Robin is een 15 jarige jongen en woont bij zijn 26 jarige zus Lenn in Rotterdam. Zijn ouders zijn er niet meer en zijn zus heeft besloten de opvoeding op haar te nemen. Ze hanteert wel een strenge opvoedingsstijl omdat ze wil dat Robin later een zo goed mogelijke toekomst krijgt. Het verhaal volgt zich vanzelf. Dit is het eerste verhaal wat ik ooit geschreven heb, dus verwacht niet dat het heel goed is ofzo. Enjoy! Er komt regelmatig een nieuw deel.
Het is half 12 ’s ochtends wanneer mijn zus mijn kamer binnenkomt: “Opstaan Robin.” hoor ik haar roepen. “Het is vakantie, ik ga nog een uurtje liggen.” roep ik terug. Mijn zus komt mijn kamer binnenlopen en zegt: “Oma is vandaag jarig, en we gaan over anderhalf uur weg.” “Dan ga ik nog even een half uurtje liggen.” zeg ik. "Ik tel tot 3 Robin, en dan kom je je bed uit.” Geïrriteerd kom ik mijn hoogslaper uit en maak me klaar om naar de verjaardag te gaan. Ik heb er echt totaal geen zin in. Ik blijf veel liever thuis of ga naar wat vrienden toe. “Het wordt een uurtje rijden Robin, moet je nog naar de wc? We vertrekken nu.” zegt mijn zus. “Nee.” antwoord ik humeurig. Ik stap in de auto en besluit mijn telefoon te pakken om een spelletje Candy Crush te spelen. Level 147, daar zit ik al een maand vast. Ik kom maar niet verder bij dat level. Na 2 keer proberen haal ik hem opeens. “Eindelijk!” roep ik door de auto. “Schreeuw niet zo hard Robin.” zegt mijn zus streng. “Shit!” denk ik in mijzelf, ik merk dat ik uit enthousiasme in mijn broek heb geplast. Een paar dagen geleden gebeurde het ook al, zomaar toen ik een film aan het kijken was, nadat het 2 jaar niet gebeurd was. Maar 2 jaar geleden had ik een bedplas probleem, waar ik gelukkig af ben gekomen. Ik moet zometeen nog uren bij een verjaardag zitten, hoe red ik me hier uit? “Is er wat lieverd?” vraagt mijn zus. “Uh, nee hoor.” zeg ik ontkennend. Na 5 minuten verder rijden in de auto merkt mijn zus de geur op: “Wat ruik ik nou voor geur?” vraagt ze zich hardop af. Ik kan daar niet urenlang zitten met een natte broek, dat zouden ze gaan ruiken. “Ik heb per ongeluk in me broek geplast Lenn.” geef ik bekommerd toe. “Och nee toch Robin, begint het weer? Ik heb natuurlijk ook geen schone kleren bij me want het gaat al 2 jaar goed.” Daar zit ik dan. Met een rood hoofd, ik schaam me zo erg. Hoe heeft dit nou kunnen gebeuren? “Geeft niks hoor lieverd, maar wel vreemd dat het nou weer gebeurt. We gaan wel snel even langs de winkel, een nieuwe broek en onderbroek voor je kopen.” hoor ik mijn zus zeggen.
