Het is iets later geworden, hoop dat je het volgende deel ook leuk vind!
Nog niet klaar Klaas uit logeren
- Onderwerp starter FavoD
- Startdatum
kloostermeddens
Beginneling
Ja, hij was weer leuk. Maakt niet uit dat het later is, je moet ook goed de tijd hebben om zo'n mooi deel te fantaseren en in elkaar te flansen.
Deel 6:
'JA!' met een heel blij gezicht. Snel keek ze Klaas aan en vroeg 'Vind jij dat ook leuk?' Klaas knikte hevig, wat was die Eline toch leuk. Hij was echt super blij dat ze vriendjes waren geworden, en hoe. 'Oké lieverd dan ga ik naar huis, zie ik je morgenochtend weer' zei Claudia terwijl ze Eline een kus op haar hoofd gaf. Samen zwaaide we Claudia uit, helemaal tot we haar niet meer konden zien rijden. Toen we uit beeld was draaien Eline zich op en keek Klaas met een blij gezicht aan. 'Komen jullie stelletje gektemakers' zei Clara met een lachende stem. Clara nam de twee mee naar boven en poetsten hun tandjes. Na tien minuten met zijn drieën in de badkamer te hebben gestaan zingende met de tandenborstel als microfoon, liepen ze de kamer van Klaas is. Bianca was daar ondertussen al druk bezig met het campingbedje op zetten voor Eline. Clara tilde Eline op en legde haar op het blauwe kussen van Klaas, ze trok haar sokjes en trainingspak uit en schoof een licht groene romper over haar hoofd. Het was de eerste keer dan Eline een romper aankreeg. Clara voelde even aan de luier en zei: 'Oh je bent nog helemaal droog!' Klaas draaide even wat in de rondte, want hij namelijk niet. Clara klikte Eline haar rompertje dicht en zette haar nog even op de grond. Intussen was Bianca klaar met campingbedje. 'Zo uw bed voor vannacht kleine princes' zei ze lachend tegen Eline. Klaas werd ondertussen verschoond en in zijn pyjamaatje gehesen. 'Tijd om lekker te slaan slapen schatjes, morgen hebben we weer een drukke dag' zei Bianca. Clara tilde Eline in haar bedje en Bianca Klaas. 'Slaaplekker' zei Bianca zacht en liep de kamer uit. 'Willen jullie nog een verhaaltje?' vroeg Clara stiekem. Beide kindjes knikte. Clara liep naar de stoel pakte een boekje en zette de teddybeer op de grond. Ze begon voor de lezen, naar de eerste pagina keek ze in de bedjes en zag de twee al in een diepe slaap. Clara kreeg een lieve glimlach op haar gezicht en liep zachtjes te kamer uit.
De volgende ochtend werd Eline al vroeg wakker, het was pas 7:30 uur. Ze deed langzaam haar oogjes open keek even verward in de rondte waar ze was. Opeens wist ze het weer, ze was bij Klaas thuis. Ze keek opzij en zag hem door het gaasje in zijn bedje liggen. 'Klaas, ben je wakker? Klaas?' verluisterde ze voorzichtig. Klaas draaide zich op en lag nu met zijn gezicht richting Eline. 'Klaas, joehoe' probeerde ze nog een keer. Klaas hoorde het en deed één oog voorzichtig open. Hij gluurde even en keek nu recht in het blije nog slaperige gezichtje van Eline. 'Goedemorgen' zei hij nog half slapend. 'Heb je lekker geslapen?' vroeg ze. Klaas wreef in zijn ogen en ging even rechtop zitten. 'Ja hoor en jij?' vroeg hij terug. 'Ja ook wel hoor, wat leuk dat we samen op een kamer liggen he' Klaas knikte. Ze raakte samen in een druk gesprek, over school, over de meesters, over de andere kindjes uit hun klas en over hoe ze erbij lagen. 'Het zou gezelliger zijn als we even naast elkaar kunnen liggen, vind je niet?' zei Eline opeens. Klaas keek even en knikte voorzichtig. 