Olaf en Marjolein
HOOFDSTUK 15 NAAR BUITEN.
Nadat Olaf was verschoond,was het alweer tijd om te eten.
Als eerste werd Olaf bij de tafel gezet, en deed Wilma hem zij slab voor.
Dan kwam Wilma naar mij toe, "kom maar Jan-Willem dan zet ik je bij de tafel neer".
Dan nam ze me mee en zette mij bij de tafel neer,en deed mij de slab voor.
Dan zette Wilma Marjolein in haar stoel deed het blad ervoor,en deed Marjolein haar slab om.
Dan kregen we alle 3 een beker weer 1 met van die grote oren, en deksel,gevuld met melk.
"Zo kinders hier hebben jullie vast melk, dan ga ik even brood voor jullie smeren".
Terwijl we op het brood zaten te wachten, rook ik ineens een vieze lucht vlak daarop zei Marjolein, " hé bah zit ik verdorie weer te poepen".
"Net nu we aan tafel zitten, en het is al de 2e keer vandaag".
"Ik heb gelukkig alleen nog maar geplast, zei Olaf, maar denk dat het niet lang meer duurt voor ik moet poepen".
"Jan-Willem, is jou luier nog droog?".
"Nee ook ik ben ook al nat" antwoordde Jan-Willem,"en volgens mij niet alleen dat".
Dan kwam Wilma binnen, met 3 bordjes brood met kaas, alle 3 in stukjes gesneden.
Direct rook Wilma een vieze lucht," wie van jullie heeft hier zitten poepen"?".
"Ik ben het mam" biechtte Marjolein direct op.
"alweer?".
"Dat is je 2e al vandaag, en Olaf nog helemaal niet".
"Olaf als jij als je vanavond als je naar bed gaat, nog niet gepoept, hebt, zal ik je toch weer een zetpil moeten geven" zuchtte Wilma.
Hier schrok Olaf zo van, dat hij direct een keiharde wind liet, en vervolgens poepte hij binnen 10 minuten zij luier goed vol zodat zijn luier het bijna niet hield.
"Dan moeten we de maaltijd nu maar snel afsluiten, want jullie kunnen alle 3 wel een verschoning gebruiken".
Dan nam Wilma ons alle 3 mee naar de commode, hielp Olaf erop ,en Kleedde Olaf helemaal uit. trok dan de luier open, "PPFF wat een stank zeg".
Schoof Olaf op zijn zei, en trok de vieze luier weg en pakte de douche, en begon Olafs billen schoon te spoelen.
Pakte een washandje en zeep en begon Olafs billen te wassen en werd het washandje tussen Olafs billen doorgehaald.
Tot slot werden Olafs billen goed afgespoeld, en verlost van zeepresten, en droogde Wilma Olaf af.
Dan pakte Wilma een schone TENA maxi vouwde hem open, en schoof hem onder Olafs billen.
Poederde Olafs billen en hielp hem op de rug te gaan liggen, poederde de schaamstreek en trok de TENA tussen Olafs benen door omhoog, vouwde hem over Olafs buik en sloot hem af.
Dan trok Wilma de romper goed en drukte de knoopjes dicht, en legde Wilma Olaf op bed, en deed het hek dicht.
"Slaap lekker, tot straks".
Dan richtte zicht tot Marjolein," kom maar snel hier liggen" en weer werd er een vieze poepbroek verschoond, na 10 minuten lach ook Marjolein in het ledikant.
Dan zei Wilma, "zo nu jij nog Jan-Willem".
1 minuut later lag Jan-Willem al op de commode en vlak daarna had Wilma, de natte luier al in de emmer gegooid.
" Jij hebt deze keer alleen maar geplast".
Vervolgens maakte Wilma Jan-Willem goed schoon, poederde zijn billen en schaamstreek en deed Jan-Willem vervolgens een schone luier om, uiteraard een TENA maxi trok de romper strak, en sloot deze af.
Legde ook Jan-Willem in zijn ledikant en deed het hek omhoog, sloot de gordijnen, en verliet de kamer.
Anderhalf uur later hoorde Wilma keihard gelach van boven komen.
Snelde naar boven en liep de slaapkamer in, en zag Wilma dat Olaf Marjolein en Jan-Willem groot lol hadden.
"Wat is er hier zo lollig?", vroeg Wilma.
"Jan-Willem vertelde een goeie mop", lachte Marjolein.
