LotteXS
Superlid
Hoofdstuk 10.
"Even teveel"
Ik loop zoals gewoonlijk weer rustig naar huis. Ik pak mijn oortjes en zet een afspeellijst op van Acda en de Munnik.
Langzaam loop ik naar huis tot ik halverwege op een bankje langs de weg ging zitten en in huilen uitbarsten.
Het is gewoon even allemaal teveel.
Hoe kan een kind van 6 nu keer op keer ongelukjes krijgen en waarom ben IK potverdorie steeds de gene die het moet opruimen. Zucht...
Ik zat er helemaal doorheen, ik had het zo met Jasmijn te doen en natuurlijk ook met de ouders die keer op keer maar moeten dealen met de ongelukjes van Jasmijn.
Ik graai wat in mijn handtas opzoek naar zakdoekjes maar vind niks.
Och ja dit is eigenlijk de oppastas, daar zitten nooit zakdoekjes in.
Ik sta op van het bankje en loop nog wat na-snikkend verder naar huis.
Ik wrijf een keer over mijn wangen en zie een vlek mascara op mijn duim zitten.
Top joh nu loop ik er dus helemaal als een zwerver bij.
Eenmaal thuis aangekomen besluit ik eerst een warm bad te nemen om even te ontspannen en tot rust te komen.
Na ongeveer drie kwartier kom ik er uit, droog ik me af en loop in mijn ondergoed en bh naar de koelkast.
Ik kijk wat ik nog heb liggen en zie nog een pakje zuurkool liggen.
Maak een blikje knakworstjes warm en
pak nog twee witte zachte broodjes uit de vriezer.
Ik zet me de serie "Anne with a E" op en eet mijn broodjes hotdog op.
Ik zit net lekker spannend in de serie tot dat ik mijn mobiel hoor afgaan.
Zucht... Ik had dus echt even geen behoefte aan een belletje zo om 19 uur.
Hoofdstuk 11.
"Het belletje"
"Ja met Jessica"
"Goeie avond Jessica, met Petra de moeder van Jasmijn. Ik moet je vragen of het goed is als Jasmijn voortaan met een luiertje om naar het clubje komt. Het gaat namelijk echt niet zo goed thuis. Mijn zus is... Mijn zus... Ummm... Mijn zus is een 2uur geleden overleden. Het ging al lange tijd niet goed met haar en de doctoren hebben nooit echt kunnen vinden wat ze nu precies had.
Mijn zus Sanne is altijd erg close
geweest met Jasmijn maar sinds Sanne zo ziek was en ik erg veel naar Sanne was en Richard werken was kreeg Jasmijn minder aandacht en we denken dat ze daarom zo vaak ongelukjes heeft en echt erg verlangd
naar de verzorgende aandacht en geborgenheid. Ze weet natuurlijk donders goed dat wanneer ze een ongelukje heeft dat ze dan als een peuter behandeld word en die aandacht die vind ze helemaal geweldig.
Wij, Richard en ik weten ons even geen raad en thuis hebben wij het lang genegeerd maar sinds vanmiddag haar poep ongelukje
Draagt ze nu weer gewoon even pampers hier thuis. Ik kan het verschonen van haar broeken en nu echt niet bij hebben.
We weten het even echt niet meer..."
"Jeetje wat heftig, gecondoleerd met je zus.
Als ik jullie ergens mee kan helpen dan hoor ik het graag!
Ik begrijp de reactie van en het gedrag van Jasmijn ook wel, het is voor haar nu gewoon even te veel en ze zoekt gewoon een manier om weer dicht bij haar mama te komen.
De manier die voor haar het makkelijkst is is dan het in het broek doen of in haar broekje plassen.
Neem het haar alsjeblieft niet zo kwalijk, het is gewoon even een fase van haar".
"Ja ik hoop het Jessica, ik hoop het.
Er is wel iets dat je zou kunnen doen alleen umm ja ik zou niet weten hoe ik het moet vragen.
zou jij volgende week van maandag tot vrijdag op Jasmijn kunnen passen en dat ze dan ook bij jouw logeert? Ik zorg voor genoeg kleding, geld, beddengoed, speelgoed, haar huiswerk, haar luiertjes etc etc. Zo kunnen wij even alles regelen voor de begrafenis van Sanne.