'We kunnen alleen niet uit onze bedjes' antwoordde hij. 'Zal ik het proberen?' vroeg ze vol spanning. 'Wel heel zachtjes en voorzichtig! Clara en Bianca mogen ons niet horen!' zei hij. Eline stond op ging even rechtop in het bedje staan, ze duwde haar armen omhoog en sloeg één been over de rand van het bedje. 'Voorzichtig he!' zei Klaas. Eline sloeg nu ook haar andere been over de rand en liet zicht voorzichtig naar beneden vallen. 'Zo en nu bij jou erin' zei ze zuchtend. Klaas keek aandachtig naar wat voor lenige praktijken ze allemaal aan het uitvoeren was. Ze ging aan de rand van Klaas zijn bed staan en deed één voet tussen de spijlen van zijn bedje, ze trok zich op aan de bovenkant en sloeg haar benen er overheen. Ze liet zich voorzichtig in zijn bedje zakken en daar was ze! 'Zo daar ben ik, schuif is op!' zei ze tegen Klaas. Klaas reageerde vol bewondering: 'Dat deed je knap!' Eline keek hem aan en lachte, ze sloeg de deken open en kroop naast Klaas. Ze lagen nu samen naar het plafond te kijken. 'Heb jij geplast vannacht?' vroeg Klaas benieuwd. Eline keek hem aan en voelde even aan haar luier. 'Ja' zei ze nonchalant. Klaas lachte en zei: 'Ik ook!' Ze kropen een beetje tegen elkaar aan en vielen per ongeluk weer in slaap.
Om 09:00 uur ging de deur van Klaas zijn kamer zachtjes open, het was Clara. Ze liep zachtjes de kamer in en keek even in Eline haar bedje, ze schrok want die was leeg! Snel keek ze in Klaas zijn bedje en zuchtte even. Ze deed de gordijnen open en zei: 'Zo! goedemorgen tortelduifjes, zijn we maar bij elkaar in bed gekropen' Klaas en Eline schrokken wakker en zaten allebei gelijk rechtop. Ze zagen Clara staan met een grote glimlach op haar gezicht. 'Je liet ons schrikken!' zei Klaas. 'Haha ja jullie mij ook, ik was Eline kwijt' antwoordde ze lachend. Eline keek haar een beetje verlegen aan. 'Hebben jullie wel lekker geslapen?' vroeg ze lief. Ze knikte beide. 'Nou blijven jullie nog maar even kroelen dan. Ik ga eerst wel even de badkamer in' Clara liep de kamer uit en liet de deur op een kiertje staan. Klaas en Eline keken elkaar aan en Eline zei oplucht: 'Gelukkig vond ze het niet erg' Klaas schudde opgelucht van nee. Na een half uurtje kwam Clara weer terug ze kamer in, ze had haar haar in een knot en een trainingspak aan. 'Zo wie wil er eerst? Ik denk dat het schone luier tijd is' zei ze. Eline klom ophoog en stak haar armen netjes uit naar Clara. Ze tilde haar uit bed en legde haar op het kussen. Ze trok haar rompertje uit en maakte de plakkers van haar luier los. 'Zo u heeft goed geplast' zei ze tegen Eline. Eline kreeg rooie wangen. 'Ach dat geeft toch niet, jij hebt ook niet voor niets een luier om' zei ze terwijl ze met haar vinger over haar wang wreef. Eline kreeg weer een schone luier om en haar roze trainingspakje aan van die avond ervoor. Clara deed ook haar haar in een knotje. 'Zo zijn we net zusjes!' zei ze lief. Eline knikte. Het was Klaas zijn beurt, ook hij kreeg een nodige schone luier en een blauw trainingspakje aan. Beneden hoorde ze de voordeur opengaan. 'Zo zit er al leven in dit huis?' schreeuwde Bianca naar boven. Alle drie in koor riepen ze: 'JA!' terug. Bianca was intussen al naar de winkel geweest en had de nodige spulletjes al gehaald. 'Komen jullie eten?' riep ze naar boven. 'Wie er het eerste beneden is!' riep Clara en begon te rennen. Eline en Klaas Keken elkaar een milliseconden aan en rende erachteraan naar beneden.
