toet
Superlid
Deel 9
De volgende dag had Dries een brief mee met een uitnodiging mee voor Jasper. 'Binnen twee weken is Heleen jarig, ze wordt 14. En ik mag ook één iemand uitnodigen voor haar feestje zodat ik niet alleen tussen al die meisjes zit.'
'Oh ja, vorig jaar was dat toch ook?' vroeg Jasper.
Jasper deed de enveloppe open en bekeek de uitnodiging goed. <<Welkom op mijn slaapfeestje. Jullie zijn allemaal uitgenodigd vanaf 16u.>> stond er samen met een leuke foto van Heleen.
'Wat gaat ze doen voor een feestje?' vroeg Jasper.
'Eerst wil ze samen pizza's maken, en daarna één of andere romantische film.' antwoordde Dries. 'Ze heeft wel gezegd welke, maar ik weet het niet meer. Echt niet interessant.'
'Een slaapfeestje? Mag ik ook blijven slapen?' vroeg Jasper aan Dries.
'Het zal wel denk ik, daarom dat ik die uitnodiging ook aan jou mocht geven.'
'Fijn, ik kijk er naar uit om opnieuw bij jou te komen slapen.'
Ook Jasper had een klein pakketje mee voor Dries. 'Hier zijn alle kleren terug. Mama heeft ze al gewassen.'
Dries nam het pakketje aan en stak ze in zijn boekentas. Hij ging ze deze avond doorgeven aan zijn eigen papa en mama.
Enthousiast kwam Jasper die dag thuis van school. 'Mama, ik mag naar het verjaardagsfeestje van Heleen!'
'Oh, dat is fijn,' zei Helga, die klaar zat in de keuken om Jasper te ontvangen. 'Wanneer is dat feestje?'
'Dat is zaterdag over twee weken, en ik mag blijven slapen.'
'Dat is lief van Heleen om je uit te nodigen, ik had dat niet verwacht.' antwoordde Helga.
'Het is eigenlijk Dries die mij heeft uitgenodigd. Ik mag naar het feestje zodat hij niet alleen zal zijn tussen Heleen en al haar vriendinnen.' zei Jasper.
'Leuk, ik zal op het werk kijken of ik geen mooie CD vind die ik voor Heleen kan kopen. Dan heb je ook een cadeautje voor haar.' zei Helga
'Dat is super, dat gaat ze leuk vinden.' Jasper vond het fijn. In het grootwarenhuis waar Helga werkt hadden ze ook een mooie collectie met CD's.
Jasper keek uit naar het feestje en ook het blijven slapen bij Dries. De hele avond bleef Jasper erover doorgaan. Behalve op de feestjes van Dries werd Jasper niet zo veel uitgenodigd.
Hoe meer de avond vorderde, hoe meer Jasper dacht dat de uitnodiging niet alleen van Dries kwam, maar voor een stuk ook van Heleen. Vorig jaar was Jasper inderdaad ook wel gaan spelen met Heleen haar verjaardag, maar toen had hij geen officieel uitnodigingskaartje gekregen. En daar kwam nog eens bij dat Heleen de laatste tijd extra lief was tegen hem.
Jasper vond dat Dries geluk had met zo een grote zus als Heleen. Ze stond de hele tijd klaar voor hem, hielp waar of wanneer dat nodig was. Jasper voelde zich meer en meer op zijn gemak met Heleen in de buurt. Omdat Dries en Jasper bloedbroeders waren, was het bijna alsof Heleen ook de grote zus van Jasper was.
De volgende schooldag informeerde Jasper bij Dries welke muziek Heleen mooi vond. Dries hoefde niet lang te twijfelen. Met walging op zijn gezicht wist hij het meteen te vertellen; 'Justin Bieber, verschrikkelijk gewoon. Alle dagen wel drie keer dezelfde CD. Nooit eens iets anders' klaagde hij er meteen achteraan. 'Als ze daar nu wat meer cd's van zou hebben dan die ene, kon ze een keertje afwisselen. Dat zou ik veel beter kunnen verdragen.'
Jasper vertelde dat het plan van zijn mama's was om een cd cadeau te doen aan Heleen, maar ze wisten niet goed welke. Hij ging het doorgeven en dan zou het in orde komen.
Die avond belde Celine met Kathy. 'Goeie avond, ik bel om af te spreken voor het verjaardagsfeestje. Jasper heeft er veel zin in en zal komen.'
'Oh, dat is fijn. Dat gaat Heleen leuk vinden.'
'Heleen? Ik dacht dat het Dries was die Jasper had gevraagd?' vroeg Celine.
'Eigenlijk hebben ze het beiden gedaan. Toen we vroegen aan Heleen wie ze allemaal wilde uitnodigen had ze haar vriendinnen genoemd plus Jasper. We waren ook eerst verbaasd. Toen we vroegen waarom zei ze dat ze Jasper het allerliefste had van Dries zijn vrienden. Ze hoopte dat als zij Jasper uitnodigde, dat Dries akkoord met haar keuze zou zijn. Ze wilde eigenlijk in de plaats van Dries kiezen wie er nog voor hem kwam' vertelde Kathy aan Celine.
'Maar dat was natuurlijk niet nodig. Toen ik daarna Dries vroeg wie hij wilde uitnodigen koos hij vanzelf Jasper, zonder dat hij gehoord had wat Heleen gevraagd had.'
'Dat is leuk' kwam Celine er tussen. Kathy kon soms blijven ratelen, maar toch wilde Celine af en toe laten horen dat ze echt wel aan het luisteren was.
Kathy vertelde meteen verder, 'voor Dries is het natuurlijk ook fijn dat hij iemand mee te slapen krijgt. Vorig jaar had Heleen ook een slaapfeestje maar is Jasper toen niet kunnen blijven slapen. Je weet wel waarvoor.'
Celine hapte adem en wilde een antwoord geven, maar Kathy was al weer verder aan het vertellen.
'Maar nu kan Jasper blijven slapen en zowel Heleen als Dries zijn er blij mee. Ik weet niet hoe, maar Jasper heeft echt een plaatsje veroverd in het hart van Heleen. Dries is niet zo klein en schattig meer, waar Jasper dat wel nog is. Ik heb het gevoel dat Heleen in Jasper een nieuw klein broertje zoekt waarvoor ze kan zorgen en dat ze kan vertroetelen.'
'Maar nu we het over blijven slapen hebben.' kwam Celine er tussen. 'Als ik Dries nu eens deze vrijdag na school mee ophaalde en hij hier blijft tot zaterdag na het middageten. Is dat goed? Jasper heeft het voorbije weekend al bij jullie geslapen en binnen twee weken gaat hij opnieuw. Het kan leuker zijn voor de kinderen als dat ook nog een keer de andere kant op gaat. Breng vrijdag dan gewoon maar overdag of 's avonds Dries zijn spullen om te blijven slapen.'
'Oh, dat is een fijn idee. Dat zullen ze leuk vinden.' antwoordde Kathy. 'Ik zorg er vrijdag voor.'
'En dan nog over een cadeau voor Heleen. Jasper sprak van een CD van Justin Bieber?'
'Heleen is daar inderdaad weg van, maar dat hoef je echt niet cadeau te doen.'
'Dat doen we toch. Welke CD heeft ze nog niet?' vroeg Celine
'Ze heeft enkel de laatste nieuwe CD. Alle oudere cd's heeft ze nog niet.' zei Kathy.
'Iets anders nog.' zei Celine. 'Ik vraag morgen aan Helga of ze een pak pampers mee neemt van bij haar uit de winkel. Dan hoef je er geen meer te voorzien voor Jasper. Je kan die niet blijven kopen.'
'Oh, dank je wel.' antwoordde Kathy.
Er werd nog wat verder gebabbeld en er werden nog wat afspraken gemaakt over de komende twee weekends. Niet veel later beëindigde de mama's het gesprek en legden ze hun telefoon neer.
Al de mama's en de papa hielden van verrassingen geven, dus de kinderen wisten van niets. Wanneer Dries en Jasper gezellig babbelend voor de schoolpoort stonden, aan het wachten op hun ouders, waren ze beiden opgetogen toen Helga Dries aansprak. 'Dries, kom je mee naar ons thuis? We hebben afgesproken met jouw mama en papa dat je bij ons mag blijven slapen.'
'Joepie!' klonk het in koor. Zo luid dat de mensen en kinderen rondom keken waar de uitbarsting vandaan kwam.
'Zo leuk, ik ben zo blij dat je ook nog eens bij mij komt slapen!' riep Jasper uit. Huppelend, Dries en Jasper elk aan een andere kant van Helga, gingen ze naar huis.
'Jasper, toon je aan Dries wat hij allemaal moet doen als je thuiskomt na school?' vroeg Helga.
'Is goed, mama' antwoordde Jasper. 'Dries, je jas hier aan de kapstok, de schoenen mag je daar onder zetten en nu eerst naar de keuken om onze boekentassen leeg te maken.'
