Op wintersport met Tess

[Tess028]

Het is eindelijk kerstvakantie! Tess, mijn beste vriendin, en ik lopen samen de klas om 12 uur de klas uit. Vandaag mogen we eerder naar huis omdat het de laatste dag voor de vakantie is. Ik vind school best wel leuk en de juf is erg lief, maar ik heb al weken op dit moment gewacht. Vanavond ga ik namelijk met Tess mee op vakantie naar Oostenrijk! Het is extra spannend omdat dit de eerste keer is dat ik naar het buitenland ga. Thuis gaan we eigenlijk nooit op vakantie, op een weekendje Texel na. Met een lach op mijn gezicht loop ik richting huis, slechts twee minuutjes lopen van school.


Mijn naam is Sarah en ik ben 7 jaar oud. Met mijn grote blauwe ogen en lange, stijle blonde haren ben ik een vrolijke vertoning. Met mijn 1.10m en 18 kg ben ik klein voor mijn leeftijd. Dit valt zeker op omdat ik een groep heb overgeslagen. In groep 4 zitten veel meisjes die een stuk groter zijn dan ik, bijvoorbeeld mijn vriendinnetje Tess. Het was best lastig om een groep over te slaan. Ik kwam in een nieuwe groep zonder vriendinnetjes en omdat ik ook in deze klas èèn van de slimste kinderen was, werd ik in het begin best wel gepest. Gelukkig werd ik al snel vriendinnen met Tess, die daar wel raad mee wist. Sindsdien zijn we onafscheidelijk.


Hoe goed het nu op school gaat, zo slecht gaat het thuis. Papa en mama hebben heel vaak ruzie waardoor het niet gezellig is. Ik ben een nakomertje waardoor mijn twee broers niet meer thuis wonen. Die zijn op hun 17e al op kamers gegaan, ik denk omdat zij het thuis ook niet meer gezellig vonden. Ik sluit mij het liefste op mijn kamer op om te lezen of ga spelen bij Tess. Gelukkig ben ik daar altijd welkom en wonen ze niet ver weg. Een maand geleden hebben papa en mama mij verteld dat ze gaan scheiden. Hoewel ik hun geruzie helemaal zat ben, vind ik het wel erg verdrietig. Ik weet ook niet goed waar en bij wie ik ga wonen, papa en mama maken daar nog ruzie over. Ik zag dus ook erg op tegen de kerstvakantie omdat ik dan twee weken thuis zou moeten zitten. Gelukkig stelde de mama van Tess voor dat ik met hun gezin mee op vakantie zou gaan. Zo hebben papa en mama wat tijd om dingen te beslissen en hoef ik niet zolang thuis te zitten!


Tess en haar gezin gaan elk jaar met kerst op wintersport naar Oostenrijk. Met mij erbij zijn we dit jaar met z'n 6en. Tess heeft namelijk een grote zus van 16, Lieke, en een klein broertje van 3, Sem. Ik vind het altijd gezellig bij hen thuis, we lachen veel en er is bijna nooit ruzie. Daar maak ik mij geen zorgen om. Wat ik wel spannend vind, is dat ik een geheimpje heb waar zelfs Tess niks vanaf weet. Sinds een paar weken plas ik namelijk regelmatig in bed. Dit deed ik daarvoor nooit dus ik ben met mama naar de huisarts geweest. Hij zei dat het er waarschijnlijk aan ligt dat het thuis nu zo onrustig is met de scheiding van papa en mama. Het zou waarschijnlijk wel overgaan als het weer wat rustiger thuis wordt. Hij raadde aan om tot die tijd 's nachts luiers te dragen zodat ik niet elke nacht een nat bed heb. Dit vond ik in het begin helemaal niks, ik ben immers allang geen baby meer en voel mij een stuk ouder dan andere kinderen van mijn leeftijd. Mama stelde daarom voor om DryNites te dragen. Dit vind ik nog steeds niet fijn, maar het is minder kinderachtig dan een luier en elke nacht wakker worden in een nat bed is ook niet leuk. Thuis ben ik er nu inmiddels wel aan gewend, maar op vakantie met het gezin van Tess is een ander verhaal. In mijn bed plassen op vakantie is zeker geen optie dus ik zal ze moeten blijven dragen. Twee dagen geleden heeft mijn mama de mama van Tess ingelicht over mijn probleempje, dus hopelijk houdt ze het geheim. Ik hoop vooral dat Tess er niet achterkomt, want ik weet niet of ze wel vriendinnen wil blijven als ze weet dat ik nog in bed plas.