'Zo daar zijn ze hoor! Hebben jullie lekker geslapen' vroeg Bianca. Alle drie zeiden ze ja. Clara zette Eline en Klaas in hun stoeltjes en deed de slabbetjes om. Ze kregen een lekker broodje en glas limonade. Toen dit opwas tilde Bianca hen uit de stoeltjes en mochten ze nog even gaan spelen. Onderweg naar de speelhoek ging de deurbel, 'Ah dat zal Claudia zijn' zei Bianca. 'Mama!' klonk het uit Eline haar mond. 'Ja ga maar gauw open doen!' Eline rende naar de deur en liet haar moeder binnen. 'Zo alles en wakker en klaar zie ik, ik denk dat ik Eline maar hier laat' zei Claudia met een knipoog. 'Is goed hoor' zei Eline terwijl ze weer richting de speelhoek rende. 'Wil je koffie?' vroeg Bianca. Claudia knikte en nam plaats aan de eettafel. 'Ik ben vanmorgen al even naar de winkel geweest en heb deze spulletjes gehaald, komt wel van pas denk ik' zei Bianca terwijl ze de al ingepakte zwemtas openhield. Claudia lachte en knikte van ja. Toen de koffie opwas stond Bianca op en riep: 'Gaan jullie mee?' Eline en Klaas sprongen op en rende naar de voordeur. Bianca klikte de auto open en Klaas, Eline en Clara klommen op de achterbank. Ze reden moest een stukje rijden en speelde onderweg ik zie ik zie wat jij niet ziet.
Aangekomen bij het zwembad kocht Bianca de kaartjes. 'Drie volwassenen en twee kindjes alstublieft' vroeg ze aan de dame achter de balie. 'Hoe oud zijn de kindjes?' vroeg de dame terug. Kinderen onder de 6 waren gratis. Clara gaf snel antwoord: 'allebei vier jaar!' De dame stond op en keek naar de kinderen. 'Ze zien er wel wat ouder uit dan vier' zei ze met een streng gezicht. Clara liep naar Klaas en tilde hem op, ze draaide zijn rug naar de dame en trok zijn broek een stukje naar beneden. 'Ze hebben zelfs allebei nog een luier om, geloofd u ons nu?' vroeg Clara streng. De dame gaf ons de kaartjes. Ze liepen door de poortjes en Bianca tikte Clara tegen haar arm 'Lekker gedaan' zei ze. Clara keek haar lachend aan. Klaas liep er een beetje schaamtevol achteraan, nu had die mevrouw zijn luier gezien. Aangekomen bij de kleedkamers was er maar één gezinshokje vrij. De dames keken elkaar even bedenkend aan tot Clara het volgende voorstelde: 'Ik ga wel met de kindjes in het grote hokje, kunnen jullie in een eigen hokje. Ik vind het niet erg.' Bianca en Claudia keken elkaar aan en stemde in. Clara nam Klaas en Eline mee in het grote hokje, ze zette Klaas even op het bankje en tilde Eline op de verhoging. Ze opende de tas en haalde er het badpakje van Eline, de nieuwe zwembroek van Klaas en twee lichtblauwe broekjes uit. Eline en Klaas keken nieuwsgierig wat de blauwe broekjes waren. Clara begon Eline uit te kleden en legde haar op haar rug om haar luier af te doen, ze maakte de plakkers los en maakte haar schoon met een babydoekje. Nadat ze de vieze luier had weggegooid pakje ze een blauwbroekje en deed de benen van Eline erdoor. Ze zette haar terug op haar benen en trok het broekje omhoog. Eline voelde er even aan en vroeg: 'Wat is dit voor broekje?' Clara keek haar aan en zei: 'Dit is een zwemluier, een speciale luier voor in het water.' Terwijl ze dit vertelde liet ze Eline in haar badpakje stappen. Eline keek in de spiegel van de kleedkamer en zag haarzelf staan, ze draaide zichzelf om en zag de zwemluier duidelijk zitten onder haar badpakje. Ze begon er een beetje van te huilen. Clara kwam op haar hurken naast haar zitten en sloeg haar armen om haar heen. 'Wat is er meisje?' zei ze lief. 'Ik wil deze luier niet aan, iedereen kan het zien!' huilde Eline. 'Lieverd je hoeft je nergens zorgen over te maken, niemand ziet het en het is niets om te voor de schamen. We houden deze wel aan hoor, we willen geen ongelukjes in het zwembad' zei Clara tegen haar. Nu tilde ze Klaas op en volgde het zelfde ritueel bij hem, ook hij kreeg een zwemluier aan en daarover zijn zwembroek. Je kon ook bij hem de zwemluier zien zitten, vooral omdat hij net een stukje boven zijn zwembroek uitstak. Eline en Klaas hoopte maar dat er niemand die ze kende aan het zwemmen was.
