Luierikl
Superlid
Het is niet de bedoeling om er een heel lang verhaal van te maken, maar wie weet ;-) Ik schrijf het op deels waargebeurd verhaal.
-- deel 1 --
Hi, ik ben Chris en woon samen met mijn broertje en ouders in een kleine straat. Mijn broertje heeft een lastige bevalling meegemaakt waardoor hij wat achterloopt in zn ontwikkeling. Iets wat bij ons thuis normaal is. Hij was laat zindelijk overdag en de nachten brengt hij nog door in een luier. Iets waar ik stiekem wel een beetje jaloers op ben. Zelfs zijn plastic zeiltje in bed geeft me een tinteling. Maar ik ben de grote brave broer, dus ik plas niet meer in bed. Naast ons wonen wat oudere mensen maar tegenover ons wonen twee meisjes met hun papa en mama. Ze zijn qua leeftijd precies tussen ons in, we spelen vaak samen buiten op het pleintje en zijn dol op hutten bouwen in de tuin met kleden en oude kussens. Hun tuin is veel groter dan die van ons, dus we zijn vaker daar te vinden dan bij ons thuis. Ook al zit ik nu op de middelbare school ik speel nog graag met de buurmeisjes.
Na een korte schooldag kom ik thuis en merk ik dat alleen ben, mijn blik op de kalender in de keuken verteld me dat mijn ouders nog aan het werk zijn en mijn broertje pas thuis komt na de bso. Dus ik heb het rijk even alleen, wat fijn want dat is lang geleden. Ik pak een groot glas limonade en wat snoepjes en ga naar mijn kamer. Ondanks dat ik op de middelbare school zit speel ik nog maar al te graag met mijn lego. Onder mijn bed staat inmiddels een enorm dorp. Ik drink het glas leeg en ga op mijn buik liggen om lekker verder te kunnen bouwen. Het gaat super goed tot ik ineens zie dat ik een auto mis. Die zal wel weer bij mijn broertje op z'n kamer staan. Hij pakt wel vaker dingen zonder te vragen. Ik kruip omhoog en loop naar de kamer naast me, ik kijk even rond maar zie de auto niet. Zou hij hem dan in zn lego bak gestopt hebben. Ik trek een kastdeur open opzoek naar z'n legobak, ik kijk in de onderste bak maar zie daar alleen maar kleding inzitten. Op de andere plek ligt ook alleen kleding en de plank erboven valt mijn oog op een stapeltje luiers. Ik wil de kastdeur weer dichtdoen, maar voor ik hem dicht heb, trek ik hem weer open. Met een gek gevoel in mijn buik kijk ik weer naar het stapeltje luiers. Snel pak ik er eentje en sluit de kast en loop super snel terug naar mijn kamer. Als of iemand me op de overloop had kunnen betrappen. Ik kijk nog snel even naar buiten of niemand eraan komt en besluit de luier beter te bekijken. Hij voelt zo zacht van buiten en al helemaal van binnen. Ik krijg helemaal kriebels en kan mezelf nauwelijks tegenhouden. Ik kijk snel nog een keer naar buiten en leg daarna de luier open gevouwen op de grond. Ik trek heel snel mijn spijkerbroek en onderbroek naar beneden en ga boven op de luier zitten. Ik voel de zachtheid van de luier en lijk wel helemaal week te worden. Snel ga ik liggen en zonder enig nadenken probeer ik de luier dicht te plakken. Ik moet een beetje aan de plakkers trekken maar krijg ze op de plek waar ze horen. Daar lig ik dan ineens met een luier om. Het voelt ongelofelijk fijn. Ik ga staan en inspecteer mezelf van alle kanten. Ik kijk snel nog een keer naar buiten en zie nog steeds niemand. Snel ga ik naar de slaapkamer van mijn ouders en bekijk mezelf in de spiegel. Ik bloos van mezelf. Snel ga ik terug naar mijn kamer. Ik besluit de luier nog even om te houden en ga weer lekker met de lego spelen. Ik voel me heerlijk, eigenlijk beter dan ooit. Waarom heb ik dit niet eerder ontdekt vraag ik mezelf af. Ineens hoor ik onze schuttingdeur open gaan, snel kijk ik uit het raam en zie dat mijn moeder er samen met mijn broertje aankomt. In een soort paniek maak ik snel de luier los en stop ik die onder bed en schuif ik er snel wat lego voor. In de haast trek ik snel mijn onderbroek aan en probeer ik mijn spijkerbroek weer aan te krijgen. "We zijn er" klinkt er van beneden. "Ik kom er aan" zeg ik snel terug en knoop snel mijn spijkerbroek dicht en ren de trap af. "Hey Chris, gaat het?, je hebt zn rode wangen" oh ik was druk aan het spelen met de lego zeg ik snel tegen mijn mama. Ze maakt limonade en geeft ons beide en glas. Mijn broertje zit te kleuren en geeft me nauwelijks aandacht. Mag ik nog even bij Sofie en Susan spelen? Vraag ik. Mama kijkt op de klok en zegt, zorg je dat je om 17.30 uur thuis bent?