Dries volgde Jasper zijn voorbeeld en flink begonnen ze in de keuken met hun spullen uit te laden. Waterfles, brooddoos, fruitdoosje en koekendoosje werden op het aanrecht geplaatst. Heel voorbeeldig en zijn best doende om zijn mama te plezieren ging Jasper vervolgens met zijn agenda en huiswerk aan tafel zitten. Vlijtig begon hij te werken en Dries volgde met enige tegenzin zijn voorbeeld. Eigenlijk wilden ze liefst zo vlug mogelijk samen gaan spelen, maar Jasper en Dries probeerden los van elkaar te tonen dat ze super flink kunnen zijn. Het was een verrassing dat Dries mee mocht en ze hoopten onbewust door zich nu goed te gedragen dat dit geen eenmalig iets was.
Ook Helga zag het dat ze flink hun best deden. Ze liep in stilte rond door de keuken om de jongens niet te storen bij hun huiswerk. Ze nam haar GSM en maakte een foto van Jasper en Dries die naast elkaar geconcentreerd met hun huiswerk bezig waren.
De foto stuurde ze door in het whatsapp groepje en ze voorzag het van commentaar.
<<Mag ik Dries elke week lenen? Zo flink maakt Jasper zijn huiswerk nooit. Ik heb geen enkele keer moeten vragen om er aan te beginnen.>>
Het antwoord van Koen kwam vlug. <<Dat is goed, als ik Jasper de andere dagen mag lenen. Als je geen foto genomen had zou ik je bijna niet geloofd hebben.>>
Terwijl de jongens bezig waren met de laatste opdracht van hun huiswerk kwam ook Gert binnen na zijn school.
'Dag Mama!' zei Gert wanneer hij iedereen zag zitten. Dat Dries en Jasper er ook waren negeerde hij. Geen aandacht schenkend aan hen zette hij zijn rugzak op tafel en begon ook zijn spullen uit te laden. Voor zijn gemak haalde hij er alles uit tot hij onderaan zijn brooddoos vond. Dat hij hierbij ook boeken en schriften bovenop het huiswerk van Dries en Jasper plaatste trok hij zich niet aan.
'Hé' begon Dries uit te roepen. Voor Dries nog wat kon zeggen gaf Jasper hem vlug een elleboogstoot. 'Sssst!' siste hij ondertussen. 'Wacht gewoon even, we kunnen hier toch niets tegen doen.' fluisterde Jasper er achteraan.
Helga keek op bij de begroeting van Gert en den 'Hé' van Dries. 'Dag Gert, let je op waar je je spullen zet? Dries en Jasper zijn bezig met hun huiswerk.'
'Oh sorry, ik wist niet dat dat huiswerk was. Dat ziet er veel te gemakkelijk uit.' zei Gert terwijl hij zijn boeken verplaatste.
Helga keek boos naar Gert. Zulke denigrerende opmerkingen maakte hij toch te veel. Gert deed alsof hij de boze blik van zijn mama niet zag. Hij deed de laatste spullen nog weg en nam zijn eigen boeken, huiswerk en rugzak mee naar boven naar zijn kamer.
Helga draaide zich om en keek naar Jasper en Dries. Ze zag dat Dries met tranen in zijn ogen zat.
'Dries, wat scheelt er?' vroeg Helga terwijl ze ging zitten naast Dries.
'Dat is wel huiswerk en het is wel moeilijk.' zei hij met een boze ondertoon.
'Trek het je niet aan Dries.' zei Helga om Dries te troosten. 'Toen Gert even oud was als jullie vond hij dit ook moeilijk.' Helga nam het huiswerk van Dries en scande het vlug om te kijken of er fouten waren.
'Dat heb je perfect gedaan Dries. Hier is één foutje en verder ben je nog vergeten jouw naam en de datum te noteren.' Dries keek al wat gelukkiger bij wat hij hoorde. Hij keek nog een keertje naar de oefening die Helga als fout had aangeduid. 'Ik weet het juiste antwoord' zei hij. Vlug nam hij zijn potlood en verbeterde de fout die er stond.
'Helemaal goed nu' zei Helga. 'Toen Gert zo oud was als jou kon hij dat niet zo goed.'
Dries glunderde van trots. Vlug veegde hij met zijn vingers door zijn ogen om de tranen van daarjuist weg te vegen.
Jasper was ook blij dat Dries terug goedgezind was. Maar hij was ook kwaad op Gert dat hij zo vlug het humeur van Dries had weten verpesten.
Helga keek ook het werk van Jasper na. 'Hier heb je een foutje gemaakt, en dan heb je hier en hier iets vergeten, en daar heb je je tekens gespiegeld.'
'Oh, niet weer.' zei Jasper. Hij verbeterde meteen wat niet juist was en ook hij legde vlug zijn potlood neer. 'Ik ben ook klaar!'
De jongens ruimden hun schoolspullen op. 'Mogen we alsjeblieft op de Nintendo?' vroeg Jasper met een zo lief mogelijk stemmetje aan zijn mama.
'Dat is goed, doe maar.'
Jasper nam het bakje en de controllers en zette de televisie aan. Dries wist niet goed hoe alles moest worden klaargezet en ging zitten in de zetel voor de televisie. Samen genoten ze van een paar spelletjes op de Nintendo.
'Ding-Dong' ging de deurbel.
Jasper zette het spel op pauze waar ze mee bezig waren en samen met Dries ging hij kijken wie er aan de deur was.
'Heleen, wat doe jij hier? Moet ik naar huis?' vroeg Dries verbaasd toen hij zijn zus voor de deur zag staan.
'Nee hoor, ik moest je kleren komen brengen van mama. Ze heeft deze zak klaar gemaakt voor jou.'
'Dank je wel zus!' zei Dries en hij nam de tas over van Heleen.
Ook Helga kwam er bij om te zien wie er aan de deur was. 'Goede avond Heleen.'
'Dag mevrouw. Ik kom de tas van Dries brengen met zijn spullen voor vannacht en morgen.' zei Heleen toen ze Helga zag komen aanlopen.
'Dank je wel Heleen. Dat is lief van jou. Wil je eventjes iets drinken?' Helga nodigde Heleen mee uit naar binnen.
'Graag ja mevrouw.' zei Heleen terwijl ze binnen stapte en haar schoenen uit deed.
Helga vond het wel fijn, zo beleefd en voorkomend Heleen was. Ze ging later iets laten weten aan de ouders van Heleen hoe flink ze zich gedroeg.
'Jasper en Dries, brengen jullie de tas van Dries naar boven?'
'Is goed mama, doen we meteen.' en met Jasper aan het ene handvat en Dries aan het andere stuntelden ze de trap omhoog richting de kamer van Jasper.
Binnengekomen in de kamer zagen ze dat het logeerbed al klaar stond voor Dries. De jongens begonnen meteen de tas uit te pakken en alles klaar te leggen. Toiletgerief naar de badkamer. Pyjama op het hoofdkussen.
'Dries, waarom heb je twee body's mee?' vroeg Jasper verbaasd.
'Ik weet het niet, ik heb niet ingepakt. Mama zal zich vergist hebben.' zei Dries en haalde zijn schouders er bij op. 'Deze is zelfs te klein voor mij.'
Dries deed de extra body terug in zijn reistas en de jongens gingen daarna terug naar beneden.
'Fruitsap, cola, ice-tea, water, thee, of chocomelk?' vroeg Helga terwijl Heleen zich aan de keukentafel installeerde. Heleen keek even bedenkelijk.
'Ik heb wel zin in prik, maar als ik nu nog cola drink kan ik straks niet goed meer slapen. Mag ik ice-tea?' vroeg ze aan Helga?
'Zeker hoor. Ik pak het even.' zei Helga terwijl ze de berging in ging om een nieuwe fles te gaan halen.
'Alsjeblieft' zei ze terwijl ze een glas neerzette en dat inschonk voor Heleen.
'Dank je wel mevrouw.' antwoordde Heleen.
'Oh, mogen wij ook?' vroeg Jasper die net terug de keuken in kwam.
'Voor een keertje is het goed.' zei Helga. Ze nam twee glazen, zette die neer voor de jongens en schonk deze ook vol. Ze zette de halflege fles op de keukentafel en richtte zich weer tot Heleen.
'Hoe is het bij jou op school? Veel werk nu het einde van het jaar er bijna is?'
Heleen haar gezicht betrok bij die vraag. 'Die taalvakken haat ik echt. Ik houd veel meer van wiskunde en wetenschappen. Dat is tenminste allemaal logisch.' vertelde ze.
'Wat wil je later worden?' vroeg Helga. 'Als je zo van wiskunde en wetenschappen houdt, Celine was daar ook altijd goed in. Ze werkt nu op de controletoren van de luchthaven om de vliegtuigen te begeleiden.' gaf ze nog als ideetje mee.
'Oh, ik wist niet dat ze dat deed. Dat is ook iets speciaals.' reageerde Heleen. 'Maar is dat niet een hele dag op een stoel zitten en niet weg kunnen? Dat lijkt me ook niet zo aangenaam.'
'Ja, dat, in het Engels moeten spreken heel de dag en de onregelmatige uren. Daar klaagt ze nog het meeste over.'
Heleen knikte wijs. Misschien leuk voor één dag een keertje te zien, maar niet om een heel leven te doen, dacht ze.
'Waar dacht jij anders wel nog aan?' vroeg Helga aan Heleen.
'Ik weet het niet goed. Iets met kinderen. Leerkracht, kinderverzorgster, pediatrisch verpleegkundige of zo... Ik weet het nog niet zo goed.'
