Op weg naar de sneeuw

Karin_1982

Beginneling
Op weg naar de sneeuw

“Pfff, moet je zien, het staat helemaal vast!” Gerben tikte op het stuur en stak zijn handen in de lucht. “Om moedeloos van te worden.” Steven, die naast hem zat, zuchtte. De tomtom gaf nog 112 kilometer aan tot hun eindbestemming. Steven keek om. Zijn vriendin Susan sliep. De vriendin van Gerben deed alsof ze sliep. “Schattig hoor” zei Steven en hij grijnsde. Gerben keek in de spiegel en glimlachte. “Laat ze maar slapen, dan kunnen ze ook niet zeiken.” Dat de vriendin van Gerben, Linda, niet sliep bewees ze door haar knie in de stoel van Gerben ze zetten. Gerben lachte. “Oh schatje ben je wakker” zei hij. “Mooie boel” mompelde Linda. “Hoe lang gaat het duren?” Gerben en Steven reageerden niet. “Tien kilometer gereden” vanaf het tankstation verbaasde Gerben zich hardop. “Ongelooflijk.” Steven legde het routekaartje weg. “Nog 15 kilometer voor de tunnel.”

De stem uit de radiospeakers maakte Susan wakker. Ze keek slaperig opzij in het chagrijnige gezicht van Linda. Ze konden gelukkig allebei lachen om de situatie. “Staan we al lang vast?” “Ja schatje, sinds het tanken hebben we koud 10 kilometer gereden.” Susan wreef even over haar buik en mompelde wat onverstaanbaars. Ze besloot haar medepassagiers voorlopig nog geen deelgenoot te maken van heet probleempje. Ze moest nu best nodig poepen.

“Loopt daar iemand?” Gerben wees op een stipje in de verte dat langzaam dichterbij kwam. Steven knikte. “Een politieman of zo met een geel hesje.” Toen hij dichterbij kwam zagen ze dat de man flesjes water en broodjes uitdeelde. Steven liet het raampje zakken. De man vroeg in het Duits of ze wat nodig hadden. Steven antwoordde dat ze voldoende voorraad hadden. De politieman knikte. Hij maakte Steven duidelijk dat het zeker nog wel een hele tijd kon duren. Het zou nog meer gaan sneeuwen en ijzelen. De man adviseerde om in ieder geval in de auto te blijven. De buitentemperatuur was nu al onder de 10 graden vorst en zou nog harder dalen. Het laatste advies van de man deed Susan huiveren. Uitstappen voor een sanitaire stop raadde de politieman ten zeerste af. “Gute Reise” en hij liep door.

Gerben kon weer een paar meter doorrijden. Uiteindelijk passeerden ze de wegversmalling die richting de tunnel leidde. “Deuren dichthouden” grapte Gerben. Door de versmalling moest hij rakelings langs de vangrail rijden. Rechts stond het vast met auto’s. Steven slikte. Hij had het er niet op. Als ze nu om wat voor reden dan ook de auto uit zouden moeten, zou dat niet kunnen. Susan had ondertussen haar eigen zorgen. Haar nood werd hoger en hoger. Ze was al geschrokken van het advies van de politieman. Maar nu besefte ze, dat zelfs als ze het advies in de wind had geslagen, ze nog steeds in de problemen zat: ze kon er nu niet uit.

Ze beet op haar lip. Ze kon het niet langer voor zichzelf houden. “Oh, ik moet echt nodig nu” zei ze. Er kwam niet meteen een reactie. Linda keek op. “Ik ook”. Gerben en Sreven keken elkaar aan. “Even ophouden dames” zei Gerben stoïcijns, die aan de bekleding van de achterbank dacht. Steven kende Susan langer dan vandaag. Als zij over haar gene stapte door aan te kondigen dat ze nodig moest, dan moest het echt een noodgeval zijn! Hij besloot zich er maar even niet mee te bemoeien. “Even volhouden schat” was het enige wat hij kon bedenken. Susan stond het huilen nu nader dan het lachen. “Ik doe het nu echt bijna in mijn broek” zei ze met tranen in haar ogen en een snik in haar stem. Gerben keek op. “Leg iets onder je billen”. Linda hielp Susan om een oude krant onder de billen van Susan te leggen. Maar die handelingen kostte ook haar moeite omdat ze zelf nodig moest plassen. “Moet jij ook?” vroeg Gerben en hij keek zijn vriendin via de spiegel aan. Ze knikte alleen. Gerben zuchtte. Susan had nu echt moeite om geen waterballet – of erger – te veroorzaken. Ze had Linda al ingefluisterd dat ze niet alleen hoefde te plassen.