Ik weet dat ik hier echt erg veel van je vraag maar ja, mijn ouders zijn hier te oud voor en de ouders van Richard zitten sinds begin vorig jaar bijde in een huisje in Spanje dus die kunnen niet zo gouw even langs komen voor oppas, jij bent eigenlijk onze enige oplossing."
"Umm ooh ja... Ummm... Ja is goed. Ik kan wel een weekje vrij krijgen.
Maar hoe zit dat met naar school gaan en haar ongelukjes? Ze kan op school niet met een pamper rondlopen.
En ze zou dan in de nacht zowel overdag gewoon bij mij een luiertje dragen?"
"Ze gaat deze komende week niet naar school, dat gaat niet nu ze weer zo vaak ongelukjes heeft.
Ik geef haar voldoende luiertjes mee die ze dan inderdaad s'nacht als gewoon overdag zal dragen. Verder geef ik je ruim genoeg geld zodat je ook wat activiteiten met haar kunt doen. Ik dacht zelf aan 160 euro waarvan 100 euro voor het oppasen is.
Daar kunnen jullie je dan goed mee uitleven komende week.
Is dit zo goed voor jouw?"
"Ja dat klinkt wel als een strak plan. Ik vind het wel goed! Zullen we afspreken maandag om 11 uur?"
"Ja is goed voor ons, dan zie je ons dan.
En nogmaals bedankt, nee echt je bent echt onze redder in nood!"
"Ach, ik werk graag met kids en oppassen vind ik ook altijd wel leuk dus het is voor mij geen last hoor. En ik zal kijken of ik Jasmijn weer terug zindelijk kan gaan krijgen.
Maar ze zou de eerste 2 dagen toch nog gewoon non stop in de pampers rondlopen hoor.
Maar goed ik moet ophangen want de wasmachine is klaar. Doei doei en tot maandag."
We hingen op en zo stond er
dus weer een afspraak.
Het zou me wat gaan worden.
Ik keek er wel naar uit maar vond het toch weer allemaal erg naar voor Jasmijn.
Wat nou als wat haar moeder zegt niet klopt en dat Jasmijn er dan toch echt niets aan kan doen? Wie zal het weten?
Ik zal er snel genoeg achter komen.
"Even teveel"
Ik loop zoals gewoonlijk weer rustig naar huis. Ik pak mijn oortjes en zet een afspeellijst op van Acda en de Munnik.
Langzaam loop ik naar huis tot ik halverwege op een bankje langs de weg ging zitten en in huilen uitbarsten.
Het is gewoon even allemaal teveel.
Hoe kan een kind van 6 nu keer op keer ongelukjes krijgen en waarom ben IK potverdorie steeds de gene die het moet opruimen. Zucht...
Ik zat er helemaal doorheen, ik had het zo met Jasmijn te doen en natuurlijk ook met de ouders die keer op keer maar moeten dealen met de ongelukjes van Jasmijn.
Ik graai wat in mijn handtas opzoek naar zakdoekjes maar vind niks.
Och ja dit is eigenlijk de oppastas, daar zitten nooit zakdoekjes in.
Ik sta op van het bankje en loop nog wat na-snikkend verder naar huis.
Ik wrijf een keer over mijn wangen en zie een vlek mascara op mijn duim zitten.
Top joh nu loop ik er dus helemaal als een zwerver bij.
Eenmaal thuis aangekomen besluit ik eerst een warm bad te nemen om even te ontspannen en tot rust te komen.
Na ongeveer drie kwartier kom ik er uit, droog ik me af en loop in mijn ondergoed en bh naar de koelkast.
Ik kijk wat ik nog heb liggen en zie nog een pakje zuurkool liggen.
Maak een blikje knakworstjes warm en
pak nog twee witte zachte broodjes uit de vriezer.
Ik zet me de serie "Anne with a E" op en eet mijn broodjes hotdog op.
Ik zit net lekker spannend in de serie tot dat ik mijn mobiel hoor afgaan.
Zucht... Ik had dus echt even geen behoefte aan een belletje zo om 19 uur.
Hoofdstuk 11.
"Het belletje"
"Ja met Jessica"
"Goeie avond Jessica, met Petra de moeder van Jasmijn. Ik moet je vragen of het goed is als Jasmijn voortaan met een luiertje om naar het clubje komt. Het gaat namelijk echt niet zo goed thuis. Mijn zus is... Mijn zus... Ummm... Mijn zus is een 2uur geleden overleden. Het ging al lange tijd niet goed met haar en de doctoren hebben nooit echt kunnen vinden wat ze nu precies had.
