beertje_123
Nieuw lid
Hoofdstuk 1: Hulp gevraagd
Het is een zonnige ochtend in juli. Ik heb twee weken vakantie genomen van m'n werk en besluit om vandaag kleren te gaan kopen in het nabijgelegen winkelcentrum. Ik eet m'n ontbijtje rustig op en ga daarna even lekker in het zonnetje buiten zitten in de achtertuin. Als het ongeveer 11 uur is, sluit ik m'n appartementje af en fiets richting het centrum. Na een kwartiertje fietsen, zet ik mijn fiets op slot aan de rand van het winkelcentrum. Ik loop een paar winkels in en uit en pas hier en daar wat korte broeken en t-shirts.
Tijdens het passen in een winkel voel ik een lichte aandrang om te plassen opkomen. Ik bedenk me dat het niet zo handig was om zonder te plassen van huis te vertrekken, maar ik wist dat er een toiletgroep in het winkelcentrum aanwezig was. Nadat ik de kleding afgerekend heb, loop ik richting de toiletten.
Terwijl ik richting de herentoiletten loop, komt er een meisje van een jaar of 20 naar me toe. Ze benaderd me voorzichtig en gespannen en vraagt: 'Zou je mij misschien even ergens mee kunnen helpen?'. Ik kijk haar aan en zeg 'eh ... wat is er dan? Ik moet nu eerst even naar het toilet.' 'Kun je alsjeblieft even met me meekomen?' vraagt ze smekend. Ik zucht zachtjes maar besluit om op haar verzoek in te gaan. Ik volg het meisje en ze opent het toilet voor invalide mensen en babyverschoningen en loopt naar binnen. 'Waar ga je naartoe?' vraag ik. 'Kom, kom' zegt ze wuivend met haar hand in de hoop dat niemand anders haar naar binnen ziet gaan. Ik loop het toilet in en het meisje doet de deur achter me dicht en op slot. Ik kijk haar vragend aan. 'Vertel, wat is er aan de hand? Waarmee moet je ik helpen?' Het meisje wordt rood en ze kijkt me beschaamd aan. 'Ik ..., ik heb in m'n broek geplast', stamelt ze. Ik kijk naar haar broek, maar zie niets wat er op duidt dat ze in haar broek geplast heeft. 'Maar je broek is helemaal niet nat, toch?'. Het meisje knikt en doet ondertussen haar knoop en rits van haar broek los. 'Ik ..., ik draag nog een luier omdat ik dat fijn vind', zegt ze voorzichtig. 'Wil jij me misschien verschonen?'. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Draag je luiers omdat je dat prettig vind?!' Het meisje knikt en loopt dicht naar me toe. 'De verschoonspullen zitten in m'n tas', zegt ze.
Met een vertwijfeling besluit ik dan toch maar mee te werken. Ik pak het meisje onder haar oksels op en til haar op de verschoontafel. Ik pak haar benen en draai haar zo dat ze op de tafel ligt. Vervolgens loop ik naar haar tas om te kijken wat er in zit. Ik haal uit haar tas een schone luier met kinderlijke printjes, een romper met beertjes, talkpoeder en babydoekjes. Ook zit er een speen in. 'Wil je een speen in hebben?' Het meisje knikt. 'Wil je als een baby behandelt worden?' vraag ik door. Het meisje knikt weer en zegt voordat ik de speen in haar mond doe op kinderlijke wijze: 'Ik moe poepie doen'. 'Moet jij een poepie doen?' vraag ik op een kinderlijke toon om mee te spelen. Het meisje knikt en kijkt me vragend aan voor toestemming. 'Vooruit dan maar, kleine baby'tjes poepen nog in hun luiertje'. Terwijl het meisje op de verschoontafel ligt, zie ik dat ze druk uitoefent op haar billen. Na een paar kleine scheetjes, hoor en ruik ik hoe de zacht knarsende poep zich een weg baant door haar luier. 'Zo, poepie klaar?', vraag ik haar terwijl ik nog een zacht geritsel hoor van de urine die ook door haar luier loopt. Ze knikt en ik trek voorzichtig haar broek naar beneden tot aan haar enkels. Daarna leg ik haar shirt wat omhoog, zodat de luier volledig in zicht ligt.
Ik maak voorzichtig de plakkertjes van de luier open en haal de voorkant van de luier tussen haar benen door. 'Zo, zo, mijn baby'tje heeft goed d'r best gedaan. Dat is een flinke volle luier geworden', zeg ik plagend. Ik haal de vieze luier onder haar billen weg. Daarna pak ik de billendoekjes en begin haar billen schoon te maken. Het meisje heeft mooie strakke billen en ik vraag haar wat haar naam is. 'Femke' zegt ze half verstaanbaar door de speen in de mond.
