marieke

yetixha

Nieuw lid
ik zit nu al een hele tijd op deze site en ik heb besloten dat het maar eens tijd word om ook een verhaal te posten. ik denk dat het niet zo goed is als de andere maar ik doe mijn best dus.... geniet.

Marieke.

Inleiding:
Marieke was een jonge, knappe meid van 17 jaar. Ze had bruin haar en een straks lichaam. Haar hele leven lang had ze al genoeg vrienden omdat ze altijd heel aardig en spontaan was. Ook op school ging alles haar van een leien dakje, iedereen wilt altijd naast haar zitten, ondanks haar matige inzet haalt ze altijd goede cijfers (en dat op vwo 5 niveau) en met sport gaat het ook goed. Ze speelt namelijk tennis op een hoog niveau. Daphne is haar beste vriendin en ze lijkt best veel op haar. ze heeft bijna al Marieke's kenmerken. ook voor haar is school een eitje en met korfbal gaat het haar ook goed af. En qua uiterlijk lijken ze ook nog eens op elkaar, haar haar was alleen niet bruin gekruld maar blond gekruld.

1:
Marieke zat samen met Daphne op de fiets na een erg leuk weekend. Maarja, het is maandag en ze moet weer naar school. Gelukkig had ze nog maar 3 weken school en had ze dus een leuk vooruitzicht op de vakantie. Dit jaar zou dat extra leuk worden omdat ze 2 weken naar Amerika ging samen met Daphne.
De dag begon goed, omdat ze bijna vakantie hadden gingen ze met Engels een film kijken. Toen de film net goed bezig was en iedereen er goed in zat ging de bel. Marieke liep samen met Daphne naar de les . Wat hebben we nu? Vroeg Daphne. We hebben nu techniek volgens mij. Zei Marieke. Bij techniek aangekomen zei Mr. Eigenraam (zoals altijd) niks nuttig. Nadat hij was uitgepraat gingen ze maar aan het werk. Toen Marieke en Daphne eindelijk goed bezig waren gooide Bart een stukje hout naar Marieke. Dit vond ze niet zo leuk en ze begon achter Bart aan te rennen om hem eens terug te pakken. Toen ze hem eindelijk te pakken had smeerde ze een dikke klodder verf in zijn gezicht. Bart probeerde de verf er af te spoelen maar dat lukte niet, toen ging de bel. Maar omdat ze een blok uur hadden konden ze gewoon blijven zitten. Het 2de uur vloog bijna voorbij. Net 5 minuten voordat de bel ging stond Mr. Eigenraam op en zei tegen de klas dat ze moesten opruimen, de tafel van Bart, Marieke, Daphne en Leslie had corvee dat betekende dat zij moesten vegen. Ze gingen de bezems pakken toen Mr. Eigenraam hen de bezems aanreikte zag hij dat hij een vlek op zijn gezicht had. Wat is dat? Vroeg hij. Verf. Zei Bart een beetje brutaal. Oké, wie heeft dit gedaan? Vroeg hij. Niemand? Nou de hele klas blijft zitten in de pauze als niemand toegeeft. Marieke besloot maar toe te geven en zei: Ik meneer, het spijt me maar we waren gewoon wat aan het dollen. Geen gemaar! Ga je maar melden! Ik ben hier niet van gediend, dit is een normale les en ik eis dat iedereen zich hier normaal gedraagt.