Mijn zus Sanne is altijd erg close
geweest met Jasmijn maar sinds Sanne zo ziek was en ik erg veel naar Sanne was en Richard werken was kreeg Jasmijn minder aandacht en we denken dat ze daarom zo vaak ongelukjes heeft en echt erg verlangd
naar de verzorgende aandacht en geborgenheid. Ze weet natuurlijk donders goed dat wanneer ze een ongelukje heeft dat ze dan als een peuter behandeld word en die aandacht die vind ze helemaal geweldig.
Wij, Richard en ik weten ons even geen raad en thuis hebben wij het lang genegeerd maar sinds vanmiddag haar poep ongelukje
Draagt ze nu weer gewoon even pampers hier thuis. Ik kan het verschonen van haar broeken en nu echt niet bij hebben.
We weten het even echt niet meer..."
"Jeetje wat heftig, gecondoleerd met je zus.
Als ik jullie ergens mee kan helpen dan hoor ik het graag!
Ik begrijp de reactie van en het gedrag van Jasmijn ook wel, het is voor haar nu gewoon even te veel en ze zoekt gewoon een manier om weer dicht bij haar mama te komen.
De manier die voor haar het makkelijkst is is dan het in het broek doen of in haar broekje plassen.
Neem het haar alsjeblieft niet zo kwalijk, het is gewoon even een fase van haar".
"Ja ik hoop het Jessica, ik hoop het.
Er is wel iets dat je zou kunnen doen alleen umm ja ik zou niet weten hoe ik het moet vragen.
zou jij volgende week van maandag tot vrijdag op Jasmijn kunnen passen en dat ze dan ook bij jouw logeert? Ik zorg voor genoeg kleding, geld, beddengoed, speelgoed, haar huiswerk, haar luiertjes etc etc. Zo kunnen wij even alles regelen voor de begrafenis van Sanne.
Ik weet dat ik hier echt erg veel van je vraag maar ja, mijn ouders zijn hier te oud voor en de ouders van Richard zitten sinds begin vorig jaar bijde in een huisje in Spanje dus die kunnen niet zo gouw even langs komen voor oppas, jij bent eigenlijk onze enige oplossing."
"Umm ooh ja... Ummm... Ja is goed. Ik kan wel een weekje vrij krijgen.
Maar hoe zit dat met naar school gaan en haar ongelukjes? Ze kan op school niet met een pamper rondlopen.
En ze zou dan in de nacht zowel overdag gewoon bij mij een luiertje dragen?"
"Ze gaat deze komende week niet naar school, dat gaat niet nu ze weer zo vaak ongelukjes heeft.
Ik geef haar voldoende luiertjes mee die ze dan inderdaad s'nacht als gewoon overdag zal dragen. Verder geef ik je ruim genoeg geld zodat je ook wat activiteiten met haar kunt doen. Ik dacht zelf aan 160 euro waarvan 100 euro voor het oppasen is.
Daar kunnen jullie je dan goed mee uitleven komende week.
Is dit zo goed voor jouw?"
"Ja dat klinkt wel als een strak plan. Ik vind het wel goed! Zullen we afspreken maandag om 11 uur?"
"Ja is goed voor ons, dan zie je ons dan.
En nogmaals bedankt, nee echt je bent echt onze redder in nood!"
"Ach, ik werk graag met kids en oppassen vind ik ook altijd wel leuk dus het is voor mij geen last hoor. En ik zal kijken of ik Jasmijn weer terug zindelijk kan gaan krijgen.
Maar ze zou de eerste 2 dagen toch nog gewoon non stop in de pampers rondlopen hoor.
Maar goed ik moet ophangen want de wasmachine is klaar. Doei doei en tot maandag."
We hingen op en zo stond er
dus weer een afspraak.
Het zou me wat gaan worden.
Ik keek er wel naar uit maar vond het toch weer allemaal erg naar voor Jasmijn.
Wat nou als wat haar moeder zegt niet klopt en dat Jasmijn er dan toch echt niets aan kan doen? Wie zal het weten?
Ik zal er snel genoeg achter komen.
Laatst bewerkt: