PietjeDLimburg
Superlid
Erg leuk verhaal
marieke
- Onderwerp starter yetixha
- Startdatum
luierfan_boy
Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
Leuk verhaal!
alleen waar blijft het vervolg?
alleen waar blijft het vervolg?
10:
Eenmaal thuisgekomen keek Marieke eerst of er iemand thuis was, gelukkig was alleen haar broertje thuis en aangezien die toch tv aan het kijken was leek er niks aan de hand. Marieke deed de deur langzaam open en probeerde langs haar broertje te glippen. Opeens hoorde ze: ‘Wat heb jij nou bij je?’ Het was Mike die omkeek. Marieke zei vluchtig: ‘Niks hoor.’ Mike die zei niks en ging weer verder tv kijken. Marieke liep snel de trap op voordat Mike achterdochtig zou worden.
Boven aangekomen deed ze snel haar deur op slot en zocht ze naar een plekje om haar luiers op te bergen. Maar voordat ze dat deed maakte ze eerst het pak open en pakte er eentje uit. Aangezien haar moeder straks zou thuiskomen en Mike naar mee zou nemen naar de winkels zou ze straks het rijk alleen hebben en dus kunnen doen wat ze wilt. Na lang te hebben rondgekeken besloot ze ondanks de kleine ruimte het pak in het kastje met het slot te doen.
Nu de luiers veilig opgeborgen zijn besloot ze zichzelf maar te verwennen. Ze ging op het bed liggen en deed haar broek en onderbroekje uit. Nu die uit de weg waren geruimd opende ze het pak en pakte een broekje eruit. Ze deed één voor één haar benen erin en trok hem omhoog, nu ze de luier aanhad ging ze voor de spiegel staan. Het zag er wel raar uit vond ze, maar dat kon de pret niet bederven. Ze trok haar kledingkast open en pakte een onderbroekje en een sportbroekje en die liet ze over haar luier omhoog glijden. Ze ging weer liggen op het bed en deed haar ogen even dicht. Even wachtte ze en toen begon ze haar spieren aan te spannen, langzaam voelde hoe ze hoe het broekje alle plas opnam zonder enkele moeite. Toen werd er plotseling op de deur geklopt, het was haar moeder die Marieke eraan herinnerde dat ze straks moest tennissen. ‘Shit, dat is waar ook.’ Dacht Marieke. Ze trok haar sportbroekje uit en scheurde één van de kanten van haar luier kapot toen ze bedacht dat ze hem natuurlijk ook met tennis kon aanhouden. Maar aangezien de luier toch al nat en kapot was besloot ze hem toch maar uit te doen. Ze pakte echter wel een schone deed deze aan en trok daarboven een onderbroekje en een kort sport rokje aan. Ze ging eventjes voor de spiegel staan om te kijken of het niet opviel en dat was gelukkig ook niet het geval. Ze deed voorzichtig haar deur van het slot zei haar moeder dat ze naar tennis ging en stapte op de fiets.
Toen ze bij tennis aankwam had ze al gemerkt dat het bewegen wel wat moeilijker ging dan normaal maar dat moest ze maar voor lief nemen. Toen de trainer aangaf dat ze moesten warmlopen begon Marieke een beetje nerveus te worden, ze was bang dat iemand zou ontdekken dat ze een luier droeg. Ze was er de hele tijd mee bezig en kon zich niet meer concerteren. Gelukkig was dit niet het geval en kroop de les langzaam voorbij. Aan het eind had nog steeds niemand iets gezien en Marieke kreeg weer wat zelfvertrouwen. Toen de les voorbij was stapte Marieke weer op de fiets en ging ze naar huis. Op de fiets merkte ze echter dat ze moest plassen omdat ze zoveel water had gedronken. Ze besloot het maar op te houden omdat ze de luier niet vies wilde maken zodat ze hem die avond ook nog aankon. Hoe langer ze echter op de fiets zat hoe moeilijker het werd. Toen ze nog 5 minuten moest fietsen begon haar blaas zelfs pijn te doen. ‘Dit is het niet waard.’ dacht ze bij zichzelf en ze besloot het echter te laten lopen terwijl ze nog aan het fietsen was. Het was echter een hele grote plas en Marieke merkte dat het broekje het waarschijnlijk niet aankon. Ze probeerde het af te knijpen maar dit lukt niet. Ze voelde nu zelfs hoe haar benen een beetje nat begonnen te worden, nog steeds kon ze het niet afknijpen. Toen ze helemaal klaar was met plassen voelde ze even aan haar kont, die was echt helemaal nat. Toen ze eenmaal thuis aankwam had ze geaccepteerd dat het luierbroekje niet heel veel aankon en dat ze binnenkort op zoek moest naar broekjes of eventueel luiers die meer konden absorberen. Toen ze binnen stapte zei ze snel gedag en liep daarna snel naar boven. Boven was het eerste wat ze deed voor de spiegel staan. Ze draaide zich om en keek naar haar kont, haar rokje was helemaal nat aan de achterkant, en haar luierbroekje was een beetje gaan zakken en deze zag je ook onder haar rokje. Ze trok nu ook haar rokje omlaag en aanschouwde de vol geplaste luier, de luier was helemaal geel en begon zelfs een beetje van haar kont af te zakken. Marieke besloot hem nog maar even aan te houden en ging op haar bed liggen. Toen ze net lag hoorde ze de voordeur opengaan en werd ze geroepen door haar moeder dat ze over 5 minuten gingen eten. Marieke schrok hier een beetje van en scheurde haar luier open en deed deze uit. Ze liep snel naar de badkamer en friste zich een beetje op voordat ze gingen eten.
11:
De volgende dag ging ze, voordat de les begon, snel naar weer naar meneer Eigenraam om weer het ritueel te laten gebeuren dat zich sinds het laatste ongelukje voltrok. Ze stapte het lokaal binnen en werd zoals altijd begroet. Toen kreeg ze een luier overhandigt en moest ze weer het kleine hokje in het lokaal binnengaan om haar luier om te doen. Het ritueel voltrok zich nog steeds onhandig maar Marieke begon er steeds meer handigheid in te krijgen en op een enkele keer na heeft ze niet meer gelekt. Ze vond het wel jammer dat school nog maar een paar weken duurt en dat ze dus nog maar een paar weken luiers kreeg van meneer Eigenraam.
Vanochtend voordat Marieke bij meneer Eigenraam langsging was ze met Daphne naar school gefietst. Ze merkte op dat Daphne een nieuwe tas had. Dat was niet het enige dat anders was aan Daphne, ze was namelijk heel erg stil opeens. Als Marieke alleen maar wist wat er in Daphne’s hoofd aan de gang was. Toen ze op school aankwamen ging Daphne ook meteen naar de gym vleugel. Ze zei dat ze iets moest bespreken voor Walibi.
Toen Marieke geluierd was en naar het lokaal liep waar ze de toets zouden krijgen kwam ze Daphne tegen. Nu pas zag ze dat Daphne een wijde broek aan had terwijl ze dat normaal gesproken nooit had. Marieke moest meteen denken aan die dag bij de apotheek. Vooral omdat Lisa net om de hoek kwam lopen. Marieke en Lisa keken elkaar aan maar zeiden niks tegen elkaar. Marieke liep verder samen met Daphne, ze zeiden niet veel tegen elkaar en ze hadden er allebei niet zo’n behoefte aan omdat ze allebei te veel dingen aan hun hoofd hebben. Toen ze eenmaal in de klas waren aangekomen was er nog steeds niet veel gezegd. Ze gingen allebei op een stoel achterin zitten en bereiden zich allebei mentaal voor voordat de toets begon. Marieke kroop nog snel achter haar tafeltje vandaan en zei tegen Daphne dat ze even snel koffie ging halen. Toen ze opstond voelde ze dat ze al moest plassen, ze besloot het echter op te houden omdat ze wist dat het lange toetsen waren en dus niet meerdere keren kon plassen. Bij de koffieautomaat aangekomen haalde ze snel 2 grote koffie en bracht er eentje naar Daphne. Ze werd even snel bedankt en toen werd er bijna meteen omgeroepen dat ze alles moesten wegleggen en dat de toets zou beginnen. Vandaag hadden ze economie en Frans, 2 toetsen van 2 uur met maar een minuutje pauze, en ondanks dat Marieke hier goed voor staat heeft ze wel zitten leren omdat haar cijfers niet goed genoeg waren om een dikke onvoldoende te kunnen permitteren.
Na een paar minuten kwam de docent binnen en hij kondigde aan dat de toets ging beginnen. Marieke die was er nu helemaal klaar voor maar toen de toets net 10 minuten bezig was kon ze zich al niet meer concerteren omdat de druk op haar blaas nu te groot werd. Die koffie was de druppel en Marieke besloot het maar te laten lopen. Het duurde een tijdje voordat ze was uitgeplast en de luier was nu al hartstikke dik, en moest nog de toetsen maken.
De eerste toets was afgelopen en iedereen mocht even de benen strekken. Marieke besloot echter te blijven zitten omdat zij al duidelijk de luier zag ondanks dat ze een wijde broek aan had. Daphne besloot echter wel even iets te gaan lopen. Toen ze opstond zag Marieke dat de broek al strakker stond bij Daphne, nu wist ze het zeker, Daphne draagt ook luiers. Hier moet ik haar mee confronteren, maar hoe en wanneer? Ondertussen had Marieke weer een probleempje, ze moest alweer plassen en nodig ook. En aangezien ze geen pauzes meer konden krijgen en Marieke bang was dat anderen het zouden horen als de toets weer zou beginnen besloot ze het maar te laten lopen. Dit was wederom een flinke plas. Ze begon te denken hoe het zou komen dat ze zo vaak moest plassen. Misschien had het er mee te maken dat ze vanochtend weinig had gegeten en nu veel had gedronken. Ze wist in ieder geval dat ze nog een keer zou moeten voor de toets over zou zijn. Ze heeft nu namelijk al twee keer geplast in 2 uur en nu moest ze nog een toets van twee uur. Ze vroeg zich in ieder geval af of de luier het wel zou houden. De tweede toets was nu bijna een uur bezig en Marieke voelde dat ze weer moest plassen. Ze besloot het maar op te proberen houden omdat ze bang was dat de luier zou gaan lekken. De toets ging verder en Marieke kreeg het steeds benauwder. Met nog een half uur op de klok wist Marieke dat ze het niet zou gaan redden. Ze besloot te proberen of een klein scheutje de druk misschien wat kon verlichten. Ze liet een beetje lopen en wilde afknijpen. Dit lukte echter niet. In het begin werd alles nog opgevangen door de luier, maar na een paar seconde voelde ze haar broek nat worden en keek naar beneden. Ze zag niks maar voelde heel goed dat haar broek nat was. Ze moest nu nog een half uur in een natte broek zitten. Na vijf minuten begon Marieke het koud te krijgen maar gelukkig had ze de toets wel af. Maar omdat ze niet wilde dat iemand de natte plek zou zien bleef ze zitten de eerste keer dat een lichting weg mocht. Na nog een kwartier besloot ze haar trui vestje uit te doen en om haar middel te binden om te proberen de natte plek te verbergen. Nadat ze dit gedaan had stond ze op en liep ze naar de wc. Daar keek ze of er niemand op de wc zat, toen ze zeker wist dat ze alleen was ging ze een hokje in en keek hoe groot de schade was. Het was erg maar wel te bedekken. Na eventjes te kijken deed ze haar broek omlaag, haar onderbroekje omlaag en maakte ze de luier los. Ze besloot hem maar in een apart vakje in haar handtas te doen en hopen dat ze hem goed had vastgebonden. Toen ze hem nat had afgedaan en verstopt had, ging ze nog even plassen omdat ze voelde dat ze weer moest. Net toen ze zat ging de deur open, en daarna een hokje. Even hoorde ze een bekend geluid, het waren de plakstrips van een luier! Marieke die besloot even te wachten met plassen totdat de ander naar buiten wilde gaan. Marieke had al een idee wie het was maar wilde het zeker weten. Toen het hokje open ging deed Marieke ook snel het hokje open en zag daar Daphne.
volgende keer komt de confrontatie
Eenmaal thuisgekomen keek Marieke eerst of er iemand thuis was, gelukkig was alleen haar broertje thuis en aangezien die toch tv aan het kijken was leek er niks aan de hand. Marieke deed de deur langzaam open en probeerde langs haar broertje te glippen. Opeens hoorde ze: ‘Wat heb jij nou bij je?’ Het was Mike die omkeek. Marieke zei vluchtig: ‘Niks hoor.’ Mike die zei niks en ging weer verder tv kijken. Marieke liep snel de trap op voordat Mike achterdochtig zou worden.
Boven aangekomen deed ze snel haar deur op slot en zocht ze naar een plekje om haar luiers op te bergen. Maar voordat ze dat deed maakte ze eerst het pak open en pakte er eentje uit. Aangezien haar moeder straks zou thuiskomen en Mike naar mee zou nemen naar de winkels zou ze straks het rijk alleen hebben en dus kunnen doen wat ze wilt. Na lang te hebben rondgekeken besloot ze ondanks de kleine ruimte het pak in het kastje met het slot te doen.
Nu de luiers veilig opgeborgen zijn besloot ze zichzelf maar te verwennen. Ze ging op het bed liggen en deed haar broek en onderbroekje uit. Nu die uit de weg waren geruimd opende ze het pak en pakte een broekje eruit. Ze deed één voor één haar benen erin en trok hem omhoog, nu ze de luier aanhad ging ze voor de spiegel staan. Het zag er wel raar uit vond ze, maar dat kon de pret niet bederven. Ze trok haar kledingkast open en pakte een onderbroekje en een sportbroekje en die liet ze over haar luier omhoog glijden. Ze ging weer liggen op het bed en deed haar ogen even dicht. Even wachtte ze en toen begon ze haar spieren aan te spannen, langzaam voelde hoe ze hoe het broekje alle plas opnam zonder enkele moeite. Toen werd er plotseling op de deur geklopt, het was haar moeder die Marieke eraan herinnerde dat ze straks moest tennissen. ‘Shit, dat is waar ook.’ Dacht Marieke. Ze trok haar sportbroekje uit en scheurde één van de kanten van haar luier kapot toen ze bedacht dat ze hem natuurlijk ook met tennis kon aanhouden. Maar aangezien de luier toch al nat en kapot was besloot ze hem toch maar uit te doen. Ze pakte echter wel een schone deed deze aan en trok daarboven een onderbroekje en een kort sport rokje aan. Ze ging eventjes voor de spiegel staan om te kijken of het niet opviel en dat was gelukkig ook niet het geval. Ze deed voorzichtig haar deur van het slot zei haar moeder dat ze naar tennis ging en stapte op de fiets.
