Nog niet klaar Olaf en Marjolein

[luierdromer]

DIT VERHAAL GAAT OVER HET ALGEMEEN OVER TIENERS MET EEN HANDICAP.
DIE HUN WEG EN ACCEPTATIE ZOEKEN IN DE VALIDE WERELD, EN IN HUN LICHAMELIJKE ONTWIKKELING.

HOOFDSTUK 1 EEN BIJZONDERE ONTDEKKING

Al verschillende keren, had ik ze nu voorbij zien komen.
Een jongen en een meisje.
hij in een rolstoel, zij lopend er achter.
En bij allebei viel me iets op.
bij beide rond hun kruis, en bij haar ook rond haar billen.
Was het dikker als wat je normaal gesproken zag.
Wat zou dat kunnen zijn?

Het leek wel op luiers.
Maar dat kon toch niet.
Daar waren ze toch veel te oud voor?
Maar wat was het dan wel?
Ik besloot, om maar eens naar beneden te gaan.
En vervolgens naar buiten.
Om kennis te maken.

Snel trok ik mijn schoenen aan.
En snelde naar buiten.
Zouden ze er nog zijn?

 

[Little Endy]

Oeh, spannend... dit verdient zeker wel een vervolg! ^-^

 

[luierdromer]

Wees maar niet bang.
Ben aan het schrijven.

 

[Fun-luier]

Moooi

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 2 DE KENNISMAKING.

Ik keek links en keek rechts.
En kijk daar gingen ze.
100 meter links van mij.
Ik riep hen toe.
" Willen jullie even wachten?"

het meisje stopte, en keek om.
En vroeg " wie ben jij?"
Ik ben Jan-Willem".
"En Wie zijn Jullie?"

"Ik ben Marjolein, en De jongen in de rolstoel.,is mijn broer Olaf".
"Aangenaam kennis te maken" antwoorde Jan-Willem.
"vinden wij ook Zei Marjolein.

"Waar gingen jullie eigenlijk naar toe ? "
"We waren de buurt aan het verkennen".
"Aangezien we hier pas zijn komen wonen".
"Maar helaas moeten we nu naar huis".

"nu al ?" vroeg Jan-Willem.
"Ja helaas wel" zei Marjolein.
"Ondanks dat het pas 3uur is!!"
"Maar we hebben allebei dringend verzorging nodig".
"Maar je mag wel met ons mee, dan kun je direct ons huis zien,en kennis maken met onze moeder".
Dat vond ik wel een goed idee.
Al na een paar minuten, stonden we bij Olaf en Marjolein.
Voor de deur.

 

[jos]

Mooi verhaal top
Ik hoop op meer

 

[slaaf.johannes]

mmm korte stukjes maar weet nog niet waar het heen gaat wel erg leuk

 

[luierdromer]

Ik ben misschien helaas, niet van de lange stukken.
Maar er komt nog meer.
Heb al wat op papier.
En hoe het daarna verder gaat?
Dat moet ik zelf nog bedenken.
Maar bedankt voor alle reactie, s

 

[slaaf.johannes]

maar het is wel leuk ondans dat het kort is

 

[luierdromer]

Dat vindt ik fijn om te lezen radiotijger.
Op papier lijkt het best lang.
Op het forum blijkt het klein uit te vallen.
Maar ga zeker door.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 3 DE THUISKOMST


Marjolein opende de voordeur, duwde eerst de rolstoel naar binnen.
Stapte vervolgens zelf naar binnen en vervolgens nodigde ze mij uit.
Om haar voorbeeld te volgen.
Dan riep ze "mam we zijn er".
"Ik kom er aan", riep moeder.
"Kom maar mee naar de kamer" lachte Marjolein, terwijl ze Olaf hielp zijn jas uit te trekken.

Om tenslotte ook haar eigen jas uit te trekken.
" Zo zijn jullie er al?"
"Dat is mooi op tijd en wie is dat?"
"Dit is Jan-Willem" van een paar huizen verder vertelde Marjolein.

"Hij zag ons voorbij komen, en wilde graag kennis maken".
" Ja ik wil graag met Olaf en Marjolein spelen en neem ze zoals ze zijn".

"Dat vindt ik een goeie instelling" lachte moeder.

"Maar, nu even ter zake".
"zo te zien is het de hoogste tijd om deze dame en heer te voorzien van een schone luier".
Dan heb ik het goed gezien overdacht Jan-Willem.
Terwijl hij de rest volgde naar de slaapkamer van Olaf.
Deze bevond zich beneden, in een aangebouwd gedeelte van het huis.
Het leek wel een suite.
Maar alles wat er stond was natuurlijk geen luxe, maar bittere noodzaak.
Er stond een verstelbaar bed,
En een in hoogte verstelbare tafel.
"" Waar is dat voor?" wilde ik graag weten.
" Ga maar op het bed zitten" dan zal ik het je laten zien" zei moeder.

