Sven

[rubberlucas]

Hoofdstuk 1: hoe het begon

Sven is 20 jaar, en studeert voor het eerste jaar chemie aan de universiteit. Voor het eerst in zijn leven heeft hij een eigen plekje, zijn studentenkamer. Hij is daar blij om, want is het voor hem veel gemakkelijker om ?zijn geheim? te verbergen. Al sinds zijn 12 jaar heeft hij iets met luiers en plastiek broekjes. Hij wordt er steeds door aangetrokken, en heeft steeds heimelijk luiers en plastiek broekjes gedragen.
Sven heeft lang in zijn bed geplast, tot zijn 7 jaar ongeveer. Zijn moeder deed hem ?s nachts steeds een katoenen luier om en een plastiek broekje, en er lag een rubberen zeil onder zijn laken. Toen hij eindelijk ?s nachts droog begon te worden , kreeg hij alleen nog een plastiek broekje aan onder zijn pyjama. Toen hij 8 jaar werd en hij reeds een aantal maanden droog was gebleven, mocht het plastiek broekje uit blijven.

Enkele jaren later rond zijn 12 jaar vond Sven bij het spelen op zolder een stapeltje met zijn plastiek broekjes en de katoenen luiers. Ook het rubberen zeiltje lag bij in de kast. Hij voelde een vreemde opwinding toen hij een plastiek broekje vast nam. Hij deed zijn broek en onderbroek uit, en trok het plastiek broekje aan. Het paste nog. Het voelde aangenaam aan, en hij hield het broekje aan. Zo speelde hij nog wat verder op zolder, waar ook zijn babygerief en babyspeelgoed lag. Hij zette zijn schommelpaard naar het midden van de zolder, en veegde met een doek het stof eraf. Het was een redelijk groot en stevig schommelpaard, en hij kon er nog gemakkelijk op gaan zitten. Het was een verjaardagscadeau geweest van zijn oom, een schrijnwerker, die het zelf had gemaakt. Het was zomer, en nogal warm op de zolder zodat Sven wel wat zweette. Het zweet dat van zijn rug liep verzamelde zich in het plastiek broekje, waardoor dit vochtig en glad werd langs binnen. Sven vond dit ? eigenlijk wel aangenaam. Plots riep zijn moeder dat het tijd was om te komen eten. Snel deed Sven het plastiek broekje uit en zijn broek terug aan. Het gebruikte plastiek broekje legde hij onderaan de stapel. Dan zette hij het schommelpaard weer op zijn plaats en ging naar beneden om te eten.

Sinds die dag ging hij regelmatig op zolder spelen, vooral als hij wist dat zijn moeder bezig was met iets en er verder niemand thuis was. Dan trok hij weer een plastiek broekje aan, dikwijls ook met ??n van de katoenen luiers erin.

Op een keer hoorde Sven plots iemand de trap op komen hoewel hij wist dat zijn moeder druk bezig was met stofzuigen en kuisen. Hij droeg een katoenen luier en een plastiek broekje en was weer eens aan het schommelen op zijn schommelpaard. Snel deed hij zijn broek aan en verborg zijn onderbroek. De broek is gelukkig nogal een los model, en je ziet niets van de luier eronder. Hij had nog maar juist zijn broek aan gedaan, en de zolderdeur ging open. Het buurmeisje, Leentje, kwam binnen. Ze is een half jaartje jonger dan hij. De andere kinderen uit de buurt zijn allemaal een paar jaar jonger of ouder, zodat ze wel regelmatig samen optrokken. ?Hoy? zei ze, ?Ik verveel me, zullen we samen iets doen? Je moeder zei dat je op zolder zat.? ?Ik ben eens naar mijn oud speelgoed aan het kijken hier op zolder? zei Sven. ?Wat een mooi schommelpaard? zegt Leentje als ze het paard ziet staan, ?en zo groot! Ik kan er gemakkelijk nog op gaan zitten! Mag ik?? Als Sven knikt, springt ze op het paard en begint hevig te schommelen. ?Kom erbij zitten, dan rijden we samen weg van deze zolder!? zegt ze tegen Sven. Voorzichtig neemt Sven plaats achter haar. Het paard is stevig genoeg, en weldra schommelen ze samen heen en weer. Door het schommelen wordt Sven zich weer bewust dat hij het plastiek broekje en de luier nog draagt. Hij schuift naar voor en naar achter, telkens weer tegen de rug van Leentje aan. Gelukkig vind Leentje het spel snel eentonig en wil ze wat anders doen. Even later vliegen de knuffeldiertjes, die Sven in grote aantallen heeft gehad, door de lucht. Leentje zit achter de kinderbox, Sven achter het schommelpaard.

Een half uurtje later roept de moeder van Sven dat ze boodschappen gaat doen, en Sven moet meegaan om haar te helpen. Er zit voor Sven niets anders op dan met Leentje naar beneden te gaan, want hij kan geen excuus verzinnen om nog even te blijven. Opruimen hebben ze immers nog snel samen gedaan. Met nog steeds zijn plastiek broekje en luier aan gaat hij mee winkelen, en nadien krijgt hij ook geen kans meer om terug naar de zolder te glippen tot hij gaat slapen.
Door dit voorval heeft Sven ongewild zijn grenzen verlegd, en sindsdien draagt hij wel meer een plastiek broekje met of zonder luier onder zijn kleding, en begint meer en meer te experimenteren. Van zijn zakgeld koopt hij de grootste maat van pampers, die hem nog juist passen. Het grote pak verstopt hij in de garage in de kast met zijn tennisraketten, skateboard en ander speelgoed. In zijn boekentas smokkelt hij de pampers dan in kleine hoeveelheden naar zijn kamer, waar hij ze achter een stapeltje truien verstopt. Ook van de plastiek broekjes en de katoenen luiers zijn er enkele naar beneden verhuisd. De rest laat hij onaangeroerd liggen, omdat hij vreest dat zijn moeder dat anders zal merken.

Op een dag komt Sven thuis van school en vindt zijn moeder op zolder. Ze is de kast waar de plastiek broekjes en luiers in lagen aan het leegmaken. Hij ziet dat het schab waarop die lagen en ook de andere schabben waar nog wat baby- en kleuterkleding lag leeg zijn. Zijn moeder vraagt aan Sven om de zak met de kleding naar de garage te brengen en dicht te binden, zodat zijn vader die de volgende dag naar het recyclagepark kan brengen. Sven gaat naar de garage, en zoekt snel in de zak. Bijna onmiddellijk vinden zijn zoekende handen de plastiek broekjes, de luiers en het rubber zeiltje. Hij stopt ze zo goed als mogelijk weg in de kast bij de pampers. Gelukkig is dat maar een klein pakje meer op dat moment. Hij zal wel snel een nieuwe verstopplaats moeten vinden, want zijn beide schuilplaatsen zitten nu wel overvol. Enkele dagen later is dat probleem opgelost. Onderaan in zijn kleerkast staat nu een doos met daarin een aantal boeken die hij niet meer leest, en die op de boekenplank boven zijn bed plaats moesten maken voor nieuwe boeken. De doos is wel nogal groot voor de boeken die erin zitten, maar daaronder zit de voorraad van Sven die hij niet direct gebruikt.

Er zijn nog een aantal gebeurtenissen die in Sven zijn geheugen gegrift blijven.
Zo is er die ene keer dat hij heel blij was dat hij die dag een pamper met plastiek broekje onder zijn losse jeansbroek droeg toen ze met een aantal kinderen van de klas in een pretpark vijf uur vastzaten in een defecte attractie. Op het einde waren er een aantal met een natte vlek op hun broek, omdat ze echt niet meer konden inhouden. Sven had ook een tijdje moeite gedaan, maar dan heeft hij toch op de pamper en plastiek broek vertrouwd, en zijn plas laten lopen. De warmte verspreidde zich langzaam in de pamper. Toen ze uiteindelijk konden uitstappen had hij wel even schrik dat men iets zou merken van de natte pamper tussen zijn benen, maar ofwel viel het niet op, ofwel had iedereen wel iets anders aan het hoofd. De stormloop naar de toiletten liet hij eerst nog even uitrazen, voor hij zelf naar het toilet ging. Iedereen was al weg, zodat Sven zonder schrik de kleefstroken van de pampers kon losmaken. Wassen moest hij zich thuis maar doen, tot zolang hield de plastiek broek de geurtjes nog wel grotendeels weg.

