Nog niet klaar Eva (B)

[Dlr]

Nog een half uur later steeg eindelijk het vliegtuig op. Langer had het ook niet moeten duren, want Eva kreeg steeds meer het gevoel, dat iedereen die langs liep haar luier kon zien. Nu bleef iedereen tenminste zitten.
Hun moeders zaten op de stoelen voor ze. Zij waren druk in gesprek en hadden niet in de gaten wat er allemaal achter hen gebeurde.
Het was geen groot vliegtuig. Inge zat bij het raam. Naast haar zat Eva aan het gangpad. Aan de andere kant van het gangpad zat een jongen van hun leeftijd naast waarschijnlijk zijn moeder.
Op de grond was hij nog druk in de weer met zijn telefoon. Nu had hij zeker geen verbinding meer en had hij hem weggestopt.
Nu zat hij wat om zich heen te kijken.
Zat hij nou naar haar jurkje te kijken? Eva kreeg steeds meer het gevoel dat hij haar luier kon zien. Hij bleef maar kijken.
Inge tikte haar aan. Ze fluisterde wat in haar oor.
Nu begreep Eva waarom hij steeds zat te kijken. Hij keek naar Inge. Inge zat hem uit te dagen. Elke keer als hij keek schoof ze per ongeluk haar jurkje een klein stukje verder over haar benen.
Inmiddels kon hij toch wel al wat wits gezien hebben. Ze deed het net niet ver genoeg om het goed te kunnen zien.
Nu voelde Eva dat Inge aan haar jurkje zat. Ongemakkelijk zat ze om zich heen te kijken of niemand anders het in de gaten had. Voor de zekerheid draaide ze haar benen nog wat verder naar Inge toe. Inge pakte haar hand en lag deze op haar bovenbeen. Haar jurkje nog iets verder omhoog. Heel langzaam ging het steeds een heel klein stukje verder. Tot er net een klein stukje roze te zien was.
Opeens trokken ze allebei hun jurkje weer goed en keken nu naar de jongen. Hij schrok en keek meteen de andere kant op. De meiden hadden nu wel lol, want de jongen zijn broek stond bol alsof er een hele dikke luier onder zat, maar ze wisten wel beter.
De rest van de reis durfde hij niet meer hun kant op te kijken.

Na de landing wilde Eva het liefst meteen als allereerste het vliegtuig uit rennen. Ze moest inmiddels zo nodig plassen, maar ze wist dat ze beter kon wachten met opstaan tot zo’n beetje iedereen was uitgestapt. Ze wilde niet het risico lopen dat het halve vliegtuig haar luier kon zien als ze op stond. Dit jurkje was echt veel te kort.
Een paar minuten later kon ze eindelijk opstaan. Haar moeder had haar tas al voor haar gepakt.
Ze ging het echt niet meer tot thuis halen zonder te plassen, maar met een beetje geluk wel tot bij de auto. Dan zou ze ook pas thuis verschoond worden en niet hier op het vliegveld. Ze moest er echt niet aan denken dat er weer iemand binnen zou komen lopen tijdens het verschonen.

Gelukkig hadden ze alleen handbagage. Ze hoefden niet te wachten op een koffer.
Meteen door naar de paspoort controle. Geen lange rij hier, dat was snel klaar.
Helaas stond er wel een rij voor de uitgang. Hier werden nog tassen gecontroleerd.
Hadden ze nou net de pech dat hier hun tas nog open moest?
Inge werd toch een beetje nerveus bij die gedachte. Eva kon bijna niet nog nerveuzer worden. Zij stond haar benen tegen elkaar te drukken en te draaien. De druk op haar blaas was inmiddels zo groot dat ze het bijna niet meer kon houden, maar ze wilde er niet aan geloven.
Haar moeder had het ook in de gaten. Waarom stond ze nou als een klein kind moeilijk te doen om haar plas op te houden? Ze had toch een luier om!
Wat geïrriteerd zei ze tegen haar dochter, dat als ze zo nerveus bleef doen, ze zeker weten hun tassen moesten uitpakken.

Nu waren ze bijna aan de beurt. Er kwamen mensen uit de ruimte naast de uitgang. Hun bagage was zojuist gecontroleerd. Hopelijk zouden zij niet als volgende naar binnen moeten. Het koste Eva nu heel veel moeite om rustig te blijven. Nog even volhouden.

Dit kon niet waar zijn!
Na de mensen kwam iemand van de beveiliging uit de ruimte.
Het was dezelfde beveiliger, die hun tassen had gecontroleerd op de heenweg. Ze zag al dat hij haar ook meteen herkende.
Eva en Inge kregen allebei meteen een rood hoofd. Zij waren nu aan de beurt.

 

[Tessa baby]

Wat een geweldig mooi verhaal ik zeg ga zo door! !1

 

[Dlr]

Zijn dienst zat er al bijna op. Nog een uurtje werken en dan mocht hij weer naar huis. Hij deed dit werk pas sinds een paar weken. Het was verantwoordelijk werk, voorkomen dat er gevaarlijke voorwerpen in een vliegtuig kunnen komen, maar ook heel leuk werk. Hij ontmoette zo de hele dag heel veel mensen, waarvan de meeste ook nog eens in een vrolijke vakantiestemming waren.
Door zijn training had hij ook al precies in de gaten welke mensen er extra goed gecontroleerd moesten worden. Nerveus en te onopvallend, die moest je goed in de gaten houden!
Mensen nemen de gekste dingen mee in hun bagage en niet alleen gevaarlijke dingen.

