Verhaal Klaar Jasper

toet

Superlid
Hallo allemaal, hierbij nog een stukje. Ik kan iedereen geruststellen dat ik echt nog wel bezig ben er aan verder te werken, maar weet dat ik hier al een jaar mee rondliep en aan bezig was voor ik het eerste deel postte. Ik wil het liefst van al dat het niet alleen een goed verhaal is, maar ook mooi geschreven met zo weinig mogelijk fouten. Voor ik iets post wil ik het dus nalezen, verbeteren, nog een keer nalezen,...
De delen tot nu toe zijn ook allemaal al een keertje gelezen door @carg85 die er ook heel wat fouten uithaalt.

Bedankt allemaal voor jullie fijne reacties en duimpjes.
--------------------------------------

Deel 6

Jaspers wangen kleurden rood, hij verstopte zijn gezicht tegen zijn moeders hals en knikte van ja. Jasper werd voorzichtig in de autostoel neergezet, zijn gordel werd vastgemaakt en al vlug waren ze onderweg naar huis.
Vermoeid door het late uur, doodop door alle emoties en met de medicatie dat nog niet helemaal uit Jasper zijn systeem was, viel Jasper onderweg naar huis in slaap.
Jasper merkte niet meer hoe ze thuiskwamen, hoe hij uit de auto gedragen werd door Celine en in bed werd gestopt. Helga bracht Kathy en Koen nog op de hoogte. Ze bespraken alles wat er gebeurd was. Kathy was opgelucht dat het al bij al nog mee viel. Een simpele breuk die eventjes in de gips zou moeten en een operatie niet nodig was. Beiden verbaasden ze zich over de luier van Jasper. Morgenochtend ging er een koppel kindjes ondervraagd worden. De ouders waren toch allemaal benieuwd wat er gespeeld had tussen hun kinderen.
Jasper werd de volgende ochtend wakker in zijn eigen bed. Hij hoorde zijn moeder stommelen en rondstappen op de gang. Groggy schudde hij de slaap van zich af toen hij recht zat om rond te kijken. Het voelde allemaal verkeerd aan. Zijn arm die hij niet recht kreeg en pijn deed, die rare pyjama die zo koud voelde op de rug, die dikke prop tussen zijn benen.
In het schemerlicht van de zon die toch een paar gaatjes vond tussen de rolluiken keek hij goed rond. Was hij niet bij Dries gaan slapen gisteren? Toen hij zijn arm bekeek die hij niet recht kreeg merkte hij de gips op. Dat was het dus! Nu kwamen vlug een aantal herinneringen terug van de vorige avond en de voorbije nacht.

“Goeiemorgen Jasper!” klonk Helga bezorgd terwijl ze de deur open deed. “Goed kunnen slapen? Hoe is het met je arm?”
“Hij doet pijn mama. En ik kan hem niet bewegen. Hoe moet die gips er terug af?”
“Laat die gips nog maar even zitten Jasper. Die gaat even moeten blijven tot de botten terug aan elkaar zijn gegroeid. Binnen 4 weken hebben we terug een afspraak in het ziekenhuis. Kom je mee naar beneden? Ik heb een siroopje voor de pijn al klaargezet aan tafel.”
Blij dat hij siroop kon krijgen ging Jasper mee naar beneden.

Gert zat al aan de keukentafel en keek Jasper aan. “Je ziet er raar uit” was zijn enige commentaar. Voor Gert eigenlijk heel vriendelijk. Hij had de commotie de avond voordien gehoord en was al op de hoogte van de armbreuk. Hij leek toch wat medelijden te hebben met Jasper want anders zou zijn commentaar iets langer en kleurrijker zijn.
Jasper zette zich voorzichtig neer met zijn verdikte billen op zijn triptrap en deed zijn mond open voor de Siroop. Celine zat al klaar met het spuitje waar de siroop in was opgetrokken. “1-2-3 en slik!” Jasper was niet graag ziek maar er was toch 1 pluspunt. Die siroop smaakte lekker!
Voorzichtig begon hij zijn ontbijtgranen binnen te lepelen. Als linkshandige nu opeens met zijn rechterarm moeten eten maakte het allemaal wat moeilijker en onhandiger. Zijn plek was na het eten altijd wel wat vuil van morsplekken, maar van bij de start was het meteen duidelijk dat deze maaltijd een recordpoging was voor de vuilste tafelplek van het jaar in dit huis. Jasper deed er lang over en Gert was het dan ook beu. “Moet ik echt blijven wachten op die garnaal? Mag ik van tafel?” “Nee Gert, niet op die manier!” zei Helga meteen.
“Mama, mag ik alstublieft van tafel?” probeerde Gert opnieuw. Helga en Celine keken elkaar even vlug aan. Ze knikten naar elkaar. “Ga maar Gert” zei Helga.
Jasper hield zijn adem in. Gert moest achter hem door terwijl hij heen en weer ging om zijn plek op te ruimen. Hopelijk merkte Gert niets op van het pakketje rond zijn billen? Jasper durfde geen hap meer te nemen van zijn lepel en zat zo stil mogelijk om maar geen aandacht te trekken.
Toen Gert even later de keuken uitliep haalde Jasper opgelucht adem.

Helga als Celine bleven Jasper gezelschap houden tot hij ook uiteindelijk klaar was met eten.
“Zo Jasper, we moeten het eens een keertje over iets hebben.” zei Celine vriendelijk tegen hun jongste zoon.
“Vanwaar die luier?”
Jasper wist wel dat dit er ging aankomen, Hij had er zich al de hele maaltijd over zitten denken.
“Het is echt de eerste keer!” begon hij meteen, bang dat zijn mama's boos waren.
“Vertel maar gewoon Jasper, we zijn niet boos, maar wel nieuwsgierig” stelde Helga hem gerust.
En zo begon Jasper te vertellen. Niet dat hij en Dries bloedbroeders zijn, maar wel alles van daarna. Hoe Dries bekende dat hij in bed plaste, de ontdekking van de luiers, hoe Dries zich daar zo alleen in voelde en Jasper hem daar zo graag in wou troosten,...
Helga en Celine waren trots op hun zoon. Hij had zich echt lief en sociaal opgesteld naar Dries toe.
“Super van jou Jasper, zo lief.” zei Celine na Jasper zijn verhaal. “We zijn trots op je Jasper” voegde Helga er nog aan toe. Ze deden hun best om hun kinderen sociaal en meelevend op te voeden, en voor Jasper leek dat toch te lukken.
Jasper haalde opgelucht adem. Hij had niet door hoe benauwd hij er door was geweest, maar de spanning die zich in zijn schouders had opgebouwd verminderde zichtbaar.

“Kom maar mee naar boven, ik help je wel.” zei Celine terwijl Helga begon met alles van het ontbijt op te ruimen. “Wassen, kleren aan, en dan gaan we naar Dries voor je spullen te gaan ophalen.”
Celine begon met de knopjes van het operatiehemdje open te trekken, trok de plakkers los van de droge luier en zette Jasper op zijn voeten in de badkuip. Ze maakte een washandje nat en sponsde hem af van kop tot teen.
Voor een keertje waste Celine hem terug terwijl hij dat anders altijd zelf wilde doen. Jasper liet het hem een keertje goed bevallen en genoot van de aandacht. De pijnstillers waren wel volop aan het werk maar zo een gips is toch minder handig. Het was even zoeken naar een T-shirt waarvan de mouwen breed genoeg waren, maar de trui werd over de schouder gelegd bij gebrek aan betere optie. Alle truien waar het wel zou werken zaten net in de was.
Jasper keek er naar uit om naar Dries te gaan. Hoe meer dat hij zijn beste vriend zag, hoe beter toch?

Vrolijk huppelde Jasper tussen zijn twee mama's in naar Dries.
“Oh, Fijn dat jullie er zijn. Hoe gaat het met jouw arm Jasper?” vroeg Koen toen hij de deur open deed.
“Die Gips is niet fijn, maar het siroopje werkt wel goed.” antwoordde Jasper. Hij keek al voorbij Dries zijn papa om te kijken of hij Dries niet ergens zag om mee te spelen.
“De pijnstillers” verduidelijkte Helga zachtjes boven het hoofd van Jasper toen ze zag hoe Koen verbaasd keek.
“Ah, ik ben blij dat ze werken. Dries is boven Jasper.” antwoordde Koen. “Zin in een koffie?” vroeg hij nadien aan de twee mama's.
“Zeker” kwam er bijna simultaan uit. Ze stapten allen de drempel over.
Heleen was al komen kijken vanuit de living wie gebeld had. “Oh, Jasper toch!” riep ze uit. Bezorgd over zijn arm kwam ze beter kijken. “Hoe gaat het met jou?”
“ Gaat wel hoor,” antwoordde Jasper opnieuw. “Met het siroopje is de pijn weg, maar die Gips is wel lastig. Mama vertelde dat die er zeker 4 weken moet aanblijven.”
“Ik vind het zo erg voor jou!” zei Heleen terwijl ze Jasper een knuffel gaf. “Kom, ik help je even.” Nog voor de mama's tijd hadden om naar Jasper te kijken, was Heleen al bezig met Jasper. Rits van de jas losmaken, schoenveters los maken, schoenen uit trekken.
Vlug stormde Jasper dan naar boven en sloot zich aan bij Dries die op zijn kamer aan het spelen was. Jasper zag dat al zijn spullen al mooi terug in de zak gestoken waren.
Voorzichtig keek Dries op naar Jasper. “Ben je boos?” vroeg hij zachtjes aan Jasper.
Jasper keek Dries verbaasd aan. “Waarom zou ik?” vroeg hij.
“Omdat je mama's dat gisteren gezien hebben van je ...” Dries kon het niet helemaal uitgesproken krijgen.
“Van mijn arm die gebroken is? Maar daar kan jij toch helemaal niets aan doen? Ik ben het die de verkeerde kant is opgelopen.”
“Nee, niet van dat bedoel ik” zei Dries. “Ik bedoel van...”
Jasper wachtte nog even af.
“Je weet wel, van die...” probeerde Dries nog eens.
“Ahh! Van die pamper?” zei Jasper toen het hem begon te dagen.
Dries knikte met rode wangen van Ja.
“Nee hoor, mijn mama's waren er helemaal niet boos over. Ze vonden het lief van mij.”
Dries haalde opgelucht adem. Hij was bang dat de pampers, het vallen, de armbreuk, het gips samen zou leiden tot ruzie en een breuk in hun vriendschap.
“Ik ben blij dat ze niet boos waren.” glimlachte hij terwijl hij greep naar een schatkist van Lego en dat in de schatkamer onder het kasteel plaatste. “Kijk, deze schat hebben ze juist gestolen van de draak. Hij wil die nu terug hebben.” vertelde Dries.
 
Laatst bewerkt:

carg85

Doe wat goed voelt, met respect voor anderen
Komt er nog een vervolg? Valt wel op dat veel verhalen niet worden afgemaakt. Zonde!!
Ja, het is altijd jammer als je een mooi verhaal volgt, en het stopt opeens.
Maar bij veel ideeën voor ABDL verhalen is het ook lastig om een mooi einde te verzinnen. Met korte verhalen, die 1 gebeurtenis beschrijven, gaat dat vaak nog wel, maar bij langere verhalen over ontwikkelingen die de hoofdpersoon doormaakt, is er meestal niet een punt aan te wijzen waarop de ontwikkelingen afgerond zijn. Dan moet je daar als schrijver eigenlijk al van te voren nagedacht hebben, en je verhaal naar een climax laten toewerken. Bij andere verhaaltypes zijn eindes vaak makkelijker, zoals bij romantiek die eindigt in een trouwpartij, of bij een detective als de dader ontmaskerd is.