De strijd tegen de hoge nood bleek ook een automobilist opgevallen te zijn die naast de auto van Gerben stond. Het viel Steven op dat hij gebaarde. Steven deed het raampje open en de man deed hetzelfde. “Hallo” zei hij. Het bleek een Nederlander te zijn. “Gaat het goed met jullie?” en hij wees op Susan. “Hoge nood” antwoordde Steven. De man knikte. Hij zei iets tegen zijn vrouw. Die pakte iets uit een tas. “Hier” de man reikte Steven een wit pakketje aan. Steven moest goed kijken, maar merkte toen dat hij twee luiers in zijn hand had. “Van de kinderen” legde de man uit en wees op de achterbank waar twee jongetjes zoet lagen te slapen. “Sterkte.” “Bedankt!”.

Gerben en Steven waren met stomheid geslagen. “Geef nu maar” zei Susan wanhopig die al meteen had gezien dat de man een zeer genereus aanbod had gedaan. Steven gaf het pakketje aan. Als door een wesp gestoken, deed Susan haar schoenen uit. Ook haar spijkerbroek ging uit, hoewel dat nog wel wat moeite kostte. Linda gaf haar een deken aan dat op de hoedenplank lag. Zo kon Susan zich nog enigszins discreet omkleden. Ze frummelde haar slipje uit. Het krakende geluid van de luier klonk. “Past ie?” fluisterde Linda. “Een beetje.” Toen Susan klaar was, had ze een hoofd als een kreeft. Ze voelde zich duidelijk ongemakkelijk, maar was toch opgelucht. De deken hield ze op haar schoot, zodat niemand haar luier kon zien. Steven was van plaatsvervangende schaamte rood geworden. Gerben had helemaal niets meer gezegd. Linda zat in dubio of zij de andere luier om zou doen, maar durfde niet. Ze moest nog steeds nodig plassen, maar op de een of andere manier kon ze de luier niet omdoen.

Susan steunde en kreunde. “Als je moet, moet je” fluisterde Linda. Susan knikte. “Ohhh”klonk het. Gerben had de radio harder gezet. Alleen Susan en Linda konden de geluiden horen die hoorden bij het in een luier poepen en plassen. Susan durfde niemand aan te kijken. Haar hart ging als een gek tekeer. Nu haar hoge nood voorbij was, kon ze gelukkig wel weer normaal ademen. Ze had verwacht een heel onaangenaam gevoel te krijgen, maar dat viel mee. Haar plas voelde ze na een paar minuten niet meer. Alleen haar grote boodschap voelde wat vreemd aan. Ze schaamde zich. “Gaat het?” vroeg Steven. Susan knikte.

Even later begon de file op te lossen. Eenmaal in de tunnel leek er weinig meer aan de hand. “Er is een parkeerplaats met toilet na de tunnel” informeerde Gerben zijn medereizigers. “Net te laat” grapje Steven. Susan was gelukkig was bijgekomen en paste zich aan de situatie aan. Voor Linda kwam de parkeerplaats wel op tijd en met een grote lach op haar gezicht kwam ze terug. Na nog anderhalf uur kwamen ze aan bij het appartementencomplex. Gerben haalde de sleutel op. Steven hielp Susan de auto uit. Ze had haar schoenen aan. Snel stapte ze uit, terwijl Steven het deken om haar heensloeg. De spijkerbroek bleef achter in de auto. Even had Steven een glimp opgevangen van de geluierde billen van zijn vriendin. Een apart gevoel tintelde door zijn lijf.

Wordt vervolgd…
 

jhonny11

Life's short. Enjoy it, every time you can!
wow...:O
Jeejtje:O:O
Karin good god jij kan echt SUPER GOED verhalen maken:O!!!
serieus dit begint echt fantastisch! ik ruik toch zeker weten een giga talent hier!:D
tis gewoon.. wauw:D ik zou zeggen ga zo door:D
nouja je moet doorgaan:D:D want ik wil nu wel weten hoe het door gaat:D ,./
wacht met smart op het volgende deel:D

groetjes, en nogmaals super begin hoor(K)
Jonathan
 

Punked

Superlid
Jeej, eindelijk weer een verhaal van Karin. :) Goed geschreven, kan niet wachten op het vervolg. :)
 

Karin_1982

Beginneling
Op weg naar de sneeuw (2)

