Inge zat samen met haar vader en moeder te ontbijten. Een lekker en gezellig begin van de zondag.
Ze schrok toen ze de bel hoorde. Er stond iemand voor het hek.
Haar moeder liep naar de gang. Hier kon ze op het scherm zien wie er voor het hek stond.
Ze hoorde haar moeder via de intercom praten.
“Kom maar verder” en ze deed het hek open.
Inge stond nu op en ging snel naar boven. Zij had alleen maar een romper over haar luier aan. Zo wilde ze niet gezien worden.
Nieuwsgierig bleef ze nog even boven aan de trap staan om te horen wie het was.
De voordeur ging open. Even later hoorde ze een bekende stem. Dat was Eva!
Ze liep nu snel de trap af om haar te begroeten. Net toen ze beneden was stapte er iemand naar binnen. Ze schrok. Deze vrouw kende ze helemaal niet. Ze realiseerde zich wat ze aan had en kreeg een rood hoofd van schaamte.
Eventjes bleef het stil. Ze keken elkaar alleen maar aan.
“ Hallo Inge, ik ben de moeder van Eva”
Onzeker liep Inge naar haar toe en gaf haar verlegen een hand. Nu zag ze ook Eva staan. Ze liep snel naar haar toe en omhelsde haar.
De moeders stelden zich ook aan elkaar voor.
“Gaan jullie maar naar boven, dan kunnen wij even rustig praten.”
Even later zaten ze op de kamer van Inge. Blij dat ze weer samen waren, maar wat had dit te betekenen?
Er klopte iemand op de deur. Het was de vader van Inge. Ook hij wilde de moeders even rustig samen laten praten. Hij kwam de meiden nog even vertellen waarom Eva en haar moeder hier waren.
Toen ze gisteren van Inge hoorden dat Eva’s moeder haar luiers had ontdekt, hadden ze medelijden met Eva. Zij hadden het op hun geweten dat Eva met een luier om naar huis was gegaan. Haar moeder wilde graag iets doen om het te verzachten.
’s Avonds had ze opgebeld. Ze wist dat Eva’s moeder nu heel veel vragen had. Ze had haar uitgenodigd om langs te komen. Zij wist eerst ook niet wat ze met Inge aan moest. Nu kon zij wel haar ervaring delen en zelfs wat dingen laten zien. Gelukkig was Eva’s moeder blij dat ze nu bij iemand terecht kon met al haar vragen en ze hadden deze ochtend afgesproken.
De moeders hadden beneden bijna een uur lang zitten kletsen. Nu gingen ze naar boven, naar de kamer aan het eind van de gang.
Eva’s moeder keek haar ogen uit toen de deur open ging. Dit was toch niet te geloven!
Inge’s moeder liet haar eerst de rompers en vervolgens alle verschillende soorten luiers zien en gaf hier informatie over.
Eva’s moeder luisterde aandachtig, terwijl ze de luiers in haar handen hield en er aan voelde. zij was op zoek naar een luier die onopvallend onder kleding kon worden gedragen. Niet zo’n hele dunne natuurlijk, want dan moest er veel te veel verschoond worden. Ook moest het niet zo erg kraken als wat Eva nu aan had. Welke zou het meest geschikt zijn? Er lagen hier zo veel verschillende.
Inge’s moeder wist hier wel wat op. Ze liep naar de kamer van Inge en pakte een jurkje uit haar kast. Vervolgens vroeg ze of Inge en Eva even mee wilde komen.
Ze keken elkaar even vragend aan en liepen toen maar achter haar aan.
In de kamer aangekomen werd meteen Inge’s romper uitgetrokken. Zij kon duidelijk wel een schone luier gebruiken. Ze voelde zich wel wat ongemakkelijk, zo met publiek.
Ze moest op de commode klimmen en werd lekker verschoond door haar moeder. Zij kreeg een hele witte, niet al te dikke luier om.
Wat verlegen sprong ze weer van de commode af. Ze kreeg nu geen romper aan, maar het jurkje wat haar moeder had meegenomen.
Nu werd Eva’s jurkje omhoog gehouden door Inge’s moeder. Haar luier was ook zichtbaar niet meer droog. Het was haar beurt om op de commode te klimmen.
Ze keek nog even naar haar moeder. Wat vond zij hier van?
Erg ongemakkelijk was het wel voor haar, maar al snel kwam ze tot rust. Inge’s moeder deed dit zo fijn!
Voor haar een wit met blauwe luier, met afbeeldingen van beestjes er op.
Eenmaal van de commode af liep haar moeder naar haar toe. Ze tilde haar jurkje iets op en begon aan de luier te voelen. Vervolgens deed ze het zelfde bij Inge. Ze moesten ook nog even een rondje door de kamer lopen.
De meiden mochten weer weg. De moeders bleven nog even overleggen.
Het was tijd voor de lunch. Gezellig met z’n allen aan tafel. Inge en Eva kregen allebei een grote kom thee en ook nog eens een heel groot glas limonade. Ze keken hier met grote ogen naar.
“Opdrinken, anders duurt het veel te lang voor we de andere luiers kunnen proberen….”
Iedereen begon meteen te lachen.
Tijdens het eten werd er besproken hoeveel pech, of juist hoeveel geluk, Eva had gehad de laatste dagen.