Ik kom vrolijk thuis en ga gelijk naar boven om mijn tas in te pakken. Gelukkig is papa nog aan het werk dus het is lekker rustig thuis. Ik vul twee weekendtassen: èèn met wintersportkleding die ik heb geleend van mijn nichtje, en èèn met mijn normale kleren. In deze tas stop ik onderin 7 DryNites, èèn voor elke nacht. Zo kan niemand ze zien. Als ik klaar ben ga ik nog even lezen en avondeten. Vanavond mag ik lang opblijven omdat Tess mij pas om half 11 's avonds komt ophalen. De vader van Tess rijdt het liefste 's nachts naar Oostenrijk om files te vermijden. De avond duurt lang, maar dan is het eindelijk zover. De deurbel gaat en Tess en haar moeder staan voor de deur. 'Ben je er klaar voor?' vraagt ze. Ik knik van ja, zeg mijn papa en mama een dikke knuffel en loop met Tess naar de auto. De mama van Tess neemt mijn tassen mee en zet ze in de auto. Het is een grote auto en ik mag samen met Tess op de achterste stoelen zitten. Daarvoor zitten Lieke en Sem in zijn kinderzitje. Als ik instap zie ik dat ik in een peuterstoel moet zitten. De mama van Tess ziet mij bedenkelijk kijken en zegt 'We hadden helaas maar één zitverhoger dus we hebben een autostoel bij moeten lenen. Het is een peuterstoel geworden, maar volgens mij pas je er nog wel net in.' Ik vind het eigenlijk maar niks maar ik wil er ook niet tegenin gaan. Ik mag namelijk wel met hun mee op vakantie en in ruzie heb ik geen zin. Ik ga erin zitten en tot overmaat van ramp zie ik dat het stoeltje een vijfpuntsgordel heeft. De mama van Tess doet hem vast en zo zit ik helemaal vastgemaakt in mijn stoel. 'Zo, nu hebben we twee peuters mee op vakantie' grapt Lieke. Ik negeer het maar een beetje en gelukkig rijden we snel weg.

 

[Tess028]

Er staat een gezellig muziekje op en Tess en ik spelen verschillende spelletjes. Voor ik het weet is het half 1 en dus hoog tijd om te slapen. Ik moet intussen best nodig plassen en dat herinnert mij eraan dat ik mijn DryNite nog aan moet doen. Gelukkig stoppen we snel bij een tankstation omdat we nog moeten tanken. Als we gestopt ben en Tess mij geholpen heeft om los te komen uit mijn kinderzitje, loop ik stiekem naar de achterkant van de auto om een DryNite uit mijn tas te pakken. Ik schrik mij een hoedje als ik zie dat er maar één tas van mij in de kofferbak ligt. De mama van Tess ziet dat ik geschrokken ben en vraagt wat er is. 'Volgens mij staat mijn tas nog thuis' zeg ik sip. 'Ooh wat erg meid, ik dacht dat je maar één tas mee had' zegt de mama van Tess. 'We kunnen niet meer terug, maar je kunt vast wel wat kleren van Tess lenen. Desnoods kopen we wat voor je'. Inmiddels loopt er een traan over mijn wang en ik fluister zachtjes in haar oor: 'Maar mijn DryNites zaten in die tas'. 'Oh dat is waar ook, dat is niet handig. Maar we vinden vast wel een oplossing. We kijken wel even of ze die bij de benzinepomp verkopen' zegt de moeder van Tess. Ze haalt Sem uit de auto en neemt zijn luiertas mee. 'Kom, dan gaan we met zn drieën even kijken', terwijl ze mij bij de hand pakt en met Sem op haar arm lopen we naar het winkeltje bij de pomp. Tess is al met Lieke naar binnen om te plassen. Binnen zoeken we overal maar vinden we helaas geen DryNites. 'Niks aan te doen' zegt de mama van Tess. 'Kom, we doen Sem even een schone luier om en dan kan jij voor één nachtje wel een luier van hem lenen. Sem is vrij groot voor zijn leeftijd, dus ik denk wel dat je een luier van hem past. We willen immers geen natte broek in de auto'. Verdrietig loop ik met de mama van Tess naar de verschoonruimte. Dit is niet hoe ik mijn vakantie had ingebeeld. De mama van Tess probeert mij wel gerust te stellen. 'Niemand ziet dit joh, dit is ons geheimpje'. Ze doet de deur van de verschoonruimte op slot en legt Sem op de verschoontafel. Ik sta er aandachtig bij te kijken. Ik zie dit niet zo vaak dus ik vind het best interessant. De mama van Tess doet de broek van Sem op zijn enkelsen maakt zijn romper los. Ze gaat handig te werk en binnen no-time heeft Sem een schone luier. Dan is het mijn beurt. De mama van Tess tilt mijn op de tafel en ik ga liggen. Ik doe maar mijn ogen dicht en hoop dat het zo snel mogelijk voorbij is. Mijn broek gaat los en voor ik het weet tilt ze mijn billen omhoog en schuift daar een luier onder. Ze maakt de plakkers vast en zet mij weer op de grond. 'Doe zelf maar even je broek aan, dan pak ik Sem eventjes', zegt de mama van Tess. Ik zie in de spiegel dat ik een Pamper aanheb. Er staan wat kinderachtige figuren op en een grote 6. Ik voel mij erg klein en doe snel mijn broek aan. Hopelijk ziet niemand het. We lopen met zn drieën weer naar de auto waar de rest al op ons staat te wachten. In word weer vastgemaakt in mijn stoeltje en we gaan weer op pad. 'Probeer allemaal maar wat te slapen, morgen hebben jullie je energie hard nodig' zegt de papa van Tess. Ik ben erg moe en val al snel in slaap.

