Dit verhaal gaat over een gezonde jonge meid die van volledig zindelijk langzamerhand afglijdt naar 24 uur per dag geluierd moet worden.
Het verhaal begint als ze 17 is en nog op de havo zit in haar examenjaar.
Vanaf het moment dat ze ook overdag luiers moet dragen krijgt ze te maken met de echte moeilijkheden van het verborgen houden.
Hoofdstukken:
1. De examenperiode
2. Het studentenleven
3. Een vriendje
4. De vakantie
5. Het tweede studiejaar
6. Nieuwe huisgenoten
7. Zindelijkheidstraining
8. De schoonouders
9. Terugval
10. De stage
11. Zeilen
12. De vliegreis
13. Verhuizen
1. De examenperiode
Nathalie is een leuke meid van 17 jaar, bruin haar, bruine ogen 1,75 meter lang en lekker slank. Ze zit in het examenjaar van de Havo. Na de zomervakantie zal ze bedrijfskunde gaan studeren en op kamers gaan. Ze is fanatiek turnster en is minimaal 3 keer in de week in gymzaal te vinden.
De aankomende examens zijn behoorlijk stressen, ze kan behoorlijk goed leren en staat er goed voor qua cijfers maar toch heeft ze altijd moeite met dit soort momenten. Afgelopen ochtend had ze nog iets om zich zorgen over te maken. Ze was wakker geworden in een nat bed. De hele dag had zich al zorgen gemaakt over de gevolgen want ze wist wat die waren. Jaren geleden had ze dit namelijk ook al meegemaakt, toen was ze op 12 jarige leeftijd ook weer begonnen met bedplassen.
Haar moeder was nooit boos geworden en had haar altijd gesteund en getroost, maar op een gegeven moment had haar moeder voorgesteld om weer luiers te gaan dragen 's nachts. Om zaken erger te maken hadden haar ouders iets tegen wegwerpluiers en had haar moeder zelf katoenen luiers gemaakt en plastic broeken gekocht.
Ze wist ook dat haar moeder de luiers nooit had weggegooid, ondanks dat het bedplassen na haar 15 eigenlijk nooit meer was teruggekomen.
Nathalie was zo lang mogelijk van huis gebleven om maar niet de confrontie met haar moeder aan te hoeven gaan, maar het was nu al 5 uur en om 6 uur werd er altijd gegeten. Eenmaal thuis was haar moeder al aan het koken. Haar moeder vertelde haar dat ze na het eten maar eens moesten praten over wat ze vanmorgen in haar kamer gevonden had.
Tijdens het eten was er een ijzige stilte en de sfeer was gespannen.
Na het eten deden Nathalie en haar moeder de afwas, haar moeder had dit moment gekozen om maar eens met haar dochter te praten. "Dus, je hebt vannacht weer een ongeluk gehad", begon ze. Nathalie werd rood van schaamte en kon het alleen maar bevestigen. Haar moeder vroeg haar of ze wist hoe het kwam en of ze dacht dat het weer vaker ging gebeuren. Nathalie had zichzelf diezelfde vraag ook al gesteld en wist het eigenlijk niet. Ze antwoorde dat het waarschijnlijk door de spanning van de examens kwam en dat ze niet wist of het vaker ging gebeuren.
Nathalies moeder stelde voor om tijdelijk, tijdens de examenperiode, weer een luier om te doen 's nachts. Nathalie had daar natuurlijk geen zin in, want welke 17 jarige meid wil dat nou wel.
Uiteindelijk stemde ze in omdat het toch maar tijdelijk zou zijn en niemand zou het ooit te zien krijgen omdat ze het alleen 's nachts hoefde.
Na nog wat leren en tv kijken ging nathalie naar bed, ze wenste haar ouders een "welterusten" en ging naar boven. Haar moeder stond ook op en ging nathalie achterna. Nathalie ging naar de badkamer en ging douchen. Haar moeder dook de bergkast in en zocht naar een doos waar ze twee jaar geleden de spullen had opgeborgen die ze nu toch weer nodig had. Nathalie stapte uit de douche en droogde zich af, toen ze haar billen afdroogde realiseerde ze zich dat het moment dat diezelfde kont weer in een luier zou komen dichterbij kwam. Ze keek in de spiegel en zag haar eigen naakte lichaam waar ze eigenlijk best tevreden mee was, ze zag haar keurig geschoren kruis en terwijl ze de handdoek er langshaalde om het af te drogen. Even hield zie de handdoek stil en voelde de prop van de handdoek tussen haar dijen, tegen haar kruis aan. "Zo voelt dat dus straks weer", dacht ze.
Na het tandenpoetsen ging ze naar haar slaapkamer waar haar moeder al stond te wachten. Op het bed lag de katoenen luier al klaar om op te gaan liggen. Nathalie ging op bed liggen met haar kont in de luier. Haar moeder haalde de luier tussen haar benen door en nathalie voelde de rillingen over haar lijf gaan, daarna spelde haar moedeer de luier dicht en nathalie voelde de tranen opkomen.
Haar moeder keek nog even of haar luier goed zat en knikte tevreden en gaf nathalie haar een plastic broek om aan te trekken. Nathalie stond op van het bed om de plastic broek aan te trekken.
Ze voelde de dikke katoenen prop tussen haar benen en zag haar kruis in een dikke nachtluier zitten. Ze trok de plastic broek over de luier aan, die was wel wat krap geworden, maar paste nog steeds. Ook trok ze haar nachthemd aan, die lang genoeg was om over haar luierkont heen te vallen. Ze ging naar bed en viel in slaap.
De volgende ochtend werd ze wakker in een droog bed. Ze was nog een beetje slaapdronken en draaide zich om en voelde toen haar dikke luier in haar kruis en herinnerde zich weer dat ze door haar moeder geluierd was voor de nacht. Ze tilde het dekbed omhoog om te kijken, maar eigenlijk wist het al wel, want hoelanger ze wakker was, hoe meer de natte luier begon te jeuken. Bij het zien van de natte luier voelde ze weer tranen opkomen. Nog erger dan op 17 jarige leeftijd een luier om krijgen van je moeder is toch wel de confrontatie 's ochtends dat het nodig was.
Ze stond op om te gaan douchen, in de badkamer deed ze de luier af en deed die in de luieremmer die haar moeder voor haar in de badkamer had gezet.
Na het douchen had ze besloten om vandaag iets sexies aan te trekken om zichzelf wat beter te voelen. Ze trok haar "skinny jeans" aan over haar string. Vervolgens trok ze een naveltopje aan, ze bekeek haarzelf in de spiegel en voelde zichzelf al snel wat beter.
De examenperiode was aangebroken dus lessen had ze niet meer en zin om te leren had ze ook niet. Ze besloot te gaan turnen. In de gym aangekomen kleedde ze zichzelf om, ze was niet alleen, er waren nog een paar meiden waar ze vaker mee turnde die vandaag hadden besloten om te gaan oefenen. Ze besloten met z'n drieen te gaan oefen op het "paard".
Nathalie was daar niet zo'n ster in, maar je moet het wel oefenen om wedstrijden te kunnen winnen. Na de warming-up begon Nathalie met haar oefeningen op het paard.
Op een gegeven moment draaide ze op één hand en verloor haar evenwicht waardoor zo op haar rug op het paard klapte. Ze had een enorme pijnscheut in haar onderrug en gleed naar de grond. Na een minuutje gelegen te hebben, leek het wel weer te gaan en stond op. Ondanks dat het wel weer ging vond Nathalie het wel weer genoeg voor vandaag en liet de andere twee meiden alleen.
Ze kleedde zich weer om en besloot maar de stad in te gaan.
In de stad ging ze wat "window-shoppen" want echt geld uitgeven wou ze niet, ze wilde zoveel mogelijk sparen voor het op kamers gaan. Ze merkte dat ze door het slenteren weer wat last van haar rug kreeg en ze moest eigenlijk ook wel naar het toilet en besloot daarom op zoek te gaan naar een terrasje.
Op het grote plein ging ze het eerste beste terras op en besloot eerst maar naar het toilet te gaan, want ze moet opeens heel nodig. Achterin het restaurant liep ze op het toilet af, maar toen ze de deur vasthad voelde ze een klein stroompje urine lopen, snel ging ze door naar het toilet en trok snel haar broek en string naar beneden om snel te gaan zitten. Nog voordat haar kont het toilet had geraakt begon ze al te plassen. Ze bekeek de schade in haar broek en dat viel gelukkig mee, alleen een kleine natte plek in haar string, haar spijkerbroek was nog redelijk droog en was in iedergeval aan de buitenkant nog droog.
Nathalie ging terug naar het terras en dronk een cola-light op het terras. Nu, na deze ervaring had ze helemaal nergens meer zin in en ging maar naar huis.
De volgende dagen had ze volledig gewijd aan het leren van examens. Door haar ervaring in het restaurant, lette ze goed op om op tijd naar het toilet te gaan en dat leek te helpen. Ze had wel gemerkt dat als ze moest plassen, dat ze dan ook echt moest gaan en dat ze het niet heel lang kon ophouden.
Morgen was het dan zover, haar eerste examen: Wiskunde. Ze had er op zich wel vertrouwen in maar kwam toch slecht in slaap. Het feit dat ze zo'n dikke luier omhad hielp natuurlijk ook niet maar het lukte haar uiteindelijk om in slaap te komen. De volgende morgen weer het inmiddels gebruikelijke ritueel: De natte luier in de luieremmer, douchen en aankleden.
Terwijl ze zich aankleedde kreeg ze ineens koude rillingen bij de gedachte dat ze tijdens het examen naar het toilet moest.
Ze wist dat ze het niet lang op zou kunnen houden en dat ze niet tussentijds naar het toilet mocht. Ze besloot maar een hipster aan te trekken in plaats van een string, en voor de zekerheid een maandverband in te doen. Ze trok een zwarte spijkerbroek aan en een shirt wat tot over haar kont zakte, zo was er op voorbereid voor als het toch mis ging.
Vlak voor het examen ging ze voor de zekerheid maar even naar het toilet. Ze ging de examenzaal in en na de uitleg van de examens, ging het examen van start. Het examen ging verrassend vlot en Nathalie had het gevoel dat ze goed bezig was. Na twee en een half uur voelde ze dat ze plassen en keek naar de nog te maken vragen. Ze had het idee dat ze nog maar tien minuten nodig had en kruisde haar benen. Na de laatste vraag al wiebelend af te maken sloot ze het examen af en stond op. Daar ging het mis en ze voelde dat ze een scheut urine verloor en enkele momenten later voelde ze dat het maandverband dit ook niet aankon en dat ze nat werd in haar liezen.
Met een rood hoofd liep ze de examenzaal uit en snel door naar het toilet. Onderweg naar het toilet voelt ze nog een scheut ontsnappen en eindelijk op het toilet trekt ze snel alles naar beneden en begint haar blaas te legen.
Ze ziet dat het maandverband helemaal doorweekt is en gooit het snel weg, ook ziet ze langs de randen van haar onderbroek twee grote natte plekken zitten. Gelukkig zie je het in haar spijkerbroek nauwelijks omdat het zwart is.
Met een rood hoofd van schaamte gaat ze snel naar huis om om te kleden. Op weg naar huis bedenkt ze zich dat haar moeder dit nooit mag weten, ze beseft zich dat haar moeder dan ook uiteindelijk met de welbekende oplossing komt: Luiers. De gedachte om overdag met zo'n katoenen ding tussen haar benen over straat te moeten, laat haar bijna huilen.
Thuis gekomen gaat ze snel naar boven en kleed zich om. Morgen heeft ze examen economie en moet nog het één en ander doornemen. Na het leren gaat ze wat op internet browsen. Ze bekijkt haar Facebook pagina op de laatste nieuwtjes van vrienden en bekijkt haar mail. Dan besluit ze te gaan zoeken naar een oplossing voor broekplassen. Ze leert al snel dat wat ze heeft incontinentie heet en dat er allerlij "incontinentiematerialen" zijn. In de google advertenties ziet ze een advertentie van tena lady. Een maandverband speciaal voor urineverlies en deze zijn gewoon in de winkel te koop. Ze besluit maar eens te gaan kijken bij de drogist, ze weet nog niet of ze ze zal kopen, maar eerst maar eens kijken.
In de drogist ziet ze als snel bij de normale maandverbanden het schap met de tena producten. Ze had al gezien dat de er op de verpakking een indicatie staat met de absorbtie, hoe meer druppels er op het pak staan, hoe meer het kan houden. Ze kijkt om haar heen en ziet dat er bijna niemand in de winkel is, en helaam niemand die ze kent. Ze verzameld al haar moed en pakt een pak "Tena lady extra", snel naar de kassa en afrekenen.
Thuis aangekomen is het bijna etenstijd en ze brengt haar aankoop snel naar boven. Ze besluit maar eens te kijken wat het nou eigenlijk allemaal is en trekt de verpakking open. Ze schrikt even als ze ziet dat dit verband toch wel echt groter is dan ze van haar normale maandverband gewend is. Ze trekt haar broek naar beneden en haar onderbroek tot net boven haar knieen, vervolgens legt ze het verband in haar onderbroek en trekt haar onderbroek weer omhoog. Ze voelt het verschil als ze de tena tegen haar kruis op voelt, maar lang zo erg niet als de luier die ze vanavond weer van haar moeder om krijgt. Dit is niet alles, denkt ze maar alles beter dan ook overdag zo'n luier van mijn moeder.
