Nog niet klaar “Baby Boy” op Kamp

[DiaperSniper010]

Deel 1
Levi buigt zich onder de douche voorover om het hoofdje van zijn driejarige broertje nogeens goed in te zepen met de shampoo van Zwitsal. Hij wrijft door de lange haartjes van zijn broertje Jay. Als hij dat gedaan heeft smeert hij ook zijn eigen haar sn lichaam goed in met de shampoo. De geur van Zwitsal vult de badkamer.

Het is een vast ochtendritueel voor beide jongens. Jay is net overdag zindelijk maar slaapt nog in een luier. Levi, die dertien is, draagt ook luiers ’s nachts. Hij is toen Jay geboren werd weer in bed gaan plassen. De dokter heeft hem uitgelegd dat het bij kinderen vaker voorkomt dat ze weer in bed gaan plassen bij belangrijke levengebeurtenissen. Hij zal er vanzelf uitgroeien. Met zijn ouders heeft hij afgesproken dat hij tot die tijd luiers draag. Beide jongens hebben hun dagelijkse douchebeurt hard nodig.

Op school noemen de andere kinderen hem plagend “baby boy” omdat hij naar Zwitsal ruikt. Zelf zit Levi daar niet zo mee. Ze weten dat hij een klein broertje heeft. Bovendien zitten er kinderen bij hem in de klas die stinken en ook bijnamen hebben. Zo is er de dertienjarige Robert die zich steeds inspuit met Axe, hem noemen ze “Axe man” en dan is er nog Chris, een blonde Poolse jongen met bloempotkapsel. Chris lijkt wel te ruiken naar een combinatie van zweet en pis, hem noemen ze “stinkdier”. Dan is “baby boy” nog een geuzennaam.

Op school tikt Mariska, die een bankje achter hem zit, met een lineaal op zijn schouders. “Ik zag je moeder gister bij Kruidvat met je broertje.” “Oh Jay.” “Wat een schattig mannetje zeg.” Levi knikt bevestigend. “En de voorraad Zwitsal werd ook weer aardig aangevuld.” Levi krijgt nu een rode kop. Mariska wrijft hem plagend door zijn lange stekels “baby boy”. Aan de manier waarop Mariska kijkt merkt hij dat ze het plagend bedoelt.

Meneer de Loze, leraar Engels en klassenleraar, deelt het programma van het introductie kamp uit. Volgende week vertrekken ze voor een weekje naar Texel om elkaar beter te leren kennen. Er is ook al een kamerindeling gemaakt. Tot zijn schrik ziet Levi dat hij is ingedeeld op een kamer met “axe man”, “stinkdier” en meneer de Loze. Dan vraag hij zich af of zijn ouders op het aanmeldingsformulier wel hebben aangegeven dat hij nog in bed plast. Anders heeft hij zijn kamergenoten heel wat uit te leggen. Hij besluit er straks thuis naar te vragen maar zit de rest van de lessen wat onrustig.

Zo snel als hij kan fietst Levie na school naar huis. Vader en moeder zitten aan de eetkamertafel te overleggen. Moeder ziet dat Levi haar vragend aan kijkt. “Wat is er knul?” “Hebben jullie op het formulier voor kamp aangegeven dat ik in bed plas” “Ja, meneer de Loze heeft ons nog gebeld en we hebben het doorgesproken. Je hoeft je niet te schamen, er zijn meer kinderen met medicijnen en luiers, ze zouden iets regelen. Komt helemaal goed. Maak je maar geen zorgen.” Levi is nu opgelucht en hij vraagt zich meteen af of “stinkdier” misschien ook nog in bed plast. Er zijn er dus meer met luiers, dat is een geruststelling.

“Goed. Dan gaan we nu nog even naar de apotheek om je luiers te halen.” Zegt pa die opstaat om de autosleutels te pakken. Als ze bij de apotheek komen blijkt de weg opengebroken te zijn, nu moeten ze aan het einde van de dorpstraat parkeren wat een aardig eindje lopen van de apotheek is. In gedachten ziet Levi zichzelf al de hele dorpstraat door sjokken met een pak luiers en iedereen die het kan zien.