Als ik wakker wordt is het nog donker. Ik zie op het klokje dat het half 5 is. Tess en Lieke slapen nog. Ik zit even aan mijn luier en voel dat deze al best wel vol zit. 'Maar goed dat ik hem om heb' denk ik. We rijden rustig verder. Ik merk aan mijn buik dat ik nodig naar de wc moet. Hopelijk stoppen we snel. Intussen zijn ook Tess en Lieke wakker geworden. 'Ik moet plassen, kunnen we even stoppen?' zegt Lieke. 'Over 20 km is er een tankstation, even geduld dus nog' reageert haar papa. 'Dat is nog wel te doen' denk ik bij mijzelf. Ineens staat we stil met de auto: file. Het schiet voor geen meter op en na een half uur zijn we pas een paar kilometer verder. Ik moet enorm nodig poepen dus het lijkt een eeuwigheid te duren voordat we het tankstation bereiken. 'Ik kan echt niet in mijn luier poepen, dat is geen optie' denk ik bij mijzelf. Eindelijk zijn we er en kunnen we de auto uit. Ik ren snel naar de wc en maak zelf mijn luier los. 'Phoe, net op tijd!' denk ik bij mijzelf. Gelukkig hebben we de rest van de reis geen file meer. Ik voel mij ook een stuk beter omdat ik geen luier meer aanheb.

We komen aan het einde van de ochtend aan bij ons appartement. Ik mag samen met Tess op de kamer met het stapelbed slapen. Sem slaapt ook op deze kamer. 'Jij mag boven' zeg ik tegen Tess. We pakken onze tassen uit en gaan daarna meteen wandelen. Er ligt een hoop sneeuw dus we kleden ons warm aan. We lopen vanuit ons appartement zo het besneeuwde bos in. We lopen best een stuk en genieten van de prachtige natuur. Tess gooit een sneeuwbal richting haar vader en al snel ontstaat er een heus sneeuwballengevecht. Aan het einde zit iedereen volledig onder de sneeuw en lachen we er op los. Als we terug naar huis lopen merk ik dan mijn broek nat is, en niet alleen van de sneeuw. Ik schrik ervan en besef dat dit gebeurt moet zijn tijdens het sneeuwballengevecht. Als we bij het hotel zijn aangekomen en onze jassen uitdoen, ziet ook de moeder van Tess het. Snel zegt ze: 'Sarah, wil jij mij even helpen om koffie te zetten?' We lopen samen naar de keuken en als we buiten hoor afstand van de rest zijn, zegt ze 'Volgens mij ging het niet helemaal goed met, of wel? Maakt niks uit hoor, kan gebeuren. Ik zal even een schone broek van Tess pakken, dit was natuurlijk de enige broek die je bij je hebt'. Ze loopt weg en komt even later terug met een blauwe spijkerbroek en een pamper in haar hand. Nog voordat ik kan vragen waarom ze die bij zich heeft, zegt ze 'Het lijkt mij verstandig als je vandaag en morgen een luier om hebt, want we hebben niet genoeg schone broeken bij ons om dit nog een keer te laten gebeuren. Als je morgen nog steeds droog bent, kan de luier af'. Ik schrik ervan want dit is het laatste wat ik wil en begin zachtjes te huilen. Ze zakt door haar knieën en geeft mij een knuffel. 'Maakt niks uit toch? Iedereen heeft wel eens een ongelukje, Tess bijvoorbeeld ook. Het is maar voor één dagje'. Een klein beetje gerustgesteld ga ik op de keukenvloer liggen. De mama van Tess knielt naast mij neer en strijkt nog even door mijn haar. Dan doet ze mijn natte broek uit en veegt mijn billen in een paar keer schoon met babydoekjes. Ze pakt de schone luier, tilt bij bij mijn benen omhoog en schuift deze eronder. Met haar zachte, warme vingers plakt ze de plakkers dicht en doet ze de randjes goed. Hier gaat vervolgens de droge broek van Tess overheen en ik ben weer helemaal klaar. Het is inmiddels bijna avond dus de papa en mama van Tess gaan boodschappen doen. Lieke past op ons op en we spelen samen een spelletje. Ik ben al gauw vergeten dat ik een luier aan heb. De ouders van Tess komen terug met tassen vol boodschappen. We kunnen al snel aan tafel want ze hebben frietjes afgehaald. Daar is iedereen erg blij mee. Sem wordt in de kinderstoel vastgezet en Tess en ik zitten naast elkaar op een bankje aan tafel. We smullen heerlijk en daarna is het tijd om naar bed te gaan. Zonder dat iemand het doorheeft controleert de mama van Tess mijn luier door er even zachtjes in te knijpen. 'Nog helemaal droog, goed gedaan! Ik maak je luier zo even los, dan kun je nog een plas doen voor het slapen gaan'. Zo gezegd, zo gedaan en al snel ben ik helemaal klaar om te gaan slapen. Ik mag een nachtjapon aan van Tess omdat mijn eigen pyjama nog thuis ligt. Hij is iets te groot maar dat verbergt mooi het feit dat ik een pamper aan heb. Tess en ik geven iedereen een knuffel en gaan dan naar bed. 'Zorgen jullie ervoor dat je morgenochtend op tijd aangekleed bent?' roept de papa van Tess nog.

