De stage

Wat vind je van het verhaal?

  • Interessant

    Stemmen: 30 34,9%
  • Geweldig

    Stemmen: 52 60,5%
  • Gaat

    Stemmen: 3 3,5%
  • Mwa

    Stemmen: 1 1,2%

  • Totaal stemmers
    86

JustFerry

Toplid
Maandag kwam sneller dan verwacht, ik was al vrij vroeg in de ochtend onderweg naar de dagbesteding met twee grote winkeltassen. Beidde gevuld met een pak tena slip maxi medium. De ene tas had ik vastgemaakt op de achterkant van me fiets met touwtjes en de ander hield ik vast bij mijn stuur. Zelf zat ik uiteraard op me zadel en had ik een rugtas op me rug met extra spullen wat misschien nodig zou zijn tijdens verschoningen.

Toen ik aan kwam rijden bij de dagbesteding zag ik dat Laura net haar auto parkeerde op het parkeerterrein. Ik kreeg een warme glimlach naar me toe, toen ze eenmaal mij zag. “Goedemorgen, fijn weekend gehad?” Vroeg ze, terwijl ze uit de auto stapte en ik net mijn fiets in de fietsenrek zette. “Ja hoor en u?” Vroeg ik op beleefde toon. “Zeg maar jij hoor en het was goed. Zo je heb nogal wat bij je.” Zei ze, terwijl ze naar me toe stapte. “Ja, ik dacht dat twee pakken goed was.” Vertelde ik haar. “Ja zeker goed, zal ik je helpen met tillen? Dan brengen we de pakken gelijk even naar binnen.” Voordat ik wat kon zeggen, pakte ze al de tas en haalde de pak tena luiers eruit. “Dank je.” Zei ik terwijl ikzelf de andere van me fiets afhaalde.

Laura maakte de deur open en ging snel aan het werk om het alarm uit te zetten. Dit had ze al snel voor elkaar met een code die ze invoerde. Zonder iets te zeggen, maakte ze een gebaar om haar te volgen. Enkele momenten later kwamen we de groepsruimte binnen en ging het licht in de ruimte ook aan. Laura liep naar de voorraadkast en deed deze met de sleutel open. “Ik zal één pak hier neerzetten.” zei ze, terwijl ze dat deed zag ik dat in de hok meerdere pakken luiers In een soort van stelling stonden, waarbij ieder gedeelte van de stelling een labeltje aan was vastgemaakt met een naam erop. Met volle verbazing zag ik dat Laura Mijn pak luiers neerzette in het één van de grote vakken waar met een labeltje mijn naam op stond. Ze zag mijn blik en gaf me een glimlach terug. “We hebben voor jou speciaal een plekje gemaakt.” Zei ze, terwijl ze het pak overnam die ik nog vast had. Deze maakte ze open en pakte een flinke stapel luiers eruit. “Zou je deze willen neerleggen in de verschoonruimte bij de rest?” Vroeg ze, terwijl ze de stapel luiers naar me uitstak. “Ehm is goed”, zei ik, terwijl ik ze overnam en mijn weg maakte naar de verschoonruimte.

Toen ik in de verschoonruimte kwam, liep ik direct naar de verschoontafel toe en zag ik dat er ruimte was vrij gemaakt op de plank met alle luiers boven de verschoontafel. Ook hier was mijn naam toegevoegd, ik stapte op de verschoontafel met mijn knie, zodat ik goed bij de plank kwam en legde mijn luiers neer bij mijn naam. Mijn stapel luiers, was net zo hoog als die van de rest. Ik kon het ook niet laten om even met mijn hand over de plastic te gaan van de andere luiers, wat voelde dat zo heerlijk en vertrouwd aan.

“Ferry kom je, kunnen we nog even een kopje thee doen.” Zei Laura vanuit de groepsruimte. “Ja is goed”, riep ik terug terwijl ik van de verschoontafel af klauterde. Toen ik naar binnen liep, zag ik al dat Laura aan de groepstafel zat met een gevulde theeglas en een tweede op de tafel voor mij. Ik ging bij haar zitten en nam mijn theeglas.