Toen ze bij tennis aankwam had ze al gemerkt dat het bewegen wel wat moeilijker ging dan normaal maar dat moest ze maar voor lief nemen. Toen de trainer aangaf dat ze moesten warmlopen begon Marieke een beetje nerveus te worden, ze was bang dat iemand zou ontdekken dat ze een luier droeg. Ze was er de hele tijd mee bezig en kon zich niet meer concerteren. Gelukkig was dit niet het geval en kroop de les langzaam voorbij. Aan het eind had nog steeds niemand iets gezien en Marieke kreeg weer wat zelfvertrouwen. Toen de les voorbij was stapte Marieke weer op de fiets en ging ze naar huis. Op de fiets merkte ze echter dat ze moest plassen omdat ze zoveel water had gedronken. Ze besloot het maar op te houden omdat ze de luier niet vies wilde maken zodat ze hem die avond ook nog aankon. Hoe langer ze echter op de fiets zat hoe moeilijker het werd. Toen ze nog 5 minuten moest fietsen begon haar blaas zelfs pijn te doen. ‘Dit is het niet waard.’ dacht ze bij zichzelf en ze besloot het echter te laten lopen terwijl ze nog aan het fietsen was. Het was echter een hele grote plas en Marieke merkte dat het broekje het waarschijnlijk niet aankon. Ze probeerde het af te knijpen maar dit lukt niet. Ze voelde nu zelfs hoe haar benen een beetje nat begonnen te worden, nog steeds kon ze het niet afknijpen. Toen ze helemaal klaar was met plassen voelde ze even aan haar kont, die was echt helemaal nat. Toen ze eenmaal thuis aankwam had ze geaccepteerd dat het luierbroekje niet heel veel aankon en dat ze binnenkort op zoek moest naar broekjes of eventueel luiers die meer konden absorberen. Toen ze binnen stapte zei ze snel gedag en liep daarna snel naar boven. Boven was het eerste wat ze deed voor de spiegel staan. Ze draaide zich om en keek naar haar kont, haar rokje was helemaal nat aan de achterkant, en haar luierbroekje was een beetje gaan zakken en deze zag je ook onder haar rokje. Ze trok nu ook haar rokje omlaag en aanschouwde de vol geplaste luier, de luier was helemaal geel en begon zelfs een beetje van haar kont af te zakken. Marieke besloot hem nog maar even aan te houden en ging op haar bed liggen. Toen ze net lag hoorde ze de voordeur opengaan en werd ze geroepen door haar moeder dat ze over 5 minuten gingen eten. Marieke schrok hier een beetje van en scheurde haar luier open en deed deze uit. Ze liep snel naar de badkamer en friste zich een beetje op voordat ze gingen eten.
11:
De volgende dag ging ze, voordat de les begon, snel naar weer naar meneer Eigenraam om weer het ritueel te laten gebeuren dat zich sinds het laatste ongelukje voltrok. Ze stapte het lokaal binnen en werd zoals altijd begroet. Toen kreeg ze een luier overhandigt en moest ze weer het kleine hokje in het lokaal binnengaan om haar luier om te doen. Het ritueel voltrok zich nog steeds onhandig maar Marieke begon er steeds meer handigheid in te krijgen en op een enkele keer na heeft ze niet meer gelekt. Ze vond het wel jammer dat school nog maar een paar weken duurt en dat ze dus nog maar een paar weken luiers kreeg van meneer Eigenraam.
Vanochtend voordat Marieke bij meneer Eigenraam langsging was ze met Daphne naar school gefietst. Ze merkte op dat Daphne een nieuwe tas had. Dat was niet het enige dat anders was aan Daphne, ze was namelijk heel erg stil opeens. Als Marieke alleen maar wist wat er in Daphne’s hoofd aan de gang was. Toen ze op school aankwamen ging Daphne ook meteen naar de gym vleugel. Ze zei dat ze iets moest bespreken voor Walibi.
Toen Marieke geluierd was en naar het lokaal liep waar ze de toets zouden krijgen kwam ze Daphne tegen. Nu pas zag ze dat Daphne een wijde broek aan had terwijl ze dat normaal gesproken nooit had. Marieke moest meteen denken aan die dag bij de apotheek. Vooral omdat Lisa net om de hoek kwam lopen. Marieke en Lisa keken elkaar aan maar zeiden niks tegen elkaar. Marieke liep verder samen met Daphne, ze zeiden niet veel tegen elkaar en ze hadden er allebei niet zo’n behoefte aan omdat ze allebei te veel dingen aan hun hoofd hebben. Toen ze eenmaal in de klas waren aangekomen was er nog steeds niet veel gezegd. Ze gingen allebei op een stoel achterin zitten en bereiden zich allebei mentaal voor voordat de toets begon. Marieke kroop nog snel achter haar tafeltje vandaan en zei tegen Daphne dat ze even snel koffie ging halen. Toen ze opstond voelde ze dat ze al moest plassen, ze besloot het echter op te houden omdat ze wist dat het lange toetsen waren en dus niet meerdere keren kon plassen. Bij de koffieautomaat aangekomen haalde ze snel 2 grote koffie en bracht er eentje naar Daphne. Ze werd even snel bedankt en toen werd er bijna meteen omgeroepen dat ze alles moesten wegleggen en dat de toets zou beginnen. Vandaag hadden ze economie en Frans, 2 toetsen van 2 uur met maar een minuutje pauze, en ondanks dat Marieke hier goed voor staat heeft ze wel zitten leren omdat haar cijfers niet goed genoeg waren om een dikke onvoldoende te kunnen permitteren.
Na een paar minuten kwam de docent binnen en hij kondigde aan dat de toets ging beginnen. Marieke die was er nu helemaal klaar voor maar toen de toets net 10 minuten bezig was kon ze zich al niet meer concerteren omdat de druk op haar blaas nu te groot werd. Die koffie was de druppel en Marieke besloot het maar te laten lopen. Het duurde een tijdje voordat ze was uitgeplast en de luier was nu al hartstikke dik, en moest nog de toetsen maken.
De eerste toets was afgelopen en iedereen mocht even de benen strekken. Marieke besloot echter te blijven zitten omdat zij al duidelijk de luier zag ondanks dat ze een wijde broek aan had. Daphne besloot echter wel even iets te gaan lopen. Toen ze opstond zag Marieke dat de broek al strakker stond bij Daphne, nu wist ze het zeker, Daphne draagt ook luiers. Hier moet ik haar mee confronteren, maar hoe en wanneer? Ondertussen had Marieke weer een probleempje, ze moest alweer plassen en nodig ook. En aangezien ze geen pauzes meer konden krijgen en Marieke bang was dat anderen het zouden horen als de toets weer zou beginnen besloot ze het maar te laten lopen. Dit was wederom een flinke plas. Ze begon te denken hoe het zou komen dat ze zo vaak moest plassen. Misschien had het er mee te maken dat ze vanochtend weinig had gegeten en nu veel had gedronken. Ze wist in ieder geval dat ze nog een keer zou moeten voor de toets over zou zijn. Ze heeft nu namelijk al twee keer geplast in 2 uur en nu moest ze nog een toets van twee uur. Ze vroeg zich in ieder geval af of de luier het wel zou houden. De tweede toets was nu bijna een uur bezig en Marieke voelde dat ze weer moest plassen. Ze besloot het maar op te proberen houden omdat ze bang was dat de luier zou gaan lekken. De toets ging verder en Marieke kreeg het steeds benauwder. Met nog een half uur op de klok wist Marieke dat ze het niet zou gaan redden. Ze besloot te proberen of een klein scheutje de druk misschien wat kon verlichten. Ze liet een beetje lopen en wilde afknijpen. Dit lukte echter niet. In het begin werd alles nog opgevangen door de luier, maar na een paar seconde voelde ze haar broek nat worden en keek naar beneden. Ze zag niks maar voelde heel goed dat haar broek nat was. Ze moest nu nog een half uur in een natte broek zitten. Na vijf minuten begon Marieke het koud te krijgen maar gelukkig had ze de toets wel af. Maar omdat ze niet wilde dat iemand de natte plek zou zien bleef ze zitten de eerste keer dat een lichting weg mocht. Na nog een kwartier besloot ze haar trui vestje uit te doen en om haar middel te binden om te proberen de natte plek te verbergen. Nadat ze dit gedaan had stond ze op en liep ze naar de wc. Daar keek ze of er niemand op de wc zat, toen ze zeker wist dat ze alleen was ging ze een hokje in en keek hoe groot de schade was. Het was erg maar wel te bedekken. Na eventjes te kijken deed ze haar broek omlaag, haar onderbroekje omlaag en maakte ze de luier los. Ze besloot hem maar in een apart vakje in haar handtas te doen en hopen dat ze hem goed had vastgebonden. Toen ze hem nat had afgedaan en verstopt had, ging ze nog even plassen omdat ze voelde dat ze weer moest. Net toen ze zat ging de deur open, en daarna een hokje. Even hoorde ze een bekend geluid, het waren de plakstrips van een luier! Marieke die besloot even te wachten met plassen totdat de ander naar buiten wilde gaan. Marieke had al een idee wie het was maar wilde het zeker weten. Toen het hokje open ging deed Marieke ook snel het hokje open en zag daar Daphne.
volgende keer komt de confrontatie
luierfan_boy
Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
Nice vervolg!
Ik was het verhaal wel weer even kwijt na zo'n lange tijd, en je herhaalt best veel dingen.
Bijvoorbeeld dat ze niet veel praten wanneer ze naar het lokaal lopen, valt wel op
Ben benieuwd naar het vervolg!
~ LB
Ik was het verhaal wel weer even kwijt na zo'n lange tijd, en je herhaalt best veel dingen.
Bijvoorbeeld dat ze niet veel praten wanneer ze naar het lokaal lopen, valt wel op
Ben benieuwd naar het vervolg!
~ LB
12:
Marieke stond daar met grote ogen, haar vermoedens waren nu zo goed als zeker feiten. Maar toch wilde ze niks zeggen, ze wilde haar ermee confronteren en weten of Daphne ze alleen op school droeg of ook buiten school. Dus pakt ze haar mobieltje erbij en begint ze te typen.
‘Heey Daphne, wat doe je vanavond? Je kan vanavond wel bij mij langskomen, dan houden we gezellig een slaapfeestje. Kus Marieke’
Marieke keek weer voorzichtig door een kiertje en keek wat Daphne deed. Daphne had meteen na de toon haar mobieltje in haar handen en een paar seconde later kreeg Marieke een berichtje binnen.
‘Ik heb nog geen plannen voor het weekend, alleen een beetje leren. Dus is eigenlijk wel goed maar ik nee mijn boeken wel mee want anders komt er het hele weekend niks van. Daphne’
Marieke had al een plannetje uitgedacht wat haar zou helpen erachter te komen waar Daphne mee bezig was. Vanavond zou ze erachter moeten komen als alles volgens plan gaat.
Marieke was even kort bij meneer Eigenraam langs gegaan en toen meteen door naar huis om haar plannetje voor te bereiden. Ze startte snel haar pc op en deed een beetje onderzoek, belde vervolgens de apotheek (een andere dan vorige keer omdat ze bang was dat mensen achter haar geheim zouden komen), en stapte snel op de fiets.
Ze had alle spulletjes al gehaald en was nu even rustig thuis aan het wachten tot Daphne zou arriveren. Ze zou rond 8 uur komen maar om 9 uur was ze er nog steeds niet, dus liep Marieke naar beneden om te bellen. Toen ze net de telefoon in haar handen had ging de deur open en liep Daphne binnen. ‘sorry dat ik zo laat was maar ik kon mijn spullen niet vinden.’
‘Geeft niet hoor, heb ik ook wel eens last van. Zullen we meteen gaan leren of wil je iets anders doen? ‘
‘Eigenlijk ben ik na school even bij de videotheek langs geweest en heb ik een paar films gehuurd, dus zullen we die eerst gaan kijken?’ vroeg Daphne.
Marieke stemde ermee in en vroeg op Daphne wat te drinken wilde waarop Daphne antwoordde dat ze wel een cola zou lusten. Marieke pakte deze en ze begonnen te kijken. De film duurde echter langer dan ze gedacht hadden en voordat ze er erg in hadden was het al half 12. Ze hadden allebei geen zin meer om te leren en besloten maar tv te kijken. Marieke vroeg aan Daphne of ze nog een cola wilde waarop Daphne bevestiging gaf. Marieke riep eerst dat ze boven nog iets moest pakken en liep naar boven, pakte iets uit haar tas en liep snel naar beneden en schonk wat voor Daphne in, hierna deed ze er nog een pilletje in en roerde een beetje zodat het pilletje zou oplossen. Ze liep hierna naar Daphne en gaf haar het glas dat Daphne bijna meteen leeg had en vroeg om een nieuwe. Marieke zei echter dat ze zelf wel wist waar alles stond en dat ze een nieuw glas kon pakken. Waarna de dames besloten boven nog even tv te kijken in Marieke’s kamer maar eerst moesten ze nog het luchtbed voor Daphne klaarmaken.
