Nog niet klaar Bianca en Cindy

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 1 100,0%
  • 10

    Stemmen: 0 0,0%

  • Totaal stemmers
    1

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 62 DE GROTE CONTROLE

Aangekomen bij de visitatieruimte bleek niet alleen deze open te zijn, maar ook de kamer waar de meiden indien nodig gefouilleerd werden open te staan.
Bovendien bleek Paula vanavond niet alleen, maar was er nog een collega van haar die zich voorstelde als Els.
Die vertelde dat zij het zelfde werk deed als Paula, maar dan van de vrouwengevangenis van Nieuwersluis.
Dan werd er hoewel iedereen vanavond met de billen bloot moest wel geloot voor de volgorde.
Waarna de eerste meiden direct mee moesten komen.
Toen Manon net als Eva Lies , en Anneke afzonderlijk van elkaar op een voor hen beschaafde manier opmerkte dat de meiden die nu aan het werk waren, deze visitatie bespaard bleef keek Paula of Els de meiden aan, en antwoorden beide dames!
"Meiden absoluut niet, dat bijbaantje is geen vrijstelling van de visitatieplicht".
"Ook zij zullen vanavond met de billen bloot moeten, en ook de meiden met een luier om zullen aan de beurt komen".
Deze antwoorden zorgde voor rust, en gehoorzaamheid zodat het geheel nauwelijks meer tijd koste als anders.
Hoewel alle meiden, en Thomas aan de beurt kwamen wilde Thessa weigeren, maar koos zij eieren voor haar geld toen er met een nacht isoleercel gedreigd werd.

Toen Thessa even later voor de derde maal op haar hurken zat keek Ella die op hetzelfde moment Leonie onder handen nam, Paula aan, en merkte dan op!
"Paula wat mij betreft treden ook deze twee brutaaltjes toe tot het pamperclubje, met alle medicatie, en maatregelen die daar bij horen".
Toen Leonie dat hoorde wilde zij direct overeind komen, en schreeuwend weglopen, maar nauwelijks stond ze op de grond, en had ze zich omgedraaid, of Els greep Leonie in haar nek, en duwde haar met gepast geweld naar, en terug op de behandeltafel.
Om dan de controle voort te zetten, en toen dat klaar was een beterdrey luier te pakken, en uit te vouwen.
Dan tilde Els de benen van Leonie op, en schoof de luier onder Leonie.
Voor beide meiden besefte wat er verder gebeurde was bij zowel Leonie als Thessa de luier tot net onder de navel getrokken gevouwen, en dicht geplakt.
Direct kwam hier bij beide een plasticbroek overheen, welke direct op slot ging, zodat de meiden er niet bij konden.
Zoals wel verwacht probeerden van alles om van het broekje, en luier af te komen, maar het lukte ze niet.
Nauwelijks de plasticbroek aan mochten zij zich aankleedden.
Toen dat gebeurt was ging het rechtstreeks naar de afdeling.
Hier aangekomen zagen Thessa, en Leonie dat Thomas, en alle meiden die hen voor waren gegaan aan de grote tafel koffie zaten te drinken.

Waarom dit was begrepen de beide meiden niet, terwijl bij navraag bij de andere meiden bleek dat het hun ook niet bekend was waarom dit was.
Terwijl ze het allemaal wilden weten durfde niemand er naar te vragen.
Bovendien bleek alle meiden al snel dat ze van eventuele antwoorden toch niet wijzer zouden worden.
Zodat de meeste meiden, maar zwegen terwijl zowel Leonie als Thessa in plaats daarvan er nog een extra brutale schep bovenop gooiden.
Om samen met de andere meiden de bewaarders naar hun hand te kunnen zetten, maar dat viel tegen.
Wat beide meiden deed beseffen dat zij hun verzet beter konden staken, en gaan zitten.
Dat het daarvoor inmiddels te laat was merkten beide meiden doordat ze vrij ruw bij hun rechterarm werden gepakt, en Bernhard vervolgens Leonie, en Carmen Thessa met de nodige kracht richting hun kamer duwden.
Ondanks dat beide meiden er alles aan deden om te laten merken dat zij dit niet accepteerden.
Pas toen Bernhard beide meiden als alternatief een volledig etmaal isoleercel aanbood, en het de meiden duidelijk werd dat dit nog veel erger was bonden ze wat in.
Dit tot verbazing van de rest.

