Real Madrid
Gewaardeerd Lid
Regina gaat voor goud.
Hallo. Ik weet niet of jullie dit ooit zullen lezen, maar dit is (het begin) van een nieuw verhaal.
Dit verhaal gaat over Regina van Leeuwen. Regina is een 22 jarig meisje, werkte voorheen als serveerster maar is nu lange tijd werkloos. Regina woont in het toch altijd gezellige Zwolle in een studentenflatje (daarover later). Het geld begon op te raken dus het was weer tijd voor een nieuwe baan. Ze heeft lange tijd met programma's als photoshop gewerkt, dus ze heeft ervaring als het om grafisch gaat. Laat er dan pas een baantje zijn vrijgekomen op een reclamebureau als grafisch ontwerper voor advertenties e.d.
Het leek Regina meteen al een fantastische baan, dus snel regelde ze dat ze 2 weken later voor een sollicitatiegesprek naar het bedrijf kon komen, ongeveer 10 minuutjes fietsen van haar huis.
"Ja mam, ik kom al." riep Regina vanuit haar bed. Het was een koude ochtend in Februari, en vandaag was het tijd voor de solliciaties. 's Weekends sliep Regina meestal in haar ouderlijk huis, zo ongeveer een kwartier fietsen. Snel stond ze op en ging onder de douche. Lekker heet, mag ook wel op zo'n koude dag. Vandaag was het de grote dag. Over 2,5 uur werd ze verwacht in het kantoortje van de manager voor haar gesprek. Na de douche anel tandenpoetsen, beetje make-up doen en naar beneden voor het ontbijt. Vader Edward zat de zaterdageditie van de krant al te lezen, toen Regina binnen kwam. Ze schoof aan tafel en kreeg gelijk een gebakken ei op haar bord gegooid. Moeder Sylvia stond in de keuken en was blijkbaar zenuwachtiger dan haar dochter, want ze was flink aan het stressen. "Pap, zeg alsjeblieft dat mam normaal moet doen." zei Regina een beetje kribbig.
"Het is voor ons allemaal een belangrijke dag. Weet je wel hoe lang het heeft geduurd voordat je weer aan het werk mag?"
"Ja, dat weet ik nog goed." antwoordde Regina terwijl moeder uit de keuken weer riep dat ze op moest schieten.
"Relax mam, alles komt op zijn pootjes terecht."
"Laten we dat maar hopen.." zuchtte haar moeder.
Regina maakte wel wat haast, maar dat was vooral voor haar moeder. Tegen de tijd dat ze in de gang voor het kantoortje zat had ze nog een kwartier over. Nadat ze even snel Facebook en Twitter had bekeken (via haar iPhone) was het al tijd. Ze werd binnen gelaten door de assistente, en ging zitten voor het bureau. Ze keek de manager even aan en hij zag er vriendelijk maar serieus uit.
"Goedemorgen, jij bent vast Regina van Leeuwen."
"D-d-at klopt." stotterde ze. Het was iets wat ze vreselijk haatte. Altijd al ze zenuwachtig was ging ze stotteren. Daarom haatte ze presentaties op school altijd.
"Kom kom, geen reden om nerveus te zijn. Ik ben Klaas Blauw en ik ben hier de manager."
Na wat "Aangenaam!" en "Insgelijks" werd het wat serieuzer.
"Zo, jij wilt hier werken. Waarom?"
Daarna legde Regina uit omdat de baan haal heel erg aansprak, en doordat ze al een lange tijd geen baan meer had gehad. Ook antwoordde ze op de vragen hoe ze dit bedrijf kende, of ze haar best zal doen etc. Het gesprek was bijna ten einde, toen de manager nog wat zei.
"Ehm.. We hebben hier een regeling die niet echt normaal is vergeleken met de andere bedrijven, maar zelf zijn wij er altijd erg luchtig over. Aangezien het werkniveau tot wel 20% omlaag gaat als je dagelijks naar het toilet gaat gebruiken wij wat.. materiaal om het op te vangen."
Regina leek even verward.
"Soort van luiers bedoelt u?"
"Ja, eigenlijk wel" zei de manager
Regina's hersenen werkten even op topsnelheid. Luiers? Hoe werkt dat dan? Krijgen we het op kantoor? Wat moeten we doen als we verschoond moeten worden?
"Oké.. Dat is wel goed I quess?" zei Regina
"De instructies krijg je wel van je collega('s). Geef je maat op en je hoort dinsdag of we je nemen."
eindigde de manager.