 

[Tess028]

Na een heerlijke nacht slapen word ik wakker van de mama van Tess. Ik kijk naast mij en zie hoe zij de luier van Sem verschoond. Ze is in een mum van tijd klaar en draait zich vervolgens om. 'Tess en Sarah, worden jullie wakker? Over een kwartier moeten we aangekleed aan het ontbijt zitten.' zegt ze hard genoeg zodat ook Tess wakker wordt. Vandaag is het mijn allereerste skidag. Ik heb nog nooit geskied dus ik krijg les in een skiklasje. Tess gaat niet met mij mee want zij kan al veel beter skiën. Morgenmiddag zouden we samen gaan. We moeten om 9 uur aangekleed en wel op de piste staan, dus het is opschieten vanochtend. Ik voel even aan mijn luier en merk dat deze nog helemaal droog is. 'Zie je wel, ik heb dat ding helemaal niet nodig!' denk ik. Ik aarzel om uit bed te gaan en mij aan te kleden, want ik wil niet dat Tess mijn luier ziet. Een DryNite was nu veel onopvallender geweest. Ik treuzel net zo lang tot Tess naar de wc is en kleed mij dan snel aan. Gelukkig heb ik mijn skikleren wel mee! Over mijn luier gaat een thermobroek en een skibroek. Het is een beetje gepruts om dit voor de eerste keer aan te trekken, dus ik ben er even mee bezig. 'Nu echt komen ontbijten hoor!' hoor ik de papa van Tess halfboos zeggen. 'Oei, snel naar de eettafel' denk ik bij mijzelf. Ik ga zitten en merk dat iedereen best wel gestresst is. Blijkbaar zijn we veel te laat. Ik prop snel een broodje naar binnen. 'Vergeten jullie niet te drinken, dat is belangrijk voor het skiën.' zegt de mama van Tess. Ik drink twee grote glazen appelsap en merk meteen dat ik nodig moet plassen. 'Dat was ik vergeten te doen, en vanacht heb ik natuurlijk ook niet geplast.' denk ik. Op dat moment hoor ik Lieke zeggen: 'he bah, volgens mij heeft Sem een poepluier'. Inderdaad, al snel ruikt iedereen dat dit het geval is. Dat maakt de sfeer er niet veel beter op. 'Dat kan er ook nog wel bij!' zegt de mama van Tess. 'Wil jij hem even verschonen Lieke, dan ruimen Tess en Sarah de tafel af en pak ik met papa de auto in'. Met tegenzin tilt Lieke Sem uit de kinderstoel en loopt met de luiertas het appartement uit. Op de gang van het hotel zit een gedeeld toilet met een verschoonruimte, dat is nu wel even handig. Ik moet nog steeds erg nodig plassen maar ik durf niet. 'Eerst snel de tafel opruimen, anders worden ze boos' denk ik. Als we klaar zijn hoor ik de vader van Tess roepen: 'snel naar de auto komen nu!'. Ik besluit toch maar te gaan zonder te plassen en hoop dat ik bij de skischool nog even kan. De moeder van Tess doet mijn riempjes vast en dan gaan we snel op weg. Het is 20 minuutjes rijden door de bergen. Het gaat op en neer en ik heb steeds meer moeite mijn plas op te houden. Na een minuut of 10 gaat het echt niet meer en plas ik in mijn broek. Het is een behoorlijke plas en ik voel de luier tussen mijn benen opzwellen. De vijfpuntsgordel zit nu strak tegen mijn luier aan. Aan de ene kant ben ik opgelucht dat ik niet meer hoef te plassen, aan de andere kant schaam ik mij ervoor dat ik overdag mijn luier volplas. 'Nu weet de mama van Tess ook niet dat ik vanacht droog ben gebleven.' denk ik bij mijzelf. 'Ik kan maar beter zeggen dat ik vanacht in mijn luier geplast heb, anders moet ik de hele vakantie een luier aan.'


Inmiddels zijn we aangekomen in het skigebied. Ik word weer losgemaakt en als ik ga staan voel ik duidelijk dat de luier zwaarder is geworden. Gelukkig houdt de thermobroek hem nog goed op zijn plaats. Ik krijg een kus van de mama van Tess en zeg Tess gedag, voordat de papa van Tess mij naar mijn skiklasje brengt. 'Veel plezier!' hoor ik Lieke nog roepen. Het skiklasje bestaat uit een tiental andere Nederlandse kinderen die net als ik nog nooit geskied hebben. Ze zijn ongeveer net zo groot als ik, en aangezien ik erg klein ben voor mijn leeftijd schat ik ze dus een jaar of 5. Ik word welkom geheten door een lieve skijuf van een jaar of 20. Ze heeft donker golvend zwart haar, een sportieve muts en zonnebril op en zegt mij lachend gedag. 'Hoi, ik ben Eva, wie ben jij?' Ik stel mij voor en we beginnen al snel met de skiles. We oefenen de hele ochtend op de kinderweide. Het is een hoop vallen en opstaan, maar na een paar uur heb ik de smaak al goed te pakken. Ik merk ineens dat ik wat kramp heb en dat ik binnenkort naar de wc zal moeten gaan. 'Dat gaat erg goed jongens, misschien kunnen we zometeen wel een keertje de berg op!' hoor ik Eva op het zelfde moment zeggen. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen en ik oefen hard door. En ja hoor, na een half uurtje is het zover. 'Goed achter mij aan skiën allemaal!' We skiën naar de skilift waar een behoorlijke rij staat te wachten.