Ze stapte het hokje uit en zagen Bianca en Claudia al bij de douches staan wachten. Ze spoelde zich af en liepen verder richting de zwembaden. Er was een groot zwembad, een pierenbadje, een stromingsbaan en zelf een grote glijbaan. Eline en Klaas keken blij in de rondte terwijl Bianca en Claudia druk bezig waren met het vinden van een plekje voor de spulletjes. Na een paar minuutjes vonden ze een paar lege bedjes naast elkaar en gooide de spullen erop. 'Wie het eerst in het water is!' riep Clara toen ze naar het zwembad rende erin sprong. Klaas en Eline rende erachter aan en namen een grote sprong het water in. Ze begonnen elkaar gelijk nat te spetteren en hadden veel lol. Niet veel later hoorde ze een strenge vrouwen stem van een iets oudere dame roepen: 'Waar zijn de bandjes van die twee kleintjes?' Klaas en Eline keken geschrokken op. Ze konden toch allebei gewoon al zwemmen. 'Deze kindjes zijn nog te klein om zonder bandjes te zwemmen, wil je die even halen bij die badmeester daar!' zei ze streng tegen Clara. Clara zuchtte stom en klom uit het water, ze gebaarde dat Klaas en Eline er ook uit moesten komen. Klaas en Eline keken naar elkaar en Klaas zei: 'Ja we zien er ook wel klein uit zo, met dat roze badpak deze zwembroek en die zwemluiers!' Eline knikte hevig. Even later kwam Clara aanlopen met iets wat leek op een zwemvestje. 'Jullie moeten deze om hier schatjes' zei ze een beetje geïrriteerd. Ze gebaarde naar Eline dat ze even dichterbij moest komen. Ze liet het vestje voor haar open en ze moest haar armpjes er recht in steken, Clara draaide haar op en klikte het vestje vast op haar rug. Ze deed haar hand tussen haar benen en greep naar het los hangende riempje aan de onderkant van het vest. Ze haalde het riempje onder haar langs en maakte deze vast aan de achterkant. Om het gevoel weer een beetje terug te krijgen tilde ze Eline op en gooide haar in het water, ze bleef nu gemakkelijk drijven. Klaas deed ook zijn armen door het vestje en ook deze werd aan de achterkant vast geklikt. Hij voelde Clara haar hand tussen zijn benen grijpen naar het hangende riempje. Deze werd ook bij hem tussen zijn benen gehaald en vast gemaakt aan de achterkant, hij voelde het riempje subtiel tegen de zwemluier drukken. Ook hij werd vrolijk in het zwembad gegooid. 'Wie wil er van de glijbaan?' vroeg Clara vrolijk. 'Ik!' riepen Eline en Klaas in koor terug. 'Dat wil ik ook wel!' riep Bianca. Claudia bleef zitten en met zijn vieren liepen ze richting de grote glijbaan.