Veel amateurschrijver beginnen natuurlijk gewoon met schrijven, en naast de bovengenoemde uitdaging, houdt dan vaak op een bepaald moment de inspiratie op. En veranderingen in het leven kunnen natuurlijk ook zorgen dat er weinig tijd meer is om te schrijven: zeker als het al een tijdje geleden is, valt het niet mee om de draad weer op te pakken, en te zorgen dat het consistent blijft met wat er daarvoor al geschreven is.
Bij mijn 'Iris Adventures' verhalencyclus heb ik ook geen kant en klaar einde met een climax, maar kies ik er voor om een deel te stoppen als een bepaalde periode afgerond is (logeerpartij is voorbij, vader vertrekt weer, ...).
 

toet

Superlid
Deel 7

Snel waren de kinderen volledig geabsorbeerd in hun spel. De zorgen werden vlug achtergelaten en vergeten. De draak wentelde rond, kantelde naar links en rechts en deed verwoede pogingen om de schat terug te halen. Ondertussen haalden de ridders alles uit kast wat ze hadden om de draak van hen af te houden. Speren werden geworpen, pijlen afgeschoten, katapulten en ballista's stonden omhoog gericht en de tovenaar liep heen en weer over de kantelen om gevallen ridders terug te genezen.
Heleen had niet echt iets met Lego, maar ze vond het wel fijn om de kinderen te zien spelen en fantaseren. Voor de gezelligheid had ze zich met een leesboek (Thea beckman, 'kinderen van moeder aarde') bij de kinderen gelegd. Ze genoot van het verhaal met op de achtergrond de speelse geluiden van drakenbrullen, vuurstormen en wapengekletter gemaakt door Jasper en Dries.

Plots stond Jasper op. “Ik moet naar de WC!” riep hij uit terwijl hij moeizaam met zijn gebroken arm omhoog krabbelde. Met De gips was het wat aanpassen; Jasper bewoog nog niet zo vlot rond als hij zonder gips deed.
Heleen merkte op dat Jasper moeizamer opstond en sprong vlug zelf ook omhoog om te helpen. Ze vond het zielig, zo een klein jongetje met een gips aan. Ze liep mee met Jasper om hem te begeleiden naar de WC. Deuren voor hem open doen, de lichten aanschakelen,...
Voor Jasper het goed en wel doorhad, had Heleen de broek en onderbroek van Jasper naar beneden getrokken. “Hier, ga maar zitten.” zei Heleen tegen Jasper.
Stilzwijgend voldeed Jasper aan de opdracht. Hij was blij toen Heleen de deur dicht deed. Hij kon zich nu ontspannen en liet alles lopen. Jasper was het niet gewoon om zo geholpen te worden. Hij was er ergens wel blij mee. Hij had nu net een broek aan waarvan de knoop altijd zo lastig open ging en de hulp was fijn. Anderzijds voelde het wel wat raar aan. Zelfs zijn mama's hielpen hem niet meer op de WC. Ze hielpen soms nog wel eens 's morgens na het wassen en voor de school als hij moest opschieten met aankleden, maar anders moest hij het altijd zelf doen.
“Ben je klaar Jasper?” hoorde hij de stem van Heleen. “Ja!” antwoordde Jasper. Voor hij nog kon toevoegen dat hij zijn broek nog moest optrekken en de WC doorspoelen stond Heleen al terug voor hem. Ze sjorde de broek omhoog, gaf een duw op de doorspoelknop en sloot de knop van de broek. “Speel maar verder.” zei ze lief terwijl ze Jasper met een tikje op de billen terugstuurde.
Heleen keek hem glimlachend na. “Zo een schattige vriendje dat mijn broer heeft.”, dacht ze stilletjes bij zichzelf.

Ondertussen hebben de drie mama's en de papa van een koffie genoten. Ze reconstrueerden samen nog een keer het hele verhaal van de nacht en van de avond ervoor. Niet alleen de gebroken arm en het ziekenhuis werden besproken. Ook de luier die Jasper plots bleek aan te hebben was een onderwerp dat heel goed doorgesproken werd.
Het was inmiddels middag geworden. Helga en Celine waren nog van plan boodschappen te gaan doen in de namiddag, dus het werd tijd om op te stappen. Ze riepen Jasper naar beneden en na even aandringen dat het nu écht wel tijd was stond hij beneden. Dries en Heleen kwamen mee naar beneden om afscheid te nemen.
'Wel Jasper. Ben je niets vergeten?' vroeg Koen. Jasper keek verbaasd op. Hij had zijn jas en schoenen aan geholpen gekregen door Heleen. Voor een muts of handschoenen was het ondertussen te warm dus die lagen nog thuis. Jasper keek rond in de gang of hij nog iets van zijn spullen zag liggen.
'Jouw valies nog, Jasper' gaf Koen nog een knipoog. Koen stapte haastig naar boven, rommelde nog even en kwam naar beneden met de valies die hij doorgaf aan de mama's. Ze vertrokken allemaal via de bakker naar huis voor hun middageten.
Jasper begon steeds meer, naast de nadelen, ook de voordelen te zien van de gips. Iedereen die hij tegenkwam was heel wat vriendelijker en hij kreeg spontaan hulp aangeboden voor dingen die hij anders altijd zelf moet doen. Jasper voelde zich hierdoor er wel wat klein bij, maar hij vond het wel fijn.

De GSM van Helga en Celine rinkelde tegelijkertijd. Ze hadden net een mini whatsapp-groepje aangemaakt met Kathy en Koen zodat de communicatie wat vlotter zou kunnen gaan. <<Ik heb daarnet nog een “extraatje” in Jasper zijn valies gestoken. Als hij het niet moet hebben geef je ze maar aan Dries als hij nog een keer blijft slapen.>>
Helga en Celine moesten tegelijkertijd glimlachen. Ze hadden wel een idee wat dat extraatje ging zijn en waren benieuwd hoe Jasper hierop ging reageren.

Thuis werd de valies aan de kant gezet. Eerst eten en winkelen, de valies kon nog wel eventjes wachten. De wekelijkse boodschappen voor eten/drank en kleine spullen werden gedaan en iedereen kwam moe thuis. Het was tenslotte een zware nacht geweest.
'Hup Jasper, ga je valies leegmaken, ondertussen zorgen wij voor het eten. Gert heeft gestuurd dat hij blijft eten en slapen bij zijn vriend dus je bent vanavond de grootste man in huis.'
Jasper was blij. Het gebeurde niet veel, maar als Gert er een keertje niet was betekende dat dat hij extra aandacht kreeg en extra vertroeteld werd door zijn mama's. Waarschijnlijk kreeg hij straks de keuze over wat ze gingen bekijken op TV en soms mocht hij er zelfs een beetje chips bij eten.
'Mama! Waar moet mijn vuile was?' riep Jasper, niet goed wetende hoe hij er aan moest beginnen om zijn valies uit te pakken.
'Vuile was in de wasmand. Propere kleren in de kast weg gesorteerd, toiletgerief naar de badkamer.' antwoordde Celine.
'Toiletgerief?' Jasper was verbaasd. Hij had toch geen spullen nodig om naar de wc te gaan?
'Toiletgerief is jouw tandenborstel, tandpasta, beker, zeep en zo in dat kleine zakje .'
'Oohhh, nu snap ik het!' riep Jasper terug als antwoord.
Jasper zette zijn valies midden in zijn kamer, deed de rits open en draaide hem ondersteboven zodat alles er uit viel. Twee witte pakketjes vielen mee uit zijn valies. Jasper zat er naar te kijken. Luiers? Waarom? Hoe zijn die in zijn valies terecht gekomen? Jasper stond er naar te kijken. Hij wist niet goed wat hij er van moest denken. Hij begon met zijn spullen weg te bergen, maar vermeed de twee luiers die er tussen lagen. Op en neer voor de vuile was naar de badkamer. Nadien zijn toiletspullen zoals mama dat verteld had naar de badkamer. De nog propere handdoek naar de badkamer. Toen Jasper opnieuw naar de badkamer ging voor zijn beker die hij nog vergeten was, bedacht hij dat hij beter gewoon alles in de valies had gelaten en met zijn valies overal rond was gegaan. Hij pakte zijn propere kleren op die verfrommeld op de grond lagen door uit de valies te vallen. Hop in een bolletje mooi de kast in. Mama had alleen gezegd in de kast weg sorteren, ze had niet gezegd dat ze mooi opgevouwen moesten blijven. Lekker gemakkelijk dus.

Mama Celine kwam de kamer binnen. 'Ik kom de valies halen om op te bergen.' zei ze terwijl ze door de deur naar binnen stapte. 'Hé, wat heb je daar nog liggen?' vroeg ze gemaakt onschuldig. Ze had het natuurlijk wel vermoed na het berichtje van Koen.
Celine wist niet goed wat ze er van moest denken. Het zag er wel zo super schattig uit vorige nacht, dat kleine kontje van Jasper in die pamper. Ook nu dat ze er aan terugdacht ging er een vlaag van warmte door haar. Maar anderzijds. Hoort dat wel? Jouw kind dat zindelijk is toch met een luier aan zien? Ze hadden een paar jaar geleden net zo hard hun best gedaan om hem uit de luiers te krijgen en nu hem er terug willen insteken alleen omdat dat er schattig uitziet?
Dries was er wel dolgelukkig mee geweest, dat Jasper voor hem een luier wilde dragen. Koen en Kathy vertelden dat Dries vaak zo ongelukkig was over zijn luier. Dat hij zich eenzaam voelde. Gewoon door die halve nacht dat Jasper er was, was Dries zoveel gelukkiger geweest vandaag. Hij was bijna een ander kind. De droefheid die altijd net onder de oppervlakte sluimerde was weg vertelden Dries en Kathy.
'Twee luiers' zei Jasper zachtjes. Zijn wangen waren aan het ijveren met een tomaat met om het roodst zijn.
'Wil je eens rustig proberen hoe dat nu eigenlijk echt voelt?' vroeg Celine. 'De luier die je zelf had omgedaan zat niet zo goed heb ik gezien. Vannacht was je te groggy van de medicatie en vanmorgen te gespannen.'
Jasper bleef er even stil naar kijken.

'Leg ze nu maar even in de lade achter jouw onderbroeken. We gaan eten nu. Straks na het eten maken we je klaar om te gaan slapen. Doen we jou je pyjama aan en kijken we nog naar de film. En als je wilt doen we ook één van die luiers aan. Gert is er niet dus die hoeft er ook niets van te weten. Morgen – maandag – is het een vrije dag. Je moet pas dinsdag naar school dus je kan morgen ook zo lang slapen als je wilt.'
Jasper twijfelde. Het voelde toch wat anders aan om dat stiekem samen te doen met Dries, of nu zo open en bloot bij zijn mama's. Hij herinnerde zich wel nog het spannende, opwindende en rustgevende gevoel van de vorige avond. Dat was wel fijn. Zou dat nu opnieuw zo zijn, vroeg hij zich af? Of niet meer omdat hij nu al eens een luier had aangehad, en dus wel wist hoe het voelde?
Jasper volgde mama Celine naar beneden. Daarjuist in de winkel hadden ze sushi gekocht. De meeste vond hij niet zo lekker maar een paar sushi's die hij wel graag at hadden ze ook meegenomen uit de winkel.
Gezellig met hun drietjes gingen ze aan tafel zitten. De siroop met de pijnstiller stond klaar en dankbaar dronk Jasper ze op.

Voor het gemak at Jasper de sushi met zijn vingers. Met zijn slechte hand eten was niet gemakkelijk, maar op deze manier viel het toch nog mee. Eerst de stukjes vis die bovenop laggen, nadien de bolletjes rijst.
In gedachten zat hij bij de films die hij zou kunnen zien. Die film van Lego Ninjago was lang geleden. Ofwel de film van Hickie met Tandloos en de andere draken? Ofwel was er een nieuwe film van Disney uit, “Onward” die ze net op dvd hadden.

'Aarde aan Jasper!' klonk het opeens van Celine. Jasper keek op. Had mama iets gezegd? Vragend keek hij haar aan. 'Heb je genoeg gegeten Jasper? Je zit al eventjes te dromen.' herhaalde Celine. Jasper had even de tijd nodig om de vraag te laten binnenkomen. 'Lego Ninjago!' kwam er als eerste uit. Hij keek nog even naar de schotel waar nog enkele sushi-stukjes op lagen. Geen enkele van de overige vond hij lekker en zijn honger was gestild.

