Gesloten Inrichting

Sparrow

Jack Sparrow
HOOFDSTUK 5
Die ervaringen waren zo sterk dat ik helemaal niet meer het besef had dat ik in deze inrichting kwam vanwege brandstichting. Ongeveer tegen het einde van de middag had ik bezoek van papa en mama. Ze werden in eerst ingelicht over de gang van zaken. Vervolgens mocht ik ze eindelijk weer zien.

Mama: “Hoe gaat het met mijn lieve jongen”
Sjoerd: “Goed!”
Papa: “Heb je het een beetje naar je zin”
Sjoerd: “Nee, gebeuren gekke dingen”
Mama: “Ik hoorde dat je een ongelukje hebt gehad”
Sjoerd: “Klopt en kreeg een luier om”
Papa: “Je bent toch geen klein kind”
Sjoerd: “Papa, ik heb hier niet voor gekozen”
Mama: “Maak je geen zorgen Sjoerd, alles komt weer goed”


Het gesprek duurde ongeveer 30 minuten. Het was super fijn om ze weer te zien. Helaas moest ik na 30 minuten weer afscheid nemen. Daarna moest ik weer meedraaien in de groep Barricade. De leider riep dat we over 10 minuten gingen eten. In tussentijd kwam ik een leeftijdgenoot tegen die ik herkende in kamer 2B. Ik liep naar hem toe en zei het volgende:

Sjoerd: “Hey”
Mike: “Hallo?”
Sjoerd: “Hoe heet jij?”
Mike: “Mike, hoezo vraag je dat?”
Sjoerd: “Ik heet Sjoerd aangenaam”
Sjoerd: “Waarom draag jij luiers?”
Mike: “Hoe weet jij dat?”
Sjoerd: “Ik zag je in kamer 2B en ik zag je staan”
Mike: “Klopt. Ik draag luiers omdat ik in mijn broek plas”
Sjoerd: “Krijg je dan elke dag een nieuwe luier?”
Mike: “Ja, elke dag een schone, hoezo?”
Sjoerd: “Vraag het alleen maar”


Vervolgens liep ik weg van Mike richting de eetkamer. Best raar dat Mike elke dag een luier draagt voor het slapen gaan. Hij plast blijkbaar alleen in de nacht. Misschien heeft hij wel een slechte blaas. Tijdens deze gedachte kwamen steeds de flashbacks terug van kamer 2B. Tijdens het eten was ik steeds aan het dagdromen. Na het eten gingen we weer naar de speelkamer. Ook daar kwam ik Mike tegen en ging verder met hem praten of allerlei zaken. Ik heb tegen hem gezegd dat ik in deze inrichting zit vanwege brandstichting. Hij zat in deze inrichting vanwege depressiviteit. Het was een boeiend gesprek totdat we ons weer klaar moesten maken voor het slapen gaan

De leider kwam vervolgens naar mij toe en vroeg of ik nogmaals wilde lopen naar kamer 2B. In eerste instantie twijfelde ik maar de leider gaf aan dat het verstandig was om het wel te doen en vervolgens liep ik samen met Mike naar kamer 2B. In plaats van een onzeker gevoel had ik veel zin om naar deze kamer te gaan. Tenslotte werd ik versterkt door mijn kameraad Mike. Eenmaal binnengekomen in kamer 2B stond de juffrouw al te wachten.

Juffrouw: “Goedenavond Sjoerd, wat kom je hier doen”
Sjoerd: “Ik moest van de leider hier naartoe lopen”
Juffrouw: “Oke, kleed je maar snel uit”
Sjoerd: “Is goed mevrouw”


Met volledige overgave trok ik mijn kleren uit en ging ik in de rij staan achter Mike. Deze keer duurde het niet lang voordat ik aan de beurt was. Mike ging eerst en kreeg zowel een speen als een teddybeer. Daarna mocht ik op de commode liggen. Voordat ik ging liggen vroeg ik of ik ook een Teddybeer en een speentje mocht. De juffrouw keek mij op dat moment verbaasd aan.

Juffrouw: “Weet je dat zeker Sjoerd?”
Sjoerd: “Ja mevrouw”
Juffrouw: “Heel, heel, heel zeker?”
Sjoerd: “Ja mevrouw heel zeker”


Vervolgens kreeg ik na een luierbehandeling een teddybeer en een speen. Uiteraard moest ik eerst mijn pyjama aantrekken en vervolgens in mijn linkerhand een speen en mijn rechterhand naar buiten lopen. Op dat moment voelde ik me even onzeker. Gelukkig liep Mike vlak naast mij en zei dat ik gewoon stoer door moest lopen naar mijn eigen bed. Sommige leeftijdgenoten keken raar naar mij maar niemand reageerde. Nadat ik in bed ging liggen keek ik of Mike al zijn speen in zijn mond had gedaan. Ik schaamde me een beetje. Straks ben ik de enige die een speen in zijn mond doet. Voordat het tijd was om te gaan slapen kwam de juffrouw nog even langs.

Juffrouw: “Doe maar als het licht uit is”
Sjoerd: “Wat bedoel je mevrouw”
Jufrouw: “Dat weet je best Sjoerd en doe het weg als het licht wordt”
Sjoerd: “je bedoelt….”
Juffrouw: “Jazeker bedoel ik dat en nu lekker slapen”
Sjoerd: “Welterusten mevrouw”


Niet veel later riep de leider dat de lichten uit gingen. Net als in een gevangenis worden alle lichten uitgedaan behalve nachtlampen, zodat je weet wat de route was om naar de WC te gaan. Ongeveer 5 minuten later keek ik om mij heen en zag heel vaag dat iedereen probeerde te slapen. Rustig pakte ik uit mijn linkerhand mijn speen en deed het voorzichtig in mijn mond. Vervolgens pakte ik met twee handen de teddybeer en ging lekker op mijn zij liggen.

Dit was één van mijn zwaarste nachten. Vanwege de speen voelde ik me erg onzeker en kon amper slapen. Tevens had ik in de nacht een behoorlijke drang om te gaan plassen. Het was een afschuwelijke nacht. De drang werd erger en merkte dat de drang me wakker hield en daarom heb ik besloten de plas in mijn luier te laten lopen. Toen merkte ik dat ik ook opeens moest poepen. Op dat moment leek het wel alsof ik klaar wakker was. Ik voelde me echt niet prettig en probeerde het tegen te houden.

Ongeveer een uur laten werd ik gek van het ronddraaien en continu denken aan de drang om te gaan poepen. Ik kwam totaal niet meer in slaap, terwijl ik voelde dat ik erg moe was. Daarom heb ik de drang laten winnen en ging mijn luier vullen met mijn achterwerk. Hoe gek het ook klinkt maar vervolgens werd ik erg moe en viel daarom snel in slaap met mijn speen in mijn mond en een teddybeer tegen mijn gezicht.

Leider: “Iedereen opstaan!”
Leider: “Uit bed, wassen, plassen, kleren aan”
Leider: “Over een uurtje ontbijt!”


Op dat moment schrok ik wakker en het was al licht. Tegelijkertijd kwam een afschuwelijk poeplucht onder mijn bed vandaan. Hoe nu verder?
 
Bovenaan