EINDE WERKTIJD

Omdat het inmiddels bijna 9 uur was werden ook de andere meiden, en Thomas gesommeerd om hun koffie thee of fris op te drinken, mokken of glazen af te spoelen, en naar hun kamer te verdwijnen.
Een oproep waar de hele groep deze avond netjes aan voldeed.
Hierdoor was de huiskamer al snel leeg, en na de nodige verzorging alle deuren gesloten.
Op het moment dat de meiden op de afdeling werden ingesloten waren wij net als Inge Dorien, en Linda klaar met ons werk.
Waarna we allemaal een compliment kregen als dank voor onze inzet vanavond.
Nadat even later alle formaliteiten met Annelies ons allemaal mee, en merkten we direct dat we bij Paula moesten komen.
OP weg naar Paula vertelde Carmen dat er vanavond geen poortje was, maar dat we allemaal met de billen bloot moesten.
Aangezien de meiden die vanavond gewerkt hadden verlangde naar koffie, en als het even kon een warme douche zuchtten ze diep, maar werkten ze wel allemaal mee.
Zo volgden ze Carmen naar de visitatie waar Inge, en Dorien direct aan Els ten prooi vielen.
Nadat Els geconstateerd had dat Inge niets geks in haar mond vagina of plasbuis had zitten, en zij na drie keer op haar hurken te hebben gezeten was de aanraking van Els voor Inge genoeg om totaal onbewust bij aanraking van de anus een beste drol neer te leggen, en bij aanraking van de plasbuis ook een beste plas te doen.
Wat dus allemaal over de handschoentjes van Els heen ging, voor Inge zich hiervoor kon verontschuldigen vertelde Els niet alleen dat Thomas, en alle andere meiden hen waren voorgegaan.
Ook vertelde ze dat niet alleen de bezoekers gescand werden, en indien nodig gefouilleerd, maar dat ook al het personeel gescand, en indien nodig gefouilleerd werden.
"Bij het vinden van verboden spullen worden deze niet alleen ingenomen, maar volgt er ook een onderzoek, terwijl wij in dat geval geschorst zijn
, en indien er bewijs is van wangedrag volgt er ontslag op staande voet".
Terwijl Els met Inge in gesprek was vorderde het onderzoek, en was het klaar voor Inge het besefte.
Waarna Els terwijl ze Inge met haar luier hielp nog vertelde wat de verdere procedure, en gevolgen waren.

Even later waren Inge, en alle andere meiden klaar, en kwamen we op een verder stille afdeling.
Hier kregen ze nog koffie thee of cappuccino, maar toen dat op was, het was inmiddels bijna 10 uur onverbiddelijk indien nodig verzorgen, en insluiten.
Ingesloten lazen of puzzelden de meiden nog wat, maar vielen zij toch snel in slaap.
Zich nog niet bewust van de onrust later deze nacht.

ONRUSTIGE NACHT

Hoewel de nacht rustig begon, en Thomas net als alle meiden snel in slaap viel verliep deze nacht praktische als alle andere.
Tenminste tot ongeveer 3 eerst Thessa, en krap vijf minuten later Leonie wakker werd.
Toen ze doorhadden dat ook de ander wakker was begonnen ze elkaar hard te roepen.
Hierbij merkten ze doordat het verder stil was ze elkaar konden verstaan.
Dat ze hierdoor alle anderen wekten vonden beide meiden alleen, maar een mooie bijkomstigheid.
Dit had niet alleen tot gevolg dat binnen de minuut de etage waar Leonie, en Thessa zaten wakker waren, maar dat ook de rest binnen 10 minuten wakker was.
Een feit wat er voor zorgde dat er paniek uit dreigde te breken, helemaal toen Leonie in een verborgen hoekje van het laatje van het bureautje een aansteker vond.
Die het bovendien bleek te doen.
Terwijl dat gaande was, hadden ook de nachtwakers beneden door dat er boven wat gaande was.
Een feit wat voor hen genoeg was om acuut naar boven te snellen om polshoogte te nemen, maar wat er speelde was nog niet helemaal duidelijk .
Echter het feit dat verschillende meiden inmiddels in lichte paniek op het alarm hadden gedrukt was genoeg rede om polshoogte te nemen.
Dat leidde er even later toe dat twee nachtwakers sluipend binnen kwamen, en zo Leonie, en Thessa konden overrompelen.
Aangekomen bij hun cellen opende beide bijna geluidloos een deur ontgrendelden, na eerst de afdeling bijna ongemerkt te hebben geopend, en weer gesloten.
Dat het Thessa, en Leonie waren wisten Dagmar, en Robby op dat moment nog niet, hoewel Dagmar dat wel vermoede toen ze naar Robby fluisterde.
"Robby het zou mij niet verbazen als het juist de twee vanmiddag binnengebrachte meiden zijn die nu rotzooi proberen te trappen".
Binnengekomen merkten Dagmar, en Robby dat de onrust, en brandlucht inderdaad van de etage grenzend aan de woonruimte kwam.
Dit deed Dagmar Robby aankijken, en fluisteren "Robby het zou mij niet verbazen als de twee meiden uit de bende van Dorien Linda, en Inge die vanmiddag zijn binnengebracht de boel op stelten proberen te zetten".
Deze opmerking van zijn collega deed Robby knikken, wat betekende dat Dagmar het waarschijnlijk bij het rechte eind had.
Intussen stonden beide nachtwakers bij Thessa of Leonie voor de deur, en openden zij deze op een teken van Dagmar.
Zodat de deuren gelijktijdig opensprongen, en waar beide nachtwakers niet zo snel van hun stuk te brengen waren!
Schrokken beide zich deze keer wild.