'Ik heb genoeg!' verklaarde Jasper terwijl hij zijn stoel achteruit schoof en er vanaf klom. Jasper rende meteen naar de televisie om de juiste film uit te zoeken en op te zetten.
'Hola meneer, kom eens terug naar de keuken' riep Helga Jasper terug tot de orde. 'Je bent nog niet zo gebrekkig met je gebroken arm dat je plots je bord niet meer in de vaatwasmachine hoeft te zetten.' Jasper slofte terug naar de keuken. Zijn moeders kenden echt niet de juiste prioriteiten!
Jasper pakte zijn bord vast en ruimde het op in de vaatwas. Hij dronk nog vlug zijn glas water leeg en ruimde dat ook weg. Daarna flink zijn handen en mond wassen. ('Ik hoop dat ze mij nu niet meer gaan terugroepen') dacht Jasper bij zichzelf.
Jasper stormde opnieuw richting de televisie. 'Jasper, let op! Één gebroken arm is wel genoeg' riep hem iemand achterna. Jasper hoorde niet goed of het mama Helga of mama Celine was geweest.

Jasper nam de verschillende afstandsbedieningen die nodig waren om de film op te zetten en wilde zich achteruit laten vallen in de zetel op het beste plekje. Nu was er geen Gert die hem ging wegsturen! 'Jasper, eerst nog klaarmaken om te gaan slapen, weet je nog? Kom maar mee naar boven.' zei Celine terwijl ze Jasper aan de deur van de living opwachtte tot hij ook daar was. Jasper slofte mee. 'Oh ja, dat ook nog.' mompelde hij binnensmonds.
'Ik help je wel. Dan gaat het wat vlotter' zei Celine terwijl ze na Jasper mee de trap op ging.
Celine en Jasper gingen naar de badkamer. Celine zette zich neer op de badrand en Jasper ging er voor staan. Eén voor één werden alle kledingstukken uitgetrokken en of mooi opgevouwen aan de kant gelegd voor morgen, of in de wasmand gezwierd.
Alles ging vlot uit dankzij de hulp van Celine, tot Jasper helemaal naakt voor haar stond. 'Ga maar vlug naar de wc, ik ga ondertussen op je kamer een onesie voor jou gaan halen. Ik weet denk ik de perfecte voor vanavond.' zei Celine terwijl ze al richting Jasper's kamer liep.

Toen Jasper van de wc terugkwam zat Celine al klaar met twee onesies op haar schoot. Weet je deze nog? Je hebt die een paar maand geleden van Dries gekregen toen hij er uit was gegroeid. Je hebt die nooit aangedaan omdat de rits op de rug zit. Maar als je vannacht een pamper zou dragen om te proberen maakt dat toch niet uit. En anders heb ik hier deze onesie van jou mee.' zei Celine terwijl ze de twee pyjama's uit één stuk toonde.
Jasper keek naar de onesie die van Dries was geweest. Met die dino's erop was die echt wel cool. Maar hij had die inderdaad nooit aangedaan, simpelweg omdat hij die zelf niet aan en uit kreeg. En voor nachtelijke wc-bezoeken was die dus nogal onhandig. Celine en Helga hadden Jasper tot nu toe ook nooit gemotiveerd om die pyjama toch te dragen omdat ze Jasper zijn zelfredzaamheid zoveel mogelijk wilden stimuleren.

Jasper was veruit de kleinste van de klas, Dries was bijna een kop groter. Celine en Helga hoopten door Jasper vlug mentaal te laten groeien en hem daar een voorsprong te geven op leeftijdsgenoten, dat dat toch zijn kleine gestalte voor een stuk zou kunnen compenseren. Maar ze wilden er thuis een gezellige avond van maken en Celine liet dus voor een keertje alle pedagogische en psychologische tips en trucs en “must do's” achter zich, en wilde zich vanavond puur concentreren op het geluk en plezier van hun drieën.
Jasper had niet gemerkt wat er zonet allemaal in het hoofd van Celine was omgegaan. Lang stond hij te twijfelen. Zijn zelfstandigheid en zelfredzaamheid opgeven voor vanavond en nog eens verkennen hoe dat voelde die pamper? Was dat niet raar? Of toch de veilige keuze voor zijn gewone onesie die hij graag aan heeft?
Celine wachtte geduldig af. Ze wilde Jasper zelf de keuze laten en niets opdringen. Uiteindelijk had Jasper Dries ontzettend gelukkig gemaakt vorige nacht. Als de jongens dat nog een keer willen herhalen voor hun beider geluk moesten ze dat bevorderen. De mama's wilden tonen dat ze achter Jasper stonden bij zijn keuze om die pamper te dragen voor Dries. Daarom wilden ze hem nu de kans geven op dat op zichzelf nog even wat verder te verkennen. Verplichten wilden ze hem zeker niet: niet om daardoor mogelijk de relatie tussen hem en Dries in de problemen te brengen. Niet omdat het zijn eigen keuze moest zijn en niet omdat ze geen stigma rond pampers wilden aanpraten.
Het was voor Jasper uiteindelijk de dinoprint die de doorslag gaf. 'Het zijn mooie dino's' zei Jasper terwijl hij naar dat dichtgevouwen pakketje wees.
'Leg je even neer voor je luier' zei Celine. Stiekem was ze wel blij, het was voor haar wat nostalgie want de voorbije 4 of 5 jaar had ze geen luier meer vast gehad.
'Brrr, het is koud zo op de grond' zei Jasper terwijl hij zijn rug probeerde te krommen om zo weinig mogelijk contact te maken.
'Schuif even op naar hier op de handdoek. Ik zal het vlug proberen doen. ' zei Celine. 'Ontspan je even en probeer mee te werken dan is het zo gepiept en kan je je pyjama aan.' Celine zette zich naast Jasper met haar knieën op de grond om Jasper goed te kunnen helpen.
Jasper probeerde wel stil en ontspannen te liggen maar het was moeilijk. De koude was te lastig en hij was dan ook blij dat hij even later rechtop stond.
'Zit die goed?' vroeg Celine terwijl ze Jasper ronddraaide om hem langs alle kanten te kunnen bekijken en te betasten aan de randen. 'Niet te strak hier?' terwijl ze een vinger bij de buik tussen de huid en luier stak.
'Nee, beter dan gisteren.' Oeps, het was er uit voor Jasper er erg in had.
'Bedoel je diegene die je zelf hebt aangedaan?' vroeg Celine. 'Dat kan ik geloven, die heb ik gezien. Die zat schots, scheef en veel te los.'
'Ja, die' knikte Jasper.
'Nu voeten hierin' zei Celine terwijl ze de pyjama voor Jasper vasthield.
Jasper stak één voor één zijn voeten er in en Celine trok de pyjama naar boven tot zijn voeten door de gaten tevoorschijn kwamen. 'Linker hand' Jasper voerde het meteen uit. 'Rechter hand in dit gat' ook hier luisterde Jasper goed en de pyjama was bijna helemaal aan.
'Nu nog omdraaien en dan hups!'
Bij het uitspreken van de hups ging de rits op Jasper zijn rug omhoog. Het voelde vreemd aan voor Jasper. Een onesie was hij wel gewoon maar deze met een rits op de rug? Jasper tastte naar zijn nek om daar de sluiting te voelen. Hij probeerde deze zelf wat naar beneden te doen, maar meer dan 5 cm lukte dat niet.
'Kom, we gaan naar beneden, we zetten de film op en we gaan genieten' zei Celine terwijl ze ook opstond en de rits terug sloot. 'Laat die rits maar mooi zitten.'

Jasper liep naar beneden richting de televisie. Elke stap was voor hem een verkenning en hij probeerde alle gevoelens te peilen. Zowel de sensaties en stimulaties van dat pakket rond zijn buik, over zijn billen en tussen zijn benen als intern, wat hij nu eigenlijk voelde. Bijkomend was er dan ook de onesie. Super mooi maar ook vreemd om er zelf geen controle over te hebben wanneer deze weer uitgedaan ging worden.
Jasper bleef in tweestrijd. Het voelde wel goed aan, het voelde veilig en geborgen, maar het zinnetje 'luiers zijn voor baby's' bleef ook opspelen in zijn hoofd.
Het starten van de film leidde hem gelukkig af en hij genoot met volle teugen van de film en de zoute chips.
Van de chips kreeg hij dorst en tijdens de film dronk hij dan ook nog een extra glas water.
Van het einde van de film kon Jasper zich niets meer herinneren.
Hij was halverwege na een spannend stuk op zijn zij gaan liggen met zijn hoofd op de schoot van zijn mama en even later was hij vertrokken in slaap.

Helemaal gedesoriënteerd werd Jasper 's nachts wakker. Hij herinnerde zich nog dat hij een film aan
het kijken was en daarna niet veel meer. Toen hij rond zich keek herkende hij zijn eigen kamer. Het rook ook vertrouwd en hij was meteen gerustgesteld. Er gebeurde ook nu weer wat wel meer gebeurde als hij niet naar de WC was geweest voor het slapen gaan: de natuur riep en zoals hoort gaf Jasper er gehoor aan. Hij stond op uit zijn bed en half slapend strompelde hij richting WC. De deur uit, naar links, een paar stappen vooruit en met zijn linkerhand tastte hij naar de WC-deur. Een paar stapjes naar binnen en toen hij mooi voor de WC-pot stond om er op te gaan zitten wilde hij zijn onesie open ritsen en naar beneden doen.
Na een paar keer voelen en zoeken naar de ritssluiting op de borst werd Jasper helemaal wakker. Het lukte niet meer op automatische piloot. Hij knipte het grote licht aan en keek naar beneden waar zijn rits gebleven was. De dino's lachten hem toe maar de rits bleef afwezig. Langzaam kwam het besef terug van zijn huidige kledingstaat.
Hij greep met zijn handen naar achter in de nek maar net zoals eerder op de avond had het ook nu geen zin. Ver kreeg hij de rits niet naar beneden, en zijn onesie kon hij onmogelijk zelf uitdoen. Twijfelend deed hij het licht uit in de wc en stapte hij langzaam de gang op. 'Mama's wakker maken?' dacht hij even. Jasper twijfelde. Voor echte problemen of nachtmerries mocht hij mama altijd wakker maken. Maar als hij het deed voor iets dat eigenlijk niet nodig was, waren ze meestal niet zo blij. Jasper stapte voorbij zijn kamer en die van Gert, en stond stil voor de kamer van zijn mama's. De aandrang werd groter en bijna onhoudbaar. Hij keek door de kier van de deur, die er altijd was of er licht brandde. Maar er was niets te zien. Heel stilletjes duwde hij de deur wat verder open en keek om de deur.
In het schemerlicht zag hij zijn mama's tegen elkaar genesteld diep in slaap. De ademhaling ging rustig en gelijk op heen en weer. Mama Helga snurkte zelfs een beetje! Jasper duwde de deur nog iets verder open en zette een stap naar binnen. Binnen in de kamer bleef hij nog even twijfelen. Wakker maken of niet? Jasper bleef treuzelen met het maken van een beslissing. Wel een minuut of twee stond hij alle voor's en tegen's opnieuw te overwegen. Uiteindelijk nam hij een beslissing. Hij nam een grote hap adem om zijn mama aan te spreken en ondertussen ontspande hij zich vanzelf omdat hij zijn besluit genomen had en wist dat hij zijn mama's ging wakker maken. Erg zouden ze het niet vinden.

Het ontspannen was echter niet goed geweest. De 'm' van mama lag op het puntje van zijn tong maar een grote straal urine stroomde zijn luier in. In een paniekreactie kneep hij alles dicht maar het mocht niet baten. De aandrang en de druk waren te groot geweest. In angst wachtte Jasper af tot de nattigheid langs zijn benen naar beneden zou beginnen te stromen maar de luier deed goed zijn werk. Als een standbeeld bleef Jasper staan tot de stroom overging in druppelen en uiteindelijk stopte. Niet goed wetend wat hij van de situatie moest maken sloop hij terug naar zijn eigen bed en kroop onder de lakens. De pamper was nu merkbaar dikker geworden en Jasper voelde overal rond om zijn gevoelens te proberen te bevatten. Het knusse van dat kussen tussen zijn benen. Het warme comfortabele gevoel. Jasper vond het eigenlijk best wel fijn en een soort van comfort bieden.
Met die gedachte viel hij terug in slaap.