2:
Nadat Marieke eruit was gestuurd verliep de dag redelijk normaal. Ze had alleen gehoord dat een meisje in haar broek had geplast tijdens gym en dat ze daarom eerder naar huis mocht om zich te verschonen, dat was toch oneerlijk? Nou ja om als het meisje dat in haar broek heeft geplast bekend staan is ook niet alles, en om ook nog de hele dag rond te lopen met een natte broek is niet echt leuk. Met die gedachte in haar hoofd wilde ze net naar buiten lopen om samen met Daphne naar huis te fietsen. Wacht even Daphne ik moet nog even plassen. Zei Marieke. Ineens hoorde ze haar naam. Marieke! Hier komen! Het was Mr. Eigenraam. Kom jij maar even mee zei hij. Hij nam haar mee aan haar arm. Marieke riep nog naar Daphne: Ga jij maar vast ik haal je wel in. In de klas aangekomen begon hij te praten. Marieke ik ben best wel teleurgesteld in je, je bent altijd één van mijn beste leerlingen geweest. Meneer, mag ik misschien even naar de wc? Ik moet echt heel nodig. Nee Marieke eerst maken we dit even af. Maar meneer ik moet egt heeeeel nodig. Nee Marieke dit duurt nog maar een paar minuten. Maar ….. nee, dit kan mij niet overkomen. Wat ben je nu aan het doen? Ben je aan het plassen? Ja sorry meneer, ik zei toch dat ik moest! Oké, je kan nu wel gaan we praten morgen wel verder. Marieke wilde weglopen maar dacht toen ineens: ik kan zo toch niet over straat? Ik kan zo niet eens lopen door de school! Meneer, kan u misschien iets voor me doen? Wat wil je nu weer Marieke? Kunt u misschien even in mijn kluisje mijn gymbroekje halen? Ik kan zo echt niet door de school lopen. Oké, waar zit je kluisje? Bij de hoofdingang, nr. 682. Het zit in die oranje tas. Oké heb je heel even een moment? Even later kwam hij weer terug, Marieke deed haar broek uit liet haar onderbroek maar aan en deed haar gymbroekje aan. Toen ze net naar buiten wilde lopen kwam Daphne net aanlopen. Jij was toch al naar huis? vroeg Marieke. Ja maar ik was wat boeken vergeten, waarom heb je ineens een andere broek aan? Ik had het veel te warm om in die lange broek naar huis te fietsen dus heb ik maar een andere broek aangedaan. Loog ze. Gelukkig trapte ze erin en ze vond het best een goed idee dus besloot ze ook maar haar broekje uit te doen en haar gymbroekje aan te doen. toen ze haar broekje aan had besloten ze maar om naar huis te fietsen.
 

yetixha

Nieuw lid
3:
toen ze eenmaal op de fiets zaten en een beetje zaten te praten was Marieke het al bijna weer vergeten wat haar vandaag was overkomen. Toen ze bij het kruispunt, 11 straten, voor hun huis waren aangekomen begon ze met Daphne te praten over hun vakantie en over hoeveel zin ze er wel niet in hadden. Net toen het licht op groen sprong zag ze dat Daphne een beetje moeilijk keek, is er misschien iets? Vroeg Marieke. Nee alles gaat goed. Zei Daphne. En hoewel Daphne een beetje moeilijk begon te kijken heeft Marieke er verder niks meer over gezegd. Daphne begon ook steeds harder te fietsen. Eenmaal bij Daphne thuis hebben ze nog een beetje gepraat (hoewel Daphne het gesprek steeds probeerde af te kappen), en na een tijdje zei Daphne: heey Marieke, ik ben vandaag alleen thuis kom je straks anders nog even langs? Ja is goed dan ga ik me eerst even omkleden. Oké, maar ik ga nu kom je dan straks langs? Ja is goed, tot straks. Tot straks. Zei Daphne, eindelijk is ze weg en ze stoof naar binnen. Binnen aangekomen rende ze naar de wc want ze moest echt enorm nodig plassen. Maar op haar weg struikelde ze over haar was die ze die ochtend in de keuken had neergelegd. Toen ze viel voelde ze een enorme steek en ze plaste in haar broek. Gelukkig voor haar was er niemand thuis en kon ze zich dus rustig omkleden, ze trok haar gymbroekje uit en legde die gewoon op de stapel met was die er toch al lag.

4:
Net toen Marieke thuiskwam en de deur open deed kwam haar moeder aanrijden. Hoi mam, ik ga straks bij Daphne langs. Oké is goed hoor schat. Als je maar zorgt dat je om 7uur thuis bent dan moeten we namelijk eten omdat je zusje moet tennissen. Oké mam. Ik leg eerst mijn tas nog in mijn kamer en dan ga ik.
Toen ze later weer op de fiets zat, begon ze weer te denken aan wat er allemaal die dag was gebeurt. Om de één of andere reden kon ze dit maar niet uit haar hoofd krijgen.
Bij Daphne aangekomen liep ze gewoon naar binnen (zoals altijd). Ze stond in de keuken en riep Daphne zo hard als ze kon. Toen ze niks hoorde liep ze maar door ook zij struikelde over de was, toen ze viel voelde ze dat haar voet ineens nat was, toen zag ze het. Daarom had Daphne zo’n haast ineens! Ze pakte het broekje vast, er zat nog een grote natte vlek daar. Net toen ze het broekje vast pakte kwam Daphne aan. Ze bleef verstijfd staan en ze werd zo rood als een tomaat. Marieke zag dat en ze proberen een manier te bedenken om zo luchtig mogelijk het ijs te breken. Ben ik toch niet meer de enige vandaag. Hoe bedoel je vroeg Daphne. Nou… toen ik met meneer eigenraam moest praten moest ik echt heel nodig plassen, dus ik vroeg of ik naar de wc mocht. Elke keer bleef hij maar nee zeggen totdat het te laat was dus. Ik mocht wel eerder weg, grapte Marieke. Jij ook al? Vroeg Daphne, dat ene meisje uit her 3de mocht ook al eerder weg toen ze in haar broek had geplast. Misschien een keertje handig tijdens en toets grapte ze. Zo ging het nog een tijdje door.
Toen het eenmaal 18:45 was besloot Marieke dat ze maar eens naar huis moest. En dat was geen foute beslissing., omdat haar moeder net belde dat ze naar huis moest komen. Ze nam nog afscheid van Daphne en stapte weer op de fiets.