Daar stond ze dan, alleen maar met Marieke. Het was ondertussen al weer dag en Daphne besloot met Marieke naar de stad te gaan. Ze begonnen lekker door een terrasje te pakken en beiden een wijntje te bestellen. Na een diepgaand gesprek voelde Daphne dat ze moest plassen, ze zei tegen Marieke dat ze even naar het toilet ging en liep toen weg. Binnen bij de wc aangekomen trok ze aan de deur maar deze gaf niet mee! Ze liep naar de bar en vroeg of ze gebruik mocht maken van de wc op een beetje benauwde toon. De nood leek met elke seconde groter te worden en ze stond bijna op knappen. De vrouw achter de bar zei dat dat niet mogelijk was omdat de wc kapot was gemaakt door een paar kwajongens. Nu verloor Daphne de macht over haar blaas en voelde ze haar kruis langzaam nat worden, ze keek naar beneden en zag heel vlot een natte plek ik naar broek ontstaan. Daphne begon bijna te huilen toen de vrouw achter de bar vandaan kwam en zei: ‘geeft niet, ik heb van hetzelfde last.’ Daphne keek naar de broek van de vrouw en zag dat deze ook in haar broek had geplast. Haar hele broek was doorweekt toen Marieke ook binnen kwam lopen, zij had ook een natte plek op haar broek.
WACHT! Dit kan niet kloppen, en Daphne werd wakker. Ze trok meteen de lakens van zich af en zag tot haar grote schrik dat ze in bed had geplast! Oh nee, wat moet ik nu doen galmde het door haar hoofd. Ze keek op haar mobiel en zag dat het nog geen 5 uur was en bedacht zich dat ze alle tijd had om het nog te verbergen voor Marieke, maar wat ze niet wist was dat Marieke wakker was geworden van Daphne. Want wat Daphne niet wist was dat ze af en toe in haar slaap praatte. Marieke wist nu dus dat ze ’s nachts geen luiers droeg. Ze zag het hele tafereel voor haar ogen voltrokken worden. Daphne had handdoeken gepakt uit de badkamer, het luchtbed met eentje schoongemaakt en met de ander gedroogd, hierna had ze deze in de badkamer uitgespoeld en in de wasmand o de overloop gegooid. Toen Daphne weer wegliep zag Marieke een dikke plek op de pyjamabroek van Daphne zitten. Daphne kwam een paar seconde later terug met haar tas en trok haar natte broek uit, liep vervolgens weer terug naar de badkamer en Marieke hoorde de kraam opengaan. Daphne was haar pyjamabroek aan het uitspoelen. Toen Daphne terugkwam liep ze alleen in haar string en BH en deed ze de natte broek in haar tas ergens onderop. Ze ging weer liggen en beiden vielen ze kort erna in slaap.
De volgende ochtend wilde Marieke Daphne ermee confronteren maar ze wist niet hoe. Ze besloot om nog een spelletje te spelen. Ze keek snel even naar Daphne die nog sliep en ging daarna naar beneden. Ze pakte een paar potten en pannen en begon alles klaar te zetten. Daarna perste ze jus d’orange en schonk een groot glas voor zichzelf en een glas voor Daphne in. Ze deed deze keer in beide glazen een pilletje en zette de glazen in de koelkast. Hierna ging ze snel naar boven, maakte Daphne wakker en zei dat er beneden alvast een glas versgeperste jus stond. Hierna pakte ze spullen om te gaan douchen maar ging eerst even op de wc zitten. Ze wachtte even tot ze Daphne hoorde opstaan en weglopen. Hierna deed ze snel de deur open pakte een luierbroekje, liep terug en draaide de douche open.
Toen ze gedoucht was en zich had aangekleed keek ze even of het luierbroekje niet opviel. Dat deed het echter niet en Marieke liep naar beneden. Daar zag ze dat Daphne beneden met haar mobieltje zat en keek verder of ze al een leeg glas zag. Die zag ze echter niet en besloot dus om beiden glazen maar voor haar neer te zetten. Daphne keek op en pakte het glas dat het dichts bij haar stond. Hierna werd er door de meiden ontbijt gemaakt en nu was het alleen wachten op het effect van de pillen.
Na een tijdje was het raak, dit keer niet bij Daphne maar bij Marieke. Ze voelde alleen haar luierbroekje nat worden. Heel even was ze bang dat hij zou gaan lekken, ze schrok even omdat ze dacht dat dit ook echt zo was. Ze stond op en zonder iets te zeggen liep ze snel naar de badkamer en keek of er geen plek op haar broek zat, die zat er echter niet en Marieke liep weer terug naar de woonkamer. Net toen ze binnenliep zag ze Daphne opstaan met een verschrikt gezicht en haar handen bij haar kruis. Nu dat was gebeurd zat Marieke met alleen nog maar meer vragen, die moesten echt beantwoord worden! Eerst moest Marieke deze situatie maar goed en voorzichtig aanpakken.
‘Gaat het wel?’ vroeg Marieke aan Daphne.
‘Nee het gaat niet, ik weet niet wat er gebeurde maar het werd ineens warm tussen mijn benen en toen zag ik een vlek op mijn broek die steeds groter werd. Het spijt me ontzettend Marieke, ik beloof dat het nooit meer gebeurt.’
‘Gebeurt dit je vaker?’ Vroeg Marieke.
‘Nee gelukkig niet, het is me één keer gebeurt maar dat was niet zo erg. Het was afgelopen week nog. Na een toets moest ik hartstikke nodig en toen ik net klaar was ging ik naar de wc en voordat ik mijn onderbroek uithad begon het al te lopen. Toen heeft niemand het gezien omdat ik alleen in mijn slipje had geplast. En die ene keer toen jij ook dat ongelukje had gehad.’
‘Dus je draagt geen luiers? “ Vroeg Marieke.
Daphne begon rood aan te lopen en nu was Marieke nog verwarder. Toen begon Daphne het hele verhaal te vertellen. Dat ze luiers had gehaald voor de toetsweek omdat ze doodsbenauwd was om nog een ongelukje te krijgen en dat iedereen het zou zien. Dat was wel een domper voor Marieke omdat ze had gehoopt dat Daphne het ook fijn vond om luiers te dragen zodat ze het met iemand kon delen. ‘Maar’ en toen begon Daphne een beetje verlegen te vertellen voordat ze naar Marieke keek en twijfelde.
‘Ik moet je nog iets vertellen, maar eerst moet je beloven dat je het aan niemand doorverteld.’
‘Oké, ik beloof het.’ Zei Marieke met haar hand op haar hart.
‘Ik ben niet helemaal eerlijk geweest tegen je. Als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat ik die ongelukjes niet erg vind en die luiers vind ik nog minder erg. Ik kan er eigenlijk wel van genieten. Het is gewoon heerlijk om in iets nats rond te lopen. Eerst het warme als je begint en na een tijdje begint het koud te worden. Heerlijk gewoon.’
Marieke voelde hier haar kans en zei:
‘Dat is allemaal leuk en aardig maar moet je geen andere broek aan of douchen want mijn ouders komen zo thuis.’
Marieke loog een beetje want haar ouders zouden vanavond pas thuiskomen en dus zou ze het rijk voorlopig nog alleen hebben. Daphne realiseerde zich dat als Marieke’s ouders bijna thuis zouden komen dat ze zich wel even moest opfrissen en een schone broek en onderbroek moest aantrekken. Ze vertelde nu aan Marieke dat ze geen schone onderbroeken meer had en geen droge broek.
‘Je kan wel een onderbroek van mij lenen, maar al mijn broeken zitten in de was dus dan moet je eventjes in alleen een onderbroek lopen.’
Daphne zei dat ze dit niet zo erg vond en dat ze dan even ging douchen, hierop liep Marieke haar even achterna en nadat Daphne de badkamerdeur op slot deed pakte Marieke een luierbroekje en nam een trainingsbroek mee naar beneden. Nu was het afwachten tot Daphne beneden zou komen.
Marieke stond daar met grote ogen, haar vermoedens waren nu zo goed als zeker feiten. Maar toch wilde ze niks zeggen, ze wilde haar ermee confronteren en weten of Daphne ze alleen op school droeg of ook buiten school. Dus pakt ze haar mobieltje erbij en begint ze te typen.
‘Heey Daphne, wat doe je vanavond? Je kan vanavond wel bij mij langskomen, dan houden we gezellig een slaapfeestje. Kus Marieke’
Marieke keek weer voorzichtig door een kiertje en keek wat Daphne deed. Daphne had meteen na de toon haar mobieltje in haar handen en een paar seconde later kreeg Marieke een berichtje binnen.
‘Ik heb nog geen plannen voor het weekend, alleen een beetje leren. Dus is eigenlijk wel goed maar ik nee mijn boeken wel mee want anders komt er het hele weekend niks van. Daphne’
Marieke had al een plannetje uitgedacht wat haar zou helpen erachter te komen waar Daphne mee bezig was. Vanavond zou ze erachter moeten komen als alles volgens plan gaat.
Marieke was even kort bij meneer Eigenraam langs gegaan en toen meteen door naar huis om haar plannetje voor te bereiden. Ze startte snel haar pc op en deed een beetje onderzoek, belde vervolgens de apotheek (een andere dan vorige keer omdat ze bang was dat mensen achter haar geheim zouden komen), en stapte snel op de fiets.
Ze had alle spulletjes al gehaald en was nu even rustig thuis aan het wachten tot Daphne zou arriveren. Ze zou rond 8 uur komen maar om 9 uur was ze er nog steeds niet, dus liep Marieke naar beneden om te bellen. Toen ze net de telefoon in haar handen had ging de deur open en liep Daphne binnen. ‘sorry dat ik zo laat was maar ik kon mijn spullen niet vinden.’
‘Geeft niet hoor, heb ik ook wel eens last van. Zullen we meteen gaan leren of wil je iets anders doen? ‘
‘Eigenlijk ben ik na school even bij de videotheek langs geweest en heb ik een paar films gehuurd, dus zullen we die eerst gaan kijken?’ vroeg Daphne.
Marieke stemde ermee in en vroeg op Daphne wat te drinken wilde waarop Daphne antwoordde dat ze wel een cola zou lusten. Marieke pakte deze en ze begonnen te kijken. De film duurde echter langer dan ze gedacht hadden en voordat ze er erg in hadden was het al half 12. Ze hadden allebei geen zin meer om te leren en besloten maar tv te kijken. Marieke vroeg aan Daphne of ze nog een cola wilde waarop Daphne bevestiging gaf. Marieke riep eerst dat ze boven nog iets moest pakken en liep naar boven, pakte iets uit haar tas en liep snel naar beneden en schonk wat voor Daphne in, hierna deed ze er nog een pilletje in en roerde een beetje zodat het pilletje zou oplossen. Ze liep hierna naar Daphne en gaf haar het glas dat Daphne bijna meteen leeg had en vroeg om een nieuwe. Marieke zei echter dat ze zelf wel wist waar alles stond en dat ze een nieuw glas kon pakken. Waarna de dames besloten boven nog even tv te kijken in Marieke’s kamer maar eerst moesten ze nog het luchtbed voor Daphne klaarmaken.
Daar stond ze dan, alleen maar met Marieke. Het was ondertussen al weer dag en Daphne besloot met Marieke naar de stad te gaan. Ze begonnen lekker door een terrasje te pakken en beiden een wijntje te bestellen. Na een diepgaand gesprek voelde Daphne dat ze moest plassen, ze zei tegen Marieke dat ze even naar het toilet ging en liep toen weg. Binnen bij de wc aangekomen trok ze aan de deur maar deze gaf niet mee! Ze liep naar de bar en vroeg of ze gebruik mocht maken van de wc op een beetje benauwde toon. De nood leek met elke seconde groter te worden en ze stond bijna op knappen. De vrouw achter de bar zei dat dat niet mogelijk was omdat de wc kapot was gemaakt door een paar kwajongens. Nu verloor Daphne de macht over haar blaas en voelde ze haar kruis langzaam nat worden, ze keek naar beneden en zag heel vlot een natte plek ik naar broek ontstaan. Daphne begon bijna te huilen toen de vrouw achter de bar vandaan kwam en zei: ‘geeft niet, ik heb van hetzelfde last.’ Daphne keek naar de broek van de vrouw en zag dat deze ook in haar broek had geplast. Haar hele broek was doorweekt toen Marieke ook binnen kwam lopen, zij had ook een natte plek op haar broek.
WACHT! Dit kan niet kloppen, en Daphne werd wakker. Ze trok meteen de lakens van zich af en zag tot haar grote schrik dat ze in bed had geplast! Oh nee, wat moet ik nu doen galmde het door haar hoofd. Ze keek op haar mobiel en zag dat het nog geen 5 uur was en bedacht zich dat ze alle tijd had om het nog te verbergen voor Marieke, maar wat ze niet wist was dat Marieke wakker was geworden van Daphne. Want wat Daphne niet wist was dat ze af en toe in haar slaap praatte. Marieke wist nu dus dat ze ’s nachts geen luiers droeg. Ze zag het hele tafereel voor haar ogen voltrokken worden. Daphne had handdoeken gepakt uit de badkamer, het luchtbed met eentje schoongemaakt en met de ander gedroogd, hierna had ze deze in de badkamer uitgespoeld en in de wasmand o de overloop gegooid. Toen Daphne weer wegliep zag Marieke een dikke plek op de pyjamabroek van Daphne zitten. Daphne kwam een paar seconde later terug met haar tas en trok haar natte broek uit, liep vervolgens weer terug naar de badkamer en Marieke hoorde de kraam opengaan. Daphne was haar pyjamabroek aan het uitspoelen. Toen Daphne terugkwam liep ze alleen in haar string en BH en deed ze de natte broek in haar tas ergens onderop. Ze ging weer liggen en beiden vielen ze kort erna in slaap.
De volgende ochtend wilde Marieke Daphne ermee confronteren maar ze wist niet hoe. Ze besloot om nog een spelletje te spelen. Ze keek snel even naar Daphne die nog sliep en ging daarna naar beneden. Ze pakte een paar potten en pannen en begon alles klaar te zetten. Daarna perste ze jus d’orange en schonk een groot glas voor zichzelf en een glas voor Daphne in. Ze deed deze keer in beide glazen een pilletje en zette de glazen in de koelkast. Hierna ging ze snel naar boven, maakte Daphne wakker en zei dat er beneden alvast een glas versgeperste jus stond. Hierna pakte ze spullen om te gaan douchen maar ging eerst even op de wc zitten. Ze wachtte even tot ze Daphne hoorde opstaan en weglopen. Hierna deed ze snel de deur open pakte een luierbroekje, liep terug en draaide de douche open.