 

[luierdromer]

Leuk begin, ben benieuwd naar het vervolg

 

[Woensel19DL]

Ik kijk al uit naar het vervolg!

 

[Bedplasser91]

Leuk begin! Klinkt of er minstens drie bedplassers in Levi's klas zitten. Ga zo door!

 

[DiaperSniper010]

Deel 2
Als ze de apotheek binnen lopen kijkt de mevrouw achter de balie Levi vrolijk aan en zegt “Hoi Levie. Ik heb je luiers al klaargezet.” Levi kijkt schichtig om zich heen maar niemand kijkt naar hem of ze doen of ze het niet gehoord hebben. De vrouw geeft een pak Tena Slips aan vader die het meteen weer doorgeeft aan Levi. Snel doet Levi de cappuchon van zijn shirt over zijn hoofd en sjokt achter vader aan de apotheek uit. “Dag Levi” roept de apotheekster hem na.

Wanneer ze over de dorpstraat lopen voelt Levi zich bekeken. Als ze halverwege zijn kijkt een moeder met een peuter hem na, het meisje roept “hij heeft luiers” de moeder maakt kalmte gebaren en zegt “sssttt”. Levi zakt wat in elkaar, herpakt zich en gaat dan in een snelle looppas voor vader uit richting auto.

Thuisgekomen heeft moeder het eten al klaar. Jay heeft al gegeten en moeder brengt hem naar bed. Als ze aan tafel zitten vraagt vader “Ben je bang voor het kamp?” “Een beetje” antwoord Levi eerlijk. “s Nachts luier enzo.” Vader probeert Levi gerust te stellen. “Je weet dat er meer zijn zoals jou. Dat komt helemaal goed!” Levi zucht, een beetje opgelucht. Na een paar uur brengt moeder hem naar bed en doet hem zijn luier om. Met een dikke kus op zijn voorhoofd zegt ze welterusten en al snel is hij in dromenland.

De volgende ochtend op het schoolplein kijken twee meisjes uit zijn klas hem net wat langer aan dan normaal. Een meisje lijkt wel naar zijn kont te staren. Dan lopen ze hard lachend de school binnen. Als meneer de Loze de les begint uit te leggen hoort hij een tafel schuin achter zich Chris zeggen “neejoh, dat is hem niet” Linda die naast Chris zit houdt een telefoon op waar hij aandachtig naar zit te kijken. Hij kijkt van de telefoon naar Levi en weer terug en trekt een serieus gezicht. “Dat kan je niet maken!” Zegt “stinkdier” net iets te luid. Ze krijgen de aandacht van de Loze “ja, geef die mobiel maar aan mij. Ik wil weleens zien waar jullie naar zitten te kijken.” Hij pakt de telefoon, ziet vervolgens iets wat hem niet bevalt “ik wil dat je dat nú verwijderd Linda” die angstig de telefoon terugneemt en wat bewegingen maakt. Als ze dat gedaan heeft kijkt ze boos naar Levi.

In de pauze vertelt Chris hem dat Linda een foto had waarop Levi van achteren stond met een pak luiers lopend door de dorpstraat. Maar het was volgens hem een onduidelijke foto, ze had het nog niet op social media gezet en alleen aan een paar klasgenoten laten zien. Maar goed dat ze het moest verwijderen. Het beste was volgens Chris het te ontkennen dat hij het was. Levi voelde zich er toch niet helemaal gerust op.

Toen hij naar de kantine liep vroegen de twee meisjes die hij vanochtend buiten zag. “Draag jij nog luiers?” Levi begint te ontkennen “nee, dat was ik niet op die foto” “nou, toch wel hoor” zegt een van de meisjes en ze noemt hem op een venijnige manier “Baby Boy” en loopt hard gillend weg. Levi kan wel door de grond zakken.

Na de pauze komt de directrice het lokaal binnen met een nieuwe jongen. “Dag allemaal. Even jullie attentie graag, jullie krijgen een nieuwe klasgenoot Jelle” en ze duwt Jelle het klaslokaal in (Voor de lezer. Dit is Jelle uit Daan en Jelle naar Florida hiermee komt dus een tweede persoon het verhaal binnen waarvan we zeker weten dat hij luiers draagt).