word vervolgd
 

yetixha

Nieuw lid
5:
Marieke zat op de fiets en was al bijna thuis, toen ze bijna thuis was kwam ze langs een speeltuintje. Terwijl ze erlangs fietste zag ze haar broertje Mike. Hij zat alleen in een hoekje, ze stapte van zijn fiets en liep naar haar broertje. Wat is er? Vroeg ze. Maar voordat antwoord had gehad zag ze het al. Hij had weer eens in zijn broek geplast. Dit gebeurde de laatste tijd wel vaker maar de dokter en haar ouders wisten niet wat de oorzaak was. Kom ik neem je wel mee naar huis, dan kan je je verschonen. Oké antwoordde Mike. Toen ze thuis waren aangekomen en de keuken in waren gelopen stond haar moeder Irene, het eten al te koken. Toen ze zich omdraaide en naar Mike keek werd ze een beetje boos. Mike, is het weer zover? En van jou had ik het helemaal niet verwacht! Met een dodelijke Blik keek ze naar Marieke. En, ga je het nog uitleggen jongedame? Irene bleef haar aankijken en toen besloot Marieke het maar te vertellen. Irene was gelukkig heel begripvol en besloot het maar af te sluiten: oké, als het maar niet nog een keer gebeurd anders volgen er wel consequenties, en voor jou Mike. Je gaat vanaf morgen weer in luiers. Hier kom ik goed vanaf dacht Marieke.
 

yetixha

Nieuw lid
6:
Een paar weken waren voorbijgegaan sinds het ongelukje van Marieke en ze hadden hun gewone leven weer opgepakt. Mike was weer uit de luiers en Marieke had niet meer teruggedacht aan haar ongelukje, ze had hier ook amper tijd voor omdat ze voor haar toetsweek aan het leren was.
Marieke word je wakker! Je moet naar school. ‘nee hé, is het nu al zover’? Marieke stond op met grote tegenzin en besloot eerst maar te douchen. Na een kwartiertje klopte haar moeder op de deur met de mededeling dat het al half 8 was en aangezien Marieke nog alles moest doen besloot ze de douche maar uit te draaien. 45 minuten later zat ze samen met Daphne op de fiets. Ze waren een beetje aan het praten over koetjes en kalfjes. ‘heb je al een beetje zin in walibi’? vroeg Daphne. ‘Walibi? Wanneer dan’? ‘Met de activiteitenweek’, wist je dat nog niet? ‘nee anders zou ik het toch niet vragen’. ‘Nou fijn, dan zou ik het wel uitleggen’ zei Daphne. Dus Daphne legt alles uit over walibi en de toetsweek toen ze net bij school aankwamen. Zoals altijd gebeurde er bijna niets en de dag verliep rustig, vooral omdat ze alleen de eerste 3uur toetsen hadden. Bij de tweede toets had Marieke het heel erg moeilijk, ze wist bijna geen één van de vragen. Toen herinnerde ze zich opeens de gebeurtenis van een paar weken, dat meisje dat in haar broek had geplast en daarom eerder naar huis mocht, zou ze het durven? ‘dat kan ik toch niet doen, niet met alle mensen erbij in ieder geval’. Daarom wachtte ze tot bijna iedereen weg was. Op het einde zaten alleen Daphne en zij nog in de klas. ‘vagina! Nog maar een kwartier’. Net toen ze dat dacht besefte ze dat ze nu eigenlijk ook nog best wel nodig moest. Net toen ze dat dacht stond Daphne op en liep weg, als het moet gebeuren moet het nu maar. Marieke probeerde het, maar het lukte maar niet. Mr. Eigenraam zag Marieke en hij vroeg zich af wat ze nou aan het doen was, net op dat moment lukte het Marieke. Eerst kreeg Marieke het heel warm en toen werd ze opeens heel rood omdat ze doorhad dat Mr. Eigenraam naar haar aan het kijken was. ‘sorry meneer, ik moest echt heel nodig en omdat we een toets hebben wist ik dat ik niet naar de wc mocht’. ‘Marieke, gebeurt dit je wel vaker’? ‘Nee meneer, eigenlijk nooit alleen die 2 keer bij u’. ‘Toch vind ik dat we er eens over moeten praten’. ‘weet je wat, laat die toets maar even liggen, we doen het nu meteen’. Marieke’s adem stokte even, ‘wat bedoelt u daarmee’? ‘precies zoals ik het zeg Marieke, het is nu al een paar keer gebeurt bij mij dus ik geloof er niets van dat het bijna nooit gebeurt’. Ik ga hier met je moeder over praten en vragen wat we nu verder gaan doen’. ‘Nee meneer, Alstublieft niet. Mijn moeder vermoord me nog vanwege die andere keer’. ‘Nou Marieke, dan moeten we er samen uitkomen, ik wil dat je voortaan in mijn les luiers draagt’. ‘Wat!?’ ‘Echt niet meneer, alstublieft niet!’ ‘Sorry Marieke maar je laat me geen keus, of ik bel je moeder of je gaat luiers dragen in mijn les’. ‘Ik wil het morgen horen, als je het morgen niet hebt besloten dan kies ik voor je en mijn oplossing is allebei. Maar btw. Heb je nog iets wat je aan kan doen onderweg naar huis’? ‘Hetzelfde als de vorige keer meneer’. ‘Nou dan regel ik dat wel en dan kan je naar huis, dan kan je morgen even de toets inhalen.
 