POGING TOT BRANDSTICHTING

Nauwelijks hun deuren geopend zagen Dagmar, en Robby dat zowel Leonie als Thessa zaten te roken.
Waarbij zij de as bij gebrek aan een asbak bewust in de prullenbak dumpten.
Hoe de meiden er in geslaagd waren om zowel aansteker als sigaretten ongemerkt naar binnen te smokkelen was beide nachtwakers een raadsel.
Gezien de crisissituatie van dit moment deed dat er nu ook niet toe.
Dat was voor later, nu moesten Dagmar, en Robby zorgen dat alle meiden, en Thomas veilig buiten kwamen.
Na om extra assistentie te hebben gevraagd richtte Dagmar zich tot de meiden, en Thomas, die geschrokken in nachtgewaad in de woonkamer verzamelden.
Terwijl Robby de bedrijfsbrandweer van de gevangenis binnenliet.
Tot opluchting van zowel Robby als Dagmar bleven alle gedetineerden kalm, volgden ze gegeven bevelen blindelings op.
Terwijl Vooral Thessa, en Leonie baalden dat zij niet zoals gehoopt van de situatie hadden kunnen profiteren.
Integendeel, want ze werden direct apart genomen voor verhoor.
Terwijl Leonie, en Thessa geboeid werden meegenomen voor verhoor volgden alle andere de bewaarders naar beneden, naar de luchtplaats.
Tot veler verbazing stonden Jaap, en Nicolien daar op de groep te wachten.
Niet alleen om het geboefte in het gareel te houden, maar ook om geschrokken meiden als ze wilden praten hun daar de kans voor te geven.
Dat gehoord hebbend lieten zoals verwacht verschillende meiden merken dat zij hun verhaal kwijt wilden.
Ook waren er genoeg meiden waaronder wij die lieten merken dat ze met Johan wilden praten.
Een vraag die met voor degen die met de pastor willen praten, regelen we dat werd beantwoord.

OOK NU GEEN UITZONDERINGEN

Na dit alles zagen wij dat Dorien Inge, en Linda net als veel andere meiden de aanwezige bewaarders aanklampten om hun hart te luchtten.
Terwijl we ook zagen dat Tanja Michele, en Astrid dat ook wilden, maar twijfelden of ze dat durfden.
Dan zagen we dat Anne Claudia, en Erica langs de gevangenismuur naar de andere kant van de luchtplaats liepen.
Dat vooral omdat zij dachten dat de aanwezige bewaarders hun handen vol hadden aan de echt gestrafte meiden.
Zodat er voor de preventiedeelnemers geen gehoor zou zijn.
Doch op het moment dat het trio zich verwijderde om het gebeuren onderling te bespreken zagen we toen ook wij het trio wilden volgen dat Nicolien in volle draf achter ons aan kwam.
Bij het groepje gekomen ging ze voor ons staan, en zuchtte "meiden even wachtten aangezien ook jullie behoefte hebben om stoom af te blazen, moeten we ook jullie daar de gelegenheid voor geven".
Direct merkten wij, maar ook Nicolien dat Michele Anne, en Claudia vooral even rust wilden, gaven we allemaal toe dat ze inderdaad wilden praten, maar ook dat ze het door de nachtelijke koelte koud kregen.
Zodat ze wat wildenn opwarmen, en dan inderdaad stoom wilden afblazen.
 
