Verhaal Klaar Op Vakantie Zonder Luiers

[Bab Diap]

Dit verhaal is gebaseerd op mijn fantasie. Ik ga deze zomervakantie met m’n ouders op vakantie, maar ik heb daar echt geen zin in en blijf het liefste thuis, maar dat mag niet. We hebben afgesproken dat dit de laatste vakantie is dat ik mee moet. Maar ik heb er geen zin in, in de buurt van ons vakantiehuisje is helemaal niks en het zal alleen maar wandelen, wandelen en nog eens wandelen worden, blegh :'( . Het verhaal gaat erover hoe ik deze vakantie en twee weken zonder mijn vertrouwde spulletjes overleef.

De laatste spullen worden in de auto gezet en ik controleer m’n kamer nog even of ik niks vergeten ben. Ik kijk rond en zucht: ‘dit wordt een hele lange vakantie’. Langzaam trek in mijn deur dicht. Ik wil naar beneden lopen, maar draai me nog snel om en sprint mijn kamer in. Ik trek mijn kast open en duw wat tassen op zei. Wanneer ik mijn verstopplek bereikt heb pak ik mijn, baby-tas en pak daar een drynite en een pamper uit. De pamper schut ik even op en bepoeder hem met talkpoeder. Ik baal ervan dat al mijn tassen en koffers al in de auto staan, anders had ik nog wat luiers en spulletjes mee kunnen smokkelen. Ik leg de luiers even onder mijn kussen en verstop mijn voorraad terug in de kast. Ik wil mijn luiers aan trekken, maar dan wordt er vanuit beneden geroepen: ‘Jongen, wat ben je aan het doen?, waar blijf je?, we vertrekken zo!’ Schrik en roep terug: ‘Ja, even nog wat pakken, kom er zo aan.’ Ik krijg geen reactie, dus ik vind dat ik goed keuring heb. Ik ga op mijn bed liggen en doe eerst de pamper om, dan sta ik op en controleer of hij goed zit, ‘perfect’. Ik doe de drynite er nog als een onderbroek overheen, ‘tegen het lekken’ zeg ik tegen mezelf. Ik doe snel mijn broek aan en kijk nog even in de spiegel: ‘Mooi zo, je ziet niks’. Na nog een keer mijn kamer gecontroleerd te hebben, sprint ik naar beneden. ‘Hè, hè, daar ben je eindelijk.’ Mijn ouders doen de deur op slot en ik klim de auto in. Terwijl we wegrijden fantaseer ik over dat ik in een autostoeltje vast zit met een speentje in, maar ja, die droom zal waarschijnlijk nooit uitkomen.
Ik kijk naar buiten en zie allemaal bomen en gebouwen voorbij schieten, terwijl ik muziek luister...

 

[Bedplasser91]

Ha, een veelbelovend begin! !1 Ben nu al benieuwd naar de rest.

 

[Bab Diap]

Thx, ben nu bezig met een vervolg! ^-^

 

[Easy-Ryder]

Goed begin, en zou zomaar ook in het echt kunnen gebeuren

 

[Bab Diap]

De reis is lang en saai. Verveel me te pletter en heb nergens zin in. Na een paar uur rijden stoppen we bij een benzinestation om te tanken en een plaspauze. Ik moet wel een beetje, maar het is te weinig om mijn luiers te gebruiken en om de luiers af te doen in het toilet is te veel gedoe. Maar ik besluit toch mee naar het toilet te lopen, om niet op te vallen. Op het toilet controleer ik of mijn luier nog steeds goed is. Ik pak wat wc papier en gooi dit ongebruikt in de wc en trek door. Ik weet wel dat niemand op mij zal letten, maar voor de zekerheid en ik voel me er veiliger bij om gewoon te doen alsof ik wel heb geplast. Ik loop weer terug richting de auto, maar kan het niet laten om een blik te werpen in de verschoonruimte, maar behalve een leeg verschoonkussen, zie ik niks en niemand. ‘Jammer’ denk ik bij mezelf en ik loop vlug door.

We rijden weer verder en ik probeer nog een beetje te slapen, maar dat lukt niet echt.
Ik kijk uit het raam en zie een kind van een jaar of 4 in een kinderstoel met een speentje in haar mond auto naast ons zitten. Ik moet mijn best doen om mijn jaloezie te verbergen en probeer te glimlachen. Ze keek me aan en zwaaide heel lief met haar handje, ik moest lachen en zwaaide terug.