 

[Tess028]

In de rij merk ik dat ik binnenkort toch echt wel een wc nodig heb. Ik begin een beetje zenuwachtig te worden en schuifel heen en weer. Eva ziet het en vraagt: 'Wat is er Sarah? Ben je zenuwachtig?' 'Nee hoor', antwoord ik, 'ik moet alleen een beetje naar de wc'. 'Oh dat is wel een klein probleempje, die hebben ze boven op deze berg niet. We skiën zo snel naar beneden en zoeken dan samen een wc op, goed?' Ik heb weinig te kiezen, dus ik doe maar mijn best om het op te houden. In de gondel wordt mijn buikpijn steeds erger en ik wiebel een beetje heen en weer. 'Ik kan toch niet als een peuter mijn luier volpoepen' denk ik bij mijzelf. 'Ik ben 7 jaar! Kom op, nog even je best doen, dan kun je zo naar de wc'. Als we boven bij de lift zijn uitgestapt doen we onze ski's aan en skiën we langzaam naar beneden. Na 200 meter val ik hard en raken beide ski's los. Eva kijkt achterom en klimt de berg op om mij te helpen. Ik sta inmiddels weer en merk dat ik het echt niet meer op kan houden. Tranen stromen over mijn wangen om wat straks komen gaat. 'Ach meisje, ben je zo hard gevallen?' hoor ik Eva zeggen. Ze gaat voor mij op haar knieën zitten en geeft mij een stevige knuffel. Op hetzelfde moment houd ik het niet langer meer uit en poep ik in mijn luier. Ik weet dat het nu te laat is en begin in de armen van Eva te ontspannen. Ik voel hoe mijn hele luier zich langzaam vult. Het is echt een hele hoop. Ik doe er ook nog een flinke plas in en dan is het eindelijk klaar. Daar sta ik dan. Ik heb net als een peuter mijn hele luier volgepoept. De luier voelt zwaar en warm aan tussen mijn benen. 'Kom, doe we je ski's weer aan' zegt Eva. Volgens mij heeft ze niks door en even later ski ik wijdbeens naar beneden. Ik doe mijn best om niet op mijn volle luier te vallen.

Als we eindelijk beneden zijn aangekomen staan de meeste ouders al op hun kinderen te wachten. Ik zie de ouders van Tess nog nergens staan. Ineens voel ik dat ik bij mijn hand wordt gepakt. 'Kom, dan kun je eindelijk plassen!' zegt Eva. Ik kan moeilijk tegen haar zeggen dat het niet meer nodig is, dus met een rood hoofd loop ik met haar mee. We lopen bij een restaurant naar binnen en moeten de trap af om bij de wc's te komen. Halverwege de trap zegt Eva: 'Wat ruik ik toch?'. Ik begin inmiddels een beetje te huilen en zeg zachtjes 'Ik kon het echt niet meer ophouden, ik heb het echt geprobeerd'. Eva snapt nu wat er aan de hand is en lacht lief naar mij. 'Maakt niks uit joh, kan gebeuren! We lossen dit saampjes even op'. Ze weet natuurlijk nog niet dat ik een luier aan heb en ik weer ook niet goed hoe ik dat moet vertellen. 'Kom, ze hebben hier een verschoonruimte, daar kunnen we je broek wel even opfrissen'. We lopen de verschoonruimte binnen en zien dat er nog één moeder bezig is met haar zoontje. Hij heeft net een schone luier aan en ze zijn dus zo weg. Als ze de deur dicht hebben gedaan, zegt Eva: 'Zo, doen we eerst even die dikke jas en broek uit.' Ik sta al snel in alleen mijn thermo ondergoed. Het randje van mijn luier komt duidelijk boven mijn thermobroek uit en Tessa snapt nu dat ik een luier draag. 'Oh joh, we moeten alleen eventjes je luier verschonen, je broek is nog helemaal schoon. Doe je thermobroek maar even uit, dan kijk ik of ze hier toevallig reserveluiers en doekjes hebben liggen'. Ik doe mijn thermobroek uit en zie nu pas in de spiegel hoe vol mijn luier zit. Hij hangt helemaal naar beneden en aan mijn billen is te zien dat de luier flink is volgepoept. 'Gevonden!' roept Eva. Ze tilt mij op en zet mij op het verschoonkussen. Ik voel hoe de inhoud van mijn luier zich overal verspreid. Eva legt mij neer op het kussen en doet mijn thermoshirt wat omhoog. Ze lacht lief en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. Ik voel mij erg klein worden nu ik hier zo als een peuter op een verschoonkussen lig met een overvolle luier. Ik doe mijn duim in mijn mond en mijn ogen dicht en geef mij volledig over aan Eva. Zij maakt de plakkers los, pakt met èèn arm mijn knieholtes vast en tilt mijn benen iets op zodat mijn billen omhoogkomen. Met haar andere hand pakt ze de luier bij de voorkant en veegt met de luier het ergste schoon. 'Benen goed in de lucht houden' hoor ik haar zeggen. Ze pakt de billendoekjes en begint mij schoon te maken. Na een paar minuten voel ik dat ik weer schoon ben en krijg ik een schone luier om. 'Dat voelt een stuk beter he meisje'. Mijn kleren gaan weer aan en Eva gooit de vieze luier in de prullenbak. 'Zo, helemaal schoon. En maak je geen zorgen, dit blijft ons geheimpje'!' Opgelucht loop ik samen met Eva weer naar boven, waar de rest op mij aan het wachten is. 'Ging het goed?' vraagt Tess. 'Ja hoor, ik ben zelfs de berg al af geweest' antwoord ik. Eva zegt gedag, geeft mij een knipoog en dan gaan wij richting de auto.

