Deel 6:
Toch een beetje in dubio besloot ik voorlopig mijn luier om te houden en mijn ding te gaan doen.
Ik had nog een leuke serie om te kijken dus ik liep de trap op, daarna mijn slaapkamer in en plofte op mijn bank en zette mijn tv aan op Netflix.
Nadat ik 2 afleveringen van de WinxClub had gekeken klopte mijn moeder op de kamer.
¨Over een half uur is het bedtijd. Vergeet je de tijd niet?¨ vroeg ze.
¨Nee hoor is goed.¨ riep ik terug en ik hoorde haar weer de trap aflopen.
Opeens voelde ik de aandrang om te plassen.
Ik stond op en voelde mijn luier bewegen.
¨Shit, ik mocht natuurlijk niet naar de wc. Wat nu?¨ dacht ik.
Allerlei gedachtes spookte door mijn hoofd. Als ik nu de luier af zou doen en naar de wc zou gaan zou ik nooit meer een luier om mogen. Maar als ik in mijn luier zou plassen zou mama dat zien en nog meer vragen gaan stellen.
Ik besloot er niet meer over na te denken en nog even een klein filmpje aan te zetten.
Na een kort filmpje wilde ik opstaan en werd de druk op mijn blaas erger.
Ik liep naar de overloop in de richting van de badkamer waarna ik een pijnscheut voelde en besloot om mezelf te verlossen en plaste in mijn luier.
Ik voelde mijn luier en kruis warmer worden en merkte dat de luier het vocht langzaam opnam.
¨Heb ik nu echt een natte luier?¨ vroeg ik me in mijn hoofd af.
Het voelde heel gek. Natuurlijk schaamde ik me. Ik had nu niet alleen een luier om als een peuter maar had deze ook nodig gehad.
Ik deed mijn broek uit en voelde met mijn hand over de luier.
Het voelde nog best droog aan, al merkte je wel dat hij nat was.
Hij was veel dikker geworden dan hij was en als je erin kneep voelde je dat ook.
Een tinteling ging door mijn hele lichaam bij iedere aanraking.
Plotseling kwam mijn moeder binnen.
¨Zo tijd om naar bed te gaan. Ik zie dat je je luier nog om hebt¨ zei ze.
Ze liep op me af, keek naar mijn luier en voelde eraan.
¨Kijk daar zijn luiertjes voor bedoeld, ga maar liggen¨ zei ze en met haar hand begeleide ze me achterover, maakte ze de plakstrips los en haalde de vieze luier onder me vandaan.
¨Ga je maar douchen¨ zei ze en ze stond op en maakte de luier dicht.
Ik stond op, liep mijn kamer uit en stapte met alleen een t-shirt aan de badkamer in.
Onder de douche liet ik alles weer even bezinken.
Het goede gevoel dat ik overhield aan de natte luier. Sowieso het gevoel dat de luier me gaf.
Eigenlijk voelde ik me onder de douche gelijk al minder fijn.
¨Zou mijn moeder me voor vannacht echt een luier omdoen?¨ vroeg ik me af.
¨Kom Joyce, tijd om naar bed te gaan¨ zei mijn moeder terwijl ze op de badkamerdeur klopte.
Ik zette de douche uit, droogde me snel af en liep met de handdoek om me heen naar mijn slaapkamer.
Daar zat mijn moeder op mijn bed op me te wachten en ik zag de luier al klaarliggen.
Ik plofte op mijn bed en keek mijn moeder aan.
¨Jij bent wel enthousiast¨ zei ze.
Ik bloosde en wist niks uit te brengen.
¨Zal ik je maar een schone luier omdoen?¨ vroeg mijn moeder.
Toen pakte ze mijn handdoek en trok deze weg zodat mijn kruis open en bloot kwam te liggen.
Ze pakte een busje en poederde mijn kruis helemaal wit.
Daarna begon ze de poeder in de wrijven en begon ik de geur te herkennen.
Nu begon ik ook nog naar een peuter te ruiken, dacht ik.
Toen pakte ze de luier en vouwde hem open, trok mijn benen iets omhoog en ik wist wat er verwacht werd en deed mijn kont van het bed af zodat ze de luier eronder kon leggen.
Ze liet mijn voeten terug op het bed vallen en ik voelde de luier onder mijn kont.
Snel haalde ze de voorkant naar voren en plakte ze de plakstrips vast en klopte ze op mijn luier.
¨Zo klaar.¨ zei ze en ze stond op van het bed.
Daar lag ik dan, op mijn bed, helemaal naakt, met enkel en alleen een luier om.
¨Je hebt geen pyjama nodig want daar is het veel te warm voor.¨ zei mijn moeder en ze liep naar de deur en deed het licht uit. ¨Welterusten¨ zei ze nog en deed de deur dicht.
Ik heb nog heel lang wakker gelegen voor ik de slaap kon vatten.
Alles spookte nog een keer door mijn hoofd. Ik voelde nog een paar keer aan mijn luier en merkte dat ik het heel fijn vond. Wat was dat toch?