yetixha

Nieuw lid
7:
De volgende dag moest Marieke voor de toetsen bij meneer Eigenraam komen, ‘Heb je al besloten’? vroeg hij. Marieke had een brok in haar keel. ‘ja meneer, ik heb liever dat ik bij u luiers moet dragen dan dat ik van mijn moeder straf krijg’. ‘Heel verstandig, ik dacht ook al dat je dat zou zeggen. Daarom ben ik gisteren al bij de apotheek geweest en heb ik iets voor je meegenomen’. Marieke’s adem stopte even en ze keek met grote ogen naar wat Mr. Eigenraam en naar wat hij uit zijn tas haalde. ‘Ik wist niet zeker wat voor maat je had dus heb ik maar iets voor je meegenomen. Marieke kon het maar niet geloven en stond er met grote ogen naar te staren. ‘Wat is dat’? ‘Is dat mijn luier’? ‘Waarom heeft u zo’n grote voor me meegenomen’? Vroeg Marieke. ‘Omdat er voor tieners geen aparte luiers zijn die nog betrouwbaar en klein zijn. En we willen niet dat je gaat lekken hé. Dan kan iedereen het zien’. Zei Mr. Eigenraam. ‘oh en btw, ik wil dat je er vandaag al eentje aantrekt tijdens de toetsen en dat je aan het einden van de dag even bij mij komt om te kijken hoeveel plas je luier kan houden zonder te lekken’. ‘Maar meneer, dat is oneerlijk en …… ‘moet ik soms je moeder bellen’? Marieke wist wel weer hoe laat het was en ze liet het gewoon allemaal over haar heenkomen. ‘mag ik hem wel zelf omdoen’? vroeg ze. Dat mocht dan nog wel. ‘Maar ik wil wel zeker weten dat de luier goed zit dus moet je straks nog wel even in je luier naar mij toekomen omdat ik wil checken of de luier wel goed zit.
Nadat Marieke de luier om had gedaan keek ze er even naar. Wat een groot ding is het ook. Ze dacht bij zichzelf dat het wel meevalt en dat ze het eigenlijk wel leuk vond. Ze keek nog even naar zichzelf en liep toen weer het lokaal binnen. ‘lukte het een beetje’? vroeg Mr. Eigenraam. ‘het is eigenlijk best wel moeilijk maar het is denk ik wel gelukt. ‘Mooi, doe je broek eens naar beneden dan kan ik het nog even controleren’. Wat zei u meneer’? vroeg Marieke. ‘Dat je je broek moet uittrekken’. Marieke’s gezicht vertrok. Met tegenzin besloot ze het toch maar te doen. ‘Dat heb je goed gedaan, zelfs de randjes zitten goed’. ‘Maar meneer, wat moet ik dan doen als ik moet plassen’? ‘Waar denk je dat je de luier voor hebt’?. Marieke’s adem stokte weer, ‘meneer, vind u dat niet een beetje overdreven? Kan ik hem niet uitdoen als ik moet’? ‘Nee Marieke, je moet het maar ophouden. Als ik jou was zou ik nu maar opschieten en weer aankleden, anders kom je nog te laat voor je toetsen.
 

luierfan_boy

Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
leuk vervolg weer!

alleen erg jammer dat e rna die lange tijd maar zo'n klein stukje tekst is :-\

Luierfan_boy. ;D
 

yetixha

Nieuw lid
sorry dat het zolang heeft geduurd. heb wel iets meer geschteven dan de vorige keer:p enjoy

