Nog niet klaar Op Wintersport met Tess
- Onderwerp starter Tess028
- Startdatum
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
De sfeer is er niet gezelliger op geworden, maar ik ben stiekem wel blij dat Tess nu ook een luier draagt. Nu ben ik in elk geval niet de enige. Lieke probeert de sfeer wat op te vrolijken door voor te stellen om tikkertje te doen. Ik doe maar graag wat mee en uiteindelijk is ook Tess om. We rennen vrolijk rond, al is het voor Tess wat lastiger door haar volle luier. Ineens lig ik op de grond en voel ik een sterke pijnscheut door mijn enkel gaan. Ik begin meteen hard te huilen want het doet erg pijn. De mama van Tess rent meteen naar mij toe en bekijkt mijn enkel. 'Ach lieverd, je bent door je enkel gegaan, dan moet pijn doen. Kun je wel lopen?' Ik sta voorzichtig op maar lopen lukt niet echt. 'De terugweg hinken is ook geen optie want het is nog zeker een uur', zegt de papa van Tess. 'Ik weet al wat, als jij nou Sem op je arm neemt, kan Tess bij mij in de draagzak'. 'Past dat wel? Die draagzak is voor kinderen tot 4 jaar', reageert de moeder van Tess. Ze halen Sem uit de draagzak en zetten de bandjes zo wijd mogelijk. 'Ik denk dat het net gaat, ik til Sarah er wel even in'. De mama van Tess zet mij op haar arm en zet mij vervolgens in de draagzak. Het past precies. Mijn benen zitten heel wijd uit elkaar om de rug van de papa van Tess heen, waardoor ik met mijn volle gewicht op mijn luier zit. Gelukkig zit er maar één plas in, dus hij gaat vast niet lekken. Het zit verder best lekker, al voel ik mij nu echt een baby. Maar goed, het is beter dan op mijn pijnlijke enkel staan. 'Je ziet een beetje bleek Sarah, ik denk dat het goed is als je even wat eet. Ik heb niet zoveel bij mij maar hier zit in elk geval wat suiker in'. De mama van Tess pakt een fruithapje uit de luiertas en gaat naast mij staan. 'Ik zal je even moeten voeren, want anders wordt het een kliederboel'. Ik kan inderdaad moeilijk mijn armen bewegen omdat ik goed vastzit in de draagzak. De mama van Tess pakt een plastic lepeltje en begint mij te voeren. Het smaakt naar appel en is best lekker zoet. De mama van Tess kan er niet helemaal goed bij omdat ik strak tegen de rug van haar man zit. Hierdoor knoeit ze af en toe en zit het fruithapje al snel rond mijn hele mond. Als het potje half leeg is voel ik ineens een scherpe kramp in mijn buik. Ik probeer het nog tegen te houden maar ik heb eigenlijk geen controle omdat mijn benen zo ver uit elkaar zitten. Voor ik er erg in heb poep ik mijn luier helemaal vol. Omdat ik met mijn volle gewicht op mijn luier in de draagzak hang, verspreid de poep zich meteen door de hele luier. Ik voel het tot bijna de helft van mijn rug warm worden. 'Dat gaat niet goed, ik zit er helemaal onder.' denk ik bij mijzelf. Intussen eet ik de rest van het fruithapje op en nadat de mama van Tess mijn gezicht heeft afgeveegd met een babydoekje lopen we weer verder. Ik hoop dat we snel bij de auto zijn want ik voel mij behoorlijk vies in mijn volle luier. Het is nog een behoorlijk stuk wandelen maar dan zijn we eindelijk bij de auto. De mama van Tess tilt mij uit de draagzak en zet mij in mijn autostoeltje. Ze doet de vijfpuntsgordel dicht waardoor ik weer strak in mijn luier zit. De rest zit inmiddels ook in de auto en de poepluiers zijn goed te ruiken. 