Vandaag had hij dienst bij aankomst. Dit had veel minder met veiligheid te maken. Dit was meer controle op smokkelwaren. vandaag zou hier extra op gecontroleerd worden. Minder spannend, maar met leuke collega’s had hij het ook prima naar zijn zin. Steekproefsgewijs nam hij mensen mee een aparte kamer in om hun bagage te controleren. Tot nu toe was hij nog geen gekke dingen tegen gekomen.

Ook de mensen die nu weer de kamer uit liepen hadden niks illegaals in hun bagage. Tijd voor de volgende controle.
Voor aan de rij zag hij een paar bekenden staan. Een paar dagen geleden had hij hun bagage nog gecontroleerd. Deze twee hele knappe meiden zou hij echt nooit meer vergeten.
Bij zulke jonge dames had hij niet verwacht om luiers in hun bagage te vinden. Zeker niet roze met prinsesjes er op! Hij had zijn lachen niet in kunnen houden. Ze waren allebei weggelopen met een rood hoofd van schaamte.
Hij had toen echt wel goed gekeken, maar hij dacht niet dat ze een luier aan hadden onder hun jurkje.
Achteraf had hij wel spijt dat hij ze had uitgelachen. Niet echt professioneel. Bovendien was het misschien wel vreselijk voor deze meiden dat ze bedplassers waren en met veel tegenzin elke nacht een luier om moesten. Dan wilde je niet ook nog eens worden uitgelachen!

Nu stonden ze hier voor hem. Hij zou ze even meenemen de kamer in en dan kon hij zijn excuses aanbieden. De bagage zou hij niet controleren, al stond die ene meid met dat zwarte jurkje wel erg nerveus te doen. Dit kwam misschien ook wel, omdat ze hem ook meteen herkenden.
Die vrouw achter haar was zeker haar moeder, ze leken echt op elkaar. Zo te zien was zij niet zo blij met haar dochters nerveuze gedrag. Haar gezicht was nou niet bepaald vrolijk.
Die met dat blauwe jurkje was een stuk rustiger. Wel hadden ze nu allebei een rood hoofd van schaamte.

In de kamer deed hij de deur dicht. Hij begon te vertellen, dat hun bagage niet gecontroleerd werd, maar dat hij ze voor een andere reden wilde spreken. Ze keken hem allemaal verbaasd aan. Die met dat zwarte jurkje leek er nog nerveuzer door te worden.
Keurig vertelde hij dat hij het niet netjes vond, dat hij ze een paar dagen geleden had uitgelachen.
Hierbij zijn oprechte excuses.

De reactie was wel anders dan verwacht.
De net nog niet al te vrolijke moeder had hem bedankt, maar excuses waren nergens voor nodig. Deze meiden wilden dit zelf en dat was maar goed ook!
Op dat moment ging ze achter haar dochter staan en drukte aan beide kanten haar wijsvingers in haar zij. Het meisje in het zwarte jurkje schrok. Ze kromp helemaal in elkaar.
Zo hard deed haar moeder het nou toch ook weer niet…..
Hij zag de angst in haar ogen. Meteen keek ze weg naar de grond.
Maar wat was dat nou? Stond ze nou in haar broek te plassen? Had ze dan toch een luier om?
Hij had het niet kunnen ontdekken toen ze net naar binnen liepen. Het kon niet anders. Onder haar jurkje moest ze wel een luier om hebben.

Opeens keek ze bijna in paniek naar haar benen. Hij snapte meteen waarom. Hij zag wat druppels langs haar benen naar beneden lopen. Haar luier lekte!
Haar moeder zag het ook. Ze trok meteen haar jurkje een stukje omhoog, zodat deze niet nat zou worden. Dit betekende wel dat ze nu voor hem stond met haar luier volledig in het zicht.
Ze had zo’n roze luier met prinsesjes er op aan. Deze werd duidelijk voller en voller.
Het zag er wel heel apart uit, zo’n leuke meid die in haar luier stond te plassen.
Dat was nog eens een flinke plas. Het duurde even voor ze klaar was.
Gelukkig viel de lekkage mee. Het bleef bij een paar druppels.
Hij had wel medelijden met haar. Het was duidelijk te zien dat ze zich dood schaamde en zich vies voelde. de tranen stonden in haar ogen.
Het liefst was hij naar haar toe gelopen om haar te troosten.

Gelukkig kwam haar vriendin haar al troosten. Al stond ze daar wel met een ondeugende blik in haar ogen.
Stond zij nou ook te plassen?
Dit moest toch niet gekker worden!
De rest had het ook in de gaten. Haar moeder tilde haar jurkje een stukje op, om het te controleren. Hij had nu uitzicht op een witte luier, waar een gele vlek groter en groter werd.

Die twee moeders vonden het zeker niet erg wat er zojuist gebeurde. Ze stonden er nu bij met een glimlach op hun gezicht. En dan ook nog zeggen: "Moeten we jullie eerst maar even verschonen zeker!"

Hij stond met open mond te kijken wat hier gebeurde.
Langzaam kwam hij weer een beetje bij. Nog wat perplex bood hij aan dat ze deze kamer wel mochten gebruiken om te verschonen.
Meteen werd er een tas open gemaakt en kwamen er twee witte luiers te voorschijn en een geel pakje met doekjes.
Het meisje met de roze luier moest als eerste op de tafel.
Eigenlijk wilde hij ze alleen achter laten in de kamer, maar nog voor hij bij de deur was hoorde hij de plakstrips al los gaan. Nu kon hij de deur niet meer openen. Iedereen buiten in de rij zou haar dan zo op tafel zien liggen. Hij bleef maar voor de deur staan. Hij voelde zich wel heel erg ongemakkelijk. Al zou dat meisje daar op de tafel zich nog een stuk ongemakkelijker voelen!

