Mijn liefje
1.
“we moeten gaan tom, mijn moeder is er”
“ik drink nog rap mijn pint leeg”
Even voorstellen: ik ben tom en ik moet dadelijk met lies mee, mijn lief. Ik blijf een week bij haar omdat mijn ouders op vakantie zijn. We wonen beide in Haasrode, een dorp bij Leuven, maar kennen elkaar nog niet zo lang en zijn ongeveer drie maanden samen. We hebben elkaar op een optreden in Brussel ontmoet. We zijn beide ook verslaafd aan muziek. We zijn beide 17.
Nu zitten we met een aantal vrienden op café in Leuven. Het is half 1 s ’nachts en we gaan naar huis.
“zo hoe was het, niet te veel op?” was lies’ moeder haar eerste vraag.
Waarop Lies antwoorde: “ma niet te veel vragen, het was leuk en we hebben niet te veel op.”
“ik vroeg het maar” antwoorde de moeder.
“het was tof, maar enkele hebben wel wat veel Duvel op,” zij ik “wij hebben niet zo veel op.”
Het verdere verloop van de reis was rustig, nu ja op de achterbank werd wel wat gekust en gekieteld.
Thuis aangekomen gingen we eerst onze pyjama aandoen. We konden dit op dezelfde moment doen omdat er in de badkamer een muur stond. Ik had mijn pyjama al aan en wilde mijn tanden in het andere deel gaan poetsen toen ik zag dat lies op de grond lag en haar moeder haar een luier was aan het aandoen. Voor ik het besefte had ik een stijve, en dat kon gezien worden door mijn pyjama broek. Haar moeder zag dit en vroeg: “wil je er ook een?”
Voor ik het besefte trok ze mijn broek naar beneden. Daar stond ik dan in mijn flikker.
“sorry, maar ik heb alleen nog deze” en ze hield een roze dynite omhoog.
IK stamelde maar wat. En voor ik het wist waren mijn lief en ik geluierd.
“om te voorkomen dat hormonen te veel op hol slaan zullen we deze maar aandoen” zij haar moeder, terwijl ze twee overall uit de kast haalde waarvan de rits langs achteren zat. En we moesten deze aandoen. “zo jullie kunnen nog even TV gaan kijken beneden, ik ga slapen. Voor ik ga werken morgen zal ik nieuwe luiers gaan halen.”
Daar stond ik dan met een roze luier. Ik had vroeger wel een gevoel toen ik mijn kleinere neefjes en nichtjes met een luier zag, maar dit had ik nooit voorzien. Eigenlijk zit het wel goed. Enkel dat gevoel tussen de benen is wat raar.
We gingen nog even tv kijken. Ze zette tmf op. Maar de muziek deed er niet echt toe want ik had wel enkele vragen bij die luier.
ze begon: “toen ik 10 was begon ik terug in bed te plassen, en het werd enkel erger. Op een gegeven moment hadden mijn ouders er genoeg van, en mijn kleine broer die droeg toen nog luiers. Dus mijn ouders zijden dat ik s’ nachts ook maar terug luiers moest dragen. Eerst vond ik het maar niets. Maar ze zaten wel goed. En na een aantal jaar bleef dit duren. Ik kwam toen ook voor het eerst in aanraking met TB’s enzo. Ik vertelde dit mijn ouders en zij vonden dit ok. Sommige weekends mocht ik dan ook overdag een luier dragen. En nu ja draag ik dat al wel wat vaker.”
“dat is nog eens een verhaal.” En gaf haar een kus, “eigenlijk is dat wel leuk zo’n luier.”
Enkele liedjes later gingen we slapen. Ik sliep op een klein veldbed in haar kamer.
De volgende ochtend werd ik rond 10uur wakker. Ik was even vergeten dat ik die luier aanhad. Maar snel merkte ik dat er iets klam en dik aan mijn kruis zat. Gelukkig dat ik die luier, ook al is die roze, aanheb, want die is nat. Ik bleef nog even liggen en ging daarna naar beneden, waar haar Broetjes (3 en 6 jaar jonger) al beneden waren en naar ketnet aan het kijken waren. Ik zette me bij in de zetel en keek mee.
Ze merkte op dat ik een van haar zus haar ‘luierpyjama’s’ aan had. Ze vroegen of ik ook een luier droeg. IK antwoorde ja. Maar verder stelde ze geen vragen.