'Hopelijk denkt iedereen dat het die van Tess is', denk ik mijzelf. Ik moet nodig plassen en omdat ik toch al een vieze luier heb laat ik het maar lopen. 'Dat valt toch niet meer op'. Als we weer terug bij het appartement zijn, word ik weer uit het stoeltje getild. Tess is inmiddels in slaap gevallen en omdat ze ziekjes is lijkt het haar mama beter dat we haar niet wakker maken. Ze overlegt even met haar man en Lieke: 'Volgens mij moeten Tess, Sem en Sarah alledrie verschoond worden, dus ik kan alle handjes gebruiken. Als papa nou Sem naar boven tilt en verschoond, dan doe ik Tess en kan Lieke Sarah doen.' Iedereen is akkoord. Ik kan door mijn enkel nog steeds niet goed lopen dus zet Lieke mij op haar arm. Ik merk dat mijn luier een beetje begint te lekken door de plas die ik net gedaan. 'Kom, gaan we lekker omkleden en je natte luier uitdoen', zegt Lieke, die nog geen idee heeft van hoe vol mijn luier zit. Zo lopen we het appartement binnen. De mama van Tess loopt meteen door naar de verschoonruimte omdat ze de ruimte wel kan gebruiken met de poepluier van Tess. 'Wij pakken de tafel wel even, het is toch zo gebeurd ' zegt Lieke. De legt een verschoonmatje op de tafel en pakt de babydoekjes en een schone luier, die ze naast mij neerlegt. Ze zet mij op het matje en helpt mij met het uittrekken van mijn schoenen en jas. 'Zo, ga maar liggen hoor'. Ik ga op het matje liggen en voel dat de loep zich nog hoger over mijn rug verspreid. Ik word al een beetje rood omdat ik weet dat Lieke er straks achter gaat komen dat ik niet alleen een natte luier hebt. Inmiddels trekt Lieke mijn broek uit en ziet meteen dat ik een volle luier heb. 'Ach schatje, het is niet helemaal goed gegaan vandaag hé.'. Gelukkig ze niet boos, denk ik bij mijzelf. Lieke maakt mijn rompertje open terwijl ze naar mij glimlacht. 'Het is beter dat we ook even de rest van je kleren uitdoen, want het zit overal'. Ze helpt mij om overeind te zitten en trekt mijn trui en thermoshirt uit. Ik zit nu alleen in mijn romper op de verschoonmat. Aan de achterkant is duidelijk te zien dat ik een flinke spuitluier heb. Lieke legt mij weer neer en doet de plakkers los. Ze tilt mij aan mijn benen omhoog en maakt mij schoon met de babydoekjes. Het duurt best een poosje en omdat ik moe ben val ik met mijn ogen dicht en duim in mijn mond een beetje in slaap. Ik word weer wakker als Lieke zegt: 'kom, gaan we nog even afspoelen in bad zodat je weer helemaal schoon bent.'. Zo gezegd, zo gedaan en na een kwartiertje ben ik schoon en droog. Ik krijg op bed nog een nieuwe luier en romper aan. De nachtjapon die ik geleend heb van Tess zit in de was dus in alleen mijn romper word ik door Tess in bed gelegd. 'Tijd voor een middagdutje, het was zo'n drukke dag' zegt Lieke terwijl ze mij een kus op mijn voorhoofd geeft. 'Ga maar even lekker slapen, dan maak ik je weer wakker als we vanavond gaan eten'. Zo val ik snel in slaap.
Laatst bewerkt:
legoblokje
Alleen leuke privéberichten
Je hebt het er druk mee, Tess! Leuk verhaal, ga zo door.
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
Benieuwd hoe het met de enkel van Sarah haar enkel verder gaat.
Hoop dat zij nog weer kan skiën .
Hoop dat zij nog weer kan skiën .
beddenplasser
volwassen peuter
Super verhaal. Ik stel voor dat je de namen even controleert in dit hoofdstuk. Het was de papa die Tess ging verschonen, en het is Lieke die Sarah in bed legt.
anoniem444
Superlid
Heel mooi verhaal, Ga zo door!
