Mamma's jochie

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 1 14,3%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 1 14,3%
  • 8

    Stemmen: 2 28,6%
  • 9

    Stemmen: 1 14,3%
  • 10

    Stemmen: 2 28,6%

  • Totaal stemmers
    7

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
Vertaald door: Wim


Jaren terug, in mijn puberteit, ontdekte mijn moeder mijn, -wat ik dacht 'geheime'-, verlangen om luiers en plastic broekjes te dragen. Op een dag kwam ze namelijk veel vroeger thuis van haar werk en betrapte me met niets anders aan dan een dikke luier en een plastic broekje. Die had ik 'geleend' van een drie jarig buurjongetje. Ik was op mijn kamer en lag televisie te kijken. Plotseling ging de deur open en kwam ze binnen.

Ze was sprakeloos en keek me alleen maar aan, terwijl ik me onder de lakens probeerde te verstoppen, wat niet lukte. Eindelijk had ze haar stem terug. "Marvin, wat ben je aan het doen? Waarom heb je in vredesnaam die plastic broek en die luier aan?"

Ik schaamde me zo dat ik betrapt was, dat ook ik even geen woord uit kon brengen. Toen ik eindelijk mijn stem terug had kon ik slechts stamelen: "Niets" en haar waterig aankijken.

"Wat bedoel je NIETS? Je ligt hier op je bed, draagt een luier en een plastic broek, waarvan ik niet weet waar ze vandaan komen en je bent al zindelijk sinds je twee en een half bent. Dus wat ik graag wil weten is waarom je ze draagt. Wil je dat ik je als een baby behandel, net als Shawn's moeder met hem doet? Want als dat is wat jij wilt, dan zal ik dat doen en kun je binnen en buiten gaan rondrennen in niets anders dan je luier en je plastic broekje. Al je vrienden zullen lachen en je uitlachen. Ze zullen zeggen 'grote baby' en 'kippekontje'. Ik zal dan al je onderbroeken weggooien en jij zult weer iedere dag en nacht een luier om moeten. Ik zal je niet toestaan om het toilet te gebruiken, want daarvoor draag je die luier en dat plastic broekje. Wil je dat?"

Ik keek naar haar en sloeg toen mijn ogen neer en keek naar mijn natte luier en plastic broekje. Ik begon te huilen en zei tussen mijn snikken door: "Ik wilde alleen maar weten hoe het zou voelen als ik het aan zou hebben. Ik keek vanmorgen toe hoe Shawn in zijn broek plaste en ik mocht hem verschonen. En terwijl ik hem een droge luier om speldde, vroeg ik me af wat voor gevoel het zou zijn. Ze leken hem niet in de weg te zitten, noch was het voor hem een probleem waneer hij erin plaste of poepte. Dus toen hij een dutje deed heb ik deze luier omgedaan. Ik was alleen maar nieuwsgierig en NEE, ik wil ze niet meer dragen."

Terwijl ik tegen haar sprak liep ze naar me toe en voelde in mijn luier. De natheid voelend zei ze: "Nou, je hebt er al een paar keer in geplast, dus we laten ze nog maar even aan. Als je echt wilt weten hoe het voelt om een baby te zijn, ben je al half op weg. Dus je houdt alles maar aan tot ik vind dat je je lesje geleerd hebt. Nu trek je wat kleren aan en loopt mee naar buiten om de boodschappen uit de auto te halen. En ik wil je niet in de buurt van de wc of de badkamer zien, noch wil ik dat je om wat voor reden ook je luier of plastic broekje uittrekt. Als je weer moet plassen: je bent al nat, dus een beetje meer zal geen probleem zijn."

Ik stond op en pakte mijn spijkerbroek. Terwijl ik die aantrok voelde ik me ontzettend klein, staande voor mijn moeder in een luier en een plastic broekje.

"Maar wat als ik moet poepen?" Vroeg ik, terwijl ik de broek over de dikke bobbel heen trok. De luier was dik en zichtbaar uit over mijn billen, dus pakte ik maar een lang T-shirt.

"Je draagt een luier en een plastic broekje, net als Shawn, dus kun je er net als hij en andere kinderen die nog luiers dragen, ook in poepen. Nou, kom op." We liepen de kamer uit, ik moest voor mijn moeder uit lopen.