'Je hoeft ook nog niet te beslissen. Je hebt nog tijd er voor.' zei Helga. 'Maar je gaat dus later misschien bij je mama gaan werken?'
'Nee, dat niet. Ze werkt aan het onthaal van de K&J Heilige Méen verderop. Dat is maar receptiewerk. Ze werkt niet echt met de kinderen daar.'
'Oh ja, ik dacht dat je mama meer in de zorg stond.' zei Helga. 'Dat ze volop bezig was met de patiënten.'
'Nee, heeft ze nooit gedaan.'
Ondertussen kreeg Helga een bericht van Celine. <<Ik sta bij de snackbar nu. Wat wilt iedereen bij de frietjes?>>
'Jasper, Dries, wat willen jullie van de snackbar?' vroeg Helga.
'Curryworst' reageerde Dries enthousiast.
'Chickenfingers' antwoordde Jasper.
'Ok jongens.' antwoordde Helga. Ze stapte tot aan de trap en riep naar boven. 'Gert, was wil jij vanavond hebben bij de frietjes!'
Jasper opende ondertussen de fles ice-tea en schonk zichzelf bij. Nadien toonde hij in stilte aan Dries de fles.
'Nee dank je,' fluisterde Dries terwijl hij zijn hand boven zijn glas hield. 'Ik heb geen dorst.'
Onopvallend zette Jasper de fles terug waar ze eerst op tafel stond.
Gert wandelde naar beneden om zijn antwoord te geven. 'Voor mij graag een hamburger.'
'In orde jongens, ik stuur het door naar mama. Heleen, eet je hier mee?'
'Nee dank u mevrouw. Papa en mama verwachten me thuis op zijn laatst over een half uurtje. We eten pizza vanavond.'
'Ok in orde.' zei Helga en ze nam haar GSM om de bestelling door te geven aan Celine.
Gert zag de fles ice-tea staan, nam voor zichzelf een glas en schonk het vol. Hij ging ook aan tafel zitten om zijn glas leeg te drinken. Met kleine oogjes bekeek hij de andere kinderen. Er was nog een beetje over in de fles. Hij pakte de fles bij zich. 'Mama, ik neem de overschot van de ice-tea straks mee naar boven naar mijn kamer.'
'Is goed Gert' antwoordde ze terwijl ze het bericht naar Celine afwerkte.
'Heleen,' vervolgde Helga, het vorige gesprek weer oppakkende. 'Heb je ook al aan orthopedagogie gedacht? Dat is ook iets met kinderen.'
'Nee, dat ken ik niet, wat is dat?' vroeg Heleen
'Oei, dat kan ik moeilijk uitleggen. Misschien moet je dat beter vragen aan je mama, ze zal er zeker wel een paar kennen vanuit haar werk. Dan kan je er ook misschien een ontmoeten. Zij kunnen dat zelf het beste vertellen.'
'Waar werkt je mama?' vroeg Gert
'Ze werkt verderop in het K&J GGZ' zei Heleen.
'Wat is dat?' vroeg Gert. Nog nooit van gehoord.
'Kinder en jeugd geestelijke gezondheidszorg, Heilige Méen, die instelling verderop'
'Ah, bij de kleine onnozele zotte kindjes dus. Met hun hoofd vol prut' zei Gert neerbuigend.
Heleen werd boos. Ze was al een paar keer bij haar mama op haar werk geweest en ook haar mama zelf had al veel verteld over de patiënten, of cliënten zoals ze ook soms zei. Ze had tijdens de bezoekjes ook al een paar keer contact gehad met de bewoners en ze vond het telkens een leerrijke en aangename ervaring.
Dries kroop achteruit op zijn stoel en trok Jasper mee naar achteren. 'Let op, ze is boos.' fluisterde hij zacht Jasper toe.
'Ten eerste.' begon Heleen. Ze praatte zacht maar door de stilte die was neergedaald drong elke letter goed verstaanbaar door in heel de keuken. Gert zat meesmuilend Heleen aan te kijken. Hij vond het fijn om anderen op hun paard te krijgen.
'Het zijn geen kleine onnozele zotte kindjes.'
Helga die Gert had willen terechtwijzen sloot haar mond. Ze liet eerst Heleen haar zegje doen.
'Ten tweede, die prut die je beschrijft zijn een goed stel hersenen die nog veel kunnen.'
'Ten derde, elk van die bewoners kan misschien niet zo goed leren als jij, maar ze hebben een emotionele capaciteit en gevoeligheid die honderd keer ze groot is als die van jou. Zij zijn tenminste lief. Als begaan zijn met een medemens een criterium was om daar naar toe te moeten of niet, dan zou je de zwaarste afdeling voor jou alleen gehad hebben. En als dat geen criteria was, maar je er gewoon zou gaan wandelen, zou het niemand opvallen dat je er niet woont. Iedereen zou denken dat je er hoort met die stomme smoel van jou!'
Gert was tijdens de hele uitleg bozer en bozer geworden. 'Trut' beet hij haar toe en hij liep weg van tafel.
'Je kan er gewoon niet tegen dat er iemand iets terugzegt!' riep Heleen hem achterna. 'Je bent even dom als je groot bent. Je bent het schoolvoorbeeld van een brute domme slappeling!'
'Gert, kom terug!' riep Helga Gert achterna.
'Ja' gromde hij toen hij weer binnen stapte.
'Bied je excuses aan. Het is heel lelijk wat je gezegd hebt. Straks hoort Celine er ook van.'
'Sorry' zei hij en hij draaide zich om en was weer weg.
'Heleen,' zei Helga boos. 'Je hebt gelijk dat je je verdedigde, maar op het laatste was het ook niet de juiste manier.'
'Sorry mevrouw' zei Heleen en ze boog schaamtevol haar hoofd.
'Het is niet erg hoor. Ik ben er blij mee.' Jasper was van zijn stoel opgestaan en stond op om Heleen te knuffelen. Hij vond het fantastisch om te zien hoe het Gert nu een keertje was die op zijn dak kreeg en het onderspit moest delven. Dat koekje van eigen deeg was verdiend. Karma voor alle andere keren.
'Dank je wel' zei Heleen stilletjes terwijl ze de knuffel van Jasper beantwoordde.
'Laten we dit nu afsluiten' zei Helga. 'Heleen, het is ondertussen tijd om te vertrekken als je op tijd thuis wilt zijn.'
Heleen begreep dat ze niet langer meer moest blijven. Ze zei iedereen nog gedag en ging naar de gang om haar schoenen aan te trekken.
'Bedankt nog eens voor de bagage te brengen van Dries.' zei Helga die Heleen uitgeleide deed.
Ondertussen nam Jasper in de keuken gebruik van het moment. In zijn woede had Gert de fles ice-tea laten staan en dat was een traktatie die Jasper thuis zelden kreeg. Vlug schonk Jasper zijn glas opnieuw vol en dronk het langzaam en genietend leeg.
'Kom, we gaan verder spelen' zei Dries die zijn glas ook leeg dronk.
'Ja, is goed.' zei Jasper. 'Je hebt echt een super geweldige zus' zei hij nog dromerig. 'Ik ben blij dat ze Gert eens goed de waarheid heeft gezegd.'
De frietjes waren lekker. Celine praatte honderduit over haar werk en ze deed haar beklag over de piloten die veel te slecht Engels konden en daardoor de juiste instructies voor het aanvliegen niet begrepen. Jasper en Gert waren deze verhalen gewoon, maar Dries werd er wel goed door geanimeerd.
Later op de avond, na nog wat gespeeld te hebben was het tijd om te gaan slapen.
'Kom Jasper en Dries, naar boven!'
'Nee, Mama, nog een kwartiertje alstublieft?' vroeg Jasper terwijl hij een zo lief mogelijk gezicht trok dat bij mama Helga altijd werkte.
'Nee, nu' antwoordde Celine die immuun was en niet te vermurwen.
'Nog tien minuutjes dan?' probeerde Jasper te onderhandelen.
'Als je het nog één keertje vraagt ga je morgen een kwartier vroeger in bed.'
Jasper sloot meteen zijn mond, nam Dries mee en ze waren naar boven.
Celine kwam mee de kamer op.
'Jasper, ik ga er vanuit dat je weer samen een pamper aan doet met Dries?' zei ze terwijl ze de deur achter haar sloot.
Jasper stond perplex. Hij had zo een directe vraag niet verwacht. 'Maar mama, ik heb er toch geen?'
gaf hij als antwoord.
'Nu wel,' zei Celine. 'Helga heeft een pak gekocht bij haar in de winkel en ze meegenomen. Je kan niet blijven luiers van Dries afsnoepen. Ze heeft ze in de kast achter jouw pyjama's neergelegd.'
Jasper opende vlug de kast en duwde zijn pyjama's opzij. Daar stond inderdaad een pak pampers!
Vlug keek hij Dries aan. 'Ik wist echt niet dat die hier lagen, ik heb die echt niet nodig.' Het stemmetje in zijn hoofd 'Jasper is een baby' begon weer even luid te zingen.
Celine kwam er tussen. 'Dat weet Dries wel, dat je die niet zelf nodig hebt. Dat je die aan doet voor hem. Zodat Dries zich niet alleen voelt. Maar Dries zijn papa en mama moeten daar toch niet voor blijven betalen?'
Jasper keek naar zijn mama en luisterde.