Jelle staat nu wat onwennig, op twee benen heen-en-weer wiebelend voor de klas. “Stel jezelf maar voor” zegt De Loze. Jelle schraapt zijn keel, steekt zijn hand zwaaiend op en zegt dan “Hoi, ik ben Jelle, ik ben twaalf jaar oud en wij zijn hier net komen wonen. Ik heb een mega irritant broertje en mijn hobbies zijn zwemmen en voetbal.” “Goedzo Jelle,” zegt meneer De Loze goedkeurend. “Ga maar naast Levi zitten daar.” Als Jelle naast Levi zit roept een meisje achteruit de klas “two baby boyz” en iedereen in de klas, inclusief Levi moet lachen. Jelle begrijpt er niks van en krijgt een rood gezicht. “Jij ruikt waarschijnlijk ook naar Zwitsal” fluistert Levi en Jelle krijgt een nog rodere kop. “Geeft niet, ik ook.” en hij geeft Jelle een hand “Hoi ik ben Levi” ze geven elkaar een stevige handdruk.

 

[Bedplasser91]

Zwitsal ruikt lekker! Daar hoeven Jelle en Levi zich niet voor te schamen. Voor bedplassen trouwens ook niet, er zijn best veel jongens die het op die leeftijd nog doen. Toen ik met groep 8 op schoolreisje ging naar een kampeerboerderij was ik niet de enige bedplasser, er waren nog drie jongens die in bed plasten.
Maar ik weet hoe Levi zich voelt dat hij er wel een beetje tegenop ziet.....

 

[DiaperSniper010]

Zwitsal ruikt lekker! Daar hoeven Jelle en Levi zich niet voor te schamen. Voor bedplassen trouwens ook niet, er zijn best veel jongens die het op die leeftijd nog doen. Toen ik met groep 8 op schoolreisje ging naar een kampeerboerderij was ik niet de enige bedplasser, er waren nog drie jongens die in bed plasten.
Maar ik weet hoe Levi zich voelt dat hij er wel een beetje tegenop ziet.....

Bij onze introductieweek op de middelbare sliepen we als drie bedplassers op een kamer. Ons geheim schepte een band...

 

[vanbartjes]

Zwitsal ruikt lekker! Daar hoeven Jelle en Levi zich niet voor te schamen. Voor bedplassen trouwens ook niet, er zijn best veel jongens die het op die leeftijd nog doen. Toen ik met groep 8 op schoolreisje ging naar een kampeerboerderij was ik niet de enige bedplasser, er waren nog drie jongens die in bed plasten.
Maar ik weet hoe Levi zich voelt dat hij er wel een beetje tegenop ziet.....

Bij mij ook. Mijn moeder mee als hulpjuf

 

[speentje]

 

[DiaperSniper010]

Deel 3
Als Levi die middag uit school fietst ziet hij dat Jelle dezelfde kant opgaat. Hij gaat snel naast hem fietsen. Ze praten wat over de eerste schooldag van Jelle die het best spannend had gevonden maar het was goed gegaan. Ook praten ze wat over voetbal. Levi zit eraan te denken om ook te gaan voetballen want hij is er goed in. Jelle nodigt hem uit bij de training te komen kijken.

Ze komen aan bij het huis van Jelle. Een rijtjeshuis midden in het dorp. Voor de deur zit een jongen van een jaar of acht met zijn tong uit zijn mond te krijten op de stoep. “Dat is Daan mijn broertje” zeg Jelle. Daan zwaait en zegt “hoi”. “Hoi ik ben Levi. Dat is een mooie tekening.” Daan gaat ingespannen door en als zijn shirt iets omhoog gaat ziet Levi dat Daan een luier aan heeft. Ziet hij dat goed. Hij denkt het verkeerd gezien te hebben en neemt afscheid. Beide jongens zwaaien enthousiast terug en Daan doet gauw zijn shirt omlaag. Levi knippert wat met zijn ogen als hij verder fietst.