We laadden alles uit en we borgen alles op, toen ik voor de vierde keer in mijn luier plaste. Ik was nu drijfnat. Mijn plas lekte nu zelfs door de beenopeningen heen en maakte mijn spijkerbroek nat.

Mijn moeder zag mijn natte spijkerbroek en zei: "Ben je nu niet blij dat je vader, broers en zuster weg zijn voor het weekend. Kijk nou toch naar jezelf, je bent zeiknat, net als Shawn. Waarom vertelde je me niet dat je verschoond moest worden? Wacht hier maar op me. Ik ga even naar de buurvrouw om wat extra luiers te lenen en dan zal ik je verschonen."

"Maar mam, als je haar om luiers vraagt, weet ze voor wie die zijn. Ze weet dat U en ik alleen thuis zijn. En daarnaast had U niet gezegd dat ik verschoond zou worden. Ik wil niet verschoond worden, ik wil die luier af hebben." Mokkend zat ik op de keukenstoel.

Ze liep naar me toe en keek op me neer. Toe zei ze: "Ik ga toch droge luiers voor je halen en als ik terug ben en je verschoond hebt, mag je bij Shawn gaan spelen tot het avondeten, als je wilt. Maak je er maar geen zorgen over dat Shawn's moeder iets zal zeggen over het feit dat je nog een luier en plastic broekje draagt, net als Shawn. Ik zal haar vragen dat niet te doen en ook niets tegen iemand anders te zeggen. Dat is voor deze keer! Maar als ik je ooit nog een betrap terwijl je aan het experimenteren bent dan zal het je berouwen. Nou blijf je gewoon zitten en ik ben zo terug met een paar lekkere, droge luiers."

Ze liep de keuken uit en door de voordeur. Ik keek hoe ze het oprijpad overstak, naar Shawn's huis liep en op de bel drukte. Ze stonden even met elkaar te praten en gingen toen naar binnen.

Terwijl ik zat te wachten, kon ik haast niet geloven dat ik er zo genadig vanaf was gekomen. Ik was blij dat mijn luier verschoond zou worden door mijn moeder. Ik had al veel vaker luiers gedragen, maar had ze altijd zelf moeten verschonen en ook nog in het geniep.

Al vlug kwam mijn moeder weer uit Shawn's voordeur, met een grote tas. Ze kwam binnen en riep dat ik naar mijn kamer moest komen. Ik stond op en liep langzaam naar mijn kamer. Ik wilde niet laten blijken hoe graag ik mijn luier verschoond wilde hebben.

Toen ik weer in mijn kamer kwam legde mijn moeder juist een plastic zeiltje op het bed. Toen ze me zag zei ze: "Ga maar op het bed liggen, Marvin. Op je rug, zodat mammie baby's natte luier kan verschonen. In droge zul je je veel lekkerder voelen. En als je wilt mag je, nadat ik je verschoond heb, naar Shawn gaan en mag je daar tot etenstijd blijven spelen. Zijn moeder heeft beloofd er niets van te zullen zeggen dat jij nog steeds luiers en plastic broekjes draagt. Dat heb ik haar al gevraagd."

Toen voegde ze daaraan toe: "Maar als jij ooit nog eens wilt proberen om luiers en plastic broekjes te dragen, kom dan gewoon naar me toe en vraag het me. Ik zal je dan aankleden en ik zal niet luisteren als je vraagt of ik je luier weer af wil doen. Ik zal al je vrienden vertellen over mijn 'baby' en ze mogen allemaal komen kijken hoe jij rondloopt in een luier met daarover een plastic- of een rubber broekje."

Ondertussen trok ze mijn T-shirt uit en duwde me op mijn rug. Ik vroeg me af wat ze voor me in petto had. Ik wilde wel graag als een kleuter spelen, maar als ik dat aan mijn moeder zou vertellen, zou ze me meteen een flesje geven, net als een kleuter en me als een kleuter laten praten. Het leek echter wel of ze mijn gedachten had gelezen, want voordat ze mijn spijkerbroek open knoopte pakte ze uit de tas met Shawn's spullen een babyfles met limonade. Terwijl ze de fles aangaf zei ze:

"Kleuters hebben graag een flesje terwijl hun luier verschoond wordt, dus heb ik voor mijn kleutertje ook maar een zuigflesje meegenomen. Dus drink maar fijn terwijl mammie baby een lekkere dikke, droge luier aan doet." Ik nam de fles aan en deed wat er gezegd was.