Toen ze gedoucht was en zich had aangekleed keek ze even of het luierbroekje niet opviel. Dat deed het echter niet en Marieke liep naar beneden. Daar zag ze dat Daphne beneden met haar mobieltje zat en keek verder of ze al een leeg glas zag. Die zag ze echter niet en besloot dus om beiden glazen maar voor haar neer te zetten. Daphne keek op en pakte het glas dat het dichts bij haar stond. Hierna werd er door de meiden ontbijt gemaakt en nu was het alleen wachten op het effect van de pillen.
Na een tijdje was het raak, dit keer niet bij Daphne maar bij Marieke. Ze voelde alleen haar luierbroekje nat worden. Heel even was ze bang dat hij zou gaan lekken, ze schrok even omdat ze dacht dat dit ook echt zo was. Ze stond op en zonder iets te zeggen liep ze snel naar de badkamer en keek of er geen plek op haar broek zat, die zat er echter niet en Marieke liep weer terug naar de woonkamer. Net toen ze binnenliep zag ze Daphne opstaan met een verschrikt gezicht en haar handen bij haar kruis. Nu dat was gebeurd zat Marieke met alleen nog maar meer vragen, die moesten echt beantwoord worden! Eerst moest Marieke deze situatie maar goed en voorzichtig aanpakken.
‘Gaat het wel?’ vroeg Marieke aan Daphne.
‘Nee het gaat niet, ik weet niet wat er gebeurde maar het werd ineens warm tussen mijn benen en toen zag ik een vlek op mijn broek die steeds groter werd. Het spijt me ontzettend Marieke, ik beloof dat het nooit meer gebeurt.’
‘Gebeurt dit je vaker?’ Vroeg Marieke.
‘Nee gelukkig niet, het is me één keer gebeurt maar dat was niet zo erg. Het was afgelopen week nog. Na een toets moest ik hartstikke nodig en toen ik net klaar was ging ik naar de wc en voordat ik mijn onderbroek uithad begon het al te lopen. Toen heeft niemand het gezien omdat ik alleen in mijn slipje had geplast. En die ene keer toen jij ook dat ongelukje had gehad.’
‘Dus je draagt geen luiers? “ Vroeg Marieke.
Daphne begon rood aan te lopen en nu was Marieke nog verwarder. Toen begon Daphne het hele verhaal te vertellen. Dat ze luiers had gehaald voor de toetsweek omdat ze doodsbenauwd was om nog een ongelukje te krijgen en dat iedereen het zou zien. Dat was wel een domper voor Marieke omdat ze had gehoopt dat Daphne het ook fijn vond om luiers te dragen zodat ze het met iemand kon delen. ‘Maar’ en toen begon Daphne een beetje verlegen te vertellen voordat ze naar Marieke keek en twijfelde.
‘Ik moet je nog iets vertellen, maar eerst moet je beloven dat je het aan niemand doorverteld.’
‘Oké, ik beloof het.’ Zei Marieke met haar hand op haar hart.
‘Ik ben niet helemaal eerlijk geweest tegen je. Als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat ik die ongelukjes niet erg vind en die luiers vind ik nog minder erg. Ik kan er eigenlijk wel van genieten. Het is gewoon heerlijk om in iets nats rond te lopen. Eerst het warme als je begint en na een tijdje begint het koud te worden. Heerlijk gewoon.’
Marieke voelde hier haar kans en zei:
‘Dat is allemaal leuk en aardig maar moet je geen andere broek aan of douchen want mijn ouders komen zo thuis.’
Marieke loog een beetje want haar ouders zouden vanavond pas thuiskomen en dus zou ze het rijk voorlopig nog alleen hebben. Daphne realiseerde zich dat als Marieke’s ouders bijna thuis zouden komen dat ze zich wel even moest opfrissen en een schone broek en onderbroek moest aantrekken. Ze vertelde nu aan Marieke dat ze geen schone onderbroeken meer had en geen droge broek.
‘Je kan wel een onderbroek van mij lenen, maar al mijn broeken zitten in de was dus dan moet je eventjes in alleen een onderbroek lopen.’
Daphne zei dat ze dit niet zo erg vond en dat ze dan even ging douchen, hierop liep Marieke haar even achterna en nadat Daphne de badkamerdeur op slot deed pakte Marieke een luierbroekje en nam een trainingsbroek mee naar beneden. Nu was het afwachten tot Daphne beneden zou komen.
13:
‘WAT!’ hoorde Marieke van boven komen, Daphne was verbaasd dat was zeker maar zou ze hebben doorgehad wat er nu aan de hand was? Ze zou maar moeten afwachten tot ze Daphne beneden zou komen en dan zou ze er wel achterkomen wat er aan de hand was.
Een paar seconde later hoorde ze Daphne de trap aflopen en Marieke voelde de bui al hangen. Ze keek de hoek om en zag dat Daphne een handdoek om had en een beetje geïrriteerd kijken.
‘Waarom leg je dit klaar als je ouders straks thuiskomen? Straks kan ik ze niet eens meer normaal aankijken.’ Zei Daphne terwijl ze haar handdoek open sloeg en het luierbroekje onthulde. Nu was het Marieke’s beurt om rood te worden en ze begon te blozen. ‘Ik had al een vermoede, maar nu weet ik het zeker aangezien dit broekje te groot is om van je broertje te zijn. Maar dat ik in mijn broek heb geplast is geen toeval toch? Net als het ongelukje vannacht?’ Het bleef een tijdje stil toen Daphne zag dat Marieke zich schaamde en besloot om Marieke uit haar lijden te verlossen. ‘Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben. Maar even serieus, hoe laat komen je ouders thuis want anders heb ik nog wel een leuk idee.’
‘vertel.’ Klonk het uit Marieke’s mond.
‘Eerst trekken we allebei een luier aan, dan gaan we naar de stad en daar blijven we de hele dag maar we maken de hele dag geen gebruik van de wc. ‘
‘Maar wat nou als de luiers vol zijn? Dan loop je straks de hele dag met een natte broek rond.’
‘Dat is nou net de bedoeling.’ Zei Daphne met een lachje.
‘Dat ga ik dus niet doen, ik vind het al spannend genoeg om in het openbaar met een luier te lopen.’
‘oké, en als we nou twee luiers meenemen? En je mag een rokje mee maar geen onderbroeken?’ Stelde Daphne voor. Marieke vond het deze keer wel goed en binnen de kortste keren gingen ze met het OV naar Batavia stad omdat ze een allebei een plek wilde met veel mensen.
Ze zagen er allebei goed uit, Marieke had een lange strakke spijkerbroek aan, en een shirtje dat haar broek inging met een colbert eroverheen. De strakke broek liet wel wat zien maar je zou alleen zien dat ze een luier droeg als je er echt op zou letten.
Daphne droeg een korte broek die ook aardig strak zat, anders zou het niet eerlijk zijn tegenover Marieke. Daarboven droeg ze een los shirtje dat eigenlijk iets te lang was. Ze hadden allebei een tas mee met 2 luiers en een kort rokje, de pilletjes en natuurlijk genoeg te drinken. In de bus besloten ze al om allebei een eerste pilletje te nemen.
In Batavia stad aangekomen wisten ze niet wat ze als eerste moesten doen, dus besloten ze maar om eerst even op een terrasje te gaan zitten en rustig wat te drinken. Doordat de Marieke en Daphne vroeg waren vertrokken hadden ze genoeg tijd om even te blijven zitten. Het was namelijk nog geen twaalf uur. Desondanks besloten de meiden een wijntje te drinken, en wie kon het ze kwalijk nemen? Het was een lekker weertje, de zon scheen, de vogels fluiten en de meiden die vermaakte zich wel met elkaar. De meiden bleven de hele tijd een beetje praten over van alles en nog wat, eerst over de vakantie, toen over school, daarna weer over de geplande reis naar Amerika toen Marieke ineens een gilletje gaf.
‘Wat is er aan de hand?’ Vroeg Daphne meteen.
‘Ik geloof dat het pilletje zijn werk doet, ik voelde namelijk mijn billen nat worden en ik was vergeten dat ik een luier aan had. Maar het was een behoorlijke plas en ik ben bang dat ik een beetje ben doorgelekt, kan je misschien even kijken?’
Marieke die stond een beetje op en draaide haar kont richting Daphne.
‘Er zit een klein plekje op je broek maar dat is niet waar ik me het meeste zorgen om zou maken. Door die plas is je luier namelijk overduidelijk geworden.’ Zei Daphne terwijl Marieke weer normaal ging zitten. Ze pakte haar tas om zichzelf te gaan verschonen. ‘Marieke? Daphne?’ Hoorden de dames ineens. De dames keken allebei verschrikt om, het was Marieke’s Moeder! ‘Hoi mam, wat doe jij hier nou?’ Vroeg Marieke een beetje timide.
‘Ik kan jou hetzelfde vragen jongedame, je hebt helemaal niks van je laten weten. Ik dacht dat je gewoon nog thuis was.’
‘Ja maar ik heb een briefje achtergelaten waarop stond dat Daphne en ik weg waren, even shoppen.’
‘Oké dan. Nou nu we hier toch zitten, zullen we even wat eten en drinken?’ vroeg Irene (de moeder van Marieke).
Marieke zat nu met een dilemma, als ze nee zou zeggen zou ze weg moeten gaan en zal haar moeder haar luier hoogstwaarschijnlijk ontdekken. Maar als ze het zou accepteren dan moest ze dus blijven zitten en dan was de kans aanwezig dat ze haar hele broek nat zou plassen. Om geen argwaan te wekken bij haar moeder stemde ze ermee in dat ze wel wat wilde eten, Daphne bleef een beetje aan de zijlijn en was een beetje afgeleid. Marieke die keek naar haar, kijken is een beetje zacht uitgedrukt. De correcte term was staren. Ondertussen had Daphne al teruggekeken en snapte wat Marieke wilde weten. Daarom pakte ze haar Mobiel en nog geen seconde later hoorde Marieke haar mobiel afgaan.
Ze keek even wat Daphne had gestuurd.
‘Help, ik heb net in mijnluier geplast maar ik moet nu ook nog poepen!’
Wat was Marieke blij dat ze Daphne op het moment niet was. Maar wat kon ze nu voor Daphne doen dan? Ze dacht even hard na maar ze kon niks bedenken. Ze was zo hard aan het denken dat haar hoofd pijn begon te doen, gelukkig had Irene niks gemerkt omdat ze druk bezig was met een verhaal over kleren die ze net gekocht had. Marieke die besloot de wanhopige Daphne wat terug te sturen.
‘Probeer vol te houden, ik weet ook niet wat ik kan doen. De lunch kan toch niet zolang duren?’
En Marieke had gelijk. Nog geen 5 minuten later kwam de lunch en begonnen ze te eten. En plotseling zat alles mee. De twee tafeltjes naast hen werden in beslag genomen. De één werd gepakt door een gezin met 4 kleine jongens. De andere tafel door twee senioren van ver in de 80.
Marieke stuurde Daphne nu een sms’je:
‘Daphne, dit is je kans. 4 kleine jongens waarvan 2 baby’s en een tafeltje met senioren. Het kan iedereen zijn en mijn moeder is niet zo onbeschoft om te vragen of iemand in zijn broek had gepoept.’
Daphne keek nu heel moeilijk en las het sms’je. Marieke kreeg heel snel een antwoord.
‘Help, het lukt niet! Ik kan niet, je moeder kijkt de hele tijd!’
Marieke wist meteen wat ze moest doen en opende een spervuur aan vragen aan haar moeder. Terwijl ze dat deed keek ze ondertussen een paar keer naar Daphne waarvan ze het gezicht een beetje zag opklaren en gelijk daarna weer zag betrekken. Ze stuurde meteen weer een sms’je.
‘Gatver, de poep verspreid zich helemaal door de luier. Volgens mij zit het zelfs in mijn vagina! Ik moet naar de wc ASAP!’
‘Ruiken jullie dat ook?’ vroeg ze.
Marieke probeerde Daphne meteen te redden en zei:
‘Nee, ik ben een beetje verkouden omdat Daphne me vannacht heeft aangestoken.’
‘Oké, ik vind de lucht hier in ieder geval niet te harden dus ik ga weer verder, gaan jullie mee of blijven jullie nog even zitten?’
‘Wij blijven nog even zitten’ Zeiden de dames in koor terwijl er een last van hun schouders viel.
‘Weet je wat? Ik blijf ook nog even zitten, doen we samen nog een wijntje. Is toch gezellig of willen jullie dat niet?’ vroeg Irene.
‘Weet je het zeker? Wij vinden het niet erg als je weggaat. Wat moet dat moet.’ Zei Marieke nog tevergeefs. En daar zaten ze dan nog steeds, nog steeds te luisteren naar Irene terwijl ze allemaal weer een glas wijn voorgeschoteld kregen.
Plotseling voelde Marieke haar kruis weer warm worden en niet lang daarna haar bovenbenen en nog korter daarna haar kuiten en hielen en eigenlijk haar onderbenen inclusief haar schoenen. Ze keek even naar Irene en die had niks door, daarna naar Daphne die alweer met haar mobiel bezig was. Blijkbaar had ze het wel door want Marieke kreeg een sms’je waarin ze vroeg of ze alweer had geplast. Marieke die kon niks anders doen dan knikken uit schaamte ondanks dat ze wist dat Daphne het niet erg vindt. Even keek ze snel naar haar moeder maar die had nog steeds niets door. Daar zaten ze dan nog steeds. Marieke met een natte koude broek, Daphne met een drol in haar luier en Irene aan wie alles ontging.
Na een minuutje of vijf vond Irene het wel welletjes geweest en zei ze.