'JA!' met een heel blij gezicht. Snel keek ze Klaas aan en vroeg 'Vind jij dat ook leuk?' Klaas knikte hevig, wat was die Eline toch leuk. Hij was echt super blij dat ze vriendjes waren geworden, en hoe. 'Oké lieverd dan ga ik naar huis, zie ik je morgenochtend weer' zei Claudia terwijl ze Eline een kus op haar hoofd gaf. Samen zwaaide we Claudia uit, helemaal tot we haar niet meer konden zien rijden. Toen we uit beeld was draaien Eline zich op en keek Klaas met een blij gezicht aan. 'Komen jullie stelletje gektemakers' zei Clara met een lachende stem. Clara nam de twee mee naar boven en poetsten hun tandjes. Na tien minuten met zijn drieën in de badkamer te hebben gestaan zingende met de tandenborstel als microfoon, liepen ze de kamer van Klaas is. Bianca was daar ondertussen al druk bezig met het campingbedje op zetten voor Eline. Clara tilde Eline op en legde haar op het blauwe kussen van Klaas, ze trok haar sokjes en trainingspak uit en schoof een licht groene romper over haar hoofd. Het was de eerste keer dan Eline een romper aankreeg. Clara voelde even aan de luier en zei: 'Oh je bent nog helemaal droog!' Klaas draaide even wat in de rondte, want hij namelijk niet. Clara klikte Eline haar rompertje dicht en zette haar nog even op de grond. Intussen was Bianca klaar met campingbedje. 'Zo uw bed voor vannacht kleine princes' zei ze lachend tegen Eline. Klaas werd ondertussen verschoond en in zijn pyjamaatje gehesen. 'Tijd om lekker te slaan slapen schatjes, morgen hebben we weer een drukke dag' zei Bianca. Clara tilde Eline in haar bedje en Bianca Klaas. 'Slaaplekker' zei Bianca zacht en liep de kamer uit. 'Willen jullie nog een verhaaltje?' vroeg Clara stiekem. Beide kindjes knikte. Clara liep naar de stoel pakte een boekje en zette de teddybeer op de grond. Ze begon voor de lezen, naar de eerste pagina keek ze in de bedjes en zag de twee al in een diepe slaap. Clara kreeg een lieve glimlach op haar gezicht en liep zachtjes te kamer uit.
De volgende ochtend werd Eline al vroeg wakker, het was pas 7:30 uur. Ze deed langzaam haar oogjes open keek even verward in de rondte waar ze was. Opeens wist ze het weer, ze was bij Klaas thuis. Ze keek opzij en zag hem door het gaasje in zijn bedje liggen. 'Klaas, ben je wakker? Klaas?' verluisterde ze voorzichtig. Klaas draaide zich op en lag nu met zijn gezicht richting Eline. 'Klaas, joehoe' probeerde ze nog een keer. Klaas hoorde het en deed één oog voorzichtig open. Hij gluurde even en keek nu recht in het blije nog slaperige gezichtje van Eline. 'Goedemorgen' zei hij nog half slapend. 'Heb je lekker geslapen?' vroeg ze. Klaas wreef in zijn ogen en ging even rechtop zitten. 'Ja hoor en jij?' vroeg hij terug. 'Ja ook wel hoor, wat leuk dat we samen op een kamer liggen he' Klaas knikte. Ze raakte samen in een druk gesprek, over school, over de meesters, over de andere kindjes uit hun klas en over hoe ze erbij lagen. 'Het zou gezelliger zijn als we even naast elkaar kunnen liggen, vind je niet?' zei Eline opeens. Klaas keek even en knikte voorzichtig. 'We kunnen alleen niet uit onze bedjes' antwoordde hij. 'Zal ik het proberen?' vroeg ze vol spanning. 'Wel heel zachtjes en voorzichtig! Clara en Bianca mogen ons niet horen!' zei hij. Eline stond op ging even rechtop in het bedje staan, ze duwde haar armen omhoog en sloeg één been over de rand van het bedje. 'Voorzichtig he!' zei Klaas. Eline sloeg nu ook haar andere been over de rand en liet zicht voorzichtig naar beneden vallen. 'Zo en nu bij jou erin' zei ze zuchtend. Klaas keek aandachtig naar wat voor lenige praktijken ze allemaal aan het uitvoeren was. Ze ging aan de rand van Klaas zijn bed staan en deed één voet tussen de spijlen van zijn bedje, ze trok zich op aan de bovenkant en sloeg haar benen er overheen. Ze liet zich voorzichtig in zijn bedje zakken en daar was ze! 'Zo daar ben ik, schuif is op!' zei ze tegen Klaas. Klaas reageerde vol bewondering: 'Dat deed je knap!' Eline keek hem aan en lachte, ze sloeg de deken open en kroop naast Klaas. Ze lagen nu samen naar het plafond te kijken. 'Heb jij geplast vannacht?' vroeg Klaas benieuwd. Eline keek hem aan en voelde even aan haar luier. 'Ja' zei ze nonchalant. Klaas lachte en zei: 'Ik ook!' Ze kropen een beetje tegen elkaar aan en vielen per ongeluk weer in slaap.