Thuisgekomen gooit Levi zijn rugzak hard tegen de bank. “Hey, wat is dat!” Roept zijn vader boos. “We hadden verdomme nooit dat hele stuk over de dorpstraat moeten lopen met luiers. Nu heeft iedereen het gezien.” “Ach wat Levi, die mevrouw met dat kindje waren de enigen die het echt doorhadden. En die zie je nooit meer!” “Nee, ze hebben het gezien. Linda heeft er een foto van gemaakt en die aan klasgenoten laten zien. Chris zei tegen ze dat ik het niet was en ze moesten de foto verwijderen van meneer de Loze.” “Nou, gewoon blijven ontkennen dan. Het is niet dat je met een luier in je schooltas naar school gaat.” Levi moet daar wel om lachen maar vreest dat de meiden misschien met kamp iets gaan ondernemen. Jay komt naast Levi op de bank zitten en laat hem zijn nieuwste speelgoedauto zien. Levi pakt het beet, roept “vroem, vroem” en geeft Jay een kusje.

De volgende ochtend wordt Levi in de school opgewacht door twee meisjes. Een ervan is Linda die hem bedreigend aankijkt. Ze pakken hem beet, doen zijn shirt naar boven en Linda trekt hard aan de achterkant van zijn boxershort. Inmiddels komen er meer kinderen om het tafereel heen staan. “Haha, Levi krijgt en wedgie” roept een jongen enthousiast. Dan laat Linda los en Levi stapt naar voren. “Nee. Toch geen luier.” En samen met een groepje meisjes loopt ze verder, Levi verbouwereerd achterlatend.

Levi gaat zich wat opfrissen in de toiletten. Als hij zijn gezicht afgewassen heeft en zijn handen afdroogt hoor hij in het hokje achter hem geritsel en gekraak. Dan hoort hij het geluid van een krakende zak. Dat klinkt anders dan iemand die wc papier pakt. Hij hoort een rugzak open gaan, weer geritsel en de rits van een broek die dicht wordt gedaan. Levi wil wel weten wie dat is en wast nog maar een keer zijn handen. De vuilniszak gaat kennelijk in de rugzak. Nu hoort hij een spuitbus en ruikt hij Axe. Robert, de Axe-man, komt uit het hokje met alleen zijn broek aan en een boxershort tot op zijn navel. Hij ziet Levi en kijkt wat verschrikt. “Oh, hoi. Jij bent het gelukkig.” Dan pakt hij de rand van zijn boxershort beet, doet het wat omlaag. Levi kan duidelijk een luierbroekje zien. “Niet verder vertellen hoor. Ik heb stress- en inspanningsincontinentie. Ik plas zegmaar vaak in mijn broek. Waarom draag jij luiers?” Levi belooft dat dit hun geheim blijft en zegt dat hij alleen ’s nachts draagt voor bedplassen. “Het was me nooit opgevallen dat je luiers draagt.” “Nee, ik heb het goed leren te verbergen.”

 

[Bedplasser91]

Weer een leuk deel! De luierjongens zijn nu al met z'n vieren. Ze moeten die pesterige meiden maar eens goed aanpakken!

 

[DiaperSniper010]

Deel 4
Levi “baby boy” en Robert “Axe man” lopen samen het klaslokaal binnen. Als meneer de Loze het ontblote bovenlijf van Robert opmerkt. “Ik heb geen zin om de hele les naar het ontblote bovenlijf van een Griekse halfgod te kijken. Shirt aan hier in het lokaal.” Robert doet meteen wat hem gezegd wordt. “Spuit eens wat van je Axe bij stinkdier” wordt vanachter uit de klas geroepen. “Ja hij meurt weer behoorlijk vandaag.” Robert doet alsof hij het niet hoort en gaat demonstratief naast Chris, het stinkdier, zitten.