‘Oké dames, ik kan die lucht hier niet meer uitstaan dus ik ga weg. Bovendien moet ik het huishouden nog helemaal doen. En Marieke, zorg dat je voor 6 uur thuis bent. Wij moeten eens nodig praten.’ Klonk het op strenge toon.
Meteen sloeg Marieke’s fantasie weer op hol. Wat zou het nou zijn? Ze was hard aan het nadenken terwijl ze haar moeder nakeek. Daarna keek ze naar Daphne met een vragende blik die meteen werd beantwoord met een kort knikje. De dames vlogen allebei op en rende bijna naar de wc. Daar aangekomen keken ze eerst om zich heen en zagen ze dat er maar 1 hokje was, wie zou er nu eerst gaan? Ze keken elkaar alleen aan terwijl ze de deurklink hoorden. Ze snelden allebei snel dat hokje in en draaiden de deur op slot. Gelukkig was het een erg ruim hokje dus konden ze zich goed normaal bewegen. Ze bekeken de schade even. Marieke’s broek was helemaal doorweekt en bij Daphne was de broek helemaal opgebold en niet alleen door de poep maar ook door de luier die was vol geplast.
Op dat moment leek het wel of de dames telepathisch waren want alleen door middel van blikken wisten ze precies wat ze allebei wilden. Dat was namelijk zo snel mogelijk de vieze luiers uit en zo snel mogelijk een schone aan en beiden deden ze hun broek uit en hun luier open wat meer lawaai maakte dan verwacht. Marieke kneep meteen haar neus dicht en begon te kokhalzen vanwege de grote boodschap van Daphne. Het was een behoorlijk druk geweest en de poep zat dan ook letterlijk overal, bij haar vagina, bij haar kont helemaal tot boven en het raakte net haar shirtje niet. Die vieze luiers lieten ze gewoon op de grond vallen en allebei pakten ze genoeg wc papier om zichzelf goed schoon te maken wat voor Marieke nog makkelijker was dan voor Daphne. Marieke had alweer een schone luier aan terwijl Daphne net klaar was met het schoonmaken van zichzelf. Terwijl Marieke een schone rok aantrok keek Marieke even naar Daphne en kreeg ze een beetje rare gevoelens, gevoelens die ze nog nooit had gehad. Misschien was het alleen de luier maar dat wist ze niet. Daphne had ondertussen haar luier ook aan en trok haar rok eroverheen. Ze schoven de luiers achter de wc pot omdat er geen prullenbakken stonden en ze liepen naar buiten. Daphne vroeg aan Marieke even of ze kon kijken of haar luier opviel. Marieke kon niet liegen en moest gelijk ja zeggen aangezien haar luier onder de rok uitstak.
‘Ja Daphne, misschien moeten we even gaan kijken voor een andere broek of rok want je luier steekt onder je rok uit.’
Daphne keek beschaamd en trok Marieke snel mee naar de eerste de beste winkel die broeken, rokken en allemaal van dat soort dingen had. Ze greep zoveel mogelijk broeken en rokken en ging een kleedhokje in. Marieke die moest mee en even later hadden ze allemaal aankopen gedaan en gingen ze weer snel naar een terrasje, terwijl Daphne snel doorliep naar de wc om een andere broek aan te trekken.
De dag verliep verder ‘normaal’. De dames hadden geen ernstige ongelukjes meer, tenminste geen ongelukjes die onoverkoombaar waren. Daphne was de eerste keer dat ze plaste meteen doorgelekt. Ze had een ontzettend grote plek op haar broek, maar gezien het feit dat ze meerdere kledingstukken had gekocht zat ze er weer gewoon uit. Marieke liep de rest van de dag rond ineen rok en een luier. Maar haar luiers waren halverwege de dag op en toen liep ze gewoon weer in een normale onderbroek met een rokje. Maar Marieke liet zich niet uit het veld slaan en plaste gewoon haar onderbroekje de hele dag vol. Dit veroorzaakte een klein probleempje op de terugreis naar huis. Namelijk dat je erg duidelijk zag dat Marieke’s rok nat was. Maar ze had natuurlijk ook gewoon ergens in kunnen zitten. Ze ging nog even naar Daphne en kort daarna weer naar huis.
‘WAT!’ hoorde Marieke van boven komen, Daphne was verbaasd dat was zeker maar zou ze hebben doorgehad wat er nu aan de hand was? Ze zou maar moeten afwachten tot ze Daphne beneden zou komen en dan zou ze er wel achterkomen wat er aan de hand was.
Een paar seconde later hoorde ze Daphne de trap aflopen en Marieke voelde de bui al hangen. Ze keek de hoek om en zag dat Daphne een handdoek om had en een beetje geïrriteerd kijken.
‘Waarom leg je dit klaar als je ouders straks thuiskomen? Straks kan ik ze niet eens meer normaal aankijken.’ Zei Daphne terwijl ze haar handdoek open sloeg en het luierbroekje onthulde. Nu was het Marieke’s beurt om rood te worden en ze begon te blozen. ‘Ik had al een vermoede, maar nu weet ik het zeker aangezien dit broekje te groot is om van je broertje te zijn. Maar dat ik in mijn broek heb geplast is geen toeval toch? Net als het ongelukje vannacht?’ Het bleef een tijdje stil toen Daphne zag dat Marieke zich schaamde en besloot om Marieke uit haar lijden te verlossen. ‘Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben. Maar even serieus, hoe laat komen je ouders thuis want anders heb ik nog wel een leuk idee.’
‘vertel.’ Klonk het uit Marieke’s mond.
‘Eerst trekken we allebei een luier aan, dan gaan we naar de stad en daar blijven we de hele dag maar we maken de hele dag geen gebruik van de wc. ‘
‘Maar wat nou als de luiers vol zijn? Dan loop je straks de hele dag met een natte broek rond.’
‘Dat is nou net de bedoeling.’ Zei Daphne met een lachje.
‘Dat ga ik dus niet doen, ik vind het al spannend genoeg om in het openbaar met een luier te lopen.’
‘oké, en als we nou twee luiers meenemen? En je mag een rokje mee maar geen onderbroeken?’ Stelde Daphne voor. Marieke vond het deze keer wel goed en binnen de kortste keren gingen ze met het OV naar Batavia stad omdat ze een allebei een plek wilde met veel mensen.
Ze zagen er allebei goed uit, Marieke had een lange strakke spijkerbroek aan, en een shirtje dat haar broek inging met een colbert eroverheen. De strakke broek liet wel wat zien maar je zou alleen zien dat ze een luier droeg als je er echt op zou letten.
Daphne droeg een korte broek die ook aardig strak zat, anders zou het niet eerlijk zijn tegenover Marieke. Daarboven droeg ze een los shirtje dat eigenlijk iets te lang was. Ze hadden allebei een tas mee met 2 luiers en een kort rokje, de pilletjes en natuurlijk genoeg te drinken. In de bus besloten ze al om allebei een eerste pilletje te nemen.
In Batavia stad aangekomen wisten ze niet wat ze als eerste moesten doen, dus besloten ze maar om eerst even op een terrasje te gaan zitten en rustig wat te drinken. Doordat de Marieke en Daphne vroeg waren vertrokken hadden ze genoeg tijd om even te blijven zitten. Het was namelijk nog geen twaalf uur. Desondanks besloten de meiden een wijntje te drinken, en wie kon het ze kwalijk nemen? Het was een lekker weertje, de zon scheen, de vogels fluiten en de meiden die vermaakte zich wel met elkaar. De meiden bleven de hele tijd een beetje praten over van alles en nog wat, eerst over de vakantie, toen over school, daarna weer over de geplande reis naar Amerika toen Marieke ineens een gilletje gaf.
‘Wat is er aan de hand?’ Vroeg Daphne meteen.
‘Ik geloof dat het pilletje zijn werk doet, ik voelde namelijk mijn billen nat worden en ik was vergeten dat ik een luier aan had. Maar het was een behoorlijke plas en ik ben bang dat ik een beetje ben doorgelekt, kan je misschien even kijken?’
Marieke die stond een beetje op en draaide haar kont richting Daphne.
‘Er zit een klein plekje op je broek maar dat is niet waar ik me het meeste zorgen om zou maken. Door die plas is je luier namelijk overduidelijk geworden.’ Zei Daphne terwijl Marieke weer normaal ging zitten. Ze pakte haar tas om zichzelf te gaan verschonen. ‘Marieke? Daphne?’ Hoorden de dames ineens. De dames keken allebei verschrikt om, het was Marieke’s Moeder! ‘Hoi mam, wat doe jij hier nou?’ Vroeg Marieke een beetje timide.
‘Ik kan jou hetzelfde vragen jongedame, je hebt helemaal niks van je laten weten. Ik dacht dat je gewoon nog thuis was.’
‘Ja maar ik heb een briefje achtergelaten waarop stond dat Daphne en ik weg waren, even shoppen.’
‘Oké dan. Nou nu we hier toch zitten, zullen we even wat eten en drinken?’ vroeg Irene (de moeder van Marieke).
Marieke zat nu met een dilemma, als ze nee zou zeggen zou ze weg moeten gaan en zal haar moeder haar luier hoogstwaarschijnlijk ontdekken. Maar als ze het zou accepteren dan moest ze dus blijven zitten en dan was de kans aanwezig dat ze haar hele broek nat zou plassen. Om geen argwaan te wekken bij haar moeder stemde ze ermee in dat ze wel wat wilde eten, Daphne bleef een beetje aan de zijlijn en was een beetje afgeleid. Marieke die keek naar haar, kijken is een beetje zacht uitgedrukt. De correcte term was staren. Ondertussen had Daphne al teruggekeken en snapte wat Marieke wilde weten. Daarom pakte ze haar Mobiel en nog geen seconde later hoorde Marieke haar mobiel afgaan.
Ze keek even wat Daphne had gestuurd.
‘Help, ik heb net in mijnluier geplast maar ik moet nu ook nog poepen!’
Wat was Marieke blij dat ze Daphne op het moment niet was. Maar wat kon ze nu voor Daphne doen dan? Ze dacht even hard na maar ze kon niks bedenken. Ze was zo hard aan het denken dat haar hoofd pijn begon te doen, gelukkig had Irene niks gemerkt omdat ze druk bezig was met een verhaal over kleren die ze net gekocht had. Marieke die besloot de wanhopige Daphne wat terug te sturen.
‘Probeer vol te houden, ik weet ook niet wat ik kan doen. De lunch kan toch niet zolang duren?’
En Marieke had gelijk. Nog geen 5 minuten later kwam de lunch en begonnen ze te eten. En plotseling zat alles mee. De twee tafeltjes naast hen werden in beslag genomen. De één werd gepakt door een gezin met 4 kleine jongens. De andere tafel door twee senioren van ver in de 80.
Marieke stuurde Daphne nu een sms’je:
‘Daphne, dit is je kans. 4 kleine jongens waarvan 2 baby’s en een tafeltje met senioren. Het kan iedereen zijn en mijn moeder is niet zo onbeschoft om te vragen of iemand in zijn broek had gepoept.’
Daphne keek nu heel moeilijk en las het sms’je. Marieke kreeg heel snel een antwoord.
‘Help, het lukt niet! Ik kan niet, je moeder kijkt de hele tijd!’
Marieke wist meteen wat ze moest doen en opende een spervuur aan vragen aan haar moeder. Terwijl ze dat deed keek ze ondertussen een paar keer naar Daphne waarvan ze het gezicht een beetje zag opklaren en gelijk daarna weer zag betrekken. Ze stuurde meteen weer een sms’je.
‘Gatver, de poep verspreid zich helemaal door de luier. Volgens mij zit het zelfs in mijn vagina! Ik moet naar de wc ASAP!’
‘Ruiken jullie dat ook?’ vroeg ze.
Marieke probeerde Daphne meteen te redden en zei:
‘Nee, ik ben een beetje verkouden omdat Daphne me vannacht heeft aangestoken.’
‘Oké, ik vind de lucht hier in ieder geval niet te harden dus ik ga weer verder, gaan jullie mee of blijven jullie nog even zitten?’
‘Wij blijven nog even zitten’ Zeiden de dames in koor terwijl er een last van hun schouders viel.
‘Weet je wat? Ik blijf ook nog even zitten, doen we samen nog een wijntje. Is toch gezellig of willen jullie dat niet?’ vroeg Irene.
‘Weet je het zeker? Wij vinden het niet erg als je weggaat. Wat moet dat moet.’ Zei Marieke nog tevergeefs. En daar zaten ze dan nog steeds, nog steeds te luisteren naar Irene terwijl ze allemaal weer een glas wijn voorgeschoteld kregen.
Plotseling voelde Marieke haar kruis weer warm worden en niet lang daarna haar bovenbenen en nog korter daarna haar kuiten en hielen en eigenlijk haar onderbenen inclusief haar schoenen. Ze keek even naar Irene en die had niks door, daarna naar Daphne die alweer met haar mobiel bezig was. Blijkbaar had ze het wel door want Marieke kreeg een sms’je waarin ze vroeg of ze alweer had geplast. Marieke die kon niks anders doen dan knikken uit schaamte ondanks dat ze wist dat Daphne het niet erg vindt. Even keek ze snel naar haar moeder maar die had nog steeds niets door. Daar zaten ze dan nog steeds. Marieke met een natte koude broek, Daphne met een drol in haar luier en Irene aan wie alles ontging.
Na een minuutje of vijf vond Irene het wel welletjes geweest en zei ze.
‘Oké dames, ik kan die lucht hier niet meer uitstaan dus ik ga weg. Bovendien moet ik het huishouden nog helemaal doen. En Marieke, zorg dat je voor 6 uur thuis bent. Wij moeten eens nodig praten.’ Klonk het op strenge toon.