'Als je nu nog een keertje bij Dries blijft slapen kan je ook je eigen pampers mee nemen.' ging Celine door.
Jasper knikte stilletjes. 'Ik begrijp het.'
Dries kwam er dan tussen. Hoopvol vroeg hij 'doe je er ook eentje aan nu?'
Jasper had het gevoel niet echt een keuze te hebben. De pampers waren gekocht voor hem en Dries die er op stond te kijken. 'Ok, is goed.' klonk het berustend.
'Dat is dan afgesproken,' zei Celine.' Dries, ga maar eerst plassen en kom dan terug naar hier om je pyjama aan te doen. Jasper, begin jij ondertussen met je tanden te poetsen en dan wisselen jullie om.'
De jongens luisterden goed en voerden het gevraagde uit.
Dries kwam de kamer binnen en nadat hij zich had uitgekleed ging hij klaarliggen op zijn bed voor de pamper. Dit ging iets minder vlot aan dan bij hem thuis, maar hij zat wel goed.
'Sorry Dries, ik ben het al lang niet meer gewend om dat te doen. Ik weet wel nog goed hoe het moet en waar ik op moet letten, maar vlug gaat het niet meer. Het zit niet meer in mijn vingers.'
'Is niet erg. Hij zit goed.' zei Dries terwijl hij opstond en zijn body pakte.
'Kathy had gestuurd dat ze ook een body had meegegeven voor Jasper, waar is die?' vroeg Celine. Ondertussen deed ze het nieuwe pak pampers open en nam ze ook nog een pyjama voor Jasper.
'Hier is hij!' zei Dries nadat hij even in zijn tas gerommeld had.
Jasper kwam ook de kamer in.
'Dries, jouw beurt om je tanden te gaan poetsen. Jasper, ben je naar de wc geweest?
Jasper knikte van ja. 'nu net gedaan nadat ik mijn tanden heb gepoetst.'
'Zeer goed, kom maar hier' zei Celine. Ze had niets meer te doen dus hielp ze Jasper even met zijn kleren uit te doen. Dat ging toch nog altijd net iets sneller dan als Jasper dat zelf deed.
'Handen omhoog' zei Celine en zo startte het omkleden tot Jasper met zijn luier aan terug voor zijn mama stond.
'Die body is wel gemakkelijk, vind je niet?' vroeg Celine aan Jasper.
'Ja, alles blijft wel beter op zijn plaats zitten daarmee merkte ik vorige week. Het voelde fijn aan zo.' antwoordde Jasper.
Celine deed de knopjes nog dicht tussen Jasper zijn benen. 'Ik heb de dino onesie weer klaar gelegd die je een tijdje geleden een keer aanhad. Goed?' vroeg Celine terwijl ze de onesie open hield zodat Jasper er gemakkelijk in kon stappen.
'Ja is ok.' zei Jasper en voet voor voet stak hij zijn benen in de pijpen van de onesie tot zijn voeten weer tevoorschijn kwamen.
'Armen hier in en draai je om.' begeleidde Celine Jasper verder zodat ze uiteindelijk ook de rits op zijn rug kon dichttrekken.
Dries kwam de kamer binnen. 'Toen die mij nog paste had ik die ook graag aan. Dat was vroeger mijn lievelingspyjama' was de enige commentaar die hij gaf. 'Mag ik nu ook mijn pyjama aandoen?' vroeg hij aan Celine.
'Oh, zeker doe maar hoor. Dat had zojuist ook al gemogen.'
'Maar ik durfde niet, je zei dat ik mijn tanden moest gaan poetsen.' bekende Dries voorzichtig, toch wat bang voor de reactie.
'Daar moet je echt niet bang voor zijn. Als je maar flink doorwerkt en niet treuzelt ben ik blij.' zei Celine geruststellend.
'Ok, is goed.' zei Dries en hij nam zijn eigen onesie. Stak zijn benen in de pijpen tot zijn voeten tevoorschijn kwamen, stak zijn armen er in en ritste zelf de sluiting dicht vooraan op zijn buik en borst.
Er werd nog slaapwel gewenst aan elkaar en even later was het licht uit.
'Jasper' fluisterde Dries nadat hij Celine naar beneden had horen gaan.
'Ja, wat is er?' fluisterde Jasper zachtjes terug.
'Ik weet wel dat je dat eigenlijk niet moet dragen, een pamper, maar ik ben zo blij dat ik dat niet alleen moet doen vannacht.'
'Graag gedaan.' zei Jasper.
'Ik voelde me super slecht vroeger omdat ik daar zo alleen in was, maar het is pas sinds dat jij die ook draagt voor mij dat ik merk hoe hard ik het nodig had. Ik voel me nog veel beter en gelukkiger dan dat ik dacht dat ik me ooit ging voelen.'
Jasper wist niet meteen hoe te reageren. Hij was geraakt door deze bekentenis van Dries. Jasper klom uit zijn eigen bed, kroop in bed naast Dries en gaf hem een knuffel die beantwoord werd door Dries.
Jasper voelde hoe Dries aan het schokken was. De emoties waren Dries blijkbaar net iets te groot op dit moment.
'Ik ben er voor je Dries' fluisterde Jasper. 'We zijn bloedbroeders. En ik vind het echt niet erg om dat te doen voor jou. Ergens geeft dat ook wel rust, geborgenheid en een fijn gevoel.'
Jasper voelde hoe Dries knikte met zijn hoofd. 'Dat is waar' fluisterde Dries ondertussen.
'Dank je wel dat je mijn vriend bent Jasper.' fluisterde Dries nog.
'Jij ook en slaap lekker.' gaf Jasper als antwoord. Hij was moe en kroop terug in zijn eigen bed.
'Slaap lekker.' mompelde Dries terug. Hij was ook al bijna naar dromenland vertrokken.
Kathy en Koen zaten die avond samen voor de computer om hun reis voor te bereiden.
'Kijk hier eens, die hadden ze vorig jaar nog niet, die zijn nieuw; kinderbungalows voor vier of vijf personen. Klinkt dat niet leuk?' zei Kathy terwijl ze verder op de website klikte om de foto's te bekijken en vergroten.
Het zag er wel goed uit, heel speels en avontuurlijk. Op veel muren van de bungalow waren er vrolijke tekeningen aangebracht. Verder waren er in het huisje ook op twee kamers een klein verhoging aangebracht waar de kinderen konden naar toe klimmen tot aan het plafond. Er waren ook een aantal kruipgangetjes aangebracht. Bij een eerste kon je van de ene kamer naar de andere kamer met een gangetje door de leefruimte langs het plafond. Er was ook nog in de eerste kamer een luikje dat uitkwam naast de zetel in de leefruimte.
Er was ook een foto met een klimnet te zien, en een andere foto met een brandweerpaal om naar beneden te glijden.
Boven in het dak was er een kleine glazen koepel, hoog genoeg om net met je hoofd over de daken te kunnen kijken.
De badkamer was helemaal aangekleed alsof het een onderwaterwereld was, en het terras en ingang waren hoger dan de weg waar de bungalow naast lag. Ideaal dus voor nog een extra privé glijbaan.
Er stond ook nog heel wat begeleidende tekst bij maar die was jammer genoeg enkel in het Frans. Zowel Kathy als Koen konden dat niet. De meeste info op de website was ook in het Engels maar dit stuk van de kinderbungalow waren ze blijkbaar vergeten vertalen.
'Attention (seulement cottage 5 personnes)! Un lit junior dans la chambre des enfants est adapté aux enfants de 1m40 maximum.'
Attention leek nogal op attentie en met google translate hebben ze toch die ene zin vertaald.
'Dries is maar 1m30 groot, dus die zal wel in dat juniorbed passen?' vroeg Koen zich luidop af. Heleen was er ondertussen ook nog bij komen zitten om mee te kijken.
'Of anders Jasper, die is zelfs nog een stukje kleiner.' kwam ze er tussen.
Kathy knikte bedachtzaam. 'Een juniorbed zal wel geen probleem zijn zeker? En dat huisje ziet er gewoon te leuk uit om te laten schieten. Nu is dat nog leuk voor de jongens, binnen een paar jaar niet meer.'
Ze doorzochten nog even de foto's maar van de bedden zelf waren er geen foto's genomen. Al gauw was de beslissing genomen en het kinder-avonturen huisje voor vijf personen was geboekt.
'Vergeet niet om dat hotelletje voor onderweg te boeken Koen.' zei Kathy nog. 'Vorig jaar waren we ook maar net op tijd. Je kan dat beter ook meteen doen in plaats van te wachten tot twee weken voor de reis.'
Koen knikte en gaf Kathy gelijk.
'Ik kijk meteen. Ik doe dat nog vlug en dan kunnen we van onze avond genieten.' Koen was moe van zijn werkdag vol met vergaderingen, meetings en besprekingen en wilde er vlug het vlug afronden.
Gelukkig herkende het hotel nog de login van het voorbije jaar. De namen en geboortedatums van het gezin waren automatisch ingevuld. Het enige dat Koen uiteindelijk nog deed was de datums voor de heen en terugrit invoeren, op bevestigen duwen en het voorschot betalen. De bevestigingsmail stuurde hij door naar Kathy zonder na te kijken, zij hield dat allemaal bij. Blij dat hij kon rusten van zijn werkdag en werkweek sloot hij daarna de computer af.