Levi gaat naast Jelle zitten. Jelle lijkt flinke wallen onder zijn ogen te hebben. Levi legt zijn hand op Jelle’s schouder als hij gaat zitten. Meneer de Lose komt voor hun tafeltje staan. “Ook voor jou kampinformatie. Gefeliciteerd, je slaapt in de beste kamer met mij, Chris, Robert en Levi.” Jelle neemt de informatie verlegen aan. Hij kijkt Jelle even aan en bedankt dan meneer de Loze. “Gebruiken jullie dan met z’n allen een fles Zwitsal?” Roept een meisje. “Dat kan stinkdier goed gebruiken” roept een ander. De hele klas moet lachen en Levi en Jelle lachen even hard mee.

Als ze terugfietsen naar huis durft Levi het te vragen “Misschien een stomme vraag maar pppllaassss jij soms ook in bed.” Jelle reageert stug “Hoezo” “Nou je slaapt bij mij op de kamer met kamp en ik heb begrepen dat de bedplassers apart liggen.” “Oh,haha. Nou ik plas eigenlijk sinds afgelopen vakantie niet meer in bed maar voor de zekerheid slaap ik met kamp weer in luiers omdat het terug kan komen.” “Oke, ik draag ook luiers ’s nachts.”

Het is even stil. Dan durft Levi het toch te vragen. “Draagt je broertje ook luiers.” “Ja, hij plast nog elke nacht in bed.” “En overdag?” Vraagt Levi door. “Dat is eigenlijk een straf omdat hij regelmatig ongelukjes heeft. Daan let niet goed op als hij aan het spelen is. Daarom moet hij nu van onze ouders een luier aan met spelen.” “Dat is een zware straf zeg.” “Dan moet hij maar droog blijven. Onze ouders zijn daar heel rechtlijnig is.” Als ze Jelle’s huis naderen stapt Daan net naar binnen. “Doei” roep Levi “en dag Daan.” Jelle en Daan zwaaien hem na.

Jay en moeder lopen door de tuin als Levi komt aanfietsen. Het gezin woont in een grote villa aan de rand van het dorp. Hij fiets om om zijn fiets weg te zetten en loopt dan naar de voortuin om Jay in zijn armen te nemen. “Ma, zou jij Jay weer een luier om doen als hij weer in zijn broek plast?” “Nou eigenlijk niet, daar leert hij alleen maar van. Vanwaar de vraag” als ze Levi door zijn haren strijkt. “Nou de ouders van een klasgenootje doen het wel bij zijn broertje.” “Dan is hij misschien nog niet toe aan zindelijkheidstraining.” Dat het broertje acht is zegt Levi maar niet tegen zijn moeder. “Jay is zindelijk overdag” zegt moeder trots en Jay zit vrolijk te wiebelen op haar schoot.

 

[luierdromer]

Weer twee mooie delen.

 

[serial]

Wat een heerlijk verhaal om te lezen.

 

[DiaperSniper010]

Deel 5
De volgende ochtend fietst Levi langs het huis van Jelle om zijn nieuwe vriend op te halen voor school. Daan stapt toevallig het huis uit als Levi aan komt rijden. Dit keer ziet hij niks bijzonders aan Daan, die gaat waarschijnlijk zonder luier naar school. Levi besluit een praatje te maken en wil de jongen, met wie hij toch een beetje medelijden heeft, een hart onder de riem steken. “Hey Daan, weet je dat ik ook een luier draag ’s nachts”. Het jochie zet grote ogen op. “Jij? Plas jij dan ook elke nacht in bed?” “Bijna elke nacht, en mijn broertje ook maar die is drie.” Nu komt Jelle ook de deur uit “wat staan jullie te smoezen?” “Waarom heb je dit niet verteld?” Vraagt Daan. “Wat?” “Dat Levie ook luiers draagt.” “Oh, ik had toch gezegd dat we op dezelfde kamer slapen met kamp.” Daan blijft wat verward achter als Levi en Jelle naar school fietsen.