Een andere keer liep het zweet van spanning van zijn rug, toen hij was vergeten dat de turnles verschoven was naar een andere dag, en hij die dag alleen een plastiek broekje aanhad onder zijn lange broek. Hij had ook geen onderbroek meegenomen, zodat hij zelfs niet kon wisselen van onderkleding in het toilet. Er zat niets anders op dan zo ongemerkt mogelijk zijn turnshort aan te trekken en zich later weer om te kleden. Sven bemachtigde een plaatsje in de hoek van de kleedkamer, en met zijn rug naar de muur heeft niemand zijn met plastiek omhulde billen gezien. Hij heeft toen ook waarschijnlijk het snelheidsrecord ?broek uit ? short aan? en omgekeerd verpulverd.

Ook in het zwembad deed Sven een plastiek broekje aan onder zijn zwembroek, tot op een keer een vriendin zei: ?Sven, de voering van je zwembroek komt boven je rekker uit.? en ze direct aan zijn rug friemelde om de plastiek broek in zijn zwembroek te steken. Met een rood hoofd maakte hij zich snel los, en trok zelf zijn zwembroek omhoog. Pas toen hij een nieuwe zwembroek kreeg, en de oude kon recupereren uit de kledingzak voor het containerpark, heeft hij opnieuw met een plastiek broekje in zijn zwembroek gaan zwemmen. Dat had hij dan wel zelf, met veel moeite, vastgenaaid in zijn oude zwembroek, zodat het niet meer uit de zwembroek kon komen.

Sven ging meer en meer luiers en plastiek broekjes dragen onder zijn kleding, en hij vond het ook aangenaam en spannend om in zijn luier te plassen. Hij was een echte DL geworden.

 

[jhonny11]

best leuk verhaal komt er nog een??? ???

 

[abdlrobje]

ben benieuwd naar het vervolg

 

[rubberlucas]

't kan nog even duren, maar ik heb er wel plezier in gekregen, in dat schrijven. Een vervolg gaat er zeker nog komen.





http://www.divshare.com/download/865858-332

 

[jhonny11]

mooi want ik begin ze ook heel leuk te vinden O0

 

[Elke_Diaper]

nice

 

[jhonny11]

Re: Sven C

goed verhaal sluit mooi opelkaar aan ik hoop dat er nog meer komt!!! O0 O0 O0 O0 O0

 

[abdlrobje]

Re: Re: Sven C

We want more

 

[dl-er]

Re: Re: Sven C

Echt goed.....

komt er meer..?

O0

 

[rubberlucas]

Re: Re: Sven C

Het doet deugd dat er zoveel goede reacties komen. Er volgt zeker nog meer, maar even geduld, Rome is ook niet op 1 dag gebouwd.
Alle tips en hints om eens iets te verwerken kunnen altijd gestuurd worden. Ik zie dan wel of ik deze kan verwerken. Stuur dus je beknopte dromen naar [email protected] in tekst, een foto of anders, en Sven beleeft of droomt misschien binnenkort jou geheime verlangens.

 

[abdlrobje]

Re: Sven D

mooi verhaal ik wacht met smart op de volgende ^^

 

[leezie]

Re: Re: Sven D

komt er nog een vervolg, dit verhaal heeft mij zeker opgewonden.
Succes

 

[jhonny11]

Re: Re: Sven D

ik hoop dat het nog beter word als nu!!! ;D ;D O0 O0 O0 ;D

 

[bert]

Re: Re: Sven D


heel mooi verhaal hopelijk komen er nog meerdere vervolgen kijk er al wel naar uit

 

[sissiebaby]

Hoy rubberlucas,
Wat een mooi verhaal, je zou er bijna een boek van kunnen maken en uitgeven. Zo mooi zijn jou verhalen.
Je ziet het als het ware, echt gebeuren. Jij hebt echt schrijverstalent.

 

[DL_Michel]

Hoofdstuk 2: Sven en Sonja

De eerste keer dat Sven luiers voor volwassenen ging kopen was een opwindende belevenis. Hij was naar een gespecialiseerde zaak voor medische hulpmiddelen gegaan in een naburige stad. Sven was toen een jaar of 16. Een paar keer was hij al tot voor de deur gegaan, maar hij keerde steeds terug omdat er nogal wat volk binnenstond. Uiteindelijk was de winkel toch een moment leeg, en Sven raapte al zijn moed bijeen en ging binnen. Een jonge vrouw van een goede 20 jaar kwam van achteraan in de zaak en vroeg waarmee ze hem kon helpen. Sven brabbelde iets over zijn grootmoeder die dement was, en dat hij gestuurd was om pampers voor haar te halen. De vrouw bekeek hem even, en zei toen: ?Dit is zeker de eerste keer dat ze jou daarvoor sturen? Je voelt je niet erg op je gemak zo te zien.?.

Ze nam hem mee naar een afgezonderde hoek van de winkel met een tafeltje en enkele stoelen. Ze stelde zich voor als Sonja, en probeerde hem een beetje op zijn gemak te stellen. Op haar vraag of Sven meer gegevens had van wat hij juist wilde, kon Sven niet direct een concreet antwoord geven. Hij had gedacht dat als hij pampers voor volwassenen vroeg, hij een pak in zijn handen gestopt zou krijgen, direct kon betalen en terug buitengaan. Hij begon dan maar wat te vertellen over een grootmoeder die normaal bij een andere dochter verbleef maar die nu op vakantie was zodat de grootmoeder een tijdje bij hen verbleef. Op de vraag naar de maat, zei Sven dat hij ongeveer even breed was.

Sonja ging even weg en kwam terug met een stapeltje met allemaal verschillende luiers. Ze had ook een lijstje bij met de verschillende luiers, de grootten waarin ze te verkrijgen waren en de kostprijs. Sven kreeg het stapeltje mee als staal, en hij moest maar terugkomen ??n van de volgende dagen met de juiste bestelling. Sonja vroeg ook of hij ook plastiek broeken nodig had. Eerst was hij verrast en kon niet direct antwoorden, maar dan vroeg hij: ?worden die veel door volwassenen gedragen?? Als antwoord kreeg hij een hele uitleg dat sommige mensen niet steeds stil blijven liggen, en door het vele bewegen lekkende luiers kunnen voorkomen. Om dat op te vangen gebruikt men dan plastiek broeken. Sven zei dat hij het niet wist, maar dat ze er voor alle zekerheid maar een moest bij doen. Die moest hij wel betalen, want daar werden geen gratis staaltjes van meegegeven.

Een week later kwam hij terug. Hij wachtte tot Sonja vrij was en hem kon bedienen. Hij kocht een pak Tena broekluiers en nog een plastiek broek een maatje kleiner dan degene die hij daarvoor had meegenomen. Sindsdien is hij in die winkel een vaste klant. Hij probeerde zich steeds door Sonja te laten bedienen. Na een tijdje deed hij een luier en plastiek broekje aan als hij er nieuwe ging kopen, omdat hij het opwindend vond om die te dragen op dat moment. Op een dag een jaar of twee later, Sven was 18 jaar, vertelde Sonja hem dat ze een nieuwe leverancier hadden voor het incontinentiemateriaal, en dat er nu een veel groter gamma aan luiers en plastiek broekjes beschikbaar was.

Toen ze hem vroeg of hij eventueel mee naar achter wou komen om er de nieuwe modellen te bekijken en ook te passen, werd hij rood van verlegenheid. Sven stamelde dat hij ze niet kon passen omdat ze voor zijn grootmoeder waren, maar Sonja glimlachte en zei hem dat ze al lang had gemerkt dat hij zelf een luier onder zijn broek droeg. Sven schrok, en vroeg of het dan zo duidelijk was. Hij was wel gerustgesteld toen ze zei dat dit niet het geval was, maar dat ze door haar ervaring in de winkel het wel kon merken. Ze gingen beiden naar achter in een afzonderlijk kamertje. Daar lagen de nieuwe modellen uitgestald, zowel van de luiers als van de plastiek broekjes. Sven keek zijn ogen uit. Er lagen allerlei soorten broekluiers, inlegluiers en plastiek broekjes, zelfs in verschillende kleuren. Van de luiers kon hij, als vaste klant, een proefpakketje meenemen met van alle soorten een exemplaar. De plastiek broekjes mocht hij passen op voorwaarde dat hij dat deed over een propere luier.

Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Hij verwisselde zijn luier achter een kamerscherm dat voor een met een rubber zeil afgedekt bed stond door een nieuwe uit het proefpakket. Achter het scherm was ook een lavabo, wegwerpwashandjes en een stapeltje handdoeken voorzien zodat hij zich even kon verfrissen. Dan twijfelde hij even, maar toen Sonja hem zei dat ze al een eerste plastiek broekje had klaarliggen, stapte hij vanachter het scherm. Sonja hield hem een rode plastiek broekje voor, en deed verder heel gewoon. Sven voelde zich een beetje ongemakkelijk, want tot dan had nog niemand hem openlijk in een luier gezien, en nu stond hij daar voor een aantrekkelijke vrouw die maar een goede 5 jaar ouder was dan hij met alleen een wegwerpluier en een T-shirt aan. Hij deed het plastiek broekje aan over zijn luier, en Sonja trok eens aan de achterzijde vanboven.

Dit model is aan de achterzijde blijkbaar niet echt hoog genoeg, dat moet ik onthouden voor mensen die een dikke luier willen dragen, zei ze. Dan gaf hem een ander model, en vroeg of hij dit ook eens wou passen. Sven voelde zich al heel wat meer op zijn gemak, en wisselde van plastiek broekje. Dit model was wel wat hoger achteraan, en de luier werd er goed door bedekt. Er volgden nog enkele modelletjes en kleuren van plastiek broeken, met en zonder drukknopen, een aantal waren wel meer bedoeld om een losse inlegluier in te dragen. Plots vroeg Sonja of hij voor haar ook eens een paar slips wou passen met een inlegluier en zonder zijn andere luier eronder. Ze wou ook zien hoe die pasten op de manier dat ze normaal gedragen moeten worden. Je krijgt die plastiek broekjes dan wel mee als staal, want om hygi?nische redenen kunnen we die dan toch niet meer verkopen. Sven twijfelde eerst, maar met het vooruitzicht om een aantal nieuwe plastiek broekjes zomaar mee te krijgen deed hij het toch maar. Hij verdween weer achter het scherm om zich om te kleden. De eerste broekjes voor inlegluiers waren voorzien van een redelijk grote inlegluier, en Sven had daar geen problemen mee na het rondlopen in een wegwerpluier en het passen van de verschillende plastiek broekjes. Dan deed hij een rood plastiek broekje met drukknopen aan, waarin maar plaats was voorzien voor een korte inlegluier.

Volgens Sonja was dat model voorzien voor mensen die maar weinig urine verloren, maar teveel voor alleen een inlegluier in de onderbroek. Doordat de inlegluier kort is en alleen tussen de benen zit, kan die ook dienen om te dragen onder strakkere kleding. Sven voelde dat hij een lichte erectie kreeg van het gevoel van het plastiek tegen zijn onderlichaam, en dat verergerde nog toen hij onder het keurende oog van Sonja achter het scherm vandaan kwam. Ze deed of ze niets zag, en bekeek hem ook eens langs de achterzijde. Ze trok eens aan de bovenste rekker van het plastiek broekje, waardoor er weer wat wrijving tussen huid en plastiek ontstond. Toen ze hem terug langs de voorkant aankeek, glimlachte ze en zei dat ze nog een laatste modelletje had om te passen, een plastiek slipje dat niet voorzien was om een luier in te dragen, speciaal om te dragen onder kleding waar je geen luier onder kan dragen, bijvoorbeeld een zwembroek of badpak, strakke sportbroek enz. Sven kreeg het plots zeer warm, en de voorzijde van het plastiek broekje begon nog meer naar voor gedrukt te worden.

Door het zweet werd het rode plastiek ook lichtjes doorschijnend. Kom, zei Sonja, ik help je even, en ze begon de knoopjes van het broekje los te maken. Ze deed nog steeds of er niets aan de hand was, en trok het broekje tussen zijn benen uit, zodat Sven nu met alleen zijn T-shirt aan voor haar stond. Ze hield hem nu een lichtblauw, bijna doorzichtig plastiek broekje voor, een laag model en met een smal kruis, en liet hem daar in stappen en trok het slipje omhoog. Hier krijg je zeker geen grote inlegluier tussen, zei ze terwijl ze met haar hand tussen zijn benen over het plastiek wreef. Ze stond nu op uit haar gebukte houding, en bleef haar hand op het plastiek broekje houden waarbij ze over zijn erectie wreef. ?Jij geniet hier blijkbaar wel van? zegt ze dan met een lach, en wrijft dan nog een paar maal op en neer. Sven houdt het niet meer uit, en spuit in het plastiek broekje. Zo kan ik je niet laten gaan zegt Sonja, en neemt Sven mee achter het kamerscherm.

Ze trekt een paar latex handschoentjes aan uit een klaarstaande doos, en wast hem. Dan pakt ze ??n van de plastiek broekjes met inlegluier die nog klaarliggen en doet hem dat aan, en dan zijn broek. Ze neemt dan een grote plastiek zak waar ze het proefpakket met luiers en de laatste plastiek broekjes indoet. Sven koopt nog een pakket inlegluiers, en gaat met een vreemd gevoel naar buiten. Sonja houdt de buitendeur voor hem open, en fluistert hem toe ?Als je in de buurt bent en een propere luier nodig hebt, mag je gerust langskomen, Ik help je dan wel?.

Als hij een volgende keer naar de winkel gaat, heeft hij vooraf eens goed over de gebeurtenissen nagedacht. Hij wacht geduldig tot Sonja vrij is, en vraagt dan of hij nog wat informatie kan krijgen over de luiers die hij de vorige keer heeft gezien. Ze begrijpt de hint, en neemt hem mee naar het kamertje achteraan. Sven raapt zijn moed bijeen, en vraagt haar of ze meende wat ze zei bij de deur. Ze bekent dat het een beetje een ingeving van het moment was geweest, maar dat ze het wel meende. Ze vraagt hem of Sven een uurtje later terug kan komen, dan heeft ze gedaan met werken. Een uurtje later staat Sven buiten te wachten. Als Sonja buitenkomt, wenkt ze hem om met haar mee te gaan. Ik woon hier om de hoek, ga je mee? zegt ze. Even later staan ze in de hal van haar appartementje, en hangt Sonja hun jassen aan de kapstok. Bij een glaasje wijn beginnen ze een beetje over van alles te babbelen, tot Sonja plots vraagt of Sven al lang incontinent is.

Sven wordt rood tot achter zijn oren, maar vertelt dan toch dat hij daar eigenlijk geen echt probleem mee heeft, maar het alleen fijn vindt om een luier en plastiek broekjes te dragen. Hij vertelt haar ook dat hij door zijn avontuur in het pretpark is begonnen ook in de luiers te plassen. Tot zijn verbazing begint Sonja plots te lachen. Ik dacht al zoiets, ik denk niet dat iemand die echt incontinent is zich zo snel laat overhalen om zomaar verschillende plastiek broekjes te gaan showen omdat een mooie vrouw dat vraagt, zegt ze. Ik moet ook iets bekennen, zegt Sonja, Ik houd ook van luiers en plastiek broekjes. Ze heft haar rokje omhoog, en Sven ziet dat ze daaronder een rood plastiek broekje zoals hij als laatste had gepast draagt.

 

[DL_Michel]

Hoofdstuk 3: Het verhaal van Sonja

Sonja is door haar vader grootgebracht nadat haar moeder gestorven was toen zij nog maar 10 jaar was. Sonja begon toen terug in haar bed te plassen, iets wat wel eens meer gebeurt in zo?n situaties. Na een aantal ongelukjes ?s nachts gaf haar vader haar luiers en een paar plastiek broekjes. Hij was het moe om steeds haar bed te verschonen. Eerst wilde Sonja niet, maar ze gaf snel toe omdat haar vader haar voor de keuze stelde: luiers dragen of zelf wassen. Ze werd zelfs zo gewoon aan de luiers en plastiek broekjes, dat ze die ook overdag begon te dragen, gewoon uit veiligheid, zei ze toen haar vader het ooit eens opmerkte, maar ze kon hem toch moeilijk zeggen dat ze er zich veilig en beschermd in voelde, en het eigenlijk wel een aangenaam gevoel vond om luiers te dragen.

Toen ze 14 werd ging ze regelmatig met haar vader mee om nieuwe luiers en plastiek broekjes te kopen, en een beetje later ging ze die alleen halen. Ze had al langer gemerkt dat op de doosjes van de Suprima plastiek broekjes vermeld stond dat je die in verschillende modellen en kleuren kon krijgen, en vroeg hierover uitleg aan de verkoopster. Ze wou wel eens wat anders dan alleen een gewone witte plastiek slip. Ze kreeg een foldertje met de maten, modellen en kleuren, en bestelde al direct een zwarte plastiek broek in tangamodel en een lichtblauwe met drukknopjes. Het zwarte broekje ging ze met een dunne inlegluier dragen wanneer het niet te hard mocht opvallen, het lichtblauwe vond ze gewoon mooi.