Op de terugweg was ze toch hevig aan het nadenken of het wel wat zou worden. Ze besloot even naar haar eigen huis te gaan om de meningen van haar huisgenoten aan te horen. Toen ze daar aankwam zette ze haar fiets in een fietsenrek, deed de sleutel in de deur en liep de trap op. Voordat ze het wist was ze al binnen.
"Hee Reg, hoe ging het?" hoorde ze vanuit de keuken. Daar zag ze Laura, Eva en Fleur al aan tafel zitten, net bezig met de lunch.
"Eh.. Wel goed hoor. Ik was eerst een beetje nerveus, maar dat ging wel over naar mate het gesprek vorderde."
"Oh, dus het ging erg goed?" vroeg Fleur.
"Ja hoor, alhoewel er wel één dingetje is wat ik met jullie wil bespreken."
"Oh, wat dan?" vroeg Laura verbaasd.
"Nou.." begon Regina en ze vertelde het luierverhaal.
"Hm.." zei Fleur. "Dit is wel een beetje raar, maar het is niet zo dat je hierdoor niet wil gaan werken toch?"
"Nee, dat is het niet.."
"Wat vind je er zelf van?" vroeg Laura.
"Zelf vind ik het een raar, maar toch een uitdaging. Je bent het niet gewend. Nee, ik ga echt vol voor deze baan!"
"Zo kennen we je weer." lachte Fleur
Eerst weer wat over Regina. Het is een 22 jarig meisje, geboren op 26 mei 1989. Ze heeft bruin haar, is redelijk klein (~1,65m) en heeft een schattig neusje
3). Haar ouders hebben haar altijd al verwend, en sinds januari vorig jaar woont ze bij deze 3 meiden, op de kosten van haar ouders. Ze is niet vreselijk goed qua school, maar ze heeft een bepaalde "ijverigheid". Verder is ze heel creatief, maar ook een tikkeltje ondeugend. Ze heeft sinds 3 jaar geen vaste relatie meer, maar is wel 100% hetero.
Voordat ze het allemaal wisten, was het dinsdag. Regina werd rond kwart voor 11 wakker. Toen ze nog ongedoucht de haar kamer uitliep en liep naar de kamer waar iedereen gebruik van mocht maken zag ze al dat Fleur en Eva naar hun werk waren. Eva was
een kleuterjuf en Fleur werkte in een reisbureau. Laura zat Tv te kijken, ook nog in haar pyjama.
"Môgge Reg"
"Dag schat." zei Regina terwijl ze Laura een kusje op haar wang gaf. Regina liep naar de keuken om wat Jus d'orange in te schenken. Ze klokte het meteen maar binnen, en plofte naast Laura.
"Hoe laat zou de telefoon kunnen gaan?" vroeg Laura.
"Volgensmij elk moment van de dag, maar als ze niet voor 3 uur bellen heb je weinig kans.
"Oh.. Zullen we dan maar een potje Rummikub doen?" vroeg Laura.
"Is goed"
En de tijd vorderde en vorderde. Regina werd nerveus.
Toen om half 3 de telefoon ging rende ze naar de telefoon.
"Ben ik het?" vroeg ze
"Oh. Ik ben het, je moeder. Ik belde even om te kijken of je al wist dat je de baan had."
"Mam, je liet me schrikken!"
En Regina hing weer op. Een fractie van een seconde later ging de telefoon opnieuw.
"Met Regina van Leeuwen" begon ze.
"Hallo, dit is Klaas Blauw. Gefeliciteerd, je hebt de baan."
"Jaaaaa!" gilde Regina door het hele huis. Laura pakte alvast een fles champagne uit de koelkast.
"Kan je binnen een uur hierheen komen? Ik weet dat je morgen pas begint, maar we moeten nog wat dingen doornemen" vroeg Klaas.
"Ja hoor." antwoordde Regina, en naar wat gebaren met Laura vroeg ze of die ook mee mocht. Dat mocht.
Toen ze ophing dronken Regina en Laura eerst een glaasje champagne, na de felicitatieknuffel. Ook belden Eva en Fleur vanuit hun werk naar Regina, en die waren ook blij. Ze spraken af dat ze vanavond uit eten gingen, om het te vieren.