Hij kon alleen haar hoofd en schouders zien. Haar moeder stond er voor. Wel zag hij de overvolle luier aan het voeten einde liggen. Ze werd nu schoongemaakt met de doekjes en de nieuwe luier werd onder haar geschoven en dichtgeplakt.
Haar moeder was nu klaar en stapte aan de kant. Voorzichtig stapte ze van de tafel af. Ze probeerde zo snel mogelijk haar jurkje over haar luier heen te trekken, maar hij had al lang gezien dat er met gekleurde letters BABY op stond. Zag er erg lief uit.

De volgende ging nu op de tafel. Ook zij stapte er even later met zo’n zelfde schone luier weer af.
De jurkjes werden nog even glad getrokken en gecontroleerd. De natte luiers gingen in een plastic tas. Als je goed keek, kon je zien dat er iets roze in zat.

Eerst moesten de meiden nog even bedankt zeggen en toen liepen ze de deur uit.
Nu wist hij dat ze een luier om hadden, maar je moest nog steeds goed kijken om het te kunnen zien. Al waren deze luiers wel dikker dan wat ze eerst aan hadden. Hun figuur kon de iets dikkere kont wel hebben.
Wat hem wel opviel was het geluid bij elke stap. Het geluid van krakend plastic. Heel subtiel, maar hij zag dat de meiden dit ook door hadden en extra voorzichtig probeerden te lopen.
En dan was er nog de overduidelijke geur van Zwitsal toen ze langs liepen.
Zo moesten ze lang een hele rij mensen lopen naar de uitgang.
Zouden zij iets in de gaten hebben? Waarschijnlijk niet.

Hij keek ze nog even na. Hij had vooral nog steeds medelijden met het meisje in het zwarte jurkje. Ze liep toch wat ongemakkelijk. Haar hoofd naar beneden gericht en met haar tas in haar ene hand en een plastic zak met de natte luiers in haar andere hand. De vuilnisbak stond wel tweehonderd meter verderop.

Wat een dag! Dit zouden mensen met een kantoorbaan dus nooit meemaken!

 

[Paddy]

patrijzen

Ik reageer niet elke keer, maar lees nog met veel plezier mee dance !1

 

[Dlr]

Waarom wilde haar moeder haar zo vernederen?
De afgelopen tien minuten waren echt een hel geweest.
Ze zou nooit meer een luier dragen in het openbaar! Alleen nog maar thuis.
Ze wist zeker dat vandaag iedereen haar luier kon zien onder dat te korte jurkje. Dat was nu nog veel erger geworden met deze nieuwe luier. Deze was veel dikker. Iedereen zou nu weten wat ze onder haar jurkje droeg. Die dikke kont zou veel te veel opvallen.
En iedereen zou zeker naar haar kont kijken, want daar kwam immers bij elke stap het geluid van keihard krakend plastic vandaan.
Het stukje lopen van deze kamer naar de auto, zou zeker geen pretje worden. Ook al was het helemaal niet ver. Er liepen hier zo veel mensen in de rondte!

Nu moest ze ook nog dankjewel tegen die beveiliger zeggen. Zo te zien had hij wel genoten van de afgelopen minuten.
Ach, eigenlijk kon hij er ook helemaal niks aan doen.
Het was heel netjes van hem om zijn excuses aan te bieden, vooral omdat hun moeders er nu ook bij stonden. En als ze niet meteen verschoond waren, had ze nu met een hele zware en lekkende luier de deur uit moeten lopen. Dat had nog veel meer opgevallen.
Dus dankjewel was wel op zijn plaats.

De deur ging open. Haar moeder en Inge’s moeder gingen voorop. Eva en Inge liepen er achteraan.
Er stond nog steeds een flinke rij. Ze durfde niet te kijken. Met haar hoofd een beetje naar beneden probeerde ze zo snel mogelijk weg te lopen. Dat viel nog niet mee. Door die dikke luier met dat gekraak liep ze toch niet zo soepel.

Dan was er nog dat andere probleem. Waarom stond er hier nergens een vuilnisbak?
Ze moest die plastic tas kwijt. Straks scheurde het plastic en vielen de natte luiers op de grond. Ga dat maar eens uitleggen aan iedereen!

Bij de uitgang stond gelukkig een vuilnisbak. Die tas was ze nu tenminste kwijt.
Er liepen hier ook bijna geen mensen meer. De paniek werd een beetje minder.
Nog maar een klein stukje en dan waren ze al bij de auto.

Inmiddels liepen de moeders al een stukje vooruit. Zij waren alvast de weg over gestoken.
Net voor Inge en Eva kwam er een auto aan rijden. Het stoplicht voor voetgangers ging op rood. Ze moesten even wachten. Het was geen snel stoplicht.

Eva hoorde een karretje naast haar aankomen en keek op. Dat was die jongen die naast haar had gezeten in het vliegtuig. Hij stond in ieder geval niet naar haar dikke luierkont te kijken!
Een beetje verlegen keken ze elkaar aan.

“Sorry dat we je net een beetje zaten te plagen in het vliegtuig.”

Hij keek verrast, dat Eva dit tegen hem zei.

“Was helemaal niet erg, dit was de leukste vliegreis die ik ooit heb gemaakt.”

