Jackrussel
Toplid
Mooie stuk weer
Nog niet klaar David heeft ongelukjes
- Onderwerp starter geo
- Startdatum
DiaperSniper010
Superlid
Geweldig. En beide jongens in luiers en plasticbroekje(s) straks…
Bedplasser91
Plasticbroekjesfan!
Als het Tim en David net zo vergaat als mij vannacht, dan hebben ze hun plasticbroekjes nog hard nodig.... 
Dit keer en kort hoofdstuk. Het volgende wordt weer iets langer, en komt snel!
V
Thuis aangekomen willen Tim en ik meteen weer met de X-box aan de gang, maar dat vindt tante niet goed. “Eerst douchen jongens, en dan als nette heren huiswerk maken. Morgen is het weer school.” Tegenstribbelen heeft geen zin, begrijpen we, al zegt Tim dat hij geen huiswerk heeft. “Dan ga je maar een boek lezen,” zegt zijn moeder. We springen samen onder de douche, Tim en ik, en ik vraag daarna of hij me wil insmeren met mijn vettende crème. Dat doet hij, en ik smeer zijn lichaam in met after-sun. We kletsen intussen, en als ik zeg dat dat hij zowat net zo groot is als ik, terwijl we drie jaar schelen, vertelt Tim dat hij al bijna 12 wordt, deze maand nog. En ik ben vorige maand pas 14 geworden, dus eigenlijk verschillen we maar iets meer dan een jaar. “Dus het is niet zo gek dat mijn plasser niet veel groter is dan de jouwe,” concludeer ik. “Dat maakt toch ook niets uit,” zegt Tim, “als hij maar werkt!” En lachend bevestigen we dat dát het geval is. “Iets tè goed zelfs, ’s nachts,” voeg ik er aan toe, en dan krijgen we de slappe lach.
Dan kleden we ons weer aan en gaan schoolwerk doen tot het eten op tafel staat. Tim en zijn moeder blijven allebei meeëten, we eten lekker pizza.
We mogen na het eten toch nog even op de X-box, “maar eerst een plas doen, jongens,” zegt tante, “en niet langer dan een half uur!”
Zo geschiedt, als Tim naar huis gaat zeg ik dat hij nu mijn beste vriendje is, en hij bedankt tante en mij voor de heerlijke dag, en we knuffelen elkaar allemaal.
Terug in de kamer gaat tantes mobiel, het is mama, ze zegt dat oma nog niet fit genoeg is om haar alleen te laten, en vraagt tante Freia of ik nog wat langer kan blijven. Die zegt dat het heel gezellig is samen, dus ze vindt het goed. Ik juich als ik het hoor, en wil meteen Tim inlichten, maar tante zegt dat we dat morgen wel doen. Dan moeten we ook even bedenken hoe we het gaan doen met de kleren en de luiers, merk ik op, want mama had niet zoveel meegegeven. “Ik bedenk wel wat,” zegt tante, “maak je daar maar niet druk over.”
Ik ben eigenlijk wel moe, na een hele dag actief buiten te zijn geweest. Tante ziet dat ook, als we de tv aangezet hebben, ik val bijna tegen haar aan in slaap. “Ga maar naar je kamer, ik kom eraan,” zegt ze. Ik sleep mezelf de trap op en val op bed. Als tante binnenkomt vraagt ze of ik al geplast heb, ik kan nog net ja knikken, maar tante zegt dat ze denkt van niet. “Kom, we gaan even een plasje doen,” zegt ze, en ze tilt me op en draagt me naar de wc. “U bent sterker dan ik dacht,” zeg ik. “En jij zwaarder dan ik dacht, haha!” Ze zet me op de toilet en blijft erbij staan tot ik geplast heb, wat trouwens direct lukt. Dan pakt ze mijn hand en neemt me mee naar de slaapkamer, legt me op bed en pakt de laatste luier. Ik wip mijn billen omhoog, ze schuift de luier eronder en trekt de voorkant iets naar voren. “Benen wijd!” zegt ze, en smeert mijn huid en plasser in met vette crème. “Benen omhoog!” Nu doet ze de crème op mijn billen en mijn balletjes. Tenslotte vouwt ze de luier over me heen en plakt hem dicht. “Klaar voor de nacht! Welterusten liefje,” besluit ze en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik bedank haar met een heerlijke knuffel.
V
Thuis aangekomen willen Tim en ik meteen weer met de X-box aan de gang, maar dat vindt tante niet goed. “Eerst douchen jongens, en dan als nette heren huiswerk maken. Morgen is het weer school.” Tegenstribbelen heeft geen zin, begrijpen we, al zegt Tim dat hij geen huiswerk heeft. “Dan ga je maar een boek lezen,” zegt zijn moeder. We springen samen onder de douche, Tim en ik, en ik vraag daarna of hij me wil insmeren met mijn vettende crème. Dat doet hij, en ik smeer zijn lichaam in met after-sun. We kletsen intussen, en als ik zeg dat dat hij zowat net zo groot is als ik, terwijl we drie jaar schelen, vertelt Tim dat hij al bijna 12 wordt, deze maand nog. En ik ben vorige maand pas 14 geworden, dus eigenlijk verschillen we maar iets meer dan een jaar. “Dus het is niet zo gek dat mijn plasser niet veel groter is dan de jouwe,” concludeer ik. “Dat maakt toch ook niets uit,” zegt Tim, “als hij maar werkt!” En lachend bevestigen we dat dát het geval is. “Iets tè goed zelfs, ’s nachts,” voeg ik er aan toe, en dan krijgen we de slappe lach.
Dan kleden we ons weer aan en gaan schoolwerk doen tot het eten op tafel staat. Tim en zijn moeder blijven allebei meeëten, we eten lekker pizza.
We mogen na het eten toch nog even op de X-box, “maar eerst een plas doen, jongens,” zegt tante, “en niet langer dan een half uur!”
Zo geschiedt, als Tim naar huis gaat zeg ik dat hij nu mijn beste vriendje is, en hij bedankt tante en mij voor de heerlijke dag, en we knuffelen elkaar allemaal.
Terug in de kamer gaat tantes mobiel, het is mama, ze zegt dat oma nog niet fit genoeg is om haar alleen te laten, en vraagt tante Freia of ik nog wat langer kan blijven. Die zegt dat het heel gezellig is samen, dus ze vindt het goed. Ik juich als ik het hoor, en wil meteen Tim inlichten, maar tante zegt dat we dat morgen wel doen. Dan moeten we ook even bedenken hoe we het gaan doen met de kleren en de luiers, merk ik op, want mama had niet zoveel meegegeven. “Ik bedenk wel wat,” zegt tante, “maak je daar maar niet druk over.”