Toen mijn moeder mijn natte spijkerbroek uit had getrokken en op de vloer had gegooid, voelde ik me een echte kleuter. Mijn moeder sprak tot mij net als hoe ze tot Shawn spreekt als ze zijn luier verschoond. Onder het praten trok ze mijn plastic broekje naar beneden en begon de natte luier los te spelden. Ze trok ze onder me vandaan en liet ze op het plastic zeiltje liggen. Toen liep ze even weg om een washandje te halen om mijn natte kruis te wassen.

Toen ze me begon te wassen werd mijn piemeltje stijf. Ik schaamde me rot, maar mijn moeder zei niets anders dan: "Ik wist wel dat mijn kleine, kleine kleutertje het fijn zou vinden dat zijn luier verschoond wordt. Hoeveel luiers van Shawn had je in je broekje gedaan? Twee was niet genoeg, dus doe ik er twee extra, want mijn baby'tje plast meer dan dat Shawn doet." Ze voelde weer in de tas en nam er ditmaal een aantal schone luiers, een fles baby olie en een rubber broekje uit.

Ze zei me mijn kontje omhoog te doen en schoof de luiers onder me. Toen smeerde ze me in met baby lotion. Daarna trok ze de voorkant van de extra dikke luier tussen mijn benen en rond mijn middel. Ze speldde alles stevig vast. Toen deed ze me het nieuwe rubberen broekje aan. Ze zei: "Ik heb de luier extra dik gemaakt, dus ben ik blij dat Shawn's moeder me een extra groot beschermbroekje mee heeft gegeven."

Langzaam trok ze het rubber broekje omhoog en tegen de tijd dat het over mijn knieën kwam was ik zo opgewonden dat ik bijna klaarkwam in mijn luier. Ze controleerde of alles van de luier in het broekje zat. Toen ze daar mee klaar was had ik mijn flesje op en legde het op het bed.

"Nou, voelt dat niet fijn? Lekkere droge luiers en een mooi rubber broekje?", zei mijn moeder, terwijl ze naar mijn klerenkast liep.

Ik rolde op mijn buik en zei: "Baby droge luier om", met een kleuterstemmetje. Mijn moeder kwam terug naar het bed met een groot T-shirt en een gymbroekje. Ze begon me op mijn rug te krabben.

"Ja, baby heeft een schone luier aan en als baby in zijn broek poept zal mammie hem verschonen en naar bed brengen", zei ze, terwijl ze haar hand naar mijn billen bracht en me zachte klapjes gaf. Dat was een heerlijk gevoel en het klonk ook nog enorm leuk. Na enige tijd trok ze me mijn kleren aan en zei me te gaan spelen tot etenstijd.

Ik ging naar Shawn om te spelen. Zijn moeder hield woord en zei niets over mijn duidelijk zichtbare luier en rubber broekje. Na een uur met Shawn gespeeld te hebben ging ik naar huis. Ik voelde dat ik moest poepen. Nadat ik mijn handen gewassen had ging ik naar de keuken. Mijn bord stond al klaar. Al het vlees was in kleine stukjes gesneden en ik kreeg alleen maar een lepel. Mijn moeder kwam naar me toe en vroeg of ik een leuke tijd had gehad bij Shawn. Onder het praten trok ze me mijn kleren uit. "Heeft mijn baby'tje honger?" "Jah, ikke honger", zei ik en ging op mijn stoel zitten.

Mammie zei "Goed zo" en liep naar de bar, waar ze een grote slab pakte. Ze bond deze rond mijn nek en ging naast me zitten. Ze schoof haar stoel dichterbij en zei: "Zo, ga maar lekker zitten, dan voert mammie je alles wat je lust." Dus voerde ze me en veegde mijn gezicht af toen ik klaar was.

Mijn baby rol duurde nog de hele avond en de volgende dag. En toen ik in mijn luier poepte reageerde ze alsof het een prijs was. "Oh, wat een goede baby, netjes in de luier poepie-poepie gedaan. Nou zal mammie je schoonmaken en een lekkere schone en droge luier aantrekken."

Zaterdagnacht deed ze voor het laatst de luier af en zei me goed te onthouden wat ze me verteld had. Ik beloofde dat en ging tv kijken nadat ik weer gewoon een onderbroek, gymbroek en een T-shirt had aangetrokken. Mijn moeder heeft nooit haar dreigement waargemaakt.
 
Bovenaan