'Jasper, mijn beurt om jou wakker te maken' fluisterde mama Celine zachtjes in het oor van Jasper.
Verdwaasd deed Jasper zijn ogen open.
'Tijd om op te staan.'
Jasper ging langzaam rechtop zitten naast Celine die op de bedrand zat. Met beide handen wreef hij de slaap uit zijn ogen en hij onderdrukte een forse geeuw.
'Goeie morgen mama.' zei Jasper terwijl hij een grote zoen op Celine haar wang plakte.
'Heb je goed geslapen? Ik werd vannacht wakker toen je bij ons in de kamer stond maar opeens was je weer weg?'
'Ja, ik moest naar de WC en ik kwam niet zelf uit mijn onesie.'
'Ik snap het niet Jasper, waarom was je dan opeens weg?'
'Het was niet meer nodig,' zei Jasper met rode wangen terwijl hij zijn gezicht uit schaamte wegstak in de oksel van Celine.
'Kom, ga even liggen op je buik, dan kan ik je rits open doen.' Een koude rilling trok over Jasper zijn rug toen de rits open ging. Hij voelde de hand van Celine over zijn rug naar beneden zakken nadat ze de rits had open gedaan en ze ging met haar hand tussen de onesie en de luier. Haar hand bleef even op zijn billen liggen en ze voelde er even aan.
'Die kan er nog even tegen,' zei ze terwijl ze de rits terug dichttrok. 'Helga is beneden ook al aan het wachten. Kom je mee eten?'

'Zo meneer, en wie bent u?' Jasper hoorde aan de toon van Helga dat het op een leuke manier bedoeld was.
'Uw nederige horige, genaamd Jasper, om u te dienen, vrouwe!' antwoordde Jasper terwijl hij zijn linkerhand, door de gips in een vreemde hoek, achter zijn rug stak en met zijn rechter arm rondjes aan het draaien was in de lucht terwijl hij een diepe buiging maakte.
'Ik geloof je niet.' zei Helga botweg tegen Jasper.
Jasper keek verschrikt op. Had hij iets verkeerd gedaan? Ongerust keek hij naar achteren of mama Celine wat meer duiding kon geven maar ze was er nog niet.
'Mijn Jasper staat altijd voor ons op en is al lang aan het spelen als ik opsta. Dus, jij lijkt wel op Jasper maar je bent het niet.' Jasper keek in de twinkelende ogen van Helga.
'Maar ik ben wel de echte Jasper!'
Helga keek even stil terug. 'En toch geloof ik je niet. Ik wil een bewijs. De echte Jasper weet wat hij 's morgens moet doen.'
Jasper nam twee grote stappen en sprong onhandig door het gips op de schoot van zijn mama. Er klonk een grote zoen door de keuken en triomfantelijk omdat Jasper wist wat zijn mama bedoelde, riep hij 'Hier is het bewijs!'
Vertederd aaide Helga als antwoord over Jasper zijn hoofd.

Helga smeerde de boterhammen en sneed ze in kleine stukken voor Jasper zodat hij deze gemakkelijk kon eten.
Na het eten werd er een grondige wasbeurt gepland. Deze keer was het Helga die hem onderhanden nam. De onesie ging uit, de pamper buiten de vuilbak in en Jasper moest in bad zitten om zich te laten wassen.
Het bad werd echter niet gevuld maar Jasper werd volledig gewassen en gespoeld met de douchekraan. Zo voorzichtig mogelijk om te vermijden dat het gips nat werd.

Wat vroeger in de ochtend en twee straten verderop is er een gelijkaardig tafereel geweest. Dries was echter wel als eerste van het gezin wakker. Zachtjes tippelde hij voorbij de kamer van Heleen richting de badkamer. Dries nam de rits van voor op zijn borst vast en ritste zijn pyjama open. Hij opende de drukknopjes van zijn body en trok geoefend en behendig zijn luier los. Dries maakte er een bolletje van en liet hem naast zich neervallen. De body trok hij verder uit en smeet hij in de wasmand. De onesie trok hij omhoog, ritste hij dicht en daarna ging hij door naar beneden om televisie te kijken. De televisie stond nog maar pas op toen Heleen naast hem kwam zitten.
'Je luier lag nog op de grond, ik heb ze in de vuilbak gedaan voor jou.'
Dries werd rood. 'Dank je wel zus' zei hij zachtjes. Kathy en Koen konden nogal boos worden als ze de luier van Dries terugvonden op de grond.
'Geen probleem. Ik ben er voor jou als ik kan.' zei Heleen terwijl ze haar hand over de schouder van haar kleine broer legde en hem een knuffel gaf.
'Bah, je ruikt niet zo fris.' Zei Heleen diplomatisch. 'Ga je vlug wat wassen voor papa en mama naar beneden komen.'
Dries glipte stilletjes, om zijn ouders niet te wekken, de trap op naar de badkamer en verzorgde zichzelf verder.
'Beter?' vroeg Dries nadat hij even later terug naast Heleen in de zetel kroop.
'Veel beter' antwoordde Heleen en ze nam Dries in een grote omhelzing.
Stilletjes bleven ze naast elkaar naar het programma kijken tot het reclame was.
'Ik ben blij dat ik een zus heb zoals jij die voor me zorgt. Ik wil me niet inbeelden hoe het moet zijn voor Jasper met zo een broer als Gert.'
'Dank je wel.' Heleen was super blij met het compliment. Dries gaf niet zo vlug complimenten en deze kwam echt uit hemzelf. Heleen had er niet achter moeten vissen en dit compliment kwam diep vanbinnen uit de grond van Dries zijn hart.
'Ja, dat die twee broers zijn? Je zou het echt niet zeggen.'
'Het is wel echt hoor!' zei Dries. Het is dezelfde papa die bloemen gegeven heeft aan Celine en aan Helga heeft Jasper me verteld. Ze zijn halfbroers.'
'Bloemen?' reageerde Heleen verbaasd.
'Ja bloemen, of toch de zaadjes daarvoor.' zei Dries heel serieus. Gert is van de ene mama, Jasper van de andere. Alleen wilden ze bij één van de mama's niet groeien.' vervolgde Dries verder. 'Ze hadden gepland dat Jasper 5 jaar vroeger geboren zou zijn, maar dat was niet gelukt. Ze hebben veel opnieuw moeten proberen met zaadjes en eitjes en zo voor het lukte. Maar ik vind het anders niet erg dat hij zo veel later geboren is want anders waren we misschien geen vrienden. Maar wat die bloemen en eitjes er nu mee te maken hebben snap ik eigenlijk niet goed.'
'Het was lief van Jasper om voor jou ook een pamper aan te doen' probeerde Heleen Dries weg te leiden van een netelig gesprek dat ze niet met haar jongere broer wilde voeren. Heleen wist er wel al wat meer van dan Dries, maar ze wist eigenlijk nog niet alles en dit was meer een gesprek voor papa of mama dan voor haar om te voeren met Dries.
'Ik ben zo blij dat ik niet meer alleen ben. Het is zo fijn om te weten dat er ook anderen zijn die een pamper aandoen. Ook al heeft hij het eigenlijk niet echt nodig.' glunderde Dries meteen. 'Ik hoop echt dat de volgende keer als we samen slapen hij er weer één wil aandoen.
Heleen knikte Dries toe. 'Ik ben ook wel benieuwd hoe het hem staat. Of hij zo een even grote “cutie” is als jij.' Zei Heleen.
Dries zijn kaken knalden meteen rood. 'Heleen!' kwam er klagend uit.
'Hier is toch niemand die ons hoort. En je moet je er niet voor schamen, je kan er niets aan doen. En bovendien is het niet gelogen wat ik zei. Je ziet er echt zo super cute uit 's avonds en 's morgens. Jasper ziet er ook altijd zo schattig uit als hij hier is. Ik ben benieuwd om hem eens met een pamper om te zien.'
 
Laatst bewerkt:

Abbjornnl

Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
Neem je tijd om tot een volgend deel van dit goede verhaal te komen.
Geduld is soms best moeilijk maar dit is wel een pareltje tussen de verhalen die je er af toe uit kan halen
 
  • Like
Waarderingen: toet

toet

Superlid
Beste allen,

Het is eventjes werk geweest, maar ik nodig jullie uit om het volgende deel van Jasper te lezen. met veel dank aan @carg85 voor de ideeën, tips en verbeterwerk dat hij er in steekt. Met zijn hulp is de kwaliteit van mijn verhaal zeker een stuk omhoog gegaan.

Neem je tijd om tot een volgend deel van dit goede verhaal te komen.
Geduld is soms best moeilijk maar dit is wel een pareltje tussen de verhalen die je er af toe uit kan halen
Dank je wel voor je reactie. Het is fijn dat je het een pareltje noemt.

Ook voor alle anderen dank je wel voor de duimpjes en fijne reacties om te lezen.



Deel 8
'Jasper is een baby' fluisterde Gert treiterend in het oor van Jasper. Celine en Helga waren net buiten gehoorbereik en Gert maakte er gretig gebruik van. 'Jasper doet het in zijn broek' klonk er ook nog.
Er waren heel wat weken voorbij gegaan sinds Jasper gevallen was.
Er waren geen logeerpartijtjes meer geweest. Zolang zijn arm nog in het gips was mocht het niet, en sinds het gips er af is, nu drie weken geleden, was er nog geen gelegenheid voor geweest.
Ook Gert was niet meer uit gaan logeren, dus een gezellige avond met zijn mama's zoals hij gehad had, was niet meer mogelijk geweest.
Wat ondertussen wel gebeurd was, was dat de tweede luier, die Jasper meegekregen had van Dries, ontdekt geworden was door Gert.
Jasper had hem zelf al een paar keer kort aangedaan om dat eerste geweldige moment te herbeleven en dat was bijna altijd goed gegaan. De eerste keer had Celine het opgemerkt toen ze zijn gewassen onderbroeken opruimde. 'Jasper, ik zie dat die pamper niet zo mooi opgevouwen meer is als eerst. Geen probleem, maar laat iets weten als hij vuil is, want dan kan hij hier echt niet blijven liggen. Goed?'
'En als het nodig is, of je wilt, kopen we dan vraag ik aan mama Helga om een nieuw pak voor jou mee te nemen van op haar werk.'
Wild had Jasper van nee geschud. Stel je voor! In de winkel met luiers in de kar en dan een klasgenoot tegenkomen? Geen denken aan.
'Ok' zei Celine 'Je mag altijd van gedachten veranderen.'
Jasper bleef hem dus af en toe kort aandoen en dan even later weer uit. Er echt mee rondlopen of gaan spelen met de luier aan durfde hij niet. Het was dus telkens maar vijf à tien minuutjes. Dat was altijd goed gelopen tot vorige week.

Briesend smeet Gert de deur open 'Jasper, je mag niet aan mijn cd's en cd-speler komen!' Jasper verstijfde op zijn bed. Hij lag bovenop het dekbed de plakkers van zijn pamper los te maken. Hij had Gert al horen thuiskomen maar was dus niet vlug genoeg geweest met te verstoppen waar hij mee bezig was.
'Jasper?' Vol ongeloof bekeek Gert het tafereel voor hem. Jasper die bovenop zijn bed lag. T-shirt omhoog tot aan zijn kin, broek en onderbroek naast het bed op de grond en een pamper die Jasper zinloos met zijn handen probeerde te bedekken.
Gert ging grijzend naar Jasper toe. Hij greep Jasper zijn handen vast en trok ze opzij. 'Hahaha! schaterde Gert het uit toen hij ontdekte in welke staat Jasper was. 'Jasper is een baby!' klonk het voor het eerst die week terwijl Gert verder lachend de kamer verliet en de deur dicht trok.
Het was de eerste keer van vele keren dat Jasper werd gepest door zijn grote broer en Jasper leed er zwaar onder. Jasper had vooral schrik dat Gert het overal ging rondvertellen, daarom durfde hij ook niets te vertellen aan zijn mama's.