Als ik haar billen schoon gemaakt heb, strooi ik wat talk poeder over haar schaamstreek en smeer het een beetje uit. Daarna pak ik de schone luier en laat haar de luier zien. 'Dat is een mooie luier, hè. Kijk, er staan allemaal diertjes op met vrolijke kleurtjes'. Femke begint een te giegelen als een klein kind. Ik vouw de luier open en leg haar billen er bovenop. Ik haal de luier tussen de benen door en doe de plakkertjes dicht. Ik check of de luier goed zit en pak daarna het rompertje. 'Zal ik je rompertje ook bij je aandoen?'. Ze knikt. Ik pak t-shirt en trek hem uit. 'Zo, doe je handjes maar omhoog, dan kan papa je rompertje bij je aandoen.' Ik doe het rompertje bij Femke aan en druk de knoopjes aan de onderkant vast in haar kruis. 'Ahw wat zie je er toch schattig uit zo!'. Femke giegelt. Ik trek snel haar broek weer omhoog en doe haar shirt aan. 'Zo jij bent weer helemaal klaar. Nu moet papa ook wel nodig naar de wc hoor.'
Ik loop naar het invalidentoilet en wil m'n broek uittrekken, maar Femke staat ineens naast me. 'Wacht', zegt Femke. 'Wil jij niet ook een luier proberen?' Ik kijk haar vertwijfeld aan. Die hele verschoning bij Femke zag er wel schattig uit en die luiers lonken ook stiekem wel een beetje. Ik schiet in de lach en zeg 'Vooruit, ik wil het wel proberen'. Femke pakt m'n handen vast en zegt dat ik op de verschoontafel moet gaan liggen. Ik ga liggen en Femke begint meteen mijn broek open te maken en trekt m'n broek handig haar beneden. Daarna trekt ze m'n shirt over m'n hoofd en trekt tot slot m'n onderbroek omlaag. 'Zo, nog even ophouden hoor', zegt Femke plagerig. Wat ik niet weet is dat Femke haar poepluier weer open gevouwen heeft. 'Billetjes omhoog' zegt Femke, terwijl ze haar poepluier onder m'n billen legt. Ik voel de warme brei aan m'n billen, terwijl Femke snel de flap tussen m'n benen haalt en de plakkers dicht doet. 'Hey, wat is dit?', vraag ik benauwd.
'Zo voel je meteen hoe het is om een poepluier te hebben', zegt Femke met een grimas op haar gezicht. 'Laat je plasje maar lekker lopen', zegt ze terwijl ze met haar de luier masseert en de poep nog extra door de luier verspreid. Stiekem vind ik het eigenlijk een best lekker gevoel, die warme poep van Femke in m'n luier.
Langzaam lukt het me om te ontspannen en m'n blaas eindelijk te legen. 'Oh ohw, is mijn kleine jongen in z'n luier aan het plassen?', vraagt Femke plagerig. Ik geniet ondertussen van het zalige gevoel van de warme urine die door de luier opgenomen wordt en zich vermengd met de bruine brei van Femke.
'Ik moet je helaas wel teleurstellen, ik heb geen schone luier meer voor je bij. En het lijkt me geen goed idee dat jij zonder luier gaat lopen, want dan krijgen we ongelukjes', zegt ze als een moederfiguur. Ze pakt een rompertje uit de tas en doet die bij me aan. Het is een blauwe romper van een lekkere zachtje stof. Ze drukt de knoopjes van de romper tussen m'n benen vast. 'Zo, dan blijft die poepluier goed op z'n plek'.
Ze raapt m'n kleren bijeen en stopt ze in haar tas. Ze doet de tas over haar schouder heen en pakt me vervolgens op als een klein kind alsof het niets is. 'Sorry lieverd, maar ik neem je mee naar huis om voor je te zorgen.' Ik kan het amper verwerken, maar laat het gebeuren. Ze doet de verschoonruimte van het slot en loopt met me naar buiten toe naar haar auto.
'Zo liefie, ik heb alles al voor je voorbereid'. Ze opent het portier van de auto en ik zie een kinderstoeltje op de achterbank staan. Ze zet me in het stoeltje neer en pakt het riempje tussen m'n benen en zet me goed vast. Ik voel hoe de luier tegen me aan wordt gedrukt en ik besef me op dat moment dat haar verschoning een toneelstukje was om mij in de luiers te krijgen. Femke gaat aan het stuur zitten en vraagt hoe ik heet. 'Tim', zeg ik. 'Oké, Tim. Vanaf nu ben ik mama voor jou en ben jij mijn baby'tje. Dat betekent dat je niet meer kunt lopen en praten en je je moet gedragen als een baby'tje. Ik zal dan goed voor je zorgen!'.