Drie kwartier later kwamen Laura en Regina aan bij Spectak b.v, het bedrijf waar Regina de komende tijd gaat werken. Toen ze binnenkwamen gingen ze naar de receptioniste, en die zei dat ze even moesten wachten totdat de manager tijd had, dat kon maximaal een kwartier duren. Daarom gingen de meiden maar een tijdschriftje lezen dat in de wachtkamer lag. 10 minuten later kwam de assistente van de manager naar buiten om te zeggen dat ze naar binnen konden. Daar werden ze verzocht te zitten om een korte uitleg te krijgen. Ook kregen ze een kopje thee.
"Zo, Regina en vriendin van Regina. Ik wil je nogmaals feliciteren met je baan. Er waren veel sollicitaties, maar die van jou was echt perfect. Je had er echt passie voor, en dat zie ik graag. Kom, volg me. Ik laat zien waar je werkt."
Een korte wandeling en een lifttripje later kwamen ze aan bij de afdeling 'Grafische Vormgeving'.
"Hier ga je de komende tijd werken Regina." zei de manager.
"Oh, en noem me alsjeblieft Klaas. Ik ben niet zo van dat serieuze."
"Is goed menee.. Klaas." zei Regina.
"Oké, we zijn er. Je werkt in deze kamer." zei Klaas terwijl hij wees op kamer nummer 345. Regina zag dat er een leeftijdgenoot tegenover haar zat.
"Hallo, ik ben Mona." stelde het meisje zich voor.
Mona is ook een belangrijk persoon in dit verhaal. Dat merken we later wel. Eerst wat korte uitleg. Mona is een blond, fris en uitdagend meisje van 23 jaar. Ze is wees, want allebei haar ouders zijn 3 jaar geleden overleden bij een vliegtuigongeluk. Mona woonde toen al alleen. Alhoewel haar "studentenhuis" over een half jaar stopt dus dan moet ze een ander huis vinden. Maar dat is voor later. Mona werkt nu 4 maanden bij Spectak. Ze zat toen in een kamertje met een jongen, maar die kreeg een lucratieve aanbieding van een ander bedrijf en vertrok. Mona heeft een 24 jarige vriend, genaamd Dave.
"Mona is jouw mentor voor 2 weken Regina. Daarna wordt er van je verwacht dat je alles weet, en naar alle vergaderingen en meetings komt.
"Natuurlijk. Hallo Mona, ik ben Regina van Leeuwen, en dit is mijn vriendin Laura."
Regina ging zitten en voelde zich al helemaal thuis. Laura maakte een foto.
"Oké dan Regina. Ik zie je morgen."
En Klaas vertrok.
"Oké." begon Mona. "Je werktijden zijn van 9 tot 6, 4 dagen per week. Wanneer wil je je vrije dag?" "Ehm.. Vrijdag." antwoordde Regina.
"Nu iets anders. Je hebt je maat opgegeven en we hebben hier je.. opvangmateriaal" Regina begon te blozen.
Uit de kast pakte Mona een luier. Ze liet zien hoe hij eruit zag en gaf er 2 mee, om te testen.
"Kijk, zo ziet het eruit."
Mona liet haar rok zakken en Regina en Laura zagen de luier van Mona die al aardig nat was. Ze begonnen te blozen.
"Er is geen reden om te blozen Regina! Binnen een tijdje is dit de normaalste zaak van de wereld!"
Toen Regina en Laura thuiswaren was Eva er ook al.
"En, was het leuk?" vroeg ze
Laura was alles aan het vertellen, en Eva bekeek aandachtig de luiers van Regina.
"Doe eens aan?" vroeg ze
Na wat gebloos deed ze haar spijkerbroek en slip uit. Ze had op filmpje gezien hoe hij aan moest. Ze moest eerst zitten en daarna de luier onder haar kont schuiven. Dan de plakstrips dichtdoen en hij was klaar. Eva begon te lachen, maar na een boze blik van Laura hield ze haar mond.
"Nou.... Dit is het dus." zuchtte Regina. Daarna deed ze hem uit, gooide hem in een hoek en keek er niet neer naar om.
Die avond gingen de meiden uit eten, vergezeld met de vriend van Fleur, Richard. Een erg gezellige gozer, vanaf mannelijk oogpunt (mijne dus). Ze aten een pizza in de binnenstad, en toen ze thuiskwamen was Regina bekaf. Na de meiden een nachtzoen te hebben gegeven ging ze al snel slapen.
De volgende ochtend werd ze om half 7 wakker. Snel ging ze douchen/tandenpoetsen/aankleden.. Dagelijkse routine. Toen ze beneden kwam was Fleur ook al uit de veren. Terwijl Regina een kop koffie van Fleur kreeg aangereikt dacht ze na over haar eerste dag. Ze vond het wel heel spannend.