Dries merkte het ook op school op dat er iets mis was. Jasper speelde opeens niet meer elke speeltijd met hem. Het leek wel alsof hij hem vermeed. Dries leed onder de hele situatie. Hij wist niet wat er thuis speelde bij Jasper en wat hem dwars zat. Vanwaar opeens die ommekeer? Dries werd die week meer en meer ongelukkig en Kathy en Koen merkten het thuis ook op. Er werden daar thuis een paar grote gesprekken gevoerd. Eerst tussen Kathy en Koen, nadien ook met Dries.
Ze dachten samen mee met Dries wat er zou kunnen zijn. Ze gaven tips aan Dries over hoe opnieuw contact te leggen,...
Dries probeerde heel de week meer en meer wanhopig om te vragen wat er was. Maar Jasper nam daarop steeds meer afstand. Ging meer met andere kinderen spelen en negeerde opzettelijk de vragen van Dries.

Jasper was ook ten einde raad. Hij kon niet omgaan met de druk thuis van Gert. Gert zijn gepest ging over de pampers en voor Jasper was er een grote link tussen de pampers en Dries. Jasper had tijd nodig om alles op een rijtje te zetten voor zichzelf, maar door Dries zijn aanhoudende pogingen om contact te leggen en Gert zijn voortdurende gepest ging dat niet. Jasper keerde zich steeds meer in zichzelf en vermeed bewust meer en meer contact.
Toen het einde van de week naderde waren Kathy en Koen ten einde raad, zodat ze contact opnamen met de ouders van Jasper. Ze nodigden hen uit voor een koffie zodat ze hopelijk konden luisteren wat de problemen waren tussen Jasper en Dries. Ze wilden graag proberen te bemiddelen om alles op te lossen. Ze konden het niet aanzien hoe ongelukkig Dries was.
Ook Helga en Celine merkte dat er wat scheelde met Jasper. Ze merkten het thuis ook op. Hij was de hele tijd neerslachtig, hij had minder honger, er was minder levenslust. Graag gingen ze daarom op de uitnodiging in. Ze waren net als de ouders van Dries ook bezorgd wat er met en tussen de kinderen gaande was.

Zaterdagmiddag, na het eten en een uurtje voor de afspraak bij Koen en Kathy, zaten Jasper en zijn mama's samen op de kamer van Jasper. Helga en Celine zaten zij aan zij op bed terwijl Jasper aan zijn bureau een tekening zat te maken. Helga en Celine waren net daarvoor binnen gegaan bij Jasper om aan te geven dat ze gedrieën naar Dries zijn thuis zouden gaan en waarom. Ze knoopten het gesprek met hem aan maar het ging stroef.
'Jasper, je weet dat we er voor jou zijn. Maar als je ons niets vertelt, is het voor ons moeilijk om je te helpen.' zei Celine tegen Jasper.
'We maken ons zorgen Jasper, we zien dat er iets scheelt.' zei Helga
Jasper zweeg stug. Hij krabbelde meer dan hij tekende, om bezig te zijn. Het was moeilijk in zijn hoofd. Er spookte van alles rond in zijn gedachten. Gert, pampers, Dries, geheim houden, dat het kan uitkomen om school, nog meer gepest worden,...
Helga en Celine zagen dat Jasper aan het denken was en bleven stil zitten om Jasper de ruimte te geven zijn gedachten te ordenen, zodat ze iets hadden om samen aan te werken.
Terwijl ze in stilte zaten te wachten ging plots de deur, die op een kier stond, verder open.
Jasper draaide zich om en keek Gert zijn lachende gezicht in de ogen.
Gert zag alleen Jasper zitten aan zijn bureau, Helga en Celine zaten door de deur onzichtbaar op het bed.
Gert haalde de oortjes van zijn muziekspeler uit zijn oren en zong zachtjes, maar luid genoeg dat iedereen op de kamer het kon horen.
'Baby, baby, Jasper is een baby'
Jasper zijn ogen schoten, voor de zoveelste keer die week vol met tranen.
Gert fluisterde daarna er nog achter aan: 'Als je het vertelt tegen mama vertel ik het aan iedereen op school.'
Helga en Celine waren met stomheid geslagen. Ze hadden Gert niet gezien, maar wel perfect kunnen volgen wat hij zei.
'Gert!' woedend stond Celine op en schoot naar de deur waar Gert verrast stond. Gert was hard geschrokken. Hij had niet verwacht dat zijn mama's op Jasper zijn kamer aanwezig waren. Hij keek angstig naar Celine en voelde zich duidelijk betrapt.
'Kom mee naar je kamer!' beet Celine Gert toe terwijl ze zonder te kijken of hij wel volgde Gert zijn kamer in liep.
Gert wist meteen dat hij veel te ver gegaan was. Celine die zo boos reageerde, Jasper die startte te wenen, Helga die hem zwaar verwijtend aankeek. Om het niet nog erger te maken ging hij Celine vlug achterna.
'Gert, je moest eens weten wat voor problemen je de voorbije week allemaal hebt veroorzaakt. Jasper is al de hele week doodongelukkig...' Het boze gesprek viel onverstaanbaar weg toen de deuren van de kamers werden gesloten.

Helga pakte de huilende Jasper op uit de stoel in haar armen. Ze probeerde Jasper zijn tranen weg te vegen, stapte naar het bed en zette zich er samen met Jasper op neer. Eerst en vooral probeerde ze Jasper te kalmeren en te troosten. Een grote knuffel, vele zoentjes, Jasper veilig en geborgen vasthouden, en veel geduld hielpen uiteindelijk om Jasper rustig te krijgen. Voor een keertje zei ze er ook niets van dat Jasper zijn duim in zijn mond had gestoken. Hij had er duidelijk behoefte aan. Ondertussen was Celine er al bij komen zitten. Helga bood een zakdoek aan aan Jasper. 'Hier, voor je neus'
Jasper boog zich voorover en duwde zijn neus in de zakdoek. Helga bleef de zakdoek goed vasthouden terwijl Jasper zijn neus leeg snoot.
'Gert zit even op zijn kamer te wachten op Helga en mij.' zei Celine toen de zakdoek was opgeborgen en Jasper voldoende gekalmeerd was om te luisteren. 'Maar eerst wilde ik luisteren bij jou wat hij allemaal gedaan heeft dan weten Helga en ik beter wat ons te doen staat.'
Jasper knikte van ja. Terwijl hij op de schoot zat van Helga, geknuffeld werd door haar en Celine begon Jasper te vertellen. Het was niet altijd meteen duidelijk voor Helga en Celine. Hier en daar was Jasper onverstaanbaar door het gesnik dat er nog tussenkwam, en de tijdslijn van alles helder krijgen vroeg ook wat inspanning. Maar uiteindelijk hadden ze de voorbije week goed kunnen reconstrueren met het stellen van de juiste vragen. Ze begrepen ook welke angsten en zorgen dat Jasper allemaal gehad had en wat voor een impact alles gehad had.

Celine stuurde vlug een berichtje in de Whatsapp groep met de papa en mama van Dries. <<We komen er aan, maar we zullen een uurtje later zijn. We weten wat er heeft gespeeld de voorbije week. We zijn dat nu aan het oplossen. We leggen het je straks wel uit.>>
<<Oké, tot straks. We zijn benieuwd. Neem de tijd die je nodig hebt.>> kwam vlug het antwoord van Koen.
'Jasper, ga naar beneden naar de living en kijk maar eventjes iets op TV, of lees eventjes een boek. Mama en ik gaan nog even met Gert praten en daarna vertrekken we naar Dries. Ze weten dat we wat later gaan zijn en ze vinden het niet erg.
Jasper ging beneden zitten en zapte tussen de kanalen door tot er een cartoon langs kwam die hem wel beviel.
Terwijl hij zat te kijken dacht hij na over wat er gebeurd was. Zijn zenuwen vertaalden zich in zijn vinger die rondjes draaide over het leer van de zetel.

Een tijdje later kwamen alle drie de anderen naar beneden. Gert angstig en met een betraand gezicht, Helga en Celine opgelucht en tevreden. Jasper moest nog een keer goed kijken naar Gert. Betraand? Hij kon het nauwelijks geloven.
'Het sp... Jasp..' klonk het uit Gert zijn mond. Jasper keek vanuit de zetel op naar Gert. Hij had niets verstaan en keek om beurten naar Helga en Celine om in stilte te vragen naar een herhaling of uitleg.
'Opnieuw Gert, Jasper heeft je niet begrepen denk ik. Het was te zacht.' zei Celine streng.
'Het spijt me Jasper, het zal niet meer gebeuren.' zei Gert opnieuw.
Jasper kon het niet geloven. Gert die zich excuseerde voor iets? Gert die miserabel en schuchter voor hem stond?
'Jasper, je kan gerust zijn dat Gert je niet meer verder gaat pesten en hij ook gaat zwijgen over wat hij gezien heeft en misschien nog zal zien.' zei Celine. Jasper keek rond naar alle drie. Helga knikte bevestigend, bij Gert rolde er nog een traan naar beneden over zijn wang. Beschaamd keek Gert weg.
'Gert, doe maar verder wat je wou doen.' zei Helga. 'We gaan nu naar Dries gaan, die is ook nog een uitleg verschuldigd. Jij hoeft niet mee.'
Gert knikte stilletjes en vertrok.
Jasper stond op uit de zetel en pakte Helga en vervolgens Celine vast om een knuffel te geven. Het deed hem zo goed. De zorgen gleden helemaal van hem af.
Helga wreef met een hand over zijn rug en masseerde Jasper zijn spanning weg. Tranen van opluchting rolden bij Jasper over de wangen.


'Kom Jasper, we gaan eventjes naar Dries. Ze hebben wel wat uitleg nodig, het is belangrijk dat ze ook weten wat er is gebeurd, want Dries is ook ongelukkig en ongerust dat jullie vriendschap voorbij is.'
Jasper liet in zijn hoofd de voorbije week nog een keertje voorbij gaan. Alle momenten dat hij 'nee' tegen Dries gezegd had. Alle momenten dat hij zich stilzwijgend van Dries had afgekeerd. Elke keer dat hij Dries bewust of onbewust genegeerd had. Nu Jasper beter kon nadenken dan tijdens de week herinnerde hij zich hoe Dries elke keer ongelukkig keek, meer en meer. Zeker de laatste vrijdag, toen Jasper tijdens het middageten Dries voorbij gelopen was en bewust aan een andere tafel was gaan zitten. Hij wilde dat zo vlug mogelijk goed maken! Hij beloofde zichzelf in stilte dat hij daar heel hard zijn best voor zou gaan doen.

In de warme middagzon wandelde Jasper met zijn moeders richting Dries. 'Ik hoop dat Dries nog vrienden wil zijn' zei Jasper tegen zijn moeders.
'Ik denk het wel hoor' zei Helga. 'Maar je kan je wel het beste excuseren, Dries heeft zich heel ongelukkig gevoeld de voorbije week. Maar als je het hem uitlegt zal hij dat ook wel begrijpen.'
Terwijl Jasper alles overdacht liep hij rustig tussen zijn mama's in. Hand in hand aan elke kant met een mama.

Heleen deed de deur open. Koen en Kathy waren ook de gang op gekomen om iedereen te begroeten. Dries stond wat meer achteraan. Hij wist dat Jasper zou komen maar was bang en ongerust over wat er ging komen. Dat Jasper zou zeggen dat hij geen vrienden meer wilde zijn was zijn grootste angst.
'Dries, het spijt me zo, ik heb me verschrikkelijk gedragen!' riep Jasper uit zodra hij Dries zag. Jasper nam niet de tijd om zijn schoenen uit te doen, liep Heleen bijna omver en negeerde Koen en Kathy die hij normaal wel altijd beleefd begroette. Deze keer liep bij meteen door tot bij Dries en Jasper gaf hem een hele grote knuffel.
Dries stond verrast van de plotse uitbarsting van Jasper. Waar Jasper meestal stil was met weinig woorden, en het grote contrast van de voorbije week.
Dries nam de knuffel in ontvangst en gaf een grote knuffel terug. 'Dank je wel' stamelde Dries. Opgelucht dat, wat er ook scheelde, het blijkbaar nu voorbij was. De vier ouders en Heleen stonden er allemaal vertederd naar te kijken.
'Kom maar allemaal door naar de living' nodigde Koen iedereen uit.
'Mogen we boven gaan spelen?' vroeg Dries aan zijn papa.
'Het is goed, ga maar.' antwoordde hij. 'Jasper, doe je wel je schoenen nog uit voor je naar boven gaat?'