Inge’s moeder werkte normaal alleen twee ochtenden per week. Door een zieke collega had ze toevallig net twee hele dagen gewerkt. Normaal gesproken had ze Eva helemaal niet gezien.
Als ze de dag er na eerder was thuis gekomen, was Eva nooit blijven logeren en zou ze niet meer met Inge durven praten uit angst dat haar moeder het verteld had.
Wat als Eva het werkstuk met een van de andere vijfentwintig klasgenoten had moeten maken.
En natuurlijk als haar moeder pas maandag was thuis gekomen.
Het kan soms raar lopen. In dit geval leverde dat wel een hele mooie vriendschap op.
Na de lunch kregen ze een rondleiding door het huis. Daarna gingen ze naar buiten. Het was lekker zonnig weer, dus een jas was niet nodig.
Eva moest wel al heel nodig plassen. Ze stonden te kijken in de tuin op de plek waar ze plannen hadden om een zwembad te maken. Ze dacht dat ze nu wel onopvallend kon plassen.
Echt onopvallend was het blijkbaar niet. Haar moeder had het meteen door. Zij tilde haar jurkje omhoog. Allemaal stonden ze nu te kijken hoe haar luier gevuld werd. Ze kon ook niet meer stoppen met plassen, het bleef maar komen. Ze had ook zo veel gedronken.
Eva schaamde zich diep. Ze voelde hoe al die ogen haar aan staarde. Verlegen keek ze naar de grond.
Inge had medelijden met haar. Zij moest ook heel nodig plassen. Ze liep naar Eva toe en legde een hand op haar schouder om te troosten. Nu verscheen er een grote glimlach op haar gezicht. Met haar andere hand deed ze haar jurkje omhoog. zij stond ook te plassen!
De moeders begonnen nu met het controleren van de luiers. Ze hadden niet gelekt, dat was alvast belangrijk. Er werd nog even wat gevoeld en vergeleken.
Voor Eva kon het niet snel genoeg klaar zijn. Ze vond het erg ongemakkelijk om zo buiten te staan met haar jurkje omhoog en steeds betast te worden.
Inge dacht dat ze nu wel verschoond zouden worden. Dat viel dus even vies tegen. Eva’s moeder wilde weten of de luiers nog een plas konden hebben.
Ze gingen buiten op het terras zitten. Drie personen namen een bakje koffie. voor twee anderen een groot glas limonade.
Eigenlijk wilden de meiden weer naar Inge’s kamer, maar ze moesten buiten blijven. De kans dat een luier ging lekken bij nog een keer plassen was te groot. Buiten kon dit minder kwaad.
Bovendien moesten ze het melden wanneer ze gingen plassen.
Een half uur later stond Inge op. Ze ging voor de tafel staan en tilde haar jurkje omhoog. je zag haar ontspannen. De luier werd zwaarder en zwaarder, maar lekte niet.
Na controle van Eva’s moeder ging ze weer voorzichtig zitten. De luier voelde nu erg nat en oncomfortabel, maar ze moest nog wachten op een verschoning. Ze moest wachten op Eva.
Eva moest niet al te lang daar na ook plassen. Alleen wilde ze liever niet voor publiek in haar luier plassen. Ze kon Inge toch niet nog langer zo laten zitten. Een beetje aarzelend stond ze op. Ze trok haar jurkje net ver genoeg omhoog om haar luier te laten zien. Iedereen keek naar haar. Ze voelde zich helemaal niet op haar gemak. Ze wilde plassen, maar het lukte niet. Haar hoofd werd roder en roder. Ze deed haar ogen dicht. Pas toen Inge haar hand vast pakte, zag iedereen dat ze stond te plassen.
Ook Eva’s luier werd gecheckt. Ook hier geen lekkage. Tijd voor een verschoning.
Normaal lopen ging haast niet meer. Haar luier voelde nat, vies, zwaar en veel dikker.
Eva was als eerste aan de beurt. Ze klom op de commode en deed haar jurkje omhoog.
Nu was het Eva’s moeder die haar ging verschonen. Ze had blijkbaar goed opgelet hoe Inge’s moeder het deed. Bij haar voelde het nu net zo fijn.
Even laten stond ze weer schoon en fris naast de commode en liet haar jurkje weer zakken over een knal roze luier.
Inge was al op de commode geklommen. Ze wilde zeker heel graag van deze natte luier af. Ze keek wel vreemd op toen Eva’s moeder haar ging verschonen. Dat is toch wel even anders dan je eigen moeder. Wat ongemakkelijk liet ze het maar gebeuren. Gelukkig deed zij het net zo lekker zacht en fijn als haar eigen moeder.
Voor haar een witte luier met allemaal gekleurde voetjes er op.
Ook Inge was weer klaar. Eva’s moeder liep nu naar de kast met luiers. Ze pakte er eentje uit. Dezelfde wit met blauwe die Eva hier voor nog aan had. Ze vroeg aan Inge’s moeder of zij ook dacht, dat dit een goede luier zou zijn om morgen aan te doen bij Eva.
Eva trok helemaal wit weg.
Moest ze morgen een luier om naar school?
En ze had morgen nog gym ook….
De paniek was duidelijk te zien in haar ogen.