"Regien, ik ga even een sigaret roken." zei Fleur. "Wil je ook?"
"Ach, doe maar." antwoordde Regina. Ze rookte eigenlijk niet, maar hierdoor was de spanning ook wat minder erg. Na een grote kom musli met wat yoghurt was het al half 9. Ook Eva kwam er bij zitten. "Dit is de grote dag schat."
zei ze.
"Ik weet, ik weet." zei Regina terwijl ze naar haar fietssleutels zocht. "Verdomme, waar zijn mijn sleutels?" riep ze kwaad
"Rustig maar" zei Laura die binnen kwam lopen. "Ik had gisteravond even een fiets nodig, en aangezien die van mij lekker in de sloot ligt nam ik jouwes even."
"Hmpf, had je dat niet kunnen zeggen?" snauwde Regina.
Na wat afscheid was toch het moment daar. Regina stapte op haar fiets, een nieuw leven tegemoet. Een leven, die heel anders is dan het leven dat ze nu gewend was/is.
Toen ze daar aankwam werd ze al vriendelijk gedag gezegd door je receptioniste. Toen ze bij haar kantoortje aankwam zag ze dat Mona even koffie aan het halen was. Voor haar lagen 2 mappen. In de eerste map stond beschreven hoe alles werkte, waar alles was etc. Er zat ook een tijdplanner in, die je precies vertelde wanneer welke projecten af moesten zijn en wanneer er vergaderd zou worden. Ook stond er in met welke programma's je op de computer moest werken, hoe je je wachtwoord moest in stellen.. Dat soort zaken. Regina was druk bezig met alles te lezen, toen Mona binnen kwam.
"Hoi Regina. Ik hoorde dat je eraan kwam dus ik had maar alvast koffie voor je meegenomen."
"Ah, lief van je." zei Regina toen ze de koffie aanpakte. Net toen Regina de computer op wilde starten riep Mona: "Vergeet je niet wat?" Eerst begreep Regina het niet, maar daarna kwam er een lachje plus een blosje op haar wangen.
"Kom kom. Niet zo verlegen." suste Mona. "Hier, ik zal je wat uitleggen."
Mona legde uit dat de luiers in de kast lagen. Als het goed was wist ze al hoe ze die moest aandoen. Je kreeg 1x per dag een verschoning van de verschoonvrouw (die zit op elke afdeling. Die van Regina heet Trudie, een 44 jarige vrouw.) en daar moest je het mee doen. De eerste keer lekken werd getolereerd, maar daarna ook echt niet meer. De toiletten zijn verzegeld, je hebt een pasje nodig om die te gebruiken, maar die zijn alleen voor gasten en mensen die hier heen komen voor een conferentie e.d.
Regina leek het te snappen. In elke kamer was een heel klein.. 'aandoenhok' gemaakt d.m.v. een muurtje en een gordijn, maar Mona zei dat ze hem ook gewoon in de kamer aan mocht doen. Regina stemde daarmee in, dan hoefde Mona ook niet moeilijk te doen met haar eigen luiers.
Nadat Regina hem aan had ging er toch een opwindend gevoel door haar buik. Weliswaar had ze er gister ook al 1tje aan, maar dit was voor het "echie" en voelde toch heel anders. De eerste taak van Regina was een soort theorie. Ze moest een reclameposter maken voor een Colamerk. Dat moest voor de lunch afzijn, dan kon ze daarna aan iets serieus beginnen. Mona was bezig met telefoontjes te plegen aan mensen van Apple, want ze had plaatjes nodig van de nieuwste iPad, maar dat zat Copyright op. Rond een uur of 11 voelde Regina dat ze een beetje moest plassen. Ze kreeg weer een blos en vroeg aan Mona hoe ze dat moest doen.
"Kan je toch best zittend doen?" zei ze. "Ik heb net ook al wat geplast. Al die koffie werkt niet echt goed."
Het ging een beetje ongemakkelijk, maar goed. Regina liet af en toe een paar scheutjes in haar luier opvangen, die dat helemaal perfect opving. Haar luier werd ook helemaal warm. Ongeveer 1 uur later, een half uur voor de lunch stond Mona ineens op. Ze liep naar de kast, hield hem vast en hurkte een beetje. Daarna gaf ze even druk, stond weer op en ging zitten. Regina keek het met grote ogen aan.
"Moet je je nu niet verschonen?" vroeg Regina.
"Nee, dat doe ik altijd na de lunch." zei Mona.