 

[speentje]

Mooi verhaal

 

[luierdromer]

Mooie binnenkomer.
Welkom hier en, ben benieuwd hoe dit verder gaat

 

[Reppie]

Welkom, en mooi verhaal, ga zo verder

 

[vino]

Mooi verhaal. Ben benieuwd hoe het verder gaat. En of Tessa ook een ongelukje (het zij in de broek, het zij in een luier) krijgt.

 

[Tess028]

In de auto praten Tess en Lieke honderduit over alle avonturen die ze vandaag beleefd hebben. Ik ben best wel stil omdat het een vermoeiende dag was en ik bang ben iets te zeggen waardoor ze erachter komen wat er vandaag was gebeurd. We komen aan bij het appartement en als we binnen zijn neemt de mama van Tess mij meteen apart. 'Sarah, ik was helemaal vergeten vanochtend om je een droge luier te geven. Het was ook zo druk. Ging het wel goed of is de luier gaan lekken na zo'n lange dag?' Ik weet even niet wat ik moet zeggen en kijk verlegen naar de grond. Ik wil echt niet dat ze erachter komt wat er vandaag gebeurd is. 'Het ging goed hoor, ik ben helemaal droog gebleven vannacht. En vandaag ging ook goed, ik heb nog steeds een droge luier', zeg ik uiteindelijk. Ik hoop dat dit ervoor zorgt dat ik de rest van de vakantie overdag geen luier meer om hoef. 'Wat fijn zeg!' reageert de mama van Tess. 'Ik wil voor de zekerheid toch eventjes checken, en als die droog is mag hij af.' Ik doe mij skibroek naar beneden en laat mijn luier zien: 'kijk, ik ben nog helemaal droog!' De mama van Tess kijkt even goed: 'Dat je droog bent gebleven zie ik, maar hoe kom je aan die luier?'. Dan dringt het besef tot mij door dat ik vanmiddag van Eva een andere luier om heb gekregen dan de Pamper die ik vanochtend om kreeg. Ik loop vuurrood aan en begin uiteindelijk maar zachtjes te vertellen wat er vandaag gebeurd is. De mama van Tess luistert bedenkelijk en zegt dan: 'ongelukjes kunnen gebeuren, maar ik vind het niet fijn dat je tegen mij liegt. Dat doen grote meiden niet. Ik denk dat het beter is dat je overdag een luier blijft dragen, want vandaag is gebleken dat je niet zo'n grote meid bent als ik dacht.' De moed zakt mij in de schoenen maar ik durf er niet tegenin te gaan. 'Houden we het wel een geheimpje?' vraag ik uiteindelijk. 'Ik zal het proberen, maar voortaan wel eerlijk zijn.' Ik knik dat ik het begrepen heb. 'Wacht even, ik ben zo terug'. De mama van Tess loopt de kamer uit en komt een minuutje later terug met een schattige crème romper met kleine figuurtjes erop. 'Het lijkt mij slim dat je ook een rompertje gaat dragen. Als je morgen weer op de piste staat met een volle broek en de luier laat los door het skiën zijn we ver van huis. Toen Tess nog een peuter was hebben we dat een paar keer gehad en daar word je niet blij van. Je kunt deze romper wel van Sem lenen, ik denk dat hij nog net past.' 'Maar ik ben toch geen baby meer?' stamel ik verbouwereerd. 'Vandaag is wel anders gebleken' reageert de mama van Tess scherp. 'Ga maar even liggen, dan doe ik hem meteen aan'. Ik doe toch maar wat ze zegt om te voorkomen dat ze echt boos wordt. Ze trekt de romper wordt over mijn hoofd en doet de drukknoopjes dicht. Hij past inderdaad nog net. 'Wat nou als ik moet plassen?' vraag ik. 'Dan kom je even naar mij toe, dan help ik je met je romper en je luier. Ga er niet zelf aan zitten want dan komt het niet goed'. Ik doe zelf mijn kleren weer aan en ga naar Tess, die zich al afvraagt waar ik gebleven was. Ik probeer niks te laten merken, maar van binnen heb ik het moeilijk. Dit worden lange dagen als het zo doorgaat.