8:
Meneer Eigenraam had gelijk dat ze moest opschieten want zodra ze het klaslokaal verliet ging de eerste bel en aangezien de toets op de 2de verdieping plaatsvond en zij nog op de begane grond was moest ze nog opschieten ook. Net toen ze het klaslokaal binnenkwam ging de laatste bel. Ze was druk bezig een plaatsje uit te kiezen maar omdat ze zo laat was moest ze wel helemaal vooraan gaan zitten.
De docente zei ‘Marieke, fijn dat je ook nog kon komen. Zoals jullie allemaal weten is dit een toets van 2uur dus neem de tijd. Jullie mogen allemaal wat te drinken op je tafels hebben, een pen en een potlood. Begrepen’? de toets werd uitgedeeld en meteen werd het stil.
De Engelse toets was ruim een uur bezig toen de eerste klaar was, het was Daphne en ze liep snel het lokaal uit. Daphne kon niet snel genoeg weg zijn daar. Ze moest namelijk ontzettend nodig naar de wc. Toen ze net op de wc zat kwam alles eruit. Daphne dacht bij zichzelf ‘vagina, heb ik de eerste toets alweer verpest. Alleen omdat ik zo eigenwijs was om niet voor de toets naar de wc te gaan. Dit mag niet meer gebeuren anders ga ik niet eens meer over”.
Ondertussen had Marieke het ook moeilijk, ze moest ontzettend nodig plassen maar ze wilde het niet in haar luier doen. Ze had nog maar een half uur. ‘wat moet ik nou doen’? dacht ze bij zichzelf. ‘zou ik het in mijn luier doen? Maar wat als iemand het merkt’? na een tijdje wikken en wegen besloot ze om het toch maar te doen omdat ze gewoon gek werd van de pijn. ‘kom op nou, ooh, dat lucht op”. dacht ze bij zichzelf. Het leek wel of er geen einde aan zou komen, en ze voelde dat de luier dikker werd. De tijd dat ze bezig was leek wel een eeuwigheid te duren maar daarna ging ze weer gewoon met haar Engelse toets bezig.
Na de toets wilde Marieke het lokaal uitlopen, maar ze durfde niet echt omdat ze voelde dat haar luier dikker was geworden en ze had een best wel strakke broek aan. Nadat er meerdere klasgenootjes waren vertrokken dacht ze bij zichzelf. “oké dan maar, alles of niets’. En ze vertrok. Ze dacht dat ze nog wel een beetje werd nagekeken en liep daarom zo snel mogelijk het lokaal uit op weg naar meneer eigenraam.
Daphne zat ondertussen in het open leer centrum te Google’en naar wat ze aan het voorval van vandaag kon doen. Op een gegeven moment besloot ze maar te zoeken op: luiers. ‘Doe ik dit nou echt? Ben ik nou echt op zoek naar luiers’? gelukkig was er toch bijna niemand en kon niemand zien wat ze aan het doen was. Ze kwam op een site van een apotheek en besloot maar even te kijken wat ze allemaal hadden. De luiers stonden niet tussen het assortiment, maar wat er wel stond was de site van allemaal incontinentie giganten zoals tena, depends etc. ze besloot maar op die sites te kijken en na een tijdje ging de bel. Ze keek snel of ze het nummer van de apotheek kon vinden, noteerde dat en ging naar huis.