luiergebruiker
Gewaardeerd Lid
Leuk ik wacht op vervolg
De volgende ochtend gaat de wekker weer vroeg. De mama van Tess komt ons wakker maken en helpt Sem met aankleden. ‘Gaan jullie maar vast in je pyjama aan tafel zitten, dan kunnen we ontbijten’. Met haar ogen half dicht loopt Tess voor mij uit naar de ontbijttafel. Het randje van haar pamper is duidelijk zichtbaar boven de rand van haar pyjamabroek. Op dat moment besef ik dat ik alleen maar een romper en mijn luier aanheb omdat mijn nachtjapon in de was zit. Ik schrik enorm en wil snel teruglopen naar mijn slaapkamer om mijn kleren aan te trekken, maar het is al te laat. Tess heeft zich omgedraaid en kijkt mij verbaasd aan. ‘Waarom draag je dat?’ Ik voel mijn hoofd rood worden en staar naar de grond. ‘Ik plas soms nog in bed dus ik draag ze af en toe, gewoon voor de zekerheid’, mompel ik zachtjes. ‘Nou, dat was vannacht wel nodig’ lacht Tess. Ik merk nu pas hoe nat mijn luier is, hij hangt behoorlijk zwaar in mijn romper. Gelukkig gaat Tess er verder niet op in. Ze heeft immers zelf ook een luier om en lijkt te snappen dat ik liever niet heb dat ze er aandacht aan besteed. Ik ga naast Tess zitten en als ook de rest aan tafel zit, beginnen we met het ontbijt en bespreken we hoe de dag eruit gaat zien. Omdat Tess nog niet helemaal fit is en ik nog steeds last heb van mijn enkel, besluiten we om vandaag op te splitsen. Lieke gaat met haar vader een dagje skiën en wij blijven met Sem en de mama van Tess thuis. Om er toch nog een leuke dag van te maken, spreken we af dat we vanavond uiteten gaan in het dorp. Daar hebben Tess en ik wel zin in! Lieke en haar vader gaan er al snel vandoor en wij vervolgen ons ontbijt rustig. ‘Zo dames, het is tijd voor een schone luier’, zegt de mama van Tess. ‘Ik hoef er vandaag toch niet één om, ik heb vannacht niet eens in mijn luier geplast’ reageert Tess boos. ‘Als het vandaag goed gaat, mag hij vanavond af’, beloofd haar mama. Ik durf niet te vragen of die van mij ook af mag, want mijn volle luier verraad dat dat niet goed zal gaan. Eerst wordt de luier van Tess gecontroleerd, die is inderdaad droog dus zij heeft geen schone nodig. Daarna ben ik aan de beurt: onder toeziend oog van Tess en Sem wordt mijn natte luier verwisseld voor een schone. Ik krijg een schone, donkerblauwe romper aan en daaroverheen een schattig blauw jurkje met bloemetjes. ‘Gelukkig valt de luier helemaal niet op’, denk ik bij mijzelf als ik mij in de spiegel zie. We spelen gezellig spelletjes aan tafel en vermaken ons goed. Het sneeuwt buiten een beetje dus het is eigenlijk wel lekker om een dagje binnen te zijn. We eten tussen de middag een broodje en daarna gaat Sem naar bed voor zijn middagslaapje. Tess en ik mogen op de bank een film kijken nadat onze luiers zijn gecheckt: allebei helemaal droog. ‘Ik hoop dat die stomme luier snel af mag’, zegt Tess tegen mij. ‘Ik ben geen baby, ik kan prima zelf naar de wc.’ Ik stem met haar in maar weet ook dat het maar goed is dat ik deze week een luier draag, want anders was het een paar keer goed fout gegaan. De film is best spannend en we zitten helemaal in het verhaal, als ik de aandrang voel om te poepen. ‘Even ophouden’ denk ik bij mijzelf, ‘Ik vraag na de film wel of ik naar de wc kan’. Tegen de tijd dat de film is afgelopen ben ik alweer vergeten dat ik moest. Het is inmiddels half 5 en Lieke en haar vader zijn weer terug van het skiën. Als ze klaar zijn met douchen kleden we ons warm aan om richting het restaurant te gaan. Ik merk ineens dat ik vergeten ben naar de wc te gaan en zoek snel de mama van Tess op. ‘Mag ik nog even naar de wc voordat we weggaan?’ Ze kijkt bedenkelijk en zegt ‘Toe maar, maar wel snel hoor. We hadden eigenlijk al weg willen zijn. De volgende keer moet je het iets eerder aangeven.’ Ze loopt met mij naar de wc en haalt de drukknoopjes van mijn romper los. Met één handige beweging doet ze mijn pamper af. ‘Best handig, een jurkje’, denk ik. Ze doet de deur dicht en ik ga op de wc zitten. Ik probeer snel te zijn omdat we haast hebben, maar dat zorgt er alleen maar voor dat het niet lukt. ‘Ben je al klaar?’ vraagt de mama van Tess ongeduldig. Ik probeer het nog een keer maar het wil niet lukken. ‘Dan maar later vanavond, als het nu niet lukt kan ik het vast nog wel een poosje ophouden’, stel ik mijzelf gerust. Ik laat de mama van Tess naar binnen en zij doet vlug mijn luier aan. ‘Zo, snel schoenen en jas aan, de rest staat al buiten te wachten’. Ik loop naar buiten en zie de rest al klaar staan. De mama van Tess duwt de buggy waar Sem in zit en zo lopen we samen richting het dorp.