'Jasper, wat was er gebeurd?' vroeg Dries toen beide kinderen boven waren om te spelen.
Jasper keek diepbedroefd. 'Ik had van jouw mama en papa een pamper meegekregen nadat ik bij jou gelogeerd had. Gert heeft die ontdekt vorige week en hij was mij er mee aan het pesten.'
Dries keek verschrikt. 'Echt, dat is zo erg!' riep hij uit. 'Jasper, we zijn bloedbroeders, dat had je mij meteen moeten vertellen.' Dries was zich aan het inbeelden wat er allemaal kon gebeurd zijn. Hij vond het verschrikkelijk.
Jasper keek bedremmeld terug. 'Ik weet het dat ik dat kon vertellen aan jou, maar ik voelde mij zo slecht door Gert dat ik niet goed meer kon nadenken.' Jasper begon te wenen als hij terugdacht aan de voorbije week.
Dries nam Jasper meteen vast om een knuffel te geven.
'Vanmorgen hoorde mama Celine en mama Helga Gert, ze waren woest op hem. Ik weet niet wat Gert gekregen heeft van straf maar mijn mama's hebben me gezegd dat Gert me daar nooit meer over gaat pesten.' snikte Jasper in Dries zijn armen.
'Jasper, het is voorbij, het is goed nu.' troostte Dries Jasper.
Jasper genoot van de knuffel maar voelde zich slecht. Eigenlijk had hij het nu goed moeten maken bij Dries zodat Dries zich beter zou voelen. Uiteindelijk kon Dries aan al het gebeuren niets doen. En nu gebeurde het omgekeerde, dat hij getroost werd door Dries.
'Hoe kan ik het nu goedmaken bij jou?' vroeg Jasper.
'Dat doe je al, je bent teruggekomen' antwoordde Dries met een snik. Voor hem was het ook allemaal emotioneel.
'Wat deed Gert allemaal?' vroeg Dries aan Jasper.
'Pesten, zeggen dat ik een baby ben, zeggen dat hij aan iedereen op school gaat vertellen dat ik luiers draag.' antwoordde Jasper. 'Maar ik heb het er liever niet over. Ik weet dat ik geen geheimen mag hebben voor jou, maar kunnen we alstublieft gaan spelen?'
'Ja, zeker' zei Dries en hij liep naar de kast om daar de bak met Lego uit te halen.


Heleen volgde de ouders mee naar de living. Nieuwsgierig als ze was hoopte ze zo mee te krijgen wat er eigenlijk aan de hand was. Stilletjes ging ze met een boek apart in de zetel zitten. Maar aan de snelheid waarmee ze de bladzijdes omsloeg was duidelijk te merken dat ze eigenlijk niet aan het lezen was. Toen Heleen het verhaal hoorde van de voorbije week stonden de tranen in haar ogen. Ze vond het verschrikkelijk om te horen wat Dries en Jasper allemaal doorstaan hadden. Ze beloofde in stilte aan zichzelf om Jasper en Dries nooit te pesten en te steunen waar nodig was.
Twee uur nadat de ouders aangekomen waren was iedereen uit gebabbeld. Het was tijd voor Helga en Celine om weer eens op te stappen.
'Jasper, Kom je? We gaan terug naar huis.' riep Helga naar boven.
'Maar ik ben hier nog maar net mama!' riep Jasper terug van boven. 'Mag ik nog wat blijven?'
Vragend keken Helga en Celine naar de ouders van Dries en Heleen.
'We hebben geen plannen, hij blijft maar zo lang hij wilt.' zei Kathy.
'Jasper, goed luisteren naar Kathy en Koen, en kom naar huis zodra ze het zeggen. Tot straks!' riep Celine vervolgens naar boven.
'Tot straks' werd ook nog door Helga, en nadien als antwoord door Jasper geroepen.

Jasper keek opgewekt naar Dries. 'Joepie, verder spelen' riep hij terwijl hij zich samen met Dries weer figuurlijk op de Lego smeet.
Zo kwam het dat uiteindelijk het avondeten gepasseerd was en Jasper er nog steeds was. Na de Lego hadden ze ook nog wat in het bosje aan het einde van de straat gespeeld en na het avondeten nog eventjes voor de televisie uitgerust.
Kathy kwam binnen en zette de TV uit. 'Dries, het is binnenkort tijd om te gaan slapen. Jasper, jij ziet er ook moe uit. Ga je naar huis?' kwam Kathy de kinderen verstoren.
Jasper en Dries keken verstoord omhoog. De verloren tijd van de voorbije week was nog steeds niet allemaal ingehaald.
'Mama, ik wil nog niet. Jasper is hier nog lang niet genoeg.'
'Morgen is er nog een dag Dries, dan komt Jasper gewoon wel weer terug.'
'Mag Jasper hier niet gewoon blijven slapen mama?'
'Dat gaat toch niet Dries, Jasper heeft geen spullen mee.'
'Maar hij kan toch wel iets van mij lenen?'
Jasper zat hoopvol te kijken naar het gesprek. Hij had er wil zin in om te blijven slapen.
'Ik zal het eerst moeten vragen aan de mama's van Jasper, als het voor hen goed is, voor mij ook. Ik stuur even een berichtje.' zei Kathy. Ze nam haar GSM en begon meteen te typen.

<< Hoi, Dries nodigt Jasper uit om te blijven slapen. Kan dat voor jullie? Grtjs, Kathy>>
Celine keek blij toen ze het berichtje van Kathy zag. Als ze bij elkaar willen blijven slapen moet alles echt wel goed zijn bijgelegd.
<<In orde voor ons, ik verzamel wat spullen voor Jasper en ik kom. Celine>> stuurde ze meteen terug.
<<Hoeft niet, hij leent wel wat van Dries>> kwam het antwoord van Kathy terug.
<<Ok, stuur hem maar naar huis voor het middageten, goed? Grtjs Celine>>
<<In orde, dat is dan geregeld. Tot morgen. Groetjes, Kathy>>
'Het is in orde jongens.' richtte Kathy zich tot Dries en Jasper. 'We gaan jullie klaarmaken om te gaan slapen en nadien vraag ik aan Heleen of ze jullie nog even een verhaal wil vertellen.'
De twee jongens sprongen figuurlijk een gat in de lucht. De gelukzalige lach alleen al, die op hun gezichten verscheen, was het Kathy al waard om het toe te staan.
Ze zag haar eigen kinderen natuurlijk graag, maar ook Jasper droeg ze ook een warm hart toe. 'Jasper, hier zijn een paar pyjama's van Dries die te klein zijn. Ik had ze klaargelegd om weg te doen. Je mama is daar altijd blij mee als ik ze aan jullie doorgeef. Pak je deze?' Kathy nam de bovenste pyjama van een stapeltje kleren dat apart lag. Het was een doodgewone badstoffen pyjama uit twee stukken.
'Ok, is goed.' antwoordde Jasper.
'Ga naar de wc en begin jullie maar uit te kleden, ik ben zo meteen terug.' zei Kathy nog.
'Ik ben zo blij dat ja kan blijven slapen. Het is zo lang geleden.' zei Dries tegen Jasper. Jasper knikte overtuigend. Het was aan zijn hele houding te zien dat hij er ook zin in had.
Eerst Dries en vervolgens Jasper gingen naar de wc en waren begonnen zich uit te kleden toen de deur weer open ging.

'Hier ben ik terug.' zei Kathy terwijl ze de kamer weer binnenkwam. 'Ik heb een nieuwe tandenborstel in de badkamer klaargelegd voor jou Jasper. Je mag de tandpasta lenen van Dries. Goed?' vroeg Kathy terwijl ze Jasper aankeek.
Jasper knikte van ja.
'Dries, kom, hier op bed.' zei Kathy terwijl ze op bed ging zitten en met haar hand op de matras klopte. Dries was ondertussen uitgekleed en ging vlug bloot op bed liggen.
Het voelde allemaal heel vlot en natuurlijk aan. Jasper had er geen erg in wat er allemaal aan de gang was. Hij was bezig met zijn eigen kleren uit te trekken. Toen hij opkeek naar wat Kathy aan het doen was zag hij dat ze de bezig was ter hoogte van Dries zijn kruis de drukknopjes van een body te sluiten.
'Zo, doe zelf maar je pyjama, Dries. Jasper, doe je er vannacht ook weer eentje aan?' Kathy hielp Dries omhoog zodat hij verder zijn pyjama kon aandoen. Ze pakte een luier vast die ze extra had mee genomen en hield deze omhoog zodat Jasper die kon zien. Na de gebroken arm een paar weken geleden was afgesproken met de mama's van Jasper dat Kathy en Koen bij een volgende logeerpartij een luier mochten aanbieden aan Jasper zodat het niet meer stiekem hoefde en er ook controle op was.
Jasper wist niet meteen wat hij moest denken. Achteraan in zijn hoofd begon een melodietje 'Jasper is een baby' stilletjes te klinken.
Jasper wist niet goed waar te kijken. Uit schaamte keek hij opzij en zijn blik viel toen op Dries die verwachtingsvol naar hem zat te kijken. Jasper moest meteen terugdenken aan wat hij zichzelf en in stilte aan Dries die middag nog had beloofd. Dat hij zijn gedrag van voorbije week ging goedmaken. Jasper keek even in stilte naar Dries. Toen Dries zag dat hij de aandacht van Jasper had tikte Dries vragend op zijn eigen arm. Jasper snapte meteen waar over het ging. Ze waren bloedbroeders! Lief en leed delen dus.
Jasper keek terug naar Kathy en zei stilletjes 'ja'.
'Ga hier maar liggen dan.' zei Kathy liefdevol tegen Jasper. 'Dries, vergeet je niet je verder aan te kleden?' vroeg Kathy terwijl ze begon met de luier om te doen. Het viel Kathy op dat de sluiting van de luiers bij Jasper een heel stuk meer naar het midden uit kwam dan bij Dries. Maar Jasper zijn billen waren ook een stuk slanker.
Onder de vaardige en geoefende handen was de luier vlug aan bij Jasper. 'Ik denk dat ik ook nog een body heb liggen in een kleinere maat.' zei Kathy terwijl ze de kast in dook. Jasper stond ondertussen midden in de kamer in enkel zijn luier te wachten.
'Hé, blijf je hier ook slapen Jasper?' kwam opeens een stem vanuit het deurgat. Daar stond Heleen te kijken.
Jasper keek verschrikt op en keek ongerust naar Heleen. Hoe zou ze reageren? Zou ze er iets van zeggen van de luier? En als ze nu iets liefs zegt? Zou ze ook lief blijven als Kathy uit de kamer was?
'Leuk dat je blijft. Je bent echt de beste vriend die Dries zich kan inbeelden.' zei Heleen terwijl ze de kamer instapte.
Jasper was opgelucht. Het begin klonk toch al goed. En van goed naar slecht is een veel langere weg dan van neutraal naar slecht.
Heleen legde het boek dat ze vast had even neer, en nam de body over die Kathy ondertussen had gevonden.
'Handen omhoog!' commandeerde Heleen terwijl ze de body goed vasthield.
Jasper luisterde verbaasd. Een luier aankrijgen door Kathy was één, maar nu opeens verder aangekleed worden door Heleen? Kathy en Dries keken wel wat verrast maar leken het ook niet vreemd te vinden. Meegaand en overdonderd door alles liet Jasper het allemaal verder gebeuren.
'Je ziet er uit om op te eten, Jasper.' zei Heleen terwijl ze de knoopjes vaardig vastmaakte. Jasper zijn wangen kleurden knalrood.
'Het is goed bedoeld hoor.' zei Heleen terwijl ze Jasper vastnam voor een knuffel en ondertussen met één hand over zijn billen wreef.
'Heleen, wil je de jongens straks nog wat voorlezen?' vroeg Kathy. Kathy wist dat Heleen er van droomde om later kinderverzorgster, kleuterjuf of pediatrisch verpleegkundige te worden. Soms maakte Kathy hier wel eens een beetje, of meer dan een beetje, gebruik hiervan.
'Ja, is goed mama. Welk boek willen jullie?' vroeg Heleen aan Dries en Jasper. Jasper zette vlug een stap achteruit. Hij voelde zich figuurlijk nogal bloot, in enkel een luier en body. Vlug pakte hij de pyjama die klaar lag en kleedde zichzelf verder aan.
'Jasper, welk boek wil jij?' vroeg Dries.
'Maakt niet uit.' antwoordde Jasper. Het was allemaal wat vlug aan het gaan en zijn hoofd zat te vol om goed te kunnen nadenken.
'Dat van de boomhut met 13 verdiepingen?' vroeg Dries aan Heleen.
'Dat is goed, doe ik. Ik zit beneden klaar als jullie je tanden hebben gepoetst.' zei Heleen terwijl ze het boek uit de kast nam en naar beneden ging.
Terwijl Jasper en Dries hun tanden stonden te poetsen zagen ze dat Kathy in de weer was met het logeerbed en schone lakens.
'Ik doe je kleren hier in de was Jasper. Ze zijn allemaal vuil. Je krijgt morgen wel iets van Dries.' zei Kathy nadat ze klaar was met het bed en nog wat aan het opruimen was op Dries zijn kamer.
'Jasper en Dries, straks als jullie slapen ga ik buiten voor de deur twee stoelen zetten. Je kan ze nog altijd verzetten als het nodig is, maar Jasper, ik wil niet dat je opnieuw van de trap valt en met die stoelen ga je er hopelijk op tijd aan denken om de juiste richting uit te gaan. Is dat goed?'
Jasper knikte van ja. Het leek hem ook wel een stuk veiliger.