De volgende dag had Dries een brief mee met een uitnodiging mee voor Jasper. 'Binnen twee weken is Heleen jarig, ze wordt 14. En ik mag ook één iemand uitnodigen voor haar feestje zodat ik niet alleen tussen al die meisjes zit.'
'Oh ja, vorig jaar was dat toch ook?' vroeg Jasper.
Jasper deed de enveloppe open en bekeek de uitnodiging goed. <<Welkom op mijn slaapfeestje. Jullie zijn allemaal uitgenodigd vanaf 16u.>> stond er samen met een leuke foto van Heleen.
'Wat gaat ze doen voor een feestje?' vroeg Jasper.
'Eerst wil ze samen pizza's maken, en daarna één of andere romantische film.' antwoordde Dries. 'Ze heeft wel gezegd welke, maar ik weet het niet meer. Echt niet interessant.'
'Een slaapfeestje? Mag ik ook blijven slapen?' vroeg Jasper aan Dries.
'Het zal wel denk ik, daarom dat ik die uitnodiging ook aan jou mocht geven.'
'Fijn, ik kijk er naar uit om opnieuw bij jou te komen slapen.'
Ook Jasper had een klein pakketje mee voor Dries. 'Hier zijn alle kleren terug. Mama heeft ze al gewassen.'
Dries nam het pakketje aan en stak ze in zijn boekentas. Hij ging ze deze avond doorgeven aan zijn eigen papa en mama.
Enthousiast kwam Jasper die dag thuis van school. 'Mama, ik mag naar het verjaardagsfeestje van Heleen!'
'Oh, dat is fijn,' zei Helga, die klaar zat in de keuken om Jasper te ontvangen. 'Wanneer is dat feestje?'
'Dat is zaterdag over twee weken, en ik mag blijven slapen.'
'Dat is lief van Heleen om je uit te nodigen, ik had dat niet verwacht.' antwoordde Helga.
'Het is eigenlijk Dries die mij heeft uitgenodigd. Ik mag naar het feestje zodat hij niet alleen zal zijn tussen Heleen en al haar vriendinnen.' zei Jasper.
'Leuk, ik zal op het werk kijken of ik geen mooie CD vind die ik voor Heleen kan kopen. Dan heb je ook een cadeautje voor haar.' zei Helga
'Dat is super, dat gaat ze leuk vinden.' Jasper vond het fijn. In het grootwarenhuis waar Helga werkt hadden ze ook een mooie collectie met CD's.
Jasper keek uit naar het feestje en ook het blijven slapen bij Dries. De hele avond bleef Jasper erover doorgaan. Behalve op de feestjes van Dries werd Jasper niet zo veel uitgenodigd.
Hoe meer de avond vorderde, hoe meer Jasper dacht dat de uitnodiging niet alleen van Dries kwam, maar voor een stuk ook van Heleen. Vorig jaar was Jasper inderdaad ook wel gaan spelen met Heleen haar verjaardag, maar toen had hij geen officieel uitnodigingskaartje gekregen. En daar kwam nog eens bij dat Heleen de laatste tijd extra lief was tegen hem.
Jasper vond dat Dries geluk had met zo een grote zus als Heleen. Ze stond de hele tijd klaar voor hem, hielp waar of wanneer dat nodig was. Jasper voelde zich meer en meer op zijn gemak met Heleen in de buurt. Omdat Dries en Jasper bloedbroeders waren, was het bijna alsof Heleen ook de grote zus van Jasper was.
De volgende schooldag informeerde Jasper bij Dries welke muziek Heleen mooi vond. Dries hoefde niet lang te twijfelen. Met walging op zijn gezicht wist hij het meteen te vertellen; 'Justin Bieber, verschrikkelijk gewoon. Alle dagen wel drie keer dezelfde CD. Nooit eens iets anders' klaagde hij er meteen achteraan. 'Als ze daar nu wat meer cd's van zou hebben dan die ene, kon ze een keertje afwisselen. Dat zou ik veel beter kunnen verdragen.'
Jasper vertelde dat het plan van zijn mama's was om een cd cadeau te doen aan Heleen, maar ze wisten niet goed welke. Hij ging het doorgeven en dan zou het in orde komen.
Die avond belde Celine met Kathy. 'Goeie avond, ik bel om af te spreken voor het verjaardagsfeestje. Jasper heeft er veel zin in en zal komen.'
'Oh, dat is fijn. Dat gaat Heleen leuk vinden.'
'Heleen? Ik dacht dat het Dries was die Jasper had gevraagd?' vroeg Celine.
'Eigenlijk hebben ze het beiden gedaan. Toen we vroegen aan Heleen wie ze allemaal wilde uitnodigen had ze haar vriendinnen genoemd plus Jasper. We waren ook eerst verbaasd. Toen we vroegen waarom zei ze dat ze Jasper het allerliefste had van Dries zijn vrienden. Ze hoopte dat als zij Jasper uitnodigde, dat Dries akkoord met haar keuze zou zijn. Ze wilde eigenlijk in de plaats van Dries kiezen wie er nog voor hem kwam' vertelde Kathy aan Celine.
'Maar dat was natuurlijk niet nodig. Toen ik daarna Dries vroeg wie hij wilde uitnodigen koos hij vanzelf Jasper, zonder dat hij gehoord had wat Heleen gevraagd had.'
'Dat is leuk' kwam Celine er tussen. Kathy kon soms blijven ratelen, maar toch wilde Celine af en toe laten horen dat ze echt wel aan het luisteren was.
Kathy vertelde meteen verder, 'voor Dries is het natuurlijk ook fijn dat hij iemand mee te slapen krijgt. Vorig jaar had Heleen ook een slaapfeestje maar is Jasper toen niet kunnen blijven slapen. Je weet wel waarvoor.'
Celine hapte adem en wilde een antwoord geven, maar Kathy was al weer verder aan het vertellen.
'Maar nu kan Jasper blijven slapen en zowel Heleen als Dries zijn er blij mee. Ik weet niet hoe, maar Jasper heeft echt een plaatsje veroverd in het hart van Heleen. Dries is niet zo klein en schattig meer, waar Jasper dat wel nog is. Ik heb het gevoel dat Heleen in Jasper een nieuw klein broertje zoekt waarvoor ze kan zorgen en dat ze kan vertroetelen.'
'Maar nu we het over blijven slapen hebben.' kwam Celine er tussen. 'Als ik Dries nu eens deze vrijdag na school mee ophaalde en hij hier blijft tot zaterdag na het middageten. Is dat goed? Jasper heeft het voorbije weekend al bij jullie geslapen en binnen twee weken gaat hij opnieuw. Het kan leuker zijn voor de kinderen als dat ook nog een keer de andere kant op gaat. Breng vrijdag dan gewoon maar overdag of 's avonds Dries zijn spullen om te blijven slapen.'
'Oh, dat is een fijn idee. Dat zullen ze leuk vinden.' antwoordde Kathy. 'Ik zorg er vrijdag voor.'
'En dan nog over een cadeau voor Heleen. Jasper sprak van een CD van Justin Bieber?'
'Heleen is daar inderdaad weg van, maar dat hoef je echt niet cadeau te doen.'
'Dat doen we toch. Welke CD heeft ze nog niet?' vroeg Celine
'Ze heeft enkel de laatste nieuwe CD. Alle oudere cd's heeft ze nog niet.' zei Kathy.
'Iets anders nog.' zei Celine. 'Ik vraag morgen aan Helga of ze een pak pampers mee neemt van bij haar uit de winkel. Dan hoef je er geen meer te voorzien voor Jasper. Je kan die niet blijven kopen.'
'Oh, dank je wel.' antwoordde Kathy.
Er werd nog wat verder gebabbeld en er werden nog wat afspraken gemaakt over de komende twee weekends. Niet veel later beëindigde de mama's het gesprek en legden ze hun telefoon neer.
Al de mama's en de papa hielden van verrassingen geven, dus de kinderen wisten van niets. Wanneer Dries en Jasper gezellig babbelend voor de schoolpoort stonden, aan het wachten op hun ouders, waren ze beiden opgetogen toen Helga Dries aansprak. 'Dries, kom je mee naar ons thuis? We hebben afgesproken met jouw mama en papa dat je bij ons mag blijven slapen.'
'Joepie!' klonk het in koor. Zo luid dat de mensen en kinderen rondom keken waar de uitbarsting vandaan kwam.
'Zo leuk, ik ben zo blij dat je ook nog eens bij mij komt slapen!' riep Jasper uit. Huppelend, Dries en Jasper elk aan een andere kant van Helga, gingen ze naar huis.
'Jasper, toon je aan Dries wat hij allemaal moet doen als je thuiskomt na school?' vroeg Helga.
'Is goed, mama' antwoordde Jasper. 'Dries, je jas hier aan de kapstok, de schoenen mag je daar onder zetten en nu eerst naar de keuken om onze boekentassen leeg te maken.'