Ik steek de straat over en loop de tuin van de overburen in, er is niemand buiten, dus besluit ik via de achterdeur naar binnen te gaan. Ik roep een keertje en krijg een geluid van boven terug. We zijn boven roept de moeder van de meiden. Ik loop de trap op en kom op een overvolle overloop. Sofie staat in haar deuropening en zegt, kijk ik krijg de andere kamer nu dus we zijn aan het verhuizen. Hun moeder zegt, goed dat je er bent, kan je ons helpen met het bed verschuiven? Ik klim over de spullen en kleding heen en help het bed in de juiste kamer te schuiven. En ook de kledingkast, nachtkastje worden verschoven. Sofie huppelt wat in het rond en is blij dat ze nu ook een grotere kamer krijgt. Nu alle spullen nog zucht haar moeder. Ik loop vast naar de overloop en pak een zak vast om door te geven, maar laat hem uit mijn handen vallen. En uit de zak vallen luiers. Ik kijk Sofie verbaast aan en kijk nu ook naar haar moeder. Sofie zegt die zijn voor vakantie zonder zich ook maar te schamen. Haar moeder vult aan en zegt die gebruiken we nog voor de caravan of logeren. Geef maar dan leg ik ze weer in de kast. Ineens let ik enorm goed op en zie ik precies waar die zak met luiers neer gelegd wordt.
-- deel 1 --
Hi, ik ben Chris en woon samen met mijn broertje en ouders in een kleine straat. Mijn broertje heeft een lastige bevalling meegemaakt waardoor hij wat achterloopt in zn ontwikkeling. Iets wat bij ons thuis normaal is. Hij was laat zindelijk overdag en de nachten brengt hij nog door in een luier. Iets waar ik stiekem wel een beetje jaloers op ben. Zelfs zijn plastic zeiltje in bed geeft me een tinteling. Maar ik ben de grote brave broer, dus ik plas niet meer in bed. Naast ons wonen wat oudere mensen maar tegenover ons wonen twee meisjes met hun papa en mama. Ze zijn qua leeftijd precies tussen ons in, we spelen vaak samen buiten op het pleintje en zijn dol op hutten bouwen in de tuin met kleden en oude kussens. Hun tuin is veel groter dan die van ons, dus we zijn vaker daar te vinden dan bij ons thuis. Ook al zit ik nu op de middelbare school ik speel nog graag met de buurmeisjes.