Ze hadden niet meer over het ongelukje van Susan gesproken. Gerben had tot zijn blijdschap geconstateerd, dat de bekleding van de achterbank schoon was gebleven. Zelfs aan de oude krant die hij had weggegrist en weggegooid was niets verdachts te zien. Daar is een luier natuurlijk ook voor, grijnsde hij. Nu pas besefte hij dat het hem wel wat deed: een knappe meid van 23 jaar die een luier om had gehad. Hoewel hij er niemand over had gehoord, kon het niet anders dan dat Susan het in haar luier had gedaan. Maar zowel Linda als Steven hadden erover gezwegen. En Susan had hij niet meer gezien, sinds ze ondersteund door Steven het appartement was ingegaan. De spijkerbroek die nog in de auto lag nam hij mee en legde hij op de koffer van Susan die nog in het halletje stond.

Die avond na het diner in het restaurantje tegenover het appartementencomplex hadden ze nog wat gebabbeld. Iedereen leek de spanning te voelen, maar niemand durfde het gesprek op de luiers te brengen. Pas toen Susan en Steven in de ene kamer en Gerben en Linda in de andere kamer lagen, durfden de stelletjes het aan.

“Lin, Lin” fluisterde Gerben. “Mmm” antwoordde ze. “Heeft Susan. Heeft ze, nou je weet wel.” Linda draaide zich om. Ze legde haar vinger op de mond van Gerben. “Ik heb haar beloofd niks te vertellen.” Linda speelde nu met haar vriend. Ze wist goed, dat hij het verhaal wel uit haar mond wilde trekken. Aan de ademhaling en de bewegingen van Gerben merkte ze dat hij niet tevreden was met het antwoord. “Heeft ze het nu wel of niet in haar luier gedaan?” Linda giechelde. Ze hield haar mond. Gerben nam zijn vriendin nu in een soort houtgreep en zette een kietelaanval in. Linda proestte het uit. “Hou op, hou op” en ze gaf Gerben een speelse tik op zijn billen. “Vertel je me het?” vroeg hij. “Ja, jahaa”. Gerben liet los en ging weer naast Linda liggen. “Ze heeft in haar luier gepoept en geplast.” Gerben zuchtte. “Word je daar geil van of zo?” vroeg Linda recht voor zijn raap en ze beroerde de penis van Gerben. Deze groeide. Hij glimlachte. “Ik weet niet. Ik had haar geluierde billen wel willen zien.” Linda genoot. “Wat zou je ervan vinden als ik…”. Gerben draaide zich om. Hij streelde zijn vriendin en gaf haar een zoen. “Maybe.”

Gerben en Susan hadden ondertussen een heel ander gesprek. “Waarom ben je niet naar het toilet gegaan bij het tankstation?” Steven schaamde zich nog steeds een beetje voor de actie van zijn vriendin. “Ik hoefde toen nog niet” antwoordde Susan zacht. Ze zat duidelijk in een verdedigende rol. Steven had eigenlijk verwacht dat ze fel zou reageren en geen reprimande van hem zou dulden. “Ik dacht dat je na je ongelukje in de bios en tijdens jullie familieweekend het wel had geleerd. Maar mevrouw doet het gewoon weer.” Susan slikte. Natuurlijk had ze wel verwacht dat Steven haar hier weer mee zou confronteren, maar ze had gehoopt dat hij het gênant had gevonden om daarop terug te komen. Ze besloot te zwijgen. Ze hoopte maar dat Steven niet doorhad dat het niet helemaal alleen maar ongelukjes waren. Maar zeker weten deed ze het niet. Ze voelde even met haar hand onder het bed. De tweede luier lag er nog. Ze viel in slaap.

De volgende ochtend waren ze vroeg op. Linda en Susan zorgden voor een stevig ontbijt en Steven en Gerben bekeken wat ze zouden gaan doen. Hoewel de meeste toeristen hier kwamen voor alpineskiën, hadden zij hun zinnen gezet op wandeltochten en langlaufen. “Wat doen we?” vroeg Susan. “Ik stel voor dat we zo meteen ski’s gaan huren en een lange langlauftocht maken” zei Gerben. De anderen stemden daarmee in. Ze kleedden zich warm aan en even later gingen ze op weg. Het was gelukkig rustig bij het verhuurbedrijf en. Op de grote kaart die in de ontvangstruimte ging bekeken ze nog een keer de route. Ze zouden de rode paaltjes volgen.