Om 09:00 uur ging de deur van Klaas zijn kamer zachtjes open, het was Clara. Ze liep zachtjes de kamer in en keek even in Eline haar bedje, ze schrok want die was leeg! Snel keek ze in Klaas zijn bedje en zuchtte even. Ze deed de gordijnen open en zei: 'Zo! goedemorgen tortelduifjes, zijn we maar bij elkaar in bed gekropen' Klaas en Eline schrokken wakker en zaten allebei gelijk rechtop. Ze zagen Clara staan met een grote glimlach op haar gezicht. 'Je liet ons schrikken!' zei Klaas. 'Haha ja jullie mij ook, ik was Eline kwijt' antwoordde ze lachend. Eline keek haar een beetje verlegen aan. 'Hebben jullie wel lekker geslapen?' vroeg ze lief. Ze knikte beide. 'Nou blijven jullie nog maar even kroelen dan. Ik ga eerst wel even de badkamer in' Clara liep de kamer uit en liet de deur op een kiertje staan. Klaas en Eline keken elkaar aan en Eline zei oplucht: 'Gelukkig vond ze het niet erg' Klaas schudde opgelucht van nee. Na een half uurtje kwam Clara weer terug ze kamer in, ze had haar haar in een knot en een trainingspak aan. 'Zo wie wil er eerst? Ik denk dat het schone luier tijd is' zei ze. Eline klom ophoog en stak haar armen netjes uit naar Clara. Ze tilde haar uit bed en legde haar op het kussen. Ze trok haar rompertje uit en maakte de plakkers van haar luier los. 'Zo u heeft goed geplast' zei ze tegen Eline. Eline kreeg rooie wangen. 'Ach dat geeft toch niet, jij hebt ook niet voor niets een luier om' zei ze terwijl ze met haar vinger over haar wang wreef. Eline kreeg weer een schone luier om en haar roze trainingspakje aan van die avond ervoor. Clara deed ook haar haar in een knotje. 'Zo zijn we net zusjes!' zei ze lief. Eline knikte. Het was Klaas zijn beurt, ook hij kreeg een nodige schone luier en een blauw trainingspakje aan. Beneden hoorde ze de voordeur opengaan. 'Zo zit er al leven in dit huis?' schreeuwde Bianca naar boven. Alle drie in koor riepen ze: 'JA!' terug. Bianca was intussen al naar de winkel geweest en had de nodige spulletjes al gehaald. 'Komen jullie eten?' riep ze naar boven. 'Wie er het eerste beneden is!' riep Clara en begon te rennen. Eline en Klaas Keken elkaar een milliseconden aan en rende erachteraan naar beneden.