Laatst bewerkt:

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 63 DE EVACUATIE.

OP het moment dat de meiden even later Johan die inmiddels ook op de luchtplaats rondliep aanklampten kwam Bernhard aanlopen.
Keek de club in het algemeen rond, en begon dan !
Meiden heel vervelend, maar als jullie willen praten moet dat wachtten tot we in Breda zijn".
"Want op bevel van de brandweer moeten we nu zo snel mogelijk evacueren".
"Dat betekend direct verzamelen op de luchtplaats, hier zal iedereen gefouilleerd, en geboeid worden".
"Waarna jullie naar de inmiddels gereedstaande bus zullen worden gebracht, die jullie naar naar de jeugdgevangenis in Breda zal brengen.
Direct zagen Carmen, en Bernhard vooral vragende blikken op zich gericht worden, waarna hij vervolgde.
" Wat jullie bagage betreft, dat zal zo snel als het sein brandmeester is gegeven door daarvoor opgeilde brandweermensen worden verzameld, en naar Breda worden gebracht".
"Wat betreft luiers, tampons, en maandverband daar wordt inmiddels in Breda aan gewerkt".
"Dus daar hoeven jullie je geen zorgen over te maken".
Dan vroeg Bernhard of alle informatie duidelijk was, en nadat deze vraag met een ja Bernhard was beantwoord kregen ze de opdracht om Bernhard naar de poort, en dan naar de bus te volgen.
OP het moment dat de meiden naar de bus liepen lieten velen de hele toestand van de lopende nacht aan zich voorbij trekken.
Hierbij viel het vooral Dorien, en Cindy op dat toen ze op de luchtplaats kwamen daar bankjes klaar stonden, zodat ze tenminste konden zitten.
Ook was opgevallen dat toen ook Thessa, en Leonie wilde gaan zitten, zij met vrij harde hand door Carmen werden gestopt, en aangesproken.
Uiteindelijk duurde de uitleg nog geen twee minuten, en stonden ze binnen die tijd buiten.
Nog niet vaak had Dorien Carmen zo horen brullen als vannacht, toen Leonie, en Thessa wilden gaan zitten.
Want direct brulde Carmen Leonie, en Thessa aankijkend, "hé jullie staan blijven, want jullie hebben deze nacht de eer om het spits af te bijten."
Op deze opmerking wilde beide meiden direct protesteren, maar daar was het nu het moment niet voor.
Een feit wat de meiden gelukkig voor Carmen, en Bernhard wel begrepen.
Uiteindelijk duurde de uitleg nog geen 2 minuten, waarna Thessa, en Leonie het commando kregen om m hun gezicht naar de gevangenismuur te draaien, en hun handen daar op te zetten.
Nadat Thessa, en Leonie gefouilleerd, en geboeid waren werden ze op een ander bankje gezet waar ze de instructie kregen om te blijven zitten, en af te wachtten.

Nauwelijks gaan zitten zagen Thessa, en Leonie dat het boeien van de club in raptempo doorging.
Terwijl nu Ursula, en Tanja met hun gezicht naar, en handen tegen de muur stonden.
Om nadat ook zij gefouilleerd waren te zien dat ook zij hun handen naar achter staken, en nadat de polsen in de gewenste houding stonden ze handboeien om kregen.
Waarna zij bij Thessa, en Leonie moesten gaan zitten, terwijl intussen Kim, en Michele naar voren moesten komen.
Terwijl Thomas, en Bianca op het zelfde moment te horen kregen dat zij de volgende zouden zijn.
Toen Bianca, en Thomas hun commando kregen zag Bianca direct dat dit Thessa, en Leonie verbaasde.
Misschien nog niet eens wat haar zelf betreft, maar dat ook Thomas geboeid zou worden hadden ze duidelijk niet verwacht.
Tijd om hier verder over te piekeren kreeg Bianca niet doordat het hele proces van fouilleren, en boeien binnen 10 minuten bekeken was.
Waarna de meiden Bernhard moesten volgen naar de nooduitgang, die automatische openging nadat Bernhard het wachtwoord had ingevoerd.
Buiten de muren van de Hunnenberg gekomen zagen ze dat de bajes-bus op hen stond te wachtten.
Bij de bus aangekomen merkten ze allemaal dat Bernhard, en Carmen ook nu hielpen bij het instappen, en gaan zitten.
OP het moment dat Inge ging zitten, merkte zij direct dat ze al niet meer droog was.
Terwijl ze ook merkte dat er al meer waren die hun luier alweer gebruikt hadden, zoals aan de diepe zucht, van onder andere Linda te merken was.