Linda had een enorm warm gevoel gekregen van de reactie van Gerben. Ze vond het maar wat spannend dat haar vriend het wel kinky zou vinden, als zij. Ja wat eigenlijk? Ze had er niet meer bij stilgestaan of Gerben nu opgewonden zou worden wanneer zij een luier aandeed, of wanneer zij een ongelukje zou krijgen in haar broek? Ze had vergeefs gezocht naar de tweede luier. Ze had Susan niet durven vragen of zij het ding nog had. Dat zou te verdacht zijn. En om nu een lokale apotheek binnen te stappen om er een paar te kopen, dat durfde ze ook niet. Hoewel ze in het woordenboek wel op had gezocht hoe ze in haar beste Duits een verpakking luiers moest bestellen.

“Even een sanitaire stop?” vroeg Steven, toen ze waren gestopt. Hij wees naar het dorpje dat aan de voet van de heuvel lag. Susan schudde haar hoofd. Linda keek Gerben aan. Ze moest plassen, maar wilde dat niet toegeven. “Nee, de volgende maar”. Linda slikte. Waarom had ze dat nu gezegd? Normaal ging ze altijd mooi op tijd om niet in een vervelende situatie terecht te komen. Maar door haar ervaringen van gisteren wilde ze niet. Alsof ze het fijn vond om de druk in haar blaas heviger te voelen worden. Nu ze er aan dacht, merkte ze dat ze waarschijnlijk ook moest poepen.

De mannen waren ondertussen wat vooruit gegaan en maakten gebruik van het vals plat om snelheid te maken. Linda en Susan bleven bij elkaar. “Is er wat?” vroeg Susan, die Linda even moeilijk zag kijken. “Nee niks.” Susan voelde een tinteling door haar lichaam gieren. Ze wist het zeker. Linda had hoge nood, maar durfde het niet te vertellen. Even later hoorde ze Linda, die achterop was geraakt, vallen. Ze stopte en keerde. “Gaat het?” Linda had een ondeugende glimlach op haar gezicht. Ze zat nu gehurkt. “Ngggg” hoorde Susan. Susan keek met grote ogen naar haar vriendin. “Ngggghhh”. “Zit je, zit je nu?” stamelde Susan. “Laat me even” fluisterde Linda. Susan wist van plaatsvervangende schaamte even niet meer hoe ze het had. Ze besloot maar niks meer te zeggen en ze wendde haar gezicht af. Ze zette aan en wachtte een paar meter verder op Linda. Even later kwam Linda haar voorbij en deed alsof er niets was gebeurd. Susan volgde. Aan de skikleding van Linda was niets te merken. Susan besloot maar om er niks van te zeggen.

Toen ze de mannen weer hadden bijgehaald, besloten ze iets te gaan drinken. Het zonnetje was nu doorgekomen en op een verwarmd terras van een kroeg dichtbij het appartementencomplex gingen ze zitten. “Hehe, vermoeiend” zei Linda. Ze deed alsof er niks aan de hand was en ging op de stoel naast Susan zitten. Na een kop warme chocolademelk werd een gluhwijntje besteld. Zo uit de wind en met de heaters die boven hun hoofd lekkere warmte uitstraalde, rook Susan een vies luchtje. Ze keek naar Linda, die niks leek te merken. Ook Steven leek nu iets te ruiken. Hij keek Susan strak aan. Susan voelde zich nu wat ongemakkelijk. Zou Steven haar verdenken?

Gerben liep even later naar binnen om af te rekenen en Linda liep, zonder reden, achter hem aan. “Wat is er met je?” siste Steven venijnig. “Ach man, wat denk je wel. Ik ben het niet.” Susan knikte richting Linda die terug was komen lopen. Steven keek haar aan. Bij het passeren rook Steven duidelijk een vieze lucht die van Linda bleek te komen. “De stand is 1 -1” fluisterde Steven even later in Gerbens oor. Deze deed alsof hij Steven niet begreep, hoewel hij allang wist van de poepbroek van Linda. Op weg naar het afrekenen had Linda opgebiecht dat ze het in haar broek had gedaan. “Wat 1 -1?” vroeg Gerben. Steven knikte richting de dames. “Ruik je dat niet?”