Ik ben eigenlijk wel moe, na een hele dag actief buiten te zijn geweest. Tante ziet dat ook, als we de tv aangezet hebben, ik val bijna tegen haar aan in slaap. “Ga maar naar je kamer, ik kom eraan,” zegt ze. Ik sleep mezelf de trap op en val op bed. Als tante binnenkomt vraagt ze of ik al geplast heb, ik kan nog net ja knikken, maar tante zegt dat ze denkt van niet. “Kom, we gaan even een plasje doen,” zegt ze, en ze tilt me op en draagt me naar de wc. “U bent sterker dan ik dacht,” zeg ik. “En jij zwaarder dan ik dacht, haha!” Ze zet me op de toilet en blijft erbij staan tot ik geplast heb, wat trouwens direct lukt. Dan pakt ze mijn hand en neemt me mee naar de slaapkamer, legt me op bed en pakt de laatste luier. Ik wip mijn billen omhoog, ze schuift de luier eronder en trekt de voorkant iets naar voren. “Benen wijd!” zegt ze, en smeert mijn huid en plasser in met vette crème. “Benen omhoog!” Nu doet ze de crème op mijn billen en mijn balletjes. Tenslotte vouwt ze de luier over me heen en plakt hem dicht. “Klaar voor de nacht! Welterusten liefje,” besluit ze en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik bedank haar met een heerlijke knuffel.
Jackrussel
Toplid
Weer een mooie stuk
DiaperSniper010
Superlid
Tante moet eens met Tims moeder gaan praten over luiers
Bedankt voor alle likes, ik ben blij dat het verhaal gelezen en gewaardeerd wordt.
Hier is het volgende hoofdstuk, lekker snel.
VI
Maandag, school. Wat was het een heerlijk weekend, ik heb helemaal geen zin in school. Gelukkig is het een korte dag, dan kan ik vanmiddag vroeg weer naar huis.
Vannacht heb ik mijn luier weer volgeplast, ik heb er in mijn slaap niets van gemerkt, zoals altijd. Ik voelde dat hij flink opgezwollen tussen mijn benen zat, toen ik wakker werd. Maar hij voelde niet nat aan, dat is eigenlijk toch wel gek, dat je daar niets van voelt. Er moet toch een hele hoop plas in zitten, maar je voelt alleen die klomp, waardoor je je benen niet helemaal tegen elkaar kunt houden. Tante maakte de luier open, ze wilde zien of mijn huid niet rood was, daar had ze gisteren de buurvrouw over gehoord. Tim heeft wel eens rode liezen als z’n mama vergeten is om de vettende crème te smeren bij hem. Maar hij draagt dus katoenen luiers, zei hij, en die blijven natuurlijk nat tegen zijn vel plakken, en in dat plastic broekje zal het wel gaan broeien dan. Toch eens vragen aan mijn nieuwe vriendje hoe dat zit, vanmiddag, dacht ik vanmorgen.
Ik was net wat eerder uit school dan Tim. Tante heeft me vanmorgen een sleutel gegeven, dus ik kon naar binnen. Ik zag Tim thuiskomen en zwaaide naar hem, maar hij zag mij niet. Straks maar langsgaan, dacht ik, dan kan hij eerst even bijkomen met zijn moeder.
Ik zit net aan mijn huiswerk, als de bel gaat. Dat zal Tim zijn, ik voel het. En ja hoor, mijn vriendje staat voor de deur om te vragen of ik met hem mee kan komen, de buurvrouw wil me iets laten zien. Ik loop met hem mee, ben benieuwd wat ik te zien krijg.
Bij hen binnen krijg ik wat te drinken en Tims moeder steekt van wal. “Jouw tante heeft gisteravond aan me gevraagd of ik nog wat kleding heb die jou kan passen, want je blijft iets langer bij haar logeren omdat je mama nog bij oma is, klopt dat?” Ik knik van ja. “Dus ik heb in Tims kast gesnuffeld en er toch nog wat in gevonden dat jou wel zal passen. Jullie schelen echt niet zoveel tenslotte.” “Dat zou fijn zijn,” zeg ik, en zie een stapeltje kleding liggen. “We boffen dat het mooi weer blijft, want een lange broek zou niet meer passen, maar korte broeken en T-shirts zijn wat dat betreft vergevingsgezinder. Kijk maar eens,” en ze wijst naar het stapeltje. Er liggen best leuke shirts klaar, en die zien er wel ruimvallend uit. En een korte broek, net zo een als het groene broekje dat ik nu weer aan heb, maar dan blauw. Ook liggen er een paar onderbroekjes bij, in effen kleuren gelukkig, niet met een kinderachtige print.
“Kom, kleed je maar uit dan kunnen we passen,” zegt de buurvrouw. Ik kijk Tim vragend aan, vindt hij het wel goed? “Toe dan,” zegt het mannetje, hij kan blijkbaar mijn gedachten raden, “ik ben OK als jij mijn kleren draagt hoor.” Ik moet er een beetje om lachen, en begin me uit te kleden. Straks sta ik hier in mijn nakie bij vreemden in huiskamer, schiet door mijn hoofd. Nou ja, ze zijn geen vreemden meer voor me, bovendien hebben ze me toch al bloot gezien, so what? Ik begin met het mooiste T-shirt dat er bij ligt. Dat zit goed, die wil ik wel lenen. En nog een T-shirt, maar dat is aan de kleine kant. “Trek maar eerst een slipje aan, David,” zegt de buurvrouw. O ja, dat is misschien netter, denk ik dan. Ik pak er een en stap er in. Hij glijdt met moeite over mijn knieën, maar blijft dan steken, en ik val om. We schieten alledrie in de lach. “Dat is de kleinste, die moet er per ongeluk tussen gezeten hebben,” zegt Tims mama. “Hier, probeer deze maar,” en ze pakt een andere van de stapel. Die gaat beter, ja hoor, past precies. Hij is klein, maar dat is het model, volgens de buurvrouw. Tim laat zijn broekje zakken en laat zien dat hij net zo’n slipje aan heeft. Ook bij hem past het precies, ik denk dat het goedkoper is als er minder stof nodig is, maar het staat ook wel stoer. “Dan passen die twee ook, want dat was een setje van drie,” zegt de buurvrouw. “Nu dat korte broekje nog, ik denk dat hij net iets ruimer valt dan wat je net aan had, die groene. Doe die ook even aan!” Ik doe wat ze zegt, voel eerst aan de stof, net zo elastisch materiaal als het groene broekje, en trek het blauwe broekje aan. Nou zeg, dat zit gewoon goed, precies voor mij gemaakt. Ik kijk de twee blij aan. “Mag ik dit allemaal lenen dan, wat lief van jullie, bedankt!”