"Ja ja" kuchte Wilma.
" Hebben jullie zin om buiten te spelen?".
Dat wilden ze alle 3 wel.
Buiten gekomen keek Jan-Willem zijn ogen uit, de hele tuin was zo gemaakt, dat je met een rolstoel echt overal kon komen.
Ook stond er een grote schommel,maar geen gewone maar 1 waar je niet af of uit kon vallen.
Het bleek dat er een deurtje in zat, zodat je er in kon stappen en het deurtje dan gesloten kon worden.
"Wat is dat voor schommel?", vroeg Jan-Willem dan ook.
Daarop zei Wilma," die schommel is zo gemaakt dat je er niet uit kunt vallen mocht je je evenwicht verliezen."
"Maar rustig blijft zitten".
Dan vroeg Olaf, "mama mag ik op de schommel?".
"Ja hoor Ik kom eraan, Marjolein, wil jij even helpen".
"Ja hoor, wat moet ik doen?"
"Wil jij even de schommel stil houden zodat ik Olaf er in kan zetten".
Tot verbazing van Jan-Willem zat Olaf snel op de schommel, en schommelde er lustig op los.
Marjolein duwde de schommel.
Jan-Willem keek zijn ogen uit, en mompelde", dat wil ik ook wel".
Dat hoorde Wilma, en ze zei" dat kan, we hebben nog precies zo, n schommel die kunnen We naast die van Olaf hangen".
Wilma liep direct naar de schuur pakte de schommel en hing deze aan da haken, naast de schommel waar Olaf in zat.
Dan kwam Wilma naar Jan-Willem toe en liep met hem naar de schommel toe zette hem erin, en dan schommelde Jan-Willem er al net zo lustig op los.
De tijd vloog om, zonder dat ze het merkten.
Dan ging anderhalf uur later ineens de bel, Wilma deed open en liet de moeder van Jan-Willem binnen, die Cora heette "wat brengt jou hier?", vroeg Wilma.
"Ik was wel benieuwd hoe het met Jan-Willem en jou kinderen gaat", antwoordde Cora.
Dan deed Wilma het verhaal hoe het tot dan toe was gegaan, en nam dan Cora mee naar de tuin.
Dan zag Cora Jan-Willem en Olaf in het schommel stoeltje zaten, en Marjolein de gang er behoorlijk in hield.
"Zo te zien hebben ze alle 3 pret voor 10"zei Cora," dat denk ik ook" zei Wilma.
Dan vroeg Cora, "en hoe gedraagt Jan-Willem zich".
"O dat zit wel goed" lachte Wilma, hij wil graag ervaren hoe het Dagelijks bij Olaf en Marjolein gaat".
"Dat laat ik hem nu ervaren, door hem hetzelfde te behandelen als Olaf".
"Omdat zelfde effect te bereiken geef ik Jan-Willem spierverslappers."
"Kan dat geen kwaad dan?"
"Nee hoor, als de medicatie stopt hersteld alles binnen 72 uur, maar tot nu toe vinden ze het alle 3 geweldig".
Al pratend waren Wilma en Cora naar buiten gelopen, dan riep Wilma, "wie wil er iets drinken?".
Dat wilden ze alle 3 wel.
"Dan zetten we Olaf en Jan-Willem eerst even terug in de rolstoel ",zei Wilma binnen de kortste keren was dat gebeurd.
Dan zei Cora tegen Wilma, " nou dacht ik alweer nattigheid te voelen".
"Dat zou best kunnen, het is al een tijdje geleden dat ik ze verschoond heb maar, het is nu nog geen tijd voor de volgende verschoning".
"Hoe vaak doe je dat dan?", vroeg Cora.
5 keer per dag, wat neerkomt op eens in de 3 uur", antwoordde Wilma.
Dan zei Cora, " Ik moet nog boodschappen doen, heb je zin om mee te gaan?."
"Ja dat is een goed idee" zei Wilma.
"Oké dan kan ik jullie ook de wijk laten zien"
"Dat lijkt me leuk, antwoordde Wilma "maar, kun je goed met de rolstoel in het winkelcentrum te recht?".
"Ja hoor alles is vlak, en gelijkvloers ".
"Daarna kunnen we nog wel naar de kinderboerderij", ging Cora door.
"Als we daar met de rolstoel in kunnen wel" lachte Wilma,
"ja dat Kan" ze Cora, we kunnen zelfs vlak bij alle dieren komen".