Nadat ze de ski’s hadden ingeleverd liepen de vier naar het appartementencomplex. Steven kon het niet laten om nu toch een opmerking te maken. “Pfff, wie zit hier te stinken?” en hij deed net alsof hij Gerben verdacht van het laten van een wind. Susan vond de opmerking van Steven opwindend. “He getsie Gerben” zei ze en ze glimlachte. “Kleren in de hal uitdoen, anders hebben we dadelijk een zooi binnen” zei Steven en hij trok zijn skibroek uit. Susan volgde en ook Gerben sloot zich daarbij aan. Susan grijnsde. Haar opzetje leek te slagen. Linda kon niet achterblijven. En door de krappe hal zou ze niet opeens ongemerkt de badkamer in kunnen schieten. Susan en Steven waren benieuwd hoe Linda zou reageren. Die stond als aan de grond genageld en wist niet hoe ze het had. Ze keek Gerben hoopvol aan, maar die had zo snel geen list klaar. “Ik help wel even” bood Susan aan en zonder op een reactie te wachten ritste ze de broek van Linda open en stroopte deze af. Voordat Linda kon tegensputteren, stond ze in, helemaal in de kijker, haar onder gepoepte lange termobroek. Uit schaamte deed ze een hand voor haar mond. “Ja sorry, ik kon het niet meer ophouden.” “Het geeft niet hoor” troostte Susan haar door een arm om haar heen te slaan. “Had die tweede luier maar aangedaan” kon Steven niet laten op te merken. Gerben pakte Linda bij haar schouder en duwde haar de badkamer in. Susan en Steven keken elkaar aan.

Wordt vervolgd…
 

Luiertje_om

Life's all about feeling the groove.
Echt een supergoed verhaal.
En heel prettig om te lezen. !1

Ben benieuwd naar het vervolg !
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
Lucky Luca Contacten opdoen in mijn weg naar meer zelfacceptatie (vriendschap; relatie; sex, ik sta voor alles open) Contact advertenties 13
goeie Weg naar huis Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
Daddy88 Ga ik je dan via deze weg ontmoeten? Contact advertenties 1
Daddy88 Ga ik je dan via deze weg ontmoeten? Voorstellen 6
D Luiers over Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
Luierman58 Ook ik ‘terug van weg geweest’ Voorstellen 20
F Terug van weg geweest, hallo weer! Contact advertenties 22
P Yael haar weekendje weg X Y Z 9
N Dierentuin Brisbane Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 3
linteum Terug Van Weg Geweest Voorstellen 16
Littleminnie Niet nieuw maar terug van weg geweest Voorstellen 20
R Waar gooien jullie je vieze luier weg Algemeen 103
babybenz110 Luier langs de weg. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 16
pamperlover1 iemand ideeën voor leuke opdrachten? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 22
O Luierweekendje weg W 7
knolletje Beetje terug van weg geweest:) Voorstellen 11
P Weekje geluierd weg in nederland Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 21
AB / DL25 Laatste topic over: Niet luisterende leden die nieuwe leden weg jagen Algemene info 130
pietje precies Dagje geluierd weg Pub 3
W niet nieuw maar tijd weg dus opnieuw voorstellen Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 10
Lookie Is de ABU lavender weg? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 8
Monkeybaby Weekendje weg Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 8
D Weekendje weg Pub 3
Pup Aandrang om te plassen gaat maar niet weg? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 16
E Weekendje weg met daddy 16+ Verhalen 24
pietje precies Heeft iemand leuk idee dagje weg Aanbevolen 3
D Luiers weg gooien Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 31
Little Endy smileys en opties voor letters weg bij bericht maken? VVV 1
I Dagje geluierd weg 16+ Board 10
Berth Huggies weg? Luiers 4
misterx Speentjes weg? Vragen & Info Shop 5
luiergek1 Terug van weg geweest Voorstellen 2
misterx Terug van weg geweest (Dd/Cg en DL(?)) Voorstellen 7
Brett010 Prijs weg geven in Rotterdam Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 13
1 Vieze luier weg doen Broekplassers en Poepers 19
J Een weekendje weg.... W 93
P gratis attends soft4 ong 120 st anders gooi ik e weg Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
C Een ballenbak voor volwassenen op de openbare weg, ................ Algemeen 6
S een weekje weg W 13
Wil_93 Waterdruk weg in Leeuwarden Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
R terug van weg geweest Voorstellen 5
A dagje weg Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 1
E Mijn weekendje weg... M 20
kageboshi val je ook eens weg als je muziek luistert? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 23
diaper ed alles compleet, gevoel weg. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 17
babybenz110 Luier langs de weg Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 32
diaper ed hotdiapergirls.com wie heeft dit weg gehaald en waarom ? moderator talk 2
ShadowDragon Ben weer terug van lang weg geweest ;) Voorstellen 4
gioman ik ben tijdelijk weg (weet niet waar het hoort) Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 7
A Waar gooien jullie de vuile luier weg? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 36
Similar threads


















































Bovenaan