20 minuten later komt mijn zus terug met een plastic tas. Ze heeft een nieuwe broek en onderbroek voor me gekocht. Met haar handen wil ze mijn riem losmaken maar ik geef aan dat ik dit zelf wel kan doen. “We hebben niet alle tijd Robin” zegt ze en ze trekt mijn broek en onderbroek uit. Daar zit ik dan, bloot in de auto. Ik schaam me dood en probeer mijn tranen in te houden. “Ik heb ook een pak luiers gekocht Robin, het is 2 jaar goed gegaan maar het is deze week nu al twee keer gebeurd dus ik wil dat je bij de verjaardag een luier draagt, want ik heb geen schone kleren meer.” zegt mijn zus. “Ik ga echt geen luiers meer aan doen Lenn, echt donder op.” zeg ik terwijl ik mijn tranen probeer in te houden. Ze geeft me keihard een tik op mijn billen. “Pardon Robin? Wat zei je daar?” Van schrik, onmacht en schaamte begin ik te huilen. “Ik ben 15, ik ga gewoon geen luier meer om doen.” zeg ik snikkend. “Lieverd, het is voor je eigen bestwil. Het is nu al 2 keer misgegaan deze week en ik ga niet het zekere voor het onzekere nemen. Nou hup, billen omhoog.” “Maar..” zeg ik. “Robin, luister. ” breekt mijn zus in. “Als het blijkt dat het gewoon 2 ongelukjes waren zijn de luiers weer verleden tijd, maar 2 jaar geleden had je ook een probleempje en je leeft nou eenmaal onder mijn regels. Hup Robin, billen omhoog want we komen te laat.” Zwijgzaam doe ik me billen omhoog en doet me zus de luier onder me billen en maakt hem vast, “Doe zelf derest van je kleren maar aan.” Eenmaal aangekomen bij de verjaardag zegt mijn zus zachtjes. “Zeg maar als je naar de wc moet, dan doe ik je luier erna weer om.” Zelf had ik altijd problemen met mijn luier zelf vast maken door mijn slechte motoriek. We komen binnen en ik feliciteer mijn oma, en de rest van de familieleden. Ik ben bang dat mijn luier opvalt, dus heb mijn broek extra omhoog gedaan. Na anderhalf uur ruiken sommige familieleden een poepgeur. “Heb je in je luier gepoept Robin?”, vraagt mijn zus op een strenge toon. “Nee, ik ben het echt niet.” zeg ik, wetende dat ik het echt niet ben. “Sta eens op Robin.” zegt mijn zus. “Hoezo?” vraag ik. “Onmiddellijk.” zegt mijn zus streng. Ik sta op en mijn zus draait me om met haar handen en ruikt bij mijn billen. “Sorry Robin, ik dacht even dat jij het was door je ongelukjes van laatste week.” Ik wordt knalrood en sommige neven en nichten kijken me raar aan. Ik schaam me dood, en vermijd het contact met de rest van de familie door op me telefoon te zitten. “Robin, ga je zo ook even plassen? Je hebt al 2.5 uur niet geplast” fluistert mijn zus me. “Ik hoef niet” zeg ik. “Zelf weten, Robin. Als je een natte luier hebt mag je zelf de consequenties aanvaarden.” Na een tijdje voel ik dat ik toch moet plassen en wil naar mijn zus toelopen, die bezig is in de keuken. Maar opeens voel ik dat er plas mijn luier in loopt. “Shit!” denk ik in mezelf, en loop snel terug naar de huiskamer en ga op de bank zitten. Ik hoop dat niemand het ruikt. Even later komt mijn zus de kamer weer de kamer inlopen en gaat naast me zitten. “Vermaak je je Robin? We gaan zo weer naar huis hoor.” Zwijgzaam knik ik. “Gaat het wel Robin, of is er weer een ongelukje gebeurt?” vraagt mijn zus. Mijn hoofd wordt knalrood. “Het ging perongeluk, echt Lenn. Het zal niet meer gebeuren.” “Verdomme Robin, nou kom maar mee dan verschoon ik je even.” Mijn zus pakt me bij mijn arm om me mee te nemen naar het toilet. Dwarsbomend trek ik me arm terug: “Ik kan het zelf wel Lenn.” zeg ik zacht met veel schaamte. “Ik tel tot 3 Robin, anders krijg je een tik op je kont.” zegt mijn zus met een strenge blik. Uit angst dat ik werkelijk een tik krijg waar mijn familie bij is ga ik mee met zijn zus naar het toilet. “Toch goed dat we een luier hebben aangedaan he, Robin.” zegt mijn zus terwijl we naar het toilet lopen. Ik zie dat mijn tante het toilet uit komt. “Moeten jullie ook nog een stuk gebak?” vraagt ze. “Nee, Robin heeft net een ongelukje gehad. Ik verschoon hem even en dan gaan wij weer naar huis. Maar bedankt hoor Irene.” Nee! Waarom moet mijn zus dat nou weer zeggen? Echt, waarom moet dit? “Waarom zeg je het tegen tante Irene?” vraag ik wanneer we de wc binnen zijn, en mijn zus de deur op slot doet. “Tante Irene heeft zelf ook kinderen gehad hoor lieverd, die lacht je er heus niet om uit.” Van schaamte zwijg ik. Mijn zus maakt mijn riem los om vervolgens mijn broek en onderbroek uit te doen. Ze voelt aan de onderkant van mijn luier. “Wel een volle luier hoor, Robin. Doe maar niet weer.” lacht mijn zus me geruststellend toe. Mijn zus maakt mijn luier los en vouwt de luier op. Ze haalt de nieuwe luier uit de tas. “Benen uit elkaar Robin.” Ik schaam me dood dat ze me bloot ziet, vooral nu ik in de puberteit ziet. Maar als ik tegenstribbel krijg ik direct een tik en dat wil ik ook niet. Ik doe mijn benen omhoog en mijn zus doet mijn luier om. Daarna doet ze mijn onderbroek en broek bij me aan en verlaten we het toilet weer. Even later nemen we weer afscheid van de familie en gaan we weer richting huis.