Ondertussen was ze 25 jaar, en droeg ze nog steeds luiers en plastiek broekjes. Toen ze werk zocht kwam er juist een plaatsje vrij als verkoopster in de winkel waar ze haar luiers en slipjes kocht, en ze werd direct aangenomen toen ze solliciteerde. Ze kende immers al een deel van de koopwaar, het personeel kende haar en ze wist hoe discreet de meeste mensen wilden behandeld worden.
Ze had al wel een paar vriendjes gehad, maar de ware was er nog niet bij. Sommigen hadden de relatie zelfs gewoon verbroken zodra ze vertelde van haar luiers en plastiek broekjes.

Sonja was blij om Sven te leren kennen, omdat het goed klikte tussen hen, en ze samen konden babbelen over hun liefde voor luiers en plastiek broekjes. Sonja vond hem al langer sympathiek, en had al gemerkt dat Sven soms wel, en soms niet een luier droeg, en dacht al vroeger dat Sven niet incontinent was maar wel een DL. Ze was al langer van plan om eens met Sven te spreken, en de nieuwe collectie was een goede gelegenheid. Toen haar bazin Sonja vroeg om haar mening eens te geven over de nieuwe pampers en slips, ze gebruikte ze immers zelf, zag ze daar een prachtige gelegenheid in. Ze kreeg van alle nieuwe plastiek broekjes een exemplaar, en voor de luiers waren er proefpakketjes. Ze had Sven het voorstel gedaan om de nieuwe collectie te passen, en was blij dat hij dat wou doen. Ze had bewust ervoor gezorgd dat het plastiek broekje met de kleine inlegluier en het broekje zonder luier als laatste aan bod zouden komen. Ze had altijd al graag eens een man in luiers en plastiek broekjes gezien, en dat was haar nu gelukt, zelfs met een aantrekkelijke jonge man. Dat Sven klaar was gekomen nadat ze een aantal keer over het plastiek broekje had gewreven was de kers op de taart. Ze had nooit kunnen dromen dat dit zou gebeuren.

Hoofdstuk 4: een gezellig avondje in luiers

Sonja stelt vast dat het al ruim etenstijd is, en vraagt of Sven blijft eten. Sonja woont alleen, en vindt het aangenaam om eens iemand aan tafel te hebben om samen te eten. Dat is veel gezelliger. Sonja zegt dat ze eerst iets gemakkelijkers gaat aantrekken, en komt even later terug met alleen een luier en een T-shirt aan. Het stoort je toch niet dat ik zo rondloop? vraagt ze aan Sven. Ik loop in huis meestal zo rond, en vermits je toch weet dat ik ze draag hoef ik de luiers niet voor jou te verbergen. Het is trouwens niet meer dan fair tegenover jou, ik heb jou ook in je luier laten rondlopen voor mij. Sven loopt thuis ook alleen met een luier en T-shirt rond als hij alleen is, en doet ook zijn lange broek uit. Daaronder draagt hij een rode plastiek broek en daaronder een luier. Hij hoort Sonja in de keuken bezig, en gaat een kijkje nemen. Sonja staat voorovergebogen voor de diepvriezer. Haar luier zit strakgespannen rond haar billen. Sven vindt het wel een mooi en opwindend zicht. Sonja staat terug recht, en draait zich om naar Sven. Ze heeft enkele diepvriesmaaltijden in haar hand. Het is al redelijk laat, en ik heb geen zin om veel tijd in koken te steken vandaag, zegt ze. Welke menu kies je? Beiden gaan ze voor de zalm met puree, die snel de microgolfoven in gezet wordt.

Een beetje later zijn ze gezellig in het salon met het bord op de salontafel aan het eten, terwijl ze naar een film kijken op TV. Na de film hebben ze beiden een natte luier aan. Sonja vraagt of ze Sven een nieuwe luier mag aandoen, en of hij dan daarna aan haar ook een nieuwe luier wil aandoen. Ze neemt hem mee naar haar slaapkamer. Over het bed ligt een rubber laken. Dat legt Sonja er steeds op als ze zich wil verschonen. Sven legt zich neer op het koele rubber, en Sonja doet zijn plastiek broek naar beneden. Dan trekt ze de kleefstroken van de luier los en doet hem open. Ze doet of ze niet merkt dat hij een erectie heeft, en begint hem proper te maken met babydoekjes uit een klaarstaande doos. Dan neemt ze een nieuwe luier van een stapeltje dat er ligt, en schuift die onder Sven zijn billen. Ze neemt de bus talkpoeder, en strooit die rijkelijk tussen zijn benen. Ze doet de luier dicht, en trekt de plastiek broek omhoog. Ze legt haar hand nog even op de voorkant van de plastiek broek, en zegt dan: ?Nu is het mijn beurt?. Sven staat recht, en nu is het Sonja haar beurt om te gaan liggen.

Ze trekt haar T-shirt een beetje omhoog, zodat haar luier volledig vrij is. Aan de voorzijde is een grote gele vlek te zien. Aarzelend doet Sven een eerste kleefstrip los, dan een tweede, de derde en vierde gaan iets sneller, maar op het moment dat hij de luier gaat opendoen, twijfelt hij nog een beetje. Hij kijkt naar Sonja, die hem toeknikt. Aarzelend opent hij de luier, en ziet Sonja?s kortgeschoren schaamhaartjes. Hij neemt een babydoekje, en begint haar voorzichtig proper te maken. Het zachte doekje glijdt over haar huid. Met een nieuw doekje begint hij haar schaamlipjes proper te maken. Zijn vinger gaat daarbij een klein beetje tussen de schaamlippen heen en weer. Sonja sluit haar ogen, en laat een genietende zucht. Dan neemt Sven de bus talkpoeder. Hij wrijft de talk zachtjes uit over haar huid. Sonja geniet duidelijk van de behandeling. Na een tijdje, hij heeft veel langer de talk uitgewreven dan nodig, doet hij haar luier dicht. Sonja zucht nog eens diep, en komt dan rechtzitten op het bed. Ze zegt dat ze nog nooit zo heeft genoten van het verversen van een luier. Het is ondertussen al laat geworden, en Sven trekt zijn broek aan om naar huis te vertrekken. Met de belofte om zeker nog eens bij elkaar te komen nemen ze afscheid.


hier vind je een foto van het rode plastic slipje

http://img153.imageshack.us/my.php?image=rodepvctangarugng4.jpg
http://img402.imageshack.us/my.php?image=rodepvctangabz7.jpg

 

[DL_Michel]

Hst 5 naar de film

Enkele maanden later spreken Sven en Sonja af om naar de film te gaan. Sven is goed op tijd, en wacht bij de ingang waar hij een goed zicht heeft op de toekomende mensen. Hij ziet Sonja reeds van ver aankomen. Haar halflange bruine haar wappert in de wind. Ze heeft een beige vestje aan, waar een kort jeansrokje onderuit komt. Haar bruine halflange laarsjes voltooien het geheel.

?Hallo? zegt ze en kust Sven op de wang ?heb jij voor bescherming gezorgd? Ik wel? fluistert ze in zijn oor. Sven is even verrast door deze begroeting, maar dan zegt hij ?natuurlijk, een film kan lang duren, en als je midden in de film naar het toilet moet, dan mis je een deel?. Ze bekijken de films die gespeeld worden, en besluiten om te gaan kijken naar Spiderman. Het is een rustige namiddag, en ze vinden een plaatsje achteraan op een verder lege rij.

Een beetje na de pauze neemt Sonja plots de hand van Sven, en drukt die onder haar rokje. Sven voelt daar het plastiek van een luier. Opeens wordt het warmer en warmer aan zijn hand. Sonja is in haar luier aan het plassen terwijl hij zijn hand op die luier heeft! Hij voelt de luier zwellen en zachter worden van het vocht, en oefent wat druk uit met zijn hand terwijl hij die beweegt. Hij hoort hoe Sonja even haar adem inhoudt, en dan een beetje sneller begint te ademen. Sven kijkt opzij, en ziet dat Sonja met gesloten ogen en een glimlach op haar lippen zit te genieten van zijn masserende hand. Plots stokt haar adem, en ze knijpt haar benen samen. De hand van Sven wordt daardoor stevig tegen het plastiek geperst. Langzaam ontspant Sonja haar benen, en na nog even over de luier te hebben gewreven trekt Sven zijn hand terug.