Daar werden Eva en Inge weer door verrast.
Inge vond dat ze er dan nog wel een schepje bovenop kon doen, om zijn dag helemaal goed te maken. Ze gaf hem een klap op zijn kont en een knipoog.
Dat had ze misschien beter niet kunnen doen.
Een paar tellen later gaf hij haar ook een tik op haar kont. Alleen klonk er hier een heel ander geluid. Hij schrok heftig van de doffe plof.

Op dat moment ging het stoplicht op groen. De meiden liepen nu heel snel richting de auto.
Hij bleef nog even een beetje versuft staan.

Hun moeders zaten al in de auto. De tassen achterin en ze reden meteen weg.
Ze zwaaiden nog even toen ze langs een inmiddels grijnzende jongen reden.

 

[diapeetje]

super leuk verhaal die nog vele kanten op kan. doe zo voort zou ik zeggen!!!

Diapeetje

 

[Dlr]

Bijna was ze thuis. Alleen nog ongezien naar binnen lopen, dan was ze weer veilig.

“Zit je nou te huilen?”
“Wat is er?”

Inge trok Eva stevig tegen haar aan. Ze kon zo te zien wel een knuffel gebruiken.
Eva veegde haar tranen weg. Het was haar allemaal te veel geworden.
De hele dag had ze meer en meer spanning opgebouwd. Het idee dat mensen haar luier konden ontdekken, maakte haar helemaal gek.
Ze kon niet begrijpen waarom ze zo’n kort jurkje aan moest. Haar moeder wilde gewoon dat iedereen het kon zien…..

Ze konden voor de deur parkeren. Inge en haar moeder kwamen ook nog even mee naar binnen.
In de gang kreeg Eva een dikke knuffel van haar moeder. Daarna moest ze mee lopen naar boven. Ze gingen allemaal naar haar ouders slaapkamer. Daar zat op de kastenwand een hele grote spiegel.

Eva moest voor de spiegel gaan staan. Ze bekeek zich zelf aandachtig in de spiegel.
Alleen als je echt heel goed keek zag je net de verdikking van de luier.
Omdat dit jurkje niet strak zat, was het eigenlijk niet te zien.
Ze lieten haar nu voorover bukken. Dit viel ook al reuze mee. Ze moest echt ver bukken voor ze iets wits kon zien in de spiegel.
Met haar armen omhoog kwam het jurkje wel een stuk omhoog, maar ook niet ver genoeg.

Eva werd weer een beetje rustiger. Haar onzekerheid had haar gek gemaakt, maar nu wist ze dat haar luier vandaag de hele dag goed verborgen was.
Geen tranen meer, maar ze moesten het nog wel een keer hebben over die gemene streek bij de beveiliger!

Beneden namen ze allemaal wat te drinken. Er werd nog even wat gepraat over het afgelopen weekend.
Inge’s moeder trok Eva bij haar op schoot op de bank. Haar beurt voor een knuffel.
Zij vertelde haar nu hoe blij ze was met Eva. Eva had zo’n geweldig effect op Inge. Door hun vriendschap was zij geen bang, verlegen meisje meer. Ze leefde helemaal op, maar dat moest natuurlijk niet ten koste gaan van Eva!
Voor Eva was er de afgelopen twee weken zo veel gebeurd. Ze was meteen in het diepe gegooid. Ze moest nu maar een beetje rustiger aan doen om een beetje te kunnen wennen.

Het drinken was op en de lucht was weer geklaard. Inge en haar moeder gingen naar huis.
Eva moest naar boven om haar huiswerk te gaan doen. Haar moeder liep mee naar haar kamer. Eva moest haar jurkje uit trekken, dan kon deze meteen in de wasmachine.
Ze kreeg alleen een t shirt aan. Meer was niet nodig, want het was erg warm in huis.

Ze was nu alleen in haar kamer. Toch wel lekker even niemand om je heen.
In alle rust kon ze nu een keer haar plas laten lopen. Dat voelde nu een keer echt goed!
Tijd om aan haar huiswerk te beginnen.
Een uur later was ze nog steeds bezig. Ze lag op haar buik op bed wiskunde te maken.
Er stond iemand in de deuropening naar haar te kijken, maar ze had het niet in de gaten.

“Krijg ik geen knuffel meer van mijn lieve, kleine meisje?”

Eva keek verrast op. Haar vader was eindelijk weer thuis!
Ze realiseerde zich hoe ze er bij lag. Dat moest hij al gezien hebben. Of wist hij het al langer?
Verlegen keek ze nu heel voorzichtig haar vader aan. Ze schaamde zich voor haar natte luier. Zou hij er geen problemen mee hebben?
Hij had een glimlach op zijn gezicht.
Ze stond op en liep naar hem toe. Deze knuffel voelde geweldig.
Haar vader ging op haar bed zitten. Eva wilde naast hem gaan zitten, maar ze werd bij hem op schoot getrokken. Hij hield haar stevig vast. Het voelde goed.
Een paar minuten bleven ze zo zitten, zonder iets te zeggen. Ze wist niet zo goed hoe ze moest beginnen.
Gelukkig begon haar vader. Haar moeder had hem al op de hoogte gehouden. Eerst vond hij het heel vreemd en wist hij niet zo goed wat hij hier van moest denken. Na er wat langer over nagedacht te hebben kwam hij tot de conclusie, dat als dit Eva gelukkig maakte, hij het geen probleem vond. Zolang ze maar goed op zou passen. Hij was wel een beetje bang voor de gevolgen als mensen er achter zouden komen. Hij moest er niet aan denken dat iedereen haar hier mee zou gaan pesten.
Eva kon haar geluk niet op. Haar vader was de allerbeste!
Nog even bleven ze zo zitten, maar toen werd het toch tijd om verder te gaan met haar huiswerk. Haar vader liet haar los en ze stond op. Ook haar vader stond nu op. Hij liep nu langs zijn dochter.
Hij kon het toch niet laten haar een tikje op haar luierkont te geven…

 

[Meno]

http://www.ab-dl-tb-club.nl/Smileys/default/duim.gif Ik kijk uit naar het vervolg

 

[friendly]

Voor het eerst sinds een poosje weer bijgelezen.
Blijft een superverhaal!
Leuk hoe je steeds van perspectief wisselt.
En wat betreft je poll: ik hou van achtergrondverhalen, dus van mij mogen er wat dat betreft nog veel meer details in.