Ik merk tijdens het lopen al snel dat mijn enkel nog veel pijn doet. Ik probeer een beetje te hinken maar het is al snel duidelijk dat het niet gaat. De papa van Tess komt al snel met een oplossing: 'ik zet Sem wel op mijn arm, dan kun jij in de buggy.' Voor ik er erg in heb word ik in de buggy getild en worden de riempjes vastgemaakt. Ze zitten redelijk strak omdat ik wat aan de grote kant ben voor een buggy, maar het gaat net. Het enige probleem is dat mijn jurkje wat omhoog zit door de riempjes waardoor het duidelijk zichtbaar is dat ik een pamper draag. Daar valt helaas weinig aan te doen dus hoop ik maar dat het niet opvalt. Het is een behoorlijk stukje lopen en al snel voel ik weer dat ik naar de wc moet. Deze keer is het een stuk erger dan eerder op de middag. Ik laat mijn plas maar lopen en probeer vooral te zorgen dat het niet erger wordt dan dat. Na tien minuten zijn we bij het restaurant aangekomen. De mama van Tess tilt mij uit de buggy en ziet aan mijn romper dat de luier niet meer droog is. 'Heb je nou net in je luier geplast?' vraagt ze verontwaardigd. 'Je bent net nog naar de wc geweest'. Ik word een beetje rood en zeg zachtjes 'ja maar ik moest alweer.' Ze kijkt mij een beetje boos aan en zegt: ' volgens mij doe jij gewoon je best om je als een peuter te gedragen. Nou, dan kunnen we dat voortaan best doen.' Ik weet niet wat ze bedoelt maar ik word er wel een beetje bang van. We gaan het restaurant binnen en ik zie de moeder van Tess met de ober praten. 'Kom maar verder, daar is onze tafel'. We lopen naar de tafel en ik zie maar 4 stoelen staan. 'We passen toch niet aan deze tafel?' merkt Lieke op. 'Jawel hoor, ik heb twee kinderstoelen geregeld want we hebben twee peuters bij ons. Die kinderstoelen kunnen we er wel tussen schuiven'. Mijn hart klopt in mijn keel, ik hoop dat ze het niet echt meent. Al snel komt de ober aangelopen met twee kinderstoelen. De mama van Tess tilt mij resoluut in de kinderstoel en zorgt dat ik goed vastzit. Mijn lip begint een beetje te trillen en ik moet bijna huilen uit schaamte. 'Ik heb nog een extra speen bij mij voor als je moet huilen' zegt de mama van Tess. 'Dat werkt bij Sem ook altijd goed'. De gedachte om met een speen in de kinderstoel te zitten terwijl het hele restaurant mij kan zien motiveert mij genoeg om niet te huilen. Ik besluit dat ik het maar gewoon stilletjes moet ondergaan om het niet erger te maken. We worden al snel bediend, ik krijg patatjes met kipnuggets. Lieke helpt mij met eten want dat kunnen peuters niet zelf, aldus de mama van Tess. Ik moet nog steeds nodig naar de wc, dus ik vraag zachtjes aan Lieke of ze met mij mee wilt. Lieke staat op om mij uit de kinderstoel te tillen, maar haar moeder houdt haar tegen. 'Sarah is net al twee keer naar de wc geweest. Bovendien heeft ze een luier om, dus het is echt niet nodig om nog een keer te gaan'. Ik schrik van het antwoord en blijf stilletjes zitten. Lieke gaat door met mij voeren en het duurt niet lang voordat ik het niet meer tegen kan houden. Langzaam voel ik de warme brij zich in mijn pamper verspreiden. Ik kan geen kant op dus ik kan het ook niet helpen dat ik er al snel helemaal onder zit. 'Volgens mij heb je een vieze broek Sarah', zegt Lieke al snel. Ik knik verlegen en begin zachtjes te huilen. De mama van Tess pakt de speen uit haar tas en stopt hem in mijn mond. ‘Stil maar hoor, gelukkig heb je een luier om. Ik ga je gelijk even verschonen, anders hebben andere mensen er last van. Ik heb alleen geen extra luiers bij mij’, zegt de mama van Tess. Ze tilt mij op haar arm en loopt richting een serveerster en vraagt haar om hulp: ‘Sorry, hebben jullie misschien ergens een verschoonruimte met reserveluiers? Dit meisje heeft een ongelukje gehad en ik ben vergeten schone luiers mee te nemen.’ De serveerster, een jonge vrouw van een jaar of 19 met lang blond haar kijkt mij verontwaardigd aan en aait mij over mijn hoofd. Ik word rood van schaamte en weet niet waar ik moet kijken. ‘Ja hoor, als u hier doorloopt komt u uit bij het damestoilet, daar hebben we een verschoontafel. Als het goed is liggen daar luiers in het kastje onder de tafel.’ De mama van Tess loopt met mij naar het toilet en daar staat inderdaad een verschoontafel. Ze legt mij neer op het verschoonkussen en pakt een schone luier en babydoekjes. Terwijl ik op het verschoonkussen lig met mijn volle luier zie ik een aantal vrouwen het toilet in en uitlopen. Ze kijken verbaasd mijn kant op omdat ik veel te oud ben om hier in een volle luier met een speen in mijn mond op het verschoonkussen te liggen. Ik schaam mij enorm en draai mijn hoofd de andere kant op en hoop dat het zo snel mogelijk voorbij is. Intussen doet de mama van Tess mijn jurkje omhoog en maakt mijn romper en mijn luier los. Ze pakt de luier en veegt het ergste schoon terwijl ze mijn billen omhoog houdt door mijn benen te pakken. Daarna pakt ze de doekjes en maakt mij weer helemaal fris. Ze schuift een schone luier onder mijn billen en maakt de plakstrips vast. De druknopjes van de romper gaan weer dicht, ze tilt mij van het verschoonkussen af en doet mijn jurkje goed. ‘Zo, ben je weer helemaal schoon. Ik hoop dat deze luier het wat langer volhoudt’ zegt ze terwijl ze mij een knipoog geeft. Ze pakt mijn hand en samen lopen we weer richting de tafel.
Ik merk tijdens het lopen al snel dat mijn enkel nog veel pijn doet. Ik probeer een beetje te hinken maar het is al snel duidelijk dat het niet gaat. De papa van Tess komt al snel met een oplossing: 'ik zet Sem wel op mijn arm, dan kun jij in de buggy.' Voor ik er erg in heb word ik in de buggy getild en worden de riempjes vastgemaakt. Ze zitten redelijk strak omdat ik wat aan de grote kant ben voor een buggy, maar het gaat net. Het enige probleem is dat mijn jurkje wat omhoog zit door de riempjes waardoor het duidelijk zichtbaar is dat ik een pamper draag. Daar valt helaas weinig aan te doen dus hoop ik maar dat het niet opvalt. Het is een behoorlijk stukje lopen en al snel voel ik weer dat ik naar de wc moet. Deze keer is het een stuk erger dan eerder op de middag. Ik laat mijn plas maar lopen en probeer vooral te zorgen dat het niet erger wordt dan dat. Na tien minuten zijn we bij het restaurant aangekomen. De mama van Tess tilt mij uit de buggy en ziet aan mijn romper dat de luier niet meer droog is. 'Heb je nou net in je luier geplast?' vraagt ze verontwaardigd. 'Je bent net nog naar de wc geweest'. Ik word een beetje rood en zeg zachtjes 'ja maar ik moest alweer.' Ze kijkt mij een beetje boos aan en zegt: ' volgens mij doe jij gewoon je best om je als een peuter te gedragen. Nou, dan kunnen we dat voortaan best doen.' Ik weet niet wat ze bedoelt maar ik word er wel een beetje bang van. We gaan het restaurant binnen en ik zie de moeder van Tess met de ober praten. 'Kom maar verder, daar is onze tafel'. We lopen naar de tafel en ik zie maar 4 stoelen staan. 'We passen toch niet aan deze tafel?' merkt Lieke op. 