Na weer een paar uur gereden te hebben wordt de drang om te plassen toch wel erg groot en ik probeer me nog in te houden, want het komende uur zullen we niet stoppen voor een plaspauze.
Een kwartier later houd ik het bijna niet meer en voel ik wat scheutjes ontsnappen en ik begin daarna ook steeds verder te ‘lekken’. Ik ben blij dat de luier het aan kon en het netjes geadsobeerd wordt en er geen geurtjes vrij gekomen waren. Ik probeer er niet te veel aan te denken en vooral niet aan te zitten. Langzaam voel ik mijn blaas leeg lopen en de pamper zwaarder en klammer worden. Het geeft wel een heerlijk warm gevoel.
Na ongeveer nog een halfuur gereden te hebben begint m’n zusje te zeuren dat zij moest plassen. Ik kan haar wel zoenen. Mijn pa reedt de eerst beste parkeerplaats op en we stapten uit, mijn zusje en mijn ma gingen naar het toilet, mijn pa hoefde en ik bleef bij de auto staan. ‘Hoef je niet?’vraagt m’n pa. ‘Nèh’ zeg ik. Ik hoefde inderdaad niet, want ik had mijn blaas al in de luier geleegd, maar die wil ik nog wel even verschonen, dus toen mijn ma en zusje terug kwamen en we weer verder wilden rijden. Zei ik: ‘Oh wacht ik moet toch eigenlijk nog wel een beetje’. ‘Waarom zeg je dat niet eerder dan.’zei m’n pa, maar ik rende al weg voordat hij zijn zin kon afmaken.

Ik loop naar de toiletten van het benzinestation, het is gelukkig best rustig. Ik loop zo snel mogelijk naar de ‘Wickelraum‘. Maar wanneer ik de verschoonruimte binnen kom, ben ik niet alleen.
Een moeder is net klaar met het verschonen van haar baby en kijkt me vreemd aan.
Ik sta daar een beetje ongemakkelijk te wachten tot ze weg gaat, maar dan krijg ik een plan.
Ik stap naar de vrouw toe en vraag: ‘Uhm, excuse me, madame. I was just wondering if you could maybe change my diaper?’ Ze kijkt me aan en trekt een verbaasd gezicht. ‘It’s just a pee’ voeg ik er snel aan toe. Ze schut haar hoofd, tilt haar zoontje op en loopt gehaast de ruimte uit. Ik schaam me kapot en kijk de ruimte rond. Dan tikt er iemand op mijn schouder, ik schrik me te pletter. ‘I can help you.’ Een oude dame staat achter me. ‘Ga maar liggen, ik verschoon je wel.’ Nog een beetje beduusd van haar opkomst en dat ze mijn eigen taal spreekt ga ik voorzichtig op het verschoonkussen liggen.
Ik durf haar niet aan te kijken en kijk daarom maar naar het plafond. Ze maakt mijn broek los en schuift hem samen met mijn onderbroek naar beneden. ‘Ach zo’n grote jongen met zulke kleine luiertjes.’ Zegt ze. Ze scheurt mijn drynite los, waar ik helemaal niet blij mee was, omdat die nog niet vies was en nog prima gebruikt kon worden. Dan komt ze bij de volle pamper. ‘Aaaaaach, wat schattig.’ En ze geeft een kusje op mijn luier. Ik voelde me al ongemakkelijk en dit helpt daar niet echt tegen. Ze maakt de pamper los en zegt: ‘Oh gelukkig het is alleen maar een plas, dat scheelt een hoop tijd.’ Daar ben ik blij om, want ik weet niet hoelang ik al in de verschoonruimte sta, maar mijn ouders zullen zich onderhand wel afvragen waar ik blijf. En het laatste wat ik wil is dat ze me komen zoeken en me hier zien liggen. Ik dacht: ‘wat ben ik blij dat het vrij rustig is en niemand me ziet.’ Maar dat dacht ik te vroeg. Er komen twee meisjes van mijn leeftijd de toiletten in lopen en zien me liggen. Ze beginnen te lachen en lopen snel door. Ik hoor ze nog een tijdje weglopen en lachen en kijk dan weer omhoog met een verschrikkelijk rood hoofd en een bonkend hart. De oude vrouw veegt mijn plaszone schoon en gooit de pamper weg. Ze pakt haar tas en haalt daar een grote incontinentie luier uit. Ik schrik, maar kan het tegelijk uitschreeuwen van blijdschap. Ze poedert de luier en schuift deze onder mijn billen. Vakkundig doet ze de luier dicht en zegt: ‘zo nu ben je klaar!’ Ze trekt mijn broek en onderbroek weer aan en helpt me van het kussen af. Ze geeft me nog een lolly, als beloning dat ik zo netjes bleef liggen. Ik neem hem aan en lik eraan, ‘Mmmm cola, mijn lievelings.’ Ik wil zo snel mogelijk weg, dus ik zeg vlug: ‘Hartelijk dank.’ En sprint weg. Ik kijk nog even om, om te zien of niemand me gezien heeft, maar de enige die ik zie is de oude vrouw die me lachend nazwaait. Ik glimlach naar haar, terwijl ik denk: ‘die spoort niet helemaal.’Maar ik was reuze blij met haar.
Wanneer ik de parkeer plaats op loop richting onze auto, bedenk ik dat ik lastige vragen over de lolly kan krijgen, dus gooi ik de lolly net op tijd weg. ‘Hè, hè dat duurde lang.’zegt mijn ma. ‘Sorry het was druk.’lieg ik. Achteraf de stomste smoes ooit, omdat het alles behalve druk was en mijn ma er zelf net nog was geweest. Maar ik krijg gelukkig geen reactie of verdere preek. Dus stappen we de auto in en rijden we weg...

