Het verhaal hieronder zal zo'n dertien hoofdstukken hebben, ik zal ze onregelmatig plaatsen, want ze moeten nog deels geschreven worden.
Het is gebaseerd op gebeurtenissen die ik een aantal jaren terug echt meegemaakt heb, maar ik heb ook wat verzonnen en dingen weggelaten om een mooi doorlopend verhaal te krijgen.
Veel leesplezier!
I
“Luister even David,” zei mijn moeder tegen me, “oma is ziek en ik wil dit weekend naar haar toe om voor haar te zorgen. Ik heb met mijn collega Freia geregeld dat je zolang bij haar kunt logeren. Ze woont dicht bij je school, dus dan kun je net wat langer in bed blijven liggen ’s morgens.”
Mijn moeder, Bernice, is een zorgzaam type. Ik kan me dus goed voorstellen dat ze een paar dagen voor haar zieke moeder wil zorgen. Ze is voor mij ook altijd heel hartelijk en doet enorm haar best om me het naar de zin te maken, en ik houd veel van haar.
Ik ben een jongen van 14 jaar, ga natuurlijk naar school, zit de tweede klas van de VMBO en woon samen met mijn moeder. Mijn vader heb ik nooit gekend, die is voor mijn geboorte al vertrokken. “Gelukkig maar, hij was een nietsnut,” aldus mijn moeder. “Die bleekscheet leek op mij te vallen omdat ik een zwarte vrouw ben, maar hij bleek nog luier te zijn dan een zwarte man, hahaha!”
Mijn moeder komt uit Suriname, de man die mij verwekt heeft (ik kan hem eigenlijk niet mijn vader noemen) is een witte Nederlander. En ik ben mooi bruin, vind ik zelf.
Die collega van mijn moeder ken ik wel, Freia is haar beste vriendin, ze komt vaak over de vloer bij ons, en wij gaan ook regelmatig bij haar langs.
Ik noem haar altijd tante, hoewel ze dat niet echt is, maar het voelt onderhand wel zo. Ik heb echter nog nooit bij haar gelogeerd, dus dit wordt iets nieuws voor mij. Best spannend, maar het zal wel goedkomen. Mijn moeder regelt dit soort zaken altijd heel zorgvuldig.
Freia weet in elk geval dat ik een bedplasser ben, ze heeft me meermaals gezien toen ze bij ons op bezoek was en ik naar bed ging. Mama deed me toen mijn luier aan en legde aan haar uit dat ik anders in een nat bed wakker zou worden, want ik plas wel vijf van de zeven nachten in bed. Nou ja, in mijn luier dan.
We hebben alles geprobeerd om er vanaf te komen, een plaswekker, niets meer drinken ’s avonds, een medicijn, minrin heette dat, maar niets werkte. De huisarts zei dat ik gewoon pech heb, er is niets met me aan de hand, het duurt gewoon wat langer bij mij om zindelijk te worden. Ze zei dat er meer jongens zijn die dit hebben, maar niemand durft er over te praten. Tsja, het is natuurlijk niet stoer om op mijn leeftijd nog nachtelijke ongelukjes te hebben. Ik heb nog nooit een andere jongen (of meisje) ontmoet die het ook heeft, tenminste niet dat iemand het verteld heeft. Ik heb wel twee vriendjes die het weten van mij, ze waren best OK toen ik het vertelde, maar we hebben het er nooit over.
Het is nu vrijdag, ik kom uit school en vergis me bijna. Ik stapte op mijn fiets en begon richting huis te rijden, toen ik me bedacht dat ik naar tante Freia zou gaan. Dat is de andere kant op, dus ik keer om en ga naar mijn logeeradres. Mijn moeder heeft al een tas met mijn spullen aan haar gegeven, vanmorgen op haar werk, ik hoef dus alleen mijn schooltas mee te sjouwen. Die is zwaar genoeg trouwens, vrijdags heb ik een lange dag op school met veel theorie.
Tante Freia ontvangt me met open armen, ze is blij me te zien. Ze vraagt hoe het op school was, en ik vertel haar dat ik blij ben dat het er weer opzit voor deze week, vandaag was het een zware dag. Ze zegt me maar lekker te gaan uitrusten en schenkt een limonade voor me in en zet een schaal bugels met een tube kaas voor me neer, mijn lievelingssnack! Dat heeft mama haar vast verteld.
Ze heeft een verrassing voor me, zegt ze, als ik uitgerust ben zal ze het laten zien. Ik ben benieuwd, en voel me meteen al minder moe.
Ze gaat de keuken in om alvast wat voor het avondeten voor te bereiden.
Na een tijdje zoek ik haar daar op om te zeggen dat ik wel genoeg uitgerust ben. Ze moet lachen, en geeft me een knipoog. “Kom, loop even mee naar de schuur. Daar staat een doos die je even hierheen moet halen.”
Ik loop achter haar aan en zie de doos meteen staan. Ik heb geen idee wat er in kan zitten, het is niet al te zwaar als ik hem optil. Terug in de kamer zegt tante dat ze dit gekregen heeft van een neef, die het niet meer nodig had; ik mag het openmaken. Dat laat ik me geen twee keer zeggen, en ik open de doos. “Wauw!” zeg ik, “een X-box, met een hoop spelletjes erbij. En uw neef wilde dat niet meer hebben?” “Hij is nu getrouwd en zijn vriendin wil niet dat hij de hele dag zit te gamen, dus leek het hem beter om dat apparaat niet meer in huis te hebben. Kun je er wat mee? Je moet hem geloof ik op de tv aansluiten,” legt tante uit. De kabels en alles zitten erbij, dus ik ga aan de slag en tante gaat weer de keuken in. “Het werkt!” roep ik uit als ik alles heb aangesloten en opgestart. Ik heb wel eens met een X-box gespeeld maar zelf heb ik er geen. Veel te duur. Gelukkig ben ik handig genoeg om uit te vinden hoe ik hem aan de praat moest krijgen. Tante brengt me nog wat te drinken en blijft even kijken waar ik mee bezig ben. “Mijn neef zei dat hij allerlei spelletjes erbij heeft gedaan, ook die van 18+. Jij bent pas 14, dus ik verwacht dat je niet die voor oudere kids gaat spelen. Geweld en vloeken wil ik niet hier in huis hebben. Je moeder houdt daar ook niet van, weet ik.”
Dat klopt, bij ons in huis wordt er ook niet gevloekt, en mama houdt ook niet van vechten. Als er op school wat speelt en het wordt uitgevochten, dan moet ik me er niet mee bemoeien zegt mama. Toen ik dat een keer wel gedaan had en met een gescheurde blouse thuiskwam, kreeg ik een pijnlijk pak slaag van mijn moeder. Daar kijk ik dus voortaan wel voor uit. Ik ga dus maar Fifa spelen, dat kende ik van een vriendje.
Ik ga helemaal in het spel op, en schrik een beetje als tante opeens naast me staat en zegt dat ze het eten op tafel gaat zetten. De wedstrijd waar ik mee bezig ben heeft net de rust bereikt, dus een pauze komt niet slecht uit. “Mag ik straks nog even?” vraag ik, “deze pot kan ik makkelijk winnen denk ik.” “Als je helpt afwassen, OK?” “OK,” antwoord ik. Ze is echt aardig, denk ik. Mama heeft me geld gegeven om een bloemetje voor haar te kopen, dat zal ik morgen doen. Niet vergeten!
Na het eten en de afwas pakt tante een boek en ik ga weer verder met Fifa. Het valt toch wat tegen hoe moeilijk het is om tegen de computer te spelen, ik zal flink moeten oefenen.
Ik ga helemaal op in het spel, tot tante me zegt dat het tijd is om me klaar te maken voor de nacht. Wanneer ik opsta kijkt tante me vragend aan. “Wat is dat nou, heb je in je broek geplast?” Ik schrik, kijk naar mijn gulp en zie een flinke natte plek. Ik voel mijn hoofd rood worden en houd mijn handen voor mijn kruis. In mijn broek geplast, hoe kan dat? Dat is nog nooit gebeurd, nou ja, al heel lang niet meer. Zeker drie jaar geleden, toen ik nog op de basisschool zat, toen gebeurde het een enkele keer, als ik moeilijke sommen of zo moest maken. Maar dat was toen, en nu ben ik toch te oud daarvoor?
“Kom, doe je handen weg, laat me eens zien,” zegt tante. Ik schuif mijn handen een beetje opzij, en ze bekijkt de vlek. Ze voelt ook even hoe nat het is, en concludeert dat het wel meevalt. “Het is gelukkig geen grote plas geweest, anders was de stoel ook nat geworden,” gaat ze door, “plas je thuis ook nog in je broek, ik dacht dat je alleen ’s nachts geen controle hebt over je blaas?” Ik vertelde dat dat ook zo is, dat ik al jaren geen ongelukjes heb overdag, maar nu…. en ik begin te huilen. Tante heeft medelijden met me en geeft me een knuffel, ze zegt dat het niet zo erg is, dat ze wel weet dat ik een grote jongen ben. Waarschijnlijk was ik gewoon teveel opgegaan in het spel.
Ze neemt me mee naar de badkamer en kleedt me uit. Mijn broek en onderbroekje stopt ze in de wasmachine die daar staat, om straks te wassen. Ik sta maar een beetje, te bedremmeld om iets te doen. Tante zet de douche aan en stuurt me eronder. Ze pakt een lap en doet er doucheschuim op, draait de douchekop opzij en zeept me helemaal in. Dat kan ik natuurlijk zelf, als veertienjarige, maar mama helpt me ook vaak hiermee. Dat is de Surinaamse inslag, zegt ze, wij zijn nu eenmaal zorgzaam. Ik vind het trouwens wel prima, ik laat me graag verwennen, en geniet ervan als mama me wast en na afloop met crème insmeert tegen een droge huid. Dat is míj́n Surinaamse inslag denk ik, Surinaamse mannen laten zich graag verwennen.
Als tante net zo met me bezig is als mama thuis, constateert ze dat ik nog niet in de puberteit zit. “Je bent nog niet behaard zie ik, en je plasser zal nog flink gaan groeien,” merkt ze op. Ik voel me wat ongemakkelijk als ze dit zegt, ik weet dat mijn plasser nog klein is, ik ben een late bloeier zegt mama altijd. Maar door tantes opmerking begint mijn kleine plasser nu al meteen te groeien. Gelukkig zegt tante hier niets meer van en, als ik me afgespoeld heb en zij me afgedroogd heeft, pakt ze de pot met crème uit mijn toilettas en smeert me ermee in. Dan gaat ze naar de logeerkamer waar ik ga slapen, en ik loop in mijn blootje achter haar aan. “Ga maar op bed liggen, David,” zegt ze, “dan kan ik je je luier omdoen.” Ik doe wat ze zegt en even later ben ik klaar voor de nacht.
Tante geeft me een kus en wenst me goedenacht. Ze voegt eraan toe dat ik me niet druk hoef te maken, ze vindt het knap dat ik de X-box zo snel aan de praat gekregen heb en dat plassen, nou ja, morgen is er weer een dag.
Het is gebaseerd op gebeurtenissen die ik een aantal jaren terug echt meegemaakt heb, maar ik heb ook wat verzonnen en dingen weggelaten om een mooi doorlopend verhaal te krijgen.
Veel leesplezier!
I
“Luister even David,” zei mijn moeder tegen me, “oma is ziek en ik wil dit weekend naar haar toe om voor haar te zorgen. Ik heb met mijn collega Freia geregeld dat je zolang bij haar kunt logeren. Ze woont dicht bij je school, dus dan kun je net wat langer in bed blijven liggen ’s morgens.”
Mijn moeder, Bernice, is een zorgzaam type. Ik kan me dus goed voorstellen dat ze een paar dagen voor haar zieke moeder wil zorgen. Ze is voor mij ook altijd heel hartelijk en doet enorm haar best om me het naar de zin te maken, en ik houd veel van haar.
Ik ben een jongen van 14 jaar, ga natuurlijk naar school, zit de tweede klas van de VMBO en woon samen met mijn moeder. Mijn vader heb ik nooit gekend, die is voor mijn geboorte al vertrokken. “Gelukkig maar, hij was een nietsnut,” aldus mijn moeder. “Die bleekscheet leek op mij te vallen omdat ik een zwarte vrouw ben, maar hij bleek nog luier te zijn dan een zwarte man, hahaha!”
Mijn moeder komt uit Suriname, de man die mij verwekt heeft (ik kan hem eigenlijk niet mijn vader noemen) is een witte Nederlander. En ik ben mooi bruin, vind ik zelf.
Die collega van mijn moeder ken ik wel, Freia is haar beste vriendin, ze komt vaak over de vloer bij ons, en wij gaan ook regelmatig bij haar langs.
Ik noem haar altijd tante, hoewel ze dat niet echt is, maar het voelt onderhand wel zo. Ik heb echter nog nooit bij haar gelogeerd, dus dit wordt iets nieuws voor mij. Best spannend, maar het zal wel goedkomen. Mijn moeder regelt dit soort zaken altijd heel zorgvuldig.
Freia weet in elk geval dat ik een bedplasser ben, ze heeft me meermaals gezien toen ze bij ons op bezoek was en ik naar bed ging. Mama deed me toen mijn luier aan en legde aan haar uit dat ik anders in een nat bed wakker zou worden, want ik plas wel vijf van de zeven nachten in bed. Nou ja, in mijn luier dan.
We hebben alles geprobeerd om er vanaf te komen, een plaswekker, niets meer drinken ’s avonds, een medicijn, minrin heette dat, maar niets werkte. De huisarts zei dat ik gewoon pech heb, er is niets met me aan de hand, het duurt gewoon wat langer bij mij om zindelijk te worden. Ze zei dat er meer jongens zijn die dit hebben, maar niemand durft er over te praten. Tsja, het is natuurlijk niet stoer om op mijn leeftijd nog nachtelijke ongelukjes te hebben. Ik heb nog nooit een andere jongen (of meisje) ontmoet die het ook heeft, tenminste niet dat iemand het verteld heeft. Ik heb wel twee vriendjes die het weten van mij, ze waren best OK toen ik het vertelde, maar we hebben het er nooit over.
Het is nu vrijdag, ik kom uit school en vergis me bijna. Ik stapte op mijn fiets en begon richting huis te rijden, toen ik me bedacht dat ik naar tante Freia zou gaan. Dat is de andere kant op, dus ik keer om en ga naar mijn logeeradres. Mijn moeder heeft al een tas met mijn spullen aan haar gegeven, vanmorgen op haar werk, ik hoef dus alleen mijn schooltas mee te sjouwen. Die is zwaar genoeg trouwens, vrijdags heb ik een lange dag op school met veel theorie.
Tante Freia ontvangt me met open armen, ze is blij me te zien. Ze vraagt hoe het op school was, en ik vertel haar dat ik blij ben dat het er weer opzit voor deze week, vandaag was het een zware dag. Ze zegt me maar lekker te gaan uitrusten en schenkt een limonade voor me in en zet een schaal bugels met een tube kaas voor me neer, mijn lievelingssnack! Dat heeft mama haar vast verteld.
Ze heeft een verrassing voor me, zegt ze, als ik uitgerust ben zal ze het laten zien. Ik ben benieuwd, en voel me meteen al minder moe.
Ze gaat de keuken in om alvast wat voor het avondeten voor te bereiden.
Na een tijdje zoek ik haar daar op om te zeggen dat ik wel genoeg uitgerust ben. Ze moet lachen, en geeft me een knipoog. “Kom, loop even mee naar de schuur. Daar staat een doos die je even hierheen moet halen.”
Ik loop achter haar aan en zie de doos meteen staan. Ik heb geen idee wat er in kan zitten, het is niet al te zwaar als ik hem optil. Terug in de kamer zegt tante dat ze dit gekregen heeft van een neef, die het niet meer nodig had; ik mag het openmaken. Dat laat ik me geen twee keer zeggen, en ik open de doos. “Wauw!” zeg ik, “een X-box, met een hoop spelletjes erbij. En uw neef wilde dat niet meer hebben?” “Hij is nu getrouwd en zijn vriendin wil niet dat hij de hele dag zit te gamen, dus leek het hem beter om dat apparaat niet meer in huis te hebben. Kun je er wat mee? Je moet hem geloof ik op de tv aansluiten,” legt tante uit. De kabels en alles zitten erbij, dus ik ga aan de slag en tante gaat weer de keuken in. “Het werkt!” roep ik uit als ik alles heb aangesloten en opgestart. Ik heb wel eens met een X-box gespeeld maar zelf heb ik er geen. Veel te duur. Gelukkig ben ik handig genoeg om uit te vinden hoe ik hem aan de praat moest krijgen. Tante brengt me nog wat te drinken en blijft even kijken waar ik mee bezig ben. “Mijn neef zei dat hij allerlei spelletjes erbij heeft gedaan, ook die van 18+. Jij bent pas 14, dus ik verwacht dat je niet die voor oudere kids gaat spelen. Geweld en vloeken wil ik niet hier in huis hebben. Je moeder houdt daar ook niet van, weet ik.”
Dat klopt, bij ons in huis wordt er ook niet gevloekt, en mama houdt ook niet van vechten. Als er op school wat speelt en het wordt uitgevochten, dan moet ik me er niet mee bemoeien zegt mama. Toen ik dat een keer wel gedaan had en met een gescheurde blouse thuiskwam, kreeg ik een pijnlijk pak slaag van mijn moeder. Daar kijk ik dus voortaan wel voor uit. Ik ga dus maar Fifa spelen, dat kende ik van een vriendje.
Ik ga helemaal in het spel op, en schrik een beetje als tante opeens naast me staat en zegt dat ze het eten op tafel gaat zetten. De wedstrijd waar ik mee bezig ben heeft net de rust bereikt, dus een pauze komt niet slecht uit. “Mag ik straks nog even?” vraag ik, “deze pot kan ik makkelijk winnen denk ik.” “Als je helpt afwassen, OK?” “OK,” antwoord ik. Ze is echt aardig, denk ik. Mama heeft me geld gegeven om een bloemetje voor haar te kopen, dat zal ik morgen doen. Niet vergeten!
Na het eten en de afwas pakt tante een boek en ik ga weer verder met Fifa. Het valt toch wat tegen hoe moeilijk het is om tegen de computer te spelen, ik zal flink moeten oefenen.
Ik ga helemaal op in het spel, tot tante me zegt dat het tijd is om me klaar te maken voor de nacht. Wanneer ik opsta kijkt tante me vragend aan. “Wat is dat nou, heb je in je broek geplast?” Ik schrik, kijk naar mijn gulp en zie een flinke natte plek. Ik voel mijn hoofd rood worden en houd mijn handen voor mijn kruis. In mijn broek geplast, hoe kan dat? Dat is nog nooit gebeurd, nou ja, al heel lang niet meer. Zeker drie jaar geleden, toen ik nog op de basisschool zat, toen gebeurde het een enkele keer, als ik moeilijke sommen of zo moest maken. Maar dat was toen, en nu ben ik toch te oud daarvoor?
“Kom, doe je handen weg, laat me eens zien,” zegt tante. Ik schuif mijn handen een beetje opzij, en ze bekijkt de vlek. Ze voelt ook even hoe nat het is, en concludeert dat het wel meevalt. “Het is gelukkig geen grote plas geweest, anders was de stoel ook nat geworden,” gaat ze door, “plas je thuis ook nog in je broek, ik dacht dat je alleen ’s nachts geen controle hebt over je blaas?” Ik vertelde dat dat ook zo is, dat ik al jaren geen ongelukjes heb overdag, maar nu…. en ik begin te huilen. Tante heeft medelijden met me en geeft me een knuffel, ze zegt dat het niet zo erg is, dat ze wel weet dat ik een grote jongen ben. Waarschijnlijk was ik gewoon teveel opgegaan in het spel.
Ze neemt me mee naar de badkamer en kleedt me uit. Mijn broek en onderbroekje stopt ze in de wasmachine die daar staat, om straks te wassen. Ik sta maar een beetje, te bedremmeld om iets te doen. Tante zet de douche aan en stuurt me eronder. Ze pakt een lap en doet er doucheschuim op, draait de douchekop opzij en zeept me helemaal in. Dat kan ik natuurlijk zelf, als veertienjarige, maar mama helpt me ook vaak hiermee. Dat is de Surinaamse inslag, zegt ze, wij zijn nu eenmaal zorgzaam. Ik vind het trouwens wel prima, ik laat me graag verwennen, en geniet ervan als mama me wast en na afloop met crème insmeert tegen een droge huid. Dat is míj́n Surinaamse inslag denk ik, Surinaamse mannen laten zich graag verwennen.
Als tante net zo met me bezig is als mama thuis, constateert ze dat ik nog niet in de puberteit zit. “Je bent nog niet behaard zie ik, en je plasser zal nog flink gaan groeien,” merkt ze op. Ik voel me wat ongemakkelijk als ze dit zegt, ik weet dat mijn plasser nog klein is, ik ben een late bloeier zegt mama altijd. Maar door tantes opmerking begint mijn kleine plasser nu al meteen te groeien. Gelukkig zegt tante hier niets meer van en, als ik me afgespoeld heb en zij me afgedroogd heeft, pakt ze de pot met crème uit mijn toilettas en smeert me ermee in. Dan gaat ze naar de logeerkamer waar ik ga slapen, en ik loop in mijn blootje achter haar aan. “Ga maar op bed liggen, David,” zegt ze, “dan kan ik je je luier omdoen.” Ik doe wat ze zegt en even later ben ik klaar voor de nacht.
Tante geeft me een kus en wenst me goedenacht. Ze voegt eraan toe dat ik me niet druk hoef te maken, ze vindt het knap dat ik de X-box zo snel aan de praat gekregen heb en dat plassen, nou ja, morgen is er weer een dag.
Laatst bewerkt:
