DiaperSniper010
Superlid
Mark kennen we uit Heenreis
Ook dit hemelvaartsweekend gaat hij er met zijn familie op uit
Deel 1: Aankomst op de camping
De hemel was strakblauw toen Mark samen met zijn ouders, broertje Thymen en zusje Kim de camping op reed. Het was Hemelvaartsweekend, en dit jaar hadden ze gekozen voor een rustige natuurcamping midden in de Veluwe. Geen WiFi, geen afleiding — alleen bomen, kampvuren en het geluid van vogels.
Mark was veertien en keek uit naar het weekend. Niet alleen vanwege het kamperen, maar ook omdat hij zich eindelijk wat zekerder voelde over zijn situatie. Hij droeg nog steeds luiers, vooral ’s nachts en soms ook overdag, maar dat was inmiddels iets waar hij mee had leren omgaan. Zijn ouders steunden hem, en zijn broertje en zusje pestten hem er bijna niet mee.
Na het opzetten van de tenten — hij kreeg zijn eigen tentje dit jaar! — plofte Mark neer in een klapstoeltje met uitzicht op een open veld. Daar stonden nog twee andere tenten, die leken toe te behoren aan een andere familie met kinderen van ongeveer zijn leeftijd.
“Die komen straks vast ook marshmallows roosteren,” zei Thymen, terwijl hij met een stok in het gras prikte.
Mark grinnikte. “Of ze willen meedoen met levend stratego.”
Die avond, na een simpele maaltijd van broodjes knakworst, liepen Mark en Kim naar het kampvuur dat hun vader net had aangestoken. Net toen de eerste vonken omhoog kringelden, kwamen er inderdaad drie kinderen van de andere tenten aanlopen. Twee jongens en een meisje.
“Hey,” zei de oudste jongen, die zichzelf voorstelde als David. “Mogen wij er ook bij komen?”
“Tuurlijk!” zei hun moeder.
Er werd gelachen, gezongen, en Kim haalde een zak marshmallows tevoorschijn. Alles voelde bijna perfect.
Maar Mark wist ook dat kamperen risico’s met zich meebracht. Wat als iemand zijn luiers ontdekte? Wat als een ongelukje gebeurde in het bijzijn van die nieuwe kinderen?
Hij schudde de gedachte van zich af. Morgen zou een nieuwe dag zijn. Voor nu was er vuur, familie, en vriendschap in de maak.
Ook dit hemelvaartsweekend gaat hij er met zijn familie op uit
Deel 1: Aankomst op de camping
De hemel was strakblauw toen Mark samen met zijn ouders, broertje Thymen en zusje Kim de camping op reed. Het was Hemelvaartsweekend, en dit jaar hadden ze gekozen voor een rustige natuurcamping midden in de Veluwe. Geen WiFi, geen afleiding — alleen bomen, kampvuren en het geluid van vogels.
Mark was veertien en keek uit naar het weekend. Niet alleen vanwege het kamperen, maar ook omdat hij zich eindelijk wat zekerder voelde over zijn situatie. Hij droeg nog steeds luiers, vooral ’s nachts en soms ook overdag, maar dat was inmiddels iets waar hij mee had leren omgaan. Zijn ouders steunden hem, en zijn broertje en zusje pestten hem er bijna niet mee.
Na het opzetten van de tenten — hij kreeg zijn eigen tentje dit jaar! — plofte Mark neer in een klapstoeltje met uitzicht op een open veld. Daar stonden nog twee andere tenten, die leken toe te behoren aan een andere familie met kinderen van ongeveer zijn leeftijd.
“Die komen straks vast ook marshmallows roosteren,” zei Thymen, terwijl hij met een stok in het gras prikte.
Mark grinnikte. “Of ze willen meedoen met levend stratego.”
Die avond, na een simpele maaltijd van broodjes knakworst, liepen Mark en Kim naar het kampvuur dat hun vader net had aangestoken. Net toen de eerste vonken omhoog kringelden, kwamen er inderdaad drie kinderen van de andere tenten aanlopen. Twee jongens en een meisje.
“Hey,” zei de oudste jongen, die zichzelf voorstelde als David. “Mogen wij er ook bij komen?”
“Tuurlijk!” zei hun moeder.
Er werd gelachen, gezongen, en Kim haalde een zak marshmallows tevoorschijn. Alles voelde bijna perfect.
Maar Mark wist ook dat kamperen risico’s met zich meebracht. Wat als iemand zijn luiers ontdekte? Wat als een ongelukje gebeurde in het bijzijn van die nieuwe kinderen?
Hij schudde de gedachte van zich af. Morgen zou een nieuwe dag zijn. Voor nu was er vuur, familie, en vriendschap in de maak.