Meteen sloeg Marieke’s fantasie weer op hol. Wat zou het nou zijn? Ze was hard aan het nadenken terwijl ze haar moeder nakeek. Daarna keek ze naar Daphne met een vragende blik die meteen werd beantwoord met een kort knikje. De dames vlogen allebei op en rende bijna naar de wc. Daar aangekomen keken ze eerst om zich heen en zagen ze dat er maar 1 hokje was, wie zou er nu eerst gaan? Ze keken elkaar alleen aan terwijl ze de deurklink hoorden. Ze snelden allebei snel dat hokje in en draaiden de deur op slot. Gelukkig was het een erg ruim hokje dus konden ze zich goed normaal bewegen. Ze bekeken de schade even. Marieke’s broek was helemaal doorweekt en bij Daphne was de broek helemaal opgebold en niet alleen door de poep maar ook door de luier die was vol geplast.
Op dat moment leek het wel of de dames telepathisch waren want alleen door middel van blikken wisten ze precies wat ze allebei wilden. Dat was namelijk zo snel mogelijk de vieze luiers uit en zo snel mogelijk een schone aan en beiden deden ze hun broek uit en hun luier open wat meer lawaai maakte dan verwacht. Marieke kneep meteen haar neus dicht en begon te kokhalzen vanwege de grote boodschap van Daphne. Het was een behoorlijk druk geweest en de poep zat dan ook letterlijk overal, bij haar vagina, bij haar kont helemaal tot boven en het raakte net haar shirtje niet. Die vieze luiers lieten ze gewoon op de grond vallen en allebei pakten ze genoeg wc papier om zichzelf goed schoon te maken wat voor Marieke nog makkelijker was dan voor Daphne. Marieke had alweer een schone luier aan terwijl Daphne net klaar was met het schoonmaken van zichzelf. Terwijl Marieke een schone rok aantrok keek Marieke even naar Daphne en kreeg ze een beetje rare gevoelens, gevoelens die ze nog nooit had gehad. Misschien was het alleen de luier maar dat wist ze niet. Daphne had ondertussen haar luier ook aan en trok haar rok eroverheen. Ze schoven de luiers achter de wc pot omdat er geen prullenbakken stonden en ze liepen naar buiten. Daphne vroeg aan Marieke even of ze kon kijken of haar luier opviel. Marieke kon niet liegen en moest gelijk ja zeggen aangezien haar luier onder de rok uitstak.
‘Ja Daphne, misschien moeten we even gaan kijken voor een andere broek of rok want je luier steekt onder je rok uit.’
Daphne keek beschaamd en trok Marieke snel mee naar de eerste de beste winkel die broeken, rokken en allemaal van dat soort dingen had. Ze greep zoveel mogelijk broeken en rokken en ging een kleedhokje in. Marieke die moest mee en even later hadden ze allemaal aankopen gedaan en gingen ze weer snel naar een terrasje, terwijl Daphne snel doorliep naar de wc om een andere broek aan te trekken.
De dag verliep verder ‘normaal’. De dames hadden geen ernstige ongelukjes meer, tenminste geen ongelukjes die onoverkoombaar waren. Daphne was de eerste keer dat ze plaste meteen doorgelekt. Ze had een ontzettend grote plek op haar broek, maar gezien het feit dat ze meerdere kledingstukken had gekocht zat ze er weer gewoon uit. Marieke liep de rest van de dag rond ineen rok en een luier. Maar haar luiers waren halverwege de dag op en toen liep ze gewoon weer in een normale onderbroek met een rokje. Maar Marieke liet zich niet uit het veld slaan en plaste gewoon haar onderbroekje de hele dag vol. Dit veroorzaakte een klein probleempje op de terugreis naar huis. Namelijk dat je erg duidelijk zag dat Marieke’s rok nat was. Maar ze had natuurlijk ook gewoon ergens in kunnen zitten. Ze ging nog even naar Daphne en kort daarna weer naar huis.
luierfan_boy
Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
Nice vervolg weer! Wat een fantasy
Baby Brendie
Yay , ikke zo blij in nat luiertje :P
Heerlijk verhaal , kan niet wachten op het vervolg ,./ ,./ ,./
1234567890
Nieuw lid
ik vroeg met af of die pilletjes die marieke heeft of die ook in het echt bestaan en waar je ze dan kan halen en hoe ze heten
al vast bedankt
al vast bedankt
Anon BillieJoe
Beginneling
meeeeeer
Voorlopig even het laatste deel, ben al een tijd inactief geweest omdat ik gewoon te druk ben. Misschien komt er ooit nog een vervolg.
14:
Na hun avontuurtje was het bijna zover: Walibi! De dames hadden er ontzettend zin in, niet alleen omdat het een mooie gelegenheid was om luiers te dragen maar ook omdat het een dag vol rust zou geven. Tijdens zo’n stressvolle toets week en alles wat er bij komt kijken is zo’n dagje Walibi hard nodig. Maar om de traditie trouw te blijven zou de schoolleiding eerst iets anders plannen, de laatste lesdag. De allerlaatste dag voordat de examen leerlingen vrij zouden krijgen om zich voor te bereiden op de examens. De laatste lesdag begon meestal de avond ervoor. Dan gaan (bijna) alle leerlingen samen naar de kroeg om wat te drinken, soms is er zelfs een docent aanwezig die gezellig een borreltje meedoet. De lesdag zelf was een simpel concept, alle leerlingen komen zo gek mogelijk verkleed naar school en mogen hier allerlei fratsen uithalen bij zowel medeleerlingen als docenten. Het is hiervoor wel nodig dat de leerlingen vroeg op school komen om alles voor te bereiden.
Het zou nog een week duren maar dan was het zover. De laatste lesdag! Marieke en Daphne konden niet wachten totdat het zover was, er was wel één probleem. Ze hadden nog geen kostuum! ‘Heb je al een idee Marieke?’ vroeg Daphne. ‘Nee, ik ben er over aan het denken maar ik kan maar niks origineels bedenken.’ Was het antwoord van Marieke. ‘Elke keer lopen de meisjes in dezelfde kostuums rond, een agente, een boefje, een fee of in ieder geval iets met een korte rok.’ Vervolgde Marieke. ‘Ik wil een keer iets origineels doen, en ik denk dat jij wel weet wat ik wil doen.’ Zei ze met een grote glimlach op haar mond. Ze keek Daphne even aan en zag de verschrikking in haar ogen. ‘Maak je maar geen zorgen, niemand zal weten dat wij buiten de laatste lesdag ook luiers dragen, iedereen zal denken dat het een act is en zal erom kunnen lachen.’ Stelde ze Daphne gerust. ‘Ik weet het niet, wat nou als we moeten plassen? Of erger? We kunnen niet zomaar alles laten lopen in het bijzijn van onze klasgenoten.’ De twijfel raakte nu ook Marieke, plassen ging nog wel, maar wat nou als ze een grote boodschap moest? Natuurlijk konden ze even naar de wc, maar ze wisten dat wanneer je een luier losmaakt en opnieuw vastmaakt de plakstrips slapper worden. En dat zou ertoe kunnen leiden dat ze voordat ze het wisten in hun blote kont op het schoolplein zouden staan. Het bleef een tijd stil, beide dames keken elkaar doordringend aan. Ze waren allebei weg van het idee, maar hoe moesten ze dat probleem nou oplossen? ‘Ik heb het.’ Klonk er uit de hoek van Marieke, die zichzelf wel voor haar kop kon slaan omdat ze er niet eerder aan had gedacht. ‘Vertel.’ Klonk er met een ingetogen stem uit de richting van Daphne.
‘Wat wil je?’ Was de verbaasde reactie van Meneer Eigenraam. ‘Wil je weten of ik nog luiers heb hier? Kan je soms niet meer zonder ze?’ Grapte hij. Een lach bleef echter uit. Even was het stil omdat meneer Eigenraam de dames nu raar aankeek. Marieke doorbrak te stilte door uit te leggen. ‘Nou meneer, zoals u weet is de laatste lesdag volgende week. En toen Daphne en ik gisteren rond de tafel zaten om een kostuum uit te zoeken besloten we een keer iets anders te willen. Elke jaar zie je namelijk dezelfde kostuums. Dus wij dachten, wat nou als we als baby gaan? Het is nog niet eerder gedaan en daarom willen wij dat doen. Maar als wij straks een volle luier hebben willen we daar natuurlijk niet in blijven rondlopen. Daarom vroegen wij ons af of u nog luiers heeft die ik tijdens de toetsweek moest dragen.’ ‘Dames, ik vind het een leuk idee maar is dat echt wat jullie willen? Jullie weten dat je in datzelfde kostuum naar Walibi gaat toch?’ Zei Meneer Eigenraam. ‘Dat weten we, en dat moet geen probleem zijn, er zijn daar namelijk speciale ruimtes waar je een baby kan verschonen, wij zullen ons hier omkleden naar onze gewone kleding.’ Meneer Eigenraam liet even een stilte vallen, keek de dames aan en stemde toe. ‘Als jullie willen kunnen jullie de luiers hier gewoon wegpakken, ik laat ze in het materiaalhok liggen en ik zal zorgen dat de sleutel naast de computer ligt zodat jullie de deur op slot kunnen doen wanneer je jezelf verschoont. Maar wat er ook gebeurt dames, jullie ruimen alles zelf op.’ De dames waren hier erg blij mee en ze bedankten Meneer eigenraam, Daphne vervolgde nog wel. ‘Hoe veel luiers heeft u hier ongeveer liggen meneer? Want als ze halverwege de ochtend op zijn moeten wij straks in onze blote kont rondlopen.’ ‘Maak je daar maar geen zorgen over, ik had een groot pak luiers voor Marieke gehaald en zij heeft er maar 5 toetsen mee gemaakt.’ ‘Dat meent u niet!’ grapte Daphne. ‘Waarom heeft zij luiers gedragen dan?’ Meneer Eigenraam die had niet door dat hij in de zeik werd genomen en begon alles uit te leggen. Op een gegeven moment had Daphne het niet meer en schoot ze in de lach, meneer Eigenraam had nu eindelijk alles door maar dacht dat Daphne Marieke belachelijk aan het maken was. Op een strenge toon begon hij. ‘Dit tolereren we hier niet! Leren doen we samen en samen zorgen we ervoor dat iedereen dat in alle rust kan doen. Zonder dat er ook maar iemand gepest wordt!’ Daphne vloog bijna van haar stoel toen Meneer Eigenraam zijn stem verhief, en dat was niet het enige. Wijt het aan het bijna altijd dragen van luiers, wijt het aan de schrik maar opeens kwam alles eruit bij Daphne. Ze had zelf niet eens doorgehad dat ze moest. Ze keek even naar beneden en zag een grote donkere plek verschijnen bij haar kruis. Het wilde niet helpen dat ze een lichtblauwe broek aan had. Het was ineens heel stil in het lokaal, ogen kruisten, hoofden werden rood, broeken waren nat en er werd geen geluid gemaakt, los van het gedrup van plas op de grond. De stilte leek eeuwig te duren, eveneens de plas leek oneindig. ‘Meneer, het spijt me. Ik schrok hartstikke van u en ik heb een zwakke blaas.’ Pleitte Daphne die daar met een tomaat van een hoofd in haar eigen plas zat. ‘Niet alweer.’ Klonk een teleurgestelde meneer Eigenraam. ‘Marieke, jij weet wat te doen, help jij Daphne dan ga ik even koffie halen.’ Gebood hij en hij gaf zijn sleutels aan Marieke voordat hij het lokaal verliet. Marieke keek Daphne aan en zag haar gezichtsuitdrukking veranderen van geschrokken naar boos. ‘Waarom Marieke? Waarom heb je het gedaan? Vind je dit soms grappig? Om mij publiekelijk te vernederen?’ Schreeuwde Daphne. Marieke keek geschrokken en wist niet waar dit over ging. ‘Waar heb je het over?’ vroeg ze. ‘Je hebt mij weer een pilletje gegeven of niet?’ ‘Nee Daphne, ik heb niets gedaan. Ik beloof het je!’ was het antwoord van Marieke. Daphne keek Marieke aan en zag dat het de waarheid is. Even er een gevoel van schaamte over Daphne heen, verontschuldigingen volgden en daarna een golf van verdriet. De laatste tijd hebben ze bijna alles op bijna elk moment laten gaan maar het kon toch niet zo zijn dat ze nergens meer controle over had? Zou ze opnieuw zindelijk moeten worden? Duizenden gedachtes vlogen door haar hoofd, helder denken kon ze niet meer. Het zweet brak haar aan alle kanten uit en de paniek nam toe. Ineens ging de deur weer open, Daphne keek omhoog en zag dat Marieke haar nog steeds aan het aankijken was met een doordringende blik, meneer Eigenraam was teruggekomen met drie kopjes koffie. Haar broek was ondertussen koud geworden, de klok was tien minuten verder en beiden meiden hadden niet bewogen sinds meneer Eigenraam was weggegaan. Hij had zelf ook niet zo’n zin in al die drama dus vertelde hij de dames dat ze het zelf mochten oplossen en vertrok toen.
Eindelijk was het zover! De allerlaatste lesdag. Daphne en Marieke hadden bij elkaar geslapen en traditiegetrouw waren ze allebei geluierd naar bed gegaan. Marieke was de eerste die wakker was. Ze stond op en zoals gewoonlijk was ze nog droog. Snel maakte ze Daphne wakker. Haar hoofd kwam omhoog. Even slaakt ze een zucht voordat ze zacht begint te mompelen. Beiden dames wisten weer hoe laat het was. Waar Marieke nog enigszins controle had over haar lichaam was Daphne deze zo goed als kwijt. De laatste tijd had ze om de haverklap een natte broek of luier zonder dat ze het doorhad. Het werd steeds moeilijker om het verborgen te houden voor haar ouders. Vorige week kwam haar moeder erachter dat ze een ongelukje ad gehad. Het was op een zondagochtend dat haar moeder ineens in haar kamer stond terwijl Daphne in een nat bed lag. Haar luiers waren op dus nam ze de gok om het een nachtje zonder bescherming te proberen. Dit had echter desastreuze gevolgen omdat er een enorme urinelucht in haar kamer hing toen haar moeder binnenkwam. Het was al erg genoeg dat de natte broek was gevonden maar nu ze ook nog in een nat bed lag…. Daphne besloot het aan de alcohol te wijten, zowel de natte broek als het natte bed en gelukkig geloofde haar moeder het ook. Ze kwam ervan af met een weekje huisarrest, verder waren er geen consequenties. Behalve de ongelukjes die zich steeds bleven herhalen. En nu lag ze hier, wederom in een natte luier en wederom had ze het zelf niet door gehad. Ze legde zich er maar bij neer. De levenswijze die ze de afgelopen 5 maanden hadden geleefd zou nu openbaar worden zonder dat iemand er erg in zou hebben. 4 maanden lang hebben beiden dames alles laten gaan wanneer het ze uitkwam, 1 week hebben ze het voor iedereen verborgen weten te houden en de overige tijd wisten zij het van elkaar maar leefden ze wel ‘normaal’.
