Op wintersport met Tess

Tess028

Toplid
De sfeer is er niet gezelliger op geworden, maar ik ben stiekem wel blij dat Tess nu ook een luier draagt. Nu ben ik in elk geval niet de enige. Lieke probeert de sfeer wat op te vrolijken door voor te stellen om tikkertje te doen. Ik doe maar graag wat mee en uiteindelijk is ook Tess om. We rennen vrolijk rond, al is het voor Tess wat lastiger door haar volle luier. Ineens lig ik op de grond en voel ik een sterke pijnscheut door mijn enkel gaan. Ik begin meteen hard te huilen want het doet erg pijn. De mama van Tess rent meteen naar mij toe en bekijkt mijn enkel. 'Ach lieverd, je bent door je enkel gegaan, dan moet pijn doen. Kun je wel lopen?' Ik sta voorzichtig op maar lopen lukt niet echt. 'De terugweg hinken is ook geen optie want het is nog zeker een uur', zegt de papa van Tess. 'Ik weet al wat, als jij nou Sem op je arm neemt, kan Tess bij mij in de draagzak'. 'Past dat wel? Die draagzak is voor kinderen tot 4 jaar', reageert de moeder van Tess. Ze halen Sem uit de draagzak en zetten de bandjes zo wijd mogelijk. 'Ik denk dat het net gaat, ik til Sarah er wel even in'. De mama van Tess zet mij op haar arm en zet mij vervolgens in de draagzak. Het past precies. Mijn benen zitten heel wijd uit elkaar om de rug van de papa van Tess heen, waardoor ik met mijn volle gewicht op mijn luier zit. Gelukkig zit er maar één plas in, dus hij gaat vast niet lekken. Het zit verder best lekker, al voel ik mij nu echt een baby. Maar goed, het is beter dan op mijn pijnlijke enkel staan. 'Je ziet een beetje bleek Sarah, ik denk dat het goed is als je even wat eet. Ik heb niet zoveel bij mij maar hier zit in elk geval wat suiker in'. De mama van Tess pakt een fruithapje uit de luiertas en gaat naast mij staan. 'Ik zal je even moeten voeren, want anders wordt het een kliederboel'. Ik kan inderdaad moeilijk mijn armen bewegen omdat ik goed vastzit in de draagzak. De mama van Tess pakt een plastic lepeltje en begint mij te voeren. Het smaakt naar appel en is best lekker zoet. De mama van Tess kan er niet helemaal goed bij omdat ik strak tegen de rug van haar man zit. Hierdoor knoeit ze af en toe en zit het fruithapje al snel rond mijn hele mond. Als het potje half leeg is voel ik ineens een scherpe kramp in mijn buik. Ik probeer het nog tegen te houden maar ik heb eigenlijk geen controle omdat mijn benen zo ver uit elkaar zitten. Voor ik er erg in heb poep ik mijn luier helemaal vol. Omdat ik met mijn volle gewicht op mijn luier in de draagzak hang, verspreid de poep zich meteen door de hele luier. Ik voel het tot bijna de helft van mijn rug warm worden. 'Dat gaat niet goed, ik zit er helemaal onder.' denk ik bij mijzelf. Intussen eet ik de rest van het fruithapje op en nadat de mama van Tess mijn gezicht heeft afgeveegd met een babydoekje lopen we weer verder. Ik hoop dat we snel bij de auto zijn want ik voel mij behoorlijk vies in mijn volle luier. Het is nog een behoorlijk stuk wandelen maar dan zijn we eindelijk bij de auto. De mama van Tess tilt mij uit de draagzak en zet mij in mijn autostoeltje. Ze doet de vijfpuntsgordel dicht waardoor ik weer strak in mijn luier zit. De rest zit inmiddels ook in de auto en de poepluiers zijn goed te ruiken. 'Hopelijk denkt iedereen dat het die van Tess is', denk ik mijzelf. Ik moet nodig plassen en omdat ik toch al een vieze luier heb laat ik het maar lopen. 'Dat valt toch niet meer op'. Als we weer terug bij het appartement zijn, word ik weer uit het stoeltje getild. Tess is inmiddels in slaap gevallen en omdat ze ziekjes is lijkt het haar mama beter dat we haar niet wakker maken. Ze overlegt even met haar man en Lieke: 'Volgens mij moeten Tess, Sem en Sarah alledrie verschoond worden, dus ik kan alle handjes gebruiken. Als papa nou Sem naar boven tilt en verschoond, dan doe ik Tess en kan Lieke Sarah doen.' Iedereen is akkoord. Ik kan door mijn enkel nog steeds niet goed lopen dus zet Lieke mij op haar arm. Ik merk dat mijn luier een beetje begint te lekken door de plas die ik net gedaan. 'Kom, gaan we lekker omkleden en je natte luier uitdoen', zegt Lieke, die nog geen idee heeft van hoe vol mijn luier zit. Zo lopen we het appartement binnen. De mama van Tess loopt meteen door naar de verschoonruimte omdat ze de ruimte wel kan gebruiken met de poepluier van Tess. 'Wij pakken de tafel wel even, het is toch zo gebeurd ' zegt Lieke. De legt een verschoonmatje op de tafel en pakt de babydoekjes en een schone luier, die ze naast mij neerlegt. Ze zet mij op het matje en helpt mij met het uittrekken van mijn schoenen en jas. 'Zo, ga maar liggen hoor'. Ik ga op het matje liggen en voel dat de loep zich nog hoger over mijn rug verspreid. Ik word al een beetje rood omdat ik weet dat Lieke er straks achter gaat komen dat ik niet alleen een natte luier hebt. Inmiddels trekt Lieke mijn broek uit en ziet meteen dat ik een volle luier heb. 'Ach schatje, het is niet helemaal goed gegaan vandaag hé.'. Gelukkig ze niet boos, denk ik bij mijzelf. Lieke maakt mijn rompertje open terwijl ze naar mij glimlacht. 'Het is beter dat we ook even de rest van je kleren uitdoen, want het zit overal'. Ze helpt mij om overeind te zitten en trekt mijn trui en thermoshirt uit. Ik zit nu alleen in mijn romper op de verschoonmat. Aan de achterkant is duidelijk te zien dat ik een flinke spuitluier heb. Lieke legt mij weer neer en doet de plakkers los. Ze tilt mij aan mijn benen omhoog en maakt mij schoon met de babydoekjes. Het duurt best een poosje en omdat ik moe ben val ik met mijn ogen dicht en duim in mijn mond een beetje in slaap. Ik word weer wakker als Lieke zegt: 'kom, gaan we nog even afspoelen in bad zodat je weer helemaal schoon bent.'. Zo gezegd, zo gedaan en na een kwartiertje ben ik schoon en droog. Ik krijg op bed nog een nieuwe luier en romper aan. De nachtjapon die ik geleend heb van Tess zit in de was dus in alleen mijn romper word ik door Tess in bed gelegd. 'Tijd voor een middagdutje, het was zo'n drukke dag' zegt Lieke terwijl ze mij een kus op mijn voorhoofd geeft. 'Ga maar even lekker slapen, dan maak ik je weer wakker als we vanavond gaan eten'. Zo val ik snel in slaap.
 
Laatst bewerkt:

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Benieuwd hoe het met de enkel van Sarah haar enkel verder gaat.
Hoop dat zij nog weer kan skiën .

:tmb :tmb :tmb :tmb :tmb :tmb
 
Bovenaan