 

[Dips N' Bricks]

Tof verhaal !1 lees het met veel plezier

Keep up the good work!!!

 

[luierdikkie]

mooi verhaal !1 !1

 

[pull on]

Echt een enorm goed verhaal! Ik was er zo doorheen.

 

[Dlr]

Hij hoorde zijn vrouw aan de telefoon. Dat was de moeder van Inge aan de lijn.
Eva was net op de fiets gestapt. Over tien minuten zou ze thuis zijn.
Gelukkig hadden ze alles op tijd klaar. Zou ze er blij mee zijn?
Een beter cadeau was toch echt onmogelijk!

Na de week werken in Canada had hij lekker een weekje vrij gehad, maar hij had echt niet stil gezeten.

Hij voelde zich wel een beetje schuldig, dat hij had gelogen tegen Eva.
Zondag avond had hij nog even met haar zitten praten. Hij had haar verteld dat hij het echt heel vervelend vond, dat hij het weekendje weg had moeten afbreken voor zijn werk.
Hij wilde het graag goed maken met haar moeder door nog een paar dagen samen weg te gaan.
Hoe eerder hoe beter. Eva kon dan wel bij Inge logeren.

Hij had al wat leuks gevonden, maar daar moest hij het eerst even met Eva over hebben.
Met deze trip zouden ze donderdag ochtend vertrekken en pas zaterdag ochtend terug komen.
Dat was nou net het probleem. Zaterdag werd Eva zeventien. Vond zij het erg dat ze op haar verjaardag niet de hele dag thuis zou zijn?

Hij zag wel aan haar gezicht, dat ze het eigenlijk niet zo leuk vond, maar ze vond het wel een super goed idee om het weer goed te maken met haar moeder. Ze gaf hem groen licht.

Dinsdag toen eva naar school was, waren ze gaan shoppen. Ze hadden elke winkel van de woonboulevard gezien. Niks voor hem, maar het was niet voor niets geweest. Ze waren helemaal geslaagd en alles was ook op tijd leverbaar.
Woensdag had hij spullen gehaald bij de bouwmarkt en vast een paar dingen voorbereid.

Het viel nog niet mee om hier over niks tegen zijn dochter te zeggen. Als ze ’s avonds lekker op de bank tegen hem aan kwam zitten wilde hij het zo graag vertellen!

Dat was toch al mooi geweest de afgelopen week. Ze zou van haar moeder pas ’s avonds een luier om krijgen. Dan moest wel al haar huiswerk af zijn en moest ze al gedoucht hebben.
Normaal ging ze altijd pas heel laat onder de douche. Deze week ging ze meteen na het eten!
Daarna kwam ze dan nog een poosje beneden bij hem op de bank zitten. Een dikke bult duidelijk zichtbaar onder haar pyjama.

Donderdag was het echte werk begonnen. Ze hadden nog wel even afscheid genomen, want ze zouden hun dochter pas zaterdag weer zien. Toen Eva naar school ging, hadden ze al haar spullen en meubels uit haar kamer gehaald. De rest van de dag waren ze druk bezig geweest om heel haar kamer een nieuw kleurtje te geven. Dat was nog best laat geworden.

Vrijdag ochtend was het weer vroeg op. De verf was gelukkig goed droog.
De meubels werden keurig op het afgesproken tijdstip afgeleverd. Gelukkig hadden ze ook nog meegeholpen om alles naar boven te sjouwen, anders hadden ze helemaal tijd te kort gekomen.
De rest van de dag was hij bezig om alles in elkaar te zetten. Hij had ook nog een paar dingen speciaal aangepast, daar ging nog de meeste tijd in zitten. Zijn vrouw had ondertussen het bed opgemaakt en de kast ingeruimd. Het was heel laat geworden, maar het resultaat mocht er zijn.


Daar kwam zijn jarige meisje aan. Ze werd eerst gefeliciteerd door haar moeder, daarna was hij aan de beurt.
Ze trok haar jas uit en hing hem aan de kapstok. Eigenlijk wilde ze op de bank gaan zitten, maar hij kon niet meer wachten. Hij wilde weten wat ze van haar kamer vond. Daarom zei hij dat haar cadeau boven op haar kamer stond.

Ze liepen nu met zijn drieën naar boven. Eva maakte de deur van haar kamer open. Ze werd helemaal enthousiast toen ze haar nieuwe bed zag. Dat kon ook bijna niet anders. Dit bed was twee keer zo breed als haar oude bed. Bovendien viel het wel heel erg op door het fel roze dekbed wat er op lag. dit kon ze onmogelijk over het hoofd zien.
Nu rook ze ook de verflucht. Ze keek nog verder rond in haar kamer. Alles had een nieuw verfje gekregen. Bijna witte muren, er zat net een klein tintje roze door. Een echte meiden kamer.
De kastenwand had ze ook in de gaten.
Haar ogen werden steeds groter. Ze stond nu vast al te bedenken wat ze allemaal kon gaan kopen om hier in te hangen!
Naar haar nieuwe bureau stond ze wel wat bedenkelijk te kijken. Het was een heel groot en zeer stevig bureau. Hij wist ook wel wat ze nu dacht: huiswerk maakte ze altijd op haar bed. Ze had helemaal geen bureau nodig. Zeker niet zo’n grote!

Ze voelde eens aan haar matras. Vervolgens sprong ze er op. Even testen. Zo te zien beviel het haar wel.
Vervolgens liep ze naar haar kast. Ze maakte de eerste deur open en zag hier planken vol met haar kleding. Achter de tweede deur hing nog meer kleding. Achter de derde deur zaten lades met ondergoed en sokken. Er was nog plaats genoeg in haar kast voor veel meer kleding.

Ze probeerde nu de vierde deur open te maken, maar dit lukte niet. Zat hij op slot dan? Hij zag haar zoeken naar een sleutelgat, maar deze zat er echt niet.
Ook de vijfde deur kreeg ze niet open. Vragend keek ze hem aan.
Haar moeder liep nu naar de kast en zij maakte zonder moeite de deuren open.
Eva keek even vreemd op dat de deuren gewoon open gingen. Daarna kreeg ze hele grote ogen. Ze stond met open mond te kijken wat er in de kast lag. Een hele voorraad met allerlei verschillende soorten luiers. Verder nog een heel assortiment Zwitsal en kledingstukken. Rompers in allerlei kleuren, pyjama’s, plastic broekjes, het lag er allemaal. Zelfs een aankleedkussen.
Met haar ogen en haar handen stond ze het allemaal te bewonderen.

Ze vloog hem om zijn nek en daarna haar moeder. Ze was heel duidelijk super blij met haar nieuwe kamer.
Haar moeder voelde nu aan haar kont en vroeg of ze al een schone luier nodig had.
Een beetje verlegen kwam er uit dat ze niet meer droog was.
Haar moeder trok nu haar spijkerbroek uit. Daar stond ze dan voor hem in een natte luier.
Hij was net achter haar aan de trap op gelopen, maar had echt niet in de gaten gehad ,dat ze een luier aan had onder haar kleren. Zijn verbaasde blik was haar ook al opgevallen. Ze keek hem uitdagend aan.

Ondertussen had zijn vrouw het aankleedkussen uit de kast gepakt. Tot Eva’s verbazing legde ze hem niet op haar bed. Een paar tellen later snapte ze waar het bureau voor was. Een vermomming voor een commode.

Ze moest er op klimmen en op het kussen gaan liggen. Haar moeder pakte een luier en nog wat gele spulletjes uit de kast. Toch wel schattig zo’n luier met beertjes er op.
een paar minuten later was ze weer schoon en fris. Ze mocht weer gaan staan.
Samen kozen ze nu een romper uit. Het werd een witte. Haar shirt ging uit en de romper ging aan. Ook haar spijkerbroek ging weer aan.

Hij keek nog eens goed, maar als hij net niet zelf had gezien dat ze een luier om kreeg, had hij dit echt niet geweten. De romper zag er uit als een normaal t shirt en haar beetje wijde spijkerbroek verhulde het ook goed. Toen ze er een trui overheen aantrok was het echt niet meer te zien.

Het kussen en de andere spulletjes gingen weer in de kast en deze ging weer dicht,
Eva probeerde of ze hem nu wel open kon krijgen. Weer niet!
Lachend haalde haar moeder iets uit haar zak. Het leek wel een sleutelhanger. Toen ze hem bij de deur hield, hoorde ze een zachte klik en kon ze de deuren wel openen.

Hij zou het haar uitleggen. Ze hadden voor haar een kamer gemaakt, die geschikt was voor een meisje van haar leeftijd. Ze kon met een gerust hart anderen meenemen naar haar kamer. Nieuwsgierige mensen konden niet per ongeluk haar kast openen en haar luiers vinden. Het zag er allemaal heel normaal uit. Alleen als de laatste twee kastdeuren open gingen, veranderde haar kamer.
Alleen haar moeder kon de kast openen. Deze kon nooit per ongeluk open blijven staan. Haar geheim was veilig opgeborgen op haar kamer.

Wat was Eva toch een geweldige dochter. Ze stond helemaal te stralen van geluk.
Het was al dat werk dubbelen dwars waard geweest.

 

[Dlr]

Twee dagen logeren bij Inge was voorbij gevlogen. Ze had weer heel wat verschillende luiers kunnen uitproberen.
Vanmorgen was ze al vroeg wakker geworden.
Vast door de zenuwen voor haar verjaardag. Net als vroeger toen ze nog klein was.
Was ze vandaag een jaartje ouder geworden, of juist minstens tien jaar jonger?
Wat voor cadeau’s zou ze allemaal krijgen?
Ze hoopte op heel veel luiers.

Inge en haar vader en moeder hadden er al voor gezorgd dat ze zich echt jarig voelde. Ze hadden gezellig samen ontbeten. Haar eerste cadeau had ze ook al gehad. Een heel leuk licht blauw rokje. Deze was speciaal uitgezocht door Inge. Volgens haar kon ze hier wel twee luiers onder verbergen, zonder dat iemand iets in de gaten had!
Ze had hem ook al even gepast. Inderdaad, bij dit model viel zelfs haar extra dikke nachtluier niet op.
Vandaag was het jammer genoeg veel te koud om hem al aan te houden.