Na het avondeten voelt ze weer dat ze naar het toilet moet en normaal zou ze dan gelijk gaan, maar nu wil ze even uittesten hoe het zou gaan met de Tena. Na een kwartier houdt ze het niet meer en staat op en net als bij het examen voelt ze gelijk een stroom urine ontsnappen. Het grote verschil is dat ze zich nog steeds droog voelt en dat er geen lekkages zijn. Ze gaat naar het toilet en gaat plast haar blaas leeg. Ze ziet dat het verband nog niet vol is, maar gooit het wel weg. Opgelucht en enigzins met vertrouwen gaat zie die avond naar bed.
Het examen economie gaat goed, ze is al anderhalf uur bezig en ze voelt zich zeker door haar Tena verband. Toch begint ze wat zenuwen te ontwikkelen als ze tien minuten later voelt dat ze naar het toilet moet. Ze moet nog zeker een half uur blijven zitten om het examen af te maken. Na twintig minuten is haar blaas echt overvol en ze voelt dat ze het niet langer op kan houden. De eerste scheut schiet naar buiten en ze moet alles in het werk stellen om niet haar volledige blaas te legen. Ze houdt de rest van haar blaasinhoud binnen en ze voelt dat de Tena het allemaal heeft gehouden. Ze heeft nu haar examen af en staat op, en weer een scheut urine ontsnapt. Ze voelt nu dat de Tena vol zit, want het voelt nu nat aan tegen haar kruis. Snel naar het toilet voordat het gaat lekken. Op het toilet bekijkt ze de schade en ziet dat het niet noemenswaardig heeft gelekt, een piepklein donkerplekje in haar onderbroek is alles wat er overbleef toen ze het verband had weggegooid. Ze doet een nieuwe tena in haar onderbroek, gewoon voor de zekerheid.
De rest van haar examens gaan goed, ze heeft er alle vetrouwen in dat ze geslaagd is. Sommige examens was ze droog gebleven, sommig nat en frans zelfs erg nat. Examen frans had de tena niet helemaal goed gehouden en moest ze met een grote natte plek op haar kont naar huis fietsen.
Maar goed, de examens zijn achter de rug en ze kan de rest van de zomer bezig zijn met op kamers gaan en turnen.
Ze bedenkt zich ineens dat ze sinds haar eerste ongelukje niet meer had geturnd en besefte zich dat ze nu ook maar beter een Tena kon indoen bij het turnen. Dat was een groter probleem omdat turnpakjes nou eenmaal niet zo verhullend waren. Ze had gelukkig altijd wel een turnpak gehad waarin ze een legging draagde, zo kon ze in spreidstand in ieder geval niemand een blik gunnen op haar verband.
In de kleedkamer in gym was ze gelukkig alleen en kon ze zich zonder al te veel moeite omkleden en haar verband verschonen. Een beetje voorzichtig liep ze in haar turnpak gevuld met een tena verband de gym in. Ze trainde een uur en vlak voor het einde voelde ze de inmiddels bekende drang om naar het toilet te gaan. ze moest nog maar een kwartier om haar oefeningen af te maken en besloot maar door te gaan. Ze sprong tussen de rekstokken en zwaaide in de lucht om in een spreidstand met beide benen op de stokken te landen. Op het moment dat ze wijdbeens op de stokken terecht kwam voelde ze een grote straal urine ontsnappen, waar ze niets aan kon doen, met haar benen wijd. Het leek maar niet op te houden, en kreeg weer controle toen ze weer op de grond stond. Ze voelde dat de Tena nu echt vol zat en liep naar de kleedkamers. Door het lopen voelde ze dat de tena begon te lekken en voelde een natte plek aan de rand van het verband groeien. Ze had dan wel een zwart turnpak aan, maar de legging was wit. In het kruis op de rand waar de legging overging in het turnpak kon je op haar kont een groeiende natte plek zien. Gelukkig was iedereen druk bezig met hun eigen oefeningen, dus niemand lette op Nathalie. In de kleedkamer was het druk, het was bijna tijd voor de allerkleinste om te gaan turnen. Allerlei moeders waren druk bezig om haar dochters te helpen omkleden. Toen zag ze in de hoek waar zij zelf een uur eerder had omgekleed dat een moeder haar dochter aan het helpen was, alleen niet alleen maar met een turn-outfit. De dochter stond daar naakt achter haar moeder om, die haar een pamper aan het omdoen was. Daarna kreeg ze haar turnpak aan, waar je duidelijk aan kon zien dat er een pamper onder zat en ook kon je de randen van de pamper zien uitsteken. Nathalie moest kreeg er tranen van en moest er niet aan denk dat ze er ook zo bij zou lopen als dit erger werd.
Nadat alle kleintjes en moeders weg waren kleedde ze zich snel om. Thuis gekomen ging ze op internet, tijdens eerdere surfactie had ze een internetforum gevonden over incontinentie. De meeste adviezen gingen allemaal over het naar de huisarts gaan, en dat de arts daar vaker mee te maken heeft en het niet vreemd zal vinden. Tot nu toe had ze daar geen zin in, maar dit kon toch ook niet langer doorgaan. Ze belde de huisarts voor een afspraak, en kon de volgende dag al terecht.
Ze had de rest van de middag nog over en zo kon ze mooi op zoek naar kamers in Groningen, waar ze zou gaan studeren. Ze vond een advertentie voor een kamer in een meidenhuis. Het was vlak bij het centrum en de kamer was lekker groot, met een eigen wastafel. Ze besloot te reageren en hoopte dat ze werd geselecteerd.
In bed had ze een uur liggen draaien om in slaap te komen, maar dat lukte niet. Geluierd en al stapte ze maar weer uit bed om maar weer achter de pc te gaan zitten. Ze zag dat ze email had, het was de reactie op haar mail voor de kamer. De kamer was nog vrij en ze mocht deze week komen kijken of ze het wat vond. Ze mailde dat ze morgen in de middag zou komen kijken.
De volgende dag een drukke dag, eerst naar de huisarts en dan door naar Groningen. Bij de huisarts deed ze haar verhaal en vertelde wat er wanneer allemaal gebeurd is. De huisarts vertelde dat het bedplassen inderdaad van de spanningen kwam, maar dat verklaarde nog niet het broekplassen. Opeens herinnerde nathalie dat haar eerst ongelukje kwam na het vallen met Turnen. Ze vraagt de arts of dit er mee te maken kan hebben. De huisarts lijkt het met Nathalie eens te zijn, maar verteld haar dat ze daar niets aan kan doen. Als het met de val te maken heeft is er waarschijnlijk een zenuw beschadigd of bekneld. Dit moet vanzelf helen, als het al heelt. Het enige wat de arts voor haar kan doen is incontinentiemateriaal voorschrijven. De arts vertelde dat ze hiermee naar de apotheek kon voor een incontinentieadvies. Ook vertelde de arts dat het over kan gaan, maar dat het ook erger kan worden. Als het erger wordt zullen de verbanden van de drogist waarschijnlijk niet meer voldoende zijn. Nathalie vertelde dat ze daar thuis een probleem mee had, omdat haar ouders niets met wegwerpluiers te maken wilden hebben en haar nu katoenen luiers omdeden. De huisarts wist dat Nathalie op kamers zou gaan en vertelde haar dat ze dit recept ook kon gebruiken als ze op kamers was.
Na het bezoek aan de huisarts moest ze ook gelijk door naar Groningen. Ze had al extra tena's meegenomen om de lange reis naar Groningen te overleven. In de trein had ze op het toilet haar verband verschoond, want tijden het bezoek aan de huisarts had ze van de zenuwen wat laten lopen. In Groningen aangekomen liep ze naar het huis op aanwijzingen die ze in de mail had gekregen.
Ze belde aan bij het huis en Daphne deed open. Daphne was net een jaar bezig en was dus ook maar een jaar ouder dan Nathalie. Ze liet het huis zien en vervolgens de kamer die in het huis over was.
Het ging om een kamer op de begane grond aan de achterkant van het huis. Het mooie was dat ze openslaande deuren naar de tuin had, het nadeel was dat de badkamer op de eerste verdieping was en daarom was deze kamer ook nog over. De ovige bewoonsters hadden de voorkeur voor de kamers boven. Omdat kamers in groningen schaars zijn en ze een goede klik met daphne had, zij ze ja tegen de kamer. Opgelucht ging ze terug naar huis, een kamer regelen was nog het laatste wat ze moest regelen voor de studie en dat was nu gelukt.
Door de blijdschap was ze bijna het gesprek met de huisarts vergeten, maar toen ze het treinkaartje zocht kwam ze de verwijsbrief voor de apotheek weer tegen. Ze had bedacht dit inderdaad maar uit te stelen tot ze op kamers was.
De dagen in de zomer gingen vrij snel. Het incontinentieprobleem werd niet erger als ze maar op tijd naar het toilet kon. Op de momenten dat ze het moest ophouden ging het minder, de scheuten werden steeds groter en nadat ze weer een keer naar groningen was geweest om het huurcontract te tekenen en sleutels te halen, had ze op de terugweg in de trein echt in haar broek geplast. Het toilet was niet schoongemaakt en ze durfde daar niet te gaan plassen. Ze had tot twee keer toe wel staand in het toilethokje haar verband verschoond, maar de derde keer, toen ze opstond om uit te stappen ging het mis. Ze begon te plassen, maar nu kon ze het niet meer stoppen. Haar blaas leegde zich volledig en Nathalie stond op het perron met een grote natte plek in haar broek. Haar kruis was nat, een grote natte plek op haar kont en de pisvlek breidde zich uit naar haar dijen.
Vol schaamte fietste ze naar huis en tot overmaat van ramp was haar moeder thuis en stond haar op te wachten. Haar moeder zij niks over de overduidelijke natte plek in haar broek, en zij alleen maar dat ze maar lekker moest gaan douchen en omkleden. Gedouched en omgekleed kwam Nathalie weer beneden waar haar moeder met thee op haar wachtte. Moeder vroeg haar of dit vaker was gebeurd en Nathalie zei van niet. Nathalie had maar niet verteld dat ze naar de huisarts was geweest, want dan kon het schrikbeeld van een dikke katoenen luier overdag weleens werkelijkheid worden.
's Avonds bij het naar bed gaan begon haar moeder weer over het incident van vanmiddag. Ze zei dat ze de luiers zoals ze die nu omkreeg ook voor overdag kon maken maar dan dunner, zodat het minder
zichtbaar zou zijn. Nathalie schrok zich dood en bedankte, maar dat het toch niet nodig was.
Uiteindelijk was het dan zover. Zonder noemenswaardige incidenten was het nu de tijd om te gaan verhuizen. Nathalie had de periode thuiswonen overleefd zonder luiers van moeder te hoeven dragen overdag. Makkelijk was het niet, ze moest elk moment van de dag een toilet in de buurt hebben, anders zou het mis gaan.
Haar vader had een aanhangwagen gehuurd waar alle meubels en spullen in konden.
De verhuizing was geslaagd en haar ouders hadden haar geholpen met het inrichten van de kamer in Groningen. Haar moeder was nog bezig met het inrichten van de kledingkast en er stond nog één tas die Nathalie zelf had meegenomen. Ze opende de tas en daar lag nog wat truitjes en andere kleding in. Onderin de tas vond haar moeder de tena lady's en moest zuchten. Ze besloot er maar niets van te zeggen, ze woonde immers nu niet meer thuis dus moest ze het zelf maar uitmaken. Ze legde de verbanden bij de katoenen luiers en plastic broeken die haar moeder zelf maar had meegenomen omdat Nathalie ze "vergeten" was.
2. Het Studentenleven:
Na het afscheid van haar ouders plofte ze neer op bed. Die avond ging ze naar bed en besefte zich dat ze nu zelf haar luier om moest doen. Ze besloot maar gelijk de volgende dag die afspraak bij een apotheek na te komen.
De volgende morgen werd ze wakker in haar nieuwe kamer, en uiteraard een natte luier. Nu had ze twee problemen: De eerste, wat te doen met een natte luier en ten tweede: Hoe kom ik ongezien in de badkamer?
Het luierprobleem liet ze even voor wat het was en deed die in haar kamer uit en verstopte ze in een plastic zak in haar kledingkast. Ten tweede moest ze nu onopgemerkt in de badkamer komen, want ze stonk natuurlijk naar urine. Gelukkig was het nog vroeg en de andere meiden lagen nog te slapen. Ze nam de kleding mee die ze aan zou trekken en rende zo snel mogelijk de trap op om in de badkamer te komen. Gedoucht en aangekleed kwam ze beneden in de gezamenlijke woonkamer. Daphne was inmiddels ook al op en Nathalie schrok een beetje, ze had haar nog niet verwacht.
Ze had gebeld met de apotheek voor een afspraak, de apothekersassistente vroeg waarom het ging en Nathalie legde uit dat ze een verwijsbrief had van de huisarts voor incontinentiemateriaal. De assistente die ze aan de telefoon had, was ook de incontinentie-specialist in de apotheek en Nathalie mocht als ze dat wilde gelijk langs komen.
