat haar geweldig en ze ziet er heel autoritair uit. Op de sofa ligt een leren pakketje. Na een poosje kijken snap ik dat dit Dr Stau is die is ingepakt in een leren slaapzak. De slaapzak loopt over zijn hele lichaam tot aan zijn nek en er zijn banden omheen vastgesnoerd. In zijn mond zit een leren bal die vastzit met banden om zijn hoofd heen. Hij kan alleen zijn wenkbrauwen bewegen.

Oh wat beeldig is dit jurkje, dit ziet er geweldig uit roept mevrouw Stau. Dit moet ik zeker hebben voor Fritz. En wat een mooie baby heb je hier Xandra. Hoe heet jij, vraagt mevrouw Stau. Ik stamel Aaaaalllim. Door de dikke tong praat ik nog steeds moeilijk. Er komt wat kwijl mee met mijn antwoord. Mevrouw Stau vind het helemaal mooi en geeft mij een knuffel.

Hoe gaat dit met verschonen vraagt ze aan Xandra. Dat zal ik even laten zien antwoord zij. Ik vind dit helemaal niet leuk dat een vreemde aan mijn luier komt en voel de spanning toenemen. Uit de hoek van de kamer komt een zacht piepje en Xandra draait haar hooft naar de computer. Kijk zijn hartslag schiet omhoog, zegt ze. Het is nu 110. Er staat een rode 110 op het scherm.

Xandra neemt mevrouw Stau en mij mee naar de commode. Ze maakt eerst de jurk los voordat ik ga liggen. Mijn hartslag is nu 125 staat er op de computer. Xandra pakt een flesje neusspray en spuit wat in beide neusgaten. Ik voel mij onmiddellijk rustiger. Weet niet wat het was maar het werkte heel snel. Mevrouw Stau heeft blauwe handschoentjes aan en een plastic schort voor. Ze maakt mijn luier open. In de spiegel zie ik dat het een bruin slagveld is. Blijkbaar heb ik flink diarree gehad in mijn luier en er niets van gevoeld. De luier gaat in de vuilnisbak en Xandra geeft een doucheslang aan mevrouw Stau. Maak hem maar goed schoon, dit is te erg. Mevrouw Stau gaat aan de slag en wast alles goed schoon. Dan moet ik om mijn linkerzij gaan liggen en worden ook mijn billen schoon gespoten. En ik kan het niet zien maar ik krijg het gevoel dat er ook tussen mijn billen, in mijn darmen water loopt.

Na een lange was sessie zegt mevrouw Stau, dit wil ook allemaal. Deze mooie commode, de luiers, kleding en die smartwatch. Alles voor mijn lieve Fritz. Ik koop het allemaal.

Wil je het bed ook nog zien vraag Xandra. Ja natuurlijk is haar reactie. Ik wordt aangekleed met een schone luier en de roze hansop met gele eendjes. Ze helpen mij naar bed. Door de neusspray ben ik helemaal dizzy. In bed liggen de leren banden al klaar. Ik wordt vastgebonden door de 2 dames samen en mevrouw Stau lacht van oor tot oor. Ze wilt alles in detail zien. Als ze klaar zijn biedt Xandra aan, zullen we eerst koffie drinken. Laat ik u daarna de andere variant zien. Ik krijg nog een speen in mijn mond en de dames vertrekken samen.

Een poos samen komen ze met z’n drieën terug. Dr Stau is blijkbaar bevrijd uit de leren slaapzak en loopt nu in een lange leren jurk rond. Hij wil de kinderkamer ook graag zien. Xandra laat de commode weer zien, hoe die omhoog en omlaag kan. En wat de mogelijkheden zijn met de wasbak en kraan. Mevrouw Stau zegt tegen haar man, deze heb ik alvast besteld voor ons. Dit is geweldig.

Daarna komen ze naar mijn bed. Ik lig nog steeds doodstil op mijn rug zacht te zuigen op mijn speen. Xandra laat zien hoe stevig en comfortabel de riemen zijn. Dr Stau stelt mij wat vragen maar ik ben te duf om erop te antwoorden. Xandra maakt de riemen los en verwijderd deze van bed.

Daarna pak ze een roze slaapzak en helpt mij erin. Dit is een uitvoering met lange mouwen en zonder mouwen. Mevrouw Stau vraagt, wordt deze niet vastgebonden. Xandra verteld, dat kan ook. Ze helpt mij uit de roze slaapzak en pakt een witte uitvoering met banden. Ik rol van de roze slaapzak naar de witte in Xandra maakt de boel vast. Ze verbindt alle banden met de grepen van het bed. Het zijn er 6 voor deze uitvoering, 2 bij mijn voeten, 2 bij mijn middel en 2 bij de schouders. Mijn mouwen hebben lussen aan het einde die worden vastgemaakt bij mijn middel. Daarna pakt Xandra 2 wanten en schuift die over mijn handen. Daarna laat ze zien hoe het hek open en dicht gaat met de knopjes. Dit is ook mooi zegt mevrouw Stau, deze willen wij ook. Ze probeert zelf de knopjes en doet het bedhek dicht.

Laten we een lijst maken wat we willen hebben.

Probeer ook nog even deze stoel uit Dr Stau zegt Xandra. Dr Stau gaat lekker zitten in de leunstoel met gordels. Xandra maakt snel de gordels vast de Dr Stau kan geen kant meer op. Mevrouw Stau roept blij uit “en die willen we er ook bij”.

Ze loopt de slaapkamer uit en roept naar Xandra, kom meisje laten we de deal rondmaken. Dr. Stau en ik blijven achter in de slaapkamer. Ik lig vastgebonden op bed en Dr. Stau zit klem in de stoel. Hij roept nog na dat ze zo weg moeten voor het diner op de golfclub. Maar zijn vrouw is al vertrokken. Xandra zet nog snel de televisie aan voordat ze de deur uitloopt op Animal Planet.

Na een uurtje komen ze terug. Xandra heeft de hele bestelling op papier gezet en Dr. Stau mag nog tekenen. Nadat hij getekend heeft worden hij en ik los gemaakt. Dr. Stau gaat zich verkleden, zijn vrouw maakt de jurk los. Hij doet zijn pak weer aan. Daarna vertrekken ze vrij snel voor het diner op de golfclub.

Xandra is helemaal blij met deze opdracht. Dit levert mij duizenden euros op jubelt ze. Niet dat ik het geld nodig heb maar zelf geld verdienen voelt zó goed. Dank je wel zegt ze en ze kust mij op de wangen. Wat wil je eten vraagt, laten we er een feestje van maken. Ik wil blij Pizza roepen maar door mijn slappe tong klinkt het als iiiiiizzzza. Pizza bedoel je, vraagt Xandra. Ben bang dat Pizza te hard voor je is, dat kan je niet kauwen of slikken. Laten we maar broccoli met aardappelpuree doen. En zo eindigt mijn feestmaal met een slappe hap broccoli met aardappelpuree smeuïg gemaakt met melk.
Bleh.

 

[NJ.abdl]

super leuk ik ben benieuwd naar het vervolg

 

[suprima]

Even een compliment dit is een heel goed geschreven verhaal echt super geschreven Max 1234

 

[Erik de baby]

Ook deze fantasie is goed geschreven(spellingsfoutjes moeten kunnen!) Ik ben benieuwd naar het vervolg.