Marieke was ondertussen aangekomen bij mr. Eigenraam. Eventjes daarvoor was ze nog naar de wc gegaan om te kijken of het duidelijk zichtbaar was dat ze een luier aanhad en dat ze erin had geplast. Toen ze voor de spiegel stond was haar kont ineens een stuk dikker dan normaal. Op de een of andere manier wond het haar wel op, net toen ze haar broek wilde losdoen ging de deur open en Marieke wist niet hoe snel ze weer weg moest zijn. Bij meneer Eigenraam aangekomen durfde ze eerst niks te zeggen. Meneer Eigenraam keek haar aan, wierp een snelle blik op haar broek en zag dat het gedeelte bij haar kruis veel dikker was dan normaal. Om het ijs te breken besloot hij te maar te beginnen met praten. ‘Zo, ik zie dat de luier heeft geholpen. Misschien wel een goed idee, niet dan’? ‘Als ik vanochtend niet eerst bij u had hoeven te komen had ik nog gewoon tijd gehad om eerst naar de wc te gaan, dan was die luier ook niet nodig geweest’. Zei Marieke op uitdagende toon. Meneer Eigenraam was even stil maar om te laten zien dat hij de baas was zei hij tegen Marieke. ‘oké jongedame, ik heb genoeg van je grote mond! Ik ga je moeder nu bellen’. Marieke schrok hiervan en begon te smeken. Met effect want meneer Eigenraam zei. ‘Oké, vanaf nu doe je wat ik je vraag anders bel ik wel echt. En dit is geen loos dreigement als je dat soms denkt. Doe nu je broek maar uit dan doe ik ondertussen de gordijnen dicht en de deur op slot’. Marieke besloot maar te gehoorzamen en deed haar broek uit. Nu pas besefte ze hoe groot haar plas was want de luier hing behoorlijk en voelde behoorlijk zwaar, haar rode slipje hield het gewicht maar net. ‘Wat een leuk gezicht, een volwassen slip met daaronder een volgeplaste luier’. Zei ze op een sarcastische toon tegen meneer Eigenraam. Meneer Eigenraam besloot niks te zeggen en keek naar haar luier. ‘dat was een flinke plas volgens mij, heeft die luier wel geholpen’? vroeg hij. ‘Ja meneer, maar mag ik misschien gaan want ik moet nog best wel veel leren voor morgen. Meneer eigenraam knikte en Marieke stoof weg.
Toen Marieke weer in de wc’s stond dwarrelde haar gedachte weer af. ‘Zou ik het durven? Die luier aanhouden op de fiets, Marieke stond wel 5 minuten in de wc’s toen ze besloot om het toch maar te doen. Haar ouders waren toch niet thuis en haar broertje Mike die was nu waarschijnlijk toch aan het spelen. Marieke pakte haar boeken, liep naar haar fiets en ging naar huis. ‘wat een heerlijk gevoel dit. Een dikke luier tussen mijn benen. Lekker stiekem. Eigenlijk zou ik zelf ook luiers moeten halen, dan kan ik dit altijd doen’. Dacht ze bij zichzelf. Eenmaal thuis gekomen was er niks noemenswaardigs. Haar broertje was weg, haar moeder was weg en haar vader was weg. Ze was weer eens alleen thuis. Ze besloot maar naar haar kamer te gaan, ze begon te zoeken op het internet waar ze zelf zulke dingen kon halen. Na een tijdje vond ze de site van een apotheek in haar buurt en ze besloot het nummer op te slaan. En begon te bellen, yes! Ze kon vandaag nog komen. Ze had gelogen dat ze weer regelmatig in haar broek plaste. Die mevrouw had erg ongerust geklonken en had vandaag nog een afspraak met haar gemaakt. Om 3uur moest ze daar zijn.
 