1.
“we moeten gaan tom, mijn moeder is er”
“ik drink nog rap mijn pint leeg”
Even voorstellen: ik ben tom en ik moet dadelijk met lies mee, mijn lief. Ik blijf een week bij haar omdat mijn ouders op vakantie zijn. We wonen beide in Haasrode, een dorp bij Leuven, maar kennen elkaar nog niet zo lang en zijn ongeveer drie maanden samen. We hebben elkaar op een optreden in Brussel ontmoet. We zijn beide ook verslaafd aan muziek. We zijn beide 17.
Nu zitten we met een aantal vrienden op café in Leuven. Het is half 1 s ’nachts en we gaan naar huis.
“zo hoe was het, niet te veel op?” was lies’ moeder haar eerste vraag.
Waarop Lies antwoorde: “ma niet te veel vragen, het was leuk en we hebben niet te veel op.”
“ik vroeg het maar” antwoorde de moeder.
“het was tof, maar enkele hebben wel wat veel Duvel op,” zij ik “wij hebben niet zo veel op.”
Het verdere verloop van de reis was rustig, nu ja op de achterbank werd wel wat gekust en gekieteld.
Thuis aangekomen gingen we eerst onze pyjama aandoen. We konden dit op dezelfde moment doen omdat er in de badkamer een muur stond. Ik had mijn pyjama al aan en wilde mijn tanden in het andere deel gaan poetsen toen ik zag dat lies op de grond lag en haar moeder haar een luier was aan het aandoen. Voor ik het besefte had ik een stijve, en dat kon gezien worden door mijn pyjama broek. Haar moeder zag dit en vroeg: “wil je er ook een?”
Voor ik het besefte trok ze mijn broek naar beneden. Daar stond ik dan in mijn flikker.
“sorry, maar ik heb alleen nog deze” en ze hield een roze dynite omhoog.
IK stamelde maar wat. En voor ik het wist waren mijn lief en ik geluierd.
“om te voorkomen dat hormonen te veel op hol slaan zullen we deze maar aandoen” zij haar moeder, terwijl ze twee overall uit de kast haalde waarvan de rits langs achteren zat. En we moesten deze aandoen. “zo jullie kunnen nog even TV gaan kijken beneden, ik ga slapen. Voor ik ga werken morgen zal ik nieuwe luiers gaan halen.”
Daar stond ik dan met een roze luier. Ik had vroeger wel een gevoel toen ik mijn kleinere neefjes en nichtjes met een luier zag, maar dit had ik nooit voorzien. Eigenlijk zit het wel goed. Enkel dat gevoel tussen de benen is wat raar.
We gingen nog even tv kijken. Ze zette tmf op. Maar de muziek deed er niet echt toe want ik had wel enkele vragen bij die luier.
ze begon: “toen ik 10 was begon ik terug in bed te plassen, en het werd enkel erger. Op een gegeven moment hadden mijn ouders er genoeg van, en mijn kleine broer die droeg toen nog luiers. Dus mijn ouders zijden dat ik s’ nachts ook maar terug luiers moest dragen. Eerst vond ik het maar niets. Maar ze zaten wel goed. En na een aantal jaar bleef dit duren. Ik kwam toen ook voor het eerst in aanraking met TB’s enzo. Ik vertelde dit mijn ouders en zij vonden dit ok. Sommige weekends mocht ik dan ook overdag een luier dragen. En nu ja draag ik dat al wel wat vaker.”
“dat is nog eens een verhaal.” En gaf haar een kus, “eigenlijk is dat wel leuk zo’n luier.”
Enkele liedjes later gingen we slapen. Ik sliep op een klein veldbed in haar kamer.
De volgende ochtend werd ik rond 10uur wakker. Ik was even vergeten dat ik die luier aanhad. Maar snel merkte ik dat er iets klam en dik aan mijn kruis zat. Gelukkig dat ik die luier, ook al is die roze, aanheb, want die is nat. Ik bleef nog even liggen en ging daarna naar beneden, waar haar Broetjes (3 en 6 jaar jonger) al beneden waren en naar ketnet aan het kijken waren. Ik zette me bij in de zetel en keek mee.
Ze merkte op dat ik een van haar zus haar ‘luierpyjama’s’ aan had. Ze vroegen of ik ook een luier droeg. IK antwoorde ja. Maar verder stelde ze geen vragen.