Verhaal Klaar Luiers in de Supermarkt, omdat ik niet naar de toiletten mag

[Wants to be in Diapers]

Hoezeer ik had gehoopt dat het nooit was gebeurd, het eerste hoofdstuk is autobiografisch. Natuurlijk zijn de namen veranderd.

Ik, Yara, had net een bijbaantje bij de lokale supermarkt. Ik was een transmeisje en helaas moest ik van mijn begeleider onder mijn deadname werken. Dit was tot daar aan toe, er was niet echt een andere optie. Ook de werkomstandigheden vielen tegen, maar de locatie zo vlakbij de woongroep was écht top. Zeker ook vanwage mijn gewoonte om te laat te komen. Anyways, mijn werkgever had klachten gehad van vrouwelijke collega's die mij het vrouwentoilet hadden zien gebruiken. Dat onderwerp was een van mijn zwaktepunten, ik klapte dicht als ik er op aangesproken werd. Ik zou voortaan op de woongroep plassen. Een paar dagen later moest ik toch nodig plassen en gebruikte ik het genderneutrale klantentoilet. Daar werd ik ook op aangesproken en diezelfde dag vroeg ik de beëindiging van mijn proeftijd aan bij de werkgever. Er zou nog een gesprek komen waar ik alles uit zou leggen.

Tot zover het autobiografische gedeelte. De rest zal puur fantasie zijn.

 

[friendly]

Interessant perspectief. Benieuwd hoe je met je fantasie verder gaat. Jammer dat je het nu zo beleeft, maar de toekomst wordt vast beter.

 

[Wants to be in Diapers]

Even een update: in de echte wereld heb ik mijn proeftijd opgezegd en ben ik aan het solliciteren naar een nieuw bijbaantje.

 

[Wants to be in Diapers]

Dan mijn fantasie:

De werkgever vraagt aan mij of er laatste mogelijkheid is om toch te blijven werken. Ik antwoord, bijna kortaf, luiers. De werkgever heeft duidelijk even denktijd nodig. 'Oké, eehm, vind je dat zelf oké?' 'Ja, mij maakt het niet uit.' 'Hoeveel denk je kwijt te zijn aan luiers?' 'Ongeveer €20 per maand.' 'Afgesproken. Je krijgt €20 per maand loonsverhoging en jij koopt luiers.' Stiekem was ik blij. Ik was DL en had nooit echt ruimte gehad om luiers te dragen.
Diezelfde avond moest ik werken en had netjes luiers gekocht. Bij het omkleden deed ik de luier om. Ik liep naar de supermarkt en begon te werken. Ik voelde na een uurtje mijn blaas best wel opleven, en even stond ik stil om te plassen. Ik ging weer verder en zo beviel het me wel.

Uiteindelijk ging ik verhuizen, waardoor ik andere begeleiders kreeg en ik ook gewoon thuis luiers kon gebruiken.

En we leefden nog lang en gelukkig.

 

[incoluier]

Dit is echt gebeurd.

Ik heb in het jaar 2021 bij een Albert Heijn supermarkt gewerkt in de regio Utrecht.

Daar heb ik met een luier om gewerkt.
De luier was onder mijn kleding.
Mijn leidinggevende was op de hoogte hier van.

Na een half jaar werd mijn contract niet verlengd en nu werk in een groothandel.

 

[Wants to be in Diapers]

Dit is echt gebeurd.

Ik heb in het jaar 2021 bij een Albert Heijn supermarkt gewerkt in de regio Utrecht.

Daar heb ik met een luier om gewerkt.
De luier was onder mijn kleding.
Mijn leidinggevende was op de hoogte hier van.

Na een half jaar werd mijn contract niet verlengd en nu werk in een groothandel.

Dat is toch anders. Hoe ik het beschrijf is het vanwege corporate transphobia, niet vanwege een medische reden. Ik werk tot begin maart nog, zonder luier, proberen op te houden, dan kan ik naar hopelijk een nieuwe winkel. Maar toch leuk om hier je verhaal te delen.

 

[bluesbrother1984]

Leuk begin

 

[Wants to be in Diapers]

Leuk begin

Het verhaal is klaar, er komt geen vervolg

 

[friendly]

Kort maar krachtig.