yetixha

Nieuw lid
sorry dat het zo lang duurde maar hier is weer een vervolg

9:
Om half 3 ging Marieke maar even onder de douche staan, anders zou ze straks bij de apotheek naar plas stinken. Toen ze onder de douche stond dacht ze even na of ze het wel moest doen, haar moeder zou nog lang niet thuis komen maar Mike (haar broertje) zou om 15:15 uit school zijn. Uiteindelijk besloot ze toch maar te gaan.
Om 3 uur was ze bij de apotheek. Ze was nu al 5 minuten aan het wachten maar voor haar leek het wel 5 uur. Toen zag ze haar nummer op het bord komen en werd haar nummer omgeroepen. Marieke stond op en ze liep naar de balie. Toen ze bij de balie stond hoorde ze een bekende stem vragen ‘Maar vallen ze niet op dan’? Marieke keek op en zag Daphne staan. ‘Daphne?! Ben jij dat’? Daphne keek op en werd zo rood als een tomaat. ‘Hoi Marieke’. Zei Daphne terwijl ze snel een hand achter haar rug deed. Daphne had een grote tas in haar handen. ‘wat heb je daar?’ vroeg Marieke. ‘niks bijzonders, Alleen wat medicijnen voor mijn vader om te stoppen met roken. Wat doe jij hier dan? Vroeg Daphne om het onderwerp te veranderen. Ik kom hier wat medicijnen halen voor Mike’. Loog Marieke. Daphne ,die niet snel genoeg weg kon zijn, nam afscheid en liep de deur uit. Marieke keek haar na en zag dat ze een grote tas met een pakje bij zich had. ‘zou het kunnen? Zou ze soms niks kunnen ophouden of zou ze het soms net zo fijn vinden om luiers te dragen als zij’? ‘Marieke’? werd er gevraagd. ‘het is nu jou beurt, kom je?’ Marieke volgde de vrouw naar een kleine kamer met een deur aan de andere kant. ‘Ten eerste wil ik even zeggen hoe erg ik het voor je vind. Ten tweede moet ik even vragen hoelang je er al last van hebt’. ‘Het is eigenlijk begonnen toen de toetsweek was begonnen.’ Loog Marieke. ‘Ik hoop dat jullie misschien er wat tegen hebben want ik heb tot nu toe in een week al een paar keer ongelukjes gehad. Zoals u wel zult begrijpen hoort zoiets niet voor een meisje van mijn leeftijd’ . ‘Mmm’. begon de vrouw. ‘heb je wel eens gedacht aan luiers? Er was hier net nog een meisje dat ook luiers heeft gekocht dus eigenlijk is het niks om je voor te schamen en het is altijd nog beter dan met een natte broek rondlopen’. Marieke was er met haar gedachte niet meer bij, het enigste waar ze aan dacht was Daphne. ‘zou zij nou net ook luiers hebben gekocht? Dat kon toch niet!’ De gedachtes gingen door Marieke’s hoofd tot de vrouw weer opnieuw vroeg: ‘toch?’ ‘Ehh ja’. Was het antwoord van Marieke. ‘Mooi, en weet je ook wat voor luiers je zoekt of wil je er eerst wat voorlichting over’? ‘Ja, eigenlijk weet ik er niet zoveel van, maar ik vroeg me af of jullie geen broekjes hebben. U weet wel, van die broekjes die je gewoon aantrekt als een onderbroek’? ‘Ja natuurlijk maar dan moet ik wel je maat weten en voor wat voor gelegenheden ze zijn’. ‘eigenlijk voor allerlei dingen, voor school, voor thuis, voor tijdens het winkelen en ga zo maar door’. Marieke werd heel ernstig aangekeken door de vrouw toen ze voelde dat ze moest plassen ze was even aan het nadenken of ze het zei durven. ‘zou ik het durven? Maar ik heb geen andere kleren bij me! Misschien mag ik hier wel blijven tot mijn broek dan weer droog is’. De vrouw was nog steeds aan het praten toen Het pijn begon te doen in haar buik. Toen besloot ze het toch maar te doen. Ze hoefde niet eens moeite te doen want zodra ze een beetje ontspande stroomde haar plas eruit. ‘oh nee’! Acteerde ze. ‘Niet alweer. Het spijt me zo erg’! zei ze op een beetje huilende toon. ‘Oh lieve schat toch, kom jij maar even mee’. Zei de vrouw. Ze liepen de kamer weer uit en gingen richting een grote houten deur. De vrouw deed de deur open en bekeek de schade, aan de voorkant was er niet zoveel te zien, maar de achterkant was echt helemaal nat. Ze kwamen nu in een grote kamer met een tv een grote bank en een grote kast en nog een houten deur. ‘Ga jij je maar even opfrissen, er is een badkamer daarginds’. Ze wees naar de houten deur. ‘Als je straks gaat douchen kan je je broek aan mij geven dan doen we die in de droger’. Marieke knikte alleen een beetje. ‘wat moet ik straks aan dan? Ik heb alleen nog maar een slipje hieronder aan’. Oh ja. Weet je wat, geef je slipje maar aan mij en ga jij maar douchen dan zorg ik dat er straks iets ligt wat je aan kan doen’.
