We roken een poeplucht.
‘Heeft er iemand een scheetje gelaten', vroeg de moeder.
Bartje en vriendje werden opgetilt lachen natuurlijk, ‘nee jullie zijn het niet'.
‘Dames hebben jullie een scheetje gelaten?'.
‘Nee', zeiden Lisa en Saar.
‘Kom eens boefjes'.
Dat deden we.
‘Hebben jullie een verrassing in de broek jongens'.
We schudden van nee.
‘Laat mij eens kijken'.
De moeder trok onze luier en broek een stukje naar achter om te kijken of er geen poep in zat.
‘Nee geen verrassing, maar wij hebben wel een verrassing'.
Voor de verrassing moeten jullie de mond open doen en de ogen dicht.
Wij stonden een beetje te dralen.
‘Toe maar schatjes', zei Saar.
Wij kregen een speen in onze mond.
We wilden de speen weer uit doen.
‘Goed in jullie mondjes houden', zei de moeder van het vriendje.
‘Wat zeggen jullie dan', vroeg Lisa.
‘Dwank je wel' zeiden we het praatte een beetje lastig met speen in de mond.
‘Graag gedaan stoere jongens en speentjes zijn voor bij luiertjes'.
‘Speentjes voor bij natte luiers', zei Bartje.
‘Dat is een goed idee, natte luiers of poepies', zei Saar.
We liepen weer naar huis, nou Lisa en Saar liepen en wij waggelden erachteraan met speentjes in de mond.
‘Schatjes', zei Saar: ‘Als we zo thuiskomen hoeven jullie niet om een schone luier of potje te vragen, wij verschonen jullie wel als we denken dat het nodig is, oke?'.
‘Aaaawhh', zeiden we.
‘Anders krijgen jullie geen schoon luiertje en een pak voor jullie billetjes', zei Saar.
‘Okwee', zeiden we.
Gelukkig kwamen we onderweg geen bekenden tegen.
Thuis moesten wij weer met het kleuterspeelgoed op de grond spelen, we speelden oorlogje.
We maakten forten van blokken met poppetjes als soldaten. We moesten ook weer een beker drinken opdrinken.
Ondertussen kreeg ik wel aandrang om te poepen, ik liet al scheetjes, alleen doordat ik een luier omhad rook je het niet, maar werd het wel gehoord.
‘Dat klinkt goed Jaapje', zei Saar.
Ik wilde wel om de wc vragen, ik was alleen bang dat het toch niet mocht en ik een pak voor mijn billen kreeg voor het vragen.
Om vier uur kregen we drinken, roosvicee met een rietje en lange vingers.
Dat aten en dronken we rustig op.
We gingen weer verder met de veldslag.
‘Waarom lwaat je allemaal schweten, mwoet je naar de wc?', vroeg Rik.
‘Ik mwoet poepen'.
‘Oh, oke, ik mwoet eigenwlijk pwassen, mwaar als jij een poep hebt mwogen we vast wel weer een lwuiertjwe'.
Ik ging mijn ford opnieuw opbouwen, alleen dit keer achter de stoel, zodat ik rustig kon poepen.
Lisa zei: ‘Ik wil mijn dreumesje nog wel kunnen zien'.
‘Gwoed Lisa'
Ik draaide de stoel een kwartslag zodat Lisa en Saar mijn hoofd nog wel konden zien en ik nog wel rustig kon poepen.
Lisa met haar oppas ervaring had allang gezien waar ik mee bezig was, echte kleine kinderen doen namelijk precies hetzelfde.
Ik ging even poepen, dat ging eigenlijk vanzelf en kreeg daarbij een beetje een rood hoofd.
Lisa en tikte Saar even aan en gebaarde subtiel in mijn richting en legde haar vinger tegen haar lippen.
Saar knikte: ‘Schatjes zijn het', zei ze zachtjes zodat wij het niet konden horen.
‘Bwen je kwaar Jaap', vroeg Rik.
‘Wacht even', zei ik.
Saar en Lisa moesten lachen.
‘Jwa, laat de aanval maar komen Rik', zei ik.
We plaatsten onze soldaten in stelling en begonnen de aanval.
Rik snoof even, ‘Hebw jwe gepoept".
‘Ja', zei ik.
‘Ow', zei Rik.
‘Aanvalluh".
‘Jou leger is dood'.
‘Jou kanon is uitgeschakeld'.
‘Niet waar, ik was eerst'.
‘Echt niet mijn soldaat was sneller'.
‘Ik was er al voor jou kanon in stelling stond'.
‘Ik schoot eerder'.
‘Lieve dreumesjes van me, geen ruzie maken he', zei Lisa.
‘Gwoed Lisa'.
‘Ik ga zweggen dat jij een vieze luiwer hebt', zei Rik.
‘Nee woor', zei ik.
‘Echt wel'.
‘Echt niet'.
‘Bwaby'.
‘Jij bwent zeluf een bwaby'.
‘Dreumesjes kom eens hier', zei Lisa.
We liepen naar Lisa toe.
‘Wat is er nou aan de hand', vroeg Lisa.
‘Niks', zei ik maar gauw en keek Rik aan.
‘Niet echt iets', zei Rik.
‘Oke', zei Lisa, dan heb ik nog een ander vraagje is alles verder goed?
‘Ja'.
‘Ja'.
‘Kom eens voor mij staan'.
Lisa rook even: ‘En Jaapje wil jij nog iets zeggen?'.
‘Nwee hwoor Lisa'.
‘Heb jij ook een verassing in je broekje?'.
Ik keek naar de grond en fluisterde ‘Ik heb een pwoep'.
‘Is helemaal niet erg schatje van me, daarvoor zijn luiers'.
‘Ik denk dat er van twee dreumesjes luiers verschoond moeten worden, want jullie zijn ook allebei erg nat', zei Saar.
‘Komen jullie mee naar boven?, vroeg Saar.
We liepen allebei naar boven.
‘Ik verschoon Jaapje wel even', zei Lisa.
We moesten allebei uitkleden en op het bed gaan liggen, ik moest op het verschoon kussen liggen en Rik op een handdoek.
‘Moet ik weer een lwuier Lisa?', vroeg Rik.
‘Natuurlijk moet jij een luier gekkie', zei Saar, ‘Of heb je liever weer een natte broek?'.
‘Nwee, maar ik bedwoel mag ik een luiertje?'.
‘Ik denk dat je beter een luier aan kan doen, of moeten we uitleggen waarom jij een luiertje met een v van verschoning aanhebt, wat een gele letter oplevert', zei Lisa, ondertussen ging Lisa door met mij verschonen.
‘Okwee, liever niet', zei Rik, ‘mag ik dan wel weer een lwuier?'.
Saar was zo klaar met Rik een schone luier geven, en een lekkere laag talkpoeder.
‘Zo ben je weer helemaal mijn grote vent', zei Lisa en klopte Rik op zijn luier.
‘Gelukkig heb je een stevige poep', zei Lisa, ‘dat is makkelijk verschonen'.
‘Ik neem dreummesje Rikje wel weer mee naar beneden', zei Saar, ‘dan heb jij wat meer ruimte'.
‘Ja, fijn', zei Lisa.