“Hoe vond je het afgelopen vrijdag?” Vroeg ze terwijl ze mij een koekje aanbood. “Heel erg leuk, ik vond het snoezelen in de snoezelruimte erg leuk.” Vertelde ik. “Dat is mooi om te horen, meeste clienten vinden dat ook erg fijn. Het mooie is dat we meerdere keren per week daar gebruik van maken. Daarbij denk ik dat jouw taak daarin gaat om mee te helpen met de beleving van de rest.” Zei Laura, “Is goed.” Gaf ik als antwoord. “Dat betekent dat je het net zoals vrijdag zal doen, maar dan meer in een actieve rol.” Vertelde ze, terwijl ze een slok van haar thee nam.

De rest van het gesprek ging voornamelijk over wat we deze week gingen doen, wat ik kon doen en wat eventueel mijn leerdoelen daarin zou zijn. Ook gaf ze aan dat ik ook Echt bij het team behoor. Ook al wordt ik als een client gecontroleerd en verschoond. Ik bedankte haar, maar in mijn gedachte had ik meer het gevoel dat ik gezien werd als client dan stagiair.

“Ik weet niet of het verteld is trouwens, maar naast de opvang doordeweeks. Hebben we ook logeerweekend om de zoveel tijd. Hierbij logeren clienten vanaf vrijdag tot zondag op de dagbesteding. Wij als begeleiding slapen dan ook op de dagbesteding ivm nachtdienst. Dit weekend ben ik aan de beurt om te draaien samen met Ria. Zou je het leuk vinden om dit weekend ook mee te helpen, daarbij moet je dan ook hier een weekend overnachten.” Zei Laura.

“Ja leuk, lijkt me wel wat.” Vertelde ik haar. Terwijl ik mijn lege theeglas op tafel zette. Op dat moment kwam een andere begeleider binnen. “Goedemorgen”, zei ze vrolijk terwijl ze naar binnen stapte. Ik draaide me om en zag een nieuw persoon voor me staan. “Goedemorgen, Ferry dit is Thea, Thea dit is Ferry onze nieuwe stagiair.” Zei Laura.



Tbc
 

JustFerry

Toplid
Ik stelde me netje voor aan Thea, waarop ze mij een warme begroeting gaf. Ze vroeg gelijk naar hoelang ik stage zou lopen en wat ik er tot nu toe vond. Hierop gaf ik de antwoord dat het iets van een halfjaar ongeveer zou zijn en dat ik het tot nu toe wel naar mijn zin had. Alhoewel, het was pas mijn tweede dag en officieel gezien zou dit mijn eerste dag zijn.

Thea keek me even aan en nam plaats naast waar ik zat. Toen ik weer op me stoel ging zitten, keek ze me even aan. “Je hoort het goed, hij heeft een luier om aangezien hij incontinent is.” Gaf Laura aan, Thea keek mij aan en ik begon hierdoor wel iets te blozen. “Helemaal niet erg jochie! Meeste kinderen hier dragen een luier.” Zei ze, terwijl ze me een soort geruststellende knuffel gaf vanuit haar stoel. Daarbij ga ze een soort klopje op me rug.

Het verdere gesprek ging een beetje zoals die in het begin met Laura. Waarbij Thea vroeg Hoelang ik het al had, of het vervelend was, niet lastig op school en ga zo maar door. Hierop gaf ik uiteraard wel antwoord, maar bij sommige was mijn antwoord niet meer dan dat ik me schouders optilde.

Inmiddels was de tijd al zover dat de eerste clienten arriveerde. Thea, Laura en ik haalde ze op bij de ingang. Laura bleef na de eerste ronde achter om toezicht te houden bij de clienten die er waren terwijl zij hun jassen en schoenen uitdeden. Na nog geen 10 minuten later, waren alle kinderen die vandaag op het rooster staan aanwezig. De dag werd begonnen met het zingen van een liedje, wat drinken en op een bord werd de planning van de week verteld met gekleurde pictogrammen.

“We beginnen iedere ochtend met een liedje met wat drinken, daarna gaan we spelletjes doen, buitenspelen, dan is het tijd voor een verschoning, waarna we kunnen lunchen, in de middag zullen we eerst nog wat buitenspelen en dan even een tukje doen, dan hebben we nog sporten in de gymzaal, weer wat drinken en een snackje, met een verschoning daarna en daarna nog een paar liedjes als afsluiting van de dag en dan gaan jullie weer met de bus naar ...” “Huis” zei een van de kinderen met volle trots. “Juist ja Timmy, wat goed van jou.” Zei Laura op kinderlijke tooen, waarop Timmy enthousiast in zijn handen klapte.

Het viel me op, dat alhoewel ieder kind in deze ruimte wel iets had lichamelijk als geestelijk, ze wel allemaal vrolijk waren. Sterker, vrolijker dan de meeste mensen.

Ik hielp één van de kinderen met drinken, terwijl de twee dames aan het praten waren met de kinderen op hun niveau. Zo nu en dan werd er aan mij ook wat gevraagd en uiteraard gaf ik hier een antwoord op.

Uiteindelijk as het tijd voor de spelletjes, Thea zette deze op samen met Laura, terwijl ik de bekers en andere rotzooi opruimde. Terwijl ik dit deed, voelde ik het weer wat warm worden bij mij kruis. Wat voor mij de indicatie was dat er wat plas in mijn luier kwam. Na het opruimen maakte ik snel de tafel schoon en kon ik meehelpen met de spelletjes. Natuurlijk was dit ook erg gezellig, bij een paar kinderen twijfelde ik of die wat meekregen van het spel, maar ze klonken wel erg blij.

Na een tijdje, was het tijd voor de kinderen om buiten te spelen. De deur naar de buitenplaats ging open, het was heerlijk weer dus het was niet nodig om de kinderen een jas om te doen. Binnen een paar tellen stond iedereen buiten, inclusief de kinderen van andere groepen. De begeleiders zelf stonden in twee groepjes bij elkaar. Ik stond uiteraard bij Laura, terwijl zij en een andere begeleidster met elkaar lekker aan het beppen waren.

Ik werd aan het begin van het gesprek voorgesteld natuurlijk. Maar de dames spraken al snel over me in de derde persoon alsof ik er niet bij was. Hierbij werd er zo nu en dan wat aan mij gevraagd en uiteraard werd er gesproken over mijn incontinentie en dat ik net zoals alle andere clienten een luier omhad. De collega vroeg welke luiers ik droeg, maar voordat ik wat kon zeggen, tilde ze mijn shirt iets omhoog en trok me broek iets van me af. “Ow Tena slip maxi medium. Das een goeie luier.” Zei ze. Ik stond eigenlijk een beetje perplex, dat ze het over me hadden was best. Dat is wat de meeste dames goed in zijn, maar om nou zo te checken welke luier ik omhad ging mij iets te ver. Echter durfde ik er niet echt wat op te zeggen, dus ik liet maar voor wat het was.

Terwijl ik met ze meeliep, zag ik ook dat de meeste kinderen inderdaad een luier omhadden. Bij de meeste zag je het duidelijk door de dikte, bij sommige stak de luier boven de broek uit en natuurlijk hoorde je de gekraak van de plastic. Natuurlijk kon het ook het geluid zijn van mij eigen luier.

Enkele kinderen kwamen om de zoveel tijd ook naar ons toe. Soms met een vraag, soms om gewoon tegen ons aan te kleumen. Zelfs tegen mij. Zo kwam een kindje van 8 tegen me aan, hij was zelf slechtziend en kon alleen schaduwen zien, maar wist precies waar wij waren. Misschien had ie het gekakel van de dames goed herkend dacht ik. Maar in dit geval had ie zich vastgeklemd aan mij. Hij wilde alles en nog wat weten en ik vertelde ook de dingen die hij wilde weten. Opeens vroeg hij aan mij waarom ik ook een luier aanheb. Dit terwijl hij op me luierkont tikte. Ik vertelde dat ik een blaas had die niet goed werkte en dat dit voor mij de enige oplossing was. Het jochie gaf een warme glimlach en gaf me een knuffel en zei “Geeft niet hoor, ik draag ook een luier.” Na een paar minuten liep ie weer weg naar één van de speeltoestellen.

Laura grinnikte, “Das Milo, 8 jaar, zit in de groep van Miranda en is slechtziend. Echt een schat van een jochie. Die zal je btw van het weekend ook wel zien tijdens het logeerweekend” vertelde ze.