"Zullen we gaan dan?".
"Ja is goed, maar eerst eens kijken of er nog iemand verschoond moet worden".
Al snel bleek dat alle 3 een verschoning nodig hadden, maar gelukkig was er alleen maar geplast, zodat ze snel klaar waren.
Dan zei Wilma, "ik denk dat we wel zonder jas naar buiten kunnen".
"Dat dacht ik ook" zei Cora.
"Oké wie gaat er mee?" riep Wilma.
"Ik " kwam er uit 3 monden tegelijk.
Dan werd er achter beide rolstoelen een boodschappentas gehangen, en konden ze gaan Marjolein duwde Olaf en Cora Jan-Willem.
Jan-Willem moest wel wennen aan al het bekijks wat hen ten deel viel maar, daar trok hij zich niets van aan.
Na 10 minuten bereikten ze het park, hier keken Olaf en Marjolein hun ogen uit zoveel soorten dieren als er waren, eenden ganzen allerlei soorten vissen.
Maar, ook Geiten Schapen Herten, Hamsters Konijnen Cavia, s en ga zo maar door en overal konden ze met de rolstoel bijkomen, zelfs tot vlak bij de vijver.
"Jammer dat ik vergeten ben, oud brood mee te nemen". zei Wilma.
"Nou ja dat doen we dan een andere keer".
Olaf Marjolein en Jan-Willem genoten volop van alles in het park, het verblijf in het park kon ze niet lang genoeg duren.
Het mooiste vonden ze een grote kooi met allerlei soorten vogels, vooral Olaf wilde er niet meer weg.
Na een anderhalf uur moesten ze toch echt verder, aangezien er nog boodschappen gehaald moesten worden.
Verder lopend door het park bereikten ze uiteindelijk toch het winkelcentrum, waar ze direct door gingen naar de supermarkt.
Net toen ze daar naar binnen wilden gaan, kwamen Nelleke en haar moeder er uit lopen, Nelleke was al jaren een vriendinnetje van Jan-Willem.
Verbaasd keek ze eerst naar Jan-Willem, en dan naar Olaf en Marjolein. en dan vroeg ze," wat doe jij in een rolstoel?" "en wie zijn dat?".
"Wat voor prop heb je daar tussen je benen?".
Dan nam Wilma het woord, "zei" en wees naar Olaf en Marjolein, wij zijn hier pas komen wonen".
"Jan-Willem heeft ze vrij snel op straat aangesproken, en kennis gemaakt. en volgens mij klikt het goed tussen hun".
"Weet je wat?".
"Kom morgen ochtend maar koffie drinken, dan praten we verder nu moeten we snel naar huis, want anders wordt het wel erg laat".
"Oké tot morgen"., antwoordde Nelleke.
"Dat Vindt ik ook een goed idee" zei Anna de moeder van Nelleke.
"Tot morgen" klonk er dan van alle kanten.
Dan liepen Wilma en Cora met de kinderen de winkel in pakten een boodschappenkar, een waar je met de rolstoel achter kon.
Dan werd er van alles aan eten en drinken in geslagen, maar ook, zaken als talkpoeder en billendoekjes, scheermesjes, en scheerschuim.
Dan snelden we snel naar huis waar Wilma ons alle 3 aan keek, en zei, " zo te zien zijn jullie alle 3 erg moe!".
"Dan moeten we maar vlug eten, des te eerder kunnen jullie naar bed".
Terwijl Wilma voor het eten zorgde, bleef Cora bij ons in de kamer, en dekte samen met Marjolein de tafel terwijl Olaf en Jan-Willem tv keken, na 20 minuten stond het eten op tafel en schoof iedereen aan.
Ook met het eten werd iets meer tempo gemaakt als anders, omdat het al vrij laat was.tot slot was er nog koffie ,en toen dat op was, zei Wilma " zo en nu naar bed".
"hé nu al? " mopperde Marjolein.
" Nou nu al, het is al bijna half 10,antwoordde Wilma." en voor jullie er alle 3 in liggen, zijn we een half uur verder".
"Bovendien als jullie morgen om 10 uur klaar willen zijn ,als Nelleke komt, moeten we er om 8uur weer uit."
"Want voor we jullie dan klaar hebben, zal het dan wel bijna 10 uur zijn".
"Dus kom op, naar bed", een half uur later lag iedereen in bed.