 

[Luiert]

leuk verhaal

 

[Willem]

Spannend leuk bedacht. !1

 

[jesse12]

yeaah leuk verhaal

 

[Bab Diap]

Thx voor de leuke reacties! !1
Ik weet al een beetje hoe het verhaal verder gaat lopen, maar weet niet wanneer ik daar tijd voor heb om het op te schrijven.
Maar in ieder geval:
WORDT VERVOLGD.....

 

[jesse12]

kan niet wachten

 

[MrDrynitesboy]

Leuk verhaal, hopen op een snel vervolg

 

[DLGuido]

Leuk verhaal.

 

[Reppie]

lees het met plezier

 

[Rick415]

Ik verheug me op het vervolg

 

[Diaperboyy]

!1

 

[Bab Diap]

We reden en we reden maar, alsof geen einde aankwam. En uiteindelijk kwamen aan bij het bungalowpark. Terwijl we over het park reden, wist ik gelijk al dat hier geen leeftijdsgenoten zullen rondhangen: er was geen zwembad; geen voetbal- of basketbalveld; geen kantine of café. Maar wat was er wel: heel veel speeltuintjes met schommels (vooral babyschommels), glijbanen, wipwaps en noem maar op en er was zelfs een crèchelokaal. Ik zeg tegen mijn ouders: ‘Hoe oud denken jullie dat we zijn?’ “We hebben dit gekozen, omdat het hier een mooie wandelomgeving is’ zegt mijn pa. ‘Nou, ik zie het.’

Boos pakken we de spullen uit en bekijken we het huisje: weinig mis mee, wel gezellig en ruim, alleen geen tv en bad, maar ja je kan niet alles mee hebben. Terwijl ik de spullen opberg in de kast, kwam ik een heuse kinderstoel tegen! Ik kijk ernaar, maar moet me in houden om er niet gelijk in te gaan zitten, want in een kinderstoel zitten is één van mijn grootste dromen.

Ik loop verder door het huisje en bekijk de slaapkamer van mijn ouders: mooie kamer, tweepersoonsbed, ruime kast, mooi uit zicht vanuit het raam, aan de muur hingen wat boekenplanken en in de hoek staat een ... WAT?! Nee, dit is te erg: in de hoek staat een echte babyledikant. Het lijkt wel of deze vakantie er is om me op de proef te stellen, om te kijken hoe lang ik het vol houdt om mijn gevoelens in het bij zijn van mijn ouders te onderdrukken!

Nadat alles is uitgeruimd, is het tijd voor het avond eten: broodje knakworst. Hierna wassen we alles af en gaat iedereen een boek lezen: saaaai, dus ik ga maar een beetje op m’n mobiel klooien, met een beetje geluk kan ik een wi-fi-verbinding vinden. Maar nee hoor nergens wi-fi. “Deze vakantie gunt met ook werkelijk niks’ zeg ik tegen mezelf.

Het is nu ongeveer een uurtje later en ik verveel me te pletter. Opeens voel ik dat ik moet plassen en besef ik weer dat ik de grote luier van de vrouw bij het benzinestation nog om heb. Omdat dit het enige baby-ding voor de hele vakantie zal zijn, wil ik hem af doen en normaal op de wc plassen.

Ik zeg tegen mijn ouders dat ik ga douchen en loop naar m’n slaap kamer. Ik trek al mijn kleren uit en kijk een geluierde grote jongen aan in de spiegel. Hij zit me als gegoten en hij voelt ook zo fijn. Ik ga op het bed liggen en maak ik de luier los. Ik schrik van het geluid van de plakstripjes, want ik ben als de dood dat mijn ouders of mijn zusje iets hoort. Ik leg de luier op mijn bed en baal ervan dat ik geen kamer voor mezelf alleen heb. Altijd op vakantie deel ik een kamer met mijn zusje, meestal is dat wel gezellig en leuk, maar nu komt het behoorlijk lastig uit.