Na een tijdje was het buitenspelen voorbij en werd binnen de kinderen gecontroleerd voor een schone luier. Één voor één werd de broek iets losgemaakt en naar beneden getrokken, soms zagen ze het gelijk en soms voelde ze eraan. Ook bij mij werd mijn broek naar beneden getrokken en voelde Laura aan mijn luier. Ze gaf me een glimlach en gaf een klapje op me kont. “Jij mag je ook even melden bij Thea.” Zei Laura, dus ging ik bij de andere kinderen in de rij staan. Deze was voor de helft buiten de verschoonruimte en binnen liep ie verder tot de verschoontafel.

Na mij stonden nog twee andere kinderen in de rij. Voor mij waren 3 andere kinderen terwijl Thea bezig was met een client. Ik zag net hoe een schone attends luier tussen zijn benen werden gehaald en vastgemaakt. Na nog geen 5 minuten ging het jochie alweer terug naar de groep en tilde Thea het volgende jochie op de tafel. Ze sprak hem aan alsof ie een klein kind was, wat hij eigenlijk ook wel beetje was. Voordat ie het doorhad, was zijn broek uitgedaan, zijn vieze luier los, werd onder zijn bips gehaald en een schone weer eronder, werd zijn edele delen schoon gemaakt met doekjes, werd ie ingezalfd en gepoederd en werden de plakkers van zijn abena luier weer dicht gedaan.

Het duurde niet lang voordat ik aan de beurt was. Ook werd ik net zoals de rest opgetild door Thea, het verbaasde me dat ze daar totaal geen moeite mee had. Net als de rest lag ik op mijn rug en deed ze mijn broek uit. De plakkers van mijn luier werd losgemaakt en ze haalde de voorflap van mijn natte luier door mijn benen heen. Ze sprak tegen me alsof ik een klein kind was en tilde ondertussen mijn kont omhoog. Dit deed ze op de manier zoals het gebeurde bij babies, dus ze pakte met haar handen mijn enkels en tilde me omhoog, ook dit deed ze zonder enige moeite. Ik zag hoe ze de natte luier wegtrok, die vrij vlot in de prullenbak terecht kwam en een uitgevouwde maxi weer onder mijn kont legde. Ze legde me langzaam op de luier en ook bij mij maakte ze met enkele doekjes mijn plasser en balletjes schoon. Dit deed ze vrij grondig, maar niet op een ruwe manier. Natuurlijk smeerde ze me ook in met zalf en gebruikte ze talkpoeder om mijn luiergebied in te poederen. Terwijl ze op een lieve manier tegen me sprak, met wat ze ging doen. Uiteindelijk trok ze de voorflap van mijn schone luier tussen mijn benen door en plakte deze dicht met de 4 plakkers. Dit deed ze uiteraard vakkundig en ik moet zeggen dat de luier lekker strak om mijn billen zat. Ze controleerde nog even mijn liezen en deed mijn broek weer aan bij me. Zoals bij alle andere kinderen, gaf ze mij ook een knuffel, terwijl ze dat gebruikte om me op te tillen en me op de grond te zetten. Als laatst gaf ze een klap op me geluierde kont en zei, “Zo, dan kan je erweer even tegen aan lieverd.”

Ik bloosde een klein beetje door de behandeling, terwijl ik weer terug liep. Ik zag hoe het volgend kind werd opgetild en neergelegd voor een schone luier. Toen ik weer terug de groep op kwam, zag ik dat Laura de tafel had gedekt en bezig was met boterhammen smeren.

Tbc
 
Laatst bewerkt:

suprima

Superlid
Een heel tof vervolg JustFerry ik ben benieuwt wat je nog meer in de pen hebt zitten om te schrijven:peace
 
Laatst bewerkt:

JustFerry

Toplid
Met de lunch hielp ik mee met het dekken en het voeren van clienten. Dat duurde ongeveer een uur, na het eten ruimde ik de tafel op en maakt ik deze schoon, terwijl Thea en Laura de clienten naar de slaapruimtes brachten en een paar clienten in de grote box legde in de ruimte.

Nadat ze dat hadden gedaan, gaf Laura aan dat zij en ik even pauze gaan houden. Ik liep met haar mee naar de personeelsruimte, waar ik mijn bammetjes opat die ik had meegenomen vanuit huis. Een halfuur later stond ik weer op de groep samen met Laura. Nu kon Thea lunchen en bleven wij waakzaam op de groep.

Ik zat met Laura aan de grote tafel, ik moest nog wat stageopdrachten invullen en Laura hielp mij daarbij. Dat terwijl we ieder bezig waren met het drinken van een glas thee. In mijn gedachte dacht ik: leuk alle thee, maar zo vul ik me luier natuurlijk wel extra goed.

Die gedachte klopte maar al te goed. Ik was al een beetje nat, maar terwijl ik een warme slok mijn mond en keel verwarmde, voelde ik hoe mijn kruis werd gevuld met warm water.

Laura was trouwens erg behulpzaam, ze gaf antwoorden op de vragen in mijn boek. Vertelde ook extra dingen erbij, extra uitleg of ervaringen die het antwoord duidelijk maakte.

Het duurde niet lang voordat ik klaar was. Thea kwam even later binnen, wat aangaf dat het tijd was clienten weer wakker te maken en dat we met hun naar de gymzaal gingen. Natuurlijk hielp ik hiermee en maakte een paar clienten wakker. Wat opzich moeizaam ging. Ze werden langzaam wakker, mopperde een beetje in hun eigen taal terwijl ze een kort broekje aankregen en een shirt.

Na het wakker maken, namen we ze mee naar de sportzaal die al helemaal opgesteld stond. De sportzaal was een vrij grote ruimte, de vloer was gemaakt van een soort zacht rubberen tegels. Er lag een grote dikke mat op de vloer, diverse grote speelblokken en andere speeldingen.

De kinderen werden soort van losgelaten en werd ieder in hun eigen spel gelaten. Laura gaf mij de opdracht om maar met ze mee te doen, zodat de clienten nog wat verder aan mij gewent raken. Maar ik gaf aan aan der, dat ik geen sportkleding bij me had, de kinderen daarintegen hadden een shirtje aan, sommige een sportbroekje of short over hun luierkontje. Maar eerlijk gezegd, zag je bij ieder heel duidelijk dat ze een luier omhadden.

“Dat geeft niet, je kan ook alleen in je shirt en luier sporten, dat geeft toch niet” zei ze soort van vragend aan me. Ik was hier niet echt blij mee, maar ik had niet veel keuze dacht ik. Dus deed ik mijn broek maar uit, legde die aan de zijkant neer en ging maar meespelen.

Het was eigenlijk vrij leuk om te doen, klauteren over de zachte toestellen, zo nu en dan op me luierkont ploffen, door hoepels en tunnels kruipen, gewoon heel het parkoer. Af en toe stootte een client tegen me aan. Paar keer ook een luierkont tegen me aangehad.

Na een paar uur van dit, werd het tijd voor een slokje en snackje. Wat ook wel nodig was, aangezien ik langzamerhand lichte trek en dorst kreeg. Dit terwijl ik al best wat koppen thee en water naar binnen heb gehad. Thea pakte mijn broek en verdween met enkele clienten naar de groep, dit had ik niet in de gaten en ik keek waar mijn broek was gebleven. Laura grinnikte een beetje en zei dat Thea die voor mij had meegenomen. Ze instrueerde me dat ik ook een paar clienten moest meenemen naar de groep, wat ik natuurlijk deed en zei kwam erachteraan met de rest van kinderen.

Daar liep ik dus door de hallen heen naar de groep, met gehandicapre kinderen waarbij ieder heel duidelijk zichtbaar was dat ze een luier omhadden. Maar wat ook heel duidelijk was, was dat ik ook zichtbaar een luier omhad net zoals de rest.

Binnen enkele minuten was ik met mijn groepje alweer op de groep en zag dat Thea bezig was met drinken geven aan het groepje dat met haar meewas. “Ah mooi, je bent er. Als jij even verder gaat met drinken geven, dan eem ik een paar mee voor een verschoning.” Gaf ze aan, terwijl ze twee kinderen aan de hand meenam naar de verschoonruimte.