Na een korte schooldag kom ik thuis en merk ik dat alleen ben, mijn blik op de kalender in de keuken verteld me dat mijn ouders nog aan het werk zijn en mijn broertje pas thuis komt na de bso. Dus ik heb het rijk even alleen, wat fijn want dat is lang geleden. Ik pak een groot glas limonade en wat snoepjes en ga naar mijn kamer. Ondanks dat ik op de middelbare school zit speel ik nog maar al te graag met mijn lego. Onder mijn bed staat inmiddels een enorm dorp. Ik drink het glas leeg en ga op mijn buik liggen om lekker verder te kunnen bouwen. Het gaat super goed tot ik ineens zie dat ik een auto mis. Die zal wel weer bij mijn broertje op z'n kamer staan. Hij pakt wel vaker dingen zonder te vragen. Ik kruip omhoog en loop naar de kamer naast me, ik kijk even rond maar zie de auto niet. Zou hij hem dan in zn lego bak gestopt hebben. Ik trek een kastdeur open opzoek naar z'n legobak, ik kijk in de onderste bak maar zie daar alleen maar kleding inzitten. Op de andere plek ligt ook alleen kleding en de plank erboven valt mijn oog op een stapeltje luiers. Ik wil de kastdeur weer dichtdoen, maar voor ik hem dicht heb, trek ik hem weer open. Met een gek gevoel in mijn buik kijk ik weer naar het stapeltje luiers. Snel pak ik er eentje en sluit de kast en loop super snel terug naar mijn kamer. Als of iemand me op de overloop had kunnen betrappen. Ik kijk nog snel even naar buiten of niemand eraan komt en besluit de luier beter te bekijken. Hij voelt zo zacht van buiten en al helemaal van binnen. Ik krijg helemaal kriebels en kan mezelf nauwelijks tegenhouden. Ik kijk snel nog een keer naar buiten en leg daarna de luier open gevouwen op de grond. Ik trek heel snel mijn spijkerbroek en onderbroek naar beneden en ga boven op de luier zitten. Ik voel de zachtheid van de luier en lijk wel helemaal week te worden. Snel ga ik liggen en zonder enig nadenken probeer ik de luier dicht te plakken. Ik moet een beetje aan de plakkers trekken maar krijg ze op de plek waar ze horen. Daar lig ik dan ineens met een luier om. Het voelt ongelofelijk fijn. Ik ga staan en inspecteer mezelf van alle kanten. Ik kijk snel nog een keer naar buiten en zie nog steeds niemand. Snel ga ik naar de slaapkamer van mijn ouders en bekijk mezelf in de spiegel. Ik bloos van mezelf. Snel ga ik terug naar mijn kamer. Ik besluit de luier nog even om te houden en ga weer lekker met de lego spelen. Ik voel me heerlijk, eigenlijk beter dan ooit. Waarom heb ik dit niet eerder ontdekt vraag ik mezelf af. Ineens hoor ik onze schuttingdeur open gaan, snel kijk ik uit het raam en zie dat mijn moeder er samen met mijn broertje aankomt. In een soort paniek maak ik snel de luier los en stop ik die onder bed en schuif ik er snel wat lego voor. In de haast trek ik snel mijn onderbroek aan en probeer ik mijn spijkerbroek weer aan te krijgen. "We zijn er" klinkt er van beneden. "Ik kom er aan" zeg ik snel terug en knoop snel mijn spijkerbroek dicht en ren de trap af. "Hey Chris, gaat het?, je hebt zn rode wangen" oh ik was druk aan het spelen met de lego zeg ik snel tegen mijn mama. Ze maakt limonade en geeft ons beide en glas. Mijn broertje zit te kleuren en geeft me nauwelijks aandacht. Mag ik nog even bij Sofie en Susan spelen? Vraag ik. Mama kijkt op de klok en zegt, zorg je dat je om 17.30 uur thuis bent?
Ik steek de straat over en loop de tuin van de overburen in, er is niemand buiten, dus besluit ik via de achterdeur naar binnen te gaan. Ik roep een keertje en krijg een geluid van boven terug. We zijn boven roept de moeder van de meiden. Ik loop de trap op en kom op een overvolle overloop. Sofie staat in haar deuropening en zegt, kijk ik krijg de andere kamer nu dus we zijn aan het verhuizen. Hun moeder zegt, goed dat je er bent, kan je ons helpen met het bed verschuiven? Ik klim over de spullen en kleding heen en help het bed in de juiste kamer te schuiven. En ook de kledingkast, nachtkastje worden verschoven. Sofie huppelt wat in het rond en is blij dat ze nu ook een grotere kamer krijgt. Nu alle spullen nog zucht haar moeder. Ik loop vast naar de overloop en pak een zak vast om door te geven, maar laat hem uit mijn handen vallen. En uit de zak vallen luiers. Ik kijk Sofie verbaast aan en kijk nu ook naar haar moeder. Sofie zegt die zijn voor vakantie zonder zich ook maar te schamen. Haar moeder vult aan en zegt die gebruiken we nog voor de caravan of logeren. Geef maar dan leg ik ze weer in de kast. Ineens let ik enorm goed op en zie ik precies waar die zak met luiers neer gelegd wordt.