Snel besloten de dames zich klaar te maken voor de laatste lesdag, wat voorgevallen was mocht de feeststemming niet drukken, en dat deed het ook niet. Gedurende de tijd dat ze op school zaten hebben ze nog nooit zo veel pre gehad. De bruggers een beetje plagen, iedereen natmaken, een muziekje opzetten. In principe was dit een feest voor iedereen, de alcohol vloeide, natuurlijk wel stiekem, er was muziek en een goede stemming. Marieke en Daphne moesten zich wel een paar keer ‘verkleden’ gezien de luiers niet een hele dag meegingen. Toen was het zover, klokslag 1 stonden de dames met een verse luier met daarover heen een joggingsbroek voor de bus. iedereen dacht dat zij weer normaal ondergoed aanhadden, maar niets is minder waar. Snel gingen zij de bus in waar zij een comfortabel plekje wisten te veroveren, snel hun tassen met luiers, extra broeken en eten en drinken in de rekken en ze waren onderweg. Voordat ze er erg in hadden stonden ze in het park. Er werd afgesproken dat iedereen om 6 uur weer bij de bus zou zijn en toen werd de horde losgelaten.
Het eerste wat de dames deden was een toilet zoeken, beiden wisten dat de luiers niet veel meer konden hebben. Zodra ze een kleedkamer hadden gevonden met een verschoontafel kwam er een glimlach op Marieke d’r gezicht. ‘Wat heb je nu weer gedaan?’ Kwam er uit Daphne’s mond. ‘Het gaat niet om wat ik heb gedaan, maar om wat wij gaan doen. Ik heb namelijk inleggers gekocht en deze heb ik nog niet eerder gebruikt. En welke gelegenheid is beter dan dit om het te doen? Met mijn beste vriendin in een park met alleen vreemden.’ Er kwam een kleine aarzeling op het gezicht van Daphne. ‘Vooruit dan maar.’ Was het antwoord van Daphne. Voor ze er erg in had ze een luier met inlegger aan terwijl Marieke een luier met twee inleggers had. Het was alles behalve onopvallend, hoe die twee dames door het park heen waggelden. Na twee uur kwamen de dames erachter dat ze niet goed hadden gepland, de grote hoeveelheid wijn vloeide door hen heen. De luiers raakten verzadigd en ze moesten zich weer verschonen.
Aangezien ze allebei nog maar 1 luier hadden en nog 3 uur door het park moesten lopen besloten ze allebei 3 inleggers te gebruiken. Nog steeds een beetje dronken liepen ze een stapje verder in de rij tot Marieke ineens stopte. ‘Daphne, ik heb een probleempje. Ik moet een grote boodschap doen!’ Er was enigszins paniek te vinden op het gezicht van Marieke. Geen luiers meer, een luier om haar heupen die daar nog geen uur hing, de goede plaatsen in de rij waar ze een uur voor hebben gewacht en de grote boodschap die aanstaande was. ‘Kan je het nog ophouden?’ Vroeg Daphne. ‘uuhm, dat weet ik niet, maar we hebben al zo lang gewacht, nog maar twee ritjes en dan zijn wij aan de beurt. Dus het maakt niet of ik het kan ophouden, wij wachten gewoon. Ik heb toch extra bescherming.’ Was het antwoord. En zo geschiedde het, voordat ze het wisten zaten ze in de achtbaan. Maar de pret mocht niet lang duren, ze waren namelijk pas net begonnen en Marieke kreeg al last van krampen. Langzaam ging het karretje omhoog, erger werd de pijn bij Marieke en de gedachte dat ze het maar moest laten gaan werd overheersend. ‘Daphne, ik red het niet. Ik ga gewoon!’ Haar hoofd werd roder en roder maar de druk leek nog niet van de ketel. ‘Het lukt niet, ik kan niet AAAH!’ Voordat ze haar zin kon afmaken waren ze al aan de afdaling begonnen. De rit was voorbij voordat ze er erg in hadden en snel stapte Daphne het karretje uit. Marieke bleef echter zitten. ‘Ik ben gegaan.’ Zei ze toen Daphne dichterbij kwam om te vragen wat er aan de hand was. Daphne leunde daarop iets dichter naar Marieke en snoof even flink. ‘Ik ruik niets, kom er maar uit voordat je argwaan wekt bij de anderen.’ Het advies werd opgevolgd en ze snelden naar de uitgang. Onderweg kwamen ze langs de foto’s en beiden hielden ze halt. Hun foto kwam namelijk net voorbij. Daphne gilde de longen uit haar lijf op de foto en Marieke keek verschrikt met een rood hoofd waar je u tegen zegt. ‘Ik wil graag die foto’. Zei Daphne tegen de medewerker terwijl ze hun foto aanwees. Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van de medewerker. Even later liepen ze weg, op zoek naar een geschikt toilet. Maar het toilet met de verschoontafel was helemaal aan de andere kant van het park en ze wisten niet waar de dichtstbijzijnde verschoontafel was. ‘Pardon, weet u misschien waar hier een toilet is met een verschoontafel?’ Vroeg Marieke aan de jongen, hierop kreeg ze een rare blik terug. ‘Mijn moeder kan er namelijk geen vinden voor mijn broertje.’ Sprong Daphne haar snel bij. De argwaan trok langzaam weg van het gezicht van de jongen. ‘Er is aan het begin van het park een verschoontafel, dat is de enige omdat we hier vrij weinig ouders met jonge kinderen komen. Degenen die komen laten meestal de jonge kinderen achter bij de oppas of er blijven enkelen achter met de kinderen die te klein zijn voor de attracties. De ingang is namelijk dicht bij het gedeelte met kinderattracties.’ Was het antwoord. Snel werd hij bedankt en langzaam waggelden de dames weg. Even volgde er een kort overleg en werd er besloten dat ze niet helemaal terug zouden lopen naar de ingang. Er zat dus niks anders op dan in een normaal toilet zich te verschonen, en het ergste was nog wel dat ze geen schone luiers meer hadden. Maar zo geschiedde het ook. Het eerste toilet kwamen ze pas na vijf minuten tegen. Snel kropen ze erin en tot hun grote verbazing was het toilet leeg, een geluk bij een ongeluk dus. Marieke kroop in het achterste hokje terwijl Daphne buiten aan het wachten was. Snel ging de luier uit en werd deze in een hoekje gegooid. Gelukkig was het een harde drol en dus geen smeerboel, desondanks rook het aardig sterk. Maar de luier was uit en ze hadden geen schone luiers meer, alleen nog enkele inleggers die verder geen nut meer hadden. Hierom deed Marieke een inlegger in haar onderbroek zodat ze niet helemaal onbeschermd rond zou lopen. Maar wat moest ze nu met de vieze luier doen? Laten liggen of durfde ze het aan om deze onder de wasbakken weg te gooien. Even was ze helemaal stil zodat ze goed kon luisteren. Geen muis te bekennen. Haar deurtje ging langzaam open en ze piekte even met haar hoofd om de toen ze een groepje meisjes aan hoorde komen. Snel liep ze het hokje uit, de vieze luier lag er nog maar zij was in ieder geval veilig. Snel deed ze of ze haar make-up aan het checken was doen de dames binnen kwamen. Gelukkig geen bekenden van haar. Toen er al twee dames in de voorste twee hokjes waren gekropen liepen de anderen de overige hokjes binnen, waaronder die met de vieze luier. Snel liep Marieke weer naar buiten waar Daphne nog netjes aan het wachten was. ‘Kunnen we weer?’ Was haar vraag, hierop kreeg ze een bevestigend antwoord en trokken ze weer verder. Snel naar de volgende attractie. Gelukkig was het bijna weer tijd om te verzamelen dus kwamen de dames de rest van de dag door zonder verdere ongelukjes.
De overige tijd die Daphne en Marieke op school zaten stelde niet veel voor. Het enige dat ze deden was samen leren voor de examens, uiteraard in luiers. Zelfs de examens werden in een comfortabele jogginsbroek gedaan met daaronder een luier. Voor ze er zelf erg in hadden was het al tijd om te studeren, het begin van een heel nieuw avontuur. Beiden wilden ze naar Amsterdam zodat ze samen op kamers konden, helaas hebben ze tot nu toe geen geluk gehad.
14:
Na hun avontuurtje was het bijna zover: Walibi! De dames hadden er ontzettend zin in, niet alleen omdat het een mooie gelegenheid was om luiers te dragen maar ook omdat het een dag vol rust zou geven. Tijdens zo’n stressvolle toets week en alles wat er bij komt kijken is zo’n dagje Walibi hard nodig. Maar om de traditie trouw te blijven zou de schoolleiding eerst iets anders plannen, de laatste lesdag. De allerlaatste dag voordat de examen leerlingen vrij zouden krijgen om zich voor te bereiden op de examens. De laatste lesdag begon meestal de avond ervoor. Dan gaan (bijna) alle leerlingen samen naar de kroeg om wat te drinken, soms is er zelfs een docent aanwezig die gezellig een borreltje meedoet. De lesdag zelf was een simpel concept, alle leerlingen komen zo gek mogelijk verkleed naar school en mogen hier allerlei fratsen uithalen bij zowel medeleerlingen als docenten. Het is hiervoor wel nodig dat de leerlingen vroeg op school komen om alles voor te bereiden.
Het zou nog een week duren maar dan was het zover. De laatste lesdag! Marieke en Daphne konden niet wachten totdat het zover was, er was wel één probleem. Ze hadden nog geen kostuum! ‘Heb je al een idee Marieke?’ vroeg Daphne. ‘Nee, ik ben er over aan het denken maar ik kan maar niks origineels bedenken.’ Was het antwoord van Marieke. ‘Elke keer lopen de meisjes in dezelfde kostuums rond, een agente, een boefje, een fee of in ieder geval iets met een korte rok.’ Vervolgde Marieke. ‘Ik wil een keer iets origineels doen, en ik denk dat jij wel weet wat ik wil doen.’ Zei ze met een grote glimlach op haar mond. Ze keek Daphne even aan en zag de verschrikking in haar ogen. ‘Maak je maar geen zorgen, niemand zal weten dat wij buiten de laatste lesdag ook luiers dragen, iedereen zal denken dat het een act is en zal erom kunnen lachen.’ Stelde ze Daphne gerust. ‘Ik weet het niet, wat nou als we moeten plassen? Of erger? We kunnen niet zomaar alles laten lopen in het bijzijn van onze klasgenoten.’ De twijfel raakte nu ook Marieke, plassen ging nog wel, maar wat nou als ze een grote boodschap moest? Natuurlijk konden ze even naar de wc, maar ze wisten dat wanneer je een luier losmaakt en opnieuw vastmaakt de plakstrips slapper worden. En dat zou ertoe kunnen leiden dat ze voordat ze het wisten in hun blote kont op het schoolplein zouden staan. Het bleef een tijd stil, beide dames keken elkaar doordringend aan. Ze waren allebei weg van het idee, maar hoe moesten ze dat probleem nou oplossen? ‘Ik heb het.’ Klonk er uit de hoek van Marieke, die zichzelf wel voor haar kop kon slaan omdat ze er niet eerder aan had gedacht. ‘Vertel.’ Klonk er met een ingetogen stem uit de richting van Daphne.