De ouders van Tess gaan koken in de keuken terwijl Tess en ik aan tafel zitten te kleuren. We praten honderduit over vandaag en ik ben al snel vergeten dat ik hier in een romper en luier zit. Op een gegeven moment merk ik dat ik nodig moet plassen, dus ik loop naar de mama van Tess om te vragen of zij mij wilt helpen. Ze is druk in de weer met de pannen die op het fornuis staan. Ik zeg zachtjes tegen haar dat ik moet plassen. 'Ik kan hier nu even niet weg Sarah, je moet even geduld hebben. En als je echt heel nodig moet, plas je maar even in je luier. Daar is die uiteindelijk voor.' Ik loop maar weer terug naar de tafel om te kleuren. Er zit niks anders op, dus 5 minuten later laat ik het maar lopen. Ik voel mijn luier langzaam warm worden. Het voelt eigenlijk helemaal niet zo erg. Ik hoop alleen maar dat niemand het door heeft. We gaan al snel eten, iedereen heeft heel veel trek. Na het eten kijken we met z'n allen in onze pyjama een Disneyfilm op de bank. Na een uurtje legt de mama van Tess Sem op bed. Ik ben intussen best wel moe geworden en mag bij Lieke op schoot zitten. Met mijn hoofd tegen haar borst en mijn duim in mijn mond val ik in slaap. Tess is inmiddels ook in slaap gevallen. Lieke streelt zachtjes mijn haar en kijk samen met haar moeder verder. Ik schrik even later wakker als ik merk dat ik aan het plassen ben. Ik kijk verschrikt op naar Lieke en zie aan haar gezicht dat ze voelt dat ik een luier aan heb en een plas doe. Ze wil erover beginnen maar haar mama legt een vinger op haar lippen. Even later brengt haar papa Tess naar bed en dan legt de mama van Tess alles aan Lieke uit. Gelukkig reageert Lieke heel lief: 'Maak je niet druk Sarah, ik pas vaak op bij meisjes en jongens van jouw leeftijd die 's nachts nog een luier dragen. Je hoeft je niet te schamen hoor! Ik zal het tegen niemand zeggen'. Dat stelt mij gerust en het is meteen tijd om naar bed te gaan. 'Vind je het goed als ik je een schone luier aandoe?' vraagt Lieke. Ik knik en nadat Lieke een luier heeft gepakt lopen we samen naar de verschoonruimte. Tess ligt al te slapen en die willen we niet wakker maken. Lieke tilt mij op het verschoonkussen en trekt mijn pyjamabroek op mijn enkels. Ze maakt de drukknoopjes van mijn romper los en verschoont vervolgens mijn natte luier. Ze heeft het overduidelijk vaker gedaan want ik ben supersnel klaar. We lopen terug naar ons appartement en ik duik snel mijn bed in. Morgen weer een nieuwe dag!

 

[Teske]

Super leuk verhaal ga zo door

 

[speentje]

Schitterend vervolg van dit verhaal

 

[luierdromer]

Super vervolg, ga zo verder

 

[robb]

Mooi verhaal ga zo door

 

[Tess028]

De volgende ochtend word ik vroeg gewekt door de mama van Tess. 'Goedemorgen lieverd, heb je lekker geslapen?' Ik knik van ja en ga op mijn bedrand zitten. Mijn volle luier duwen mijn benen een beetje uit elkaar. Hij voelt warm aan dus ik moet nog niet zo lang geleden een plas hebben gedaan, bedenk ik mij. 'Kom, we gaan eerst ontbijten en dan kunnen we rustig omkleden. We hebben genoeg tijd vanochtend', zegt de mama van Tess terwijl ze Sem op haar arm zet en richting de eetkamer loopt. Ik zie duidelijk zijn luier boven zijn pyjama uitsteken, dezelfde luier als ik aan heb. Tess en ik gaan aan tafel zitten en smeren ons broodje. Lieke komt ook aan tafel zitten en geeft mij een knipoog. We gaan vandaag een winterwandeling maken, dus we kunnen in alle rust ontbijten. Tijdens het ontbijt plas ik in mijn luier maar ik heb het nauwelijks meer door. Na het ontbijt help ik met het afruimen van de tafel. Ineens voel ik een klopje op mijn billen. 'Kom je even mee?' hoor ik de mama van Tess zeggen. Ik loop achter haar naar de gang en schrik even als ik mijzelf in de spiegel zie. Je kunt de contouren van mijn volle luier goed zien en ik zie aan een kleine natte plek in mijn pyjamabroek dat de luier begint te lekken. Ik hoop maar dat Tess het niet opgevallen is. Ik loop naar de verschoonruimte en klim alvast op de commode. Ik merk dat ik er al een beetje aan gewend begin te raken verschoond te worden. De mama van Tess haalt mijn plasluier los en maakt mij weer schoon met billendoekjes. Ze legt een schone luier onder mij. Ik zie dat het een andere luier is dan de Pamper die ik eerder om kreeg. 'Ik heb gisteren mij de supermarkt een grotere maat luiers gekocht voor je. Deze zouden je beter moeten passen en kunnen ook meer hebben'. Ze doet de nieuwe luier dicht en ik merk dat ik hem inderdaad beter pas. Het bovenrandje komt bijna bij mijn navel en de luier voelt ook een stukje dikker aan. De mama van Tess doet mij een nieuwe romper aan en zet mij weer op de grond. 'Tess is even douchen, dus je kunt zo wel even naar je slaapkamer lopen om je thermokleding aan te trekken. Ik neem je pyjama wel mee, die gaan in de was'. Ik vind het wel een beetje spannend om in alleen mijn romper over de gang en door het appartement te lopen. Als ik net de verschoonruimte uit ben komt een gezin in skikleding over de gang mij tegemoet lopen. Ik krijg meteen een rood hoofd en loop zo snel mogelijk naar ons appartement. Ik hoor nog net een jongen van mijn leeftijd tegen zijn moeder zeggen 'Kijk mama, dat meisje draagt nog een luier'. Rood van schaamte kom ik op mijn slaapkamer aan en trek snel mijn thermokleding en skibroek aan. 'Zo, nu kan niemand meer iets zien.' denk ik bij mijzelf.'