Wordt vervolgd.
Hallo. Ik weet niet of jullie dit ooit zullen lezen, maar dit is (het begin) van een nieuw verhaal.
Dit verhaal gaat over Regina van Leeuwen. Regina is een 22 jarig meisje, werkte voorheen als serveerster maar is nu lange tijd werkloos. Regina woont in het toch altijd gezellige Zwolle in een studentenflatje (daarover later). Het geld begon op te raken dus het was weer tijd voor een nieuwe baan. Ze heeft lange tijd met programma's als photoshop gewerkt, dus ze heeft ervaring als het om grafisch gaat. Laat er dan pas een baantje zijn vrijgekomen op een reclamebureau als grafisch ontwerper voor advertenties e.d.
Het leek Regina meteen al een fantastische baan, dus snel regelde ze dat ze 2 weken later voor een sollicitatiegesprek naar het bedrijf kon komen, ongeveer 10 minuutjes fietsen van haar huis.
"Ja mam, ik kom al." riep Regina vanuit haar bed. Het was een koude ochtend in Februari, en vandaag was het tijd voor de solliciaties. 's Weekends sliep Regina meestal in haar ouderlijk huis, zo ongeveer een kwartier fietsen. Snel stond ze op en ging onder de douche. Lekker heet, mag ook wel op zo'n koude dag. Vandaag was het de grote dag. Over 2,5 uur werd ze verwacht in het kantoortje van de manager voor haar gesprek. Na de douche anel tandenpoetsen, beetje make-up doen en naar beneden voor het ontbijt. Vader Edward zat de zaterdageditie van de krant al te lezen, toen Regina binnen kwam. Ze schoof aan tafel en kreeg gelijk een gebakken ei op haar bord gegooid. Moeder Sylvia stond in de keuken en was blijkbaar zenuwachtiger dan haar dochter, want ze was flink aan het stressen. "Pap, zeg alsjeblieft dat mam normaal moet doen." zei Regina een beetje kribbig.
"Het is voor ons allemaal een belangrijke dag. Weet je wel hoe lang het heeft geduurd voordat je weer aan het werk mag?"
"Ja, dat weet ik nog goed." antwoordde Regina terwijl moeder uit de keuken weer riep dat ze op moest schieten.
"Relax mam, alles komt op zijn pootjes terecht."
"Laten we dat maar hopen.." zuchtte haar moeder.
Regina maakte wel wat haast, maar dat was vooral voor haar moeder. Tegen de tijd dat ze in de gang voor het kantoortje zat had ze nog een kwartier over. Nadat ze even snel Facebook en Twitter had bekeken (via haar iPhone) was het al tijd. Ze werd binnen gelaten door de assistente, en ging zitten voor het bureau. Ze keek de manager even aan en hij zag er vriendelijk maar serieus uit.
"Goedemorgen, jij bent vast Regina van Leeuwen."
"D-d-at klopt." stotterde ze. Het was iets wat ze vreselijk haatte. Altijd al ze zenuwachtig was ging ze stotteren. Daarom haatte ze presentaties op school altijd.
"Kom kom, geen reden om nerveus te zijn. Ik ben Klaas Blauw en ik ben hier de manager."
Na wat "Aangenaam!" en "Insgelijks" werd het wat serieuzer.
"Zo, jij wilt hier werken. Waarom?"
Daarna legde Regina uit omdat de baan haal heel erg aansprak, en doordat ze al een lange tijd geen baan meer had gehad. Ook antwoordde ze op de vragen hoe ze dit bedrijf kende, of ze haar best zal doen etc. Het gesprek was bijna ten einde, toen de manager nog wat zei.
"Ehm.. We hebben hier een regeling die niet echt normaal is vergeleken met de andere bedrijven, maar zelf zijn wij er altijd erg luchtig over. Aangezien het werkniveau tot wel 20% omlaag gaat als je dagelijks naar het toilet gaat gebruiken wij wat.. materiaal om het op te vangen."
Regina leek even verward.
"Soort van luiers bedoelt u?"
"Ja, eigenlijk wel" zei de manager
Regina's hersenen werkten even op topsnelheid. Luiers? Hoe werkt dat dan? Krijgen we het op kantoor? Wat moeten we doen als we verschoond moeten worden?
"Oké.. Dat is wel goed I quess?" zei Regina
"De instructies krijg je wel van je collega('s). Geef je maat op en je hoort dinsdag of we je nemen."
eindigde de manager.