'Jawel hoor, ik heb twee kinderstoelen geregeld want we hebben twee peuters bij ons. Die kinderstoelen kunnen we er wel tussen schuiven'. Mijn hart klopt in mijn keel, ik hoop dat ze het niet echt meent. Al snel komt de ober aangelopen met twee kinderstoelen. De mama van Tess tilt mij resoluut in de kinderstoel en zorgt dat ik goed vastzit. Mijn lip begint een beetje te trillen en ik moet bijna huilen uit schaamte. 'Ik heb nog een extra speen bij mij voor als je moet huilen' zegt de mama van Tess. 'Dat werkt bij Sem ook altijd goed'. De gedachte om met een speen in de kinderstoel te zitten terwijl het hele restaurant mij kan zien motiveert mij genoeg om niet te huilen. Ik besluit dat ik het maar gewoon stilletjes moet ondergaan om het niet erger te maken. We worden al snel bediend, ik krijg patatjes met kipnuggets. Lieke helpt mij met eten want dat kunnen peuters niet zelf, aldus de mama van Tess. Ik moet nog steeds nodig naar de wc, dus ik vraag zachtjes aan Lieke of ze met mij mee wilt. Lieke staat op om mij uit de kinderstoel te tillen, maar haar moeder houdt haar tegen. 'Sarah is net al twee keer naar de wc geweest. Bovendien heeft ze een luier om, dus het is echt niet nodig om nog een keer te gaan'. Ik schrik van het antwoord en blijf stilletjes zitten. Lieke gaat door met mij voeren en het duurt niet lang voordat ik het niet meer tegen kan houden. Langzaam voel ik de warme brij zich in mijn pamper verspreiden. Ik kan geen kant op dus ik kan het ook niet helpen dat ik er al snel helemaal onder zit. 'Volgens mij heb je een vieze broek Sarah', zegt Lieke al snel. Ik knik verlegen en begin zachtjes te huilen. De mama van Tess pakt de speen uit haar tas en stopt hem in mijn mond. ‘Stil maar hoor, gelukkig heb je een luier om. Ik ga je gelijk even verschonen, anders hebben andere mensen er last van. Ik heb alleen geen extra luiers bij mij’, zegt de mama van Tess. Ze tilt mij op haar arm en loopt richting een serveerster en vraagt haar om hulp: ‘Sorry, hebben jullie misschien ergens een verschoonruimte met reserveluiers? Dit meisje heeft een ongelukje gehad en ik ben vergeten schone luiers mee te nemen.’ De serveerster, een jonge vrouw van een jaar of 19 met lang blond haar kijkt mij verontwaardigd aan en aait mij over mijn hoofd. Ik word rood van schaamte en weet niet waar ik moet kijken. ‘Ja hoor, als u hier doorloopt komt u uit bij het damestoilet, daar hebben we een verschoontafel. Als het goed is liggen daar luiers in het kastje onder de tafel.’ De mama van Tess loopt met mij naar het toilet en daar staat inderdaad een verschoontafel. Ze legt mij neer op het verschoonkussen en pakt een schone luier en babydoekjes. Terwijl ik op het verschoonkussen lig met mijn volle luier zie ik een aantal vrouwen het toilet in en uitlopen. Ze kijken verbaasd mijn kant op omdat ik veel te oud ben om hier in een volle luier met een speen in mijn mond op het verschoonkussen te liggen. Ik schaam mij enorm en draai mijn hoofd de andere kant op en hoop dat het zo snel mogelijk voorbij is. Intussen doet de mama van Tess mijn jurkje omhoog en maakt mijn romper en mijn luier los. Ze pakt de luier en veegt het ergste schoon terwijl ze mijn billen omhoog houdt door mijn benen te pakken. Daarna pakt ze de doekjes en maakt mij weer helemaal fris. Ze schuift een schone luier onder mijn billen en maakt de plakstrips vast. De druknopjes van de romper gaan weer dicht, ze tilt mij van het verschoonkussen af en doet mijn jurkje goed. ‘Zo, ben je weer helemaal schoon. Ik hoop dat deze luier het wat langer volhoudt’ zegt ze terwijl ze mij een knipoog geeft. Ze pakt mijn hand en samen lopen we weer richting de tafel.