“Nounou, zo bijzonder is dat niet hoor. Jullie zijn toch vriendjes? Voor je vriendjes heb je wat over, klopt hè, Timmie?” Tim knikt heftig ja.
“Hé, maar nu nog ’s nachts. Dan draag je luiers voor je bedplassen, weet ik, maar die zijn op nu, zei je tante. En het is wat overdreven om voor een of twee nachten, of zoiets, een heel pak te kopen. Dus heb ik het idee om jou wat katoenen luiers mee te geven en een plastic broekje van Tim, allemaal schoon hoor, dan kun je die de komende nachten aantrekken. Want ik denk niet dat je nu opeens droog zal blijven, hè? Kom mee,” zegt ze, en ik loop met Tim en haar mee naar zijn kamer. Daar pakt ze wat spullen uit de kast en laat me op bed liggen. “Het is net iets meer werk dan wegwerp, maar veel beter voor het milieu. En als je het gewend bent, kost het niet veel meer tijd hoor.”
Ik ga op mijn rug op bed liggen, wip mijn billen op, en Tims mama trekt mijn blauwe broekje en het slipje samen naar beneden en over mijn enkels. Dan laat ze de luier zien, het is niet zo’n grote lap, wat ik verwachtte, maar een voorgevormde broekje van dik katoen, dat met klittenband aan de voorkant sluit. Ziet er eigenlijk helemaal zo gek niet uit. “Altijd eerst goed je liezen invetten en het hele handeltje daar,” ik kijk haar vragend aan, “je pikkie en dat zakje met die balletjes bedoel ik, suffie, haha!” “Anders krijg je uitslag, dat doet pijn hoor,” vult Tim aan. Dan moet ik mijn billen weer opwippen, ze plaatst het luierbroekje eronder en als ik weer op bed terugzak vouwt ze met een handige beweging de “voorklep” over mijn “handeltje” en sluit ze de zijflappen met klittenband erop vast. “Dat zit fijn hoor,” zeg ik terwijl ik opsta en wat heen en weer loop. “Mooi, maar je vergeet nog iets. Hier, stap hier maar in” en ze houdt een plastic broekje open voor me. “Zonder dit wordt nog het hele bed nat!” Ik stap in het plastic broekje en trek het omhoog. Dat gaat allemaal moeizaam, er zit strak elastiek in de bovenrand en de pijpjes, maar het lukt me wel. Tims mam glimlacht, ze trekt nog wat hier en daar aan het broekje, voelt langs de randen of het goed zit en is dan tevreden. “Alsof het voor jou gemaakt is! Ik had deze gekocht voor Timmie, voor als zijn huidige materiaal te klein wordt. Dit is een maatje groter, precies goed voor jou. Ga maar eens in de spiegel kijken!”
Ik loop naar de slaapkamer van de buurvrouw, waar een grote spiegel hangt. Ik bekijk mezelf eens goed, van alle kanten. Dat ziet er best OK uit, denk ik. Het luierbroekje is lichtblauw, het plastic broekje wat donkerder blauw. “Best stoer,” zeg ik zacht. Tim danst om me heen, roepend dat het helemaal top is. “Een grote jongen met een stoere outfit, zo zie je er nu uit!” roept hij. Ik merk nog wel op dat het strak zit bij mijn liezen en mijn buik, maar dat hoort zo, anders zou het kunnen lekken natuurlijk. Ik voel er nog wat aan, lekker glad, dat plastic, denk ik, en wil het weer uit gaan trekken. “Hohoho,” roept Tims mama, “houd maar aan, het zit perfect zo. Dan kun je er vast aan wennen. Gaan jullie maar een film kijken, dan ga ik koken. Dan hoeft jouw tante dat straks niet meer te doen. En als je per ongeluk een plasje doet, zie je meteen dat deze luier ook goed werkt. Het zou zonde zijn als je het blauwe broekje aantrekt en daar meteen in gaat plassen.” Daar had ik even niet op gerekend, maar er zit wel wat in. We zoeken een film uit, gaan voor de tv zitten en laten ons meeslepen.
Hier is het volgende hoofdstuk, lekker snel.
VI
Maandag, school. Wat was het een heerlijk weekend, ik heb helemaal geen zin in school. Gelukkig is het een korte dag, dan kan ik vanmiddag vroeg weer naar huis.
Vannacht heb ik mijn luier weer volgeplast, ik heb er in mijn slaap niets van gemerkt, zoals altijd. Ik voelde dat hij flink opgezwollen tussen mijn benen zat, toen ik wakker werd. Maar hij voelde niet nat aan, dat is eigenlijk toch wel gek, dat je daar niets van voelt. Er moet toch een hele hoop plas in zitten, maar je voelt alleen die klomp, waardoor je je benen niet helemaal tegen elkaar kunt houden. Tante maakte de luier open, ze wilde zien of mijn huid niet rood was, daar had ze gisteren de buurvrouw over gehoord. Tim heeft wel eens rode liezen als z’n mama vergeten is om de vettende crème te smeren bij hem. Maar hij draagt dus katoenen luiers, zei hij, en die blijven natuurlijk nat tegen zijn vel plakken, en in dat plastic broekje zal het wel gaan broeien dan. Toch eens vragen aan mijn nieuwe vriendje hoe dat zit, vanmiddag, dacht ik vanmorgen.
Ik was net wat eerder uit school dan Tim. Tante heeft me vanmorgen een sleutel gegeven, dus ik kon naar binnen. Ik zag Tim thuiskomen en zwaaide naar hem, maar hij zag mij niet. Straks maar langsgaan, dacht ik, dan kan hij eerst even bijkomen met zijn moeder.
Ik zit net aan mijn huiswerk, als de bel gaat. Dat zal Tim zijn, ik voel het. En ja hoor, mijn vriendje staat voor de deur om te vragen of ik met hem mee kan komen, de buurvrouw wil me iets laten zien. Ik loop met hem mee, ben benieuwd wat ik te zien krijg.
Bij hen binnen krijg ik wat te drinken en Tims moeder steekt van wal. “Jouw tante heeft gisteravond aan me gevraagd of ik nog wat kleding heb die jou kan passen, want je blijft iets langer bij haar logeren omdat je mama nog bij oma is, klopt dat?” Ik knik van ja. “Dus ik heb in Tims kast gesnuffeld en er toch nog wat in gevonden dat jou wel zal passen. Jullie schelen echt niet zoveel tenslotte.” “Dat zou fijn zijn,” zeg ik, en zie een stapeltje kleding liggen. “We boffen dat het mooi weer blijft, want een lange broek zou niet meer passen, maar korte broeken en T-shirts zijn wat dat betreft vergevingsgezinder. Kijk maar eens,” en ze wijst naar het stapeltje. Er liggen best leuke shirts klaar, en die zien er wel ruimvallend uit. En een korte broek, net zo een als het groene broekje dat ik nu weer aan heb, maar dan blauw. Ook liggen er een paar onderbroekjes bij, in effen kleuren gelukkig, niet met een kinderachtige print.
“Kom, kleed je maar uit dan kunnen we passen,” zegt de buurvrouw. Ik kijk Tim vragend aan, vindt hij het wel goed? “Toe dan,” zegt het mannetje, hij kan blijkbaar mijn gedachten raden, “ik ben OK als jij mijn kleren draagt hoor.” Ik moet er een beetje om lachen, en begin me uit te kleden. Straks sta ik hier in mijn nakie bij vreemden in huiskamer, schiet door mijn hoofd. Nou ja, ze zijn geen vreemden meer voor me, bovendien hebben ze me toch al bloot gezien, so what? Ik begin met het mooiste T-shirt dat er bij ligt. Dat zit goed, die wil ik wel lenen. En nog een T-shirt, maar dat is aan de kleine kant. “Trek maar eerst een slipje aan, David,” zegt de buurvrouw. O ja, dat is misschien netter, denk ik dan. Ik pak er een en stap er in. Hij glijdt met moeite over mijn knieën, maar blijft dan steken, en ik val om. We schieten alledrie in de lach. “Dat is de kleinste, die moet er per ongeluk tussen gezeten hebben,” zegt Tims mama. “Hier, probeer deze maar,” en ze pakt een andere van de stapel. Die gaat beter, ja hoor, past precies. Hij is klein, maar dat is het model, volgens de buurvrouw. Tim laat zijn broekje zakken en laat zien dat hij net zo’n slipje aan heeft. Ook bij hem past het precies, ik denk dat het goedkoper is als er minder stof nodig is, maar het staat ook wel stoer. “Dan passen die twee ook, want dat was een setje van drie,” zegt de buurvrouw. “Nu dat korte broekje nog, ik denk dat hij net iets ruimer valt dan wat je net aan had, die groene. Doe die ook even aan!” Ik doe wat ze zegt, voel eerst aan de stof, net zo elastisch materiaal als het groene broekje, en trek het blauwe broekje aan. Nou zeg, dat zit gewoon goed, precies voor mij gemaakt. Ik kijk de twee blij aan. “Mag ik dit allemaal lenen dan, wat lief van jullie, bedankt!”
“Nounou, zo bijzonder is dat niet hoor. Jullie zijn toch vriendjes? Voor je vriendjes heb je wat over, klopt hè, Timmie?” Tim knikt heftig ja.
“Hé, maar nu nog ’s nachts. Dan draag je luiers voor je bedplassen, weet ik, maar die zijn op nu, zei je tante. En het is wat overdreven om voor een of twee nachten, of zoiets, een heel pak te kopen. Dus heb ik het idee om jou wat katoenen luiers mee te geven en een plastic broekje van Tim, allemaal schoon hoor, dan kun je die de komende nachten aantrekken. Want ik denk niet dat je nu opeens droog zal blijven, hè? Kom mee,” zegt ze, en ik loop met Tim en haar mee naar zijn kamer. Daar pakt ze wat spullen uit de kast en laat me op bed liggen. “Het is net iets meer werk dan wegwerp, maar veel beter voor het milieu. En als je het gewend bent, kost het niet veel meer tijd hoor.”
Ik ga op mijn rug op bed liggen, wip mijn billen op, en Tims mama trekt mijn blauwe broekje en het slipje samen naar beneden en over mijn enkels. Dan laat ze de luier zien, het is niet zo’n grote lap, wat ik verwachtte, maar een voorgevormde broekje van dik katoen, dat met klittenband aan de voorkant sluit. Ziet er eigenlijk helemaal zo gek niet uit. “Altijd eerst goed je liezen invetten en het hele handeltje daar,” ik kijk haar vragend aan, “je pikkie en dat zakje met die balletjes bedoel ik, suffie, haha!” “Anders krijg je uitslag, dat doet pijn hoor,” vult Tim aan. Dan moet ik mijn billen weer opwippen, ze plaatst het luierbroekje eronder en als ik weer op bed terugzak vouwt ze met een handige beweging de “voorklep” over mijn “handeltje” en sluit ze de zijflappen met klittenband erop vast. “Dat zit fijn hoor,” zeg ik terwijl ik opsta en wat heen en weer loop. “Mooi, maar je vergeet nog iets. Hier, stap hier maar in” en ze houdt een plastic broekje open voor me. “Zonder dit wordt nog het hele bed nat!” Ik stap in het plastic broekje en trek het omhoog. Dat gaat allemaal moeizaam, er zit strak elastiek in de bovenrand en de pijpjes, maar het lukt me wel. Tims mam glimlacht, ze trekt nog wat hier en daar aan het broekje, voelt langs de randen of het goed zit en is dan tevreden. “Alsof het voor jou gemaakt is! Ik had deze gekocht voor Timmie, voor als zijn huidige materiaal te klein wordt. Dit is een maatje groter, precies goed voor jou. Ga maar eens in de spiegel kijken!”
Ik loop naar de slaapkamer van de buurvrouw, waar een grote spiegel hangt. Ik bekijk mezelf eens goed, van alle kanten. Dat ziet er best OK uit, denk ik. Het luierbroekje is lichtblauw, het plastic broekje wat donkerder blauw. “Best stoer,” zeg ik zacht. Tim danst om me heen, roepend dat het helemaal top is. “Een grote jongen met een stoere outfit, zo zie je er nu uit!” roept hij. Ik merk nog wel op dat het strak zit bij mijn liezen en mijn buik, maar dat hoort zo, anders zou het kunnen lekken natuurlijk. Ik voel er nog wat aan, lekker glad, dat plastic, denk ik, en wil het weer uit gaan trekken. “Hohoho,” roept Tims mama, “houd maar aan, het zit perfect zo. Dan kun je er vast aan wennen. Gaan jullie maar een film kijken, dan ga ik koken. Dan hoeft jouw tante dat straks niet meer te doen. En als je per ongeluk een plasje doet, zie je meteen dat deze luier ook goed werkt. Het zou zonde zijn als je het blauwe broekje aantrekt en daar meteen in gaat plassen.” Daar had ik even niet op gerekend, maar er zit wel wat in. We zoeken een film uit, gaan voor de tv zitten en laten ons meeslepen.
DiaperSniper010
Superlid
Wat een mooie ontwikkeling. En nu ook al overdag in de luiers. Die moeder doet er niet moeilijk over. Heerlijk.
Bedplasser91
Plasticbroekjesfan!
Heel mooi dat David nu ook een plasticbroekje aan heeft en van het zachte, gladde plastic geniet. Zelf vond ik als bedplasser mijn plasticbroekjes ook altijd veel stoerder dan de luiers!
Het nieuwe hoofdstuk is af. Plezier met lezen!
VII
Halverwege de film voel ik wat aandrang. “Ik denk dat ik moet plassen,” fluister ik tegen Tim. Hij kijkt me aan. “Laat maar lopen,” zegt hij, “je hebt toch een luier aan? En bij de buurvrouw plaste je toch ook gewoon in je broek?” “Ja, maar dat ging per ongeluk. Toen voelde ik niet dat ik moest plassen, nu dus wel.” “Ik plas op bed ook wel eens expres in mijn luier hoor,” zegt mijn vriendje, “gewoon omdat het makkelijk is en het voelt ook heerlijk. Plas jij nooit expres in je luier dan?” Ik moet toegeven dat ik bij het wakker worden ook wel bewust mijn plas laat lopen, en dat mij dat een lekkere warme sensatie geeft. Ik waag het er dus op, en begin te plassen. Dan volgt een flinke straal, het dikke katoen absorbeert al het vocht. Ik durf bijna niet te bewegen, bang voor lekkage. “Sta eens op,” zegt Tim, en hij bekijkt mijn luierpakket. “Oh, daar kan veel meer in hoor, soms zie je bij mij de plas in het plastic broekje staan. Dan kunnen er visjes in zwemmen, hahaha!” Tims moeder hoort wat kabaal en komt kijken. “Ik heb geplast,” stamel ik, “en er komt nog meer!” Nu ik sta is er geen houden meer aan, de plas loopt vanzelf mijn plasser uit. Als dat maar niet gaat lekken!
Tim en zijn moeder moeten lachen om mijn benauwde gezicht. “Lekker bezig joh,” zegt Tim. Als ik uitgeplast ben staat er een zichtbaar laagje vocht in mijn blauwe plastic broekje, maar er lekt niets langs mijn benen gelukkig. Het werkt dus zoals het moet, zowaar.
“Goed, je ziet het, je plas blijft in het broekje staan, zo hoort het ook. Maar het kan wel gaan lekken als je nu gaat dansen, dus doe dat maar niet. Loop maar even mee naar de badkamer,” zegt de buurvrouw. Ik schuifel voorzichtig achter haar aan, in de badkamer ga ik in de douchebak staan en trek daar voorzichtig het plastic broekje naar beneden. Nu loopt de plas eruit en stroomt richting afvoerputje. “Maak je luier maar los en spoel dan alles maar af met de douchestraal, en jezelf natuurlijk ook. Geef die natte spullen dan maar aan mij, ik droog het plastic broekje dan af en doe dat lichtblauwe luierbroekje in de droger.” Tims mama is duidelijk zeer ervaren met deze spullen, en ik doe wat ze me opdraagt.
Als ik mezelf heb afgedroogd loop ik terug naar de huiskamer, waar tante ook net aangekomen is. Ze kijkt ervan op dat ik in mijn blootje rondloop, maar wanneer ik uitleg hoe dat zo gekomen is, begrijpt ze het wel. “Trek dan nu maar weer je kleren aan, jongen, voordat iedereen hier denkt dat bloot de nieuwe mode is.” Ik pak mijn groene broekje van de bank en trek het aan, net als mijn shirt. Dan laat ik tante zien wat ik allemaal mag lenen, en ze knikt goedkeurend. “Fijn joh, dan loop je er de komende dagen weer fris bij.”
De buurvrouw legt uit hoe het met de luier zit, tante is heel blij dat ook daarvoor een oplossing gevonden is. Ze zal straks wel even kijken hoe je hiermee moet omgaan, maar eerst gaan we eten.
Het is gezellig zo met ons vieren, we kletsen heel wat af. “Van mij mag je oma nog langer ziek blijven hoor, David,” zegt Tim. Zijn moeder berispt hem, zoiets moet je niet zeggen. Mijn oma moet maar snel beter worden, maar het zou wel leuk zijn om elkaar vaker te zien.
Na het eten en de afwas gaat Tims mama voordoen hoe het gaat met katoenen luiers. Het is toch bijna bedtijd voor mijn vriendje, dus hij kan nu zijn luier wel aan. De buurvrouw legt stap voor stap uit wat ze doet, terwijl Tim alles rustig ondergaat. Het valt tante erg mee, dat gaat ons wel lukken, zegt ze tegen haar buurvrouw.
Thuis leg ik de kleren vast klaar die ik morgen aan ga trekken, dat scheelt morgen weer tijd. Tante zegt dat ik al gedoucht heb, dus dat hoeft niet meer. Ik ga meteen op bed liggen om de luier aan te trekken, maar bedenk dan dat ik beter eerst kan proberen om te plassen. Tante complimenteert me met deze ingeving, ze zegt dat ik zo meer kans heb om de hele nacht droog te blijven. Terug op bed doen we hetzelfde als daarnet bij Tim thuis. Kont opwippen, benen wijd, zalf erop, luier dicht en zelf trek ik het blauwe plastic broekje aan. Niet zo snel als buurvrouw het deed, maar het ging wel vlot. Tante heeft goed opgelet, ze weet dat ze de randjes langs het elastiek even moet checken, en dan zijn we tevreden.
“Ik wil je nog wel even zien lopen,” zegt Tante Freia, “volgens mij ziet het er wel gaaf uit.” Ik kijk nog een keer in de spiegel en ja, ook ik vind het eigenlijk wel vet, met zo’n glanzend broekje aan.
Ik draai me nog een paar keer om voor de spiegel en zoek dan mijn bed op.
Ondanks dat ik nu deze luier draag, hoop ik toch een droge nacht tegemoet te gaan.
VII
Halverwege de film voel ik wat aandrang. “Ik denk dat ik moet plassen,” fluister ik tegen Tim. Hij kijkt me aan. “Laat maar lopen,” zegt hij, “je hebt toch een luier aan? En bij de buurvrouw plaste je toch ook gewoon in je broek?” “Ja, maar dat ging per ongeluk. Toen voelde ik niet dat ik moest plassen, nu dus wel.” “Ik plas op bed ook wel eens expres in mijn luier hoor,” zegt mijn vriendje, “gewoon omdat het makkelijk is en het voelt ook heerlijk. Plas jij nooit expres in je luier dan?” Ik moet toegeven dat ik bij het wakker worden ook wel bewust mijn plas laat lopen, en dat mij dat een lekkere warme sensatie geeft. Ik waag het er dus op, en begin te plassen. Dan volgt een flinke straal, het dikke katoen absorbeert al het vocht. Ik durf bijna niet te bewegen, bang voor lekkage. “Sta eens op,” zegt Tim, en hij bekijkt mijn luierpakket. “Oh, daar kan veel meer in hoor, soms zie je bij mij de plas in het plastic broekje staan. Dan kunnen er visjes in zwemmen, hahaha!” Tims moeder hoort wat kabaal en komt kijken. “Ik heb geplast,” stamel ik, “en er komt nog meer!” Nu ik sta is er geen houden meer aan, de plas loopt vanzelf mijn plasser uit. Als dat maar niet gaat lekken!
Tim en zijn moeder moeten lachen om mijn benauwde gezicht. “Lekker bezig joh,” zegt Tim. Als ik uitgeplast ben staat er een zichtbaar laagje vocht in mijn blauwe plastic broekje, maar er lekt niets langs mijn benen gelukkig. Het werkt dus zoals het moet, zowaar.
“Goed, je ziet het, je plas blijft in het broekje staan, zo hoort het ook. Maar het kan wel gaan lekken als je nu gaat dansen, dus doe dat maar niet. Loop maar even mee naar de badkamer,” zegt de buurvrouw. Ik schuifel voorzichtig achter haar aan, in de badkamer ga ik in de douchebak staan en trek daar voorzichtig het plastic broekje naar beneden. Nu loopt de plas eruit en stroomt richting afvoerputje. “Maak je luier maar los en spoel dan alles maar af met de douchestraal, en jezelf natuurlijk ook. Geef die natte spullen dan maar aan mij, ik droog het plastic broekje dan af en doe dat lichtblauwe luierbroekje in de droger.” Tims mama is duidelijk zeer ervaren met deze spullen, en ik doe wat ze me opdraagt.
Als ik mezelf heb afgedroogd loop ik terug naar de huiskamer, waar tante ook net aangekomen is. Ze kijkt ervan op dat ik in mijn blootje rondloop, maar wanneer ik uitleg hoe dat zo gekomen is, begrijpt ze het wel. “Trek dan nu maar weer je kleren aan, jongen, voordat iedereen hier denkt dat bloot de nieuwe mode is.” Ik pak mijn groene broekje van de bank en trek het aan, net als mijn shirt. Dan laat ik tante zien wat ik allemaal mag lenen, en ze knikt goedkeurend. “Fijn joh, dan loop je er de komende dagen weer fris bij.”
De buurvrouw legt uit hoe het met de luier zit, tante is heel blij dat ook daarvoor een oplossing gevonden is. Ze zal straks wel even kijken hoe je hiermee moet omgaan, maar eerst gaan we eten.
Het is gezellig zo met ons vieren, we kletsen heel wat af. “Van mij mag je oma nog langer ziek blijven hoor, David,” zegt Tim. Zijn moeder berispt hem, zoiets moet je niet zeggen. Mijn oma moet maar snel beter worden, maar het zou wel leuk zijn om elkaar vaker te zien.
Na het eten en de afwas gaat Tims mama voordoen hoe het gaat met katoenen luiers. Het is toch bijna bedtijd voor mijn vriendje, dus hij kan nu zijn luier wel aan. De buurvrouw legt stap voor stap uit wat ze doet, terwijl Tim alles rustig ondergaat. Het valt tante erg mee, dat gaat ons wel lukken, zegt ze tegen haar buurvrouw.
Thuis leg ik de kleren vast klaar die ik morgen aan ga trekken, dat scheelt morgen weer tijd. Tante zegt dat ik al gedoucht heb, dus dat hoeft niet meer. Ik ga meteen op bed liggen om de luier aan te trekken, maar bedenk dan dat ik beter eerst kan proberen om te plassen. Tante complimenteert me met deze ingeving, ze zegt dat ik zo meer kans heb om de hele nacht droog te blijven. Terug op bed doen we hetzelfde als daarnet bij Tim thuis. Kont opwippen, benen wijd, zalf erop, luier dicht en zelf trek ik het blauwe plastic broekje aan. Niet zo snel als buurvrouw het deed, maar het ging wel vlot. Tante heeft goed opgelet, ze weet dat ze de randjes langs het elastiek even moet checken, en dan zijn we tevreden.
“Ik wil je nog wel even zien lopen,” zegt Tante Freia, “volgens mij ziet het er wel gaaf uit.” Ik kijk nog een keer in de spiegel en ja, ook ik vind het eigenlijk wel vet, met zo’n glanzend broekje aan.
Ik draai me nog een paar keer om voor de spiegel en zoek dan mijn bed op.
Ondanks dat ik nu deze luier draag, hoop ik toch een droge nacht tegemoet te gaan.
Bedplasser91
Plasticbroekjesfan!
Mooi verhaal. Het is wel duidelijk dat Tim en David de leuke kanten van bedplassen aan het ontdekken zijn!
Mijn plasticbroekje nog eens vol plassen vond ik als jongen al fijn - en nou nog.
Mijn plasticbroekje nog eens vol plassen vond ik als jongen al fijn - en nou nog.
Jackrussel
Toplid
Zeker mooie vervolg
DiaperSniper010
Superlid
Heerlijk vervolg.
Het vervolg:
VIII
Yes, een droge nacht! Zie je wel dat ik niet altijd in bed plas, denk ik. Dan bedenk ik me dat ik een katoenen luier met plastic broekje erover draag. Hè, nu weet ik niet hoe het voelt als ik hierin in mijn slaap plas, jammer. Maar droog blijven weegt daar toch wel tegenop. Tante is blij voor me als ze ziet dat ik mijn plas niet heb laten lopen vannacht. “Fijn voor je, knul. En voor mij ook, dat scheelt weer een sopje, haha.”
Ik kleed me aan, we ontbijten samen en dan gaat ieder zijn eigen kant op.
Op school hebben we gym vandaag, maar ik heb geen gymbroekje bij me, dat ligt thuis. De leraar begrijpt dat wel in mijn situatie, dus hij wordt niet kwaad. Hij vraagt of ik in mijn onderbroekje wil sporten of dat ik een gymbroekje wil dat iemand heeft laten liggen. Hij meldt er bij dat het wel gewassen is. De keus is snel gemaakt, ik leen een achtergelaten broekje. Ik heb weliswaar zo’n stoer klein slipje aangetrokken vandaag, maar ik vrees dat mijn klasgenoten dat de hele les zullen proberen naar beneden te trekken als dat het enige is wat ik aanheb.
Vandaag is wel een leuke dag, met gym natuurlijk, en we gaan ook naar het praktijklokaal techniek. Nederlands en Engels hebben we ook, dat gaat wel, vooral als de lerares Engels in een goede bui is.
De dag gaat vlot voorbij, ondanks dat hij langer duurde dan gisteren. Ik fiets snel naar huis, naar tante dus, want die zou vroeger thuiskomen dan gisteren. Ik ben er eerder, en zet vast water op voor de thee, dat drinkt ze graag ’s middags. Mijn voorkeur gaat uit naar limonade, dus dat zet ik ook vast klaar.
Tante is blij verrast dat ik zo attent ben geweest om alles klaar te zetten, nu kunnen we even praten over onze dag en hoe het gaat met mij, en natuurlijk met oma. Mama heeft zowel haar als mij gebeld dat ze tot zondag bij haar moeder wil blijven, mits dat wat ons betreft goed is. Ik vind het prima, en hoop dat tante er ook zo over denkt.
“Het gaat goed zo samen,” begint ze, “dus ik vind het in orde dat jij tot zondag hier blijft. Dan moet je wel je best doen om in elk geval overdag droog te blijven, je bent eigenlijk toch al groot genoeg om niet meer in je broek te plassen. Dat je ’s nachts in bed plast, nou ja, dat hebben meer jongens. Dat weet je nu, Tim is ook een bedplasser, hij slaapt net als jij met een luier om. Maar overdag, als je wakker bent, dan moet je er beter op letten wanneer je blaas vol is.” Daar heef tante gelijk in, ik vind mezelf ook te groot om in mijn broek te plassen. Maar het gaat gewoon vanzelf, dat zeg ik ook tegen tante. “Dus je moet er goed aan denken om regelmatig naar de wc te gaan, dan raakt je blaas nooit te vol. Doe je best!”
Ze gaat schoonmaken, en ik ga aan mijn huiswerk. Het is niet zoveel, en als ik klaar ben vraag ik of ik naar Tim mag gaan, dan willen we voetballen op het veldje hier. Tante vindt het goed, dus ik sta een paar seconden later bij Tim voor de deur en vraag of hij buiten komt spelen. Zijn moeder zegt dat hij nog zijn huiswerk af moet maken, dat zal niet zo lang duren. Ik mag even binnen komen en krijg wat te drinken.
Het duurt niet lang of Tim stormt naar beneden, en we gaan meteen naar buiten.
We beginnen met ons tweeën, maar al snel komen er nog een paar buurkinderen mee spelen. Dan moet de een na de ander naar huis om te eten, Tim en ik ook. Ik beloof aan tante te vragen of we weer samen op de X-box mogen, dan gaan we een ander spel proberen.
Na het eten en de afwas mag ik één uur gamen, en Tim mag komen. Dat is snel geregeld, en we zoeken welk spel we gaan spelen. Het liefst zouden we Grand Theft autos spelen, maar dat is 18+, dus die valt af. We kiezen een 7+ spel, EA Sports WRC, een racegame. Dat mag zeker van mama en tante. Al snel zitten we er helemaal in, en al valt het niet mee om geen ongelukken te maken, we hebben de grootste lol. Opeens gaat het mis, niet in de game, maar met mij. Ik voel weer iets warms kruipen in mijn broekje. Ik spring op en ren naar de wc, trek vlug mijn korte broek en slipje naar beneden en laat mijn plas in de pot lopen. Als ik klaar ben kijk ik of er veel schade is. Het valt mee, het blauwe broekje is nauwelijks nat, maar het slipje is wel flink nat. Die doe ik in de wasmand en het korte broekje trek ik weer aan. Ik zie in de spiegel dat er een klein beetje een natte plek te zien is, als je er goed naar kijkt. Ik hoop dat tante het niet zal zien, ik wil haar niet tegenvallen. Tenslotte ben ik wel naar de wc gegaan, toen ik wat voelde.
Ik ga weer met de gameconsole in mijn hand naast Tim zitten en we spelen verder.
Als het uur om is zegt tante dat het tijd is om te stoppen, en Tim gaat naar huis. Als hij weg is vraagt tante of ik haar even kan helpen met iets zwaars verplaatsen, wat ik natuurlijk doe. Ze kijkt me daarna even goed aan, en vraagt of ik droog gebleven ben. Ik voel dat mijn gezicht rood kleurt, en biecht op dat ik een klein beetje in mijn broek geplast heb, maar dat ik dat voelde en toen vlug naar de wc gegaan ben. Ze voelt even aan mijn broekje, dat gelukkig weer vrijwel helemaal droog is. “Hm,” zegt ze, “hier voel ik toch wat nattigheid. Nou ja, het valt mee, en je hebt dus wel gevoeld dat je moest plassen, dat is fijn. Een klein stapje vooruit.” Het is intussen mijn bedtijd, dus tante neemt me mee naar mijn kamer en trekt mijn broekje uit. “Hé, heb je geen onderbroekje aan? Die heb je toch ook geleend van Timmie? Of vind je het een fijner gevoel, als je deze stof direct op je huid voelt? Haha, net als toen je dat groene broekje aanhad. Hup, onder de douche, ik kom je zo afdrogen en de crème insmeren.” Ik loop in mijn blootje naar de badkamer en ga me douchen. Niet te lang, want ik hoor tante er al aankomen. Ze droogt me af en masseert de crème in mijn huid. Dan nog de laatste handeling voor ik ga slapen, mijn luier aantrekken. Tante doet het heel vlot, ze heeft er plezier in dat het haar zo makkelijk afgaat. Plastic broekje aan, een kus en welterusten.
VIII
Yes, een droge nacht! Zie je wel dat ik niet altijd in bed plas, denk ik. Dan bedenk ik me dat ik een katoenen luier met plastic broekje erover draag. Hè, nu weet ik niet hoe het voelt als ik hierin in mijn slaap plas, jammer. Maar droog blijven weegt daar toch wel tegenop. Tante is blij voor me als ze ziet dat ik mijn plas niet heb laten lopen vannacht. “Fijn voor je, knul. En voor mij ook, dat scheelt weer een sopje, haha.”
Ik kleed me aan, we ontbijten samen en dan gaat ieder zijn eigen kant op.