Bij de apotheek aangekomen, bleek het gelukkig rustig. Kennelijk komt niemand in de ochtend zijn medicijnen halen. Bij de balie geeft ze aan dat ze een afspraak heeft voor een gesprek, de assistente weet gelijk waar het over gaat en wijst Nathalie naar de spreekkamer. Na een minuut of wat komt de assistente die ze vanmorgen aan de telefoon had de kamer in. De assistente vraagt wat het probleem is en Nathalie begint het uit te leggen. Eerst van het bedplassen en daarna de eerste ongelukjes tot aan nu, waar ze op elk moment van de dag een toilet in de buurt moet hebben om droog te blijven.
De assistente legt uit dat er verschillende verbanden zijn voor verschillende soorten incontinentie. Het soort verband hangt af van hoeveel urine je verliest. Nathalie legt uit dat ze nu overdag tena lady gebruikt. De assistente vraagt hoeveel verbanden ze gebruikt, dit om na te gaan of het verband wel voldoende is. De assistente legt verder uit dat de verbanden bedoeld zijn om het leven met incontinentie wat aangenamer te maken en de ergste effecten weg te nemen. Ze gaat verder dat Nathalie een verband moet kiezen waar ze maximaal vijf tot acht verschoning van nodig heeft gedurende de dag en dat ze voldoende vertrouwen moet hebben om het gevoel kwijt te raken altijd een toitel in de buurt te moeten hebben. Nathalie schrikt, want als dat de bedoeling is dan is een tena lady nooit voldoende. De assistente zoekt achter haar in een lade naar verschillende proefpakketten van verschillende soorten incontinentiemateriaal.
Eerst maar even voor het nachtelijk probleem: Ze pakt een aantal nachtluiers en legt ze open op tafel. Nathalie ziet ze, en doet haar denken aan vreselijk grote pampers, die ze voor het laatst gezien had toen ze nog baby-zitte. Ze beseft dat dit altijd beter is als de luiers van haar moeder.
Dan voor je probleem overdag, gaat de assistente verder. Ze pakt een aantal verbanden in verschillende grootten. Het eerste en lichtste verband is weer groter dan wat ze gewend was van de tena lady uit de drogisterij, maar was nog steeds een inlegverband. Daarna kwam al een groter verband, waar in het midden al inkepingen zaten aan de zijkant voor de benen. Het laatste inlegverband leek wel van de voorkant van de buik, via het kruis tot aan de onderrug over haar kont te lopen zo groot. Ten slotte zag ze de assistente een soort dikke onderbroek pakken en de laatste herkende ze weer: Weer een soort groot uitgevallen pamper, maar nu dunner dan de nacht-variant. De assistent begint uit te leggen dat het lichtste verband waarschijnlijk niet voldoende was, maar dat ze dat zelf maar moest proberen. Het tweede verband zou al beter gaan. Verder ging de assistente verder, dat als de klachten erger werden dat ze dan over moest op de laatste drie, waarbij ze zelf een keuze moest maken wat ze het prettigst vond.
Het broekje had als voordeel dat ze dat makkelijk aan en uit zou krijgen en geen probleem zou hebben met plakkers, maar dat dit wel erg onhandig is met verschonen als je een broek aan hebt omdat je dan altijd je broek helemaal uit moet doen. De tweede is een inlegger, die je eigenlijk moet zien als een gewone luier maar dan zonder zijkanten, die moet je dragen in een speciale onderbroek. De assistente pakte ook gelijk even een bijbehorende broekje. Ten derde waren er de verschillende soorten "pampers". Het voordeel daarvan is dat als je ze eenmaal goed aan hebt, ze niet meer zo makkelijk verschuiven.
Nathalie kreeg van alle varianten een stuk of wat mee om te proberen. Ze moest van de assistente proberen om per soort één dag door te komen, te beginnen bij de lichste soort. Mocht het niet lukken dan moest ze overgaan naar de zwaardere variant. Van de nachtluiers kreeg ze 6 soorten mee, waardoor ze nu in ieder geval de week door kwam.
Bij het weggaan maakte ze gelijk een vervolgafspraak.
Met een grote tas vol luiers en inleggers ging Nathalie terug naar huis. Thuis aangekomen ging ze direct door naar haar slaapkamer voor de eerste verschoning. Ze had het lichtste verband in haar onderbroekje gelegd en deed die weer omhoog. De zachte bovenkant van de inlegger raakte haar kruis en weer werd ze emotioneel over het dikke prop gevoel tussen haar benen.
Ze had met Daphne in de stad afgesproken om ook de andere twee dames te leren kennen. Ze pakte haar handtas en stopte daar nog een paar van de verbanden in die ze net zelf heeft ingedaan.
In de stad gaat ze op zoek naar het terras waar ze had afgesproken, dat was snel gevonden en al gouw zag ze Daphne. Daphne stond op en stelde Nathalie voor aan Miryam en Lisette. Miryam en Lisette waren van de zelfde leeftijd als Daphne en waren inmiddels alledrie goede vriendinnen van elkaar. Nathalie voelde zich wat ongemakkelijk, want ze was nu voor het eerst sinds tijden in een situatie waarin ze niet wist waar het dichstbijzijnde toilet was. Na twee drankjes op het terras was het dan zover, Nathalie moest naar de WC en had geen idee hoe daar te komen. Ze zij tegen de meiden dat ze naar het toilet moest en vroeg gelijk waar ze dan heen moest. Na de aanwijzingen stond Nathalie op en voelde gelijk een stroom urine haar verband inlopen. Aangekomen op het toilet bekeek ze de schade van het verband en zag dat het nog niet vol zat, maar dat het ook niet veel meer kon hebben. Volgens haar berekening was het nog wat aan de vroege kant om het te verschonen om uiteindelijk de dag door te kunnen komen met dit type verband. Maar ze bedacht dat ze op de kennismakingsdag met haar nieuwe huisgenoten absoluut geen natte plekken wilde riskeren, dus verschoonde ze zich.
De vier dames brachten de rest van de dag door in de stad, afgewisseld terrasjes en winkeltjes. Nathalie was inmiddels al door haar voorraad verbanden heen die ze had meegenomen en stelde voor naar huis te gaan. De andere meiden hadden inmiddels ook wel genoeg van de stad en besloten daarom naar huis te gaan.
Nathalie was lopend naar de stad gekomen, maar mocht met Daphne mee achterop haar fiets. Het probleem was hierbij dat Nathalie inmiddels al weer aan verschoning toe was, en dat een vol verband niet bestand is tegen de druk van een priemende pakjesdrager. Het gevolg was dan ook een een lekkage die zich liet zien door een gelukkig klein plekje op haar kont.
Daphne fietste doordat ze met z'n tweeën waren gelukkig achteraan, zodat de andere twee geen zicht op Nathalies achterwerk hadden.
Thuis aangekomen, ging Nathalie gelijk door naar haar slaapkamer om te verschonen en trok maar een rokje aan onder de smoes dat ze het te warm vond in huis voor een spijkerbroek.
De avond kwam en Nathalie ging naar bed. Ze bedacht dat dit verband wat ze vandaag in had inderdaad verre van voldoende was en hoopte dat het tweede verband wel zou lukken, want ze had echt geen zin om overdag met zo'n pamper om te lopen.
Ze moest haar nachtluier maar om gaan doen. Ze pakte de tas van de apotheek en pakte hieruit de eerste nachtluier die ze had meegekregen. Ze vouwde hem open en legde hem op bed. Nathalie kleed zich uit en staat nu naakt voor het bed. Met een zucht gaat ze op bed liggen met haar billen in de luier. Ze pakt de voorkant van haar luier tussen haar benen en door en als ze de luier naar voren haalt voelt ze de dikke zachte luier tegen haar kruis aan. Een beetje onwennig plakt ze de vier plakkers dicht. De luier zit strak om haar middel en ze staat op om haar tanden te poetsen en haar nachthemd aan te trekken. Als ze voor de wastafel staat ziet ze zichzelf voor het eerst met een wegwerpluier om. "Echt net een pamper" denkt ze. Ze poetst haar tanden en trekt haar nachthemd aan.
Haar nachthemd bedekt de luier net niet, ze kan nog net de onderkant van de luier zien als ze voor de spiegel staat.
Als ze op bed ligt bedenkt ze nog wel dat deze luier een stuk dunner is dan de katoenen luier van haar moeder. Als ze de volgende morgen wakker wordt heeft ze niet dat natte klamme gevoel van een volle katoenen luier en even denkt ze dat ze droog is gebleven. Als ze vervolgens het dekbed openslaat en haar volle opgezwollen luier ziet is die illusie aan duigen.
Ze staat op en kijkt hoe laat het is. Het is al tien uur, de anderen zijn vast ook al wakker. Ze doet haar luier af en gooit het in de prullenbak, trekt haar badjas aan en gaat naar de badkamer. Ze heeft geluk als ze boven is ziet ze net Miryam uit de badkamer komen en haar eigen slaapkamer ingaan. Ze glipt de badkamer in en gaat douchen.
Als ze terug is in haar slaapkamer pakt ze uit de apothekerstas de grotere inleggers. Dit is mijn laatste kans, denkt ze. Als deze het niet houden moet ik die echte luiers om en daar heb ik geen zin in.
Ze pakt één van de inleggers en pakt een onderbroek die ze tot net boven haar knieen optrekt. Ze legt de inlegger erin en die past nog net binnen haar onderbroek. Ze trekt haar broekje op en voelt duidelijk dat ze de grote inlegger tussen haar dijen heeft.
Vandaag voor het eerst naar de opleiding. Er is een introductie en ze krijgt het rooster met colleges, die de volgende week beginnen.
Zie fietst naar school en voelt hoe haar inlegger tussen haar kruis en het zadel heen en weer schuift en moet denken aan de lekkage die ze gisteren had bij Daphne achterop.
De introductie is achter de rug en Nathalie gaat naar het toilet om te kijken hoe alles zit. Ze heeft wel in haar inlegger geplast maar alles houdt het nog wel en besluit nog niet te verschonen. Ze gaat verder door het gebouw en probeert alle informatie te krijgen die ze nodig heeft om volgende week goed voorbereid aan de opleiding te beginnen. Op het moment dat ze naar buiten loopt komt ze Lisette tegen, die is ook net klaar en ze bedenken dat ze de stad wel in willen, even vieren dat ze de eerste dag weer overleefd hebben.
Onderweg naar de stad sms-en ze Daphne en Miryam om ook naar de stad te komen. Eenmaal in de stad gaat Nathalie maar naar de wC, het is nu wel hoog tijd voor een verschoning.
Als ze 's avonds na het eten op de bank neerploffen hebben Lisette en Miryam nog wel zin om te gaan stappen. Nathalie kijkt in haar handtas en ziet dat ze nog twee verschoningnen over heeft en gaat ook mee.
Ze staan met z'n vieren in een danscafé, het is allemaal erg gezellig en dansen en drinken wat. Al wat later op de avond is Nathalie volledig los en is even alle problemen kwijt. Op dat moment tikt Daphne haar op de schouders en roept in haar oor:" Je hebt een natte plek op je kont, ben je in een natte barkruk gaan zitten of heb je in je broek geplast?". Nathalie krijgt een rood hoofd, en Daphne lacht "Geintje...". Als Nathalie naar het toilet gaat kijkt Daphne haar na. "Vreemd" denkt ze en haalt haar schouders op.
Het is vrijdag, tijd om weer naar huis te gaan. Nathalie ruimt haar kamer en pakt de spullen voor het weekend. Ze pakt uit de kast de katoenen luier die ze de eerste nacht heeft gebruikt en doet die onderin haar tas, voor haar moeder om te wassen.
Dan bedenkt ze zich dat ze inmiddels een aardige prullenbak vol gebruikte luiers heeft verzameld op haar kamer. Gelukkig staat de container in de achtertuin waar ze via haar openslaande deuren rechtstreeks in kan. Ze pakt de zak uit de emmer en knoopt 'm goed dicht, loopt de tuin in en propt de zak zo diep mogelijk de container in.
Verder pakt ze haar inleggers voor het weekend in, haar moeder weet daar gelukkig nog niet van, nachtluiers hoeft ze niet mee te nemen, haar moeder zal er toch op staan katoen te dragen.
Het weekend ging als verwacht, overdag stiekem haar eigen inleggers en 's avonds geluierd worden door haar moeder. Het voelt wel weer vreemd om een katoenen luier om te hebben.
Snel is het zondagmiddag en ze moet weer naar groningen. Ze pakt haar tas weer in en ziet dat haar moeder de inmiddels gewassen luier weer in haar tas heeft gestopt, en om de dscussie uit de weg te gaan, neemt ze 'm maar mee.
Terug in groningen moet ze maar snel verschonen, de toiletten in de trein waren weer niet echt schoon en ze had al die tijd geprobeerd haar plas in te houden, wat maar ten dele lukte.
In groningen liep ze naar de fietsenstalling en stapte op en fietst naar huis. Wat ze niet in de gaten heeft is dat haar inlegger de druk niet meer aankan en ze lekplekken op haar kont krijgt.
Thuis aangekomen gaat ze direct naar haar kamer om de tas weg te bergen. In de gang komt ze Daphne tegen, die ze begroet. Daphne kijkt haar nog even na en ziet dat ze weer in iets nats gezeten moete hebben. Ze fronst, maar gaat verder. Als Nathalie op haar kamer haar broek laat zakken om zich te verschonen ziet ook zij dat ze gelekt heeft. Ze hoopt dat niemand het heeft gezien en kleed zich om na het verschonen.