“Is goed” zei ik nog, terwijl ik daar gelijk mee verder ging. Ze kwam even later terug met twee kinders die weer normaal aangekleed waren en vertrok met twee die nog in hun sportkleding zaten. Ondertussen was Laura al binnengekomen en zette haar groepje ook in de stoeltjes rondom de tafel.

Thea kwam weer ook weer binnen en zette de twee aangeklede kinderen ook weer bij ons. Ze pakte de hand van het jochie naast me en stak haar hand ook uit naar mij. “Kom je mee?” Zei ze, ik keek haar aan en nam haar hand maar aan. Samen met het andere jochie werd ik naar de verschoonruimte gebracht. Ze klede het jochie helemaal uit tot hij alleen maar stond in een groene dikke natte luier en bij mij trok ze me boxer van me af en ik stond ook in een natte luier. De indicatiestrepen op mijn maxi waren volledig verkleurd naar blauw op de paarse dikke streep van de luier.

Het jochie werd vervolgens op de verschoontafel gelegd en dit deed ze weer op dezelfde manier als voorheen. “Ferry wil je mij even helpen? Zou je voor Bas een schone luier pakken en deze uitvouwen?” Vroeg ze. “Ehm ja hoor” zei ik, terwijl ik dichter bij ze kwam staan en een luier pakte bij de stapel waar bas stond.

In een vlotte beweging vouwde ik de luier open en flufde ik hem. Terwijl ik dat deed rook ik de geur van de schone luier. Deze rook net zoals een schone tena luier, wat in mijn gedachte echt een zalige geur was.

Ondertussen had Thea bij Bas al zijn luier uitgedaan, knikte nar mij om de schone luier te geven, wat ik natuurlijk deed en deed deze onder zijn kont. Ook mocht ik nog even helpen, ze maakte zijn luiergebied schoon en ik mocht met talkpoeder strooien over zijn luiergebied.

“Zo Bas heb je weer een schone broek” zei Thea, terwijl ze hem een knuffel gaf en van tafel tilde. “Blijf je nog even hier, terwijl ik Ferry verschoon.” Zei ze eigenlijk meer als een bevel dan een vraag. Bas knikte ja en voordat ik het wist, tilde Thea me van de grond en legde me op de tafel. Ze maakte met een paar vlotte bewegingen mijn plakkers los en haalde me natte luier onder me kont vandaan.

“Je heb weer flink je best gedaan” zei ze tegen me, terwijl ze een schone luier van mij stapel pakte en deze uitvouwde en flufde. “Ehm ja...” was mijn antwoord, ik wist niet echt wat ik erop moest zeggen.

Ze legde de schone luier onder mijn kont, maakte me kruis schoon en poederde me in zoals ik dat net deed bij Bas. Hierna haalde ze de voorflap van me luier tussen me benen door en plakte deze goed vast met de plakkers. Ze controleerde nog even haar werk bij me en ook ik werd met een knuffel opgetild waarbij ze zei. “Zo Ferry heb je weer een schone broek, zou je Bas verder willen aankleden, dan haal ik alvast de volgende twee.” Ik knikte ja en hielp Bas zijn onderbroek aan te doen.

Thea was heel vlot weg en kwam enkele minuten binnen met Lientje en Rickie. Terwijl ik de shirt van bas bij hem aandeed, zag ik dat ze Lientje aan het verschonen was. “Zo Basje, kan je weer terug naar binnen.” Zei ik op een zachte stem, beetje zoals ik dat Thea en Laure heb horen zeggen.

Thea keek even mij kant op “Ferry, zou je mij nog even willen helpen?” Zei ze terwijl ze Lientje in een schone attends luier op de grond zette. Met een gebaar naar de kleding van haar. “Tuurlijk.” Zei ik, terwijl Bas wegliep naar binnen.

Zo heb ik Thea geholpen met het aankleden van de kinderen die zij net verschoonde in een schone luier. Dit terwijl ik de hele tijd erin stond in alleen mijn schone luier.

Tbc
 
Laatst bewerkt:
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
B Nog niet klaar Stage in luiers S 121
Lucas18 De luier Stage L 109
Similar threads


Bovenaan