Op de terugweg was ze toch hevig aan het nadenken of het wel wat zou worden. Ze besloot even naar haar eigen huis te gaan om de meningen van haar huisgenoten aan te horen. Toen ze daar aankwam zette ze haar fiets in een fietsenrek, deed de sleutel in de deur en liep de trap op. Voordat ze het wist was ze al binnen.
"Hee Reg, hoe ging het?" hoorde ze vanuit de keuken. Daar zag ze Laura, Eva en Fleur al aan tafel zitten, net bezig met de lunch.
"Eh.. Wel goed hoor. Ik was eerst een beetje nerveus, maar dat ging wel over naar mate het gesprek vorderde."
"Oh, dus het ging erg goed?" vroeg Fleur.
"Ja hoor, alhoewel er wel één dingetje is wat ik met jullie wil bespreken."
"Oh, wat dan?" vroeg Laura verbaasd.
"Nou.." begon Regina en ze vertelde het luierverhaal.
"Hm.." zei Fleur. "Dit is wel een beetje raar, maar het is niet zo dat je hierdoor niet wil gaan werken toch?"
"Nee, dat is het niet.."
"Wat vind je er zelf van?" vroeg Laura.
"Zelf vind ik het een raar, maar toch een uitdaging. Je bent het niet gewend. Nee, ik ga echt vol voor deze baan!"
"Zo kennen we je weer." lachte Fleur
Eerst weer wat over Regina. Het is een 22 jarig meisje, geboren op 26 mei 1989. Ze heeft bruin haar, is redelijk klein (~1,65m) en heeft een schattig neusje
3). Haar ouders hebben haar altijd al verwend, en sinds januari vorig jaar woont ze bij deze 3 meiden, op de kosten van haar ouders. Ze is niet vreselijk goed qua school, maar ze heeft een bepaalde "ijverigheid". Verder is ze heel creatief, maar ook een tikkeltje ondeugend. Ze heeft sinds 3 jaar geen vaste relatie meer, maar is wel 100% hetero. Voordat ze het allemaal wisten, was het dinsdag. Regina werd rond kwart voor 11 wakker. Toen ze nog ongedoucht de haar kamer uitliep en liep naar de kamer waar iedereen gebruik van mocht maken zag ze al dat Fleur en Eva naar hun werk waren. Eva was
een kleuterjuf en Fleur werkte in een reisbureau. Laura zat Tv te kijken, ook nog in haar pyjama.
"Môgge Reg"
"Dag schat." zei Regina terwijl ze Laura een kusje op haar wang gaf. Regina liep naar de keuken om wat Jus d'orange in te schenken. Ze klokte het meteen maar binnen, en plofte naast Laura.
"Hoe laat zou de telefoon kunnen gaan?" vroeg Laura.
"Volgensmij elk moment van de dag, maar als ze niet voor 3 uur bellen heb je weinig kans.
"Oh.. Zullen we dan maar een potje Rummikub doen?" vroeg Laura.
"Is goed"
En de tijd vorderde en vorderde. Regina werd nerveus.
Toen om half 3 de telefoon ging rende ze naar de telefoon.
"Ben ik het?" vroeg ze
"Oh. Ik ben het, je moeder. Ik belde even om te kijken of je al wist dat je de baan had."
"Mam, je liet me schrikken!"
En Regina hing weer op. Een fractie van een seconde later ging de telefoon opnieuw.
"Met Regina van Leeuwen" begon ze.
"Hallo, dit is Klaas Blauw. Gefeliciteerd, je hebt de baan."
"Jaaaaa!" gilde Regina door het hele huis. Laura pakte alvast een fles champagne uit de koelkast.
"Kan je binnen een uur hierheen komen? Ik weet dat je morgen pas begint, maar we moeten nog wat dingen doornemen" vroeg Klaas.
"Ja hoor." antwoordde Regina, en naar wat gebaren met Laura vroeg ze of die ook mee mocht. Dat mocht.
Toen ze ophing dronken Regina en Laura eerst een glaasje champagne, na de felicitatieknuffel. Ook belden Eva en Fleur vanuit hun werk naar Regina, en die waren ook blij. Ze spraken af dat ze vanavond uit eten gingen, om het te vieren.
Drie kwartier later kwamen Laura en Regina aan bij Spectak b.v, het bedrijf waar Regina de komende tijd gaat werken. Toen ze binnenkwamen gingen ze naar de receptioniste, en die zei dat ze even moesten wachten totdat de manager tijd had, dat kon maximaal een kwartier duren. Daarom gingen de meiden maar een tijdschriftje lezen dat in de wachtkamer lag. 10 minuten later kwam de assistente van de manager naar buiten om te zeggen dat ze naar binnen konden. Daar werden ze verzocht te zitten om een korte uitleg te krijgen. Ook kregen ze een kopje thee.