'Zo daar zijn ze hoor! Hebben jullie lekker geslapen' vroeg Bianca. Alle drie zeiden ze ja. Clara zette Eline en Klaas in hun stoeltjes en deed de slabbetjes om. Ze kregen een lekker broodje en glas limonade. Toen dit opwas tilde Bianca hen uit de stoeltjes en mochten ze nog even gaan spelen. Onderweg naar de speelhoek ging de deurbel, 'Ah dat zal Claudia zijn' zei Bianca. 'Mama!' klonk het uit Eline haar mond. 'Ja ga maar gauw open doen!' Eline rende naar de deur en liet haar moeder binnen. 'Zo alles en wakker en klaar zie ik, ik denk dat ik Eline maar hier laat' zei Claudia met een knipoog. 'Is goed hoor' zei Eline terwijl ze weer richting de speelhoek rende. 'Wil je koffie?' vroeg Bianca. Claudia knikte en nam plaats aan de eettafel. 'Ik ben vanmorgen al even naar de winkel geweest en heb deze spulletjes gehaald, komt wel van pas denk ik' zei Bianca terwijl ze de al ingepakte zwemtas openhield. Claudia lachte en knikte van ja. Toen de koffie opwas stond Bianca op en riep: 'Gaan jullie mee?' Eline en Klaas sprongen op en rende naar de voordeur. Bianca klikte de auto open en Klaas, Eline en Clara klommen op de achterbank. Ze reden moest een stukje rijden en speelde onderweg ik zie ik zie wat jij niet ziet.
Aangekomen bij het zwembad kocht Bianca de kaartjes. 'Drie volwassenen en twee kindjes alstublieft' vroeg ze aan de dame achter de balie. 'Hoe oud zijn de kindjes?' vroeg de dame terug. Kinderen onder de 6 waren gratis. Clara gaf snel antwoord: 'allebei vier jaar!' De dame stond op en keek naar de kinderen. 'Ze zien er wel wat ouder uit dan vier' zei ze met een streng gezicht. Clara liep naar Klaas en tilde hem op, ze draaide zijn rug naar de dame en trok zijn broek een stukje naar beneden. 'Ze hebben zelfs allebei nog een luier om, geloofd u ons nu?' vroeg Clara streng. De dame gaf ons de kaartjes. Ze liepen door de poortjes en Bianca tikte Clara tegen haar arm 'Lekker gedaan' zei ze. Clara keek haar lachend aan. Klaas liep er een beetje schaamtevol achteraan, nu had die mevrouw zijn luier gezien. Aangekomen bij de kleedkamers was er maar één gezinshokje vrij. De dames keken elkaar even bedenkend aan tot Clara het volgende voorstelde: 'Ik ga wel met de kindjes in het grote hokje, kunnen jullie in een eigen hokje. Ik vind het niet erg.' Bianca en Claudia keken elkaar aan en stemde in. Clara nam Klaas en Eline mee in het grote hokje, ze zette Klaas even op het bankje en tilde Eline op de verhoging. Ze opende de tas en haalde er het badpakje van Eline, de nieuwe zwembroek van Klaas en twee lichtblauwe broekjes uit. Eline en Klaas keken nieuwsgierig wat de blauwe broekjes waren. Clara begon Eline uit te kleden en legde haar op haar rug om haar luier af te doen, ze maakte de plakkers los en maakte haar schoon met een babydoekje. Nadat ze de vieze luier had weggegooid pakje ze een blauwbroekje en deed de benen van Eline erdoor. Ze zette haar terug op haar benen en trok het broekje omhoog. Eline voelde er even aan en vroeg: 'Wat is dit voor broekje?' Clara keek haar aan en zei: 'Dit is een zwemluier, een speciale luier voor in het water.' Terwijl ze dit vertelde liet ze Eline in haar badpakje stappen. Eline keek in de spiegel van de kleedkamer en zag haarzelf staan, ze draaide zichzelf om en zag de zwemluier duidelijk zitten onder haar badpakje. Ze begon er een beetje van te huilen. Clara kwam op haar hurken naast haar zitten en sloeg haar armen om haar heen. 'Wat is er meisje?' zei ze lief. 'Ik wil deze luier niet aan, iedereen kan het zien!' huilde Eline. 'Lieverd je hoeft je nergens zorgen over te maken, niemand ziet het en het is niets om te voor de schamen. We houden deze wel aan hoor, we willen geen ongelukjes in het zwembad' zei Clara tegen haar. Nu tilde ze Klaas op en volgde het zelfde ritueel bij hem, ook hij kreeg een zwemluier aan en daarover zijn zwembroek. Je kon ook bij hem de zwemluier zien zitten, vooral omdat hij net een stukje boven zijn zwembroek uitstak. Eline en Klaas hoopte maar dat er niemand die ze kende aan het zwemmen was.