De film is spannend zodat hun aandacht daar terug naartoe gaat. Na de film stelt Sonja voor om iets te gaan eten. Ze vinden een plaatsje in de hoek van het restaurant. Het is gezellig ingericht met afgescheiden hoekjes, de stoelzittingen zijn met kunststof bekleed. Het duurt even voor ze hun bestelling krijgen, en ondertussen babbelen ze over de film. Plots zegt Sonja ?Ik heb nog meer genoten van jou hand als van de film?. Sven wordt zo rood als een tomaat, en stamelt ?Ik heb nog nooit een meisje ? eh ? ?. Verder weet hij niets te zeggen. Hij wordt gered door het eten dat wordt gebracht. Na het eten voelt hij plots een voet onder tafel tegen zijn kruis drukken. ?En hoe zit het hier? Ben jij nog droog?? Vraagt Sonja. Sven moet toegeven dat ook hij in zijn luier heeft geplast, kort nadat Sonja dat deed in de cinema. Sonja nodigt hem uit om mee naar haar thuis te komen om elkaar te verschonen voor hij naar huis gaat. Denkend aan het voorvalletje in de cinema laat Sven zich dat geen tweemaal vragen.

Bij Sonja thuis vraagt ze aan Sven om haar luier direct te vervangen. Sven voelt onder haar rokje, en merkt dat de luier helemaal doorweekt is. Sonja bekent dat ze onderweg naar huis nogmaals in haar luier heeft geplast. Als ze nu zou gaan zitten zou de luier zeker lekken. Sonja trekt haar rokje uit, en gaat naar haar slaapkamer. Ze legt een groot rubber zeil op haar bed, legt een nieuwe luier, een doorzichtig plastiek broekje en de nodige producten klaar, en gaat op het bed liggen.

Ondertussen heeft Sven zijn broek uitgedaan, en komt hij met zijn natte luier en plastiek broek aan in de slaapkamer. De duidelijk doornatte luier van Sonja windt hem op, wat zelfs merkbaar is onder zijn eigen ondertussen ook doornatte luier.

Sven wil de luier van Sonja losmaken, maar ze houdt hem tegen en vraagt hem om naast haar te komen liggen. Sven trekt ook zijn T-shirt uit, en op de luier en plastiek broek na is hij nu naakt. Hij gaat naast Sonja op het bed liggen, en zij begint zachtjes over zijn plastiek broekje te wrijven. Dan gaat haar hand onder de elastiek, en begint ze door de luier heen Sven te masturberen. Ook Sven begint over Sonja?s luier te wrijven zoals in de cinema. De luier voelt nu helemaal zacht en warm aan.

Sonja schuift haar hand via Sven?s been in de luier, en haalt zijn stijve penis eruit. Ze gaat bovenop Sven zitten, schuift haar luier opzij, en laat zich langzaam zakken. Het een zalig gevoel, langs de ene kant je eigen natte luier, langs de andere kant de plastiek buitenkant van de luier van de andere. Opgewonden van het gevoel komen Sonja en Sven snel klaar. Het rubber zeiltje is nat van de uitgeperste luiers.

Gewoon schoonvegen is nu zeker niet voldoende meer, en samen nemen ze een douche. Daarna doen ze de andere een propere luier aan. Sonja zal het plastiek broekje van Sven wassen, want het is te nat geworden om opnieuw aan te doen. Alleen met hun propere luier aan genieten ze nog na van de dag. Het is er zeker ??n om nog eens over te doen.

Een beetje met tegenzin gaat Sven later naar huis. Na de zomervakantie gaat hij naar de universiteit, ? op kot ? vrijheid ? . Wat gaat dat nog brengen???


ach ja, nog even ter illustratie

http://img77.imageshack.us/my.php?image=vanonderenoh5.jpg



Hst. 6: De eerste vrijheid

Sven kijkt de kamer rond. Dit is zijn eerste volledig eigen plekje. Samen met zijn ouders is hij in het begin van de zomervakantie op zoek gegaan naar een studentenkamer. Hij gaat chemie studeren aan de universiteit. Als enig kind van goed verdienende ouders heeft hij een mooie kamer kunnen huren in een oud herenhuis, met een aangrenzend badkamertje met toilet. Vooral met de douche in de badkamer is hij heel blij. Het is een grote inloopdouche van een anderhalve meter breed in een vroegere bergruimte van het huis. Het toilet staat in de andere kant van de ruimte. Zijn kamer zelf is groot, ongeveer 4 x 4 m. Er is langs ??n kant een mooie sierschouw, waar een gasverwarming in is geplaatst. Naast de schouw is een keukentje geplaatst met een kookvuur, afwasbakje, ijskast en dampkast. In de kastjes erboven en onder het aanrechtje is voldoende plaats voor zijn kookspulletjes. Tegen het raam met uitzicht op een terrasje en de tuin is een bureau geplaatst. Hij kan op het terras via een deur naast het raam. In de andere hoek staat een bed en een kleerkast, en verder staan er nog 2 zeteltjes in de ruimte.

Het is de eerste dag van een nieuwe periode in zijn leven. Morgen is er een onthaaldag waarin de eerstejaars wegwijs worden gemaakt op de univ, en iedereen zijn lesrooster krijgt. Sven zet zijn tas voor de kleerkast, en begint die uit te laden. Hij heeft nog wat kleding meegebracht. In de tas zit ook nog wat eten dat hij heeft meegekregen van thuis. Helemaal onderaan liggen enkele luiers en plastiek broekjes. Hij heeft het grootste deel van zijn plastiek broekjes al meegenomen, en er maar een paar thuis gelaten, goed weggeborgen op zijn kamer. Zijn luiers heeft hij voor het grootste deel opgebruikt, en de enkele die er nog overschoten heeft hij meegebracht. Hij zal hier een winkel zoeken waar hij luiers en andere benodigdheden kan kopen. Alles meebrengen van de winkel van Sonja naar hier zou wat teveel gesleur met zich meebrengen. Daarom heeft hij van Sonja een adres gekregen.
De relatie van Sven en Sonja zullen vele mensen wel vreemd vinden. Ze zijn geen koppel, maar door hun gemeenschappelijke drang naar het dragen van luiers en plastiek broekjes heeft hen als vrienden wel heel dicht bij elkaar gebracht, en hun wederzijdse verschoningsbeurten lopen soms uit op seksuele contacten. Behalve die ene keer blijft het wel bij sensuele massage bij het verzorgen en wederzijdse masturbatie. Sonja heeft Sven eens gevraagd om mee te gaan naar een club van AB?s en DL?s, maar tot nu toe voelde hij zich niet zeker genoeg om met haar mee te gaan.

In het huis waar Sven zijn kamer heeft, is een gemeenschappelijke ruimte voorzien met enkele zetels, een tafel en wat stoelen en een keukenblok. Deze ruimte wordt door de studenten met een kleinere kamer zonder keuken gebruikt als keuken en eetplaats, en door iedereen als ontmoetingsruimte en ontvangstplaats. Voor hij de stad in gaat steekt hij zijn hoofd er even binnen. Twee meisjes zitten aan de tafel met een tas koffie voor zich. Ze stellen zich voor als Ingrid en Chris, twee vriendinnen die samen hun middelbare studies deden, en nu samen op kot zitten om verder te studeren. Ze hebben wel een verschillende studierichting gekozen. Sven belooft die avond aanwezig te zijn op het kennismakingsfeestje dat de beide meisjes voor hun kotgenoten aan het voorbereiden zijn. Dan trekt hij de stad in, op zoek naar de winkel die Sonja heeft doorgegeven.
Na een tiental minuutjes bereikt hij de straat die op het papiertje staat. Bij het huisnummer kijkt hij nog eens terug, maar nr. 24 is toch wat er op het papiertje staat. Ook de naam op de etalage, ?the nanny? klopt. Hij kijkt nog eens in de etalage. Veel is er niet in te zien, behalve een reuzegrote kinderstoel en enkele abnormaal grote babyspeelgoedjes. Sven gaat naar binnen en komt terecht in een klein winkeltje waarin allerlei babyspeelgoed en babymeubeltjes staan. Achter de toonbank hangt een grote affiche tegen de muur met de tekst: Voor baby?s groot of klein moet je bij ?de nanny? zijn!

?Kan ik u helpen?? vraagt een aangename vrouwenstem. Sven ziet een mooie vrouw van een jaar of veertig uit een deuropening achteraan het winkeltje komen. ?Eh, men heeft mij naar dit adres gestuurd, maar ik ben niet zeker of ik hier wel juist ben?, zegt Sven. Op de vragende blik van de vrouw vervolgt hij: ?Men heeft me dit adres gegeven omdat ik luiers voor mezelf nodig heb?. De vrouw bevestigt hem dat hij wel degelijk op de juiste plaats is, en wenkt hem om mee te komen door de deur waarlangs ze is binnengekomen. De ruimte daarachter is een opslagruimte voor de winkel vooraan, en dan komen ze in een grote ruimte, waar vooraan een ruim assortiment aan luiers te vinden is. Sven?s blik wordt echter onmiddellijk getrokken naar de rest van de ruimte. Daar staan allerlei babymeubels, babyspeelgoed en babykleding uitgestald. Op zich is dat niet vreemd, wel het feit dat alles hier op maat van volwassen personen is gemaakt.