Tijdens de rit naar school praten de jongens over hun afgelopen vakantie. Levi heeft een week op een vakantieoord bij het zwembad gelegen, Jelle is naar Florida geweest. Jelle vertelt dat ze een deel van de vakantie in luiers hebben gelopen en dat op een gegeven moment ook niet echt erg vonden (daarover meer hier) “Was je niet bang dat het opviel?” Vraagt Levi nieuwsgierig. “Eerst wel maar iedereen is met zichzelf bezig. Onder de kleren die ik aan had viel het ook haast niet op.” “Ik zou het niet durven” zegt Levi. “Wij moesten wel, geen gemaar.” “Strenge ouders” concludeert Levi. Jelle kan nu alleen maar knikken.

Op school verloopt alles goed. Niemand heeft het nog over de foto van Levi met het pak luiers. Ook over geuren wordt niet gesproken. Iedereen is een beetje opgelaten want het is de laatste schooldag voor het kamp. Even overweegt Levi om aan Chris, het stinkdier, te vragen of hij ook in bed plast maar dat zullen ze volgende week wel zien (bovendien zegt de urine geur misschien wel genoeg). Levi wordt uit zijn gedachten getrokken door de stem van de Loze “Dat was het voor vandaag. Maandag gaan we met de bus naar Texel. Zorg ervoor dat jullie hier maandag om uiterlijk 9.30 uur zijn. Een fijn weekend.” Schreeuwend rennen de kinderen het lokaal uit.

Op de terugweg vraagt Jelle of Levi nog even binnenkomt. Dat lijkt Levi wel wat en hij maakt kennis met de moeder van Jelle en Daan. Het lijkt een aardige vrouw, Levi ziet er niks strengs aan. “Ook een glaasje cola” vraagt ze vriendelijk. Levi en Jelle krijgen cola, Daan zit aan de ranja. “Plas je al lang in bed?” Vraagt Daan. “Daan! Niet zo onbeschoft” zegt moeder boos. “Dat geeft niet hoor. Fijn dat het hier geen geheim is. Ik heb tot mijn vijfde in bed geplast en daarna ben ik weer in bed gaan plassen toen mijn broertje geboren was. Die is nu drie.” “Daan en Jelle plassen al heel hun leven in bed al is Jelle nu sinds de vakantie wel droog.” Vult moeder in. “Welk merk luiers draag je?” Vraagt Jelle. “De Tena Slip” “Ik ook” zegt Jelle “en Daan nog pampers” en hij moet grijnzen. “Niet, ik doe tegenwoordig ook Tena.” Nu moet Jelle nog harder lachen en Daan kijkt boos. “Wel goed van school dat ze rekening met jullie houden” zegt moeder.

Dan brengt Jelle iets ter sprake dat hem hoog zit. “Ik zie er wel tegen op om zelf steeds mijn luier om te doen. Vaak lek ik dan.” Levi kijkt verschrikt “Mijn moeder doet het altijd.” Moeder probeert de zorgen weg te nemen. “Mevrouw Steenkamp, de schoolzuster, gaat mee op kamp en er staat in de informatie dat zij voor alle medicatie zorgt. Zal ik het haar vragen?” De jongens knikken gezamenlijk en moeder pakt te telefoon. Het duur niet lang voor ze mevrouw Steenkamp te pakken heeft. Moeder legt de situatie uit en antwoord dan een paar keer bevestigend. Wanneer ze heeft neergelegd praat ze Jelle en Levi bij. “Andere jaren heeft ze ook kinderen verschoond maar je moet het wel nog even bij haar aangeven. Ze gaat uit van zelfredzaamheid. Maar ze komt toch in jullie kamer want Chris heeft nog andere medicatie nodig. Gewoon aangeven dus.”

Gerustgesteld gaan Jelle en Levi nog een potje Fortnite spelen en dan gaat Levi naar huis. Beide jongens omhelzen elkaar en geven een high-five. “Tot volgende week!”

Thuis vertelt Levi over zijn vriendschap met Jelle en wat zijn moeder besproken heeft met mevrouw Steenkamp. “Heel goed. Gewoon aangeven dus.” Zegt moeder. Dan is het tijd om Jay naar bed te brengen. “Loop jij maar mee Levi, dan doe ik jou ook gelijk een luier om. Je ziet er moe uit dus kunt best wel eerder naar bed.”