DE REIS NAAR BREDA

Hoewel de betrokken meiden zwegen als het graf, spraken de gezichtsuitdrukkingen boekdelen.
Nauwelijks zaten we allemaal, of zo snel als ook Carmen, en Bernhard zaten, of de meiden merkten dat zoals ze verwacht hadden Bernhard het woord nam.
Door zijn rustgevende toon, en het feit dat hij het zakelijk hield luisterden de meiden geduldig.
Terwijl we merkten dat vooral de te volgen procedure bij aankomst in Breda besproken werd.
Toen dat was afgehandeld las Johan nog een paar psalmen, en gedichten, wat voor de nodige rust zorgde.
Mede hierdoor verliep de reis relatief rustig, en voorspoedig, ondanks dat het midden in de nacht was.
Terwijl Bianca op de digitale klok zag dat het inmiddels bijna half 5 was, merkte ze dat waar zij klaar wakker was Cindy wel wat zat te dommelen.
Rondkijkend merkte Bianca dat de meeste meiden sliepen, of probeerden te slapen.
Iets anders wat Bianca merkte was dat Leonie, en Thessa die helemaal achterin zaten, met Carmen bewust tussen hen in best hard met elkaar zaten te praten.
Terwijl Inge dat gezever al snel zat was, en zij beide meiden de mond wilde snoeren.
Toen dat niet lukte keek Dorien, die inmiddels klaar wakker was de beide kletskoppen aan, en niet al te hard siste, "bek houden jullie".
"Anders maak je iedereen waker".

Direct zagen ze net als Bianca, en Cindy dat Thessa zich, zover als met geboeide handen mogelijk naar Dorien draaide, en siste!
"Jij misselijke verrader, we krijgen jou nog wel".
Tegen hun verwachting in reageerden Inge, en Dorien niet of nauwelijks op het commentaar van Thessa, en Leonie.
Het enige wat Inge zuchtend opmerkte, " meiden doe wat je niet laten kan, maar houdt er rekening mee dat dit hard wordt aangepakt".
"Bovendien is de kans groot dat je om af te koelen in de isoleercel terecht komt".
Nu zagen Leonie, en Thessa Inge spierwit worden, en begrepen ze dat Inge al in een isoleercel had gezeten.
Wat Inge zelf bevestigde, "meiden dat is mij al eens overkomen".
Dan vertelde Inge over de binnenkomst van Thomas, en dat hij na een aantal dagen bij haar in de cel te hebben gezeten bij Inge werd weggehaald, en een eigen cel kreeg.
"Toen ik protesteerde, en niet wilde luisteren werd ik geboeid naar de isoleercel gebracht om af te koelen".
Hoewel wij net als Inge zagen dat Thessa, maar vooral Leonie schrok van het verhaal van Inge, merkten we ook dat het licht geworden was.
Toen Bianca op de digitale klok keek zag ze dat het al bijna half 7 was geworden.
Zodat het een zo goed als doorwaakte nacht geworden was, terwijl we ondertussen Breda binnen reden.

Op de borden kijkend zagen we dat we inderdaad richting de jeugdgevangenis reden.
Dat betekende dus dat we over enkele ogenblikken weer letterlijk achter slot, en grendel zouden zitten.
Op het moment dat we enkele minuten later de beveiligde binnenplaats opreden zuchtte Cindy, " het enige positieve hieraan is dat we zo verlost worden van die vreselijke handboeien".
Deze opmerking deed veel meiden knikken, terwijl ze zich afvroegen hoe deze donderdag verder zou verlopen.
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
soggybottom Mama Cindy 16+ Verhalen 22
DL_Michel Verhaal Klaar [16+] Hans en Cindy 16+ Verhalen 2
Similar threads


Bovenaan