Op school hebben we gym vandaag, maar ik heb geen gymbroekje bij me, dat ligt thuis. De leraar begrijpt dat wel in mijn situatie, dus hij wordt niet kwaad. Hij vraagt of ik in mijn onderbroekje wil sporten of dat ik een gymbroekje wil dat iemand heeft laten liggen. Hij meldt er bij dat het wel gewassen is. De keus is snel gemaakt, ik leen een achtergelaten broekje. Ik heb weliswaar zo’n stoer klein slipje aangetrokken vandaag, maar ik vrees dat mijn klasgenoten dat de hele les zullen proberen naar beneden te trekken als dat het enige is wat ik aanheb.
Vandaag is wel een leuke dag, met gym natuurlijk, en we gaan ook naar het praktijklokaal techniek. Nederlands en Engels hebben we ook, dat gaat wel, vooral als de lerares Engels in een goede bui is.
De dag gaat vlot voorbij, ondanks dat hij langer duurde dan gisteren. Ik fiets snel naar huis, naar tante dus, want die zou vroeger thuiskomen dan gisteren. Ik ben er eerder, en zet vast water op voor de thee, dat drinkt ze graag ’s middags. Mijn voorkeur gaat uit naar limonade, dus dat zet ik ook vast klaar.
Tante is blij verrast dat ik zo attent ben geweest om alles klaar te zetten, nu kunnen we even praten over onze dag en hoe het gaat met mij, en natuurlijk met oma. Mama heeft zowel haar als mij gebeld dat ze tot zondag bij haar moeder wil blijven, mits dat wat ons betreft goed is. Ik vind het prima, en hoop dat tante er ook zo over denkt.
“Het gaat goed zo samen,” begint ze, “dus ik vind het in orde dat jij tot zondag hier blijft. Dan moet je wel je best doen om in elk geval overdag droog te blijven, je bent eigenlijk toch al groot genoeg om niet meer in je broek te plassen. Dat je ’s nachts in bed plast, nou ja, dat hebben meer jongens. Dat weet je nu, Tim is ook een bedplasser, hij slaapt net als jij met een luier om. Maar overdag, als je wakker bent, dan moet je er beter op letten wanneer je blaas vol is.” Daar heef tante gelijk in, ik vind mezelf ook te groot om in mijn broek te plassen. Maar het gaat gewoon vanzelf, dat zeg ik ook tegen tante. “Dus je moet er goed aan denken om regelmatig naar de wc te gaan, dan raakt je blaas nooit te vol. Doe je best!”
Ze gaat schoonmaken, en ik ga aan mijn huiswerk. Het is niet zoveel, en als ik klaar ben vraag ik of ik naar Tim mag gaan, dan willen we voetballen op het veldje hier. Tante vindt het goed, dus ik sta een paar seconden later bij Tim voor de deur en vraag of hij buiten komt spelen. Zijn moeder zegt dat hij nog zijn huiswerk af moet maken, dat zal niet zo lang duren. Ik mag even binnen komen en krijg wat te drinken.
Het duurt niet lang of Tim stormt naar beneden, en we gaan meteen naar buiten.
We beginnen met ons tweeën, maar al snel komen er nog een paar buurkinderen mee spelen. Dan moet de een na de ander naar huis om te eten, Tim en ik ook. Ik beloof aan tante te vragen of we weer samen op de X-box mogen, dan gaan we een ander spel proberen.
Na het eten en de afwas mag ik één uur gamen, en Tim mag komen. Dat is snel geregeld, en we zoeken welk spel we gaan spelen. Het liefst zouden we Grand Theft autos spelen, maar dat is 18+, dus die valt af. We kiezen een 7+ spel, EA Sports WRC, een racegame. Dat mag zeker van mama en tante. Al snel zitten we er helemaal in, en al valt het niet mee om geen ongelukken te maken, we hebben de grootste lol. Opeens gaat het mis, niet in de game, maar met mij. Ik voel weer iets warms kruipen in mijn broekje. Ik spring op en ren naar de wc, trek vlug mijn korte broek en slipje naar beneden en laat mijn plas in de pot lopen. Als ik klaar ben kijk ik of er veel schade is. Het valt mee, het blauwe broekje is nauwelijks nat, maar het slipje is wel flink nat. Die doe ik in de wasmand en het korte broekje trek ik weer aan. Ik zie in de spiegel dat er een klein beetje een natte plek te zien is, als je er goed naar kijkt. Ik hoop dat tante het niet zal zien, ik wil haar niet tegenvallen. Tenslotte ben ik wel naar de wc gegaan, toen ik wat voelde.
Ik ga weer met de gameconsole in mijn hand naast Tim zitten en we spelen verder.
Als het uur om is zegt tante dat het tijd is om te stoppen, en Tim gaat naar huis. Als hij weg is vraagt tante of ik haar even kan helpen met iets zwaars verplaatsen, wat ik natuurlijk doe. Ze kijkt me daarna even goed aan, en vraagt of ik droog gebleven ben. Ik voel dat mijn gezicht rood kleurt, en biecht op dat ik een klein beetje in mijn broek geplast heb, maar dat ik dat voelde en toen vlug naar de wc gegaan ben. Ze voelt even aan mijn broekje, dat gelukkig weer vrijwel helemaal droog is. “Hm,” zegt ze, “hier voel ik toch wat nattigheid. Nou ja, het valt mee, en je hebt dus wel gevoeld dat je moest plassen, dat is fijn. Een klein stapje vooruit.” Het is intussen mijn bedtijd, dus tante neemt me mee naar mijn kamer en trekt mijn broekje uit. “Hé, heb je geen onderbroekje aan? Die heb je toch ook geleend van Timmie? Of vind je het een fijner gevoel, als je deze stof direct op je huid voelt? Haha, net als toen je dat groene broekje aanhad. Hup, onder de douche, ik kom je zo afdrogen en de crème insmeren.” Ik loop in mijn blootje naar de badkamer en ga me douchen. Niet te lang, want ik hoor tante er al aankomen. Ze droogt me af en masseert de crème in mijn huid. Dan nog de laatste handeling voor ik ga slapen, mijn luier aantrekken. Tante doet het heel vlot, ze heeft er plezier in dat het haar zo makkelijk afgaat. Plastic broekje aan, een kus en welterusten.
Jackrussel
Toplid
Weer een mooie stuk ga zo door
rog
Superlid
Mijn moeder voelde ook altijd aan mijn broek of die droog was. Mijn kruis was bijna altijd wel een beetje nat, en dan vroeg me moeder altijd weer rog waarom ben je niet optijd naar de wc gegaan, maar de plas was er sneller dan dat ik wist dat ik plassen moest. En mijn plasser was gewoon lek en liep altijd gewoon leeg.