‘Wat wil je?’ Was de verbaasde reactie van Meneer Eigenraam. ‘Wil je weten of ik nog luiers heb hier? Kan je soms niet meer zonder ze?’ Grapte hij. Een lach bleef echter uit. Even was het stil omdat meneer Eigenraam de dames nu raar aankeek. Marieke doorbrak te stilte door uit te leggen. ‘Nou meneer, zoals u weet is de laatste lesdag volgende week. En toen Daphne en ik gisteren rond de tafel zaten om een kostuum uit te zoeken besloten we een keer iets anders te willen. Elke jaar zie je namelijk dezelfde kostuums. Dus wij dachten, wat nou als we als baby gaan? Het is nog niet eerder gedaan en daarom willen wij dat doen. Maar als wij straks een volle luier hebben willen we daar natuurlijk niet in blijven rondlopen. Daarom vroegen wij ons af of u nog luiers heeft die ik tijdens de toetsweek moest dragen.’ ‘Dames, ik vind het een leuk idee maar is dat echt wat jullie willen? Jullie weten dat je in datzelfde kostuum naar Walibi gaat toch?’ Zei Meneer Eigenraam. ‘Dat weten we, en dat moet geen probleem zijn, er zijn daar namelijk speciale ruimtes waar je een baby kan verschonen, wij zullen ons hier omkleden naar onze gewone kleding.’ Meneer Eigenraam liet even een stilte vallen, keek de dames aan en stemde toe. ‘Als jullie willen kunnen jullie de luiers hier gewoon wegpakken, ik laat ze in het materiaalhok liggen en ik zal zorgen dat de sleutel naast de computer ligt zodat jullie de deur op slot kunnen doen wanneer je jezelf verschoont. Maar wat er ook gebeurt dames, jullie ruimen alles zelf op.’ De dames waren hier erg blij mee en ze bedankten Meneer eigenraam, Daphne vervolgde nog wel. ‘Hoe veel luiers heeft u hier ongeveer liggen meneer? Want als ze halverwege de ochtend op zijn moeten wij straks in onze blote kont rondlopen.’ ‘Maak je daar maar geen zorgen over, ik had een groot pak luiers voor Marieke gehaald en zij heeft er maar 5 toetsen mee gemaakt.’ ‘Dat meent u niet!’ grapte Daphne. ‘Waarom heeft zij luiers gedragen dan?’ Meneer Eigenraam die had niet door dat hij in de zeik werd genomen en begon alles uit te leggen. Op een gegeven moment had Daphne het niet meer en schoot ze in de lach, meneer Eigenraam had nu eindelijk alles door maar dacht dat Daphne Marieke belachelijk aan het maken was. Op een strenge toon begon hij. ‘Dit tolereren we hier niet! Leren doen we samen en samen zorgen we ervoor dat iedereen dat in alle rust kan doen. Zonder dat er ook maar iemand gepest wordt!’ Daphne vloog bijna van haar stoel toen Meneer Eigenraam zijn stem verhief, en dat was niet het enige. Wijt het aan het bijna altijd dragen van luiers, wijt het aan de schrik maar opeens kwam alles eruit bij Daphne. Ze had zelf niet eens doorgehad dat ze moest. Ze keek even naar beneden en zag een grote donkere plek verschijnen bij haar kruis. Het wilde niet helpen dat ze een lichtblauwe broek aan had. Het was ineens heel stil in het lokaal, ogen kruisten, hoofden werden rood, broeken waren nat en er werd geen geluid gemaakt, los van het gedrup van plas op de grond. De stilte leek eeuwig te duren, eveneens de plas leek oneindig. ‘Meneer, het spijt me. Ik schrok hartstikke van u en ik heb een zwakke blaas.’ Pleitte Daphne die daar met een tomaat van een hoofd in haar eigen plas zat. ‘Niet alweer.’ Klonk een teleurgestelde meneer Eigenraam. ‘Marieke, jij weet wat te doen, help jij Daphne dan ga ik even koffie halen.’ Gebood hij en hij gaf zijn sleutels aan Marieke voordat hij het lokaal verliet. Marieke keek Daphne aan en zag haar gezichtsuitdrukking veranderen van geschrokken naar boos. ‘Waarom Marieke? Waarom heb je het gedaan? Vind je dit soms grappig? Om mij publiekelijk te vernederen?’ Schreeuwde Daphne. Marieke keek geschrokken en wist niet waar dit over ging. ‘Waar heb je het over?’ vroeg ze. ‘Je hebt mij weer een pilletje gegeven of niet?’ ‘Nee Daphne, ik heb niets gedaan. Ik beloof het je!’ was het antwoord van Marieke. Daphne keek Marieke aan en zag dat het de waarheid is. Even er een gevoel van schaamte over Daphne heen, verontschuldigingen volgden en daarna een golf van verdriet. De laatste tijd hebben ze bijna alles op bijna elk moment laten gaan maar het kon toch niet zo zijn dat ze nergens meer controle over had? Zou ze opnieuw zindelijk moeten worden? Duizenden gedachtes vlogen door haar hoofd, helder denken kon ze niet meer. Het zweet brak haar aan alle kanten uit en de paniek nam toe. Ineens ging de deur weer open, Daphne keek omhoog en zag dat Marieke haar nog steeds aan het aankijken was met een doordringende blik, meneer Eigenraam was teruggekomen met drie kopjes koffie. Haar broek was ondertussen koud geworden, de klok was tien minuten verder en beiden meiden hadden niet bewogen sinds meneer Eigenraam was weggegaan. Hij had zelf ook niet zo’n zin in al die drama dus vertelde hij de dames dat ze het zelf mochten oplossen en vertrok toen.
Eindelijk was het zover! De allerlaatste lesdag. Daphne en Marieke hadden bij elkaar geslapen en traditiegetrouw waren ze allebei geluierd naar bed gegaan. Marieke was de eerste die wakker was. Ze stond op en zoals gewoonlijk was ze nog droog. Snel maakte ze Daphne wakker. Haar hoofd kwam omhoog. Even slaakt ze een zucht voordat ze zacht begint te mompelen. Beiden dames wisten weer hoe laat het was. Waar Marieke nog enigszins controle had over haar lichaam was Daphne deze zo goed als kwijt. De laatste tijd had ze om de haverklap een natte broek of luier zonder dat ze het doorhad. Het werd steeds moeilijker om het verborgen te houden voor haar ouders. Vorige week kwam haar moeder erachter dat ze een ongelukje ad gehad. Het was op een zondagochtend dat haar moeder ineens in haar kamer stond terwijl Daphne in een nat bed lag. Haar luiers waren op dus nam ze de gok om het een nachtje zonder bescherming te proberen. Dit had echter desastreuze gevolgen omdat er een enorme urinelucht in haar kamer hing toen haar moeder binnenkwam. Het was al erg genoeg dat de natte broek was gevonden maar nu ze ook nog in een nat bed lag…. Daphne besloot het aan de alcohol te wijten, zowel de natte broek als het natte bed en gelukkig geloofde haar moeder het ook. Ze kwam ervan af met een weekje huisarrest, verder waren er geen consequenties. Behalve de ongelukjes die zich steeds bleven herhalen. En nu lag ze hier, wederom in een natte luier en wederom had ze het zelf niet door gehad. Ze legde zich er maar bij neer. De levenswijze die ze de afgelopen 5 maanden hadden geleefd zou nu openbaar worden zonder dat iemand er erg in zou hebben. 4 maanden lang hebben beiden dames alles laten gaan wanneer het ze uitkwam, 1 week hebben ze het voor iedereen verborgen weten te houden en de overige tijd wisten zij het van elkaar maar leefden ze wel ‘normaal’.
Snel besloten de dames zich klaar te maken voor de laatste lesdag, wat voorgevallen was mocht de feeststemming niet drukken, en dat deed het ook niet. Gedurende de tijd dat ze op school zaten hebben ze nog nooit zo veel pre gehad. De bruggers een beetje plagen, iedereen natmaken, een muziekje opzetten. In principe was dit een feest voor iedereen, de alcohol vloeide, natuurlijk wel stiekem, er was muziek en een goede stemming. Marieke en Daphne moesten zich wel een paar keer ‘verkleden’ gezien de luiers niet een hele dag meegingen. Toen was het zover, klokslag 1 stonden de dames met een verse luier met daarover heen een joggingsbroek voor de bus. iedereen dacht dat zij weer normaal ondergoed aanhadden, maar niets is minder waar. Snel gingen zij de bus in waar zij een comfortabel plekje wisten te veroveren, snel hun tassen met luiers, extra broeken en eten en drinken in de rekken en ze waren onderweg. Voordat ze er erg in hadden stonden ze in het park. Er werd afgesproken dat iedereen om 6 uur weer bij de bus zou zijn en toen werd de horde losgelaten.
Het eerste wat de dames deden was een toilet zoeken, beiden wisten dat de luiers niet veel meer konden hebben. Zodra ze een kleedkamer hadden gevonden met een verschoontafel kwam er een glimlach op Marieke d’r gezicht. ‘Wat heb je nu weer gedaan?’ Kwam er uit Daphne’s mond. ‘Het gaat niet om wat ik heb gedaan, maar om wat wij gaan doen. Ik heb namelijk inleggers gekocht en deze heb ik nog niet eerder gebruikt. En welke gelegenheid is beter dan dit om het te doen? Met mijn beste vriendin in een park met alleen vreemden.’ Er kwam een kleine aarzeling op het gezicht van Daphne. ‘Vooruit dan maar.’ Was het antwoord van Daphne. Voor ze er erg in had ze een luier met inlegger aan terwijl Marieke een luier met twee inleggers had. Het was alles behalve onopvallend, hoe die twee dames door het park heen waggelden. Na twee uur kwamen de dames erachter dat ze niet goed hadden gepland, de grote hoeveelheid wijn vloeide door hen heen. De luiers raakten verzadigd en ze moesten zich weer verschonen.
Aangezien ze allebei nog maar 1 luier hadden en nog 3 uur door het park moesten lopen besloten ze allebei 3 inleggers te gebruiken. Nog steeds een beetje dronken liepen ze een stapje verder in de rij tot Marieke ineens stopte. ‘Daphne, ik heb een probleempje. Ik moet een grote boodschap doen!’ Er was enigszins paniek te vinden op het gezicht van Marieke. Geen luiers meer, een luier om haar heupen die daar nog geen uur hing, de goede plaatsen in de rij waar ze een uur voor hebben gewacht en de grote boodschap die aanstaande was. ‘Kan je het nog ophouden?’ Vroeg Daphne. ‘uuhm, dat weet ik niet, maar we hebben al zo lang gewacht, nog maar twee ritjes en dan zijn wij aan de beurt. Dus het maakt niet of ik het kan ophouden, wij wachten gewoon. Ik heb toch extra bescherming.’ Was het antwoord. En zo geschiedde het, voordat ze het wisten zaten ze in de achtbaan. Maar de pret mocht niet lang duren, ze waren namelijk pas net begonnen en Marieke kreeg al last van krampen. Langzaam ging het karretje omhoog, erger werd de pijn bij Marieke en de gedachte dat ze het maar moest laten gaan werd overheersend. ‘Daphne, ik red het niet. Ik ga gewoon!’ Haar hoofd werd roder en roder maar de druk leek nog niet van de ketel. ‘Het lukt niet, ik kan niet AAAH!’ Voordat ze haar zin kon afmaken waren ze al aan de afdaling begonnen. De rit was voorbij voordat ze er erg in hadden en snel stapte Daphne het karretje uit. Marieke bleef echter zitten. ‘Ik ben gegaan.’ Zei ze toen Daphne dichterbij kwam om te vragen wat er aan de hand was. Daphne leunde daarop iets dichter naar Marieke en snoof even flink. ‘Ik ruik niets, kom er maar uit voordat je argwaan wekt bij de anderen.’ Het advies werd opgevolgd en ze snelden naar de uitgang. Onderweg kwamen ze langs de foto’s en beiden hielden ze halt. Hun foto kwam namelijk net voorbij. Daphne gilde de longen uit haar lijf op de foto en Marieke keek verschrikt met een rood hoofd waar je u tegen zegt. ‘Ik wil graag die foto’. Zei Daphne tegen de medewerker terwijl ze hun foto aanwees. Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van de medewerker. Even later liepen ze weg, op zoek naar een geschikt toilet. Maar het toilet met de verschoontafel was helemaal aan de andere kant van het park en ze wisten niet waar de dichtstbijzijnde verschoontafel was. ‘Pardon, weet u misschien waar hier een toilet is met een verschoontafel?’ Vroeg Marieke aan de jongen, hierop kreeg ze een rare blik terug. ‘Mijn moeder kan er namelijk geen vinden voor mijn broertje.’ Sprong Daphne haar snel bij. De argwaan trok langzaam weg van het gezicht van de jongen. ‘Er is aan het begin van het park een verschoontafel, dat is de enige omdat we hier vrij weinig ouders met jonge kinderen komen. Degenen die komen laten meestal de jonge kinderen achter bij de oppas of er blijven enkelen achter met de kinderen die te klein zijn voor de attracties. De ingang is namelijk dicht bij het gedeelte met kinderattracties.’ Was het antwoord. Snel werd hij bedankt en langzaam waggelden de dames weg. Even volgde er een kort overleg en werd er besloten dat ze niet helemaal terug zouden lopen naar de ingang. Er zat dus niks anders op dan in een normaal toilet zich te verschonen, en het ergste was nog wel dat ze geen schone luiers meer hadden. Maar zo geschiedde het ook. Het eerste toilet kwamen ze pas na vijf minuten tegen. Snel kropen ze erin en tot hun grote verbazing was het toilet leeg, een geluk bij een ongeluk dus. Marieke kroop in het achterste hokje terwijl Daphne buiten aan het wachten was. Snel ging de luier uit en werd deze in een hoekje gegooid. Gelukkig was het een harde drol en dus geen smeerboel, desondanks rook het aardig sterk. Maar de luier was uit en ze hadden geen schone luiers meer, alleen nog enkele inleggers die verder geen nut meer hadden. Hierom deed Marieke een inlegger in haar onderbroek zodat ze niet helemaal onbeschermd rond zou lopen. Maar wat moest ze nu met de vieze luier doen? Laten liggen of durfde ze het aan om deze onder de wasbakken weg te gooien. Even was ze helemaal stil zodat ze goed kon luisteren. Geen muis te bekennen. Haar deurtje ging langzaam open en ze piekte even met haar hoofd om de toen ze een groepje meisjes aan hoorde komen. Snel liep ze het hokje uit, de vieze luier lag er nog maar zij was in ieder geval veilig. Snel deed ze of ze haar make-up aan het checken was doen de dames binnen kwamen. Gelukkig geen bekenden van haar. Toen er al twee dames in de voorste twee hokjes waren gekropen liepen de anderen de overige hokjes binnen, waaronder die met de vieze luier. Snel liep Marieke weer naar buiten waar Daphne nog netjes aan het wachten was. ‘Kunnen we weer?’ Was haar vraag, hierop kreeg ze een bevestigend antwoord en trokken ze weer verder. Snel naar de volgende attractie. Gelukkig was het bijna weer tijd om te verzamelen dus kwamen de dames de rest van de dag door zonder verdere ongelukjes.
De overige tijd die Daphne en Marieke op school zaten stelde niet veel voor. Het enige dat ze deden was samen leren voor de examens, uiteraard in luiers. Zelfs de examens werden in een comfortabele jogginsbroek gedaan met daaronder een luier. Voor ze er zelf erg in hadden was het al tijd om te studeren, het begin van een heel nieuw avontuur. Beiden wilden ze naar Amsterdam zodat ze samen op kamers konden, helaas hebben ze tot nu toe geen geluk gehad.
| Thread starter | Similar threads | Forum | Replies | Date |
|---|---|---|---|---|
|
Nog niet klaar Lisa en Marieke: het begon op skivakantie... | L | 182 | |
|
PRIVACY: Het Geheim van Marieke Zwart | 16+ Verhalen | 55 | |
| K | Marieke het model: de fotoshoot | M | 29 |