Dries volgde Jasper zijn voorbeeld en flink begonnen ze in de keuken met hun spullen uit te laden. Waterfles, brooddoos, fruitdoosje en koekendoosje werden op het aanrecht geplaatst. Heel voorbeeldig en zijn best doende om zijn mama te plezieren ging Jasper vervolgens met zijn agenda en huiswerk aan tafel zitten. Vlijtig begon hij te werken en Dries volgde met enige tegenzin zijn voorbeeld. Eigenlijk wilden ze liefst zo vlug mogelijk samen gaan spelen, maar Jasper en Dries probeerden los van elkaar te tonen dat ze super flink kunnen zijn. Het was een verrassing dat Dries mee mocht en ze hoopten onbewust door zich nu goed te gedragen dat dit geen eenmalig iets was.
Ook Helga zag het dat ze flink hun best deden. Ze liep in stilte rond door de keuken om de jongens niet te storen bij hun huiswerk. Ze nam haar GSM en maakte een foto van Jasper en Dries die naast elkaar geconcentreerd met hun huiswerk bezig waren.
De foto stuurde ze door in het whatsapp groepje en ze voorzag het van commentaar.
<<Mag ik Dries elke week lenen? Zo flink maakt Jasper zijn huiswerk nooit. Ik heb geen enkele keer moeten vragen om er aan te beginnen.>>
Het antwoord van Koen kwam vlug. <<Dat is goed, als ik Jasper de andere dagen mag lenen. Als je geen foto genomen had zou ik je bijna niet geloofd hebben.>>
Terwijl de jongens bezig waren met de laatste opdracht van hun huiswerk kwam ook Gert binnen na zijn school.
'Dag Mama!' zei Gert wanneer hij iedereen zag zitten. Dat Dries en Jasper er ook waren negeerde hij. Geen aandacht schenkend aan hen zette hij zijn rugzak op tafel en begon ook zijn spullen uit te laden. Voor zijn gemak haalde hij er alles uit tot hij onderaan zijn brooddoos vond. Dat hij hierbij ook boeken en schriften bovenop het huiswerk van Dries en Jasper plaatste trok hij zich niet aan.
'Hé' begon Dries uit te roepen. Voor Dries nog wat kon zeggen gaf Jasper hem vlug een elleboogstoot. 'Sssst!' siste hij ondertussen. 'Wacht gewoon even, we kunnen hier toch niets tegen doen.' fluisterde Jasper er achteraan.
Helga keek op bij de begroeting van Gert en den 'Hé' van Dries. 'Dag Gert, let je op waar je je spullen zet? Dries en Jasper zijn bezig met hun huiswerk.'
'Oh sorry, ik wist niet dat dat huiswerk was. Dat ziet er veel te gemakkelijk uit.' zei Gert terwijl hij zijn boeken verplaatste.
Helga keek boos naar Gert. Zulke denigrerende opmerkingen maakte hij toch te veel. Gert deed alsof hij de boze blik van zijn mama niet zag. Hij deed de laatste spullen nog weg en nam zijn eigen boeken, huiswerk en rugzak mee naar boven naar zijn kamer.
Helga draaide zich om en keek naar Jasper en Dries. Ze zag dat Dries met tranen in zijn ogen zat.
'Dries, wat scheelt er?' vroeg Helga terwijl ze ging zitten naast Dries.
'Dat is wel huiswerk en het is wel moeilijk.' zei hij met een boze ondertoon.
'Trek het je niet aan Dries.' zei Helga om Dries te troosten. 'Toen Gert even oud was als jullie vond hij dit ook moeilijk.' Helga nam het huiswerk van Dries en scande het vlug om te kijken of er fouten waren.
'Dat heb je perfect gedaan Dries. Hier is één foutje en verder ben je nog vergeten jouw naam en de datum te noteren.' Dries keek al wat gelukkiger bij wat hij hoorde. Hij keek nog een keertje naar de oefening die Helga als fout had aangeduid. 'Ik weet het juiste antwoord' zei hij. Vlug nam hij zijn potlood en verbeterde de fout die er stond.
'Helemaal goed nu' zei Helga. 'Toen Gert zo oud was als jou kon hij dat niet zo goed.'
Dries glunderde van trots. Vlug veegde hij met zijn vingers door zijn ogen om de tranen van daarjuist weg te vegen.
Jasper was ook blij dat Dries terug goedgezind was. Maar hij was ook kwaad op Gert dat hij zo vlug het humeur van Dries had weten verpesten.
Helga keek ook het werk van Jasper na. 'Hier heb je een foutje gemaakt, en dan heb je hier en hier iets vergeten, en daar heb je je tekens gespiegeld.'
'Oh, niet weer.' zei Jasper. Hij verbeterde meteen wat niet juist was en ook hij legde vlug zijn potlood neer. 'Ik ben ook klaar!'
De jongens ruimden hun schoolspullen op. 'Mogen we alsjeblieft op de Nintendo?' vroeg Jasper met een zo lief mogelijk stemmetje aan zijn mama.
'Dat is goed, doe maar.'
Jasper nam het bakje en de controllers en zette de televisie aan. Dries wist niet goed hoe alles moest worden klaargezet en ging zitten in de zetel voor de televisie. Samen genoten ze van een paar spelletjes op de Nintendo.
'Ding-Dong' ging de deurbel.
Jasper zette het spel op pauze waar ze mee bezig waren en samen met Dries ging hij kijken wie er aan de deur was.
'Heleen, wat doe jij hier? Moet ik naar huis?' vroeg Dries verbaasd toen hij zijn zus voor de deur zag staan.
'Nee hoor, ik moest je kleren komen brengen van mama. Ze heeft deze zak klaar gemaakt voor jou.'
'Dank je wel zus!' zei Dries en hij nam de tas over van Heleen.
Ook Helga kwam er bij om te zien wie er aan de deur was. 'Goede avond Heleen.'
'Dag mevrouw. Ik kom de tas van Dries brengen met zijn spullen voor vannacht en morgen.' zei Heleen toen ze Helga zag komen aanlopen.
'Dank je wel Heleen. Dat is lief van jou. Wil je eventjes iets drinken?' Helga nodigde Heleen mee uit naar binnen.
'Graag ja mevrouw.' zei Heleen terwijl ze binnen stapte en haar schoenen uit deed.
Helga vond het wel fijn, zo beleefd en voorkomend Heleen was. Ze ging later iets laten weten aan de ouders van Heleen hoe flink ze zich gedroeg.
'Jasper en Dries, brengen jullie de tas van Dries naar boven?'
'Is goed mama, doen we meteen.' en met Jasper aan het ene handvat en Dries aan het andere stuntelden ze de trap omhoog richting de kamer van Jasper.
Binnengekomen in de kamer zagen ze dat het logeerbed al klaar stond voor Dries. De jongens begonnen meteen de tas uit te pakken en alles klaar te leggen. Toiletgerief naar de badkamer. Pyjama op het hoofdkussen.
'Dries, waarom heb je twee body's mee?' vroeg Jasper verbaasd.
'Ik weet het niet, ik heb niet ingepakt. Mama zal zich vergist hebben.' zei Dries en haalde zijn schouders er bij op. 'Deze is zelfs te klein voor mij.'
Dries deed de extra body terug in zijn reistas en de jongens gingen daarna terug naar beneden.
'Fruitsap, cola, ice-tea, water, thee, of chocomelk?' vroeg Helga terwijl Heleen zich aan de keukentafel installeerde. Heleen keek even bedenkelijk.
'Ik heb wel zin in prik, maar als ik nu nog cola drink kan ik straks niet goed meer slapen. Mag ik ice-tea?' vroeg ze aan Helga?
'Zeker hoor. Ik pak het even.' zei Helga terwijl ze de berging in ging om een nieuwe fles te gaan halen.
'Alsjeblieft' zei ze terwijl ze een glas neerzette en dat inschonk voor Heleen.
'Dank je wel mevrouw.' antwoordde Heleen.
'Oh, mogen wij ook?' vroeg Jasper die net terug de keuken in kwam.
'Voor een keertje is het goed.' zei Helga. Ze nam twee glazen, zette die neer voor de jongens en schonk deze ook vol. Ze zette de halflege fles op de keukentafel en richtte zich weer tot Heleen.
'Hoe is het bij jou op school? Veel werk nu het einde van het jaar er bijna is?'
Heleen haar gezicht betrok bij die vraag. 'Die taalvakken haat ik echt. Ik houd veel meer van wiskunde en wetenschappen. Dat is tenminste allemaal logisch.' vertelde ze.
'Wat wil je later worden?' vroeg Helga. 'Als je zo van wiskunde en wetenschappen houdt, Celine was daar ook altijd goed in. Ze werkt nu op de controletoren van de luchthaven om de vliegtuigen te begeleiden.' gaf ze nog als ideetje mee.
'Oh, ik wist niet dat ze dat deed. Dat is ook iets speciaals.' reageerde Heleen. 'Maar is dat niet een hele dag op een stoel zitten en niet weg kunnen? Dat lijkt me ook niet zo aangenaam.'
'Ja, dat, in het Engels moeten spreken heel de dag en de onregelmatige uren. Daar klaagt ze nog het meeste over.'
Heleen knikte wijs. Misschien leuk voor één dag een keertje te zien, maar niet om een heel leven te doen, dacht ze.
'Waar dacht jij anders wel nog aan?' vroeg Helga aan Heleen.
'Ik weet het niet goed. Iets met kinderen. Leerkracht, kinderverzorgster, pediatrisch verpleegkundige of zo... Ik weet het nog niet zo goed.'