Het is half 12 ’s ochtends wanneer mijn zus mijn kamer binnenkomt: “Opstaan Robin.” hoor ik haar roepen. “Het is vakantie, ik ga nog een uurtje liggen.” roep ik terug. Mijn zus komt mijn kamer binnenlopen en zegt: “Oma is vandaag jarig, en we gaan over anderhalf uur weg.” “Dan ga ik nog even een half uurtje liggen.” zeg ik. "Ik tel tot 3 Robin, en dan kom je je bed uit.” Geïrriteerd kom ik mijn hoogslaper uit en maak me klaar om naar de verjaardag te gaan. Ik heb er echt totaal geen zin in. Ik blijf veel liever thuis of ga naar wat vrienden toe. “Het wordt een uurtje rijden Robin, moet je nog naar de wc? We vertrekken nu.” zegt mijn zus. “Nee.” antwoord ik humeurig. Ik stap in de auto en besluit mijn telefoon te pakken om een spelletje Candy Crush te spelen. Level 147, daar zit ik al een maand vast. Ik kom maar niet verder bij dat level. Na 2 keer proberen haal ik hem opeens. “Eindelijk!” roep ik door de auto. “Schreeuw niet zo hard Robin.” zegt mijn zus streng. “Shit!” denk ik in mijzelf, ik merk dat ik uit enthousiasme in mijn broek heb geplast. Een paar dagen geleden gebeurde het ook al, zomaar toen ik een film aan het kijken was, nadat het 2 jaar niet gebeurd was. Maar 2 jaar geleden had ik een bedplas probleem, waar ik gelukkig af ben gekomen. Ik moet zometeen nog uren bij een verjaardag zitten, hoe red ik me hier uit? “Is er wat lieverd?” vraagt mijn zus. “Uh, nee hoor.” zeg ik ontkennend. Na 5 minuten verder rijden in de auto merkt mijn zus de geur op: “Wat ruik ik nou voor geur?” vraagt ze zich hardop af. Ik kan daar niet urenlang zitten met een natte broek, dat zouden ze gaan ruiken. “Ik heb per ongeluk in me broek geplast Lenn.” geef ik bekommerd toe. “Och nee toch Robin, begint het weer? Ik heb natuurlijk ook geen schone kleren bij me want het gaat al 2 jaar goed.” Daar zit ik dan. Met een rood hoofd, ik schaam me zo erg. Hoe heeft dit nou kunnen gebeuren? “Geeft niks hoor lieverd, maar wel vreemd dat het nou weer gebeurt. We gaan wel snel even langs de winkel, een nieuwe broek en onderbroek voor je kopen.” hoor ik mijn zus zeggen.
20 minuten later komt mijn zus terug met een plastic tas. Ze heeft een nieuwe broek en onderbroek voor me gekocht. Met haar handen wil ze mijn riem losmaken maar ik geef aan dat ik dit zelf wel kan doen. “We hebben niet alle tijd Robin” zegt ze en ze trekt mijn broek en onderbroek uit. Daar zit ik dan, bloot in de auto. Ik schaam me dood en probeer mijn tranen in te houden. “Ik heb ook een pak luiers gekocht Robin, het is 2 jaar goed gegaan maar het is deze week nu al twee keer gebeurd dus ik wil dat je bij de verjaardag een luier draagt, want ik heb geen schone kleren meer.” zegt mijn zus. “Ik ga echt geen luiers meer aan doen Lenn, echt donder op.” zeg ik terwijl ik mijn tranen probeer in te houden. Ze geeft me keihard een tik op mijn billen. “Pardon Robin? Wat zei je daar?” Van schrik, onmacht en schaamte begin ik te huilen. “Ik ben 15, ik ga gewoon geen luier meer om doen.” zeg ik snikkend. “Lieverd, het is voor je eigen bestwil. Het is nu al 2 keer misgegaan deze week en ik ga niet het zekere voor het onzekere nemen. Nou hup, billen omhoog.” “Maar..” zeg ik. “Robin, luister. ” breekt mijn zus in. “Als het blijkt dat het gewoon 2 ongelukjes waren zijn de luiers weer verleden tijd, maar 2 jaar geleden had je ook een probleempje en je leeft nou eenmaal onder mijn regels. Hup Robin, billen omhoog want we komen te laat.” Zwijgzaam doe ik me billen omhoog en doet me zus de luier onder me billen en maakt hem vast, “Doe zelf derest van je kleren