Heleen zat beneden klaar met het boek. 'Jasper, duim uit je mond, dat is niet goed voor je tanden.' zei Heleen zachtjes terwijl ze het boek opensloeg. Het was een slechte gewoonte die af en toe eens de kop opstak.
De jongens genoten van het voorlezen en vonden het jammer toen het een kwartiertje later tijd was om te gaan slapen. Na alle emoties en de drukke speeldag vielen ze uiteindelijk wel vlug in slaap en de stoelen werden stilletjes voor de deur neergezet.


'Auw!' Met een bons was Jasper uit het logeerbed gevallen. Dries was meteen wakker. 'Jasper, alles ok?'
'Ja hoor, geen pijn denk ik.' Jasper stond voorzichtig op en bewoog zijn armen en benen om een kleine zelf inspectie te doen.
Dries en Jasper hoorden buiten de kamer de stoelen verzet worden en vervolgens ging de deur open. Koen stak slaperig zijn hoofd binnen. 'Alles ok jongens? Ik hoorde iets vallen hier?' fluisterde hij zacht.
'Ja, alles goed, ik ben uit bed gevallen maar ik heb geen pijn.'
'Ik ben blij dat je geen pijn hebt, Jasper. Gaan jullie beneden maar wat TV kijken, het is al voorbij zeven uur. Ik ga nog wat gaan slapen.'
'Ok, slaap wel papa.' zei Dries.

Jasper ging Dries voor naar beneden.
'Wacht nog' fluisterde Dries gehaast, 'eerst de vuile luier uit en ons wassen. Papa en mama worden anders boos.' fluisterde Dries.
'Die van mij is nog schoon.' antwoordde Jasper zachtjes terwijl hij op de trap stond.
'Dan zal het wel goed zijn. Ga maar, ik volg.'
Heleen kwam ook de kamer uit, gewekt door het gesprek tussen Jasper en Dries. Ze installeerde zich in de zetel bij Jasper en ze zette de TV al op in afwachting van Dries. De TV aan, de laatste aflevering van een serie die ze allemaal volgen op en dan meteen op pauze zodat alles klaar stond en ze meteen konden beginnen kijken vanaf Dries er was.

'Jasper, Dries mag zich gelukkig prijzen met een vriend als jij.' zei Heleen terwijl ze naar een stilstaand beeld keek.
'Je bent niet alleen zijn beste vriend, maar ik vind je ook zijn meest schattige vriend.' Jasper zijn wangen kleurden rood maar hij keek ook wat droevig. Hij was het niet zo gewoon om complimenten te krijgen van grotere kinderen. Vaak kreeg hij pestopmerkingen over zijn lengte.
Heleen zag dat Jasper ook wat droevig keek bij het woord schattig. Meteen probeerde ze er nog een positieve draai aan te geven.
'Ik vind het wel super gedurfd van jou. Dat je zo ver gaat om Dries gelukkiger te maken. Echt wel stoer. En dat maakt dat je er daarom gisteren en nu super cute uitziet.'
Bij die woorden fleurde Jasper helemaal op. Hij keek op naar Heleen. En dan zo een compliment krijgen van haar! Jasper was in de zevende hemel.
Dries kwam opgefrist naar beneden en samen bekeken ze een aantal programma's op TV. De druk in de blaas van Jasper bleef stijgen maar hij negeerde dat. De TV was interessanter en een WC-bezoek kon nog wel eventjes uitgesteld worden.

'Komen eten kindjes.' Kathy kwam de woonkamer in en zette de TV uit. Jasper keek verstoord op en treuzelde wat. Heleen en Dries waren al onderweg naar de keuken. 'Mag ik eerst nog naar de WC? vroeg Jasper. 'Kan je me helpen met die body en mijn luier uit te doen?' vroeg hij er nog meteen achterna beseffend dat hij niet goed wist wat hij daarmee aanmoest. Hij had thuis wel al een paar keer zelf een pamper aan en uit gedaan, maar als dat door een mama gebeurde, leek dat toch anders en ook veel beter en vlotter te gaan.
'Heb je je luier nog aan?' vroeg Kathy afkeurend. 'Dat is niet goed, een hele nacht in een natte luier zitten. 's Morgens moet die daarom meteen uit. Van te lang in een vuile luier te zijn kan je luieruitslag krijgen.'
'Maar hij is schoon. Ik heb hem nog niet gebruikt.'
Kathy keek meteen heel wat milder. 'Dan is het niet erg dat je hem nog aan hebt. Maar Koen, Dries en Heleen zitten ondertussen al aan tafel te wachten om te beginnen met eten. Kom maar mee meteen aan tafel zitten. Ofwel is het plassen niet dringend en dan kan dat wachten tot na het eten, ofwel was het daarjuist ook al nodig en had je toen moeten gaan. Als je het niet kan ophouden doe je het maar in je luier, als je daar niet te lang mee rondloopt kan het geen kwaad.'
Jasper knikte van ja. Hij besloot zijn best te doen om het op te houden en volgde naar de keuken.

Er waren lekkere pistolets met choco en hij genoot van de warme chocomelk.
Het was gezellig aan tafel en het ontbijt duurde dan ook redelijk lang. Ergens tussen de eerste tas chocomelk en de tweede pistolet besloot Jasper dat ophouden geen zin had. Zonder dat hij dacht dat iemand het merkte liet hij alles lopen. Blij en vooral veel meer ontspannen genoot hij verder van het ontbijt.
'Kom kinderen, plek opruimen en dan naar boven voor jullie kleren.' met deze woorden van Koen was het ontbijt ten einde.
'Jasper, gaan we na het eten monopoly spelen?' vroeg Dries terwijl ze de tafel afruimden.
'Ja, lijkt me fijn' zei Jasper.
'Is goed, wie het eerst weer beneden is zet het in de keuken op tafel klaar.'

'Jasper, ik kom mee met jou en ik zoek wat kleren uit die je vandaag aan kan. Goed?' Jasper volgde gedwee Kathy mee naar boven recht naar de badkamer. Dries had zich al gewassen toen hij 's ochtends naar beneden ging en ging rechtstreeks naar de kamer; hij moest zich enkel omkleden.
'Handen omhoog' en zo begon Kathy Jasper te helpen met uitkleden en wassen. Het was niet echt nodig, Jasper kon dat natuurlijk zelf al, maar zo ging het toch allemaal wat sneller en Kathy had nog een huishouden te doen. Wachten tot Jasper zichzelf had uitgekleed en gewassen duurde haar wat te lang. Bovendien had hij daarjuist al aangegeven dat Jasper hulp wenste met zijn body en luier.
'Mama, heb jij mijn haarelsatiekjes gezien?' Heleen deed de deur open en stak haar hoofd binnen op het moment dat ze de plakkers van de luier hoorde opengaan. Ze had er eigenlijk stiekem op gewacht maar wilde dat niet toegeven aan Kathy dus kwam ze binnen met een excuus. Jasper was een formaat kleiner dan Dries en daarom vond ze Jasper zo veel schattiger nog dan ze Dries al vond. Andere mensen schatten Jasper vaak rond de 6 jaar terwijl hij al 8 is, Dries wordt er vaak al 9 geschat. Als ze samen op stap waren gebeurde het wel eens dat onbekend dachten dat Jasper het kleine broertje van Dries was.
'Gewoon in het laatje waar ze altijd zijn.' antwoordde Kathy die niets doorhad. Heleen treuzelde, deed er zo lang en traag mogelijk over om nieuwsgierig te kijken hoe de verzorging van Jasper gebeurde.
'Heleen, schiet op, het is niet beleefd.' Kathy had het uiteindelijk wel door en stuurde Heleen naar buiten terwijl ze Jasper afdroogde na hem met een washandje gewassen te hebben.
'Hier Jasper trek maar aan.' Kathy hield een onderbroek van Dries klaar, zodat Jasper er in kon stappen. 'Ga nog maar eens naar de WC zodat zeker alles er uit is, en kom daarna maar mee naar Dries zijn kamer, dan zoeken we daar de rest van de kleren uit.'
Kathy stapte de badkamer uit en Jasper volgde voorzichtig. Bij elke stap voelde hij de onderbroek verschuiven naar beneden en uiteindelijk hield Jasper hem met zijn twee handen vast terwijl hij na het WC-bezoek Dries zijn kamer binnen stapte.