Een half uurtje later zitten we allemaal aangekleed en wel in de auto. Het is een kleine twintig minuten rijden naar de plek waar we gaan wandelen. Het begint inmiddels licht te sneeuwen waardoor de bomen er prachtig wit uitzien. Op de parkeerplaats checkt de mama van Tess nog even of alles in de rugzak zit. Ik zie dat ze zowel voor mij als voor Sem een paar luiers heeft meegenomen. Dat stelt mij een beetje gerust want ik merk dat mijn luier alweer een beetje nat is. Omdat we een lange wandeling gaan maken, gaat Sem in de draagzak op de rug van zijn papa. Zo beginnen we aan onze wandeling. We lopen door de besneeuwde bossen en genieten van de mooie natuur. Het is heel stil en rustig, we komen bijna niemand tegen. Na anderhalf uur lopen begint Tess er een beetje bleekjes uit te zien. 'Gaat het wel goed met je?' vraagt haar mama. 'Ik voel mij niet zo goed' zegt Tess sip. 'Ik ben een beetje misselijk en heb ook buikpijn. Zijn we er al bijna, want ik moet eigenlijk naar de wc.' Haar papa pakt zijn telefoon erbij en kijkt even op Google Maps. 'Over 2 minuutjes zijn we bij een berghut waar we even wat kunnen eten en drinken. Daar kunnen we vast ook wel naar de wc. Daarna lopen we dezelfde weg terug naar de auto'. Ik zie Tess opgelucht adem halen. We zien inderdaad de berghut al snel verschijnen en lopen naar de ingang. 'Oh nee toch' verzucht de papa van Tess. 'Ze zijn gesloten vandaag staat hier. Dat is even balen.' Tess kijkt nu toch wel zorgelijk en zegt 'Maar ik moet echt naar de wc, ik voel mij niet zo lekker'. 'Sorry Tess, er zit niks anders op dan terug naar de auto lopen.' We draaien om en beginnen aan de weg terug. Tess ziet er steeds zieker uit en haar mama begint zich een beetje zorgen te maken. Ze gaan naast mij en Tess lopen en zegt tegen haar: 'Luister eens Tess, dit ga je niet leuk vinden maar er zit voor nu even niks anders op. Je bent best wel ziek aan het worden en we moeten nog een heel eind naar de auto. Het is denk ik het beste dat ik je voor de zekerheid even een luier van Sem om doe, dan zitten we straks niet met een vieze broek.' Tess wordt boos en roept: 'Dat wil ik niet, ik ben geen stomme baby!' Haar mama pakt haar resoluut bij de arm. 'Dit was geen vraag jongedame, en ik heb geen zin in een brutale mond. Daar is een bankje, dan doen we het meteen even.' Ze neemt Tess aan haar arm mee naar het bankje, pakt een verschoonmatje uit de luiertas en legt deze op het bankje. Tess is nog steeds boos en moet huilen. Haar mama legt haar op het bankje, doet haar broek naar beneden en doet haar vakkundig een luier om. Ik kijk van een afstandje toe en voel mij een beetje ongemakkelijk. De broek van Tess gaat weer aan en ze lopen weer naar ons toe. 'Zo, we kunnen weer op pad'. Tess loopt huilend achter de rest aan maar weet dat er niks anders op zit dan met een luier aan naar de auto te lopen. Als we een half uurtje onderweg zijn zie ik Tess ineens schrikken en moeilijk kijken. 'Wat is er?' vraag ik haar. Tess blijft 10 seconden staan terwijl ze stil voor zich uitkijkt. 'Niks' zegt ze vervolgens en loopt weer door. Ik zie dat ze wijdbeens loopt en ineens besef ik wat er aan de hand is: Tess heeft haar luier toch nodig gehad en moet met een volle poepbroek terug naar de auto lopen.

 

[KoningLuier]

Echt een mooi verhaal!

 

[luierdromer]

Verbaasd me niets dat ook Tess in de luiers terecht komt.
Benieuwd hoe zij reageert als zij merkt dat Sarah bedplasser is en, nu bovendien ook overdag draagt.

 

[Teske]

Ga zo door

 

[daiperke1]

Wat een heel mooi verhaal, toppie

 

[vino]

Heel mooi verhaal. Ik zou zeggen, ga op deze manier door. (Zoals het laatste hoofdstuk)
(alle kinderen, voor de rest van de vakantie een luier)

 

[Luierikl]

Wat een mooi verhaal! Ga zo door! Ik kijk uit naar je volgende deel!