Sven had nooit gedacht dat dit alles zou bestaan. De vrouw ziet zijn verwonderde blik, en geeft hem wat uitleg. Ze heeft bijna 20 jaar geleden het winkeltje gestart in babymeubeltjes, speelgoed enz. Samen met haar man heeft ze dat vele jaren draaiend gehouden, en sinds haar man is overleden doet ze dat met haar ondertussen volwassen dochter. Door omstandigheden, zei ze, is ze in contact gekomen met volwassenen die zich als baby willen gedragen in hun vrije tijd, en die op zoek waren naar grote modellen van de meubeltjes in haar winkel. Ze heeft toen een schrijnwerker gezocht die voor haar op bestelling deze meubels maakt. Daarna heeft ze haar winkeltje uitgebreid met alles wat de volwassen baby?s nodig kunnen hebben. Bij haar komen nu veel AB?s en ook DL?s hun aankopen doen. De meeste klanten komen naar de winkel nadat ze het adres van een andere klant of via een club hebben gekregen. Ze blokft ook gewone babymeubeltjes en speelgoed verkopen. Als Sven de naam van Sonja geeft, knikt de vrouw. ?Ik ken haar goed, hoewel ze hier weinig koopt? zegt ze, ?ze heeft al wel verschillende personen ons adres doorgegeven. Door haar werk heeft ze al verschillende AB?s en DL?s ontmoet.?

Sven koopt een pak van zijn gewone merk van luiers, en krijgt ook enkele proefpakketjes mee van een paar luiers die hij nog niet kent. Alles wordt in een grote plastiek zak gestoken met een neutrale reclameopdruk, en Sven gaat terug naar zijn kot. Hij gaat snel langs de leefruimte waar Ingrid en Chris nog zitten naar zijn kamer, waar hij zijn inkopen in de kast zet. De rest van de namiddag is hij bezig met het installeren van zijn computer, hangen van enkele posters aan de muur en inrichten van de kamer.
Om 7 uur worden alle kotbewoners verwacht in de leefruimte. Er hangt een heerlijke geur van wafels en pannenkoeken in de lucht, en iedereen is op korte tijd met de anderen in gesprek. Er worden wat opdrachtenspelletjes gedaan, en iedereen amuseert zich kostelijk. Omdat de meeste studenten de volgende dag hun eerste lesdag hebben, gaan de meesten om een uur of elf naar hun kamer. Sven helpt Ingrid en Chris nog even met opruimen, en dan gaat iedereen slapen.
Sven kruipt in bed met alleen een luier en plastiek broekje aan. Dat heeft hij tot dan toe nog niet gedaan, omdat hij thuis schrik had dat zijn moeder toch eens op zijn kamer zou komen ?s morgens als hij wou opstaan. Hij geniet ervan om zo in zijn bed te liggen, maar zijn gedachten dwalen voor hij inslaapt nog even af naar de winkel van die namiddag. Hoe zou het zijn om in zo?n luierpakje of kruippakje te slapen? Met die gedachte valt hij in een diepe slaap.

 

[DL_Michel]

Hst. 7 een vreemd ontwaken

Als Sven wakker wordt ligt hij plots niet meer in zijn eigen bed en kijkt verdwaasd rond. Langs alle kanten is er een hoge zijkant met spijlen zoals ? ja, zoals een babybed. De zijkanten zijn zo hoog dat hij er niet zomaar uit kan komen. Hij kijkt even rond in de schemerige kamer, en ziet dat ze volledig is ingericht met babyspulletjes op volwassen maat. Dan pas kijkt hij naar zichzelf. Hij schrikt, want hij heeft niet alleen een enorm dikke luier tussen zijn benen, hij draagt ook een luierpakje volledig uit plastiek met allerlei kinderfiguurtjes op gedrukt. Hij voelt zijn darmen rommelen, en ook zijn blaas staat op springen. Hij probeert over de spijlen te klimmen, maar zijn benen lijken bijna geen kracht meer te hebben, en hij raakt er niet over. Plots rommelen zijn darmen hevig, en zijn luier loopt vol. Zijn volle blaas loopt ook leeg. Hij voelt een plakkerige massa in de luier tussen zijn benen zitten. Hij kan zich niet meer vasthouden aan de zijkanten van het bed, en valt op zijn achterwerk op het bed. Hij voelt de kleverige massa zich verspreiden over de hele luier. Hij hoort een deur opengaan, en het licht gaat aan. Sonja staat in de deuropening gekleed in een kort verpleegsteruniform. Ze komt naar het bed toe en zegt ?dag zoetje, ben je wakker geworden? Ik ruik dat er ook iets in je luier zit. We gaan je eens snel een propere luier aandoen.? Ze laat een zijkant van het bed naar beneden en helpt hem uit bed. Sven zet enkele wankele stapjes naar een grote verzorgtafel tegen de muur. Met de hulp van Sonja gaat hij voorzichtig liggen. Weer wordt de kleverige massa tegen zijn vel geperst. Sonja doet de luier open, en ziet de inhoud. Ze neemt een doos met schoonmaakdoekjes en begint hem proper te maken. Sven blijft stil liggen genieten van de verzorging. Sonja doet hem opnieuw een luier aan, en daarna een mooi plastiek broekje met beertjes op gedrukt. Daarover krijgt hij nu een kruippakje dat hem wonderwel goed past. Ook dat heeft mooie tekeningetjes overal. Hij ligt nog steeds op de verzorgtafel, en Sonja wil hem een grote babyfles met melk geven. Sven grijpt ernaar, en glijdt van de tafel af ? en hij wordt wakker op de grond naast zijn bed in de studentenkamer. Sven is opgelucht dat het een droom was, maar ergens ? diep in hem ? zou hij dit toch ook wel eens echt willen meemaken.


http://www.divshare.com/download/865858-332

Hst. 8: Een onthullende ontmoeting

De volgende dagen verliepen redelijk gewoon. Alleen kon Sven nu zonder schrik om betrapt te worden in een luier rondlopen op zijn kamer en ook daarin slapen, en hij droeg nu steeds een luier, behalve als hij in het weekend naar huis ging. Op zondagavond was hij blij dat hij terug naar zijn studentenkamertje kon vertrekken. De droom bleef wel in zijn gedachten spelen. Als een baby behandeld worden, het begon hem meer en meer te fascineren.

Enkele weken later waren zijn luiers bijna op, en ging hij terug naar het winkeltje. Toen hij binnenstapte was er een andere klant die ge?nteresseerd was in het houten speelgoed dat in het winkeltje vooraan te koop was. ?Ga maar naar achter? zei de vrouw van de winkel, ?mijn dochter is daar aanwezig, zij zal je wel verder helpen?.

Sven ging via de kleine opslagruimte naar achter. Eerst zag hij niemand, maar toen hij even ?hallo? zei, kwam er een hoofd boven een rek uitpiepen. ?dada? zei het meisje. Ze had twee guitige paardestaartjes en leuke sproetjes rond haar neus. Haar grote ogen keken hem vragend aan. ?Je moeder heeft me naar hier gestuurd. Ze is bezig met een andere klant, en zei me dat jij me wel zou helpen?, zei Sven. Het hoofd bewoog zich naar de zijkant van het rek, en toen hij het meisje helemaal zag, was Sven even woordeloos van verbazing. Ze had een roze jurkje aan met tekeningetjes. Het was zo kort dat je duidelijk kon merken dat ze daaronder een redelijk dikke luier droeg en een groen plastiek broekje. ?Hallo, Ik ben Marianne, waarmee kan ik je helpen?? vroeg ze. Sven vond net op tijd zijn spraak terug, en stamelde dat hij enkele pakken Tena Slip medium nodig had. ?Ik heb ook een nieuw plastiek broekje nodig, en ik zou graag eens kijken naar een trappelpakje om in te slapen?.

Marianne zette eerst twee pakken luiers klaar, en nam Sven dan mee naar een rek langs de zijkant. ?Hier zie je zowat alle plastiek broekjes die we op dit ogenblik in voorraad hebben, je kan kiezen uit verschillende kleuren, en met verschillende kindermotiefjes. Zelf vind ik dit gele met de beertjes erop het leukst? zegt Marianne, en geeft Sven het broekje in zijn handen. Sven voelt het zachte plastiek in zijn handen, en vindt het motiefje ook leuk. Even kijkt Sven nog tussen de andere broekjes, maar hij besluit toch maar het beertjesmotief te nemen.