"Zo, Regina en vriendin van Regina. Ik wil je nogmaals feliciteren met je baan. Er waren veel sollicitaties, maar die van jou was echt perfect. Je had er echt passie voor, en dat zie ik graag. Kom, volg me. Ik laat zien waar je werkt."
Een korte wandeling en een lifttripje later kwamen ze aan bij de afdeling 'Grafische Vormgeving'.
"Hier ga je de komende tijd werken Regina." zei de manager.
"Oh, en noem me alsjeblieft Klaas. Ik ben niet zo van dat serieuze."
"Is goed menee.. Klaas." zei Regina.
"Oké, we zijn er. Je werkt in deze kamer." zei Klaas terwijl hij wees op kamer nummer 345. Regina zag dat er een leeftijdgenoot tegenover haar zat.
"Hallo, ik ben Mona." stelde het meisje zich voor.
Mona is ook een belangrijk persoon in dit verhaal. Dat merken we later wel. Eerst wat korte uitleg. Mona is een blond, fris en uitdagend meisje van 23 jaar. Ze is wees, want allebei haar ouders zijn 3 jaar geleden overleden bij een vliegtuigongeluk. Mona woonde toen al alleen. Alhoewel haar "studentenhuis" over een half jaar stopt dus dan moet ze een ander huis vinden. Maar dat is voor later. Mona werkt nu 4 maanden bij Spectak. Ze zat toen in een kamertje met een jongen, maar die kreeg een lucratieve aanbieding van een ander bedrijf en vertrok. Mona heeft een 24 jarige vriend, genaamd Dave.
"Mona is jouw mentor voor 2 weken Regina. Daarna wordt er van je verwacht dat je alles weet, en naar alle vergaderingen en meetings komt.
"Natuurlijk. Hallo Mona, ik ben Regina van Leeuwen, en dit is mijn vriendin Laura."
Regina ging zitten en voelde zich al helemaal thuis. Laura maakte een foto.
"Oké dan Regina. Ik zie je morgen."
En Klaas vertrok.
"Oké." begon Mona. "Je werktijden zijn van 9 tot 6, 4 dagen per week. Wanneer wil je je vrije dag?" "Ehm.. Vrijdag." antwoordde Regina.
"Nu iets anders. Je hebt je maat opgegeven en we hebben hier je.. opvangmateriaal" Regina begon te blozen.
Uit de kast pakte Mona een luier. Ze liet zien hoe hij eruit zag en gaf er 2 mee, om te testen.
"Kijk, zo ziet het eruit."
Mona liet haar rok zakken en Regina en Laura zagen de luier van Mona die al aardig nat was. Ze begonnen te blozen.
"Er is geen reden om te blozen Regina! Binnen een tijdje is dit de normaalste zaak van de wereld!"
Toen Regina en Laura thuiswaren was Eva er ook al.
"En, was het leuk?" vroeg ze
Laura was alles aan het vertellen, en Eva bekeek aandachtig de luiers van Regina.
"Doe eens aan?" vroeg ze
Na wat gebloos deed ze haar spijkerbroek en slip uit. Ze had op filmpje gezien hoe hij aan moest. Ze moest eerst zitten en daarna de luier onder haar kont schuiven. Dan de plakstrips dichtdoen en hij was klaar. Eva begon te lachen, maar na een boze blik van Laura hield ze haar mond.
"Nou.... Dit is het dus." zuchtte Regina. Daarna deed ze hem uit, gooide hem in een hoek en keek er niet neer naar om.
Die avond gingen de meiden uit eten, vergezeld met de vriend van Fleur, Richard. Een erg gezellige gozer, vanaf mannelijk oogpunt (mijne dus
). Ze aten een pizza in de binnenstad, en toen ze thuiskwamen was Regina bekaf. Na de meiden een nachtzoen te hebben gegeven ging ze al snel slapen.De volgende ochtend werd ze om half 7 wakker. Snel ging ze douchen/tandenpoetsen/aankleden.. Dagelijkse routine. Toen ze beneden kwam was Fleur ook al uit de veren. Terwijl Regina een kop koffie van Fleur kreeg aangereikt dacht ze na over haar eerste dag. Ze vond het wel heel spannend.