Als Nathalie de woonkamer inkomt, ziet Daphne dat ze zich heeft omgekleed en krijgt het idee dat er iets aan de hand is maar besluit er niet over te beginnen.
De normale studiedagen zijn aangebroken, Nathalie volgt haar colleges en gaat tussen de lessen door naar het toilet om te kijken of het goed gaat. Gedurende de dag gaat het meestal wel goed, als ze maar vaak genoeg naar het toilet gaat. Alleen 's avonds in de kroeg vergeet ze nog wel eens af en toe naar het toilet te gaan en dan lekt ze nog wel eens door.
Op een avond komt Daphne weer naar haar toe en fluisterd in haar oor: "Je hebt weer in je broek geplast hè?". Nathalie kijkt Daphne verbaasd aan en Daphne stelt haar gerust: "Ik zal het niet verder vertellen, maar blijf van het weekend maar in Groningen, dan hebben we het er wel over".
Het is zaterdag, Nathalie is inderdaad in groningen gebleven is angstig maar ook benieuwd wat komen gaat. Ze staat op en doet haar luier, die ze nu zelf pamper noemt, in de prullenbak.
Als ze gedouched en aangekleed is gaat ze de woonkamer in. Daphne zit daar al en heeft koffie klaar. Daphne schenkt Nathalie koffie in en na een periode van stilte begint Daphne: "Heb je er al lang last van, dat je je plas niet op kan houden?". Nathalie begint huiverig haar verhaal, en verteld dat het komt door het ongeval bij het turnen. Daphne weet nog niet van het bedplassen, maar vermoed dat als je het overdag niet op kan houden, waarom dan 's nachts wel. "En hoe doe je dat 's nachts dan?", vraagt Daphne verder. Nathalie bloost en verteld dat ze daar bescherming voor heeft.
"Bescherming, wat bedoel je daar nou weer mee?" Vraagt Daphne, nu wel erg nieuwsgierig. Stotterend verteld Nathalie dat ze daar 's nachts luiers voor draagt.
Daphne kijkt of ze water ziet branden, en gaat verder: "Waarom dan niet overdag?". Nathalie verteld dat ze daar overdag ook wel iets voor heeft, alleen niet zo groot en dat ze het niet ziet zitten om overdag ook met zo'n pamper om rond te lopen. Daphne vind dat ze nu wel genoeg heeft gevraagd en stelt Nathalie gerust door te zeggen dat ze het geheim zal houden en het ook niet aan Miryam en Lisette te vertellen. Ze zegt nog wel dat Nathalie het zelf zou moeten vertellen aan de huisgenoten, want dat zou het stiekeme gedoe in huis onnodig maken, maar dat ze dat zelf uit moet maken.
Nathalie is opgelucht dat haar geheim veilig is en is er nu nog niet aan toe om het zelf verder te vertellen.
Ze gaan met z'n tweeen de stad in. Als ze bij de voordeur staan vraagt Daphne of Nathalie genoeg "bescherming" mee heeft, Nathalie bloost en schud ja.
Verder loopt de dag zoals andere dagen. Als ze 's avonds met z'n tweeën op de bank een filmpje kijken vraagt Daphne in de pause of Nathalie niet weer eens naar het toilet moet. Nathalie nog steeds niet helemaal gewend aan de situatie staat op en Daphne ziet dat het al te laat is. "Je bent weer nat zie ik." roept ze Nathalie na. Nathalalie loopt naar haar kamer en doet haar broek uit. Ze verschoont zich en trekt gelijk maar een trainingsbroek aan. Ze komt terug in de woonkamer om de film af te kijken. Na de film vraagt Daphne nog of Nathalie er toch niet over na wil denken wat meer bescherming te gaan dragen. Het is nu al een paar keer voorgekomen dat ze Nathalie betrapt heeft en als dit zo doorgaat zullen er meer mensen achter komen. Nathalie zegt dat het bedtijd is en loopt richting haar kamer, "Pampertijd" roept ze grappend. Ze kleed zich uit en doet haar pamper om. Ze trekt haar nachthemd aan en staat op om te gaan tandenpoetsen. Op dat moment wordt er op haar deur geklopt en loopt Daphne zonder op antwoord te wachten naar binnen. Nathalie schrikt en trekt haar nachthemd naar beneden om te proberen haar luier te verbergen. "Ik heb het al gezien hoor, dus laat je hemd maar los" roept Daphne.
Ik wou nog even kijken of het wel goed met je ging, zei daphne. Het moet niet makkelijk voor je zijn om hierover te moeten praten. Nathalie is niet op haar gemak in haar luier zo vlak voor haar huisgenoot en probeert het verhaal af te sluiten.
"Nou, ik ga ook maar naar bed" zegt Daphne. Ze roept Nathalie nog na dat ze morgenochtend niet zo stiekem hoeft te doen, omdat er toch niemand thuis is.
De volgende dag wordt ze laar wakker, ze heeft nog lang liggen woelen de avond ervoor en het is nu al bijna twaalf uur. Ze staat op en zou haar luier al af doen, tot ze herinnerde wat Daphne zei.
Ze besloot om haar trainingsbroek over haar luier aan te trekken en naar de woonkamer te gaan.
In de woonkamer zat Daphne al tv te kijken. Hoewel Nathalie een donkere trainingsbroek had die ruim zit, kon je toch duidelijk zien dat ze haar luier nog om had. Daphne zag het ook, maar zei niks.
Nathalie bedankte Daphne voor de steun van de vorige avond en dat ze blij was dat ze dit nu eindelijk met iemand kon delen. Daphne herinnerde Nathalie eraan dat het nu al over twaalven was en dat ze niet zolang meer alleen waren.
Daarop ging Nathalie douchen en aankleden.
Toen ze haar inlegger in haar onderbroek zou doen, herinnerde zich het advies van Daphne om misschien toch wat meer bescherming te zoeken. Ze had altijd nog de proefpakketten van de apotheek, misschien was dit nu wel het moment om ze te testen en Daphne te vragen of ze iets kon zien. Ze trok de grote inlegger uit de tas met proefpakketten en wou die eerst proberen in haar eigen onderbroek. Al snel merkte ze dat deze echt aan alle kanten uitstak. Dan toch maar het broekje van de apotheek aan. Ze had het broekje van de apotheek weer aan tot haar knieen en legde de inlegger er in. Toen ze het broekje optrok voelde ze de achterkant van de inlegger over haar kont gaan en toen ze het helemaal tot haar kruis had opgetrokken, merkte ze dat de voorkant bijna tot haar navel kwam. Ze bekeek zichzelf in de spiegel om te kijken hoe haar kont eruit zag. Ze trok haar spijkerbroek weer aan, maar die zat nu wel erg strak. Het voordeel was wel dat de achterkant van de spijkerbroek haar inlegger een stuk haar bilnaad introk waardoor ze van achteren toch nog iets van een kont had in plaats van een vormeloze bult. Ze liep de woonkamer in om advies van Daphne te krijgen. Daphne keek nog eens goed en trok een betrekkelijk gezicht. "Tja, je kunt wel verschil zien als je het weet, maar iemand die het niet weet zal het waarschijnlijk niet zien", zei ze.
Nathalie besefte dat ze een probleem had als ze hier mee door zou gaan: Een groot deel van haar garderobe zou ze niet meer aankunnen. De zomer is nu dan wel op zijn eind, maar af en toe een luchtig rokje was nog steeds wel mogelijk met dit weer, maar niet met zo'n luier om.
Ze hield de luier maar om, en heeft daar een goed deel van de dag mee doorgelopen. Na drie uur met de luier te hebben rondgelopen vond Nathalie het wel tijd om eens te kijken of er niet verschoond moest worden. Ze had al een paar keer gevoeld dat ze geplast had, maar was niet naar het toilet gegaan om te testen hoe de luier het zou houden. Op het toilet zag ze dat alles nog goed was gegaan maar dat ze nu inderdaad wel een verschoning nodig had.
Het was nu weer maandag en de studieweek was weer begonnen. Nathalie was weer terug gegaan naar de kleine inleggers, waar ze doordeweeks overdag genoeg aan had. Met de nadruk op had. Het was woensdag dat ze tussen de colleges geen tijd had gehad om naar het toilet te gaan. Halverwege het tweede college hield ze het niet meer en in plaats van de gebruikelijke scheut, verloor ze nu bijna haar volledige blaasinhoud. De te kleine inlegger had dit nooit kunnen houden en lekte ook aan alle kanten. Ze had nu echt in haar broek geplast. Ze had gewacht met opstaan tot iedereen al weg was, en was daarna zo snel en onzichtbaar mogelijk het schoolgebouw uitgehold. Thuis aangekomen was ze gelijk onder de douche gestapt en tijdens het douchen was de realiteit doorgerdrongen: Ze moest overdag ook aan de luiers. Terug op haar kamer, belde ze gelijk maar de apotheek. Ze vroeg naar de assistente die haar eerder ook al geholpen had. Ze kon nog dezelfde middag langs komen. Nathalie had de assistent gevraagd naar de grote inleggers, maar de assistente vertelde haar dat ze die wel vergoed zou krijgen van de verzekering, maar de broekjes die ze nodig had niet. Nathalie had als elke student weinig geld en had nu geen geld voor die broekjes. Samen met de assistente kwamen ze tot de conclusie dat de luiers met plakstrips de enige goede optie waren en ze kreeg een verpakking mee. Thuis aangekomen deed ze maar meteen een luier om en dacht: "Het is zover, ik ben nu weer terug bij af, 24 uur per dag in pampers".
Ze zat nu op bed met een t-shirt aan en een liuier. Ze bedacht dat ze het nu toch niet langer geheim kon houden voor haar huisgenoten en besloot dat ze het maar moest vertellen. Ze bedacht dat ze Daphne maar om raad zou vragen. Ze liep naar haar kledingkast om iets aan te trekken. Het enige wat ze kon verzinnen om over haar luier aan te trekken, zonder dat het direct op zou vallen, was haar spijkerrok. Aanekleed keek ze nog een keer in de spiegel boven haar wastafel en vond dat ze het daar maar mees moest doen.
In de woonkamer vroeg ze Daphne even apart en vertelde dat ze nu een luier om had en dat ze klaar was om het Miryam en Lisette te vertellen. Daphne zei dat ze dat het beste aan tafel kon vertellen na dat ze met z'n allen hadden gegeten. Het avondeten met z'n vieren ging zoals gewoonlijk, behalve dat Nathalie van de zenuwen nouwelijks iets naar binnen kreeg. Na het eten keek nathalie ietwat onzeker en Daphne zag het en besloot eeen voorzet te geven. "Nathalie wil nog wat zeggen voor we van tafel gaan, en ik zou het erg waarderen als jullie er serieus mee omgaan.", begint Daphne.
Miryam en Lisette zijn nu wel erg benieuwd wat het nieuws van Nathalie is. Nathalie word rood als een biet en begint stotterend: "Nou, het is dus zo dat ik incontinent ben wat betekent dat ik af en toe in mijn broek plas". Lisette en Miryam kijken elkaar aan en weten even niks te zeggen. Lisette vraagt na een tijdje: "Hoe zit dat dan, we hebben dat nog nooit gezien".
Nathalie gaat verder: "Omdat ik dus af en toe in mijn broek plas, moet ik daar bescherming voor dragen, met andere woorden heb ik een luier om".
Met de laatste woorden valt er een nog grotere stilte aan tafel. Miryam en Lisette weten nu helemaal niet meer wat ze moeten zeggen. Daphne ziet dat Nathalie het er erg moeilijk mee heeft en besluit het woord over te nemen. "Nathalie heeft onze hulp hier bij nodig, wij moeten haar steunen en er normaal mee omgaan".
Daphne stelt voor om gelijk maar de proef op de som te nemen en vanavond de stad in te gaan. Nathalie heeft niet erg veel zin, maar nadat Miryam en Lisette ook wel de stad in willen gaan, besluit ze ook maar mee te gaan. Als ze bij de voordeur staan vraagt Daphne aan Nathalie of ze nog extra luiers mee moet en Nathalie zegt wat verlegen tegenover de andere drie dat ze een verschoning in haar handtas heeft.
In de stad gaan ze weer naar hun danscafé en door de muziek en de wijn vergeet Nathalie haar problemen. In het café is ze veel op de dansvloer te vinden en heeft ze veel bekijks van de jongens die daar ook zijn. Een leuke kerel danst een beetje met Nathalie mee, en slaat op een een gegeven moment zijn handen om haar middel. Zijn handen zakken steeds verder naar beneden en vlak voordat zijn handen op haar kont komen, draait ze weg. Ze beseft zich nu dat als hij door was gegaan, dat zijn handen niet haar kont had vastgehad zoals hij waarschijnlijk bedoeld had, maar een inmiddels volle luier had vastgepakt. Met haar handtas liep ze naar het toilet en dook één van de hokje in. Ze deed haar luier af en pakte uit haar tas een schone. Na wat onhandig geknoei had ze haar schone luier om en trok ze haar rok weer op. De rest van de avond en nacht verliep zonder kerels die haar bij haar kont wouden grijpen en na de laatste ronde gingen de meiden naar huis.
Het verhaal begint als ze 17 is en nog op de havo zit in haar examenjaar.
Vanaf het moment dat ze ook overdag luiers moet dragen krijgt ze te maken met de echte moeilijkheden van het verborgen houden.
Hoofdstukken:
1. De examenperiode
2. Het studentenleven
3. Een vriendje
4. De vakantie
5. Het tweede studiejaar
6. Nieuwe huisgenoten
7. Zindelijkheidstraining
8. De schoonouders
9. Terugval
10. De stage
11. Zeilen
12. De vliegreis
13. Verhuizen
1. De examenperiode
Nathalie is een leuke meid van 17 jaar, bruin haar, bruine ogen 1,75 meter lang en lekker slank. Ze zit in het examenjaar van de Havo. Na de zomervakantie zal ze bedrijfskunde gaan studeren en op kamers gaan. Ze is fanatiek turnster en is minimaal 3 keer in de week in gymzaal te vinden.
De aankomende examens zijn behoorlijk stressen, ze kan behoorlijk goed leren en staat er goed voor qua cijfers maar toch heeft ze altijd moeite met dit soort momenten. Afgelopen ochtend had ze nog iets om zich zorgen over te maken. Ze was wakker geworden in een nat bed. De hele dag had zich al zorgen gemaakt over de gevolgen want ze wist wat die waren. Jaren geleden had ze dit namelijk ook al meegemaakt, toen was ze op 12 jarige leeftijd ook weer begonnen met bedplassen.
Haar moeder was nooit boos geworden en had haar altijd gesteund en getroost, maar op een gegeven moment had haar moeder voorgesteld om weer luiers te gaan dragen 's nachts. Om zaken erger te maken hadden haar ouders iets tegen wegwerpluiers en had haar moeder zelf katoenen luiers gemaakt en plastic broeken gekocht.
Ze wist ook dat haar moeder de luiers nooit had weggegooid, ondanks dat het bedplassen na haar 15 eigenlijk nooit meer was teruggekomen.
Nathalie was zo lang mogelijk van huis gebleven om maar niet de confrontie met haar moeder aan te hoeven gaan, maar het was nu al 5 uur en om 6 uur werd er altijd gegeten. Eenmaal thuis was haar moeder al aan het koken. Haar moeder vertelde haar dat ze na het eten maar eens moesten praten over wat ze vanmorgen in haar kamer gevonden had.
Tijdens het eten was er een ijzige stilte en de sfeer was gespannen.
Na het eten deden Nathalie en haar moeder de afwas, haar moeder had dit moment gekozen om maar eens met haar dochter te praten. "Dus, je hebt vannacht weer een ongeluk gehad", begon ze. Nathalie werd rood van schaamte en kon het alleen maar bevestigen. Haar moeder vroeg haar of ze wist hoe het kwam en of ze dacht dat het weer vaker ging gebeuren. Nathalie had zichzelf diezelfde vraag ook al gesteld en wist het eigenlijk niet. Ze antwoorde dat het waarschijnlijk door de spanning van de examens kwam en dat ze niet wist of het vaker ging gebeuren.
Nathalies moeder stelde voor om tijdelijk, tijdens de examenperiode, weer een luier om te doen 's nachts. Nathalie had daar natuurlijk geen zin in, want welke 17 jarige meid wil dat nou wel.
Uiteindelijk stemde ze in omdat het toch maar tijdelijk zou zijn en niemand zou het ooit te zien krijgen omdat ze het alleen 's nachts hoefde.
Na nog wat leren en tv kijken ging nathalie naar bed, ze wenste haar ouders een "welterusten" en ging naar boven. Haar moeder stond ook op en ging nathalie achterna. Nathalie ging naar de badkamer en ging douchen. Haar moeder dook de bergkast in en zocht naar een doos waar ze twee jaar geleden de spullen had opgeborgen die ze nu toch weer nodig had. Nathalie stapte uit de douche en droogde zich af, toen ze haar billen afdroogde realiseerde ze zich dat het moment dat diezelfde kont weer in een luier zou komen dichterbij kwam. Ze keek in de spiegel en zag haar eigen naakte lichaam waar ze eigenlijk best tevreden mee was, ze zag haar keurig geschoren kruis en terwijl ze de handdoek er langshaalde om het af te drogen. Even hield zie de handdoek stil en voelde de prop van de handdoek tussen haar dijen, tegen haar kruis aan. "Zo voelt dat dus straks weer", dacht ze.
Na het tandenpoetsen ging ze naar haar slaapkamer waar haar moeder al stond te wachten. Op het bed lag de katoenen luier al klaar om op te gaan liggen. Nathalie ging op bed liggen met haar kont in de luier. Haar moeder haalde de luier tussen haar benen door en nathalie voelde de rillingen over haar lijf gaan, daarna spelde haar moedeer de luier dicht en nathalie voelde de tranen opkomen.
Haar moeder keek nog even of haar luier goed zat en knikte tevreden en gaf nathalie haar een plastic broek om aan te trekken. Nathalie stond op van het bed om de plastic broek aan te trekken.
Ze voelde de dikke katoenen prop tussen haar benen en zag haar kruis in een dikke nachtluier zitten. Ze trok de plastic broek over de luier aan, die was wel wat krap geworden, maar paste nog steeds. Ook trok ze haar nachthemd aan, die lang genoeg was om over haar luierkont heen te vallen. Ze ging naar bed en viel in slaap.
De volgende ochtend werd ze wakker in een droog bed. Ze was nog een beetje slaapdronken en draaide zich om en voelde toen haar dikke luier in haar kruis en herinnerde zich weer dat ze door haar moeder geluierd was voor de nacht. Ze tilde het dekbed omhoog om te kijken, maar eigenlijk wist het al wel, want hoelanger ze wakker was, hoe meer de natte luier begon te jeuken. Bij het zien van de natte luier voelde ze weer tranen opkomen. Nog erger dan op 17 jarige leeftijd een luier om krijgen van je moeder is toch wel de confrontatie 's ochtends dat het nodig was.
Ze stond op om te gaan douchen, in de badkamer deed ze de luier af en deed die in de luieremmer die haar moeder voor haar in de badkamer had gezet.
Na het douchen had ze besloten om vandaag iets sexies aan te trekken om zichzelf wat beter te voelen. Ze trok haar "skinny jeans" aan over haar string. Vervolgens trok ze een naveltopje aan, ze bekeek haarzelf in de spiegel en voelde zichzelf al snel wat beter.
De examenperiode was aangebroken dus lessen had ze niet meer en zin om te leren had ze ook niet. Ze besloot te gaan turnen. In de gym aangekomen kleedde ze zichzelf om, ze was niet alleen, er waren nog een paar meiden waar ze vaker mee turnde die vandaag hadden besloten om te gaan oefenen. Ze besloten met z'n drieen te gaan oefen op het "paard".
Nathalie was daar niet zo'n ster in, maar je moet het wel oefenen om wedstrijden te kunnen winnen. Na de warming-up begon Nathalie met haar oefeningen op het paard.
Op een gegeven moment draaide ze op één hand en verloor haar evenwicht waardoor zo op haar rug op het paard klapte. Ze had een enorme pijnscheut in haar onderrug en gleed naar de grond. Na een minuutje gelegen te hebben, leek het wel weer te gaan en stond op. Ondanks dat het wel weer ging vond Nathalie het wel weer genoeg voor vandaag en liet de andere twee meiden alleen.
Ze kleedde zich weer om en besloot maar de stad in te gaan.
In de stad ging ze wat "window-shoppen" want echt geld uitgeven wou ze niet, ze wilde zoveel mogelijk sparen voor het op kamers gaan. Ze merkte dat ze door het slenteren weer wat last van haar rug kreeg en ze moest eigenlijk ook wel naar het toilet en besloot daarom op zoek te gaan naar een terrasje.
Op het grote plein ging ze het eerste beste terras op en besloot eerst maar naar het toilet te gaan, want ze moet opeens heel nodig. Achterin het restaurant liep ze op het toilet af, maar toen ze de deur vasthad voelde ze een klein stroompje urine lopen, snel ging ze door naar het toilet en trok snel haar broek en string naar beneden om snel te gaan zitten. Nog voordat haar kont het toilet had geraakt begon ze al te plassen. Ze bekeek de schade in haar broek en dat viel gelukkig mee, alleen een kleine natte plek in haar string, haar spijkerbroek was nog redelijk droog en was in iedergeval aan de buitenkant nog droog.
Nathalie ging terug naar het terras en dronk een cola-light op het terras. Nu, na deze ervaring had ze helemaal nergens meer zin in en ging maar naar huis.
De volgende dagen had ze volledig gewijd aan het leren van examens. Door haar ervaring in het restaurant, lette ze goed op om op tijd naar het toilet te gaan en dat leek te helpen. Ze had wel gemerkt dat als ze moest plassen, dat ze dan ook echt moest gaan en dat ze het niet heel lang kon ophouden.
Morgen was het dan zover, haar eerste examen: Wiskunde. Ze had er op zich wel vertrouwen in maar kwam toch slecht in slaap. Het feit dat ze zo'n dikke luier omhad hielp natuurlijk ook niet maar het lukte haar uiteindelijk om in slaap te komen. De volgende morgen weer het inmiddels gebruikelijke ritueel: De natte luier in de luieremmer, douchen en aankleden.
Terwijl ze zich aankleedde kreeg ze ineens koude rillingen bij de gedachte dat ze tijdens het examen naar het toilet moest.
Ze wist dat ze het niet lang op zou kunnen houden en dat ze niet tussentijds naar het toilet mocht. Ze besloot maar een hipster aan te trekken in plaats van een string, en voor de zekerheid een maandverband in te doen. Ze trok een zwarte spijkerbroek aan en een shirt wat tot over haar kont zakte, zo was er op voorbereid voor als het toch mis ging.
Vlak voor het examen ging ze voor de zekerheid maar even naar het toilet. Ze ging de examenzaal in en na de uitleg van de examens, ging het examen van start. Het examen ging verrassend vlot en Nathalie had het gevoel dat ze goed bezig was. Na twee en een half uur voelde ze dat ze plassen en keek naar de nog te maken vragen. Ze had het idee dat ze nog maar tien minuten nodig had en kruisde haar benen. Na de laatste vraag al wiebelend af te maken sloot ze het examen af en stond op. Daar ging het mis en ze voelde dat ze een scheut urine verloor en enkele momenten later voelde ze dat het maandverband dit ook niet aankon en dat ze nat werd in haar liezen.
Met een rood hoofd liep ze de examenzaal uit en snel door naar het toilet. Onderweg naar het toilet voelt ze nog een scheut ontsnappen en eindelijk op het toilet trekt ze snel alles naar beneden en begint haar blaas te legen.
Ze ziet dat het maandverband helemaal doorweekt is en gooit het snel weg, ook ziet ze langs de randen van haar onderbroek twee grote natte plekken zitten. Gelukkig zie je het in haar spijkerbroek nauwelijks omdat het zwart is.
Met een rood hoofd van schaamte gaat ze snel naar huis om om te kleden. Op weg naar huis bedenkt ze zich dat haar moeder dit nooit mag weten, ze beseft zich dat haar moeder dan ook uiteindelijk met de welbekende oplossing komt: Luiers. De gedachte om overdag met zo'n katoenen ding tussen haar benen over straat te moeten, laat haar bijna huilen.
Thuis gekomen gaat ze snel naar boven en kleed zich om. Morgen heeft ze examen economie en moet nog het één en ander doornemen. Na het leren gaat ze wat op internet browsen. Ze bekijkt haar Facebook pagina op de laatste nieuwtjes van vrienden en bekijkt haar mail. Dan besluit ze te gaan zoeken naar een oplossing voor broekplassen. Ze leert al snel dat wat ze heeft incontinentie heet en dat er allerlij "incontinentiematerialen" zijn. In de google advertenties ziet ze een advertentie van tena lady. Een maandverband speciaal voor urineverlies en deze zijn gewoon in de winkel te koop. Ze besluit maar eens te gaan kijken bij de drogist, ze weet nog niet of ze ze zal kopen, maar eerst maar eens kijken.
In de drogist ziet ze als snel bij de normale maandverbanden het schap met de tena producten. Ze had al gezien dat de er op de verpakking een indicatie staat met de absorbtie, hoe meer druppels er op het pak staan, hoe meer het kan houden. Ze kijkt om haar heen en ziet dat er bijna niemand in de winkel is, en helaam niemand die ze kent. Ze verzameld al haar moed en pakt een pak "Tena lady extra", snel naar de kassa en afrekenen.
Thuis aangekomen is het bijna etenstijd en ze brengt haar aankoop snel naar boven. Ze besluit maar eens te kijken wat het nou eigenlijk allemaal is en trekt de verpakking open. Ze schrikt even als ze ziet dat dit verband toch wel echt groter is dan ze van haar normale maandverband gewend is. Ze trekt haar broek naar beneden en haar onderbroek tot net boven haar knieen, vervolgens legt ze het verband in haar onderbroek en trekt haar onderbroek weer omhoog. Ze voelt het verschil als ze de tena tegen haar kruis op voelt, maar lang zo erg niet als de luier die ze vanavond weer van haar moeder om krijgt. Dit is niet alles, denkt ze maar alles beter dan ook overdag zo'n luier van mijn moeder.
Na het avondeten voelt ze weer dat ze naar het toilet moet en normaal zou ze dan gelijk gaan, maar nu wil ze even uittesten hoe het zou gaan met de Tena. Na een kwartier houdt ze het niet meer en staat op en net als bij het examen voelt ze gelijk een stroom urine ontsnappen. Het grote verschil is dat ze zich nog steeds droog voelt en dat er geen lekkages zijn. Ze gaat naar het toilet en gaat plast haar blaas leeg. Ze ziet dat het verband nog niet vol is, maar gooit het wel weg. Opgelucht en enigzins met vertrouwen gaat zie die avond naar bed.
Het examen economie gaat goed, ze is al anderhalf uur bezig en ze voelt zich zeker door haar Tena verband. Toch begint ze wat zenuwen te ontwikkelen als ze tien minuten later voelt dat ze naar het toilet moet. Ze moet nog zeker een half uur blijven zitten om het examen af te maken. Na twintig minuten is haar blaas echt overvol en ze voelt dat ze het niet langer op kan houden. De eerste scheut schiet naar buiten en ze moet alles in het werk stellen om niet haar volledige blaas te legen. Ze houdt de rest van haar blaasinhoud binnen en ze voelt dat de Tena het allemaal heeft gehouden. Ze heeft nu haar examen af en staat op, en weer een scheut urine ontsnapt. Ze voelt nu dat de Tena vol zit, want het voelt nu nat aan tegen haar kruis. Snel naar het toilet voordat het gaat lekken. Op het toilet bekijkt ze de schade en ziet dat het niet noemenswaardig heeft gelekt, een piepklein donkerplekje in haar onderbroek is alles wat er overbleef toen ze het verband had weggegooid. Ze doet een nieuwe tena in haar onderbroek, gewoon voor de zekerheid.
De rest van haar examens gaan goed, ze heeft er alle vetrouwen in dat ze geslaagd is. Sommige examens was ze droog gebleven, sommig nat en frans zelfs erg nat. Examen frans had de tena niet helemaal goed gehouden en moest ze met een grote natte plek op haar kont naar huis fietsen.
Maar goed, de examens zijn achter de rug en ze kan de rest van de zomer bezig zijn met op kamers gaan en turnen.
Ze bedenkt zich ineens dat ze sinds haar eerste ongelukje niet meer had geturnd en besefte zich dat ze nu ook maar beter een Tena kon indoen bij het turnen. Dat was een groter probleem omdat turnpakjes nou eenmaal niet zo verhullend waren. Ze had gelukkig altijd wel een turnpak gehad waarin ze een legging draagde, zo kon ze in spreidstand in ieder geval niemand een blik gunnen op haar verband.
In de kleedkamer in gym was ze gelukkig alleen en kon ze zich zonder al te veel moeite omkleden en haar verband verschonen. Een beetje voorzichtig liep ze in haar turnpak gevuld met een tena verband de gym in. Ze trainde een uur en vlak voor het einde voelde ze de inmiddels bekende drang om naar het toilet te gaan. ze moest nog maar een kwartier om haar oefeningen af te maken en besloot maar door te gaan. Ze sprong tussen de rekstokken en zwaaide in de lucht om in een spreidstand met beide benen op de stokken te landen. Op het moment dat ze wijdbeens op de stokken terecht kwam voelde ze een grote straal urine ontsnappen, waar ze niets aan kon doen, met haar benen wijd. Het leek maar niet op te houden, en kreeg weer controle toen ze weer op de grond stond. Ze voelde dat de Tena nu echt vol zat en liep naar de kleedkamers. Door het lopen voelde ze dat de tena begon te lekken en voelde een natte plek aan de rand van het verband groeien. Ze had dan wel een zwart turnpak aan, maar de legging was wit. In het kruis op de rand waar de legging overging in het turnpak kon je op haar kont een groeiende natte plek zien. Gelukkig was iedereen druk bezig met hun eigen oefeningen, dus niemand lette op Nathalie. In de kleedkamer was het druk, het was bijna tijd voor de allerkleinste om te gaan turnen. Allerlei moeders waren druk bezig om haar dochters te helpen omkleden. Toen zag ze in de hoek waar zij zelf een uur eerder had omgekleed dat een moeder haar dochter aan het helpen was, alleen niet alleen maar met een turn-outfit. De dochter stond daar naakt achter haar moeder om, die haar een pamper aan het omdoen was. Daarna kreeg ze haar turnpak aan, waar je duidelijk aan kon zien dat er een pamper onder zat en ook kon je de randen van de pamper zien uitsteken. Nathalie moest kreeg er tranen van en moest er niet aan denk dat ze er ook zo bij zou lopen als dit erger werd.
Nadat alle kleintjes en moeders weg waren kleedde ze zich snel om. Thuis gekomen ging ze op internet, tijdens eerdere surfactie had ze een internetforum gevonden over incontinentie. De meeste adviezen gingen allemaal over het naar de huisarts gaan, en dat de arts daar vaker mee te maken heeft en het niet vreemd zal vinden. Tot nu toe had ze daar geen zin in, maar dit kon toch ook niet langer doorgaan. Ze belde de huisarts voor een afspraak, en kon de volgende dag al terecht.
Ze had de rest van de middag nog over en zo kon ze mooi op zoek naar kamers in Groningen, waar ze zou gaan studeren. Ze vond een advertentie voor een kamer in een meidenhuis. Het was vlak bij het centrum en de kamer was lekker groot, met een eigen wastafel. Ze besloot te reageren en hoopte dat ze werd geselecteerd.
In bed had ze een uur liggen draaien om in slaap te komen, maar dat lukte niet. Geluierd en al stapte ze maar weer uit bed om maar weer achter de pc te gaan zitten. Ze zag dat ze email had, het was de reactie op haar mail voor de kamer. De kamer was nog vrij en ze mocht deze week komen kijken of ze het wat vond. Ze mailde dat ze morgen in de middag zou komen kijken.
De volgende dag een drukke dag, eerst naar de huisarts en dan door naar Groningen. Bij de huisarts deed ze haar verhaal en vertelde wat er wanneer allemaal gebeurd is. De huisarts vertelde dat het bedplassen inderdaad van de spanningen kwam, maar dat verklaarde nog niet het broekplassen. Opeens herinnerde nathalie dat haar eerst ongelukje kwam na het vallen met Turnen. Ze vraagt de arts of dit er mee te maken kan hebben. De huisarts lijkt het met Nathalie eens te zijn, maar verteld haar dat ze daar niets aan kan doen. Als het met de val te maken heeft is er waarschijnlijk een zenuw beschadigd of bekneld. Dit moet vanzelf helen, als het al heelt. Het enige wat de arts voor haar kan doen is incontinentiemateriaal voorschrijven. De arts vertelde dat ze hiermee naar de apotheek kon voor een incontinentieadvies. Ook vertelde de arts dat het over kan gaan, maar dat het ook erger kan worden. Als het erger wordt zullen de verbanden van de drogist waarschijnlijk niet meer voldoende zijn. Nathalie vertelde dat ze daar thuis een probleem mee had, omdat haar ouders niets met wegwerpluiers te maken wilden hebben en haar nu katoenen luiers omdeden. De huisarts wist dat Nathalie op kamers zou gaan en vertelde haar dat ze dit recept ook kon gebruiken als ze op kamers was.
Na het bezoek aan de huisarts moest ze ook gelijk door naar Groningen. Ze had al extra tena's meegenomen om de lange reis naar Groningen te overleven. In de trein had ze op het toilet haar verband verschoond, want tijden het bezoek aan de huisarts had ze van de zenuwen wat laten lopen. In Groningen aangekomen liep ze naar het huis op aanwijzingen die ze in de mail had gekregen.
Ze belde aan bij het huis en Daphne deed open. Daphne was net een jaar bezig en was dus ook maar een jaar ouder dan Nathalie. Ze liet het huis zien en vervolgens de kamer die in het huis over was.
Het ging om een kamer op de begane grond aan de achterkant van het huis. Het mooie was dat ze openslaande deuren naar de tuin had, het nadeel was dat de badkamer op de eerste verdieping was en daarom was deze kamer ook nog over. De ovige bewoonsters hadden de voorkeur voor de kamers boven. Omdat kamers in groningen schaars zijn en ze een goede klik met daphne had, zij ze ja tegen de kamer. Opgelucht ging ze terug naar huis, een kamer regelen was nog het laatste wat ze moest regelen voor de studie en dat was nu gelukt.
Door de blijdschap was ze bijna het gesprek met de huisarts vergeten, maar toen ze het treinkaartje zocht kwam ze de verwijsbrief voor de apotheek weer tegen. Ze had bedacht dit inderdaad maar uit te stelen tot ze op kamers was.
De dagen in de zomer gingen vrij snel. Het incontinentieprobleem werd niet erger als ze maar op tijd naar het toilet kon. Op de momenten dat ze het moest ophouden ging het minder, de scheuten werden steeds groter en nadat ze weer een keer naar groningen was geweest om het huurcontract te tekenen en sleutels te halen, had ze op de terugweg in de trein echt in haar broek geplast. Het toilet was niet schoongemaakt en ze durfde daar niet te gaan plassen. Ze had tot twee keer toe wel staand in het toilethokje haar verband verschoond, maar de derde keer, toen ze opstond om uit te stappen ging het mis. Ze begon te plassen, maar nu kon ze het niet meer stoppen. Haar blaas leegde zich volledig en Nathalie stond op het perron met een grote natte plek in haar broek. Haar kruis was nat, een grote natte plek op haar kont en de pisvlek breidde zich uit naar haar dijen.
Vol schaamte fietste ze naar huis en tot overmaat van ramp was haar moeder thuis en stond haar op te wachten. Haar moeder zij niks over de overduidelijke natte plek in haar broek, en zij alleen maar dat ze maar lekker moest gaan douchen en omkleden. Gedouched en omgekleed kwam Nathalie weer beneden waar haar moeder met thee op haar wachtte. Moeder vroeg haar of dit vaker was gebeurd en Nathalie zei van niet. Nathalie had maar niet verteld dat ze naar de huisarts was geweest, want dan kon het schrikbeeld van een dikke katoenen luier overdag weleens werkelijkheid worden.
's Avonds bij het naar bed gaan begon haar moeder weer over het incident van vanmiddag. Ze zei dat ze de luiers zoals ze die nu omkreeg ook voor overdag kon maken maar dan dunner, zodat het minder
zichtbaar zou zijn. Nathalie schrok zich dood en bedankte, maar dat het toch niet nodig was.
Uiteindelijk was het dan zover. Zonder noemenswaardige incidenten was het nu de tijd om te gaan verhuizen. Nathalie had de periode thuiswonen overleefd zonder luiers van moeder te hoeven dragen overdag. Makkelijk was het niet, ze moest elk moment van de dag een toilet in de buurt hebben, anders zou het mis gaan.
Haar vader had een aanhangwagen gehuurd waar alle meubels en spullen in konden.
De verhuizing was geslaagd en haar ouders hadden haar geholpen met het inrichten van de kamer in Groningen. Haar moeder was nog bezig met het inrichten van de kledingkast en er stond nog één tas die Nathalie zelf had meegenomen. Ze opende de tas en daar lag nog wat truitjes en andere kleding in. Onderin de tas vond haar moeder de tena lady's en moest zuchten. Ze besloot er maar niets van te zeggen, ze woonde immers nu niet meer thuis dus moest ze het zelf maar uitmaken. Ze legde de verbanden bij de katoenen luiers en plastic broeken die haar moeder zelf maar had meegenomen omdat Nathalie ze "vergeten" was.
2. Het Studentenleven:
Na het afscheid van haar ouders plofte ze neer op bed. Die avond ging ze naar bed en besefte zich dat ze nu zelf haar luier om moest doen. Ze besloot maar gelijk de volgende dag die afspraak bij een apotheek na te komen.
De volgende morgen werd ze wakker in haar nieuwe kamer, en uiteraard een natte luier. Nu had ze twee problemen: De eerste, wat te doen met een natte luier en ten tweede: Hoe kom ik ongezien in de badkamer?
Het luierprobleem liet ze even voor wat het was en deed die in haar kamer uit en verstopte ze in een plastic zak in haar kledingkast. Ten tweede moest ze nu onopgemerkt in de badkamer komen, want ze stonk natuurlijk naar urine. Gelukkig was het nog vroeg en de andere meiden lagen nog te slapen. Ze nam de kleding mee die ze aan zou trekken en rende zo snel mogelijk de trap op om in de badkamer te komen. Gedoucht en aangekleed kwam ze beneden in de gezamenlijke woonkamer. Daphne was inmiddels ook al op en Nathalie schrok een beetje, ze had haar nog niet verwacht.
Ze had gebeld met de apotheek voor een afspraak, de apothekersassistente vroeg waarom het ging en Nathalie legde uit dat ze een verwijsbrief had van de huisarts voor incontinentiemateriaal. De assistente die ze aan de telefoon had, was ook de incontinentie-specialist in de apotheek en Nathalie mocht als ze dat wilde gelijk langs komen.