Dan gaan ze naar het rek met de trappelpakjes. Het rek van bijna 3 m lang hangt vol met verschillende maten, kleuren en motiefjes. Sven weet niet wat kiezen. Marianne geeft hem een lichtblauw pakje met allerlei sprookjesfiguren op gedrukt. ?Ik dank dat dit je wel zal passen, en het gaat je ook heel mooi staan. Ga het maar eens een keertje passen.? Zegt ze. Sven gaat door de deur die ze aanwijst, en komt in een kamertje dat behangen is met een kleurrijk behangpapier vol met dierenfiguurtjes. In de kamer staat een grote verzorgtafel waar een volwassene gemakkelijk op past, en op een schab staan een aantal open pakken met luiers en verzorgdoekjes. Sven hangt zijn kleren aan een kapstok aan de muur, en houdt alleen zijn luier aan. Daarover trekt hij het trappelpakje aan. Het heeft een rits vooraan, die door het kruis loopt tot onderaan zijn rug, en die in twee richtingen kan worden opengedaan. In de spiegel merkt Sven dat je kan zien dat hij een luier draagt onder het trappelpakje. Marianne steekt haar hoofd door de deur en komt even kijken hoe het pakje past. Ze voelt even langs achter aan zijn kruis, en vindt dat het eigenlijk net te klein is. Om recht te staan zit het nog goed, maar om in te slapen kan het wat krap worden, zeker met een dikkere luier. Marianne vraagt of hij het kruippakje wil uitdoen, terwijl ze een maatje groter gaat halen. Sven twijfelt even, maar bedenkt dan dat Marianne ook een luier aan heeft, en trekt het trappelpakje uit. In het kamertje is het goed warm. Marianne komt al snel terug met een groter kruippakje. Terwijl hij het aantrekt, Vraagt Marianne of Sven al lang zijn AB gevoelens heeft.
Sven bekent dat hij wel al vele jaren luiers draagt, maar dat hij eigenlijk pas door in hun winkel te komen verder is gaan denken dan de luiers en plastiek broekjes, en dat het zelfs zijn eerste trappelpakje is dat hij koopt. Hij vertelt haar ook van zijn droom, en dat hij daardoor het trappelpakje is komen kopen. Hij vertelt haar ook dat hij haar van de eerste moment dat hij haar zag leuk vond, en dat ze er schattig uitziet met haar jurkje en paardestaartjes.

Marianne nodigt hem uit om iets te drinken, en om even verder te babbelen. Hij gaat met haar mee in zijn trappelpakje, zijn kleren blijven achter in het kamertje. In de keuken van de woning boven de winkel gaat Marianne naar de koelkast, en Sven is niet echt verwonderd als ze daar twee babyflessen met melk uithaalt en voor hen op de tafel zet. Hij vindt het eigenlijk zelfs gezellig om samen met Marianne als 2 kleuters aan hun flesje te zuigen. Ondertussen vertelt ze wat meer over haar leven.

Hst. 9: Baby Marianne

Toen ze klein was had Marianne regelmatig een blaasontsteking, en daardoor waren haar sluitspieren verzwakt. Regelmatig had ze daarom een luier aan, ook toen ze al wat ouder was. Na een tijdje voelde ze zich zo veilig met een luier en plastiek broekje aan, dat ze bijna nooit zonder bescherming buitenging. Zelfs als ze lange tijd geen problemen had, bleef ze een luier aandoen. Enige tijd heeft haar moeder geprobeerd om haar dochter gewone onderbroekjes aan te laten doen, maar steeds kwamen er kort daarna een aantal ?ongelukjes? zodat ze uiteindelijk zich erbij neerlegde. Na een tijdje vond ze het zelfs fijn om haar dochter als een kleine baby te blijven verzorgen, zeker toe haar man was overleden en al haar liefde naar ?haar kleintje? ging. Moeder en dochter hadden hierdoor een hechte band.

Marianne gedroeg zich meer en meer als een baby, en voelde zich daar ook goed bij. Via Internet kreeg ze contact met meerdere AB en TB?s. Iedereen ondervond dat je zeer moeilijk aan babyspullen op volwassen maat kon krijgen, en Marianne en haar moeder besloten om hun winkeltje met voornamelijk houten kinderspeelgoed en kindermeubeltjes uit te breiden naar ?grote baby?-benodigdheden. Op die manier konden ze hun eigen zaken goedkoper inkopen, en ze hoopten hun winkeltje dat niet zo goed meer draaide nieuw leven in te blazen. Door hun contacten met andere TB? en AB?s was hun winkeltje snel bekend, en al snel draaide het op volle toeren. De meeste klanten waren ook heel gelukkig met het uitzicht van de winkel. Op het eerste zicht zou je niet weten dat achter het winkeltje met babyspeelgoed en babymeubeltjes nog een grote ruimte met spulletjes voor volwassen baby?s aanwezig is. Alleen de kinderstoel op volwassenenmaat in de etalage verwijst naar het 2de deel van hun winkel. Toevallige voorbijgangers beschouwen die echter alleen maar als een goed gevonden aandachtstrekker.

Na haar middelbare school is Marianne haar moeder in de winkel gaan helpen, toch in het deel achteraan. De meeste klanten vinden het wel leuk om door een echte TB te worden bediend die zich goed kan inleven in hun noden en behoeften. Ze zijn ook meestal veel losser als Marianne hen bedient.

Marianne zelf vindt haar leven nu prachtig. Ze kan zich meestal de hele dag kleden zoals ze het zelf graag heeft, met een luier, plastiek broekje en leuke kleren in babystijl. Bijna 80% van haar kleding is daarop voorzien, en ook de meeste van haar ?volwassen? kledij heeft wel hier of daar een kinderlijk motiefje, felle kleurtjes of zo. ?s Nachts slaapt ze in een bed met tralies rond, en moet ze wachten tot haar moeder haar ?s morgens eruit laat en verschoont. Overdag zorgt ze voor de administratie van de winkel en bedient de klanten die door haar moeder naar achter worden doorgezonden. Haar moeder ontvangt de klanten vooraan in de winkel en stuurt de ?speciale klanten? door naar achter als Marianne aanwezig is.

http://img148.imageshack.us/my.php?image=rozejurkjeri5.jpg

 

[DL_Michel]

Hst. 10: verliefd?

Als Sven opnieuw op zijn kamer komt, denkt hij nog steeds aan dat meisje met haar leuke jurkje en de vlechtjes. Hij is helemaal onder de indruk van haar. Hij weet niet hoe het komt, maar hij voelde zich dadelijk thuis bij Marianne en haar moeder. Hij voelt zich aangetrokken tot het lieve kleine meisje met haar leuke jurkje, haar groene plastiek broekje en haar paardestaartjes. Hij voelde zich ook zelf op zijn gemak in zijn luier en trappelpakje. Hij kleed zich uit op zijn luier en plastiek broekje na, en trekt zijn nieuw aangekocht trappelpakje aan.

Zo maakt hij zijn eten, en probeert daarna nog wat te studeren, maar de ontmoeting van die namiddag blijft rondspoken in zijn hoofd. Hij kruipt dan ook maar vroeg in bed. Ook in zijn dromen blijft Marianne rondspoken.

De volgende dagen is Sven een regelmatige klant in de winkel. Voor een fopspeen, dan weer voor een grote babyfles, wat later een slab om zijn trappelpakje proper te houden bij het eten, een nieuw pak luiers, enz. Hij geniet steeds van zijn babbeltjes met Marianne, en ook zij vind het ook leuk om met hem te babbelen. Meer dan eens eindigt hun gesprekje in de keuken bij een flesje melk.

Na een paar weken vraagt Sven of Marianne eens met hem uit wil gaan, iets gaan drinken, of naar de film of iets anders. Ze is heel enthousiast, en stelt voor om de volgende zaterdagnamiddag naar de film te gaan en daarna iets te gaan drinken.

Als hij Marianne komt ophalen, is Sven verrast. Het kleine meisje met de paardestaartjes is veranderd in een mooi meisje met lange loshangende haren in een veelkleurig gestreepte broek, een roos T-shirt en een kort rood vestje erover. Hij is even sprakeloos, zegt dan ?wow? en wordt rood tot achter zijn oren als Marianne daarop een mooie glimlach op haar lippen tovert. Zijn geoefend oog heeft wel gezien dat Marianne onder haar gestreepte broek een luier draagt net als hijzelf, maar hij is er zeker van dat het voor de meeste mensen niet zal opvallen.

?Kom, we gaan, straks missen we de film? zegt ze, en neemt Sven zijn hand. Hand in hand wandelen ze naar de bioscoop, die enkele straten verder ligt achter een parkje. Onderweg zeggen ze eerst niets, maar zitten constant naar elkaar te kijken. Ze lopen bijna tegen iemand op, en moeten daar even door lachen. Ze staan stil, en kijken elkaar aan. Plots trekt Sven Marianne naar zich toe, en geeft haar een zoen. Sven wil zich verontschuldigen voor zijn plotse actie, maar Marianne snoert hem de mond door hem eerst zachtjes, en dan heviger terug te zoenen op de mond. Als op wolkjes lopen ze dicht tegen elkaar aan verder naar de bioscoop. Veel zien ze niet van de film. Ze hebben vooral oog voor elkaar en hun ontluikende liefde. Na de film gaan ze nog even iets drinken, en genieten ze van elkaars gezelschap.

De volgende dagen komt Sven bijna elke dag langs, en Marianne?s moeder heeft al snel door wat er gaande is. Sven komt nu ook langs buiten de winkeluren, en af en toe gaan Sven en Marianne ook eens samen uit. Sven vind zowel de baby-Marianne als de volwassen Marianne leuk, en zegt haar dat hij veel geluk heeft en verliefd is op de twee meisjes.

Hst 11: Een leuk etentje

Op een middag blijft Sven eten bij Marianne en haar moeder. Sven heeft die namiddag geen les. Ze zitten beide in de living wat te babbelen, Marianne in haar favoriete roze jurkje, Sven in zijn trappelpakje. Mariannes moeder komt binnen. Ze heeft de winkel afgesloten, en gaat nu voor het eten zorgen.

De moeder begint te koken, en korte tijd later zitten ze met drie aan tafel ? of toch zoiets. Marianne en Sven zitten beide in een grote kinderstoel met een eigen tafelbladje vast. In hun bord ? plastiek natuurlijk - ligt puree van aardappelen en worteltjes, en een reeds in stukjes gesneden worst. Sven eet rustig zijn bord leeg, maar Marianne heeft na een tijdje veel plezier met het maken van figuurtjes in haar puree. Plots schept ze wat puree op haar vork, en katapulteert die recht in het gezicht van Sven op het moment dat haar moeder even weg is. Sven laat zich niet onbetuigd, en schiet ook een schep puree naar Marianne. Die komt midden op haar kleedje terecht. Al snel vliegt de puree heen en weer, en hangen ze beiden vol.

De moeder hoort het tumult, en komt de keuken in. Als ze de resultaten van het gevecht ziet, wordt ze boos. Ze haalt Marianne uit haar stoel, en trekt het jurkje uit over haar hoofd. Marianne staat plots op een luier en plastiek broekje na naakt in de keuken. Haar moeder trekt haar mee naar de deur. Jij zal me vandaag niet nog meer was bezorgen, zegt ze, terwijl ze de keuken buiten gaan. Even later komen ze terug, en Marianne heeft een roze romper aan met figuurtjes op. Sven ziet tot zijn verbazing dat het helemaal van plastiek gemaakt is. Marianne heeft nu net een plastiek broekje aan tot aan haar schouders!

?Zo, nu mag je morsen? zegt ze als ze Marianne terug in haar stoel zet en een tuitbeker met drinken geeft. ?Jij moet ook dringend iets anders aandoen, je bent ook al helemaal vuil?. Zegt ze tegen Sven en laat hen opnieuw even alleen.

Als ze terugkomt heeft ze een pakje in haar hand. Ze laat Sven uit zijn stoel, en zet hem ook in zijn luier. Dan doet ze het pakje open en haalt er een rompertje uit dat net als het pakje van Marianne gemaakt is van een roze plastiek met figuurtjes. ?Als jullie neerliggen kunnen jullie de matras van de box niet natmaken tijdens jullie middagdutje met die rompertjes aan?, zegt Marianne?s moeder. Even denkt Sven ?Dat doe ik niet aan?, maar dan overheerst zijn nieuwsgierigheid en hij trekt het toch aan. De eerste seconden voelt het fris en raar aan op zijn blote huid, maar dan neemt het zachte plastiek de temperatuur van zijn huid aan, en vindt hij het heel aangenaam.

Kom, jullie moeten nu even rusten na het eten? zegt Marianne?s moeder, en neemt hen beide mee naar de woonkamer. Daar staat een grote kinderbox, waar ze beiden in gaan liggen. Ze worden ondergedekt met een dekentje. Dan gaat Marianne?s moeder naar beneden in de winkel, het is tijd om terug open te doen. Marianne is dit blijkbaar gewoon, en neemt een knuffelbeer in haar handen en een fopspeen in haar mond. Dan schuift ze dicht tegen Sven aan, zucht eens genietend en lijkt bijna direct in slaap. Sven is een beetje overdonderd. Daar ligt hij dan, in een grote kinderbox, in een luier en plastiek rompertje, met tegen zich aan een meisje waar hij zich ongelooflijk toe aangetrokken voelt en dat ook niets anders dan een luier en plastiek rompertje draagt, en een knuffelbeer tegen zich aandrukt. Zijn rechterarm ligt tussen haar kussen en haar schouder, en zijn andere arm is om haar heen geslagen.

Met zijn linkerhand wrijft hij zachtjes over haar buik, wat bij Marianne een tevreden zuchtje ontlokt, en ze nestelt zich nog wat beter tegen hem aan. Het plastiek rompertje voelt zacht en glad aan onder zijn hand, en door het dunne plastiek heen voelt hij elke oneffenheid in haar vel ? en de luier die ze aanheeft. Sven krijgt een stevige erectie, en hoopt dat Marianne dat niet merkt door de twee lagen luier door. Ze lijkt in slaap gevallen te zijn, en de knuffelbeer komt los uit haar armen. Sven laat zijn hand zachtjes over haar buik glijden. Het is zalig om Marianne zo tegen hem aan te voelen, Over haar buik en luier te wrijven, en dan zijn hand weer omhoog te laten gaan tot net de onderkant van haar borsten. Hoger durft hij niet te gaan, uit schik om haar wakker te maken.

Een beetje later grijpen Marianne?s handen naar de beer, en met de beer wordt zijn rechterhand mee tegen haar borst getrokken. Hij voelt een hard tepeltje tegen zijn hand door het dunne plastiek van het rompertje heen. Sven kan het niet laten en wrijft zachtjes over de borst onder zijn hand. Marianne duwt als reactie haar achterwerk een beetje meer in zijn schoot tegen zijn harde penis aan. Ze was dan toch niet zo in slaap als hij dacht.

Marianne?s uitnodiging was duidelijk, en Sven masseert Marianne?s borst met zijn rechterhand, en met zijn linkerhand wrijft hij zachtjes over haar buik. Dan zakt hij wat af, en voelt haar luier onder het plastiek van het rompertje. Zachtjes gaat hij nu met zijn hand over haar naakte dijen, en dan weer terug een beetje omhoog. Hij plaatst zijn hand nu op de luier tussen haar benen, en drukt daar op terwijl hij zachtjes omhoog en omlaag gaat. Marianne begint wat zwaarder te ademen, en drukt zich nog wat steviger tegen Sven aan. Plots voelt hij warmte tussen haar benen ontstaan. Ze plast in haar luier tegen zijn hand, en geniet daar nog van ook. Marianne legt haar hand op die van Sven, en drukt die nog steviger in haar kruis en beweegt ze nog wat meer op en neer. Sven snapt het direct, en neemt de beweging over. Met zijn andere hand masseert hij haar stijve tepeltje. Plots knijpt Marianne haar benen samen, en klemt Sven?s hand vast. Even later ontspant ze zich, en draait zich om naar Sven. Ze kust hem hartstochtelijk, terwijl haar hand over zijn buik naar beneden glijdt, en over zijn stijve penis wrijft onder de luier. Ze beweegt haar hand snel heen en weer, en Sven spuit zijn zaad al snel in de luier. Nagenietend knuffelen ze elkaar, tot Marianne?s moeder binnenkomt. Ze haalt haar twee ?kleintjes? uit hun box, en laat hen nog even spelen in de living. Ze verschoont haar beide schatjes, en laat hen nog even alleen tot het tijd is dat Sven terug vertrekt. Zo eindigt hun eerste gezamenlijke intieme ervaring.



http://www.divshare.com/download/866058-886