Inge had haar ook weer over weten te halen om met een luier om naar huis te gaan. Meisjes die zo zenuwachtig waren voor hun verjaardag, konden maar beter goed beschermd zijn tegen ongelukjes!
Met haar jas er over zou toch niemand iets zien.


Haar ouders stonden haar al op te wachten om haar te feliciteren. Ze kreeg amper de kans om haar jas op te hangen. Haar vader was minstens net zo zenuwachtig als zij zelf. Hij wilde zo snel mogelijk naar boven voor haar cadeau.
Zouden er allemaal pakken luiers op haar bed staan?
Ze gooide de deur zowat open. Geen pakken luiers op haar bed, maar wel een nieuw bed. Een tweepersoonsbed, nu kon Inge ook bij haar blijven logeren!
Ze rook ook een verflucht. Wat was er nog meer veranderd?
Ze keek even rond in haar kamer.
Alles was veranderd.
De muren waren niet meer saai wit. Ze waren nu zacht roze. Heel geschikt voor zowel een klein als een groot meisje.
Haar oude gammele kast was ook verdwenen. Nu had ze een hele wand vol als kast. Wel vijf deuren. Hoeveel pakken luiers zouden daar niet in passen?
Alleen dat bureau was veel te groot. Ze zat nooit achter haar bureau. Aan de helft had ze meer dan genoeg gehad.

Het bed voelde lekker zacht aan. Ze besloot er meteen maar even op te duiken.
Lang bleef ze niet liggen. Ze moest weten of er luiers in die kast lagen.
De eerste drie deuren alleen maar kleding. De laatste twee kreeg ze niet open. Die zaten zeker op slot, maar waar zat dat sleutelgat dan?
Ze wilde nu helemaal weten wat hier in lag. Ze keek eens naar haar ouders. Dan zouden ze vast wel de deuren open maken voor haar.

Haar moeder trok gewoon de deuren open. Hoe kon dat nou weer?
Ze had helemaal geen sleutel in haar hand of niks. Was dit nou weer een speciale kindersluiting dan?

Wow…….
Wat een voorraad luiers. Ze hoefde niet meer jaloers te zijn op Inge. Zij had nu ook allemaal leuke luiers met prints en in alle mogelijke kleuren.
Er lag nog veel meer in de kast. Een groot roze aankleedkussen viel het meeste op. Verder een hele plank vol met alle mogelijke producten van Zwitsal, maar wat vooral haar aandacht trok, waren de rompers. Waren dit die speciale uit Duitsland?
Ze moest ze wel even aanraken met haar handen. Wat wilde ze die graag uitproberen.
Ze besloot om maar meteen in haar luier te plassen. Dan kon ze straks met verschonen ook meteen een romper aan.
Zo te zien had haar moeder al weer in de gaten wat ze stond te doen. Onopvallend plassen lukte haar dus nog steeds niet.

Wat had ze toch geweldige ouders. Dat ze dit voor haar hadden gedaan. Ze hadden wel een knuffel verdiend om ze te bedanken.
Haar moeder aan haar kont voelen en vragen of ze verschoond moest worden. Ze wist het al lang!
Haar spijkerbroek was dan ook al snel uitgetrokken.
Haar vader wist het duidelijk niet. Hij stond echt heel verrast te kijken naar haar luier.

Haar moeder pakte het grote aankleedkussen uit de kast. Eva wilde al naar het bed toe lopen. Alleen liep haar moeder de andere kant op. Ze lag het kussen op het bureau.
Dat was voor haar precies de juiste hoogte. Zo was het veel makkelijker verschonen dan op het bed.
Van dit bureau ging Eva zeker weten veel meer gebruik maken, dan van haar oude.

Eva klom er meteen bovenop. Het kussen voelde lekker zacht.
Het was wel een beetje vreemd, dat haar vader er bij was. Ze schaamde zich, dat ze straks naakt voor hem zou liggen.
Haar moeder maakte haar natte luier los en haalde deze onder haar vandaan.
Voorzichtig keek Eva opzij. Wat vond haar vader hier van?
Blijkbaar had hij er nog veel meer moeite mee dan zij zelf. Hij durfde geen eens te kijken!
Hij stond wat ongemakkelijk te wachten tot ze klaar waren.

Nu mocht ze een romper uitzoeken. Ze koos een witte uit. Deze kon goed onder haar trui en was gemaakt van lekker dikke stof.
Ze moest haar t shirt uittrekken. Voor de zekerheid stond ze met haar rug naar haar vader. Al was de kans erg groot dat hij toch niet keek.
De romper ging aan. Hij paste perfect. Het voelde heerlijk zacht en alleen strak waar het nodig was. Boven haar luier zag het er echt uit als een normaal t shirt. Dit was geweldig!
Haar broek en trui weer aan en niks meer te zien van haar luier.

Haar moeder had alles al weer opgeruimd in de kast. Ze deed hem meteen weer dicht.
Eva wilde toch weten hoe haar moeder dat net deed. Helaas kreeg ze de deuren weer niet open.
Alleen haar moeder kon deze deuren openen. Als zij met haar speciale sleutelhanger in de buurt stond konden ze open, anders niet. Dat betekende dus ook dat Eva zelf er ook niet in kon. Daar moest ze binnenkort dus wel iets op verzinnen.

 

[Meno]

Hoi het is een schitterend verhaal, maar de twee laatste hoofdstukken zijn het zelfde!

 

[Miche]

Hoi het is een schitterend verhaal, maar de twee laatste hoofdstukken zijn het zelfde!