'Je hoeft ook nog niet te beslissen. Je hebt nog tijd er voor.' zei Helga. 'Maar je gaat dus later misschien bij je mama gaan werken?'
'Nee, dat niet. Ze werkt aan het onthaal van de K&J Heilige Méen verderop. Dat is maar receptiewerk. Ze werkt niet echt met de kinderen daar.'
'Oh ja, ik dacht dat je mama meer in de zorg stond.' zei Helga. 'Dat ze volop bezig was met de patiënten.'
'Nee, heeft ze nooit gedaan.'
Ondertussen kreeg Helga een bericht van Celine. <<Ik sta bij de snackbar nu. Wat wilt iedereen bij de frietjes?>>
'Jasper, Dries, wat willen jullie van de snackbar?' vroeg Helga.
'Curryworst' reageerde Dries enthousiast.
'Chickenfingers' antwoordde Jasper.
'Ok jongens.' antwoordde Helga. Ze stapte tot aan de trap en riep naar boven. 'Gert, was wil jij vanavond hebben bij de frietjes!'
Jasper opende ondertussen de fles ice-tea en schonk zichzelf bij. Nadien toonde hij in stilte aan Dries de fles.
'Nee dank je,' fluisterde Dries terwijl hij zijn hand boven zijn glas hield. 'Ik heb geen dorst.'
Onopvallend zette Jasper de fles terug waar ze eerst op tafel stond.
Gert wandelde naar beneden om zijn antwoord te geven. 'Voor mij graag een hamburger.'
'In orde jongens, ik stuur het door naar mama. Heleen, eet je hier mee?'
'Nee dank u mevrouw. Papa en mama verwachten me thuis op zijn laatst over een half uurtje. We eten pizza vanavond.'
'Ok in orde.' zei Helga en ze nam haar GSM om de bestelling door te geven aan Celine.
Gert zag de fles ice-tea staan, nam voor zichzelf een glas en schonk het vol. Hij ging ook aan tafel zitten om zijn glas leeg te drinken. Met kleine oogjes bekeek hij de andere kinderen. Er was nog een beetje over in de fles. Hij pakte de fles bij zich. 'Mama, ik neem de overschot van de ice-tea straks mee naar boven naar mijn kamer.'
'Is goed Gert' antwoordde ze terwijl ze het bericht naar Celine afwerkte.
'Heleen,' vervolgde Helga, het vorige gesprek weer oppakkende. 'Heb je ook al aan orthopedagogie gedacht? Dat is ook iets met kinderen.'
'Nee, dat ken ik niet, wat is dat?' vroeg Heleen
'Oei, dat kan ik moeilijk uitleggen. Misschien moet je dat beter vragen aan je mama, ze zal er zeker wel een paar kennen vanuit haar werk. Dan kan je er ook misschien een ontmoeten. Zij kunnen dat zelf het beste vertellen.'
'Waar werkt je mama?' vroeg Gert
'Ze werkt verderop in het K&J GGZ' zei Heleen.
'Wat is dat?' vroeg Gert. Nog nooit van gehoord.
'Kinder en jeugd geestelijke gezondheidszorg, Heilige Méen, die instelling verderop'
'Ah, bij de kleine onnozele zotte kindjes dus. Met hun hoofd vol prut' zei Gert neerbuigend.
Heleen werd boos. Ze was al een paar keer bij haar mama op haar werk geweest en ook haar mama zelf had al veel verteld over de patiënten, of cliënten zoals ze ook soms zei. Ze had tijdens de bezoekjes ook al een paar keer contact gehad met de bewoners en ze vond het telkens een leerrijke en aangename ervaring.
Dries kroop achteruit op zijn stoel en trok Jasper mee naar achteren. 'Let op, ze is boos.' fluisterde hij zacht Jasper toe.
'Ten eerste.' begon Heleen. Ze praatte zacht maar door de stilte die was neergedaald drong elke letter goed verstaanbaar door in heel de keuken. Gert zat meesmuilend Heleen aan te kijken. Hij vond het fijn om anderen op hun paard te krijgen.
'Het zijn geen kleine onnozele zotte kindjes.'
Helga die Gert had willen terechtwijzen sloot haar mond. Ze liet eerst Heleen haar zegje doen.
'Ten tweede, die prut die je beschrijft zijn een goed stel hersenen die nog veel kunnen.'
'Ten derde, elk van die bewoners kan misschien niet zo goed leren als jij, maar ze hebben een emotionele capaciteit en gevoeligheid die honderd keer ze groot is als die van jou. Zij zijn tenminste lief. Als begaan zijn met een medemens een criterium was om daar naar toe te moeten of niet, dan zou je de zwaarste afdeling voor jou alleen gehad hebben. En als dat geen criteria was, maar je er gewoon zou gaan wandelen, zou het niemand opvallen dat je er niet woont. Iedereen zou denken dat je er hoort met die stomme smoel van jou!'
Gert was tijdens de hele uitleg bozer en bozer geworden. 'Trut' beet hij haar toe en hij liep weg van tafel.
'Je kan er gewoon niet tegen dat er iemand iets terugzegt!' riep Heleen hem achterna. 'Je bent even dom als je groot bent. Je bent het schoolvoorbeeld van een brute domme slappeling!'
'Gert, kom terug!' riep Helga Gert achterna.
'Ja' gromde hij toen hij weer binnen stapte.
'Bied je excuses aan. Het is heel lelijk wat je gezegd hebt. Straks hoort Celine er ook van.'
'Sorry' zei hij en hij draaide zich om en was weer weg.
'Heleen,' zei Helga boos. 'Je hebt gelijk dat je je verdedigde, maar op het laatste was het ook niet de juiste manier.'
'Sorry mevrouw' zei Heleen en ze boog schaamtevol haar hoofd.
'Het is niet erg hoor. Ik ben er blij mee.' Jasper was van zijn stoel opgestaan en stond op om Heleen te knuffelen. Hij vond het fantastisch om te zien hoe het Gert nu een keertje was die op zijn dak kreeg en het onderspit moest delven. Dat koekje van eigen deeg was verdiend. Karma voor alle andere keren.
'Dank je wel' zei Heleen stilletjes terwijl ze de knuffel van Jasper beantwoordde.
'Laten we dit nu afsluiten' zei Helga. 'Heleen, het is ondertussen tijd om te vertrekken als je op tijd thuis wilt zijn.'
Heleen begreep dat ze niet langer meer moest blijven. Ze zei iedereen nog gedag en ging naar de gang om haar schoenen aan te trekken.
'Bedankt nog eens voor de bagage te brengen van Dries.' zei Helga die Heleen uitgeleide deed.
Ondertussen nam Jasper in de keuken gebruik van het moment. In zijn woede had Gert de fles ice-tea laten staan en dat was een traktatie die Jasper thuis zelden kreeg. Vlug schonk Jasper zijn glas opnieuw vol en dronk het langzaam en genietend leeg.
'Kom, we gaan verder spelen' zei Dries die zijn glas ook leeg dronk.
'Ja, is goed.' zei Jasper. 'Je hebt echt een super geweldige zus' zei hij nog dromerig. 'Ik ben blij dat ze Gert eens goed de waarheid heeft gezegd.'
De frietjes waren lekker. Celine praatte honderduit over haar werk en ze deed haar beklag over de piloten die veel te slecht Engels konden en daardoor de juiste instructies voor het aanvliegen niet begrepen. Jasper en Gert waren deze verhalen gewoon, maar Dries werd er wel goed door geanimeerd.
Later op de avond, na nog wat gespeeld te hebben was het tijd om te gaan slapen.
'Kom Jasper en Dries, naar boven!'
'Nee, Mama, nog een kwartiertje alstublieft?' vroeg Jasper terwijl hij een zo lief mogelijk gezicht trok dat bij mama Helga altijd werkte.
'Nee, nu' antwoordde Celine die immuun was en niet te vermurwen.
'Nog tien minuutjes dan?' probeerde Jasper te onderhandelen.
'Als je het nog één keertje vraagt ga je morgen een kwartier vroeger in bed.'
Jasper sloot meteen zijn mond, nam Dries mee en ze waren naar boven.
Celine kwam mee de kamer op.
'Jasper, ik ga er vanuit dat je weer samen een pamper aan doet met Dries?' zei ze terwijl ze de deur achter haar sloot.
Jasper stond perplex. Hij had zo een directe vraag niet verwacht. 'Maar mama, ik heb er toch geen?'
gaf hij als antwoord.
'Nu wel,' zei Celine. 'Helga heeft een pak gekocht bij haar in de winkel en ze meegenomen. Je kan niet blijven luiers van Dries afsnoepen. Ze heeft ze in de kast achter jouw pyjama's neergelegd.'
Jasper opende vlug de kast en duwde zijn pyjama's opzij. Daar stond inderdaad een pak pampers!
Vlug keek hij Dries aan. 'Ik wist echt niet dat die hier lagen, ik heb die echt niet nodig.' Het stemmetje in zijn hoofd 'Jasper is een baby' begon weer even luid te zingen.
Celine kwam er tussen. 'Dat weet Dries wel, dat je die niet zelf nodig hebt. Dat je die aan doet voor hem. Zodat Dries zich niet alleen voelt. Maar Dries zijn papa en mama moeten daar toch niet voor blijven betalen?'
Jasper keek naar zijn mama en luisterde.