Ze stapte het hokje uit en zagen Bianca en Claudia al bij de douches staan wachten. Ze spoelde zich af en liepen verder richting de zwembaden. Er was een groot zwembad, een pierenbadje, een stromingsbaan en zelf een grote glijbaan. Eline en Klaas keken blij in de rondte terwijl Bianca en Claudia druk bezig waren met het vinden van een plekje voor de spulletjes. Na een paar minuutjes vonden ze een paar lege bedjes naast elkaar en gooide de spullen erop. 'Wie het eerst in het water is!' riep Clara toen ze naar het zwembad rende erin sprong. Klaas en Eline rende erachter aan en namen een grote sprong het water in. Ze begonnen elkaar gelijk nat te spetteren en hadden veel lol. Niet veel later hoorde ze een strenge vrouwen stem van een iets oudere dame roepen: 'Waar zijn de bandjes van die twee kleintjes?' Klaas en Eline keken geschrokken op. Ze konden toch allebei gewoon al zwemmen. 'Deze kindjes zijn nog te klein om zonder bandjes te zwemmen, wil je die even halen bij die badmeester daar!' zei ze streng tegen Clara. Clara zuchtte stom en klom uit het water, ze gebaarde dat Klaas en Eline er ook uit moesten komen. Klaas en Eline keken naar elkaar en Klaas zei: 'Ja we zien er ook wel klein uit zo, met dat roze badpak deze zwembroek en die zwemluiers!' Eline knikte hevig. Even later kwam Clara aanlopen met iets wat leek op een zwemvestje. 'Jullie moeten deze om hier schatjes' zei ze een beetje geïrriteerd. Ze gebaarde naar Eline dat ze even dichterbij moest komen. Ze liet het vestje voor haar open en ze moest haar armpjes er recht in steken, Clara draaide haar op en klikte het vestje vast op haar rug. Ze deed haar hand tussen haar benen en greep naar het los hangende riempje aan de onderkant van het vest. Ze haalde het riempje onder haar langs en maakte deze vast aan de achterkant. Om het gevoel weer een beetje terug te krijgen tilde ze Eline op en gooide haar in het water, ze bleef nu gemakkelijk drijven. Klaas deed ook zijn armen door het vestje en ook deze werd aan de achterkant vast geklikt. Hij voelde Clara haar hand tussen zijn benen grijpen naar het hangende riempje. Deze werd ook bij hem tussen zijn benen gehaald en vast gemaakt aan de achterkant, hij voelde het riempje subtiel tegen de zwemluier drukken. Ook hij werd vrolijk in het zwembad gegooid. 'Wie wil er van de glijbaan?' vroeg Clara vrolijk. 'Ik!' riepen Eline en Klaas in koor terug. 'Dat wil ik ook wel!' riep Bianca. Claudia bleef zitten en met zijn vieren liepen ze richting de grote glijbaan.
Lieve lezers, heel erg bedankt voor jullie mooie waarderingen. Het doet me goed te zien en lezen dat mijn verhaal in de smaak valt.
Tot mijn spijt moet ik mededelen dat ik heb door drukte en veel reizen helaas nog geen tijd gehad om een vervolg te schrijven, deze komt gegarandeerd! Lieve groet, FavoD
Tot mijn spijt moet ik mededelen dat ik heb door drukte en veel reizen helaas nog geen tijd gehad om een vervolg te schrijven, deze komt gegarandeerd! Lieve groet, FavoD
pampipamper
Superlid