Dan hoor ik vanuit de woonkamer dat mijn ma tegen mijn zusje zegt dat ze bij moet gaan kijken of ik al klaar ben met douchen, omdat ze geen douchegeluiden hoort. Ik schrik me te pletter en spring van mijn bed, maar ik kijk niet goed uit voor het boekenkastje boven en stoot vollop mijn hoofd. Ik val op en grond en weet nog net op tijd de luier mee te slepen en onder mijn bed te gooien. Op dat moment komt mijn zusje de kamer in. ‘Ben je al klaar?’vraagt ze. Ze kijkt met tegelijk raar aan omdat ik op de grond lig en een beetje gek kijk. ‘Nee, nog niet’ zeg ik. ‘Wel opschieten, hè’ zegt ze en ze loopt weg. Opgelucht voel ik aan mijn hoofd, dat wordt een dikke buil. Ik pak de luier en verstop hem onder mijn matras, daar zal niemand zo snel kijken. En met een bonkend hoofd loop ik naar de douche...

 

[diapermick]

dance !1 !1 dance

 

[Bab Diap]

Ik zie dat ik ook wat slechte cijfers heb gehad.
En ik wil graag weten waarom en van wie die zijn.
Ik ben nog niet zo ervaren met schrijven, dus alle criteria en tips zijn van harte welkom.
Ik doe mijn best om een leuk verhaal te schrijven en wil het graag aanpassen naar jullie wensen.
Maar dan moet ik wel weten wat jullie irriteert.

Hoop graag op antwoord.

 

[Bab Diap]

Het is ochtend en ik stap als laatste van het gezin mijn bed uit. Vanacht heb ik veel over luiers gedroomd, maar heb me gelukkig nog wel kunnen beheersen en de luier onder mijn matras laten liggen. Maar ik kon het niet laten om voordat ik echt in slaap viel, na 2 ½ uur woelen in bed, nog naar de wc te lopen en met wat wc papier toch een beetje het luier gevoel na te bootsen. Dit valt altijd minder op en kan je altijd met een smoesje uitleggen, mochten ze het ontdekken. Behalve voor het gevoel, had ik mezelf ook ingewikkeld met het papier om te voorkomen dat ik toch misschien ging lekken. Is nog nooit gebeurt, maar je weet maar nooit. Altijd als ik in bed lig, ook al ben ik drie minuten geleden nog naar de wc geweest, voel ik de drang om te plassen en ik wordt wel eens wakker na een natte droom, waarin op een wc zat of iets dergelijks en begon te plassen.

In mijn boxer loop ik naar de woonkamer, waar mijn ouders en zusje al aan het ontbijt zitten. Ze kijken me boos aan en zeggen dat ik weer lekker gezellig ben. Ik negeer ze maar en schuif aan.

Na het ontbijt kleedt ik me vlug aan en ga naar douche en haal mijn nog droge propje wcpapier uit mijn boxer en gooi het in de wc, samen met mijn ochtendurine. Terwijl ik aan het tandenpoetsen ben, probeer ik een plan te verzinnen om misschien ervoor te zorgen dat dit toch wel twee leuke weken kan worden. Ik zeg tegen mezelf: ‘Misschien komen de kinderstoel en ledikant toch nog van pas.’ Ik denk een tijdje na over een plan om mijn ouders voor te liegen of expres in bed te plassen, maar die gedachte wuif ik snel weg. Het zal toch nooit lopen zoals verwacht en ik ken mijn ouders langer dan vandaag en die laten zich niet zo snel foppen. En bovendien zie ik mezelf niet graag verschoond worden door mijn ouders of zusje en denk ook niet dat ze ooit nog gaan doen.

Ik had me voorgenomen alle dagen thuis te blijven in plaats van dag in dag uit wat leuke plaatsjes of ‘mooie’ wandelingen maken. Maar ik wil toch wel een stukje omgeving zien en vandaag gaan we lopend de omgeving verkennen, wie weet kom ik nog een leuk cafeetje of iets dergelijks tegen en kan ik daar mijn twee weken doorbrengen.

Ik ben allang klaar voor de wandeling, terwijl mijn ouders en zusje zich nog aan het optutten zijn. Ik plof neer op de bank en bekijk de brochure van het park. Ik lees hem vluchtig door en lees weinig interessants. Totdat ik lees dat je tegen een kleine vergoeding extra meubels en spullen kan aanschaffen voor een baby. Ik lees gretig verder en kom erachter dat er een box, commode, luieremmer, verschoonkussen en eventueel een badje beschikbaar zijn. Ik fantaseer over hoe ik gebruik maak van deze spullen. Maar als snel realiseer ik me dat ik zoveel geld niet bij me heb en nog met mijn ouders opgescheept zit. Boos gooi ik de brochure op tafel en roep gefrustreerd naar mijn ouders en zusje waar ze blijven...

 

[Bab Diap]

Ik betrap me er zelf ook op dat ik wel eens switch naar de verleden tijd.
Dat gaat eigenlijk automatisch.
In de tegenwoordige tijd schrijven is lang zo makkelijk niet.
Misschien dat de frustraties daar vandaan komen. :-\