 

[slaaf.johannes]

mmmm ga zo door

 

[luiers:)]

Mooi verhaal

 

[speentje]

!1

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 4 DE VERSCHOONRONDE

Dan kwamen We op de slaapkamer.
Waar ook een grote commode stond.
Waarop,Marjolein en Olaf verschoond zouden worden.
Ik zag de luiers van beide behoorlijk opbollen.
Dat zag Wilma ook,en vroeg "komen jullie mee?
Dan vroeg Wilma wil jij Olaf duwen Jan-Willem?
"Dat is goed".
"Kom dan maar mee" zei Wilma.
Een paar minuten later stonden we in een hele grote slaapkamer.
Dan vroeg Wilma "wie eerst?".
"Ik riep Marjolein"
"kom maar snel liggen dan".
Een halve minuut later lag Marjolein op een uitvergrote Commode.
Waar zelfs ik met mijn 1.86 nog makkelijk op zou kunnen liggen.
Dan maakte Wilma Marjolein haar broek los trok deze omlaag,en maakte dan de knoopjes los van iets wat op een romper leek.
Nooit geweten dat die er ook in grote maten waren.
"Is dat een romper?",vroeg ik verbaasd.
"Dat heb je goed" lachte Wilma.
"Nooit geweten dat die zo groot gemaakt werden.
"Nou je ziet nu dus van wel"zei Wilma.
Terwijl ze rustig door ging met het los maken van de tena luier, en zei dan tegen Marjolein," goed je beste gedaan liefje.".
De luier maakte inderdaad een verzadigde indruk.
Marjolein liep rood aan, " he zeg mallerd, schaam je niet voor mij" lachte ik, je kunt er toch niets aan doen.
"zo is dat" zei Wilma.
Hierdoor werd Marjolein weer rustig, en kon Wilma doorgaan met het verschonen.
Wilma vroeg Marjolein om even op haar zij te draaien, hierdoor kon Wilma de natte luier weghalen en met een vochtig doekje haar billen schoonmaken.
Vervolgens pakte Wilma een schone Tenamaxi Vouwde deze open en schoof deze onder Marjolein.
Dan mocht Marjolein weer op haar rug gaan liggen,maakte Wilma Marjolein haar vagina schoon, en poederde ook deze.
Dan trok ze de luier tussen Marjolein haar benen door en sloot deze af.
Dan mocht Marjolein eindelijk gaan staan en trok Wilma de romper omlaag, en sloot ook deze af.
Als laatste trok Marjolein zelf haar broek op en sloot ook deze af.
"Hé hé klaar zuchtte ze diep."

"Zo tijd voor de volgende."
Dit zeggende haalde ze de tillift te voorschijn, en maakte Olaf hierin vast.
Draaide Hem omhoog, Draaide de tillift naar de commode, en liet Olaf voorzichtig zakken.
Dan lag Olaf op de commode en kon Wilma Olaf zijn broek los maken, en vervolgens zijn romper.
"Ppff Wat stink jij daar zeg."
"Marjolein wil jij even een washandje en een bakje lauw water, en zeep pakken?"
"Dan kan ik Olaf wassen".
"Is goed mam` 1 minuut later was ze al terug,een paar minuten later was ook Olaf weer lekker schoon.
Dan werd ook hij gepoederd, en van een schone tena maxi voorzien.
Toen dat eindelijk klaar was en Olaf zijn romper weer dicht zat trok Wilma zijn broek omhoog, maakte deze dicht, en zette met de tillift Olaf terug in de rolstoel.

Alles bij elkaar waren we intussen een half uur verder.
Dan keek Wilma mij aan en vroeg,Wat vond je ervan Jan-Willem.`

Eerlijk gezegd had het hele gebeuren behoorlijk wat indruk gemaakt, maar, omdat nou openlijk te laten merken .
Nee dat durfde ik niet.
Bang als ik was Olaf en Marjolein dan te kwetsen,en dat wilde ik niet.
Dat verdiende zei niet.

 

[slaaf.johannes]

!1 dance ;D

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 5 DE UITLEG

We waren intussen terug in de woonkamer
Dan vroeg moeder die Wilma hete "willen jullie wat drinken?"
Ja graag" kwam er tegelijk van Olaf en Marjolein.
" Wat zal het Zijn?".
"Ik wil graag appelsap" zei Marjolein."en ik graag chocolademelk" zei Olaf, "en Jan-Willem wat wil jij?"
" Doe mij ook maar chocolademelk", zei ik.
Een paar minuten later zaten we op Olaf na allemaal op de bank.
Dan zei Wilma " ik zal eerst maar proberen te vertellen wat er met Olaf en Marjolein aan de hand is"
"Te beginnen met Olaf".
Olaf is geboren met een open ruggetje, in medische wereld noemen ze dat spina bifida dat betekent, dat het ruggenmerg niet goed gesloten is.
Wat best een grote beschadiging is."
"Wat zijn de gevolgen hiervan? ", wilde ik weten.
"Nou" zei Wilma, dat zijn er nog al wat"".
"Dat houdt in dat hij vanaf zijn navel volledig verlamd is, en in zijn onderlichaam dus totaal geen gevoel heeft".
"Ook geen warm of koud en dat is best gevaarlijk".

Dat kon ik wel begrijpen.
Ik overdacht wat me net verteld was, terwijl Wilma intussen haar thee op dronk.
"Om verder te gaan, voor zijn bovenlichaam geldt, " dat hij daar wel gevoel heeft, maar weinig kracht".
"Wat betekent dat je Olaf overal bij moet helpen,zelfs bij doodgewone zaken als bij voorbeeld aankleden of eten".
Hier schrok ik toch wel van.
"Is het bij Marjolein ook zo erg?".
Was mijn volgende vraag.
"Nee gelukkig niet" zuchtte Wilma," zij is wel incontinent en ook spastisch, waardoor ze moeite heeft om vooral de armen en handen, maar ook haar benen onder controle te houden".
" Je hebt gezien dat ze kan lopen, maar ook dat kost wel moeite".
" Zich verzorgen, kan ze over het algemeen zelf, behalve het verschonen van haar luier".
"Ook zij heeft bij het eten en drinken heeft ze vaak hulp nodig, vandaar ook die tuitbekers met grote oren".

Ik moest eerlijk bekennen dat het hele verhaal een behoorlijke indruk op mij had gemaakt.
Ik realiseerde mij hoe gelukkig ik mocht zijn dat ik dat allemaal zelf kon en alles onder controle had.
"Poeh poeh " zuchtte ik dan ook," wat een verhaal" dit moest ik even laten bezinken.
Na een tijdje zei ik "hier schrik ik van zeg maar ik respecteer jullie, om en zoals jullie zijn".

"Dat vindt ik fijn om te horen" zei Wilma, "dat hebben we ook anders meegemaakt".
Intussen was het al bijna half 5,de middag was omgevlogen.Wilma schrok ervan.
" Jan-Willem wil je blijven eten"
"Ja graag maar, dan moet ik nu wel eerst naar huis, om te vragen".
"Je mag wel bellen", lachte Wilma.
Dat deed ik direct mijn moeder nam op.
"Dat vindt ik leuk van je" zei mijn moeder " als je wil, en Wilma het goed vindt,mag je ook blijven logeren.

 

[slaaf.johannes]

:-X devil2 ,./ !1

 

[Abbjornnl]

goed vervolg lees graag meer.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 6 DE LOGEERPARTY WORDT VOORBEREID

Ik keek naar Wilma, "als ik wil, en jij vindt het goed mag ik blijven logeren"
"Wil jij dat"? was de wedervraag van Wilma.
"Ja dat lijkt mij heel leuk".
"Dan keek Wilma naar Olaf en Marjolein, "wat vinden jullie hiervan?".
Olaf keek eerst naar zijn moeder, dan naar Marjolein en vervolgens naar mij.
"Ik weet het niet" direct barste hij in huilen uit, " ik ben jaloers op jou".
"Waarom dan?" vroeg Jan-Willem.
"Nou jij kunt alles zelf, EN IK!, ik heb overal hulp bij nodig, zelfs nog met eten".
Dan keek Wilma naar Marjolein, "wat zeg jij Marjolein?".
"Ik vindt het heel leuk als Jan-Willem blijft".
"Ik voel me wel kwetsbaar, maar Jan-Willem heeft zelf al gezegd dat hij ons neemt zoals we zijn".
"Ja toch?" keek ze me aan.
Ik zag toch wat onzekerheid in haar ogen, en besloot daar snel een einde aan te maken" ja zeker, dat heb je goed begrepen."
"Sterker nog, als jullie moeder het goed vindt, geef ik zolang als ik hier ben." mijn zelfstandigheid op en wordt net zo afhankelijk, als jullie beide."
Ik keek de kamer eens rond, en zag alleen maar glimlachende gezichten.

Dan nam Wilma het woord,"dat vindt ik echt geweldig, van je "maar besef wel dat je dan niet zomaar terug kunt".
"Dat begrijp ik" zei Jan-Willem.
"Oké dan ga je nu naar huis om kleding en toilet spullen te halen en dan zie ik je binnen anderhalf uur hier terug".
"Nog 1 ding voor je gaat wat we nu afgesproken hebben, geldt niet alleen hier in huis, of als we alleen zijn maar ook buitenshuis of als er bezoek is"..
"Zin of niet doet er niet toe, begrepen Jan-Willem?".
"jazeker uiteraard Olaf en Marjolein hebben die keuze ook niet."
"Wie A zegt moet ook B zeggen dus heb ik die keuze ook niet."
"Als ik wil ondergaan wat zij dagelijks doormaken, en dat wil ik".
"Nou dan ga ik nu even naar huis".
"Oké tot zo" zei Wilma "dan kunnen Olaf en Marjolein even slapen".
Die voelden zich allebei best moe van alle indrukken van de dag.
"Tot Straks" zei ik en trok mijn jas aan, en snelde naar huis.