Bij de apotheek aangekomen, bleek het gelukkig rustig. Kennelijk komt niemand in de ochtend zijn medicijnen halen. Bij de balie geeft ze aan dat ze een afspraak heeft voor een gesprek, de assistente weet gelijk waar het over gaat en wijst Nathalie naar de spreekkamer. Na een minuut of wat komt de assistente die ze vanmorgen aan de telefoon had de kamer in. De assistente vraagt wat het probleem is en Nathalie begint het uit te leggen. Eerst van het bedplassen en daarna de eerste ongelukjes tot aan nu, waar ze op elk moment van de dag een toilet in de buurt moet hebben om droog te blijven.
De assistente legt uit dat er verschillende verbanden zijn voor verschillende soorten incontinentie. Het soort verband hangt af van hoeveel urine je verliest. Nathalie legt uit dat ze nu overdag tena lady gebruikt. De assistente vraagt hoeveel verbanden ze gebruikt, dit om na te gaan of het verband wel voldoende is. De assistente legt verder uit dat de verbanden bedoeld zijn om het leven met incontinentie wat aangenamer te maken en de ergste effecten weg te nemen. Ze gaat verder dat Nathalie een verband moet kiezen waar ze maximaal vijf tot acht verschoning van nodig heeft gedurende de dag en dat ze voldoende vertrouwen moet hebben om het gevoel kwijt te raken altijd een toitel in de buurt te moeten hebben. Nathalie schrikt, want als dat de bedoeling is dan is een tena lady nooit voldoende. De assistente zoekt achter haar in een lade naar verschillende proefpakketten van verschillende soorten incontinentiemateriaal.
Eerst maar even voor het nachtelijk probleem: Ze pakt een aantal nachtluiers en legt ze open op tafel. Nathalie ziet ze, en doet haar denken aan vreselijk grote pampers, die ze voor het laatst gezien had toen ze nog baby-zitte. Ze beseft dat dit altijd beter is als de luiers van haar moeder.
Dan voor je probleem overdag, gaat de assistente verder. Ze pakt een aantal verbanden in verschillende grootten. Het eerste en lichtste verband is weer groter dan wat ze gewend was van de tena lady uit de drogisterij, maar was nog steeds een inlegverband. Daarna kwam al een groter verband, waar in het midden al inkepingen zaten aan de zijkant voor de benen. Het laatste inlegverband leek wel van de voorkant van de buik, via het kruis tot aan de onderrug over haar kont te lopen zo groot. Ten slotte zag ze de assistente een soort dikke onderbroek pakken en de laatste herkende ze weer: Weer een soort groot uitgevallen pamper, maar nu dunner dan de nacht-variant. De assistent begint uit te leggen dat het lichtste verband waarschijnlijk niet voldoende was, maar dat ze dat zelf maar moest proberen. Het tweede verband zou al beter gaan. Verder ging de assistente verder, dat als de klachten erger werden dat ze dan over moest op de laatste drie, waarbij ze zelf een keuze moest maken wat ze het prettigst vond.
Het broekje had als voordeel dat ze dat makkelijk aan en uit zou krijgen en geen probleem zou hebben met plakkers, maar dat dit wel erg onhandig is met verschonen als je een broek aan hebt omdat je dan altijd je broek helemaal uit moet doen. De tweede is een inlegger, die je eigenlijk moet zien als een gewone luier maar dan zonder zijkanten, die moet je dragen in een speciale onderbroek. De assistente pakte ook gelijk even een bijbehorende broekje. Ten derde waren er de verschillende soorten "pampers". Het voordeel daarvan is dat als je ze eenmaal goed aan hebt, ze niet meer zo makkelijk verschuiven.
Nathalie kreeg van alle varianten een stuk of wat mee om te proberen. Ze moest van de assistente proberen om per soort één dag door te komen, te beginnen bij de lichste soort. Mocht het niet lukken dan moest ze overgaan naar de zwaardere variant. Van de nachtluiers kreeg ze 6 soorten mee, waardoor ze nu in ieder geval de week door kwam.
Bij het weggaan maakte ze gelijk een vervolgafspraak.
Met een grote tas vol luiers en inleggers ging Nathalie terug naar huis. Thuis aangekomen ging ze direct door naar haar slaapkamer voor de eerste verschoning. Ze had het lichtste verband in haar onderbroekje gelegd en deed die weer omhoog. De zachte bovenkant van de inlegger raakte haar kruis en weer werd ze emotioneel over het dikke prop gevoel tussen haar benen.
Ze had met Daphne in de stad afgesproken om ook de andere twee dames te leren kennen. Ze pakte haar handtas en stopte daar nog een paar van de verbanden in die ze net zelf heeft ingedaan.
In de stad gaat ze op zoek naar het terras waar ze had afgesproken, dat was snel gevonden en al gouw zag ze Daphne. Daphne stond op en stelde Nathalie voor aan Miryam en Lisette. Miryam en Lisette waren van de zelfde leeftijd als Daphne en waren inmiddels alledrie goede vriendinnen van elkaar. Nathalie voelde zich wat ongemakkelijk, want ze was nu voor het eerst sinds tijden in een situatie waarin ze niet wist waar het dichstbijzijnde toilet was. Na twee drankjes op het terras was het dan zover, Nathalie moest naar de WC en had geen idee hoe daar te komen. Ze zij tegen de meiden dat ze naar het toilet moest en vroeg gelijk waar ze dan heen moest. Na de aanwijzingen stond Nathalie op en voelde gelijk een stroom urine haar verband inlopen. Aangekomen op het toilet bekeek ze de schade van het verband en zag dat het nog niet vol zat, maar dat het ook niet veel meer kon hebben. Volgens haar berekening was het nog wat aan de vroege kant om het te verschonen om uiteindelijk de dag door te kunnen komen met dit type verband. Maar ze bedacht dat ze op de kennismakingsdag met haar nieuwe huisgenoten absoluut geen natte plekken wilde riskeren, dus verschoonde ze zich.
De vier dames brachten de rest van de dag door in de stad, afgewisseld terrasjes en winkeltjes. Nathalie was inmiddels al door haar voorraad verbanden heen die ze had meegenomen en stelde voor naar huis te gaan. De andere meiden hadden inmiddels ook wel genoeg van de stad en besloten daarom naar huis te gaan.
Nathalie was lopend naar de stad gekomen, maar mocht met Daphne mee achterop haar fiets. Het probleem was hierbij dat Nathalie inmiddels al weer aan verschoning toe was, en dat een vol verband niet bestand is tegen de druk van een priemende pakjesdrager. Het gevolg was dan ook een een lekkage die zich liet zien door een gelukkig klein plekje op haar kont.
Daphne fietste doordat ze met z'n tweeën waren gelukkig achteraan, zodat de andere twee geen zicht op Nathalies achterwerk hadden.
Thuis aangekomen, ging Nathalie gelijk door naar haar slaapkamer om te verschonen en trok maar een rokje aan onder de smoes dat ze het te warm vond in huis voor een spijkerbroek.
De avond kwam en Nathalie ging naar bed. Ze bedacht dat dit verband wat ze vandaag in had inderdaad verre van voldoende was en hoopte dat het tweede verband wel zou lukken, want ze had echt geen zin om overdag met zo'n pamper om te lopen.
Ze moest haar nachtluier maar om gaan doen. Ze pakte de tas van de apotheek en pakte hieruit de eerste nachtluier die ze had meegekregen. Ze vouwde hem open en legde hem op bed. Nathalie kleed zich uit en staat nu naakt voor het bed. Met een zucht gaat ze op bed liggen met haar billen in de luier. Ze pakt de voorkant van haar luier tussen haar benen en door en als ze de luier naar voren haalt voelt ze de dikke zachte luier tegen haar kruis aan. Een beetje onwennig plakt ze de vier plakkers dicht. De luier zit strak om haar middel en ze staat op om haar tanden te poetsen en haar nachthemd aan te trekken. Als ze voor de wastafel staat ziet ze zichzelf voor het eerst met een wegwerpluier om. "Echt net een pamper" denkt ze. Ze poetst haar tanden en trekt haar nachthemd aan.
Haar nachthemd bedekt de luier net niet, ze kan nog net de onderkant van de luier zien als ze voor de spiegel staat.
Als ze op bed ligt bedenkt ze nog wel dat deze luier een stuk dunner is dan de katoenen luier van haar moeder. Als ze de volgende morgen wakker wordt heeft ze niet dat natte klamme gevoel van een volle katoenen luier en even denkt ze dat ze droog is gebleven. Als ze vervolgens het dekbed openslaat en haar volle opgezwollen luier ziet is die illusie aan duigen.
Ze staat op en kijkt hoe laat het is. Het is al tien uur, de anderen zijn vast ook al wakker. Ze doet haar luier af en gooit het in de prullenbak, trekt haar badjas aan en gaat naar de badkamer. Ze heeft geluk als ze boven is ziet ze net Miryam uit de badkamer komen en haar eigen slaapkamer ingaan. Ze glipt de badkamer in en gaat douchen.
Als ze terug is in haar slaapkamer pakt ze uit de apothekerstas de grotere inleggers. Dit is mijn laatste kans, denkt ze. Als deze het niet houden moet ik die echte luiers om en daar heb ik geen zin in.
Ze pakt één van de inleggers en pakt een onderbroek die ze tot net boven haar knieen optrekt. Ze legt de inlegger erin en die past nog net binnen haar onderbroek. Ze trekt haar broekje op en voelt duidelijk dat ze de grote inlegger tussen haar dijen heeft.
Vandaag voor het eerst naar de opleiding. Er is een introductie en ze krijgt het rooster met colleges, die de volgende week beginnen.
Zie fietst naar school en voelt hoe haar inlegger tussen haar kruis en het zadel heen en weer schuift en moet denken aan de lekkage die ze gisteren had bij Daphne achterop.
De introductie is achter de rug en Nathalie gaat naar het toilet om te kijken hoe alles zit. Ze heeft wel in haar inlegger geplast maar alles houdt het nog wel en besluit nog niet te verschonen. Ze gaat verder door het gebouw en probeert alle informatie te krijgen die ze nodig heeft om volgende week goed voorbereid aan de opleiding te beginnen. Op het moment dat ze naar buiten loopt komt ze Lisette tegen, die is ook net klaar en ze bedenken dat ze de stad wel in willen, even vieren dat ze de eerste dag weer overleefd hebben.
Onderweg naar de stad sms-en ze Daphne en Miryam om ook naar de stad te komen. Eenmaal in de stad gaat Nathalie maar naar de wC, het is nu wel hoog tijd voor een verschoning.
Als ze 's avonds na het eten op de bank neerploffen hebben Lisette en Miryam nog wel zin om te gaan stappen. Nathalie kijkt in haar handtas en ziet dat ze nog twee verschoningnen over heeft en gaat ook mee.
Ze staan met z'n vieren in een danscafé, het is allemaal erg gezellig en dansen en drinken wat. Al wat later op de avond is Nathalie volledig los en is even alle problemen kwijt. Op dat moment tikt Daphne haar op de schouders en roept in haar oor:" Je hebt een natte plek op je kont, ben je in een natte barkruk gaan zitten of heb je in je broek geplast?". Nathalie krijgt een rood hoofd, en Daphne lacht "Geintje...". Als Nathalie naar het toilet gaat kijkt Daphne haar na. "Vreemd" denkt ze en haalt haar schouders op.
Het is vrijdag, tijd om weer naar huis te gaan. Nathalie ruimt haar kamer en pakt de spullen voor het weekend. Ze pakt uit de kast de katoenen luier die ze de eerste nacht heeft gebruikt en doet die onderin haar tas, voor haar moeder om te wassen.
Dan bedenkt ze zich dat ze inmiddels een aardige prullenbak vol gebruikte luiers heeft verzameld op haar kamer. Gelukkig staat de container in de achtertuin waar ze via haar openslaande deuren rechtstreeks in kan. Ze pakt de zak uit de emmer en knoopt 'm goed dicht, loopt de tuin in en propt de zak zo diep mogelijk de container in.
Verder pakt ze haar inleggers voor het weekend in, haar moeder weet daar gelukkig nog niet van, nachtluiers hoeft ze niet mee te nemen, haar moeder zal er toch op staan katoen te dragen.
Het weekend ging als verwacht, overdag stiekem haar eigen inleggers en 's avonds geluierd worden door haar moeder. Het voelt wel weer vreemd om een katoenen luier om te hebben.
Snel is het zondagmiddag en ze moet weer naar groningen. Ze pakt haar tas weer in en ziet dat haar moeder de inmiddels gewassen luier weer in haar tas heeft gestopt, en om de dscussie uit de weg te gaan, neemt ze 'm maar mee.
Terug in groningen moet ze maar snel verschonen, de toiletten in de trein waren weer niet echt schoon en ze had al die tijd geprobeerd haar plas in te houden, wat maar ten dele lukte.
In groningen liep ze naar de fietsenstalling en stapte op en fietst naar huis. Wat ze niet in de gaten heeft is dat haar inlegger de druk niet meer aankan en ze lekplekken op haar kont krijgt.
Thuis aangekomen gaat ze direct naar haar kamer om de tas weg te bergen. In de gang komt ze Daphne tegen, die ze begroet. Daphne kijkt haar nog even na en ziet dat ze weer in iets nats gezeten moete hebben. Ze fronst, maar gaat verder. Als Nathalie op haar kamer haar broek laat zakken om zich te verschonen ziet ook zij dat ze gelekt heeft. Ze hoopt dat niemand het heeft gezien en kleed zich om na het verschonen.