"Regien, ik ga even een sigaret roken." zei Fleur. "Wil je ook?"
"Ach, doe maar." antwoordde Regina. Ze rookte eigenlijk niet, maar hierdoor was de spanning ook wat minder erg. Na een grote kom musli met wat yoghurt was het al half 9. Ook Eva kwam er bij zitten. "Dit is de grote dag schat."
zei ze.
"Ik weet, ik weet." zei Regina terwijl ze naar haar fietssleutels zocht. "Verdomme, waar zijn mijn sleutels?" riep ze kwaad
"Rustig maar" zei Laura die binnen kwam lopen. "Ik had gisteravond even een fiets nodig, en aangezien die van mij lekker in de sloot ligt nam ik jouwes even."
"Hmpf, had je dat niet kunnen zeggen?" snauwde Regina.
Na wat afscheid was toch het moment daar. Regina stapte op haar fiets, een nieuw leven tegemoet. Een leven, die heel anders is dan het leven dat ze nu gewend was/is.
Toen ze daar aankwam werd ze al vriendelijk gedag gezegd door je receptioniste. Toen ze bij haar kantoortje aankwam zag ze dat Mona even koffie aan het halen was. Voor haar lagen 2 mappen. In de eerste map stond beschreven hoe alles werkte, waar alles was etc. Er zat ook een tijdplanner in, die je precies vertelde wanneer welke projecten af moesten zijn en wanneer er vergaderd zou worden. Ook stond er in met welke programma's je op de computer moest werken, hoe je je wachtwoord moest in stellen.. Dat soort zaken. Regina was druk bezig met alles te lezen, toen Mona binnen kwam.
"Hoi Regina. Ik hoorde dat je eraan kwam dus ik had maar alvast koffie voor je meegenomen."
"Ah, lief van je." zei Regina toen ze de koffie aanpakte. Net toen Regina de computer op wilde starten riep Mona: "Vergeet je niet wat?" Eerst begreep Regina het niet, maar daarna kwam er een lachje plus een blosje op haar wangen.
"Kom kom. Niet zo verlegen." suste Mona. "Hier, ik zal je wat uitleggen."
Mona legde uit dat de luiers in de kast lagen. Als het goed was wist ze al hoe ze die moest aandoen. Je kreeg 1x per dag een verschoning van de verschoonvrouw (die zit op elke afdeling. Die van Regina heet Trudie, een 44 jarige vrouw.) en daar moest je het mee doen. De eerste keer lekken werd getolereerd, maar daarna ook echt niet meer. De toiletten zijn verzegeld, je hebt een pasje nodig om die te gebruiken, maar die zijn alleen voor gasten en mensen die hier heen komen voor een conferentie e.d.
Regina leek het te snappen. In elke kamer was een heel klein.. 'aandoenhok' gemaakt d.m.v. een muurtje en een gordijn, maar Mona zei dat ze hem ook gewoon in de kamer aan mocht doen. Regina stemde daarmee in, dan hoefde Mona ook niet moeilijk te doen met haar eigen luiers.
Nadat Regina hem aan had ging er toch een opwindend gevoel door haar buik. Weliswaar had ze er gister ook al 1tje aan, maar dit was voor het "echie" en voelde toch heel anders. De eerste taak van Regina was een soort theorie. Ze moest een reclameposter maken voor een Colamerk. Dat moest voor de lunch afzijn, dan kon ze daarna aan iets serieus beginnen. Mona was bezig met telefoontjes te plegen aan mensen van Apple, want ze had plaatjes nodig van de nieuwste iPad, maar dat zat Copyright op. Rond een uur of 11 voelde Regina dat ze een beetje moest plassen. Ze kreeg weer een blos en vroeg aan Mona hoe ze dat moest doen.
"Kan je toch best zittend doen?" zei ze. "Ik heb net ook al wat geplast. Al die koffie werkt niet echt goed."
Het ging een beetje ongemakkelijk, maar goed. Regina liet af en toe een paar scheutjes in haar luier opvangen, die dat helemaal perfect opving. Haar luier werd ook helemaal warm. Ongeveer 1 uur later, een half uur voor de lunch stond Mona ineens op. Ze liep naar de kast, hield hem vast en hurkte een beetje. Daarna gaf ze even druk, stond weer op en ging zitten. Regina keek het met grote ogen aan.
"Moet je je nu niet verschonen?" vroeg Regina.
"Nee, dat doe ik altijd na de lunch." zei Mona.
Wordt vervolgd.