'De onderbroek is te groot.' verklaarde Jasper meteen als Kathy keek waar hij bleef. Als bewijs liet hij de onderbroek los en schudde met zijn billen naar links en rechts. Meteen zakte de onderbroek een stukje naar beneden.
'Dat gaat inderdaad niet. Geef die maar hier.' Kathy controleerde vlug de maat en zag dat er als maat 134 in stond. Veel te groot in vergelijking met de kledingmaat 110 die Jasper normaal droeg. Ze liep naar de la en begon vlug alle etiketten te controleren. Nadat ze ze allemaal gecontroleerd had keep ze sip naar Jasper. 'Een onderbroek voor jou heb ik niet meer. Die van Dries zullen allemaal veel te groot zijn.' 'En mijn onderbroek van gisteren?' vroeg Jasper, mee zoekend naar een oplossing.
'Gaat niet, die was vuil en zit in de was.'
Kathy legde alle onderbroeken op elkaar om te zoeken of er toch niet eentje wat kleiner was uitgevallen. Er waren er uiteindelijk nog drie andere die ze probeerden maar alle met hetzelfde resultaat. Ze zakten af en zouden ongelooflijk ongemakkelijk zitten voor Jasper.
'Dan maar zonder onderbroek?'
'Dat gaat toch niet Jasper, dat is veel te onhygiënisch. Die onderbroek dient om je broek proper te houden, als er nog een druppeltje urine komt of je billen niet goed zijn afgeveegd'
Hierdoor begon er zich een idee te vormen in Kathy haar hoofd.
'Jasper, kom eens naast mij zitten?' Jasper luisterde en zette zich gedwee neer.
'Jasper, een vraagje. Die luier 's nachts aandoen, dat vind je toch niet zo erg? Wat vind je daar eigenlijk van?'
'Ik weet het niet goed.' Jasper vond het nogal moeilijk om er over te praten, zeker omdat Kathy niet zijn eigen moeder is.
'Denk eens na Jasper, ik wil het graag weten.'
Jasper, niet goed wetend wat dit eigenlijk met onderbroeken te maken had dacht even goed na.
'Het zit eigenlijk een beetje fijn, en het geeft een veilig en geborgen gevoel.' zei Jasper zachtjes.
'Je vind het dus niet zo erg om er een aan te doen voor Dries?'
'Nee, niet voor Dries, maar ik hoop dat er nooit nog iemand mij pestopmerkingen geeft zoals van Gert.'
'Hier bij ons thuis gaat dat niet gebeuren Jasper, daar kan je gerust op zijn.' zei Kathy terwijl ze Jasper geruststellend over de rug wreef.
'Als je het niet zo erg vind om er een te dragen, kunnen we dat dan ook voor één keertje overdag aandoen Jasper? Zo blijft je broek schoon, en een pamper blijft veel beter zitten dan een onderbroek; het zit zelfs fijn en geeft je een veilig en geborgen gevoel.'
Jasper bleef even zitten. Hij dacht na over een mogelijk alternatief maar kon er ook geen bedenken.
'Ok, ik wil wel eventjes proberen.'
'Fijn' zei Kathy. 'Ik haal er eentje.' Blij dat het was opgelost en vlug, voor Jasper zich kon bedenken had Kathy een pamper uit de badkamer gehaald en deze omgedaan bij Jasper. 'Hier is een short, een broekriem en een T-shirt. Doe maar verder alles zelf aan. Als je mij nodig hebt ben ik beneden.'
De rest van de kleren zaten ook veel te groot, maar het zat niet ongemakkelijk. Met de broekriem bleef de broek goed op zijn plaats zitten en de T-shirt viel tot over de billen van Jasper. Het was niet flatterend maar het stoorde niet.

'Ik zit al het langste te wachten dus ik mag beginnen!' zei Dries en hij gooide meteen de dobbelstenen. 'Vijf, ik koop het station.' vervolgde Dries terwijl hij zijn pion verzette. De kleur afspreken was niet nodig. Dries speelde altijd met groen, Jasper met blauw.
Jasper knikte en ging voorzichtig zitten. Hij wist niet goed wat hij er van moest denken. Niet van Monopoly, maar van zijn luier die hij aan had. Er mee gaan slapen voor Dries was één ding. Maar zo nu overdag er mee rondlopen bleef een vreemd idee, ondanks de motivatie die Kathy gegeven had.
Monopoly was echter fijn en slorpte meteen de volledige aandacht op van Jasper.
'Jasper, ik heb even een berichtje gestuurd om het onderbroek probleem aan je mama uit te leggen, ze vond wat we gedaan hadden ook een goede oplossing.' kwam Kathy er opeens tussen.
'Ja, oké.' zei Jasper terwijl hij verstoord opkeek. Hij wilde net op zijn beste gronden hotels plaatsen.

'Ping' klonk het later opeens uit de GSM van Kathy. Kathy keek op van haar bezigheid, las het berichtje en zag hoe laat het was.
'Jasper, je moet naar huis. Helga stuurt dat het eten klaar is binnen 5 minuutjes. Dries, ruim je op? We gaan dan ook eten.'
Jasper deed zijn schoenen aan, riep nog 'Tot ziens!' en hij was onderweg naar huis. Bij het naar huis lopen herinnerde Jasper weer wat hij juist aanhad. Voorzichtig keek hij rond zich. Niemand op straat in de buurt die hij kende? Hij voelde ook aan zijn billen of er misschien geen verdikking voelbaar was.
Gerustgesteld door de veel te wijde broek en het te grote T-shirt die hij aanhad wandelde hij rustig verder naar huis. Jasper kwam thuis langs de achterdeur en deed zijn schoenen uit.
'Kom maar meteen aan tafel!' riep Helga hem toe vanuit de keuken. Iedereen was er al en ook Jasper zijn bord stond klaar. Kroketjes en witloof in hespenrolletjes met kaassaus over. Super lekker! dacht Jasper toen hij dat zag. Met een vrolijkheid die van hem afstraalde klom hij op zijn stoel.
Helga en Celine keken hem glimlachend aan, Gert keek gespannen op en probeerde Jasper zo veel mogelijk te negeren. Blijkbaar hoefde Jasper zich echt geen zorgen maken over zijn broer. Als zijn mama's boos waren of straf gaven aan zijn broer vertelden ze daar nooit over aan Jasper, maar als ze vertellen aan hem dat hij zich geen zorgen meer moet maken over Gert, dan kan hij gerust zijn.
Gert wilde zo vlug mogelijk van tafel toen hij klaar was. Per uitzondering mocht dat een keer. Nadat hij vertrokken was werd de sfeer aan tafel iets gemoedelijker en veel meer ontspannen.
'Kom hier eens tussen ons staan Jasper, ik wil die kleren van Dries eens goed bekijken.' vroeg Celine.
Jasper stond op van zijn plek en stapte rond de tafel om tussen zijn mama's in te staan. Inbeeldend hoe een ballerina dat zou doen stak hij zijn armen in de lucht en maakte op de tip van zijn voet een rondje.
'Een mooie T-shirt en broek heb je mee gekregen van Dries. Als je vanavond gaat slapen doe je ze maar in de was, dan geven we die volgende week schoon terug.'
'Ruim je plek maar op' zei Helga en gaf Jasper een tikje op de billen om weg te sturen. Beide mama's hadden niets kunnen zien maar ze waren toch wel benieuwd na het eerdere berichtje van Kathy vanmorgen.
Jasper wist zich niet goed welke houding te geven. 'Mamaa' zei hij klagend.
'Ja, mag ik ook eens voelen?' vroeg Celine en voegde meteen de daad bij het woord. Vertederd gleed ze met haar hand over de rug naar beneden tot ze op Jasper zijn billen rustte.
'Nee, dat bedoel ik niet.' mompelde Jasper; hij wist zich geen houding te geven.
'Ga maar spelen Jasper, we horen het wel als hij straks uit moet. Nu gaan mama en ik eerst afwassen.'
Jasper knikte en ging naar zijn kamer. Hij ging zich op zijn bed zetten met een stripboek en was al vlug in het verhaal gezogen. Na de derde strip werd het toch tijd om te gaan plassen. Vlug liep hij naar beneden naar zijn mama. Jasper smeet de deur open en begon. 'Mama, kan je...' Jasper slikte vlug zijn laatste woorden in. Gert was in gesprek samen met mama Celine en mama Helga. Het zag er uit als een heel serieus gesprek zoals ze rond tafel zaten. Verstoord keken ze allemaal op in zijn richting.
'Het is niks, laat maar...' Jasper durfde niet uit te spreken wat hij wilde. Niet met Gert in de buurt. Mama Celine had hem wel verzekerd dat Gert hem nooit meer ging uitlachen of uitmaken voor baby, maar in het bijzijn van Gert vragen om zijn pamper uit te doen was meer dan een brug te ver. Jasper sloot de deur en ging terug naar boven.
Jasper wist niet goed wat doen. Dat hij de luier zelf kon uitdoen kwam op dat moment gewoon niet in hem op. De pamper was aangedaan door een mama, dus het was logisch als hij ook werd uitgedaan door een mama. Hij ging boven aan de trap zitten om te wachten tot Gert weg was bij zijn mama's zodat hij toch kon vragen om zijn luier uit te doen en hij kon gaan plassen. Maar de druk bouwde op en werd groter. Hij wist dat de gesprekken tussen Gert en zijn mama soms lang konden duren. Jasper werd steeds meer wanhopig en besloot uiteindelijk maar om alles te laten lopen voor het pijn begon te doen. Hij ging rechtop staan en ontspande zich. De luier absorbeerde zeer snel al het vocht. Nu opgelucht dat de grote druk weg was ging Jasper terug in zijn kamer met een volgende strip. Hij had nog maar net de strip opengeslagen of hij hoorde Gert de trap opgaan en voorbij zijn kamer lopen. Inwendig vloekte Jasper. Had hij maar net ietsje langer volgehouden.
'Jasper, alles ok?' zijn mama was zijn kamer binnen gekomen.
'Ja hoor, het is niet meer nodig wat ik wilde vragen.' De luier was nu wel gebruikt, maar Jasper had geen nat of vies gevoel. Het extra volume dat tussen zijn benen zat was zorgde juist voor een nog beter gevoel moest Jasper aan zichzelf toegeven.
Rustig begon Jasper te lezen in zijn strip en zijn mama deed verder met wat mama's nu eenmaal moeten doen.

'Koen, ik heb zitten denken' begon Kathy tegen haar man terwijl ze samen in de tuin van de zon zaten te genieten. Dries was op zijn kamer aan het spelen en Heleen zat wat verderop met een boek.
'Ja?' vroeg Koen, benieuwd waarover het zou gaan.
'Onze vakantie komende zomer. Het is wel een fijn vakantiedomein waar we opnieuw naar toe gaan. Heleen kan zich er altijd wel bezig houden maar het is al vaak gebeurd dat Dries zich daar verveelde uit gebrek aan een speelkameraad.'
'Ja, dat klopt. Hij verstaat nog niets van Frans, de animatie kan hij totaal niet volgen.'
'Als we nu eens Jasper mee uitnodigen. Dat zou het veel leuker maken voor Dries en dus uiteindelijk voor Heleen en ons ook.'
'Dat klinkt inderdaad als een goed idee' zei Koen. 'Toen Jasper nog niet wist van Dries zijn luiers ging dat nog niet, maar dat is nu natuurlijk geen probleem meer. Ik hoop alleen dat Heleen het ook goed vindt, We hebben niet de plaats in de auto om naast Jasper nog iemand extra voor Heleen mee te nemen ook.'
'Nee, hoor, ik vind dat niet erg. Ik vind het juist een heel fijn idee. Jasper is zo cute en lief.' kwam Heleen er plotseling tussen. Ze had zo stil zitten lezen tot aan het gesprek en was daarna mee beginnen te luisteren, Koen en Kathy hadden niets gemerkt.
'Dat is dan afgesproken,' zei Kathy, 'ik zal bellen naar Helga en Celine om af te spreken.'
Het was een kort telefoongesprek. Nadat Helga en Celine nagekeken hadden of Jasper niets te doen had tijdens de duur van de reis, gingen ze meteen akkoord. Ze vonden het een fantastisch idee. Het enige dat ze vroegen was het nog even stil te houden voor de kinderen als verrassing. Ze wilden graag dat Jasper de komende weken op school nog bezig was met zijn huiswerk en niet met de zomervakantie.
'Heleen, we vertrouwen jou dat je dit voor jou houdt. Ok?'
Heleen was blij met de verantwoordelijkheid die ze kreeg. Mee mogen doen met de volwassenen en niet als kind beschouwd worden vond ze fantastisch.
 
Laatst bewerkt:

Little Endy

Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Cindy keek blij toen ze het berichtje van Kathy zag. Als ze bij elkaar willen blijven slapen moet alles echt wel goed zijn bijgelegd.
<<In orde voor ons, ik verzamel wat spullen voor Jasper en ik kom. Cindy>> stuurde ze meteen terug.
<<Hoeft niet, hij leent wel wat van Dries>> kwam het antwoord van Kathy terug.
<<Ok, stuur hem maar naar huis voor het middageten, goed? Grtjs Cindy>>
Heette 1 van Jasper's moeders niet Celine in plaats van Cindy?

Anders dan dat heb je wel weer een goed en zeer meeslepend hoofdstuk geschreven, ga zo door! :)

-Sayori
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
:confused: Helemaal gelijk heb je. Na het verbeteren had ik nog een paar aanpassingen gedaan, maar ééntje blijkbaar totaal verkeerd. Dank je wel om er op te wijzen, het is verbeterd.

Mvg,
Toet
Daar is Little Endy vaker scherp op, waar ze ook mij vaak mee helpt, dus fijn dat er scherpe lezers zijn.
 
Bovenaan