Als Nathalie de woonkamer inkomt, ziet Daphne dat ze zich heeft omgekleed en krijgt het idee dat er iets aan de hand is maar besluit er niet over te beginnen.
De normale studiedagen zijn aangebroken, Nathalie volgt haar colleges en gaat tussen de lessen door naar het toilet om te kijken of het goed gaat. Gedurende de dag gaat het meestal wel goed, als ze maar vaak genoeg naar het toilet gaat. Alleen 's avonds in de kroeg vergeet ze nog wel eens af en toe naar het toilet te gaan en dan lekt ze nog wel eens door.
Op een avond komt Daphne weer naar haar toe en fluisterd in haar oor: "Je hebt weer in je broek geplast hè?". Nathalie kijkt Daphne verbaasd aan en Daphne stelt haar gerust: "Ik zal het niet verder vertellen, maar blijf van het weekend maar in Groningen, dan hebben we het er wel over".
Het is zaterdag, Nathalie is inderdaad in groningen gebleven is angstig maar ook benieuwd wat komen gaat. Ze staat op en doet haar luier, die ze nu zelf pamper noemt, in de prullenbak.
Als ze gedouched en aangekleed is gaat ze de woonkamer in. Daphne zit daar al en heeft koffie klaar. Daphne schenkt Nathalie koffie in en na een periode van stilte begint Daphne: "Heb je er al lang last van, dat je je plas niet op kan houden?". Nathalie begint huiverig haar verhaal, en verteld dat het komt door het ongeval bij het turnen. Daphne weet nog niet van het bedplassen, maar vermoed dat als je het overdag niet op kan houden, waarom dan 's nachts wel. "En hoe doe je dat 's nachts dan?", vraagt Daphne verder. Nathalie bloost en verteld dat ze daar bescherming voor heeft.
"Bescherming, wat bedoel je daar nou weer mee?" Vraagt Daphne, nu wel erg nieuwsgierig. Stotterend verteld Nathalie dat ze daar 's nachts luiers voor draagt.
Daphne kijkt of ze water ziet branden, en gaat verder: "Waarom dan niet overdag?". Nathalie verteld dat ze daar overdag ook wel iets voor heeft, alleen niet zo groot en dat ze het niet ziet zitten om overdag ook met zo'n pamper om rond te lopen. Daphne vind dat ze nu wel genoeg heeft gevraagd en stelt Nathalie gerust door te zeggen dat ze het geheim zal houden en het ook niet aan Miryam en Lisette te vertellen. Ze zegt nog wel dat Nathalie het zelf zou moeten vertellen aan de huisgenoten, want dat zou het stiekeme gedoe in huis onnodig maken, maar dat ze dat zelf uit moet maken.
Nathalie is opgelucht dat haar geheim veilig is en is er nu nog niet aan toe om het zelf verder te vertellen.
Ze gaan met z'n tweeen de stad in. Als ze bij de voordeur staan vraagt Daphne of Nathalie genoeg "bescherming" mee heeft, Nathalie bloost en schud ja.
Verder loopt de dag zoals andere dagen. Als ze 's avonds met z'n tweeën op de bank een filmpje kijken vraagt Daphne in de pause of Nathalie niet weer eens naar het toilet moet. Nathalie nog steeds niet helemaal gewend aan de situatie staat op en Daphne ziet dat het al te laat is. "Je bent weer nat zie ik." roept ze Nathalie na. Nathalalie loopt naar haar kamer en doet haar broek uit. Ze verschoont zich en trekt gelijk maar een trainingsbroek aan. Ze komt terug in de woonkamer om de film af te kijken. Na de film vraagt Daphne nog of Nathalie er toch niet over na wil denken wat meer bescherming te gaan dragen. Het is nu al een paar keer voorgekomen dat ze Nathalie betrapt heeft en als dit zo doorgaat zullen er meer mensen achter komen. Nathalie zegt dat het bedtijd is en loopt richting haar kamer, "Pampertijd" roept ze grappend. Ze kleed zich uit en doet haar pamper om. Ze trekt haar nachthemd aan en staat op om te gaan tandenpoetsen. Op dat moment wordt er op haar deur geklopt en loopt Daphne zonder op antwoord te wachten naar binnen. Nathalie schrikt en trekt haar nachthemd naar beneden om te proberen haar luier te verbergen. "Ik heb het al gezien hoor, dus laat je hemd maar los" roept Daphne.
Ik wou nog even kijken of het wel goed met je ging, zei daphne. Het moet niet makkelijk voor je zijn om hierover te moeten praten. Nathalie is niet op haar gemak in haar luier zo vlak voor haar huisgenoot en probeert het verhaal af te sluiten.
"Nou, ik ga ook maar naar bed" zegt Daphne. Ze roept Nathalie nog na dat ze morgenochtend niet zo stiekem hoeft te doen, omdat er toch niemand thuis is.
De volgende dag wordt ze laar wakker, ze heeft nog lang liggen woelen de avond ervoor en het is nu al bijna twaalf uur. Ze staat op en zou haar luier al af doen, tot ze herinnerde wat Daphne zei.
Ze besloot om haar trainingsbroek over haar luier aan te trekken en naar de woonkamer te gaan.
In de woonkamer zat Daphne al tv te kijken. Hoewel Nathalie een donkere trainingsbroek had die ruim zit, kon je toch duidelijk zien dat ze haar luier nog om had. Daphne zag het ook, maar zei niks.
Nathalie bedankte Daphne voor de steun van de vorige avond en dat ze blij was dat ze dit nu eindelijk met iemand kon delen. Daphne herinnerde Nathalie eraan dat het nu al over twaalven was en dat ze niet zolang meer alleen waren.
Daarop ging Nathalie douchen en aankleden.
Toen ze haar inlegger in haar onderbroek zou doen, herinnerde zich het advies van Daphne om misschien toch wat meer bescherming te zoeken. Ze had altijd nog de proefpakketten van de apotheek, misschien was dit nu wel het moment om ze te testen en Daphne te vragen of ze iets kon zien. Ze trok de grote inlegger uit de tas met proefpakketten en wou die eerst proberen in haar eigen onderbroek. Al snel merkte ze dat deze echt aan alle kanten uitstak. Dan toch maar het broekje van de apotheek aan. Ze had het broekje van de apotheek weer aan tot haar knieen en legde de inlegger er in. Toen ze het broekje optrok voelde ze de achterkant van de inlegger over haar kont gaan en toen ze het helemaal tot haar kruis had opgetrokken, merkte ze dat de voorkant bijna tot haar navel kwam. Ze bekeek zichzelf in de spiegel om te kijken hoe haar kont eruit zag. Ze trok haar spijkerbroek weer aan, maar die zat nu wel erg strak. Het voordeel was wel dat de achterkant van de spijkerbroek haar inlegger een stuk haar bilnaad introk waardoor ze van achteren toch nog iets van een kont had in plaats van een vormeloze bult. Ze liep de woonkamer in om advies van Daphne te krijgen. Daphne keek nog eens goed en trok een betrekkelijk gezicht. "Tja, je kunt wel verschil zien als je het weet, maar iemand die het niet weet zal het waarschijnlijk niet zien", zei ze.
Nathalie besefte dat ze een probleem had als ze hier mee door zou gaan: Een groot deel van haar garderobe zou ze niet meer aankunnen. De zomer is nu dan wel op zijn eind, maar af en toe een luchtig rokje was nog steeds wel mogelijk met dit weer, maar niet met zo'n luier om.
Ze hield de luier maar om, en heeft daar een goed deel van de dag mee doorgelopen. Na drie uur met de luier te hebben rondgelopen vond Nathalie het wel tijd om eens te kijken of er niet verschoond moest worden. Ze had al een paar keer gevoeld dat ze geplast had, maar was niet naar het toilet gegaan om te testen hoe de luier het zou houden. Op het toilet zag ze dat alles nog goed was gegaan maar dat ze nu inderdaad wel een verschoning nodig had.
Het was nu weer maandag en de studieweek was weer begonnen. Nathalie was weer terug gegaan naar de kleine inleggers, waar ze doordeweeks overdag genoeg aan had. Met de nadruk op had. Het was woensdag dat ze tussen de colleges geen tijd had gehad om naar het toilet te gaan. Halverwege het tweede college hield ze het niet meer en in plaats van de gebruikelijke scheut, verloor ze nu bijna haar volledige blaasinhoud. De te kleine inlegger had dit nooit kunnen houden en lekte ook aan alle kanten. Ze had nu echt in haar broek geplast. Ze had gewacht met opstaan tot iedereen al weg was, en was daarna zo snel en onzichtbaar mogelijk het schoolgebouw uitgehold. Thuis aangekomen was ze gelijk onder de douche gestapt en tijdens het douchen was de realiteit doorgerdrongen: Ze moest overdag ook aan de luiers. Terug op haar kamer, belde ze gelijk maar de apotheek. Ze vroeg naar de assistente die haar eerder ook al geholpen had. Ze kon nog dezelfde middag langs komen. Nathalie had de assistent gevraagd naar de grote inleggers, maar de assistente vertelde haar dat ze die wel vergoed zou krijgen van de verzekering, maar de broekjes die ze nodig had niet. Nathalie had als elke student weinig geld en had nu geen geld voor die broekjes. Samen met de assistente kwamen ze tot de conclusie dat de luiers met plakstrips de enige goede optie waren en ze kreeg een verpakking mee. Thuis aangekomen deed ze maar meteen een luier om en dacht: "Het is zover, ik ben nu weer terug bij af, 24 uur per dag in pampers".
Ze zat nu op bed met een t-shirt aan en een liuier. Ze bedacht dat ze het nu toch niet langer geheim kon houden voor haar huisgenoten en besloot dat ze het maar moest vertellen. Ze bedacht dat ze Daphne maar om raad zou vragen. Ze liep naar haar kledingkast om iets aan te trekken. Het enige wat ze kon verzinnen om over haar luier aan te trekken, zonder dat het direct op zou vallen, was haar spijkerrok. Aanekleed keek ze nog een keer in de spiegel boven haar wastafel en vond dat ze het daar maar mees moest doen.
In de woonkamer vroeg ze Daphne even apart en vertelde dat ze nu een luier om had en dat ze klaar was om het Miryam en Lisette te vertellen. Daphne zei dat ze dat het beste aan tafel kon vertellen na dat ze met z'n allen hadden gegeten. Het avondeten met z'n vieren ging zoals gewoonlijk, behalve dat Nathalie van de zenuwen nouwelijks iets naar binnen kreeg. Na het eten keek nathalie ietwat onzeker en Daphne zag het en besloot eeen voorzet te geven. "Nathalie wil nog wat zeggen voor we van tafel gaan, en ik zou het erg waarderen als jullie er serieus mee omgaan.", begint Daphne.
Miryam en Lisette zijn nu wel erg benieuwd wat het nieuws van Nathalie is. Nathalie word rood als een biet en begint stotterend: "Nou, het is dus zo dat ik incontinent ben wat betekent dat ik af en toe in mijn broek plas". Lisette en Miryam kijken elkaar aan en weten even niks te zeggen. Lisette vraagt na een tijdje: "Hoe zit dat dan, we hebben dat nog nooit gezien".
Nathalie gaat verder: "Omdat ik dus af en toe in mijn broek plas, moet ik daar bescherming voor dragen, met andere woorden heb ik een luier om".
Met de laatste woorden valt er een nog grotere stilte aan tafel. Miryam en Lisette weten nu helemaal niet meer wat ze moeten zeggen. Daphne ziet dat Nathalie het er erg moeilijk mee heeft en besluit het woord over te nemen. "Nathalie heeft onze hulp hier bij nodig, wij moeten haar steunen en er normaal mee omgaan".
Daphne stelt voor om gelijk maar de proef op de som te nemen en vanavond de stad in te gaan. Nathalie heeft niet erg veel zin, maar nadat Miryam en Lisette ook wel de stad in willen gaan, besluit ze ook maar mee te gaan. Als ze bij de voordeur staan vraagt Daphne aan Nathalie of ze nog extra luiers mee moet en Nathalie zegt wat verlegen tegenover de andere drie dat ze een verschoning in haar handtas heeft.
In de stad gaan ze weer naar hun danscafé en door de muziek en de wijn vergeet Nathalie haar problemen. In het café is ze veel op de dansvloer te vinden en heeft ze veel bekijks van de jongens die daar ook zijn. Een leuke kerel danst een beetje met Nathalie mee, en slaat op een een gegeven moment zijn handen om haar middel. Zijn handen zakken steeds verder naar beneden en vlak voordat zijn handen op haar kont komen, draait ze weg. Ze beseft zich nu dat als hij door was gegaan, dat zijn handen niet haar kont had vastgehad zoals hij waarschijnlijk bedoeld had, maar een inmiddels volle luier had vastgepakt. Met haar handtas liep ze naar het toilet en dook één van de hokje in. Ze deed haar luier af en pakte uit haar tas een schone. Na wat onhandig geknoei had ze haar schone luier om en trok ze haar rok weer op. De rest van de avond en nacht verliep zonder kerels die haar bij haar kont wouden grijpen en na de laatste ronde gingen de meiden naar huis.