Toen Marieke onder de douche stond dacht ze na over wat ze vandaag allemaal had meegemaakt. ‘Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Dit kan toch niet gezond zijn?’ De gedachtes schoten door haar hoofd toen er op de deur werd geklopt. ‘ Marieke? Ben je bijna klaar? Ik heb iets voor je klaargelegd voor de deur.’ Zei de vrouw. Marieke zette de douche uit, droogde zich af, trok haar T-shirt aan, opende de deur en stak voorzichtig haar hoofd om de hoek en keek of er niemand in de buurt was. Toen ze zag dat er niemand was keek ze op de grond. Er lag een luierbroekje op de grond. Marieke kon het bijna niet geloven, ze was erin getrapt! Marieke pakte het broekje van de grond en trok de deur weer dicht. Ze trok het broekje aan. ‘Wat een heerlijk gevoel dit.’ Ze opende de deur weer en besloot maar op de bank te gaan zitten. ‘Je kleren zitten in de droger, wil je ondertussen misschien wat drinken?’ vroeg een jonge vrouw. Marieke keek op en zag het gezicht van een jonge vrouw en zag tot grote schrik dat het een meisje uit haar klas, Lisa. ‘ Lisa? Wat doe jij hier? Vroeg ze vol schaamte en met veel angst in haar stem. ‘Geen zorgen hoor, ik loop hier stage en dat betekent dat ik niks mag zeggen. Dus wees maar niet bang dat ik iets zal zeggen hoor’. Zei Lisa. ‘Hoe weet ik zeker dat je niks zal zeggen dan’? Vroeg Marieke. ‘Geloof je me niet ofzo’? vroeg Lisa. Ze keek in het gezicht van Marieke en zag dat ze vol wantrouwen naar haar keek. ‘Oké, ik zal je ook een geheim vertellen over mij maar je moet beloven dat je nooit iets tegen iemand zal zeggen’. Zei Lisa. ‘Belooft’? vroeg ze. ‘Belooft’. Zei Marieke. ‘Oké, wist je nog dat ik vorig jaar ben aangereden onderweg naar tennis toen ik veel te laat was en die ongelukjes die week erna? Dat staat niet los van elkaar. Door dat ongeluk ben ik weer incontinent maar het is wel verhelpbaar, het probleem is dat ik dan geopereerd moet worden en die operatie word niet vergoed en is hartstikke duur. Ik moet nu dus dag en nacht een luier dragen omdat ik anders elke keer in een natte broek moet rondlopen en in een nat bed wakker word’. ‘Draag je nu ook een luier dan’? vroeg Marieke. ‘ Ja jammer genoeg wel’. ‘Mag ik hem misschien zien’? vroeg Marieke. ‘Ja, ik weet het niet hoor.’ ‘Ach kom op, je hebt die van mij nu ook gezien.’ Zei Marieke. ‘Helemaal niet. Je houd je handen er nu al de hele tijd voor.’ Oké, jij mag die van mij zien als ik die van jou mag zien.’ Marieke stond op maar hield haar handen nog wel voor haar luierbroekje, want wat Lisa niet wist was dat Marieke’s broekje al nat was. Marieke keek naar het kruis van Lisa en zag dat dat gedeelte al een stuk dikker was. Ze had een strakke broek aan dus zo goed verborgen was het niet. Haat hele kruis was opgezwollen. De 2 dames stonden wel 5 minuten naar elkaar te kijken zonder ook maar een woord te zeggen. Ze wilden allebei de ander wel in een luier zien maar ze hadden allebei het lef niet. Er heerste een ijzige stilte totdat Marieke weer naar Lisa’s kruis keek. Er vormde zich een kleine donkere plek die zich langzaam uitbreide. Lisa voelde dit ook en keek naar beneden. Marieke die niet wilde dat de situatie nog ongemakkelijker werd besloot maar iets te zeggen, maar wat? ‘Volgens mij lekt je luier een beetje.’ ‘Nee, hij zit gewoon te vol, voordat ik hierheen kwam wilde ik hem eigenlijk verschonen maar ik moest van Herma even naar jou toegaan om je eventjes te helpen. Nu moet ik mijzelf maar even helpen.’ Lisa maakte aanstalten om weg te lopen maar Marieke zei: ‘Wacht! Ik heb je luier nog niet gezien’. Hoewel de vorm van de luier duidelijk zichtbaar was onder de broek wilde Marieke de luier nog wel zien. ‘Als je het maar niet doorverteld en er hierna over ophoud’. Antwoordde Lisa een beetje geïrriteerd.’ Lisa trok haar broek naar beneden en liet haar luier nu in volle glorie zien. Hij was al helemaal aan het hangen en je zag duidelijk dat de strips verkleurd waren. ‘Maar nu wil ik ook die van jou zien.’ Marieke haalde haar handen weg. Je zag duidelijk dat er in geplast was. ‘Moet jij niet verschoond worden?’ vroeg Lisa. Ja maar volgens mij is mijn broek ook al weer droog dus dan trek ik die straks aan en dan ga ik maar op huis aan.’ ‘Ik zal wel even kijken.’ Zei Lisa en ze liep weer weg. Ze kwam bijna meteen weer terug met Marieke’s onderbroekje en broek in haar hand. Ook had ze een luier bij zich en gaf deze aan Marieke. Je kan je gewoon weer omkleden in de badkamer. Marieke zag dat Lisa nog een broek bij zich had en ze wist meteen dat zij ook de bedoeling had om zichzelf te verschonen. ‘Ga jij maar eerst hoor, jij hebt het duidelijk harder nodig dan ik.’ Zei Marieke met een lach en Lisa verdween in de badkamer. Toen ze er weer uitkwam ging Marieke de badkamer in en wilde de deur dichtdoen. ‘Heb je geen hulp nodig?’vroeg Lisa. ‘Nee hoor lukt wel.’ En ja hoor, een paar minuten later stond ze weer fris buiten in een schone luier en stapte ze weer op de fiets op weg naar huis.’
 

Sardonyx

Perry het vogelbekdier!!! :P
leuk vervolg :)

misschien kan je er nog alinea´s in maken, dan is het wat makkelijker te lezen ::)
 
Bovenaan