'Als je nu nog een keertje bij Dries blijft slapen kan je ook je eigen pampers mee nemen.' ging Celine door.
Jasper knikte stilletjes. 'Ik begrijp het.'
Dries kwam er dan tussen. Hoopvol vroeg hij 'doe je er ook eentje aan nu?'
Jasper had het gevoel niet echt een keuze te hebben. De pampers waren gekocht voor hem en Dries die er op stond te kijken. 'Ok, is goed.' klonk het berustend.
'Dat is dan afgesproken,' zei Celine.' Dries, ga maar eerst plassen en kom dan terug naar hier om je pyjama aan te doen. Jasper, begin jij ondertussen met je tanden te poetsen en dan wisselen jullie om.'
De jongens luisterden goed en voerden het gevraagde uit.
Dries kwam de kamer binnen en nadat hij zich had uitgekleed ging hij klaarliggen op zijn bed voor de pamper. Dit ging iets minder vlot aan dan bij hem thuis, maar hij zat wel goed.
'Sorry Dries, ik ben het al lang niet meer gewend om dat te doen. Ik weet wel nog goed hoe het moet en waar ik op moet letten, maar vlug gaat het niet meer. Het zit niet meer in mijn vingers.'
'Is niet erg. Hij zit goed.' zei Dries terwijl hij opstond en zijn body pakte.
'Kathy had gestuurd dat ze ook een body had meegegeven voor Jasper, waar is die?' vroeg Celine. Ondertussen deed ze het nieuwe pak pampers open en nam ze ook nog een pyjama voor Jasper.
'Hier is hij!' zei Dries nadat hij even in zijn tas gerommeld had.
Jasper kwam ook de kamer in.
'Dries, jouw beurt om je tanden te gaan poetsen. Jasper, ben je naar de wc geweest?
Jasper knikte van ja. 'nu net gedaan nadat ik mijn tanden heb gepoetst.'
'Zeer goed, kom maar hier' zei Celine. Ze had niets meer te doen dus hielp ze Jasper even met zijn kleren uit te doen. Dat ging toch nog altijd net iets sneller dan als Jasper dat zelf deed.
'Handen omhoog' zei Celine en zo startte het omkleden tot Jasper met zijn luier aan terug voor zijn mama stond.
'Die body is wel gemakkelijk, vind je niet?' vroeg Celine aan Jasper.
'Ja, alles blijft wel beter op zijn plaats zitten daarmee merkte ik vorige week. Het voelde fijn aan zo.' antwoordde Jasper.
Celine deed de knopjes nog dicht tussen Jasper zijn benen. 'Ik heb de dino onesie weer klaar gelegd die je een tijdje geleden een keer aanhad. Goed?' vroeg Celine terwijl ze de onesie open hield zodat Jasper er gemakkelijk in kon stappen.
'Ja is ok.' zei Jasper en voet voor voet stak hij zijn benen in de pijpen van de onesie tot zijn voeten weer tevoorschijn kwamen.
'Armen hier in en draai je om.' begeleidde Celine Jasper verder zodat ze uiteindelijk ook de rits op zijn rug kon dichttrekken.
Dries kwam de kamer binnen. 'Toen die mij nog paste had ik die ook graag aan. Dat was vroeger mijn lievelingspyjama' was de enige commentaar die hij gaf. 'Mag ik nu ook mijn pyjama aandoen?' vroeg hij aan Celine.
'Oh, zeker doe maar hoor. Dat had zojuist ook al gemogen.'
'Maar ik durfde niet, je zei dat ik mijn tanden moest gaan poetsen.' bekende Dries voorzichtig, toch wat bang voor de reactie.
'Daar moet je echt niet bang voor zijn. Als je maar flink doorwerkt en niet treuzelt ben ik blij.' zei Celine geruststellend.
'Ok, is goed.' zei Dries en hij nam zijn eigen onesie. Stak zijn benen in de pijpen tot zijn voeten tevoorschijn kwamen, stak zijn armen er in en ritste zelf de sluiting dicht vooraan op zijn buik en borst.
Er werd nog slaapwel gewenst aan elkaar en even later was het licht uit.
'Jasper' fluisterde Dries nadat hij Celine naar beneden had horen gaan.
'Ja, wat is er?' fluisterde Jasper zachtjes terug.
'Ik weet wel dat je dat eigenlijk niet moet dragen, een pamper, maar ik ben zo blij dat ik dat niet alleen moet doen vannacht.'
'Graag gedaan.' zei Jasper.
'Ik voelde me super slecht vroeger omdat ik daar zo alleen in was, maar het is pas sinds dat jij die ook draagt voor mij dat ik merk hoe hard ik het nodig had. Ik voel me nog veel beter en gelukkiger dan dat ik dacht dat ik me ooit ging voelen.'
Jasper wist niet meteen hoe te reageren. Hij was geraakt door deze bekentenis van Dries. Jasper klom uit zijn eigen bed, kroop in bed naast Dries en gaf hem een knuffel die beantwoord werd door Dries.
Jasper voelde hoe Dries aan het schokken was. De emoties waren Dries blijkbaar net iets te groot op dit moment.
'Ik ben er voor je Dries' fluisterde Jasper. 'We zijn bloedbroeders. En ik vind het echt niet erg om dat te doen voor jou. Ergens geeft dat ook wel rust, geborgenheid en een fijn gevoel.'
Jasper voelde hoe Dries knikte met zijn hoofd. 'Dat is waar' fluisterde Dries ondertussen.
'Dank je wel dat je mijn vriend bent Jasper.' fluisterde Dries nog.
'Jij ook en slaap lekker.' gaf Jasper als antwoord. Hij was moe en kroop terug in zijn eigen bed.
'Slaap lekker.' mompelde Dries terug. Hij was ook al bijna naar dromenland vertrokken.
Kathy en Koen zaten die avond samen voor de computer om hun reis voor te bereiden.
'Kijk hier eens, die hadden ze vorig jaar nog niet, die zijn nieuw; kinderbungalows voor vier of vijf personen. Klinkt dat niet leuk?' zei Kathy terwijl ze verder op de website klikte om de foto's te bekijken en vergroten.
Het zag er wel goed uit, heel speels en avontuurlijk. Op veel muren van de bungalow waren er vrolijke tekeningen aangebracht. Verder waren er in het huisje ook op twee kamers een klein verhoging aangebracht waar de kinderen konden naar toe klimmen tot aan het plafond. Er waren ook een aantal kruipgangetjes aangebracht. Bij een eerste kon je van de ene kamer naar de andere kamer met een gangetje door de leefruimte langs het plafond. Er was ook nog in de eerste kamer een luikje dat uitkwam naast de zetel in de leefruimte.
Er was ook een foto met een klimnet te zien, en een andere foto met een brandweerpaal om naar beneden te glijden.
Boven in het dak was er een kleine glazen koepel, hoog genoeg om net met je hoofd over de daken te kunnen kijken.
De badkamer was helemaal aangekleed alsof het een onderwaterwereld was, en het terras en ingang waren hoger dan de weg waar de bungalow naast lag. Ideaal dus voor nog een extra privé glijbaan.
Er stond ook nog heel wat begeleidende tekst bij maar die was jammer genoeg enkel in het Frans. Zowel Kathy als Koen konden dat niet. De meeste info op de website was ook in het Engels maar dit stuk van de kinderbungalow waren ze blijkbaar vergeten vertalen.
'Attention (seulement cottage 5 personnes)! Un lit junior dans la chambre des enfants est adapté aux enfants de 1m40 maximum.'
Attention leek nogal op attentie en met google translate hebben ze toch die ene zin vertaald.
'Dries is maar 1m30 groot, dus die zal wel in dat juniorbed passen?' vroeg Koen zich luidop af. Heleen was er ondertussen ook nog bij komen zitten om mee te kijken.
'Of anders Jasper, die is zelfs nog een stukje kleiner.' kwam ze er tussen.
Kathy knikte bedachtzaam. 'Een juniorbed zal wel geen probleem zijn zeker? En dat huisje ziet er gewoon te leuk uit om te laten schieten. Nu is dat nog leuk voor de jongens, binnen een paar jaar niet meer.'
Ze doorzochten nog even de foto's maar van de bedden zelf waren er geen foto's genomen. Al gauw was de beslissing genomen en het kinder-avonturen huisje voor vijf personen was geboekt.
'Vergeet niet om dat hotelletje voor onderweg te boeken Koen.' zei Kathy nog. 'Vorig jaar waren we ook maar net op tijd. Je kan dat beter ook meteen doen in plaats van te wachten tot twee weken voor de reis.'
Koen knikte en gaf Kathy gelijk.
'Ik kijk meteen. Ik doe dat nog vlug en dan kunnen we van onze avond genieten.' Koen was moe van zijn werkdag vol met vergaderingen, meetings en besprekingen en wilde er vlug het vlug afronden.
Gelukkig herkende het hotel nog de login van het voorbije jaar. De namen en geboortedatums van het gezin waren automatisch ingevuld. Het enige dat Koen uiteindelijk nog deed was de datums voor de heen en terugrit invoeren, op bevestigen duwen en het voorschot betalen. De bevestigingsmail stuurde hij door naar Kathy zonder na te kijken, zij hield dat allemaal bij. Blij dat hij kon rusten van zijn werkdag en werkweek sloot hij daarna de computer af.