Levi ziet hoe moeder Jay een luier omdoet. Ze gaat weer lekker tekeer met de babypoeder. Jay past nog prima pampers. Naast de stapel pampers ligt een voorraadje Tena’s van Levi. “Ga maar weer liggen knul.” De commode is groot genoeg en Levi stapt erop. Tijdens het opstappen doet hij ook meteen zijn broek en onderbroek uit die hij aan moeder geeft. Levi gaat liggen en laat het gebeuren. Ook bij hem gaat moeder tekeer met de babypoeder en als hij zijn benen in de lucht heeft vouwt ze, net zo snel als bij zijn broertje, de luier en zet de plakstrips vast. Het is zo gepiept. Als hij van de commode afstapt geeft moeder hem een tik tegen zijn luierkont. “Ga nog maar lekker even spelen.”

Levi gaat op zijn kamer nog even zitten tekenen maar hij is al gauw moe genoeg dat hij naar bed gaat. Hij zal lekker dromen van het schoolkamp maar het niet drooghouden die nacht.

 

[speentje]

 

[Bedplasser91]

Dit verhaal lees ik echt met veel plezier. Toen ik zo oud was als Levi hield ik het 's nachts ook niet droog. Sterker nog, ik heb tot m'n 16e in bed geplast!

 

[vanbartjes]

Ik werd op die leeftijd nog elke avond en ochtend door mijn moeder geholpen alleen niet op een commode

 

[DiaperSniper010]

Deel 6
Levi trekt de natte luier van zich af en stopt ‘m in een zakje. Hij loop naar de kamer van Jay die nog vredig ligt te slapen. Hij maakt zijn luier los en haalt het voorzichtig bij zijn broertje weg. Hij is behoorlijk nat. Levi stopt de kletsnatte luier in het zakje erbij en werpt het vervolgens in de luieremmer in Jay’s kamer. Hij pakt zijn broertje op en loopt richting badkamer.

Na een uitgebreide douche ruiken de broertjes weer heerlijk fris naar Zwitsal. Jay loopt aan de hand van Levi de trap af waar moeder Jay als eerste een knuffel geeft, Levi krijgt een natte kus op zijn voorhoofd. “Klaar voor de reis naar Texel?” Vraagt ze. “Mwa” zegt Levie maar er heerst een gezonde spanning.

Moeder brengt Levi naar de bus. Zijn zorgvuldig ingepakte tas zet hij bij de andere tassen. Robert komt met twee flinke tassen meegenomen. “Zeker veel Axe bij je” roept een meisje en Robert begint hard te lachen. De eerste klassen gaan met twee bussen naar Texel. Levi, Jelle, Robert en Chris pakken de eerste bus. Ze gaan met z’n vieren helemaal achterin zitten en geven elkaar een high five. Ze hebben duidelijk zin in het avontuur.

Als de bus een uur onderweg is roept Michiel, een jongen uit 1b, dat hij nodig moet plassen. Hij vraagt of de chauffeur wil stoppen. “Nog even volhouden Michiel” zegt meneer De Loze. Michiel schreeuwt nu “maar ik houd het niet meer.” Hij klinkt bijna als een huilende wolf. Michiel hangt tussen twee stoelen in het gangpad en beweegt heftig met zijn benen heen en weer. Het trekt de aandacht van de andere kinderen. “Oh nee” en er verschijnt een natte plek in zijn kruis. Nu moeten diverse kinderen lachen.”Michiel is een kleuter. Michiel is een kleuter.” Robert kijkt serieus naar Levi en zegt “arme Michiel.” “Dat zou jou niet gebeuren” antwoordt Levi en ze knipogen naar elkaar.

Op de boot pakt Michiel een schone broek uit de bagageruimte en hij rent snel richting toiletten. Veel kinderen besluiten nog even te gaan plassen. Jelle, Chris en Levi ook. Robert niet, die pakt een fles Axe uit zijn rugzak en spuit nog wat.

 

[Woensel19DL]

Dit verhaal lees ik echt met veel plezier. Toen ik zo oud was als Levi hield ik het 's nachts ook niet droog. Sterker nog, ik heb tot m'n 16e in bed geplast!

ik doe het nu nog