maar aan.” Eenmaal aangekomen bij de verjaardag zegt mijn zus zachtjes. “Zeg maar als je naar de wc moet, dan doe ik je luier erna weer om.” Zelf had ik altijd problemen met mijn luier zelf vast maken door mijn slechte motoriek. We komen binnen en ik feliciteer mijn oma, en de rest van de familieleden. Ik ben bang dat mijn luier opvalt, dus heb mijn broek extra omhoog gedaan. Na anderhalf uur ruiken sommige familieleden een poepgeur. “Heb je in je luier gepoept Robin?”, vraagt mijn zus op een strenge toon. “Nee, ik ben het echt niet.” zeg ik, wetende dat ik het echt niet ben. “Sta eens op Robin.” zegt mijn zus. “Hoezo?” vraag ik. “Onmiddellijk.” zegt mijn zus streng. Ik sta op en mijn zus draait me om met haar handen en ruikt bij mijn billen. “Sorry Robin, ik dacht even dat jij het was door je ongelukjes van laatste week.” Ik wordt knalrood en sommige neven en nichten kijken me raar aan. Ik schaam me dood, en vermijd het contact met de rest van de familie door op me telefoon te zitten. “Robin, ga je zo ook even plassen? Je hebt al 2.5 uur niet geplast” fluistert mijn zus me. “Ik hoef niet” zeg ik. “Zelf weten, Robin. Als je een natte luier hebt mag je zelf de consequenties aanvaarden.” Na een tijdje voel ik dat ik toch moet plassen en wil naar mijn zus toelopen, die bezig is in de keuken. Maar opeens voel ik dat er plas mijn luier in loopt. “Shit!” denk ik in mezelf, en loop snel terug naar de huiskamer en ga op de bank zitten. Ik hoop dat niemand het ruikt. Even later komt mijn zus de kamer weer de kamer inlopen en gaat naast me zitten. “Vermaak je je Robin? We gaan zo weer naar huis hoor.” Zwijgzaam knik ik. “Gaat het wel Robin, of is er weer een ongelukje gebeurt?” vraagt mijn zus. Mijn hoofd wordt knalrood. “Het ging perongeluk, echt Lenn. Het zal niet meer gebeuren.” “Verdomme Robin, nou kom maar mee dan verschoon ik je even.” Mijn zus pakt me bij mijn arm om me mee te nemen naar het toilet. Dwarsbomend trek ik me arm terug: “Ik kan het zelf wel Lenn.” zeg ik zacht met veel schaamte. “Ik tel tot 3 Robin, anders krijg je een tik op je kont.” zegt mijn zus met een strenge blik. Uit angst dat ik werkelijk een tik krijg waar mijn familie bij is ga ik mee met zijn zus naar het toilet. “Toch goed dat we een luier hebben aangedaan he, Robin.” zegt mijn zus terwijl we naar het toilet lopen. Ik zie dat mijn tante het toilet uit komt. “Moeten jullie ook nog een stuk gebak?” vraagt ze. “Nee, Robin heeft net een ongelukje gehad. Ik verschoon hem even en dan gaan wij weer naar huis. Maar bedankt hoor Irene.” Nee! Waarom moet mijn zus dat nou weer zeggen? Echt, waarom moet dit? “Waarom zeg je het tegen tante Irene?” vraag ik wanneer we de wc binnen zijn, en mijn zus de deur op slot doet. “Tante Irene heeft zelf ook kinderen gehad hoor lieverd, die lacht je er heus niet om uit.” Van schaamte zwijg ik. Mijn zus maakt mijn riem los om vervolgens mijn broek en onderbroek uit te doen. Ze voelt aan de onderkant van mijn luier. “Wel een volle luier hoor, Robin. Doe maar niet weer.” lacht mijn zus me geruststellend toe. Mijn zus maakt mijn luier los en vouwt de luier op. Ze haalt de nieuwe luier uit de tas. “Benen uit elkaar Robin.” Ik schaam me dood dat ze me bloot ziet, vooral nu ik in de puberteit ziet. Maar als ik tegenstribbel krijg ik direct een tik en dat wil ik ook niet. Ik doe mijn benen omhoog en mijn zus doet mijn luier om. Daarna doet ze mijn onderbroek en broek bij me aan en verlaten we het toilet weer. Even later nemen we weer afscheid van de familie en gaan we weer richting huis.