Het is een zonnige ochtend in juli. Ik heb twee weken vakantie genomen van m'n werk en besluit om vandaag kleren te gaan kopen in het nabijgelegen winkelcentrum. Ik eet m'n ontbijtje rustig op en ga daarna even lekker in het zonnetje buiten zitten in de achtertuin. Als het ongeveer 11 uur is, sluit ik m'n appartementje af en fiets richting het centrum. Na een kwartiertje fietsen, zet ik mijn fiets op slot aan de rand van het winkelcentrum. Ik loop een paar winkels in en uit en pas hier en daar wat korte broeken en t-shirts.
Tijdens het passen in een winkel voel ik een lichte aandrang om te plassen opkomen. Ik bedenk me dat het niet zo handig was om zonder te plassen van huis te vertrekken, maar ik wist dat er een toiletgroep in het winkelcentrum aanwezig was. Nadat ik de kleding afgerekend heb, loop ik richting de toiletten.
Terwijl ik richting de herentoiletten loop, komt er een meisje van een jaar of 20 naar me toe. Ze benaderd me voorzichtig en gespannen en vraagt: 'Zou je mij misschien even ergens mee kunnen helpen?'. Ik kijk haar aan en zeg 'eh ... wat is er dan? Ik moet nu eerst even naar het toilet.' 'Kun je alsjeblieft even met me meekomen?' vraagt ze smekend. Ik zucht zachtjes maar besluit om op haar verzoek in te gaan. Ik volg het meisje en ze opent het toilet voor invalide mensen en babyverschoningen en loopt naar binnen. 'Waar ga je naartoe?' vraag ik. 'Kom, kom' zegt ze wuivend met haar hand in de hoop dat niemand anders haar naar binnen ziet gaan. Ik loop het toilet in en het meisje doet de deur achter me dicht en op slot. Ik kijk haar vragend aan. 'Vertel, wat is er aan de hand? Waarmee moet je ik helpen?' Het meisje wordt rood en ze kijkt me beschaamd aan. 'Ik ..., ik heb in m'n broek geplast', stamelt ze. Ik kijk naar haar broek, maar zie niets wat er op duidt dat ze in haar broek geplast heeft. 'Maar je broek is helemaal niet nat, toch?'. Het meisje knikt en doet ondertussen haar knoop en rits van haar broek los. 'Ik ..., ik draag nog een luier omdat ik dat fijn vind', zegt ze voorzichtig. 'Wil jij me misschien verschonen?'. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Draag je luiers omdat je dat prettig vind?!' Het meisje knikt en loopt dicht naar me toe. 'De verschoonspullen zitten in m'n tas', zegt ze.
Met een vertwijfeling besluit ik dan toch maar mee te werken. Ik pak het meisje onder haar oksels op en til haar op de verschoontafel. Ik pak haar benen en draai haar zo dat ze op de tafel ligt. Vervolgens loop ik naar haar tas om te kijken wat er in zit. Ik haal uit haar tas een schone luier met kinderlijke printjes, een romper met beertjes, talkpoeder en babydoekjes. Ook zit er een speen in. 'Wil je een speen in hebben?' Het meisje knikt. 'Wil je als een baby behandelt worden?' vraag ik door. Het meisje knikt weer en zegt voordat ik de speen in haar mond doe op kinderlijke wijze: 'Ik moe poepie doen'. 'Moet jij een poepie doen?' vraag ik op een kinderlijke toon om mee te spelen. Het meisje knikt en kijkt me vragend aan voor toestemming. 'Vooruit dan maar, kleine baby'tjes poepen nog in hun luiertje'. Terwijl het meisje op de verschoontafel ligt, zie ik dat ze druk uitoefent op haar billen. Na een paar kleine scheetjes, hoor en ruik ik hoe de zacht knarsende poep zich een weg baant door haar luier. 'Zo, poepie klaar?', vraag ik haar terwijl ik nog een zacht geritsel hoor van de urine die ook door haar luier loopt. Ze knikt en ik trek voorzichtig haar broek naar beneden tot aan haar enkels. Daarna leg ik haar shirt wat omhoog, zodat de luier volledig in zicht ligt.
Ik maak voorzichtig de plakkertjes van de luier open en haal de voorkant van de luier tussen haar benen door. 'Zo, zo, mijn baby'tje heeft goed d'r best gedaan. Dat is een flinke volle luier geworden', zeg ik plagend. Ik haal de vieze luier onder haar billen weg. Daarna pak ik de billendoekjes en begin haar billen schoon te maken. Het meisje heeft mooie strakke billen en ik vraag haar wat haar naam is. 'Femke' zegt ze half verstaanbaar door de speen in de mond.
Als ik haar billen schoon gemaakt heb, strooi ik wat talk poeder over haar schaamstreek en smeer het een beetje uit. Daarna pak ik de schone luier en laat haar de luier zien. 'Dat is een mooie luier, hè. Kijk, er staan allemaal diertjes op met vrolijke kleurtjes'. Femke begint een te giegelen als een klein kind. Ik vouw de luier open en leg haar billen er bovenop. Ik haal de luier tussen de benen door en doe de plakkertjes dicht. Ik check of de luier goed zit en pak daarna het rompertje. 'Zal ik je rompertje ook bij je aandoen?'. Ze knikt. Ik pak t-shirt en trek hem uit. 'Zo, doe je handjes maar omhoog, dan kan papa je rompertje bij je aandoen.' Ik doe het rompertje bij Femke aan en druk de knoopjes aan de onderkant vast in haar kruis. 'Ahw wat zie je er toch schattig uit zo!'. Femke giegelt. Ik trek snel haar broek weer omhoog en doe haar shirt aan. 'Zo jij bent weer helemaal klaar. Nu moet papa ook wel nodig naar de wc hoor.'
Ik loop naar het invalidentoilet en wil m'n broek uittrekken, maar Femke staat ineens naast me. 'Wacht', zegt Femke. 'Wil jij niet ook een luier proberen?' Ik kijk haar vertwijfeld aan. Die hele verschoning bij Femke zag er wel schattig uit en die luiers lonken ook stiekem wel een beetje. Ik schiet in de lach en zeg 'Vooruit, ik wil het wel proberen'. Femke pakt m'n handen vast en zegt dat ik op de verschoontafel moet gaan liggen. Ik ga liggen en Femke begint meteen mijn broek open te maken en trekt m'n broek handig haar beneden. Daarna trekt ze m'n shirt over m'n hoofd en trekt tot slot m'n onderbroek omlaag. 'Zo, nog even ophouden hoor', zegt Femke plagerig. Wat ik niet weet is dat Femke haar poepluier weer open gevouwen heeft. 'Billetjes omhoog' zegt Femke, terwijl ze haar poepluier onder m'n billen legt. Ik voel de warme brei aan m'n billen, terwijl Femke snel de flap tussen m'n benen haalt en de plakkers dicht doet. 'Hey, wat is dit?', vraag ik benauwd.
'Zo voel je meteen hoe het is om een poepluier te hebben', zegt Femke met een grimas op haar gezicht. 'Laat je plasje maar lekker lopen', zegt ze terwijl ze met haar de luier masseert en de poep nog extra door de luier verspreid. Stiekem vind ik het eigenlijk een best lekker gevoel, die warme poep van Femke in m'n luier.
Langzaam lukt het me om te ontspannen en m'n blaas eindelijk te legen. 'Oh ohw, is mijn kleine jongen in z'n luier aan het plassen?', vraagt Femke plagerig. Ik geniet ondertussen van het zalige gevoel van de warme urine die door de luier opgenomen wordt en zich vermengd met de bruine brei van Femke.
'Ik moet je helaas wel teleurstellen, ik heb geen schone luier meer voor je bij. En het lijkt me geen goed idee dat jij zonder luier gaat lopen, want dan krijgen we ongelukjes', zegt ze als een moederfiguur. Ze pakt een rompertje uit de tas en doet die bij me aan. Het is een blauwe romper van een lekkere zachtje stof. Ze drukt de knoopjes van de romper tussen m'n benen vast. 'Zo, dan blijft die poepluier goed op z'n plek'.
Ze raapt m'n kleren bijeen en stopt ze in haar tas. Ze doet de tas over haar schouder heen en pakt me vervolgens op als een klein kind alsof het niets is. 'Sorry lieverd, maar ik neem je mee naar huis om voor je te zorgen.' Ik kan het amper verwerken, maar laat het gebeuren. Ze doet de verschoonruimte van het slot en loopt met me naar buiten toe naar haar auto.
'Zo liefie, ik heb alles al voor je voorbereid'. Ze opent het portier van de auto en ik zie een kinderstoeltje op de achterbank staan. Ze zet me in het stoeltje neer en pakt het riempje tussen m'n benen en zet me goed vast. Ik voel hoe de luier tegen me aan wordt gedrukt en ik besef me op dat moment dat haar verschoning een toneelstukje was om mij in de luiers te krijgen. Femke gaat aan het stuur zitten en vraagt hoe ik heet. 'Tim', zeg ik. 'Oké, Tim. Vanaf nu ben ik mama voor jou en ben jij mijn baby'tje. Dat betekent dat je niet meer kunt lopen en praten en je je moet gedragen als een baby'tje. Ik zal dan goed voor je zorgen!'.