Nee, het is hetzelfde stukje verteld vanuit tree verschillende perspectieven

 

[Dlr]

Haar ouders waren al weer naar beneden. Eva lag op haar bed. Ze lag te genieten van haar nieuwe kamer. De hele ochtend kon ze nog lekker haar luier aan houden. Vanmiddag zou er pas visite komen.

Een paar minuten later schrok ze van de deurbel. Wie zou dat zijn?
Ze stond al op het punt om zelf snel haar luier uit te doen. De knoop van haar broek had ze al los.
Op dat moment werd de voordeur open gedaan.
Eva kon weer adem halen. Ze herkende die stem. Het was de moeder van Inge!
Snel maakte ze haar knoop weer vast en liep naar beneden.
Inge en haar vader waren er ook bij. Ze kwamen even de schooltas en tas met kleding van Eva brengen.
Eva kon niet wachten om haar kamer aan Inge te laten zien. Ze nam haar meteen mee naar boven. Haar ouders kwamen er meteen achteraan. Zij waren ook nieuwsgierig naar het resultaat.
Vol trots showde Eva haar kamer. Alleen voor het mooiste deel had ze wel haar moeder nodig.
Inge was ook helemaal enthousiast. Dat nieuwe bed zou ze binnenkort wel een nachtje komen uitproberen. Dat konden ze meteen combineren met een dag shoppen. Eva had nog zo veel ruimte over in haar kast. Daar wist zij wel raad mee!

Eva’s moeder opende de laatste twee deuren van de kast. Inge stond nog net niet te juichen. Ze had wel luiers verwacht in deze kast, maar niet zo veel en ook niet zo veel verschillende soorten. Hier zaten zelfs luiers tussen die zij thuis niet had. Ze kon het niet bij kijken laten. Ze moest even voelen.

“Wil je die meteen even proberen?”

Ze voelde meteen een hand op haar kont. Haar luier was nog droog, maar daar kwam meteen verandering in.
Eva’s moeder voelde haar luier zwaarder worden. Ze begon te lachen. Dat moest wel “ja” betekenen.

De twee vaders wisten wel wat er nu ging gebeuren. Zij gingen vast naar beneden, daar konden ze nog bespreken hoe die sluiting van die kast nou precies werkte.

Eva had het kussen al uit de kast gepakt en op haar bureau gelegd. Inge kon er meteen op klimmen. Haar broek werd los gemaakt en hing nu op haar enkels. Zo te zien had zij ook een nieuwe romper uit Duitsland aan. Een grijze, met streepjes.

Ze was snel verschoond. Weer van de commode af stond ze nog wat te voelen aan haar luier. Deze zag er wel erg leuk uit, maar was misschien toch niet de beste keus om onder kleding te dragen. In ieder geval niet als je dat onopvallend wilde doen.
Er was verder toch niemand, dus ze zou het wel proberen.

Ze zaten allemaal beneden. Koffie met gebak, want dat hoorde nou eenmaal bij een verjaardag. Er werd gesproken over de kamer van Eva. Tot opeens de achterdeur open ging.
Niemand had in de gaten gehad, dat er iemand aan kwam lopen.
Het was de buurvrouw. Zij kwam haar jarige buurmeisje feliciteren.
Toch wel wat ongemakkelijk voor Eva, maar een andere keus had ze niet, ze moest wel opstaan. Na het feliciteren ging ze snel weer zitten.
Gelukkig zorgde haar moeder voor de koffie en het gebak. Normaal gesproken zou ze haar moeder altijd helpen, maar nu leek het haar niet zo’n goed idee om steeds voorover te bukken om iets op tafel te zetten.
Even later werd er aangebeld. De buren van de andere kant kwamen ook even een bakkie doen voor haar verjaardag.
Een half uur later zat heel het huis vol. Buren, vriendinnen, ooms, tantes, opa en oma, iedereen was er. Eva kon niet langer op de bank blijven zitten. Ze moest haar moeder wel helpen. Toen ze opstond trok ze haar trui nog eens zo ver mogelijk naar beneden.
Ze had het maar druk met inschenken en hapjes regelen. De tijd vloog voorbij.

Drie uur later was alle visite weer weg. Alleen Inge was er nog. Haar ouders waren wel net naar huis gegaan.
Eva sloot de deur achter de laatste visite. Ze liep terug de kamer in. Daar stopte ze even.
Eindelijk alleen!
Niemand had haar luier ontdekt!
Eindelijk plassen!

Inge zag er de humor wel van in. Ze had net bijna vier uur heel voorzichtig op de bank gezeten. Gelukkig had niemand iets in de gaten gehad. Ook niet toen ze ondeugend was. Zij hoefde niet meer te plassen.

Samen hadden ze nog even opgeruimd. Toen was het de hoogste tijd om naar boven te gaan. Ze waren wel toe aan een schone luier.
Na het verschonen hadden ze hun kleding niet meer aangetrokken. Alleen maar een luier en romper. Ze moesten maar een uurtje gaan slapen. Konden ze mooi even het nieuwe bed uitproberen.

Eva lag heerlijk op bed. Ze was zo gelukkig. Beter kon het toch eigenlijk niet worden.
Juist op dat moment draaide Inge zich om. Ze pakte Eva beet en zoende haar vol op haar mond.
Dit was de allerbeste verjaardag ooit!

 

[luierdromer]

Goed hoofdstuk weer.
Dank je wel http://www.ab-dl-tb-club.nl/Smileys/default/duim.gif

 

[Dips N' Bricks]

Tof hoofdstuk weer !1

 

[luiers:)]

Maar een woord top